*İnsanların neler yaşadıklarını bilmiyorsunuz. Karşımızdaki insanın bir hastalığı olabilir. Babasını veya bir yakınını kaybetmiş olabilir. Parasızlık, fakirlik ve borç içinde olabilir. Ve en can alıcı noktası bunu sizlere söyleyemiyor olabilir. Bakın herkes sizin gibi şanslı doğmuyor. Karşımızdaki insanın çektiklerini bilemezsiniz. Bu kadar bencil olmayın. *Unutmayın başkasını küçültmek sizi büyütmez.*
bu belirtiler çevresel ise (sizin bahsettiğiniz sıkıntılar ) zaten anlatıldığı gibi şeylere neden olduğu içindir e birde bunun genetik yatkınlığı varsa çevresel olaylar bunu tetikler bunda bencillik ne onu anlamadım?
kimse fazla şanslı doğmuyor ama şansız olduğunu iddia etmekte saçma çok fazla kişi çok şanslı. çocuk yaşta tecavüze işkenceye maruz kalan açlıktan ölen insanlar varken bazılarının gözlerinin önünde öldürülen akrabaları varken daha sayamadağım nice olay,yakınını kaybetmek borç fakirlik bunlar o kadar berbat değil
Eski yakın arkadasimda şizofreni baslangici vardi. Ne yaparsa yapsin, alttan alıyordum. O öyle düşünmüyordur. Ben yanlis anlamisimdir. Düzgün düşünmemiş olabilir... Sonra önce yavas yavas tüm yakın arkadaslarimi uzaklastirdi, sonra da aşık olduğum kişiyle birlikte oldu. Bencil olun, bazen bencil olmak gerekiyor. Eğer zamanında bencil olmazsanız, ne öz sevginiz ne öz saygïnız ne de yaşama isteğiniz kalıyor. Eğer mutlu ediyorsa diğerlerini önemsemeden bencil olun
Kendim için kötü olan ne varsa onu yapıyorum ve yaptığım yanlışlar konusunda inanılmaz bir farkındalık içindeyim.Ama düzeltmek için hiç bir çabam yok.Aslında genel olarak hayata karşı bir isteğim yok..Keşke 1 gramcık motivasyonum olsaydı ve onu sürdürebilseydim herşey çok farklı olurdu.
bununla ilgili ünlü biri bu yaptığı kötü yanlışları yazıyordu kaç kere yaptığını da. gün gün bu davranışlarına dikkat ederek geçiriyor. sonrasında düzelmeye başlıyordu. farkındalık büyük bir aşama
@@yeraltiadami bende ayni hayatimda her seyin kotuye gittigini cok net bi sekilde goruyorum ama duzeltmek icin kılımı bile kipirdatmiyorum surekli ic sıkıntısı var her seyden herkesden o kadar sıkıldimki ailem anlamiyor hayattan nefret ediyorum gun icersinde mutlu gibi davraniyorum bundan bıktım ama mecbur kaliyorum sadece rol yapiyorum aslinda hic degilim napicagimi bilmiyorum
Psikolog ablacığımın dediğine göre ben ağır depresyondayım ve hiç de zor değil yani en azından benim için. Çok mu sinirliyim gidiyorum bir yerleri kırıp döküyorum veya aile üyelerimden birine zarar veriyorum tabii karşılığını da alıyorum ya da kendime zarar veriyorum bence bu çok da zor bir şey değil kekdldlxndkdpdşsmsksşdmdld
Spor yapın arkadaş edinin falan diyenlere söylemek istiyorum ki yemek yemek su içmek duş almak uyanmak bunlar yorucu geliyor insana temel ihtiyaçlarını karşılamak zor geliyor değil dışarı çıkmak
Babaannem depresyon sebebiyle intihar etmiş, babam daha 16 yaşlarındaymış. Şu an babam mutluysa hepimiz mutlu, babam mutsuzsa hepimiz mutsuzuz. Bazı dönemler depresyona giriyor (sıradan bir mutsuzluk değil; farkı anlayabiliyorsunuz). O dönemlerde hepimizi mutsuz ediyor. Yani depresyonun "bulaşıcılığı"nın gerçekliği benim için su götürmez. Aynı düşünceyi paylaşmaktan değil de; evdeki baskın figür bu durumdan muzdarip olunca ne yapsan yaranamıyorsun. Evin içinde sürekli bir sinir ve stres oluyor. Böyle olunca diğer bireyler de tabi ki depresyona girer.
İnsanlar anlamadıkça kırılıyorsun kırıldıkça hayattan soğuyorsun bi son istiyorsun sürekli. Seni bu hale getiren insanlar seni kurtarmaya çalışıyor... Çok anlamsız çok
ulan nasıl geçiyor bi tek banamı yapıştı sosyalfobi videolar izleyin diyorlar izliyorum izlenicek gibi değil hastaneye gitsen videoyu daizlesen doktorun konuşmasınıda dinlesen videoyla eş değer ilaç kullansan yine geçmiyecek tek başıma kendi işlerimi yapamıyorum yeni kimlik dahi çıkaramıyorum aq korkuyorum heyecan oluyor yaparmıyım yapamazmıyım düşünceleri geliyor karnımda ağrılar oluyor beynime gelen düşünceler ya konuşamazsam ya takılırsam konuşmamdada takılma var acaba o kişi ne diyecek içinden ne diyecek aşağılanma hisleri rezil olucam kokrusu buna benzer var içimde
Bilmiyorum küçükken hayat doluydum. Sonra bazı şeyler yaşandı. 25 yaşındayım ve çok yoruldum. Ayrıca kendimi bildim bileli ön plana çıkamayan bir karakterim var. Nasıl anlatsam bir sıraya girsek ve biri sirami alsa kolay kolay ses cikaramayacak bir karakterim. Hep bi kendimi küçük görme durumu var.
Küçükken ben de öyleydim.Liseye geçtim full psikologlarda gezdim.Eski hallerimi cok özlüyorum.Cok mutlu ve hayat doluydum.Şimdi ise o kadar boşlukta hissediyorum ki yaşamaya değer bir şey bulamıyorum..
@moda dunyam 01 sana çok önemli bir şey söylemek istiyorum : ateist olmak herşeyi farklı algılamana sebep oluyor biliyor musun. Eğer herşeyi yaratan bir Allah olduğuna inanırsan ki ben bütün kalbimle inanıyorum, o zaman herşeyi çok kafana takmazsın. İçin rahat olur. Çünkü o seni görür ve bilir. Yapılan herşeyin kaydının tutulduğunu ve bir gün hepsinin en ince ayrıntısına kadar hesaplanacağını kabul edersen rahatlarsın. Her kim sana haksızlık yaptıysa ona bunun hesabı sorulacak. Onun sevabından sana verilecek, sevabı yoksa senin günahlarını yüklenecek. Öylese biraz sabırlı olup herşeyin karşılığını alacağın o günü beklemek herşey bu kadar.. Umarım Allahı geç olmadan bulursun. O bütün günahları bağışlayandır.. Yeter ki biz onu kabul edelim, inkar etmeyelim.
Ben de fena haldeyim kimse anlamiyor beni konusuyorum destek cikan yok herkes cok biliyor zaten ingilteredeyim yalnizlik cekiyorum mk is yerindede olaar var yakin bildigim arkadas bildigim ters dustuk dedikoducu oc yuzunden ben bekarim ya kiz evli mk lariki ya nefret ediyorum boyle insanlardan
18 yıllık hayatım boyunca 13 yaşımdan itibaren depresyon hastası mıyım diye hep düşündüm. Ve şu an fark ediyorum ki uzun yıllardır ve çok ağır bir biçimde depresyonun içindeymişim. Henüz 1. Dakikada belirtilerin hepsinin olduğunu ve üstelik bu belirtilerin uzun süredir bende olduğunu, geriye dönecek olursam her zaman beni etkilediğini fark etmiş oldum. En kısa zamanda hayatımın son 3-4 yılını (neden enerjim yok? Neden yapmak zorunda olduğum şeyi yapamıyorum? Neden bana işkence gibi geliyor?) böyle geçirdikten sonra şimdi tedavi olmaya karar veriyorum. Mutlu ve huzurlu olmak nasıl bir şey artık öğrenmek istiyorum. İyi ki bu video karşıma çıktı ve aklımdaki birçok soruya net cevap oldu. Depresyondan kurtulmak için ilk adımı atmama vesile olduğunuz için teşekkürler.
Depresyon insanın kanını emen vampir gibi ,insanın enerjisini emiyor.sabah ezanı okunuyor benim uykum yok moral eksilerde iştah da öyle , Rabbime dua ediyorum bu hastalıkta başa çıkıp kontrol etmede bana yardım etsin diye.çünkü rabbim vermese bize hiç bir şey isabet etmez ağaçtan yaprak düşmez.rabbime isyan etmiyorum sabır ve dua ile yardım istiyorum kendine isyan etmeden sınavı kazanmama yardımcı olsun
dışlanma ile insanların kişiyi hayattan soyutlaması..istismar sonrası insanların hayatlarından kendini soyutlama..önyargı bazı insanların hayattan soyutlanması gereği önceliği anlayışına sahip olma..kamufle kişinin diğer insanlardan kendini gizleyerek soyutladıklarına aynı şekilde soyutlama ile aksi durumda olmasına rağmen katılması..denklem çok iyi oldu hocam..
Keşke biri gelip tam bu videoyu izlerken kafama silahı dayayıp aniden tetiği çekip beni öldürse sessiz sedasız haberim yokken bitse her şey bir anda keşke keşkeeee hiç dünyaya gelmeseydim
@@henrykrinkle9404 merhaba yalnız değilsin öyle düşünüyor olabilirsin benimle konusmak istersen cevap vermen yeterli lütfen kendini veya hayatı sevmeye calıs hayat zor olabilir ama yasamaya deger
Depresyondaymışım . Neden mi? Güzel sanatlara gitmek istedim lgs'ye hazırlandığım için gidemedim.İstediğim okulda değilim,öğretmenler çalış,aile çalış,arkadaşlar çalış,çalış çalış ama ben sadece oturup çizmek ve şarkı dinlemek istiyorum hiç istemediğim bir şeyi yapamam. Günlerce uykusuz bıraktığım oldu kendimi çizim yapmak için o derece seviyorum ve kararlıyım .Beslenmede düzensizlik yaşadığım bir zaman vardı hayatımın en kötü günlerini yaşattı bana her gün ağlıyordum ....
Ben de zamanında depresyona girince anksiyeteyle de beraber bütün çevremi kaybetmiştim. Yakın arkadaşlarımı, ilişkimi... Ama iyi ki de öyle olmuş. Çok yanlış bir ilişki içindeydim sadece yakın arkadaşımı kaybettiğim için üzülüyorum. Bu durumu atlatınca her sey kolaylaşıyor inanın. Artık yalnız olsam bile alıştım, hiç arkadaşımın olmaması bile canımı sıkmıyor. Bir sonraki adım insanlara güvenmeyi öğrenmek, kendime daha çok güven ve sevgi duymak.
Hepimiz hayatlarımızda zorluk yaşıyoruz. Ben depresif bozukluklardan muzdarip olmama rağmen hayatımı çoğu zaman böyle geçirdim ve buna alıştım ki en kötüsü de bu oldu. Ama tüm bunlara rağmen eninde sonunda tek fark ettiğiniz tek şey sizin için bir tek kendiniz olduğu oluyor. Siz bir şeyler isterseniz olacağını fark ediyorsunuz. Ne olursa olsun, nasıl yaşarsanız yaşayın; ileride deneyimledikleriniz ile birisine bile yardımcı olabileceğiniz aklınıza geliyor (böyle düşünmeniz bile bir nevi kurtuluş yolunuz oluyor çünkü) çünkü cidden dünyaya bir kez geliyoruz, dahası olmayacak ve hayatınız bir hiç uğruna heba edilecek kadar değersiz değil. Sizden tek ricam ayakta ve sağlam durmaya çalışın, ne olursa olsun sandığınızdan daha güçlüsünüz. Bir şeyleri düzeltebilecek, hayatınıza yön verebilecek gücünüz var.
Bu duaya benim için amin diyen kişiler içinde Rabbim bu duayı kabul etsin ve dert ve kederden,elem ve hastalıktan bela ve bedbahtlıktan kurtarsın affımıza dünya ve ahiret selametimize sebep kılsın amin Allâhümme innî es'elüke bi ennî eşhedü enneke entellâhü lâilâheillallâhu entel ehadül ferdussamdüllezî lemyelid ve lemyûled ve lemyekunlehû küfüven ehad.Ya rabbi kurtar merhamet et cektiklerimi hatalarıma kefaret say imtihanımı bitir ne olur beni bu dardan çıkmazdan kurtar ben artık dayanamıyorum çaresizliğime acı bir damla sudan yarattığın acizi dert ve gam denizinde boğma bu karanlıktan fırtınalı tehlikeli denizden beni sahili selamete çıkar ey kullarına selamet veren.Çaresizliğime acı ve bana imdad et amin yâ hannân yâ mennân,yâ hayy yâ kayyûm yâ bediyassemâvâti ve yâ zelcelâli Vel ikram
teknik ressamım ve 5 senedir hayatımda yaşadığım cehennemi kabul edemeyişimle yüzleşleştim.Günlerce kalem bile tutamayışımın nedeni artık kesin.mesleğimi severek bile yapamayısımdan örnek verdim fakat videoda bahsedilen her sorunun toplanmıs hali gibiyim :)tek yapacağım şey bunu bir doktora da açıklamak olacak sanırım :)
Bunu anlamış olman çok güzel inşallah şimdi çok daha iyisindir😌😌 çok yakınım olan birinde de var ( bu benim tahminim tabi) ama maalesef doktora gitmeyi reddediyor. Böylelikle çare de uzaklaşıyor 🥺🥺🥺😔
yoğun panik atak ve kaygı bozukluğu yaşıyorum. her an kalbimi dinliyor, her an ölecekmişim gibi geliyor, geleceğimin daha kötü olacağından korkuyorum, prozac ve diderali bırakırsam çok daha kötü olmasından korkuyorum. ve bunu 7 yıldır kesintisiz yaşıyorum.
Okb, depresyon, sosyal fobi, anksiyete hayatimi caldiniz guluslerimi aldiniz. Hergun sorguyla yasamanin anlamini sadece bunu yasayanlar bilir. 7 senedir yasiyorum bunlari. Eger bir gun iylesirsem buraya geri donecem.
Ben de takintiliyim. Ama anksiyete ile birleşen depresyon ve sonrasında belki de artmayi bekleyen sosyal fobi ile birlikte artık baş edemiyorum. İlaçsız iyi olmaya çalıştım. Devlet psikiyatrina gitmedim özele de gitmedim. Kimse de bu kız nabiyo acaba 2 gram aklını mı kaybetti demedi herhalde. Sonuç hiçlik.
