Niestety tak było w moim przypadku.Niestety musiałam się zatrzymać.Moje ciało powiedziało stop.Mam 67 lat.Jestem wiejską,nauczycielką na emeryturze.Nie stać mnie na terapię ale na szczęście umiem czytać i słuchać.
@@krystynaandersson7505 Ludzie mają różne tempo rozwoju.Niektórzy biegną a inni stają w miejscu.Rezygnujemy z wolności z lęku przed samotnością. A tu niespodzianka. Poznałam Ciebie.Może nawet uda się nam kiedyś spojrzeć sobie w oczy i przytulić. Pozdrawiam.
B Panią lubię, opowiada Pani klarownie i zawsze zatrzymuje się na najważniejszych sprawach. Gratuluje mądrości i uwagi na ludzi. Dzuekuje sobie, że trafiłam na Panią. Dziękuję i Pani za serce i merytoryke
Dziekuje. Duzo dzieci w Polsce musialo w polu na gospodarce pracowac od malego. Nienawidzilam tego. Mysle, ze czesto bylismy tylko akceptowani jako dzieci przez to co mozemy dla rodzica zrobic a nie kim tak na prawde jestesmy…❤
Każdy Pani podcast jest rewelacyjny . Jest Pani nie tylko świetnym psychologiem ale także cudownym człowiekiem - to się czuje słuchając Panią. Gorąco pozdrawiam
Nas wykorzystywano do pracy w gospodarstwie nie wolno było się sprzeciwić, jesteś ze mną lub przeciwko mnie i manipulowanie dziećmi kto lepszy lub gorszy .nie pamiętam dzieciństwa, też miewam choroby psychosomatyczne dziękuję ❤️ było to bardzo potrzebne. Ja radzę sobie od 15 roku życia poza domem było ciężko ale pracuję nad sobą chcę mieć lepsze życie niż w domu rodzinnym ❤
Zebrałam swoje kawałki i zrozumiałam,że mam prawo do miłości i do godności.Zrozumiałam,że to czego nie dostałam od innych mogę dać sobie sama.Jestem dumna z siebie.
Cudowny filmik. Posłuchać raz to zdecydowanie za mało. 👑🙏🍇 Społeczeństwo wychowuje nas na żołnierzy, byśmy zapominali o sobie i swoich pragnieniach, a ciało to nasz dom i stąd zbroja śmierci... Ale też u czułym rozpuszczaniu zbroi i o iskierce nadziei... 💛
Przerażające, jak to co Pani mówi, Agnieszko pasuje do mojego dzieciństwa. Nadaje Pani powtorie prawo do czucia własnego ciala. Autoterapia do końca życia. Jakie to smutne, a zarazem wyzwalające. Dziekuję💔
Tak doświadczyłam tego bardzo i małymi krokami z tego wychodzę. Lepiej późno niż wcale. Cieszę się, że w ogóle się ocknęłam, że zrozumiałam co ze mną jest nie tak.
Świetny podcast,kolejna wiedza na temat siebie.Jakiś czas temu zdałam sobie sprawę że nie byłam w pełni dzieckiem w dzieciństwie.Na szczęście swój pancerz zdjęłam kilka lat temu,powierzyłam się opiece Boga. Na początku czułam się naga,teraz czuję się bezpieczna.Ciągle uczę się dbać o siebie w mądry sposób,kochać siebie.Dziękuję💖
Pięknie i z delikatnością i subtelnością poruszony problem. Jestem pewny, że właśnie ten podcast jest dla wielu tym pierwszym promykiem który przeszedł przez zbroję i rozpoczął proces naprawy.
Dziękuję. Zrozumiałam dlaczego tyle razy nie miałam siły na proste rzeczy. Dlaczego nic nie pamiętam z dzieciństwa. I jeszcze parę innych objawów. Bardzo lubię Pani słuchać . Co Pani mówi i jak mówi.💐
Każde słowo, które Pani wypowiedziała było do mnie. Dziękuję z całego serca za tę wiedzę przekazywaną z taką czułością i delikatnością. Uczę się od Pani być szczęśliwą i prawdziwą. Uczę się dbać o swój dom.
Dzień dobry! P. Agnieszko, jak to jest, że jak Pani słucham, to czuję jakby mówiła Pani o mnie. Za parę dni kończę 62 lata, a ciągle czuję się jak dziecko, które było bite i molestowane przez ojca. Mama bardzo często chorowała i ja musiałam wiele w domu robić. Mam na sobie taką zbroję, przez którą prawie nikt nie może się przebić. Dzięki Pani w końcu dociera do mnie, że ja też zasługuję na dobro i czułość. Dobrego dnia 🌻!!!
Kochana p.Agnieszko... dziękuję 😘👍 to okrucieństwo które mi zgotowano ja przekazałam moim dzieciom... dobrze że są w terapii... Piękne jest to/optymistyczne co mogę z tym zrobić...i że chcę...♥️
Pani Agnieszko, słowa mądre i poruszające, jak wszystkie Pani wykłady i rozmowy. Na każdy czekam i słucham z ciekawością. Dzisiejszy niby oczywisty, a jednak poruszył mnie bardzo głęboko. Jak czytam w komentarzach wielu osób: "był o mnie". Jestem bardzo wdzięczna za pomoc w zdobywaniu świadomości ciała, umysłu i duszy i dziękuje za rady - bezcenne. Pozdrawiam i czekam na więcej...
Pani Agnieszko, jak zwykle trafia Pani w punkt. Dziś moja zbroja uwiera mnie bardzo, ale nie widzę szans, by ją skutecznie "rozpuścić". Mam tyle komfortu, że mogę się dziś wypłakać. Dobre i to... Dziękuję, że mi Pani przypomniała o mnie :)
To o mnie.. Temat mi znany od kiedy zaczęłam pracę nad sobą, ale nigdy jeszcze nie słuchałam, nie czytałam o tym w tak jasnej postaci, sposobem jakim Pani przedstawia. Świetne ♥ dziękuję
Dziękuję za ten podcast Pani Agnieszko ❤️. Życzę wszystkim i sobie tego momentu w życiu, w którym człowiek z miłością potrafi spojrzeć na swoje traumy i uleczyć je. "Jest taka cierpienia granica, za którą się uśmiech pogodny zaczyna" - o tym momencie myślę tymi słowami Czesława Miłosza.
Tak, to wszystko o mnie. Próbowałam zacząć żyć od nowa już wiele wiele razy. Spróbuję jeszcze i ten raz. Pierwszy krok -ok, rozumiem, dziś pójdę wcześniej spać..., ale -co dalej? Mam już dużo lat i nie chcę zmarnować tej resztki życia która mi została...
