Αύγουστος 2022...!!! Μέσα σε τόσες αλλαγές που ζούμε χαίρομαι που συνεχίζουν κάποια πράγματα να παραμένουν αναλλοίωτα... Πόσο υπέροχο τραγούδι..!!! Στο άκουσμα του μόνο όμορφες σκέψεις και αναμνήσεις..!!
Πολλοί από εδώ μέσα λέτε για μεγάλες αγάπες που ίσως χαθηκαν.. εγω μιλάω για έναν άνθρωπο που έφυγε άδικα απο την ζωή, την μητέρα μου που με μεγάλωσε με αυτό το τραγούδι.. Μανούλα μου ζω για να σε θυμάμαι !
φίλε και εμένα ο πατριος μου μου τα έμαθε αυτά με τον ίδιο τρόπο τα έβαζε στο αμάξι μόλις το διάβασα ανατρίχιασα και είμαστε μαλωμένοι οπότε πήγα να τον βρω κατευθείαν σε ευχαριστώ
Αφιερωμένο σε εκείνον τον Αύγουστο...που ήταν ο καλύτερος Αύγουστος ...που ευχοσουν να μην τελειωνε ποτέ ...που ποτέ δεν θα ξανά έρθει Αύγουστος σαν εκείνον !! Αλλά θα τον θυμασαι για πάντα ....
Δεκαετία 90, φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη, συναυλία στα Χίλια Δέντρα, όχι μέσα αλλά στο δάσος από πάνω, χωρίς εισιτήριο. Ο Παπάζογλου τα μισά τραγούδια του τα χάρισε σε εμάς στους τζαμπατζήδες... Τί χρόνια και τι καλλιτέχνες..!!!!!!!!!
@@manostrypakis9847 λαθος απαντηση σε μια κοπελλα.αν εφαγε εφαγε οτι και οι αδελφες μας εξαδελφες μας και λοιπες.Οι γυναικες εξαλλου αυτο το ρολο εχουν στη ζωη.ειναι η φυση τους και για αυτο το λογο υπαρχουμε εμεις στη ζωη.anyway ο καθενας οπως την βλεπει την ζωη.Οι αντρες ομως δεν σχολιαζουν τετοια πραγματα.Ενας φιλος
Είμαι 44 και ακόμα το ακούω και ανατριχιάζω.. Θα με καταλάβουν οι συνομιλικοι θεωρώ.... Τα καλύτερα μας χρόνια που δυστυχώς δεν γυρίζουν πισω και δεν βγαίνουν τέτοιοι καλλιτεχνες σήμερα.....
Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε φυλάξου για το τέλος θα μου πεις Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος κουράγιο θα περάσει θα μου πεις... Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό... Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει... Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται και φέγγει από μέσα η φυλακή... Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
Είμαι 17 χρόνων , οι γονείς μου με μεγάλωσαν με αυτόν τον ύμνο , με τα τραγούδια του γενικά , θα έδινα τα πάντα να ήμουν έστω και σε μια συναυλία αυτού του ανθρώπου , του ποιητή , το είδος του το ανατριχιαστικό
Αύγουστος καλοκαίρι του 1999 στο κάστρο του Πλαταμώνα πήγαινα σε μια συναυλία του Παπάζογλου με τον κολλητο μου το φεγγάρι απερίγραπτο η μυρωδιές μεθυστικές και φωνή του Παπάζογλου τα έκανε όλα μαγικά ακούμπησμενος στο κάστρο βλάπτοντας το ηλιοβασίλεμα νιώθω ένα βλέμμα να με ζεσταίνει γυρνάω και βλέπω εκεινη που περίμενα για χρόνια να μου χαμογελάει ξαφνικά σαν να ξανά γεννήθηκαν όλα με πλησίασε και μου μίλησε και όλα έγιναν πιο όμορφα μιλήσαμε και χωρίς να καταλάβω πως την άρπαξα και την φίλησα και έπειτα άρχισε να παίζει αυτό το τραγούδι το αγαπημένο μου ..... ήταν μια από της πιο δυνατές στιγμές μαζί της αγκαλιασμένοι να ακούμε αυτό τον ύμνο στην αγάπη . Μείναμε μαζί για 1 μήνα έπειτα εκείνη μου είπε πως έπρεπε να φύγει δεν μου έδωσε στοιχεία για τον πως να την ξανά βρω απλά με φίλησε και έφυγε ήταν η τελευταία φορά που την είδα . Πάνε 21 χρόνια από τότε και δεν την έχω ξαχασει ούτε μια στιγμή την κουβαλάω μέσα μου σαν τον πιο όμορφο καλοκαιρινό τραγούδι γιατί πως μπορώ να ξαχασω τα λυτά της μαλια την άμμο που σαν καταρράκτη έλουζε καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες Φιλια διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε . Να προσεχείς να θυμάσαι εκείνο το κάστρο του Πλαταμώνα και το τραγούδι μας και όλα τα ξεχασμένα όνειρα ❤️ για εκείνη
@@thanasis9701 χαχχα χαχαχ ενταξει εκλαψα 🤣🤣🤣χαχα οχι τιποτα αλλο ημουν και σε διαθεση ρομαντσαδας και επανηλθα αποτομα.χαχαχ τον αποτελειωσες τον δολιο χαχαχαχ ενα μηνυμα ειπε να γραψει συνεπαρμενος και το εκαψες χαχαχα
Κατι τέτοιες ιστορίες με κάνουν να πιστεύω ακόμα στον έρωτα αν και στην εποχή μου πιστεύω ότι ο ρομαντισμός έχει χαθεί και πως εμείς οι ρομαντικοί είμαστε προς εξαφάνιση..... τώρα πόσο είσαι και πιστεύεις ακόμα ότι μπορείς να την δεις εκεί έξω
Why should the song be so sad It suddenly broke away from my heart And at this very moment, when I feel so joyous It's climbed up to my lips and drowned me "Beware till the end", you'll tell me...
I love you, but have no voice to tell you so... And this pain is unbearable Sadness is cracking me, because I, too, feel The road we've taken is impossible Have faith, you'll get by, you'll tell me...
How can I forget her loose hair, The sand, washing down like a cascade As she was leaning over me with thousands of kisses, Diamonds which she generously offered me I'll go, even if it turns out wrong
In what ecstasy swirl, What mysterious dance Can a creature like her have been born? From which distant star does this light, Which came to hide inside her eyes, originate? And me, so lucky to have seen it...
