Terugblik | Dorpsdichter Uithoorn

Op verzoek van Radio Rick FM schreef de Dorpsdichter dit eindejaarsgedicht, uitgezonden op 27 december 2020.
TERUGBLIK
Tamme bushaltes.
De straatstenen zijn aangevreten
door mondkapjes.
Aan sluiers gekluisterd huilt de Hoeksteen,
geen kermis,
geen bandjes,
maar lege terrassen.
Feest.
De gemeente is jarig -
maar haar sopranen
zijn gemaand
tot kalmte.
In woonkamers staren
zij hun schermen tot decibellen -
wordt er vergaderd
digitaal,
en krijgen ook kinderen zo les.
Gevangen in het pandemisch leed
dat de eindexamens verslagen heeft -
weet u nog hoe hier,
in 2019,
jongens en meisjes de pleinen claimden?
Een divers pallet aan stemmen
danste langs Alkwin en Thamen -
een geroezemoes aan voetjes bewerkte
de wandelgangen tot hindernisbanen.
Ik heb mijn handen
stram gewassen
voordat ik aan dit gedicht begon.
Mijn pen grondig ontsmet,
ik zend
kuchjes richting elleboogholtes.
Het nieuwe normaal
verdund ingeburgerd in doen en laten,
gedesinfecteerde winkelkarren,
anderhalve meter afstand.
Plant alvast - onorthodox,
een vuurvliegje in het Egeltjesbos.
Eentje
in het Hoge Heem,
een volgende op het busstation.
Versier de nieuwe bibliotheek
met schilderijen uit levendigere tijden -
als opstapje naar toekomstig beeld,
als blinkend vooruitzicht naar 'wij'.
En kaft de nieuwe sporthal
met de Kwakelse optocht,
met het schudden van handen,
en het knuffelen van 'ons'.
Komend jaar
vullen wij bulderend weer de horecazaken.
Hard lachend weer de terrassen
langs de Amstel,
de klinkers op de Wilhelminakade.
En vieren wij gretig
de verjaardag van onze gemeente
gewoon nog een tweede
maal.