Üniversiteyi bitirmiş birisi olarak size bir anımı anlatayım. Başka şehirde okul kazanınca, bir apart ayarladık. Babam sağ olsun benimle geldi bir sürü eşya bir sürü dert. Gittik apart hiç anlatılan gibi değildi 2 ayda bambaşka bir yer olmuştu. Farkında olmadan bir eve çıkmıştım. Yanıma gelecek arkadaş gelmiyordu. Yan dairemde 3 erkek kalıyorlardı. (3 kız olsalar belki farklı hissederdim) . Güvenlik duracak denmişti ama öyle bir şey yokmuş. Neyse arkadaşın kalacağı odayı gelip kitledi hatta apart sahibi. Bir oda ve bir koridor vardı sadece. O ilk günkü hava civa yoktu. Neyse bunları es geçtik. Her yeri çamaşır suyuyla yıkmaya başladım. Derken her yerden hamam böceği çıkmaya başladı. Babam sağ olsun yedek kıyafet getirmemişiz salak gibi ona, girdi banyoda böcekler var diye o duruladı. Akşam oldu babam bilet almaya gidecek. Bende aparttayım. Babam çıktı aşağıya indi sanırım 5 dakikalığına yalnız kaldım. O duyguyu tarif edemem. Yalnız böcek elini uzatsan samimiyetin olan insanların olmayışı. Hepsi üşüştü kafama kapıdan çıktım. Koştum babamı durdurdum baba dedim bu gece kalsan olur mu? Sanki hayır dicek ama nasıl korkuyorum. Kalırım tabi ki dedi. Nefesimi bıraktım. Ailesizlik çok zor. Kötü iyi farketmez bu samimiyeti kimseden göremiyor insan zaman geçtikçe. Babam kaldı gece eşyalarım kirlenmesin diye örtü filan istemedi. Dedi yedek dursun. Ben okula gittim geldim ilk gün babam dediki git gel duruma bakalım. Dedi ki yapamayacaksan dönelim olsun dedi. Yediremedim tabi dedim hayır kalacağım. Ama burada kalmak istemiyorum baba bir çare bulalım. Kyk hakkım yoktu artık. Özel yurda gittik. Ben insan görünce tabi kafam dağıldı. Küçük çocuk gibi. Babam öyle gördü beni tamam dedi artık ben gideyim. İşte o zamandan bu zamana 10 sene geçti. Hala inanamıyorum okulun bitmesine. Bambaşka bir insan oldum. Allah başımızdan eksik etmesin Babam şimdilerde bana bir iş verdiğinde o şehirleri aştı tek başına, evde kaldı yurtta kaldı, İnsanları idare etti deyip öne beni atıyor. İnsan kendine güvenmeli. Geri kalan herkes bunu görünce aynını yapıyor.
Off çok benzer şeyler yaşamışız. Ama benim babam direk çekti gitti. 19 yaşımda sap gibi bilmediğim kocaman bir şehirde, dengesiz insanlarla kalakalmıştım. Hayatımın eeeen büyük travmalı dönemiydi. Ailemi, evimi, memleketimi deli gibi özleyip ağlıyordum sürekli. Üstüne bilmediğim şehirde başıma o kadar zor şeyler geldi ki. Hayat beni çemberinden tokatlayarak geçirdi resmen. Şimdi dönüp bakıyorum o yıllara kendime nasıl acıyorum...
19 yaşındayım bilmediğim bir şehirdeyim ve ailemden çooook uzakta . Herkese alıştım diyorum ama alışamıyorum hatta sabah akşam öğlen üç posta ağlıyorum. Senin gibi hissediyorum samimiyetimin olduğu insanları özlüyorum her yerini bildiğim memleketimin sokaklarında yürümeyi özledim... Umarım ben de senin kadar güçlü kalabilirim
Benim babam lisedeyken vefat edince başka şehire kendim gittim, bir kaç kez yer değiştirdim, anneme kıyamadım onu zor işlere katmadım. Mezuniyet anında kep atarken herkes gülerken ben hüngür hüngür ağlıyordum. Babamın en çok istediği şey benim okumam meslek sahibi olmamdı , göremedi. Kepi gökyüzüne atarken, gökyüzünden sanki baktığını hissettim. Yıllarca küsmüştüm neden erkenden öldü diye. Çocukça ve çok saçma ama insan öyle hissediyor. Neyse sağken kıymetini bilelim kalanların. Allah başımızdan eksik etmesin.
bende işte daha fazla yaşamamak için onalardan uzak huzur ve mutluluğu bulmak için tek başına apart hayalleri kuruyorum hala hepimizin hayatı farklı işte
"Yoksa sizi,boşu boşuna/amaçsız yarattığımızı ve bize döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?" (23/Mü'minûn 115) Sevgili Ada, hepimiz bir varoluş amacıyla yaratıldığımız için bunları düşünmek vakıf oluyor. Ne mutlu ki Hak,size bunları düşünebilmeyi nasip etmiş ve siz de bunların arasında bulmuşsunuz kendinizi. Ekim ayında bu meselelerin üzerinde duracağınızi söylemişsiniz,naçizane tavsiyem Kur'an-ı Kerim meali okumanız yönünde olacaktır. Eğer inanan bir insansanız ne mutlu inandığınızı pekiştirmiş olursunuz okuyarak,eger inanmiyorsaniz ne mutlu perspektifinizi genisletmis olursunuz. Cunku dediginiz gibi zaman azaliyor ve ölüm kapimizi ne zaman çalar bilemiyoruz. O çalmadan bir seyleri anlayabilme lutfuna sahip oluruz belki. Siz okuyan,sorgulayan ve ufku acik bir genc kizsiniz. Eminim ki Kur'an-i Kerim'i okumak,yani aslinda Allah'in sozlerini okumak huzuru bulmanizda ve ogrenmeye giden yolunuzda daha da yardimci olacaktir. Aydinlanmaya giden yol sancilidir, ama cefasini cektiginiz yolun sonu mutlaka sefa olacaktir. Allah yardımcıniz olsun. Hep dualarimdasiniz, siz ve eşiniz. Butun takipcilerinizin boyle guzel hisler yasamasina vesile oluyorsunuz,Allah da size daha ve daha iyilerini nasip etsin. Yolunuz hep acik ve cevreniz hep iyiliklerle cevrili olsun. Iyi ki varsiniz.
Okur musun veya dikkate alır mısın bilemem ama ben yine de yazayım, kalbine gelen o sıkıntının adı vesvese, ve kalpler Allah'ı andıkça huzur bulur, meditasyonun yanı sıra Allah'ı da tanımaya çalışırsan kalbin huzur bulabilir, deneyerek test edebilirsin sana kalmış
Katılıyorum. Hatta bunu yazmak isteyip, birileri eleştirir gerzek gerzek laf edip kavga çıkartırlar aman boşver yazma derken yorumlara girip bakınca bunu görmek 🤍 sevindirdi. Seninle aynı şeyleri düşünen insanlar olması güzel..
Hayata çok büyük anlamlar yüklediğimizi düşünüyorum biz Sonsuz boşlukta küçük bir kum tanesi sonsuz zamanın içinde ise ANdan ibaretiz zaten günün birinde yok olacağımız öleceğimiz bir hayata gelmişiz bu hayatı saçma sapan gereksiz anlamlarla dolduruyor sonsuz zamanda yaşadığımız o küçücük anı kendimize zehir Zindan ediyoruz Bu yaşadığımız hayatta Bu yaşadığımız dünyada gerçekten ama gerçekten bize ait olan tek bir şey var mesela hayatımız bize ait değil hiç tanımadığımız Biri gelip elimizden alabilir en sevdiğimiz Akrabalarımız dostlarımız bize ait değil ölebilir gidebilir kaybolabilir paramız ekmeğimiz bize ait değil yenir biter harcanır gider yarın bize ait değil yarına kalıp kalmayacağımız meçhul bu hayatta bize ait tek bir şey var sevgili Ada içinde yaşadığımız an anı İyi yaşa anı değerlendir anı güzelleştir gerisini Çok düşünme 🤗
Ölüm, vazife-i hayattan bir terhistir, bir paydostur, bir tebdil-i mekândır, bir tahvil-i vücuddur, hayat-ı bâkiyeye bir davettir, bir mebde'dir, bir hayat-ı bâkiyenin mukaddimesidir. يُم۪يتُ Yani: Ölümü veren odur. Yani: Hayat vazifesinden terhis eder, fâni dünyadan yerini tebdil eder, külfet-i hizmetten âzad eder. Yani: Hayat-ı fâniyeden, seni hayat-ı bâkiyeye alır. İşte şu kelime, şöylece fâni cin ve inse bağırır, der ki: Sizlere müjde! Ölüm i'dam değil, hiçlik değil, fena değil, inkıraz değil, sönmek değil, firak-ı ebedî değil, adem değil, tesadüf değil, fâilsiz bir in'idam değil. Belki bir Fâil-i Hakîm-i Rahîm tarafından bir terhistir, bir tebdil-i mekândır. Saadet-i Ebediye tarafına, vatan-ı aslîlerine bir sevkiyattır. Yüzde doksandokuz ahbabın mecma'ı olan âlem-i berzaha bir visal kapısıdır. Ölüm, i'dam değil; tebdil-i mekândır. Kabir ise, zulümatlı bir kuyu ağzı değil; nuraniyetli âlemlerin kapısıdır. Dünya ise, bütün şaşaasıyla âhirete nisbeten bir zindan hükmündedir. Elbette zindan-ı dünyadan bostan-ı cinana çıkmak ve müz'iç dağdağa-i hayat-ı cismaniyeden âlem-i rahata ve meydan-ı tayeran-ı ervaha geçmek ve mahlukatın sıkıntılı gürültüsünden sıyrılıp huzur-u Rahman'a gitmek; bin can ile arzu edilir bir seyahattir, belki bir saadettir.
Bilmiyorum herhangi biri yazdıklarımı okuyacak mi ama bunu dile getirmek beni rahatlatıcak ve okuyacaklara da iyi hissettirir umarım..iki hafta sonra yurtdışında üniversite okumaya gidicem bu benim hayalime açılan büyük bir adım evet ailemden uzakta olucam bunun kırgınlığı var ama öğrenmek bilinçlenmek 10sene sonraki kendime başardım duygusunu tattırmak için kafamın içini dinliyorum yanlışı ve doğrusunu deneyimlemenin beni daha güçlü yapacağına inanıyorum bu hayatta ne kadar sevdiklerimizle olmak istesek de çok daha fazlası kendimiz için yaşıyoruz 50 yaşında aklında hangi anılarin hangi deneme duygusunun yerleşeceğine şuanki sen ve kararlarin yön veriyor ânı dolu yaşamak kadar bazen durup düşünmek ağlamak da çok iyi hissetiriyor hayatta da mola vermenin emin adımlarla daha iyisine ilerlemenin bizi çok daha iyi hissettireceğini inanıyorum zaman hızlı ilerliyor lütfen kendiniz için de yaşamasını bilin kendinize iyi bakın ❤️
Durmak yok yola dewam⭐️🤞🏼bn deneyimimden kaçmıştım ve gördüm.tamda düşündüğünüz bad vibe gerçeği oluyor.o yüzden geleceğe güwenmek en güzel şey⭐️🌱Çünki;gelecek bir hediye yani kendi bilincin ve şuandan görmüşlüğün🌟🤞🏼⭐️
Geçen hafta üniversite için başka şehire gittim ve 1 hafta boyunca aileden her şeyden uzak kalmam beni mahvetti okulumu yurdumu vs sevmedim ve yapamayıp evime geldim şimdi de tekrar başka şeyler yapmak istiyorum,bazen ailemizi özlüyoruz ,her şeyi özlüyoruz ,bir an hep onların yanında kalmak istiyoruz ama sonra kendimizinde bir birey olduğunun farkına varıyoruz ve yaşamaya, tek kalmaya alışmaya devam ediyoruz 🫰🏻✨🤍
@@karanlikdunya9400 bazen olduğunu yerde bir şeylerin değişmesini beklemek bana saçma geliyor evet zaman her şeyin ilacı ama bir şeyi istemiyorsanız zamana bırakıp alışmayi beklemeyin ✨
@@nehiryagmur tabikide hak veriyorum sana ama hayata yeni başlamış ve artık aileden uzakta yaşayan biri hemen uyum sağlayamaz hayata o yüzden zaman her şeyin ilacı
seni okadar iyi anliyorum ki. 2 hafta önce İrlanda'ya geldim bir süre burda kalacağım ve 2 aylik yeni başlayan bir ilişkim var. Ailemi ve sevgilimi çok özlüyorum.. nasıl yapicam nasıl burda kalicam hiç bilmiyorum, dönmek istiyorum, sürekli kafamda bu düşünce beliriyor ama tek başıma kimseye ihtiyacim olmadan ayakta durmam gerek. okadar zor kii
@@kubraeyuplar1800 benim ki vazgeçilecek bir şeydi çünkü aynı ülkedeyim ailemle ama sen sakın vazgeçme çok güzel bir hayata başlıyorsun , ben istediğim zaman okul okuyabilirim diye bıraktım ama sen sakın bırakma bu fırsatın karşına çıkması çok zor olabilir,3yıldır uzak mesafe ilişkisi yaşıyorum merak etme her şey hallediliyor 💖
Bir şeyleri düşünmekten bir şey yapamıyorum dediğinde aklımdan Oblomov geçti. Lütfen okumadiysan oku, ben de şuanda okuyorum. Düşünmekten eyleme geçmeyen birinin hayatını görmek iyi geldi bana.. Sevgiler.
şunu fark ettim, kendimde dahil olmak üzere artık kimsenin hayatı yolunda değilmiş gibi sanki kimse iyi hissetmiyormuş gibi geliyor. etrafımıza o kadar çok negatiflik bırakıyoruz ki bütün dünyanın üstünde kara bulutlar geziyor gibi, herkesi çok etkiliyor. son birkaç ay için özellikle. tek sorun kendimde zannediyordum ama bir sürü insan için bu böyleymiş. normalde her şey düzelir gibi hissederdim bu boşluğa düşünce ama şuan hiç geçmeyecekmiş gibi geliyor
Bence çoğu kişi görmezden gelecek ama ada abla senin için de söylüyorum bütün içtenliğimle o boşluk sadece inançla kapanabilir. Ne görüşe sahipsin hiç bilmiyorum ama biz bu dünyaya geldik ve nedeni belli. Ölünce bir şeyler olacak, bu dünya geçecek dediğin gibi öleceğiz ama sonrasında sonsuz bir yaşamımız var. Şu anımıza odaklanırken o olmak istemiyorum dediğin adayı görmezden gelmek yerine onu da görüp o karanlığın ve boşluğun sebebini bulmalısın bence. Belki görürsün belki görmezsin bilmiyorum ama umarım görürsün ve bu bir şeyler uyanmasına sebep olur unuttuğun… çok sevdiğim izleyerek de olsa ruhuna kalbine saygı duyduğum bi insansın o yüzden yorum yazmak istedim yoksa umursamazdım herkes kendine yaşıyor sonuçta. Ama umarım sen görürsün ve bazı şeyelr uyanır
Gökhan’ın telefonda konuşurken beslenme ile ilgili anlattığı şeyler çok ilgimi çekti çok merak ettim. Keşke Gökhan bu bilgilerini ya da beraber daha sık paylaşsanız :(
biz bu hayata allahın bir kulu olarak geldik ve ona layık biri olmalıyız hayatın anlamı benim için allaha layık bir kul olmak ve ona ibadet etmek yanlış anlama bende bunu düşünerek mutlu oluyorum senin düzenli hayatı yaşaman gibii
Söylediklerine karşılık söyleyecek o kadar çok şeyim var ki, yazmak yerine video çeksem tam olur. Ben de senin gibi benzer düşüncelere kapıldım son zamanlarda. Şu an için ailemle yaşamama rağmen onlardan ayrılacağım zaman nasıl hayatımı devam ettirebilirim diye düşündüğüm zamanlar oluyor. O zaman aklıma sen geliyorsun ve bu güçlü duruşun bana ilham veriyor Ada. Sana çoğu zaman bu konuda imreniyorum. Şu an iyi hissettiğin için de çok mutluyum. 😊
Merhaba Ada, ben üniversiteye hazırlandığım sene babamı ve bu sene annemi kaybettim ve kardeşim de yok. Korktuğun şeyleri yaşamış birisi olarak şunu söyleyebilirim bazen bu düşüncelerin gelmesine ve o acı tecrübelerden kaçmadan yaşamayı kendine izin vermen gerek. O acılardan kaçarken bazen aylarca sana iyi gelmeyen bir işe, insana, hayata tahammül etmen gerektiğini düşünüyosun ve aslında daha çok kendini yıpratıyosun. Geleni olduğu gibi kabul et ve ona göre hareket etme cesareti gösterebilmeni öneririm.
