||Devamı|| [...] "Amına koyayım,liseli ergenler gibi doğa yürüyüşü yapma fikri kimden çıktı!götüme diken batıyor ya?!" seokjin hyung kendi kendine sitem ederken Yoongi cevap vermişti. "Fikir senden çıktı,jin." "Ah,doğru..." jin sanki hiçbir şey olmamış gibi poz vererek yürümeye devam etti. Herkes önden yürürken biz jungkook ile yavaş adımlar ile arkalarından yürüyorduk. Boğazını temizleyerek konuşmaya başladı, "Amaris..." dedi ve birkaç saniye sonra ekledi. "...bebeğim." Kafamı yavaşça ona çevirdim, "Hm?" Bıkkın bir nefes verdi, "Bana,sanırım hâlâ sinirlisin değil mi?..." belli belirsiz kafamı salladığımda konuşmaya devam etti. "Güzelim,yeterince özür dilemedim mi?" pişman olduğunu çok belli eden sesine karşı ona dönerek konuştum. "Sana olan güvenimin sarsılmasını sağladın,jeon.Bir anlık sinirle yaptığını biliyorum ama,beni seni aldatmakla suçlad-" Parmaklarını dudağıma yaslayarak konuşmamı engelledi, "Sakın,o cümleyi tamamla Amaris.Sakın." derin bir nefes aldı ve devam etti. "O hatayı bir kere yaptım.Yine yapmam." Parmakları yavaşça dudağımı okşamaya başladığında kafamı geriye doğru çektim,yüzünde kırgın bir ifade oluştu. "Bizimkiler,görmesinler diye..." anladım der gibi başını salladı ve yürümeye devam ettik. Hava yavaşça kararıyordu,cırcır böceklerinin sesi ormanın sessizliğinde yankı yapıyordu.Ormanda yürüyüp temiz hava almak gerçekten iyi gelmişti ama havanın bu kadar soğuk olacağını hiçbirimiz düşünmemiştik. Yürürken yanından geçtiğimiz bir ağacın etrafında ateş böcekleri görmüştüm.Hayatımda ilk defa canlı bir şekilde ateş böceği görüyordum,heyecanlı bir şekilde ağaca doğru koşturdum.Jungkook kolumu tutmayı denedi ama yetişemedi."Amaris,dur.Düşeceksin?!" korkuyla arkamdan koşmaya başladığını adım seslerinden anlamıştım. Diğerleride arkamızdan bizi izliyorladı,ağacın yanına geldiğimde durdum ve hayranlıkla ateş böceklerini izlemeye başladım.Jungkook da nefesn nefese yanıma geldiğinde telaşla konuştu, "Ne yapıyorsun!düşebilirdi-..." konuşurken duraksadı ve neye baktığımı anlayınca tebessüm etti. "Çok güzeller..." diye fısıldadım kendi kendime. "Evet,öyle..." dedi Jungkook ama gözleri tamamen bana dalmıştı.Ateş böceklerine mi yoksa bana mı güzel dediği tartışılırdı... "Çok garip,değil mi?küçücük bir böcek ama kapkaranlık ormanı aydınlatıyor..." Jungkookun yüzündeki tebessüm büyüdü ve bana daha çok yaklaşarak fısıldadı, "Çok garip değil mi?Sadece bir kişinin benim hayatımı tamamen aydınlatması?..." Söylediği şey ile kafamı en sonunda ona çevirdim,tebessüm ettim. "Vay canına,bu ne kadar da havalı bir iltifat böyle?" Söylediğim şey ile ikimiz de kıkırdadık,Ortamı bozan kişi Jimin olmuştu... "Lan,ne yapıyorsunuz orada!?Eğer birbirinizi yiyorsanız bırakın ve buraya gelin çünkü ormanın ortasında göt gibi kaldık?!" Hızlıca onlara doğru yürüdük ve olayı anlamaya çalıştık,"Ne oluyor?" jungkook bu soruyu sorarken sesi aşırı erkeksi çıkmıştı.Resmen içim ürpermişti. "Ne olacak,kaybolduk!?" Aynı anda Yoongi hyunga bakarak "Ne!?" diye bağırdık... "Üşüyorum ben..." dedi Lidya kendini ısıtmaya çalışırken. "Jin,senin sözünü dinleyip buraya