"Bir adam tanıdım, kafasız bir kadına yaşamının 20 yılını verdi. Her şeyi feda etti ona; dostlarını, emeğini, dürüstlüğünü bile... Ama bir akşam, kadını hiç sevmemiş olduğunu anladı. Canı sıkılıyordu, hepsi bu. İnsanların çoğu gibi canı sıkılıyordu." Albert Camus - Düşüş
@@fey1377 Katılıyorum, kadınlar-veya hayatının merkezine koyduğun kişi/nesne- geçici zevkler verebilir ama büyük hedeften(bahsettiğimiz kişinin hedefi varsa tabi) seni saptırır.
@@lemisanthrope8153 O yüzden "kadınsız nefes alamam" kafasında olmayıp "hayatımda bir kadının olması hayatımı güzelleştirir" (hayatın güzelden daha güzele geçer anlamında) mantalitesiyle yaklaşmak lazım.
Yalnızlık hayatım boyunca nereye gitsem peşimi bırakmadı. Barlarda, arabalarda, kaldırımda, dükkanlarda, her yerde... Bundan kaçış yok. Ben tanrının yalnız adamıyım.
"Beni tanıdıkça benim ne kadar bayağı ne kadar düz olduğumu görüyorlardı ve benden gittikçe uzaklaşıyorlardı, içimdeki derinlik dışarıya sığlık olarak açığa çıkıyordu. Bunun farkındaydım ama yapacak bir şeyim var mıydı bunu bilmiyordum. Duygularım da körelmişti artık insanlara Sevgi besleyemiyordum, sevsem de sevgim azdı. Kimseye nefret dahi etmiyordum. Hayal denen şey beni bırakalı mevsimler olmuştu. Sadece zamanın geçmesini bekliyordum . Belki en faydalı olduğum zaman toprak olup o topraktan çıkan ağacın meyvesinin bi çocuk tarafindan yenilmesiydi.."
Cemre hocam seni överek rahatsız etmek istemiyorum. Övmenin felsefesini bilirsin insanı mahcup ve dar bir duruma sokar, ama bu video gerçekten şuan ihtiyacım olan şeydi. Teşekkür ederim gerçekten.
@@xxgamerxx9243 seni çok övmemişler sanırım. Örnek olarak bir yazarın kitabına çok beğeni geldiği zaman aynı üretkenliği bir daha gösterememe korkusundan intihar etmesi veya senin bir yönünü öven bir kişinin yanında o yönünü sürekli ona aynı şekilde göstermek için kendini zorlaman. Bu durumlar senin rahatını engeller.
@@decadent2527 bence ovgu daha iyisini yapmasi icin bir arac olabilir, daha iyisini yapamiyorsan demek ki tesaduf den bahsedilinebilinir yada uzerine koyamamissindir, fakat ovgunun altinda eziliyorsan ya kendine guvenin yoktur yada ne yaptiginin farkinda degilsindir...diye dusunuyorum.
Yalnız hissetmemin sebebi etrafımdaki kimseyle kafa yapımın uyuşmamasından kaynaklanıyor. İlgi alanları, konuştukları konular o kadar boş geliyor ki kendilerinden tiksiniyorum.
*_"Kötü kader diye bir şey yoktur; 21. yüzyıl vardır ve bu yüzyıl yavrucuğum; bir kelebeği bile intihar ettirebilir."_* *- Filin Yolculuğu /José Saramago*
Ailem ve sevdiğim birkaç yakınım dışında kimsem yok. Arkadaşım yok. Kendi halinde takılan biriyim. Hedeflerime ve hayallerime ulaşmak için kendi kendime saatlerimi harcıyorum. Sosyal ortamlarda hani o görünmez, sessiz olan kişi benim. Çoğunlukla bu benim "kişi" kavramımı zedeliyor. Kalabalıklar içerisinde yalnız olunca sorun ben miyim diye düşünmeye başlıyorum hatta bazen göğsümde baskı ve daralma hissediyorum. Bu kadar insan, karşısında onu dinleyebilecek insan bulabilmesine rağmen benim gün içerisinde halini hatrını sorabileceğim kimse olmuyor. Çoğu kafasına kurduğu seni kabul ediyorlar ve ön yargılı davranmayı seçip bunu bakışlarından ve tavırlarından sana hissettirebiliyorlar. Sanki istenmiyormuş gibi hissediyorsun ve insanlar bunu sana hissettirdiği için belki de mutlu. Onlar eve gidince eğlenecek ve gülecekler. Sen ise biraz da kafana taktığından dolayı üzüleceksin belki sonraki gün gözlerin şiş aynı ortamda bulunman gerekecek ardından göreceksin ki sen üzülürken onlar mutlular, gülüyorlar. Eskiye nazaran artık daha az bazı şeyler üzerine kafa yormaya başladım. İnsanların empatisiz tavırları onların sorunu ve ben dahil buradaki yalnız insanlar, lütfen üzülmeyin hepimiz değerliyiz ve elbet bir gün bir şeyler değişecek.
Duygularıma tercüman oldun dostum senin yaşadıklarını ben de yaşıyorum sanki kalabalık ortamlarda kendimin var olmadığını bile hisettiğim oluyor bazı zamanlar
Ne yazık ki insanların empatisiz davranmaları onların değil senin sorunun. Başkalarının seninle empati kurabilmesi için senin onlar gözünde görünür olman lazım. Yani diğer insanlar senin farkında olmalı. Bunu şöylede düşünebilirsin. Yolda yürüyorsun ve biranda hiç tanımadığın birisi önünü kesiyor ve sana "Çok düşüncesizsin, beni hiç dikkate almıyorsun" diyor. Bu davranışından dolayı o insana hak mı verirdin, yoksa anormal mi karşılardın? Cevabı biliyorsun. Ara ara yalnız kalmak iyidir. Ancak uzun süreli yalnızlık hiçte güzel bir şey değil. Bütün insanlar değerlidir. Fakat bir şeylerin değişeceği gün sadece sen çabalarsan gelecek. Yoksa bunca yıl değişmemiş şey, bundan sonrada değişmeyecek.
kuş uçmaz kervan geçmez bi yerdesin su olsan kimse içmez yol olsan kimse geçmez her gün yüreğimin kökünde ötüyor şu dünyanın ıssızlığı tanrı kimseye vermesin böyle bi yanlızlığı
İçimde sebebini açıklayamadığım sürekli beni yiyip bitiren bir kötü hissiyat vardı ve sebebini bulmak yıllarımı aldı. Cevap çok basitti aslında; cemre hocamın bahsettiği yalnızlıktı. Çevremde çok insan vardı, onlarla vakit geçirmek iyi geliyordu fakat ağrıkesici etkisinden farkı yoktu. Sebepsiz yere sürekli kötü duygular hissetmemin sebebi ise bu yalnızlığımı insanlarla gidermeye çalışmak ve onları hayatımın merkezine koymaya çalışmamdı. Çünkü bu insanlar bir gün giderse ne yaparım korkusu vardı. Hepsi birer birer belirli sebeplerden hayatımdan çıkınca durumumun farkına varıp cemre hocamın bahsettiği gibi; o insanları hayatımın merkezine koymaya çalıştığım için ne kadar aptal olduğumu hissettim. Herkes görmek istediği insanlarla beraber olmak istiyor, insanlar ise o insanların görmek istediği insana dönüşmeye çalışıyor. Ben asla böyle bir insan olamayacağım için kendi yalnızlığımı kabullendim, ne kadar çok insan olursa olsun çevrende değişen bişey olmayacak. Demek istediğim odur ki ben gibi sebepsiz yere, kendini yiyip bitiren duygulara sahip insanlar varsa bunun cevabını hiçbir insan veya doktorda aramasın, cevap kendi içinizde. sağlıcakla kalın
İnsanoğlu ölüp gittiği için çaresiz Yaşadım atomu buldum parçaladım ışınlandım herkese faydam dokundu vsr vsr öldüm gittim eee Kimi seversen sev eninde sonunda elinden ve kalbinden kayıp gidecek. Bunu keşfeden ve kabullenen insan yalnız. İnsanoğlu çaresizlikten yalnız Bütün insanlar sana odaklansada kilitlense de seni sevse de nefret etse de Bulsan da buluştursan da zeki de olsan zengin hasta her türlü insansı eylem veya doğal bileşen. Milyar kere milyar olasılık hepsin sende olsa olmasa S k ske yalnızıs arkadaş ötesi yok. Ölü ler de yalnız A.Q
varoluşsal yalnızlığın bir çözümü yok hele inançsız isen ve varoluşsal yalnızlığa düşmüşsen hiç bir şeyin anlamı kalmıyor bunun farkında olup ne kdar mantıksız olduğun düşünsen bile anlamsızlık hissine engel olamıyorsun ki bu işin sonu intihara çıkar. Burdan çıkardğım sonuc ise evrimin inanclı insanları hasyatta tuttugu cünkü inancsız ve bilincli varlıklar anlamsızlıga kapılıp yok olmaya tercih ederler
Ayfer Tunç'un Suzan Defter isimli kitabında beni çok etkileyen bir nokta vardı. karakterlerden bir tanesi yalnızlığını bastırmak için evini satılık ilanına veriyordu. amaç, eve bakmaya gelen insanlarla bir nebze olsun konuşabilmek. yalnızlığını unutmaya çalışmaktı. benim için yalnızlık tamamiyle bu. hem fiziken, hem ruhen hem de varoluşsal olan yalnızlık. seçim olmayan, zorunda bırakılan bir yalnızlık. üzülerek söylüyorum arkadaşlar, çoğumuzun yalnızlığı aslında bir seçimden ibaret.
70 yıl sonra tanıdığın kimse hayatta olmayacak tıpkı hiç varolmamışsın gibi unutulaaksın muhtemelen eğer ki dünya çapında önemli olan bir iş veya mucit yaparsan belki tarih kitaplarında yazı satır aralarında olabilirsin en fazla bu olabilir insan
‘’Yalnızlık, insanın çevresinde insan olmaması demek değildir. İnsan kendisinin önemsediği şeyleri başkalarına ulaştıramadığı ya da başkalarının olanaksız bulduğu görüşlere sahip olduğu zaman kendini yalnız hisseder.’’ Carl Gustav Jung.
46 dakikayı aralıksız izledim ağzına sağlık Cemre. Beni benden daha iyi anladığın/anlattığın bir video olmuş. Dediğin gibi varoluşsal yalnızlığı kabullenmemiş olsan bu video da olmayacaktı. Hayat her zaman pros and cons.
bu bir teşekkür yazısıdır Cemre abi seni geçen ay tanıdım depresyondaydım goy goy videoların bana ilaç gibi geldi 1 ayda tüm videolarını tükettim bu gün her şey güzel giderken bir de bu videonun gelmesi beni aşırı mutlu etti keyfim aşırı yerinde dilerim senin de öyledir inşallah
Yalnızlık gerçekten hiç arkadaşının olmamasıyla olmuyor sadece insan bazen etrafında çok insan olsa da yalnız kalabilir kendi kendine yetinmek gerçekten çok önemli bazen insan yine de üzülüyor sağ kolu olacak birisini istiyor
yalnızlık bu zamana kadar bana hiç güç vermedi. günün sonunda konuşabileceğim kimse olmayacağını bile bile o günü verimli geçirmem imkansız zaten. çok yalnızım ve yalnızlığı güzelleyen kadife arkadaşlara asla katılmıyorum. insan maalesef doğası gereği sosyal bir varlıktır. yalnızlığa uzun süre katlanamaz. katlanamıyorum, dayanamıyorum artık.
söylediklerine katılıyorum. o arkadaşlarda pozitif yaklaşıyor gibi 'yalnızlık güzellemesi' konusuna.. sosyalleşmek önemli bir detay diye düşünüyorum. kendine yetebilmekte var öncelikle bunu başarmak gerek. kendine yetip, kendini geliştirip, yakınmak yerine yapıcı bir duruma geçmek gerekiyor. sevilmek değer görmek fark edilmekte bu yalnızlık durumunu azaltıyor. yalnızlığa katlanamadığın duruma kadar gelmişsin, bende de sürekli olan bir durum. yapabiliyorsan sosyalleşmeyi denemelisin ama kendini zorlamadan. zorlayınca bu seferde hayatına seni üzecek kişiler giriyor ve sonucu hüsran oluyor. bir dost, arkadaş edinmek ya da birisini sevmek isterken daha çok yalnız kalmayı özletiyor ve tekrar yalnızlığa dönünce tam anlamıyla bir karmaşa yaratabiliyor :) birkaç örnek verdim ama belki de yaptığın şeylerdir o yüzden yanlış bir şey söylediysem kusura bakma
@@bubblin3512 sorunum da zaten sosyalleşmek. sosyal fobim var. hitabet yeteneğim, muhabbet başlatma veya ilerletme yeteneğim, ilgi çekici konuşmalarım yok. sıkıcı bir insanım. diğer insanların konuşmak istemeyeceği bir insanım. diğer insanlarla konuşmaya çalıştığım zaman onları sıktığımı, benle konuşurken mutlu olmadıklarını çok net anlıyorum. kendimi geliştirmek isterdim ama bu ruh hali ile günlerimi harcamaktan başka bir şey yapamam. herhangi bir dalda yeteneğim yok, hobilerim neredeyse yok denecek kadar azaldı. hayatıma bu dönemde sadece bir kişi girdi. beni dışarıdan saygı değer birisi zannetti. fakat birbirimizi tanıdıkça bana dair bütün umutları söndü, gözlerinin içinde bana karşı yanan ışığın söndüğüne gün gün şahit oldum. sonra da çekip gitti. hem kendini aşık etti, hem de yalnızlığa olan alışkanlığımı bozdu. kısacası tavsiyelerin için çok teşekkür ederim ama dediğim gibi hepsini çok kez denedim. artık tünelin sonunda bir ışık göremiyorum. hiç iyi değilim.
Şu video lise sondan üniversite yl a kadar yılda bir kere öğrencilere izletilmeli. Ülke kalkınması bile bence buradan geçiyor. Biz ne hissettiğimizi neden hissettiğimizi bile bilmiyoruz. En verimli zamanlarımız bu varoluşsal yalnizlikla, eş aramak gibi şeylerle heba oluyor. Teşekkür ederim Cemre.
Bu varoluşsal yalnızlık hissine özgüvensizliğin verdiği insanlardan kaçma hissi eklenince daha kötü oluyor. Video da anlatılanların çoğuna katılıyorum ve bu yalnızlık hissini dibine kadar yaşayan birisi olarak tek çareyi bir sekilde topluma ayak uydurmak olarak görüyorum. Aynı zamanda yalnızlığın insan ömrünü kısalttığına da inanıyorum. 22 yaşımdayım, spor yapmama ve sağlıksız alışkanlıklarımın olmamasına rağmen elimde egzema çıktı ve kalbimde ağrılar hissediyorum. Yalnızlığı kabullenip yaşamak zaten ölücem diye sağlığını hiçe saymak gibi bir şey.
