Видео

🎉❤

💙💙🧡🧡❤️❤️🩵🩵💛💛💚💚💜💜❤️❤️📲👈🕋☝️🤲🤲🫂🫂

💚💙💜🧡💛🩵🫂🕋☝️📲🤲🤲

🌸🌸🌸 ПАЁМБАРИ ИСЛОМ ДАР ЛАҲАЗОТИ ОХИРИ УМРИ ХУД: ДАР МАВРИДИ ЗАНОН ВАСИЯТ МЕКУНАД. 2⃣1⃣ - Аз Амр бин Ал-Аҳус Ал-Ҷашми ривоят аст, ки ӯ дар حجة الوداع аз паёмбар ﷺ баъд аз ин, ки ҳамд ва санои ӯ таъаларо гуфт ва панд дод ва насиҳат кард, шунид, ки фармуд: وعن عمرو بن الاحوص الجشمي أنه سمع النبي ﷺ في حجة الوداع يقول بعد أن حمد الله تعلى، وأثني عليه وذكر ووعظ، ثم قال: ألا واستوصوا بالنساء خيرا، فإنما هنعوان عندكم ليس تملكون منهن شيئا غيرا ذلك إلا أن يأتين بفاحشة مبينة، فإن فعلن فاهجروهن سبيلا، الا إن لكم على نسألكم حقا، ولنسئكم عليكم حقا، فوقكم عليهن إن لا يومين فرشكم من تكرهون، ولا يأذن في بيوتكم لمن تكرهون، ألا وحقهن عليكم أن تحسنوا إليها في كسوتهين و طعامهن. Яъне: огоҳ бошед ва дар мавриди занон васият ба хайр намуд, зеро онҳо назди шумо асиранд, шумо ҳеч чизеро ба ҷуз лаззат бурдан молик нестед магар ин, ки ба ин ки фаҳшоро ошкор, муртакиб шуданд. Агар чунин карданд ҳамбистари бо ононро тарк кунед, Агар фармони шумо бурданд бар онҳо роҳеро ҷустуҷӯ макунед. Бо хайр бошад, ки ҳамоно шумо бар занонатон ҳақ доред ва занони шумо бар шумо ҳақ доранд. Ҳақи шумо бар онон ин аст, ки бар фарди шумо касонеро нашинонанд, ки аз онҳо бад мебаред ва дар хонаатон ба касе иҷозаи вуруд надиҳанд, ки шумо аз онҳо мутанафиред. Ва огоҳ бошед,ки ҳақи онҳо бар шумо ин аст, ки ба онҳо дар либосашон ва таъомашон некӣ ва эҳсон кунед. 📘[رواه الترمذي وقال: حديث حسن صحيح/١١٦٣] [📚 аз китоби: 100 ҳадис дар бораи ҷойгоҳи зан дар Ислом]. •┈┈┈┈┈•✿🌸✿•┈┈┈┈┈• Ба канали телеграми мо дохил шуда аз аҳкомо дини Аллоҳ огоҳи ҳосил кунед. ​​​╭┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈╮ ​​​​◌ ​ོ🍃 ╰┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈╯

🌸 100 -хислат аз хислатҳои ахлоқии Набии Акрам ﷺ (қисми 1) 💠 1. Ҳангоми роҳ рафтан бо оромӣ ва виқор роҳ мерафтанд! 💠 2. Дар роҳ рафтан қадамҳоро бар замин намекашиданд! 💠 3. Нигоҳашон ҳангоми роҳ рафтан ҳамеша ба суи замин буд! 💠 4. Ҳар киро ки медиданд, ба салом додан пешдасти мекарданд ва касе ба салом додан ба У пешдасти накардааст! 💠 5. Вақте ба касе даст медоданд, дасти худро зудтар аз дасти у берун намекашиданд! 💠 6. Бо мардум чунон муъошират мекарданд, ки ҳар кас гумон мекард азизтарин шахс назди он Ҳазрат аст! 💠 7. Ҳар гоҳ ба касе менигаристанд ба равиши сардори давлат бо гушаи чашм назар намекарданд! 💠 8. Ҳар гиз ба руи мардум бо чашми хира ва гирондагӣ назар намекарданд! 💠 9. Чун ишора мекарданд, бо даст ишора мекарданд, на бо чашм ва абру! 💠 10. Сукути тулонӣ дошт ва то ниёз намешуд, лаб ба сухан намекушоданд!

🌸 100-хислат аз хислатҳои ахлоқии Набии Акрам ﷺ (қисми 2) 💠 11. Ҳар гоҳ бо касе, ҳамсуҳбат мешуданд ба суханони у хуб гуш фаро медоданд! 💠 12. Чун бо касе сухан мегуфтанд, комилан бар мегаштанд ва ру ба у менишастанд! 💠 13. Бо ҳар кас, ки менишастанд, то у хоҳиши бархостан намекарданд, он Ҳазрат барнамехостанд! 💠 14. Дар ҳар маҷлисе, ки менишастанду бар мехостанд, ёди Аллоҳ мекарданд! 💠 15. Ҳангоми ворид шудан ба маҷлис дар охир ва наздик дараб менишастанд, на дар мобайни он! 💠 16. Дар мвҷлис ҷои хоссеро барои худ ихтисос намедоданд ва аз он манъ мекарданд! 💠 17. Ҳаргиз дар ҳузури мардум такия намезаданд! 💠 18. Аксари нишастани он Ҳазрат ﷺ ру ба қибла буд! 💠 19. Агар дар наздашон чизе рух медод, ки нописанди Вай буд, нодида мегирифтанд! 💠 20. Агар аз касе хатое содир мегашт, онро нақл намекарданд!

🌸 100-хислат аз хислатҳои ахлоқии Набии Акрам ﷺ (қисми 3) 💠 21. Касеро бар лағзиш ва хатое дар сухан муохаза намекарданд. 💠 22. Ҳаргиз бо касе ҷадал ва мунозаъа намекарданд! 💠 23. Ҳаргиз сухани касеро, қатъ намекарданд, магар ҳар вақто ки ҳарфи лағв ва ботил бигуяд! 💠 24. Посух ба саволеро чанд мартаба такрор мекарданд то ҷавобаш бар шунаванда шубҳа нашавад! 💠 25. Вақте сухани носавоб аз касе мешуниданд, намефармуданд: -Чаро фалонӣ чунин гуфт?, балки мефармуданд: -Баъзе мардумро чи мешавад, ки чунин мегуянд? 💠 26. Бо фуқаро зиёд нишасту бархост мекарданд ва бо онҳо ғизо мехурданд! 💠 27. Даъвати ғуломонро мепазируфтанд! 💠 28. Ҳадяро қабул мекарданд, агар чи ба андозаи як ҷуръа шир буд! 💠 29. Беш аз ҳама силаи раҳм ба ҷо меоварданд! 💠 30. Ба хешовандони худ эҳсон мекарданд! 💠 31. Кори некро таҳсин ва ташвиқ мефармуданд ва кори бадро қабеҳ дониста аз он манъ мекарданд 💠 32. Ончи муҷиби салоҳи дин ва дунёи мардум буд, ба онҳо мефармуданд ва ба такрор мегуфтанд: ҳар ончи ҳозирон аз ман мешунаванд ба ғоибон бирасонанд! 💠 33. Ҳар ки узр меовард, узри уро қабул мекарданд! 💠 34. Ҳаргиз касеро ҳақир намешумурданд! 💠 35. Ҳаргиз касеро дашном надодаанд ва ё ба лақабҳои бад файрод накардаанд!