Allah bize yeter; o ne güzel vekildir, ne güzel dost, ne güzel yardımcıdır... Size tavsiyem Allah kelamı olan Kuran ı Kerim i anlayacağınız dilde okumanızdır. (Türkçe meal) Allah a firar etme zamanınız gelmiş. Bırakın sizi Yaradan size yolunuzu göstersin. sevgiler ♡
bu videonu yeni izliyorum. eylül ayı hayatımın yıkımını yaşadım. biricik annemle vedalaştım bu dünyada. insan böyle bir şeyi tabii tahmin eder bir gün başıma gelecek der ama bu kadar erken kimse beklemez ya hani. kendi başıma geleceğini bu şekilde acılar içinde olacağına da ihtimal vermemiştim hiçbir zaman. ama iki senedir verdiğimiz savaşı kaybettik. her türlü acısını can çekişini gördüm. hayatın anlamsızlığı bin kat arttı gözümde. sadece babam ve ben varım bu hayatta. bir kardeşim bile yok. babam için psikolojimi toplamaya hayata dönmeye çalışıyorum. ölüm denilen kelime bu kadarmış. insan ölüp gidiyor ardından hayat durmuyor. bir metrelik toprakla bakıştım durdum günlerce. altında yatanın annem olduğuna ikna etmeye çalıştım. ki hala da çalışıyorum. ama çok zor. ölmek kolay bu düşüncelerle yaşamak zor. niye yazdım bilmiyorum bunları. iki yıl önce izlemiş olsaydım bu videoyu bu kadar etkilenmezdim. ama insanın büyüdüm değiştim demesi için ölüm kavramına getirdiği bakış gerçekten çok etkiliymiş. en küçük olaylara bile öyle farklı bakıyorum ki. yaşam sonsuz bir öğretmen. farkındalığımız arttıkça da sorgulayışlarımız devam ediyor. günün sonunda tekrar uykuya dalıyoruz. çünkü elimizden gelen bu. günleri devirmek… ölene dek.
işte hayat ne garip yaşamı sevdirmeye çalışırken bir yerden de yaşamayı sorgulatıyor aslında bu önemli bir şey bazı şeylerin içinde kaybolmak düşünmek bana robot olmadığımı canlı olduğumu hissettiriyor bakış açılarımız çok önemli günün boş geçebilir veya dolu geçebilir hayatı her zaman dolu dolu yaşamak yorucu ve her bir şey yapamadığımızda yetersiz hissetmemize neden olabilir biz dört dörtlük canlılar değiliz hayatınızı mükemmel oldurmaya çalışmayla zaman kaybedip enerjinizi kaybetmeyin mutsuz bir gün geçirebilirsiniz bunun için canınızı sıkmayın mutsuzken düşündüğünüz düşünceler mutluluk için çabaladığınız yolun yapı taşlarıdır
@@beyazlamor5591 milletin yorumlarının altına noktalama diye tutturmuşsun noktalamadan daha önemli konular konuşulmaya çalışılıyor anlayan anlıyor zaten sen yanlış videoya bastın herhalde noktalama işaretleri öğrenme videosu değil bu
@@melisauzuner Milletin yorumlarının altına noktalama diye tutturmadım. O mesajlara bak, yazdığım kişilerin mesajlarında koca bir paragraf var ve tek bir nokta veya virgül yok. Dümdüz yazılmış, anlam karmaşası içinde cümleler... Savunmayı bırakın da anlayın şu noktalamanın önemini. Onu da burada ben mi öğreteyim size. Açın öğrenin noktalamanın neden önemli olduğunu. Noktalamanın cümle anlamlarında hayati bir etkisi olmasa neden icat edilmiş ki noktalama işaretleri. Biraz düşünün. Liseyi bitirmiş biri böyle mi yazı yazar? Size ilkokulda "Oku da baban gibi eşek olma" cümlesiyle "Oku da baban gibi, eşek olma" cümlesi arasındaki farkı öğretmediler mi mesela? O tek bir virgül anlamı tamamen değiştiriyor. Bırakın savunmayı... Noktalama hayati önemlidir. Okuyana da saygıdır ayrıca.
bahsettiğin karanlık kısmı o kdr sık düşünüyorum ki son yıldır.. o karanlık da öyle çekip bi sarıyor =( dünyada en çok gerçekleştirmek istediğim şeyi bile düşünsem gerçekleştirsem ne olacak ki diyecek kdr numb hale geliyorsun bir noktada. hiç bir şey hiç kimse yardım edemez gibi ..hayatı çok sevmekle başlıyor ve hayatı kaybetme korkusuyla.. bahsettiğin şeylere odaklanıp bu düşüncelerden sıyrılabilmek gerçek bir meziyet bence ;)
I think if you spent a majority of your life working towards a goal, then finally achieving hat goal, it's natural to feel a bit lost and/or without direction. Now having the greencard and fully living in the U.S. without worrying to leave at some random point is a blessing but it also leads to the question of "Whats next?" I bet. Thank you for sharing your thoughts much love to you from Canada 🍁
Bir süre önce Ada'nın videolarını attığı gün izleyebilirken şuan 20 gün sonra izleyebilecek vakti buluyorum. Ve bu video için inanılmaz geciktiğimi hissettim, videonun sonunda konuştuklarında o kadar kendimi buldum ki, insan en dipteyken bazı şeyleri fark edemiyor ama başkası söyledikçe olanlar yüzüne o an çarpıyor ve kendine dönüp bakmanı sağlıyor. Sadece 23 dakikanı verdiğin üstüne üstlük tanımadığın birisi sana o kadar güzel dokunuyor ki, içerik üretmeyi asla bırakma ada insanlara mutluluk veriyorsun
Geçenlerde senin hiç gurbetten bahsetmedigini fark etmiştim bence daha fazla göçmen psikolojisi videoları çekmelisin son yıllarda Türkiye'yi maalesef terk eden, terk etmeye hazırlanan ve terk etmeyi düşünen çok insan var.
12. sınıfım belki de geleceğimi belirleyeceğim bir noktadayım ve bahsettiğin düşünceler hayatın anlamsızlığı sürekli düşündüğüm şey ama buna odaklanıp kendime düşüncelerimle zarar vermeyi istemiyorum. Elimde olmadan sürekli bu duruma kapılıyorum. Bundan kurtulmanın yolunun harekete geçmek olduğunun farkindayim ve harekete geçecek gücün de icimde olduğunu biliyorum. Umarım başarırım...
12.sinif insanı her açıdan yoran bir dönem.iş lafta değil eylemde bitecek. İpin ucu kaçmadan yakalaman gerekiyor. Kendine uygun zamanı bul düzenli olmaya çalış gerisi zaten kademelerle gelicek. Duygusal çöküşler için de kendini boşuna üzme her türlü farklı bir farkındalık yaşanacak sakin kal ve üstesinden gelebileceğini kendine hatırlat 💪 Bolca başarılar
Herkes ailesinden uzak kalmak hakkında bir hikayesini anlatmış ben de tam tersini anlatmak istiyorum. Gerçekten şu an olduğum yerden o kadar uzaklaşmak istiyorum ki anlatamam farklı bir şehir belki ülke farklı bir hayat kurmak istiyorum belki de biraz uzaklaşmak… yaşadığım yerden veya düşüncelerden bilmiyorum yeni bir hayat kurmak, beni üzen veya kıran her şeyi geride bırakıp çekip gitmek istiyorum. Kimseye içimi dökemiyorum. Hem gitmek istiyorum hem de adım atmaya mecalim yok cesaretim var ama başarısızlıktan korkuyorum. 20 yaşındayım ve bu yaşıma kadar hiçbir şey başarmadım kimseyi gururlandıramadım kendim de dahil . üniversiteden mezun oldum . bir işim yok boşluktayım adeta . yaşadığım evin duvarları üstüme üstüme geliyor. Hiçbir şey yapmak istemiyorum ailem sürekli üstüme geliyor kendi istedikleri şeyleri yapmamı istiyorlar bu beni daha da bunaltıyor ne yapmak istediğimi bilmiyorum oradan oraya savruluyorum
Bende böyle bir durumdaydım. Gerçekten yıllarca o ortamdan kurtulmak istedim hatta resmen gün saydım her gece bir günün daha bittiğine sevinirdim. Sonunda kurtuldum da ama şuan yine de mutlu olamıyorum çünkü ortam değişsede ben değişmedim. Ben hala aynı benim. Şuan kendi evim var, beni üzen herkesten çok uzağım ama mutlu değilim, olamıyorum. Daha doğrusu bir gün mutlu olsam bir gün dipteyim bundan kurtulamıyorum. 22 yaşındayım ve hayatımı hep erteledim. İlk önce aile evinden çıkmak istedim, başka şehirde bir üniversiteye gittim. O zamanlar iyi gibiydim ama araya pandemi girdi. Sonrasında mezun oldum iş bulamadım. Başka bir bölüm daha okudum, mezun oldum. Yine iş bulamadım. Evlendim ama eşimin işinden dolayı bir süre ayrı kaldım onun ailesiyle yaşadım. Ondan sonra kavuştuk şimdi kendi evimdeyim. Beni bu dünyada en iyi anlayan, en sevdiğim, en sevildiğim kişiyleyim. Yıllardır olmak istediğim noktaya sonunda ulaştım. Ama dediğim gibi ben değişmedim yine mutsuzum ve yine yetersiz çoğu şey. Hiç bir zaman da tam olmayacak bunu anladım. Ada'nın da dediği gibi bakış açısı her şeyi bambaşka hale getiriyor. Ben kendimi sevebilen biri değilim. Bunun için çabalıyorum ve bana en iyi gelen şey bu oldu. Şartların çok kötü olduğu dönemlerde olacak çok iyi olduğu dönemlerde. İkisini de yaşadım ve ikisinde de aynı şeyleri hissettim çünkü ben hiç bakış açımı değiştirmemiştim. Lütfen elinden geldiğince bunu değiştirmeye çalış. Kendini sevmeye çalış, kendine merhamet et, kendine çok iyi bak. Bu hayatı yaşamak için biraz "polyanna" olmamız gerekiyor.
@@sumeyye.b1692 ben kendimi çok seviyordum. Özgüvenim yüksekti. Ama şimdi vücudumla hiç barışık değilim kilomdan dolayı . Ve depresyona girdim. 4 ay yataktan çıkmadım . Yavaş yavaş kendime geldim. Ama şunu fark ettim. Bu hayata bi kere geliyoruz ve zaman geri gelmiyor. Benim fiziğim de kimsenin umrunda değil
@@inflamesunicorn7033 Aslında hepimiz o kadar aynıyız ki. Aynı şeyleri yaşıyoruz sanki hep. Bende eskiden kendimi severdim sonra bir depresyon dönemi yaşadım ve aşırı kilo verdim. Tekrar alamadım. 5-6 yıldır sürekli kilo baskısı görüyorum. Çok yakınlarım bile bu konuda kaldıramayacağım sözler söyledi. Bu beni mahfetti. Önce kendime olan sevgimi ve güvenimi tüketti daha sonra da herhangi birinin beni sevebileceğine olan inancımı sarstı çünkü annem bile eşin seni nasıl seviyor bu halinle gibisinden cümleler kurdu. Onlarla birlikte bende kendime eziyet ettim yıllarca. Kendimi çok kırdım, çok yıprattım. Kendi hayatımı çürüttüm sanki kendi elimle, aynaya bile bakamazdım. Şimdi hepsinden uzağım. Bu ortamdan kurtulmak tabiki iyi geldi ama geçmesini sağlamadı. En baştan kendimi sevmeyi öğrenmeye çalışıyorum, kendime kendimi affettirmeye çalışıyorum. İnsanlar umursasada benim umrumda değil artık. Onların yüzünden yıllarımı bir karanlıkta geçirdim zaten. Bir daha bunun olmasına izin vermek istemiyorum. Sende izin verme asla. Dediğin gibi giden zaman geri gelmiyor. Ve ne kadar zamanımız kaldı bunu da bilmiyoruz.
Nerden başlasam bilmiyorum ama şöyle söyleyebilirim 2020 yılında liseden mezun oldum 12. sınıftayken bunalıma girdim korananın etkisiyle bende senin gibi farkındalık kazandım ve benimki 6 ay kadar sürdü sonrasında mezuna bıraktım ve profesyonel destek aldım bu konu da şimdi daha iyiyim derslere gelecek olursam geçen sene 70 bin yaptım eğitim sisteminin güzelliğine maruz kalıp yerleşemedim şimdi yeniden mezuna kaldım etrafımdaki arkadaşlarım savrulup gittiler başka şehirlere bazıları ise mezuna yeniden kaldığım için benimle sinsi sinsi dalga geçiyor kendime söyleyebileceğim söyle bir şey var benim gibi olanlar içinde insanların fikirlerini yönetemezsin senin hakkında ne düşünüyorsa düşünsün kalbini kıracak bir şey söylediğinde şunu düşün o söylediği cümle ağzından çıktı senin için ne ifade edeceğini bilmeden söyledi o yüzden insanların ne söylediğine takılma çünkü insanlar konuşur ne konuştuğunu bilmeden
Yorumu ilk okuduğumda acaba ben yazdım da daha sonra unuttum mu diye düşündüm tarihler ve yaşadığımız durum o kadar aynı ki ve dediklerine o kadar katılıyor ve inanıyorum ki ❤❤ lütfen bana tekrar dön
"70 bin yaptım eğitim sisteminin güzelliğine maruz kalıp yerleşemedim" diyorsun ama bir paragraf yazı yazıp, yazıda hiçbir yerde nokta ve virgül kullanmadan yazıyorsan, suçu eğitim sistemine atman haksızlık olur. Bu zamana kadar okulda hiç mi öğretmediler? Evet eğitim sistemi kötü. Ama ya öğrenci? Bir paragraf yazı yazıp hiçbir noktalama işareti kullanmamak da ne biliyim yani... Sistemin güzelliğinden değil o. Tamamen öğrencinin öğrenmeme hakkını sonuna kadar kullanmasından. Üniversite seviyesine gelmiş birine yakışıyor mu şu yazdığın paragraf? Yanlış anlama ama yazı yazarken noktalama kullanmamanın bir mazereti olamaz. Okuyana da saygısızlıktır bu. Çünkü yazıda noktalama işaretleri kullanılmadığında okuduğunu anlamıyor insan. Bir şeyler anlatıyorsun ama anlaşılmanı zorlaştırmış oluyorsun. Doğru değil mi?
@@beyazlamor5591 Bu eğitimin kötü olduğu gerçeğini değiştirmiyor . Bunu dersleri çok iyi ve anadolu lisesini 97 ortalama ile bitirmiş biri olarak söylüyorum ki okul bana hiçbir şey katmadı.
Bildiğimiz üzere başkalarının bizim hakkımızda ne düşündüğünü kontrol edemeyiz ama kendi aklımızı düşüncemizi kontrol edebiliriz ve en olması gereken de bu. Farkındalık yaşaman bile bence büyük bir adım. Diğerlerinin enerjini düşürmesine izin verme lütfen.. Umarım çok daha başarılı günler seni bekliyordur
En sevdiklerini kaybetme korkusunu benim cümlelerimle ve duygularımla tarif edebilen hiç tanımadığım biriyle bugün bu video sayesinde tanıştım desem yeridir Ada. Tam da bu hislerimin, düşüncelerimin beni zaman zaman yokladığı bir dönemde karşıma çıkan ve bana iyi gelen bir şeyi sana da tavsiye etmekten alıkoyamadım kendimi... Netflix'te uyarlaması yapılan çizgiroman Sandman'i baştan sona seyir keyfi için izlemeni önermenin dışında özellikle de bu duygu yoğunluğuna iyi geleceği için ''Kanatlarının Sesi'' bölümünü yalnız başına içselleştirerek izlemeni mutlaka tavsiye ederim. Umarım bana verdiği huzur ve rahatlamayı sana da verir. Sevgiler.
Kesinlikle benim için de eylül ay cok zordu. Ben de her seyi cok dusunuyorum ve hicbir sey yapamiyorum dusunmekten. O kadar yogun ki dusuncelerim anlattıklarınla seni kendime cok yakın hissettim. Videoların beni aşırı motive ediyor izlerken huzurla doluyorum resmen. Umarım ekim ayı cok guzel bir ay olur ben de sana kocaman sarılıyorummmm❤️
Dünyanın farkli uçlarinda farkli hayatlar sürerek aynı düşünceleri kafasından geçiren aynı dibe inen insanlar . Nerde kimle ne şartlarda olursak olalim insani bitiren yine insanin kendisi. Sana bayiliyorum Ada abla🤍
her zaman her yeni videonda beni daha da olgunlaştırdığını düşünüyorum 17 yaşındayım ve seninle ne kadar benzediğimi her videoda yeniden anlıyorum her şey için teşekkürler her zaman hissettiklerini bize anlatıp yalnız olmadığımızı gösterdiğin için.Seni çok seviyorum Ada iyi ki varsın her zaman istediklerin senin olsun kocaman kalpp
Seni yıllardır takip ediyorum ve bana gerçekten çok iyi geldiğini bilmeni isterim. Bütün gün evde bomboş yatıp hiçbir şey yapmayarak pişman olup duruyorum. Seni izleyince bi yaşama enerjisi geliyor. Artık kalkıp bir şeyler yapmalıyım diyorum kendime. Aynı zamanda Gökhan ve seni izlemek gerçekten böyle bi sevginin var olduğunu görmek bana büyük bir umut veriyor. Ve son olarak eklemek isterim ki seni mutlu görmek beni de mutlu ediyor ama üzgün görmeye dayanamıyoruuuum. Umarım hayatında her şey dilediğin gibi olur ve Gökhan'la seni her zaman mutlu görürüz. Çok çook öptüüm sizi çok seviyorum.
Hayatımda sevdiğim birçok insanı kaybettim. Kaybettiğim andan bu yana hayatımda yapmak istediğim birçok şeyi yapamıyorum çok geriledim içimde biseyler öldü sanki. Zoraki yaşıyor ve kendimden memnuniyetsiz şekilde yaşıyorum. Bilmiyorum bu kaybetmeler bana eksi olarak dönüştü içimde. Heves kalmadı çoğu şeye bu kadar erken kayıplar yaşamak bana ağır geldi. Ama hayatın içinde ölüm diye bir gerçek var toparlanmam lazım daha iyi şekilde hayatıma yön vermem lazım bu gittiğim yol yol değil. Söylediklerin beni çok etkiledi teşekkür ederim herşey için iyiki varsın 🙏❤️
İnsan ne kadar gerçeklerden kaçmak istese de arada zamanın geçtiği dünyanın fani olduğu akla gelince bir iç hesaplaşmaya giriyor ama ne fazla unutmak ne de içine fazla dalmamak lazım bu düşüncenin, dozu ayarımda tutabildikçe güzel aslında, doğum günlerinde yaş almaz insan farkındalığı, değişimi artıkça alır o yaşı, ne güzel bunu paylaşmış olmanız 😊
25 yas ve sonrasinda olagan bir durum, buyumek ve buyuyunce hem buyuk dedigimiz insanlari anlamak ve yaslandikca olume yaklastigimiz hissiyati belki de bilincaltimizdaki bu dusunceden kaynaklaniyor, hatta bazen bu yasima kadar bunu dusunmeyerek yanlis mi yaptim yanildim mi deme evreleri..
2020 den beri zaman nasıl geçiyor anlamadım bile, her şey anlamını yitirdi son zamanlarda ve ben fırsatları kaçırmışım gibi hissediyorum. Çinliler zaman ayarıyla da oynadılar.
Düşünmek en zor işlerden biri. Birçok insan buna teşebbüs etmiyor. İnsan olmak bu zor iş becerisi ile başlıyor zaten. Aslında bunları düşünerek kendimizi gerçekleştirme yolculuğunun tadına varıyoruz. Tek değilsin ve iyi ki bizimlesin.
