Jejku jestes naprawde jedna z bardzo malego grona wartosciowych osob na polskim yt ktore przed kamera sa bardzo naturalne❤️ mam nadzieje ze nie znikniesz z internetu
Mogłabym się wrócić do czasów liceum ale tylko z tym doświadczeniem i nastawianiem do życia, które mam teraz. Ach szkoda, że tak się nie da :) cieszę się, że czasy nastolenie mi już minęły. Mimo, że dobrze się uczyłam i mialam dobre wyniki, nauczyciele w Polsce nie wspierają uczniów, nawet tych dobrych. Przynajmniej ja się z tym nie spotkałam. Ciągle byłam nie wystarczająco dobra. Kiedy powiedziałam nauczycielce od matematyki, że wybieram rozszerzoną matematykę, powiedziała, że sobie nie poradzę. Do tej pory pamiętam te słowa. A po zdanej maturze wyjechałam do Irlandii i dostałam się na studia na kierunek ścisły :) A po drugie kiedyś wracając z uczelni widziałam dzieci z podstawówki, które biegały na bieżni podczas WF. Pani która czekała na mecie mówiła do każdego, że super biegnie i cieszyła się nawet gdy ostatnie dziecko przebiegło na metę i gratulowała mu. Myślę, że tym właśnie różni się szkoła polska od irlandzkiej (nie wiem jak jest w innych krajach). To jak wspierają nawet tych którzy nie są najlepsi bardzo mnie wzruszyło. Takie dziecko, które dziś przebiegło na metę jako ostatnie, z odpowiednim wsparciem i motywacją od nauczycieli może w przyszłości wygrywać :) Tego mi właśnie brakowało w polskiej szkole. Pozdrawiam
Byłam na jednych studiach. Nauki było tyle, że nie dało się robić nic poza samym studiowaniem (studia dzienne), cały czas się uczyłam, potraciłam znajomych, siedziałam na uczelni od 8 do 20. I nie było po tych studiach przyszłości, nie było pracy. Mimo iż same studia mi się nawet podobały, zauważyłam że w ogóle się nie rozwijam i tracę na sobie. Postanowiłam po dwóch latach zmienić studia na takie, które są lżejsze, ale jednocześnie są po nich perspektywy zawodowe. Uważam że była to najlepsza decyzja od skończenia liceum, bo teraz oprócz studiowania, jestem w stanie jeszcze trochę na siebie zarobić (a co za tym idzie mieć większą kontrolę nad swoim życiem) i udzielać się społecznie w różnego rodzaju organizacjach i eventach. Przychodzę do domu szczęśliwa, czuję że się rozwijam. Dalej myślę czy na pewno studiowanie jest dla mnie. Ale co słyszę od ludzi? "Ja bym nie mógł tak stracić dwóch lat", "poczekałabyś jeszcze 1,5 roku i miałabyś inżyniera", "zmarnowałaś sobie dwa lata". Ludzie komentują to w milszy albo gorszy sposób, w 90% negatywnie. A jak dla mnie to nie straciłam dwóch lat, tylko wygrałam te 1,5 roku i zyskałam życie. Więc jak najbardziej rozumiem twoją decyzję i podziwiam za wszystkie podróże i prace które przeszłaś w poszukiwaniu siebie. Naprawdę dziękuję za ten filmik, może otworzy ludziom oczy.
Polecam też studia popołudniowe/ weekendowe :) Moi znajomi z licem kończą już studia i jeszcze nikt nie zapytał mnie o to ''wow nie żałujesz?'' - czego? Że zwiedziłam kawał świata, dobrze idzie mi zawodowo, jestem szczęśliwa i studiuję? :D Pls! Każdy ma inną drogę i metody :) Powodzenia, super, że jest Ci lepiej! :)
Mam 16 lat, zaczęłam liceum. Od września jestem kłębkiem nerwów, a stres wypełnia znaczną część mojego dnia. Codziennie czuję jak wszyscy dookoła wywierają na mnie presję. Wizyty u dziadków kończą się słowami "ucz się, bo to jest najważniejsze", co przybija mnie jeszcze bardziej. Dopadają mnie myśli, że nie poradzę sobie w dorosłym życiu. Że nie zdam tej matury, nie dostanę się na studia. Odechciewa mi się wszystkiego...
Jestem w liceum Plastycznym, ludzie nie wiedzą jak wiele pracy kosztuje taka szkoła. Idziemy dwoma tokami nauczania artystycznym i zwykłym jak dla liceów ogólnokształcących i spędzam w szkole po 11 godzin dziennie a od rodziny słyszę, że przecież ja nic nie robię w tej szkole i że teraz to już tylko dobre studia uratują moją przyszłość A gdy mówię , że chce iść na Asp to słyszę ,że przecież to uczelnia dla głupków i że marnuje swój czas... Ale wiecie co ja dalej będę szła za swoim i pracowała jak mrówka bo to moje marzenia i moje życie i to ja mam je przeżyć a nie rodzice czy nauczyciele ... ❤❤
W gimnazjum nakłaniano mnie z koleżanką abyśmy też poszły do liceum plastycznego. Nikt prócz nas nie wiedziałam ile czasu trzeba poświęcić nad sztuką. Oczywiście wybrałyśmy inne szkoły i zawody. Malunek i rysunek to moje hobby, a pasja to już co innego :)
Olu, swietny filmik! Powtarzanie na upartego, badz co badz dzieciom, czy osobom bardzo mlodym w wieku lat nawet 16, ze musza teraz koniecznie wiedziec, co chca rabic CALE ZYCIE, jest nie tylko irytujace, ale mega stresujace I krzywdzace. Osoba która znam poszla za glosem rozsadku na studia I co? Po pól roku nabawila sie zalamania I odpadla z tego stresu. Dla mnie koncówka liceum tak sie zlozylo, ze byla dobra zabawa, ale nie mialam pojecia na jakie chce isc studia, I jak oswiadczylam rodzinie, ze moze na zadne, to prawie zeszli na zawal. Ale byla afera.... Wyjechalam za granice na wakacje, mialam sie nad studiami zastanowic... I tam juz zostalam ;) zrobilam sobie gap year, teraz studia owszem zaczelam, ale póltorej roku temu w zyciu bym nie pomyslala, ze to bedzie za granica. I ze artystyczne. Nawet sobie nie wyobrazam jak by moje zycie wygladalo gdybym wtedy posluchala "doroslych", nie ma opcji....