Babamın hesabından yazıyorum; Psikoz hastasıyım her bir haftada bir mutlaka kriz geçiriyorum. Sırf endişe ve korkudan oluşan bir dünyaya adım atıyorum, beni tehdit eden sesler duyuyorum, sana araba carptiracagiz, sana tecavüz edeceğiz, delirmeni sağlayacağız diyorlar bana. Ek olarak OKB geçiriyorum ocağı, muslukları yüz kere kontrol ediyorum, sokakta giderken tabela larin kaç harften oluştuğunu hesap ediyorum, birisi konuşurken konuştuğu kelimelerin kaç harften oluştuğunu sayıyorum... Bunlar sadece aklıma gelenler.
2017 Eylülünden beri çöküşteyim.O zamana kadar hayatım iyi veya kötü zikzaklar çiziyordu.Ama o zamandan beri üst üste felaketler geldi ve artık sonumun geldiğini hissediyorum.
8 yıldır depresyonda olmak mümkün mü🤔 Artık hiç arkadaşım kalmadı ki zaten olduğu zamanlarda da 1-2 taneydi. Şuan da okula gitmiyorum çünkü iki hastalıkla birden savaşıyorum. Evden dışarı sadece 1 hadi en fazla 2 kez çıkıyorum onlar da 10-15 dakika sürüyor. Tek yaptığım evde oturup şarkı söylemek ve oyun oynamak. Hiçbir zaman tam bir sosyal çevrem olamadı ve olması da çok zor gözüküyor. Son 1 yılda herşey üst üste geldi; önce şeker hastası oldum ardından üniversiteyi kazanıp gittikten bir hafta sonra bağırsak tıkanıklığı geçirdim ve memlekete dönerek 2 haftalık bir tedavi süreci geçirdim dersleri kaçırdım ilk dönem için sınıfta kaldım. İkinci dönem arasında bir trafik kazası geçirdim ve arabadan sadece ben yaralı çıktık diğer iki kişi sapsağlamda. Yaralarımın iyileşmesi 3 haftayı aldı ikinci dönemde boşa gitti derken ailem ayrılık kararı aldı annemle taşınmak zorunda kaldım. Stresten olacak ki pankreas yetmezliğine yakalandım fakat zaten pankreasım %90'ı doğduğumda hasta olduğum için alınmıştı. Şuan ne bir uğraşım ne bir arkadaşım var. Bilemiyorum ölüm bana 12 yaşından yani kendini ve hayatı anlamaya başladığımdan beridir mantıklı geliyor, intihar haram olduğundan intihar edemesemde intihar edenlere hep bir alkış tutma huyum var 😔 Ve ben 20 yaşındayım...
Cem VAPUR yalnız değilsin 🙂 ama şunu unutma beyin gücüyle her şeyi yenebilirsin. Beynin seni değil, sen beynini yönet. Ve hep gülümse. Sen gülümsersen emin ol her şey daha güzel olacak 😊 acil şifalar diliyorum..
Ben de sana benzer durumlar yaşıyorum, kendini dışarıya çıkmaya bir şeylerle uğraşmaya zorla. İnsanlar aptalca konuşur, onlar için her şey çok basittir. Dile kolay tabii. Yaşayan biziz.
sadece 1 yıldır depresyon ve sosyal anksiyetem olmasına rağmen gerçekten çok yoruldum terapiye gitmek istiyorum ailem izin vermiyor. düzelmeye çalışıyorum kendi başıma dahada kötü oluyor. hiç yakın arkadaşım olmadı. Ankara’dayken en azından bir arkadaş bulmuştum en azından o bana destek olmuştu. gerçekten sevilmiş ve özel hissettim. bir kaç ay sonra taşındık. hayatımda bu kadar yalnız ve intihar etmek istememiştim. en azından eskiden biraz olsada selam versn insanlar vardı ailem ile iyi anlaşıyordum. şimdi hiçbir şeyim yok. dünyada tek kişi benmişim gibi. hiçbir şeyden umudum yok. ben çoktan pes etmişim ve sadece ölümü bekliyorum. Okul gerçekten beni streslendiriyor hiçbir şey yapmak istemiyorum motivasyonum yok uyumak ve rüyalarda kalmak isityorum rüyalar çok mutlu hissettiriyor. kendimden nefret ediyorum neden normal insanlar gibi olamıyorum neden neden böyleyim Allahım ben sana ne yaptım herşeyi deniyorum olmuyor olmuyor. Tek istediğim şey mutlu olmak. artık ağlamaktan bıraktım gerçekten çok yoruldum. annem senin ne derdin varki diyor, öylece kala kalıyorum çünkü ne saygısı var nede beni anlıyor. kimde beni anlamıyor bu beni o kadar üzüyor ki. Normalfe hergün ağlayıp çok üzgün hissederdim ama nedense bu aralar hiçbir şey hissetmiyorum üzgünüm ama dışa vuramıyorum ağlayamıyorum. artık bunlar normalmiş gibi geliyor.. daha internette birşey paylaşırken bile düşünüyorum insanlar nasıl düşünür diye. mesala bunu kesin paylasmam. (belki) nasıl kurtulacağım kendi başıma bilmiyorum gerçekten böyle bir çevre ve aile ile zor bu depresyondan kurtulmak. biliyorum küçüğüm ama bu benim sorunum değil ben mi istedim böyle olmayı? hayır. bizi salak gibi aylar boyunca içeriye tıkıp bi işe yaramayan bir plan yüzünden. insanlar yanıma gelince ölcekmişim gibi hissediyorum?? bildiğin insan. onların bakışları bana aşalıyıcı geliyor sanki herkes benden nefret ediyor ve benim hakkımda konuşuyor. pozitif düşünmeye çalışıyorum ama kafamdaki şeyler gerçekmiş gibi geliyor. yolda. normal bile yürüyemiyorum. BİLDİĞİN YÜRÜMRK İNSANLAR YÜRÜYÜŞÜMDEN DOLAYI BENİ YARGILAYACAKLARINI DÜŞÜNÜYORUM. hepsi bana gülüyor ve dalga geçiyor sadece bakmayın bana lütfen çok rahatsız oluyorum…. offff neler diyorum ya neler yapıyorum bilmiyorum bile neden yaşıyorum yaşamın amacı ney? ibadet doğru. bilmiyorum ya :/ garip gerçekten ne diyeceğimi hiç bilmiyorum. hergün aynı. hiçbir şey değişmiyor.
❤❤❤❤❤❤❤❤❤( içimden geldi) @mio Dediklerinin çoğunu ben de yaşıyorum. O yüzden seni anlıyorum @mio. Sen sevilmeye layıksın ve çok değerlisin, güzel ve narin kalbine bunu hatırlat ❤
Regresyon terapisi ni mutlaka araştırın m çünkü her psikolojik hastalıkların tedavisinde kullanılır.. Bilinçaltı ni araştırın . Telkin , olumlama yapmayı öğrenin . kesin çözüm bu .. Allah herkese şifa versin ..
Ne enerji ne heves kaldı yaşama amacım kayboldu insanların benim hakkımda ne düşündüğünü düşünmekten başıma ağrılar giriyor herşey kötü gidior ve ben bunu duzeltebilecek hiçbirşey yapmıyorum her şeyden utanıyorum sürekli herşeyi erteliyorum bir şey iyi giderken bile illa gene kötü düşünüyorum dışardan herkes beni çok mutlu biri pozitif biri zannediyor ama aslında işler hep tam tersi artık hiç bir amacım kalmadı bu hayatta rezil olucam diye hayattaki bütün firsatlari geri teptim sürekli bir isyan halindeyim isyan ede ede inancımı bile kaybettim. Artık gerçekten iyi birseyler olsun umarım benim gibi olanlarda en kısa süre içinde düzelirler.
4 yıldır depresyon yaşıyorum bazen geciyo sonra tekrar geliyo ilaç kullanmadan psikologa gitmeden iyi olmaya çalışıyorum aslında iyileşmek için gereken mutlu olmak herşeyin yolunda gitmesi hayatimda hiçbirşey yolunda gitmiyor
Zaten her şey hiç bir zaman yolunda gitmez ki,insanların en büyük yanılgısı hayat iki gün iyi yüzünü gösterince ona aldanıp hep o yüzünü göstereceğini sanmalaridir.Hayatta daima aksilikler olur,kabullenmek ve sorun odaklı değil de çözüm odaklı olmak bu aksiliklerden çok az hasar hatta bazen hiç hasar almadan sıyrılmak için güzel yollardır dene ;)
Sürekli ağlıyorum bir haftadır kendimde değilim her şeyi sorguluyorum etrafımdakileri olan bitenleri kendimi sınav için endişeleniyorum yemek yiyemiyorum çok güçsüz düştüm bunalıyorum hayat çok boş ve sıkıcı geliyor 17 yaşındayım psikologlara pskiyatrilere gittim yine de geçmiyor ayni durumu yasayan var mi cidden napicagimi bilmiyorum
Ben 13 yaşındayım ve aynı şeyleri 3 aydır yaşıyorum yanımda bana yardım edicek tek 1 kişi bile yok. Ailem depresyonumun sebebi . ne yapacağımı bilmiyorum. Yaşadıklarımın ergenlikle bağlantılı olmadığına eminim çünki çevremdeki okuldaki herkesden farklıyım.
Regresyon terapisi ni mutlaka araştırın m çünkü her psikolojik hastalıkların tedavisinde kullanılır.. Bilinçaltı ni araştırın . Telkin , olumlama yapmayı öğrenin . kesin çözüm bu .. Allah herkese şifa versin ..
Bunların nerdeyse hepsi bende var ama etrafımdakilere sorunlarımı anlatınca "ergen" olduğum için yapacak bir şeyim yok ya bunlarla yaşamaya çalışıcam ya da hiç yaşamicam
Neredeyse bir yıldır kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Virus çıkması ile okulların kapanmasının ardından hayatım da hiçbir şey yolunda gitmedi. Zaten okulda yaşıtlarımın arasında sessiz ve kimse ile muhattap olmayan çekingen bir insandım. Şimdi okulların açılmasına 4 gün kaldı ve nasıl okula adımımı atacağımı, nasıl insanların arasında yürüyeceğimi bilmiyorum. Düşünmek bile inanılmaz geriyor. Kolumu oynatacak olursam bile anında insanların gözleri üzerimde olacakmış gibi hissediyorum. Yaşıtlarımın arasında tuhaf ve iğrenç hissediyorum. Diğerleri gibi sosyal olmak, insanlar ile rahat rahat konuşabilmek ve eğlenmek, ağlamak, aşık olmak, hareket etmek, bir şeyler yaşamak istiyorum. Herkes gibi arkadaşlarımla gezmek istiyorum. İnsanlarla gerektiğinde kavga etmek, özgüvenli olmak, kendimi sevmek istiyorum. Robot gibi yaşamak istemiyorum ama yatağımda sağa doğru dönecek hâlim bile yok. Eskiden resim çizmekle ilgilenirdim ve yerimde duramazdım bile. Saatli bomba gibiydim. Şimdi o zamanki benden eser yok. Buna neden olan ne hiç bilmiyorum. Ailem ile aramda berbat. Yaklaşık 1-2 haftadır psikiyatri tedavisi almayı düşünüyorum fakat henüz randevu bulamadım
Resmen benim hayatımı yazmışsın.😔 Ben özgüvenli biriyim çekingen vs.. değilim ama Tüm bu arkadaşlık vs.. bana çok şey geliyor yani tüm bunları yapacak Gücük olduğunu sanmıyorum. Sigaramı yakmak bile bana çok yorucu oluyor. Yatagimdan hiç çıkmıyorum çünkü halim yok. Doktora gittim kaç defa çok sağlıklı olduğumu söyledi. Sanırım ağır kronik depresyondayım.
sosyal anksiyeten var boom ben hiçbir yere gitmedim 4 sene sonra atlattım fakat şimdi de depresyon baş gösterdi. bir yeri düzeltsem başka bir yer açılıyor imdat
2 yıldır bu durumdayım kafayı yemek üzereyim.O kadar yoruldumki eskisi gibi mutlu olamıyorum hiçbir şey beni mutlu etmiyor.Sırf bu yüzden çok sevdiğim bir insandan ayrılmak zorunda kaldım onu çok seviyorum ama ben onu mutlu edemezdim.İnsanlardan ve aşktan kaçıyorum artık kimseye güvenemiyorum sürekli düşünüyorum kafamın içinde sürekli sesler var beni içten içe tüketiyor çok mutluyken bir anda çok mutsuz olabiliyorum çok dengesiz bir insanım ne yapacağımı bilmiyorum 1 sene ilaç kullandım ve bana hiç iyi gelmedi.Hayal kuramıyorum umutlarım yok sürekli kendimi oyalıyorum gece uyumak için zaman geçiriyorum.Hobilerimi yapmıyorum çok sevdiğim sporu bıraktım çok sigara içiyorum kilo aldım kişisel bakımım yok çöktüm gözlerimin altı şiş saçlarım beyazlıyor ben galiba yaşlanıyorum.Sadece ölümü bekliyorum.
