Mi też okres liceum "zepsuły" stany depresyjne, autodestrukcja i ogromna niepewność. Dopiero rozpoczęta terapia po skończeniu liceum dała mi bardzooo dużo. Szkoda że nie zrobiłam tego wcześniej bo przez to słabo napisałam maturę, ale teraz jest wszystko spoko i nie żałuję tego kim jestem teraz i moich doświadczeń bo doświadczenia uczą i dzięki temu można uniknąć wiele błędów 🧡
Rada odemnie taka głównie dla dziewczyn, związana trochę z tym żeby nie dążyć do popularności i bycia lubianym. Jeżeli np ubieracie się ,,zwyczajnie" albo nie malujecie się, bo taki jest wasz styl to nie przejmujcie się i nie zmieniajcie tego na siłę. Mówię to z perspektywy osoby, która taki sposób bycia miała i czasem czuła się gorsza od tych ,, ładniejszych" dziewczyn. Zupełnie niepotrzebnie. Podobnie, jak np was nie stać na nowe ubrania z galerii (popularnych sieciówek) i częste wyjazdy do nich to też się tym nie przejmujcie i nie czujcie się gorsi. Tutaj za to mogę przytoczyć przykład siostry, która chodziła do szkoły, gdzie raczej byli bogaci ludzie i było ich na to stać, a nas nie (w sensie niczego nam nie brakowało, ale jednak co tydzień wydawanie w weekend dużej ilości pieniędzy na ubrania było poza zasięgiem) i siostra czuła się z tym źle, ostatecznie nawet zmieniła szkołę, ale to nie tylko z tego powodu. Oczywiście jeżeli lubicie zakupy, możecie sobie na to pozwolić, lubicie się malować itd to nic w tym złego, ale chcę słowa skierować do tych ,,szarych myszek" i nie tylko :) których jest sporo i myślę, że to ważne żeby młodym dziewczynom o tym mówić, bo takie rzeczy tez prowadzą do rozwijania kompleksów. Idealnie to co napisałam podsumowuje troszeczkę oklepane, ale jakże prawdziwe: bądźcie sobą :)
Nie lubię tych wszystkich fałszywie brzmiących komplementów na YT, ale Ciebie Basiu można komplementować całkowicie szczerze i zasłużenie - mądra jesteś i bardzo się cieszę że tak przystępnie wyjaśniasz gówniakom pewne istotne sprawy. Trzymaj się! :)
Czuję, że opisujesz moje życie z liceum. Zaczynam trzecią klasę, w marcu tego roku pokonałam myśli samobójcze i jest coraz lepiej. Ale kurczę nie sądziłam, że nie jestem w tym sama. Dziękuję za ten filmik ❤
Zastanawia się czy urwałam się z kosmosu czy tak bardzo nie interesowali mnie inni ludzie i ich opinie, że nie doświadczyłam w moim liceum tej pogoni za byciem popularnym. U nas każdy miał swoje miejsce, a ludzi łączyły pasje. Nikt się nie ścigał w byciu cool. Chociaż muszę też powiedzieć, że moja była szkoła była niezwykle tolerancyjna i wspierała uczniów. Kto chciał to imprezował, a kto chciał to trenował albo rysował czy rozmawiał o grach komputerowych i każdy miał kogoś z kim mógłby porozmawiać. Może mam wyjątkowe przeżycia haha Mój charakter pewnie odegrał też znaczącą rolę, bo trudno jest wpłynąć na moją opinie w danym temacie. Nigdy czyjeś opinie nie blokowały mnie przed bycie sobą. I życzę każdemu, aby nie bał się być sobą tak samo jak ja pomimo tego, że czasami jest to trudne.
Ja już edukację szkolną skończyłam 5 lat temu i teraz dałabym sobie dwie, najważniejsze rady: 1. Pilnuj obecności w szkole i ucz się minimum na pozostałe przedmioty, a maksimum na przedmioty maturalne, zwłaszcza angielski. 2. Idź do psychologa/terapeuty; te ciągłe bóle i zły stan zdrowia faktycznie istnieją i to da się leczyć. Nawet jeśli ten okres gimnazjalno-licealny wspominam dosyć dobrze, to w tamtym czasie moje zdrowie psychiczne z roku na rok coraz bardziej zdychało, a pewność siebie tylko była zgniatana przez toksycznych nauczycieli. Serio, warto iść do specjalisty i nie zwalać złego samopoczucia na to, że aa, to przez szkołę, to normalne, że się uczniowie stresują.
Niby dopiero zaczęłam liceum, ale wybranie mieszkania w internacie i dobrej szkoły, w której nikogo nie znałam było najlepszą decyzją w moim życiu jak do tej pory. Mam teraz wartościowych znajomych i brak presji starej paczki, która nie miała na mnie najlepszego wpływu. Z mojej miejscowości mam aktualnie kontakt z 2/3 osobami i czuje się z tym świetnie.
Myślałam, że będzie to nowy etap w moim życiu..ale stało się tak, że się nawet zacofałam. Zaczęłam bardziej trzymać się rodziców, nie miałam życia towarzyskiego nie mam w tym momencie żadnych zainteresowań, przygód ..NICZEGO. Teraz zaczynam II rok w liceum i zmieniło się tyle, że zdobyłam malutki kontakt z osobami starej klasy z którymi co jakiś czas się spotkam czy popisze.