June 8th My life has taken another turn again. The days can go on with regularity over and over, one day indistinguishable from the next. A long continuous chain. Then suddenly, there is a change...
Üçüncü tür yalnızlığımla mutluyum. İnsanların aklımda ne olup bittiğini bilmemesi iyi bile. Sosyal ilişkilerimde insanlara ne kadar alan tanıyorsam o kadar müdahil olmalarını yararlı buluyorum. Üçüncü tür yalnızlık olmasaydı insanlar birbirini tamamiyle anlayabilirdi. Peki anlayınca ne olacak? Ben belki anlaşılmamak istiyorum. Her şeyin kontrol ve dikta eden toplumumuzda, bana ait tamamiyle özgür tek alan bu. İşte üçüncü tür yalnızlık benim bu özgürlüğümü koruyor.
Yalnızlığı yaşasak da sadece hissetsek de istediğimiz gibi ifade edemiyoruz çünkü ya ergen oluyoruz ya karamsar ya da derbeder hemen bi damga yapıştırıyorlar kendi sessizliğimize gömüldüğümüzde çok daha zor oluyor her şey bizim için
Sahteliğe katlanamıyorum,3-5 arkadaşım var gayet yeterli,arada sırada konuşurum.Kendi sessizliğime gömüldüğümü fark ettiğim zaman birşeylere kafa yormaya çalışırım.Yani artık yanlızlık benim işletim sistemim gibi birşey oldu.
@@retrogalaksi Gençliğimin en güzel yılları tarikat yurtlarında geçti,yurt bitince de parasızlıkla boğuştum.Üniversiteye giderken bile bu böyleydi.Benden nasıl normal insanlar gibi eğlenmemi istiyorsun,ben eğlenmek nedir doğru düzgün bilmiyorum.
Sorarlarsa, 'Ne iş yaptın bu dünyada?' diye, rahatça verebilirim yanıtını: Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyar insanın arasında doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından..." - Hakan Günday
Öyle düşünmemelisin bence bu senin basit düşünce şeklidir Hepimizin bir kapasitesi var eğer bu kapasiteyi aşamıyorsan yalnızlığını bahane ederek sonunu hazırlamak senin kendine yaptığın büyük bir haksızlık olur
5 senedir yalnız yaşıyorum ve insan sevmiyorum ailemle bile bir kaç ayda bir görüşüyorum yakın yüz yüze görüştüğüm hiçbir arkadaşım yok sevgilim de yok gayet huzurluyum çünkü bütün zarar insanlardan geliyor
Cemre, bence sosyal medyadaki takipçilerin sayesinde yalnızlığın azalıyordur ve seçilmiş yalnızlığının ağırlığından kurtuluyorsundur. Sonuçta günlük hayatta karşına çıkmayacak konuşamayacağın insanlara ulaşabiliyorsun ve seninle aynı fikirdeler. Senin yalnızlıkla mücadele yöntemin bu bence ama gayet sağlıklı bir yöntem diğer saçmalıklara bakılınca.
Son günlerde okul başlandığından beri yalnızlığı derin bir şekilde hissettim hatta yalnız kalmayayım diye hiç sohbet etmeyeceğim kişilerin yanına gidip onlarla konuşmaya başladım ve en azından arkadaşım olmasını istedim.Ancak bana yansıttıkları davranışlar pek de iç acıcı değildi neyse işte artık yalnız kalmanın çok kötü birşey olmadığını aksine kullanıldığı zaman kişiye iyi geleceğini anladım :) Artık kafama takmıyorum bu durumları.
@@toprak-robotderler ben çoğu zaman tuvalete gidiyorum telefonu cebime sokup müzik dinliyorum anca o şekilde bunları umursamamaya çalışıyorum.Belki bir gün düzelir :)
22:10 “ İnsan sadece istediği kişi tarafından sevilmek istemez istediği kişi tarafından istediği şekilde sevilmek ister “ Cemre Demirel gerçekten okuldaki tüm derlere girsen tüm derlerinden geçerim
Çok teşekkür ederim. Bu videoya kadar yalnızlığımın neden bir türlü geçmediğini anlayamamıştım hep doğru insanın hayatımda olmamasından dolayı olduğunu sanıyordum şimdi ise doğruyu anladım kendi ruhsal yallnizligimla barışmam gerektiğini ve hayatımı buna göre düzenlemek gerektiğini anladım. Bize bu videoyu armağan eden yalnızlığınıza da ayriyeten teşekkürler.
Benim için yalnızlık açıkçası 7 milyar diye bahsettiğin insan sayısından kaynaklanan bi yalnızlık. Tüm düşüncelerim, bahsedeceğim her şey daha önceden düşünülmüş ya da söylenmiş. Yaşadığım her fiziksel veya ruhsal olay daha önceden başkası tarafından yaşanılmış. O yüzden ne ağzımdan çıkan söze ya da yaşadığım bir duruma anlam yükleyemiyorum. Benden sonra da başka biri aynı olayları yaşayacaksa neden bu kadar özel olsun ki yaşadıklarım? Yapacağım hiç bir şeyin anlamı olmayacak nasıl olsa başkası da bunları yaşayacağından. Belki de özsaygı eksikliğimden dolayı böyle düşünüyorum ya da böyle düşündüğüm için özsaygım eksik. Ama bunu düşündükçe asla anlam yükleyemiyorum yaşadıklarıma veya yaşayacağıma. Yalnız olmak veya başkalarıyla yaşamak fark etmiyor o yüzden.
@@enesmalikkismir9127 istenebilecek her şey istenmiş sanki artık. Biz geride kalanın imitasyonu gibiyiz. Yeni duygular var içimizde adı konulmamış sanki.
bu "imitasyon olması hissi" neden yaşadıklarını değersiz kılsın ki? yaşanmış veya yaşanacak olması senin perspektifinden neyi değiştirecek ki, o deneyimi biricik şekilde yaşayacak olan kişi yine sensin nihayetinde
Doğru düşünmüşsün ve yazmışsın. Bu konuda yine içten içe bilip farkına varmamak için her insanın debelenip durduğu bir durum. Hepimiz aşağı yukarı benzer hayatları sürdürüyoruz fakat bence bu sadece yaşanılan deneyim. Durumu görebilenin kendine anlam katabilmesi için yapması gerekense, bu tür insanın kendi kendine köstek olduğu örtbas edilen durumu elinin tersiyle itmeden bunun farkına varması dolayısıyla hem bir nebze olsun bu belirsizlikten sıyrılması hem de deneyiminden tecrübe elde etmesi lazım. Tabii eğer daha fazla belirsizliği kaldırabilme adına benliğini geliştirmeye hazırsa. İnsanın hayatını anlamladıran şeyinde yine aynı kapıya çıktığını yani benliğe olan saygı olduğunu düşünüyorum.
Başka kültürler de sosyal etkileşim nasıl gerçekleşiyor bilmiyorum ama bizim kültürümüz de sosyal olmak için bir savaş vermen gerekiyor. En çok ben konuşmalıyım, en alfa ben olmalıyım, benim dediklerim olmalı vs... Herkes birbirini ezmek için yer arıyormuş gibi. Bunları geçtim bu video ile farkettim ki beni asıl yalnızlığa iten şey varoluşsal yalnızlıkmış. Çünkü sosyalleşmek adına attığım adımlar beni daha da kötü hale soktu.
Tespitin doğru. Ben de öyle düşünüyorum. Sebebi ise sanki şu: Avrupa ve benzeri kültürlerde insanlar doğarken hayata en kötü 0-0 başlarlar. Sırf varolmaları bile onların bir değere sahip olmalarını sağlar. Hiçbir şey yapmasa da en azından bir değere sahiplerdir. Bunun verdiği güvenle hayatı yaşarlar ve işin iyi kısmı iyi de yaşarlar. En kötü ihtimalleri bile çoğu kültüre nazaran iyidir. Ama bizde öyle mi? Doğar doğmaz ekside başlıyorsun. Maçı beraberliği getirmek için bile üstün bir çaba sarf etmen gerekiyor. Diyelim ki getirdin? Bir değerinin olup olmayacağı da meçhul. Yani işler belirsiz. Bu belirsizlik de insanları dediğin tavırlara sürüklüyor. Sürekli bir mücadele, kazanma-kaybetme, ezme vs. gibi durumlar oluyor. Daha birçok sebebi var da uzatmak istemiyorum. Belki de yanlış düşünüyorumdur, bilmiyorum.
Uzun süredir yanlızlık, depresyon, intihar gibi konuları düşünüyordum melankonik olduğumdan falan değil ama ben de aynı şekilde yalnızlık hissediyordum ve yanlış yaraya yanlış tedavi uyguladığımı bu videoyla farkettim ve senin de dediğin gibi s/ke s/ke kucakladım abi tam ihtiyacım olan videoydu. Varoluşsal yanlızlığa subjektif yalnızlık tedavisi uyguluyor muşum ne zamandır ve ilaç olamadığı için de yanlış insanlar seçtiğimi düşünüyordum ne kadar yanımda olsalar da. Bu video ve bu kanal yeni keşfetmeme rağmen bana çok şey kattı gerçekten çok teşekkür ederim cemre abi :)
Her videoda farklı bir tiple çıkıyor karşımıza, bazen toparlak, bazen eli yüzü düzgün, bazen bakımlı ve bazen de ikinci sınıf komedi filminde mağara adamı tiplemesiyle.. :)
Yalnızlık sorun değil ruhumuz için hazinedir, güvenilir alandır.Hiç bir insana mahçup olma,rezil olma vs gibi sorumlulukların olmaz,O insanın getireceği özgürlük kısıtlayan etkiler olmaz,O insan bizim yaşam takvimimizi etkileyemez vs vs. %100 özgür ve 0 sorumlu olmak yalnız olmayı gerektirir.
Bu , sonu olan veya ölümlü dünyada belki tanışamayacağız ama sonsuzluğun olduğu yerde senin gibi bir kardeşle zaman geçirmeyi, sohbet etmeyi çok isterdim Cemre. Böyle gerçek, böyle samimi ve böyle "benden" olan az sayıdaki insandan birisin. Senin gibi kardeşlerimin olması, şu sıkıntılı dünyada, bana iyi geliyor. Seni seviyorum.
Videolarını kafam dağınıkken, ders çalışırken, yatmadan önce açıp izliyorum. Garip bir şekilde sakinleştirici bir etkin var üzerimde. Umarım daha çok video atarsın.
Bir yalnızlığı diğerinden ayıramazsınız, hepsi içiçe geçmiş vaziyette. Gece kafayı yastığa koyunca insan varoluşsal yalnızlığı yerine sosyal yalnızlığı düşünüyor genellikle, varoluşsal yalnızlık, insanın diğer özellikleri gibi toplum tarafından inşa edilen bir şey. Toplum olmasa varoluşsal yalnızlığın farkına varamazdık. Varoluşsal yalnızlığı hissetmek için sosyal ilişkiler kurmamız gerekli. Varoluşsal yalnızlık, toplumun bize armağanı.
Değindiğiniz çok güzel noktalar var, özellikle "sevme ihtiyacı", yalnızlığın getirdiği çoğu şeyden ağır basıyor. Çünkü bir şekilde rol yaparak, onlar gibi olarak insanların arasına kolayca karışabiliyorsun. Takındığın ve büründüğün kişilik ne kadar sahte olsa da bir şekilde seni seviyorlar. Yalnızlığım tam olarak hangi kategoride bilmiyorum. Kimi zaman o kadar yalnız, boktan ve komik günler geçirdim ki hangisi nasıldı, ne şekilde iç içe geçmiştir tahmin edemiyorum. Artık yüzeysel ve sığ ilişkilerin getirdiği aptal arkadaşlarımla fiziki olarak hiç de yalnız kalmıyorum, galiba beni de seviyorlar. Muhtemelen birkaç yıl önce yapayalnızken daha mutlu ve doymuş hissediyordum. Nasıl ifade edebilirim bilmem, çok yakın bağlarım da oldu fakat ne olursa olsun, tek başına kalıyorsun. Saatlerin sonunda, günün sonunda, yaşamının sonunda... Sırf bu yüzden bir yaratıcıya inanmayı çok istiyorum. Çünkü anlam arayışı, anlam yüklemeye çalışmak birilerine, bana sadece ıstırap veriyor. Belki bir yaratıcıya inanmak, ona tutunmak bu acılarımı dindirebilir gibi geliyor. Yorumları okumak da iyi geldi:D Umarım bu beni, kötü bir insan yapmıyordur. Sadece sahip olunan acının başkaları tarafından paylaşıldığını görünce tekrar kendimin değersiz ve herkes gibi olduğunu hatırlıyorum. Sıradanlığımız garip bir şekilde acılarımı dindiriyor. Bir videoda, bir yorumda, bir şiirde, bir satırda... Aynı ve tanıdık yalnızlıklar okudukça ve dinledikçe kendime kızmamaya başlıyorum. Herkes, herkes kadar yalnız. Komik ve boktan olan yanı bu, kimse kimseden daha fazla yalnız değil. Kimileri bu yalnızlığını daha iyi örtüyor. Şimdi bu videoyu kapattığımda oluşacak his ve bu videoyu izlememişim gibi arkadaşlarımın yanında sırf sevilmek için büründüğüm kişilik için rol yaparken yalnızlığım tekrar su yüzüne çıkacak, tam olarak o an hissettiğim duygu ne zaman önemli olacak, bilmiyorum. Ne zaman "Artık bunu ciddiye almalıyım." derim, bilmiyorum. Belki de bunlara hiç kafa yormamak gerekiyordur.
Yalnızlık hissi frekansların tutmamasından ibaret bence. Ve insan ne kadar giriftse, o kadar farklı ve özel frekansa sahip, dolayısıyla bunların tutma olasılığı karşıdakilerinkiyle o kadar zor. Temel ihtiyaçlar için temel frekanslarda uyuşup kişinin kendi dünyasına çekilip üretmesinden başka yol yok gibi
Aslında her insan yalnızdır sadece bazıları farkında değildir. Ve tek bilinç olduğunu farkedenlerin karamsarlığa düşmesi çok daha muhtemel. Evet arkadaşlar sancıyı dindirir ama bitirmez. Hiçbir şeyin çaresini dışardan bekleyemezsin yoksa hayal kırıklığına uğrarsın. Beklentiler zaten çoğu zaman insana daha kötü hissettirir istediğinin olmadığını farkedince. Elbette her sorunda olduğu gibi ilk aşama kabul etmek olucak. Değiştiremediğin bir şeyi ancak kabul edebilirsin. Ve bununla huzurlu olabilirsin sadece teslim olarak. Çözüm yalnızlığı gidermek değil;kabul etmek,teslim olmak ve allaha/evrene güvenmek. Video da çok güzel anlatmış bunları teşekkürler.
