. Kurgudur . Arkada fon müzik varken okumanız daha iyi hissettirecektir ... 1 Adımını içeriye attığında sakince yerinde duruverdi Anna. Gözleri etrafta dolandığında, evde onu beklemesi gereken eşini göremedi. Biraz olsun endişelenirken seslendi. "Gguk!" Bir ses yoktu. Çantasını kolundan indirdiğinde, ceketini çıkardı, vestiyere bıraktığında bir adım attı ve tekrar seslendi. "Jeongguk!" Adımları hızlanırken merdivenlere yöneldi. Fakat düşündü ki yardımı olmadan yukarıya çıkamazdı. Mutfağa bakmak istedi, belki oradaydı ve seslenişini duyamadı diye düşündü. Adımlarını mutfağa çevirdiğinde, az da olsa yaklaşmış, uzaktan da gördüğü kadarıyla kimsenin olmadığını anlamıştı. Endişe duygusu, içindeki huzursuzluğa eşlik ederken ne yapacağını bilemedi. Eşi bi' tür nedenlerden dolayı yürüyemiyordu, bu yüzden kendine ait sandalyesi vardı. Yardımı olmadan büyük rampayı kullanarak yukarı çıkamazdı. Anna, yarım saat önceden arayıp geç geleceğini haber verdiği eşine onu salonda beklemesini söylemişti, fakat görüyordu ki o evin alt katında yoktu. Merdivenlere yöneldi tekrar, yukarı çıktı basamakları ikişerli atlayarak. Bir takım sesler duyduğunda, yatak odasının kapısının ardında gizlenivermişti. Bu seslerden birinin Jeongguk'a ait olduğunu çok geçmeden anlasada diğer sesin sahibini merak etmişti. Kafasını kapı aralığından hafifçe uzattığında içeriye göz atmıştı. Kalın ve tok sesin sahibi yatakta oturan Jeongguk'un yakın arkadaşı Taehyung'a ait olduğunu öğrendiğinde, fark edilmemek için kafasını geri çekerek öylece konuşmalara kulak vermişti. Taehyung"Gerçekten aptalın tekisin, bende seni akıllı sanırdım!" Jeongguk"Hadi ama hyung, bunların doğru olduğunu ikimizde iyi biliyoruz." Taehyung"Böyle söylemeye devam edersen, Anna'ya seni boşaması için fikir vereceğim!" İçeride uzunca bir kahkaha kopmuştu. Jeongguk'un kahkası Anna'da bir tebessüm bırakmıştı... Jeongguk"Anna... O, benim için her şey hyung. Biliyor musun? Onu ilk gördüğümde içimdeki o delice his, gözlerim her ona baktığında hala delicesine çırpınıyor... Ama... " Derin bir sessizlik sarmıştı hemen, derin düşünce içindeydi Jeongguk ve saniyeler son bulduğunda konuşmasına hararetle devam etti. Jeongguk"Ama... Ben, onun için endişeleniyorum hyung. Evde olduğu sürece sadece benimle ilgilenmek zorunda kalıyor, dışarı çıkamıyor, arkadaşlarıyla vakit geçiremiyor... Anlıyorum, rahat edemiyor. Ben, ben onun gençliğini elinden alıyorum hyung ve biliyorum, benimle oldukça bir geleceğide olmayacak." Taehyung"Sen, kendini böyle hissetme Gguk eminim ki Anna seninle olmaktan keyif alıyordur, hem senin gibi bir adamdan keyif almayacakta n'olacak? Şahsen ben bir bayan olsaydım ilk sana düşerdim!" Anna kafasını içeriye attığında, dolmuş gözlerini ikilinin üzerinde gezdirdi. Taehyung, sözünün üzerine kendini yatağa attığında Jeongguk'un kafasını geriye atarak kahkahalara boğulmasını izledi. Eşinin düşüncelerinin hiç bu yönde olduğunu anlayamamıştı daha önce, evliliğin ilk aylarında onunla rahat olması için konuşmuştu fakat aralarında ki sorunun çözüldüğünü düşünmüştü. Kendini geriye çektiğinde sessiz adımlarla aşağıya indi. Bir yandan dolmuş gözlerini silerken bir yandan yanaştığı vestiyere uzandı ve ceketi ile çantasını koluna sıkıştırdı. Tekrar yukarı çıkmak için merdivenlere ilerdi. Bu konuşulanları hiç duymamış gibi yapacak ama konunun üzerinden daha sonra geçecekti, eve henüz yeni ulaşmış gibi görünecekti... Yatak odasının kapısına geldiğinde, bir kaç saniye durdu ve derin bir nefes aldı daha sonra kapıyı tıklayarak kafasını aralık olan kapıdan daldırdı Anna"Sonunda buldum senii!" İçeride ki gözler Anna'ya döndüğünde, Taehyung oturduğu yataktan nezaketen kalktı. Jeongguk"Beni mi arıyordun?" Anna"Oh, evet. Beni salonda beklemeni söylemiştim fakat bulamadım." Gözlerini Taehyung'a çevirdiğinde konuşmasına devam etti. Anna"Taehyung, senin burada olduğunu bilmiyordum." Taehyung"Jeongguk'u eve bırakırken senin olmadığını söyledi, onu yalnız bırakmak istemedim." Gülümseyerek teşekkür etti Anna. Anna"Sağol, onu yalnız bırakmadığın için." Elinde ki ceketini ve çantasını, sol tarafında ki koltuğa bıraktı Anna. Daha sonra Jeongguk'a yaklaştı ve yanına oturdu. Anna"Günün nasıl geçti bakalım?" Jeongguk gülümseyerek konuştu Jeongguk"Güzeldi, her zamanki gibi. Peki ya senin? Arkadaşlarınla buluşacaktın." Anna"Buluşamadım. Son anda bir iş çıktı, şirkette çalışıyordum. " Bu söylediği Jeongguk'u üzmüştü. Onun eğlenmesini umuyordu fakat yine kendini yormuştu. Taehyung"Ah, benim gitmem gerekiyor. Biliyorsunuz bu aralar yoğunum" Telefonuna bakarak söylediği şey üzerine, sırıtarak karşısında ki ikiliye dönmüştü Taehyung. Jeongguk"Ahmak adam! bu çapkınlığın yüzünden başına iş alacaksın!" Anna gülerek yataktan kalktığında, Taehyung'a seslenmişti. Anna"Seni yolcu edeyim." Birlikte odadan çıktıklarında, Jeongguk'un gözü arkalarından