Ja uwielbiałam moje liceum, więc to na pewno zależy od każdego przypadku. Pamiętajcie, że to Wy wybieracie szkołę - warto więc pójść do takiej, której klimat Wam odpowiada :) Najwięcej zależy od ludzi, to oczywiste. Ja w liceum zawarłam przyjaźnie na całe życie i tego życzę Wam wszystkim!
Teraz gdy jestem w pierwszej klasie mam wrażenie, że każdy trzyma dystans od innych osób. Trochę mnie to smuci, bo jestem ekstrawertykiem, ale pewnie niedługo sytuacja się trochę rozluźni.
W moim przypadku wszystko o czym mówisz skończyło się w 8 klasie podstawówki. Teraz jestem w 3 klasie liceum i kompletnie nie dostrzegam tego żeby osoby imprezujące były „fajniejsze”, wręcz przeciwnie. Ale i tak przyjemnie się oglądało!❤️
+ jestem na biolchemie, więc uczyć każdy zaczął się już w pierwszej klasie i dla większości to jest najważniejsze, także żadnych dram na szczęście nie ma☺️
Przez całe życie znajduje się nowe przyjaźnie. Warto być otwartym ale nie naciskać na siebie. W liceum niestety przenosiłam się z klasy do klasy więc byłam outsiderem, ale nigdy nie było mi z tym źle, bo zawsze trzymałam nos w książkach fantasy, a nie plotkach ;) pieniędzy na nowe rzeczy nie miałam bo wtedy moi rodzice mieli gorszy czas, a w związku z tym, że nie miałam swojej paczki znajomych to też nie bywałam na imprezach, ale spokojna głowa. Wybawiłam się po liceum i teraz już jestem na etapie abstynencji, bo wariacji to już mi starczy :p
Bardzo dobry przekaz! Też bym chciała usłyszeć coś takiego kiedy chodziłam do liceum. Zgadzam się z tym co powiedziałaś, po części u mnie ten okres wyglądał bardzo podobnie. Jednak ciekawa jestem na ile wysłuchanie takich rad, może wpłynąć na postrzeganie pewnych spraw przez nastolatka. Mam na myśli to, że w tym czasie przechodzi przez nas tyle różnych emocji, z samego faktu dojrzewania oraz tak jak zauważyłaś, że wszystko wydaje się być wtedy ważne i za bardzo się przejmujemy. I ta racjonalna strona, którą jaśniej widzimy zwykle dopiero za pare lat, wtedy jest niemalże dla nas niedostępna, bo kierujemy się głównie emocjami. W każdym razie… dla wszystkich nastolatków: na prawdę warto posłuchać!
W tym roku właśnie rozpoczęłam swoją naukę w liceum i jak na razie czuję się tutaj bardzo dobrze :) Chodź nie powiem materiał do przerobienia mnie przeraża hahah Ps: Nie mogłam się doczekać twojego nowego filmu hahah
Myślę, że baardzo dużo zależy od ludzi na jakiś się trafi w klasie/ roczniku, na kadrę i ogólnie od *charakteru* szkoły też. Ja po piekle w gimnazjum miałam przeskok niebo a ziemia, jeśli chodzi o lo, nauczyciele którzy wspierają, znają się sami od lat, więc można uświadczyć cudownych scenek i rozmów między nimi i z uczniami na przerwach xD, zajęcia po których można trochę więcej pomyśleć, też o sprawach światopoglądowych, jest z kim pogadać itp. Czas licealny, spokojnie mogę go nazwać póki co najlepszym etapem jaki miałam - kształtowania i rozwijania siebie samego i poznania cudownych osób; to co ja mogę poradzić to trzymać się swoich zasad (jeśli nie chcecie pić, chodzić na imprezy co tydzień to serio nie musicie tego robić, żeby się wpasować, najlepiej być sobą, wtedy przyciągnie się ludzi często podobnych, którzy polubią was, a nie jakiś wykreowany obraz waszej osoby), otworzyć głowię, znaleźć dobre, które wcale nie musi być wielkie, grono spoko ludzi i wtedy dużo łatwiej jest przeżyć presje naukowo - maturalną i ogólnie życie xD (i przepraszam bardzo Basia, z dwojga złego to ja wolałabym powrót do szkoły we wrześniu niż na sesję poprawkową eh :') xD )
Dlatego ja może siedzę z moim chłopakiem razem w klasie i jesteśmy trochę odcięci ale szczęśliwi, skupamy się na nauce razem komfortowo spędzamy czas po szkole, może nie miałam przygód w wakacje ale spędziłam je na medytacji, ćwiczeniach zdrowym jedzonku i czuje się psychicznie mega dzięki temu, nie nie wychodziłam z nimi na chlanie i nie latałam za nimi żeby mnie polubili, jak by chcieli to by napisali, za to spędzałam czas z kimś na kim mi zależy moim chłopaku i było mega, pojechaliśmy do Warszawy i już jesteśmy ponad pół roku, nie mam przyjaciół w liceum ale dalej jestem szczęśliwa, to też nie znaczy że mam wrogów, po prostu nie jestem z nimi blisko i to tylko znajomi, nie mo co się zmuszać jak się nie czuje tego vibe i chemii między ludźmi, przyjaźnie na siłę to meka
Dobrze że mówisz że wyniki matur są ważne w momęcie kiedy nie wiemy nawet czy z podstawy nie mam progu 50%, lista lektur na polskim jest wydłużona kilkukrotnie i wszystko jest ultra trudniejsze i niepewne. Wprowadza mnie to (i nie tylko mnie) w ogromny stres - bo jedyne czego możemy sie spodziewać to to że będzie dużo trudniej.