Orda bir adam var, adamın içi dapdar, beyni başı patlar, kendinden geçer. Yalnız mı kaldın? Bitek sen mi varsın? Belki alışman lazım. Uzak dur yakınıma, bu mesafe bizi bozar. Yalnızlık paylaşılmaz. Hiç durmadan ararlar. Hiç yalnız olmasınlar mutsuzlar. Kendi kendilerine kalmak ne zor gelir ki. Neden yalnızlık mı yoksa nedensizlik mi bilmem. Sorun bende mi yoksa çevremde mi kimim ben? Ayrıca sen de varsın. Uzun ince bir yoldayım. Bir gece vakti ansızın fark ediverdim yalnızım. Üryan geldim yine üryan giderim. Elimden gelen bişey yok, büyük değil vaatlerim. Kendini rahat bırak biraz daha. Bazen insana huzur gerek. Yes, it's a good day for singing a song.
Cemre bu videoda ki yorumlara şöyle bir baktım da seni takip eden insanların sana çok ihtiyacı var be dostum, bana farklı bakış açıları kattığın için seni takip ediyorum ben, benim için o kadar da vazgeçilmez değilsin, yanlış anlaşılmasın her videonu bir kaç kere izledim yazılarını okudum çok da seviyorum seni ancak sana gerçekten ihtiyacı olan insanlar var eğer kendinde enerji buluyorsan vaktin varsa ve insanların hayatına katkın olsun istiyorsan haftada bir video çekmeni rica ediyorum, biliyorum ki hayatta bir misyonun var ne zaman öleceğimiz belli değil birikimini kalıcı hale getir dostum... Aslında bu yorumu kendim için yazıyorum, kendimi gaza getirmek için sadece plan yapma başla artık iz bırakmaya fırsatın olmayabilir, bu hayata iz bırakmadan gidersem tek ve en büyük pişmanlık bu olur benim için.
Yalnızlık bazen hiç sen olmadığın bir topluluğun içinde olmaktır, yalnızlıktan utanan insanın en iyi kamufulesi böyledir sanirim bu yüzden hiçte bulunmak istemediğimiz kalabalıklarda bulunuruz ,ama bu acı vermemeli o yalnızlığa çare bulana kadar onlar gibi davranmak insanı çıldırma noktasından geri çevirir.
Yalnız olmak tek başına kalinca seni yalnız hissettiren insanlarla birlikte olmaktan iyidir. Sözün sahibini hatırlamıyorum ama tam da özetlemiş aslında
Ama bu o kadar çok aci veriyor ki hic istemedigim insanlarla birlikteyim ve her gün görmek zorunda olduğum insanlar resmen canim daha cok acimasin diye yapıyorum sanki bunu. bu psikolojideyim şuan.Ama aslında canım zaten bu şekilde daha cok aciyor.
Hocam, videonun yarısında şöyle bir sonuca varmak istedim. İnsanı iyi eden şey değer yaratmaktır. Bu değerin çevresine zararlı olup olmaması da ayri bir değerlendirme konusu olmakla birlikte, insan bir durumu "kendince daha iyiye" dönüştürdüğü anda daha iyi hisseder ve daha iyisini yapma motivasyonu yakalar. Bunu da ne kadar çok kişi için yaparsa o kadar mutlu biri olur diye düşünüyorum. Düşünen ve paylaşan dostlara selam olsun.
dünya üzerindeki bütün insanlar aniden yok olsa hatta sadece insanlar değil, tüm canlılar. gözleri görmeyen, kulakları duymayan bir insan olarak gezegenin yeryüzünde bir ben kalsam ancak bu kadar yalnız hissedebilirdim.
Öncelikle yeni video geldiğini görünce çok mutlu oldum. Konunun ''yalnızlık'' olması da ayrı güzel. Ben yalnızlık hissediyorum ama etrafımda insan yok değil aksine gereksiz fazla insan var. Ama bu insanlara dokunduğumu hissetmiyorum. Yani hayatlarında, kalplerinde yer tutmuyorum gibi. Neyse ben bu yalnızlığı içselleştirdim bile artık. Ben yalnızlığımı kabullenmişim bundan sonra bana ne yapar yalnızlık!
Yalnızlığın en büyük sebebi toplumun ön yargıları ve empatisizliktir karşılıksız sevgi yoktur çıkar ilişkisi vardır kimse sizi tam olarak eksizsiz ve kusursuz sevmiycek o yüzden bunları dert etmeyin maalesef gerçek bu hedeflerinize odaklanın o çok istediğin şeyi satın almak için uğraş o hayallerini süslüyen arabayı al bunları önemseme bu arada benimde bir arkadaşım yok sevgilim de yok yani sevdiğim insan diye bir şey yok değersizlik ve önemsizlik beraberinde yalnızlığa terk ediyor beni bu duruma alışıyorum ama gerçekten durum böyle yapıcak pek bir şey yok
32:57/34:54 "Duygusal mısın lan sen al şu oku git babanı vur bakayım " sjshsgfjs acının tatlı tebessümü ile izledim yine ya, senin videoları dinlerken zoruma gidiyor bazı şeyler sonra böylesin işte kabul et adam yüzüne gerçeği söylüyor diye nefret edemezsin diyorum :D Allah senden razı olsun.
Bu video yayınlanır yayınlanmaz izlemiştim ve üzerinden 1 hafta geçti, düşünmeye devam ettim, anlatılanları hayatımda bir bir görebildim, kendimle ilgili bir aydınlanma yaşadım, aldığım kararlar, yaptığım seçimler, yalnızlığa olan yaklaşımım... Yalnız kalabildiğini düşünen birisiydim ama her zaman bir yoldaşlık arayışım vardı, bu arayış ile kendime iki tarafında iyi niyetli ve araşyışları örtüşen arkadaşlıklar zaman zaman kurabilme şansım oldu, ama yanız kalma korkum, beni kendimden ödün vermeye, istenilen gibi birisi olmaya zorlamaya ve kendimle olan iç huzurumu bozmaya yönelik hareketlere girmeme sebebp oldu, her iki tarafında samimi ve iyi niyetli yaklaşımı malesef dostlukları ve yoldaşlıkları yürütmeye yeterli değil, iç huzur olmadıkça ve talep edilmese bile yalnız kalmaktan korktuğunda kendinden verdiğin ödünler birer yük haline geliyor ve ilişkilerini her iki taraf da samimi olsa bile kimsenin bir hatası olmasa bile bozabiliyor, çünkü en başında bu arkadaşlık bir mesafe gerektiriyor, o insanı hayatının en öneml yerine konumlandırman, taşıyabileceğinden fazla anlam vermen, kötü sonuçlanıyor. Bu işin sonunda deneyimleyerek kendimle barışmayı, ödün vermemeyi ve hayatımda değer verdiğim kişilerle bile arama gereken mesafeyi koymak zorunda olduğumu, ne kadar değer verirsem vereyim ödün vermenin herşeyi bozabileceğini öğrendim. Keşke bu videoyu 20 li yaşlarımın başında izleme şansım olsaydı, ilişkilerimde doğru kararlar alabilirdim, ama işin sonunda aldığım deneyim kendi yalnızlığımla iyi geçinmemi ve kendimden ödün vermeden de arkadaşlıklar kurabileceğimi öğrettiği için top yekün bir zarar içinde ve umutsuzluk batağında değilim. Aksine bu deneyimler ile geleceğime daha iyi bakabiliyorum. Bunu okuyan genç arkadaşlar varsa, keşke dediğim şeyi öneri olarak sizlere bırakayım önce cemre demirelin yalnızlık videosunu arkasından Diamon Tema' nın motivasyon videosunu eğer kanal sahibi de müsade ederse peşpeşe izlemenizi tavsiye ediyorum. bu yorumu her iki kanala da görünürlük olması açısından bırakacağım. İçerik ve herşey için iki kanala da teşekkür ediyorum.
@@selsoft takdir derken ölüme hazırlaması mı kastettiğin şey ? Yaratıcının, kontrolü altında olan ölüme dramatik mi yaklaşmasını beklerdin ? Ölüm gerçek, ama asıl hayat ölümden sonrası, sakin olun ve beni anın ben de sizi anayım diyor yaratıcı. Hem şimdi hem ölümden sonra. Bu teselli bahsedilen mutlak yalnızlığın tek çaresi gibi görünüyor bana da.
@@ayse3966 Ölüm denen şeyi takdir etmesi. İsteseydi bize ölümü tattırmazdı. Neyini anlamadın anlamıyorum. Ölüm anı ile ilgili çok acı verici olduğu söyleniyor. Gidip dönen yok gerçi. Peygamberlerin bile acı çektiği söylenir. Anlık bir şey ama zaman algısal bir şey bize saniyelik gelen kim bilir can veren şahsa 10 senelik işkence gibi gelir. Ben Tanrının Rahman oluşu gereği ölümün acı verici olmamasını beklerdim.
@@selsoft Takdir etmesi derken ölümü güzellemek anlamında söylediğini zannettim. Farklı birşeyden bahsediyormuşsun. Ölümün fiziksel acısından sonrası ruhun durumuyla alakalı. Ruhu temizlemek ve yürümek için bir ışık bir nur verdigini de söylüyor yaratıcı. İnsanı yalnız bırakmıyor. Olum anında ve sonrasında sen onu secersen o seni bırakmayacak bu anlamda rahmanlık sıfatına aykırı bir durum yok.bence. Fiziksel acı anlamında ölümden önce, dünyada yasananlar da ayni soruya dahil aslında. Bunu bilmiyorum. Onun yarattığı dunya onun kuralları. Begenip begenmeme konumunda degilim. Sadece ona uyup uymamayi tercih edebilirim.Şimdilik cevabim bu.
lolde middim bir kere. dk 5te adam kuşları keserke, ormancınin yanına gidip yanında durabilir miyim 2sn demiştim, dur kanka demişti. ağlamıştım. anasini skm böyle hayatın. ben bunları diyecek adam mıyım
Bipolar olabilirsin ama bir çok insandan daha sağlıklı düşünüyorsun ve gözlem yapıyorsun belli ki, ömrün hayr ile dolsun, işin gücün rast gitsin, gönlün ve kalbin huzur ve neş'e dolsun. âmin.
Senelerdir yalnızım. Artık o kadar sıkıldım ki. Sanki lanetlenmiş hissediyorum kendimi ömrüm boyunca yalnız kalıyormuşum gibime geliyor. Gerçekten artık hayattan keyif almıyorum. Yanında bir sevdiğin bir arkadaşın yoksa olmuyor gerçekten olmuyor. Şimdi burda herkes gelipte yalnızlık güzel demesin. Yaşamayan bilmez.
Yalnızlığın sadece fiziksel olanını bilmek beni sürekli aklımda çelişkiye çekiyordu, sübjektif yalnızlığı duymak kendimi tanımlamak adına öğrendiğim faydalı bir kavram oldu. Kanalı yeni keşfettim ve video benim için gayet güzel ilerliyor. Ağzına sağlık.
Şu konuya kesinlikle katılıyorum. İnsan sırf yalnız kalmamak için çevresinde bir ses(insan)ister. Aynen birkaç ay önceye kadar böyleydim çünkü. Kendimden biliyorum.Sırf yalnız kalmayayım diye beni çıkarı için bir nevi kullanan bir arkadaşımla her hafta dışarı çıkardık kahve çay derken adamın yanında hala yalnızdım ve muhabbeti karı kızdan öteye de gitmeyince, çok yakın oldugum bu kişiye daha yazmamaya başladım görüşmedik. Ben bu kişiyle dışarda çay içerken şunu fark ettim.Sırf biraz sosyal olayım diye kendime hiç bana yakışmayan tiplerle takılmışım ve bu bendeki, en azından yalnız zamanlarımda örnegin evde tek oldugumda kullandıgım kendime sakladıgım enerjimi de olumsuz yönde etkiliyormuş.Bunu anlamak için sadece bu olayı degil benzer olayı farklı kişi üzerinde de hissettim.Artık bana iyi gelmeyen biriyle görüşmektense yalnız kalmayı yeğliyorum çünkü videoda dendiği gibi belkide biz kendimize çok yükleniyoruz elimizde olmayan sebepler yüzünden sürekli hayıflanmamız ve kendimize kızmamız gerekmez arkadaşlar. Çünkü eğer siz de aynı benım gibi normal ilişkiniz olsun istiyorsunuz fakat başaramıyorsanız, çevrenizde düzgün insan yoktur. Bunun en azından benim açımdan özeti böyle.Bazı şeyler elimizde değildir arkadaşlar, her şeye yetişemeyiz ki böyle bir toplumda yaşamak zaten üzerimizde oldukça baskı bırakabiliyor. Kendinizi sevin, bazılarınız inanmasa da insanın hayatı değerli. Sonuç illaki buna çıkacak.Teşekkür ederim okuyan varsa.
Zihnimde ki her şeyi kelimelere dökmüşsün,tam çökmek üzere olduğum bir dönemde böyle kılavuz ve on numara tespitler ile yapılmış bir video, ağzına sağlık dostum.
Asosyal olarak nitelendirilen insanları ille toplum içine sokmaya çalışma alışkanlığımız ayrıca ülkecek ilerlememizi de çok baltalayan bir durum. Bir sürü deha sırf kendi kendilerine kalmalarına izin verilmediği için ortalamaya indirgeniyor.
Yalnızlığı uzun süredir kabullenmiş özümsemiş biri olarak şöyle bi düşüncem var abi bana yalnızlık konusunda sitem eden dostlarım var ve ben dediğin gibi reçete olarak sosyalleşmeyi öneriyorum. Çünkü benim gibi hem fiziksel hem ruhsal bi yalnızlık yaşayacak imkanları yok koca bir yıl izole geçirdim. Bu sürenin sonunda kekelemeye cümle kuramamaya başladım ama yalnızlık başka bi evreye geçti. Her neyse hayat hikayemi anlatmaya gerek yok ama gözlemlediğim kadarıyla dediklerin doğru. Bu arada yalnızlık gözlem, analiz, ilişkilendirme yeteneklerini had safhaya çıkarır ama duygusal zekayı nerdeyse sıfırlar mantığı hayatının merkezine koyar.