15 yıllık hayatım boyunca samimi olmadığım ortamlarda hep sessiz oldum bu nedenden insanlar beni aralarına almadı. ayrıca 13 yaşımdan beridir kendimi sevmiyorum. keşke erkek olarak doğsaydım. önüme bir buton koysalar bu seni erkek yapacak deseler düşünmeden basardım. göğüslerimden, vücut yapımdan nefret ediyorum. geçen sene bu nefret o kadar büyüdü ki kendimi aç bırakmaya başladım. kollarımı tırnakladım. zaten benle arkadaş olan da yok. bir ara bir gruba dahil oldum ama zamanla beni dışladılar. kendime bakıyorum, diyorum neyim eksik? eksik bulduklarımı düzeltiyorum. saçımın modelini değiştiriyorum, yeni kıyafetler alıyorum bakım yapıyorum vs. vs. ama yine arkadaşım yok. insanlar ne istiyor anlamış değilim. 2 ay önce bana sarılıp iyi ki arkadaşız, çok tatlısın, kültürlüsün diyen kız şimdi selam bile vermiyor. bakın ben kendimi hep çok geliştirmeye çalıştım, hep insanları anlamaya çalıştım. fakat olmuyor hiçbir şey ya. ben 15 yaşındayım lunaparka gidip dondurma yemem lazım uğraştığım mevzulara bakın ya. beni dışlayan o grubu her gördüğümde ağlayasım geliyor. nefes alamıyorum kusasım geliyor. mk ergenleri yeter be ne yaptım size? beni kendimden soğuttunuz kalleşler
15 yaşında bunların bilincine varmışsın kendin de diyorsun ergen olanlar onlar. üniversiteye falan gittiğinde elbet bir ortama girersin lisede ortaokulda böyle şeyler çok olur kendinle mutlu olmaya çalış derslerine bak kendini geliştir en önemlisi yabancı dilini geliştir bence ilerde çok lazım olacak
Liseyi bitirmiş biri olarak söylüyorum sana kötü hissettiren insanların hepsi hayatından bir gün hiç var olmamış gibi çıkıp gidecek ve sen ismi geçince hatırlamayacak kadar unutacaksın. Umarım kendine daha merhametli davranırsın. 💖
Aynı şeyi ben ortaokulda da lisede de yaşadım hatta ilkokulda bile dışlandığım oldu çocukluğumda öyle babamın husumetli oldukları ile aynı sokaktaydık ve tüm arkadaşlarımı çalmışlardı. Hayatım yalnızlıkla geçti üniversite hayatımın da pek farkı yoktu orda da bir veya iki arkadaşım oldu bence kimsenin özellikle ikiyüzlü kalleslerin arkadaslığını boşver, bana zorbalık edenler zamanında şimdi benden kötü hayat yaşıyolar ben en azından üniversite okudum çalıştım gezdim onlar liseyi zor bitirdi, bu zamanların geçip gidicek sen iyi bir bölümde okumaya odaklan sonra hayatını çalışıp kurarsın hayatın daha yeni başlıyor
14 yaşımdayım ve ailem yüzünden öylesine çok kötü bir hale geldim ki anlatamam 3. Sınıftan beri hiç sabit bir çevrem olmadı sürekli ilişki problemleri yaşadım pandemiden sonra okul değiştirdim yine aynı kimseyle konuşamıyorum yaptığım her davranışı gözden geçiriyorum ve içinde zorla bir hata bulmaya çalışıyorum söylediğim her sözden utanıyorum normal olsa bile sürekli rehberliğe gönderince sınıf arkadaşlarımın beni dışladıgını söyleyerek yalan uydurdum bu sefer sınıf değiştirdim şimdi ise 8. Sınıfım ve rol yapıyorum sanki çok mutluymuşum gibi sırf yeniden rehberliğe gönderilmemek için fakat şimdi ne oluyor dersiniz her gün ayrı bir kavgaya şahit oluyorum ailem beni zorlamıyor ama eskiden onlara bana zorbalık yapan kişilerin dediklerini anlattım şimdi ise bana onların haklı olduklarını savunuyorlar evde olduğum süreçte sürekli bana psikolojik şiddet uyguluyorlar artık kabullenmiş olabilirim biri ile konuşurken onunla arkadaş olamıyorum sürekli aklıma annemin bana "senin gibi bir gerizekalıyı kim sever o arkadaşların haklı senden uzaklaşmakta" gibi şeyler geliyor aklıma artık dayanamıyorum çalışmıyorum çok sevdiğim aktivitem olan resim çizmeyi yapmıyorum aklım sürekli kötü düşüncelerde tek istediğim şey en yakın sürede şu dünyadan kurtulmak çünkü başka yolu yok başka hiç bir şey aklıma gelmiyor başka bir çare bulamıyorum
Üniversite 1. Sınıftayım ölmek istiyorum ama intiharı basaramayacagimi biliyorum, önceden derslerim çok iyiyken son 2 yıldır okul hayatım falan kalmadı okula kalkıp gitmeye halim yok devamsizliklarim diz boyu dersleri veremiyorum sürekli hastayım, özellikle modum düştüğünde sürekli midem ağrıyor ve yanıyor ve gittikçe sancılı bir hal alıyor ölüp de kurtulmak istiyorum dediğim gibi intihar falan beceremeyecek biri olduğum için disardan gelen etkenlere ölmek istiyorum deprem gibi yada kanser falan çıksam da kurtulsam diyorum nereye kadar böyle sürecek bilmiyorum çok mutsuzum
Depresyon anlatıldığı gibi bir hastalık ve tedavisi olan bir hastalık. Bunu atlatabilmen için bir psikiyatriste gitmelisin. Bu şekilde iyileşmeyebilir. Ama gidersen daha çabuk toparlarsın. Kendine bu şansı ver. İyileşeceğine inan.. Hepsi gelip geçecek inan bana..
Risperdal 10mg olmazsa lamicta 25mg o da olmazsa lityum ilaci ve bipolar bozukluk videosu ve borderline videosu sana uygun olacaktır ilaçlar dahil. Ayrıca sağlık ocağından B12 VE D VİTAMİNİNİN DEĞERİNİ MUTLAKA OLCTUR.
Arkadaşlar, siz hasta değilsiniz. Sadece bu dünyaya geliş amacınızı arıyorsunuz. Size kendimin de derman bulduğum Hz. Muhammed'in Allah'u Teala'dan bize getirmiş olduğu yolu (İslamı) öğrenmenizi tavsiye ederim, aksi takdirde bu hayattan lezzet alamazsınız. Elhamdulillah, bundada Allah'ın bir hikmeti vardır. Allah bizim onu tanımamızı ve ona yönelmemizi istiyor. Sağlıcakla kalın
Knka tabi ki o da önemli ama öyle bir hastalık ki namaz kılarken bile namaz bitsin kendimi öldüreceğim derken buluyorsun. Rabbim herkese şifa versin bu da bir hastalık sonuçta.
Hocam bilmedigin konularda ahkam kesme. Dinle ne alakasi var. Bu bireyler hasta. Islamla ne alakasi var. Bilip bilmeden konusmayin. Allah hwrkese sifa versin.
Kronik depresyona sahibim yani küçüklüğümden beri psikolog psikiyatrist uğraşıyorum o kadar yorucu ki bir gün vazgeçmekten çok korkuyorum sadece biraz dinlenmek istiyorum en azından tekrar savaşacak gücü bulana kadar.
Bende 2017'den beri. Ama aileme ufaktan bi anlattım. O kadar uzun süre depresyon da olman imkansız diyip geçiştiriyorlar. Herkes ve herşeyden öyle sıkıldım ki. Tek yaptığım aktivite sigaram ve çikolata filan bitince markete gitmek. Şuan param bittiği içinde alkol de alamıyorum. Bana bir tek o iyi geliyordu. Çok yalnız , kimsesiz hissediyorum. Yakışıklı olmama rağmen dışarı çıkamaya dahi utanıyorum kendimi sevmiyorum. Ve acı olan tarafı bu durumumu ancak bu şekilde kimse beni tanımıyor diye buradan rahatça aktarabiliyorum. Bir kaç defa denedim ama o aldığım ilaçlar öldürmedi. Kendimi kesmeye de çok korkuyorum. Tek dileğim doğal yollar ile bir an önce ölmek. Deprem, elektrik çarpması gibi birşey. Yeter ki öldürsün.😔
teselli ederken depresyonu sabitleyip yayılmasını sağlamak aslında bir tür normalden mutluluk hayata bakış açımız beklentilerimiz hakkında fazla olması..ve normal ruh halimizin ise daha az mutlu ancak artık bununla hayatından memnun kabullenmiş alışmış şekilde bir daha düşük mod ruh hali demektir..olması gereken olarak..
videonun altına yorum yazanlara tavsiyeler vermek isterdim. ama depresyonda olan biri bu tavsiyelerin hiçbirine uymayacak.. zaten içimden yazmak da gelmiyor. Genel bir tükenmişliğim de var.. Yine de her şeye rağmen hayatımı yoluna koymaya çalışıyorum. Hiçbir araştırma yapmadan, kitap okumadan, sorunun ne ya da nasıl olduğunu bilmeden bunları çözemezsiniz...
Bu öyle basit değil. Öyle bir depresyondayım ki kaç defa intihara kalkıştım ama gözümü hastane de açtım. Keşke ölseydim. Ne yapılması gerektiğini biliyorum. Çarenin ne olduğunu da biliyorum ama bilmek bir şeyi değiştirmiyor. Tükendiğimi ve dünya için artık burada kalmayı hak etmiyorum. Canlı tabut gibiyim. Her gün acı çekerek geçiriyorum. Bunları yazarken dahi o kadar yoruldum ki. Beni anlayabileceğini sanmıyorum.
hayat biraz tecrübe taklit..ama evet birbirinden soyutlanmalı insanlar izole oarak..kendi yarattıkları ruhsuz ancak ailesi ve dostları ile..yaşamayı bilen için ise hiç bir zaman vakitten endişe etmez ya da yaşadığı hali uzatmaz..
Ben aslında doktora gidiyorum depresyon ilacımda var ama dozu başka hastalık için ayarlı hiç bir şeyden zevk almıyorum çok mutsuzum pozitif olcam dedim yok kilo aldım iyice kontrole de gidemiyorum zaten
Depresyon bir şey değil de mdb çok zor gercekten. Hele ki sonrasında yaşanılan bipolar bozukluk... Hayatı öyle zorlaştırıyor ki insanın elinde sadece intihar etmek kalıyor
Risperdal 10mgveya lamictal 25mg olmadı lityum oneririm. Bir de ebu hanzala kibir denilen video . Hatasız olmaya çalışma ,hatasız olan sadece Allah'tır ve bizi hata etmemiz ve kendisiyle sohbet etmemiz icin ve göz yasimiz.Alllah'im ben sana açılan rahmet kapısını bulamadım sana gelemiyorum yardımına ihtiyacım var yalvarırım sen bana gel. Sen ki en güzel misafirsin boş gelmezsin benim sana verecek ikram edecek hiçbisey im yok sadece gözümden akan yaşım var. Ben kendimi yönetemiyor kalbimin sultanı sen ol.
Dilan Yıldırım devletimiz ile ne alakası var? Derdini anlattında kimse yardımcı olmadımı? İlaç vermediler mi? İsviçreye gidip aynı ilacı alsan düzelicekmisin?
Baphometh sen ciddi misin ? Psikolog fiyatlarına bir bakmanı tavsiye ederim. Ücretsiz psikologlar ise tam bir muamma; torpille okul geçmenin meslek bulmuş halleri :) majör depresif bozukluk var diyorum. Beyefendi şizofreni ilaçları yazıyor. Kullandım sırf haklı çıkmasın diye ancak yine bir sonuç yok. Kendini peygamber sanan Tayyip egolarını tatmin etmeli bir an önce "devrim yaptık" dediği saçma sapan sağlık sistemini düzeltmelidir. Muayene ücreti o küfür ettikleri Ecevit döneminde bile yoktu. 15 TL muayene ücreti veriyoruz.
@@Hakkibakir Hakki Bakir o kadar haklisin ki.Psikoloji ogrencisiyim.Hocaya konu hakkinda bir sey soruyorum ve aldigim cevap su sekilde: Bunun egitimine gitmelisiniz ben okulda anlatamam.İlla gidin terapi egitimi alin diyorlar okulda cok da dogru durust seyler anlatilmiyor. Egitimler desen sertifika vs cok pahali ben 1000 tl bulucam da egitime gidicem.Cok calisiyorum ama atanmaya gelince tahmin ettigimiz gibi akp egosu icin atanamayacakmisim gibi hissediyorum.Ozelde ise is yok cunku egitimi sertifikasi tam olan psikologlar isteyecekler.Yani yorumunuz cok dogru ve katiliyorum.
Şu an bunları yaşıyorum ve iyi değilim. Hiçbir şeye layık olmadığımı düşünüyorum. Hiçbir şeye ait hissetmiyorum boş biriymişim gibi hissediyorum. Çevrem hep eleştiriyor yoruldum ve hep eleştirildikçe daha çok inatlaşıyorum
Merhaba burası bir mezarlık ve içimi dökmek istiyorum şuan 30 yaşında bir adam olarak hayattan zerre zevk almayan kötü bir çocukluk geçirmiş biri olarak askerden geldikten sonra ne olduysa herşeyden elimi ayağımı çektim tekdüze yaşıyorum sabit işe git eve gel fakat bu öyle birşey ki yalnızlıktan şikayet ediyorsun arkadaşın yok olanlada selamı geçmiyor hiçbirsey zevk vermiyor ama bir çabanda yok yaşıyorsun ama öylesine duzelceğide yok bu bitiklik beni bitirse de bilmiyorum merhametli bir annem var o olmasa belki ölmek isterim ama annem çok iyi biri ben ölürsem oda ölür ve yaşadığım yeri sanırım terk edicem belki de kendimi kandırıyorum bilmiyorum bu hastalığı yaşayıp içinde enerjisi bitmiş insanlar eminim var tek bildiğim bizi kimse anlayamaz herşeyden alınıyorsun bitmez ki bitmez bitmez lanet olsun ......
Tam bir cokusteyim sevdigim kadindan ayriydim ve babasi biz ayriyken vefat etti kanser hastasiydi ve bende babasi nasil diye sordugumda ayriyken tersledi diye bidaha sormadim hatirlatmak istemedim bugün Birbucuk ay once vefat ettigini ogrendim veyaninda olamadigim için beni sucluyor oysa bilsem neolursa olsun yani yaninda olurdum ama o tek bi açıdan bakipkestirip atiyor konusurken canımı yakmaya calisiyor vebunu zannettiginden dahafazla basardi babasinin ölümü yıktı benhayatimda akrabam falan olsun hickimsenjn olumunde cenazesinde aglamayan ben babasinin öldüğünü ogrenince agladim ondan ayriyken zaten renk kalmamisti hayatimda biumudum vardi konustuktan sonrasoylediklerinden sonra hayal kaldi okonustukca bana benim canimi aciticak laflar soyledigini zannettiginde benim canım acıma evresini gecti artik beynimi yitiriyorum ve ruh sagligi kurumundan yardimalmaya karar verdim çünkücok sevdim aslinda deliricemde cektigim acidan deliremiyorum bugun tedavi gorucegimi anlatmak istedim anlatamadimkarin agrin ne dedi ahahah karin agrin benherseyi yitiriyorum veobusoyledikleriyle bunu hizlandiriyor finalde amaben birgün depresyondan aklimi falan yitirirsem buraya not dusuyorum senin sayende oldu sende benim yok olusumda yanimda olamadin durumu esitledik kendine iyi bak yinede seni canımdan çok sevdim yine olsa yine severdim
14 yaşımdayım cidden hayatımda çok büyük problemler oldu ama yılmadım hep içimde bir umut ışığı vardı ama o da öldü hayatım daha nasıl bu kadar kötü olabilir diye düşünmeden edemiyorum.Saat dörtte yatıp üçte kalkıyorum aşırı derecede yorgun ve karamsarım çok yemek yiyiyorum her şey yolundaymış gibi davranmaktan çok yoruldum her akşam müzik dinleyip ağlıyorum dışarı çıkmıyorum iyiyim diyip yalan söylüyorum.Derdimi kendi içimde yaşıyorum bu da beni aşırı yoruyor cidden artık beyinim patlayacak gibi oluyor kriz geçiricem diye çok korkuyorum.
4 gündür bir bardak su bile icemiyorum bir suredir depresyonda oldugumu biliyorum terapi almaya baslamistim ama yarida kaldi tekrar psiyikatriste gidip ilac kullanmak istiyorum ama onu yapacak gücüm hic yok ne kadar boyle devam edebilirim bilmiyorum sadece cok yorgunum
Regresyon terapisi ni mutlaka araştırın m çünkü her psikolojik hastalıkların tedavisinde kullanılır.. Bilinçaltı ni araştırın . Telkin , olumlama yapmayı öğrenin . kesin çözüm bu .. Allah herkese şifa versin ..