50% z postawy nie będzie to już wiadomo. I tak właściwe to nie ma sensu stresować się, że nowa matura będzie trudna i źle ją przez to napiszesz bo wszyscy piszą przecież to samo. Dla wszystkich jest to nowa sytuacja i przez trudność matury zapewne średnie wyniki będą gorsze. Tak więc to bez znaczenia bo i tak na te bardziej prestiżowe kierunki dostaną się ci najlepsi. Można się jedynie przejmować o zdanie matury bo tu faktycznie może być gorzej XD
Boże dziękuje ci bardzo za ten film, właśnie zaczęłam liceum i większość moich problemów wynika z tego, ze nie potrafię przypodobać się moim nowym znajomym i serio dziękuje, bo uświadomiłaś mi, ze jestem tutaj zeby się uczyc a nie dla innych.
Dziękuję za ten film! ❤️ Mam nadzieję, że będzie lepiej! Odpocznij i nie narzucaj sobie za dużo pracy jak nie masz na to siły ani ochoty. Miłego wieczoru!
Ja chciałabym tylko napisać coś z perspektywy drugoklasistki dla potomnych. Nie bójcie się iść do internatu, zmienić go na inny, bo Wam nie pasował. Nie bójcie się zmieniać szkoły, w ciągu roku szkolnego nawet łatwiej jest się dostać do konkretnej klasy. O i nie zawsze szkoła, do której potrzeba najwięcej punktów jest najlepsza. Warto wybadać teren. Czy nie ma tam wyścigu szczurów, czy są dobrzy nauczyciele, jakieś zwyczaje? Przeczytajcie też statut, wtedy wiecie na czym stoicie.
Ja szczerze uważam, że przez liceum stałam się bardziej pewna siebie oraz w końcu przestałam być samotna. Wiadomo są osoby, które nie chcą się ze mną spotykać i później mówię im co myślę (dzięki mojej przyjaciółce) przez co mam mniej znajomych, ale mimo to posiadam aktualnie grupę znajomych przy których mogę być sobą, nie muszę tam pić (sami tego nie robią).
Lubię chodzić do liceum. Nie staram się wplątywać w "elity" i kumplować się z top osobistościami w szkole. Z alkoholem, imprezami czy innymi używkami to prawda. Z jednej strony jesteś młody i mówisz sobie że to normalne dla twojego wieku, z drugiej strony nie masz ochoty a często robisz to żeby się wpasować. Z końcem podstawówki moje pasje zaniknęły. Tłumaczyłam to brakiem czasu i chęci, nowym otoczeniem. Jestem teraz w drugiej klasie i cholernie tęsknię za tym. Odmawiam spotkań na które nie chce iść i mam zamiar zacząć się angażować w swoje pasje (i mam nadzieję że bardziej w naukę bo zdalne rozleniwia). To w liceum odkryłam kim jestem a kim nie chce być, tylko czuję presję społeczeństwa że już powinnam mieć konkretne plany na całe życie. A ja jestem elastyczna, mam 1000 pomysłów na minutę i zawsze pragnęłam robić coś kreatywnego i wielkiego. Czas zacząć działać. Przynajmniej później nie będę żałować że cały czas siedziałam na dupie ❤️
Zaczęłam pierwszy rok w liceum i czuję się w nim jak w domu, mam świetną koleżanką z którą siedzę w ławce, będę rozwijać swoje pasje, fakt że zajęcia do 17 przez 3 dni w tygodniu ale kawiarnie otwarte do 20 więc może być
A masz jakieś rady co zrobić, kiedy już się w tym liceum jest, powiedzmy że wręcz ma się większość tego czasu za sobą i niestety zawaliło się sprawę? (odnośnie nauki czy podejścia, zachowania, osobowości) Da się to jeszcze jakoś odkręcić?☹️🤍
Boze tak, jestem w liceum i u mnue jest ten sam podział. Popularni lubiani z dużą ilością znajomych gardzący tymi którzy nie są jak oni. Ja staram sie trzymać jakichś 3 osób żeby mieć z kimś pogadać i tyle. Przyznam że na początku też byłam zdesperowana i chciałam mieć sporo przyjaciół, co tylko spowodowało odwrotny efekt bo kto lubi osoby zdesperowane. Teraz zrozumiałam ze to nie ma sensu, przestało mi zależeć na opini innych i zajęłam się doskonaleniem siebie.
Ja osobiście bym powiedziała, że najgorszy i najdziwniejszy okres jest w gimnazjum, bo w LO ludzie już nie mają takiego parcia na #fejm jak wtedy, gdy mają po 13-15 lat. Dzieciaki są wtedy wredne dla rówieśników oraz zbuntowane, natomiast, mając już te 16-18 lat, raczej większość nastolatków patrzy na siebie, jest dojrzalsza i stara się przygotować jak najlepiej do matury.