Kendimi yalnızlıktan kurtarmak için sosyal ortamlar kurmaya çalıştım elimden geldiğince, kurulan ortamların sonlari hep aynı en iyi kurulan ortamlar veya dostuklarda da keza öyle sonsuz döngü ve bu döngünün ne kadar bilincinde olmak kolay olsada bu döngüyü kırma bilincinde olmakta bi o kadar da zor. Yalnızlığa ve hatta hayata karşı insanoğlunun erken yaşlarda öğrenmesi gereken şey kendine yetebilme ve ben olabilme öğretisi bu da sanırsam deneyimle oluşan bir olay. Bu video birazda olsa bilinçlendirdi aslında sonsuz dönen çarkımın nasıl durucağını farkettim hayatmin su noktasından itibaren kendime yetebilmeye, ben olmaya çalışmaya çalışıcam.
Yalnizlik harika bişey herkese vurmaz. İnsan yalnız olunca ister istemez bütun potansiyelini zorlamak zorunda kalıyor ve istesede istemesede kişisel gelişim olarak seviye atlıyor. (Ama işte el ele muhtac olayı var)
Haklısın fakat uzun süreli yalnızlık hiçbir şekilde iyi değil. Bu arada harbiden yalnızlıkdan bahsediyoruz akraban ailen kimsen olmayacak ve sadece sen olacaksın kimsen olmayacak. İnsan böyle uzun süre yalnız kaldımı yarardan fazla zarar olmaya başlar çünkü hayatını sorgulamaya başlar ve kısır döngüye girer bu, tabi inançlı bir insansa farklı ama orasını bilemek tabi fakat ateist yada agnostik bireyse bu yalnızlık onu aşırı zorlayabilir. ( Fikrime katılmayabilir o yüzden sövmenize gerek yok )
@@to_Oxic doğru diyorsun, çok yalnızlık kendinle çok hesaplaşmaktır, sonuçta bu durumdan çok düşünürsün, sonuçta çok düşünmek insanın kendine zulümudur ama biz insanların tercih ettiği yalnızlıktan bahsediyorduk, beş parasız, kimsesiz kalmaktan değil
kisisel gelisim olarak seviye atlayacaj bile gucu olmayanlar da curuyup gidiyor maalesef herkesin gucu o kadar olamiyor onceki zamanda yasabmisliklar da bunu tetikliyor ve bazilari yalnizliga ciddi anlamda daha fazla katlanamiyor
Çok doğru bir yalnızlık tanımı bu. Ben mesela insanlar beni anlasın diye 'Bencilim ben' derim. Yani seksin, sevgiliye erişimin, sürekli bir arkadaş güruhu içinde olmanın artık post-modern dönemle etkileşen her şey gibi anlamını yitirdiğini düşünüyorum. Etrafımızda aslanlar yok. Yağmur artık ölümcül değil. Grip ölümcül değil. Hayat korkulacak şeylere sahip bir öcü olmaktan çıkalı yıllar oldu. Pek çok ölüm ihtimali milyonda bir aralığına düştü. Kendinin küçük kopyalarını oluşturup bundan varyasyonlara sahip yeni nesiller ve hayat parçacıkları üretmek sadece mayoz bölünmeye değil, sanal veri kopyalamasıyla da mümkün. Evine kapanmış, kod yazan, istediği şeylere vakit ayıran, kendini ayrı tutabildiği için de sahte ideallerini gerçekleştiriyor gibi görünen birisiyim. Belki de sahte değildir ideallerim bilmiyorum. Ama 'yalnız' olduğumu düşünmeyecek kadar kendimleyim. Ben varım. Zihnimdeki gürültü var. Demek ki istediğim kadar sadeleştiğimde, yalnızlığın da anlamını yitirdiği bir noktaya varıyorum. Mutluyum da. Çünkü mutluluk insanın tüm bu kaos içinde, sabit bir noktaya sahip olması demek. Durabilmek demek. Hem de başkalarının seni itmesine yer bırakmayacak şekilde durabilmek... Biliyorum topluma ihtiyacım var. Bu nedenle kimseye kötü davranmam. Sağlıklı bir bencilim. Köşedeki fırın kapatırsa ekmek alamam. Market olmazsa beslenemem. Evimi dizayn edemem. Bunları yapan insanlar iyi ki var. Ama onlar bunu benimle ilişki kurmak için değil, para için yapıyorlar. Bu nedenle anlam yüklemek yerine, dümdüz yaşıyorum. Bunun için kendime ya da başkalarına acımam gerekmiyor. Ezberletilmiş hüzünlerden kurtulmamız gerek.
insanlarin ezberlenmis onyargilarini yikmak yerine ben de ayni sizin gibi en gercek huzuru kendimde buldugum ve bu huzura surekli olarak ihtiyac duydugum icin bencil biriyim diyorum. hayatimin son saniyesine kadar da kendi zihnimin ,kaotik olmasi gerekmeksizin, gurultusunda kendi muhabbetim ve dostlugumun var olmasi bana yeter.
Hak veriyorum böyle olmak da isterim ama kendimde o gücü bulamıyorum yalnız kaldığım günler akşama kadar dayanabilsem bile sonrasında birileriyle dışarı çıkabilmek için bahane arıyorum, buluştuktan sonra da bir şey değişmiyor başa dönüyorum
@@GREEN-xz2pt Çok güzel demişsin. Kutsal kitaplardan birinde "Yürek en büyük haindir" der. Kendimizi gereksiz yargıladığımızda ya da istemediğimiz bir suçluluk hissine yol açacak davranışları arzuladığımızda, daha önceden öğrendiğimiz güzel cümlelere yüreğimizi bırakmış olmamız gerekiyor. Böylece sonradan acı çekmesi gerekmeyecek, çünkü başka yerdeydi. :)
RUclips önerilerinde belki şuana kadar karşıma gelen en iyi videoydu, cidden videoların çok kaliteli be, samimi mütevazı birisin, buda böyle konularla birleşince harika oluyor ;D
İnsan yalnız kalmayı sever ama yalnız ölmeyi sevmez. Sanki hep öyleymiş gibi alışkanlığa çevirir. Yalnızlığı seven insan bile tadını çıkardıktan sonra bu evreyi bitirir, çünkü yalnızlığın anıları yoktur. İnsan kendini anılarla var eden bir varlıktır ve anılarda da mekân insandır. Anılar yoksa bir insanın, kendisi de yoktur ve yalnızlık anılar doğurmaz.
“İnsanlığın tüm sorunları, insanın bir odada tek başına sessizce oturamamasından kaynaklanır” - Blaise Pascal Bence yalnızlık Bir kişinin yalnız olması kendisiyle hesaplaşmasını sağlar.
Benim yaşadığım bir durumdan örnek vermem gerekirse üniversiteye gittiğim dönemde orda tanıştığım arkadaşlar olmuştu fakat bizim sınavlar bittikten sonra eve döndükten sonra benim kendi memleketimde sanki konuşabileceğim hiç arkadaşım kalmamış gibi kendimi yalnız hissetim ve evde kaldığım zamanlar çok oldu.
Hocam buradaki yalnızlıktan ziyade tek başınalık. Tek başına olup tefekkür edebilme durumunu işaret ediyor. Hissiyat olan yalnızlık derin bir sıkıntıyı beraberinde getirebilir.
insan sadece istediği kişi tarafından sevilmek istemez. istediği kişi tarafından, istediği şekilde sevilmek ister. bu da insanın, başkaları tarafından tatmin edilmesini imkansız hale getirir..
Konuşmaların ,değindiğin konular tamamen benim sorunlarımı anlatıyosun abi. Genelde çevremde konuşucak beni anlayabilicek zeki kimsecikler yoktur sen konuşunca ben rahatlıyorum.
Çok iyi birisinin yalnızlığına anlayışla yaklaşmadım, şimdi ömür boyu sevilme şansımı kaçırmış ve yalnızlaşmış bulunmaktayım. Belki de kendime dönmem için bir şanstı. Artık yalnızlığımda bağımlılıklarımla mücadele edip kendime ait olacağım.
22:10
"İnsan sadece istediği kişi tarafından sevilmek istemez, istediği kişi tarafından istediği şekilde sevilmek ister."
Cemre Demirel
Anlamlı bir tespit.
@ayselfahrihdr9501buna bile gülemedim
İnsan da çok şey istiyor aq
hayır aslında eger boyle olsaydı hıcbır ılıskı yurumezdı bazen sadece sevdıgın tarafından onun sevdıgı sekılde sevılmek ıstersın
@@Kaholensyok
"Bir adam tanıdım, kafasız bir kadına yaşamının 20 yılını verdi. Her şeyi feda etti ona; dostlarını, emeğini, dürüstlüğünü bile... Ama bir akşam, kadını hiç sevmemiş olduğunu anladı. Canı sıkılıyordu, hepsi bu. İnsanların çoğu gibi canı sıkılıyordu."
Albert Camus - Düşüş
hayatının merkezine kadını koyması hatası işte. Bir erkeğin hayatının en anlamlı amacı bir kadın olmamalı. Olursa hüsran sonu.
@@fey1377 Bir insanın hayatının merkezi olmalı mı ki?
@@lethe4398 bir "en büyük hedef" kafası çok iyidir.
@@fey1377 Katılıyorum, kadınlar-veya hayatının merkezine koyduğun kişi/nesne- geçici zevkler verebilir ama büyük hedeften(bahsettiğimiz kişinin hedefi varsa tabi) seni saptırır.
@@lemisanthrope8153 O yüzden "kadınsız nefes alamam" kafasında olmayıp "hayatımda bir kadının olması hayatımı güzelleştirir" (hayatın güzelden daha güzele geçer anlamında) mantalitesiyle yaklaşmak lazım.
''Çevremde kimse olmadığından değildir benim yalnızlığım, yalnızlığımı anlatacak kimsem olmadığı için yalnızım ben.''
Yorumda beni anlatmışsın .
aglıyodum şimdi daha çok agliyorum
@@lzzsl ben de ağlamam için sebep arıyordum sağ ol ama kendime gelmem için birinin bana sağlam sövmesi gerek sanırım
Söz nereden
@@itsvenus5472 benim dövülmem gerek
''Sevmeye değer insanı bulmak sevilmekten çok daha zor.''
dk kaç bu söz
@@tourkos1kitaptan galiba adı "piyon"
@@tourkos1 28:33 kitaptanmı bilmiyorum
Yalnızlık hayatım boyunca nereye gitsem peşimi bırakmadı. Barlarda, arabalarda, kaldırımda, dükkanlarda, her yerde...
Bundan kaçış yok. Ben tanrının yalnız adamıyım.
Arkadaş olalım mı
@@r3ack6 in*ta*ram nickimi yazdım
taxi driverdandı sanırım
Tanışabiliriz istersen
grup kurak beyler
"En büyük mutsuzluk sevilmemiş olmak değil, sevmemektir." -Albert Camus.
Sevilmeye değicek birini bulamamaktır.
"Beni tanıdıkça benim ne kadar bayağı ne kadar düz olduğumu görüyorlardı ve benden gittikçe uzaklaşıyorlardı, içimdeki derinlik dışarıya sığlık olarak açığa çıkıyordu. Bunun farkındaydım ama yapacak bir şeyim var mıydı bunu bilmiyordum. Duygularım da körelmişti artık insanlara Sevgi besleyemiyordum, sevsem de sevgim azdı. Kimseye nefret dahi etmiyordum. Hayal denen şey beni bırakalı mevsimler olmuştu. Sadece zamanın geçmesini bekliyordum . Belki en faydalı olduğum zaman toprak olup o topraktan çıkan ağacın meyvesinin bi çocuk tarafindan yenilmesiydi.."
-Sevilmemektir
suç sevilmeyende değil de sevmeyende mi yani
Bullshit
Cemre hocam seni överek rahatsız etmek istemiyorum. Övmenin felsefesini bilirsin insanı mahcup ve dar bir duruma sokar, ama bu video gerçekten şuan ihtiyacım olan şeydi. Teşekkür ederim gerçekten.
@ghost neden :D
"Hocam" diyerek zaten ovmussun gibi geldi bana....
@@xxgamerxx9243 seni çok övmemişler sanırım. Örnek olarak bir yazarın kitabına çok beğeni geldiği zaman aynı üretkenliği bir daha gösterememe korkusundan intihar etmesi veya senin bir yönünü öven bir kişinin yanında o yönünü sürekli ona aynı şekilde göstermek için kendini zorlaman. Bu durumlar senin rahatını engeller.
@@decadent2527 katılıyorum övülmek beni de çok rahatsız ediyor
@@decadent2527 bence ovgu daha iyisini yapmasi icin bir arac olabilir, daha iyisini yapamiyorsan demek ki tesaduf den bahsedilinebilinir yada uzerine koyamamissindir, fakat ovgunun altinda eziliyorsan ya kendine guvenin yoktur yada ne yaptiginin farkinda degilsindir...diye dusunuyorum.
Yalnız hissetmemin sebebi etrafımdaki kimseyle kafa yapımın uyuşmamasından kaynaklanıyor. İlgi alanları, konuştukları konular o kadar boş geliyor ki kendilerinden tiksiniyorum.
@@bahaaarrrr ağlanacak ne olabilir o kadar xd
@@Freeman881-x9w lütfen işine bak kankam xd bu ne ayrıca? İnsanların dertlerini bilmeden konuşamazsın.
Sorma banada boş geliyor muhabbetler dertleri vb
@@nevarneyok8344 bende öyle dedim diye özgüven eksikliği sandılar..
Asosyal olma..
Daha ilk kelimeden muhabbettin ne kadar saçma yere gideceğini anlamak ;)
*_"Kötü kader diye bir şey yoktur; 21. yüzyıl vardır ve bu yüzyıl yavrucuğum; bir kelebeği bile intihar ettirebilir."_*
*- Filin Yolculuğu /José Saramago*
Rumeysa buraya bile gelmiş
ne alaka dayı
Sen neden yayın falan açmıyorsun,baya populeriten var
Yalnızlığını kabul etmezsen kabullenmezsen hiç olmayacak insanlara aşırı anlamlar yüklüyorsun ne kadar güzel ve her şeyi özetleyen bir cümle..
Samimi arkadaşımı dinliyor gibi hissediyorum video boyunca.Bize iyi geliyorsun kendine dikkat et Cemre:)
agaaaaaa sen de mi bu durumlara düştün be
kalk git samimi arkadasinla birebir sohbet et sanaldan bi halt olmaz neymis bu diye baktim kapatip gidiyorum
@@lapsekilibiggie arkadaşım var sanki
Git ben ten çek
Aga favorim sensin kod kahve
"Yalnızlığının reçetesi, başka insanlar değildir. Senin, yalnız olduğunu kabullenmenle başlar..." O kadar doğru ki...