Evli ve bir çocuk babasıyım borç gırtlağa kadar. Bunda en büyüm pay benim ama hiçbirşeye engel olamıyorum büyüklerimi veyahut kimseyi bu yaşıma kadar hiç dinlemedim. Çok büyük acılar çekiyorum. İntihar etmek istiyorum ama çocuğumu düşündükçe çıldırıyor yapamıyorum. Trafikte bir araba çarpması veyahut büyük bir hastalık kısa süren hemen öldüren çok istiyorum sürekli ölmek için dua ediyorum. Borçlarla pek bir ilgisi Yok ölmek istememin yaptığım hataları düşündükçe içinden çıkılmaz bir durum alıyor
Dostum çocuğunu ve eşini düşün en sen babani kaybetsen nasıl hissederdin veya sevdigin kadını. Pandemi sürecinde maddi sıkıntılar çekmemiz normal sadece akışına bırak herşeyin çözümü bulunur sen ailenle iyi vakit gecirmene bak
Çocuğunuz sizi yaptığınız hatalardan bağımsız olarak ona sağladığınız maddi imkanlardan bağımsız olarak seviyor. Ve sizi hep sevecek. Sizden istediği tek şey de sevgi. Hatalarınızı bir kenara bırakın. Pişman olmanız güzel bir erdemdir. Herkesin hataları var.
paranoyak depresyon bir takıntı olur..çevresini yorumlayarak depresyona girmek için farkında olmadan sebep bulunur..aşırı depresyonlar üzülünmeyecek konularak üzülmek ya da üzülecek bir şeye aşırı üzülmek de olur..ya da tamamen nötrleşmek iyi olan şeylere de kötü olan şeylere de aldırış etmemek..bunun dışında tüm hayatınızdan bu yana baktığınızda iyi bir ömür ya da çok kötü bir ömür..kendimiz/başkası sebebiyle..olarak yorumlayabiliriz..ve dilediğimiz halin gerçekliğini taklit kabullenme ile kendimize de inandırabiliriz..aslında çoğu şeyin kontrolünü zamanla alırız..duygularımızı bazen doğasına bırakırız..anlık hislerle..hatta kendimizi tedavi etmenin de yollarını bulabilmeyi bilmeliyiz..temel mantık kavramlarıyla..bu zamana kadar yorumladığımız hayatımız veya hayatlar için aynı şekilde geleceğinden de emin olmayı isteyebiliriz..veya aksi de..uyumlu belirtili delilli gözlemlerle..
Depresyon psikolojik rahatsızlıklarin nezlesidir çok doğru bi tanım psikoz bipolar şizofreni gibi hastalıklarla kıyaslanamaz bile çok basit bişey bence depresyon.
Özellikle lise bitti biteli kendi yasitimdan biriyle yaklasik 7 aydir konusmayisim beni derinden etkiliyor . Baska insanlarin kendi hayatlarini kurup gitmesi benimse oldugum yerde kalmam benim icin buyuk bir sorun haline geldi . En nefret ettigim sey birine soyledigim lafin hemen sonrasinda baska birine bildirilmesi . Ben sana bisey soyluyorsam onu sana soyluyorum demektir . Git baskalarina da anlat diye degil . Ozellikle kizlarda var bu gruplasma , orgutlesme ne derseniz deyin . Birinin bir birey olmaktan cok bir grubun parcasi olmasinin yanlis bisey oldugunu dusunen bir tek benim sanirim . Psikologa gittim ama o kisinin asil meslegi hemsire oldugundan kendince ekgelir elde etmeye calisiyor . Seans bitiminde surekli saate bakip sanki biran once para alip benden kurtulmak istercesine acele etmesine cok sinir oldum . Elbette ben de dunyaca unlu profesyonel psikologlardan yardim almak isterdim ama hayatta kalmam icin gereken paranin oldukca buyuk bir bolumunu sirf biriyle konusmak icin harcamak bana dogru gelmiyor .
Su siralar Oblomov u okuyorum . Genel ruh durumum onunla ayni . Aramizdaki farklar ise : benim ciftligim yok , benim yanimda Olga gibi biri yok , benim Stolz gibi bir arkadasim yok , ben daha herseyin basladigi yerdeyim dustugum taktirde tek kurtulusum olum .
hocam irade dışında gerçekleşen olaylar olarak bakmamalı sadece kadersel olaylara..bir bebeğe ninni söylemeden uyutmaya çalışmak bebeğin aşırı bir süre ağlamasına sebep olur ise bu yaşadığı üzüntü kendi iradesi ile hareket ettiğinde eğer hatırlıyor ise de çok üzüldüğünü bilerek de kararlarını alacaktır..yani hayatına yön veren şeyler arasına girmiş olcak..
Bende yıllar önce bu hastalığa en ağır şekilde giriftar oldum.ilaç kullanmayı tavsiye etmiyorum ben hiç doktora bile gitmedim.bir iki ayda bu hastalıktan kurtulunmuyor ilk 1-2 seneden sonra hafifliyor zaten. 5 sene 10 sene 20 sene sürebiliyor. zaten bu hastalığı ancak yaşayan bilir başkaları sizin ruh halinizi anlamaz. benim tavsiyem bu şekilde yaşamaya kendimizi alıştırmak. Bir işle meşgul olmak.boş oturmaklada bu hastalık geçmez. bütün gün boş boş oturup aman hasta oldum aman bittim aman öldüm demekte hiç bir işe yaramaz daha kötüye gider... Bu hastalığa yakalanan sadece sen değilsin hergün binlerce insan bu hastalığa yakalanıyor.. Bu hastalığın olumlu yanlarıda var bu dünyanın ne kadar boş bir yer olduğunu bütün zevklerin gelip geçici olduğunu insana öğretiyor.ne kadar zengin olsanda ne kadar zevk alsanda ne kadar güzel yaşasanda bir ğün biteceğini bu hastalık bana öğretti.12 sene geçti elhamdülillah ben kurtuldum sayılır. dua etmekten ve ibadet etmekten başka kurtuluş çaresi yok..isyan etmenin şikayet etmenin çok zararı var hiç bir faydası yok...Hastalar risalesinide okumanızı tavsiye ediyorum. BEŞİNCİ DEVA Ey maraza müptela hasta! Bu zamanda tecrübemle kanaatim gelmiştir ki hastalık bazılara bir ihsan-ı İlahîdir, bir hediye-i Rahmanîdir. Bu sekiz dokuz senedir, liyakatsiz olduğum halde, bazı genç zatlar, hastalık münasebetiyle dua için benimle görüştüler. Dikkat ettim ki hangi hastalıklı genci gördüm, sair gençlere nisbeten âhiretini düşünmeye başlıyor. Gençlik sarhoşluğu yok. Gaflet içindeki hayvanî hevesattan bir derece kendini kurtarıyor. Ben de bakıyordum, onların tahammül dâhilindeki hastalıklarını bir ihsan-ı İlahî olduğunu ihtar ederdim. Derdim ki: "Kardeşim, senin bu hastalığının aleyhinde değilim, hastalık için sana karşı bir şefkat hissedip acımıyorum ki dua edeyim. Hastalık seni tam uyandırıncaya kadar sabra çalış ve hastalık, vazifesini bitirdikten sonra Hâlık-ı Rahîm inşâallah sana şifa verir." Hem derdim: "Senin bir kısım emsalin sıhhat belasıyla gaflete düşüp, namazı terk edip, kabri düşünmeyip, Allah'ı unutup, bir saatlik hayat-ı dünyeviyenin zâhirî keyfi ile hadsiz bir hayat-ı ebediyesini sarsar, zedeler belki de harap eder. Sen hastalık gözüyle, herhalde gideceğin bir menzilin olan kabrini ve daha arkasında uhrevî menzilleri görürsün ve onlara göre davranıyorsun. Demek senin için hastalık, bir sıhhattir. Bir kısım emsalindeki sıhhat, bir hastalıktır." (Hastalar risalesi) ..aslında bu devalar bütün konuyu özetliyor.vesselam
*İnsanların neler yaşadıklarını bilmiyorsunuz. Karşımızdaki insanın bir hastalığı olabilir. Babasını veya bir yakınını kaybetmiş olabilir. Parasızlık, fakirlik ve borç içinde olabilir. Ve en can alıcı noktası bunu sizlere söyleyemiyor olabilir. Bakın herkes sizin gibi şanslı doğmuyor. Karşımızdaki insanın çektiklerini bilemezsiniz. Bu kadar bencil olmayın. *Unutmayın başkasını küçültmek sizi büyütmez.*
bu belirtiler çevresel ise (sizin bahsettiğiniz sıkıntılar ) zaten anlatıldığı gibi şeylere neden olduğu içindir e birde bunun genetik yatkınlığı varsa çevresel olaylar bunu tetikler bunda bencillik ne onu anlamadım?
kimse fazla şanslı doğmuyor ama şansız olduğunu iddia etmekte saçma çok fazla kişi çok şanslı. çocuk yaşta tecavüze işkenceye maruz kalan açlıktan ölen insanlar varken bazılarının gözlerinin önünde öldürülen akrabaları varken daha sayamadağım nice olay,yakınını kaybetmek borç fakirlik bunlar o kadar berbat değil
Şefkatli ol, karşılaştığın herkes zor bir mücadele veriyor - Platon.
Kralll adam eyw yaa
Eski yakın arkadasimda şizofreni baslangici vardi. Ne yaparsa yapsin, alttan alıyordum. O öyle düşünmüyordur. Ben yanlis anlamisimdir. Düzgün düşünmemiş olabilir... Sonra önce yavas yavas tüm yakın arkadaslarimi uzaklastirdi, sonra da aşık olduğum kişiyle birlikte oldu. Bencil olun, bazen bencil olmak gerekiyor. Eğer zamanında bencil olmazsanız, ne öz sevginiz ne öz saygïnız ne de yaşama isteğiniz kalıyor. Eğer mutlu ediyorsa diğerlerini önemsemeden bencil olun
3 kez depresyon ve anksiyete yaşamış biri olarak %200 katılıyorum. Şu an iyiyim şükür. tebrikler video için.
Abdullah Ertaş merahaba ne kadar sürede tedavi oldunuz acaba? Benim tedavim yeni başladı da merak ediyorum rahatsız ettiysem kusura bakmayın lütfen
2007 korkuyla yaşadim turkyeden çoçumla kaçimak zorunda kaldim eşim beni tehtid ediyordu sonra sevgilerle tel..beni taçiz etiler depresion veçirdim defalarçea son eki yil evden çikmaz oldum kontrolumu kaybetim duygusal iprandim agliyorum yemiyorum başim doniyor eşim yapti şeyler gozumden gitmiyor dovereki başima vurardi çoçuklarimin gozunde açimasizçea aşaliyordu beni..yardim edin bana lutfennn
Abdullah Ertaş iletişime geçebilirmiyiz acaba?
Ben hayatım boyunca yaşadım halada yaşıyorum
Geçmiş olsun inşaallah
yemin ediyorum birisi gelse kafama silah dayasa hiç sesimi çıkarmam napıyosun demem.okadar sıkıldım kendimden herşeyden
vala enerjim yok engelliyebileceğimi sanmıyorum reflekslerim devreye girmezse öldüm
@@kira111a4 arkadaş edinin hayal kurun bazen sadece asosyelsindir
@@emret2047 arkadaşlar daha kötü etkileyebilir garantisi yok hayal kurmak saçma olur çünkü bu kişiler zaten hayatında çok hayal kırıklığı yaşamıştır
Şimdi naslsn
Şimdi nasılsın
Kendim için kötü olan ne varsa onu yapıyorum ve yaptığım yanlışlar konusunda inanılmaz bir farkındalık içindeyim.Ama düzeltmek için hiç bir çabam yok.Aslında genel olarak hayata karşı bir isteğim yok..Keşke 1 gramcık motivasyonum olsaydı ve onu sürdürebilseydim herşey çok farklı olurdu.
şu an, yazdığın şeyleri harfi harfine yaşıyorum. naptın, değiştin mi? hayatın nasıl? görürsen lütfen cevap ver.
ne kadar da tanıdık
bununla ilgili ünlü biri bu yaptığı kötü yanlışları yazıyordu kaç kere yaptığını da. gün gün bu davranışlarına dikkat ederek geçiriyor. sonrasında düzelmeye başlıyordu. farkındalık büyük bir aşama
@@yeraltiadami bende ayni hayatimda her seyin kotuye gittigini cok net bi sekilde goruyorum ama duzeltmek icin kılımı bile kipirdatmiyorum surekli ic sıkıntısı var her seyden herkesden o kadar sıkıldimki ailem anlamiyor hayattan nefret ediyorum gun icersinde mutlu gibi davraniyorum bundan bıktım ama mecbur kaliyorum sadece rol yapiyorum aslinda hic degilim napicagimi bilmiyorum
Son 3-4 yılım tıpkı yazdığın gibi...
Depresyon ve sosyal anksiyete ile baş etmek zor...
kesinlikle
Geçmiş olsun inşallah
+
Bende özgüven eksikligi utangaclik depresyon anksiyete sosyalfobi bipolar bozukluk var yasanmiyo artik herkes gulup eglenirken eglenemiyorum artik
Psikolog ablacığımın dediğine göre ben ağır depresyondayım ve hiç de zor değil yani en azından benim için. Çok mu sinirliyim gidiyorum bir yerleri kırıp döküyorum veya aile üyelerimden birine zarar veriyorum tabii karşılığını da alıyorum ya da kendime zarar veriyorum bence bu çok da zor bir şey değil kekdldlxndkdpdşsmsksşdmdld
Spor yapın arkadaş edinin falan diyenlere söylemek istiyorum ki yemek yemek su içmek duş almak uyanmak bunlar yorucu geliyor insana temel ihtiyaçlarını karşılamak zor geliyor değil dışarı çıkmak
La havle vela kuvvete illa billahi aliyyil azîm hergün akşama kadar okunacak tek ve kesin çözüm
Babaannem depresyon sebebiyle intihar etmiş, babam daha 16 yaşlarındaymış. Şu an babam mutluysa hepimiz mutlu, babam mutsuzsa hepimiz mutsuzuz. Bazı dönemler depresyona giriyor (sıradan bir mutsuzluk değil; farkı anlayabiliyorsunuz). O dönemlerde hepimizi mutsuz ediyor. Yani depresyonun "bulaşıcılığı"nın gerçekliği benim için su götürmez. Aynı düşünceyi paylaşmaktan değil de; evdeki baskın figür bu durumdan muzdarip olunca ne yapsan yaranamıyorsun. Evin içinde sürekli bir sinir ve stres oluyor. Böyle olunca diğer bireyler de tabi ki depresyona girer.