Bardzo w punkt, jak zawsze☺️ Mnie najbardziej ujęło dziś to jak mówiłaś o terapii jako powolnym procesie dawania sobie czułości i rozpuszczania zbroi śmierci. Tak właśnie dzieje się u mnie. Dwa lata temu podjęłam decyzję o terapii i dziś wiem że to jedna z najlepszych decyzji w moim życiu. Nareszcie czuję że żyję w pełni!❤
Dziękuję za to co Pani robi. Wiele do mnie trafia i coraz więcej mechanizmów rozumiem. Dziękuję. Dziś zrozumiałam dlaczego nigdy nie korzystałam z pomocy psychoterapeuty .... Dziękuję ❤️
Dziękuję Agnieszko🙏🏻❤ Cały filmik przepłakałam bo to o mnie. Jest jednak bardzo pozytywna strona dla mnie bo właśnie uświadomiłam sobie, że do 20 roku życia byłam dzieckiem niewidocznym dla zwłaszcza mamy kolejne 25 lat nagle stałam się widoczna ale tylko dlatego że mama zachorowała stałam się rodzicem dla mamy. Jak od 1,5 roku wreszcie postawiłam granice to okazało sie, że mama świetnie radzi sobie mimo choroby. Dziękuję Agnieszko bo to otworzyło mi oczy, że wiele zrozumiała i uwolniłam wiele emocji ciała również. Pozdrawiam Cię serdecznie 🌞🌻 i czekam na kolejny filmik🙂
Dzien dobry. Mialam chorą mamę na psychozę maniakalno - depresyjną, tate, ktory pił. Trojke rodzenstwa pod opieką. Od 17 roku zycia bylam totalnie dorosła. Zrezygnowalam z milosci, doktoratu by wyręczać narcystyczną matkę. W koncu trafilam na psychoterapię- to obudzilo mnie do życia, zaczelam wracac do siebie. Zbroję trudno zrzucic, mozna tylko zmiekczyc, polamac ale ona jest juz z nami do konca. Slucham Pani i dziekuje. Pani slowa i glos pomagaja, daja spokoj. Pozdrawiam
Bardzo trafna diagnoza Pani Agnieszko. Wychowany przez władczą Matkę i pożucony przez Ojca przeżyłem i przeżywam to o czym Pani mówi. Obudowany w zbroję trwam dalej. Serdecznie pozdrawiam.
@@agnieszka.kozak.ak75 niby nie mamy się czego bać ale - tak jak Pani powiedziała - wszystko zapisane jest w ciele. Nagle np łapiemy się nagle na tym ze jesteśmy nieruchomi ze strachu, ciało aż boli od bezruchu i głowa chce je poruszyć ale psychika powoduje ze jesteśmy jak słup soli.
@@agnieszka.kozak.ak75 właśnie uczę się żyć opuszczjac ramiona i na głos mówię do siebie : nie bój się, już nie ma potrzeby kurczyć ramion i chować w nie głowy. Jednak to jest silny odruch że aż boli. To staranie się spina całe ciało. A naprawdę już nic nie muszę innego tylko zatroszczyć się o siebie. Dziękuję 💖 💗
To dodaje odwagi,że to co najgorsze,już się wydażyło.Piękne to o umieraniu,po kawałku.Pamiętam to z dzieciństwa,potem małżeństwa.Dla dziecka,to koszmar,to zaprzeczenie sobie,co czuje,ten lęk o utratę miłości najbliższej osoby.W moim przypadku matki.
Nie wierzę w przypadki, akurat dzisiaj musiałam tu trafić, bardzo dziękuję za te słowa i nadzieję, krok po kroku, warstwa za warstwą, i chociaż życia już popołudnie jest szansa, że będzie cudnie 😊
Nie. Nie "musiał być opiekunem dla dorosłego" - to nie jest warunek powstania tej patologii. Wystarczy, że dziecko musiało sobie z czymś (np. z własnymi potrzebami) samo radzić, choć nie było nikogo, kto by mu pokazał, jak.
Dziękuję za te słowa. Tak mocno poczułam to wszystko o czym tu słyszałam, że mam ochotę przytulić się z miłością. Nawet jeśli nie ma mnie kto inny przytulić zrobię to sama.
Znam takiego “bohatera w zbroi”, który mówi, ze on juz taki jest i nie ma zamiaru nic z tym zrobic. Pozostaje tylko patrzec jak sie kompletnie wyniszcza. Proponowalam psychologa ale nic z tego mu w glowie. Dotyka pani problemu kulturowego i psychologicznego zarazem, i to jest bardzo cenne. Wielu ludzi myśli, ze osobowośc jest czyms stałym i nie da sie juz nic z tego wyrzezbic, a tak nie jest.
Dwóch godzin nie obierałam ziemniaków ale napewno obierałam je perfekcyjnie 😉 uwalniam emocję sama Kodem Emocji.Chętnie zapoznam się z metodą o której Pani mówi.Ale na więcej już nie jestem gotowa a może inaczej chyba już nie chce.Serdecznie Panią pozdrawiam 😊
Tak moja zbroja tak mocno mnie usztywniła ze przeprostowala mi kręgosłup piersiowy. Tam gdzie mieszka moje serce jest sztywno, ciasno i nikt nie ma dostępu. Będąc taka wadliwa że nikt mnie nie kochał a każdy krzywdził musiałam wyprzeć sie siebie, porzucić. Rozpacz, która mieszka we mnie nie sięga dna ale nie ustaje pytać Dlaczego??
No to wsadziła Pani kij w mrowisko! Uważałam , że dzieciństwo to było i temat zamknięty . Okazuje się , że to co teraz zbieram „plony” to też z dzieciństwa . Nie wiedziałam , że ja tą zbroję mam. Teraz, oczywiście , przed ważną dla mnie decyzją pytam swego ciała czy jest na to zgoda , ale skoro jest zbroja z dzieciństwa to co ja teraz zrobię ?
To smutne, że jestem uwieziona w takiej zbroi i mimo terapii nie mogę do siebie trafić. Nie mam w sobie nawet szczeliny. Właśnie uświadomiłam sobie że w taką zbroję wciskam moje dziecko żeby nikt go nie skrzywdził, a ja sama je chyba ranię, bo nie wiem co jest dobre, a co złe, co nirmalne, a co zaburzone. Nie chcę tego a nie wiem jak można inaczej. Dziękuję za ten wykład
@@agnieszka.kozak.ak75 Dziękuję za Pani profesjonalizm,ogromną wiedzę i asertywność , której zdecydowanie brak polskim psychologom ,tak mężczyznom,jak kobietom.Słuchając Pani wiem,że jeżeli coś miałoby się powieść to tylko idąc tą drogą,której przewodnikiem jest Pani.Piszę to w zasadzie ,jak to mówią,sobie ,a muzom.Moja żona umiera ,a ja ,cóż ,czasu za mało.Mimo to serdecznie pozdrawiam,a praca Pani zasługuje na najwyższe uznanie!
Słucham i czuję jakiś opór....jakby za dużo, że nie chcę przesadzic w druga strone, ze to ze jako dziecko tez mialam obowiazki, to ....tak musiało być. Nie chce tkwić w roli ofiary...nie wiem...dziś czuję opór słuchając. Czy to pancerz jest zbyt gruby.... Pani Agnieszko- pozdrawiam ciepło.
