Ik heb het nu pas geluisterd. Zo waar allemaal. Heerlijk om niet overal tegenop te moeten boksen. Gewoon ZIJN en in alles hoe klein ook, dankbaarheid voor kunnen voelen. Lieve Irina en Bonnie dankjewel voor ook weer deze fantastische inzichten.
Dank jullie wel lieve dames! Weer een mooie rake inbreng. Terugkijkend naar het verleden merk ik dat de programmering een grote rol heeft gespeeld. Je moet nooit afhankelijk van een man worden, je moet nooit afhankelijk van een uitkering worden, je moet ervoor zorgen dat je je eigen broek kunt ophouden. Oeps 🙊, allerlei conditioneringen vanuit tekort of ander gemis. Ik dacht dat ik gewoonweg niet GEWOON mocht zijn 😆 Ik ben nu zo’n drie jaar bezig met de-conditionering en pas nu voel ik dat het normaal is om gewoon te zijn…en dan maar niet meer meedraaien in het hamsterwiel….Het heeft mij zoveel rust en innerlijke vrede gebracht❤
Enerzijds is gewoon zijn het gemakkelijkste wat er is in het leven, want uiteindelijk ben je wie je bent, anderzijds echter is dat ook het moeilijkste als je nog niet weet wie je zelf bent. Of als je gaat leven naar de verwachtingen van anderen. Dat blijft een ontdekkingstocht, 1 met vallen en opstaan. Als je dat accepteert, heb je al heel veel
Prachtig dit, maar ook heel lastig. Waar ik dan ook aan denk is dat iedereen vaak de woorden als , bijzonder ,speciaal, geweldig enz. gebruikt. Jullie doen dit ook best vaak, dus krijg ik dan het gevoel dat jullie veel bijzonderder zijn dan ik. Ik voel me dan klein worden, want ja, ik maak die dingen niet mee. Ik heb ook allerlei chronische klachten, waardoor ik ook steeds het gevoel heb dingen fout te hebben gedaan en nog steeds doe omdat het niet overgaat. Dus ik ben niet bijzonder, kan weinig dus doe niks bijzonders meer enz. Dus ja, omdat dit soort woorden vaak gebruikt worden wordt ik vaak verdrietig .
En dat is dus heel jammer....want spiegelen aan anderen is niet zoals je bedoeld bent....je kunt levenskracht vinden in je eigen positiviteit . Dat geeft levensvreugde en vandaar uit kun je stap voor stap zelf je leven vormgeven. Hartegroet.
Gelukkig heb ik al van peuter af aan gevoeld dat het voor mij in dit leven niet gaat om sneller, beter, hoger, meer...mijn missie is vooral genoeg is genoeg....want wat ik niet heb, daarover hoef ik mij ook geen zorgen te maken....mogen zijn...delen wat echt van waarde is....de grootste rijkdom.....
Ik heb het nu pas geluisterd.
Zo waar allemaal.
Heerlijk om niet overal tegenop te moeten boksen.
Gewoon ZIJN en in alles hoe klein ook, dankbaarheid voor kunnen voelen. Lieve Irina en Bonnie dankjewel voor ook weer deze fantastische inzichten.
Lieve meiden/ Dames....GEWELDIG jullie gesprek....TOP....Veel LIEFS, & DANK je Katrien💞
Mooi! Ik heb ineens inspiratie voor de sessies bij de paarden. Want wat zijn paarden een goed voorbeeld van gewoon Zijn.
Dank je Dames
Niks lekkerder dan gewoon zijn, en gewoon ZIJN! Zo rustgevend 😍❤️
En mijn gras is groener dan groen 😊
Mijn wijze moeder zei vaak Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg. Nu met 73 jaar vind ik meestal de gewone dagen heel fijn
Liefs❤
Heerlijk om dit te horen, Super en dankbaar zijn
Wat n eye-opener. Super, dankjewel!
Gewoon zijn dat is genoeg 😊
Hiiii gezellige dames......ik heb net mijn hond gewassen met de tuinslang.....zooo gewoon....zooo zalig.
Heb sinds maart een baan waar ik alleen hoef te Zijn 😊 en niks hoeft , heerlijk relex ❤
Dank jullie wel lieve dames! Weer een mooie rake inbreng. Terugkijkend naar het verleden merk ik dat de programmering een grote rol heeft gespeeld. Je moet nooit afhankelijk van een man worden, je moet nooit afhankelijk van een uitkering worden, je moet ervoor zorgen dat je je eigen broek kunt ophouden. Oeps 🙊, allerlei conditioneringen vanuit tekort of ander gemis. Ik dacht dat ik gewoonweg niet GEWOON mocht zijn 😆 Ik ben nu zo’n drie jaar bezig met de-conditionering en pas nu voel ik dat het normaal is om gewoon te zijn…en dan maar niet meer meedraaien in het hamsterwiel….Het heeft mij zoveel rust en innerlijke vrede gebracht❤
Mooi en dank voor je delen
Ik moet niets! Ik neem gewoon de dag zoals die komt, en ben gelukkig. Dit heb ik niet altijd gehad. Ik ben nu 72 en heb zoiets van go whit the flow.❤
Enerzijds is gewoon zijn het gemakkelijkste wat er is in het leven, want uiteindelijk ben je wie je bent, anderzijds echter is dat ook het moeilijkste als je nog niet weet wie je zelf bent. Of als je gaat leven naar de verwachtingen van anderen. Dat blijft een ontdekkingstocht, 1 met vallen en opstaan. Als je dat accepteert, heb je al heel veel
Prachtig dit, maar ook heel lastig. Waar ik dan ook aan denk is dat iedereen vaak de woorden als , bijzonder ,speciaal, geweldig enz. gebruikt. Jullie doen dit ook best vaak, dus krijg ik dan het gevoel dat jullie veel bijzonderder zijn dan ik. Ik voel me dan klein worden, want ja, ik maak die dingen niet mee. Ik heb ook allerlei chronische klachten, waardoor ik ook steeds het gevoel heb dingen fout te hebben gedaan en nog steeds doe omdat het niet overgaat. Dus ik ben niet bijzonder, kan weinig dus doe niks bijzonders meer enz. Dus ja, omdat dit soort woorden vaak gebruikt worden wordt ik vaak verdrietig .
En dat is dus heel jammer....want spiegelen aan anderen is niet zoals je bedoeld bent....je kunt levenskracht vinden in je eigen positiviteit . Dat geeft levensvreugde en vandaar uit kun je stap voor stap zelf je leven vormgeven. Hartegroet.
Ik vind het heerlijk om "gewoon" bezig te zijn met eten maken en de was opvouwen.
Goede morgen
Gelukkig heb ik al van peuter af aan gevoeld dat het voor mij in dit leven niet gaat om sneller, beter, hoger, meer...mijn missie is vooral genoeg is genoeg....want wat ik niet heb, daarover hoef ik mij ook geen zorgen te maken....mogen zijn...delen wat echt van waarde is....de grootste rijkdom.....
Ik ben goed in (drama-vrij) ZIJN 🧘🏻♀️