İnsanlar anlamadıkça kırılıyorsun kırıldıkça hayattan soğuyorsun bi son istiyorsun sürekli. Seni bu hale getiren insanlar seni kurtarmaya çalışıyor... Çok anlamsız çok
bende buradayım
ulan nasıl geçiyor bi tek banamı yapıştı sosyalfobi videolar izleyin diyorlar izliyorum izlenicek gibi değil hastaneye gitsen videoyu daizlesen doktorun konuşmasınıda dinlesen videoyla eş değer ilaç kullansan yine geçmiyecek tek başıma kendi işlerimi yapamıyorum yeni kimlik dahi çıkaramıyorum aq korkuyorum heyecan oluyor yaparmıyım yapamazmıyım düşünceleri geliyor karnımda ağrılar oluyor beynime gelen düşünceler ya konuşamazsam ya takılırsam konuşmamdada takılma var acaba o kişi ne diyecek içinden ne diyecek aşağılanma hisleri rezil olucam kokrusu buna benzer var içimde
@@semihkoseoglu1799 çok dolmuşsun hayata kardeşim.
@@semihkoseoglu1799 Bende aynı durumdayım kardeşim seni çok iyi anlıyorum.
Çok haklisiniz
Ölmemek için hiçbir sebep bulamıyorum
Bilmiyorum küçükken hayat doluydum. Sonra bazı şeyler yaşandı. 25 yaşındayım ve çok yoruldum. Ayrıca kendimi bildim bileli ön plana çıkamayan bir karakterim var. Nasıl anlatsam bir sıraya girsek ve biri sirami alsa kolay kolay ses cikaramayacak bir karakterim. Hep bi kendimi küçük görme durumu var.
Küçükken ben de öyleydim.Liseye geçtim full psikologlarda gezdim.Eski hallerimi cok özlüyorum.Cok mutlu ve hayat doluydum.Şimdi ise o kadar boşlukta hissediyorum ki yaşamaya değer bir şey bulamıyorum..
Sacmayin
@moda dunyam 01 sana çok önemli bir şey söylemek istiyorum : ateist olmak herşeyi farklı algılamana sebep oluyor biliyor musun. Eğer herşeyi yaratan bir Allah olduğuna inanırsan ki ben bütün kalbimle inanıyorum, o zaman herşeyi çok kafana takmazsın. İçin rahat olur. Çünkü o seni görür ve bilir. Yapılan herşeyin kaydının tutulduğunu ve bir gün hepsinin en ince ayrıntısına kadar hesaplanacağını kabul edersen rahatlarsın. Her kim sana haksızlık yaptıysa ona bunun hesabı sorulacak. Onun sevabından sana verilecek, sevabı yoksa senin günahlarını yüklenecek. Öylese biraz sabırlı olup herşeyin karşılığını alacağın o günü beklemek herşey bu kadar.. Umarım Allahı geç olmadan bulursun. O bütün günahları bağışlayandır.. Yeter ki biz onu kabul edelim, inkar etmeyelim.
@@janniksinnerfans9686 yaşayıp mücadele vermelisiniz lütfen ümidinizi kaybetmeyin
Bu hastalığı yaşayan herkese Allah şifasını versin inşaallah
Amin.
Beni kimsenin anlamadığını düşünüyordum bu videoyu izleyince ve yorumları okuyunca biraz daha rahatladım teşekkürler.
Ben de fena haldeyim kimse anlamiyor beni konusuyorum destek cikan yok herkes cok biliyor zaten ingilteredeyim yalnizlik cekiyorum mk is yerindede olaar var yakin bildigim arkadas bildigim ters dustuk dedikoducu oc yuzunden ben bekarim ya kiz evli mk lariki ya nefret ediyorum boyle insanlardan
18 yıllık hayatım boyunca 13 yaşımdan itibaren depresyon hastası mıyım diye hep düşündüm. Ve şu an fark ediyorum ki uzun yıllardır ve çok ağır bir biçimde depresyonun içindeymişim. Henüz 1. Dakikada belirtilerin hepsinin olduğunu ve üstelik bu belirtilerin uzun süredir bende olduğunu, geriye dönecek olursam her zaman beni etkilediğini fark etmiş oldum. En kısa zamanda hayatımın son 3-4 yılını (neden enerjim yok? Neden yapmak zorunda olduğum şeyi yapamıyorum? Neden bana işkence gibi geliyor?) böyle geçirdikten sonra şimdi tedavi olmaya karar veriyorum. Mutlu ve huzurlu olmak nasıl bir şey artık öğrenmek istiyorum. İyi ki bu video karşıma çıktı ve aklımdaki birçok soruya net cevap oldu. Depresyondan kurtulmak için ilk adımı atmama vesile olduğunuz için teşekkürler.
Depresyon insanın kanını emen vampir gibi ,insanın enerjisini emiyor.sabah ezanı okunuyor benim uykum yok moral eksilerde iştah da öyle , Rabbime dua ediyorum bu hastalıkta başa çıkıp kontrol etmede bana yardım etsin diye.çünkü rabbim vermese bize hiç bir şey isabet etmez ağaçtan yaprak düşmez.rabbime isyan etmiyorum sabır ve dua ile yardım istiyorum kendine isyan etmeden sınavı kazanmama yardımcı olsun
Amin
nasılsın şu an bir şeyler değişti mi hayatında
Kuran okuyarak atlattım bilmeyen fatiha okusun kabustan hergun kuran okuyarak uyandm
videoyu aglayarak izleyenler gelin sarilalim 🥺
Olur :,)
@@nil853 ;)
Kendinizi sevin sevmeye çalışın spor yapın arkadaş edinin hiçbir şey bitmiş değil çoğu kişinin yaşı daha genç size güveniyorum bunu yenebilirsiniz
dışlanma ile insanların kişiyi hayattan soyutlaması..istismar sonrası insanların hayatlarından kendini soyutlama..önyargı bazı insanların hayattan soyutlanması gereği önceliği anlayışına sahip olma..kamufle kişinin diğer insanlardan kendini gizleyerek soyutladıklarına aynı şekilde soyutlama ile aksi durumda olmasına rağmen katılması..denklem çok iyi oldu hocam..
En kötüsü de majör depresyondayken hayatınıza öylesine girip çıkan insanlar en ufak şey bile size çok ağır geliyor
Keşke biri gelip tam bu videoyu izlerken kafama silahı dayayıp aniden tetiği çekip beni öldürse sessiz sedasız haberim yokken bitse her şey bir anda keşke keşkeeee hiç dünyaya gelmeseydim
şuan nasılsın
Şimdi nasılsın?
@@henrykrinkle9404 merhaba yalnız değilsin öyle düşünüyor olabilirsin benimle konusmak istersen cevap vermen yeterli lütfen kendini veya hayatı sevmeye calıs hayat zor olabilir ama yasamaya deger
@@henrykrinkle9404 En büyük hayalim. Aynı durumdayız dostum :)
Depresyondaymışım . Neden mi? Güzel sanatlara gitmek istedim lgs'ye hazırlandığım için gidemedim.İstediğim okulda değilim,öğretmenler çalış,aile çalış,arkadaşlar çalış,çalış çalış ama ben sadece oturup çizmek ve şarkı dinlemek istiyorum hiç istemediğim bir şeyi yapamam. Günlerce uykusuz bıraktığım oldu kendimi çizim yapmak için o derece seviyorum ve kararlıyım .Beslenmede düzensizlik yaşadığım bir zaman vardı hayatımın en kötü günlerini yaşattı bana her gün ağlıyordum ....
selam aynı durumu çekiyorum diyebilirim bana sonra dönüş yaparmısın veya senle nerden konuşabilirim çünkü artık kendime zarar veriyorum.
Ben de zamanında depresyona girince anksiyeteyle de beraber bütün çevremi kaybetmiştim. Yakın arkadaşlarımı, ilişkimi... Ama iyi ki de öyle olmuş. Çok yanlış bir ilişki içindeydim sadece yakın arkadaşımı kaybettiğim için üzülüyorum. Bu durumu atlatınca her sey kolaylaşıyor inanın. Artık yalnız olsam bile alıştım, hiç arkadaşımın olmaması bile canımı sıkmıyor. Bir sonraki adım insanlara güvenmeyi öğrenmek, kendime daha çok güven ve sevgi duymak.
Hepimiz hayatlarımızda zorluk yaşıyoruz. Ben depresif bozukluklardan muzdarip olmama rağmen hayatımı çoğu zaman böyle geçirdim ve buna alıştım ki en kötüsü de bu oldu. Ama tüm bunlara rağmen eninde sonunda tek fark ettiğiniz tek şey sizin için bir tek kendiniz olduğu oluyor. Siz bir şeyler isterseniz olacağını fark ediyorsunuz. Ne olursa olsun, nasıl yaşarsanız yaşayın; ileride deneyimledikleriniz ile birisine bile yardımcı olabileceğiniz aklınıza geliyor (böyle düşünmeniz bile bir nevi kurtuluş yolunuz oluyor çünkü) çünkü cidden dünyaya bir kez geliyoruz, dahası olmayacak ve hayatınız bir hiç uğruna heba edilecek kadar değersiz değil. Sizden tek ricam ayakta ve sağlam durmaya çalışın, ne olursa olsun sandığınızdan daha güçlüsünüz. Bir şeyleri düzeltebilecek, hayatınıza yön verebilecek gücünüz var.
👍👍👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼
Bu duaya benim için amin diyen kişiler içinde Rabbim bu duayı kabul etsin ve dert ve kederden,elem ve hastalıktan bela ve bedbahtlıktan kurtarsın affımıza dünya ve ahiret selametimize sebep kılsın amin
Allâhümme innî es'elüke bi ennî eşhedü enneke entellâhü lâilâheillallâhu entel ehadül ferdussamdüllezî lemyelid ve lemyûled ve lemyekunlehû küfüven ehad.Ya rabbi kurtar merhamet et cektiklerimi hatalarıma kefaret say imtihanımı bitir ne olur beni bu dardan çıkmazdan kurtar ben artık dayanamıyorum çaresizliğime acı bir damla sudan yarattığın acizi dert ve gam denizinde boğma bu karanlıktan fırtınalı tehlikeli denizden beni sahili selamete çıkar ey kullarına selamet veren.Çaresizliğime acı ve bana imdad et amin yâ hannân yâ mennân,yâ hayy yâ kayyûm yâ bediyassemâvâti ve yâ zelcelâli Vel ikram
AMİİİİİN AMİİİİİİN AMİİİN tüm darda kalmış kullarına merhamet eyle
teknik ressamım ve 5 senedir hayatımda yaşadığım cehennemi kabul edemeyişimle yüzleşleştim.Günlerce kalem bile tutamayışımın nedeni artık kesin.mesleğimi severek bile yapamayısımdan örnek verdim fakat videoda bahsedilen her sorunun toplanmıs hali gibiyim :)tek yapacağım şey bunu bir doktora da açıklamak olacak sanırım :)
Sen cok guclu bir kadinsin buna eminim kendini birakma esimde sizin gibiydi duzeldi
Bunu anlamış olman çok güzel inşallah şimdi çok daha iyisindir😌😌 çok yakınım olan birinde de var ( bu benim tahminim tabi) ama maalesef doktora gitmeyi reddediyor. Böylelikle çare de uzaklaşıyor 🥺🥺🥺😔
yoğun panik atak ve kaygı bozukluğu yaşıyorum. her an kalbimi dinliyor, her an ölecekmişim gibi geliyor, geleceğimin daha kötü olacağından korkuyorum, prozac ve diderali bırakırsam çok daha kötü olmasından korkuyorum. ve bunu 7 yıldır kesintisiz yaşıyorum.
Merhaba bana yardim edermisin bende çok kötü durumdayim belki konuşursak rahatlariz
Okb, depresyon, sosyal fobi, anksiyete hayatimi caldiniz guluslerimi aldiniz. Hergun sorguyla yasamanin anlamini sadece bunu yasayanlar bilir. 7 senedir yasiyorum bunlari. Eger bir gun iylesirsem buraya geri donecem.
Allah'ın ve Resulü'nün Selam ve Bereketi üzerinize olsun. Rabbimiz dilerse Üveys Veysel Karane Zikriyle Rabbimizi anmaya başlayın Rabbimizi anarak huzura erin İnşaallah kardeşim yaşa ve gör İnşaallah.
Ben de takintiliyim. Ama anksiyete ile birleşen depresyon ve sonrasında belki de artmayi bekleyen sosyal fobi ile birlikte artık baş edemiyorum. İlaçsız iyi olmaya çalıştım. Devlet psikiyatrina gitmedim özele de gitmedim. Kimse de bu kız nabiyo acaba 2 gram aklını mı kaybetti demedi herhalde. Sonuç hiçlik.
Kuran oku
@@nazaltun4195 boş yapma
Babamın hesabından yazıyorum;
Psikoz hastasıyım her bir haftada bir mutlaka kriz geçiriyorum. Sırf endişe ve korkudan oluşan bir dünyaya adım atıyorum, beni tehdit eden sesler duyuyorum, sana araba carptiracagiz, sana tecavüz edeceğiz, delirmeni sağlayacağız diyorlar bana. Ek olarak OKB geçiriyorum ocağı, muslukları yüz kere kontrol ediyorum, sokakta giderken tabela larin kaç harften oluştuğunu hesap ediyorum, birisi konuşurken konuştuğu kelimelerin kaç harften oluştuğunu sayıyorum...
Bunlar sadece aklıma gelenler.
Keşke depresyondan çıkabilmeyi de anlatsaydınız. Neler neler yazdım da sildim o derece halim kalmadı yaşamaya.
ÖNEMLİ OLAN SİLMEMEK
Kuran oku
Allah herkesin yardımcısı olsun.
2017 Eylülünden beri çöküşteyim.O zamana kadar hayatım iyi veya kötü zikzaklar çiziyordu.Ama o zamandan beri üst üste felaketler geldi ve artık sonumun geldiğini hissediyorum.
4 yıldır bende böyle düşünüyorum. Bakalım ne zaman gelecek
@@janniksinnerfans9686 konusmak isterseniz buradayım
@@Kizilsaclitomrishatun
Merhabaa kaç yaşındasın
Eğer yaşımız yakınsa konuşmayı çok isterim
Ben 12. sınıfım
8 yıldır depresyonda olmak mümkün mü🤔 Artık hiç arkadaşım kalmadı ki zaten olduğu zamanlarda da 1-2 taneydi. Şuan da okula gitmiyorum çünkü iki hastalıkla birden savaşıyorum. Evden dışarı sadece 1 hadi en fazla 2 kez çıkıyorum onlar da 10-15 dakika sürüyor. Tek yaptığım evde oturup şarkı söylemek ve oyun oynamak. Hiçbir zaman tam bir sosyal çevrem olamadı ve olması da çok zor gözüküyor. Son 1 yılda herşey üst üste geldi; önce şeker hastası oldum ardından üniversiteyi kazanıp gittikten bir hafta sonra bağırsak tıkanıklığı geçirdim ve memlekete dönerek 2 haftalık bir tedavi süreci geçirdim dersleri kaçırdım ilk dönem için sınıfta kaldım. İkinci dönem arasında bir trafik kazası geçirdim ve arabadan sadece ben yaralı çıktık diğer iki kişi sapsağlamda. Yaralarımın iyileşmesi 3 haftayı aldı ikinci dönemde boşa gitti derken ailem ayrılık kararı aldı annemle taşınmak zorunda kaldım. Stresten olacak ki pankreas yetmezliğine yakalandım fakat zaten pankreasım %90'ı doğduğumda hasta olduğum için alınmıştı. Şuan ne bir uğraşım ne bir arkadaşım var. Bilemiyorum ölüm bana 12 yaşından yani kendini ve hayatı anlamaya başladığımdan beridir mantıklı geliyor, intihar haram olduğundan intihar edemesemde intihar edenlere hep bir alkış tutma huyum var 😔 Ve ben 20 yaşındayım...