gelmek bir hataydı zaten!" diye çıkıştı Hobi hyung. "Amına koyduğum ben mi zorla getirdim sanki seni buraya!" Etrafa göz gezdirerek bıkkın bir nefes verdim, "Eee şimdi ne bok olacak?" diye geveledim ağzımda. Jungkook omzuma dokunarak konuştu, "Üşüdün mü?" "Birazcık..." kollarını yavaşça belime doladı,herkes gibi bizde yere oturduk ve yıldızları izlemeye başladık. "Burada mı uyuyacağız?" diye sordu Lidya. "Bilemiyorum,geldiğimiz yoldan geri dönemeyiz çünkü geldiğimiz yolun beş tane ayrımı var.Hangisinden döneceğimizi bilmiyoruz daha fazla kaybolabiliriz." -Birkaç dakika sonra- Harika,yağmur başlamıştı. Üşüyerek jungkooka daha fazla sokuldum,o da belimdeki kollarını sıkılaştırıp saçlarımı öptü.Sonrasında kulağıma "Çok üşüyor musun?" diye fısıldadı.Belli belirsiz kafamı salladım. Zaman geçtikçe etraftaki sesler sanki bulanık geliyor gibiydi... "Jungkook..." dedim ama devamını getiremedim. "Efendim güzelim?" Selam.yaşıyor muyum? "Güzelim?" Efendim? "Amaris?..." Lan telefon mu çekmiyor,hat mı gitti sesim niye bunlara gitmiyor? "AMARİS!?" Ölürsem kendime çok gülerim lan,nasıl ölüm bu? "AMARİS BENİ DUYUYOR MUSUN!?" Ben seni duyuyorum yiğidim,sen beni duymuyorsun... "JUNGKOOK SAKİN OL!" EVET YİĞİDİM SAKİN OL!... Konuşmaların devamını duyamamıştım.Son hissettiğim şey suratıma damlayan yağmur damlalarıyla karışmış Jungkookun göz yaşlarıydı... [...] Gözümü sıcacak bir odada,rahat bir koltukta uzanırken açmıştım.Hafifçe esneyerek yerimden doğruldum. "Ne...ne oldu?" diye sordum uyku sersemi sesimle. Odadaki herkesin gözleri bana döndü,jungkook tebessüm ederek yanıma yaklaştı.O zaman yorgun gözlerini fark etmiştim. "Uyanmışsın..." Tebessüm ederek başımı salladım. "Ne oldu?" diye sordum tekrar. "Soğuktan bayıldın,Jungkook çok endişelendi.Biz de öyle.sana birşey oldu sandık...Ama sen bayıldıktan on dakika kadar sonra ormanın içinde bizi Arthur buldu.Hani şu lidyanın kuzeni.Lidya Ormana gitmeden önce ona mesaj atmış ama Arthur geceye kadar dönmeyince endişelenip kontrol etmeye gelmiş." 'Anladım' der gibi başımı salladım. "Çok korktum..." dedi Jungkook,yorgun gözlerini görünce vicdan azabı çekmiştim,eğilip gözlerini öptüm. "Belli oluyor..." kıkırdayarak bana sarıldı. "Biz artık gidelim o zaman..." diyerek ayaklandı Namjoon Hyung.Onun arkadasından diğerleri de.. Evde sadece jungkook ve ben kalmıştık,o gece sabaha kadar Birlikte yıldızları izledik.Uzun süre konuşmadık.Tek söylediği şey şu olmuştu; "Ben buradayım,hep buradayım sevgilim.Tam yanında." THE END -ALLAHA EMANET OLUN ULAN -Çerezlik kurguydu^^ -Öpücük size
Denizz: Nasıl biriyimm? Ben:Hayatımda tanıdığım en tatlı, en güzel ,en mükemmel , hiç bir kusuru olmayan , asla insanların kalbini kırmayan MÜKEMMEL BİR İNSANSIN 🎀
-Öncelikle Selamün Aleyküm.
-Nasılsınız?umarım iyisinizdir...
-Yazarınız Belo geldiii
-Rahatsız olmuyorsanız şarkı ile okuyabilirsiniz^^
-Çok içimden geldi;sizi çok seviyorum
||Devamı||
[...]
"Amına koyayım,liseli ergenler gibi doğa yürüyüşü yapma fikri kimden çıktı!götüme diken batıyor ya?!" seokjin hyung kendi kendine sitem ederken Yoongi cevap vermişti.
"Fikir senden çıktı,jin."
