Bardzo fajny materiał. Uważam, że wielu "specjalistów" i przyszłych specjalistów (studentów) powinno obowiązkowo oglądać Twoje filmy. Mam wrażenie, że jeszcze mało wiedzy mamy w tym temacie. Dziękuję i pozdrawiam.
Wspaniale że Pan założył ten kanał i możemy zgłębiać tą wiedzę dzięki Panu.. Zgadzam się z Panem zawsze motywuje pochwała, a nadwrażliwość na bodzce wymaga u tych dzieci szczególnej sztuki rzemiosła nauczycielsko- terapeutycznej... To co Pan robi jest wielkie , pomaga Pan zrozymieć wyzwanie w pracy z dziećmi ZA i nietylko..widać że jest to szczere i poparte wielką refleksynością .. Wyrazy szacunku👌🌈
Super, że o tym mówisz. Nas latami zniechęcano do diagnozowania ASD, bo cała nasza trójka jest skrajnie emocjonalna i empatyczna a to jeszcze bardziej utrudnia życie gdy się ma problem z odczytywaniem tego co czują inni, co będą czuć w danej sytuacji i w kółko popełnia się gafy chcąc dobrze...
Dzień dobry Panu jak i gdzie na Facebooku można Pana odnaleźć jestem zafascynowana Panskimi relacjami mam ciągły niedosyt proszę o więcej informacji pozdrawiam i dziękuję
Panie Krzysztofie mój syn również ma podobne emocje jak Pana Piotruś również martwi się o najmniejsze stworzenie na ziemi ryb nie je bo nie chce aby były zabijane poprostu serce złote a kiedy mnie zdenerwuje sam później płaczę ponieważ jest mu przykro ze zrobił przykrości mi
Musisz mieć zasady,ja czasem nie rozumię reakcji ludzi ale mam np taką zasadę żeby nie dotykać kobiet bez pytania,nie rozumiem ich podejścia do seksu dla mnide byłaby by to zabawa ot odstresowanie się,ale skoro sprawia im to czasem przykrość nie robię tego.
23 lata z osobą z osobą z ZA to tragedia. Całe życie podporządkowane jemu. Życie jak na bombie. Dziecko mnie nienawidzi, nie dostrzega, że wszystko robię dla niego. Jedno słowo, spojrzenie, źle położona łyżka przy stole, to powód do wybuchu agresji. Słyszę słowa, na które nie zasługuję. Choć syn traktuje mnie jak wroga, wiem, że beze mnie sobie nie poradzi, jestem jedyną osobą na której może polegać i boję się co będzie, gdy mnie zabraknie.
Hmmm, a pozwolenie dziecku kłaś łyżki, czyli dawanie mu wolności testowałaś? Znam osoby, które właśnie tego potrzebowały, zdaje się, że poza ekstremalnie skrajnymi przypadkami każdy potrzebuje swobody, by się uspokoić i przejąć kontrolę nad swoim życiem. Wiem, łatwo mówić, ale przemyśl i spróbuj;)
Może za bardzo "koło niego chodzisz"? Ja może stety a może niestety zdałam sobie sprawę, że mój 40 letni syn ma ZA, dopiero teraz. W dzieciństwie nie chodził do przedszkola, więc jakoś ten czas łagodnie przeminął, w podstawówce po incydentach, przepisałam go do społecznej szkoły i też było OK. Zdał do bardzo dobrego liceum, gdzie panowała swoboda i można było wybierać przedmioty, którym poświęcał więcej uwagi. Wszystkie jego nietypowe zachowania, które się nasiliły w okresie dojrzewania, tłumaczyłam trudnym charakterem, bo jest baranem i trudną sytuacją domową, bo nie mogłam się dogadać z byłym mężem, który ostatecznie nas zostawił z długami. Tak więc zajmując się trudami życia, nie poświęcałam synowi należytej uwagi, bo byłam tym wszystkim zmęczona. Jednak to nie wpłynęło na dalszą drogę życiową syna, skończył studia medyczne, poszedł do wojska. Jest chirurgiem i wysokiej rangi oficerem. Tak więc trzeba dać luz i czasami zejść z drogi takiemu asowi, bo nastolatka już się nie da wychować a tylko się zaognia sytuację. Nie znając diagnozy, też nieraz byłam zszokowana jego zachowaniem. Jest to charakterystyczne, że najbliższe osoby taki as traktuje gorzej niż osoby z poza rodziny i to jest niestety przykre, szczególnie, że drugie dziecko jest empatyczne i ma diametralnie inny stosunek do mnie.