Cem VAPUR yalnız değilsin 🙂 ama şunu unutma beyin gücüyle her şeyi yenebilirsin. Beynin seni değil, sen beynini yönet. Ve hep gülümse. Sen gülümsersen emin ol her şey daha güzel olacak 😊 acil şifalar diliyorum..
Vakit harcama, doktora git.
Ben de sana benzer durumlar yaşıyorum, kendini dışarıya çıkmaya bir şeylerle uğraşmaya zorla. İnsanlar aptalca konuşur, onlar için her şey çok basittir. Dile kolay tabii. Yaşayan biziz.
Allah yardimcin olsun Reiz
Geçmiş olsun inşaallah. .Yüce Allah şifa versin ..
Depresyon iğrenç hissettiriyor keşke beni gerçekten anlayacak birisi olsa.
Senin neyin var , anlat bakalım
Ben ne ara buraya yorum yazdım lan
Ben de depresyondayım ama hiç de iğrenç hissetmiyorum jdkxmxnxjdkdkdjdkdkdkd
Geçmiş olsun bnde de kaygı BOZUKLULUĞU VAR dedi doktor sizde ne var ilaç kullaniyorum
sadece 1 yıldır depresyon ve sosyal anksiyetem olmasına rağmen gerçekten çok yoruldum terapiye gitmek istiyorum ailem izin vermiyor. düzelmeye çalışıyorum kendi başıma dahada kötü oluyor. hiç yakın arkadaşım olmadı. Ankara’dayken en azından bir arkadaş bulmuştum en azından o bana destek olmuştu. gerçekten sevilmiş ve özel hissettim. bir kaç ay sonra taşındık. hayatımda bu kadar yalnız ve intihar etmek istememiştim. en azından eskiden biraz olsada selam versn insanlar vardı ailem ile iyi anlaşıyordum. şimdi hiçbir şeyim yok. dünyada tek kişi benmişim gibi. hiçbir şeyden umudum yok. ben çoktan pes etmişim ve sadece ölümü bekliyorum. Okul gerçekten beni streslendiriyor hiçbir şey yapmak istemiyorum motivasyonum yok uyumak ve rüyalarda kalmak isityorum rüyalar çok mutlu hissettiriyor. kendimden nefret ediyorum neden normal insanlar gibi olamıyorum neden neden böyleyim Allahım ben sana ne yaptım herşeyi deniyorum olmuyor olmuyor. Tek istediğim şey mutlu olmak. artık ağlamaktan bıraktım gerçekten çok yoruldum. annem senin ne derdin varki diyor, öylece kala kalıyorum çünkü ne saygısı var nede beni anlıyor. kimde beni anlamıyor bu beni o kadar üzüyor ki. Normalfe hergün ağlayıp çok üzgün hissederdim ama nedense bu aralar hiçbir şey hissetmiyorum üzgünüm ama dışa vuramıyorum ağlayamıyorum. artık bunlar normalmiş gibi geliyor.. daha internette birşey paylaşırken bile düşünüyorum insanlar nasıl düşünür diye. mesala bunu kesin paylasmam. (belki) nasıl kurtulacağım kendi başıma bilmiyorum gerçekten böyle bir çevre ve aile ile zor bu depresyondan kurtulmak. biliyorum küçüğüm ama bu benim sorunum değil ben mi istedim böyle olmayı? hayır. bizi salak gibi aylar boyunca içeriye tıkıp bi işe yaramayan bir plan yüzünden. insanlar yanıma gelince ölcekmişim gibi hissediyorum?? bildiğin insan. onların bakışları bana aşalıyıcı geliyor sanki herkes benden nefret ediyor ve benim hakkımda konuşuyor. pozitif düşünmeye çalışıyorum ama kafamdaki şeyler gerçekmiş gibi geliyor. yolda. normal bile yürüyemiyorum. BİLDİĞİN YÜRÜMRK İNSANLAR YÜRÜYÜŞÜMDEN DOLAYI BENİ YARGILAYACAKLARINI DÜŞÜNÜYORUM. hepsi bana gülüyor ve dalga geçiyor sadece bakmayın bana lütfen çok rahatsız oluyorum…. offff neler diyorum ya neler yapıyorum bilmiyorum bile neden yaşıyorum yaşamın amacı ney? ibadet doğru. bilmiyorum ya :/ garip gerçekten ne diyeceğimi hiç bilmiyorum. hergün aynı. hiçbir şey değişmiyor.
Merhaba, nasılsın. Şimdi mutluluğu bulmuşsundur umarım.
❤❤❤❤❤❤❤❤❤( içimden geldi) @mio
Dediklerinin çoğunu ben de yaşıyorum. O yüzden seni anlıyorum @mio. Sen sevilmeye layıksın ve çok değerlisin, güzel ve narin kalbine bunu hatırlat ❤
Senin yaşlarında kızım var seni anlıyorum kendini sev kendine iyi bak...
ben 20 yildir depresifim, ama son 5 aydir asiri bir sekilde depresyondayim....iliskimi kaybettim ve isten cikarildim, eski günler asla geri gelmeyecek
Regresyon terapisi ni mutlaka araştırın m çünkü her psikolojik hastalıkların tedavisinde kullanılır..
Bilinçaltı ni araştırın .
Telkin , olumlama yapmayı öğrenin .
kesin çözüm bu ..
Allah herkese şifa versin ..
@la nuıt demeyin şu lafı iğreniyorum geçmiyor bilader geçmiyor
geçmedi dimi geçmiyor
Ne enerji ne heves kaldı yaşama amacım kayboldu insanların benim hakkımda ne düşündüğünü düşünmekten başıma ağrılar giriyor herşey kötü gidior ve ben bunu duzeltebilecek hiçbirşey yapmıyorum her şeyden utanıyorum sürekli herşeyi erteliyorum bir şey iyi giderken bile illa gene kötü düşünüyorum dışardan herkes beni çok mutlu biri pozitif biri zannediyor ama aslında işler hep tam tersi artık hiç bir amacım kalmadı bu hayatta rezil olucam diye hayattaki bütün firsatlari geri teptim sürekli bir isyan halindeyim isyan ede ede inancımı bile kaybettim. Artık gerçekten iyi birseyler olsun umarım benim gibi olanlarda en kısa süre içinde düzelirler.
Kuran oku
@@nazaltun4195 her yere aynı şeyi yazmışsın ya kuran okuduğun halde böyleysen biz okumayalım
4 yıldır depresyon yaşıyorum bazen geciyo sonra tekrar geliyo ilaç kullanmadan psikologa gitmeden iyi olmaya çalışıyorum aslında iyileşmek için gereken mutlu olmak herşeyin yolunda gitmesi hayatimda hiçbirşey yolunda gitmiyor
Zaten her şey hiç bir zaman yolunda gitmez ki,insanların en büyük yanılgısı hayat iki gün iyi yüzünü gösterince ona aldanıp hep o yüzünü göstereceğini sanmalaridir.Hayatta daima aksilikler olur,kabullenmek ve sorun odaklı değil de çözüm odaklı olmak bu aksiliklerden çok az hasar hatta bazen hiç hasar almadan sıyrılmak için güzel yollardır dene ;)
Kuran okuyarak atlattım bilmeyen fatiha okusun ve cok okusun
Son 1 senedir bu durumdayım. Hiçbir şey yapma hissim ve zevkim kalmadı. Ölmemek için bir sebep göremiyorum kendimde
depresyona girme şansı değil yalnız, olasılığı daha doğru olurdu. Anlatım bozukluğu olmuş 😊
Abdullah Ertaş sana iyi günler
merhaba
Abdullah Ertaş Anlatım bozuklukları sözlü anlatımda değil yazılı anlatımda geçerlidir 😊
@@denizakarca0405 yoo adı üstünde ANLATIM bozukluğu
Anlatım bozukluğu işleyince bne
kabullenmesi bazen kolay ama alışması zor bazen ikisi de çok zor
Sürekli ağlıyorum bir haftadır kendimde değilim her şeyi sorguluyorum etrafımdakileri olan bitenleri kendimi sınav için endişeleniyorum yemek yiyemiyorum çok güçsüz düştüm bunalıyorum hayat çok boş ve sıkıcı geliyor 17 yaşındayım psikologlara pskiyatrilere gittim yine de geçmiyor ayni durumu yasayan var mi cidden napicagimi bilmiyorum
psikiyatri ne ilaç verdi?
Ben 13 yaşındayım ve aynı şeyleri 3 aydır yaşıyorum yanımda bana yardım edicek tek 1 kişi bile yok. Ailem depresyonumun sebebi . ne yapacağımı bilmiyorum. Yaşadıklarımın ergenlikle bağlantılı olmadığına eminim çünki çevremdeki okuldaki herkesden farklıyım.
Hayatta bizim şansımıza bu saçma sapan psikoloji düştü.
İnstanı verirmisin konusalım biraz
@@kevserozkan8092 bunun ilacı senin içinde sadece kendine sen yardım edebilirsin
8 yıldır kemiriyor beynimi bu hastalık zar zor ayakta kalmaya çalışıyorum
@moda dunyam 01 bilmiyorum tavsiyem seni seven insanlar etrafında olsun
10yıl oldu
@modadunyam01 simdi. Nasılsn
Regresyon terapisi ni mutlaka araştırın m çünkü her psikolojik hastalıkların tedavisinde kullanılır..
Bilinçaltı ni araştırın .
Telkin , olumlama yapmayı öğrenin .
kesin çözüm bu ..
Allah herkese şifa versin ..
Nasıl ya
Bunların nerdeyse hepsi bende var ama etrafımdakilere sorunlarımı anlatınca "ergen" olduğum için yapacak bir şeyim yok ya bunlarla yaşamaya çalışıcam ya da hiç yaşamicam
yok olmamı sağlayacak bir buton olsa bir sn düşünmem basarım
Çok çaresiz hissediyorum ve yapabileceğim hiçbir şey yok sanki bir yere kapandım çıkamıyorum
2 yıl önce yazmışsın şu an nasılsın
Çok teşekkür ederim türkçe dinlemek çok şey katiyor bana ^^
Hey sen nerelisin. Burda bu videoyu izlediğine göre benim gibi depresyon da olmalısın.
@@aslan6545 merhaba, fransada yasiyorum ve psikoloji okuyorum bu sebepten buradaydim
Neredeyse bir yıldır kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Virus çıkması ile okulların kapanmasının ardından hayatım da hiçbir şey yolunda gitmedi. Zaten okulda yaşıtlarımın arasında sessiz ve kimse ile muhattap olmayan çekingen bir insandım. Şimdi okulların açılmasına 4 gün kaldı ve nasıl okula adımımı atacağımı, nasıl insanların arasında yürüyeceğimi bilmiyorum. Düşünmek bile inanılmaz geriyor. Kolumu oynatacak olursam bile anında insanların gözleri üzerimde olacakmış gibi hissediyorum. Yaşıtlarımın arasında tuhaf ve iğrenç hissediyorum. Diğerleri gibi sosyal olmak, insanlar ile rahat rahat konuşabilmek ve eğlenmek, ağlamak, aşık olmak, hareket etmek, bir şeyler yaşamak istiyorum. Herkes gibi arkadaşlarımla gezmek istiyorum. İnsanlarla gerektiğinde kavga etmek, özgüvenli olmak, kendimi sevmek istiyorum. Robot gibi yaşamak istemiyorum ama yatağımda sağa doğru dönecek hâlim bile yok. Eskiden resim çizmekle ilgilenirdim ve yerimde duramazdım bile. Saatli bomba gibiydim. Şimdi o zamanki benden eser yok. Buna neden olan ne hiç bilmiyorum. Ailem ile aramda berbat. Yaklaşık 1-2 haftadır psikiyatri tedavisi almayı düşünüyorum fakat henüz randevu bulamadım
Şuan nasılsınız ?
şu an nasılsın kardeşim
Resmen benim hayatımı yazmışsın.😔 Ben özgüvenli biriyim çekingen vs.. değilim ama Tüm bu arkadaşlık vs.. bana çok şey geliyor yani tüm bunları yapacak Gücük olduğunu sanmıyorum. Sigaramı yakmak bile bana çok yorucu oluyor. Yatagimdan hiç çıkmıyorum çünkü halim yok. Doktora gittim kaç defa çok sağlıklı olduğumu söyledi. Sanırım ağır kronik depresyondayım.
sosyal anksiyeten var boom
ben hiçbir yere gitmedim 4 sene sonra atlattım fakat şimdi de depresyon baş gösterdi. bir yeri düzeltsem başka bir yer açılıyor imdat
2 yıldır bu durumdayım kafayı yemek üzereyim.O kadar yoruldumki eskisi gibi mutlu olamıyorum hiçbir şey beni mutlu etmiyor.Sırf bu yüzden çok sevdiğim bir insandan ayrılmak zorunda kaldım onu çok seviyorum ama ben onu mutlu edemezdim.İnsanlardan ve aşktan kaçıyorum artık kimseye güvenemiyorum sürekli düşünüyorum kafamın içinde sürekli sesler var beni içten içe tüketiyor çok mutluyken bir anda çok mutsuz olabiliyorum çok dengesiz bir insanım ne yapacağımı bilmiyorum 1 sene ilaç kullandım ve bana hiç iyi gelmedi.Hayal kuramıyorum umutlarım yok sürekli kendimi oyalıyorum gece uyumak için zaman geçiriyorum.Hobilerimi yapmıyorum çok sevdiğim sporu bıraktım çok sigara içiyorum kilo aldım kişisel bakımım yok çöktüm gözlerimin altı şiş saçlarım beyazlıyor ben galiba yaşlanıyorum.Sadece ölümü bekliyorum.