Inside her gaze, a small, tiny sky Sparkles, shadows, reflects But as night falls, it floods with light A rising August moon And prison glows from within...
How can I forget her loose hair, The sand, washing down like a cascade As she was leaning over me with thousands of kisses, Diamonds which she generously offered me32 I'll go, even if it turns out wrong lyricstranslate.com
Ίσως οι ωραιότεροι ελληνικοί στίχοι που γράφτηκαν ποτέ " Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε"
@@valteralves8005 here is the story behind the song.. Papazoglou wrote this song in 1978 .He was guest at his friends house in Pylio alone without his family.Here he met a beautiful girl and immediately fell in love with her but he didn't want to cheet his wife Varvara so in the middle the night he took his car and drove back to his home .He wrote this song on the way ..this story was known for years as an urban myth or something like that ..he personally verified the story on and interview... sorry for my pure English i hope you understand the story
Really! I always knew that the background story of this song must have been deep, but this is away more that what I could guess. Noble is the name for such a behavior! Ευχαριστώ Muito obrigado :D By the way your english is great I got everything clearly!
13-8-1988 ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ της ζωής μου , με αυτή την τραγουδάρα!! Σε ακολουθούσα Νικόλα !!! Μετά από 31 χρόνια είμαι με την ίδια γυναίκα..... αλλά δεν σε ακολουθώ και με πειράζει...ΜΕΙΝΑΝ ΟΙ ΥΜΝΟΙ ΣΟΥ......
Το είχα γράψει πέρσι. Το βάζω και φέτος.Όχι μόνο γιατί βρίσκω τους στίχους μαγικά μελαγχολικούς ή επειδή μου αρέσει ο Παπάζογλου, αλλά γιατί αγαπώ και τις ήττες των ανθρώπων, είναι ας πούμε η μη κριτική μου στους άλλους κι η αποδοχή μου, ή και η δική μου ευαλωτότητα στον έρωτα. Την ευαλωτότητα που σε κάποιους γίνεται τυχαίο στιχάκι. Τα λυτά τα μαλλιά. Και τα τραγούδια τα λυπητερά. Αυτό λοιπόν. Ο "Αύγουστος" του Παπάζογλου, αυτό το υπέροχο ερωτικό ποίημα, γράφτηκε από μια μικρή-μεγάλη του ήττα. Ένα γρήγορο, βιαστικό φευγιό του, ένα τρόμαγμα. Όταν την είδε. Όταν είδε μια γυναίκα που ένιωσε μια αφόρητη έλξη. Όταν βρέθηκε σε ένα σπίτι για να παραθερίσει λίγες μέρες όσο η γυναίκα του κι η κόρη του βρίσκονταν στην Αμερική. Όσο είχε προηγηθεί ο καταστροφικός σεισμός της Θεσσαλονίκης κι είχαν προκληθεί ζημιές στο σπίτι του. Το "Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε" -Τι στίχος- γράφτηκε για εκείνη. Για την άγνωστη γυναίκα που είδε. Και το έβαλε στα πόδια. Για να νικήσει αυτό που αισθανόταν. Για να σταματήσει την έλξη και να κόψει το πάθος. Το "Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται", έγινε ένα τραγούδι λυπητερό, για κάτι που δεν έζησε με εκείνη. Ο Παπάζογλου, που έζησε το ανεκπλήρωτο και έκανε στιχάκι το απωθημένο ερωτικό ηττημένο, έφυγε σαν σήμερα. Ο Παπάζογλου που φοβήθηκε να το ζήσει, που τρόμαξε τόσο, τόσο γήινος κι ανθρώπινος. Ο Παπάζογλου που δεν ήταν ποιητής. Ήταν στιχάκι. Έτσι αγαπιούνται οι άνθρωποι. Με κάθε ήττα τους, με κάθε ευαλωτότητά τους, με κάθε τους ματαίωση. Που γίνεται λυγμός και ένα "κουράγιο θα περάσει θα μου πεις" να ταυτιστείς, να 'χεις να παρηγορηθείς κι εσύ όταν κάτι δυσκολεύεται να περάσει. Υ.Γ. Θα πάω και ας μου βγει και σε κακό.
Τα τραγούδια του μιλάνε στις καρδιές μας κι ο κάθε ένας κρατάει ότι πολύ τον συγκινεί.. δεν έχει σημασία για ποιόν γράφτηκε, αλλά ότι γράφτηκε.. κι ο Παπάζογλου είναι για μένα και σπουδαίος ποιητής/στιχουργός... Καλά κάνετε και ανεβάζετε τραγούδια του, πολύ καλά !
Σ ευχαριστώ για το σχόλιο σου, γιατί στα μάτια μου "διορθώνει" την εικόνα που δημιουργησα έστω κι για λίγο στο μυαλό μου για εκείνον.... Άπιστος στη γυναίκα του... Αφου το παραδεχετε σε συνέντευξη δημόσια... Δεν θα θελα να μουν η γυναικα του αλήθεια.. 😪Παρόλα αυτά καταλαβενω ότι δεν υπέκυψε στον πειρασμό κι αντιστάθηκε πολύ..... Αθάνατος.... !!
Ύμνος για κάθε αγάπη που άνθησε έστω για λίγο και μετά στέγνωσε από το πέρασμα του χρόνου Και μέσα σε ένα κουτί φυλαγμένο ξερό το λουλούδι της να θυμίζει το αγκάθι στη καρδιά
Τον Αύγουστο μήνα θα έρθουμε Νικόλα στη Νίσυρο...η μαγική φωνή σου θα αντηχεί ακόμη στα αυτιά μας, το κύμα και η θάλασσα θα ανασταίνει τη μορφή σου...η χαμένη Καρυάτιδα θα μας χαμογελά από κάποιο μακρυνό αστέρι...για πάντα ζωντανός, εις τους αιώνας των αιώνων...
Καλοκαίρι του 2017 λίγο πριν τη γιορτή της Παναγίας γεννήθηκε ο γιος μου αυτό είναι το τραγούδι που του αφιερώνω κάθε Αύγουστο!!Μιχαήλ σ'αγαπώ για πάντα!