U mnie na szczęście w liceum nie było takiego nacisku... wiadomo było więcej nauki niż w gimnazjum, ale sielanka była taka sama 🙂 dużo osób zrobiło sobie gap year... ja poszłam od razu na studia i po pierwszym semestrze zrezygnowałam... zrobiłam sobie przerwę i potem dopiero szkołę policealna zawodowa i w końcu robiłam to co lubię ! Mam tyle lat co ty i obecnie jestem juz 2 lata za granicą, wiele przeżyłam, dużo fajnych rzeczy mnie spotkało - a tak to ciagle bym była na studiach.... nauczyłam sie języka i od października startuje na paryskim uniwersytecie - dopiero teraz w wieku 23 lat jestem gotowa na studia. Warto poczekać 🙂 pozdrawiam cie !
Bardzo mnie inspirujesz. Zawsze dobrze potrafisz doradzić i pomóc. Cieszę się, że na RUclips są takie kreatywne osoby, które potrafią przekazać tyle pozytywnej energii i szczęścia. Dziękuję ❤️
Jestem w ostatniej klasie gimnazjum i z tego co widzę wszyscy moi rówieśnicy mają zaplanowany najlepszy scenariusz na swoje życie aż po jego kres. Ja niedługo muszę wybrać kolejną szkołę, a na nic sensownego nie potrafię się zdecydować. Niby wiem w czym jestem dobra, ale znając życie wszystko się może pokomplikować. Ważne, że gdy się wreszcie zdecyduję, w każdej chwili będę mogła zmienić chociażby profil i to zawsze jest jakieś wyjście. Gorzej byłoby gdybym zaplanowała całą drogę kariery, a gdybym wypadła z rytmu, niepotrzebnie bym się obwiniała.
myślę, że powinnaś zastanowić się nad tym, których przedmiotów bardzo nie lubisz lub sprawiają ci trudności, żeby od razu wykluczyć niektóre profile, a później wybrać z tego co zostało, a jeśli to po jakimś czasie nie będzie ci odpowiadało, to pewnie można zmienić klasę lub ewentualnie rozszerzenia;)
jestem w 2 klasie liceum.. nie planuję iść na studia, bo do żadnego kierunku się nie nadaję a jak już się jednak nadaję to muszę mieć jakiś rozszerzony przedmiot, a ja jestem na biologii z której po prostu leżę. Dodatkowo czuję codziennie, że jestem na skraju załamania i mimo wielu przyjaciół, w środku czuję się samotna. Denerwuje mnie te życie, chcę mieć to wszystko za sobą.. wybaczcie za użalanie się tutaj, ale nie potrafię tego nikomu powiedzieć
nie wiem jak, ale gwarantuję, że wszystko się ułoży. ja 4 razy próbowałam, aż w końcu znalazłam uczelnię, którą jakoś znoszę. dasz radę, ja dałam, więc każdy da :)
Aleksandra Szejnoga Olu dziękuję. Porozmawiałam z moją mamą i jest już lepiej, zaczęłam wierzyć że w końcu coś dla siebie znajdę :) dziękuję za wsparcie, uwielbiam Cię
Milka 사랑해 hej, hej, hej! Stop. To, że teraz leżysz z jakiegoś przedmiotu, to nic nie znaczy. Nic. Ja w drugiej klasie liceum usłyszałam, że w rok nie nauczę się na rozszerzoną historie, więc nawet się za to nie brałam. Poźniej poznałam kolegę, który w jeden semestr nauczył się do matury z rozszerzonej matmy i zdał na 86%. Wydawało mi się to kosmosem, aż sama poszłam na studia i zaczęłam uczyć się takich ilości materiału, o których nigdy by mi się nie śniło, że dam radę zapamiętać. Serio, jak chcesz i wydaje Ci się, że coś jest interesujące, to spróbuj. Nawet jeśli nauczysz się i okaże się, że to nie było to, czego szukałaś, to jednak wątpię, że będziesz żałować. Wielu rzeczy się uczyłam, jedne mi się przydają codziennie, inne nie, ale nie żałuję, że je wiem i umiem.
Jak ja się cieszę,że Cię mam! Właśnie kilka dni temu rzuciłam studia, a byłam już na drugim roku. Poczułam,że to nie to, podłamałam się, pochorowałam się.. ale dzięki Tobie, dzięki Twoim nagraniom, nie poddaję się i próbuję wszystko ułożyć na nowo. Dziękuję za wszystko!
Niestety, w gimnazjach/szkołach średnich są realizowane przedmioty, które mogą okazać się totalnie niepotrzebne. Jeżeli ktoś jest na biol-chemie i idzie na medycynę, to nie potrzebuje do tego historii. Zamiast uczyc praktycznych umiejętności jak: przedsiębiorczość, zarządzanie czasem czy szybkie sposoby nauki to są one zapychane przez przedmioty kompletnie niepotrzebne dla danej jednostki.
Jeżeli jesteś na biol-chemie to zakładam że jesteś w liceum, liceum ogólnokształcącym i powinnaś być wyedukowana na różnych płaszczyznach. W technikum są przedmioty, minn. takie jak chemia, które są tylko przez rok.
Taaaa ,,niepotrzebne przedmioty", a potem z tym brakiem wiedzy z historii na wybory idziesz i podejmujesz decyzje, które mają wpływ na cały kraj. Ucz się dziecko wszystkiego, a potem powiesz co było potrzebne, a co nie.
Tylko, że często lekcje historii to albo zlewanie wiedzy albo reżim. I wałkowanie starożytności. Taaa zdecydowanie to pomaga przy podejmowaniu decyzji przy wyborach
To jak wygląda edukacja w szkole to wiem, ale gadanie że w ogóle to jest nie potrzebne do niczego nie prowadzi. Szkoła średnia to wiedza ogólna. Nigdy nie wiesz czy za 4 lata nie stwierdzisz, że chcesz studiować historię, albo cię nagle zainteresuje.
Niestety, ale widać kto skończył szkołę średnią, a kto jest w trakcie. Mogę zrozumieć, i nawet wiem, że w większości przypadkach jest to zlewanie i brak jakiegokolwiek zaangażowania ze strony nauczycieli, ale co jak co, w życiu historia jest bardzo ważna. Trzeba wiedzieć jaka była nasza historia i wyciągać wnioski.
Jestem w klasie maturalnej w tym samym liceum co Ty, ten sam wychowawca... niestety jest dokładnie tak jak opisujesz. Mam już dość tego naganiania na studia, jakby po tym nie było przyszłości i całe życie stracone. Twój film bardzo pomógł, dziękuję :)
Przez mój kontakt z rodzicami wyprowadziłam się z domu w wieku 18 lat. Nie jest jakoś super łatwo, najpierw musiałam się przygotować do matury, teraz jestem na pierwszym roku studiów dziennych, a w międzyczasie muszę pracować, żeby mieć za co żyć. Mimo wszystko podoba mi się to "dorosłe" życie. Bardzo cenię sobie to, że teraz jestem w 100% niezależna i nikt mi niczego nie narzuca. Zmienił mi się też znacznie sposób myślenia i dlatego za nic w świecie, mimo wielu niedogodności, nie wróciłabym do bycia nastolatką.