bakakaldı. O'da arkadaşını uğurlamak isterdi, onlarla birlikte adım atmak isterdi. Hayır hayır! Sadece bunları değil! İş dönüşü karısına koşarak gelmeyi, ona evin yakınlarındaki bahçeden çiçek toplayarak eline tutuşturmayı isterdi, karısı yemek yaparken beline sarılmayı isterdi. Düşünüyordu da ona gerçekten zarar veriyordu. (!) aklındaki çaresiz sorular ve sorunlar onda büyük hasar bırakıyordu... Anna çok sürmeden odaya geri döndüğünde, dolmuş gözlerinde ki yaşları koluyla silerek gülümsedi. Onu görmek bile mutlu olmasına yetiyordu... Henüz birbirlerini tanımadan, ansızın evlenmiş olsalar da Jeongguk, Anna'yı ilk gördüğü andan beridir seviyordu. Arkadaşları aralarında 'deli divane' derlerdi onun için... Anna, Jeongguk'a yakın olmaya özen göstererek, yatağa oturduğunda gözlerini üzerinde gezdirdi. Beyaz gömleğinin açık bir kaç düğmesi, dağılmış saçlarının yüzüne düşmüş tutamlarını tek tek inceledi. Ne kadar çekici durduğundan bahsetmek istedi bir an. Anna"Üzerini neden değiştirmedin?" Jeongguk"Seni bekledim. Taehyung hyung'dan bunu isteyemezdim." Gülerek yataktan doğruldu Anna. Anna"Pekala" Yataktan kalktığında dolaba ilerledi. Kapağı açtığı gibi, Jeongguk'un giymekten hoşlandığı, rahat bulduğu pijama takımını aldı. Jeongguk'a döndüğünde, gömleğinin düğmelerini çözdüğünü gördü. Hızla yanına vardığında, ellerini iteleyerek geri kalan düğmeleri açmaya koyuldu, bunu yapmaktan keyif alıyordu. Gömlek çözüldüğünde, yakalarından tutarak omuzlarından sıyırdı Anna. Gözleri arada Jeongguk'un karın kaslarına ilişsede çaktırmamaya çalışıyordu. Pür dikkat onu izleyen Jeongguk'u göremeyecek kadar odaklıydı. Gömleği çıkardığında, yakaların iki ucunu birleştirerek yatağa bıraktı. Eline aldığı pijama üstünü Jeongguk'un yardımıyla vücuduna geçirdi. Eli pantolonun kemerine giderken Jeongguk onu durdurmadı. Anna, Jeongguk'un ayak tarafına geçti ve bileklerinden tuttu, kahkaha atarak Jeongguk'a sordu. Anna"Hazır mısın?" Burası işin en eğlenceli kısmıydı. Jeongguk'dan onay aldığında tuttuğu bileklerden Jeongguk'u tüm gücüyle kendine doğru çekti. Jeongguk yatağa gömüldüğünde büyük bir kahkaha bıraktı. O sırada Anna, paçalarından tuttuğu pantolonu çekiştiriyordu. Anna, Jeongguk'a bir bebekmiş gibi davranıyordu. Bu Jeongguk'un çok hoşuna gitsede bazen acınası halde olduğunu düşündürüyordu. Pijama altını Jeongguk'a giydirdiğinde, tekrar dolaba ilerledi Anna. Kendine bir kaç parça rahat giyisi seçti, ardından odanın ışığını Jeongguk'un gözlerine vurmasın diye kapadı daha sonra ebeveyn banyosuna girdi ve üzerini degistirdi. Odaya geri döndüğünde Jeongguk'un yanına uzandı. Onun üzerini iyice örttüğünde ardını döndü ve gözlerini kapadı. Jeongguk, kolunu başının altına koyduğunda yüzünü Anna'ya döndü. Kömür karası saçlarını inceledi bir süre, uykuya bayılana dek kokladı o güzel kokusunu...
.... 2 Çoktan kahvaltı masasına kurulmuştu çift. Tabaklar dolmuştu, elinde ki çatalı peynire uzatmıştı Jeongguk, fakat yetişememişti. Anna bunu fark ederek Jeongguk'a yardımcı olmuş, peynir tabağını önüne bırakmıştı. Kendi tabağına döndüğünde, ağzına küçük bir parça 𝘪𝘯𝘤𝘪𝘳 𝘳𝘦𝘤̧𝘦𝘭𝘪 sürdüğü ekmeği atmıştı. Anna"Bugün işe gitmeyeceğim" Jeongguk kafasını kaldırarak Anna'ya anlamsızca bakmıştı. Jeongguk"Neden?" Anna"Seni yalnız bırakmayacağım, bugünü birlikte geçirelim." Sıkıntılı bir nefes vermişti Gguk. Jeongguk"Her günümüzü birlikte geçiriyoruz Anna. Benim yüzümden işini aksatma lütfen." Anna"Oh, sorun değil. Bugünü de birlikte geçirelim, işim zaten azdı." Elindeki çatalı, hızla tabağına bıraktı Jeongguk. Jeongguk"Hayır. Geçen sefer de böyle söylemiştin. İşinden geri kalıyorsun, geç saatlere kadar çalışıyorsun ve çok yoruluyorsun. Ben bunu istemiyorum." Anna"Sorun deği-" Anna henüz sözünü bitirmemişti ki Jeongguk onu umursamayarak (elektrikli) sandalyesinin düğmesini çevirerek masadan uzaklaşmıştı. Anna, çatalına taktığı zeytini ağzına götürmeden tabağa geri indirmiş, büyük bir üzüntüyle sırtını sandalyesine yaslamıştı. Derin bir iç çekerek dün gece ki ortak olduğu konuşmayı hatırlamıştı. Anna"Neden böyle düşünmek zorundaki?" ... Jeongguk salondan bahçeye açılan kapıya ilerlediğinde, Anna hızla koltuktan kalkarak Jeongguk'un yanına yöneldi. Arkasına geçerek sandalyenin kolluklarından tuttu. Jeongguk, sandalyeyi durdurarak sordu. Jeongguk"Ne yapıyorsun?" Anna"Sana yardım edeceğim." Jeongguk"Sadece hava almak için bahçeye çıkacağım, bunu kendim de yapabilirim." Sert çıkışması üzerine, Anna ellerini indirdi ve gitmesine izin verdi. Bu onu kırmıştı, kendini suçlu hissediyor olması, Anna'ya aniden böyle davranması ne kadar sürecekti böyle? Peşinden gitti Anna, ona herhangi bir zarar gelebileceğinden korkuyordu. En azından uzaktan kolaçan edebilirdi. Bahçeye açılan kapının pervazına yaslandı. Jeongguk bahçenin ortasında durduğunda, başını güneşe kaldırdı, gözlerini kapadı ve öylece bekledi. Bu