"Ah,doğru..." jin sanki hiçbir şey olmamış gibi poz vererek yürümeye devam etti.
Herkes önden yürürken biz jungkook ile yavaş adımlar ile arkalarından yürüyorduk.
Boğazını temizleyerek konuşmaya başladı, "Amaris..." dedi ve birkaç saniye sonra ekledi. "...bebeğim."
Kafamı yavaşça ona çevirdim, "Hm?"
Bıkkın bir nefes verdi, "Bana,sanırım hâlâ sinirlisin değil mi?..." belli belirsiz kafamı salladığımda konuşmaya devam etti.
"Güzelim,yeterince özür dilemedim mi?" pişman olduğunu çok belli eden sesine karşı ona dönerek konuştum.
"Sana olan güvenimin sarsılmasını sağladın,jeon.Bir anlık sinirle yaptığını biliyorum ama,beni seni aldatmakla suçlad-"
Parmaklarını dudağıma yaslayarak konuşmamı engelledi, "Sakın,o cümleyi tamamla Amaris.Sakın." derin bir nefes aldı ve devam etti. "O hatayı bir kere yaptım.Yine yapmam."
Parmakları yavaşça dudağımı okşamaya başladığında kafamı geriye doğru çektim,yüzünde kırgın bir ifade oluştu.
"Bizimkiler,görmesinler diye..." anladım der gibi başını salladı ve yürümeye devam ettik.
Hava yavaşça kararıyordu,cırcır böceklerinin sesi ormanın sessizliğinde yankı yapıyordu.Ormanda yürüyüp temiz hava almak gerçekten iyi gelmişti ama havanın bu kadar soğuk olacağını hiçbirimiz düşünmemiştik.
Yürürken yanından geçtiğimiz bir ağacın etrafında ateş böcekleri görmüştüm.Hayatımda ilk defa canlı bir şekilde ateş böceği görüyordum,heyecanlı bir şekilde ağaca doğru koşturdum.Jungkook kolumu tutmayı denedi ama yetişemedi."Amaris,dur.Düşeceksin?!" korkuyla arkamdan koşmaya başladığını adım seslerinden anlamıştım.
Diğerleride arkamızdan bizi izliyorladı,ağacın yanına geldiğimde durdum ve hayranlıkla ateş böceklerini izlemeye başladım.Jungkook da nefesn nefese yanıma geldiğinde telaşla konuştu, "Ne yapıyorsun!düşebilirdi-..." konuşurken duraksadı ve neye baktığımı anlayınca tebessüm etti. "Çok güzeller..." diye fısıldadım kendi kendime.
"Evet,öyle..." dedi Jungkook ama gözleri tamamen bana dalmıştı.Ateş böceklerine mi yoksa bana mı güzel dediği tartışılırdı...
"Çok garip,değil mi?küçücük bir böcek ama kapkaranlık ormanı aydınlatıyor..."
Jungkookun yüzündeki tebessüm büyüdü ve bana daha çok yaklaşarak fısıldadı, "Çok garip değil mi?Sadece bir kişinin benim hayatımı tamamen aydınlatması?..."
Söylediği şey ile kafamı en sonunda ona çevirdim,tebessüm ettim.
"Vay canına,bu ne kadar da havalı bir iltifat böyle?"
Söylediğim şey ile ikimiz de kıkırdadık,Ortamı bozan kişi Jimin olmuştu...
"Lan,ne yapıyorsunuz orada!?Eğer birbirinizi yiyorsanız bırakın ve buraya gelin çünkü ormanın ortasında göt gibi kaldık?!"
Hızlıca onlara doğru yürüdük ve olayı anlamaya çalıştık,"Ne oluyor?" jungkook bu soruyu sorarken sesi aşırı erkeksi çıkmıştı.Resmen içim ürpermişti.
"Ne olacak,kaybolduk!?"
Aynı anda Yoongi hyunga bakarak "Ne!?" diye bağırdık...
"Üşüyorum ben..." dedi Lidya kendini ısıtmaya çalışırken.
"Jin,senin sözünü dinleyip buraya gelmek bir hataydı zaten!" diye çıkıştı Hobi hyung.
"Amına koyduğum ben mi zorla getirdim sanki seni buraya!"
Etrafa göz gezdirerek bıkkın bir nefes verdim, "Eee şimdi ne bok olacak?" diye geveledim ağzımda.
Jungkook omzuma dokunarak konuştu, "Üşüdün mü?"