Mam 19 lat i dopiero po 18stce moje podejście do życia kompletnie się zmieniło. Tak jak powiedziałaś w byciu pełnoletnim (bo nie chcę siebie nazywać jeszcze dorosłą) najlepsze jest to, że w końcu sam decydujesz o swoim życiu. Ja jeszcze nie czuję tego w 100%, bo kończę nadal szkołę, ale już np. zrobienie kolczyka w nosie i tatuaży było moją własną decyzją, której poniosłam i będę ponosić konsekwencje, niezależnie od tego czy negatywne, czy pozytywne. Świetny film i chociaż dopiero zaczynam brać życie w swoje ręce to podpisuję się pod tym co powiedziałaś obiema rękami i nogami
Naprawdę bardzo szanuję Cię za to jaka jesteś na yt. Jesteś naturalna i mówisz co myślisz. Jak mam być szczera to czasem mam ochotę zwyzywać nauczycieli z mojej byłej szkoły. Bardzo często mówili mi, co powinnam robić i jaki wielki nie jest mój potencjał. Przez to wszystko wylądowałam na pierwsze pół roku liceum w tej samej szkole (zespół szkół). W końcu się wkurzyłam i uciekłam stamtąd i myślę, że to była dobra decyzja. Myślę, że każda nastolatka chce popełniać swoje własne błędy, a nie być trzymaną pod kloszem. Świetny filmik
Według mnie 3/4 kierunków na "Studiach" nie ma w ogóle racji bytu. Na większości z nich ludzie uczą się mniej, niż ja w liceum, albo wcale. Państwo za to płaci, samo produkuje przyszłych 'specjalistów', którzy nie znajdują zatrudnienia i powiększą tylko dziurę budżetową, na swoich studiach nie robią nic, lub prawie nic, wiedzą, że zdadzą, bo zapłacili, albo po prostu uczelnia się ich nie pozbędzie... A z budżetu państwa idą na to miliardy złotych.. Tu powinna być reforma edukacji, a nie na jej niższych szczeblach. ŻENADA..
Zgadzam się! Chodzę na taką-sobie uczelnię (dosłownie nie uczyłam się cały semestr, moimi zadaniami było pisać durne artykuły i przychodzić na zajęcia): jedyne z czego muszę się przyłożyć to historia. Jest to uczelnia prywatna więc płacę za to sporo kasy. Dzięki temu jednak mam możliwość kontaktu z wykładowcami, którzy coś tam już wiedzieli i mimo, że się z nimi nie zgadzam to jednak coś tam przekazują. JEDNAKŻE, to nie są studia, które ubogacą życie ludzi czy wniosą coś nowego do tego świata, nie są też wymagające: Ot przyjemny kierunek, który może się przydać w pracy, jaką obecnie wykonuje. Jednak jest wiele kierunków właśnie finansowanych z budżetu, które produkują studentów TOTALNIE niepotrzebnych pracodawcy. Teraz trochę to zahaczy o feminizm, ale załóżmy, że jakimś cudem pracuję w miejscu, gdzie pracuje również facet po np. inżynierii. I ta osoba mimo tego, że mamy to samo stanowisko, zarabia więcej. I teraz gównoburze bo hurr hurr kobieta zarabia mniej na tym samym stanowisku. NIE. Kobiety w większości kończą gówniane kierunki studiów i są po prostu mniej wartościowe dla pracodawcy. To jest brutalne ale tak to działa, nie możesz oczekiwać, że po malarstwie i kulturoznawstwie dostaniesz tyle samo kasy co inżynier lol Nie każdy na inżyniera się nadaje ale świat nie jest sprawiedliwy. Ja byłam leniem, ale pracowałam często 7 dni w tygodniu żeby nadrobić to, że nie jestem ekspertem od matmy. Doświadczenie jest równie ważne (Y)
Dokładnie! Pomijając już fakt, że byłam w klasie biologiczno-chemicznej, a znaczna większość kolegów zdała rozszerzona biologię i chemię na 20-25%. I nie dość, że daje im to 50 punktów, ponieważ poziom R na większości uczelniach ma podwójną wartość, to jeszcze poszły na np. stricte chemię i teraz kończą licencjat. Bardzo się cieszę, że moje dzieci będą uczyły tak kompetentne osoby! Przerażające, że można właściwie to NIE ZDAĆ matury z jakiegoś przedmiotu, a potem zrobić z niego licencjat. Gdzie ja żyję? XD
Zgodzę się niestety. Ja się mega tym zawiodłam, bo do matury, którą zdawałam dwa lata temu, uczyłam się dniami i nocami (tak mniej więcej od listopada 3 klasy liceum), miałam cel aby napisać wszystko na min 70% (co się udało) i dostać się na wymarzoną uczelnię- Uniwersytet Warszawski. Bomba, udało się, marzenie spełnione bla bla bla. A to z czym spotkałam się na zajęciach...Ze studiów nie zrezygnowałam, było mi szkoda tego ile poświęciłam aby się tam dostać, ale ten sukces okazał się jedną z większych porażek :D Z tego co rozmawiam z przyjaciółmi, znajomymi- wszyscy mają tak samo.
Daj spokój... Mnie już nawet nie śmieszy to " To u kogo dzisiaj pijemy hehehehe? Kupiliśmy prowadzącej ciasto i gazetę, zeby se czytała na egzaminie hehehehe. Jak się wczoraj nawaliłam, to rzygałam dalej niż widziałam heheheh a rano na kacu na zajęcia i kto jest super?" u znajomych z innych kierunków... :/ PRZYSZŁOŚĆ NARODU
Uwielbiam ciebie za to że jesteś taka szczera, prawdziwa pokazujesz że w życiu nic nie jest takie wspaniałe. Ja teraz jestem w takim miejscu jak ty byłaś wcześniej. Skończyłam liceum rok temu i nie wybrałam się na studia. Teraz pisze jedno rozszerzenie i może wybiorę się w tym roku na zaoczne. Od gimnazjum miałam plany co chce studiować a teraz nic nie wiem. Bardzo jestem wdzięczna moim rodzicom że mnie rozumią, że nie jestem pewna co do studiów. Zobaczę co w tym roku się wydarzy. Mam nadzieję że jakiś przełom będzie🙂✨
Bardzo się z Tobą zgadzam! Zaraz będę mieć ostatnie naście lat i widzę, że sama pełnoletności dała mi dużo wolności i możliwości, jak np. praca dorywcza. I to jest super! Wolę byc starsza, wiedzieć coś o świecie, czuć, że mam możliwości i nie bać się życia, tak jak to było będąc małym dzieckiem, które bez mamy traci poczucie bezpieczeństwa. Dla mnie wolność jest bardzo ważna, a to daje dorosłość, gdy w końcu to my sami decydujemy o swoim budżecie, zamieszkaniu, życiu i przyszłości. Poza tym 23 latat to przecież nadal młodość, ale jak dla mnie ta naprawdę piękna pełna różnorakich przeżyć. Super filmiki :)
Wpadłam na Twój filmik przypadkiem, nawet nie wiesz jak bardzo podniosłaś mnie na duchu mówiąc "po tych wszystkich latach ja nadal nie wiem co chcę robić". Myślałam, że naprawdę ludzie zawsze wiedzą. Albo przynajmniej dobrze udają. Dziękuję za tak wartościowy filmik :)
Mam 22 studiuję stomatologię .Nie mam kompletnie czasu na jakiekolwiek pasje,czuję że zamiast rozwijać się umysłowo wręcz się cofam... tak bardzo żałuje że poszłam na te studia i nie zastanowiłam się solidnie tak jak ty i uległam presjii rodziców. Nie róbcie tego i zawsze stawiajcie na swoje !
