Hocam program yönteminizi bilemiyorum ama filozofların genel yaşam bilgileri ve beraberindeki düşüncelerini sizin bakış açınızdan da almak bizim için değerli olurdu. Örneğin bana göre fazla teknik geldi bu. Mesala ben neden bu filozofu öğreneyim neden gidip kitabını alayım? Gibi sorulara cevap alamadım. Bunun sebebi benim anlıyorum da işte insan bu başlıkla video görünce bir şeyleri anlamak ilerlemek istiyor… sen anladın konuyu hocam 😊
Hocam "Varlık ve Zaman" ı daha biteremedim ancak "vicdan" kısmı beni biraz farklı etkiledi. Kafamda canlanan ise; Dasein dünyaya fırlatılır ve bir insan suretinde dünyada olabilir ancak bu suretin Dasein ile hiç bir iletişimi doğrudan yoktur. Bu iletişimi kurabilmek adına vicdan gibi temel unsurlar vardır. (Yüreğimizin sesini dinlemek tabiri belki de bu bağlamda değerlendirebilir.) Bu bağlarımız ne kadar güçlüyse Dasein ile o kadar bütünleşmişiz demektir ve "et, kemik" olmanın ötesinde Dasein ile bütünleşebilen kişiler gerçek var olabilen insanlardır. Biraz saçma olacak belki ama yine de dile getirmek istiyorum ki belki de dasein ile yeterince bağları kuvvetli olan kişiler ölümden sonra gerçekten var olabiliyorlardır. Bu var olmak ise bizler yani burada olanların bilmediği, cahilliği olan bir olgu. Olamayanlar ise zamanı tükendiğinde yok olup hiçliğe ve belki de tekrardan hiçlikten bunu yeniden denemek adına ete kemiğe bürünüyorlardır. Reenkarnasyon olarak görmüyorum bunu çünkü okuduklarımdan algıladığım Dasein için şayet önceki yaşamlarımız varsa hiçbirinin anlamı/değeri yok. Bu yüzden Hiçlik olmayan bir şey bile değilse (Hiçliğe hiçlik demek bile bazen manasız geliyor, çünkü yok ve varlık da bu yüzden olmak zorunda) bu kişiler sürekli var olmaya çalışan ancak bir türlü bunu beceremeyen ve daseinleri ile bağ kuramamış et ve kemikten öteye geçemeyen canlılar oluyor. Bu dünyaya fırlatılmışlık bizlere Dasein ile iletişim kurma şansı veriyor, ki bunun yolu da anladığım kadarıyla "iyi" bir insan olmaktan geçiyor. İyi olan insanlar gerçek varlıklarına kavuşabiliyor ancak bunu beceremeyenler gerçek varlıklarına kavuşmayı becerebilene kadar hiçlikten dünyaya fırlatılmaya devam ediyor. Bu durum sadece kötü insanlar için geçerli değil; hiçbir şeye karışmayan sadece izleyenler de buna dahil. Sizin de bahsettiğiniz gibi. Yorumlarımda illa ki beni yanlış yönlendiren okurken yanlış anladığım konular olmuş olabilir ancak yine de paylaşmak istedim. Düzeltmeleriz olursa okumak isterim. Ayrıca paylaşım için de teşekkür ederim.
Yolda olmak meselesi heidegger’in metinlerinde de geçiyor. Dikkatli okumanızı tavsiye ederim. Kendisi elbette çok sevdiği ama sonradan ona çok kızan hocası jasper’den esinlenmiş olabilir.
Fizikte artık hiçlik diye bir şeyin olmadığını biliyoruz.Vakum ortamında bile sanal parçacıklar denilen enerji alanları çok kısa sürede ortaya çıkıp gene yok oluyorlar.Buna göre felsefedeki hiçlik üzerine kurulan düşünceler hala işlevsel midir?
"felsefe yolda olmaktır" sözü heidegger'e değil jaspers'e ait, way to wisdom kitabında yer alıyor bu söz, belki kafanızda bahsettiğiniz o ormanın içerisinde yürürken arkadan çekilen fotoğraf imgesiyle ilişkilendirdiğiniz için karıştırmışsınızdır.