Και μείναμε πίσω εμείς τα σούργελα! Τους καλούς βλέπετε τους παίρνει γρήγορα ο Θεός κοντά του να Του τραγουδούν! Γιατί όσο ζούσαν εμείς δεν τους δώσαμε όσα πραγματικά άξιζαν!
Στέλιος, Μητροπάνος, Παπάζογλου, Στράτος Δ., Ξυλούρης, Γρηγόρης Π. Ελάτε πίσω Κύριοι!!! Ελάτε να μας λυτρώσετε!!! Οι φωνές και τα τραγούδια σας απαλύνουν τον πόνο των ανθρώπων μέχρι και σήμερα!!! 04/08/2019.
Έχω κλάψει με αυτό το άσμα.... και αυτήν την θεία φωνή άπειρες φορές.Τόσες που το έκανα δικό μου , κτήμα μου , ανήκει πια στις αναμνήσεις μου... όπως και η συναυλία στον Λυκαβηττό όταν είδα τον Νίκο από κοντά και ξέσπασα σε κλάματα και πάλι! Αυθεντικός και ανεπανάληπτος!!!!!!!
Ένας πολύ καλός τραγουδιστης και Ανθρωπος.Εγώ είμαι 14 χρονών και νώθω τόσο άσχημα που δεν γνώριζα αυτον τον άνθρωπο τόσο καιρο και τον έμαθα μετα τον θανατο του αλλα νιώθω λιγο περιφανος που τελικά τον "εμαθα" μέσω του Internet, αυτό είναι ενα απο τα λιγα καλά του internet . Είναι απο τους λίγους αληθινούς τραγουδιστές που υπήρξαν σε σχέση και με το 2019 ! Και με πολύ καλή αντιλειψη σε πολλά πραγματα και καλό χαρακτήρα... Καλό Παράδεισο Αγαπημένε Νίκο ❤
Ήτανε Αύγουστος του 1999!συναυλία του Νικόλα στο κάστρο του Πλαταμώνα!στον ουρανό να λάμπει ενα ολόγιομο φεγγάρι!κ να ακούς τον παπαζογλου να ερμηνεύει αυτό το τραγουδι!!!νομιζω οτι η στιγμη ηταν απλως συγκλονιστική και ανεπανάληπτη!!!!!!!!!και μου λείπει μου λείπει πολύ ο Νίκος!!!!οποτε ακούω αλλους καλλιτέχνες να ερμηνεύουν τα τραγούδια του ποναω,ποναω πολύ!λέω που είσαι ρε Νικόλα?
john alatzias Διάβασα το σχόλιο σου και ανατρίχιασα γιατί φαντάστηκα πως θα ήταν αυτή η εμπειρία. Κρίμα που ήμουν 7 χρονών τότε. Δεν πειράζει που δεν πρόλαβα, και τώρα που το ακούω μου είναι αρκετό :)
Mr. Hamster I am Poppy Seed... Στα παπάρια μας ρε φίλε για την εμπειρία που έζησες το 1999!..... Γιατί μας το λες?.... Για να πούμε "Ουάου" και να πάρεις Like???..........* Πάρε τ'αρχίδια μου γελοίε!!!!!!!.... ΟΥΣΤ!!!!!
2 χρόνια έχουν περάσει από τότε που έφυγες από κοντά μου μάτια μου, φέτος στις 15 Αύγουστου ήμουν κάπου στον ινδικό ωκεανό μόνος μου, χωρίς ίντερνετ , ήταν δύσκολο το ταξίδι, είχαμε αγριέψει από τον καιρό ,είχαμε να κοιμηθούμε μέρες από το μπότσι και καθώς έγραφα τις σκέψεις μου αργά το βράδυ και έτρεχε η playlist μπήκε αυτό,και αυτόματα θυμήθηκα αυτό το 15Αυγουστο που είχαμε περάσει αγκαλιά εκεί στην Πάρο, θυμάσαι ; Έκατσα και χάζευα αυτό το τόσο διαφορετικό- φεγγάρι,χωρίς να υπάρχει άλλο φως για όσο μπορούσα να δω.Το έβλεπα και σε σκεφτόμουν.Δες αγάπη μου πως άλλαξαν τα πράγματα , πριν 2 καλοκαίρια ήμασταν αγκαλιά.Σ'αγαπώ, πάντα θα σε αγαπώ , να του πεις να σε προσέχει !
Πρέπει να ήταν 1980 Γιάννενα, στη λέσχη της εστίας . Τον είδα και τον άκουσα για πρώτη φορά, με τη λοξή φάλαγγα αν θυμάμαι καλά . Από τότε σφήνωσε στην καρδιά και στο μυαλό μου . Αθάνατος
Видеоклипы
![Ελένη Βιτάλη - Αύγουστος [Θανάσης Βασιλόπουλος] (Στην υγειά μας) {11/3/2017}](http://i.ytimg.com/vi/6uzfd9pMW0U/mqdefault.jpg)
Ακουει κανεις τον υμνο το 2021/2022 εκτος απο εμενα;
Εγώ καυλα μου
Έεγωωωωωωωω
Που ( δημοσιευσα το βιντεο )
Σημερα πρωτομαγια
@@Gerostoumoria789 Καλό μήνα!
2024 κάνεις;😢
Δεν λησμονείται ο Νικος
2024 ???. Κανένας?
Εγώ
7 το πρωί, ήδη 30 φορές επανάληψη! Απιστευτη εκτέλεση
2024 κανείς;;
Αυτό το κομμάτι θα το ακούμε μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας
Εγώ ωωω!!!!!!!!
Και τον Αύγουστο του 2024 ..θα τον ακούμε !
2024 κανείς??
Cringe
Ετος 2023 και ο Αυγουστος παραμενει ΥΜΝΟΣ.. μας λείπεις Νικολα....
"Ειμαι ο μονος που ακουω αυτον τον Υμνο το 2020 και θα τον ακουω για παντα;;; *"Αθανατε, Νικολα...."*
@@user-jl5go9ym2r Χαιρομαι, Ρενα. Ηταν Τεραστιος Καλλιτεχνης δεν θα τον ξεχασουμε ποτε!!!
Και εδώ 🌠
Πονάμε και το 19
oxi den eisai pistepse me!
Οι ύμνοι δεν έχουν ημερομηνία λήξεως φίλε μου.