🌸 100-хислат аз хислатҳои ахлоқии Набии Акрам ﷺ (қисми 4) 💠 36. Ҳаргиз касе аз атрофиён ва бастагони худро нафрин накарданд. 💠 37. Ҳаргиз айби мардумро ҷустуҷу намекарданд! 💠 38. Аз шарри мардум барҳазар буданд, вале аз онҳо канора намегирифтанд ва бо ҳама хушахлоқ буданд! 💠 39. Ҳаргиз мазамати мардумро намекарданд ва бисёр мадҳи онҳо намегуфтанд! 💠 40. Бар ҷасорати дигарон сабр мефармуданд ва бадиро ба некӣ ҷавоб медоданд! 💠 41. Аз беморон иёдат мекарданд, агар чанде дар дур афтодатарин нуқтаи Мадина буд! 💠 42. Суроғи асҳоби худро мекарданд ва ҳамеша аз ҳоли онҳо ҷуё мешуданд! 💠 43. Асҳобро ба беҳтарин номҳояшон садо мезаданд! 💠 44. Бо асҳобашон дар корҳо бисёр машварат мекарданд ва бар он таъкид мефармуданд! 💠 45. Дар ҷамъи ёронашон доиравор менишастанд ва агар ғарибе, ворид мешуд наметавонист, ташхис диҳад, ки Паёмбар ﷺ кадом яке аз онҳо аст! 💠 46. Миёни ёронашон унсу улфат барқарор мекарданд 💠 47. Вафодортарин мардум ба аҳду паймон буданд! 💠 48. Ҳар гоҳ чизе ба фақир мебахшиданд, ба дасти худаш медоданд ва ба касе ҳавола намекарданд! 💠 49. Агар дар ҳоли намоз мебуданд ва касе пешашон меомад намозро кутоҳ мекарданд! 💠 50. Агар дар ҳоли намоз мебуданд ва кудаке гиря мекард, намозашонро кутоҳ мекарданд!

саломат боши

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Рахмат

Мискинобод

Во алейкум САЛОМ

@@ХАЗИНАИГАРИБОН ассаллом алекум ака мохи шарифи рамазон муборак . Ман мол дорим 30 та гов як молвон даркор хами жойи худашон бурда бони кина тарафои файзабод. мискинабод .кала нав.калаи хум. рогун.оби гар жойи молподаш хуб боша алафш тез кок нашава то зимистона одам ёф мешуда боша ??

Рахмат ака

Биёен ватан

Кишлоки мискинобод Сарой рафтестем

😃😃😃😃😃

Рахмат

Саломат боши ака

Майли гап нестай ака

Дини мубини Ислом дини Малоикаҳо ва аз ҳазрати бобои Одам Алайҳиссалом то Ҳазрати Муҳаммад Саллалоҳу Алайҳи Вассалам дини тамоми Пайғамбарон ва Анбиё мебошад. Дини Ислом Яктопарастӣ мебошад. Ҳамай Пайғамбарон ба яктопарастӣ даъват мекарданд ЛО Илоҳа Иллалоҳ фаҳмо

بسم الله الرحمن الرحيم 1️⃣☝️🕋☝️🕋☝️🕋☝️🕋 Нукоте иҷмолӣ дар баёни "Аркони Тавҳид". Барои инки шахс муваҳҳид қарор бигирад, лозим аст ки ба ҳамаи ин маворид эътиқод дошта бошад, ва ҳатто дар як маврид ҳам касеро бо Аллоҳ шарик масозад! 1. Тавҳид дар рубубият - холиқияти Аллоҳ таъоло: Яъне ки холиқи тамоми махлуқот ва ашёъи олами ҳастӣ, танҳо Аллоҳи мутаъол аст ва ҳеҷ мавҷуде дар ин маврид бо Аллоҳ шарокат ва ҳамкорӣ надорад. Аллоҳ ба ҳеҷ як аз махлуқоти хеш ин қудрат ва сифатро ато накардааст, ки тавонад бидуни асбоб ва бо қудрати ғайбӣ чизеро халқ кунад. Аллоҳ таъоло дар ин маврид фармудааст: الا له الخلق و الامر «Ҳароина, офариниш ва (ҳамчунин) амру фармон танҳо азони Ӯст». (Сураи Аъроф 54). Ва низ фармудааст: قل الله خالق كل شيء و هو الواحد القهار «Бигӯ, Аллоҳ офаринандаи ҳама чизҳост ва Ӯ яктову тавоност». (Сураи Раъд 16). Тавҳид дар тасарруф ва тадбир - яъне ин эътиқод, ки гардонанда ва контролкунандаи ин ҷаҳон, Аллоҳ таъоло ҳаст ва ҳеҷ кас бо Аллоҳи мутаъол дар ин сифат шарик нест. Ва ҳатто дар кучактарин масоил, касе ҷуз Аллоҳ тасарруфе надорад. На зотан ва на атоан. Яъне на худаш чунон қудрат ва салоҳияте дорад ва на Аллоҳ ба касе чунин фазилатеро ато кардааст, ки битавонад дар феълу инфиъолоти олам таъсире дошта бошад. Масалан дар гардиши замину замон, лайлу наҳор, ободиву вайронӣ, пирӯзиву шикаст, парешониву хушҳолӣ, куштан ва зинда кардан, зарар расонидан ва нафъ додан, додани фарзанд ва ақим кардан, ва хулоса дар ҳеҷ масъалаи кучак ва ё бузурге, касе наметавонад шарики Ӯ бошад, ва танҳо зоти бемислу монанди Аллоҳ ҳаст, ки ҳама корҳои оламро мегардонад ва Ӯст, ки дигаргуниҳоро дар ҷаҳон эҷод мекунад. Қуръони маҷид дар ин бора фармудааст: يُدَبِّرُ الأَمْرَ مَا مِن شَفِيعٍ إِلاَّ مِن بَعْدِ إِذْنِهِ «Идораи ҷаҳони ҳастӣ ба дасти Ӯст, ва ҳеҷ шафоъатгаре нахоҳад буд, магар пас аз иҷозаи Ӯ». (Сураи Юнус 3). Ва ҳамчунин омадааст: اللّهُ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لأَجَلٍ مُّسَمًّى يُدَبِّرُ الأَمْرَ يُفَصِّلُ الآيَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاء رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ ‏ «… Аллоҳи мутаъол умури (дунёро) мегардонад ва Ӯ ояҳоро баён мекунад, то инки шумо яқин ҳосил кунед, ки бо парвардигоратон мулоқот мекунед». (Сураи Раъд 2). Аллоҳ таъоло тасарруфи дигаронро дар олами ҳастӣ ва тағйироти онро сароҳатан радд кардааст, масалан дар мавриди гардиши айём мегӯяд: ‏ قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ اللَّيْلَ سَرْمَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِضِيَاء أَفَلَا تَسْمَعُونَ ‏ * قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ‏ «Бигӯ эй Паёмбар! Ба ман бигӯед, агар Аллоҳ шабро то рӯзи Қиёмат ҳамеша мондагор кунад, ба ҷуз Аллоҳ кадом маъбуд аст, ки битавонад барои шумо рӯшноӣ биёварад? Оё намешунавед? Бигӯ, ба ман хабар диҳед, агар Аллоҳ рӯзро то Қиёмат ҷовидона кунад, ба ҷуз Аллоҳ кадом маъбуд аст, ки битавонад барои шумо шаберо биёварад, то дар он биёромед? Магар намебинед?». (Сураи Қасас 71-72). Ва дар мавриди борон мефармояд: أفرأيتم الماء الذي تشربون أأنتم أنزلتموه من المزن أم نحن المنزلون «Оё ҳеҷ дар мавриди обе, ки менӯшед андеша кардаед? Оё шумо онро аз абр пойин меоваред ё мо онро фурӯ меоварем?». (Сураи Воқиъа 68-69). Ва дар мавриди аъзо ва ҷавориҳи инсон фармудааст: قل أراْيتم ان اخذ الله سمعكم و ابصاركم و ختم علي قلو بكم من اله غيرالله ياتيكم به «Бигӯ: Ба ман бигӯед, агар Аллоҳ шунавоӣ ва биноиятонро бигирад ва бар дилҳоятон муҳр ниҳад, оё ғайр аз Аллоҳ маъбуде ҳаст, ки онро ба шумо бозгардонад?». (Сураи Анъом 46). 2. Тавҳид дар Улуҳийят - муҳимтарин бахши тавҳид ин аст, ки дар ибодат ва парастиш касеро ба Аллоҳ шарик қарор дода нашавад, ва ҳама ибодатҳо (аз ҷумла ибодатҳои қавлӣ, амалӣ, молӣ ва махсусан дуъову тазарруъ, ки мағзи ибодат ҳаст) фақат барои зоти Аллоҳ анҷом дода шавад. Ҳама назрҳову ниёзҳо ба номи Ӯ дода шавад. Дар ҳама мушкилот фақат Ӯро фарёд зада ва танҳо аз Ӯ кумак хоста шавад. Ҷуз Ӯ, барои ҳеҷ касе саҷда, тавоф, эътикоф нашавад, ваruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMCqX5ClDmTzv0zCGoPbOcND