Kończę studia na kierunku Psychologii, kieruje się na szkołe psychoterapii. Bardzo często słucham wielu podcastów ale chyba nikt nie jest w stanie przykuć uwagi swoim głosem tak jak Pani, Świetna robota, oby jak najwięcej materiałow z Pani strony. :)
Cała prawda o mnie. Od połowy filmu zanosiłam się od płaczu. Pozwoliłam sobie wypłakać mój żal i ból uwięzione w ciele od dzieciństwa. Tak wiele razy umierałam po kawałku jako dziecko, że teraz nie potrafię żyć w pełni. Nawet nie potrafię być sobą do końca, ta przemoc wobec samej siebie towarzyszy mi nadal. Ciało też boli. Od ponad roku jestem na terapii i uczę się wyrozumiałości i bycia dobrą w stosunku do siebie. Po wielu latach bycia dzielną, odpowiedzialną i perfekcyjną to bardzo trudne. Dziękuję za to, co Pani robi ❤️ Dzięki Pani mam większą świadomość, co się we mnie wydarzyło a to z kolei daje mi nadzieję, że uda się jeszcze to moje życie zmienić na lepsze, że wrócę do siebie ❤️
Dla mnie to jest najpiękniejszy wykład na temat parentyfikacji ze wszystkich jakich słuchałam. Bardzo jestem wdzięczna i serdecznie dziękuję. Akurat jest mi bardzo potrzebny, bo jako najstarsze dziecko alkoholika byłam odpowiedzialna za siostry, za obojga rodziców ( trauma z wojny i prześladowania polityczne zniszczyły mamę i ojca) i za zwierzęta na gospodarstwie. Do dzisiaj jest mi trudno się zrelaksować i nie umiem się bawić ale uczę się tego jako babcia. Późno ale lepiej niż wcale. Przykłady jakie Pani użyła w wykładzie pomogły mi uwierzyć sobie. Wspaniałe połączenie gorzkiej prawdy z optymistycznym zachęcaniem żeby zadbać o ten „dom w którym teraz mieszkamy.” ❤ za wiedzę ❤ za dar edukacyjny i ❤ za ❤
Kochana Pani Agnieszko.Gdy Panią slucham wyobrażam sobie że jest Pani moją mamą.Tak chciałabym być prowadzona gdybym miała wybór lata temu.Mam 50 lat a dopiero teraz z Panią leczę swoje rany o których nikt nie wie.Jestem Pani wdzięczna za każde słowo i za to że Pani jest . Dopiero teraz czuję się jakby mnie ktoś przytulił 🥰🌹🌹🌹
Dziękuję Pani Agnieszko za kolejny wartościowy przekaz. Jest Pani rewelacyjnym psychologiem i wspaniałym człowiekiem. Dziękuję za to co Pani robi. Jestem wdzięczna, że "spotkałam" Panią na swojej drodze. 🙏💙
Z tego miejsca mogę podziękować moim Rodzicom, że miałam dzieciństwo. Z ich ust, gdy inne dzieci były angażowanie w pracę dorosłych słyszałam: " Moje dziecko jeszcze się w życiu narobi. Teraz ma czas na beztroskie dzieciństwo, na zabawę". ♡♡♡ "Słyszę" te słowa do dziś, choć Rodziców już nie ma😔♡
@@tereskaskbicka1938 Nie wiem czy łatwiej, bo nie jestem " w skórze " dzieci wykorzystywanych, nie potrafię się wypowiedzieć z ich perspektywy. Mogę powiedzieć tylko że mam dobre życie. Uważam, że żyje tak jak wybrałam, nikt do niczego mnie nie zmuszał. Mam pełną świadomość swoich wyborów. Myślę, że gdy mamy szacunek do siebie wybieramy najlepiej dla siebie, a życie to weryfikuje. Jeśli masz jakąś lekcję do odrobienia to i tak będziesz zmuszona ją odrobić. Życie Ci tego nie oszczędzi. Nasze myśli kreują naszą rzeczywistość... warto podjąć ten trud i brać za nie odpowiedzialność. Bez odpowiedzialności, czyli świadomych decyzji, stajemy się bezsilni. Czujemy, że nie jesteśmy w stanie żyć lepiej. Branie odpowiedzialności za siebie i swoje życie daje poczucie kontroli i jest warunkiem budowania silnego poczucia własnej wartości. A to od niej zaczyna się każda zmiana. Nadal uczę się żyć i myślę że ta nauka będzie towarzyszyć mi do końca. Pozdrawiam serdecznie❤❤❤
Pani mowi zbroja , a ja budowalam mur zeby nie bolało. Wmowilam sobie ze nie czuje , ze nie boli . To udawanie , zaprzeczanie uczuciom . Oszukiwalam sama siebie. Jak z tego wybrnac , to trudne . Niby jestem a jakby mnie nie było. Jak wrócić do siebie. Basia z lasu. 🌲🪶🌳🐿️
Tak jakbym słuchał o sobie.... mam teraz 27 lat i dopiero od jakiegos czasu 4-5 lat pomału zaczynam się sobą interesować sobą... byłem na każde skinienie innych tylko nie na swoje... ,,pożyczałem'' innym pieniądze a nikt mi ich nie oddawał, usługiwałem, chciałem akceptacji😢 czasu nie cofne
Złość odłożona w ciele (nie wyrażone emocje odłożone w mięśniach, gardle,bólach głowy...) _to wcale nie jest oczywiste...to dla mnie nowa informacja. Kiedy nie można wyrazić złości to nie można wyrazić innych emocji... to też nowe dla mnie Jeden mały zgon... To na pierwsze przesłuchania zatrzymało mnie najbardziej. O rodzicach nie chcę tu pisać... Ale o sobie jako ojcu ...seryjnym zabójcy... mężu seryjnym zabójcy (w zbroi śmierci) będę długo myślał. Dzięki za" coponiedziałkowy" przebłysk światła. Pozdrawiam...Jacek.
Jakież to jest dobre! Jestem nieustająco pod wrażeniem niezwykłej klarowności i prostoty przekazu w przekazywaniu głębokiej wiedzy. Robisz to, Agnieszko, w taki sposób, że w spokoju aktywują się miejsca starego bólu. Wychodzą i wołają do "nosiciela": "Tu, tu! Jeszcze ja! Mną się zajmij!". Wspaniały dar. Dziękuję. ❤️
Dziękuję bardzo za ten cenny przekaz. Uważana byłam zawsze za osobę silna i bez emocji. Dzisiaj po wielu latach radzenia sobie samemu z problemami no bo ja" muszę" i troszczenia się o innych zrozumiałam co tak naprawdę nosiłam przez całe życie. Jeszcze do końca jej nie zrzuciłam i jeszcze trochę ciśnie ale dużo już zmieniłam w moim życiu. Pozdrawiam serdecznie 🥰
Cały ja.. Na szczęście chodzę na terapię. Potwierdzam terapia to jest "luz" w porównaniu do bycia ratownikiem / wojownikiem, uważnym na cały świat. Tylko nie na siebie. Zachęcam dacie radę :) Jestem osobą wierzącą i zamadlałem emocje i problemy. Nie działało. Ok mogłem się wyciszyć i więcej znieść. Blokowałem złość. Jezus chciał żebym poszedł na terapię... Medytacje wschodnie działają podobnie. Nie rozwiązują problemu. Też wcześniej próbowałem. Powiem, tak można tą zbroję pomału demontować ;-) Odwagi dla tych którzy się wahają. Dacie radę.