Ada, bir süre kendinle baş başa kalmak istediğin için bir işe girmediğini vs videolarından biliyorum. ama yine de son zamanlarda görüyorum ki hayatın bi boş geçiyor. Ben bu tarz düşüncelerinin de kendinle çok fazla baş başa kalmaktan olduğunu düşünüyorum. bence oralarda bir işe girsen hem çok başarılı olursun hem de farklı bi meşguliyetin olur ve kafan sürekli iç sesini dinlemek zorunda kalmaz. unutma sosyal medya seni hayatının sonuna kadar götürmeyebilir.her şeyin son bulması bi RUclips hesabının kapanması ve geri alamamana bakar . kesinlikle bir işin olmalı . umarım yanlış anlamazsın, sağlıcakla.
ada hem bu kadar güzel bir kadın olman hem de derin olman... çok özel birisin. ben de okul için evden ayrıldım ve cidden karamsar hissediyordum. annemler anlar neden gittiğimi ama kedim anlamaz. eminim küser bana. hala daha elimdeki çizikleri duruyor. evet bazen ben de aşırı yalnız hissediyorum. evlensek de arkadaşlarımız da olsa hatta ailemizin evinde yaşasak bile yalnızız. çok önemli işler diye düşünüp kafamızı yorduğumuz her şey önemsizleşiyor böyle anlarda. küçük olsam depresyonda olduğumu düşünürdüm ama ben de büyüdüğümü hatta yaşlandığımı anlıyorum. belki bunu kabullenip içimizde süren savaşı durdurmamız bize iyi gelir. belki iç huzuru bulabilmektir tek görevimiz. bu da bazen yetinmekten, şükürden, çevremize karşı sefkat ve iyi niyetimizle mümkündür.
Videoyu açarken aklımda aslında videonun sonunda anlattığın düşüncelerin benzerleri vardı. İnsan beyni tuhaf, demek ki sinir yolaklarımız bu aralar benzer çalışıyormuş, benim için çok anlamlı bir tesadüf oldu. Ben de dünyanın çok karanlık ve anlamsız olduğunu sürekli düşünerek hayatımı geçirmek istemiyorum, gerçekleri kavrarken iç dünyamızın bizi boğmaması mümkün müdür tam anlamıyla bilmiyorum ama zor da olsa bu dengeyi bir gün kurabiliriz umarım❤
Bayılıyorum sana Ada idolümsün,sen, izleyince çok mutlu oluyorum. Bakış açıların olaylara karşı gösterdiğin olgunluk ... 5 yıldır takip ettiğim tek youtuber sensin. İlede ben de senin gibi youtuber olup insanlara ilham olmak istiyorum.💛💞😍
Genelde ytda yorum yapmam çok nadirdir hatta iki elin parmak sayısını geçmez yaptığım toplam yorumlar. Sadece şunu demek istiyorum bu işte (tabii iş diyebilirsek) süpersin. Montajların geçişlerin özellikle kamera açıların ve kompozisyonun çok güzel. Bir gün korkuyorum bırakacaksın diye. Çünkü yaklaşık bir sene önce bırakacakmış gibi bir video çekmiştin. Üniversitede molada yemek yerken videonu izlemek için sabırsızlanıyorum. Keşke haftada bir değil de her gün yemek molamda izleyebilsem. Bilmem okur musun ama devam et ve lütfen bırakma
Ada seninle büyümek çok güzel bir şey özellikle böyle konuştuklarını dinledikçe bir şeylerin farkına varıyorum sen üniversiteye giderken ki seni izlediğim zamanlardan bugüne kadar o kadar büyüdüğümüzü hissediyorum ki iyi ki senin videonu merak edip tıklamışım o zamanlar .Ben hayatımda sürekli bir ablam olmasını istedim ve sen beni ne kadar tanımasan da ben seni ablam olarak hissediyorum senden bir şeyler öğrenmeyi senin yaptığın şeyleri örnek almayı seviyorum teşekkür ederim her şey için seni çok seviyorum ❤❤❤❤🥹
@@beyazlamor5591 Bence de kullanılmalı ama işte içinden geçenleri böyle bir anda yazarken çok dikkat edemeyebiliyorlar bazen bende tekrardan okumadan direkt atmıştım☺️
Yalnız değilsin Ada, hissettiklerimiz aynı. Bazen düşünmemek, sadece hayatın içinde olmak gerekiyor gibi hissediyorum. Umarım daha iyi, dünyanın yaşanmaya değer güzelliklerle dolu tarafında oluruz her zaman❤
duygularımın tam anlamıyla dışa vurumu tarzı bir dertleşme olmuş ama tam olarak. izlerken her şey o kadar tam anlamıyla benim düşündüklerimdi ki şoka uğradım birilerinin daha böyle hissetmesine. ben böyle şeyleri sesli bile söylersem gerçek olacak düşüncesiyle boğuşuyorum karantina başladığından beri ve ilk defa yazıyorum bir yere bu bile bi noktada rahatsız ediyor beni. son 2 aydır kendime geldim diyebilirim ve evet meditasyon ve düzen sayesindeydi hayatın anlamsızlığını düşündükçe gittikçe anlamsızlaşmaya başlıyor bundan sıyrılmak içinde gerçekten meditasyona sığınıyorum artık ve o başlarda 5-10 dakika olan meditasyon süremin şimdilerde 20 olmasına ve bunu fark etmememe şaşırıyorum. müthis bir rahatlama veriyor.
Ada kafa yapısı olarak kendime o kadar benzetiyorum ki seni, dönem dönem hepimiz benzer şeyleri düşünüyoruz ama günün sonunda birşey yapamıyoruz.Belkide kendimizi fazlaca akıllı buluyoruz ama malesef herşeyi anlayabilecek kadar akıllı varlıklar değiliz.Sorgulamak lazim ama bazı şeyler düşünmekle ya da sorgulamak ile çözülmüyor belki dee sadece hissetmek lazım
Yalniz degilsin ada kendini üzme, gerçekten çevrende çok güzel insanlar var , bunu asla unutma ve onlardan duygusal olarak beslenmen yeterde artar bile.
Duygularıma o kadar güzel tercüman oldun ki...Okulum bittikten sonra mesleğimi kullanarak yurtdışına taşınma düşüncem vardı ve bunda çok kararlıydım ama sonradan düşündüm ki annem 53 yaşında ve bi 53 yıl daha yaşamayacak ve ailemden birine bi şey olsa ben hemen yanlarında olamicam vs ve bu yüzden sürekli orda kalma düşüncemden vazgeçtim..
Aynı şeyleri ya da çoğunun benzerlerini her gün bazen saatlerce bazen ağlayarak bazen sadece kısa bir anda düşünen,düşüncelere kapılan bir insan olarak seni öyle iyi anlıyorumkii kapıldığında seni sürüklemeleri düşüncelerden kaçamamak hayatın her an her dakika her saniye geçiyor oluşu biran aslında her şeyin önemsizliğini hissetmek ve o gelen hiçlik hissi bununla baş etmek zor cümlelerin bana da çok iyi geldi seninle karşılıklı konuşuyormuş gibiydim. İyi ki varsın ve unutma hepimiz bu hisleri yaşıyoruz. Bundan acı duyuyoruz. Garipleşiyoruz ama YALNIZ DEĞİLSİN. Yalnız değiliz.❤
İkinizin de verdiği vibe son zamanlarda o kadar değişti ki kesinlikle kötü yönde değil insan değişmezse bir sıkıntı vardır buyudunuz davranışlarınız çok büyüdü biz de aynı şekilde o yüzden çok hoşuma gidiyor sizin bu dingin sessiz hallerinizi izlemek 💗
Tesekkurler ada yalniz degilmisim bu konuda, yaptigim her iste varolussal krizin aklimin ve dusuncelerimin icinde dolasmasi gercekten bir sureden sonra mental dusuklugune yol aciyor ve dusuncelerim eylemlerimin onune geciyor, kafam oylesine doluyor ki icime kapanip aynı seyleri en detayli sekilde dusunmekten bazen kafayi yiyecegimi zannediyorum ama dedigin gibi 2-3 gun suruyor bu krizlerim ama asla tekrarlanmasini istemedigim ve bu aralar sık sık olan krizlerim, insan dogasi gereğin hayatin anlamini veya anlamsizligini asla cozemeyecegiz sanirim ama etrafindaki guzellikleri gormeye baslayinca bir seyleri basarinca ve dogru insanlar dogru zamanda gerek fiziksel gerek ruhen yaninizda olunca bir sorun kalmayacagina eminim, yani kendinize iyi davranin, iyi gelen seyleri yapin. Cok cok saglicakla kalin
Çok samimisin bu duyguları paylaşmak asla ama asla kolay değil. Güçlü bir karakterin olduğunu buradan anlayabiliyoruz sanada duymak okumak iyi gelir diye yazıyorum:) Her şey geçici inişler de çıkışlar da mutluluklar da üzüntülerde korkularda. Böyle çöküş zamanlarında şükürle bu durumdan çıkabilirsin, sadece gördüğün, duyduğun için bile günlerce şükredebilirsin. Bu senin anı yaşamanı kolaylaştıracak şimdinin gerçekliğini hissettirecektir. Ve düşününce gerçek çok güzel çok anlamlı , senin varlığın gibi☺️
son kısımdaki konusmandan çok etkilendim, bende son iki senedir o tarz çöküşler yaşıyorum ve dediğin gibi bu bizim dünyaya nasıl baktığımızla alakalı, eğer o perspektiften bakarsak çekilmez bir hal alıyor:) ama kendine o gününe odaklandığında aslında her gün yaptığın küçük şeylerin bile ne kadar önemli olduğunu anlıyorsun çünkü mental sağlığın yerindeyse kahveni hangi kupada içmek istediğin senin için önemli oluyor
Nacizane tavsiye: Ya anne olmayı düşün ya da işletme masterın ile ilişkili tam zamanlı bir işe başlangıç yap mümkünse spor hocalığı gibi birşey olmasın. Sevdiğim ufak işlerden de parada kazanabiliyorum gibi değil. Eğitimini kullandığın yani kafayı çalıştırdığın tam zamanlı bir işi anne olmadan bir müddet tecrübe etmek hayata bakışını netleştirir.
Ben her gün o tür şeyleri ve dahasını düşünüyorum, bu yüzden sürekli depresif,durgun, tembel, umutsuz, çaresiz ruh halindeyim 🤕 yapmak istediğim yüzlerce şey varken, yapamamak, uğraşamamak,ya yarım kalırsa? fikri ,ve s duygular, bundan asla kurtulamamak
O kadar haklisin ki hayattaki tek degerli seyin ailenin yaninda olmasi gerektigi oldugunu dusunuyorum. O kadar hizli akip gifiyor ki ileride geriye donup baktigimizda keske ailemle daha fazla vakit gecirebilseydim dememeliyiz
Gerçek hayatımdaki yakınımda tuttuğum insanlar dışında samimi bulduğum tek kişi sensin, kafamın dolu olduğu anlarda anında bir videoyla hayatımı nereye doğru yönlendirmem gerektiğini gösteren bir yön bulucu gibi görüyorum seni, yaklaşık 6 sene önce Amerika'da burslu okumaya gitmiş bi öğrenci olarak bulmuştum ama zamanla hayatının gelişimini, değişimini izlediğimde cidden değerli bi insan olduğunu anladım 2016 dan beri bütün videolarını dört gözle bekliyorum
Sonunda o kadar iyi hissettiren cümleler kurdun ki gerçekten seni iyi ki tanımışım ve benimlesin yanımda olamasan da hep aklımdasın ne zaman dibe düşsem seni düşünüyorum ve bana iyi hissettiriyorsun
Yıllardır izlerim seni, nasıl olduysa RUclips algoritmasi bıraktı önüme dusurmeyi. Tanıdığım kadariyla yarasının umursanmasını kimseden beklemeyen güçlü bir kızsın. Yaranın farkında olup da ona tutunmamak, ondan beslenmemek ve en önemlisi bunu kabullenmek seni çok daha güçlü yapar. Aylar sonra bir videonu yine keyifle izledim. İyi ki varsın 🖐️
Ne hissettin o kadar iyi anlıyorum ki…Düşündüğüm ve hissettiğim şeyler başkasının ağzından dökülünce bir defa daha yalnızlığımı farketsem de demek tek başıma değilim diyorum.Farkında olmak ve ona göre yaşamak ancak güzele odaklanmak 🙏🏽
seni dinleyene kadar bu kadar yalnız büyüdüğümüzü yada hayatımızı iniş ve çıkışlardan devam ettirdiğimizi umursamıyordum kafamdaki düşünceleri yeni susturmuştum ama seni dinlemek ve tek olmadığımı hissetmek iyi geldi videoların güzelliği ve doğallığı için teşekkürler ada iyi ki varsın:)
Bazen çok düşünmek en büyük düşman olabilir. Düşünmekten yaşayamadığım bir hayatım oldu. (Hala öyle.) Söylediğin o karamsarlığın içindeyim bu ara ve gözyaşlarıyla izledim. Ama sanırım hayat böyle bir şey -ya da bazı insanlar için böyle bir şey. Düşüyorsun, kalkıyorsun, zaafların oluyor, korkuların oluyor. Bazen tıkanıyorsun, devam edemeyeceksin gibi geliyor ama bir şekilde devam da ediyorsun. Umarım güzel deneyimlerle, kendimize koyduğumuz sınırları yıkarak, gelişerek devam etsin ömrümüzün kalanı.
Dogalligin ve sempatin kaliteni fazlasiyla ortaya koyuyor❤️❤️seni tanidigim icin cok sansli hissediyorum hayata karsi butun kasintilarim ve korkularim biranda kayboluyor gokhanabiyle cok mutlu olun🤌🏻💖
videoyu erteleyip izleyememiştim bi türlü ama şuan izledim ve o son dk lardaki konuşmada bu hayatta bu düşüncelere sahip bi ben olmadığımı görüp rahat hissettim. bilmiyorum bu düşünceler nasıl düzelir ama her şeyin iiyi olucağına inanmak istiyorum. Ve sana ada çok teşekkür ederim :)
Aslında bu kadar kalabalık düşünceler içerisinde olmak çok güzel bir farkındalık çok güzel bir bilinci de yanında getiriyor bunu görebilmek lazım . Burda yanılgıya düşünülen şey bence sonuca ulaşmak istemek onu beklemek ee o kadar düşündüm vaktimi ayırdım ne oldu ne işe yaradı dememek gerek zaten sonuç olarak zannettiğimiz şeyler de aslında esas olana ulaşmamız için gereken sürecin parçası olabiliyor . Hayat arayışta olmaktır olabilmektir geliş amacımız da budur belki
Yıllardır ailenden,ülkenden( kendi ülken gibi görmüyor veya sevmiyor da olabilirsin ama doğup büyüdüğün yer) uzaksın ve dediğin gibi ne zaman ne olacağı belli olmuyor dünyanın diğer ucunda en yakınlarından bağımsız bi hayat yaşamak bilmiyorum garip ve zor umarım ileride sevdiklerinden uzak geçirdiğin yılların için üzülmezsin seni seviyorum🥲❤️
Bu hayatı bilinçli yaşamak ve hayatı sorgulayıp neresinde durduğunu bilmek çok güzel. Ama hayatın anlamına çok girersen işte o zaman beyin bazı şeyleei kabul etmeyip düşüşe geçiyorsun çünkü herşey anlamsızlaşıyor. Bazen mutlu olmak için düşünmemek lazım sanırım daha sade ve düz bakmak, belkide kendini kandırmak. Bu hayattaki zorluklar belkide gerçekleri görmememiz için. Çabalarken hayat geçiveriyor. İşin önemli kısmı mutlu olmayı becerebilmek bu hayatta, hırslardan uzak bencillikten uzak. Ama malesef mutlu olmak yerine haklı olmayı tercih eden bencil tomlumlar olmaya başladık. NE DİYORUM BEN YA :)) Neyse sen mutlu ol Adacım bu yaşam enerjin bizide etkiliyor. Bu arada abini senden çok görüyorum yeni kısa saçı yakışmış 😄😄🤟👍
Çok değerli, önemli ve son derece gerçekti, söylediğin her şey... Bu sorular, kaygılar, korkular muhtemelen hiç bitmeyecek ancak nefes aldığımız sürece, mutlu olmayı ve hayatı doya doya yaşamayı hak ediyoruz demektir. Bizi bizden başka iyileştirecek başka kimse yok. Ve ben kendimleyim, yalnız değilim... Ve sende... 🤍
Birkaç aydır kafamda sürekli olarak döndürdüğüm düşünceleri senden dinlemek çok başkaydı Ada…🥹Şuan hayatımın gerçekten derin değişimlerinin olduğu bir süreçteyim. İlişkim, sosyal hayatım, eğitim/iş hayatım birçok şey değişmek üzere. Bu süreçte o kadar çok düşünüyorumki çıldırmak üzereyim.😣Her an kendimi düşünürken buluyorum. Videonun sonunda dediğin gibi “iniyosun ama çıkıyosunda” gerçekten bunun bilincinde olmak dediğin gibi çok değerli. Ne kadar dipte hissetsemde, içimden hep bunun bi geçiş süreci olduğunu ve her şeyin yoluna gireceğini kendime hatırlatıyorum.💆🏻♀️🌿🫶🏻 Sen harika bi insansın, iyiki hayatımın bir parçası oldun Ada🤍 Her anlamda çok iyi geliyosun🌿🌸 İyiki varsın🤍🥹
insanın anlam arayışı- viktor e. frankl in kitabını kesinlikle öneririrm. Çünkü bende seninle aynı farkındalığa ve karamsarlığa düşmüştüm ama bu kitapla bu düşüncelere /hislere karşı nasıl başedeceğimi, hayatla ve 'anlamıyla' ilgili farkındalık yaşadım. KESİNLİKLE ŞİDDETLE ÖNERİLİR!!!! EMİNİM SANA ÇOOK ŞEY KATICAKTIR!!!!! SENİ/ SİZİ SEVİYORUM MUTLUKLARINIZ HUZURUNUZ DAİM OLSUNN🙏🙏🙏 HER ŞEY GÖNLÜNÜZCE HAYIRLI BİR ŞEKİLDE OLSUNN🙏🙏 💗💗💗
Ayy videoların sonunda ki bayyyy deme şeklin beni benden alıyor. Bilmeni isterim ki seni çok içten seven bir izleyici kitlen var, görsek bu kadar sevebilirdik herhalde. Her şey için çok teşekkür ederiz.(videolar, motivasyon konuşmaları, çektiğin manzaralar vs.) Bizde seni çok öpüyoruz bayyyyyy :)
Seni seviyorum ; her seyin gelip geçiciligine, belki başta mevsimlerin , gündüzün, gecenin, olayların , duyguların, düşüncelerin ve belki insanların büyüdükçe tanıklık etmek ve bazılarının geçiciligi ile yüzleşmek ya da tanışmak, fark etmek başta ürkütücü ve böyle hissetmekte cok normal. Spor ve sağlıklı besinlerle regule bir sinir sistemiyle bu farkındalığın yükselmesini anlattın sanki. Ve belki büyüdükçe, ya da mindfulness gibi meditasyon pratikleriyle ilerledikçe iyinin ve kötünün kavramlar olarak kaldığı, zamanında kötü diye nitelediğimiz durumların bize belki neler kattığını ileride gördükçe, kavramların ötesinde her seyin bir olduğa , herşeyin birbiriyle hic kopmayacak bir şekilde bağlı olduğuna gündelik yaşamda daha çok tanıklık ettikçe bu korku yaşama karşı derin bir güven ve huzura evriliyor sanki stillness ve halen insanlık yolunda evrimini sürdüren canlılar olarak içimizdeki sürüngen zaman zaman devreye girdiğinde onu fark etmek belki 💜 yaşamak . Ve bazen kötü diye nitelediğimiz duygularin bize ne anlattığına bakmak, videonun son kısmını izlerken bütün bunlar aklıma geldi Uzun zamandır seni takip ediyorum ve varlığın motivasyon kaynağı oluyor 💜 Minik bir şiiri de buraya bırakmak isterim MİSAFİRHANE İnsan kısmı bir misafirhane, Her sabah yeni birisi gelir. Bir sevinç, bir bunalım, bir zalimlik, Aniden farkına varmak bir şeyin, Hepsi beklenmedik misafir. Hepsini karşılayıp eyle! Evini vahşetle süpürüp, Bütün mobilyalarını boşaltan Bir kederler kalabalığı bile gelse. Her geleni alnının akıyla misafir et. Olur ki yeni bir zevk getirmek için Boşalttılar evini. Karanlık düşünce, utanç ve garez, Hepsini gülerek karşıla kapıda Ve buyur et içeri. Minnettar ol her gelene Kim gelirse gelsin. Çünkü bunların her birisi Öte taraftan bir kılavuz Olarak gönderildi.