Майли гап нестай

☝️ ШАРТИ ТАВҲИД: КУФР БА ТОҒУТ❗️ Тоғут дар луғат: ба вазни “фаъалут” буда, аз туғён аст гуфта мешавад: “тағо” ҳангоме, ки чизе аз ҳаддаш гузашт. 🔍 МАЪНОИ ТОҒУТ ДАР ШАРИЪАТ: ✍️ Чуноне ки ибни Таймия (раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: "Тоғут ҳар касест, ки дар ғайри тоъати Аллоҳу расулаш худро бузург гардонад, чи инсон бошад чи шайтон, ё ҳар чизе аз бутҳо бошад." (Қоида Филмаҳабба 1/187) ✍️ Ибн ал-Қаййим (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: "Ҳар чизе ки банда ӯро аз ҳаддаш гузарад, чи маъбуд бошад ва ё пайравишуда ва ё итоъатшуда тоғут ҳисобида мешавад, пас тоғути ҳар қавме касе аст, ки аз ғайри Аллоҳу Расулаш ҳакам ва довар қарор диҳанд, ё ӯро ибодат кунанд ҷуз Аллоҳ ё пайравӣ намоянд баҷои Ӯ, бидуни далел аз ҷониби Аллоҳ, ё дар ончи, ки намедонанд ки он итоъати Аллоҳ аст, аз ӯ итоъат кунанд. Пас инҳо тоғутҳои дунё ҳастанд. Вақте нисбати онҳо тааммул кардӣ ва дар вазияти мардум нисбат ба онҳо тафаккур кардӣ мебини, ки бештарашон аз ибодати Аллоҳ ба сӯи ибодати тоғут, ва аз ҳокиму довар гирифтани Аллоҳ ва Расулаш ба сӯи ҳокиму довар гирифтани тоғут, ва аз итоати Аллоҳ ва пайрави аз Расулаш ба сӯи итоати тоғут ва пайрави ба он, рӯй овардан." (Эъламул Муваққиин 1/50) ⛔️ САРОНИ ТОҒУТҲО ✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб мегӯяд: Тоғутҳо бисёранд вале сарони онҳо панҷанд. ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMC2lQh3twURj1_1_q3cinni 1️⃣ АВВАЛ: Шайтон, ки ба сӯи ибодати ғайри Алолоҳ даъваткунанда аст. Ҳар ширку куфре, дар асл ибодат барои шайтон ҳисобида мешавад , чаро ки иҷрокунандаи он шайтонро итоъат мекунад, сипас муртакиби ширку куфр мегардад. Чуноне, ки Аллоҳ таъоло мефармояд: Эй фарзандони Одам магар бо шумо аҳд набастам, ки шайтонро ибодат накунед!? ба дурустӣ, ки ӯ душмани ошкори шумост ва танҳо Маро ибодат кунед, ин аст роҳи рост. (Ёсин/60-61) Баъдан, ибодати ҳар тоғуте ҳамчунон ширк шуморида мешавад, аз ин лиҳоз, ки ибодати ғайри Аллоҳ ҳисобида мешавад. Аз ин ҷиҳат ҳар мушрике ибодаткунанадаи якчанд маъбуде ғайр аз Аллоҳ мебошад, ин гуфтаи Аллоҳ таъоло тасдиқкунандаи он мебошад: Инон қавми мо ҳастанд, ки ғайри Аллоҳро маъбудҳое ихтиёр карданд, чаро дар исботи он илоҳон далели возеҳи намеоранд? Пас кист золимтар аз касе, ки бар Аллоҳ дурӯғ мебандад? (Каҳф/15) Ва қавли Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Оё ба ҷои Ӯ маъбудоне бигирам, ки агар (Аллоҳи) Раҳмон дар ҳаққи ман зиёне бихоҳад шафоати онҳо аз ман чизеро дур накунад, ва маро халос карда наметавонанд. (Ёсин/23) Ва нисбати ин қавли Аллоҳ таъоло тааммул кун: Аллоҳ мисол зад марди (ғуломеро), ки дар (ғуломдории) ӯ шариконе аст ки бо ҳам ҳамеша ихтлоф доранд ва марде (ғуломе), ки танҳо (ғуломдориаш) дар як шахс таслим шудааст, оё ин ду мисол баробаранд?! Ҳамд танҳо барои Аллоҳ аст, балки аксари онҳо намедонанд.(Зумар/29 ) ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMCqX5ClDmTzv0zCGoPbOcND 2️⃣ ДУВВУМ: Ҳаркасе бар ивази ибодати Аллоҳ, ба сӯи ибодати худ даъват кунад. Далел: Аллоҳ таъоло фармуд: Ва аз онҳо ҳар кӣ бигӯяд: "ман баҷуз Ӯ илоҳ ҳастам" пас ҷазои ӯро дӯзах медиҳем. Ҳамчунин аст сазои золимон. (Анбиё/29) ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMDFWWPoPlJ8Jj6I5-S6bbjK 3️⃣ САВВУМ: Касе, ки аз ғайри Аллоҳ парастиш шавад, дарҳоле ки ӯ ба он ибодат розӣ бошад. 🔘 Ва инҳо дар ин ду қисм дохил мешаванд: ☑️ Тоғутҳое, ки ҳаром кардаи Аллоҳро ҳалол ва ҳалол кардаи Аллоҳро ҳаром месозанд. ☑️ Пирҳои сӯфиҳо ва рофизиён, ки барои онҳо саҷда карда мешавад ва гӯё ҳамчун табаррук масҳ карда мешавад ва онҳо инкор намекунанд. ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMDxgLp1KtdVJUCntaAdt5fH 4️⃣ ЧАҲОРУМ: касе ҷуз Аллоҳ даъвои илми ғайб мекунад: Далел ин гуфтаи Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Бигӯ (эй паёмбар) ,ҷуз Аллоҳ, касе дар осмонҳову замин ғайбро намедонад ва кай барангехта мешаванд "низ" намедонанд. (Намл/65) 🔘 Ва дар ин қисм дохил мешаванд: ☑️ Сеҳргар ☑️ Коҳин ☑️ Пешгӯ (фолбин) ☑️ Касе, ки дар зери дасту зарфҳо мехонад. ☑️ Ситорашиносон (касоне, ки дар асоси ҳаракати ситорагон даъвои ғайб карда пешгӯиву фолбиниӣ мекунанд). Ва низ, дар ин қисм боварӣ намудан ба фолнома (гороскоп) ва дар асоси он амал намудан, дохил мешавад. 5️⃣ ПАНҶУМ: Касе, ки ба ғайри ҳукми нозил кардаи Аллоҳ ҳукм мекунад. 🔘 Ва дар ин қисм дохил мешаванд: ➡️ Ҳокимоне, ки бо қонунуҳои гузошта шуда ҳукм мекунанд. ➡️ Сардорони қабилаҳо ва деҳот (қаряҳо), ки бар асоси одату тақлидҳо ва расму русуми қабилаҳо, ки ҳукми ғайри Аллоҳ аст, дар байнихуд бо он ҳукм мегузоранд. ➡️ Узви маҷлисҳои куфрӣ (аъзои парлумон ва маҷлиси олӣ). ➡️ Аъзои маҷлиси қонунгузорӣ (мушовирону қонунгузорони ҳар кишвар). ➡️ Додситонҳое, ки дар додгоҳҳо гузошта шуданд (яъне суд, прокурор, адвокат) дар сарони тоғут дохил мешавад. ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMD0BLmk7sdWUyQsTnOECHU4