Poszłam do pierwszej liceum i na razie cieszę się z mojej nowej klasy. Jak na razie patrzę na liceum tylko na miejsce nauki, bo nie wbiłam się w rytm szkoły
hejka, egzaminami sie nie stresuj, jesli uważałaś na lekcjach wystarczy że porobisz repetytoria i egzaminy z poprzednich lat, a co do akceptacji - bądź po prostu otwarta na niwych ludzi i nie oceniaj ich, a oni docenią coebie :D
hej Mam pytanko odnośnie dietetyki. Czy miałaś chemie w liceum i czy ogólnie ciężko jest z chemią na studiach dietetycznych. Jak chemii nie miałam, a dietetyke chciałabym studiować
Nie miałam chemii w liceum i egzamin z chemii na studiach pisałam 4 razy i ledwo zdałam, w międzyczasie wyłożyłam masę kasy na korki i przeżyłam kilka załamań nerwowych, więc jeśli zależy Ci na studiowaniu dietetyki, to radziłabym zacząć się uczyć chemii wcześniej na własną rękę
Udało mi się dostać samą ilością punktów. Z samych matur humanistycznych miałam więcej punktów niż reszta kandydatów z biologią i chemią, a te przedmioty były liczone na tym samym poziomie
Takie mam przemyslenia, ze bardzo mi szkoda ze nie poznalam Cie w podstawowce gimnazjum i liceum nie mialam okazji wtedy uslyszec od kogos tych slow przez co przecierpialam za dlugi okres czasu. Dopiero od roku czuje sie dojrzala i to wszystko rozumiem i inaczej bym sie wtedy zachowala i czula, obecnie mam 24 lata. Strasznie cierpialam. Wszystkie tragedie ktore mnie spotkaly we wczesnym dziecinstwie, traumy po nich, odrzucenie przez rodzine, cala ta patologia, depresja, plus chec bycia normalna nastolatka i dostosowywania sie, a pozniej chec bycia osobna jednostka i bycie ciut madrzejszym od innych w szkole, to nawet nie pomagalo by czuc sie spoko i akceptowana. Teraz to widze po latach, ze osiagnelam wiecej niz wiekszosc szkolnych gwiazd, zapracowalam sobie i zrobilam duzo wiecej niz ktos moglby sie spodziewac. Jest ok, bedzie lepiej, jestem swiadoma. Podobalo mi sie to zdanie ktore powiedzialas ze te osoby zyly szkola i swoja popularnoscia a pozniej sie okazalo ze w doroslym zyciu braklo im osobowosci czy pasji. Mniej wiecej, nie dokladnie powtorzylam ale mniej wiecej. No tak wlasnie czesto jest. Czytalam ostatnio biografie Janis Joplin i byly w niej zapisane slowa Janis ktore uwazam ze sa bardzo fajne "Nie powinno sie byc młodym, dopoki nie bedzie sie wystarczajaco starym, zeby sobie z tym poradzic". Oraz "Nie sprzeniewierzaj sie sobie samemu. Ty sam to wszystko co masz."
Mi też okres liceum "zepsuły" stany depresyjne, autodestrukcja i ogromna niepewność. Dopiero rozpoczęta terapia po skończeniu liceum dała mi bardzooo dużo. Szkoda że nie zrobiłam tego wcześniej bo przez to słabo napisałam maturę, ale teraz jest wszystko spoko i nie żałuję tego kim jestem teraz i moich doświadczeń bo doświadczenia uczą i dzięki temu można uniknąć wiele błędów 🧡
Rada odemnie taka głównie dla dziewczyn, związana trochę z tym żeby nie dążyć do popularności i bycia lubianym. Jeżeli np ubieracie się ,,zwyczajnie" albo nie malujecie się, bo taki jest wasz styl to nie przejmujcie się i nie zmieniajcie tego na siłę. Mówię to z perspektywy osoby, która taki sposób bycia miała i czasem czuła się gorsza od tych ,, ładniejszych" dziewczyn. Zupełnie niepotrzebnie. Podobnie, jak np was nie stać na nowe ubrania z galerii (popularnych sieciówek) i częste wyjazdy do nich to też się tym nie przejmujcie i nie czujcie się gorsi. Tutaj za to mogę przytoczyć przykład siostry, która chodziła do szkoły, gdzie raczej byli bogaci ludzie i było ich na to stać, a nas nie (w sensie niczego nam nie brakowało, ale jednak co tydzień wydawanie w weekend dużej ilości pieniędzy na ubrania było poza zasięgiem) i siostra czuła się z tym źle, ostatecznie nawet zmieniła szkołę, ale to nie tylko z tego powodu. Oczywiście jeżeli lubicie zakupy, możecie sobie na to pozwolić, lubicie się malować itd to nic w tym złego, ale chcę słowa skierować do tych ,,szarych myszek" i nie tylko :) których jest sporo i myślę, że to ważne żeby młodym dziewczynom o tym mówić, bo takie rzeczy tez prowadzą do rozwijania kompleksów.
Idealnie to co napisałam podsumowuje troszeczkę oklepane, ale jakże prawdziwe: bądźcie sobą :)
dziękuję Ci za tej komentarz bo to właśnie jest mój problem ze zawsze patrzę na inne dziewczyny a nie na to co mi się podoba
Nie lubię tych wszystkich fałszywie brzmiących komplementów na YT, ale Ciebie Basiu można komplementować całkowicie szczerze i zasłużenie - mądra jesteś i bardzo się cieszę że tak przystępnie wyjaśniasz gówniakom pewne istotne sprawy. Trzymaj się! :)
Czuję, że opisujesz moje życie z liceum. Zaczynam trzecią klasę, w marcu tego roku pokonałam myśli samobójcze i jest coraz lepiej. Ale kurczę nie sądziłam, że nie jestem w tym sama. Dziękuję za ten filmik ❤
Kurcze, dziewczyno trzymaj się! Cieszę się, że udało Ci się pokonać te myśli. Ściskam ❣️
❤❤❤
Zastanawia się czy urwałam się z kosmosu czy tak bardzo nie interesowali mnie inni ludzie i ich opinie, że nie doświadczyłam w moim liceum tej pogoni za byciem popularnym. U nas każdy miał swoje miejsce, a ludzi łączyły pasje. Nikt się nie ścigał w byciu cool. Chociaż muszę też powiedzieć, że moja była szkoła była niezwykle tolerancyjna i wspierała uczniów. Kto chciał to imprezował, a kto chciał to trenował albo rysował czy rozmawiał o grach komputerowych i każdy miał kogoś z kim mógłby porozmawiać. Może mam wyjątkowe przeżycia haha Mój charakter pewnie odegrał też znaczącą rolę, bo trudno jest wpłynąć na moją opinie w danym temacie. Nigdy czyjeś opinie nie blokowały mnie przed bycie sobą. I życzę każdemu, aby nie bał się być sobą tak samo jak ja pomimo tego, że czasami jest to trudne.