S
Kabullendim değişmiyor
Ailem ve sevdiğim birkaç yakınım dışında kimsem yok. Arkadaşım yok. Kendi halinde takılan biriyim. Hedeflerime ve hayallerime ulaşmak için kendi kendime saatlerimi harcıyorum. Sosyal ortamlarda hani o görünmez, sessiz olan kişi benim. Çoğunlukla bu benim "kişi" kavramımı zedeliyor. Kalabalıklar içerisinde yalnız olunca sorun ben miyim diye düşünmeye başlıyorum hatta bazen göğsümde baskı ve daralma hissediyorum. Bu kadar insan, karşısında onu dinleyebilecek insan bulabilmesine rağmen benim gün içerisinde halini hatrını sorabileceğim kimse olmuyor. Çoğu kafasına kurduğu seni kabul ediyorlar ve ön yargılı davranmayı seçip bunu bakışlarından ve tavırlarından sana hissettirebiliyorlar. Sanki istenmiyormuş gibi hissediyorsun ve insanlar bunu sana hissettirdiği için belki de mutlu. Onlar eve gidince eğlenecek ve gülecekler. Sen ise biraz da kafana taktığından dolayı üzüleceksin belki sonraki gün gözlerin şiş aynı ortamda bulunman gerekecek ardından göreceksin ki sen üzülürken onlar mutlular, gülüyorlar. Eskiye nazaran artık daha az bazı şeyler üzerine kafa yormaya başladım. İnsanların empatisiz tavırları onların sorunu ve ben dahil buradaki yalnız insanlar, lütfen üzülmeyin hepimiz değerliyiz ve elbet bir gün bir şeyler değişecek.
Duygularıma tercüman oldun dostum senin yaşadıklarını ben de yaşıyorum sanki kalabalık ortamlarda kendimin var olmadığını bile hisettiğim oluyor bazı zamanlar
Ne yazık ki insanların empatisiz davranmaları onların değil senin sorunun. Başkalarının seninle empati kurabilmesi için senin onlar gözünde görünür olman lazım. Yani diğer insanlar senin farkında olmalı. Bunu şöylede düşünebilirsin. Yolda yürüyorsun ve biranda hiç tanımadığın birisi önünü kesiyor ve sana "Çok düşüncesizsin, beni hiç dikkate almıyorsun" diyor. Bu davranışından dolayı o insana hak mı verirdin, yoksa anormal mi karşılardın? Cevabı biliyorsun.
Ara ara yalnız kalmak iyidir. Ancak uzun süreli yalnızlık hiçte güzel bir şey değil. Bütün insanlar değerlidir. Fakat bir şeylerin değişeceği gün sadece sen çabalarsan gelecek. Yoksa bunca yıl değişmemiş şey, bundan sonrada değişmeyecek.
Kanka sen nerelisin merak ettim
allah kahretsin bu ben
beni daha iyi anlatamazdın.. ha bi de burda mert hocanın kırmızı gözlüklerini görmeyi beklemiyordum :D
"Yalnızlık düşündüklerinizin kafanızın duvarlarına çarpıp tekrar içeride kalmasıdır." Jean Paul Sarthe
kuş uçmaz kervan geçmez bi yerdesin su olsan kimse içmez yol olsan kimse geçmez her gün yüreğimin kökünde ötüyor şu dünyanın ıssızlığı tanrı kimseye vermesin böyle bi yanlızlığı
Yalnızken hissettiğim bütünlüğü ve huzuru kimselerle birlikteyken hissedemediğimden dolayı, yalnızlığın bir ayrıcalık olduğunu anlamıştım.
"seçilmiş bir yalnızlık insanın sahip olabileceği en büyük lükstür" -Bukowski
İçimde sebebini açıklayamadığım sürekli beni yiyip bitiren bir kötü hissiyat vardı ve sebebini bulmak yıllarımı aldı. Cevap çok basitti aslında; cemre hocamın bahsettiği yalnızlıktı. Çevremde çok insan vardı, onlarla vakit geçirmek iyi geliyordu fakat ağrıkesici etkisinden farkı yoktu. Sebepsiz yere sürekli kötü duygular hissetmemin sebebi ise bu yalnızlığımı insanlarla gidermeye çalışmak ve onları hayatımın merkezine koymaya çalışmamdı. Çünkü bu insanlar bir gün giderse ne yaparım korkusu vardı. Hepsi birer birer belirli sebeplerden hayatımdan çıkınca durumumun farkına varıp cemre hocamın bahsettiği gibi; o insanları hayatımın merkezine koymaya çalıştığım için ne kadar aptal olduğumu hissettim. Herkes görmek istediği insanlarla beraber olmak istiyor, insanlar ise o insanların görmek istediği insana dönüşmeye çalışıyor. Ben asla böyle bir insan olamayacağım için kendi yalnızlığımı kabullendim, ne kadar çok insan olursa olsun çevrende değişen bişey olmayacak. Demek istediğim odur ki ben gibi sebepsiz yere, kendini yiyip bitiren duygulara sahip insanlar varsa bunun cevabını hiçbir insan veya doktorda aramasın, cevap kendi içinizde. sağlıcakla kalın
Herkes bir gün gider,😔
Sevdiğiniz işi hayata sahip değilseniz o uyuşturuculardan kaçamıyorsunuz.
Yalnız değilsin hislerime tercüme oldun 👌
İnsanoğlu ölüp gittiği için çaresiz
Yaşadım atomu buldum parçaladım ışınlandım herkese faydam dokundu vsr vsr öldüm gittim eee
Kimi seversen sev eninde sonunda elinden ve kalbinden kayıp gidecek.
Bunu keşfeden ve kabullenen insan yalnız.
İnsanoğlu çaresizlikten yalnız
Bütün insanlar sana odaklansada kilitlense de seni sevse de nefret etse de
Bulsan da buluştursan da zeki de olsan zengin hasta her türlü insansı eylem veya doğal bileşen.
Milyar kere milyar olasılık hepsin sende olsa olmasa
S k ske yalnızıs arkadaş ötesi yok.
Ölü ler de yalnız A.Q
varoluşsal yalnızlığın bir çözümü yok hele inançsız isen ve varoluşsal yalnızlığa düşmüşsen hiç bir şeyin anlamı kalmıyor bunun farkında olup ne kdar mantıksız olduğun düşünsen bile anlamsızlık hissine engel olamıyorsun ki bu işin sonu intihara çıkar. Burdan çıkardğım sonuc ise evrimin inanclı insanları hasyatta tuttugu cünkü inancsız ve bilincli varlıklar anlamsızlıga kapılıp yok olmaya tercih ederler
Ayfer Tunç'un Suzan Defter isimli kitabında beni çok etkileyen bir nokta vardı. karakterlerden bir tanesi yalnızlığını bastırmak için evini satılık ilanına veriyordu. amaç, eve bakmaya gelen insanlarla bir nebze olsun konuşabilmek. yalnızlığını unutmaya çalışmaktı. benim için yalnızlık tamamiyle bu. hem fiziken, hem ruhen hem de varoluşsal olan yalnızlık. seçim olmayan, zorunda bırakılan bir yalnızlık. üzülerek söylüyorum arkadaşlar, çoğumuzun yalnızlığı aslında bir seçimden ibaret.
Yalnızlıktan daha zor olan bir şey var üstadım. Unutulmak.
O zaman işte yaşamamış gibi olacağız...
Korkarak yaşarsan hayatı sadece seyredersin ~Nietzsche~
@@Cyrus_21 Şebnem Ferahın korkarak yaşıyorsan şarkısını aklıma getirdi bu söz.
@@denizaksoy1937 Ya oda çalmıştır ne olcak sanki. Ksjsjdjgsgahaja
70 yıl sonra tanıdığın kimse hayatta olmayacak tıpkı hiç varolmamışsın gibi unutulaaksın muhtemelen eğer ki dünya çapında önemli olan bir iş veya mucit yaparsan belki tarih kitaplarında yazı satır aralarında olabilirsin en fazla bu olabilir insan
‘’Yalnızlık, insanın çevresinde insan olmaması demek değildir. İnsan kendisinin önemsediği şeyleri başkalarına ulaştıramadığı ya da başkalarının olanaksız bulduğu görüşlere sahip olduğu zaman kendini yalnız hisseder.’’ Carl Gustav Jung.
46 dakikayı aralıksız izledim ağzına sağlık Cemre. Beni benden daha iyi anladığın/anlattığın bir video olmuş. Dediğin gibi varoluşsal yalnızlığı kabullenmemiş olsan bu video da olmayacaktı. Hayat her zaman pros and cons.
bu bir teşekkür yazısıdır
Cemre abi seni geçen ay tanıdım depresyondaydım goy goy videoların bana ilaç gibi geldi 1 ayda tüm videolarını tükettim bu gün her şey güzel giderken bir de bu videonun gelmesi beni aşırı mutlu etti keyfim aşırı yerinde dilerim senin de öyledir inşallah
yorumlar günlük hayatımda çevremle kurduğum ilişkilerden dahi daha samimi, daha az yalnız hissettirecek cinsten valla.
Cemrenin kitlesi fena olmadığı için düzgün yorumlar yazıyorlar.
Yalnızlık gerçekten hiç arkadaşının olmamasıyla olmuyor sadece insan bazen etrafında çok insan olsa da yalnız kalabilir kendi kendine yetinmek gerçekten çok önemli bazen insan yine de üzülüyor sağ kolu olacak birisini istiyor
Belki de bu sonsuz yalnızlık hissi Allah'ın 'benden başka kimsen yok' deme şeklidir.
Bu yoruma bayıldım.
@@ImperatorisAurei ♥️
Güzel bir bakış açısı
Bende öyle düşündüm
Ya tanrıya da inanmayan mantıksız geldiğini düşünen biriysen
"Yalnızlığıma yenilip düşkünlüğümü başkalarına anlatacak olduğum ender zamanlardan sonra, hep kendi kendimden nefret etmişimdir."
yalnızlık bu zamana kadar bana hiç güç vermedi. günün sonunda konuşabileceğim kimse olmayacağını bile bile o günü verimli geçirmem imkansız zaten. çok yalnızım ve yalnızlığı güzelleyen kadife arkadaşlara asla katılmıyorum. insan maalesef doğası gereği sosyal bir varlıktır. yalnızlığa uzun süre katlanamaz. katlanamıyorum, dayanamıyorum artık.
söylediklerine katılıyorum. o arkadaşlarda pozitif yaklaşıyor gibi 'yalnızlık güzellemesi' konusuna.. sosyalleşmek önemli bir detay diye düşünüyorum. kendine yetebilmekte var öncelikle bunu başarmak gerek. kendine yetip, kendini geliştirip, yakınmak yerine yapıcı bir duruma geçmek gerekiyor. sevilmek değer görmek fark edilmekte bu yalnızlık durumunu azaltıyor. yalnızlığa katlanamadığın duruma kadar gelmişsin, bende de sürekli olan bir durum. yapabiliyorsan sosyalleşmeyi denemelisin ama kendini zorlamadan. zorlayınca bu seferde hayatına seni üzecek kişiler giriyor ve sonucu hüsran oluyor. bir dost, arkadaş edinmek ya da birisini sevmek isterken daha çok yalnız kalmayı özletiyor ve tekrar yalnızlığa dönünce tam anlamıyla bir karmaşa yaratabiliyor :) birkaç örnek verdim ama belki de yaptığın şeylerdir o yüzden yanlış bir şey söylediysem kusura bakma
@@bubblin3512 sorunum da zaten sosyalleşmek. sosyal fobim var. hitabet yeteneğim, muhabbet başlatma veya ilerletme yeteneğim, ilgi çekici konuşmalarım yok. sıkıcı bir insanım. diğer insanların konuşmak istemeyeceği bir insanım. diğer insanlarla konuşmaya çalıştığım zaman onları sıktığımı, benle konuşurken mutlu olmadıklarını çok net anlıyorum. kendimi geliştirmek isterdim ama bu ruh hali ile günlerimi harcamaktan başka bir şey yapamam. herhangi bir dalda yeteneğim yok, hobilerim neredeyse yok denecek kadar azaldı. hayatıma bu dönemde sadece bir kişi girdi. beni dışarıdan saygı değer birisi zannetti. fakat birbirimizi tanıdıkça bana dair bütün umutları söndü, gözlerinin içinde bana karşı yanan ışığın söndüğüne gün gün şahit oldum. sonra da çekip gitti. hem kendini aşık etti, hem de yalnızlığa olan alışkanlığımı bozdu.
kısacası tavsiyelerin için çok teşekkür ederim ama dediğim gibi hepsini çok kez denedim. artık tünelin sonunda bir ışık göremiyorum. hiç iyi değilim.
@@oinotropwick1144 Hiç ev taşıdınız mı ? Büyüdüğün mahalleden koptun mu ?
@@Memento..7 taşımadım fakat mahallemle hiçbir sosyal ilişkim yok. kendi dairem dışında hiçbir bağlantım yok.
@@oinotropwick1144 1 günün nasıl geçiyor ? Benden daha yalnız olamazsın bence.
Şu video lise sondan üniversite yl a kadar yılda bir kere öğrencilere izletilmeli. Ülke kalkınması bile bence buradan geçiyor. Biz ne hissettiğimizi neden hissettiğimizi bile bilmiyoruz. En verimli zamanlarımız bu varoluşsal yalnizlikla, eş aramak gibi şeylerle heba oluyor. Teşekkür ederim Cemre.
Lise sonum videoya geldim 😊
Bu varoluşsal yalnızlık hissine özgüvensizliğin verdiği insanlardan kaçma hissi eklenince daha kötü oluyor. Video da anlatılanların çoğuna katılıyorum ve bu yalnızlık hissini dibine kadar yaşayan birisi olarak tek çareyi bir sekilde topluma ayak uydurmak olarak görüyorum. Aynı zamanda yalnızlığın insan ömrünü kısalttığına da inanıyorum. 22 yaşımdayım, spor yapmama ve sağlıksız alışkanlıklarımın olmamasına rağmen elimde egzema çıktı ve kalbimde ağrılar hissediyorum. Yalnızlığı kabullenip yaşamak zaten ölücem diye sağlığını hiçe saymak gibi bir şey.
Vallahi aynı şeylerden bende muzdaribim ben de aşırı yorgunluk halsizlik gibi fiziksel sorunlar yarattı
Aynısı
@@nisanurkaradag914 Nasılsın şuan?
"Loneliness has followed my whole life. Everywhere. Bars , cars , restaurants , sidewalks , everywhere.