ruclips.net/video/pZeIOEYiDyI/видео.html

ruclips.net/video/W_qTo2C-qbc/видео.html

ruclips.net/video/ynVCyUK_FnA/видео.html

ruclips.net/video/R2RiSb18LxI/видео.html

Кадом нареш кидат кард чи

Шартҳои «Ла илаҳа иллаллоҳ» Зикри «Ла илаҳа иллаллаҳ» барои одам нафъе намерасонад, магар ин ки мафҳуми ин ҳашт шарти зерин таҳаққуқ пайдо накунад: 1. Илм зидди ҷаҳл аст. 2. Яқин зидди шак. 3. Ихлос зидди ширк. 4. Ростӣ зидди дуруғ. 5. Муҳабат зидди душманию кина. 6. Пойбандӣ зидди сарпечию тарк намудан. 7. Қабул намудан зидди рад кардан. 8. Куфр варзидан ба он чизе, ки ғайр аз Аллоҳ парастида мешавад. 💐💐💐💐💐💐💐💐 Зикри шартҳо ба тафсил: 1. Илм зидди ҷаҳл аст: Маънояш чунин аст, ки (инсон бояд) дар маънои нафию исботи «Ла илаҳа иллаллаҳ» илм дошта бошад. Далелаш ин қавли Аллоҳ аст: فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ ... «Пас, бидон ҳеҷ маъбуде ҷуз Аллоҳ нест.» (Сураи Муҳаммад, ояти 19) 🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻 2. Яқин зидди шак аст. Маъно чунин аст, ки гӯяндаи ин қавл бояд бар бовари том бошад, ки Аллоҳ маъбуди барҳақ аст. Далел аз қавли Аллоҳ: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ «Ҳаройна, муъминон касоне ҳастанд, ки ба Аллоҳу паёмбари Ӯ имон овардаанд ва дигар шак накардаанд ва бо молу ҷони хеш дар роҳи Аллоҳ ҷиҳод кардаанд. Инҳо ростгуёнанд» (Сураи Ҳуҷурот, ояти: 15) 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 3. Ихлос зидди ширк аст: Гуяндаи ин сухан бояд тамоми ибодатҳоро холис аз барои Аллоҳи ягона анҷом диҳад ва ҳеҷ ибодатеро барои ғайри Аллоҳ анҷом надиҳад. Аллоҳ мефармояд: وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَذَٰلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ «Ва ононро фақат ин фармон доданд, ки Аллоҳро бипарастанд, дар ҳоле ки дар дини у ихлос меварзанд. Ва намоз гузоранду закот диҳанд. Ин аст дини дурусту рост!.» (Сураи Баййина, ояти: 5) 🌺🌼🌸🍁🏵🌼🌺🍀🍁 6. Итоат намудан зидди итоат накардан аст: Ин ки Аллоҳро ба ягонагӣ бишносию парастиш намоӣ ва пойбанди шариати у бошӣ. Ва бояд ба у имон биёварӣ ва бовар дошта бошӣ, ки у ҳақ аст. Аллоҳ мефармояд: وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ «Пеш аз он ки азоб фаро расад ва касе ба ёриатон барнахезад, ба Парвардигоратон руй оваред ва ба у таслим шавед.» (Сураи Зумар, ояти : 54) 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 7. Қабул намудан мухолифи рад намудан аст: Ин ки тавҳидро ва ба ончи, ки он далолат мекунад, қабул намоӣ. Инчунин, бо ихлос парастиш намудани Аллоҳро бипазирӣ ва ибодати ғайри уро тарк гуӣ. Аллоҳ мефармояд: إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ «Ҳаройна, чун ба онон гуфта мешуд, ки ҷуз Аллоҳи якто худое нест, такаббур мекарданд. Ва мегуфтанд: “Оё ба хотири шоъири девонае (яъне, Муҳаммад ﷺ) худоёнамонро тарк гуем?.» (Сураи Софот, ояти : 35-36) 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 8. Куфр варзидан ба ончи, ки ғайри Аллоҳ парастида мешавад: Ин ки аз тамоми он чи ғайри Аллоҳ парастида мешавад, безорӣ биҷуӣ ва бовар дошта бошӣ, ки он ҳама ботиланд. Аллоҳ мефармояд: فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ... «Пас ҳар кас, ки ба тоғут куфр варзад ва ба Аллоҳ имон оварад, ба чунон риштаи устуворе чанг задааст, ки гусастанаш набошад.» (Сураи Бақара, ояти: 256)🕋☝️🕋☝️🕋☝️🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 Рукнҳои ла илаҳа иллаллоҳ Ин ҷумла ду рукн дорад: 1)Инкор: Ла илаҳа - нест маъбуде барҳақ. Ла = нест. Илаҳа = маъбуде барҳақ. 2) Исбот: Иллаллоҳ - магар Аллоҳ. Илла = магар. Аллаҳ = Аллоҳ. Яъне ибодатро танҳо барои Аллоҳе, ки анбозе надорад, собит месозӣ. Далел бар ин гуфтаҳо ин аст, ки Аллоҳ мефармояд: فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ «Пас ҳар кас, ки ба тоғут куфр варзад ва ба Аллоҳ имон оварад, ба чунон риштаи устуворе чанг зада...» (Сураи Бақара, Ояти: 256)☝️🕋☝️🕋☝️🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻 Гувоҳи додан ба ин ки нест Худое барҳақ, магар Аллоҳ Далелҳо: شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «Аллоҳ гувоҳӣ дод, ки ҳеҷ худое (барҳақ) ҷуз у нест. Ва гувоҳӣ доданд фариштагону донишмандон дар он ҳол, ки Аллоҳ тадбиркунандаи олам ба адл аст. Худое (барҳақ) ҷуз у нест, ки пирузманду ҳаким аст!» (Сураи оли Имрон, ояти: 18) فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ ... «Пас, бидон ҳеҷ маъбуде ҷуз Аллоҳ нест...» (Сураи Муҳаммад, ояти: 19) 2) Ҳеҷ офаридгоре ба чуз Аллоҳ нест. Гар чанде ин мафҳум ҷузъи маънои аслӣ ҳам бошад, вале мақсади асосиро ифода намекунад. Агар маънои умумии (ла илаҳа иллаллаҳ) танҳо ҳамин мебуд, ҳеҷгоҳ байни паёмбар ﷺ ва қавмаш низоу кашмакашиҳо ба вуҷуд намеомад, чун онҳо бар ин чиз (яъне офаридгор будани Аллоҳ) иқрор дошанд. 3) Ҳокимият танҳо аз они Аллоҳ аст. Ин мафҳум низ ҷузъе аз маънои аслӣ аст, аммо ин (барои дурустии эътиқод) басанда нест ва мақсади аслии тавҳид танҳо ин нест. Агар шахс Аллоҳро дар ҳокимияташ танҳо бидонад, вале дар ибодат ғайри уро парастиш кунад, маънои тавҳид ҳосил намешавад.☝️🕋☝️🕋☝️ ruclips.net/video/CgykTxbLaqw/видео.html ruclips.net/video/6wkLG5ZM5gk/видео.html ruclips.net/video/DZmscpAISUM/видео.html ruclips.net/video/R9KXx4f1zSg/видео.html ruclips.net/video/X-YXcGc6uhw/видео.html 1️⃣2️⃣3️⃣4️⃣5️⃣панч навор мархамат тамошо кунен ruclips.net/video/UzRVRppXggE/видео.html 6️⃣☝️🕋☝️🕋🛣👍🛣👍