"Birazcık..." kollarını yavaşça belime doladı,herkes gibi bizde yere oturduk ve yıldızları izlemeye başladık.
"Burada mı uyuyacağız?" diye sordu Lidya.
"Bilemiyorum,geldiğimiz yoldan geri dönemeyiz çünkü geldiğimiz yolun beş tane ayrımı var.Hangisinden döneceğimizi bilmiyoruz daha fazla kaybolabiliriz."
-Birkaç dakika sonra-
Harika,yağmur başlamıştı.
Üşüyerek jungkooka daha fazla sokuldum,o da belimdeki kollarını sıkılaştırıp saçlarımı öptü.Sonrasında kulağıma "Çok üşüyor musun?"
diye fısıldadı.Belli belirsiz kafamı salladım.
Zaman geçtikçe etraftaki sesler sanki bulanık geliyor gibiydi...
"Jungkook..." dedim ama devamını getiremedim.
"Efendim güzelim?" Selam.yaşıyor muyum? "Güzelim?" Efendim?
"Amaris?..." Lan telefon mu çekmiyor,hat mı gitti sesim niye bunlara gitmiyor?
"AMARİS!?" Ölürsem kendime çok gülerim lan,nasıl ölüm bu?
"AMARİS BENİ DUYUYOR MUSUN!?" Ben seni duyuyorum yiğidim,sen beni duymuyorsun...
"JUNGKOOK SAKİN OL!" EVET YİĞİDİM SAKİN OL!...
Konuşmaların devamını duyamamıştım.Son hissettiğim şey suratıma damlayan yağmur damlalarıyla karışmış Jungkookun göz yaşlarıydı...
[...]
Gözümü sıcacak bir odada,rahat bir koltukta uzanırken açmıştım.Hafifçe esneyerek yerimden doğruldum.
"Ne...ne oldu?" diye sordum uyku sersemi sesimle.
Odadaki herkesin gözleri bana döndü,jungkook tebessüm ederek yanıma yaklaştı.O zaman yorgun gözlerini fark etmiştim.
"Uyanmışsın..."
Tebessüm ederek başımı salladım. "Ne oldu?" diye sordum tekrar.
"Soğuktan bayıldın,Jungkook çok endişelendi.Biz de öyle.sana birşey oldu sandık...Ama sen bayıldıktan on dakika kadar sonra ormanın içinde bizi Arthur buldu.Hani şu lidyanın kuzeni.Lidya Ormana gitmeden önce ona mesaj atmış ama Arthur geceye kadar dönmeyince endişelenip kontrol etmeye gelmiş."
'Anladım' der gibi başımı salladım.
"Çok korktum..." dedi Jungkook,yorgun gözlerini görünce vicdan azabı çekmiştim,eğilip gözlerini öptüm.
"Belli oluyor..." kıkırdayarak bana sarıldı.
"Biz artık gidelim o zaman..." diyerek ayaklandı Namjoon Hyung.Onun arkadasından diğerleri de..
Evde sadece jungkook ve ben kalmıştık,o gece sabaha kadar Birlikte yıldızları izledik.Uzun süre konuşmadık.Tek söylediği şey şu olmuştu;
"Ben buradayım,hep buradayım sevgilim.Tam yanında."
THE
END
-ALLAHA EMANET OLUN ULAN
-Çerezlik kurguydu^^
-Öpücük size
ikincisi gözükmüyor bende tekrar atarmisin?
Denizz: Nasıl biriyimm?
Ben:Hayatımda tanıdığım en tatlı, en güzel ,en mükemmel , hiç bir kusuru olmayan , asla insanların kalbini kırmayan MÜKEMMEL BİR İNSANSIN 🎀
@@Jissoyam1 🥹
Bilinmeyen kadının mektubunu okumuştum oradaki adama bir sövdüm rahatladım😊
Baya iyi olmus askk😘😘
yine ve yine mükemmel 💗 bayılıyorum sana 😭🙌🏻
Mükemmmmmmmeldii❤❤
Çerezlik olansa ana yemeği merak ettim İSJDİSJSDİDDİUDHD olm cok ii olmuş
BOSLUGUMA GELDI OQJWJQHWN2KWK
JKDBBIEIBXYDI
@@tatashiw gülme chrisine girdim KJNCHBDFKEVB KEHVBK gece gece anırdım mk
YA AMA YERİM BEN BUNLARIII
Aradığım konu
gözükmüyor
Geldi