İzlerken kendimi buldum sende ve yaşadığın dusuncelerı bende kendı kafamda ıstemsızce kurup yaşamaya başladım bu son 2 aydır fakat seni izlemek dinlemek beni uzun zamandır iyi hissettiriyor konuşman beni ciddi anlamda aydınlattı bu tarz konuşmalarının devamını ben değil yorumlarda gördugum kadarıyla çok fazla kişi istiyor teşekkurler :)
Tam da ihtiyacım olan bir zamanda an da senin videonu açıp izlemek gerçekten çok iyi geldi. Özellikle videonun son kısımları beni o kadar iyi hissettirdi ki anlatmam yalnız olmadığımı fark ettim hepimizin bazen dibi gördüğünü önemli olan o dipten çıkıp yeniden devam etmek. İyi ki varsın iyi ki youtubetasın. Seni izlemek çok keyifli. Seni seviyorum Ada ❤❤
Arada bir bu şekilde düşmen çok normal bence ada bı anda her şeye daha mutlu bakman zordu zaten, bir süreç hayat. Uyanış geçiriyorsundur belki de zaten kalp ritimlerimize baktığımızda da iniş çıkış çizgilerini görüyoruz yaşadığımızı kanıtı yani inişler ve çıkışlar. Arada bir bu şekilde düşünmen o düşüncelerden kaçmaktan çok daha iyidir bu arada, diğer türlü bastırılmış ve patlamaya hazır binlerce düşünce olur. Sağlıklı, huzurlu,mutlu bir hayatın olsun. Seni çok seviyom 💜💜💜
En sevdiğim birini babamı kaybettiğimde aslında ölüm yokmuş gibi davranmanın imkansız olduğunu farkına vardım Ada. 21 yaşında biri olarak bunu yokmuş gibi davranmanı tavsiye etmem var olduğunu bir gün senin ve sevdiklerinin de yaşayacağı bir durum olduğunun bilincinde ne kadar olursan o süreci atlatman senin için daha kolay olacaktır. Ben babamı kaybedeceğimi 20 yaşında asla düşünmezdim ve 1 senelik süreci geride bırakmama rağmen bu senenin nasıl geçtiğini ben biliyorum ağlayarak uykularımdan uyandığımı gün içerisinde nefes alamadığımı hiçbir şeye odaklanamadığımı boşlukta çaresizce sürüklendiğimi düşündüğüm günlerim oldu bu süreç beni çokça yıprattı çokça arkadaşımı da kaybettim aslında fakat çok fazla şey öğretti kendi kendime yetebilmeyi kendime ihtiyacının olmasını ben olmazsam hiçbir şeyin olmayacağını hayatımın merkezinde kendinin olması gerektiğinin bilincine vardım. Yaşadığın o fazla düşünme olayını hayatımızın bir çok döneminde bizde yaşıyoruz bu durumu kişiselleştirmezsen iç dünyana odaklanırsan o sürecin de yine sana çok fazla şey kattığını göreceksindir küçük kızın tavsiyeleri bu kadar seni seviyorum ❤️🧚
Başınız sağolsun. İnsan gerçekten çok yakın olduğu birisini kaybedince hayattan kopuyor gibi hissediyor, her şey anlamsızlaşıyor. Sevdiklerimizin kıymetini daha çok anlıyoruz. Onlarla geçirdiğimiz zamanlar daha da bir anlamlı oluyor. Kaybettiğimiz kişiyle olan anılarımız kafamızın içinde dönüp duruyor. Ve ardından “keşke bunu da yapsaydık, keşke daha çok sarılsaydım, keşke daha çok sevdiğimi söyleseydim” düşünceleri geliyor. Ben 2 yıl önce çok sevdiğim dedemi kaybettim ve onu ne kadar çok sevdiğimi o zaman anladım. Şanslı bir torunmuşum, dedem en çok benimle vakit geçirmiş ama o süre bile şu an o kadar az geliyor ki. 17 yaşındayım, hayatımın 15 yılında dedem hep vardı ve şu an yokluğu çok üzüyor. Sizi tamamen anlayamam ama şunu söyleyebilirim ki, zaman her şeye iyi geliyor. Babanızın yokluğu eminim çok acıdır fakat o hep sizin içinizde yaşayacak. Nurlar içinde yatsın 💐
@@sproutedlaminaebu süreç çok üzücü ama çok farkındalık kazandığımı söyleyebilirim varlığında çok şey öğrettiği gibi yokluğunda da çok şey öğretiyor canım babam. Bu konudan bahsederken gözyaşlarımı da tutamıyorum ama bunun için kendimi de zorlamıyorum. Onu çok özlüyorum dediğin gibi şunu da yapsaydım söyle de yapsaydım dediğim zamanlar çok oluyor rüyamda gördüğüm de geceleri bazen ağlayarak uyanıyorum. Rüya olduğunu farkına varınca bazen üzülüyor bazen mutlu oluyorum gördüğüm rüyaya göre değişiyor bu durum. En ufak baba cümlesi geçince beni çok incitiyor bu durum. İnsanlar da bu durumun bilincinde değil ne yazık ki ama onların babaları yaşıyor diye onları suçlayamam. Çok güçsüz olduğumu düşündüğümde babamın yokluğu ile baş edebilmeye çalıştığımı hatırlayıp kendimi topluyorum. Umarım dedenizde çok huzurludur belki karşılaşmış ve tanışmışlardır.
@@burutus4836 Bence çok güçlüsünüz ve zamanla eminim daha da güçleneceksinizdir. Dediğiniz her şeye katılıyorum, insan bu süreçte çok farkındalık kazanıyor. Bazen ben de, dedemin beni bu hâlimle gördüğünü, onunla sohbet ettiğimi, yaşayamadığım şeyleri yaşadığımı hayal ediyorum ve beni çok mutlu ediyor. İlk başlarda bunu yapamıyordum çünkü çok acı veriyordu ama zaman geçtikçe hissiyatım farklılaştı. Gerçekten yokluklarıyla da bize bir şeyler öğretiyorlar. Bir gün onlarla tekrar buluşacağız, o güne kadar güzel bir hayat yaşayalım, onları da içimizde yaşatalım. Size mutlu bir ömür diliyorum, kendinize çok iyi bakın ♥️
Gerçekten düşünmek, duygularının farkında olmak hem kendini keşfetmek, hem bazen yorucu bir durum. 25 yaşındayım ailemle yaşıyorum, atandım başka şehre gitme durumum da vardı ama tercihler de kendi şehrimi yazdım ve şu an onlarla yaşamaya devam ediyorum Onlarla ne kadar vakit geçirirsem o kadar iyi diye düşündüm.. Hayata atılmak onlardan uzak kalmak düşününce bazen kaygılandırıcı oluyor, ama her duruma da insan alışıyor. Dünya çok farklı ve belirsiz bir yer. Umarım sevdiklerimizle doya doya vakit geçirip hayatı güzel yaşayabiliriz.
Aynı duyguyu paylaşmak en azından beni rahatlattı ada ama konuşmanda beni iki sey etkiledi birisi hepimiz cidden yanlızız gerçekten bunun farkina varmak ve kabullenmek zaman alıyor ikicisi de kendime iyi gelen seyi biliyorum dedin ben bu konuda çok bocalıyorum neyi seviyorum bilmiyorum bi tek telefonda birseyler izlerken yemek yemek😅bu konu beni üzüyor ama herşeye rağmen seninle sanal da olsa sohbet ediyor gibi olmak çok hoş
Kaybetme korkusu deyince çok korkardım ama 22 yasında tatmıs oldum baba acısını gecmiyor ama alışıyorsun herşeye alıştığın gibi hayatın iniş cıkışından inişi yaşamış oluyorsun sadece...
yaş aldıkça bir tık daha olgunlaşıp bir tık daha duruluyoruz. daha çok sorgulayıp gerçeklerin farkına daha çok varıyoruz. gerçek ve acıyla yüzleşiyoruz. ancak bu yüzleşmeyi yaşarken hayata devam ediyoruz. hayatta bundan ibaret olsa gerek. gerçeklerle yüzleşerek ve onları kabullenerek yola devam edebilme durumu hayat. bunları düşünürken tek değilsin ada ve iyi ki varsın
Ada senin benim için öyle bir enerjin/ yerin var ki sana yani bunu anlatamam kendimi toplayıp kendim için hayatım için bir şeyler yapmamı sağlayan bir şey var sende öyle güzelsin ki cidden birine iyi gelmek muhteşem olmalı iyi ki varsın ❤
Ne zaman bir şeyler hissetsem tamda hissettiğim şeyler üzerine konuştuğun bir video atıyorsun. Bu denk gelişler videoyu izlemeden bile çok iyi geliyor. Kocaman sarılmaya o kadar ihtiyacım vardıki. Seni seviyorum ada teşekkür ederim❤
merhabalar Ada . bütün videolarını izleyen biri olarak bu videonun başlığını görünce izlemeye hazır hissetmedim çünkü birçoğumuz seninle aynı şeyleri düşünüp üzülüp sonra mutlu olup sonra yalnız kaldığımızda yeniden bunlara üzülüyoruz ama videoyu izledikten sonra en azından ben yalnız olmadığımı hissettim ve mutlu oldum . Hayat dediğin gibi inişler ve çıkışlardan ibaret umarım huzurlu ve mutlu günlerin bu inişli günlerinden çok daha fazla olsun ve ben güzel bir hayat yaşadım diyebil sonunda anılar herşeydir . sevgiler
Yaaaa canım adaaaa tüm günüm hastanede hastalarla ilgilenmekle geçti yurda gelip yemeğimi yiyip arkadaşlarımla bir kahve içip duşumu alıp yatağa yattıktan sonra hayatıma bakışımı destekleyen ve etkileyen rahatlatıcı konuşman.. gerçekten çok içten söylüyorum edit medit bir yere kadar ama bu konuları da bu kadar etkileyici konuşman beni o kadar mutlu etti ki anlatamam..🥺 o kocaman sarılmanı da hissettim 🫶🏼 yurt dışında olmasam bile antalyada ailemden ayrı bir hayat sürmem gerçekten sende kendimi buluyorum 🫂🥹 iyi ki varsın canım adaaa 🤍🥲
Şuan son kısmı izlerken şok içerisindeyim o kadar aynı şeyleri yaşadığım bir aydı ki hala etkisinden çıkamadım ama bunları tek düşündüğümü varsayarak acaba bende bir sıkıntı mı var diyordum tek ben düşünüyorum sanıyordum.O yüzden bu videonun son kısmı beni çok etkiledi.Bence bakış açısı gerçekten çok önemli bir şey çünkü hayatımızı nasıl ilerleteceğimizi belirliyor.Aynı zamanda ölümü düşünmek aslında varoluşumuzun yalnızlığını fark ettirdiği için korkutucu geliyor ama aslında kendimizle olan ilişkimizi sağlam tutarsak kendimize odaklanmayı ve tek başımıza da mutlu olmayı yetmeyi bilirsek ve bu durumun tek bize özgü olmadığını hatırlatırsak kendimize işte o zaman insanın içi rahatlıyor.Ölüm şuan yaşadığımız hayatı değerli kılıyor ve bir şeyleri ertelemememiz gerektiğini vurguluyor bence.Düşününce ölümsüz olsaydık şuan yapacağım hiçbir şeyi yapmaz 100 yıl sonrasına ertelerdim o gün gelince de yine başka bir zamana ve işte hayat o zaman çok anlamsız olurdu.Ama şuana odaklanıp hala bir şeyler yapma şansımız varken çabalamak gelecek nesillere bir şeyler aktarmak bir insanın hayatına dokunmak bizi zaten ölümsüz yapıyor bence.Aynı zamanda sevdiklerimizle güzel vakit geçirmek kısacası her türlü sosyalleşme bence bizim gibi çok düşünen insanlar için bir terapi gibi geliyor.Mesela bu kanal sayesinde birçok insana ulaşıyorsun biri de benim ve her videon bana çok iyi geliyor ruhumu dinlendiriyor yaşama sevinci veriyor.Yani şuan hiç tanımadığın bazı insanların hayatlarına dokunuyorsun ölümün seni ölümlü yapacağını düşünmüyorum yani varlığımızı sadece fiziki varlığımızla sınırlamamız çok sığ geliyor.O yüzden eminim arkanda daha da güzel şeyler bırakarak ilerleyeceksin ve bu da seni her anlamda tatmin edicek geriye baktığında.O yüzden şuan bu dünyaya odaklanma fikri en mantıklısı gibi geliyor ruh ve beden sağlığımız için.Öneri olarak da The Good Place dizisini kesinlikle öneririm çok keyifli aynı zamanda düşündürücü ve bittiğinde de bakış açına olumlu ve rahatlatıcı bir etki bırakıyor.Kitap olarak da Tolstoy'un Hayat Üzerine Düşünceler kitabını öneririm özellikle ölümle alakalı bölümleri insana çok farklı bir bakış açısı katıyor.Kesinlikle tavsiye ederim :)
Öncelikle böylesine güzel bir video hazırladığın için teşekkür ederim. Sohbetin gerçekten enfesti kafamın içindeki evin içerisinde dönüp duran düşüncelerimi senden de dinlemek ve biraz olsun sakinleşmek tek olmadığımı hissettirdi.
Ada son 15 dk resmen bana beni anlatmışsın gibi hissettirdi meğer aynı şeylerle kafamızı çok yoruyormuşuz ( bu gerçekten uyku kaçıracak derecede ). Her şey aslında yolunda ama bi sıkıntı çıkacak ve bütün huzurumuz bozulacakmış gibi yaşamak çok yoruyor belki de yaşımız gereği bazı şeyleri sorgulayıp cevabını aradığımız bi dönemdeyiz geçici olmasını umut ediyorum, sevgiler 🥰
Müslümanmisin bilmiyorum ama namaz kilmak bana çok iyi gelmisti tavsiye ediyorum gercekten . Ailen yaninda olsada olmasada hepimiz birgun dunyadan cekip gidicez muhakkak . Umarim iyi olup kendibe gelirsin seviliyorsun♡♡》
Üniversiteyi bitirmiş birisi olarak size bir anımı anlatayım. Başka şehirde okul kazanınca, bir apart ayarladık. Babam sağ olsun benimle geldi bir sürü eşya bir sürü dert. Gittik apart hiç anlatılan gibi değildi 2 ayda bambaşka bir yer olmuştu. Farkında olmadan bir eve çıkmıştım. Yanıma gelecek arkadaş gelmiyordu. Yan dairemde 3 erkek kalıyorlardı. (3 kız olsalar belki farklı hissederdim) . Güvenlik duracak denmişti ama öyle bir şey yokmuş. Neyse arkadaşın kalacağı odayı gelip kitledi hatta apart sahibi. Bir oda ve bir koridor vardı sadece. O ilk günkü hava civa yoktu. Neyse bunları es geçtik. Her yeri çamaşır suyuyla yıkmaya başladım. Derken her yerden hamam böceği çıkmaya başladı. Babam sağ olsun yedek kıyafet getirmemişiz salak gibi ona, girdi banyoda böcekler var diye o duruladı. Akşam oldu babam bilet almaya gidecek. Bende aparttayım. Babam çıktı aşağıya indi sanırım 5 dakikalığına yalnız kaldım. O duyguyu tarif edemem. Yalnız böcek elini uzatsan samimiyetin olan insanların olmayışı. Hepsi üşüştü kafama kapıdan çıktım. Koştum babamı durdurdum baba dedim bu gece kalsan olur mu? Sanki hayır dicek ama nasıl korkuyorum. Kalırım tabi ki dedi. Nefesimi bıraktım. Ailesizlik çok zor. Kötü iyi farketmez bu samimiyeti kimseden göremiyor insan zaman geçtikçe. Babam kaldı gece eşyalarım kirlenmesin diye örtü filan istemedi. Dedi yedek dursun. Ben okula gittim geldim ilk gün babam dediki git gel duruma bakalım. Dedi ki yapamayacaksan dönelim olsun dedi. Yediremedim tabi dedim hayır kalacağım. Ama burada kalmak istemiyorum baba bir çare bulalım. Kyk hakkım yoktu artık. Özel yurda gittik. Ben insan görünce tabi kafam dağıldı. Küçük çocuk gibi. Babam öyle gördü beni tamam dedi artık ben gideyim. İşte o zamandan bu zamana 10 sene geçti. Hala inanamıyorum okulun bitmesine. Bambaşka bir insan oldum. Allah başımızdan eksik etmesin Babam şimdilerde bana bir iş verdiğinde o şehirleri aştı tek başına, evde kaldı yurtta kaldı, İnsanları idare etti deyip öne beni atıyor. İnsan kendine güvenmeli. Geri kalan herkes bunu görünce aynını yapıyor.