🔍✍️📚 *ТАҲҚИҚОТИ МУФИД ДАР МУҲИМТАРИН БОБҲОИ АҚИДА (ҚИСМИ 6)* *ШАРТҲОИ “ЛА ИЛАҲА ИЛЛАЛЛОҲ”- لا اله الا الله* Албатта "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" калиди ислом буда ва инсон ба воситаи он дар дини Аллоҳ дохил шуда, хуну молу обурӯяшро ҳифз мегардонад. Вале ин шаҳодат танҳо гуфтан бо забон нест, балки калимае аст, ки маъное дорад ва бояд онро донист ва ба он имон овард ва тибқи талабу тақозои он амал намуда, аз шиканандаҳои он дури ҷустан ҳатмӣ аст. ✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб (РаҳимаҳуЛлоҳ) гуфтааст: Ба дурустӣ талаффуз кардани ин калима фоида надорад, магар он замон фоида дорад, ки амал карда шавад ба тақозои он (ва талабу тақозои он) ин тарк намудани ширк аст. (Расаил Шахсия 1/137) ✍️ Шайх Сулаймон ибни АбдуЛлоҳ гуфтааст: Касе, ки шаҳодат ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" диҳад, яъне ин калимаро ба забон оварад ва маънояшро донад ва ба талабу тақозои он амал кунад, зоҳиран ва ботинан, ҳақиқӣ мегардад. Аммо талаффуз кардани он бидуни донистани маънояш ва бидуни амал дар талабу тақозояш, бо иҷмои аҳли илм, бе фоида аст. (Тайсирул Азизил Ҳамид 1/51) Аллоҳ раҳмат кунад аҳли илмро нисбати ин калимаи бузург шартҳоеро гузоштаанд, ки бо баҷо овардани он шартҳо мустаҳиққу сазовори исми ислом ва ҳукму ҷазояш мегардад. 1️⃣ *Шарти якум: Илм, ки зиддаш ҷаҳл аст.* Илм: донистани қатъие, ки ба шинохтан ва дарк кардани чизе далолат мекунад. Далели илм: Аллоҳ таъоло мефармояд: Бидон, ки ҳеҷ маъбуди барҳақ ҷуз Аллоҳ вуҷуд надорад ва барои гуноҳи худ ва низ барои мардону занони мӯъмин талаби мағфират кун. Ва Аллоҳ Донандаи гаштугузор ва ҷойгоҳи шумо аст. (Муҳамад/19) Ва низ фармуд: Магар касе, ки ба ҳақ (Ла Илаҳа ИллаЛллоҳ) шаҳодат диҳад дар ҳоле, ки медонанд. (Зухруф/86) Калимаи “ал ҳаққ” (الحق ) дар ин оят ба маънои "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" мебошад “ва ҳум яъламун” ( وهم يعلمون ) яъне маъно ва ҳақиқати он чиро, ки ба забонашон гуфтаанд, ҳақиқаташро бо қалбашон низ медонанд. ✍️ Дар ҳадис аз Усмон (РазияЛлоҳу Анҳу) ривоят аст, ки гуфт: Паёмбар (СаллаЛлаҳу алайҳи ва Саллам) фармуд: Касе, ки бимирад дар ҳоле, ки медонад ки ҳеҷ маъбуди барҳақ ҷуз Аллоҳ нест, вориди Биҳишт шавад. (Ривояти Муслим) 2️⃣ *Шарти дувум: Яқин, ки зиддаш шак аст.* Яқин: Илми комил ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ", ки радд кунандаи шак ва гумон аст. Гӯяндаи "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" ба таври ҳатмӣ ба далолатҳои он калима яқини қатъӣ дошта бошад, тавре ки ҳеҷ шаку шубҳае вуҷуд надошта бошад, чаро ки имон фақат бо яқин фоида дорад, на бо шаку шубҳаҳо. Далели яқин: қавли Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Мӯъминони ҳақиқӣ танҳо касонеанд, ки ба Аллоҳу Расулаш имон доранд ва ҳеҷгоҳ шак намекунанд ва бо молҳову ҷонҳояшон дар роҳи Аллоҳ ҷиҳод менамоянд, пас онон содиқонанд. (Ҳуҷурот/15) Пас Аллоҳ ва Расулаш содиқ будани онҳоро бо шак нанамудан, шарт гузошт. Аммо касе, ки шак дорад аз ҷумлаи мунофиқон аст. ✍️ Ва дар ҳадис аз Абу Ҳурайра (Разияллоҳу Анҳу) ривоят аст ки гуфт РасулуЛлоҳ (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Салалм) гуфтанд: Гувоҳи медиҳам, ки нест маъбуди бар ҳақ ҷуз Аллоҳ ва ман фиристодаи Аллоҳ астам. Бандае, ки бо ин ду шаҳодат бо Аллоҳ мулоқот мекунад дар ҳолеки шак дар он надошта бошад, дохили биҳишт шавад. (Ривояти Муслим) 3️⃣ *Шарти савум: Ихлос, ки зиддаш ширк аст:* Ихлос дар луғат ба маънои софу пок кардан ва чизеро ягона намудан ва нопокиҳоро аз ӯ дур кардан мебошад. Ҳақиқати ихлос ин қасди худро аз ҷамии олудагиҳои ширк холи гардондан ва дар ибодат наздик шудан ба сӯи Аллоҳро ният кардан аст. Далели ихлос: қавли Аллоҳ таъоло аст, ки мефармояд: Огоҳ бошед, ки аз они Аллоҳ аст дине, ки холис аст. (Зумар/3) Ва низ Аллоҳ таъоло мефармояд: Ва амр нашуданд ҷуз инки Аллоҳро холисона дар динаш бипарастанд ва намозро барпо даранд ва закотро бидиҳад, ин аст дини устувор. (Байина/5) ✍️ Ва дар ҳадис аз Абу Ҳурайра ривоят аст, ки Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) фармуд: Хушбахтарин инсон нисбат ба шафоъати ман касест, ки "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ"-ро холисона аз қалбаш бигӯяд. (Ривояти Бухорӣ) ✍️ Шайхул ислом ибни Таймияҳ (РаҳимаҳуЛлоҳ) гуфтааст: Асли ислом ин, шаҳодат медиҳам ки нест маъбуди бар ҳаққ ҷуз Аллоҳ ва ин ки Муҳаммад (Саллаҳу Аллайҳи ва Саллам) фиристодаи Ӯст, пас ҳар касе, ки