Zgadzam się z obalaniem mitów - ale myślę, że wśród autystów są różni ludzie tak samo jak wśród nieautystów i sam aspekt emocjonalności i okazywania bądź nieokazywania uczuć nie jest typowy ani nietypowy dla autyzmu :)
Potwierdzam. Chłopiec z ZA ma empatię często większą niż jego neurotypowe rówieśnicy. Tylko że "obudzić" tą empatię w nim trzeba z zewnątrz, wystarczy po prostu wytłumaczyć to poczucie. Asp nie ma czasu na empatię, wokół tyle ciekawych rzeczy, po co specjalnie przyjmować sie tym co odczuwają inne ludzie lub nawet zwierzęta. Ale wystarczy po prostu wytłumaczyć, może kilka razy w ciągu kilku dni. O sukcesie lub upodleniu człowieka z ZA w olbrzymim stopniu decyduje jego otoczenie.
Borderline może być zdiagnozowane dopiero jak jest się dorosłym (osobowość kształtuje się do chyba 21 roku życia), a jest to zaburzenie osobowości, a nie choroba psychiczna, dlatego dziecko nie może tego mieć.
U mnie też stwierdzono mieszane zaburzenia osobowości (jestem mężczyzną), po czym po teście ADOS-2 wyszło, że jednak jestem w spektrum autyzmu no i fakt, że jestem straumatyzowany, bo większość moich szkolnych lat to nękanie, brak zrozumienia, no i codzienna wewnętrzna walka o przetrwanie, bo myśli samobójcze już miałem w gimbazie.
poradzą sobie, coraz więcej dobra jest w ludziach. Jest teraz mniej ludzi w tak zwanym zimnym chowie, bite i lekceważone a co za tym nieszczęsliwych. Cały czas mówi się o tolerancji, akceptacji. Myślę, ze dobro zwycięży. Będą wysocewrażliwi jak i inni neurotypowi.
Moim zdaniem nie rozumie Pani ZA. W Wielu filmach jest jasno określany komunikat: szacunek i wdzięczność wobec Mamy chłopców. Na tyle ile ZA potrzebuje to wyrazić jest to wyrażone według mnie.
Dziękuję za to co robisz . Pozwala mi to zgłębić informacje na temat ZA i w efekcie lepiej zrozumieć mojego chłopaka .....💚❄️
Fajnie że jesteś .
Bardzo fajny materiał. Uważam, że wielu "specjalistów" i przyszłych specjalistów (studentów) powinno obowiązkowo oglądać Twoje filmy. Mam wrażenie, że jeszcze mało wiedzy mamy w tym temacie. Dziękuję i pozdrawiam.
właśnie
Wspaniale że Pan założył ten kanał i możemy zgłębiać tą wiedzę dzięki Panu..
Zgadzam się z Panem zawsze motywuje pochwała, a nadwrażliwość na bodzce wymaga u tych dzieci szczególnej sztuki rzemiosła nauczycielsko- terapeutycznej...
To co Pan robi jest wielkie , pomaga Pan zrozymieć wyzwanie w pracy z dziećmi ZA i nietylko..widać że jest to szczere i poparte wielką refleksynością ..
Wyrazy szacunku👌🌈
Dziękuję. Pozdrawiam
Dziękuję za to, że pan działa. Dzięki panu zdecydowałam się zrobić sobie badania żeby sprawdzić, czy też mam zespół Aspergera
I jak wyszło badanie?