Cieszę się, że nagrałaś ten filmik
Ja już edukację szkolną skończyłam 5 lat temu i teraz dałabym sobie dwie, najważniejsze rady:
1. Pilnuj obecności w szkole i ucz się minimum na pozostałe przedmioty, a maksimum na przedmioty maturalne, zwłaszcza angielski.
2. Idź do psychologa/terapeuty; te ciągłe bóle i zły stan zdrowia faktycznie istnieją i to da się leczyć.
Nawet jeśli ten okres gimnazjalno-licealny wspominam dosyć dobrze, to w tamtym czasie moje zdrowie psychiczne z roku na rok coraz bardziej zdychało, a pewność siebie tylko była zgniatana przez toksycznych nauczycieli. Serio, warto iść do specjalisty i nie zwalać złego samopoczucia na to, że aa, to przez szkołę, to normalne, że się uczniowie stresują.
Basiu, nie masz się co stresować, bo odcinek bardzo przyjemny. Fajnie że jesteś z powrotem :)
❤❤❤
kurcze ogladam i placze wyglada na to ze mam w tym momencie dokladnie taka sama sytuacje jak ty idac do liceum... bardzo potrzebowalam tego filmu...
🥺❤
Niby dopiero zaczęłam liceum, ale wybranie mieszkania w internacie i dobrej szkoły, w której nikogo nie znałam było najlepszą decyzją w moim życiu jak do tej pory. Mam teraz wartościowych znajomych i brak presji starej paczki, która nie miała na mnie najlepszego wpływu. Z mojej miejscowości mam aktualnie kontakt z 2/3 osobami i czuje się z tym świetnie.
Mimo, że już jestem po maturce to włączyłam ciekawa co masz do powiedzenia. Super filmik ;)
❤
Myślałam, że będzie to nowy etap w moim życiu..ale stało się tak, że się nawet zacofałam. Zaczęłam bardziej trzymać się rodziców, nie miałam życia towarzyskiego nie mam w tym momencie żadnych zainteresowań, przygód ..NICZEGO. Teraz zaczynam II rok w liceum i zmieniło się tyle, że zdobyłam malutki kontakt z osobami starej klasy z którymi co jakiś czas się spotkam czy popisze.
Ja uwielbiałam moje liceum, więc to na pewno zależy od każdego przypadku. Pamiętajcie, że to Wy wybieracie szkołę - warto więc pójść do takiej, której klimat Wam odpowiada :) Najwięcej zależy od ludzi, to oczywiste. Ja w liceum zawarłam przyjaźnie na całe życie i tego życzę Wam wszystkim!
Teraz gdy jestem w pierwszej klasie mam wrażenie, że każdy trzyma dystans od innych osób. Trochę mnie to smuci, bo jestem ekstrawertykiem, ale pewnie niedługo sytuacja się trochę rozluźni.
Dziękuję 🤍! Bardzo mi się przyda ten film bo w tym roku poszłam do 1-szej klasy 👺
❤❤❤
Kurcze dużo sobie uświadomiłam, dzięki za taką pogadankę bo do mnie bardzo trafiła
❤❤❤
Ale masz ładny pokój ❤️ A tak poza Tym. Jestem w 3kl technikum i potwierdzam te informacje 😚😄
Dobra a mam pytanko jak odmówić alkoholu bo jakoś nie mam ochoty do picia i poprostu mnie to już przeraża
@@LucjaKx wprost, mówisz, że nie masz ochoty i tyle :) jak cie wyśmieją to świadczy to tylko i wyłącznie o nich i ich niedojrzałości :)
W moim przypadku wszystko o czym mówisz skończyło się w 8 klasie podstawówki. Teraz jestem w 3 klasie liceum i kompletnie nie dostrzegam tego żeby osoby imprezujące były „fajniejsze”, wręcz przeciwnie. Ale i tak przyjemnie się oglądało!❤️
+ jestem na biolchemie, więc uczyć każdy zaczął się już w pierwszej klasie i dla większości to jest najważniejsze, także żadnych dram na szczęście nie ma☺️
Tęskniłam strasznie za filmikami teraz zostaje tylko życzyć ci dalszej motywacji i przyjemności w tym wszystkim bo bez ciebie to nie to samo ❤️❤️❤️
❤❤❤
Ten film był bardzo szczery i prawdziwy. Jestem naprawdę wdzięczna, że nagrywasz na yt. Dziękuję
ale się za Tobą stęskniłam 😩😻
❤
Twoja szczerość w filmach jest najlepsza
Świetny i pomocny film btw❤️
❤
Przez całe życie znajduje się nowe przyjaźnie. Warto być otwartym ale nie naciskać na siebie. W liceum niestety przenosiłam się z klasy do klasy więc byłam outsiderem, ale nigdy nie było mi z tym źle, bo zawsze trzymałam nos w książkach fantasy, a nie plotkach ;) pieniędzy na nowe rzeczy nie miałam bo wtedy moi rodzice mieli gorszy czas, a w związku z tym, że nie miałam swojej paczki znajomych to też nie bywałam na imprezach, ale spokojna głowa. Wybawiłam się po liceum i teraz już jestem na etapie abstynencji, bo wariacji to już mi starczy :p
Bardzo dobry przekaz! Też bym chciała usłyszeć coś takiego kiedy chodziłam do liceum. Zgadzam się z tym co powiedziałaś, po części u mnie ten okres wyglądał bardzo podobnie. Jednak ciekawa jestem na ile wysłuchanie takich rad, może wpłynąć na postrzeganie pewnych spraw przez nastolatka. Mam na myśli to, że w tym czasie przechodzi przez nas tyle różnych emocji, z samego faktu dojrzewania oraz tak jak zauważyłaś, że wszystko wydaje się być wtedy ważne i za bardzo się przejmujemy. I ta racjonalna strona, którą jaśniej widzimy zwykle dopiero za pare lat, wtedy jest niemalże dla nas niedostępna, bo kierujemy się głównie emocjami. W każdym razie… dla wszystkich nastolatków: na prawdę warto posłuchać!