Γύρισα στον Αύγουστο του 2023 να ακούσω να θυμηθώ ! Για όλα υπάρχει λόγος τελικα …
Αύγουστος 2022...!!! Μέσα σε τόσες αλλαγές που ζούμε χαίρομαι που συνεχίζουν κάποια πράγματα να παραμένουν αναλλοίωτα... Πόσο υπέροχο τραγούδι..!!! Στο άκουσμα του μόνο όμορφες σκέψεις και αναμνήσεις..!!
Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν κι εγώ ... που το άκουγα σήμερα ... Δεκαπενταύγουστος 2022...
🎉 Αθάνατος. Τόν ξέχασαν όμως όλοι . Τό μνήμα του τό έχετε δεί; Τά τραγούδια του έμειναν, εκείνος δυστυχώς ξεχάστηκε .😢😢😢😢😢😢😢
Όχι δεν ξεχάστηκε.. ακόμα τραγουδάει στις ψυχές μας
μ' όλα του τα σπουδαία τραγούδια ! Ιούλιος 2023
2022 ακόμα εδώ! Μεγάλε Παπάζογλου!
2024 εδώ
Πολλοί από εδώ μέσα λέτε για μεγάλες αγάπες που ίσως χαθηκαν.. εγω μιλάω για έναν άνθρωπο που έφυγε άδικα απο την ζωή, την μητέρα μου που με μεγάλωσε με αυτό το τραγούδι..
Μανούλα μου ζω για να σε θυμάμαι !
Ξέρω... και γω για τον ίδιο λόγο ήρθα εδώ❤
Και εγω κοπελα μου γλυκια .δεν θελω την ζωη μου .Αυτο που ζω ειναι ζωη και θανατος .Και ειμαι 33 ας πεθανα και να πανε να γαμηθουν ολα .
@@user-cg8ow6so7x γιατι εισται τοσο απελπισμενος, εαν επιτρεπετε
@@mavropigi01 επιτρεπεται αλλα με λιγα λογια η ζωη μου ειναι τοσο χαλια .Ειτε φταιω εγω ειτε φταινε αλλοι .Ειναι πολλα δεν μπορω να ανοικτω τοσο πολυ .Αν σου πω τι ζωω θα φριξης .
λυπάμαι αλά η Ζωή συνεχίζετε
πατέρα σ ευχαριστώ που στο κασσετοφωνο του αμαξιου εβαζες Παπάζογλου.. Αν τον δεις εκεί πάνω που είσαι τώρα πεσ του ενα γεια απο εμάς..
φίλε και εμένα ο πατριος μου μου τα έμαθε αυτά με τον ίδιο τρόπο τα έβαζε στο αμάξι μόλις το διάβασα ανατρίχιασα και είμαστε μαλωμένοι οπότε πήγα να τον βρω κατευθείαν σε ευχαριστώ
+TehShark99 εγω σε ευχαριστω..
+stavros varoud σου εύχομαι τα καλύτερα από εδώ και πέρα φίλε μου να είσαι πάντα δυνατός
+TehShark99 και εσυ αδελφε να σαι παντα καλα.
sta ba
Αφιερωμένο σε εκείνον τον Αύγουστο...που ήταν ο καλύτερος Αύγουστος ...που ευχοσουν να μην τελειωνε ποτέ ...που ποτέ δεν θα ξανά έρθει Αύγουστος σαν εκείνον !! Αλλά θα τον θυμασαι για πάντα ....
Φίλε μου έγραψες!😐
@@user-rt4li4eb4w να είσαι καλά αδερφέ!
Conor για πάντα αδερφέ 😂
@@LuCiFerrr333 φεγγάρι 🌒
@@user-sx4qg4ky4d σωστή!
Κάθε χρόνο
Την ίδια μέρα
Την ίδια ώρα
Αυτο το τραγούδι!!!!
Ό, τι καλύτερο!!!! Ανατριχίλα!
Μοναδικό τέλειο!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεκαετία 90, φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη, συναυλία στα Χίλια Δέντρα, όχι μέσα αλλά στο δάσος από πάνω, χωρίς εισιτήριο. Ο Παπάζογλου τα μισά τραγούδια του τα χάρισε σε εμάς στους τζαμπατζήδες... Τί χρόνια και τι καλλιτέχνες..!!!!!!!!!
@@manostrypakis9847 λαθος απαντηση σε μια κοπελλα.αν εφαγε εφαγε οτι και οι αδελφες μας εξαδελφες μας και λοιπες.Οι γυναικες εξαλλου αυτο το ρολο εχουν στη ζωη.ειναι η φυση τους και για αυτο το λογο υπαρχουμε εμεις στη ζωη.anyway ο καθενας οπως την βλεπει την ζωη.Οι αντρες ομως δεν σχολιαζουν τετοια πραγματα.Ενας φιλος
@@kostasnikolaou680 είσαι μεγάλος μάγκας φιλε
@@kostasnikolaou680 ζ ναzq
Czqb
ΤΙΝΕΛΑ Γ ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΤΕΡΜΑ
Όταν μιλάμε για παπαζογλου δεν υπάρχει 2024 και χρονολογία η χρονολογίες...υπάρχει μόνο αιωνιότητα...
Άσμα ασμάτων... Φοβερό τραγούδι... Αγαπημένε μας Νίκο μας λείπεις πολύ...
Αφιερωμένο στον μοναδικό άντρα της ζωής μου... Σαγαπώ ❤
Είμαι 44 και ακόμα το ακούω και ανατριχιάζω..
Θα με καταλάβουν οι συνομιλικοι θεωρώ....
Τα καλύτερα μας χρόνια που δυστυχώς δεν γυρίζουν πισω και δεν βγαίνουν τέτοιοι καλλιτεχνες σήμερα.....
ja, this is wy i love ellas
Ο "Αύγουστος" για τον καθένα είναι ξεχωριστός και έχει την δική του σημασία ... Στον "Αύγουστο" που δεν θα ξεχάσω ποτέ
Ένα κοινό που γέλαγε ασταμάτητα για 2 ώρες δάκρυσε σε δευτερόλεπτα ...αυτός ήταν ο Παπάζογλου
Είμαι 35 και πραγματικά μεγάλωσα με αυτά τα τραγούδια...λόγια με νόημά
Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις
Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις...