Kuran oku fatiha inşirah oku mucizeyi yasadım sen de yasa
Video için teşekür ederim not tutuyorum ne işime yarıycak bilmiyorum ama elbet yarar işime :D
15 yıllık hayatım boyunca samimi olmadığım ortamlarda hep sessiz oldum bu nedenden insanlar beni aralarına almadı. ayrıca 13 yaşımdan beridir kendimi sevmiyorum. keşke erkek olarak doğsaydım. önüme bir buton koysalar bu seni erkek yapacak deseler düşünmeden basardım. göğüslerimden, vücut yapımdan nefret ediyorum. geçen sene bu nefret o kadar büyüdü ki kendimi aç bırakmaya başladım. kollarımı tırnakladım. zaten benle arkadaş olan da yok. bir ara bir gruba dahil oldum ama zamanla beni dışladılar. kendime bakıyorum, diyorum neyim eksik? eksik bulduklarımı düzeltiyorum. saçımın modelini değiştiriyorum, yeni kıyafetler alıyorum bakım yapıyorum vs. vs. ama yine arkadaşım yok. insanlar ne istiyor anlamış değilim. 2 ay önce bana sarılıp iyi ki arkadaşız, çok tatlısın, kültürlüsün diyen kız şimdi selam bile vermiyor. bakın ben kendimi hep çok geliştirmeye çalıştım, hep insanları anlamaya çalıştım. fakat olmuyor hiçbir şey ya. ben 15 yaşındayım lunaparka gidip dondurma yemem lazım uğraştığım mevzulara bakın ya. beni dışlayan o grubu her gördüğümde ağlayasım geliyor. nefes alamıyorum kusasım geliyor. mk ergenleri yeter be ne yaptım size? beni kendimden soğuttunuz kalleşler
15 yaşında bunların bilincine varmışsın kendin de diyorsun ergen olanlar onlar. üniversiteye falan gittiğinde elbet bir ortama girersin lisede ortaokulda böyle şeyler çok olur kendinle mutlu olmaya çalış derslerine bak kendini geliştir en önemlisi yabancı dilini geliştir bence ilerde çok lazım olacak
Liseyi bitirmiş biri olarak söylüyorum sana kötü hissettiren insanların hepsi hayatından bir gün hiç var olmamış gibi çıkıp gidecek ve sen ismi geçince hatırlamayacak kadar unutacaksın. Umarım kendine daha merhametli davranırsın. 💖
Erkek olsanda birşey değişmez bence
Aynı şeyi ben ortaokulda da lisede de yaşadım hatta ilkokulda bile dışlandığım oldu çocukluğumda öyle babamın husumetli oldukları ile aynı sokaktaydık ve tüm arkadaşlarımı çalmışlardı. Hayatım yalnızlıkla geçti üniversite hayatımın da pek farkı yoktu orda da bir veya iki arkadaşım oldu bence kimsenin özellikle ikiyüzlü kalleslerin arkadaslığını boşver, bana zorbalık edenler zamanında şimdi benden kötü hayat yaşıyolar ben en azından üniversite okudum çalıştım gezdim onlar liseyi zor bitirdi, bu zamanların geçip gidicek sen iyi bir bölümde okumaya odaklan sonra hayatını çalışıp kurarsın hayatın daha yeni başlıyor
Okulu bırak
Ülkemizin giriş kartı
14 yaşımdayım ve ailem yüzünden öylesine çok kötü bir hale geldim ki anlatamam 3. Sınıftan beri hiç sabit bir çevrem olmadı sürekli ilişki problemleri yaşadım pandemiden sonra okul değiştirdim yine aynı kimseyle konuşamıyorum yaptığım her davranışı gözden geçiriyorum ve içinde zorla bir hata bulmaya çalışıyorum söylediğim her sözden utanıyorum normal olsa bile sürekli rehberliğe gönderince sınıf arkadaşlarımın beni dışladıgını söyleyerek yalan uydurdum bu sefer sınıf değiştirdim şimdi ise 8. Sınıfım ve rol yapıyorum sanki çok mutluymuşum gibi sırf yeniden rehberliğe gönderilmemek için fakat şimdi ne oluyor dersiniz her gün ayrı bir kavgaya şahit oluyorum ailem beni zorlamıyor ama eskiden onlara bana zorbalık yapan kişilerin dediklerini anlattım şimdi ise bana onların haklı olduklarını savunuyorlar evde olduğum süreçte sürekli bana psikolojik şiddet uyguluyorlar artık kabullenmiş olabilirim biri ile konuşurken onunla arkadaş olamıyorum sürekli aklıma annemin bana "senin gibi bir gerizekalıyı kim sever o arkadaşların haklı senden uzaklaşmakta" gibi şeyler geliyor aklıma artık dayanamıyorum çalışmıyorum çok sevdiğim aktivitem olan resim çizmeyi yapmıyorum aklım sürekli kötü düşüncelerde tek istediğim şey en yakın sürede şu dünyadan kurtulmak çünkü başka yolu yok başka hiç bir şey aklıma gelmiyor başka bir çare bulamıyorum
Üniversite 1. Sınıftayım ölmek istiyorum ama intiharı basaramayacagimi biliyorum, önceden derslerim çok iyiyken son 2 yıldır okul hayatım falan kalmadı okula kalkıp gitmeye halim yok devamsizliklarim diz boyu dersleri veremiyorum sürekli hastayım, özellikle modum düştüğünde sürekli midem ağrıyor ve yanıyor ve gittikçe sancılı bir hal alıyor ölüp de kurtulmak istiyorum dediğim gibi intihar falan beceremeyecek biri olduğum için disardan gelen etkenlere ölmek istiyorum deprem gibi yada kanser falan çıksam da kurtulsam diyorum nereye kadar böyle sürecek bilmiyorum çok mutsuzum
intiharı başaramamak tam olarak nedir
Depresyon anlatıldığı gibi bir hastalık ve tedavisi olan bir hastalık. Bunu atlatabilmen için bir psikiyatriste gitmelisin. Bu şekilde iyileşmeyebilir. Ama gidersen daha çabuk toparlarsın. Kendine bu şansı ver. İyileşeceğine inan.. Hepsi gelip geçecek inan bana..
@@mustafaylmaz-vq7dy yani intihar edememek gibi.
Risperdal 10mg olmazsa lamicta 25mg o da olmazsa lityum ilaci ve bipolar bozukluk videosu ve borderline videosu sana uygun olacaktır ilaçlar dahil. Ayrıca sağlık ocağından B12 VE D VİTAMİNİNİN DEĞERİNİ MUTLAKA OLCTUR.
Aynn bnde öyleydim kuran okuyarak sonunda ileştim mucizeyi yasadım bilmeyen fatiha okusun ama cok okusun Bi saat sürsün günde
Güneşte de var bu seretorin hormonu güneşi görürseniz öğleden sonra çıkın 🎊🍀
Arkadaşlar, siz hasta değilsiniz. Sadece bu dünyaya geliş amacınızı arıyorsunuz. Size kendimin de derman bulduğum Hz. Muhammed'in Allah'u Teala'dan bize getirmiş olduğu yolu (İslamı) öğrenmenizi tavsiye ederim, aksi takdirde bu hayattan lezzet alamazsınız. Elhamdulillah, bundada Allah'ın bir hikmeti vardır. Allah bizim onu tanımamızı ve ona yönelmemizi istiyor. Sağlıcakla kalın
Knka tabi ki o da önemli ama öyle bir hastalık ki namaz kılarken bile namaz bitsin kendimi öldüreceğim derken buluyorsun. Rabbim herkese şifa versin bu da bir hastalık sonuçta.
Din ne alqkq
Hocam bilmedigin konularda ahkam kesme. Dinle ne alakasi var. Bu bireyler hasta. Islamla ne alakasi var. Bilip bilmeden konusmayin. Allah hwrkese sifa versin.
@@Yonceee1 Knk din'e inanınca yaşamak için sebep oluyor
BU VİDEO BENDEN BAHSEDİYOR UYKUM YOK KİN VE ÖFKE DOLUYUM
Kronik depresyona sahibim yani küçüklüğümden beri psikolog psikiyatrist uğraşıyorum o kadar yorucu ki bir gün vazgeçmekten çok korkuyorum sadece biraz dinlenmek istiyorum en azından tekrar savaşacak gücü bulana kadar.
Bende 2017'den beri. Ama aileme ufaktan bi anlattım. O kadar uzun süre depresyon da olman imkansız diyip geçiştiriyorlar. Herkes ve herşeyden öyle sıkıldım ki. Tek yaptığım aktivite sigaram ve çikolata filan bitince markete gitmek. Şuan param bittiği içinde alkol de alamıyorum. Bana bir tek o iyi geliyordu. Çok yalnız , kimsesiz hissediyorum. Yakışıklı olmama rağmen dışarı çıkamaya dahi utanıyorum kendimi sevmiyorum. Ve acı olan tarafı bu durumumu ancak bu şekilde kimse beni tanımıyor diye buradan rahatça aktarabiliyorum. Bir kaç defa denedim ama o aldığım ilaçlar öldürmedi. Kendimi kesmeye de çok korkuyorum. Tek dileğim doğal yollar ile bir an önce ölmek. Deprem, elektrik çarpması gibi birşey. Yeter ki öldürsün.😔
teselli ederken depresyonu sabitleyip yayılmasını sağlamak aslında bir tür normalden mutluluk hayata bakış açımız beklentilerimiz hakkında fazla olması..ve normal ruh halimizin ise daha az mutlu ancak artık bununla hayatından memnun kabullenmiş alışmış şekilde bir daha düşük mod ruh hali demektir..olması gereken olarak..
Burada çok şey anlatıp yazmak isterdim. Çokça yazdım ve sildim. Çünkü buna gücüm yok. Yazmak , duygularımı aktarmak çok yorucu. Herşey çok yorucu
videonun altına yorum yazanlara tavsiyeler vermek isterdim. ama depresyonda olan biri bu tavsiyelerin hiçbirine uymayacak.. zaten içimden yazmak da gelmiyor. Genel bir tükenmişliğim de var.. Yine de her şeye rağmen hayatımı yoluna koymaya çalışıyorum. Hiçbir araştırma yapmadan, kitap okumadan, sorunun ne ya da nasıl olduğunu bilmeden bunları çözemezsiniz...
Bu öyle basit değil. Öyle bir depresyondayım ki kaç defa intihara kalkıştım ama gözümü hastane de açtım. Keşke ölseydim. Ne yapılması gerektiğini biliyorum. Çarenin ne olduğunu da biliyorum ama bilmek bir şeyi değiştirmiyor. Tükendiğimi ve dünya için artık burada kalmayı hak etmiyorum. Canlı tabut gibiyim. Her gün acı çekerek geçiriyorum. Bunları yazarken dahi o kadar yoruldum ki. Beni anlayabileceğini sanmıyorum.
Psikiyatrik destek şart bence. Kimse elimdem tutup götürmedi beni doktora, kendim iyileşmek istedim ve gittim. Şu an iyi ki diyorum.
@@aslan6545 gerçekten intihar girişimde mi bulundun..
@@aslan6545aynısı kardeşim aynısı bende çok yoruldum anksiyete rahatsızlığım var beni öldürmüyor süründürüyor
Abi ne depresyonu derdin küçükken sonra büyüdüm, kaybettim ve sürekli olan ve büyük bir nezleye sahip oldum
2 yıl sonra geldim bu videoya hala aynıyım aynaya bakınca kendimden nefret ediyorum
hayat biraz tecrübe taklit..ama evet birbirinden soyutlanmalı insanlar izole oarak..kendi yarattıkları ruhsuz ancak ailesi ve dostları ile..yaşamayı bilen için ise hiç bir zaman vakitten endişe etmez ya da yaşadığı hali uzatmaz..
Ben aslında doktora gidiyorum depresyon ilacımda var ama dozu başka hastalık için ayarlı hiç bir şeyden zevk almıyorum çok mutsuzum pozitif olcam dedim yok kilo aldım iyice kontrole de gidemiyorum zaten
Depresyon bir şey değil de mdb çok zor gercekten. Hele ki sonrasında yaşanılan bipolar bozukluk... Hayatı öyle zorlaştırıyor ki insanın elinde sadece intihar etmek kalıyor
Aynen artık amacının kalmadığı hissediyorsun. Bir süre sonra ilaçlarda pek işe yaramıyor ''uyutmak dışında"
@@erayteu7105 bnde öyleyim yazısalim mi
Risperdal 10mgveya lamictal 25mg olmadı lityum oneririm. Bir de ebu hanzala kibir denilen video . Hatasız olmaya çalışma ,hatasız olan sadece Allah'tır ve bizi hata etmemiz ve kendisiyle sohbet etmemiz icin ve göz yasimiz.Alllah'im ben sana açılan rahmet kapısını bulamadım sana gelemiyorum yardımına ihtiyacım var yalvarırım sen bana gel. Sen ki en güzel misafirsin boş gelmezsin benim sana verecek ikram edecek hiçbisey im yok sadece gözümden akan yaşım var. Ben kendimi yönetemiyor kalbimin sultanı sen ol.
@@risperdal7692 Allahım ne güzel kalbi bir dua😌Amiiiiin amiiin
bende bu yazılanların hepsi var depresyonda olmam %99 %1 mutluluk
majör bi depresyon türü içimde kasvet
Bir ton ilaç ve sonuç yok. teşekkürler Türkiye
Dilan Yıldırım devletimiz ile ne alakası var? Derdini anlattında kimse yardımcı olmadımı? İlaç vermediler mi? İsviçreye gidip aynı ilacı alsan düzelicekmisin?
Baphometh sen ciddi misin ? Psikolog fiyatlarına bir bakmanı tavsiye ederim. Ücretsiz psikologlar ise tam bir muamma; torpille okul geçmenin meslek bulmuş halleri :) majör depresif bozukluk var diyorum. Beyefendi şizofreni ilaçları yazıyor. Kullandım sırf haklı çıkmasın diye ancak yine bir sonuç yok. Kendini peygamber sanan Tayyip egolarını tatmin etmeli bir an önce "devrim yaptık" dediği saçma sapan sağlık sistemini düzeltmelidir. Muayene ücreti o küfür ettikleri Ecevit döneminde bile yoktu. 15 TL muayene ücreti veriyoruz.
Ilaar eksik veriliyor o yuzden duzelmior direncli depresyon tedavisini arastir
@@Hakkibakir Hakki Bakir o kadar haklisin ki.Psikoloji ogrencisiyim.Hocaya konu hakkinda bir sey soruyorum ve aldigim cevap su sekilde: Bunun egitimine gitmelisiniz ben okulda anlatamam.İlla gidin terapi egitimi alin diyorlar okulda cok da dogru durust seyler anlatilmiyor. Egitimler desen sertifika vs cok pahali ben 1000 tl bulucam da egitime gidicem.Cok calisiyorum ama atanmaya gelince tahmin ettigimiz gibi akp egosu icin atanamayacakmisim gibi hissediyorum.Ozelde ise is yok cunku egitimi sertifikasi tam olan psikologlar isteyecekler.Yani yorumunuz cok dogru ve katiliyorum.
Geçmiş olsun yüce Allah şifa versin inşaallah
Biraz alakasız olacak ama sanırım seslendirmen Thresh'in yeni ses sanatçısı.
take my hand..s.o.s..life easy just can be together..