W tym roku właśnie rozpoczęłam swoją naukę w liceum i jak na razie czuję się tutaj bardzo dobrze :) Chodź nie powiem materiał do przerobienia mnie przeraża hahah
Ps: Nie mogłam się doczekać twojego nowego filmu hahah
Myślę, że baardzo dużo zależy od ludzi na jakiś się trafi w klasie/ roczniku, na kadrę i ogólnie od *charakteru* szkoły też.
Ja po piekle w gimnazjum miałam przeskok niebo a ziemia, jeśli chodzi o lo, nauczyciele którzy wspierają, znają się sami od lat, więc można uświadczyć cudownych scenek i rozmów między nimi i z uczniami na przerwach xD, zajęcia po których można trochę więcej pomyśleć, też o sprawach światopoglądowych, jest z kim pogadać itp.
Czas licealny, spokojnie mogę go nazwać póki co najlepszym etapem jaki miałam - kształtowania i rozwijania siebie samego i poznania cudownych osób;
to co ja mogę poradzić to trzymać się swoich zasad (jeśli nie chcecie pić, chodzić na imprezy co tydzień to serio nie musicie tego robić, żeby się wpasować, najlepiej być sobą, wtedy przyciągnie się ludzi często podobnych, którzy polubią was, a nie jakiś wykreowany obraz waszej osoby),
otworzyć głowię, znaleźć dobre, które wcale nie musi być wielkie, grono spoko ludzi i wtedy dużo łatwiej jest przeżyć presje naukowo - maturalną i ogólnie życie xD
(i przepraszam bardzo Basia, z dwojga złego to ja wolałabym powrót do szkoły we wrześniu niż na sesję poprawkową eh :') xD )
Trzymam kciuki żebyście wszytsko się ułożyło, bo youtube bez ciebie jest nudny i bardzo tęsknimy!💜
❤❤❤
Super film! Idę za rok do liceum i już się stresuję jak będzie, bo też jestem nieśmiała i cicha🙂😊
Dlatego ja może siedzę z moim chłopakiem razem w klasie i jesteśmy trochę odcięci ale szczęśliwi, skupamy się na nauce razem komfortowo spędzamy czas po szkole, może nie miałam przygód w wakacje ale spędziłam je na medytacji, ćwiczeniach zdrowym jedzonku i czuje się psychicznie mega dzięki temu, nie nie wychodziłam z nimi na chlanie i nie latałam za nimi żeby mnie polubili, jak by chcieli to by napisali, za to spędzałam czas z kimś na kim mi zależy moim chłopaku i było mega, pojechaliśmy do Warszawy i już jesteśmy ponad pół roku, nie mam przyjaciół w liceum ale dalej jestem szczęśliwa, to też nie znaczy że mam wrogów, po prostu nie jestem z nimi blisko i to tylko znajomi, nie mo co się zmuszać jak się nie czuje tego vibe i chemii między ludźmi, przyjaźnie na siłę to meka
Dobrze że mówisz że wyniki matur są ważne w momęcie kiedy nie wiemy nawet czy z podstawy nie mam progu 50%, lista lektur na polskim jest wydłużona kilkukrotnie i wszystko jest ultra trudniejsze i niepewne. Wprowadza mnie to (i nie tylko mnie) w ogromny stres - bo jedyne czego możemy sie spodziewać to to że będzie dużo trudniej.
Tak wiem data
50% z postawy nie będzie to już wiadomo. I tak właściwe to nie ma sensu stresować się, że nowa matura będzie trudna i źle ją przez to napiszesz bo wszyscy piszą przecież to samo. Dla wszystkich jest to nowa sytuacja i przez trudność matury zapewne średnie wyniki będą gorsze. Tak więc to bez znaczenia bo i tak na te bardziej prestiżowe kierunki dostaną się ci najlepsi. Można się jedynie przejmować o zdanie matury bo tu faktycznie może być gorzej XD
Skończyłam już szkołę, ale i tak z chęcią obejrzałam ten filmik i w zupełności się z Tobą zgadzam! ❤️
Ja mam trochę odmienne zdanie. Nie bądź sobą, jeśli nie chcesz, jebać to. Bądź tym kim chcesz, i bądź tym, kim czujesz się dobrze
Film wyszedł super fajnie też czasem posłuchać kogoś tak na spokojnie z herbatą
❤
Każdy potrzebuje czasem przerwy, super film dużo cennych porad ☺️🥰
Dziękuje ci za ten film i za to że zawsze jesteś szczera🥺
❤🥺
Boże dziękuje ci bardzo za ten film, właśnie zaczęłam liceum i większość moich problemów wynika z tego, ze nie potrafię przypodobać się moim nowym znajomym i serio dziękuje, bo uświadomiłaś mi, ze jestem tutaj zeby się uczyc a nie dla innych.