hoşuna gidiyordu, rahatlıyordu. Temiz havayı son nefesine kadar içine çektiğinde, derinden bir nefes verdi. Bahçedeki güllerin kokusu burnuna dolduğunda, aklına ilk o geldi. Anna... Kadını gibi kokuyordu, her yerde onu ve kokusunu hissediyordu. Fazlasıyla memnundu bundan... Yüzünde bir kaç damla hissetti Jeongguk, daha sonra ıslandığını. Gözlerini araladığında karşısında Anna'yı gördü. Elindeki hortumun suyunu Jeongguk'un yüzüne tutuyordu. Bundan keyif alıyordu ki kahkahalarla gülüyordu. Jeongguk"HEY! Ah, Anna!.. Yapma şunu!" Anna"Hadi ama! Tadını çıkar!" Onu daha çok ıslatırken, Jeongguk ellerini yüzüne siper etmeye çalışıyordu. Sandalyesini sürerek Anna'nın üzerine gittiğinde Anna elinde ki hortumu yere atarak kaçmaya başladı. Jeongguk, hortumu eğilerek yerden aldığında akan suyu bu kez Anna'ya çevirmişti. Islanarak kaçıyordu Anna, hiç durmadan kovalıyordu onu Jeongguk. Çok eğleniyorlardı ki sesleri yankılanıyordu. Koşarak suyu kapadı Anna. Daha sonra Jeongguk'un yanına döndü. Saçlarını geriye savurarak yüzündeki suları tişörtüyle silmeye çalışıyordu Jeongguk Jeongguk"Hey! Bu hiç adil değil! Sen daha az ıslandın ama!" Küçük isyanı Anna'yı daha çok güldürürken, Jeongguk'un önüne çöktü. Anna"Hiçte bile! Hak ettin!" Jeongguk kafasını iki yana salladığında, bir bebek gibi kaşlarını çattı. Bu haline dayanmak ne mümkün? Anna hızla Jeongguk'un dudaklarına küçük bir öpücük kondurarak geri çekildi. Belki ilk değildir fakat en derin temastır bu. Şaşkın bakışlarını gizleyemedi Jeongguk. İçten içe mutlu olurken, bir an kalbinin durduğunu hissetti. Anna utanmaya başlamıştı, yaptığı şeyi daha yeni idrak ediyordu ama bundan pişmanda değildi. Jeongguk"oh, şey." Kafasını eğerek ellerine kilitledi. Anna ellerini Jeongguk'un bacaklarına koyarak okşadı. İçindeki fırtınalar birbiriyle savaşıyordu, hissetmek istedi... Anna'nın dokunduğu yerleri iliklerine kadar hissetmek istedi. Ne kadar çaresiz olduğunu düşündü bir an. Anna'nın ellerini üzerinden çekerek konuştu. Jeongguk"Hasta olmadan üzerimizi değiştirsek iyi olacak." Kafasını sallayarak ayaklandı Anna. Jeongguk'un arkasına geçerek kolluklardan tuttu. Bu kez yardım etmesine izin verdi...
. 3 Jeongguk'un üzerini değiştirmesinin ardından kendi üzerini de değiştirerek elindeki havlu ile banyodan çıktı Anna. Yatakta oturan Jeongguk'un yanına yanaştı ve elindeki havluyu saçlarına götürdü. Tam o sıra Anna'nın ellerini kavrayarak indirdi Jeongguk. Jeongguk"Bunu kendim yapabilirim." Kendini kötü hissetmemesi adına buna izin verdi Anna. Jeongguk saçlarını kuruladıktan sonra susadığını hissetti, yandaki komodinde bir bardak su duruyordu, ona uzandı, fakat uzakta durduğu için yetişemiyordu. Uzun uğraşlar sonucu bunu başaramadığında, sinirle parmak uçlarını şakaklarına çıkardı. Anna bunu gördüğünde ona yardımcı olmak istedi, komodinin üzerinde ki bardağı alarak Jeongguk'a uzattı. Jeongguk"Istemiyorum." Anna"Yapma böyle, iç hadi." Sadece öylece baktı Jeongguk, Anna'nın gözlerine bakakaldı, sinirliydi. Elindeki bardağı almadığında, ellerinin arasına sıkıştırdı Anna. Jeongguk"Neden ısrar ediyorsun? İstemiyorum demiştim." Anna"Sadece inat ediyorsun." Saniyeler süren sessizliği bozdu Jeongguk. Jeongguk"Bana böyle davranma Anna." Anna"Nasıl davranmayayım?" Jeongguk"İşe yaramaz bir herifmişim gibi hissettiriyorsun. Bu acınası, bana böyle davranma." Anna"Öyle düşünme, ben sadece sana yardım etmek istiyorum." Jeongguk"Bana böyle yardımcı olamazsın. Kendini hırpalıyorsun, evlendiğimiz günden bu yana sadece benimle ilgilenip durman, kendine vakit ayıramaman üzücü. Bu sadece kendimi kötü hissetmeme neden oluyor. Yoruyorsun..." Bir süre sözlerine ara verdiğinde tekrar devam etti Jeongguk. O son kelimeyi idrak edemedi Anna. Jeongguk"Seninle evli olmak yorucu. Bunalıyorum, buna bir son ver Anna. Bir kez olsun benden uzaklaş ve kendine vakit ayır." Bu sözler Anna'nın kalbini parçaladığında, yutkunarak başını eğdi Anna. Gözleri doluyordu ve bunu görmesini istemiyordu. O bütün sözleriyle Anna'yı kırarken, Anna yine onu düşünüyordu. Anna"Bunu hissettigini biliyordum, ama daha iyi hissetmen için çabalıyordum. Özür dilerim." Son kez Jeongguk'un gözlerine baktı, ardından yataktan kalkarak odadan ayrıldı. Gözündeki yaşlar düşmeye başladı, kendini herhangi bir odaya attığında ardından kapıyı sessizce kapadı. Yere çökerek ağlamaya devam etti, kalbinde bir acı hissediyordu. Anna"Ben onu bu haliyle kabul ettim, bunu biliyor. Peki ya neden böyle davranıyor?" Tüm sorular Anna'ya kaldı. Jeongguk ise kaldığı odada, kendiyle çatışmaya başladı. Son sözlerinin ağır olduğunu çok geçmeden anladığında, bunu nasıl yapabildiğini sorguladı. Kendini pişman hissediyordu, fakat ondan özür dilemek için gitmeyecekti. Yalnız kalmak belki ikisine de iyi gelebilirdi. ... Saatler geçmişti belki. Jeongguk hala aynı yerinde oturuyor, Anna hala aynı üzüntüyle ağlıyordu. Merak