Merhaba Amerika’da vloglar çekiyorum kanalıma göz atarsanız çok sevinirim 🥰
Off çok benzer şeyler yaşamışız. Ama benim babam direk çekti gitti. 19 yaşımda sap gibi bilmediğim kocaman bir şehirde, dengesiz insanlarla kalakalmıştım. Hayatımın eeeen büyük travmalı dönemiydi. Ailemi, evimi, memleketimi deli gibi özleyip ağlıyordum sürekli. Üstüne bilmediğim şehirde başıma o kadar zor şeyler geldi ki. Hayat beni çemberinden tokatlayarak geçirdi resmen. Şimdi dönüp bakıyorum o yıllara kendime nasıl acıyorum...
19 yaşındayım bilmediğim bir şehirdeyim ve ailemden çooook uzakta . Herkese alıştım diyorum ama alışamıyorum hatta sabah akşam öğlen üç posta ağlıyorum. Senin gibi hissediyorum samimiyetimin olduğu insanları özlüyorum her yerini bildiğim memleketimin sokaklarında yürümeyi özledim... Umarım ben de senin kadar güçlü kalabilirim
Benim babam lisedeyken vefat edince başka şehire kendim gittim, bir kaç kez yer değiştirdim, anneme kıyamadım onu zor işlere katmadım. Mezuniyet anında kep atarken herkes gülerken ben hüngür hüngür ağlıyordum. Babamın en çok istediği şey benim okumam meslek sahibi olmamdı , göremedi. Kepi gökyüzüne atarken, gökyüzünden sanki baktığını hissettim. Yıllarca küsmüştüm neden erkenden öldü diye. Çocukça ve çok saçma ama insan öyle hissediyor. Neyse sağken kıymetini bilelim kalanların. Allah başımızdan eksik etmesin.
bende işte daha fazla yaşamamak için onalardan uzak huzur ve mutluluğu bulmak için tek başına apart hayalleri kuruyorum hala hepimizin hayatı farklı işte
"Yoksa sizi,boşu boşuna/amaçsız yarattığımızı ve bize döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?" (23/Mü'minûn 115)
Sevgili Ada, hepimiz bir varoluş amacıyla yaratıldığımız için bunları düşünmek vakıf oluyor. Ne mutlu ki Hak,size bunları düşünebilmeyi nasip etmiş ve siz de bunların arasında bulmuşsunuz kendinizi. Ekim ayında bu meselelerin üzerinde duracağınızi söylemişsiniz,naçizane tavsiyem Kur'an-ı Kerim meali okumanız yönünde olacaktır. Eğer inanan bir insansanız ne mutlu inandığınızı pekiştirmiş olursunuz okuyarak,eger inanmiyorsaniz ne mutlu perspektifinizi genisletmis olursunuz. Cunku dediginiz gibi zaman azaliyor ve ölüm kapimizi ne zaman çalar bilemiyoruz. O çalmadan bir seyleri anlayabilme lutfuna sahip oluruz belki. Siz okuyan,sorgulayan ve ufku acik bir genc kizsiniz. Eminim ki Kur'an-i Kerim'i okumak,yani aslinda Allah'in sozlerini okumak huzuru bulmanizda ve ogrenmeye giden yolunuzda daha da yardimci olacaktir. Aydinlanmaya giden yol sancilidir, ama cefasini cektiginiz yolun sonu mutlaka sefa olacaktir. Allah yardımcıniz olsun. Hep dualarimdasiniz, siz ve eşiniz. Butun takipcilerinizin boyle guzel hisler yasamasina vesile oluyorsunuz,Allah da size daha ve daha iyilerini nasip etsin. Yolunuz hep acik ve cevreniz hep iyiliklerle cevrili olsun. Iyi ki varsiniz.
nisa 35
Ne kadar güzel bir dille yazmışsınız bayıldım 💓
İşte modern bi müslüman ! Tam da çağımızın ihtiyacı olan bakış açısı, ne kadar güzel yazmışsınız. Parmaklarınıza sağlık
en gerçek youtube içerikcilerinden birisin iyi ki varsın bize düşündürdüğün her şey için teşekkürler
Okur musun veya dikkate alır mısın bilemem ama ben yine de yazayım, kalbine gelen o sıkıntının adı vesvese, ve kalpler Allah'ı andıkça huzur bulur, meditasyonun yanı sıra Allah'ı da tanımaya çalışırsan kalbin huzur bulabilir, deneyerek test edebilirsin sana kalmış
Katılıyorum
katilmiyorum
cok nezih niye yorumda kavga yok
bnde katilmiyorum
Katılıyorum. Hatta bunu yazmak isteyip, birileri eleştirir gerzek gerzek laf edip kavga çıkartırlar aman boşver yazma derken yorumlara girip bakınca bunu görmek 🤍 sevindirdi. Seninle aynı şeyleri düşünen insanlar olması güzel..
Katılıyorum Ada’yı dinlerken ben de aynı düşünceleri aklımdan geçirdim
Hayata çok büyük anlamlar yüklediğimizi düşünüyorum biz Sonsuz boşlukta küçük bir kum tanesi sonsuz zamanın içinde ise ANdan ibaretiz zaten günün birinde yok olacağımız öleceğimiz bir hayata gelmişiz bu hayatı saçma sapan gereksiz anlamlarla dolduruyor sonsuz zamanda yaşadığımız o küçücük anı kendimize zehir Zindan ediyoruz Bu yaşadığımız hayatta Bu yaşadığımız dünyada gerçekten ama gerçekten bize ait olan tek bir şey var mesela hayatımız bize ait değil hiç tanımadığımız Biri gelip elimizden alabilir en sevdiğimiz Akrabalarımız dostlarımız bize ait değil ölebilir gidebilir kaybolabilir paramız ekmeğimiz bize ait değil yenir biter harcanır gider yarın bize ait değil yarına kalıp kalmayacağımız meçhul bu hayatta bize ait tek bir şey var sevgili Ada içinde yaşadığımız an anı İyi yaşa anı değerlendir anı güzelleştir gerisini Çok düşünme 🤗
Ölüm, vazife-i hayattan bir terhistir, bir paydostur, bir tebdil-i mekândır, bir tahvil-i vücuddur, hayat-ı bâkiyeye bir davettir, bir mebde'dir, bir hayat-ı bâkiyenin mukaddimesidir.
يُم۪يتُ Yani: Ölümü veren odur. Yani: Hayat vazifesinden terhis eder, fâni dünyadan yerini tebdil eder, külfet-i hizmetten âzad eder. Yani: Hayat-ı fâniyeden, seni hayat-ı bâkiyeye alır. İşte şu kelime, şöylece fâni cin ve inse bağırır, der ki:
Sizlere müjde! Ölüm i'dam değil, hiçlik değil, fena değil, inkıraz değil, sönmek değil, firak-ı ebedî değil, adem değil, tesadüf değil, fâilsiz bir in'idam değil. Belki bir Fâil-i Hakîm-i Rahîm tarafından bir terhistir, bir tebdil-i mekândır. Saadet-i Ebediye tarafına, vatan-ı aslîlerine bir sevkiyattır. Yüzde doksandokuz ahbabın mecma'ı olan âlem-i berzaha bir visal kapısıdır.
Ölüm, i'dam değil; tebdil-i mekândır. Kabir ise, zulümatlı bir kuyu ağzı değil; nuraniyetli âlemlerin kapısıdır. Dünya ise, bütün şaşaasıyla âhirete nisbeten bir zindan hükmündedir. Elbette zindan-ı dünyadan bostan-ı cinana çıkmak ve müz'iç dağdağa-i hayat-ı cismaniyeden âlem-i rahata ve meydan-ı tayeran-ı ervaha geçmek ve mahlukatın sıkıntılı gürültüsünden sıyrılıp huzur-u Rahman'a gitmek; bin can ile arzu edilir bir seyahattir, belki bir saadettir.
Bilmiyorum herhangi biri yazdıklarımı okuyacak mi ama bunu dile getirmek beni rahatlatıcak ve okuyacaklara da iyi hissettirir umarım..iki hafta sonra yurtdışında üniversite okumaya gidicem bu benim hayalime açılan büyük bir adım evet ailemden uzakta olucam bunun kırgınlığı var ama öğrenmek bilinçlenmek 10sene sonraki kendime başardım duygusunu tattırmak için kafamın içini dinliyorum yanlışı ve doğrusunu deneyimlemenin beni daha güçlü yapacağına inanıyorum bu hayatta ne kadar sevdiklerimizle olmak istesek de çok daha fazlası kendimiz için yaşıyoruz 50 yaşında aklında hangi anılarin hangi deneme duygusunun yerleşeceğine şuanki sen ve kararlarin yön veriyor ânı dolu yaşamak kadar bazen durup düşünmek ağlamak da çok iyi hissetiriyor hayatta da mola vermenin emin adımlarla daha iyisine ilerlemenin bizi çok daha iyi hissettireceğini inanıyorum zaman hızlı ilerliyor lütfen kendiniz için de yaşamasını bilin kendinize iyi bakın ❤️
Bu farkındalığına şükür etmelisin hayatta başarılar diliyorum her zaman
@@yarenpazarcoglu8666 dileğin için çok teşekkür ediyorum umarım seni de başarılı bir gelecek bekliyordur
Durmak yok yola dewam⭐️🤞🏼bn deneyimimden kaçmıştım ve gördüm.tamda düşündüğünüz bad vibe gerçeği oluyor.o yüzden geleceğe güwenmek en güzel şey⭐️🌱Çünki;gelecek bir hediye yani kendi bilincin ve şuandan görmüşlüğün🌟🤞🏼⭐️
@@bilunmufettisoglu geleceğe güveniyorum çünkü kendime de güveniyorum 😼🤞 yorumlarınız beni çok mutlu etti teşekkür ederim 😇
Başkalarının istediklerini yapabildiğini duymak bile bazen iyi geliyor... Umarım başarı, mutluluk ve huzur hep seninle olur güzel dileklerim seninle
Geçen hafta üniversite için başka şehire gittim ve 1 hafta boyunca aileden her şeyden uzak kalmam beni mahvetti okulumu yurdumu vs sevmedim ve yapamayıp evime geldim şimdi de tekrar başka şeyler yapmak istiyorum,bazen ailemizi özlüyoruz ,her şeyi özlüyoruz ,bir an hep onların yanında kalmak istiyoruz ama sonra kendimizinde bir birey olduğunun farkına varıyoruz ve yaşamaya, tek kalmaya alışmaya devam ediyoruz 🫰🏻✨🤍
Zaman herşeyin ilacı bence o yüzden zamana bırakın zamanla herşey oturcak
@@karanlikdunya9400 bazen olduğunu yerde bir şeylerin değişmesini beklemek bana saçma geliyor evet zaman her şeyin ilacı ama bir şeyi istemiyorsanız zamana bırakıp alışmayi beklemeyin ✨
@@nehiryagmur tabikide hak veriyorum sana ama hayata yeni başlamış ve artık aileden uzakta yaşayan biri hemen uyum sağlayamaz hayata o yüzden zaman her şeyin ilacı
seni okadar iyi anliyorum ki. 2 hafta önce İrlanda'ya geldim bir süre burda kalacağım ve 2 aylik yeni başlayan bir ilişkim var. Ailemi ve sevgilimi çok özlüyorum.. nasıl yapicam nasıl burda kalicam hiç bilmiyorum, dönmek istiyorum, sürekli kafamda bu düşünce beliriyor ama tek başıma kimseye ihtiyacim olmadan ayakta durmam gerek. okadar zor kii
@@kubraeyuplar1800 benim ki vazgeçilecek bir şeydi çünkü aynı ülkedeyim ailemle ama sen sakın vazgeçme çok güzel bir hayata başlıyorsun , ben istediğim zaman okul okuyabilirim diye bıraktım ama sen sakın bırakma bu fırsatın karşına çıkması çok zor olabilir,3yıldır uzak mesafe ilişkisi yaşıyorum merak etme her şey hallediliyor 💖
Bir şeyleri düşünmekten bir şey yapamıyorum dediğinde aklımdan Oblomov geçti. Lütfen okumadiysan oku, ben de şuanda okuyorum. Düşünmekten eyleme geçmeyen birinin hayatını görmek iyi geldi bana.. Sevgiler.
şunu fark ettim, kendimde dahil olmak üzere artık kimsenin hayatı yolunda değilmiş gibi sanki kimse iyi hissetmiyormuş gibi geliyor. etrafımıza o kadar çok negatiflik bırakıyoruz ki bütün dünyanın üstünde kara bulutlar geziyor gibi, herkesi çok etkiliyor. son birkaç ay için özellikle. tek sorun kendimde zannediyordum ama bir sürü insan için bu böyleymiş. normalde her şey düzelir gibi hissederdim bu boşluğa düşünce ama şuan hiç geçmeyecekmiş gibi geliyor
Bence çoğu kişi görmezden gelecek ama ada abla senin için de söylüyorum bütün içtenliğimle o boşluk sadece inançla kapanabilir. Ne görüşe sahipsin hiç bilmiyorum ama biz bu dünyaya geldik ve nedeni belli. Ölünce bir şeyler olacak, bu dünya geçecek dediğin gibi öleceğiz ama sonrasında sonsuz bir yaşamımız var. Şu anımıza odaklanırken o olmak istemiyorum dediğin adayı görmezden gelmek yerine onu da görüp o karanlığın ve boşluğun sebebini bulmalısın bence. Belki görürsün belki görmezsin bilmiyorum ama umarım görürsün ve bu bir şeyler uyanmasına sebep olur unuttuğun… çok sevdiğim izleyerek de olsa ruhuna kalbine saygı duyduğum bi insansın o yüzden yorum yazmak istedim yoksa umursamazdım herkes kendine yaşıyor sonuçta. Ama umarım sen görürsün ve bazı şeyelr uyanır
Gökhan’ın telefonda konuşurken beslenme ile ilgili anlattığı şeyler çok ilgimi çekti çok merak ettim. Keşke Gökhan bu bilgilerini ya da beraber daha sık paylaşsanız :(
Dimiiiiii
biz bu hayata allahın bir kulu olarak geldik ve ona layık biri olmalıyız hayatın anlamı benim için allaha layık bir kul olmak ve ona ibadet etmek yanlış anlama bende bunu düşünerek mutlu oluyorum senin düzenli hayatı yaşaman gibii
Söylediklerine karşılık söyleyecek o kadar çok şeyim var ki, yazmak yerine video çeksem tam olur. Ben de senin gibi benzer düşüncelere kapıldım son zamanlarda. Şu an için ailemle yaşamama rağmen onlardan ayrılacağım zaman nasıl hayatımı devam ettirebilirim diye düşündüğüm zamanlar oluyor. O zaman aklıma sen geliyorsun ve bu güçlü duruşun bana ilham veriyor Ada. Sana çoğu zaman bu konuda imreniyorum. Şu an iyi hissettiğin için de çok mutluyum. 😊
Merhaba Amerika’da vloglar çekiyorum kanalıma göz atarsanız çok sevinirim
Merhaba Ada, ben üniversiteye hazırlandığım sene babamı ve bu sene annemi kaybettim ve kardeşim de yok. Korktuğun şeyleri yaşamış birisi olarak şunu söyleyebilirim bazen bu düşüncelerin gelmesine ve o acı tecrübelerden kaçmadan yaşamayı kendine izin vermen gerek. O acılardan kaçarken bazen aylarca sana iyi gelmeyen bir işe, insana, hayata tahammül etmen gerektiğini düşünüyosun ve aslında daha çok kendini yıpratıyosun. Geleni olduğu gibi kabul et ve ona göre hareket etme cesareti gösterebilmeni öneririm.
başın sağ olsun:( hastalıktan falan mı kaybettin acaba
@@ecemokur3636 evet
Allah bize yeter; o ne güzel vekildir, ne güzel dost, ne güzel yardımcıdır...
Size tavsiyem Allah kelamı olan Kuran ı Kerim i anlayacağınız dilde okumanızdır. (Türkçe meal)
Allah a firar etme zamanınız gelmiş. Bırakın sizi Yaradan size yolunuzu göstersin. sevgiler ♡
bu videonu yeni izliyorum. eylül ayı hayatımın yıkımını yaşadım. biricik annemle vedalaştım bu dünyada. insan böyle bir şeyi tabii tahmin eder bir gün başıma gelecek der ama bu kadar erken kimse beklemez ya hani. kendi başıma geleceğini bu şekilde acılar içinde olacağına da ihtimal vermemiştim hiçbir zaman. ama iki senedir verdiğimiz savaşı kaybettik. her türlü acısını can çekişini gördüm. hayatın anlamsızlığı bin kat arttı gözümde. sadece babam ve ben varım bu hayatta. bir kardeşim bile yok. babam için psikolojimi toplamaya hayata dönmeye çalışıyorum. ölüm denilen kelime bu kadarmış. insan ölüp gidiyor ardından hayat durmuyor. bir metrelik toprakla bakıştım durdum günlerce. altında yatanın annem olduğuna ikna etmeye çalıştım. ki hala da çalışıyorum. ama çok zor. ölmek kolay bu düşüncelerle yaşamak zor. niye yazdım bilmiyorum bunları. iki yıl önce izlemiş olsaydım bu videoyu bu kadar etkilenmezdim. ama insanın büyüdüm değiştim demesi için ölüm kavramına getirdiği bakış gerçekten çok etkiliymiş. en küçük olaylara bile öyle farklı bakıyorum ki. yaşam sonsuz bir öğretmen. farkındalığımız arttıkça da sorgulayışlarımız devam ediyor. günün sonunda tekrar uykuya dalıyoruz. çünkü elimizden gelen bu. günleri devirmek… ölene dek.
işte hayat ne garip yaşamı sevdirmeye çalışırken bir yerden de yaşamayı sorgulatıyor aslında bu önemli bir şey bazı şeylerin içinde kaybolmak düşünmek bana robot olmadığımı canlı olduğumu hissettiriyor bakış açılarımız çok önemli günün boş geçebilir veya dolu geçebilir hayatı her zaman dolu dolu yaşamak yorucu ve her bir şey yapamadığımızda yetersiz hissetmemize neden olabilir biz dört dörtlük canlılar değiliz hayatınızı mükemmel oldurmaya çalışmayla zaman kaybedip enerjinizi kaybetmeyin mutsuz bir gün geçirebilirsiniz bunun için canınızı sıkmayın mutsuzken düşündüğünüz düşünceler mutluluk için çabaladığınız yolun yapı taşlarıdır
RUclips nokta ve virgül kullanmayı yasakladı mı? 😐
@@beyazlamor5591 tüm bu Metin’den sadece noktalamaya dikkat edip bundan anlam çıkardıysan TDK sözlüğünü ezberlemeye devam et sen
@@melisauzuner Önerine bakılırsa sen ezberci eğitime aşinasın anlaşılan... Yok, ben almayayım... Dil bilgisi ezberle öğrenilmez, egzersiz yapman lazım, anlayarak öğrenmen lazım. Ezberleme önerini gözden geçir, gerçekten öğrenmeye bak...