Dziękuję za ten film! ❤️ Mam nadzieję, że będzie lepiej! Odpocznij i nie narzucaj sobie za dużo pracy jak nie masz na to siły ani ochoty. Miłego wieczoru!
Ja chciałabym tylko napisać coś z perspektywy drugoklasistki dla potomnych. Nie bójcie się iść do internatu, zmienić go na inny, bo Wam nie pasował. Nie bójcie się zmieniać szkoły, w ciągu roku szkolnego nawet łatwiej jest się dostać do konkretnej klasy.
O i nie zawsze szkoła, do której potrzeba najwięcej punktów jest najlepsza. Warto wybadać teren. Czy nie ma tam wyścigu szczurów, czy są dobrzy nauczyciele, jakieś zwyczaje? Przeczytajcie też statut, wtedy wiecie na czym stoicie.
mega mnie podniosłaś na duchu, bardzo chce juz wyjsc z liceum
Świetny film! Zaczelam właśnie liceum i trochę mnie to przeraża ale mam nadzieję, że będzie dobrze!!
Powodzenie, i no oczywiście że przyjmiemy to dobrze! 😘 Trzymaj się, mówię serio haha ❤️
❤
Tak bardzo teraz przyda mi się ten odcinek ❤️❤️❤️❤️miłego oglądania wszystkim ✨
❤
boże tak bardzo tego potzrebowalam!! dziękuje 🤍🤍
Basiu bardzo się stęskniłam za tobą i twoimi filmami, cieszę się że wróciłaś i mam nadzieję że wszystko ci się ułoży ❤️
❤❤❤
Ja szczerze uważam, że przez liceum stałam się bardziej pewna siebie oraz w końcu przestałam być samotna. Wiadomo są osoby, które nie chcą się ze mną spotykać i później mówię im co myślę (dzięki mojej przyjaciółce) przez co mam mniej znajomych, ale mimo to posiadam aktualnie grupę znajomych przy których mogę być sobą, nie muszę tam pić (sami tego nie robią).
Lubię chodzić do liceum. Nie staram się wplątywać w "elity" i kumplować się z top osobistościami w szkole. Z alkoholem, imprezami czy innymi używkami to prawda. Z jednej strony jesteś młody i mówisz sobie że to normalne dla twojego wieku, z drugiej strony nie masz ochoty a często robisz to żeby się wpasować. Z końcem podstawówki moje pasje zaniknęły. Tłumaczyłam to brakiem czasu i chęci, nowym otoczeniem. Jestem teraz w drugiej klasie i cholernie tęsknię za tym. Odmawiam spotkań na które nie chce iść i mam zamiar zacząć się angażować w swoje pasje (i mam nadzieję że bardziej w naukę bo zdalne rozleniwia). To w liceum odkryłam kim jestem a kim nie chce być, tylko czuję presję społeczeństwa że już powinnam mieć konkretne plany na całe życie. A ja jestem elastyczna, mam 1000 pomysłów na minutę i zawsze pragnęłam robić coś kreatywnego i wielkiego. Czas zacząć działać. Przynajmniej później nie będę żałować że cały czas siedziałam na dupie ❤️
Zaczęłam pierwszy rok w liceum i czuję się w nim jak w domu, mam świetną koleżanką z którą siedzę w ławce, będę rozwijać swoje pasje, fakt że zajęcia do 17 przez 3 dni w tygodniu ale kawiarnie otwarte do 20 więc może być
Super, że jesteś!💛
dziękuję za ten filmik
❤❤❤
Super że jesteś!❤
🥺
Cieszę się, że wróciłaś ♥️
❤
wracaj cała i zdrowa! czekamy
Tęskniliśmy ❤
A masz jakieś rady co zrobić, kiedy już się w tym liceum jest, powiedzmy że wręcz ma się większość tego czasu za sobą i niestety zawaliło się sprawę? (odnośnie nauki czy podejścia, zachowania, osobowości) Da się to jeszcze jakoś odkręcić?☹️🤍
Brakowało Cię 💜
Ale fajny film…..🥰💓💓💓💓
Moja ulubiona youtuberka!❤
Ja jestem teraz w klasie maturalnej i no trzeba przerwać a potem studia zmiana otoczenia dobrze mi zrobi.
Basiu!!! Promieniejesz 🥺🥰
Boze tak, jestem w liceum i u mnue jest ten sam podział. Popularni lubiani z dużą ilością znajomych gardzący tymi którzy nie są jak oni. Ja staram sie trzymać jakichś 3 osób żeby mieć z kimś pogadać i tyle. Przyznam że na początku też byłam zdesperowana i chciałam mieć sporo przyjaciół, co tylko spowodowało odwrotny efekt bo kto lubi osoby zdesperowane. Teraz zrozumiałam ze to nie ma sensu, przestało mi zależeć na opini innych i zajęłam się doskonaleniem siebie.