@@agnieszka.kozak.ak75 Kiedyś odkryłam, ze w ciele podczas sesji masażu - rozluźniania powięziowego moze się to się pokazywać na dwa sposoby: albo jako silne napięcie, nieraz z licznymi ruchami mimowolnymi, albo jako brak połączenia z ciałem - ciało jest luźne, ale w kontakcie daje wrażenie, jakby nikogo czującego w tym ciele nie było!
Dziękuję za komentarz i zrozumienie napięć które mnie dręczą i nie pozwolą pokochać siebie Dziękuję BOŻE Ojcze za wyjaśnienie a teraz proszę o pomoc w pracy nad pokochaniem siebie AMEN .POZDRAWIAM 🙂❤
Nie miałam dzieciństwa tak jak nie mieli moi Rodzice i tak przekazali tzw pałeczkę dalej. Życie odpowiedzialnych jest bezwartościowe, wszystko dla innych nic dla siebie. Dziękuję za wykład.
Bardzo Pani dziękuję za ten film, tak długo próbowałam znaleźć co to jest co mnie tak powstrzymuje, żeby ruszyć do przodu, dzięki Pani odkryłam kolejny schemat, aby łatwiej żyć, dziękuję za każdy film ,bo nie jeden tak pomógł :) Pozdrawiam serdecznie ❤️
Dopuściłam do siebie swój lęk,swój wstyd i swój gniew oraz cierpienie.Potem pojawiło się współczucie,wdzięczność i duma.To prawda,że jeśli poznamy siebie,zrozumiemy też innych .Cały ten świat i ukrytą w nim mądrość.Dziękuję za drugie życie ,Bogu w którego wierzę i ludziom w drodze.
Każdy boi się ,,demona",którego nosi w sobie.Każdy boi się spotkania z samym sobą.Każdy chce oglądać to w co wierzy. Może to mądre ? ,,Wiara,nadzieja i miłość".
Bardzo dziękuję za ciekawy podcast. Jak zawsze przedstawiła Pani konkretne, rzeczowe treści w sposób przejrzysty, komunikatywny, zrozumiały, poparty przykładami. Z przyjemnością słucha się Pani, a w pamięć zapadają ważne i tak bardzo przydatne treści. Z niecierpliwością czekam już na następny Pani wykład, te, które wysłuchałam do tej pory - pomogły mi zrozumieć siebie, swoje zachowanie, wskazały i wskazują, jak pracować nad sobą. Jeszcze raz dziękuję Pani Agnieszko❤️
Ja mam poczucie że słucham o swoim dzieciństwie. Też miałem takie wewnętrzne wojny (bóle głowy bóle brzucha że nawet leżałem kilka razy w szpitalu). Ale dobrze że obecnie mamy takich mądrych terapeutów.
Niestety tak było w moim przypadku.Niestety musiałam się zatrzymać.Moje ciało powiedziało stop.Mam 67 lat.Jestem wiejską,nauczycielką na emeryturze.Nie stać mnie na terapię ale na szczęście umiem czytać i słuchać.
Proszę korzystać! 👑
Hej ❤ to jestes z mojego rocznika. Z ta sama historia. . Pozdrawiam i zycze pomyslenia o sobie. ❤❤❤
@@krystynaandersson7505 Dzięki. Dziś jestem samotna i totalnie wolna.Zostawiając za sobą przeszłość zostawiamy też ludzi.
@@irena1739 to tak jak ja, musialam zostawic tez ludzi. Pozdrawiam serdecznie ❤️
@@krystynaandersson7505 Ludzie mają różne tempo rozwoju.Niektórzy biegną a inni stają w miejscu.Rezygnujemy z wolności z lęku przed samotnością. A tu niespodzianka. Poznałam Ciebie.Może nawet uda się nam kiedyś spojrzeć sobie w oczy i przytulić. Pozdrawiam.
Aż mi ciarki przeszły...wszystko to o mnie, o moim życiu. Kurcze...
Bardzo dziękuję.
bardzo proszę
B Panią lubię, opowiada Pani klarownie i zawsze zatrzymuje się na najważniejszych sprawach. Gratuluje mądrości i uwagi na ludzi. Dzuekuje sobie, że trafiłam na Panią. Dziękuję i Pani za serce i merytoryke
dziękuję
W punkt
Dziekuje. Duzo dzieci w Polsce musialo w polu na gospodarce pracowac od malego. Nienawidzilam tego. Mysle, ze czesto bylismy tylko akceptowani jako dzieci przez to co mozemy dla rodzica zrobic a nie kim tak na prawde jestesmy…❤
o tak - praca w polu to nasza dziecięca codzienność była
@@agnieszka.kozak.ak75 znam to również ☺️
Ja umarłam wiele lat temu........
Dziękuję Bogu że „dał „ mi Panią.
............spróbuję
dziękuję
Każdy Pani podcast jest rewelacyjny . Jest Pani nie tylko świetnym psychologiem ale także cudownym człowiekiem - to się czuje słuchając Panią. Gorąco pozdrawiam
dziękuję
Nas wykorzystywano do pracy w gospodarstwie nie wolno było się sprzeciwić, jesteś ze mną lub przeciwko mnie i manipulowanie dziećmi kto lepszy lub gorszy .nie pamiętam dzieciństwa, też miewam choroby psychosomatyczne dziękuję ❤️ było to bardzo potrzebne. Ja radzę sobie od 15 roku życia poza domem było ciężko ale pracuję nad sobą chcę mieć lepsze życie niż w domu rodzinnym ❤
wspaniale, że Pani pracuje nad sobą!
Zebrałam swoje kawałki i zrozumiałam,że mam prawo do miłości i do godności.Zrozumiałam,że to czego nie dostałam od innych mogę dać sobie sama.Jestem dumna z siebie.
👑🔥
Cudowny filmik. Posłuchać raz to zdecydowanie za mało. 👑🙏🍇 Społeczeństwo wychowuje nas na żołnierzy, byśmy zapominali o sobie i swoich pragnieniach, a ciało to nasz dom i stąd zbroja śmierci... Ale też u czułym rozpuszczaniu zbroi i o iskierce nadziei... 💛
tak!
czułość!
największy dar dla siebie
Przerażające, jak to co Pani mówi, Agnieszko pasuje do mojego dzieciństwa. Nadaje Pani powtorie prawo do czucia własnego ciala. Autoterapia do końca życia. Jakie to smutne, a zarazem wyzwalające. Dziekuję💔
daje nadzieję!
Dziękuję
Zbroja śmierci...
No właśnie.
Dziękuję za podcast
❤️
Tak doświadczyłam tego bardzo i małymi krokami z tego wychodzę. Lepiej późno niż wcale. Cieszę się, że w ogóle się ocknęłam, że zrozumiałam co ze mną jest nie tak.
😊🔥
Dziękuję za te słowa. Dziękuję za miękkość, miłość i dobroć w głosie. Dziękuję ❤
dziękuje !