Za 3 tygodnie są moje 20 urodziny, a ja już od miesiąca mam jakieś spazmy, że nie będę nastolatką. Dziękuję ci za ten filmik, bo właśnie mi uświadomiłaś, że płaczę za ... właściwie nie wiem czym. Aktualnie mieszkam w innym mieście, sama. Robię to co naprawdę chce, nikt mi nie mówi co powinnam robić(często robię to co ludzie mi radzą, zamiast iść za głosem serca). Udało mi się połączyć studia z pracą. Właśnie skończyłam sesję!! Uczę się w pracy wielu rzeczy, ale przede wszystkim pewności siebie :) Nie jestem pewna, czy to co studiuję, jest dla mnie, ale to nie zmienia faktu, że próbuję i wciąż szukam :) Szczerze, kocham moje dorosłe życie!
Moim zdaniem masz za mało subów porostu za mało osób Cię ogląda 🙄 Obejrzałam wszystkie filmiki ⚠️ i uważam ze jesteś naprawdę wyjątkowa ♥️ podoba mi się Twoje podejście do życia,i to jaką świetną osobą jesteś, traktuje Cię jako autorytet 🤗💞 Jesteś inteligenta,pomysłowa kreatywna,piękna ale i tez szalona za to Cię cenie 🌻 Uwielbiam Twoje filmiki i mam nadzieje ze nigdy nie przestaniesz nagrywać, bije od Ciebie takie niesamowite ciepło nigdy się nie poddawaj 😇 życzę Ci wszystkiegooo dobregooo przede wszystkim dużo zdrowia i sukcesów- tak Poprostu ♥️
Ola dziękuje Ci za ten filmik. Jestem w klasie maturalnej i wszyscy bombardują mnie pytaniami o przyszłość. Dzięki Tobie czuję nieco mniej przytłoczona :)
Chodzę do technikum i gdy skończyłem gimnazjum zacząłem żyć ❤️ oczywiście mam wrażenie że szkoła mnie ogranicza bo mam dużo zainteresowań, nie chcę mi się uczyć i wstawać o 5 a wracać o 18. Jednak poznałem ludzi którzy są mi bliscy jak rodzina, mogę się wydurniać i robić głupie rzeczy bo wcześniej byłem za mały a później będę za stary. Mogę imprezować, spać z kim chcę bez zobowiązań, pisać bloga gdzie mogę wyrażać swoje poglądy, mam czas na książki i Netflixa. Uważam że mam dobre życie ❤️ ale myślę, że jak skończę szkole będzie jeszcze lepiej bo lubię być samodzielny
pudelko_po_butach Też uwielbiam być samodzielna i jak wszystko idzie po mojej myśli. Tak bardzo mi przeszkadza jak co chwilę mama przestawia mi coś w pokoju, wyrzuca, miesza się do tego jak sobie coś gotuję, czuję się jak w klatce, osaczona. Bardzo mnie ograniczają. Narazie jestem w gimnazjum ale idę do liceum w internacie i mam nadzieję że tam będzie mi dużo lepiej :) Czuję podobnie jak ty.
Tym filmikiem utwierdziłaś mnie tylko jeszcze bardziej w mojej decyzji, w tym, że robię słusznie, nie idąc na studia po liceum. :) Jakoś nie przejmują mnie słowa - ,,nie dasz sobie rady, nic nie masz!" Chcę sobie zrobić rok przerwy i odłożyć na roczną szkołę wizażu, ale wiem, że wszystko może się zmienić. Współczuję Ci, że nie miałaś poparcia w swoich wyborach, ale dokładnie wiem co czujesz! Mam tak samo, już za rok o tej porze wszyscy będą mnie męczyć pytaniami dlaczego nie idę na studia, przecież po liceum się nic nie ma... Jestem kowalem swojego losu i nikomu nic do tego :)
Jejku jak słucham o Twoim spotkaniu z doradcą zawodowym, to aż mi się przypomniała mina takiej babeczki tez od doradztwa, która nas odwiedziła. Na pytanie co chce robić w przyszłości, jakie studia, najpierw powiedziałam, ze dziennikarstwo, ale ze ostatnio skłaniam się ku studiom filozoficznym... Nie dosc, że zrobiła minę, jakbym sie urwała z choinki, to jeszcze zaczęła mi gadać, ze to przecież takie nieprzyszłościowe, co ja chce po tym robić?! Poczułam się, że uznała mnie za jakąś tępa idiotkę, co chce isć na takie studia, by zrobić na złość dorosłym i że w ogole nie mam pojęcia o trudnosciach w znalezieniu pracy po takich studiach (owszem, zdawałam sobie sprawe, ze to mocno utrudnione, ale wierzyłam, ze majac swój wiekszy plan na przyszłosć - a ja miałam, może sie udać, i że to więcej zależy od Ciebie, a nie od kierunku, bo mogłabym studiować matematykę stosowana i być bezrobotna). Wzburzyłam się wtedy mocno w srodku i stwierdziłam, że przykre ma życie ta pani, skoro preferuje życie według prostego schematu - przyszłościowe studia i pewna praca, gdzie brak miejsca na spełnianie własnych marzeń, aspiracji, innych rozwiązań. Czasem lepiej poświęcić więcej czasu na edukacje, żyć skromnie, pracować dorywczo zagranicą, by koniec końców znaleźć idealną dla SIEBIE posadę, a nie wpasowywać się w schematy BY TYLKO MIEĆ DOBRZE PŁATNĄ PRACĘ i często się w niej nie spełniać i tak sobie egzystowac bez wyrazu. Pozdrawiam i rozumiem Twoje wybory, dałaś super radę presji dorosłych
Osobiście nie do końca się zgodzę z tym co mówisz 😊 To jak odbieramy otoczenie jest uzależnione od naszego wewnętrznego głosu. Intencje jednej osoby można odebrać zarówno pozytywnie jak i negatywnie. Ja od zawsze wszelką próbę radzenia mi odbierałam jako coś pozytywnego, formę troski. Jeśli nie po drodze mi było z tymi poradami to okej, robiłam to co uważałam za słuszne. Czasami jednak takie rozmowy były inspirujące. Nie odczuwałam też żadnej presji. Dążenie do zdobycia wyższego wykształcenia wynika z moich amibcji, nie z ambicji otoczenia.