Nawet nie masz pojęcia jak bardzo czekałam na nowy film!!!! Nie poddawaj się kochana💕
❤❤❤
Jedyne rozwiązanie to edukacja domowa❤
Hey hey milego dnia i love Basiu 🍀🌸🌞
Ja osobiście bym powiedziała, że najgorszy i najdziwniejszy okres jest w gimnazjum, bo w LO ludzie już nie mają takiego parcia na #fejm jak wtedy, gdy mają po 13-15 lat. Dzieciaki są wtedy wredne dla rówieśników oraz zbuntowane, natomiast, mając już te 16-18 lat, raczej większość nastolatków patrzy na siebie, jest dojrzalsza i stara się przygotować jak najlepiej do matury.
Komentarz dla zasięgu 💜
Dla zasięgu ❤
Just to let u know, mówi się przez pewien okres lub przez pewien czas, a nie okres czasu :>
Super sweterek ❤
Komentarz dla zasięgu
Ale super że wróciłaś!!
❤
Idę zaraz do 3 klasy lo i widzę jak depresja mi zjebala ostatnie dwa lata szkoły średniej, więc mogę się domyślać przez co przechodziłas w liceum
Poszłam do pierwszej liceum i na razie cieszę się z mojej nowej klasy. Jak na razie patrzę na liceum tylko na miejsce nauki, bo nie wbiłam się w rytm szkoły
Ja dzisiaj byłam w odwiedzinach w swoim technikum, brakowało mi tego miejsca
Ale piękne mieszkanie 😍
❤️❤️❤️
zasięgi ❤❤
😍
W następnym roku idę do liceum... Boję się strasznie egzaminów i braku akceptacji
hejka, egzaminami sie nie stresuj, jesli uważałaś na lekcjach wystarczy że porobisz repetytoria i egzaminy z poprzednich lat, a co do akceptacji - bądź po prostu otwarta na niwych ludzi i nie oceniaj ich, a oni docenią coebie :D
Ja mam stres z ocenami. Z jednej strony nie chcę się zbyt przejmować a z drugiej chcę mieć dobre i wtf
Ja bardziej chce narazie przezyc pidstawowke, mam okropnie toksyczną klasę
Nienawidze tego miejsca
Ale na szczescie jestem w 8 klasie
Dla mnie najgorsza była 4-6 klasa podstawowki wyśmiewanie się itp.. nauczycieli byli okropni....
hej Mam pytanko odnośnie dietetyki. Czy miałaś chemie w liceum i czy ogólnie ciężko jest z chemią na studiach dietetycznych. Jak chemii nie miałam, a dietetyke chciałabym studiować
Nie miałam chemii w liceum i egzamin z chemii na studiach pisałam 4 razy i ledwo zdałam, w międzyczasie wyłożyłam masę kasy na korki i przeżyłam kilka załamań nerwowych, więc jeśli zależy Ci na studiowaniu dietetyki, to radziłabym zacząć się uczyć chemii wcześniej na własną rękę
Prawda.
Nie stresuj się!!! Uwielbiamy Cię, świetnie że wróciłaś. 💚 Jako 3klasistka liceum, dziękuję za ten film, uświadomił mi naprawdę dużo spraw. 💚💚💚
❤❤❤
Jestem w klasie maturalnej i zastanawiam się jakim cudem bez chemii i biologii dostałaś się na uniwersytet medyczny 🤔🤔
A dobra dietetyka XDDD
Udało mi się dostać samą ilością punktów. Z samych matur humanistycznych miałam więcej punktów niż reszta kandydatów z biologią i chemią, a te przedmioty były liczone na tym samym poziomie
Na jakim profilu w LO byłaś?
human hihi
Mam teraz tak samo na studiach XDDD
💜🖤💚
Tak mnie wkurza to bydło... Boże dziękuję że już skończyłam liceum 😑😑😑 wolę towarzystwo ciekawych dorosłych
Takie mam przemyslenia, ze bardzo mi szkoda ze nie poznalam Cie w podstawowce gimnazjum i liceum nie mialam okazji wtedy uslyszec od kogos tych slow przez co przecierpialam za dlugi okres czasu. Dopiero od roku czuje sie dojrzala i to wszystko rozumiem i inaczej bym sie wtedy zachowala i czula, obecnie mam 24 lata. Strasznie cierpialam. Wszystkie tragedie ktore mnie spotkaly we wczesnym dziecinstwie, traumy po nich, odrzucenie przez rodzine, cala ta patologia, depresja, plus chec bycia normalna nastolatka i dostosowywania sie, a pozniej chec bycia osobna jednostka i bycie ciut madrzejszym od innych w szkole, to nawet nie pomagalo by czuc sie spoko i akceptowana. Teraz to widze po latach, ze osiagnelam wiecej niz wiekszosc szkolnych gwiazd, zapracowalam sobie i zrobilam duzo wiecej niz ktos moglby sie spodziewac. Jest ok, bedzie lepiej, jestem swiadoma. Podobalo mi sie to zdanie ktore powiedzialas ze te osoby zyly szkola i swoja popularnoscia a pozniej sie okazalo ze w doroslym zyciu braklo im osobowosci czy pasji. Mniej wiecej, nie dokladnie powtorzylam ale mniej wiecej. No tak wlasnie czesto jest. Czytalam ostatnio biografie Janis Joplin i byly w niej zapisane slowa Janis ktore uwazam ze sa bardzo fajne "Nie powinno sie byc młodym, dopoki nie bedzie sie wystarczajaco starym, zeby sobie z tym poradzic". Oraz "Nie sprzeniewierzaj sie sobie samemu. Ty sam to wszystko co masz."
Jakie kierunki studiujesz?
Dietetykę
❤️❤️❤️
❤️❤️