Świetny podcast,kolejna wiedza na temat siebie.Jakiś czas temu zdałam sobie sprawę że nie byłam w pełni dzieckiem w dzieciństwie.Na szczęście swój pancerz zdjęłam kilka lat temu,powierzyłam się opiece Boga. Na początku czułam się naga,teraz czuję się bezpieczna.Ciągle uczę się dbać o siebie w mądry sposób,kochać siebie.Dziękuję💖
Poproszę o jeszcze więcej o parentyfikacji, ponieważ to głębokie, mocne, prawdziwe i potrzebne, dziękuję ❤ z wdzięcznością
będzie w najnowszej książce !
Pięknie i z delikatnością i subtelnością poruszony problem. Jestem pewny, że właśnie ten podcast jest dla wielu tym pierwszym promykiem który przeszedł przez zbroję i rozpoczął proces naprawy.
❤️👑🌷
Kocham Panią, Agnieszko. Słuchając, czułam się przytulona i zrozumiana. Dziękuję,tez dużo zrozumiałam🌹
dziękuję - lubię być kochana :)
Dziękuję. Zrozumiałam dlaczego tyle razy nie miałam siły na proste rzeczy. Dlaczego nic nie pamiętam z dzieciństwa. I jeszcze parę innych objawów.
Bardzo lubię Pani słuchać . Co Pani mówi i jak mówi.💐
dziękuję
Pani kojący głos relaksuje... dziękuję
🌼
Każde słowo, które Pani wypowiedziała było do mnie. Dziękuję z całego serca za tę wiedzę przekazywaną z taką czułością i delikatnością. Uczę się od Pani być szczęśliwą i prawdziwą. Uczę się dbać o swój dom.
warto!
Dzień dobry! P. Agnieszko, jak to jest, że jak Pani słucham, to czuję jakby mówiła Pani o mnie. Za parę dni kończę 62 lata, a ciągle czuję się jak dziecko, które było bite i molestowane przez ojca. Mama bardzo często chorowała i ja musiałam wiele w domu robić. Mam na sobie taką zbroję, przez którą prawie nikt nie może się przebić. Dzięki Pani w końcu dociera do mnie, że ja też zasługuję na dobro i czułość. Dobrego dnia 🌻!!!
Dobrego dnia !
Kochana p.Agnieszko... dziękuję 😘👍 to okrucieństwo które mi zgotowano ja przekazałam moim dzieciom... dobrze że są w terapii...
Piękne jest to/optymistyczne co mogę z tym zrobić...i że chcę...♥️
🔥🌼
Wspaniała i bardzo przydatna wiedza zaczynam już od dziś pracę nad sobą i moimi zranieniami, dziękuję❤
❤️
Pani Agnieszko, słowa mądre i poruszające, jak wszystkie Pani wykłady i rozmowy. Na każdy czekam i słucham z ciekawością. Dzisiejszy niby oczywisty, a jednak poruszył mnie bardzo głęboko. Jak czytam w komentarzach wielu osób: "był o mnie". Jestem bardzo wdzięczna za pomoc w zdobywaniu świadomości ciała, umysłu i duszy i dziękuje za rady - bezcenne. Pozdrawiam i czekam na więcej...
będą kolejne :)
Wspaniały filmik ❤
Bardzo dziękuję ❤
Pani Agnieszko, jak zwykle trafia Pani w punkt. Dziś moja zbroja uwiera mnie bardzo, ale nie widzę szans, by ją skutecznie "rozpuścić". Mam tyle komfortu, że mogę się dziś wypłakać. Dobre i to... Dziękuję, że mi Pani przypomniała o mnie :)
Odkąd biorę antydepresanty nie umiem płakać... dzisiaj słuchając Twoich słów tak bardzo chciałam płakać... DZIĘKUJĘ 💙
proszę :)
A ja mimo ich zażywania płaczę , bo to jest potrzebne
To o mnie.. Temat mi znany od kiedy zaczęłam pracę nad sobą, ale nigdy jeszcze nie słuchałam, nie czytałam o tym w tak jasnej postaci, sposobem jakim Pani przedstawia. Świetne ♥ dziękuję
dziękuję
Dziękuję za ten podcast Pani Agnieszko ❤️. Życzę wszystkim i sobie tego momentu w życiu, w którym człowiek z miłością potrafi spojrzeć na swoje traumy i uleczyć je. "Jest taka cierpienia granica, za którą się uśmiech pogodny zaczyna" - o tym momencie myślę tymi słowami Czesława Miłosza.
dziękuję
Tak, to wszystko o mnie. Próbowałam zacząć żyć od nowa już wiele wiele razy. Spróbuję jeszcze i ten raz. Pierwszy krok -ok, rozumiem, dziś pójdę wcześniej spać..., ale -co dalej? Mam już dużo lat i nie chcę zmarnować tej resztki życia która mi została...
Polecam poszukanie innych kroków
Małe zmiany na rzecz dbania o siebie
@@agnieszka.kozak.ak75 pierwsza mysl- ok, będę walczyć... Potem - acha, znów walczyć 🙂🥰
DZIĘKI, coś zadziałam🙂😘❤️
Proszę być czułą dla siebie
Walka męczy
Delikatność pozwala być dla siebie dobrą
@@agnieszka.kozak.ak75 dzięki 🙂😘❤️
Bardzo w punkt, jak zawsze☺️
Mnie najbardziej ujęło dziś to jak mówiłaś o terapii jako powolnym procesie dawania sobie czułości i rozpuszczania zbroi śmierci. Tak właśnie dzieje się u mnie. Dwa lata temu podjęłam decyzję o terapii i dziś wiem że to jedna z najlepszych decyzji w moim życiu. Nareszcie czuję że żyję w pełni!❤
brawo!
Dziękuję za to co Pani robi. Wiele do mnie trafia i coraz więcej mechanizmów rozumiem. Dziękuję. Dziś zrozumiałam dlaczego nigdy nie korzystałam z pomocy psychoterapeuty .... Dziękuję ❤️
zachęcam do skorzystania
szybciej można zająć się sobą
@@agnieszka.kozak.ak75 pracuje od dłuższego czasu sama ze sobą , jest lepiej ale jeszcze sporo pracy przede mną 🙂pozdrawiam serdecznie ♥️
Dziękuję Agnieszko🙏🏻❤ Cały filmik przepłakałam bo to o mnie. Jest jednak bardzo pozytywna strona dla mnie bo właśnie uświadomiłam sobie, że do 20 roku życia byłam dzieckiem niewidocznym dla zwłaszcza mamy kolejne 25 lat nagle stałam się widoczna ale tylko dlatego że mama zachorowała stałam się rodzicem dla mamy. Jak od 1,5 roku wreszcie postawiłam granice to okazało sie, że mama świetnie radzi sobie mimo choroby.
Dziękuję Agnieszko bo to otworzyło mi oczy, że wiele zrozumiała i uwolniłam wiele emocji ciała również.
Pozdrawiam Cię serdecznie 🌞🌻 i czekam na kolejny filmik🙂
płacz robi przepływ - na życie!