Podsumowując według mnie złotym środkiem jest dystans do otoczenia i skupienie się na poszukiwaniu własnego Ja, a nie poszukiwaniu problemów i ataków ze strony otoczenia 😊
Tak, tak, tak. To WSZYSTKO o czym mówisz w filmiku to moje myśli w tym momencie. Jestem tuż przed maturą. Nie wiem dokładnie co chciałabym robić w przyszłości i czego oczekuję od życia. Ostatnio zauważyłam, że mam straszny mętlik w głowie. Moje oczekiwania, oczekiwania rodziny, nauczycieli, znajomych. Z jednej strony chcę już skończyć szkołę i zacząć coś nowego, ale tak naprawdę CO? A z drugiej strasznie boję się przyszłości. Nie boję się tego co przyniesie mi los, bo wierzę, że nasza przyszłość będzie taka jaką sobie wykreujemy + odrobina błędów, potyczek i głupiego szczęścia. Chcę się już wydostać z tego dołka, w którym tkwię już z 2 lata. Głęboko pragnę wziąć się za siebie i swoje życie nie patrząc na przysłowiową ,,ciotkę'' układającą dla mnie PLAN. Za te 4 lata chciałabym umieć wypowiedzieć podobne słowa do tych, które padły z twoich ust, cieszyć się z miejsca, w którym wylądowałam po wielu nieudanych próbach :)
Za niedługo skończę 20lat. Jestem w 4klasie technikum, klasa maturalna. Mam zdane 1/2 technika. Przykładam się do nauki od szkoły podstawowej, bo tego wymagali ode mnie rodzice, kulam w podstawówce, w gimnazjum i technikum. Ilość nauki i powtórek w klasie maturalnej mnie przeraża. Nie dość, że matura to jeszcze zawód. Nie planuję iść na studia, nie chce iść na studia jednak moi rodzice nalegają, a czasem mam nawet wrażenie, że każą mi na nie iść. Całe moje dzieciństwo uczyłam się i perspektywa zakuwania przez kolejne 5lat mnie przeraża. Jestem tym już zmęczona... Jednak nie potrafię przekonac ich, że nie chce iść na studia. Co w tym dziwnego, że ktoś nie chce iść na studia? Mając magistra równie ciężko znaleźć pracę jak będąc zwykłym technikiem. Są ludzie którzy bez studiów czasem nawet bez matury potrafią zrobić ogromną karierę... A tu nagle boom! Okazuje się, że nie tylko mi odechciało się studiów :DD Ta wiadomość i cały filmik dały mi do myślenia, dziękuję!!! Trzymaj się Ola cieplutko, pozdrawiam 😘
Zawsze możesz pójść do szkoły policealnej po kolejne wykształcenie :) Byłam na tym samym etapie co ty. Tyle, że technikum to kompletna porażka. Teraz każdy mi próbuje wmówić, że bez matury i wykształcenia pedagogicznego nic nie osiągnę. Cóż wolę co innego :D
Jesteś cudowna! Też nie lubie jak ktoś mi stoi nad uchem i mówi zrób to zrób tamto, to dla Twojego dobra! Ja wiem, że np rodzice chcą dla mnie dobrze, ale czasami czuje, że oni decydują za mnie o wszystkim bo ,,jestem za mała''. Powiedziałam rok temu mojej mamie co chce studiować to powiedziała, że chyba zle sie czuje (teraz mi sie odmienilo, takie życie pomyslalam hej to nie to i teraz mam inny plan) ale serio moja mama już mi mówiła, że może poszłabym tu lub tam na uczelnie bo to bo sramto. Ale ja wiem co chce robic w życiu, chce iśc na studia, wiem jaki kierunek, wiem gdzie, chce spełnić marzenia. Może niech mi jeszcze wybiorą karierę lub męża? Jestem nieśmiałą dziewczyną, ale patrząc na Ciebie wiem, że nie warto sie bać tylko próbować. Właśnie jedyne co mnie denerwuje w byciu nastolatką to to, że każdy mi mówi co mam robić. Ja rozumiem, gdy nwm mam 10 lat i muszę się ich słuchać bo faktycznie nie wiem nic i jestem mała, no ale mam 18 lat, ja już muszę podejmować decyzje o swoim życiu (studia itp)i ja chce sama zadecydować, a nie ktoś bo on wie co dobre. Pozdrawiam Cie kochana
Dokładnie. Nienawidzę tej szkoły i chciałabym już mieć ja za sobą. Gdy tylko rano wstaje mam ochotę to wszystko rzucić i znowu położyć sie do łóżka. W gimnazjum nie miałam takich problemów. Tam bardzo lubiłam chodzić. Najbardziej boje sie klasy maturalnej. Mam dwie szkoły (szkole muzyczna) i szczerze to bardzo sie boje czy pogodzę dyplom w muzycznej i mature w liceum :/
Mam wrażenie, że moja przyszłość może wyglądać podobnie jak twoja przeszłość. Powinnam wiedzieć co chcę robić, ale nie mam sprecyzowanych planów. Mam kilka opcji, ale żadna nie wydaje mi się dobra. Jeszcze jakiś czas temu byłam pewna, teraz nie wiem nic. Mam nadzieję, że kiedyś uda mi się rozwiązać moje wątpliwości.
Ja rok przed maturą zaczęłam wątpić czy chce iść na studia. Podobne rzeczy słyszałam . "Jak od razu nie pójdziesz, to juz nigdy.". Ja zrobiłam sobie rok przerwy mimo uwag innych i ostatecznie wybrałam studia trochę inne niż planowane za pierwszym razem, jednak cieszę się, że zrobiłam to po swojemu.
Boże, Ola jak ja Ci dziękuje że nie znikłaś z internetu. Ja za moment skoncze 19 lat, chodzę do ZSZ na profilu fryzjerskim, za moment będę miała czeladnika (stresuje się meeega) i wiem, że w przyszłości chce być fryzjerka. I nie żałuje, że nie poszłam do liceum czy technikum. Teraz żeby iść na studnia musiałabym skończyć dodatkowo liceum zaocznie, zdać maturę i dopiero iść na studnia, ale szczerze wątpię ze kiedykolwiek się tam wybiore ;)
Już na początku liceum powiedziałam wszystkim, że jeśli nie będę zdecydowana na kierunek studiów to na te studia od razu nie pójdę i tak zrobiłam. Potrzebowałam dodatkowych kilku miesięcy, żeby postanowić, że jednak chce iść na studia i wiem co chce studiować. Nie powiem, żebym marnowała rok, bo kształcę się w innych dziedzinach, które mnie naprawdę interesują, ale studia będą dla mnie takim dopełnieniem i bardzo się cieszę ze swojej decyzji. Dobrze, że ty też nie zaczęłaś studiować dla samego studiowana.