ediyordu Jeongguk. Arada evin içinde yankılanan hıçkırık seslerini duyuyordu, canını yakıyordu bu. Bir şeyleri düzeltmenin vakti gelmişti belki. Yatağın hemen yanında ki sandalyeye baktı. Bunu yapmak istiyordu, içinde daha önce görülmemiş bir cesaret, hırs vardı. Sandalyesine yetişebilmesi onu memnun ettiğinde, biraz çaba göstererek sırtını döndü. Sandalye arkasında dururken, ellerini geriye atarak kolluklarından tuttu, kendini geriye sürüklediğinde ise üzerine oturabilmek için ani bir hareket sergiledi. Sandalyeye oturduğunda, büyük bir gülümsemeyle bunu kutladı. Şimdi kadınının yanına gitmek istiyordu, göz yaşlarını silmek istiyordu. Hava yavaş yavaş kararırken, loş odadan ayrıldı. Anna'nın hangi oda da olduğunu bilmiyordu, bu nedenle koridorun ortasında durdu ve bir ses duymak için bekledi. Anna"Ben sadece yardım etmek istiyordum, lanet olsun ki her şeyi berbat ettim. Ben... Ben onu seviyorum." Sesin çaprazında ki odadan geldiğini duyduğunda kapıya yaklaştı ve az önce söylenen sözleri tekrar etti. Onu kırdığı için kendine Binbir türlü eziyet etmek istiyordu, onun canını yaktığı kadar kendi canından vaz geçmek istiyordu. Cesaretini toplandığında, yumruğunu sıktığı eli kapıya çarptı. Bir kaç tıklama ardından seslendi. Jeongguk"Anna..." Ağlamaya veya söylenmeye dair tüm sesler kesildiğinde, tekrar seslendi. Jeongguk"Anna... Kapıyı aç lütfen." Bir kaç saniye sonra kapı açıldığında, Anna kızarmış gözleri ile karşıladı Jeongguk'u. Geri çekildi ve içeri girmesine izin verdi. Jeongguk, tamamen içeri girdiğinde duruverdi. Kadınına döndü, ağlamaktan kızarmış burnundan, kırmızı çerçeveye alınmış dolgun dudaklarına kadar detaylıca incelemişti. Üzerinde ki cesareti hala atlatmış değildi. Jeongguk"Ben... Özür dilerim Anna." Oda da bulunan koltuğun önüne çöktü Anna. Gözünden akmakta olan yaşlarını sildi ve ellerini bacaklarına sürterek okşadı. Sinirli ve üzgündü. Anna"Sorun değil." Jeongguk"Sorun... Seni üzdüm ve... bunu istemezdim, ama bir anda oldu işte." Hiçbir cevap vermeden bekledi Anna. Konuşmak istemiyordu, ne diyebilirdi ki? Jeongguk"Bana bebek gibi davranıyordun, bunun kıymetini bilemedim. Sadece kötü tarafıyla baktım, bana acıdığını düşünüyordum, rahat edemediğini düşündüm. Benim yüzümden özel bir hayatın olmadı, evlendiğimiz günden beri sadece bana vaktini ayırıyorsun. Ben bununda kıymetini bilemedim, benden uzak durmanı istemiyorum. Sözlerim ağırdı, fakat hiçbiri akıllıca söylenmiş değildi... Affet. " Sadece kendini affettirmek istiyordu Jeongguk. Söylediği sözlerin azabını, Anna'nın yüzüne her baktığında çekiyordu. Anna'nın önüne doğru sürdü sandalyesini. Tam önünde durduğunda, Anna'nın çenesine uzandı, eğik başını hafifçe yüksektti ve yüzüne sıcak bir gülümseme sundu. Jeongguk"Affet şu ahmak adamı." Saniyeler ardından ayaklandı Anna. Hızla Jeongguk'un bacaklarına oturdu, iri gövdesine sarıldı ve başını omzuna gömdü. Anna"Seninle olmayı seviyorum, seninle ilgilenmeyi seviyorum, seni seviyorum Gguk." Sıkıca doladı kollarını kadınının beline. Anna'nın ağzından çıkan her bir kelime onu o kadar mutlu etmişti ki. Jeongguk"Özür dilerim kadınım." SON
Google dan araştırırsan "korece isimlerin latin alfabesiyle birden fazla yazılma tarzı olabilir, dolasıyla ikiside doğru (Jungkook-Jeongguk). Fakat BigHit tarafından resmi olarak açıklanan şekli Jungkook." yazısını görebilirsin. Jeongguk ARMY'ler tarafından sık sık kullanılan bir isim ve bu hoşuma gidiyor.
![Noob To Max With DRAGON REWORK In Blox Fruits [FULL MOVIE]](http://i.ytimg.com/vi/LnBMOinoOvA/mqdefault.jpg)
. Kurgudur
. Arkada fon müzik varken okumanız daha iyi hissettirecektir
... 1
Adımını içeriye attığında sakince yerinde duruverdi Anna. Gözleri etrafta dolandığında, evde onu beklemesi gereken eşini göremedi. Biraz olsun endişelenirken seslendi.
"Gguk!"
Bir ses yoktu. Çantasını kolundan indirdiğinde, ceketini çıkardı, vestiyere bıraktığında bir adım attı ve tekrar seslendi.
"Jeongguk!"
Adımları hızlanırken merdivenlere yöneldi. Fakat düşündü ki yardımı olmadan yukarıya çıkamazdı. Mutfağa bakmak istedi, belki oradaydı ve seslenişini duyamadı diye düşündü.
Adımlarını mutfağa çevirdiğinde, az da olsa yaklaşmış, uzaktan da gördüğü kadarıyla kimsenin olmadığını anlamıştı. Endişe duygusu, içindeki huzursuzluğa eşlik ederken ne yapacağını bilemedi.
Eşi bi' tür nedenlerden dolayı yürüyemiyordu, bu yüzden kendine ait sandalyesi vardı. Yardımı olmadan büyük rampayı kullanarak yukarı çıkamazdı. Anna, yarım saat önceden arayıp geç geleceğini haber verdiği eşine onu salonda beklemesini söylemişti, fakat görüyordu ki o evin alt katında yoktu. Merdivenlere yöneldi tekrar, yukarı çıktı basamakları ikişerli atlayarak.
Bir takım sesler duyduğunda, yatak odasının kapısının ardında gizlenivermişti. Bu seslerden birinin Jeongguk'a ait olduğunu çok geçmeden anlasada diğer sesin sahibini merak etmişti.