@@agnieszka.kozak.ak75 Dziękuję🌻
Cudowny podcast. I tyle jeszcze w sobie do "naprawienia". Dziękuję Pani Agnieszko ❤️
❤️
Boziu , jak ja bym chciała trafić na taką psychoterapeutę jak Pani . Mieszkam w dużym mieście i nie mam szczęścia...
warto szukać :)
Dzien dobry. Mialam chorą mamę na psychozę maniakalno - depresyjną, tate, ktory pił. Trojke rodzenstwa pod opieką. Od 17 roku zycia bylam totalnie dorosła. Zrezygnowalam z milosci, doktoratu by wyręczać narcystyczną matkę. W koncu trafilam na psychoterapię- to obudzilo mnie do życia, zaczelam wracac do siebie. Zbroję trudno zrzucic, mozna tylko zmiekczyc, polamac ale ona jest juz z nami do konca. Slucham Pani i dziekuje. Pani slowa i glos pomagaja, daja spokoj. Pozdrawiam
tak, zawsze coś zostanie, ale można jednak znaleźć kawałki, w których można się przytulić bez zbroi :)
@@agnieszka.kozak.ak75 Dziękuję.
Dziękuję Agnieszko. Dla mnie osobiście to ważny temat. Wspaniałe się Ciebie słucha :)
dziękuję bardzo !
Bardzo trafna diagnoza Pani Agnieszko. Wychowany przez władczą Matkę i pożucony przez Ojca przeżyłem i przeżywam to o czym Pani mówi. Obudowany w zbroję trwam dalej. Serdecznie pozdrawiam.
Dziękuje Pani, odechciało mi się ratować innych, ja jestem ważny i nie jestem egoistą
Ważne żeby wziąć najpierw odpowiedzialność za siebie
Piękne i prawdziwe słowa
Czekam z niecierpliwością, pozdrawiam. 😍
Bardzo dziękuje za ten wykład! Dużo ważnych i poruszających teści! Dużo zrozumiałam ! A uniesione ramiona teraz rehabilituje!
warto je opuszczać - nie mamy już się czego bać !
@@agnieszka.kozak.ak75 niby nie mamy się czego bać ale - tak jak Pani powiedziała - wszystko zapisane jest w ciele. Nagle np łapiemy się nagle na tym ze jesteśmy nieruchomi ze strachu, ciało aż boli od bezruchu i głowa chce je poruszyć ale psychika powoduje ze jesteśmy jak słup soli.
@@agnieszka.kozak.ak75 właśnie uczę się żyć opuszczjac ramiona i na głos mówię do siebie : nie bój się, już nie ma potrzeby kurczyć ramion i chować w nie głowy. Jednak to jest silny odruch że aż boli. To staranie się spina całe ciało. A naprawdę już nic nie muszę innego tylko zatroszczyć się o siebie. Dziękuję 💖 💗
To dodaje odwagi,że to co najgorsze,już się wydażyło.Piękne to o umieraniu,po kawałku.Pamiętam to z dzieciństwa,potem małżeństwa.Dla dziecka,to koszmar,to zaprzeczenie sobie,co czuje,ten lęk o utratę miłości najbliższej osoby.W moim przypadku matki.
dla dziecka to koszmar
dorosły może coś z tym zrobić
Świetny podcast
dziękuję
Poruszające dziękuję
dziękuję
Dziękuję, to również o mnie.
A myślałam, że to co czuję to tylko mój wymysł. Fanaberia.
to, co czujemy jest zawsze prawdą - uczucia są prawdziwe
Pani praca jest bardzo cenna ❤
Dziękuję
Nie wierzę w przypadki, akurat dzisiaj musiałam tu trafić, bardzo dziękuję za te słowa i nadzieję, krok po kroku, warstwa za warstwą, i chociaż życia już popołudnie jest szansa, że będzie cudnie 😊
Ważne że będzie bezpiecznie 😊
Nie. Nie "musiał być opiekunem dla dorosłego" - to nie jest warunek powstania tej patologii. Wystarczy, że dziecko musiało sobie z czymś (np. z własnymi potrzebami) samo radzić, choć nie było nikogo, kto by mu pokazał, jak.
To też prawda
Dziękuję za te słowa. Tak mocno poczułam to wszystko o czym tu słyszałam, że mam ochotę przytulić się z miłością. Nawet jeśli nie ma mnie kto inny przytulić zrobię to sama.
to cudowny początek!
Świetny podcast. Dziękuje❤ bardzo rezonuje ze mną❤
dziękuję
Znam takiego “bohatera w zbroi”, który mówi, ze on juz taki jest i nie ma zamiaru nic z tym zrobic. Pozostaje tylko patrzec jak sie kompletnie wyniszcza. Proponowalam psychologa ale nic z tego mu w glowie. Dotyka pani problemu kulturowego i psychologicznego zarazem, i to jest bardzo cenne. Wielu ludzi myśli, ze osobowośc jest czyms stałym i nie da sie juz nic z tego wyrzezbic, a tak nie jest.
możemy wybierać
możemy się zmieniać
możemy pięknie żyć w każdym wieku!
Dziękuję ❤️ uwielbiam Pani podcasty 🌷
dziękuję
Kocham te podcasty :-)
dziękuję
Bardzo dziękuję, pozdrawiam serdecznie :)
🌼
Dwóch godzin nie obierałam ziemniaków ale napewno obierałam je perfekcyjnie 😉 uwalniam emocję sama Kodem Emocji.Chętnie zapoznam się z metodą o której Pani mówi.Ale na więcej już nie jestem gotowa a może inaczej chyba już nie chce.Serdecznie Panią pozdrawiam 😊
zawsze warto być gotowym na czułość dla siebie
Bardzo miło spędziłam kilka lat w internacie czułam się tam jak ryba w wodzie.Nigdy nie tęskniłam za domem.Bo byłam kochana.Co tydzień byłam w domu.
Dziękuję za zrozumienie I wsparcie.
Dziękuję 🤗 💕
dziękuję
Bardzo dziękuję ❤️. Tak bardzo pasuje do mnie.
❤️
Tak moja zbroja tak mocno mnie usztywniła ze przeprostowala mi kręgosłup piersiowy. Tam gdzie mieszka moje serce jest sztywno, ciasno i nikt nie ma dostępu. Będąc taka wadliwa że nikt mnie nie kochał a każdy krzywdził musiałam wyprzeć sie siebie, porzucić. Rozpacz, która mieszka we mnie nie sięga dna ale nie ustaje pytać Dlaczego??
można zacząć pytać - co mogę z tym zrobić?
@@agnieszka.kozak.ak75 🤗💙
Pani doktor pilnie proszę o samookaleczaniu się dorosłych ( dlaczego , jak sobie taką osobą może sama pomóc itp.) Dziękuję ❤️
Rekomenduje pójście do psychiatry
Dziękuję ❤
Każde słowo jest o mnie.
wspieram
No to wsadziła Pani kij w mrowisko! Uważałam , że dzieciństwo to było i temat zamknięty . Okazuje się , że to co teraz zbieram „plony” to też z dzieciństwa . Nie wiedziałam , że ja tą zbroję mam. Teraz, oczywiście , przed ważną dla mnie decyzją pytam swego ciała czy jest na to zgoda , ale skoro jest zbroja z dzieciństwa to co ja teraz zrobię ?
ciało Pani odpowie - napięciem lub spokojem :)
Pięknie z dobrem ❤️
:)
To smutne, że jestem uwieziona w takiej zbroi i mimo terapii nie mogę do siebie trafić. Nie mam w sobie nawet szczeliny. Właśnie uświadomiłam sobie że w taką zbroję wciskam moje dziecko żeby nikt go nie skrzywdził, a ja sama je chyba ranię, bo nie wiem co jest dobre, a co złe, co nirmalne, a co zaburzone. Nie chcę tego a nie wiem jak można inaczej. Dziękuję za ten wykład
to pięknie, że Pani to sobie uświadamia - warto to zmienić !