heidegger o ışıklı oda analojisini kullanırken ışığın umarım pwm sinyali gibi aniden "ışık yoktu artık var" şeklinde olmamak suretiyle bir geçişle ortaya çıkabileceğini de düşünerek kurmuştur analojiyi, öyle değilse bu metaforu kullanırken "o zaman ışık şiddeti -gözümün algıladığı foton fazlalığı- hangi seviyenin altındayken bu 'hiç' diye addedilebiliyordu da hangi seviyenin üstüne çıkınca ben buna 'bu vardır' diyebildim?" gibi bir soru sorulabilir, kaldı ki zaten göz algılamasa bile sıfır noktası enerjisinden dolayı ortamda daima bir enerji var fizikaliteye göre, demek ki bu "hiçlik" problemi o kadar geniş ontolojik bir problem değil, en son kertede oksipital lobumun algılayacağı şekilde kromoforlarımın izomerleşerek aynı moleküllerle başka bir geometriye sahip olup uyarılmış haldeki elektronların birbirlerine olan etkileri sonucu nöronlarımda gerçekleşen bu impuls atımının arka arkaya gerçekleşerek bir süre sonra beynimin arkasında son bulması ve gözümdeki kromoforların tekrardan normal hallerine dönmesiyle ilgili, hatta sadece benim bunu algılama seviyemle ilişkili bir durum, gözlemciyi belirlerken de kıstaslarını aleni belirtmesi gerekiyor ki problemin bir tikelden ibaret olmadığını, tümel olarak bütün düzeylerdeki bütün gözlemciler nispetinde oluşturulabilmiş bir kavram olduğunu anlayayım "hiçlik" yahut "varlık"ın, bu haliyle sadece benim algılarıma yönelikmiş gibi duruyor
bu örneği doğru kabul etsem bile felsefi olarak hiçlik, ışığın "varlığında" hiçiyor ve varlık var oluyor, ama varlıktan ve hiçlikten önce "ışık" denilen başka bir şeyin olması gerekiyor, ışık hiçlikten ortaya çıkacaksa kendi kendisini var edebilmesi gerekiyor burada da esas mesele "gözlemci" değil apriori olarak ışığın kendi kendine nasıl var olduğu oluyor, burada gözlemle uyuşmayan bir çelişki yok -aslında yukarıdaki mantık yürütmeye göre var- ama ışığın nasıl oluştuğunu söylemesi gerekiyor o zaman bu örneğinde, ne ki ışığı görecek olan da gözlemci, ortada bir gözlemci olmadığı sürece ışık açık olsa bile varlığın olması yahut olmaması arasında işlenebilir bir fark yok çünkü bir algı yok, burada ayrıca algımın da nasıl ortaya çıktığını söylemesi gerekiyor, algım apriori bir durumsa kendi kendini var ettiğini kabul etmem mümkün, ontolojik hiyerarşiye olarak aklım her şeyden üstün, o halde yine burada gerçek dünyadaki gözlemlerimizle çeliştiğini söylememiz mümkün çünkü zihin denilen şey kendi kendini apriori olarak var etmiş bir durumdan gelmiyor, birtakım fiziksel durumlar sonucu fiziksel evrende fiziksel olarak ortaya çıkıyor
Yolda olmak meselesi heidegger’in metinlerinde de geçiyor. Dikkatli okumanızı tavsiye ederim. Kendisi elbette çok sevdiği ama sonradan ona çok kızan hocası jasper’den esinlenmiş olabilir. Felsefeyi de güzel yapan bu değil mi? Metinlerin birbirine referans vermesi
"Nedir Bu Felsefe" ile ,"Felsefe (tıpkı Metafizik Ne-"dir"! de olduğu gibi) "Ne"-"dir"! arasında çok büyük bir fark var. Heidegger'in kullandığı "Felsefe "Ne"-"dir"! olmalı.
Bir anlatım hakkında doğru ve yanlış olarak katı ifadeler kullanmayı tercih etmiyorum. Aldığım lisans, yüksek lisans ve doktora heidegger derslerinden yararlanarak hazırladığım bir video. Doğru ve yanlış kısmınını akademik konferanslarda ve sempozyumlarda tartışmak güzel olur
Teşekkürleri Hocam
Hocam program yönteminizi bilemiyorum ama filozofların genel yaşam bilgileri ve beraberindeki düşüncelerini sizin bakış açınızdan da almak bizim için değerli olurdu. Örneğin bana göre fazla teknik geldi bu. Mesala ben neden bu filozofu öğreneyim neden gidip kitabını alayım? Gibi sorulara cevap alamadım. Bunun sebebi benim anlıyorum da işte insan bu başlıkla video görünce bir şeyleri anlamak ilerlemek istiyor… sen anladın konuyu hocam 😊
Heyecanla bekliyorum
İki felsefeci bir araya gelip birlikte bir video çekse güzel olmaz mı😉
Beklediğime değdi.Emeklerinize sağlık Gözde hocam👍👏👏👏❤️
Beğenmenize çok sevindim😊
Kadına yönelik şiddette aktif olmak Seni Dasein yapmaz çarpitmaya gerek yok.
Tebrikler :)
Çok teşekkürler
Anlatıma bayıldım. Çok teşekkür ederim hocam, yeni videoların gelmesi dileklerimle...
Bu konsepti daha once duymustum. Cok ilginc bi konu hakkaten. Tesekkur ederim sunumunuz icin Gozde Hanim.
İlginiz için çok teşekkür ederim.
Geç keşfettim sizi, teşekkür ederim güzel bir paylaşım🙏
Hocam "Varlık ve Zaman" ı daha biteremedim ancak "vicdan" kısmı beni biraz farklı etkiledi. Kafamda canlanan ise; Dasein dünyaya fırlatılır ve bir insan suretinde dünyada olabilir ancak bu suretin Dasein ile hiç bir iletişimi doğrudan yoktur. Bu iletişimi kurabilmek adına vicdan gibi temel unsurlar vardır. (Yüreğimizin sesini dinlemek tabiri belki de bu bağlamda değerlendirebilir.) Bu bağlarımız ne kadar güçlüyse Dasein ile o kadar bütünleşmişiz demektir ve "et, kemik" olmanın ötesinde Dasein ile bütünleşebilen kişiler gerçek var olabilen insanlardır. Biraz saçma olacak belki ama yine de dile getirmek istiyorum ki belki de dasein ile yeterince bağları kuvvetli olan kişiler ölümden sonra gerçekten var olabiliyorlardır. Bu var olmak ise bizler yani burada olanların bilmediği, cahilliği olan bir olgu.
Olamayanlar ise zamanı tükendiğinde yok olup hiçliğe ve belki de tekrardan hiçlikten bunu yeniden denemek adına ete kemiğe bürünüyorlardır. Reenkarnasyon olarak görmüyorum bunu çünkü okuduklarımdan algıladığım Dasein için şayet önceki yaşamlarımız varsa hiçbirinin anlamı/değeri yok. Bu yüzden Hiçlik olmayan bir şey bile değilse (Hiçliğe hiçlik demek bile bazen manasız geliyor, çünkü yok ve varlık da bu yüzden olmak zorunda) bu kişiler sürekli var olmaya çalışan ancak bir türlü bunu beceremeyen ve daseinleri ile bağ kuramamış et ve kemikten öteye geçemeyen canlılar oluyor.
Bu dünyaya fırlatılmışlık bizlere Dasein ile iletişim kurma şansı veriyor, ki bunun yolu da anladığım kadarıyla "iyi" bir insan olmaktan geçiyor. İyi olan insanlar gerçek varlıklarına kavuşabiliyor ancak bunu beceremeyenler gerçek varlıklarına kavuşmayı becerebilene kadar hiçlikten dünyaya fırlatılmaya devam ediyor. Bu durum sadece kötü insanlar için geçerli değil; hiçbir şeye karışmayan sadece izleyenler de buna dahil. Sizin de bahsettiğiniz gibi.
Yorumlarımda illa ki beni yanlış yönlendiren okurken yanlış anladığım konular olmuş olabilir ancak yine de paylaşmak istedim. Düzeltmeleriz olursa okumak isterim. Ayrıca paylaşım için de teşekkür ederim.
“Ete kemiğe bürünmek” deyince aklıma sadece “Mahmud diye görünmek “ geliyor.
Çok iyi deldi özet teşekkür ederim netleşti.
Tesekkrler tesekkurler
Emeğinize sağlık
Felsefe yolda olmaktır sözü Haydeger'e ait demişsiniz ama Yaspers'e ait olmalı
Yolda olmak meselesi heidegger’in metinlerinde de geçiyor. Dikkatli okumanızı tavsiye ederim. Kendisi elbette çok sevdiği ama sonradan ona çok kızan hocası jasper’den esinlenmiş olabilir.
bu kadar mı güzel anlatılır...
Güzel sözleriniz için çok teşekkür ederim.
Fizikte artık hiçlik diye bir şeyin olmadığını biliyoruz.Vakum ortamında bile sanal parçacıklar denilen enerji alanları çok kısa sürede ortaya çıkıp gene yok oluyorlar.Buna göre felsefedeki hiçlik üzerine kurulan düşünceler hala işlevsel midir?
Video 6.dakikadan sonra başlıyor
"felsefe yolda olmaktır" sözü heidegger'e değil jaspers'e ait, way to wisdom kitabında yer alıyor bu söz, belki kafanızda bahsettiğiniz o ormanın içerisinde yürürken arkadan çekilen fotoğraf imgesiyle ilişkilendirdiğiniz için karıştırmışsınızdır.
heidegger o ışıklı oda analojisini kullanırken ışığın umarım pwm sinyali gibi aniden "ışık yoktu artık var" şeklinde olmamak suretiyle bir geçişle ortaya çıkabileceğini de düşünerek kurmuştur analojiyi, öyle değilse bu metaforu kullanırken "o zaman ışık şiddeti -gözümün algıladığı foton fazlalığı- hangi seviyenin altındayken bu 'hiç' diye addedilebiliyordu da hangi seviyenin üstüne çıkınca ben buna 'bu vardır' diyebildim?" gibi bir soru sorulabilir, kaldı ki zaten göz algılamasa bile sıfır noktası enerjisinden dolayı ortamda daima bir enerji var fizikaliteye göre, demek ki bu "hiçlik" problemi o kadar geniş ontolojik bir problem değil, en son kertede oksipital lobumun algılayacağı şekilde kromoforlarımın izomerleşerek aynı moleküllerle başka bir geometriye sahip olup uyarılmış haldeki elektronların birbirlerine olan etkileri sonucu nöronlarımda gerçekleşen bu impuls atımının arka arkaya gerçekleşerek bir süre sonra beynimin arkasında son bulması ve gözümdeki kromoforların tekrardan normal hallerine dönmesiyle ilgili, hatta sadece benim bunu algılama seviyemle ilişkili bir durum, gözlemciyi belirlerken de kıstaslarını aleni belirtmesi gerekiyor ki problemin bir tikelden ibaret olmadığını, tümel olarak bütün düzeylerdeki bütün gözlemciler nispetinde oluşturulabilmiş bir kavram olduğunu anlayayım "hiçlik" yahut "varlık"ın, bu haliyle sadece benim algılarıma yönelikmiş gibi duruyor
bu örneği doğru kabul etsem bile felsefi olarak hiçlik, ışığın "varlığında" hiçiyor ve varlık var oluyor, ama varlıktan ve hiçlikten önce "ışık" denilen başka bir şeyin olması gerekiyor, ışık hiçlikten ortaya çıkacaksa kendi kendisini var edebilmesi gerekiyor burada da esas mesele "gözlemci" değil apriori olarak ışığın kendi kendine nasıl var olduğu oluyor, burada gözlemle uyuşmayan bir çelişki yok -aslında yukarıdaki mantık yürütmeye göre var- ama ışığın nasıl oluştuğunu söylemesi gerekiyor o zaman bu örneğinde, ne ki ışığı görecek olan da gözlemci, ortada bir gözlemci olmadığı sürece ışık açık olsa bile varlığın olması yahut olmaması arasında işlenebilir bir fark yok çünkü bir algı yok, burada ayrıca algımın da nasıl ortaya çıktığını söylemesi gerekiyor, algım apriori bir durumsa kendi kendini var ettiğini kabul etmem mümkün, ontolojik hiyerarşiye olarak aklım her şeyden üstün, o halde yine burada gerçek dünyadaki gözlemlerimizle çeliştiğini söylememiz mümkün çünkü zihin denilen şey kendi kendini apriori olarak var etmiş bir durumdan gelmiyor, birtakım fiziksel durumlar sonucu fiziksel evrende fiziksel olarak ortaya çıkıyor
Yolda olmak meselesi heidegger’in metinlerinde de geçiyor. Dikkatli okumanızı tavsiye ederim. Kendisi elbette çok sevdiği ama sonradan ona çok kızan hocası jasper’den esinlenmiş olabilir. Felsefeyi de güzel yapan bu değil mi? Metinlerin birbirine referans vermesi
"Nedir Bu Felsefe" ile ,"Felsefe (tıpkı Metafizik Ne-"dir"! de olduğu gibi) "Ne"-"dir"! arasında çok büyük bir fark var. Heidegger'in kullandığı "Felsefe "Ne"-"dir"! olmalı.
Sanırım yunanca ti estine değiniyorsunuz. Tam da heideggerin söylediği şey
Heidegger hakkinda dogru ve yanliş şeylerle dolu bir video.
Bir anlatım hakkında doğru ve yanlış olarak katı ifadeler kullanmayı tercih etmiyorum. Aldığım lisans, yüksek lisans ve doktora heidegger derslerinden yararlanarak hazırladığım bir video. Doğru ve yanlış kısmınını akademik konferanslarda ve sempozyumlarda tartışmak güzel olur
lütfen o Heidegger Nazi mi videosunu da çekiniz
En kısa zamanda😉
Nazinin önde gideni 😀
Makyavelli = haideger
Lütfen kitapların pdf versiyonu diyerek yasa dışı paylaşımına referans vermeyin.
Heidegger gibi tipler insanları oyalamaktan başka bir işe yaramıyor.