Do dziś pamietam reakcje mojej pani dyrektor i pedagog z liceum, kiedy powiedziałam im, ze nie ide na studia od razu po liceum, a wyjechać do uk. Pierwsza z nich zareagowała "Wow, Ola, super, jeśli uważasz, ze to dla ciebie najlepsze, powinnaś to zrobić". Druga zrobiła skrzywiona minę i jedyne co powiedziała to "Żeby tylko ci się za bardzo w tej Anglii nie spodobało". Pamietam jak bardzo nie chciałam rozmawiać z ludźmi o tej decyzji, nawet z rówieśnikami. Uważam, ze to była najlepsza decyzja w moim życiu. Mając niecałe 20 lat jestem w pełni niezależna, nie jestem na utrzymaniu rodziców, a nawet stać mnie na odłożenie pieniędzy na studia, jaki był plan od samego początku. Przez pół klasy maturalnej wiedziałam, ze nie chce iść na studia od razu, ale bałam się do tego przyznać. Gdyby nie nadarzyła się okazja wyjazdu, nie wiem, co by ze mną było. Anglia otworzyła mi oczy na tak wiele innych dróg, niż tylko ta jedna, jaką pokazywało mi liceum, ze teraz nie wiem, czy ogóle będę kiedykolwiek studiować w Polsce, lub w ogóle. Nadal mam całe życie na decyzje.
Również (ja akurat uwielbiam bo wciąż się uczę 😉) chodzić do szkoły i rutynę i uważam ze szkoła jako inicjatywa jest wspaniała rzeczą i cieszę się ze mam taka możliwość spotykać się z ludźmi przezywać to wszystko i mieć super wspomnienia ale podobnie jak ty nie lubie i nie umiem się uczyć zależy mi na dobrych stopniach ale czasami nie umiem po prostu nie idzie mi i to jest jedno ale szkole na prawdę można ‚znielubic’ przez rówieśników bądź nauczycieli. Dopiero w tym roku gdy poszłam do 7 klasy zauważyłam to ze pomimo iż ja nie jestem gnębiona przez nauczycieli czy rówieśników to jest coś takiego i mam z tym styczność poniekąd... jest mi przykro z powodu ludzi którzy nie będą mieć takich fajnych wspomnień jak np ja ... jest jeszcze druga kwestia nauczycieli którzy demotywująca którzy stresują którzy wjeżdżają na ambicje i wyraźnie zniechęcają i odbierają radość z ‘życia nastolatków’ 🤗 to taka tylko wypowiedz jak to jest pozdrawiam ❤️
Masz rację ja poszłam na kierunek ponieważ ojciec zapewnił mi że jak skończę to będę mieć dużo pieniędzy itp. To był najgorszy wybór w moim życiu . Wolałabym rok po zakończeniu liceum iść do pracy niż chodzić na coś co mnie nie interesuje . Oczywiście miesięcznie płaciłam czesne w wysokości 400 zł (jego rodzina mówiła że wykorzystuję ojca który mnie do tego ciągnął ) nie wytrzymałam i po roku poszłam na kierunek technik usług kosmetycznych .Przynajmniej szkołę mam za darmo tylko dojazdy sobie płacę .Cieszę się ,że się tak potoczyło , ale też nabrałam większej pewności siebie i nie słucham innych ludzi ,którzy mi doradzają . To jest moje życie i ja mam prawo popełniać błędy . Pozdrawiam:)
Jestem w 3 gimnazjum, przede mną wybór szkoły średniej, gdzie nie wiem kompletnie co chcę robić i na jaką szkołę się zdecydować. Nie czuję, żeby ktoś czegoś ode mnie wymagał, ale przez to wymagam od siebie dwa razy bardziej....tylko nie potrafię się za siebie wziąć i zrobić cokolwiek, więc bardzo często sie na siebie zawodzę.... Z tego filmu na pewno zapamiętam dwie rzeczy, że nie należy bać się przyszłości i W ŻYCIU CAŁY CZAS TRZEBA COŚ ROBIĆ
Jestem nastolatką i też tego nie lubię, nie wiem jak będzie w przyszłości - może też beznadziejnie. Ale bawi mnie jak całe życie słyszę, że dzieciństwo to najlepszy okres życia lub że ktoś by chciał być w liceum zamiast pracować. Okej, już tłumaczę. W dzieciństwie dla wielu starszych ludzi jesteś popychadłem. To jak niektórzy nauczyciele potrafią traktować dzieci jest skandaliczne. Mogą jawnie faworyzować jakiegoś dzieciaka. Miałam taką sytuację, że był konkurs, każdy w nim mógł wziąć udział. Ale dowiedzieliśmy się o nim dopiero po tym jak okazało się, że szkolna kujonka go wygrała. A ta dziewczyna nie mogła być taka super mądra, bo test szóstoklasisty napisałam lepiej od niej, a ja byłam raczej dzieciakiem, który ma na wszystko wywalone. Inna sprawa, że każda starsza osoba myśli, że jest specjalistą od życia. Mam koleżankę, której mama kazała przepisywać zeszyty, żeby były ładne w podstawówce. Koleżanka się narobiła, a to nic nie wniosło, ale jej mama myślała, że bez ładnego zeszytu to sodoma i gomora. A jak ktoś mi mówi o tym, że wolałby być w liceum... może to tylko moja szkoła (chociaż siostra miała podobnie), ale liceum to festiwal fałszywości. Ludzie są okropni. I liceum nie wiąże się tylko z beztroską - o czym ludzie chyba zapominają - nauka, nauka, nauka. Każdy gada o maturze, ciągłe sprawdziany i te przedmioty-zapychacze. Rozumiem, ze wiedza o historii jest potrzebna. Ale bez przesady, są rzeczy ważne i ważniejsze, a ja w klasie mat-geo wolałabym pouczyć się do sprawdzianu z matmy zamiast marnować czas na his. Mam jedną nauczycielkę, która stosuje na nas przemoc psychiczną, a raz nawet fizyczną. Niby forma żartu, ale tak nie powinno być. I nic z tym nie da się zrobić.
Ogólnie to wiadome jest, że dobre oceny nie równają się dobrym wynikom. Tak samo dobre oceny w szkole nie oznaczają, że jesteś inteligentny. Poznałam wielu głupków z 6 na świadectwie :P Boże, nie można sobie przerw spędzać na korytarzu lub w auli? Ja poza klasą spędzałam przerwy czytając książki lol Niestety są takie rzeczy, które trzeba zaliczyć. Trzeba mieć podstawową wiedzę ze wszystkich dziedzin, żeby nie być debilem. Ja nie lubiłam większości przedmiotów, ale zaliczyć trzeba. Jak to fizyczną?