бо ибодаташ риё ( худнамои ) ва сумъаро (худро васф намудан) бихоҳад, пас шаҳодати "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ"-ро таҳқиқ нанамудааст. (Маҷму ал-Фатава 11/617) 4️⃣ *Шарти Ҷаҳорум: Сидқ, ки зиддаш дурӯғ аст:* Сидқ: мутобиқ будани сухан бо воқеъият мебошад. Пас лозим аст, ки сидқан аз қалбаш бигӯяд ва қалбаш забонашро мувофиқат кунад, аммо агар дар зоҳир бо забонаш онро бигӯяд ва дар ботин дурӯғгӯ бошад, пас ӯ мунофиқ аст. Нифоқ: яъне зоҳиран тасдиқ кардан ва ботинан дурӯғ шуморидан ва ё дар зоҳир имондор, дар пинҳони кофир будан, аст. Далели сидқ: гуфтаи Аллоҳ таъоло аст, ки мефармояд: Оё мардум пиндоштнад, ки вақте имон овардем гуфтанд, ба ҳоли худ гузошта мешаванд ва мавриди имтиҳон қарор намегиранд? Ва ба таҳқиқ, касонеро, ки пеш аз онон буданд озмудем, пас Аллоҳ бидуни шак онҳоеро, ки рост гуфтанд ва низ дурӯғгӯёнро мешиносад. (Анкабут/2- 3) ✍️ Ва дар ҳадис аз Муъоз ибни Ҷабал (разияЛлоҳу Анҳу) ривоят аст, ки Паёмбар (СаллаЛллоҳу Алайҳи ва саллам) фармуданд: Ҳаркасе, ки гувоҳӣ диҳад, инки нест маъбуди барҳақ ҷуз Аллоҳ ва инки Муҳаммад фиристодаи Аллоҳ аст, содиқона аз қалбаш, Аллоҳ даромадани ӯро ба дӯзах ҳаром мегардонад. (Ривояти Муслиим) 5️⃣ *Шарти панҷум: Муҳаббат, ки зиддаш буғзу бадбинӣ аст* Муҳаббат моил будани қалб ба сӯи чизе ва унс ёфтану хушҳол будан ба он мебошад. Яъне калимаи тавҳид ва ба ончи, ки бар он далолат мекунад муҳаббат доштан. Зидди муҳаббат- нохушиву нафрат доштан аст. Далели муҳаббат: қавли Аллоҳ таъоло аст, ки мефармояд: Ва аз инсонҳо касоне ҳастанд, ки ғайри Аллоҳро ҳамтову илоҳ мегиранд, дӯст медоранд онҳоро мисли дӯст доштани Аллоҳ ва ононе ки имондоранд беш аз ҳарчизи дигаре Аллоҳро дӯст медоранд ва агар золимон ҳангоме азобро мушоҳида мекарданд (яъне азоб дар қиёматро) ба дурусти (дармеёфтанд, ки) тамоми қуввату қудрат аз они Аллоҳ аст, ва Аллоҳ сахт азобдиҳанда аст. (Бақара/165) ✍️ Ва дар ҳадис аз Анас (РазияЛлоҳу Анҳу) собит шудааст, ки мегӯяд: Паёмбар (СаллаЛоҳу Алайҳи ва Саллам) фармуд: Се чизе аст, ки агар онҳо дар касе бошад, ҳаловати имонро мечашад: Инки Аллоҳ ва Расулаш аз ҳар каси дигар, аз ғайрашон назди ӯ дӯстдоштатар бошад, ва инки шахсеро фақат ба хотири Аллоҳ дӯст дорад, ва инчунин бозгаштан ба куфр, баъд аз онки Аллоҳ ӯро аз он наҷот дод, барояш нохуштар бошад аз дохил шудан ба оташ. (Ривояти Бухорӣ ва Муслим) ruclips.net/p/PLiNZVHUmy8w-xrIy6BoOp_tLuH8G7CkpK 6️⃣ *Шарти шашшум: Фармонбардорӣ, ки зиддаш тарк кардан аст.* ruclips.net/video/-McqfbbQiVY/видео.html Инқиёд дар луғат: ба маънои фурӯтанӣ ва зиллат мебошад. Чуноне, ки мегӯянд: “онро кашидан, пас тан дод ва таслим шуд, вақте ки лаҷомаш ба дасти ту дода шуд.” Мурод аз инқиёд инҷо: фармонбардорӣ ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" ва ба ончи, ки талабу тақозо мекунад ин калима, зоҳиран ва ботинан, сар фуруд оварда амал кардан аст, ки зидди он тарк намудан мебошад. Яъне: таслим шудан барои Аллоҳ дар асоси тавҳид ва фармонбардорӣ кардани ҳар ончи, ки Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) овардааст. Ва ин (таслиму фармонбардорӣ) бо амал кардани ончи, ки Аллоҳ фарз намудааст ва тарк кардани ончи, ки Аллоҳ ҳаром кардааст,саҳеҳ мегардад. Ва албатта гуфтани "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" бидуни ингуна фармонбардорӣ фоидае надорад. ruclips.net/video/UzRVRppXggE/видео.html Аллоҳ таъоло мефармояд: Ва ҳар касе худро таслими Аллоҳ гардонад, дар ҳоле, ки некӯкор аст, ба таҳқиқ ба устувортарин дастовезе чанг задааст ва оқибати корҳо ба сӯи Аллоҳ аст. (Луқмон/22) Маънои “Ал ъурватул-вусқо” (дар ояти 22 сураи Луқмон) чуноне, ки тобеъин Саъид ибни Ҷубайр гуфтааст, ин “Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ” аст. (Тафсири Табарӣ 5/421) 7️⃣ *Шарти ҳафтум: Қабул, ки зиддаш радд аст.* Қабул дар лӯғат: Нисбат ба чизе рози будан аст. Мурод аз қабул инҷо: кабул кардани “Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" ва ончи, ки моро талабу тақозо мекунад ба қабул кардан, бо қалбу забон ва бо ҷамии аъзо, қабуле ки зидди радд кардан бошад. Пас набояд ин калима ё чизе аз заруриёти онро рад кард, чаро ки гоҳо касе шаҳодат медиҳад ба ин калима ва маънояшро медонад вале аз лиҳози қибру ҳасад ва ғайра, баъзе аз талабу тақозои онро қабул намекунад, пас ин шахс шарти қабулро баҷо наовардааст. Далели қабул: гуфтаи Аллоҳ таъоло аст, ки мефармояд: Ба дурустӣ ононро вақте гуфта мешуд барояшон "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" кибр мекарданд ва мегуфтанд, оё мо ruclips.net/p/PLiNZVHUmy8w8yRpUTC_ZxfknlAptLl2-Z