Kafasını kapı aralığından hafifçe uzattığında içeriye göz atmıştı. Kalın ve tok sesin sahibi yatakta oturan Jeongguk'un yakın arkadaşı Taehyung'a ait olduğunu öğrendiğinde, fark edilmemek için kafasını geri çekerek öylece konuşmalara kulak vermişti.
Taehyung"Gerçekten aptalın tekisin, bende seni akıllı sanırdım!"
Jeongguk"Hadi ama hyung, bunların doğru olduğunu ikimizde iyi biliyoruz."
Taehyung"Böyle söylemeye devam edersen, Anna'ya seni boşaması için fikir vereceğim!"
İçeride uzunca bir kahkaha kopmuştu. Jeongguk'un kahkası Anna'da bir tebessüm bırakmıştı...
Jeongguk"Anna... O, benim için her şey hyung. Biliyor musun? Onu ilk gördüğümde içimdeki o delice his, gözlerim her ona baktığında hala delicesine çırpınıyor... Ama... "
Derin bir sessizlik sarmıştı hemen, derin düşünce içindeydi Jeongguk ve saniyeler son bulduğunda konuşmasına hararetle devam etti.
Jeongguk"Ama... Ben, onun için endişeleniyorum hyung. Evde olduğu sürece sadece benimle ilgilenmek zorunda kalıyor, dışarı çıkamıyor, arkadaşlarıyla vakit geçiremiyor... Anlıyorum, rahat edemiyor. Ben, ben onun gençliğini elinden alıyorum hyung ve biliyorum, benimle oldukça bir geleceğide olmayacak."
Taehyung"Sen, kendini böyle hissetme Gguk eminim ki Anna seninle olmaktan keyif alıyordur, hem senin gibi bir adamdan keyif almayacakta n'olacak? Şahsen ben bir bayan olsaydım ilk sana düşerdim!"
Anna kafasını içeriye attığında, dolmuş gözlerini ikilinin üzerinde gezdirdi. Taehyung, sözünün üzerine kendini yatağa attığında Jeongguk'un kafasını geriye atarak kahkahalara boğulmasını izledi.
Eşinin düşüncelerinin hiç bu yönde olduğunu anlayamamıştı daha önce, evliliğin ilk aylarında onunla rahat olması için konuşmuştu fakat aralarında ki sorunun çözüldüğünü düşünmüştü.
Kendini geriye çektiğinde sessiz adımlarla aşağıya indi. Bir yandan dolmuş gözlerini silerken bir yandan yanaştığı vestiyere uzandı ve ceketi ile çantasını koluna sıkıştırdı.
Tekrar yukarı çıkmak için merdivenlere ilerdi. Bu konuşulanları hiç duymamış gibi yapacak ama konunun üzerinden daha sonra geçecekti, eve henüz yeni ulaşmış gibi görünecekti...
Yatak odasının kapısına geldiğinde, bir kaç saniye durdu ve derin bir nefes aldı daha sonra kapıyı tıklayarak kafasını aralık olan kapıdan daldırdı
Anna"Sonunda buldum senii!"
İçeride ki gözler Anna'ya döndüğünde, Taehyung oturduğu yataktan nezaketen kalktı.
Jeongguk"Beni mi arıyordun?"
Anna"Oh, evet. Beni salonda beklemeni söylemiştim fakat bulamadım."
Gözlerini Taehyung'a çevirdiğinde konuşmasına devam etti.
Anna"Taehyung, senin burada olduğunu bilmiyordum."
Taehyung"Jeongguk'u eve bırakırken senin olmadığını söyledi, onu yalnız bırakmak istemedim."
Gülümseyerek teşekkür etti Anna.
Anna"Sağol, onu yalnız bırakmadığın için."
Elinde ki ceketini ve çantasını, sol tarafında ki koltuğa bıraktı Anna. Daha sonra Jeongguk'a yaklaştı ve yanına oturdu.
Anna"Günün nasıl geçti bakalım?"
Jeongguk gülümseyerek konuştu
Jeongguk"Güzeldi, her zamanki gibi. Peki ya senin? Arkadaşlarınla buluşacaktın."
Anna"Buluşamadım. Son anda bir iş çıktı, şirkette çalışıyordum. "
Bu söylediği Jeongguk'u üzmüştü. Onun eğlenmesini umuyordu fakat yine kendini yormuştu.
Taehyung"Ah, benim gitmem gerekiyor. Biliyorsunuz bu aralar yoğunum"
Telefonuna bakarak söylediği şey üzerine, sırıtarak karşısında ki ikiliye dönmüştü Taehyung.
Jeongguk"Ahmak adam! bu çapkınlığın yüzünden başına iş alacaksın!"
Anna gülerek yataktan kalktığında, Taehyung'a seslenmişti.
Anna"Seni yolcu edeyim."
Birlikte odadan çıktıklarında, Jeongguk'un gözü arkalarından bakakaldı. O'da arkadaşını uğurlamak isterdi, onlarla birlikte adım atmak isterdi. Hayır hayır! Sadece bunları değil! İş dönüşü karısına koşarak gelmeyi, ona evin yakınlarındaki bahçeden çiçek toplayarak eline tutuşturmayı isterdi, karısı yemek yaparken beline sarılmayı isterdi. Düşünüyordu da ona gerçekten zarar veriyordu. (!) aklındaki çaresiz sorular ve sorunlar onda büyük hasar bırakıyordu...
Anna çok sürmeden odaya geri döndüğünde, dolmuş gözlerinde ki yaşları koluyla silerek gülümsedi. Onu görmek bile mutlu olmasına yetiyordu... Henüz birbirlerini tanımadan, ansızın evlenmiş olsalar da Jeongguk, Anna'yı ilk gördüğü andan beridir seviyordu. Arkadaşları aralarında 'deli divane' derlerdi onun için...
Anna, Jeongguk'a yakın olmaya özen göstererek, yatağa oturduğunda gözlerini üzerinde gezdirdi. Beyaz gömleğinin açık bir kaç düğmesi, dağılmış saçlarının yüzüne düşmüş tutamlarını tek tek inceledi. Ne kadar çekici durduğundan bahsetmek istedi bir an.
Anna"Üzerini neden değiştirmedin?"
Jeongguk"Seni bekledim. Taehyung hyung'dan bunu isteyemezdim."
Gülerek yataktan doğruldu Anna.
Anna"Pekala"
Yataktan kalktığında dolaba ilerledi. Kapağı açtığı gibi, Jeongguk'un giymekten hoşlandığı, rahat bulduğu pijama takımını aldı. Jeongguk'a döndüğünde, gömleğinin düğmelerini çözdüğünü gördü. Hızla yanına vardığında, ellerini iteleyerek geri kalan düğmeleri açmaya koyuldu, bunu yapmaktan keyif alıyordu.