@@beyazlamor5591 milletin yorumlarının altına noktalama diye tutturmuşsun noktalamadan daha önemli konular konuşulmaya çalışılıyor anlayan anlıyor zaten sen yanlış videoya bastın herhalde noktalama işaretleri öğrenme videosu değil bu
@@melisauzuner Milletin yorumlarının altına noktalama diye tutturmadım. O mesajlara bak, yazdığım kişilerin mesajlarında koca bir paragraf var ve tek bir nokta veya virgül yok. Dümdüz yazılmış, anlam karmaşası içinde cümleler... Savunmayı bırakın da anlayın şu noktalamanın önemini. Onu da burada ben mi öğreteyim size. Açın öğrenin noktalamanın neden önemli olduğunu. Noktalamanın cümle anlamlarında hayati bir etkisi olmasa neden icat edilmiş ki noktalama işaretleri. Biraz düşünün. Liseyi bitirmiş biri böyle mi yazı yazar? Size ilkokulda "Oku da baban gibi eşek olma" cümlesiyle "Oku da baban gibi, eşek olma" cümlesi arasındaki farkı öğretmediler mi mesela? O tek bir virgül anlamı tamamen değiştiriyor. Bırakın savunmayı... Noktalama hayati önemlidir. Okuyana da saygıdır ayrıca.
bahsettiğin karanlık kısmı o kdr sık düşünüyorum ki son yıldır.. o karanlık da öyle çekip bi sarıyor =( dünyada en çok gerçekleştirmek istediğim şeyi bile düşünsem gerçekleştirsem ne olacak ki diyecek kdr numb hale geliyorsun bir noktada. hiç bir şey hiç kimse yardım edemez gibi ..hayatı çok sevmekle başlıyor ve hayatı kaybetme korkusuyla.. bahsettiğin şeylere odaklanıp bu düşüncelerden sıyrılabilmek gerçek bir meziyet bence ;)
I think if you spent a majority of your life working towards a goal, then finally achieving hat goal, it's natural to feel a bit lost and/or without direction. Now having the greencard and fully living in the U.S. without worrying to leave at some random point is a blessing but it also leads to the question of "Whats next?" I bet. Thank you for sharing your thoughts much love to you from Canada 🍁
Bir süre önce Ada'nın videolarını attığı gün izleyebilirken şuan 20 gün sonra izleyebilecek vakti buluyorum. Ve bu video için inanılmaz geciktiğimi hissettim, videonun sonunda konuştuklarında o kadar kendimi buldum ki, insan en dipteyken bazı şeyleri fark edemiyor ama başkası söyledikçe olanlar yüzüne o an çarpıyor ve kendine dönüp bakmanı sağlıyor. Sadece 23 dakikanı verdiğin üstüne üstlük tanımadığın birisi sana o kadar güzel dokunuyor ki, içerik üretmeyi asla bırakma ada insanlara mutluluk veriyorsun
Geçenlerde senin hiç gurbetten bahsetmedigini fark etmiştim bence daha fazla göçmen psikolojisi videoları çekmelisin son yıllarda Türkiye'yi maalesef terk eden, terk etmeye hazırlanan ve terk etmeyi düşünen çok insan var.
12. sınıfım belki de geleceğimi belirleyeceğim bir noktadayım ve bahsettiğin düşünceler hayatın anlamsızlığı sürekli düşündüğüm şey ama buna odaklanıp kendime düşüncelerimle zarar vermeyi istemiyorum. Elimde olmadan sürekli bu duruma kapılıyorum. Bundan kurtulmanın yolunun harekete geçmek olduğunun farkindayim ve harekete geçecek gücün de icimde olduğunu biliyorum. Umarım başarırım...
Ben geçen yıl bunlara odaklandığım için mezuna kaldım bu yıl düşünme sınavın bitince istemediğin kadar zamanın olucak zaten düşünmeye
12.sinif insanı her açıdan yoran bir dönem.iş lafta değil eylemde bitecek. İpin ucu kaçmadan yakalaman gerekiyor. Kendine uygun zamanı bul düzenli olmaya çalış gerisi zaten kademelerle gelicek. Duygusal çöküşler için de kendini boşuna üzme her türlü farklı bir farkındalık yaşanacak sakin kal ve üstesinden gelebileceğini kendine hatırlat 💪
Bolca başarılar
Yanliz olmadigimi bu hisse kapilan baskalarinin oldugunu biliyordum. Tesekkurler
ustesinden gelirim umarim
@@duru9089 bu durumda olan çok fazla genç var kendini asla yalnız hissetme üstesinden gelebileceğine inanıyorum
Söylediklerin çok anlamlı ve gözlerimi doldurdu.. Hayat kısa... Sevdiklerimizin kıymetini zamanında bilmeliyiz ❤
Tam bu düşünceler kafamı kemirirken bu videonun gelmesi seni çok seviyorum
Herkes ailesinden uzak kalmak hakkında bir hikayesini anlatmış ben de tam tersini anlatmak istiyorum. Gerçekten şu an olduğum yerden o kadar uzaklaşmak istiyorum ki anlatamam farklı bir şehir belki ülke farklı bir hayat kurmak istiyorum belki de biraz uzaklaşmak… yaşadığım yerden veya düşüncelerden bilmiyorum yeni bir hayat kurmak, beni üzen veya kıran her şeyi geride bırakıp çekip gitmek istiyorum. Kimseye içimi dökemiyorum. Hem gitmek istiyorum hem de adım atmaya mecalim yok cesaretim var ama başarısızlıktan korkuyorum. 20 yaşındayım ve bu yaşıma kadar hiçbir şey başarmadım kimseyi gururlandıramadım kendim de dahil . üniversiteden mezun oldum . bir işim yok boşluktayım adeta . yaşadığım evin duvarları üstüme üstüme geliyor. Hiçbir şey yapmak istemiyorum ailem sürekli üstüme geliyor kendi istedikleri şeyleri yapmamı istiyorlar bu beni daha da bunaltıyor ne yapmak istediğimi bilmiyorum oradan oraya savruluyorum
ben de aynı durumdayım seninle tanışıp konuşmak isterim
Bende böyle bir durumdaydım. Gerçekten yıllarca o ortamdan kurtulmak istedim hatta resmen gün saydım her gece bir günün daha bittiğine sevinirdim. Sonunda kurtuldum da ama şuan yine de mutlu olamıyorum çünkü ortam değişsede ben değişmedim. Ben hala aynı benim. Şuan kendi evim var, beni üzen herkesten çok uzağım ama mutlu değilim, olamıyorum. Daha doğrusu bir gün mutlu olsam bir gün dipteyim bundan kurtulamıyorum. 22 yaşındayım ve hayatımı hep erteledim. İlk önce aile evinden çıkmak istedim, başka şehirde bir üniversiteye gittim. O zamanlar iyi gibiydim ama araya pandemi girdi. Sonrasında mezun oldum iş bulamadım. Başka bir bölüm daha okudum, mezun oldum. Yine iş bulamadım. Evlendim ama eşimin işinden dolayı bir süre ayrı kaldım onun ailesiyle yaşadım. Ondan sonra kavuştuk şimdi kendi evimdeyim. Beni bu dünyada en iyi anlayan, en sevdiğim, en sevildiğim kişiyleyim. Yıllardır olmak istediğim noktaya sonunda ulaştım. Ama dediğim gibi ben değişmedim yine mutsuzum ve yine yetersiz çoğu şey. Hiç bir zaman da tam olmayacak bunu anladım. Ada'nın da dediği gibi bakış açısı her şeyi bambaşka hale getiriyor. Ben kendimi sevebilen biri değilim. Bunun için çabalıyorum ve bana en iyi gelen şey bu oldu. Şartların çok kötü olduğu dönemlerde olacak çok iyi olduğu dönemlerde. İkisini de yaşadım ve ikisinde de aynı şeyleri hissettim çünkü ben hiç bakış açımı değiştirmemiştim. Lütfen elinden geldiğince bunu değiştirmeye çalış. Kendini sevmeye çalış, kendine merhamet et, kendine çok iyi bak. Bu hayatı yaşamak için biraz "polyanna" olmamız gerekiyor.
@@sumeyye.b1692 ben kendimi çok seviyordum. Özgüvenim yüksekti. Ama şimdi vücudumla hiç barışık değilim kilomdan dolayı . Ve depresyona girdim. 4 ay yataktan çıkmadım . Yavaş yavaş kendime geldim. Ama şunu fark ettim. Bu hayata bi kere geliyoruz ve zaman geri gelmiyor. Benim fiziğim de kimsenin umrunda değil
@@inflamesunicorn7033 Aslında hepimiz o kadar aynıyız ki. Aynı şeyleri yaşıyoruz sanki hep. Bende eskiden kendimi severdim sonra bir depresyon dönemi yaşadım ve aşırı kilo verdim. Tekrar alamadım. 5-6 yıldır sürekli kilo baskısı görüyorum. Çok yakınlarım bile bu konuda kaldıramayacağım sözler söyledi. Bu beni mahfetti. Önce kendime olan sevgimi ve güvenimi tüketti daha sonra da herhangi birinin beni sevebileceğine olan inancımı sarstı çünkü annem bile eşin seni nasıl seviyor bu halinle gibisinden cümleler kurdu. Onlarla birlikte bende kendime eziyet ettim yıllarca. Kendimi çok kırdım, çok yıprattım. Kendi hayatımı çürüttüm sanki kendi elimle, aynaya bile bakamazdım. Şimdi hepsinden uzağım. Bu ortamdan kurtulmak tabiki iyi geldi ama geçmesini sağlamadı. En baştan kendimi sevmeyi öğrenmeye çalışıyorum, kendime kendimi affettirmeye çalışıyorum. İnsanlar umursasada benim umrumda değil artık. Onların yüzünden yıllarımı bir karanlıkta geçirdim zaten. Bir daha bunun olmasına izin vermek istemiyorum. Sende izin verme asla. Dediğin gibi giden zaman geri gelmiyor. Ve ne kadar zamanımız kaldı bunu da bilmiyoruz.
@@sumeyye.b1692 inşallah atlatırız bu zamanları da :)
Nerden başlasam bilmiyorum ama şöyle söyleyebilirim 2020 yılında liseden mezun oldum 12. sınıftayken bunalıma girdim korananın etkisiyle bende senin gibi farkındalık kazandım ve benimki 6 ay kadar sürdü sonrasında mezuna bıraktım ve profesyonel destek aldım bu konu da şimdi daha iyiyim derslere gelecek olursam geçen sene 70 bin yaptım eğitim sisteminin güzelliğine maruz kalıp yerleşemedim şimdi yeniden mezuna kaldım etrafımdaki arkadaşlarım savrulup gittiler başka şehirlere bazıları ise mezuna yeniden kaldığım için benimle sinsi sinsi dalga geçiyor kendime söyleyebileceğim söyle bir şey var benim gibi olanlar içinde insanların fikirlerini yönetemezsin senin hakkında ne düşünüyorsa düşünsün kalbini kıracak bir şey söylediğinde şunu düşün o söylediği cümle ağzından çıktı senin için ne ifade edeceğini bilmeden söyledi o yüzden insanların ne söylediğine takılma çünkü insanlar konuşur ne konuştuğunu bilmeden
Yorumu ilk okuduğumda acaba ben yazdım da daha sonra unuttum mu diye düşündüm tarihler ve yaşadığımız durum o kadar aynı ki ve dediklerine o kadar katılıyor ve inanıyorum ki ❤❤ lütfen bana tekrar dön
"70 bin yaptım eğitim sisteminin güzelliğine maruz kalıp yerleşemedim" diyorsun ama bir paragraf yazı yazıp, yazıda hiçbir yerde nokta ve virgül kullanmadan yazıyorsan, suçu eğitim sistemine atman haksızlık olur. Bu zamana kadar okulda hiç mi öğretmediler? Evet eğitim sistemi kötü. Ama ya öğrenci? Bir paragraf yazı yazıp hiçbir noktalama işareti kullanmamak da ne biliyim yani... Sistemin güzelliğinden değil o. Tamamen öğrencinin öğrenmeme hakkını sonuna kadar kullanmasından. Üniversite seviyesine gelmiş birine yakışıyor mu şu yazdığın paragraf? Yanlış anlama ama yazı yazarken noktalama kullanmamanın bir mazereti olamaz. Okuyana da saygısızlıktır bu. Çünkü yazıda noktalama işaretleri kullanılmadığında okuduğunu anlamıyor insan. Bir şeyler anlatıyorsun ama anlaşılmanı zorlaştırmış oluyorsun. Doğru değil mi?
@@beyazlamor5591 Bu eğitimin kötü olduğu gerçeğini değiştirmiyor . Bunu dersleri çok iyi ve anadolu lisesini 97 ortalama ile bitirmiş biri olarak söylüyorum ki okul bana hiçbir şey katmadı.
🤍
Bildiğimiz üzere başkalarının bizim hakkımızda ne düşündüğünü kontrol edemeyiz ama kendi aklımızı düşüncemizi kontrol edebiliriz ve en olması gereken de bu. Farkındalık yaşaman bile bence büyük bir adım. Diğerlerinin enerjini düşürmesine izin verme lütfen.. Umarım çok daha başarılı günler seni bekliyordur
Tam anlamıyla kâbus gibi bi gün geçirdim bugün...😔 Sıkıntılar üst üste geldi.. o kadar güzel bir zamanlama oldu ki bu video.. teşekkürler Ada😍
En sevdiklerini kaybetme korkusunu benim cümlelerimle ve duygularımla tarif edebilen hiç tanımadığım biriyle bugün bu video sayesinde tanıştım desem yeridir Ada. Tam da bu hislerimin, düşüncelerimin beni zaman zaman yokladığı bir dönemde karşıma çıkan ve bana iyi gelen bir şeyi sana da tavsiye etmekten alıkoyamadım kendimi... Netflix'te uyarlaması yapılan çizgiroman Sandman'i baştan sona seyir keyfi için izlemeni önermenin dışında özellikle de bu duygu yoğunluğuna iyi geleceği için ''Kanatlarının Sesi'' bölümünü yalnız başına içselleştirerek izlemeni mutlaka tavsiye ederim. Umarım bana verdiği huzur ve rahatlamayı sana da verir. Sevgiler.
bende izliycem thx öneri için
Kesinlikle benim için de eylül ay cok zordu. Ben de her seyi cok dusunuyorum ve hicbir sey yapamiyorum dusunmekten. O kadar yogun ki dusuncelerim anlattıklarınla seni kendime cok yakın hissettim. Videoların beni aşırı motive ediyor izlerken huzurla doluyorum resmen. Umarım ekim ayı cok guzel bir ay olur ben de sana kocaman sarılıyorummmm❤️
Dünyanın farkli uçlarinda farkli hayatlar sürerek aynı düşünceleri kafasından geçiren aynı dibe inen insanlar . Nerde kimle ne şartlarda olursak olalim insani bitiren yine insanin kendisi.
Sana bayiliyorum Ada abla🤍
her zaman her yeni videonda beni daha da olgunlaştırdığını düşünüyorum 17 yaşındayım ve seninle ne kadar benzediğimi her videoda yeniden anlıyorum her şey için teşekkürler her zaman hissettiklerini bize anlatıp yalnız olmadığımızı gösterdiğin için.Seni çok seviyorum Ada iyi ki varsın her zaman istediklerin senin olsun kocaman kalpp
Seni yıllardır takip ediyorum ve bana gerçekten çok iyi geldiğini bilmeni isterim. Bütün gün evde bomboş yatıp hiçbir şey yapmayarak pişman olup duruyorum. Seni izleyince bi yaşama enerjisi geliyor. Artık kalkıp bir şeyler yapmalıyım diyorum kendime. Aynı zamanda Gökhan ve seni izlemek gerçekten böyle bi sevginin var olduğunu görmek bana büyük bir umut veriyor. Ve son olarak eklemek isterim ki seni mutlu görmek beni de mutlu ediyor ama üzgün görmeye dayanamıyoruuuum. Umarım hayatında her şey dilediğin gibi olur ve Gökhan'la seni her zaman mutlu görürüz. Çok çook öptüüm sizi çok seviyorum.
Hayatımda sevdiğim birçok insanı kaybettim. Kaybettiğim andan bu yana hayatımda yapmak istediğim birçok şeyi yapamıyorum çok geriledim içimde biseyler öldü sanki. Zoraki yaşıyor ve kendimden memnuniyetsiz şekilde yaşıyorum. Bilmiyorum bu kaybetmeler bana eksi olarak dönüştü içimde. Heves kalmadı çoğu şeye bu kadar erken kayıplar yaşamak bana ağır geldi. Ama hayatın içinde ölüm diye bir gerçek var toparlanmam lazım daha iyi şekilde hayatıma yön vermem lazım bu gittiğim yol yol değil. Söylediklerin beni çok etkiledi teşekkür ederim herşey için iyiki varsın 🙏❤️
İnsan ne kadar gerçeklerden kaçmak istese de arada zamanın geçtiği dünyanın fani olduğu akla gelince bir iç hesaplaşmaya giriyor ama ne fazla unutmak ne de içine fazla dalmamak lazım bu düşüncenin, dozu ayarımda tutabildikçe güzel aslında, doğum günlerinde yaş almaz insan farkındalığı, değişimi artıkça alır o yaşı, ne güzel bunu paylaşmış olmanız 😊
25 yas ve sonrasinda olagan bir durum, buyumek ve buyuyunce hem buyuk dedigimiz insanlari anlamak ve yaslandikca olume yaklastigimiz hissiyati belki de bilincaltimizdaki bu dusunceden kaynaklaniyor, hatta bazen bu yasima kadar bunu dusunmeyerek yanlis mi yaptim yanildim mi deme evreleri..
2020 den beri zaman nasıl geçiyor anlamadım bile, her şey anlamını yitirdi son zamanlarda ve ben fırsatları kaçırmışım gibi hissediyorum. Çinliler zaman ayarıyla da oynadılar.
Düşünmek en zor işlerden biri. Birçok insan buna teşebbüs etmiyor. İnsan olmak bu zor iş becerisi ile başlıyor zaten. Aslında bunları düşünerek kendimizi gerçekleştirme yolculuğunun tadına varıyoruz. Tek değilsin ve iyi ki bizimlesin.