بسم الله الرحمن الرحيم. 1️⃣ КАЛИМАИ ТАВҲИД Бидон! Аллоҳ туро раҳмат намояд, ки Маънои لا اله الا الله ( ҳеҷ маъбуди бар "ҳақ" ба ҷуз Аллоҳ нест)- ин 1)-"Нафй" (рад ва инкор кардан) ва 2)-"Исбот"( Собит кардан) аст. لا اله\ Нафй аст. إلا الله\Исбот аст. Чаҳор намудро " Нафй" мекунад. Ва чаҳор намудро "Исбот" мекунад. А)- Нафй мекунад-( рад ва инкор ва куфр меварзад) 1)-Олиҳа- Тамоми илоҳони ботилро. "Олиҳа" ҷамъи Илоҳ мебошад. Ва "Илоҳ" ончие, ки (ҳар он чи, ки ибодат карда мешавад) ба хотири ҷалби манфиъат ва дафъи мазаррат (зарар) қасд мекуни, пас ту уро Илоҳи худ гирифтаи 2)-Тоғутҳо-ро. "Тавоғит" -ҷамъи Тоғут аст.Ва "тоғут" Ҳар чизе, ки ба ҷуз Аллоҳ ибодат карда мешавад дар ҳолате, ки у рози аст ва ё таршеҳ ба ибодат мешавад. Ибни Қайим Ҷавзи رحمه الله мегуянд: Тоғут- Ҳамаи ончиеки банда аз ҳаддаш ( Сарҳад, доираи муаян шуда) таҷовуз мекунад аз Ибодат, ё Пайрави ва мутобиъат, ва ё Итоъат. 3)-Андод-ро "Андод"- ҷамъи калимаи "нид" аст. (Нид: монанд, мисл, ҳамто, назир) Ончиеки туро аз "Дини Ислом" ба худаш ҷалб мекунад. Аз Аҳл, бут, пешвоён ва ё хонаву дар ва ё хешутабор ва ё молу сарват пас у "нид" аст. Аллоҳ Субҳанаҳ мефармояд: (وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ) 【Бақара: 165】 Ва баъзе аз мардум касоне ҳастанд, ки ба ҷуз Аллоҳ ба худашон "Андод" гирифтаанд ва дуст медоранд ( андоди гирифтаашон ро) чигунаеки Аллоҳ-ро дуст медоранд. 4)- Арбоб-ро Ҳаркасе, ки бар мухолифи ҳақ фатвоят бидиҳад ва итоъаташ кардиву тасдиқаш намуди. Аллоҳ Субҳанаҳу ва таъала мефармояд: اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ لَّا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ 【Ат-Тавба : 31】 Аҳбор ва Руҳбонҳояшонро ба ҷуз Аллоҳ ба худ арбоб гирифтаанд ...... Фоида: Аҳбор: уламо ва пешвоёни яҳудиён буданд, ки замоне ҳалолеро ҳаром ва ё ҳаромеро ҳалол мешумориданд яҳудиён итоат ва пайравиашон мекарданд. Руҳбон: обидони насоро В)- "Собит" менамояд чаҳор намудро. 1)- Қасд-ро Инки ҳеҷчизеро қасд накуни ба ҷуз Аллоҳ. 2)-"Таъзим" Ва ягона Аллоҳ-ро бузург шумори. 3)-"Муҳаббат" Аз ҳама зиёдтар Аллоҳ-ро дуст бидори. Аллоҳ Субҳанаҳу ва таъала мефармояд: (و الذين امنوا اشد حبا لله) 【Бақара : 165】 Ва ононеки имон овардаанд Аллоҳ-ро бештар дӯст медоранд. 4)- "Хавф"-(Тарси Аллоҳ ) Ва "Раҷо"-( Умед ба Аллоҳ) Ҳаркасеки ин масоилро фаҳмид алоқааш аз ғайри Аллоҳ қатъ мегардад, ва Воҳима ва бузургии ботил дар наздаш кучаку нотавон хоҳад шуд. Чигунае ки Аллоҳ аз Иброҳим علی نبينا و عليه افضل الصلاة و السلام Дар "Сураи Мумтаҳинаҳ" ояти 4 хабар медиҳад: (قد كانت لكم اسوة حسنة في ابراهيم و الذين معه اذ قالوا لقومهم إنا برءاء منكم و مما تعبدون من دون الله كفرنا بكم و بدا بيننا و بينكم العداوة و البغضاء ابدا حتي تؤموا بالله وحده) Ҳароина барои шумо улгуи некуст дар Иброҳим ва ононеки ҳамроҳи у будан, замонеки ба қавмашон гуфтанд ҳароина мо аз шумо ва аз ончики ба ҷуз Аллоҳ мепарастед бароат менамоем, ба шумо куфр варзидем ва байни мову шумо душмани адовату буғз зоҳир шуд то замонеки танҳо ба Аллоҳи ягона имон биоваред. و الله اعلم Гуфтаҳои Абдурраҳмон бин Ҳасан набераи Муҳаммад ибни Абдул Ваҳҳоб. Ва لا اله الا الله ба худ шартҳо дорад, ки 7 то ҳастанд. 1) Ъилм зидаш Ҷаҳл аст. Далил : "فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ" Пас, бидон, ки ҳеҷ маъбуди бар ҳақ ба ҷуз Аллоҳ нест.(Муҳаммад 19) وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ Касонеро, ки ба ҷой У нидо мекунанд, молики шафоъат нестанд, магар касоне, ки ба ҳақ гувоҳи додаанд ва дар ҳоле, ки онҳо медонанд. (Сураи Зухруф 86) 43 - ( 26 ) عَنْ عُثْمَانَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « مَنْ مَاتَ وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ دَخَلَ الْجَنَّةَ ». Паёмбар саллаллоҳи алайҳи ва саллам фармудаанд; Ҳар касе вафот кунад дар ҳоле, ки у донад ҳеч маъбуде ҳақ ба ғайр аз Аллоҳ вуҷуд надорад дохили ҷаннат мешавад. (ривояти Муслим, 26)