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό...
Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει...
Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή...
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
βαθιά συναισθήματα, όμορφα λόγια
Είμαι 17 χρόνων , οι γονείς μου με μεγάλωσαν με αυτόν τον ύμνο , με τα τραγούδια του γενικά , θα έδινα τα πάντα να ήμουν έστω και σε μια συναυλία αυτού του ανθρώπου , του ποιητή , το είδος του το ανατριχιαστικό
Κορυφαίο τραγούδι και ανεπανάληπτος ο Παπαζογλου.
❤ από Αλβανία.
Αύγουστος καλοκαίρι του 1999 στο κάστρο του Πλαταμώνα πήγαινα σε μια συναυλία του Παπάζογλου με τον κολλητο μου το φεγγάρι απερίγραπτο η μυρωδιές μεθυστικές και φωνή του Παπάζογλου τα έκανε όλα μαγικά ακούμπησμενος στο κάστρο βλάπτοντας το ηλιοβασίλεμα νιώθω ένα βλέμμα να με ζεσταίνει γυρνάω και βλέπω εκεινη που περίμενα για χρόνια να μου χαμογελάει ξαφνικά σαν να ξανά γεννήθηκαν όλα με πλησίασε και μου μίλησε και όλα έγιναν πιο όμορφα μιλήσαμε και χωρίς να καταλάβω πως την άρπαξα και την φίλησα και έπειτα άρχισε να παίζει αυτό το τραγούδι το αγαπημένο μου ..... ήταν μια από της πιο δυνατές στιγμές μαζί της αγκαλιασμένοι να ακούμε αυτό τον ύμνο στην αγάπη . Μείναμε μαζί για 1 μήνα έπειτα εκείνη μου είπε πως έπρεπε να φύγει δεν μου έδωσε στοιχεία για τον πως να την ξανά βρω απλά με φίλησε και έφυγε ήταν η τελευταία φορά που την είδα . Πάνε 21 χρόνια από τότε και δεν την έχω ξαχασει ούτε μια στιγμή την κουβαλάω μέσα μου σαν τον πιο όμορφο καλοκαιρινό τραγούδι γιατί πως μπορώ να ξαχασω τα λυτά της μαλια την άμμο που σαν καταρράκτη έλουζε καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες Φιλια διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε . Να προσεχείς να θυμάσαι εκείνο το κάστρο του Πλαταμώνα και το τραγούδι μας και όλα τα ξεχασμένα όνειρα ❤️ για εκείνη
Ωραία τα είπες...να ήταν και αλήθεια...
@@thanasis9701 χαχχα χαχαχ ενταξει εκλαψα 🤣🤣🤣χαχα οχι τιποτα αλλο ημουν και σε διαθεση ρομαντσαδας και επανηλθα αποτομα.χαχαχ τον αποτελειωσες τον δολιο χαχαχαχ ενα μηνυμα ειπε να γραψει συνεπαρμενος και το εκαψες χαχαχα
@@sundysim3434 αχαχχα κ εγω
Κατι τέτοιες ιστορίες με κάνουν να πιστεύω ακόμα στον έρωτα αν και στην εποχή μου πιστεύω ότι ο ρομαντισμός έχει χαθεί και πως εμείς οι ρομαντικοί είμαστε προς εξαφάνιση..... τώρα πόσο είσαι και πιστεύεις ακόμα ότι μπορείς να την δεις εκεί έξω
Ποσο γλυκιά ιστορία... Και πόσο γλυκός εσύ ❤️
i can't understand lyrics but i can feel it. greetings from turkey
Why should the song be so sad
It suddenly broke away from my heart
And at this very moment, when I feel so joyous
It's climbed up to my lips and drowned me
"Beware till the end", you'll tell me...
I love you, but have no voice to tell you so...
And this pain is unbearable
Sadness is cracking me, because I, too, feel
The road we've taken is impossible
Have faith, you'll get by, you'll tell me...
How can I forget her loose hair,
The sand, washing down like a cascade
As she was leaning over me with thousands of kisses,
Diamonds which she generously offered me
I'll go, even if it turns out wrong
In what ecstasy swirl,
What mysterious dance
Can a creature like her have been born?
From which distant star does this light,
Which came to hide inside her eyes, originate?
And me, so lucky to have seen it...
Inside her gaze, a small, tiny sky
Sparkles, shadows, reflects
But as night falls, it floods with light
A rising August moon
And prison glows from within...
How can I forget her loose hair,
The sand, washing down like a cascade
As she was leaning over me with thousands of kisses,
Diamonds which she generously offered me32
I'll go, even if it turns out wrong
lyricstranslate.com
@@katerinafragiadaki565 ty so kind
2023... Ίδια ανατριχίλα με την πρώτη φορά που το άκουσες!!
Ειναι Ιουλιος και ειμαι ηδη εδω! 🎶🎶
Οτι καλυτερο γραφτηκε στη νεοτερη Ελλαδα!
Ας ειναι καλα η ψυχη σου οπου κι αν πλανιεται.
Socrate
Τρίχες αξύριστες!!!
Socrates Varvas χαβανα
jim yes
Ίσως οι ωραιότεροι ελληνικοί στίχοι που γράφτηκαν ποτέ "
Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε"
Όταν το παρελθόν γίνεται η πιο δυνατή νοσταλγία και το παρόν σωπαίνει... Το μέλλον καταδικάζεται στην πιο βαριά ποινή... Να θυμάται για πάντα....
12:45 πόσο ορθά, κοφτά τα είπες! Πολύ βαριά η ποινή!
👏👏👏👏👏Αυγουστιακο τραγουδι....ο καλυτερος μηνας του καλοκαιριου...με το ωραιοτερο φεγγαρι του χρονου🙏🙏🙏🙏🙏
What a civilization! Just wish I could understand the lyrics, I always liked to watch this gentleman `s songs. Great admiration from Portugal :D
ευχαριστώ πολύ! :D
@@valteralves8005 here is the story behind the song.. Papazoglou wrote this song in 1978 .He was guest at his friends house in Pylio alone without his family.Here he met a beautiful girl and immediately fell in love with her but he didn't want to cheet his wife Varvara so in the middle the night he took his car and drove back to his home .He wrote this song on the way ..this story was known for years as an urban myth or something like that ..he personally verified the story on and interview... sorry for my pure English i hope you understand the story
Really! I always knew that the background story of this song must have been deep, but this is away more that what I could guess. Noble is the name for such a behavior! Ευχαριστώ Muito obrigado :D
By the way your english is great I got everything clearly!