Gömlek çözüldüğünde, yakalarından tutarak omuzlarından sıyırdı Anna. Gözleri arada Jeongguk'un karın kaslarına ilişsede çaktırmamaya çalışıyordu. Pür dikkat onu izleyen Jeongguk'u göremeyecek kadar odaklıydı.
Gömleği çıkardığında, yakaların iki ucunu birleştirerek yatağa bıraktı. Eline aldığı pijama üstünü Jeongguk'un yardımıyla vücuduna geçirdi. Eli pantolonun kemerine giderken Jeongguk onu durdurmadı.
Anna, Jeongguk'un ayak tarafına geçti ve bileklerinden tuttu, kahkaha atarak Jeongguk'a sordu.
Anna"Hazır mısın?"
Burası işin en eğlenceli kısmıydı. Jeongguk'dan onay aldığında tuttuğu bileklerden Jeongguk'u tüm gücüyle kendine doğru çekti. Jeongguk yatağa gömüldüğünde büyük bir kahkaha bıraktı. O sırada Anna, paçalarından tuttuğu pantolonu çekiştiriyordu.
Anna, Jeongguk'a bir bebekmiş gibi davranıyordu. Bu Jeongguk'un çok hoşuna gitsede bazen acınası halde olduğunu düşündürüyordu.
Pijama altını Jeongguk'a giydirdiğinde, tekrar dolaba ilerledi Anna. Kendine bir kaç parça rahat giyisi seçti, ardından odanın ışığını Jeongguk'un gözlerine vurmasın diye kapadı daha sonra ebeveyn banyosuna girdi ve üzerini degistirdi. Odaya geri döndüğünde Jeongguk'un yanına uzandı. Onun üzerini iyice örttüğünde ardını döndü ve gözlerini kapadı.
Jeongguk, kolunu başının altına koyduğunda yüzünü Anna'ya döndü. Kömür karası saçlarını inceledi bir süre, uykuya bayılana dek kokladı o güzel kokusunu...
.... 2
Çoktan kahvaltı masasına kurulmuştu çift. Tabaklar dolmuştu, elinde ki çatalı peynire uzatmıştı Jeongguk, fakat yetişememişti. Anna bunu fark ederek Jeongguk'a yardımcı olmuş, peynir tabağını önüne bırakmıştı.
Kendi tabağına döndüğünde, ağzına küçük bir parça 𝘪𝘯𝘤𝘪𝘳 𝘳𝘦𝘤̧𝘦𝘭𝘪 sürdüğü ekmeği atmıştı.
Anna"Bugün işe gitmeyeceğim"
Jeongguk kafasını kaldırarak Anna'ya anlamsızca bakmıştı.
Jeongguk"Neden?"
Anna"Seni yalnız bırakmayacağım, bugünü birlikte geçirelim."
Sıkıntılı bir nefes vermişti Gguk.
Jeongguk"Her günümüzü birlikte geçiriyoruz Anna. Benim yüzümden işini aksatma lütfen."
Anna"Oh, sorun değil. Bugünü de birlikte geçirelim, işim zaten azdı."
Elindeki çatalı, hızla tabağına bıraktı Jeongguk.
Jeongguk"Hayır. Geçen sefer de böyle söylemiştin. İşinden geri kalıyorsun, geç saatlere kadar çalışıyorsun ve çok yoruluyorsun. Ben bunu istemiyorum."
Anna"Sorun deği-"
Anna henüz sözünü bitirmemişti ki Jeongguk onu umursamayarak (elektrikli) sandalyesinin düğmesini çevirerek masadan uzaklaşmıştı.
Anna, çatalına taktığı zeytini ağzına götürmeden tabağa geri indirmiş, büyük bir üzüntüyle sırtını sandalyesine yaslamıştı.
Derin bir iç çekerek dün gece ki ortak olduğu konuşmayı hatırlamıştı.
Anna"Neden böyle düşünmek zorundaki?"
...
Jeongguk salondan bahçeye açılan kapıya ilerlediğinde, Anna hızla koltuktan kalkarak Jeongguk'un yanına yöneldi. Arkasına geçerek sandalyenin kolluklarından tuttu. Jeongguk, sandalyeyi durdurarak sordu.
Jeongguk"Ne yapıyorsun?"
Anna"Sana yardım edeceğim."
Jeongguk"Sadece hava almak için bahçeye çıkacağım, bunu kendim de yapabilirim."
Sert çıkışması üzerine, Anna ellerini indirdi ve gitmesine izin verdi. Bu onu kırmıştı, kendini suçlu hissediyor olması, Anna'ya aniden böyle davranması ne kadar sürecekti böyle?
Peşinden gitti Anna, ona herhangi bir zarar gelebileceğinden korkuyordu. En azından uzaktan kolaçan edebilirdi. Bahçeye açılan kapının pervazına yaslandı.
Jeongguk bahçenin ortasında durduğunda, başını güneşe kaldırdı, gözlerini kapadı ve öylece bekledi. Bu hoşuna gidiyordu, rahatlıyordu. Temiz havayı son nefesine kadar içine çektiğinde, derinden bir nefes verdi. Bahçedeki güllerin kokusu burnuna dolduğunda, aklına ilk o geldi. Anna... Kadını gibi kokuyordu, her yerde onu ve kokusunu hissediyordu. Fazlasıyla memnundu bundan...
Yüzünde bir kaç damla hissetti Jeongguk, daha sonra ıslandığını. Gözlerini araladığında karşısında Anna'yı gördü. Elindeki hortumun suyunu Jeongguk'un yüzüne tutuyordu. Bundan keyif alıyordu ki kahkahalarla gülüyordu.
Jeongguk"HEY! Ah, Anna!.. Yapma şunu!"
Anna"Hadi ama! Tadını çıkar!"
Onu daha çok ıslatırken, Jeongguk ellerini yüzüne siper etmeye çalışıyordu. Sandalyesini sürerek Anna'nın üzerine gittiğinde Anna elinde ki hortumu yere atarak kaçmaya başladı.
Jeongguk, hortumu eğilerek yerden aldığında akan suyu bu kez Anna'ya çevirmişti. Islanarak kaçıyordu Anna, hiç durmadan kovalıyordu onu Jeongguk. Çok eğleniyorlardı ki sesleri yankılanıyordu.
Koşarak suyu kapadı Anna. Daha sonra Jeongguk'un yanına döndü. Saçlarını geriye savurarak yüzündeki suları tişörtüyle silmeye çalışıyordu Jeongguk
Jeongguk"Hey! Bu hiç adil değil! Sen daha az ıslandın ama!"
