W przemocowych związkach nadzieja na zmiany i wiara w dobre intencje to chyba nasi najwięksi wrogowie. Wtedy po prostu wpada się w spiralę nienawiści i intensywnej miłości, co też pokrywa się z cyklem przemocy, gdzie złe momenty są przeplatane z bardzo dobrymi. Trudna sprawa, szczególnie gdy nie bierze się opinii innych ludzi za prawdę, bo opowiadało im się o tych złych momentach, a niekoniecznie o dobrych i przez to uważa się, że nie są tak naprawdę obiektywni.
I dochodzi do tego jeszcze najnowszy trend radzenia na wszystkie problemy związkowe, by zakończyć związek i dopatrywania się u każdego złego partnera zaburzeń osobowości typu narcystycznego/antyspołecznego. Wtedy tym bardziej nie bierze się takich porad na poważnie, bo demonizowanie partnera tylko potwierdza niepokoje ofiary, że chodzi o jej złe przekazanie dynamiki relacji. Łatwo jest po prostu uznać, że każdy "red flag" to nieodparty znak o tym, że partner Cię nienawidzi, bo jest narcyzem i chce Cię wykorzystać. Z kolei przy obecności w całej historii uzależnienia jest kolejny czynnik dający nadzieję na zmiany, gdy problem uzależnienia będzie opanowany. Dodatkowo osoba uzależniona często funkcjonuje normalnie tylko dlatego, że partner ją chroni przed wyjściem problemu na wierzch (by nie stracił pracy, nie zrobił nam obojgu wstydu itp.), dlatego staje się przed wyborem porzucenia chorego człowieka i prawdopodobnie skazania go na bezdomność lub bycie w ośrodku, gdzie będzie traktowany jak kolejny menel. Dlatego właśnie empatia i nadzieja na zmiany, mimo bycia dobrymi cechami w innych warunkach, tutaj mieszają w głowie i pomagają utrzymać sytuację, w której się znajdujemy.
bardzo fajny materiał. ja sama szczerze mówiąc ani nie czytałam książki ani nie oglądałam filmu ale zauważyłam, że wybuchła wrzawa na ten temat i obejrzałam już pare materiałów z czystej ciekawości bo taka tematyka zawsze mnie bardzo interesuje więc też wychodzę z tego samego punktu widzenia co gościni :D
Żeby jednak odnieść się stricte do sytuacji ukazanych w filmie powinno się film obejrzeć a najlepiej też przeczytać książkę żeby skonfrontować to jak zostały dane sceny ukazane w filmie a jak napisane w książce i jaki był ich kontekst. A ten film to nie jest romans tylko dramat jeśli ktoś poszedł na film licząc na komedię romantyczną to powinien nauczyć się czytać opisy filmów (chociaż jaki to rodzaj filmu)a jeśli dalej będzie widzieć w zachowaniu partnera głównej bohaterki coś romantycznego to powinni się udać na terapię, bo nie potrafią dostrzec przemocy Nie warto siebie niszczyć, robić krzywdę samemu sobie zostając w takiej relacji powinno się odejść zamiast marnować i narażać własne życie i zdrowie.Nie widzę sensu dawania kolejnych szans Ale ogólnie całą rozmowa dobra i wartościowa
Kurcze nie wiem czy jak obejrzałam film, to czułam że romantyzuje on przemoc 🧐 wyszłam raczej z odczuciem, że miał on pokazać właśnie taki związek oczami osoby, która w nim tkwi, że kochasz i czujesz ten romantyzm płynący z relacji z taką osobą, bo SĄ TEŻ DOBRE CHWILE. Ty sama nie jesteś pewna czy to co robi twój partner jest złe, czy chcący czy niechcący Cię krzywdzi. Dopiero po czasie, w dalszej części filmu zaczynasz zdawać sobie sprawę, że ta przemoc nie była przypadkiem, to co najpierw Ci się wydawało zwyklym wypadkiem, przestaje nim być. Zdajesz sobie z tego sprawę mniej więcej w tym samym momencie kiedy główna bohaterka zdaje sobie z tego sprawę. Także możesz czuć się emocjonalnie uwzględniony w tej historii.
I wszystko fajnie, ale czy naprawdę psycholożki nie stać na pójście do kina? Bo trochę głupio się wypowiadać o problemie w kontekście produkcji, której się nie widziało...
To moja wina 😃 zadzwoniłam do niej dzień przed moim urlopem i nie miała już biedna czasu! A zależało nam żeby jednak taką rozmowę nagrać :) zrobiła to całkowicie za darmo, w swoim wolnym czasie, więc dajcie trochę wyrozumiałości 😃 jak będę mieć kiedyś cały zespół i studio, to nie będzie takich sytuacji 😃 a teraz improwizuję!