I think that this song is partly for his daughter. He was thinking that woman and his daughter as he was driving back home.
@@heolelavara8340 Yes. this song includes his daughter and this lady.
2022 και δεν θα παψουμε ποτε να σε ακουμε αθανατε Νικολα!💚
Σε 2 μήνες η κόρη μου θα γίνει 3 χρονων....μου λέει μαμά βάλε τον Αύγουστο... και τραγουδά μαζί του...
Aygoustos 2020 ?
13-8-1988 ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ της ζωής μου , με αυτή την τραγουδάρα!! Σε ακολουθούσα Νικόλα !!! Μετά από 31 χρόνια είμαι με την ίδια γυναίκα..... αλλά δεν σε ακολουθώ και με πειράζει...ΜΕΙΝΑΝ ΟΙ ΥΜΝΟΙ ΣΟΥ......
Αιώνες θα περάσουν αυτό το τραγούδι θα ακούγεται όσο υπάρχουν μουσικές ψυχές
29/08/2021
2021 και ακόμα μας ανατριχιάζεις.......
Это замечательно. Так душевно поет. Слова любви от мужчины в возрасте звучат так, что слеза сама без спроса по щеке бегает.
Είμαι 24 και είναι 2021 τι τραγούδι τι τραγουδιστής τι μελωδικός πόνος ακούγεται ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ ΙΝΔΙΑΝΟΣ
Τι Αύγουστος κι αυτός ρε Παπάζογλου,κάθε χρόνο....Σε ευχαριστούμε.....
2022. Αυτός είναι ένας από τους αυθεντικούς υμνοδούς του έρωτος.
Thank you for this beautiful song.......... and for leaving us with so many wonderful songs. We miss you. RIP Angel 😢❣️🙏
Από 5 χρόνων που πρωτοακουσα αυτό το τραγούδι έτρεχαν δάκρυα...33 χρόνια μετά κ πάντα η ίδια ανατριχιλα...
εγω τι να πω 17 συναυλιες του στις μηλιες στο πηλιο και στο "ΣΕΙΡΙΟ" στη Πλακα με Χατζιδακι Γκατσο
Αυτό ξεχωρίζει τον ερμηνευτή από εναν απλό τραγουδιστή,η ψυχή που βάζει όταν τραγουδά,να ζει την κάθε λέξη,την κάθε νότα...
Το είχα γράψει πέρσι. Το βάζω και φέτος.Όχι μόνο γιατί βρίσκω τους στίχους μαγικά μελαγχολικούς ή επειδή μου αρέσει ο Παπάζογλου, αλλά γιατί αγαπώ και τις ήττες των ανθρώπων, είναι ας πούμε η μη κριτική μου στους άλλους κι η αποδοχή μου, ή και η δική μου ευαλωτότητα στον έρωτα. Την ευαλωτότητα που σε κάποιους γίνεται τυχαίο στιχάκι. Τα λυτά τα μαλλιά. Και τα τραγούδια τα λυπητερά. Αυτό λοιπόν.
Ο "Αύγουστος" του Παπάζογλου, αυτό το υπέροχο ερωτικό ποίημα, γράφτηκε από μια μικρή-μεγάλη του ήττα. Ένα γρήγορο, βιαστικό φευγιό του, ένα τρόμαγμα. Όταν την είδε. Όταν είδε μια γυναίκα που ένιωσε μια αφόρητη έλξη. Όταν βρέθηκε σε ένα σπίτι για να παραθερίσει λίγες μέρες όσο η γυναίκα του κι η κόρη του βρίσκονταν στην Αμερική. Όσο είχε προηγηθεί ο καταστροφικός σεισμός της Θεσσαλονίκης κι είχαν προκληθεί ζημιές στο σπίτι του.
Το "Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε" -Τι στίχος- γράφτηκε για εκείνη. Για την άγνωστη γυναίκα που είδε. Και το έβαλε στα πόδια. Για να νικήσει αυτό που αισθανόταν. Για να σταματήσει την έλξη και να κόψει το πάθος.
Το "Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται", έγινε ένα τραγούδι λυπητερό, για κάτι που δεν έζησε με εκείνη.
Ο Παπάζογλου, που έζησε το ανεκπλήρωτο και έκανε στιχάκι το απωθημένο ερωτικό ηττημένο, έφυγε σαν σήμερα. Ο Παπάζογλου που φοβήθηκε να το ζήσει, που τρόμαξε τόσο, τόσο γήινος κι ανθρώπινος. Ο Παπάζογλου που δεν ήταν ποιητής. Ήταν στιχάκι.
Έτσι αγαπιούνται οι άνθρωποι. Με κάθε ήττα τους, με κάθε ευαλωτότητά τους, με κάθε τους ματαίωση. Που γίνεται λυγμός και ένα "κουράγιο θα περάσει θα μου πεις" να ταυτιστείς, να 'χεις να παρηγορηθείς κι εσύ όταν κάτι δυσκολεύεται να περάσει.
Υ.Γ. Θα πάω και ας μου βγει και σε κακό.
Τα τραγούδια του μιλάνε στις καρδιές μας κι ο κάθε ένας κρατάει ότι πολύ τον συγκινεί.. δεν έχει σημασία για ποιόν γράφτηκε, αλλά ότι γράφτηκε.. κι ο Παπάζογλου είναι για μένα και σπουδαίος ποιητής/στιχουργός... Καλά κάνετε και ανεβάζετε τραγούδια του, πολύ καλά !
Σ ευχαριστώ για το σχόλιο σου, γιατί στα μάτια μου "διορθώνει" την εικόνα που δημιουργησα έστω κι για λίγο στο μυαλό μου για εκείνον.... Άπιστος στη γυναίκα του... Αφου το παραδεχετε σε συνέντευξη δημόσια... Δεν θα θελα να μουν η γυναικα του αλήθεια.. 😪Παρόλα αυτά καταλαβενω ότι δεν υπέκυψε στον πειρασμό κι αντιστάθηκε πολύ..... Αθάνατος.... !!