Pieknie dziękuję. Bardzo tego pragnę ale nie wiem jak i od czego zacząć.
Polecam warsztaty pracy z ciałem, psychoterapię, grupę rozwojową
Dziękuję. Posłucham Pani rad i rozejrzę się za tymi propozycjami. Szkoda, że Pani jest tak daleko. Pozdrawiam i życzę dobrego dnia
Dziekuje❤️
❤
❤️
dobra zbroja nie jest zła, zbroja śmierci brzmi przerażająco. To my decydujemy kogo gdzie wpuszczamy, dokładnie tak.
Wiem że brzmi przerażająco bo jak się jej przyjrzeć to jest przerażająca
❤❤❤❤❤❤❤❤❤
❤️👋
@@agnieszka.kozak.ak75 Dziękuję za Pani profesjonalizm,ogromną wiedzę i asertywność , której zdecydowanie brak polskim psychologom ,tak mężczyznom,jak kobietom.Słuchając Pani wiem,że jeżeli coś miałoby się powieść to tylko idąc tą drogą,której przewodnikiem jest Pani.Piszę to w zasadzie ,jak to mówią,sobie ,a muzom.Moja żona umiera ,a ja ,cóż ,czasu za mało.Mimo to serdecznie pozdrawiam,a praca Pani zasługuje na najwyższe uznanie!
Dziękuję!
Moc empatii I wsparcia posyłam z ❤️
To o mnie,dziekuje
Dzięki Aga
polecam się :)
Słucham i czuję jakiś opór....jakby za dużo, że nie chcę przesadzic w druga strone, ze to ze jako dziecko tez mialam obowiazki, to ....tak musiało być.
Nie chce tkwić w roli ofiary...nie wiem...dziś czuję opór słuchając.
Czy to pancerz jest zbyt gruby....
Pani Agnieszko- pozdrawiam ciepło.
opór to ważna informacja
przed czymś chroni
9:26 9:30
Płacze jak bóbr pani Agnieszko...
Niech płynie!
Ja tez
mam wrazenie ze to glownie kobiety.
niekoniecznie
Kończę studia na kierunku Psychologii, kieruje się na szkołe psychoterapii. Bardzo często słucham wielu podcastów ale chyba nikt nie jest w stanie przykuć uwagi swoim głosem tak jak Pani, Świetna robota, oby jak najwięcej materiałow z Pani strony. :)
będę robić kolejne :)
❤️
:)
Cała prawda o mnie. Od połowy filmu zanosiłam się od płaczu. Pozwoliłam sobie wypłakać mój żal i ból uwięzione w ciele od dzieciństwa. Tak wiele razy umierałam po kawałku jako dziecko, że teraz nie potrafię żyć w pełni. Nawet nie potrafię być sobą do końca, ta przemoc wobec samej siebie towarzyszy mi nadal. Ciało też boli. Od ponad roku jestem na terapii i uczę się wyrozumiałości i bycia dobrą w stosunku do siebie. Po wielu latach bycia dzielną, odpowiedzialną i perfekcyjną to bardzo trudne.
Dziękuję za to, co Pani robi ❤️ Dzięki Pani mam większą świadomość, co się we mnie wydarzyło a to z kolei daje mi nadzieję, że uda się jeszcze to moje życie zmienić na lepsze, że wrócę do siebie ❤️
Dla mnie to jest najpiękniejszy wykład na temat parentyfikacji ze wszystkich jakich słuchałam. Bardzo jestem wdzięczna i serdecznie dziękuję. Akurat jest mi bardzo potrzebny, bo jako najstarsze dziecko alkoholika byłam odpowiedzialna za siostry, za obojga rodziców ( trauma z wojny i prześladowania polityczne zniszczyły mamę i ojca) i za zwierzęta na gospodarstwie. Do dzisiaj jest mi trudno się zrelaksować i nie umiem się bawić ale uczę się tego jako babcia. Późno ale lepiej niż wcale. Przykłady jakie Pani użyła w wykładzie pomogły mi uwierzyć sobie. Wspaniałe połączenie gorzkiej prawdy z optymistycznym zachęcaniem żeby zadbać o ten „dom w którym teraz mieszkamy.” ❤ za wiedzę ❤ za dar edukacyjny i ❤ za ❤
dziękuję
Kochana Pani Agnieszko.Gdy Panią slucham wyobrażam sobie że jest Pani moją mamą.Tak chciałabym być prowadzona gdybym miała wybór lata temu.Mam 50 lat a dopiero teraz z Panią leczę swoje rany o których nikt nie wie.Jestem Pani wdzięczna za każde słowo i za to że Pani jest . Dopiero teraz czuję się jakby mnie ktoś przytulił 🥰🌹🌹🌹
❤️
Mam podobnie,
🤗
Dziękuję Pani Agnieszko za kolejny wartościowy przekaz. Jest Pani rewelacyjnym psychologiem i wspaniałym człowiekiem. Dziękuję za to co Pani robi. Jestem wdzięczna, że "spotkałam" Panią na swojej drodze. 🙏💙
Proszę się rozgościć u mnie :)
Z tego miejsca mogę podziękować moim Rodzicom, że miałam dzieciństwo. Z ich ust, gdy inne dzieci były angażowanie w pracę dorosłych słyszałam: " Moje dziecko jeszcze się w życiu narobi. Teraz ma czas na beztroskie dzieciństwo, na zabawę". ♡♡♡ "Słyszę" te słowa do dziś, choć Rodziców już nie ma😔♡
super, że były też takie domy!
Cudnie tak mieć
Czy mogę spytać czy łatwiej jest pani w życiu niż tym wykorzystywanym i nie kochanym dzieciom ?
Dziękuję❤
@@tereskaskbicka1938 Nie wiem czy łatwiej, bo nie jestem " w skórze " dzieci wykorzystywanych, nie potrafię się wypowiedzieć z ich perspektywy. Mogę powiedzieć tylko że mam dobre życie. Uważam, że żyje tak jak wybrałam, nikt do niczego mnie nie zmuszał. Mam pełną świadomość swoich wyborów. Myślę, że gdy mamy szacunek do siebie wybieramy najlepiej dla siebie, a życie to weryfikuje. Jeśli masz jakąś lekcję do odrobienia to i tak będziesz zmuszona ją odrobić. Życie Ci tego nie oszczędzi. Nasze myśli kreują naszą rzeczywistość... warto podjąć ten trud i brać za nie odpowiedzialność.