Ada, bir süre kendinle baş başa kalmak istediğin için bir işe girmediğini vs videolarından biliyorum. ama yine de son zamanlarda görüyorum ki hayatın bi boş geçiyor. Ben bu tarz düşüncelerinin de kendinle çok fazla baş başa kalmaktan olduğunu düşünüyorum. bence oralarda bir işe girsen hem çok başarılı olursun hem de farklı bi meşguliyetin olur ve kafan sürekli iç sesini dinlemek zorunda kalmaz. unutma sosyal medya seni hayatının sonuna kadar götürmeyebilir.her şeyin son bulması bi RUclips hesabının kapanması ve geri alamamana bakar . kesinlikle bir işin olmalı . umarım yanlış anlamazsın, sağlıcakla.
ada hem bu kadar güzel bir kadın olman hem de derin olman... çok özel birisin.
ben de okul için evden ayrıldım ve cidden karamsar hissediyordum. annemler anlar neden gittiğimi ama kedim anlamaz. eminim küser bana. hala daha elimdeki çizikleri duruyor.
evet bazen ben de aşırı yalnız hissediyorum. evlensek de arkadaşlarımız da olsa hatta ailemizin evinde yaşasak bile yalnızız. çok önemli işler diye düşünüp kafamızı yorduğumuz her şey önemsizleşiyor böyle anlarda.
küçük olsam depresyonda olduğumu düşünürdüm ama ben de büyüdüğümü hatta yaşlandığımı anlıyorum. belki bunu kabullenip içimizde süren savaşı durdurmamız bize iyi gelir. belki iç huzuru bulabilmektir tek görevimiz. bu da bazen yetinmekten, şükürden, çevremize karşı sefkat ve iyi niyetimizle mümkündür.
Videoyu açarken aklımda aslında videonun sonunda anlattığın düşüncelerin benzerleri vardı. İnsan beyni tuhaf, demek ki sinir yolaklarımız bu aralar benzer çalışıyormuş, benim için çok anlamlı bir tesadüf oldu. Ben de dünyanın çok karanlık ve anlamsız olduğunu sürekli düşünerek hayatımı geçirmek istemiyorum, gerçekleri kavrarken iç dünyamızın bizi boğmaması mümkün müdür tam anlamıyla bilmiyorum ama zor da olsa bu dengeyi bir gün kurabiliriz umarım❤
Bayılıyorum sana Ada idolümsün,sen, izleyince çok mutlu oluyorum. Bakış açıların olaylara karşı gösterdiğin olgunluk ... 5 yıldır takip ettiğim tek youtuber sensin. İlede ben de senin gibi youtuber olup insanlara ilham olmak istiyorum.💛💞😍
Genelde ytda yorum yapmam çok nadirdir hatta iki elin parmak sayısını geçmez yaptığım toplam yorumlar. Sadece şunu demek istiyorum bu işte (tabii iş diyebilirsek) süpersin. Montajların geçişlerin özellikle kamera açıların ve kompozisyonun çok güzel. Bir gün korkuyorum bırakacaksın diye. Çünkü yaklaşık bir sene önce bırakacakmış gibi bir video çekmiştin. Üniversitede molada yemek yerken videonu izlemek için sabırsızlanıyorum. Keşke haftada bir değil de her gün yemek molamda izleyebilsem.
Bilmem okur musun ama devam et ve lütfen bırakma
Ada seninle büyümek çok güzel bir şey özellikle böyle konuştuklarını dinledikçe bir şeylerin farkına varıyorum sen üniversiteye giderken ki seni izlediğim zamanlardan bugüne kadar o kadar büyüdüğümüzü hissediyorum ki iyi ki senin videonu merak edip tıklamışım o zamanlar .Ben hayatımda sürekli bir ablam olmasını istedim ve sen beni ne kadar tanımasan da ben seni ablam olarak hissediyorum senden bir şeyler öğrenmeyi senin yaptığın şeyleri örnek almayı seviyorum teşekkür ederim her şey için seni çok seviyorum ❤❤❤❤🥹
RUclips nokta ve virgül kullanmayı yasakladı mı? 🙄 Neden kimse kullanmıyor?
@@beyazlamor5591 Bence de kullanılmalı ama işte içinden geçenleri böyle bir anda yazarken çok dikkat edemeyebiliyorlar bazen bende tekrardan okumadan direkt atmıştım☺️
Yalnız değilsin Ada, hissettiklerimiz aynı. Bazen düşünmemek, sadece hayatın içinde olmak gerekiyor gibi hissediyorum. Umarım daha iyi, dünyanın yaşanmaya değer güzelliklerle dolu tarafında oluruz her zaman❤
duygularımın tam anlamıyla dışa vurumu tarzı bir dertleşme olmuş ama tam olarak. izlerken her şey o kadar tam anlamıyla benim düşündüklerimdi ki şoka uğradım birilerinin daha böyle hissetmesine. ben böyle şeyleri sesli bile söylersem gerçek olacak düşüncesiyle boğuşuyorum karantina başladığından beri ve ilk defa yazıyorum bir yere bu bile bi noktada rahatsız ediyor beni. son 2 aydır kendime geldim diyebilirim ve evet meditasyon ve düzen sayesindeydi hayatın anlamsızlığını düşündükçe gittikçe anlamsızlaşmaya başlıyor bundan sıyrılmak içinde gerçekten meditasyona sığınıyorum artık ve o başlarda 5-10 dakika olan meditasyon süremin şimdilerde 20 olmasına ve bunu fark etmememe şaşırıyorum. müthis bir rahatlama veriyor.
Ada’cim boslukta olmak. Aslinda bosluktayiz ve zihin hic bos durmuyor, bizi surekli mesgul ediyor. Meditasyon tavsiye ederim.
Ada kafa yapısı olarak kendime o kadar benzetiyorum ki seni, dönem dönem hepimiz benzer şeyleri düşünüyoruz ama günün sonunda birşey yapamıyoruz.Belkide kendimizi fazlaca akıllı buluyoruz ama malesef herşeyi anlayabilecek kadar akıllı varlıklar değiliz.Sorgulamak lazim ama bazı şeyler düşünmekle ya da sorgulamak ile çözülmüyor belki dee sadece hissetmek lazım
Yalniz degilsin ada kendini üzme, gerçekten çevrende çok güzel insanlar var , bunu asla unutma ve onlardan duygusal olarak beslenmen yeterde artar bile.
Duygularıma o kadar güzel tercüman oldun ki...Okulum bittikten sonra mesleğimi kullanarak yurtdışına taşınma düşüncem vardı ve bunda çok kararlıydım ama sonradan düşündüm ki annem 53 yaşında ve bi 53 yıl daha yaşamayacak ve ailemden birine bi şey olsa ben hemen yanlarında olamicam vs ve bu yüzden sürekli orda kalma düşüncemden vazgeçtim..
Aynı şeyleri ya da çoğunun benzerlerini her gün bazen saatlerce bazen ağlayarak bazen sadece kısa bir anda düşünen,düşüncelere kapılan bir insan olarak seni öyle iyi anlıyorumkii kapıldığında seni sürüklemeleri düşüncelerden kaçamamak hayatın her an her dakika her saniye geçiyor oluşu biran aslında her şeyin önemsizliğini hissetmek ve o gelen hiçlik hissi bununla baş etmek zor cümlelerin bana da çok iyi geldi seninle karşılıklı konuşuyormuş gibiydim. İyi ki varsın ve unutma hepimiz bu hisleri yaşıyoruz. Bundan acı duyuyoruz. Garipleşiyoruz ama YALNIZ DEĞİLSİN. Yalnız değiliz.❤
ada gerçekten bana çok iyi geliyorsun seni dinleyince kendimde geliyorum modum anında değişiyor iyki varsın 💗
İkinizin de verdiği vibe son zamanlarda o kadar değişti ki kesinlikle kötü yönde değil insan değişmezse bir sıkıntı vardır buyudunuz davranışlarınız çok büyüdü biz de aynı şekilde o yüzden çok hoşuma gidiyor sizin bu dingin sessiz hallerinizi izlemek 💗
Tesekkurler ada yalniz degilmisim bu konuda, yaptigim her iste varolussal krizin aklimin ve dusuncelerimin icinde dolasmasi gercekten bir sureden sonra mental dusuklugune yol aciyor ve dusuncelerim eylemlerimin onune geciyor, kafam oylesine doluyor ki icime kapanip aynı seyleri en detayli sekilde dusunmekten bazen kafayi yiyecegimi zannediyorum ama dedigin gibi 2-3 gun suruyor bu krizlerim ama asla tekrarlanmasini istemedigim ve bu aralar sık sık olan krizlerim, insan dogasi gereğin hayatin anlamini veya anlamsizligini asla cozemeyecegiz sanirim ama etrafindaki guzellikleri gormeye baslayinca bir seyleri basarinca ve dogru insanlar dogru zamanda gerek fiziksel gerek ruhen yaninizda olunca bir sorun kalmayacagina eminim, yani kendinize iyi davranin, iyi gelen seyleri yapin. Cok cok saglicakla kalin
Çok samimisin bu duyguları paylaşmak asla ama asla kolay değil. Güçlü bir karakterin olduğunu buradan anlayabiliyoruz sanada duymak okumak iyi gelir diye yazıyorum:) Her şey geçici inişler de çıkışlar da mutluluklar da üzüntülerde korkularda. Böyle çöküş zamanlarında şükürle bu durumdan çıkabilirsin, sadece gördüğün, duyduğun için bile günlerce şükredebilirsin. Bu senin anı yaşamanı kolaylaştıracak şimdinin gerçekliğini hissettirecektir. Ve düşününce gerçek çok güzel çok anlamlı , senin varlığın gibi☺️
tam motivasyona ihtiyacim oldugu bir an, tesekkur ederim ada 🤍
son kısımdaki konusmandan çok etkilendim, bende son iki senedir o tarz çöküşler yaşıyorum ve dediğin gibi bu bizim dünyaya nasıl baktığımızla alakalı, eğer o perspektiften bakarsak çekilmez bir hal alıyor:) ama kendine o gününe odaklandığında aslında her gün yaptığın küçük şeylerin bile ne kadar önemli olduğunu anlıyorsun çünkü mental sağlığın yerindeyse kahveni hangi kupada içmek istediğin senin için önemli oluyor
Ne güzel bir yorum :)
Nacizane tavsiye: Ya anne olmayı düşün ya da işletme masterın ile ilişkili tam zamanlı bir işe başlangıç yap mümkünse spor hocalığı gibi birşey olmasın. Sevdiğim ufak işlerden de parada kazanabiliyorum gibi değil. Eğitimini kullandığın yani kafayı çalıştırdığın tam zamanlı bir işi anne olmadan bir müddet tecrübe etmek hayata bakışını netleştirir.
Ben her gün o tür şeyleri ve dahasını düşünüyorum, bu yüzden sürekli depresif,durgun, tembel, umutsuz, çaresiz ruh halindeyim 🤕 yapmak istediğim yüzlerce şey varken, yapamamak, uğraşamamak,ya yarım kalırsa? fikri ,ve s duygular, bundan asla kurtulamamak
O kadar haklisin ki hayattaki tek degerli seyin ailenin yaninda olmasi gerektigi oldugunu dusunuyorum. O kadar hizli akip gifiyor ki ileride geriye donup baktigimizda keske ailemle daha fazla vakit gecirebilseydim dememeliyiz
Gerçek hayatımdaki yakınımda tuttuğum insanlar dışında samimi bulduğum tek kişi sensin, kafamın dolu olduğu anlarda anında bir videoyla hayatımı nereye doğru yönlendirmem gerektiğini gösteren bir yön bulucu gibi görüyorum seni, yaklaşık 6 sene önce Amerika'da burslu okumaya gitmiş bi öğrenci olarak bulmuştum ama zamanla hayatının gelişimini, değişimini izlediğimde cidden değerli bi insan olduğunu anladım 2016 dan beri bütün videolarını dört gözle bekliyorum
videoyu izlemeyi ertelemiştim. bu sabah tam da son dakikalarda bahsettiğin şeyleri yaşamaya başlamıştım. dertleşmiş gibi hissettim teşekkürler ada🥲❤
Sonunda o kadar iyi hissettiren cümleler kurdun ki gerçekten seni iyi ki tanımışım ve benimlesin yanımda olamasan da hep aklımdasın ne zaman dibe düşsem seni düşünüyorum ve bana iyi hissettiriyorsun
Yıllardır izlerim seni, nasıl olduysa RUclips algoritmasi bıraktı önüme dusurmeyi. Tanıdığım kadariyla yarasının umursanmasını kimseden beklemeyen güçlü bir kızsın. Yaranın farkında olup da ona tutunmamak, ondan beslenmemek ve en önemlisi bunu kabullenmek seni çok daha güçlü yapar. Aylar sonra bir videonu yine keyifle izledim. İyi ki varsın 🖐️
Ne hissettin o kadar iyi anlıyorum ki…Düşündüğüm ve hissettiğim şeyler başkasının ağzından dökülünce bir defa daha yalnızlığımı farketsem de demek tek başıma değilim diyorum.Farkında olmak ve ona göre yaşamak ancak güzele odaklanmak 🙏🏽
seni dinleyene kadar bu kadar yalnız büyüdüğümüzü yada hayatımızı iniş ve çıkışlardan devam ettirdiğimizi umursamıyordum kafamdaki düşünceleri yeni susturmuştum ama seni dinlemek ve tek olmadığımı hissetmek iyi geldi videoların güzelliği ve doğallığı için teşekkürler ada iyi ki varsın:)
Bazen çok düşünmek en büyük düşman olabilir. Düşünmekten yaşayamadığım bir hayatım oldu. (Hala öyle.) Söylediğin o karamsarlığın içindeyim bu ara ve gözyaşlarıyla izledim. Ama sanırım hayat böyle bir şey -ya da bazı insanlar için böyle bir şey. Düşüyorsun, kalkıyorsun, zaafların oluyor, korkuların oluyor. Bazen tıkanıyorsun, devam edemeyeceksin gibi geliyor ama bir şekilde devam da ediyorsun. Umarım güzel deneyimlerle, kendimize koyduğumuz sınırları yıkarak, gelişerek devam etsin ömrümüzün kalanı.
Dogalligin ve sempatin kaliteni fazlasiyla ortaya koyuyor❤️❤️seni tanidigim icin cok sansli hissediyorum hayata karsi butun kasintilarim ve korkularim biranda kayboluyor gokhanabiyle cok mutlu olun🤌🏻💖
videoyu erteleyip izleyememiştim bi türlü ama şuan izledim ve o son dk lardaki konuşmada bu hayatta bu düşüncelere sahip bi ben olmadığımı görüp rahat hissettim. bilmiyorum bu düşünceler nasıl düzelir ama her şeyin iiyi olucağına inanmak istiyorum. Ve sana ada çok teşekkür ederim :)
Aslında bu kadar kalabalık düşünceler içerisinde olmak çok güzel bir farkındalık çok güzel bir bilinci de yanında getiriyor bunu görebilmek lazım . Burda yanılgıya düşünülen şey bence sonuca ulaşmak istemek onu beklemek ee o kadar düşündüm vaktimi ayırdım ne oldu ne işe yaradı dememek gerek zaten sonuç olarak zannettiğimiz şeyler de aslında esas olana ulaşmamız için gereken sürecin parçası olabiliyor . Hayat arayışta olmaktır olabilmektir geliş amacımız da budur belki
tam zamanında gelen bir ada mesaisii süpersin ADA :)
Yıllardır ailenden,ülkenden( kendi ülken gibi görmüyor veya sevmiyor da olabilirsin ama doğup büyüdüğün yer) uzaksın ve dediğin gibi ne zaman ne olacağı belli olmuyor dünyanın diğer ucunda en yakınlarından bağımsız bi hayat yaşamak bilmiyorum garip ve zor umarım ileride sevdiklerinden uzak geçirdiğin yılların için üzülmezsin seni seviyorum🥲❤️
Seni izlemek , düşüncelerine ortak olduğumu bilmek o kadar iyi geliyor ki Ada. İyi ki varsın 🙏
Bu hayatı bilinçli yaşamak ve hayatı sorgulayıp neresinde durduğunu bilmek çok güzel. Ama hayatın anlamına çok girersen işte o zaman beyin bazı şeyleei kabul etmeyip düşüşe geçiyorsun çünkü herşey anlamsızlaşıyor. Bazen mutlu olmak için düşünmemek lazım sanırım daha sade ve düz bakmak, belkide kendini kandırmak. Bu hayattaki zorluklar belkide gerçekleri görmememiz için. Çabalarken hayat geçiveriyor. İşin önemli kısmı mutlu olmayı becerebilmek bu hayatta, hırslardan uzak bencillikten uzak. Ama malesef mutlu olmak yerine haklı olmayı tercih eden bencil tomlumlar olmaya başladık. NE DİYORUM BEN YA :)) Neyse sen mutlu ol Adacım bu yaşam enerjin bizide etkiliyor. Bu arada abini senden çok görüyorum yeni kısa saçı yakışmış 😄😄🤟👍
Çok değerli, önemli ve son derece gerçekti, söylediğin her şey... Bu sorular, kaygılar, korkular muhtemelen hiç bitmeyecek ancak nefes aldığımız sürece, mutlu olmayı ve hayatı doya doya yaşamayı hak ediyoruz demektir. Bizi bizden başka iyileştirecek başka kimse yok. Ve ben kendimleyim, yalnız değilim... Ve sende... 🤍
Yorumların çoğunu okudum ve anladım ki eylül birçoğumuz için zor geçmiş. Umarım EKİM hepimizi kucaklar ve güzel geçer🙏🏻🤍
video nun son parti icin yaziyorum, biraz kitap okumani tavsiye ederim. Roman oku demiyorum, su an algin hayati kesfetmekte bence ona odaklan.
Birkaç aydır kafamda sürekli olarak döndürdüğüm düşünceleri senden dinlemek çok başkaydı Ada…🥹Şuan hayatımın gerçekten derin değişimlerinin olduğu bir süreçteyim. İlişkim, sosyal hayatım, eğitim/iş hayatım birçok şey değişmek üzere. Bu süreçte o kadar çok düşünüyorumki çıldırmak üzereyim.😣Her an kendimi düşünürken buluyorum. Videonun sonunda dediğin gibi “iniyosun ama çıkıyosunda” gerçekten bunun bilincinde olmak dediğin gibi çok değerli. Ne kadar dipte hissetsemde, içimden hep bunun bi geçiş süreci olduğunu ve her şeyin yoluna gireceğini kendime hatırlatıyorum.💆🏻♀️🌿🫶🏻 Sen harika bi insansın, iyiki hayatımın bir parçası oldun Ada🤍 Her anlamda çok iyi geliyosun🌿🌸 İyiki varsın🤍🥹
insanın anlam arayışı- viktor e. frankl in kitabını kesinlikle öneririrm. Çünkü bende seninle aynı farkındalığa ve karamsarlığa düşmüştüm ama bu kitapla bu düşüncelere /hislere karşı nasıl başedeceğimi, hayatla ve 'anlamıyla' ilgili farkındalık yaşadım.