Τί νά πω για αυτό τό αριστούργημα!!!!! τό έχω ακούσει χιλιάδες φορές
τι να γράψω ρε...νοιώθω τόσο φτωχός
2023/2024 κάνεις τον ακούει τον ύμνο ή μόνο εγώ;
Mαντεψε 😃
Φυσικά
💙❤️
Ύμνος για κάθε αγάπη που άνθησε έστω για λίγο και μετά στέγνωσε από το πέρασμα του χρόνου
Και μέσα σε ένα κουτί φυλαγμένο ξερό το λουλούδι της να θυμίζει το αγκάθι στη καρδιά
Καλό μήνα!!! 2022 κ ακόμη εδώ 🤍
Τι μουσικές έχουμε στο χρονοντούλαπο της ζωής μας......44 τώρα κ δεν νομίζω να αλλάξω επιλογές στην μουσική μου ....πόσω ευλογημένος αισθάνομαι!!!!!;;
Αθάνατε Νικόλα, κράτα μας μια θέση στον Παράδεισο σου θα μυρίζει Ελλάδα και Αύγουστο!
Τον Αύγουστο μήνα θα έρθουμε Νικόλα στη Νίσυρο...η μαγική φωνή σου θα αντηχεί ακόμη στα αυτιά μας, το κύμα και η θάλασσα θα ανασταίνει τη μορφή σου...η χαμένη Καρυάτιδα θα μας χαμογελά από κάποιο μακρυνό αστέρι...για πάντα ζωντανός, εις τους αιώνας των αιώνων...
Καλοκαίρι του 2017 λίγο πριν τη γιορτή της Παναγίας γεννήθηκε ο γιος μου αυτό είναι το τραγούδι που του αφιερώνω κάθε Αύγουστο!!Μιχαήλ σ'αγαπώ για πάντα!
Αυτός ο Αύγουστος θά είναι δύσκολος μαμά μου μακάρι να πάει καλά με την βοήθεια του Θεού.
Music is universal .... from Istanbul
Costantinopoli*
@@konstantinapq6237 εις την Κωνσταντινούπολη να μας πουν πως ειναι
φρομ σοφια
You can just say from turkey
Quelle chanson ! Quel poème
Papazoglou , tu nous manque
Και μείναμε πίσω εμείς τα σούργελα! Τους καλούς βλέπετε τους παίρνει γρήγορα ο Θεός κοντά του να Του τραγουδούν! Γιατί όσο ζούσαν εμείς δεν τους δώσαμε όσα πραγματικά άξιζαν!
Ίσος το πιο ωραίο τραγούδι που έχει γραφτεί ποτέ.
1η Αυγούστου 2023...........!!!
18 Αυγούστου 23
Τον καλυτερο Αυγουστο τον εζησα μαζι σου Ελενιτσα μου,το 2017 κ το 2018!Δεν τα καταφεραμε....δεν σε ξεπερασα ποτε...
Στέλιος, Μητροπάνος, Παπάζογλου, Στράτος Δ., Ξυλούρης, Γρηγόρης Π.
Ελάτε πίσω Κύριοι!!! Ελάτε να μας λυτρώσετε!!!
Οι φωνές και τα τραγούδια σας απαλύνουν τον πόνο των ανθρώπων μέχρι και σήμερα!!!
04/08/2019.
Αν έρθουν και δουν τα χάλια μας με Σιν μπόι και υπό θα ξαναπεθανουν.
από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχουν γραφτεί.....αγγιζει την ψυχη...
Υπάρχουν κάποια τραγούδια που μας ανεβάζουν από την γη!Ενα από αυτά είναι και ο Αύγουστος!!!
Διαχρονικά το πιο υπέροχο αυγουστιατικο τραγούδι ...❣️❣️❣️
8 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2022 ΑΚΟΜΗ ΕΔΩ
Ο άνθρωπος είναι αστέρι.❤🎉 Πραγματικός καλλιτέχνης
Αυτό το τραγούδι με ακολουθεί από το 1983!! Είναι ύμνος για εμένα!!!
Μοναδικός θα μείνει πάντα στην καρδιά μου...
όλα τα λόγια αγάπης που έγιναν ποτέ γνωστά δεν εκφράζουν την αγάπη που έχω για σένα. Amanda 🇧🇷♥️🇬🇷ευθύμης
Έχω κλάψει με αυτό το άσμα.... και αυτήν την θεία φωνή άπειρες φορές.Τόσες που το έκανα δικό μου , κτήμα μου , ανήκει πια στις αναμνήσεις μου... όπως και η συναυλία στον Λυκαβηττό όταν είδα τον Νίκο από κοντά και ξέσπασα σε κλάματα και πάλι! Αυθεντικός και ανεπανάληπτος!!!!!!!
17 Απριλίου 2011 ο Παπάζογλου ένα χρόνο μετά ο Μητροπάνος αθάνατοι μεγάλοι καλλιτέχνες δεν σας ξεχνάμε
2023 εδώ ρεε
Ο Θεός να αναπαύει την ψυχούλα του +++ Μοναδικός Α-νθρωπος , ανεπανάληπτη φωνή, εξαιρετικά και μοναδικά τραγούδια!!!
Παπαζογλου 2020! Τι μουσικαρες εχουμε βγαλει! Χαιρετισματα απο Σουηδια
Κάθε μα κάθε που ακούω αυτό το τραγούδι, τα μάτια γεμίζουν δάκρυα..... ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Νίκο παπαζογλου... εκεί που είναι να είναι καλα..
Ο εχει βγει το καλυτερο ερωτικο τραγουδι.
ΜΓ σαγπαω 5 ονειρα σε παρακαλω θεε μου σε ευχαριστω
και ειναι!!!!
γιατι ειναι
Είναι εκείνη η στιγμή που συνεργάζεται το σύμπαν της σκέψης και του πάθους για να γράψεις ότι ονειρεύεσαι.
Είναι κανείς εδώ 12 Αυγούστου 2021.
Υγεία και ευτυχία σε ολους
Αύγουστος 2022
Απ'τούς ποιό όμορφους Αυγούστους στήν ζωή μου...
Αρέ'σύ Νικόλα μέ τόν ΥΜΝΟ σου...
Νά'σαι καλά στόν παράδεισο & νά μας τό τραγουδάς από εκεί ψηλά!!!