There is no escape.
I am God's lonely man"
June 8th
My life has taken another turn again.
The days can go on with regularity over and over, one day indistinguishable from the next.
A long continuous chain.
Then suddenly, there is a change...
Taxi driver 🥲
🐐
She appeared like an angel, out of this filthy mess. She's alone. They... can not... touch... her....
buadamben
Üçüncü tür yalnızlığımla mutluyum. İnsanların aklımda ne olup bittiğini bilmemesi iyi bile. Sosyal ilişkilerimde insanlara ne kadar alan tanıyorsam o kadar müdahil olmalarını yararlı buluyorum.
Üçüncü tür yalnızlık olmasaydı insanlar birbirini tamamiyle anlayabilirdi. Peki anlayınca ne olacak? Ben belki anlaşılmamak istiyorum. Her şeyin kontrol ve dikta eden toplumumuzda, bana ait tamamiyle özgür tek alan bu. İşte üçüncü tür yalnızlık benim bu özgürlüğümü koruyor.
Çok güzel bir düşünce. Sanırım ben de böyle düşünüyorum
Yalnızlığı yaşasak da sadece hissetsek de istediğimiz gibi ifade edemiyoruz çünkü ya ergen oluyoruz ya karamsar ya da derbeder hemen bi damga yapıştırıyorlar kendi sessizliğimize gömüldüğümüzde çok daha zor oluyor her şey bizim için
iyi dedin
Sahteliğe katlanamıyorum,3-5 arkadaşım var gayet yeterli,arada sırada konuşurum.Kendi sessizliğime gömüldüğümü fark ettiğim zaman birşeylere kafa yormaya çalışırım.Yani artık yanlızlık benim işletim sistemim gibi birşey oldu.
bu Tr serverinin kendine has özelliği
Ya bu yorumlardaki elemanlarin hepsi niye ayni
@@retrogalaksi Gençliğimin en güzel yılları tarikat yurtlarında geçti,yurt bitince de parasızlıkla boğuştum.Üniversiteye giderken bile bu böyleydi.Benden nasıl normal insanlar gibi eğlenmemi istiyorsun,ben eğlenmek nedir doğru düzgün bilmiyorum.
Sorarlarsa, 'Ne iş yaptın bu dünyada?' diye, rahatça verebilirim yanıtını: Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyar insanın arasında doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından..." - Hakan Günday
hakan gunday ilk hangi kitabini okumaliyim sence
@@Esra-ri9qf kinyas ve kayra en etkilendiğim kitaptı ondan başlayabilirsin ama kalın bir kitap
@@senanur2517 yalnız mısın?
@@Esra-ri9qf az'la başla bence. en rahat okunanı oydu. kinyas ve kayra ilk okuma için biraz ağır olur.
O zaman nasıl aşık olacağız bunu açıklayın partnerimiz bize benzediginde mi aşık oluyoruz
"kendi kendinle vakit geçirmeyi öğrenmeden" , bunu ne zaman söyleyeceğini çok merak ediyordum. ağzına sağlık hocam.
Yalnızlık gerçekten sonumun gelmesini tetikleyen en büyük şey.
Öyle düşünmemelisin bence bu senin basit düşünce şeklidir
Hepimizin bir kapasitesi var eğer bu kapasiteyi aşamıyorsan yalnızlığını bahane ederek sonunu hazırlamak senin kendine yaptığın büyük bir haksızlık olur
5 senedir yalnız yaşıyorum ve insan sevmiyorum ailemle bile bir kaç ayda bir görüşüyorum yakın yüz yüze görüştüğüm hiçbir arkadaşım yok sevgilim de yok gayet huzurluyum çünkü bütün zarar insanlardan geliyor
Ben de boşandım ve mecburi yalnızlık yaşıyorum. Ne yapmalı?
sosyopat
Cemre, bence sosyal medyadaki takipçilerin sayesinde yalnızlığın azalıyordur ve seçilmiş yalnızlığının ağırlığından kurtuluyorsundur. Sonuçta günlük hayatta karşına çıkmayacak konuşamayacağın insanlara ulaşabiliyorsun ve seninle aynı fikirdeler. Senin yalnızlıkla mücadele yöntemin bu bence ama gayet sağlıklı bir yöntem diğer saçmalıklara bakılınca.
Son günlerde okul başlandığından beri yalnızlığı derin bir şekilde hissettim hatta yalnız kalmayayım diye hiç sohbet etmeyeceğim kişilerin yanına gidip onlarla konuşmaya başladım ve en azından arkadaşım olmasını istedim.Ancak bana yansıttıkları davranışlar pek de iç acıcı değildi neyse işte artık yalnız kalmanın çok kötü birşey olmadığını aksine kullanıldığı zaman kişiye iyi geleceğini anladım :) Artık kafama takmıyorum bu durumları.
bende aynı şekilde düşünüyorum
Konuşmak istersen instam nickimle aynı
aynı durumun benzerini yaşamıştım. İnan yalnızlığı o çirkin kalabalığa tercih ediyorsun :)
@@toprak-robotderler ben çoğu zaman tuvalete gidiyorum telefonu cebime sokup müzik dinliyorum anca o şekilde bunları umursamamaya çalışıyorum.Belki bir gün düzelir :)
@@toprak-robotderler yorumları biraz inceledim de herkesle bu sohbeti yapmışsın kral :))
22:10
“ İnsan sadece istediği kişi tarafından sevilmek istemez istediği kişi tarafından istediği şekilde sevilmek ister “
Cemre Demirel gerçekten okuldaki tüm derlere girsen tüm derlerinden geçerim
Çok teşekkür ederim. Bu videoya kadar yalnızlığımın neden bir türlü geçmediğini anlayamamıştım hep doğru insanın hayatımda olmamasından dolayı olduğunu sanıyordum şimdi ise doğruyu anladım kendi ruhsal yallnizligimla barışmam gerektiğini ve hayatımı buna göre düzenlemek gerektiğini anladım. Bize bu videoyu armağan eden yalnızlığınıza da ayriyeten teşekkürler.
Kişisel olarak en beğendiğim videon,resmen yalnızlık çekenlere kullanma kılavuzu niteliğinde.Ne kadar iyi değerlendirirsek o kadar kâr.
Benim için yalnızlık açıkçası 7 milyar diye bahsettiğin insan sayısından kaynaklanan bi yalnızlık. Tüm düşüncelerim, bahsedeceğim her şey daha önceden düşünülmüş ya da söylenmiş. Yaşadığım her fiziksel veya ruhsal olay daha önceden başkası tarafından yaşanılmış. O yüzden ne ağzımdan çıkan söze ya da yaşadığım bir duruma anlam yükleyemiyorum. Benden sonra da başka biri aynı olayları yaşayacaksa neden bu kadar özel olsun ki yaşadıklarım? Yapacağım hiç bir şeyin anlamı olmayacak nasıl olsa başkası da bunları yaşayacağından. Belki de özsaygı eksikliğimden dolayı böyle düşünüyorum ya da böyle düşündüğüm için özsaygım eksik. Ama bunu düşündükçe asla anlam yükleyemiyorum yaşadıklarıma veya yaşayacağıma. Yalnız olmak veya başkalarıyla yaşamak fark etmiyor o yüzden.
Uzun zamandır beynimin arka planında bu his var.
@@enesmalikkismir9127 istenebilecek her şey istenmiş sanki artık. Biz geride kalanın imitasyonu gibiyiz. Yeni duygular var içimizde adı konulmamış sanki.
bu "imitasyon olması hissi" neden yaşadıklarını değersiz kılsın ki? yaşanmış veya yaşanacak olması senin perspektifinden neyi değiştirecek ki, o deneyimi biricik şekilde yaşayacak olan kişi yine sensin nihayetinde
Doğru düşünmüşsün ve yazmışsın. Bu konuda yine içten içe bilip farkına varmamak için her insanın debelenip durduğu bir durum. Hepimiz aşağı yukarı benzer hayatları sürdürüyoruz fakat bence bu sadece yaşanılan deneyim. Durumu görebilenin kendine anlam katabilmesi için yapması gerekense, bu tür insanın kendi kendine köstek olduğu örtbas edilen durumu elinin tersiyle itmeden bunun farkına varması dolayısıyla hem bir nebze olsun bu belirsizlikten sıyrılması hem de deneyiminden tecrübe elde etmesi lazım. Tabii eğer daha fazla belirsizliği kaldırabilme adına benliğini geliştirmeye hazırsa. İnsanın hayatını anlamladıran şeyinde yine aynı kapıya çıktığını yani benliğe olan saygı olduğunu düşünüyorum.
@@einzelgangerr7438 hassas bir kalpe sahibim ondan olduğunu düşünüyorum hocam yabda daha genç olduğumdan
Başka kültürler de sosyal etkileşim nasıl gerçekleşiyor bilmiyorum ama bizim kültürümüz de sosyal olmak için bir savaş vermen gerekiyor. En çok ben konuşmalıyım, en alfa ben olmalıyım, benim dediklerim olmalı vs... Herkes birbirini ezmek için yer arıyormuş gibi. Bunları geçtim bu video ile farkettim ki beni asıl yalnızlığa iten şey varoluşsal yalnızlıkmış. Çünkü sosyalleşmek adına attığım adımlar beni daha da kötü hale soktu.
Tespitin doğru. Ben de öyle düşünüyorum. Sebebi ise sanki şu:
Avrupa ve benzeri kültürlerde insanlar doğarken hayata en kötü 0-0 başlarlar. Sırf varolmaları bile onların bir değere sahip olmalarını sağlar. Hiçbir şey yapmasa da en azından bir değere sahiplerdir. Bunun verdiği güvenle hayatı yaşarlar ve işin iyi kısmı iyi de yaşarlar. En kötü ihtimalleri bile çoğu kültüre nazaran iyidir. Ama bizde öyle mi? Doğar doğmaz ekside başlıyorsun. Maçı beraberliği getirmek için bile üstün bir çaba sarf etmen gerekiyor. Diyelim ki getirdin? Bir değerinin olup olmayacağı da meçhul. Yani işler belirsiz. Bu belirsizlik de insanları dediğin tavırlara sürüklüyor. Sürekli bir mücadele, kazanma-kaybetme, ezme vs. gibi durumlar oluyor. Daha birçok sebebi var da uzatmak istemiyorum. Belki de yanlış düşünüyorumdur, bilmiyorum.
Uzun süredir yanlızlık, depresyon, intihar gibi konuları düşünüyordum melankonik olduğumdan falan değil ama ben de aynı şekilde yalnızlık hissediyordum ve yanlış yaraya yanlış tedavi uyguladığımı bu videoyla farkettim ve senin de dediğin gibi s/ke s/ke kucakladım abi tam ihtiyacım olan videoydu. Varoluşsal yanlızlığa subjektif yalnızlık tedavisi uyguluyor muşum ne zamandır ve ilaç olamadığı için de yanlış insanlar seçtiğimi düşünüyordum ne kadar yanımda olsalar da.
Bu video ve bu kanal yeni keşfetmeme rağmen bana çok şey kattı gerçekten çok teşekkür ederim cemre abi :)
Her videoda farklı bir tiple çıkıyor karşımıza, bazen toparlak, bazen eli yüzü düzgün, bazen bakımlı ve bazen de ikinci sınıf komedi filminde mağara adamı tiplemesiyle.. :)
eyyy siz de mi buradaaa :)
@@Coni.thecat Cemre havaya düşerken bile buradaydık :)
@@FilikaSanat Çok iyi ya ahahhah
sanki dolandırıcı film karakteri ifşa olmamaya çalışıo
Yalnızlık sorun değil ruhumuz için hazinedir, güvenilir alandır.Hiç bir insana mahçup olma,rezil olma vs gibi sorumlulukların olmaz,O insanın getireceği özgürlük kısıtlayan etkiler olmaz,O insan bizim yaşam takvimimizi etkileyemez vs vs. %100 özgür ve 0 sorumlu olmak yalnız olmayı gerektirir.
Bu , sonu olan veya ölümlü dünyada belki tanışamayacağız ama sonsuzluğun olduğu yerde senin gibi bir kardeşle zaman geçirmeyi, sohbet etmeyi çok isterdim Cemre. Böyle gerçek, böyle samimi ve böyle "benden" olan az sayıdaki insandan birisin. Senin gibi kardeşlerimin olması, şu sıkıntılı dünyada, bana iyi geliyor. Seni seviyorum.
''nefret sevgiden her yönde daha güzeldir çünkü nefret sahte değildir.'' -Adıgüzel Tekin
Videolarını kafam dağınıkken, ders çalışırken, yatmadan önce açıp izliyorum. Garip bir şekilde sakinleştirici bir etkin var üzerimde. Umarım daha çok video atarsın.
Bir yalnızlığı diğerinden ayıramazsınız, hepsi içiçe geçmiş vaziyette. Gece kafayı yastığa koyunca insan varoluşsal yalnızlığı yerine sosyal yalnızlığı düşünüyor genellikle, varoluşsal yalnızlık, insanın diğer özellikleri gibi toplum tarafından inşa edilen bir şey. Toplum olmasa varoluşsal yalnızlığın farkına varamazdık. Varoluşsal yalnızlığı hissetmek için sosyal ilişkiler kurmamız gerekli. Varoluşsal yalnızlık, toplumun bize armağanı.
Yalnızlığın en iyi yanı, seçenekler yoktur. "Yapsam mı?" veya "Yapmasam mı?" gibi şeyler yoktur.
Sosyal yalnızlık ise, "Yalnız olmak bana koyuyor mu? Koymuyorsa takılayım koyuyorsa dışarı çıkayım." gibi iki seçeneğin oluyor yalnız
@@mikatsuno video'nun basligina bak
@@arel4162 eee?
Değindiğiniz çok güzel noktalar var, özellikle "sevme ihtiyacı", yalnızlığın getirdiği çoğu şeyden ağır basıyor. Çünkü bir şekilde rol yaparak, onlar gibi olarak insanların arasına kolayca karışabiliyorsun. Takındığın ve büründüğün kişilik ne kadar sahte olsa da bir şekilde seni seviyorlar. Yalnızlığım tam olarak hangi kategoride bilmiyorum. Kimi zaman o kadar yalnız, boktan ve komik günler geçirdim ki hangisi nasıldı, ne şekilde iç içe geçmiştir tahmin edemiyorum. Artık yüzeysel ve sığ ilişkilerin getirdiği aptal arkadaşlarımla fiziki olarak hiç de yalnız kalmıyorum, galiba beni de seviyorlar. Muhtemelen birkaç yıl önce yapayalnızken daha mutlu ve doymuş hissediyordum.