Dziękuję że pozwala mi pan poznać moje dziecko..bardzo cenię pana filmiki..pozdrawiam bardzo serdecznie
Dziękuję!
Dzięki.
Super, że o tym mówisz. Nas latami zniechęcano do diagnozowania ASD, bo cała nasza trójka jest skrajnie emocjonalna i empatyczna a to jeszcze bardziej utrudnia życie gdy się ma problem z odczytywaniem tego co czują inni, co będą czuć w danej sytuacji i w kółko popełnia się gafy chcąc dobrze...
Właśnie to pomaga nam bardzo👍👍super
Dzień dobry Panu jak i gdzie na Facebooku można Pana odnaleźć jestem zafascynowana Panskimi relacjami mam ciągły niedosyt proszę o więcej informacji pozdrawiam i dziękuję
Panie Krzysztofie mój syn również ma podobne emocje jak Pana Piotruś również martwi się o najmniejsze stworzenie na ziemi ryb nie je bo nie chce aby były zabijane poprostu serce złote a kiedy mnie zdenerwuje sam później płaczę ponieważ jest mu przykro ze zrobił przykrości mi
Mnie niestety mnie pochłania zło ale powoli. Ja walczę żebym nie był złym człowiekiem . Pozdrawiam
Musisz mieć zasady,ja czasem nie rozumię reakcji ludzi ale mam np taką zasadę żeby nie dotykać kobiet bez pytania,nie rozumiem ich podejścia do seksu dla mnide byłaby by to zabawa ot odstresowanie się,ale skoro sprawia im to czasem przykrość nie robię tego.
Zło jest głupie.
23 lata z osobą z osobą z ZA to tragedia. Całe życie podporządkowane jemu. Życie jak na bombie. Dziecko mnie nienawidzi, nie dostrzega, że wszystko robię dla niego. Jedno słowo, spojrzenie, źle położona łyżka przy stole, to powód do wybuchu agresji. Słyszę słowa, na które nie zasługuję. Choć syn traktuje mnie jak wroga, wiem, że beze mnie sobie nie poradzi, jestem jedyną osobą na której może polegać i boję się co będzie, gdy mnie zabraknie.
Hmmm, a pozwolenie dziecku kłaś łyżki, czyli dawanie mu wolności testowałaś? Znam osoby, które właśnie tego potrzebowały, zdaje się, że poza ekstremalnie skrajnymi przypadkami każdy potrzebuje swobody, by się uspokoić i przejąć kontrolę nad swoim życiem. Wiem, łatwo mówić, ale przemyśl i spróbuj;)
Może za bardzo "koło niego chodzisz"? Ja może stety a może niestety zdałam sobie sprawę, że mój 40 letni syn ma ZA, dopiero teraz. W dzieciństwie nie chodził do przedszkola, więc jakoś ten czas łagodnie przeminął, w podstawówce po incydentach, przepisałam go do społecznej szkoły i też było OK. Zdał do bardzo dobrego liceum, gdzie panowała swoboda i można było wybierać przedmioty, którym poświęcał więcej uwagi. Wszystkie jego nietypowe zachowania, które się nasiliły w okresie dojrzewania, tłumaczyłam trudnym charakterem, bo jest baranem i trudną sytuacją domową, bo nie mogłam się dogadać z byłym mężem, który ostatecznie nas zostawił z długami. Tak więc zajmując się trudami życia, nie poświęcałam synowi należytej uwagi, bo byłam tym wszystkim zmęczona. Jednak to nie wpłynęło na dalszą drogę życiową syna, skończył studia medyczne, poszedł do wojska. Jest chirurgiem i wysokiej rangi oficerem. Tak więc trzeba dać luz i czasami zejść z drogi takiemu asowi, bo nastolatka już się nie da wychować a tylko się zaognia sytuację. Nie znając diagnozy, też nieraz byłam zszokowana jego zachowaniem. Jest to charakterystyczne, że najbliższe osoby taki as traktuje gorzej niż osoby z poza rodziny i to jest niestety przykre, szczególnie, że drugie dziecko jest empatyczne i ma diametralnie inny stosunek do mnie.