Küçük isyanı Anna'yı daha çok güldürürken, Jeongguk'un önüne çöktü.
Anna"Hiçte bile! Hak ettin!"
Jeongguk kafasını iki yana salladığında, bir bebek gibi kaşlarını çattı. Bu haline dayanmak ne mümkün? Anna hızla Jeongguk'un dudaklarına küçük bir öpücük kondurarak geri çekildi. Belki ilk değildir fakat en derin temastır bu.
Şaşkın bakışlarını gizleyemedi Jeongguk. İçten içe mutlu olurken, bir an kalbinin durduğunu hissetti. Anna utanmaya başlamıştı, yaptığı şeyi daha yeni idrak ediyordu ama bundan pişmanda değildi.
Jeongguk"oh, şey."
Kafasını eğerek ellerine kilitledi. Anna ellerini Jeongguk'un bacaklarına koyarak okşadı. İçindeki fırtınalar birbiriyle savaşıyordu, hissetmek istedi... Anna'nın dokunduğu yerleri iliklerine kadar hissetmek istedi. Ne kadar çaresiz olduğunu düşündü bir an. Anna'nın ellerini üzerinden çekerek konuştu.
Jeongguk"Hasta olmadan üzerimizi değiştirsek iyi olacak."
Kafasını sallayarak ayaklandı Anna. Jeongguk'un arkasına geçerek kolluklardan tuttu. Bu kez yardım etmesine izin verdi...
. 3
Jeongguk'un üzerini değiştirmesinin ardından kendi üzerini de değiştirerek elindeki havlu ile banyodan çıktı Anna. Yatakta oturan Jeongguk'un yanına yanaştı ve elindeki havluyu saçlarına götürdü. Tam o sıra Anna'nın ellerini kavrayarak indirdi Jeongguk.
Jeongguk"Bunu kendim yapabilirim."
Kendini kötü hissetmemesi adına buna izin verdi Anna. Jeongguk saçlarını kuruladıktan sonra susadığını hissetti, yandaki komodinde bir bardak su duruyordu, ona uzandı, fakat uzakta durduğu için yetişemiyordu. Uzun uğraşlar sonucu bunu başaramadığında, sinirle parmak uçlarını şakaklarına çıkardı.
Anna bunu gördüğünde ona yardımcı olmak istedi, komodinin üzerinde ki bardağı alarak Jeongguk'a uzattı.
Jeongguk"Istemiyorum."
Anna"Yapma böyle, iç hadi."
Sadece öylece baktı Jeongguk, Anna'nın gözlerine bakakaldı, sinirliydi. Elindeki bardağı almadığında, ellerinin arasına sıkıştırdı Anna.
Jeongguk"Neden ısrar ediyorsun? İstemiyorum demiştim."
Anna"Sadece inat ediyorsun."
Saniyeler süren sessizliği bozdu Jeongguk.
Jeongguk"Bana böyle davranma Anna."
Anna"Nasıl davranmayayım?"
Jeongguk"İşe yaramaz bir herifmişim gibi hissettiriyorsun. Bu acınası, bana böyle davranma."
Anna"Öyle düşünme, ben sadece sana yardım etmek istiyorum."
Jeongguk"Bana böyle yardımcı olamazsın. Kendini hırpalıyorsun, evlendiğimiz günden bu yana sadece benimle ilgilenip durman, kendine vakit ayıramaman üzücü. Bu sadece kendimi kötü hissetmeme neden oluyor. Yoruyorsun..."
Bir süre sözlerine ara verdiğinde tekrar devam etti Jeongguk. O son kelimeyi idrak edemedi Anna.
Jeongguk"Seninle evli olmak yorucu. Bunalıyorum, buna bir son ver Anna. Bir kez olsun benden uzaklaş ve kendine vakit ayır."
Bu sözler Anna'nın kalbini parçaladığında, yutkunarak başını eğdi Anna. Gözleri doluyordu ve bunu görmesini istemiyordu. O bütün sözleriyle Anna'yı kırarken, Anna yine onu düşünüyordu.
Anna"Bunu hissettigini biliyordum, ama daha iyi hissetmen için çabalıyordum. Özür dilerim."
Son kez Jeongguk'un gözlerine baktı, ardından yataktan kalkarak odadan ayrıldı. Gözündeki yaşlar düşmeye başladı, kendini herhangi bir odaya attığında ardından kapıyı sessizce kapadı. Yere çökerek ağlamaya devam etti, kalbinde bir acı hissediyordu.
Anna"Ben onu bu haliyle kabul ettim, bunu biliyor. Peki ya neden böyle davranıyor?"
Tüm sorular Anna'ya kaldı. Jeongguk ise kaldığı odada, kendiyle çatışmaya başladı. Son sözlerinin ağır olduğunu çok geçmeden anladığında, bunu nasıl yapabildiğini sorguladı. Kendini pişman hissediyordu, fakat ondan özür dilemek için gitmeyecekti. Yalnız kalmak belki ikisine de iyi gelebilirdi.
...
Saatler geçmişti belki. Jeongguk hala aynı yerinde oturuyor, Anna hala aynı üzüntüyle ağlıyordu.
Merak ediyordu Jeongguk. Arada evin içinde yankılanan hıçkırık seslerini duyuyordu, canını yakıyordu bu. Bir şeyleri düzeltmenin vakti gelmişti belki.
Yatağın hemen yanında ki sandalyeye baktı. Bunu yapmak istiyordu, içinde daha önce görülmemiş bir cesaret, hırs vardı. Sandalyesine yetişebilmesi onu memnun ettiğinde, biraz çaba göstererek sırtını döndü. Sandalye arkasında dururken, ellerini geriye atarak kolluklarından tuttu, kendini geriye sürüklediğinde ise üzerine oturabilmek için ani bir hareket sergiledi.
Sandalyeye oturduğunda, büyük bir gülümsemeyle bunu kutladı. Şimdi kadınının yanına gitmek istiyordu, göz yaşlarını silmek istiyordu. Hava yavaş yavaş kararırken, loş odadan ayrıldı. Anna'nın hangi oda da olduğunu bilmiyordu, bu nedenle koridorun ortasında durdu ve bir ses duymak için bekledi.
Anna"Ben sadece yardım etmek istiyordum, lanet olsun ki her şeyi berbat ettim. Ben... Ben onu seviyorum."
Sesin çaprazında ki odadan geldiğini duyduğunda kapıya yaklaştı ve az önce söylenen sözleri tekrar etti. Onu kırdığı için kendine Binbir türlü eziyet etmek istiyordu, onun canını yaktığı kadar kendi canından vaz geçmek istiyordu.