Hej! Ogólnie się nie udzielam w komentarzach ale pod tym filmem postanowiłam że powiem coś od siebie :) Aktualnie również mam 23 lata i jestem na 5 roku "Psychologii". Czy jestem szczęśliwa? Baaardzo NIE. Dlaczego? Bo w pewnym momencie gdy trzeba było podjąć jakąś decyzje ugiełam się i wybrałam ścieżkę którą wybrali mi "starsi, których uważałam za mądrzejszych od siebie". Bałam się przeciwstawić, ponieważ uważałam że nie dam sobie sama rady. Nic mylnego. Teraz daje sobie sama radę w wielkim mieście. Unieszczęśliwia mnie jedynie fakt że nie rozwijam się w tym kierunku co zawsze chciałam i w czym zawsze byłam dobra. Uważałam że straciłam co najmniej 4 lata swojego życia. Mój plan teraz jest taki żeby skończyć te studia jak najszybciej i zacząć rozwijać się w tym kierunku w którym zawsze chciałam. Wiem żal mi samej siebie ale w wieku 19 lat bałam się zaryzykować i postawić na swoim. Studia postanowiłam skończyć ponieważ jestem taka że jak coś zaczynam i to kończę :) Ale od razu po obronie wracam do montażu i nagrywania czyli to co kocham robić od 14 roku życia :D
Uczęszczam do szkoły policealnej medycznej. Ciągnę dwa kierunki w zakresie dziennym i nie narzekam. Najbardziej denerwuje mnie to, że moja jedna klasa liczy ponad 30osób, na zajęcia uczęszcza 6 (?), a egzamin zdaje ok. 20. Można? Można! Tyle, że nieznajome mi osoby przychodzą i żądają ode mnie notatki z zajęć. Uczę się sama dla siebie i wychodzi mi tona dobrze. Skończyłam technikum mundurowe i żałuję. Była presja rodziców i tyle... Matura? Mimo panów dot. studiów i marzeń nie poszłam nawet na nią. Nie żałuję. Postanowiłam, że zacznę podchodzić do życia powoli, bez stresu. We wtorek już piszę egzamin zawodowy. Nie czuję żadnych obaw tylko spełnienie :) Powracając do filmiku. Cieszę się, że dorosłam i nie mam tych -naście lat. W końcu mogę sama o sobie decydować.
Jaki to jest bulshit, jak ci wszyscy ludzie mówią, że "musisz iść na studia od razu bo później Ci się nie będzie chciało" - nieprawda! totalnie nie! niesamowicie żałuję, że nie zrobiłam sobie roku przerwy. Nie ma co się spieszyć, nic nie ucieknie, a chwila oddechu, zastanowienie się nad sobą jest ważne :) teraz kończę licencjat i jestem wykończona tym wyścigiem szczurów, tym mętlikiem, tym że to musi być już i natychmiast. od jakichś 5 lat nie byłam na wakacjach, tylko praca, praca i studia. nie warto. O ile przyjemniej by mi było gdybym miała chwilę na oddech. No ale teraz, ostatnia prosta, trzeba się spiąć i doprowadzić to do końca.
Hej Ola 😄 Już sporo Cię oglądam, jestem z Suwałk czyli dość blisko twojego rodzinnego miasta. Chodzę do ZST, jestem na profilu technik grafiki i poligarii cyfrowej. Tez do końca nie wiem co robić, nie traktuje szkoły poważnie. Przyszłość chce wiązać z fotografia zobaczymy czy wyjdzie. Nie wiem do końca co chce tu napisać taka pustak. Głupie to Pozdrawiam i się trzymaj 💕
piękny kolczyk ;) a ja żałuje że bycie nastolatkiem tak szybko upływa dał bym dużo za to by chodź na chwile wrócić i przeżyć to jeszcze raz ach te wspomnienia ze szkoły Mnie przeraża dorosłość wyścig szczurów i tak dalej chyba jednak wole być nastolatkiem
Ola ja mam 27 lat i byłam na dwóch kierunkach studiów. Kompletnie się tam nie odnalazłam, nie czułam tego i oczywiście kiedy rezygnowałam byłam tak na prawdę sama ze swoimi przekonaniami. Nikt nie powiedział mi czegoś w stylu „rób to, co będzie dla Ciebie najlepsze”. Wiadomo, wszyscy uważali, ze głupio i szkoda rezygnować. Pracowałam w wielu miejscach (praca administracyjna w biurze) razem z osobami po studiach, które zarabiały tyle samo, co ja i włożyły kupę kasy na swoją edukację i zaczęłam się zastanawiać nad sensem studiowania czegoś, bo każdy coś studiuje... Teraz rzuciłam obecną pacę, bo chce czegoś więcej od życia i postanowiłam wyprowadzić się do Warszawy, gdzie jest więcej możliwości. Mam zamiar znaleźć pracę za godziwe pieniądze i na pewno w przyszłości zapisać się na jakieś studia. Ludzie zawsze będą Cię oceniać i doradzać swoje. Każdy wie najlepiej Hahaha... nauczyciele studiowali dużo, zarabiają mało i ich praca nie należy do najłatwiejszych. Pamietam mojego nauczyciela od wosu w liceum, który tez mówił, ze po liceum musimy iść na studia i tylko to się liczy. Krytykował tez niektóre kierunki najczęściej wybierane. Pamietam, że dla mnie to było śmieszne i wręcz żałosne... i w myślach sobie mówiłam, że wolałabym teraz żeby do klasy wszedł koleś, który powie „cześć nazywam się tak i tak i opowiem Wam jak zarobiłem mój pierwszy milion” :)
Ahhh. Poczułam się trochę jakbym swoją historię z maturą i studiami słyszała. Ale całe szczęście zrobiłam tak jak Ty, czyli zaczęłam kroczyć swoją droga.