Nie za dużo od niego wymagałaś? 🤔
Mój synek identycznie bardzo mocno wszystko przeżywa !! PS jesteśmy w trakcie diagnozy.
A może to akurat przypadek, w którym w jednej osobie są cechy ze spektrum, ale również wysoka wrażliwość?
Trzeba tez uważać na to, aby dzieci traktować równo, bez faworyzowania. Dziecko niedocenione może się zamykać w sobie.
Dzień dobry, czy poza YT też Pan działa? FB, strona internetowa?
mmalgos1313 tak, na Facebooku i w realu :)
@@psychologiaza7884 dziękuję super że Pan jest i nagrywa łatwiej mi zrozumieć mojego syna 8 lat za
Mój syn jest tak samo mocno empatyczny( też ma ZA) .
Ciekawe i szczere. Wruszyłam się.
Dzień dobry
Zazdroszczę Pana dzieciom ojca
Zgadzam się z obalaniem mitów - ale myślę, że wśród autystów są różni ludzie tak samo jak wśród nieautystów i sam aspekt emocjonalności i okazywania bądź nieokazywania uczuć nie jest typowy ani nietypowy dla autyzmu :)
Potwierdzam. Chłopiec z ZA ma empatię często większą niż jego neurotypowe rówieśnicy. Tylko że "obudzić" tą empatię w nim trzeba z zewnątrz, wystarczy po prostu wytłumaczyć to poczucie. Asp nie ma czasu na empatię, wokół tyle ciekawych rzeczy, po co specjalnie przyjmować sie tym co odczuwają inne ludzie lub nawet zwierzęta. Ale wystarczy po prostu wytłumaczyć, może kilka razy w ciągu kilku dni. O sukcesie lub upodleniu człowieka z ZA w olbrzymim stopniu decyduje jego otoczenie.
Mój 5 latek nie chciał skarżyć na kolegę w grupie przedszkolnej, który go bił, żeby pani nauczycielka nie byla na niego zła. 😳
Skąd wiadomo że on ma spergera? A nie borderline?
Borderline może być zdiagnozowane dopiero jak jest się dorosłym (osobowość kształtuje się do chyba 21 roku życia), a jest to zaburzenie osobowości, a nie choroba psychiczna, dlatego dziecko nie może tego mieć.
U mnie też stwierdzono mieszane zaburzenia osobowości (jestem mężczyzną), po czym po teście ADOS-2 wyszło, że jednak jestem w spektrum autyzmu no i fakt, że jestem straumatyzowany, bo większość moich szkolnych lat to nękanie, brak zrozumienia, no i codzienna wewnętrzna walka o przetrwanie, bo myśli samobójcze już miałem w gimbazie.
Może diagnoza była nie adekwatna
znam takiego drugiego chłopca jak Piotruś
Ma Pan wspaniałych synów.Ale z takimi cechami charakteru,dobrocią raczej nie poradzą sobie w życiu dorosłym.
poradzą sobie, coraz więcej dobra jest w ludziach. Jest teraz mniej ludzi w tak zwanym zimnym chowie, bite i lekceważone a co za tym nieszczęsliwych. Cały czas mówi się o tolerancji, akceptacji. Myślę, ze dobro zwycięży. Będą wysocewrażliwi jak i inni neurotypowi.
dla mnie to chłop ewidentnie na kazdym filmiku idealizuje sie kosztem matki tych chłopców. Po co to ma być, prywata? żałosne
Moim zdaniem nie rozumie Pani ZA. W Wielu filmach jest jasno określany komunikat: szacunek i wdzięczność wobec Mamy chłopców. Na tyle ile ZA potrzebuje to wyrazić jest to wyrażone według mnie.
O czym ty pierdolisz uspokoj sie