Cesaretini toplandığında, yumruğunu sıktığı eli kapıya çarptı. Bir kaç tıklama ardından seslendi.
Jeongguk"Anna..."
Ağlamaya veya söylenmeye dair tüm sesler kesildiğinde, tekrar seslendi.
Jeongguk"Anna... Kapıyı aç lütfen."
Bir kaç saniye sonra kapı açıldığında, Anna kızarmış gözleri ile karşıladı Jeongguk'u. Geri çekildi ve içeri girmesine izin verdi.
Jeongguk, tamamen içeri girdiğinde duruverdi. Kadınına döndü, ağlamaktan kızarmış burnundan, kırmızı çerçeveye alınmış dolgun dudaklarına kadar detaylıca incelemişti. Üzerinde ki cesareti hala atlatmış değildi.
Jeongguk"Ben... Özür dilerim Anna."
Oda da bulunan koltuğun önüne çöktü Anna. Gözünden akmakta olan yaşlarını sildi ve ellerini bacaklarına sürterek okşadı. Sinirli ve üzgündü.
Anna"Sorun değil."
Jeongguk"Sorun... Seni üzdüm ve... bunu istemezdim, ama bir anda oldu işte."
Hiçbir cevap vermeden bekledi Anna. Konuşmak istemiyordu, ne diyebilirdi ki?
Jeongguk"Bana bebek gibi davranıyordun, bunun kıymetini bilemedim. Sadece kötü tarafıyla baktım, bana acıdığını düşünüyordum, rahat edemediğini düşündüm. Benim yüzümden özel bir hayatın olmadı, evlendiğimiz günden beri sadece bana vaktini ayırıyorsun. Ben bununda kıymetini bilemedim, benden uzak durmanı istemiyorum. Sözlerim ağırdı, fakat hiçbiri akıllıca söylenmiş değildi... Affet. "
Sadece kendini affettirmek istiyordu Jeongguk. Söylediği sözlerin azabını, Anna'nın yüzüne her baktığında çekiyordu.
Anna'nın önüne doğru sürdü sandalyesini. Tam önünde durduğunda, Anna'nın çenesine uzandı, eğik başını hafifçe yüksektti ve yüzüne sıcak bir gülümseme sundu.
Jeongguk"Affet şu ahmak adamı."
Saniyeler ardından ayaklandı Anna. Hızla Jeongguk'un bacaklarına oturdu, iri gövdesine sarıldı ve başını omzuna gömdü.
Anna"Seninle olmayı seviyorum, seninle ilgilenmeyi seviyorum, seni seviyorum Gguk."
Sıkıca doladı kollarını kadınının beline. Anna'nın ağzından çıkan her bir kelime onu o kadar mutlu etmişti ki.
Jeongguk"Özür dilerim kadınım."
SON
Ay tüylerim dikennn
@@Mr.jeonss𝖺𝗀̆𝗅𝖺𝖽ı𝗆 ｃ̧ｏｋ gᥙ̈zᥱᥣ
❤❤❤
O kadar guzeldiki saatlerce agladim..o kadar guzel yazilmiskiii..kelime yetmez
X:Bir kurgu için ağlayamazsın.
Ben:Sen ne anlarsın hhhııığğğğğ(burun çekme)
Az önce pianoda aşk mühürü caldim ve simdi bu sarki gelince bir garip hissetim ve ayrica cok guzel olmus❤
cok guzel olmuss gozlerim doldu okurken
Vay anam babam ne kadar güzel-tatlı bir hikaye
Çok güzel olmuş gözlerim doldu ya 🥹 bu tarz kurgular okumayı çok seviyorum
Bak kimkeriii buldumm
@@BTSforevrarmy bende senii buldum🙈
Beğenmene sevindiiim 💗
@@Sweet_Kookieevalla ünlü yazarlar arasındasın benim gözümde 💅
Başlığı okuduğumda kötü sonlu hikaye olucak sanmıştım ..
Knk kapak fotosunda Jk ve Tae ne alaka😂😂 herneyse ellerine sağlık bitanem
Kapak fotoğrafında sadece Jeongguk var. Videoda ki fotoğraf hoşuma gittiği için koydum.
@@Mr.jeonss heee anladım pardon bu arada knk part 2 ni yapsan mı acaba? He? Lütfen? Nolur? Jk'yi ayağa kalkarken görmeyi isterdim
P2 gelmeyecek. Tadında kalmalı diye düşünüyorum.
Cok guzel olmus bayıldiimm kalemine saglik guzel yazar💗🐚
Çok güzeldi duygulandım
Sadece soruyorum
~ağlamam normal mi?~
Evet ağlıyorum taamı bu normall
Çok güzel agaga eline emeğine sağlık ♡
Gözlerim doldu çok güzeldi okurken her bir duyguyu hissettim mükemmel yazıyorsun❤
Önemli olan hissederek okumak, yazdığım kurgu kötü dahi olsaydı bunu hissederek okuduğun zaman asıl duyguyu çözebilirdin. Beğenmene sevindim 💗
@@Mr.jeonss evet önemli olan hissetmek.. Bu arada sevdiğim sayılı yazarlardan oldun artık tebriklerr🤍
Çok mutlu oldumm 💓
ağladım resmen
Okurken ağladım
İlkk
🎉
Mü-kem-mel 💜🤧
Videoda Tae ile Jk ne yapıyor 😅😅
Ayaya mükemmel♡
askm ben de yeni yeni hikaye yazmaya başlıyorum bi bakabilir misiniz :)
Tabiiki
Hikayeye mi ağlamalıyım yoksa hikayenin mükemmelliğine mi ♡
Arkadaki Taekook... ♥︎
Bu muntazam bir kurgu
Şarkı ismini söyler misin😊
Toygar ışıklı, Aşk mühürü (Medcezir adlı dizinin fon müziği)
@@Mr.jeonss teşekkürler ❤
Kanka hikayr mükemmeldi tabi ama jeongguk deyil Jungkook yani söylemek istedim umarım yalnış anlamassın
Jungkook'un bir diğer ismi Jeon Jungguk.
Google dan araştırırsan "korece isimlerin latin alfabesiyle birden fazla yazılma tarzı olabilir, dolasıyla ikiside doğru (Jungkook-Jeongguk). Fakat BigHit tarafından resmi olarak açıklanan şekli Jungkook." yazısını görebilirsin. Jeongguk ARMY'ler tarafından sık sık kullanılan bir isim ve bu hoşuma gidiyor.
Peki anladım teşekkürlerr
erken geldim sanırsam
Saniyesindee
Incir receli..
Ah, o detay...
18 dk once laa