Nasıl ifade edebilirim bilmem, çok yakın bağlarım da oldu fakat ne olursa olsun, tek başına kalıyorsun. Saatlerin sonunda, günün sonunda, yaşamının sonunda... Sırf bu yüzden bir yaratıcıya inanmayı çok istiyorum. Çünkü anlam arayışı, anlam yüklemeye çalışmak birilerine, bana sadece ıstırap veriyor. Belki bir yaratıcıya inanmak, ona tutunmak bu acılarımı dindirebilir gibi geliyor.
Yorumları okumak da iyi geldi:D Umarım bu beni, kötü bir insan yapmıyordur. Sadece sahip olunan acının başkaları tarafından paylaşıldığını görünce tekrar kendimin değersiz ve herkes gibi olduğunu hatırlıyorum. Sıradanlığımız garip bir şekilde acılarımı dindiriyor. Bir videoda, bir yorumda, bir şiirde, bir satırda... Aynı ve tanıdık yalnızlıklar okudukça ve dinledikçe kendime kızmamaya başlıyorum. Herkes, herkes kadar yalnız. Komik ve boktan olan yanı bu, kimse kimseden daha fazla yalnız değil. Kimileri bu yalnızlığını daha iyi örtüyor.
Şimdi bu videoyu kapattığımda oluşacak his ve bu videoyu izlememişim gibi arkadaşlarımın yanında sırf sevilmek için büründüğüm kişilik için rol yaparken yalnızlığım tekrar su yüzüne çıkacak, tam olarak o an hissettiğim duygu ne zaman önemli olacak, bilmiyorum. Ne zaman "Artık bunu ciddiye almalıyım." derim, bilmiyorum. Belki de bunlara hiç kafa yormamak gerekiyordur.
Yalnızlık hissi frekansların tutmamasından ibaret bence. Ve insan ne kadar giriftse, o kadar farklı ve özel frekansa sahip, dolayısıyla bunların tutma olasılığı karşıdakilerinkiyle o kadar zor.
Temel ihtiyaçlar için temel frekanslarda uyuşup kişinin kendi dünyasına çekilip üretmesinden başka yol yok gibi
Bıktım hayatın insana biseyler diretmesinden bazı şeylere mecbur hissetmekten zoraki yapmaktan. Uyumak uyumak uyumak..
Aslında her insan yalnızdır sadece bazıları farkında değildir. Ve tek bilinç olduğunu farkedenlerin karamsarlığa düşmesi çok daha muhtemel. Evet arkadaşlar sancıyı dindirir ama bitirmez. Hiçbir şeyin çaresini dışardan bekleyemezsin yoksa hayal kırıklığına uğrarsın. Beklentiler zaten çoğu zaman insana daha kötü hissettirir istediğinin olmadığını farkedince. Elbette her sorunda olduğu gibi ilk aşama kabul etmek olucak. Değiştiremediğin bir şeyi ancak kabul edebilirsin. Ve bununla huzurlu olabilirsin sadece teslim olarak. Çözüm yalnızlığı gidermek değil;kabul etmek,teslim olmak ve allaha/evrene güvenmek. Video da çok güzel anlatmış bunları teşekkürler.
Teşekkürler, ihtiyacım olan videoydu. Aklımda olanlar rayına oturdu sayende.
Orda bir adam var, adamın içi dapdar, beyni başı patlar, kendinden geçer. Yalnız mı kaldın? Bitek sen mi varsın? Belki alışman lazım. Uzak dur yakınıma, bu mesafe bizi bozar. Yalnızlık paylaşılmaz. Hiç durmadan ararlar. Hiç yalnız olmasınlar mutsuzlar. Kendi kendilerine kalmak ne zor gelir ki. Neden yalnızlık mı yoksa nedensizlik mi bilmem. Sorun bende mi yoksa çevremde mi kimim ben? Ayrıca sen de varsın. Uzun ince bir yoldayım. Bir gece vakti ansızın fark ediverdim yalnızım. Üryan geldim yine üryan giderim. Elimden gelen bişey yok, büyük değil vaatlerim. Kendini rahat bırak biraz daha. Bazen insana huzur gerek. Yes, it's a good day for singing a song.
Kaliteli yalnızlık anlamsız kalabalıktan daha iyidir...
-Sevmeye Değer İnsanı Bulmak, Sevilmekten Çok daha zor
dk kaç
Cemre bu videoda ki yorumlara şöyle bir baktım da seni takip eden insanların sana çok ihtiyacı var be dostum, bana farklı bakış açıları kattığın için seni takip ediyorum ben, benim için o kadar da vazgeçilmez değilsin, yanlış anlaşılmasın her videonu bir kaç kere izledim yazılarını okudum çok da seviyorum seni ancak sana gerçekten ihtiyacı olan insanlar var eğer kendinde enerji buluyorsan vaktin varsa ve insanların hayatına katkın olsun istiyorsan haftada bir video çekmeni rica ediyorum, biliyorum ki hayatta bir misyonun var ne zaman öleceğimiz belli değil birikimini kalıcı hale getir dostum...
Aslında bu yorumu kendim için yazıyorum, kendimi gaza getirmek için sadece plan yapma başla artık iz bırakmaya fırsatın olmayabilir, bu hayata iz bırakmadan gidersem tek ve en büyük pişmanlık bu olur benim için.
Yalnızlık bazen hiç sen olmadığın bir topluluğun içinde olmaktır, yalnızlıktan utanan insanın en iyi kamufulesi böyledir sanirim bu yüzden hiçte bulunmak istemediğimiz kalabalıklarda bulunuruz ,ama bu acı vermemeli o yalnızlığa çare bulana kadar onlar gibi davranmak insanı çıldırma noktasından geri çevirir.
Çok garip farklı insanlarız ama fikirlerimiz bazen birebir aynı olabiliyor.
Yalnız olmak tek başına kalinca seni yalnız hissettiren insanlarla birlikte olmaktan iyidir. Sözün sahibini hatırlamıyorum ama tam da özetlemiş aslında
caresi nedir ki yalnizligin? ben sahte iliskilerde bulunmak istemiyorum
Ama bu o kadar çok aci veriyor ki hic istemedigim insanlarla birlikteyim ve her gün görmek zorunda olduğum insanlar resmen canim daha cok acimasin diye yapıyorum sanki bunu. bu psikolojideyim şuan.Ama aslında canım zaten bu şekilde daha cok aciyor.
1 yıl geçmiş şuan nasılsın hayatında ne değişti?
Hocam, videonun yarısında şöyle bir sonuca varmak istedim. İnsanı iyi eden şey değer yaratmaktır. Bu değerin çevresine zararlı olup olmaması da ayri bir değerlendirme konusu olmakla birlikte, insan bir durumu "kendince daha iyiye" dönüştürdüğü anda daha iyi hisseder ve daha iyisini yapma motivasyonu yakalar. Bunu da ne kadar çok kişi için yaparsa o kadar mutlu biri olur diye düşünüyorum. Düşünen ve paylaşan dostlara selam olsun.
Yalnizlik hayatım boyunca peşimi birakmadi
"Yalnızlık sıçarken tuvalet kapısını kapamamaktır " bunu dinlerken tamda bu durumdaydım haykırdım ödşdk4prnwa
dünya üzerindeki bütün insanlar aniden yok olsa hatta sadece insanlar değil, tüm canlılar. gözleri görmeyen, kulakları duymayan bir insan olarak gezegenin yeryüzünde bir ben kalsam ancak bu kadar yalnız hissedebilirdim.
Bunu duymak çok üzücü geldi...
Az salla mk
Istersen konuşa biliriz;)Bunu şimdi gormem beni çok üzüyor
Çok ihtiyaç duyduğumuz zamanlara ve yalnızlığimizin çaresizliğine ilişkin evladiyelik yatırım gibi video yapmışsınız ne kadar teşekkür etsek az 🙏
Öncelikle yeni video geldiğini görünce çok mutlu oldum. Konunun ''yalnızlık'' olması da ayrı güzel. Ben yalnızlık hissediyorum ama etrafımda insan yok değil aksine gereksiz fazla insan var. Ama bu insanlara dokunduğumu hissetmiyorum. Yani hayatlarında, kalplerinde yer tutmuyorum gibi. Neyse ben bu yalnızlığı içselleştirdim bile artık. Ben yalnızlığımı kabullenmişim bundan sonra bana ne yapar yalnızlık!
Sana ozaman 23 u yerlestirim nedersin Yanliz mis
Şunu söylemeliyim eğer yalnızlığa alışırsanız sizin peşinizi bırakmayacaktır
Yalnızlığın en büyük sebebi toplumun ön yargıları ve empatisizliktir karşılıksız sevgi yoktur çıkar ilişkisi vardır kimse sizi tam olarak eksizsiz ve kusursuz sevmiycek o yüzden bunları dert etmeyin maalesef gerçek bu hedeflerinize odaklanın o çok istediğin şeyi satın almak için uğraş o hayallerini süslüyen arabayı al bunları önemseme bu arada benimde bir arkadaşım yok sevgilim de yok yani sevdiğim insan diye bir şey yok değersizlik ve önemsizlik beraberinde yalnızlığa terk ediyor beni bu duruma alışıyorum ama gerçekten durum böyle yapıcak pek bir şey yok
32:57/34:54 "Duygusal mısın lan sen al şu oku git babanı vur bakayım " sjshsgfjs acının tatlı tebessümü ile izledim yine ya, senin videoları dinlerken zoruma gidiyor bazı şeyler sonra böylesin işte kabul et adam yüzüne gerçeği söylüyor diye nefret edemezsin diyorum :D Allah senden razı olsun.
Yurü be aslan kardesim
Bu video yayınlanır yayınlanmaz izlemiştim ve üzerinden 1 hafta geçti, düşünmeye devam ettim, anlatılanları hayatımda bir bir görebildim, kendimle ilgili bir aydınlanma yaşadım, aldığım kararlar, yaptığım seçimler, yalnızlığa olan yaklaşımım... Yalnız kalabildiğini düşünen birisiydim ama her zaman bir yoldaşlık arayışım vardı, bu arayış ile kendime iki tarafında iyi niyetli ve araşyışları örtüşen arkadaşlıklar zaman zaman kurabilme şansım oldu, ama yanız kalma korkum, beni kendimden ödün vermeye, istenilen gibi birisi olmaya zorlamaya ve kendimle olan iç huzurumu bozmaya yönelik hareketlere girmeme sebebp oldu, her iki tarafında samimi ve iyi niyetli yaklaşımı malesef dostlukları ve yoldaşlıkları yürütmeye yeterli değil, iç huzur olmadıkça ve talep edilmese bile yalnız kalmaktan korktuğunda kendinden verdiğin ödünler birer yük haline geliyor ve ilişkilerini her iki taraf da samimi olsa bile kimsenin bir hatası olmasa bile bozabiliyor, çünkü en başında bu arkadaşlık bir mesafe gerektiriyor, o insanı hayatının en öneml yerine konumlandırman, taşıyabileceğinden fazla anlam vermen, kötü sonuçlanıyor.
Bu işin sonunda deneyimleyerek kendimle barışmayı, ödün vermemeyi ve hayatımda değer verdiğim kişilerle bile arama gereken mesafeyi koymak zorunda olduğumu, ne kadar değer verirsem vereyim ödün vermenin herşeyi bozabileceğini öğrendim. Keşke bu videoyu 20 li yaşlarımın başında izleme şansım olsaydı, ilişkilerimde doğru kararlar alabilirdim, ama işin sonunda aldığım deneyim kendi yalnızlığımla iyi geçinmemi ve kendimden ödün vermeden de arkadaşlıklar kurabileceğimi öğrettiği için top yekün bir zarar içinde ve umutsuzluk batağında değilim. Aksine bu deneyimler ile geleceğime daha iyi bakabiliyorum.
Bunu okuyan genç arkadaşlar varsa, keşke dediğim şeyi öneri olarak sizlere bırakayım önce cemre demirelin yalnızlık videosunu arkasından Diamon Tema' nın motivasyon videosunu eğer kanal sahibi de müsade ederse peşpeşe izlemenizi tavsiye ediyorum.
bu yorumu her iki kanala da görünürlük olması açısından bırakacağım.
İçerik ve herşey için iki kanala da teşekkür ediyorum.
bence varoluşsal yalnızlığın tek çaresi Allah'tır
ağrı kesici deil, fix reçetedir.
"Kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur"
Ağzına sağlık kardeşim
Evet evet ölüm denen elem verici eylemi takdir eden de kendisi.
@@selsoft takdir derken ölüme hazırlaması mı kastettiğin şey ? Yaratıcının, kontrolü altında olan ölüme dramatik mi yaklaşmasını beklerdin ? Ölüm gerçek, ama asıl hayat ölümden sonrası, sakin olun ve beni anın ben de sizi anayım diyor yaratıcı. Hem şimdi hem ölümden sonra. Bu teselli bahsedilen mutlak yalnızlığın tek çaresi gibi görünüyor bana da.
@@ayse3966 Ölüm denen şeyi takdir etmesi. İsteseydi bize ölümü tattırmazdı. Neyini anlamadın anlamıyorum. Ölüm anı ile ilgili çok acı verici olduğu söyleniyor. Gidip dönen yok gerçi. Peygamberlerin bile acı çektiği söylenir. Anlık bir şey ama zaman algısal bir şey bize saniyelik gelen kim bilir can veren şahsa 10 senelik işkence gibi gelir. Ben Tanrının Rahman oluşu gereği ölümün acı verici olmamasını beklerdim.
@@selsoft Takdir etmesi derken ölümü güzellemek anlamında söylediğini zannettim. Farklı birşeyden bahsediyormuşsun. Ölümün fiziksel acısından sonrası ruhun durumuyla alakalı. Ruhu temizlemek ve yürümek için bir ışık bir nur verdigini de söylüyor yaratıcı. İnsanı yalnız bırakmıyor. Olum anında ve sonrasında sen onu secersen o seni bırakmayacak bu anlamda rahmanlık sıfatına aykırı bir durum yok.bence. Fiziksel acı anlamında ölümden önce, dünyada yasananlar da ayni soruya dahil aslında. Bunu bilmiyorum. Onun yarattığı dunya onun kuralları. Begenip begenmeme konumunda degilim. Sadece ona uyup uymamayi tercih edebilirim.Şimdilik cevabim bu.