Bez odpowiedzialności, czyli świadomych decyzji, stajemy się bezsilni. Czujemy, że nie jesteśmy w stanie żyć lepiej. Branie odpowiedzialności za siebie i swoje życie daje poczucie kontroli i jest warunkiem budowania silnego poczucia własnej wartości. A to od niej zaczyna się każda zmiana. Nadal uczę się żyć i myślę że ta nauka będzie towarzyszyć mi do końca. Pozdrawiam serdecznie❤❤❤
Pani ciepły, spokojny głos i treści, balsamem dla mojej duszy. Dziękuję.☺️❤️
dziękuję
Pani mowi zbroja , a ja budowalam mur zeby nie bolało. Wmowilam sobie ze nie czuje , ze nie boli . To udawanie , zaprzeczanie uczuciom . Oszukiwalam sama siebie. Jak z tego wybrnac , to trudne . Niby jestem a jakby mnie nie było. Jak wrócić do siebie. Basia z lasu. 🌲🪶🌳🐿️
Fajnie w pani filmach jest to że nie robi pani zbędnych wstępów , nie prosi pani o substkrybcje. Od razu pani przechodziłam do zagadnienia. Dziękuję 🙂
jak ktoś będzie chciał subskrybować to to zrobi :)
Tak to jest niespotykane.
Tak jakbym słuchał o sobie.... mam teraz 27 lat i dopiero od jakiegos czasu 4-5 lat pomału zaczynam się sobą interesować sobą... byłem na każde skinienie innych tylko nie na swoje... ,,pożyczałem'' innym pieniądze a nikt mi ich nie oddawał, usługiwałem, chciałem akceptacji😢 czasu nie cofne
Złość odłożona w ciele (nie wyrażone emocje odłożone w mięśniach, gardle,bólach głowy...) _to wcale nie jest oczywiste...to dla mnie nowa informacja.
Kiedy nie można wyrazić złości to nie można wyrazić innych emocji... to też nowe dla mnie
Jeden mały zgon...
To na pierwsze przesłuchania zatrzymało mnie najbardziej.
O rodzicach nie chcę tu pisać...
Ale o sobie jako ojcu ...seryjnym zabójcy... mężu seryjnym zabójcy (w zbroi śmierci) będę długo myślał.
Dzięki za" coponiedziałkowy" przebłysk światła.
Pozdrawiam...Jacek.
uff bałam, że będzie "banalnie" a jednak coś poruszyłam :)
Jakież to jest dobre! Jestem nieustająco pod wrażeniem niezwykłej klarowności i prostoty przekazu w przekazywaniu głębokiej wiedzy. Robisz to, Agnieszko, w taki sposób, że w spokoju aktywują się miejsca starego bólu.
Wychodzą i wołają do "nosiciela": "Tu, tu! Jeszcze ja! Mną się zajmij!".
Wspaniały dar. Dziękuję. ❤️
dziękuję
Dziękuję bardzo za ten cenny przekaz. Uważana byłam zawsze za osobę silna i bez emocji. Dzisiaj po wielu latach radzenia sobie samemu z problemami no bo ja" muszę" i troszczenia się o innych
zrozumiałam co tak naprawdę nosiłam przez całe życie. Jeszcze do końca jej nie zrzuciłam i jeszcze trochę ciśnie ale dużo już zmieniłam w moim życiu.
Pozdrawiam serdecznie 🥰
pozdrawiam!
Cały ja..
Na szczęście chodzę na terapię.
Potwierdzam terapia to jest "luz" w porównaniu do bycia ratownikiem / wojownikiem, uważnym na cały świat. Tylko nie na siebie.
Zachęcam dacie radę :)
Jestem osobą wierzącą i zamadlałem emocje i problemy. Nie działało.
Ok mogłem się wyciszyć i więcej znieść.
Blokowałem złość. Jezus chciał żebym poszedł na terapię...
Medytacje wschodnie działają podobnie.
Nie rozwiązują problemu. Też wcześniej próbowałem.
Powiem, tak można tą zbroję pomału demontować ;-)
Odwagi dla tych którzy się wahają.
Dacie radę.
o tak wiele osób zamadla
trzeba zrobić porządek z tym co nieuporządkowane
samo nie przejdzie
@@agnieszka.kozak.ak75 Kiedyś odkryłam, ze w ciele podczas sesji masażu - rozluźniania powięziowego moze się to się pokazywać na dwa sposoby: albo jako silne napięcie, nieraz z licznymi ruchami mimowolnymi, albo jako brak połączenia z ciałem - ciało jest luźne, ale w kontakcie daje wrażenie, jakby nikogo czującego w tym ciele nie było!
Pani Agnieszko, bardzo dziękuję za kolejny bardzo wartościowy film.
:)
Dziękuję za komentarz i zrozumienie napięć które mnie dręczą i nie pozwolą pokochać siebie Dziękuję BOŻE Ojcze za wyjaśnienie a teraz proszę o pomoc w pracy nad pokochaniem siebie AMEN .POZDRAWIAM 🙂❤
:)
Nie miałam dzieciństwa tak jak nie mieli moi Rodzice i tak przekazali tzw pałeczkę dalej. Życie odpowiedzialnych jest bezwartościowe, wszystko dla innych nic dla siebie. Dziękuję za wykład.
👑
Dobrze jest być już w miejscu, z którego to widać. Tam rodzi się nadzieja. ❤️
Bardzo Pani dziękuję za ten film, tak długo próbowałam znaleźć co to jest co mnie tak powstrzymuje, żeby ruszyć do przodu, dzięki Pani odkryłam kolejny schemat, aby łatwiej żyć, dziękuję za każdy film ,bo nie jeden tak pomógł :) Pozdrawiam serdecznie ❤️
dziękuję
Dopuściłam do siebie swój lęk,swój wstyd i swój gniew oraz cierpienie.Potem pojawiło się współczucie,wdzięczność i duma.To prawda,że jeśli poznamy siebie,zrozumiemy też innych .Cały ten świat i ukrytą w nim mądrość.Dziękuję za drugie życie ,Bogu w którego wierzę i ludziom w drodze.
👑
Każdy boi się ,,demona",którego nosi w sobie.Każdy boi się spotkania z samym sobą.Każdy chce oglądać to w co wierzy. Może to mądre ? ,,Wiara,nadzieja i miłość".
Bardzo dziękuję za ciekawy podcast. Jak zawsze przedstawiła Pani konkretne, rzeczowe treści w sposób przejrzysty, komunikatywny, zrozumiały, poparty przykładami. Z przyjemnością słucha się Pani, a w pamięć zapadają ważne i tak bardzo przydatne treści. Z niecierpliwością czekam już na następny Pani wykład, te, które wysłuchałam do tej pory - pomogły mi zrozumieć siebie, swoje zachowanie, wskazały i wskazują, jak pracować nad sobą. Jeszcze raz dziękuję Pani Agnieszko❤️
👑
Pani Agnieszko uwielbiam Panią słuchać. 😘 ten wykład wydaje mi się że jest z mojego życia .
dziękuję - to ważne dla mnie, że trafiam :)
Ja mam poczucie że słucham o swoim dzieciństwie. Też miałem takie wewnętrzne wojny (bóle głowy bóle brzucha że nawet leżałem kilka razy w szpitalu). Ale dobrze że obecnie mamy takich mądrych terapeutów.
Zbieram "umarte" kawałki i ożywiam je🥰