ανατριχιαστικό... να ήσουν εδώ να δημιουργούσες ακόμα!
1 Αυγούστου 2022 💙🇬🇷
Από τους τελευταίους μεγάλους τραγουδιστές. Ο θεός να τον έχει καλά εκεί ψηλά.
Ένας πολύ καλός τραγουδιστης και Ανθρωπος.Εγώ είμαι 14 χρονών και νώθω τόσο άσχημα που δεν γνώριζα αυτον τον άνθρωπο τόσο καιρο και τον έμαθα μετα τον θανατο του αλλα νιώθω λιγο περιφανος που τελικά τον "εμαθα" μέσω του Internet, αυτό είναι ενα απο τα λιγα καλά του internet . Είναι απο τους λίγους αληθινούς τραγουδιστές που υπήρξαν σε σχέση και με το 2019 ! Και με πολύ καλή αντιλειψη σε πολλά πραγματα και καλό χαρακτήρα...
Καλό Παράδεισο Αγαπημένε Νίκο ❤
τον εζησα τον αυγουστο ..αυτον που περιγραφει ..ο νικολας....κ οποτε το ακουω θλιβομαι....
Ήτανε Αύγουστος του 1999!συναυλία του Νικόλα στο κάστρο του Πλαταμώνα!στον ουρανό να λάμπει ενα ολόγιομο φεγγάρι!κ να ακούς τον παπαζογλου να ερμηνεύει αυτό το τραγουδι!!!νομιζω οτι η στιγμη ηταν απλως συγκλονιστική και ανεπανάληπτη!!!!!!!!!και μου λείπει μου λείπει πολύ ο Νίκος!!!!οποτε ακούω αλλους καλλιτέχνες να ερμηνεύουν τα τραγούδια του ποναω,ποναω πολύ!λέω που είσαι ρε Νικόλα?
john alatzias επειδη ημουν εκει,απλα ηταν εμπειρια ζωης
john alatzias Διάβασα το σχόλιο σου και ανατρίχιασα γιατί φαντάστηκα πως θα ήταν αυτή η εμπειρία. Κρίμα που ήμουν 7 χρονών τότε. Δεν πειράζει που δεν πρόλαβα, και τώρα που το ακούω μου είναι αρκετό :)
john alatzias πόσο θα'θελα να το'χω ζήσει αυτό. Το πιο αγαπημένο....
Mr. Hamster I am Poppy Seed... Στα παπάρια μας ρε φίλε για την εμπειρία που έζησες το 1999!..... Γιατί μας το λες?.... Για να πούμε "Ουάου" και να πάρεις Like???..........* Πάρε τ'αρχίδια μου γελοίε!!!!!!!.... ΟΥΣΤ!!!!!
@@user-we7dv4de7h αγαπω το ονομα σου δε χρειαζεται να πει κανεις τιποτα για εσενα.
2023 και ακόμα τα συναισθήματα είναι σαν να το ακούω πρώτη φορά
είμαι ο μόνος που το ακούω το 2023 ;;; απίστευτος
2 χρόνια έχουν περάσει από τότε που έφυγες από κοντά μου μάτια μου,
φέτος στις 15 Αύγουστου ήμουν κάπου στον ινδικό ωκεανό μόνος μου, χωρίς ίντερνετ ,
ήταν δύσκολο το ταξίδι, είχαμε αγριέψει από τον καιρό ,είχαμε να κοιμηθούμε μέρες από το μπότσι
και καθώς έγραφα τις σκέψεις μου αργά το βράδυ και έτρεχε η playlist μπήκε αυτό,και αυτόματα θυμήθηκα αυτό το 15Αυγουστο που είχαμε περάσει αγκαλιά εκεί στην Πάρο, θυμάσαι ; Έκατσα και χάζευα αυτό το τόσο διαφορετικό- φεγγάρι,χωρίς να υπάρχει άλλο φως για όσο μπορούσα να δω.Το έβλεπα και σε σκεφτόμουν.Δες αγάπη μου πως άλλαξαν τα πράγματα , πριν 2 καλοκαίρια ήμασταν αγκαλιά.Σ'αγαπώ, πάντα θα σε αγαπώ , να του πεις να σε προσέχει !
Τι να πεις, και πώς να εκφραστείς, δεν υπάρχουν λόγια, όποιος το κατάλαβε, καλός.
Αισθήματα μόνο.......
Αισθάνομαι υπερήφανη που μεγάλωσα με μελωδίες του παπαζογλου και όχι με φτηνά τραγούδακια της πλακας ❤
Πρέπει να ήταν 1980 Γιάννενα, στη λέσχη της εστίας . Τον είδα και τον άκουσα για πρώτη φορά, με τη λοξή φάλαγγα αν θυμάμαι καλά . Από τότε σφήνωσε στην καρδιά και στο μυαλό μου . Αθάνατος
8 ekatomyria προβολες...αυτο σημαινει οτι κατι μπορει να αλλαξει καποτε στην ελλαδα...
Κάτι,κάποτε.....
+nikos grigoriadis Πράμα δε θα αλλάξει φίλε, τα 4m είναι δικά μου
+nikos grigoriadis mpa xlwmo to vlepw...........
vsk to mono pou mporw na kanw einai na se vrisw.Ti sxolio gelio einai auto ?
οταν o roybas o pantelidha κ ολα τα λαικογυφτομπαροκ τραγουδια εχου εκατομυρια προβολες κ μερικα διαμαντια οπωσ το παραπανω εχουν εστω κ 8 εκατομυρια κατι ειναι κ αυτο....υπαρχουν τραγουδαρες με 100 χιλιαδες προβολες κ κατι ξεκολα τυπου στικουδι κ μπεζαντακου εχουν τισ χιλιαπλασιες...τι δεν κα;ταλαβαινεις??οτι το επιπεδο μασ μουσικα ειναι στα ταρταρα????πρεπει εγω να στο πω?
τετοιος καλλητεχνης δεν θα ξαναβγει, τετοια ταπεινοτητα και αγαπη στη φωνη, ΜΕΓΑΛΟΣ!
Αφιερωμένο σε εκείνο τον Αύγουστο του 2008 δεν θα ξανά έρθει τέτοιος Αύγουστος....
2023 και ακομα το ακουμε!!!