Yanlızlık hayatım boyunca nereye gitsem peşimi bırakmadı.barlarda,arabalarda, kaldırımda, dükkanlarda,her yerde...Bundan kaçış yok.Ben tanrının yalnız adamıyım
yorumlardaki herkese sarilayim lutfen
lolde middim bir kere. dk 5te adam kuşları keserke, ormancınin yanına gidip yanında durabilir miyim 2sn demiştim, dur kanka demişti. ağlamıştım. anasini skm böyle hayatın. ben bunları diyecek adam mıyım
Hala yalnızmısın peki
@@ralleymet_ 6 günde kim kurtulmuş yalnızlıktan. kaldı ki bu arkadaşla sevgiliyle dolacak bir şey değil moruk. neyse.
Yok
Ben kucaklarım
Yalnız doğduk yalnız ölucez kabullenmek lazım, acı her zaman var ve normal. Çok güzel video olmuş abi btw eline sağlık :)
Yalnızlık konusundaki düşüncelerimin yalnızlığını giderdiğin için teşekkür ederim.
dört kez okuyunca anladım :)
Bipolar olabilirsin ama bir çok insandan daha sağlıklı düşünüyorsun ve gözlem yapıyorsun belli ki, ömrün hayr ile dolsun, işin gücün rast gitsin, gönlün ve kalbin huzur ve neş'e dolsun. âmin.
Senelerdir yalnızım. Artık o kadar sıkıldım ki. Sanki lanetlenmiş hissediyorum kendimi ömrüm boyunca yalnız kalıyormuşum gibime geliyor. Gerçekten artık hayattan keyif almıyorum. Yanında bir sevdiğin bir arkadaşın yoksa olmuyor gerçekten olmuyor. Şimdi burda herkes gelipte yalnızlık güzel demesin. Yaşamayan bilmez.
Seçilmiş yanlız değil ise tabii ki iyi değil.
Cemre hocam videolarınız çok iyi ve samimi, umarım gençlerimiz tez zamanda sizleri keşfeder.İyiki varsınız.
Yalnızlığın sadece fiziksel olanını bilmek beni sürekli aklımda çelişkiye çekiyordu, sübjektif yalnızlığı duymak kendimi tanımlamak adına öğrendiğim faydalı bir kavram oldu. Kanalı yeni keşfettim ve video benim için gayet güzel ilerliyor. Ağzına sağlık.
Teşekkürler abi eski videoları tekrar izliyorum izlerken yanlızdım hala yanlızım
Şu konuya kesinlikle katılıyorum. İnsan sırf yalnız kalmamak için çevresinde bir ses(insan)ister. Aynen birkaç ay önceye kadar böyleydim çünkü. Kendimden biliyorum.Sırf yalnız kalmayayım diye beni çıkarı için bir nevi kullanan bir arkadaşımla her hafta dışarı çıkardık kahve çay derken adamın yanında hala yalnızdım ve muhabbeti karı kızdan öteye de gitmeyince, çok yakın oldugum bu kişiye daha yazmamaya başladım görüşmedik. Ben bu kişiyle dışarda çay içerken şunu fark ettim.Sırf biraz sosyal olayım diye kendime hiç bana yakışmayan tiplerle takılmışım ve bu bendeki, en azından yalnız zamanlarımda örnegin evde tek oldugumda kullandıgım kendime sakladıgım enerjimi de olumsuz yönde etkiliyormuş.Bunu anlamak için sadece bu olayı degil benzer olayı farklı kişi üzerinde de hissettim.Artık bana iyi gelmeyen biriyle görüşmektense yalnız kalmayı yeğliyorum çünkü videoda dendiği gibi belkide biz kendimize çok yükleniyoruz elimizde olmayan sebepler yüzünden sürekli hayıflanmamız ve kendimize kızmamız gerekmez arkadaşlar. Çünkü eğer siz de aynı benım gibi normal ilişkiniz olsun istiyorsunuz fakat başaramıyorsanız, çevrenizde düzgün insan yoktur. Bunun en azından benim açımdan özeti böyle.Bazı şeyler elimizde değildir arkadaşlar, her şeye yetişemeyiz ki böyle bir toplumda yaşamak zaten üzerimizde oldukça baskı bırakabiliyor. Kendinizi sevin, bazılarınız inanmasa da insanın hayatı değerli. Sonuç illaki buna çıkacak.Teşekkür ederim okuyan varsa.
@zeynepozkan4834😢benimde Zeynep
Zihnimde ki her şeyi kelimelere dökmüşsün,tam çökmek üzere olduğum bir dönemde böyle kılavuz ve on numara tespitler ile yapılmış bir video, ağzına sağlık dostum.
Sakın kendini bırakma Mustafa,
Kendi değerini bil her zaman.♡ Mutlu kal
@@Saniyehanimin1dakikasi Savaşıyorum, bırakmayacağım, teşekkür ederim,sen de mutlu kal♡
Bu adamı her gün oturup saatlerce boş boş konuşmak zorunda kaldığım onlarca insandan daha çok seviyorum daha yakın hissediyorum
"İnsanların arasında da yalnızdır insan."
Küçük Prens
Asosyal olarak nitelendirilen insanları ille toplum içine sokmaya çalışma alışkanlığımız ayrıca ülkecek ilerlememizi de çok baltalayan bir durum. Bir sürü deha sırf kendi kendilerine kalmalarına izin verilmediği için ortalamaya indirgeniyor.
@frkl mhlk o zaten engellenemez bir şey. Bari gerçek zekileri kendi haline bıraksak
Yalnızlığı uzun süredir kabullenmiş özümsemiş biri olarak şöyle bi düşüncem var abi bana yalnızlık konusunda sitem eden dostlarım var ve ben dediğin gibi reçete olarak sosyalleşmeyi öneriyorum. Çünkü benim gibi hem fiziksel hem ruhsal bi yalnızlık yaşayacak imkanları yok koca bir yıl izole geçirdim. Bu sürenin sonunda kekelemeye cümle kuramamaya başladım ama yalnızlık başka bi evreye geçti. Her neyse hayat hikayemi anlatmaya gerek yok ama gözlemlediğim kadarıyla dediklerin doğru. Bu arada yalnızlık gözlem, analiz, ilişkilendirme yeteneklerini had safhaya çıkarır ama duygusal zekayı nerdeyse sıfırlar mantığı hayatının merkezine koyar.
Kendimi yalnızlıktan kurtarmak için sosyal ortamlar kurmaya çalıştım elimden geldiğince, kurulan ortamların sonlari hep aynı en iyi kurulan ortamlar veya dostuklarda da keza öyle sonsuz döngü ve bu döngünün ne kadar bilincinde olmak kolay olsada bu döngüyü kırma bilincinde olmakta bi o kadar da zor. Yalnızlığa ve hatta hayata karşı insanoğlunun erken yaşlarda öğrenmesi gereken şey kendine yetebilme ve ben olabilme öğretisi bu da sanırsam deneyimle oluşan bir olay. Bu video birazda olsa bilinçlendirdi aslında sonsuz dönen çarkımın nasıl durucağını farkettim hayatmin su noktasından itibaren kendime yetebilmeye, ben olmaya çalışmaya çalışıcam.
Yanlızlık ikiye bölünmüş bir bütün ruh halidir .
Yalnizlik harika bişey herkese vurmaz. İnsan yalnız olunca ister istemez bütun potansiyelini zorlamak zorunda kalıyor ve istesede istemesede kişisel gelişim olarak seviye atlıyor. (Ama işte el ele muhtac olayı var)
Haklısın fakat uzun süreli yalnızlık hiçbir şekilde iyi değil. Bu arada harbiden yalnızlıkdan bahsediyoruz akraban ailen kimsen olmayacak ve sadece sen olacaksın kimsen olmayacak. İnsan böyle uzun süre yalnız kaldımı yarardan fazla zarar olmaya başlar çünkü hayatını sorgulamaya başlar ve kısır döngüye girer bu, tabi inançlı bir insansa farklı ama orasını bilemek tabi fakat ateist yada agnostik bireyse bu yalnızlık onu aşırı zorlayabilir. ( Fikrime katılmayabilir o yüzden sövmenize gerek yok )
@@to_Oxic kastettiğim yalnızlık kırk gun cileye cekilen bir tasavvufçu gibi değil ama yorumun icin sagol.
@@to_Oxic doğru diyorsun, çok yalnızlık kendinle çok hesaplaşmaktır, sonuçta bu durumdan çok düşünürsün, sonuçta çok düşünmek insanın kendine zulümudur ama biz insanların tercih ettiği yalnızlıktan bahsediyorduk, beş parasız, kimsesiz kalmaktan değil
kisisel gelisim olarak seviye atlayacaj bile gucu olmayanlar da curuyup gidiyor maalesef herkesin gucu o kadar olamiyor onceki zamanda yasabmisliklar da bunu tetikliyor ve bazilari yalnizliga ciddi anlamda daha fazla katlanamiyor
Çok doğru bir yalnızlık tanımı bu. Ben mesela insanlar beni anlasın diye 'Bencilim ben' derim. Yani seksin, sevgiliye erişimin, sürekli bir arkadaş güruhu içinde olmanın artık post-modern dönemle etkileşen her şey gibi anlamını yitirdiğini düşünüyorum. Etrafımızda aslanlar yok. Yağmur artık ölümcül değil. Grip ölümcül değil. Hayat korkulacak şeylere sahip bir öcü olmaktan çıkalı yıllar oldu. Pek çok ölüm ihtimali milyonda bir aralığına düştü. Kendinin küçük kopyalarını oluşturup bundan varyasyonlara sahip yeni nesiller ve hayat parçacıkları üretmek sadece mayoz bölünmeye değil, sanal veri kopyalamasıyla da mümkün.
Evine kapanmış, kod yazan, istediği şeylere vakit ayıran, kendini ayrı tutabildiği için de sahte ideallerini gerçekleştiriyor gibi görünen birisiyim. Belki de sahte değildir ideallerim bilmiyorum. Ama 'yalnız' olduğumu düşünmeyecek kadar kendimleyim. Ben varım. Zihnimdeki gürültü var. Demek ki istediğim kadar sadeleştiğimde, yalnızlığın da anlamını yitirdiği bir noktaya varıyorum. Mutluyum da. Çünkü mutluluk insanın tüm bu kaos içinde, sabit bir noktaya sahip olması demek. Durabilmek demek. Hem de başkalarının seni itmesine yer bırakmayacak şekilde durabilmek... Biliyorum topluma ihtiyacım var. Bu nedenle kimseye kötü davranmam. Sağlıklı bir bencilim. Köşedeki fırın kapatırsa ekmek alamam. Market olmazsa beslenemem. Evimi dizayn edemem. Bunları yapan insanlar iyi ki var. Ama onlar bunu benimle ilişki kurmak için değil, para için yapıyorlar. Bu nedenle anlam yüklemek yerine, dümdüz yaşıyorum. Bunun için kendime ya da başkalarına acımam gerekmiyor. Ezberletilmiş hüzünlerden kurtulmamız gerek.
Güzel bir yaşam biçimi
insanlarin ezberlenmis onyargilarini yikmak yerine ben de ayni sizin gibi en gercek huzuru kendimde buldugum ve bu huzura
surekli olarak ihtiyac duydugum icin bencil biriyim diyorum. hayatimin son saniyesine kadar da kendi zihnimin ,kaotik olmasi gerekmeksizin, gurultusunda kendi muhabbetim ve dostlugumun var olmasi bana yeter.
Hak veriyorum böyle olmak da isterim ama kendimde o gücü bulamıyorum yalnız kaldığım günler akşama kadar dayanabilsem bile sonrasında birileriyle dışarı çıkabilmek için bahane arıyorum, buluştuktan sonra da bir şey değişmiyor başa dönüyorum
Son cümleye kalbimi bıraktım.
@@GREEN-xz2pt Çok güzel demişsin. Kutsal kitaplardan birinde "Yürek en büyük haindir" der. Kendimizi gereksiz yargıladığımızda ya da istemediğimiz bir suçluluk hissine yol açacak davranışları arzuladığımızda, daha önceden öğrendiğimiz güzel cümlelere yüreğimizi bırakmış olmamız gerekiyor. Böylece sonradan acı çekmesi gerekmeyecek, çünkü başka yerdeydi. :)
RUclips önerilerinde belki şuana kadar karşıma gelen en iyi videoydu, cidden videoların çok kaliteli be, samimi mütevazı birisin, buda böyle konularla birleşince harika oluyor ;D
İnsan yalnız kalmayı sever ama yalnız ölmeyi sevmez. Sanki hep öyleymiş gibi alışkanlığa çevirir. Yalnızlığı seven insan bile tadını çıkardıktan sonra bu evreyi bitirir, çünkü yalnızlığın anıları yoktur.
İnsan kendini anılarla var eden bir varlıktır ve anılarda da mekân insandır.
Anılar yoksa bir insanın, kendisi de yoktur ve yalnızlık anılar doğurmaz.
Sanki kalbimden geçenleri anlatmışsın gibi ilaç gibi geldin iyi ki seni keşfedebildim ❣️
“İnsanlığın tüm sorunları, insanın bir odada tek başına sessizce oturamamasından kaynaklanır” - Blaise Pascal
Bence yalnızlık Bir kişinin yalnız olması kendisiyle hesaplaşmasını sağlar.
*Oturamamasindan
@@omererken7391 Sözü yazarken olumsuz fiili dikkat edemedim. Teşekkürler
Bu çok iyi bir yorum olmuş 👍🏻
Benim yaşadığım bir durumdan örnek vermem gerekirse üniversiteye gittiğim dönemde orda tanıştığım arkadaşlar olmuştu fakat bizim sınavlar bittikten sonra eve döndükten sonra benim kendi memleketimde sanki konuşabileceğim hiç arkadaşım kalmamış gibi kendimi yalnız hissetim ve evde kaldığım zamanlar çok oldu.
Hocam buradaki yalnızlıktan ziyade tek başınalık. Tek başına olup tefekkür edebilme durumunu işaret ediyor. Hissiyat olan yalnızlık derin bir sıkıntıyı beraberinde getirebilir.
insan sadece istediği kişi tarafından sevilmek istemez. istediği kişi tarafından, istediği şekilde sevilmek ister. bu da insanın, başkaları tarafından tatmin edilmesini imkansız hale getirir..
Konuşmaların ,değindiğin konular tamamen benim sorunlarımı anlatıyosun abi. Genelde çevremde konuşucak beni anlayabilicek zeki kimsecikler yoktur sen konuşunca ben rahatlıyorum.
Çok iyi birisinin yalnızlığına anlayışla yaklaşmadım, şimdi ömür boyu sevilme şansımı kaçırmış ve yalnızlaşmış bulunmaktayım. Belki de kendime dönmem için bir şanstı. Artık yalnızlığımda bağımlılıklarımla mücadele edip kendime ait olacağım.
Hasbünallahü Ve Ni'mel Vekil
Allah bize yeter o ne güzel vekildir..