Şu an bunları yaşıyorum ve iyi değilim. Hiçbir şeye layık olmadığımı düşünüyorum. Hiçbir şeye ait hissetmiyorum boş biriymişim gibi hissediyorum. Çevrem hep eleştiriyor yoruldum ve hep eleştirildikçe daha çok inatlaşıyorum
Merhaba burası bir mezarlık ve içimi dökmek istiyorum şuan 30 yaşında bir adam olarak hayattan zerre zevk almayan kötü bir çocukluk geçirmiş biri olarak askerden geldikten sonra ne olduysa herşeyden elimi ayağımı çektim tekdüze yaşıyorum sabit işe git eve gel fakat bu öyle birşey ki yalnızlıktan şikayet ediyorsun arkadaşın yok olanlada selamı geçmiyor hiçbirsey zevk vermiyor ama bir çabanda yok yaşıyorsun ama öylesine duzelceğide yok bu bitiklik beni bitirse de bilmiyorum merhametli bir annem var o olmasa belki ölmek isterim ama annem çok iyi biri ben ölürsem oda ölür ve yaşadığım yeri sanırım terk edicem belki de kendimi kandırıyorum bilmiyorum bu hastalığı yaşayıp içinde enerjisi bitmiş insanlar eminim var tek bildiğim bizi kimse anlayamaz herşeyden alınıyorsun bitmez ki bitmez bitmez lanet olsun ......
Depresif bozukluğunuz varsa bunu tek başınıza atlatmanız mümkün değil . Yaşayan birisi olarak yazıyorum
Hiç aksatmayın bir psikiyatra gidin
Tam bir cokusteyim sevdigim kadindan ayriydim ve babasi biz ayriyken vefat etti kanser hastasiydi ve bende babasi nasil diye sordugumda ayriyken tersledi diye bidaha sormadim hatirlatmak istemedim bugün Birbucuk ay once vefat ettigini ogrendim veyaninda olamadigim için beni sucluyor oysa bilsem neolursa olsun yani yaninda olurdum ama o tek bi açıdan bakipkestirip atiyor konusurken canımı yakmaya calisiyor vebunu zannettiginden dahafazla basardi babasinin ölümü yıktı benhayatimda akrabam falan olsun hickimsenjn olumunde cenazesinde aglamayan ben babasinin öldüğünü ogrenince agladim ondan ayriyken zaten renk kalmamisti hayatimda biumudum vardi konustuktan sonrasoylediklerinden sonra hayal kaldi okonustukca bana benim canimi aciticak laflar soyledigini zannettiginde benim canım acıma evresini gecti artik beynimi yitiriyorum ve ruh sagligi kurumundan yardimalmaya karar verdim çünkücok sevdim aslinda deliricemde cektigim acidan deliremiyorum bugun tedavi gorucegimi anlatmak istedim anlatamadimkarin agrin ne dedi ahahah karin agrin benherseyi yitiriyorum veobusoyledikleriyle bunu hizlandiriyor finalde amaben birgün depresyondan aklimi falan yitirirsem buraya not dusuyorum senin sayende oldu sende benim yok olusumda yanimda olamadin durumu esitledik kendine iyi bak yinede seni canımdan çok sevdim yine olsa yine severdim
Aynen bendeki belirtiller malesef 😢
Hergun Allah a ölmek için yalvarıyorum
Türkiyede yaşayıp bunları yaşamayan var mı?
Temel tasarim dersleri yapabilir misiniz ya da cizim dersleri
Neredeyse 1 senedir çıkamadım depresyondan
14 yaşımdayım cidden hayatımda çok büyük problemler oldu ama yılmadım hep içimde bir umut ışığı vardı ama o da öldü hayatım daha nasıl bu kadar kötü olabilir diye düşünmeden edemiyorum.Saat dörtte yatıp üçte kalkıyorum aşırı derecede yorgun ve karamsarım çok yemek yiyiyorum her şey yolundaymış gibi davranmaktan çok yoruldum her akşam müzik dinleyip ağlıyorum dışarı çıkmıyorum iyiyim diyip yalan söylüyorum.Derdimi kendi içimde yaşıyorum bu da beni aşırı yoruyor cidden artık beyinim patlayacak gibi oluyor kriz geçiricem diye çok korkuyorum.
psikolojik destek alabilirsin, bir doktordan...
GEÇMİŞ olsun bnde de kaygı BOZUKLULUĞU VAR dedi doktor sizde ne var
Uykularını düzenlemeye ve yürüyüş yapmaya çalış
Ben ağır majör depresyon hastasıyım hayattan zevk alamıyorum venegis 150 mg kullandım 3 hafta faydası olmayınca kestim paxera kullanıyorum şimdi onunda faydası olmuyor ne tavsiye edersiniz
Yani ben 2 yıl önce depresyonda mıydım?
4 gündür bir bardak su bile icemiyorum bir suredir depresyonda oldugumu biliyorum terapi almaya baslamistim ama yarida kaldi tekrar psiyikatriste gidip ilac kullanmak istiyorum ama onu yapacak gücüm hic yok ne kadar boyle devam edebilirim bilmiyorum sadece cok yorgunum
Selam. BiyoPsikoSosyal katılıyorum.❤
içimde yıllardır depresiflik var ve yasadığım şeyler beni aşırı bir depresyona itti asla kurtulamayacağımı düşünüyorum ne yapacağımı bile bilemiyroum
Bir kere gerçeklere uyanan bir zihni tekrar uyutamazsınız.
Kes lan
Depresyonda olduğum öğrendim
hiçbir şeyden keyif almıyorum kimseyi görmek istemiyorum yazacak o kadar çok olay var ki bunu yazacak kadar bile halim yok çok yoruldum
bunun dışında adrenalin bağımlıları daha fazla hayata dönük diyebiliriz..
ilaç kullanmaktansa depresyondan çıkmamayı tercih ediyorum
Aynen
Regresyon terapisi ni mutlaka araştırın m çünkü her psikolojik hastalıkların tedavisinde kullanılır..
Bilinçaltı ni araştırın .
Telkin , olumlama yapmayı öğrenin .
kesin çözüm bu ..
Allah herkese şifa versin ..
6:08 deki teori yi hissediyorum
Katılıyorum ve yaşıyorum bu teoriyi
ağzına sağlık reyiz
Evli ve bir çocuk babasıyım borç gırtlağa kadar. Bunda en büyüm pay benim ama hiçbirşeye engel olamıyorum büyüklerimi veyahut kimseyi bu yaşıma kadar hiç dinlemedim. Çok büyük acılar çekiyorum. İntihar etmek istiyorum ama çocuğumu düşündükçe çıldırıyor yapamıyorum. Trafikte bir araba çarpması veyahut büyük bir hastalık kısa süren hemen öldüren çok istiyorum sürekli ölmek için dua ediyorum. Borçlarla pek bir ilgisi Yok ölmek istememin yaptığım hataları düşündükçe içinden çıkılmaz bir durum alıyor
Dostum çocuğunu ve eşini düşün en sen babani kaybetsen nasıl hissederdin veya sevdigin kadını. Pandemi sürecinde maddi sıkıntılar çekmemiz normal sadece akışına bırak herşeyin çözümü bulunur sen ailenle iyi vakit gecirmene bak
Çocuğunuz sizi yaptığınız hatalardan bağımsız olarak ona sağladığınız maddi imkanlardan bağımsız olarak seviyor. Ve sizi hep sevecek. Sizden istediği tek şey de sevgi. Hatalarınızı bir kenara bırakın. Pişman olmanız güzel bir erdemdir. Herkesin hataları var.
paranoyak depresyon bir takıntı olur..çevresini yorumlayarak depresyona girmek için farkında olmadan sebep bulunur..aşırı depresyonlar üzülünmeyecek konularak üzülmek ya da üzülecek bir şeye aşırı üzülmek de olur..ya da tamamen nötrleşmek iyi olan şeylere de kötü olan şeylere de aldırış etmemek..bunun dışında tüm hayatınızdan bu yana baktığınızda iyi bir ömür ya da çok kötü bir ömür..kendimiz/başkası sebebiyle..olarak yorumlayabiliriz..ve dilediğimiz halin gerçekliğini taklit kabullenme ile kendimize de inandırabiliriz..aslında çoğu şeyin kontrolünü zamanla alırız..duygularımızı bazen doğasına bırakırız..anlık hislerle..hatta kendimizi tedavi etmenin de yollarını bulabilmeyi bilmeliyiz..temel mantık kavramlarıyla..bu zamana kadar yorumladığımız hayatımız veya hayatlar için aynı şekilde geleceğinden de emin olmayı isteyebiliriz..veya aksi de..uyumlu belirtili delilli gözlemlerle..
hiç uyuyamıyorum sonra çok fazla uyuyorum
Bnde öyledm halsizlik göz kayması mide bulantisi intihar düsüncesi kuran okuyarak hergun atlattım sende oku fatiha ihlas ta olur cok cok oku
Sağlıklı beslenirseniz isteğiniz artar sağlıklı beslenin ciddiyim
hayattan hiç bir beklentisi olmayan biri sağlıklı nasıl beslensin
nedenini de ben söyleyeyim şöyle ki seratonin denilen mutluluk hormonunun en büyük üretim yerlerinden biri bağırsaklarımızdır sevgili arkadaşlar...
Depresyon psikolojik rahatsızlıklarin nezlesidir çok doğru bi tanım psikoz bipolar şizofreni gibi hastalıklarla kıyaslanamaz bile çok basit bişey bence depresyon.
En ağır ı
Özellikle lise bitti biteli kendi yasitimdan biriyle yaklasik 7 aydir konusmayisim beni derinden etkiliyor . Baska insanlarin kendi hayatlarini kurup gitmesi benimse oldugum yerde kalmam benim icin buyuk bir sorun haline geldi . En nefret ettigim sey birine soyledigim lafin hemen sonrasinda baska birine bildirilmesi . Ben sana bisey soyluyorsam onu sana soyluyorum demektir . Git baskalarina da anlat diye degil . Ozellikle kizlarda var bu gruplasma , orgutlesme ne derseniz deyin . Birinin bir birey olmaktan cok bir grubun parcasi olmasinin yanlis bisey oldugunu dusunen bir tek benim sanirim . Psikologa gittim ama o kisinin asil meslegi hemsire oldugundan kendince ekgelir elde etmeye calisiyor . Seans bitiminde surekli saate bakip sanki biran once para alip benden kurtulmak istercesine acele etmesine cok sinir oldum . Elbette ben de dunyaca unlu profesyonel psikologlardan yardim almak isterdim ama hayatta kalmam icin gereken paranin oldukca buyuk bir bolumunu sirf biriyle konusmak icin harcamak bana dogru gelmiyor .
Su siralar Oblomov u okuyorum . Genel ruh durumum onunla ayni . Aramizdaki farklar ise : benim ciftligim yok , benim yanimda Olga gibi biri yok , benim Stolz gibi bir arkadasim yok , ben daha herseyin basladigi yerdeyim dustugum taktirde tek kurtulusum olum .
Aynen hepsi var belirtilerin hepsi ....banada bu teşhis konuldu
Ritalin ilaç depresyonuma çok iyi geliyor
öyle olsa dehb yerine depresyonda verirdi
hocam irade dışında gerçekleşen olaylar olarak bakmamalı sadece kadersel olaylara..bir bebeğe ninni söylemeden uyutmaya çalışmak bebeğin aşırı bir süre ağlamasına sebep olur ise bu yaşadığı üzüntü kendi iradesi ile hareket ettiğinde eğer hatırlıyor ise de çok üzüldüğünü bilerek de kararlarını alacaktır..yani hayatına yön veren şeyler arasına girmiş olcak..
Ölmemek için hiçbir neden yok
Bende yıllar önce bu hastalığa en ağır şekilde giriftar oldum.ilaç kullanmayı tavsiye etmiyorum ben hiç doktora bile gitmedim.bir iki ayda bu hastalıktan kurtulunmuyor ilk 1-2 seneden sonra hafifliyor zaten. 5 sene 10 sene 20 sene sürebiliyor. zaten bu hastalığı ancak yaşayan bilir başkaları sizin ruh halinizi anlamaz.
benim tavsiyem bu şekilde yaşamaya kendimizi alıştırmak.
Bir işle meşgul olmak.boş oturmaklada bu hastalık geçmez.
bütün gün boş boş oturup aman hasta oldum aman bittim aman öldüm demekte hiç bir işe yaramaz daha kötüye gider...
Bu hastalığa yakalanan sadece sen değilsin hergün binlerce insan bu hastalığa yakalanıyor..
Bu hastalığın olumlu yanlarıda var bu dünyanın ne kadar boş bir yer olduğunu bütün zevklerin gelip geçici olduğunu insana öğretiyor.ne kadar zengin olsanda ne kadar zevk alsanda ne kadar güzel yaşasanda bir ğün biteceğini bu hastalık bana öğretti.12 sene geçti elhamdülillah ben kurtuldum sayılır. dua etmekten ve ibadet etmekten başka kurtuluş çaresi yok..isyan etmenin şikayet etmenin çok zararı var hiç bir faydası yok...Hastalar risalesinide okumanızı tavsiye ediyorum.
BEŞİNCİ DEVA
Ey maraza müptela hasta!
Bu zamanda tecrübemle kanaatim gelmiştir ki hastalık bazılara bir ihsan-ı İlahîdir, bir hediye-i Rahmanîdir.
Bu sekiz dokuz senedir, liyakatsiz olduğum halde, bazı genç zatlar, hastalık münasebetiyle dua için benimle görüştüler. Dikkat ettim ki hangi hastalıklı genci gördüm, sair gençlere nisbeten âhiretini düşünmeye başlıyor. Gençlik sarhoşluğu yok.
Gaflet içindeki hayvanî hevesattan bir derece kendini kurtarıyor. Ben de bakıyordum, onların tahammül dâhilindeki hastalıklarını bir ihsan-ı İlahî olduğunu ihtar ederdim. Derdim ki: "Kardeşim, senin bu hastalığının aleyhinde değilim, hastalık için sana karşı bir şefkat hissedip acımıyorum ki dua edeyim.
Hastalık seni tam uyandırıncaya kadar sabra çalış ve hastalık, vazifesini bitirdikten sonra Hâlık-ı Rahîm inşâallah sana şifa verir."
Hem derdim: "Senin bir kısım emsalin sıhhat belasıyla gaflete düşüp,
namazı terk edip,
kabri düşünmeyip,
Allah'ı unutup,
bir saatlik hayat-ı dünyeviyenin zâhirî keyfi ile hadsiz bir hayat-ı ebediyesini sarsar, zedeler belki de harap eder.
Sen hastalık gözüyle, herhalde gideceğin bir menzilin olan kabrini ve daha arkasında uhrevî menzilleri görürsün ve onlara göre davranıyorsun.
Demek senin için hastalık, bir sıhhattir. Bir kısım emsalindeki sıhhat, bir hastalıktır."
(Hastalar risalesi)
..aslında bu devalar bütün konuyu özetliyor.vesselam
ilaç seni rahatlatti mi ben de kullanmak istemiyordum ama baska carem kalmadi gibi gorunuyor