Kaja jestem pod wrażeniem jak szybko udaje się odpowiadać na bieżące tematy. Brawo :)
Dzięki 😎 working hard
W przemocowych związkach nadzieja na zmiany i wiara w dobre intencje to chyba nasi najwięksi wrogowie. Wtedy po prostu wpada się w spiralę nienawiści i intensywnej miłości, co też pokrywa się z cyklem przemocy, gdzie złe momenty są przeplatane z bardzo dobrymi. Trudna sprawa, szczególnie gdy nie bierze się opinii innych ludzi za prawdę, bo opowiadało im się o tych złych momentach, a niekoniecznie o dobrych i przez to uważa się, że nie są tak naprawdę obiektywni.
I dochodzi do tego jeszcze najnowszy trend radzenia na wszystkie problemy związkowe, by zakończyć związek i dopatrywania się u każdego złego partnera zaburzeń osobowości typu narcystycznego/antyspołecznego. Wtedy tym bardziej nie bierze się takich porad na poważnie, bo demonizowanie partnera tylko potwierdza niepokoje ofiary, że chodzi o jej złe przekazanie dynamiki relacji. Łatwo jest po prostu uznać, że każdy "red flag" to nieodparty znak o tym, że partner Cię nienawidzi, bo jest narcyzem i chce Cię wykorzystać. Z kolei przy obecności w całej historii uzależnienia jest kolejny czynnik dający nadzieję na zmiany, gdy problem uzależnienia będzie opanowany. Dodatkowo osoba uzależniona często funkcjonuje normalnie tylko dlatego, że partner ją chroni przed wyjściem problemu na wierzch (by nie stracił pracy, nie zrobił nam obojgu wstydu itp.), dlatego staje się przed wyborem porzucenia chorego człowieka i prawdopodobnie skazania go na bezdomność lub bycie w ośrodku, gdzie będzie traktowany jak kolejny menel. Dlatego właśnie empatia i nadzieja na zmiany, mimo bycia dobrymi cechami w innych warunkach, tutaj mieszają w głowie i pomagają utrzymać sytuację, w której się znajdujemy.
bardzo fajny materiał. ja sama szczerze mówiąc ani nie czytałam książki ani nie oglądałam filmu ale zauważyłam, że wybuchła wrzawa na ten temat i obejrzałam już pare materiałów z czystej ciekawości bo taka tematyka zawsze mnie bardzo interesuje więc też wychodzę z tego samego punktu widzenia co gościni :D
W książce Ryle był w terapii od dzieciństwa. Jego demony były po prostu silniejsze.
Patrycja była moją opiekunką pracy na seksuologii. Wspaniała osoba ❤
Dzięki za ciekawą rozmowę! ❤
Świetna rozmowa!!❤❤
Żeby jednak odnieść się stricte do sytuacji ukazanych w filmie powinno się film obejrzeć a najlepiej też przeczytać książkę żeby skonfrontować to jak zostały dane sceny ukazane w filmie a jak napisane w książce i jaki był ich kontekst.
A ten film to nie jest romans tylko dramat jeśli ktoś poszedł na film licząc na komedię romantyczną to powinien nauczyć się czytać opisy filmów (chociaż jaki to rodzaj filmu)a jeśli dalej będzie widzieć w zachowaniu partnera głównej bohaterki coś romantycznego to powinni się udać na terapię, bo nie potrafią dostrzec przemocy
Nie warto siebie niszczyć, robić krzywdę samemu sobie zostając w takiej relacji powinno się odejść zamiast marnować i narażać własne życie i zdrowie.Nie widzę sensu dawania kolejnych szans
Ale ogólnie całą rozmowa dobra i wartościowa
Kurcze nie wiem czy jak obejrzałam film, to czułam że romantyzuje on przemoc 🧐 wyszłam raczej z odczuciem, że miał on pokazać właśnie taki związek oczami osoby, która w nim tkwi, że kochasz i czujesz ten romantyzm płynący z relacji z taką osobą, bo SĄ TEŻ DOBRE CHWILE. Ty sama nie jesteś pewna czy to co robi twój partner jest złe, czy chcący czy niechcący Cię krzywdzi. Dopiero po czasie, w dalszej części filmu zaczynasz zdawać sobie sprawę, że ta przemoc nie była przypadkiem, to co najpierw Ci się wydawało zwyklym wypadkiem, przestaje nim być. Zdajesz sobie z tego sprawę mniej więcej w tym samym momencie kiedy główna bohaterka zdaje sobie z tego sprawę. Także możesz czuć się emocjonalnie uwzględniony w tej historii.
👌👌👌
I wszystko fajnie, ale czy naprawdę psycholożki nie stać na pójście do kina? Bo trochę głupio się wypowiadać o problemie w kontekście produkcji, której się nie widziało...
To moja wina 😃 zadzwoniłam do niej dzień przed moim urlopem i nie miała już biedna czasu! A zależało nam żeby jednak taką rozmowę nagrać :) zrobiła to całkowicie za darmo, w swoim wolnym czasie, więc dajcie trochę wyrozumiałości 😃 jak będę mieć kiedyś cały zespół i studio, to nie będzie takich sytuacji 😃 a teraz improwizuję!