2️⃣Шарти дуввум Яқин: яъне, ба калимаи "ла илаҳа иллаллоҳ" боварии комил доштан ва дур кардани шакку шубҳа аз дил. Аллоҳ таъоло мефармояд; "Муъминони вокеъи он касонанд, ки ба Аллоҳу паёмбари У имон оврадаанд ва сипас ҳеҷ шакку шубҳа ба дил роҳ надодаанд" ва бо амволу ҷони худ дар роҳи Аллоҳ ҷиҳод намуданд - он ҷамоъат ростгӯёнанд. (сураи Хучурот-15) إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ Ҳуҷурот 15 فَمَنْ لَقِيتَ مِنْ وَرَاءِ هَذَا الْحَائِطِ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ مُسْتَيْقِنًا بِهَا قَلْبُهُ فَبَشِّرْهُ بِالْجَنَّةِ » . Абу Ҳурайра (РазиАллоҳу анҳу) гуфт, ки Расули Аллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам ба ӯ фармуд: «Биравед ва ҳар касе, ки дар паси ин девор вохӯред, шаҳодат диҳад, ки ҳеҷ маъбуде барҳақ ҷуз Аллоҳ нест. дар ҳоле,ки қалбаш ба ин яқин дошта бошад, ӯро ба ҷанат хушнуд созед! " ва ӯ (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) мӯътақидиро шарти шоҳидӣ гардониданд. (Муслим 31) Шарти Саввум: Қабул зидаш рад аст. وَكَذَٰلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ Ва ҳамчунин, пеш аз ту дар ҳеҷ деҳе тарсонандаеро (паёмбар) нафиристодем, магар он ки мунъимони (сарватмандони) он деҳ гуфтанд: «Ба ростӣ ки мо падарони худро бар дине ёфтаем ва ҳамоно мо бар паи онҳо иқтидокунандагонем». (Зухруф 23) إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ Ба ростӣ ки Мо бо гуноҳкорон ҳамчунин мекунем. Чун ба онҳо гуфта мешуд: «Ба ҷуз Аллоҳ ҳеҷ маъбуде бар ҳақ нест» - ҳамоно саркашӣ мекарданд. Ва мегуфтанд: «Оё мо барои (гуфтаи) шоири девонае тарккунандаи маъбудони худ бошем?» (Соффот 34-35-36) 79 - عَنْ أَبِى مُوسَى عَنِ النَّبِىِّ - صلى الله عليه وسلم - قَالَ: « مَثَلُ مَا بَعَثَنِى اللَّهُ بِهِ مِنَ الْهُدَى وَالْعِلْمِ كَمَثَلِ الْغَيْثِ الْكَثِيرِ أَصَابَ أَرْضًا ، فَكَانَ مِنْهَا نَقِيَّةٌ قَبِلَتِ الْمَاءَ ، فَأَنْبَتَتِ الْكَلأَ وَالْعُشْبَ الْكَثِيرَ ، وَكَانَتْ مِنْهَا أَجَادِبُ أَمْسَكَتِ الْمَاءَ ، فَنَفَعَ اللَّهُ بِهَا النَّاسَ ، فَشَرِبُوا وَسَقَوْا وَزَرَعُوا ، وَأَصَابَتْ مِنْهَا طَائِفَةً أُخْرَى ، إِنَّمَا هِىَ قِيعَانٌ لاَ تُمْسِكُ مَاءً ، وَلاَ تُنْبِتُ كَلأً ، فَذَلِكَ مَثَلُ مَنْ فَقِهَ فِى دِينِ اللَّهِ وَنَفَعَهُ مَا بَعَثَنِى اللَّهُ بِهِ ، فَعَلِمَ وَعَلَّمَ ، وَمَثَلُ مَنْ لَمْ يَرْفَعْ بِذَلِكَ رَأْسًا ، وَلَمْ يَقْبَلْ هُدَى اللَّهِ الَّذِى أُرْسِلْتُ بِهِ » . رواه أحمد (4/399) ، والبخاري (‌‏79)‏ ، ومسلم ‏(‌‏2282)‏ ، والنسائي في « سنن الكبرى » (9044) ‏، وابن حبان (4) .‏ Расулуллох салаллоху алайхи ва саллам фармуданд : мисли аз он чи ки Аллох манро аз илм ва хидоят фиристод мисли бороне аст, ки ба замин мерасад пас баъне аз кисмати он хуб аст ки обро кабул карда алафу гиёхи зиёд меруёонад, ва баъне аз он сахт аст обро дар худаш нигох медорад ва Аллох ба сабаби он ба мардум нафъ мерасонад, ки аз он менушанд ва заминро обёри мекунанд ва зироат мекоранд, ва ба кисми дигари аз замин мерасад, ки он хамвор аст на обро дар худаш нигох медорад на на гиёх меруёнад, ва ин мисли касест ки дар Динни Аллох факих (донишманд) мешавад ва он чи ки Аллох манро ба он фристода буд нафъ мерасонад, пас таълим худаш мегирад ва ба дигаррон таъл медихад, ва мисли он кист ки сари худро бадон набардошта ва хидоятро кабул намекунад. (Бухори 79) Шарти Чаҳорум Инқиед (Итоаткорӣ, ки нофармониро пешгирӣ мекунад) وَمَن يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ ۗ وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ Ва ҳар касе, ки ъибодат ва қасдашро холис барои Аллоҳ анҷом бидиҳад ва у некукор аст, пас, ҳамоно ба дастовезе муҳкам даст задааст. Ва бозгашти корҳо ба сӯи Аллоҳ аст. (Луқмон 22) فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا