🥂𝐼𝑑𝑜𝑙𝑙𝑒𝑟𝑖 𝑘𝑜̈𝑡𝑢̈𝑙𝑒𝑚𝑒𝑘 𝑔𝑖𝑏𝑖 𝑏𝑖𝑟 𝑎𝑚𝑎𝑐𝚤𝑚 𝑦𝑜𝑘𝑡𝑢𝑟 🥂𝐹𝑖𝑘𝑖𝑟𝑙𝑒𝑟 𝑜̈𝑧𝑔𝑢̈𝑛𝑑𝑢̈𝑟 🥂𝑀𝑜𝑡𝑜𝑟𝑐𝑢 𝑎𝑏𝑖𝑛𝑖𝑛 𝑑𝑢̈𝑠̧𝑚𝑎𝑛𝚤 𝑠𝑎𝑛𝑎 𝑎𝑠̧𝚤𝑘𝑡𝚤𝑟 🥂𝐾𝑖𝑚 𝑇𝑎𝑒ℎ𝑦𝑢𝑛𝑔 🥂𝐽𝑒𝑜𝑛 𝐻𝑎𝑟𝑖𝑛 🥂𝐽𝑒𝑜𝑛 𝐽𝑢𝑛𝑔𝑘𝑜𝑜𝑘 𝐻𝑖𝑘𝑎𝑦𝑒: Abim ve Taehyung her zamanki gibi yine yarış yapıyordular. Bir-birlerinden ölesiye nefret ediyordular. Bunun sebebini kimse bilmiyordu, ben de dahil... Taehyung tam 2 yıldır bana aşıktı, abimin önünde bana aşkını itiraf etmişti. O zaman buna nasıl cesaret ede bildi anlamamıştım. Abimden korkmuyordu. Tabii o gün bir-birlerine girmiştiler, çok büyük kavga etmişdiler. Ikisinin de yüzü gözü yara-bere içinde kalmıştı.Taehyung her seferinde bana çıkma teklifinde bulunuyor, ama ben kabul etmiyorum. Taehyung bana sürekli benim olacamsın diyip duruyor...ahh bilmiyorum...Kafam çok karışık, aslında son 1 yıldır ondan hoşlanıyordum ama Taehyung'a güvenemiyorum... Bir kere abimle bara içmeye gitdiğimizde bir kızın onun kucağında oturduğunu görmüştüm. O gün çok kötü olmuştum...Bana bir çok kez açıklama yapmıştı...Ama ben inanmamıştım, belki de inanmak istememiştim...Beni düşüncelerimden ayıran şey bağırışma sesleriydi...Taehyung kazanmıştı ve abimin yüzüne karşı sırıtıyordu... Yanlarına adımlamaya başladım; "Tebrik ederim Taehyung-shii" Dedim gülümseyerek. Abim çatık kaşlarıyla bana bakmaya başladı; JK: Bir de onu tebrik mi ediyorsun Harin?! "Sonuçta o kazandı abi, ne yapa bilirim ki? Hem kazanan birini tebrik etmek lazım değil mi? Tebrik etmezsem kabalık olur." JK: Seninle sonra görüşeceğim. Gözlerimi kaçırdım. Taehyung hala sırıtıyordu. Neden durmadan sırıtıyordu bu adam? Tae: Hadi Jungkook...ben kazandım...ve istediğim şeyi yapmak zorundasın. Bunu soylerken bana bakıyordu. JK: Ne istiyorsun? Dedi abim hoşnut olmayan ifadesiyle. Taehyung: Kardeşini... NE?! Tanrım...bu adam ne yapmaya çalışıyordu. Abim ikimizi de öldürecek. O olacak. Abim çok kızgın bakıyordu...Tanrım yardım et. JK: NE SAÇMALIYORSUN SEN?! Deyip Taehyung'un yakasına yapıştı. Hemen tutmaya çalıştım onu. "Abi! Dur lütfen" Beni duymuyordu bile. Çok sinirlenmişti. Taehyung: Ben kazandığıma göre istediğim şeyi yapmak zorundasın Jungkook. Böyle anlaşmıştık. JK: SANA KARDEŞİMİ VERİRMİYİM SANIYORSUN APTAL HERİF?! UZAK DUR KARDEŞİMDEN. YOKSA SENİ DOĞDUĞUNA PİŞMAN EDERİM. DUYDUN MU BENİ?! Taehyung: ASLA! YILLARDIR SEVİYORUM KARDEŞİNİ! O DA BENİ SEVİYOR BİLİYORUM. ASLA ONDAN VAZGEÇMEM, ÖLSEM DE VAZGEÇMEM. O BENİM OLACAK. Taehyung da abim gibi bağırıyordu. Taehyung söylediğu sözler yüzünden abim daha da sinirlenmeye başlıyordu ve ben de donup kalmıştım. Buradaki her kes ise bu ikisinden korktuğu için yakın durmuyorlardı...Abim dayanamadı ve Taehyung'a yumruk atdı. Sonra Taehyung da abime atdı... artık dövüşüyordular... abim Taehyung'u yere düşürmüş yumrukluyordu, ama Taehyung karşılık vermiyordu. Yüzü kan içinde kalmıştı. Benim de korkudan gözlerim dolmuştu. Abimin kolundan tutup durdurmaya çalıştım; "Abi! Abi, lütfen dur... Dur artık" JK: SEN KARIŞMA! Abim beni itekledi ve yere düştüm ve acıdan inledim. Yerde cam vardı ve elime batmıştı. Çok acıyordu. "Ahh!" Taehyung bunu görünce abimi hemen üstünden atıp ona yumruk atdı ve hemen yanıma koştu. Taehyung: Harin...güzelim. Acıdan ve kandan korktuğum için ağlıyordum. Çok kötü kanıyordu. Çok geçmeden abim de yanımda bitmişti. JK:H-harin...bebeğim. Ö-özür dilerim...çok özür dilerim güzelim...istemeyerek oldu. "Ç-çok acıyor" Taehyung: Hemen hastaneye gidelim. Hadi JK: Tamam Kalkmama yardım etdiler ve arabaya doğru yürümeye başladık... ... Doktor elime batan camları çıkarıp sarmıştı. Ve ağrı kesici de içirmiştiler. Çünkü çok fazla acıyordu. Abim yanımda oturmuştu... sürekli özür diliyordu. Bilerek yapmadığını biliyordum...Bana asla zarar vermezdi ki o. Çok seviyordu beni, bebeği gibi bakıyordu bana. Taehyung da çıkış işlemlerini halletmeye gitmişti. "Tamam abi. Ben iyiyim yok bir şeyim. Özür dileme artık." JK: Benim yüzümden oldu. Gözünden bir damla yaş aktı. Kıyamazdım ki ona... "Abi... hayır, lütfen ağlama. Bir şeyim yok , gerçekten iyiyim. Affettim ben seni" JK: Sen beni affetsen de ben kendimi affedemem güzelim. Ya daha kötü olsaydı. Dikkatli olmalıydım, sinirlerime hakim olmalıydım. "Tamam artık, geçti" Sarılmıştık. Abim sert görünse de yumuşak kalplidir. Dünyanın en iyi abisiydi... iyiki benim abimdi. Biz sarılırken Taehyung geldi. Taehyung: Gidebiliriz artık. Dedi soğuk sesiyle. Abim kafasını salladı ve ayağa kalktık. Abim yaralı olmayan elimden tutmuştu ve önde gidiyorduk, Taehyung da arkamızdan geliyordu... ona bir şey olmuştu kesin...birden ne oldu ki? Hastaneden çıkmıştık arabamıza doğru yürüyorduk. Arkama baktım. Taehyung durmuş öylece bakıyordu. Abime seslendim; "Abi?" JK: Hmm, evet güzelim. "Taehyung... O da gelsin bizimle" JK: Neden? Derin bir iç çektim... "Ya da izin ver bu gece onunla kalayım" Gözlerimi kaçırarak konuşmuştum. JK: Neden birden-bire ona ilgi duymaya başladın ha? Ne oldu sana? Gözlerim dolu bir şekilde cevap vermiştim. "A-abi...ben...T-taehyung'u s-seviyorum" Abim donup kalmıştı. Beklemiyordu. JK: Düşmanıma aşık mı oldun? "Ö-özür dilerim" Diyip başımı eğmiştim... JK: Lisede bir olay olmuştu...Iftira atılmıştı ona, ama ben ona inanmamıştım...kendini o kadar isbatlamasına rağmen ona yine de inanmamıştım... yeni çevrem ve arkadaşlarım yüzünden. Kafamı bulandırmıştılar... Hata yapmıştım...hatamı anladığım zaman ondan özür dilemiştim ama kabul etmemişti...bana inanmayan birisine neden güveneyim ki demişti...ondan sonra düşmanlığımız başlamıştı...Seni sevmesini istemiyordum. Çünkü ona çok fazla kızgındım vee hem de kardeşimi kıskanıyordum... Tüm bunları gözleri dolu şekilde söylemişti. "Abi" JK: Güzelim...senin de onu sevdiğini biliyordum. Gözlerin ve ona olan bakışların seni ele veriyordu. Size karışmayacağım...mutlu olmanızı istiyorum. Umarım o seni hep mutlu eder bebeğim. Abime sıkıca sarılmıştım... "Teşekkür ederim abi...çok teşekkür ederim. Seni çok seviyorum, iyiki benim abimsin" JK: Güzel bebeğim benim... ben de seni çok seviyorum. Iyiki benim kardeşimsin. "Abi...Taehyung'la barışın" JK: Sanırım ilk adımı atmalıyım değil mi? "Hm hm" Bir-birimizden ayrılmış Taehyung'un yanına adımladık. Yanına vardığımı zaman abim konuşmaya başladı; JK: Taehyung...ben...her şey için çok özür dilerim...Çok yanlış yaptım...geçmişte ve şimdi...beni affede bilecekmisin? Demişi abim mahcup sesiyle. Taehyung'a bakmıştım. Abimin yüzüne ifadesizce bakıyordu... Taehyung: Ben de çok hata yaptım...ve..ben de özür dilerim Jungkook-ahh. Taehyung gülümsedi ve abimle tokalaşıp sarıldılar. ... Abim Taehyung'la gitmeme izin vermişti ve şu an onun evindeydik, yatağında uzanıyorduk. Başını göğsüme koymuştu ve yumşak saçlarını okşuyordum. Çıplak omzuma ve göğsüme , boynuma sürekli öpücük konduruyordu. Kendimi çok huzurlu hissediyordum. Taehyung: Güzelimmm "Efendim sevgilim" Taehyung: Biz hemen evlenelim. Bir anda söylediği şeyle donup kalmıştım. Saçlarını okşayan elim durmuştu. "Taehyung...erken degil mi? Daha biraz önce sevgili olduk" Taehyung: 4 saat önce sevgili olmamıza rağmen seviştiysek, evlenmemizde bir sorun yok değil mi? "Ş-şey...Taehyung, ani oldu... bilemedim ki şimdi..." Başını kaldırıp yüzüme bakmaya başladı ve üzgün ses tonuyla konuştu; Taehyung: Sen...istemiyormusun? "Hayır sevgilim. Tabii ki istiyorum. Bunu her şeyden çok istiyorum. Ama biraz sevgili kalsaydık, tanıdı çıkarsaydık. Olmaz mı?" Taehyung:Üzgünüm güzelim. Ama ben sana hemen kavuşmak istiyorum ve bebeğimiz olsun istiyorumm. Bu isteğine gülümsedim. Hemen baba olmak istiyordu. Taehyung: Hem ben seni 2 yıldır bekliyorum ve daha fazla dayanamam...yaşlanıyorum artık. Baba olmalıyım. Hem evlenmeden bebeğimiz olursa, Jungkook beni öldürür. Sonda dediği şeye gülmüştüm. "Taehyung sadece 28 yaşındasın" Taehyung: Olsun. Ben yine de istiyorum... Benimle evlenecek misin? "Evet sevgilim . Seninle evleneceğim. Ve istediğini yerine getirip seni baba yapacağım. Çok iyi bir baba olacağına inanıyorum. Seni seviyorum" Dikeldi ve ağırlığını vermeden üstüme çıktı...fısıldayarak konuştu; Taehyung: Ben de seni seviyorum bebeğim. Ve dudaklarını dudaklarıma bastırarak beni öpmeye başladı... ~𝑆𝑂𝑁~
Lan ilk defa bir gurguya bu kadar erken gördüm ve çokk güzel olmuşşş
@@AysuAslanli teşekkür ederimm
🥂𝐼𝑑𝑜𝑙𝑙𝑒𝑟𝑖 𝑘𝑜̈𝑡𝑢̈𝑙𝑒𝑚𝑒𝑘 𝑔𝑖𝑏𝑖 𝑏𝑖𝑟 𝑎𝑚𝑎𝑐𝚤𝑚 𝑦𝑜𝑘𝑡𝑢𝑟
🥂𝐹𝑖𝑘𝑖𝑟𝑙𝑒𝑟 𝑜̈𝑧𝑔𝑢̈𝑛𝑑𝑢̈𝑟
🥂𝑀𝑜𝑡𝑜𝑟𝑐𝑢 𝑎𝑏𝑖𝑛𝑖𝑛 𝑑𝑢̈𝑠̧𝑚𝑎𝑛𝚤 𝑠𝑎𝑛𝑎 𝑎𝑠̧𝚤𝑘𝑡𝚤𝑟
🥂𝐾𝑖𝑚 𝑇𝑎𝑒ℎ𝑦𝑢𝑛𝑔
🥂𝐽𝑒𝑜𝑛 𝐻𝑎𝑟𝑖𝑛
🥂𝐽𝑒𝑜𝑛 𝐽𝑢𝑛𝑔𝑘𝑜𝑜𝑘
𝐻𝑖𝑘𝑎𝑦𝑒:
Abim ve Taehyung her zamanki gibi yine yarış yapıyordular. Bir-birlerinden ölesiye nefret ediyordular. Bunun sebebini kimse bilmiyordu, ben de dahil... Taehyung tam 2 yıldır bana aşıktı, abimin önünde bana aşkını itiraf etmişti. O zaman buna nasıl cesaret ede bildi anlamamıştım. Abimden korkmuyordu. Tabii o gün bir-birlerine girmiştiler, çok büyük kavga etmişdiler. Ikisinin de yüzü gözü yara-bere içinde kalmıştı.Taehyung her seferinde bana çıkma teklifinde bulunuyor, ama ben kabul etmiyorum. Taehyung bana sürekli benim olacamsın diyip duruyor...ahh bilmiyorum...Kafam çok karışık, aslında son 1 yıldır ondan hoşlanıyordum ama Taehyung'a güvenemiyorum... Bir kere abimle bara içmeye gitdiğimizde bir kızın onun kucağında oturduğunu görmüştüm. O gün çok kötü olmuştum...Bana bir çok kez açıklama yapmıştı...Ama ben inanmamıştım, belki de inanmak istememiştim...Beni düşüncelerimden ayıran şey bağırışma sesleriydi...Taehyung kazanmıştı ve abimin yüzüne karşı sırıtıyordu... Yanlarına adımlamaya başladım;
"Tebrik ederim Taehyung-shii"
Dedim gülümseyerek.
Abim çatık kaşlarıyla bana bakmaya başladı;
JK: Bir de onu tebrik mi ediyorsun Harin?!
"Sonuçta o kazandı abi, ne yapa bilirim ki? Hem kazanan birini tebrik etmek lazım değil mi? Tebrik etmezsem kabalık olur."
JK: Seninle sonra görüşeceğim.
Gözlerimi kaçırdım. Taehyung hala sırıtıyordu. Neden durmadan sırıtıyordu bu adam?
Tae: Hadi Jungkook...ben kazandım...ve istediğim şeyi yapmak zorundasın.
Bunu soylerken bana bakıyordu.
JK: Ne istiyorsun?
Dedi abim hoşnut olmayan ifadesiyle.
Taehyung: Kardeşini...
NE?! Tanrım...bu adam ne yapmaya çalışıyordu. Abim ikimizi de öldürecek. O olacak. Abim çok kızgın bakıyordu...Tanrım yardım et.
JK: NE SAÇMALIYORSUN SEN?!
Deyip Taehyung'un yakasına yapıştı. Hemen tutmaya çalıştım onu.
"Abi! Dur lütfen"
Beni duymuyordu bile. Çok sinirlenmişti.
Taehyung: Ben kazandığıma göre istediğim şeyi yapmak zorundasın Jungkook. Böyle anlaşmıştık.
JK: SANA KARDEŞİMİ VERİRMİYİM SANIYORSUN APTAL HERİF?! UZAK DUR KARDEŞİMDEN. YOKSA SENİ DOĞDUĞUNA PİŞMAN EDERİM. DUYDUN MU BENİ?!
Taehyung: ASLA! YILLARDIR SEVİYORUM KARDEŞİNİ! O DA BENİ SEVİYOR BİLİYORUM. ASLA ONDAN VAZGEÇMEM, ÖLSEM DE VAZGEÇMEM. O BENİM OLACAK.
Taehyung da abim gibi bağırıyordu. Taehyung söylediğu sözler yüzünden abim daha da sinirlenmeye başlıyordu ve ben de donup kalmıştım. Buradaki her kes ise bu ikisinden korktuğu için yakın durmuyorlardı...Abim dayanamadı ve Taehyung'a yumruk atdı. Sonra Taehyung da abime atdı... artık dövüşüyordular... abim Taehyung'u yere düşürmüş yumrukluyordu, ama Taehyung karşılık vermiyordu. Yüzü kan içinde kalmıştı. Benim de korkudan gözlerim dolmuştu. Abimin kolundan tutup durdurmaya çalıştım;
"Abi! Abi, lütfen dur... Dur artık"
JK: SEN KARIŞMA!
Abim beni itekledi ve yere düştüm ve acıdan inledim. Yerde cam vardı ve elime batmıştı. Çok acıyordu.
"Ahh!"
Taehyung bunu görünce abimi hemen üstünden atıp ona yumruk atdı ve hemen yanıma koştu.
Taehyung: Harin...güzelim.
Acıdan ve kandan korktuğum için ağlıyordum. Çok kötü kanıyordu. Çok geçmeden abim de yanımda bitmişti.
JK:H-harin...bebeğim. Ö-özür dilerim...çok özür dilerim güzelim...istemeyerek oldu.
"Ç-çok acıyor"
Taehyung: Hemen hastaneye gidelim. Hadi
JK: Tamam
Kalkmama yardım etdiler ve arabaya doğru yürümeye başladık...
...
Doktor elime batan camları çıkarıp sarmıştı. Ve ağrı kesici de içirmiştiler. Çünkü çok fazla acıyordu. Abim yanımda oturmuştu... sürekli özür diliyordu. Bilerek yapmadığını biliyordum...Bana asla zarar vermezdi ki o. Çok seviyordu beni, bebeği gibi bakıyordu bana. Taehyung da çıkış işlemlerini halletmeye gitmişti.
"Tamam abi. Ben iyiyim yok bir şeyim. Özür dileme artık."
JK: Benim yüzümden oldu.
Gözünden bir damla yaş aktı. Kıyamazdım ki ona...
"Abi... hayır, lütfen ağlama. Bir şeyim yok , gerçekten iyiyim. Affettim ben seni"
JK: Sen beni affetsen de ben kendimi affedemem güzelim. Ya daha kötü olsaydı. Dikkatli olmalıydım, sinirlerime hakim olmalıydım.
"Tamam artık, geçti"
Sarılmıştık. Abim sert görünse de yumuşak kalplidir. Dünyanın en iyi abisiydi... iyiki benim abimdi. Biz sarılırken Taehyung geldi.
Taehyung: Gidebiliriz artık.
Dedi soğuk sesiyle. Abim kafasını salladı ve ayağa kalktık. Abim yaralı olmayan elimden tutmuştu ve önde gidiyorduk, Taehyung da arkamızdan geliyordu... ona bir şey olmuştu kesin...birden ne oldu ki?
Hastaneden çıkmıştık arabamıza doğru yürüyorduk. Arkama baktım. Taehyung durmuş öylece bakıyordu. Abime seslendim;
"Abi?"
JK: Hmm, evet güzelim.
"Taehyung... O da gelsin bizimle"
JK: Neden?
Derin bir iç çektim...
"Ya da izin ver bu gece onunla kalayım"
Gözlerimi kaçırarak konuşmuştum.
JK: Neden birden-bire ona ilgi duymaya başladın ha? Ne oldu sana?
Gözlerim dolu bir şekilde cevap vermiştim.
"A-abi...ben...T-taehyung'u s-seviyorum"
Abim donup kalmıştı. Beklemiyordu.
JK: Düşmanıma aşık mı oldun?
"Ö-özür dilerim"
Diyip başımı eğmiştim...
JK: Lisede bir olay olmuştu...Iftira atılmıştı ona, ama ben ona inanmamıştım...kendini o kadar isbatlamasına rağmen ona yine de inanmamıştım... yeni çevrem ve arkadaşlarım yüzünden. Kafamı bulandırmıştılar... Hata yapmıştım...hatamı anladığım zaman ondan özür dilemiştim ama kabul etmemişti...bana inanmayan birisine neden güveneyim ki demişti...ondan sonra düşmanlığımız başlamıştı...Seni sevmesini istemiyordum. Çünkü ona çok fazla kızgındım vee hem de kardeşimi kıskanıyordum...
Tüm bunları gözleri dolu şekilde söylemişti.
"Abi"
JK: Güzelim...senin de onu sevdiğini biliyordum. Gözlerin ve ona olan bakışların seni ele veriyordu. Size karışmayacağım...mutlu olmanızı istiyorum. Umarım o seni hep mutlu eder bebeğim.
Abime sıkıca sarılmıştım...
"Teşekkür ederim abi...çok teşekkür ederim. Seni çok seviyorum, iyiki benim abimsin"
JK: Güzel bebeğim benim... ben de seni çok seviyorum. Iyiki benim kardeşimsin.
"Abi...Taehyung'la barışın"
JK: Sanırım ilk adımı atmalıyım değil mi?
"Hm hm"
Bir-birimizden ayrılmış Taehyung'un yanına adımladık. Yanına vardığımı zaman abim konuşmaya başladı;
JK: Taehyung...ben...her şey için çok özür dilerim...Çok yanlış yaptım...geçmişte ve şimdi...beni affede bilecekmisin?
Demişi abim mahcup sesiyle.
Taehyung'a bakmıştım. Abimin yüzüne ifadesizce bakıyordu...
Taehyung: Ben de çok hata yaptım...ve..ben de özür dilerim Jungkook-ahh.
Taehyung gülümsedi ve abimle tokalaşıp sarıldılar.
...
Abim Taehyung'la gitmeme izin vermişti ve şu an onun evindeydik, yatağında uzanıyorduk. Başını göğsüme koymuştu ve yumşak saçlarını okşuyordum. Çıplak omzuma ve göğsüme , boynuma sürekli öpücük konduruyordu. Kendimi çok huzurlu hissediyordum.
Taehyung: Güzelimmm
"Efendim sevgilim"
Taehyung: Biz hemen evlenelim.
Bir anda söylediği şeyle donup kalmıştım. Saçlarını okşayan elim durmuştu.
"Taehyung...erken degil mi? Daha biraz önce sevgili olduk"
Taehyung: 4 saat önce sevgili olmamıza rağmen seviştiysek, evlenmemizde bir sorun yok değil mi?
"Ş-şey...Taehyung, ani oldu... bilemedim ki şimdi..."
Başını kaldırıp yüzüme bakmaya başladı ve üzgün ses tonuyla konuştu;
Taehyung: Sen...istemiyormusun?
"Hayır sevgilim. Tabii ki istiyorum. Bunu her şeyden çok istiyorum. Ama biraz sevgili kalsaydık, tanıdı çıkarsaydık. Olmaz mı?"
Taehyung:Üzgünüm güzelim. Ama ben sana hemen kavuşmak istiyorum ve bebeğimiz olsun istiyorumm.
Bu isteğine gülümsedim. Hemen baba olmak istiyordu.
Taehyung: Hem ben seni 2 yıldır bekliyorum ve daha fazla dayanamam...yaşlanıyorum artık. Baba olmalıyım. Hem evlenmeden bebeğimiz olursa, Jungkook beni öldürür.
Sonda dediği şeye gülmüştüm.
"Taehyung sadece 28 yaşındasın"
Taehyung: Olsun. Ben yine de istiyorum... Benimle evlenecek misin?
"Evet sevgilim . Seninle evleneceğim. Ve istediğini yerine getirip seni baba yapacağım. Çok iyi bir baba olacağına inanıyorum. Seni seviyorum"
Dikeldi ve ağırlığını vermeden üstüme çıktı...fısıldayarak konuştu;
Taehyung: Ben de seni seviyorum bebeğim.
Ve dudaklarını dudaklarıma bastırarak beni öpmeye başladı...
~𝑆𝑂𝑁~
Kizzz kurgu gelmiş qoxbsind
Ben yeni görüyorum yaa
@@AurorasssJ1 sorun değil güzelimm
Aaa Helin?
@@BillieBossa_Nova Aaa benn
@@AurorasssJ1 🥰