KESİNLİKLE ŞİDDETLE ÖNERİLİR!!!!
EMİNİM SANA ÇOOK ŞEY KATICAKTIR!!!!!
SENİ/ SİZİ SEVİYORUM MUTLUKLARINIZ HUZURUNUZ DAİM OLSUNN🙏🙏🙏 HER ŞEY GÖNLÜNÜZCE HAYIRLI BİR ŞEKİLDE OLSUNN🙏🙏
💗💗💗
Ayy videoların sonunda ki bayyyy deme şeklin beni benden alıyor. Bilmeni isterim ki seni çok içten seven bir izleyici kitlen var, görsek bu kadar sevebilirdik herhalde. Her şey için çok teşekkür ederiz.(videolar, motivasyon konuşmaları, çektiğin manzaralar vs.) Bizde seni çok öpüyoruz bayyyyyy :)
Seni seviyorum ; her seyin gelip geçiciligine, belki başta mevsimlerin , gündüzün, gecenin, olayların , duyguların, düşüncelerin ve belki insanların büyüdükçe tanıklık etmek ve bazılarının geçiciligi ile yüzleşmek ya da tanışmak, fark etmek başta ürkütücü ve böyle hissetmekte cok normal. Spor ve sağlıklı besinlerle regule bir sinir sistemiyle bu farkındalığın yükselmesini anlattın sanki.
Ve belki büyüdükçe, ya da mindfulness gibi meditasyon pratikleriyle ilerledikçe iyinin ve kötünün kavramlar olarak kaldığı, zamanında kötü diye nitelediğimiz durumların bize belki neler kattığını ileride gördükçe, kavramların ötesinde her seyin bir olduğa , herşeyin birbiriyle hic kopmayacak bir şekilde bağlı olduğuna gündelik yaşamda daha çok tanıklık ettikçe bu korku yaşama karşı derin bir güven ve huzura evriliyor sanki stillness ve halen insanlık yolunda evrimini sürdüren canlılar olarak içimizdeki sürüngen zaman zaman devreye girdiğinde onu fark etmek belki 💜 yaşamak . Ve bazen kötü diye nitelediğimiz duygularin bize ne anlattığına bakmak, videonun son kısmını izlerken bütün bunlar aklıma geldi
Uzun zamandır seni takip ediyorum ve varlığın motivasyon kaynağı oluyor 💜
Minik bir şiiri de buraya bırakmak isterim
MİSAFİRHANE
İnsan kısmı bir misafirhane,
Her sabah yeni birisi gelir.
Bir sevinç, bir bunalım, bir zalimlik,
Aniden farkına varmak bir şeyin,
Hepsi beklenmedik misafir.
Hepsini karşılayıp eyle!
Evini vahşetle süpürüp,
Bütün mobilyalarını boşaltan
Bir kederler kalabalığı bile gelse.
Her geleni alnının akıyla misafir et.
Olur ki yeni bir zevk getirmek için
Boşalttılar evini.
Karanlık düşünce, utanç ve garez,
Hepsini gülerek karşıla kapıda
Ve buyur et içeri.
Minnettar ol her gelene
Kim gelirse gelsin.
Çünkü bunların her birisi
Öte taraftan bir kılavuz
Olarak gönderildi.
İzlerken kendimi buldum sende ve yaşadığın dusuncelerı bende kendı kafamda ıstemsızce kurup yaşamaya başladım bu son 2 aydır fakat seni izlemek dinlemek beni uzun zamandır iyi hissettiriyor konuşman beni ciddi anlamda aydınlattı bu tarz konuşmalarının devamını ben değil yorumlarda gördugum kadarıyla çok fazla kişi istiyor teşekkurler :)
Tam da ihtiyacım olan bir zamanda an da senin videonu açıp izlemek gerçekten çok iyi geldi. Özellikle videonun son kısımları beni o kadar iyi hissettirdi ki anlatmam yalnız olmadığımı fark ettim hepimizin bazen dibi gördüğünü önemli olan o dipten çıkıp yeniden devam etmek. İyi ki varsın iyi ki youtubetasın. Seni izlemek çok keyifli. Seni seviyorum Ada ❤❤
Arada bir bu şekilde düşmen çok normal bence ada bı anda her şeye daha mutlu bakman zordu zaten, bir süreç hayat. Uyanış geçiriyorsundur belki de zaten kalp ritimlerimize baktığımızda da iniş çıkış çizgilerini görüyoruz yaşadığımızı kanıtı yani inişler ve çıkışlar. Arada bir bu şekilde düşünmen o düşüncelerden kaçmaktan çok daha iyidir bu arada, diğer türlü bastırılmış ve patlamaya hazır binlerce düşünce olur. Sağlıklı, huzurlu,mutlu bir hayatın olsun. Seni çok seviyom 💜💜💜
En sevdiğim birini babamı kaybettiğimde aslında ölüm yokmuş gibi davranmanın imkansız olduğunu farkına vardım Ada. 21 yaşında biri olarak bunu yokmuş gibi davranmanı tavsiye etmem var olduğunu bir gün senin ve sevdiklerinin de yaşayacağı bir durum olduğunun bilincinde ne kadar olursan o süreci atlatman senin için daha kolay olacaktır. Ben babamı kaybedeceğimi 20 yaşında asla düşünmezdim ve 1 senelik süreci geride bırakmama rağmen bu senenin nasıl geçtiğini ben biliyorum ağlayarak uykularımdan uyandığımı gün içerisinde nefes alamadığımı hiçbir şeye odaklanamadığımı boşlukta çaresizce sürüklendiğimi düşündüğüm günlerim oldu bu süreç beni çokça yıprattı çokça arkadaşımı da kaybettim aslında fakat çok fazla şey öğretti kendi kendime yetebilmeyi kendime ihtiyacının olmasını ben olmazsam hiçbir şeyin olmayacağını hayatımın merkezinde kendinin olması gerektiğinin bilincine vardım. Yaşadığın o fazla düşünme olayını hayatımızın bir çok döneminde bizde yaşıyoruz bu durumu kişiselleştirmezsen iç dünyana odaklanırsan o sürecin de yine sana çok fazla şey kattığını göreceksindir küçük kızın tavsiyeleri bu kadar seni seviyorum ❤️🧚
Başınız sağolsun. İnsan gerçekten çok yakın olduğu birisini kaybedince hayattan kopuyor gibi hissediyor, her şey anlamsızlaşıyor. Sevdiklerimizin kıymetini daha çok anlıyoruz. Onlarla geçirdiğimiz zamanlar daha da bir anlamlı oluyor. Kaybettiğimiz kişiyle olan anılarımız kafamızın içinde dönüp duruyor. Ve ardından “keşke bunu da yapsaydık, keşke daha çok sarılsaydım, keşke daha çok sevdiğimi söyleseydim” düşünceleri geliyor. Ben 2 yıl önce çok sevdiğim dedemi kaybettim ve onu ne kadar çok sevdiğimi o zaman anladım. Şanslı bir torunmuşum, dedem en çok benimle vakit geçirmiş ama o süre bile şu an o kadar az geliyor ki. 17 yaşındayım, hayatımın 15 yılında dedem hep vardı ve şu an yokluğu çok üzüyor. Sizi tamamen anlayamam ama şunu söyleyebilirim ki, zaman her şeye iyi geliyor. Babanızın yokluğu eminim çok acıdır fakat o hep sizin içinizde yaşayacak. Nurlar içinde yatsın 💐
@@sproutedlaminaebu süreç çok üzücü ama çok farkındalık kazandığımı söyleyebilirim varlığında çok şey öğrettiği gibi yokluğunda da çok şey öğretiyor canım babam. Bu konudan bahsederken gözyaşlarımı da tutamıyorum ama bunun için kendimi de zorlamıyorum. Onu çok özlüyorum dediğin gibi şunu da yapsaydım söyle de yapsaydım dediğim zamanlar çok oluyor rüyamda gördüğüm de geceleri bazen ağlayarak uyanıyorum. Rüya olduğunu farkına varınca bazen üzülüyor bazen mutlu oluyorum gördüğüm rüyaya göre değişiyor bu durum. En ufak baba cümlesi geçince beni çok incitiyor bu durum. İnsanlar da bu durumun bilincinde değil ne yazık ki ama onların babaları yaşıyor diye onları suçlayamam. Çok güçsüz olduğumu düşündüğümde babamın yokluğu ile baş edebilmeye çalıştığımı hatırlayıp kendimi topluyorum. Umarım dedenizde çok huzurludur belki karşılaşmış ve tanışmışlardır.
@@burutus4836 Bence çok güçlüsünüz ve zamanla eminim daha da güçleneceksinizdir. Dediğiniz her şeye katılıyorum, insan bu süreçte çok farkındalık kazanıyor. Bazen ben de, dedemin beni bu hâlimle gördüğünü, onunla sohbet ettiğimi, yaşayamadığım şeyleri yaşadığımı hayal ediyorum ve beni çok mutlu ediyor. İlk başlarda bunu yapamıyordum çünkü çok acı veriyordu ama zaman geçtikçe hissiyatım farklılaştı. Gerçekten yokluklarıyla da bize bir şeyler öğretiyorlar. Bir gün onlarla tekrar buluşacağız, o güne kadar güzel bir hayat yaşayalım, onları da içimizde yaşatalım. Size mutlu bir ömür diliyorum, kendinize çok iyi bakın ♥️
@@sproutedlaminae çok teşekkür ederim aynı şeyleri senin için ben diliyorum güzel hissettirdi böyle konuşmak 🧚❤️
@@burutus4836 evet bana da 😌🫶🏻
Gerçekten düşünmek, duygularının farkında olmak hem kendini keşfetmek, hem bazen yorucu bir durum. 25 yaşındayım ailemle yaşıyorum, atandım başka şehre gitme durumum da vardı ama tercihler de kendi şehrimi yazdım ve şu an onlarla yaşamaya devam ediyorum Onlarla ne kadar vakit geçirirsem o kadar iyi diye düşündüm.. Hayata atılmak onlardan uzak kalmak düşününce bazen kaygılandırıcı oluyor, ama her duruma da insan alışıyor. Dünya çok farklı ve belirsiz bir yer. Umarım sevdiklerimizle doya doya vakit geçirip hayatı güzel yaşayabiliriz.
En önemli şey de bu
Aynı duyguyu paylaşmak en azından beni rahatlattı ada ama konuşmanda beni iki sey etkiledi birisi hepimiz cidden yanlızız gerçekten bunun farkina varmak ve kabullenmek zaman alıyor ikicisi de kendime iyi gelen seyi biliyorum dedin ben bu konuda çok bocalıyorum neyi seviyorum bilmiyorum bi tek telefonda birseyler izlerken yemek yemek😅bu konu beni üzüyor ama herşeye rağmen seninle sanal da olsa sohbet ediyor gibi olmak çok hoş
Kaybetme korkusu deyince çok korkardım ama 22 yasında tatmıs oldum baba acısını gecmiyor ama alışıyorsun herşeye alıştığın gibi hayatın iniş cıkışından inişi yaşamış oluyorsun sadece...
yaş aldıkça bir tık daha olgunlaşıp bir tık daha duruluyoruz. daha çok sorgulayıp gerçeklerin farkına daha çok varıyoruz. gerçek ve acıyla yüzleşiyoruz. ancak bu yüzleşmeyi yaşarken hayata devam ediyoruz. hayatta bundan ibaret olsa gerek. gerçeklerle yüzleşerek ve onları kabullenerek yola devam edebilme durumu hayat. bunları düşünürken tek değilsin ada ve iyi ki varsın
Ada senin benim için öyle bir enerjin/ yerin var ki sana yani bunu anlatamam kendimi toplayıp kendim için hayatım için bir şeyler yapmamı sağlayan bir şey var sende öyle güzelsin ki cidden birine iyi gelmek muhteşem olmalı iyi ki varsın ❤
Ne zaman bir şeyler hissetsem tamda hissettiğim şeyler üzerine konuştuğun bir video atıyorsun. Bu denk gelişler videoyu izlemeden bile çok iyi geliyor. Kocaman sarılmaya o kadar ihtiyacım vardıki. Seni seviyorum ada teşekkür ederim❤
merhabalar Ada . bütün videolarını izleyen biri olarak bu videonun başlığını görünce izlemeye hazır hissetmedim çünkü birçoğumuz seninle aynı şeyleri düşünüp üzülüp sonra mutlu olup sonra yalnız kaldığımızda yeniden bunlara üzülüyoruz ama videoyu izledikten sonra en azından ben yalnız olmadığımı hissettim ve mutlu oldum . Hayat dediğin gibi inişler ve çıkışlardan ibaret umarım huzurlu ve mutlu günlerin bu inişli günlerinden çok daha fazla olsun ve ben güzel bir hayat yaşadım diyebil sonunda anılar herşeydir . sevgiler
bu konusma dertlesme o kadar iyi olduki sen konustukca kendimdeki eksikleri hissettim diye bilirim tesekkurler :)
Dertleşme kısmı çok iyi geldi bana içim rahatladı sanki olan yükler kalktı ne bilim. Ada, seni çok seviyorum
Yaaaa canım adaaaa tüm günüm hastanede hastalarla ilgilenmekle geçti yurda gelip yemeğimi yiyip arkadaşlarımla bir kahve içip duşumu alıp yatağa yattıktan sonra hayatıma bakışımı destekleyen ve etkileyen rahatlatıcı konuşman.. gerçekten çok içten söylüyorum edit medit bir yere kadar ama bu konuları da bu kadar etkileyici konuşman beni o kadar mutlu etti ki anlatamam..🥺 o kocaman sarılmanı da hissettim 🫶🏼 yurt dışında olmasam bile antalyada ailemden ayrı bir hayat sürmem gerçekten sende kendimi buluyorum 🫂🥹 iyi ki varsın canım adaaa 🤍🥲
Az önce kanala girip video atmış mı diye bakıyordum. Mükemmel bir zamanlama. Hemen izliyorum. 💜❤️
Şuan son kısmı izlerken şok içerisindeyim o kadar aynı şeyleri yaşadığım bir aydı ki hala etkisinden çıkamadım ama bunları tek düşündüğümü varsayarak acaba bende bir sıkıntı mı var diyordum tek ben düşünüyorum sanıyordum.O yüzden bu videonun son kısmı beni çok etkiledi.Bence bakış açısı gerçekten çok önemli bir şey çünkü hayatımızı nasıl ilerleteceğimizi belirliyor.Aynı zamanda ölümü düşünmek aslında varoluşumuzun yalnızlığını fark ettirdiği için korkutucu geliyor ama aslında kendimizle olan ilişkimizi sağlam tutarsak kendimize odaklanmayı ve tek başımıza da mutlu olmayı yetmeyi bilirsek ve bu durumun tek bize özgü olmadığını hatırlatırsak kendimize işte o zaman insanın içi rahatlıyor.Ölüm şuan yaşadığımız hayatı değerli kılıyor ve bir şeyleri ertelemememiz gerektiğini vurguluyor bence.Düşününce ölümsüz olsaydık şuan yapacağım hiçbir şeyi yapmaz 100 yıl sonrasına ertelerdim o gün gelince de yine başka bir zamana ve işte hayat o zaman çok anlamsız olurdu.Ama şuana odaklanıp hala bir şeyler yapma şansımız varken çabalamak gelecek nesillere bir şeyler aktarmak bir insanın hayatına dokunmak bizi zaten ölümsüz yapıyor bence.Aynı zamanda sevdiklerimizle güzel vakit geçirmek kısacası her türlü sosyalleşme bence bizim gibi çok düşünen insanlar için bir terapi gibi geliyor.Mesela bu kanal sayesinde birçok insana ulaşıyorsun biri de benim ve her videon bana çok iyi geliyor ruhumu dinlendiriyor yaşama sevinci veriyor.Yani şuan hiç tanımadığın bazı insanların hayatlarına dokunuyorsun ölümün seni ölümlü yapacağını düşünmüyorum yani varlığımızı sadece fiziki varlığımızla sınırlamamız çok sığ geliyor.O yüzden eminim arkanda daha da güzel şeyler bırakarak ilerleyeceksin ve bu da seni her anlamda tatmin edicek geriye baktığında.O yüzden şuan bu dünyaya odaklanma fikri en mantıklısı gibi geliyor ruh ve beden sağlığımız için.Öneri olarak da The Good Place dizisini kesinlikle öneririm çok keyifli aynı zamanda düşündürücü ve bittiğinde de bakış açına olumlu ve rahatlatıcı bir etki bırakıyor.Kitap olarak da Tolstoy'un Hayat Üzerine Düşünceler kitabını öneririm özellikle ölümle alakalı bölümleri insana çok farklı bir bakış açısı katıyor.Kesinlikle tavsiye ederim :)
Ada bana o kadar iyi geliyorsun ki özellikle bu video muhtesem güzel enerjiler verdiniz bana Rabbımiz hayırlı huzurlu bir hayat nasip etsin sizlere
Öncelikle böylesine güzel bir video hazırladığın için teşekkür ederim. Sohbetin gerçekten enfesti kafamın içindeki evin içerisinde dönüp duran düşüncelerimi senden de dinlemek ve biraz olsun sakinleşmek tek olmadığımı hissettirdi.
Ada son 15 dk resmen bana beni anlatmışsın gibi hissettirdi meğer aynı şeylerle kafamızı çok yoruyormuşuz ( bu gerçekten uyku kaçıracak derecede ). Her şey aslında yolunda ama bi sıkıntı çıkacak ve bütün huzurumuz bozulacakmış gibi yaşamak çok yoruyor belki de yaşımız gereği bazı şeyleri sorgulayıp cevabını aradığımız bi dönemdeyiz geçici olmasını umut ediyorum, sevgiler 🥰
Bende sana kocaman sarılıyorum Ada. Hissettiklerimi, düşündüklerimi dile getirdin 🥺
Müslümanmisin bilmiyorum ama namaz kilmak bana çok iyi gelmisti tavsiye ediyorum gercekten . Ailen yaninda olsada olmasada hepimiz birgun dunyadan cekip gidicez muhakkak . Umarim iyi olup kendibe gelirsin seviliyorsun♡♡》