Ja właśnie jestem w klasie maturalnej i mówiąc ze na studia nie zamierzam iść bo mam inne plany nagle nauczyciele podchodzą do mnie z dystansem. W domu też jest różni jedno nie wnikaja w moje plany bo to moje życie a inni ze nic nie wiem o życiu i nic nie osiągnę. Coz. Polecam. Ale ja wierzę w siebie więc nie potrzebuje aprobaty wszystkich naokoło ^^
Kiedy ludziom mówię że chce po liceum podróżować i starać się bardziej zrozumieć siebie i świat to robią wielkie oczy i patrzą na mnie z pogardą jakby ehh mam 15 lat wszystko się może zmienić Ale no ludzie nie muszę robić wszystkiego jaki inni
Jestem w drugiej klasie gimnazjum i wiecie co? Wszyscy moi znajomi wiedzą co chcą robić. Stomatolog, studia lingwistyczne, weterynarz - a ja? Uwielbiam muzykę, ale słyszę od wszystkich że to kierunek bez przyszłości. I oni mi to tak wpajają, że sama zaczynam w to wierzyć. I bardzo dobrze mówisz - najgorszy jest ten mętlik w głowie ;) Ps. Świetny kanał, twój głos jest taki wciągający ♥
Mi tez mowili to o muzyce i mieli raczej racje :P o ile nie jest sie zawziętym, nie trenuje ciagle, nie pokazuje sie publicznie to raczej szanse małe aby w tym cos osiągnąć bez kontaktów.
1 stycznia tego roku też przestałam być nastolatką :) skończyłam 20 lat, i czuję się wspaniale. To dziwne , ale z dnia na dzień poczułam się jakby doroślej i kobieco. Nagle zrozumiałam że mogę decydować sama o sobie.
A mnie troche smieszy takie dzielenie na nastolatki :) niektorzy po 30 zachowują się przedziwnie wręcz dziecinni a niektorzy mają 15 lat są odpowiedzialni i mozna na nich liczyc :)
Mam nadzieję, że po skończeniu szkoły średniej (a zostały mi dwa lata z czterech bo technium) też będę mogła powiedzieć, że czuję, że żyje bo jak na razie czuje się jakbym odbywała karę w tej szkole... Super filmik pogadankowy. ❤️ pozdrowiam serdecznie i cieplutko ściskam 🤗 ❤️
Ja z jednej strony nie chcę być nastolatką poniewarz ciągle słysze że jestem dzieckiem (mówią tak też osoby młodsze ode mnie) mówią że jestem słaba i że w przyszłości zostanę nikim jedynym moim wsparciem jest moja rodzina a z drugiej strony nwm czy poradze sobie jako dorosły człowiek poniewarz boje się obcych ludzi boje sie kogoś o coś zapytać :-( Ps. Super filmik ola kocham twoje filmy gdy opowiadasz bo bardzo ciekawie się ciebie słucha pozdrawiam :-)
easy ja w wieku 17 lat nie potrafiłam nikomu powiedzieć ''nie'', kiedy rzuciłam się na głęboką wodę i było ''albo przetrwasz albo skończysz źle'' to się szybko nauczyłam lol ja dałam rade, każdy da
Kiedy ogarnęłaś, że życie nie jest tak ograniczone jak tobie wmawiają rodzice, a przecież masz być idealna i zarabiać jak najlepsi lekarze czyli robienie czegoś czego nie lubisz co równa się z byciem nieszczęśliwym... Dzięki za uświadomienie +myślałam żeby iść na grafikę komputerową na ASP, a wszyscy do mnie ze po ASP to ja przecież pracy nigdzie nie znajdę i trafie do biedronki.. Przez to teraz naprawdę nie wiem co ze sobą zrobić.. Jakieś rady?
grafike komputerowa mozesz nauczyc sie bez uczelni, to jest bardzo zapchany kierunek i trudno jest sie przebic, wiec widze ze najciezej pracujacy lub z talentem osiagaja sukcesy :) duzo osob studiuje jakis kierunek a potem prace maja zwiazana z czyms innym, to zadna nowość :P
Ważne słowa!
JAKIE FEJMY U MNIE :DD
Hahaha XD
BILLIE SKĄD TY TUTAJ ?
Jejku jestes naprawde jedna z bardzo malego grona wartosciowych osob na polskim yt ktore przed kamera sa bardzo naturalne❤️ mam nadzieje ze nie znikniesz z internetu
Thxxxx
Mogłabym się wrócić do czasów liceum ale tylko z tym doświadczeniem i nastawianiem do życia, które mam teraz. Ach szkoda, że tak się nie da :) cieszę się, że czasy nastolenie mi już minęły. Mimo, że dobrze się uczyłam i mialam dobre wyniki, nauczyciele w Polsce nie wspierają uczniów, nawet tych dobrych. Przynajmniej ja się z tym nie spotkałam. Ciągle byłam nie wystarczająco dobra. Kiedy powiedziałam nauczycielce od matematyki, że wybieram rozszerzoną matematykę, powiedziała, że sobie nie poradzę. Do tej pory pamiętam te słowa. A po zdanej maturze wyjechałam do Irlandii i dostałam się na studia na kierunek ścisły :) A po drugie kiedyś wracając z uczelni widziałam dzieci z podstawówki, które biegały na bieżni podczas WF. Pani która czekała na mecie mówiła do każdego, że super biegnie i cieszyła się nawet gdy ostatnie dziecko przebiegło na metę i gratulowała mu. Myślę, że tym właśnie różni się szkoła polska od irlandzkiej (nie wiem jak jest w innych krajach). To jak wspierają nawet tych którzy nie są najlepsi bardzo mnie wzruszyło. Takie dziecko, które dziś przebiegło na metę jako ostatnie, z odpowiednim wsparciem i motywacją od nauczycieli może w przyszłości wygrywać :) Tego mi właśnie brakowało w polskiej szkole. Pozdrawiam
Byłam na jednych studiach. Nauki było tyle, że nie dało się robić nic poza samym studiowaniem (studia dzienne), cały czas się uczyłam, potraciłam znajomych, siedziałam na uczelni od 8 do 20. I nie było po tych studiach przyszłości, nie było pracy. Mimo iż same studia mi się nawet podobały, zauważyłam że w ogóle się nie rozwijam i tracę na sobie. Postanowiłam po dwóch latach zmienić studia na takie, które są lżejsze, ale jednocześnie są po nich perspektywy zawodowe. Uważam że była to najlepsza decyzja od skończenia liceum, bo teraz oprócz studiowania, jestem w stanie jeszcze trochę na siebie zarobić (a co za tym idzie mieć większą kontrolę nad swoim życiem) i udzielać się społecznie w różnego rodzaju organizacjach i eventach. Przychodzę do domu szczęśliwa, czuję że się rozwijam. Dalej myślę czy na pewno studiowanie jest dla mnie. Ale co słyszę od ludzi? "Ja bym nie mógł tak stracić dwóch lat", "poczekałabyś jeszcze 1,5 roku i miałabyś inżyniera", "zmarnowałaś sobie dwa lata". Ludzie komentują to w milszy albo gorszy sposób, w 90% negatywnie. A jak dla mnie to nie straciłam dwóch lat, tylko wygrałam te 1,5 roku i zyskałam życie. Więc jak najbardziej rozumiem twoją decyzję i podziwiam za wszystkie podróże i prace które przeszłaś w poszukiwaniu siebie. Naprawdę dziękuję za ten filmik, może otworzy ludziom oczy.
Polecam też studia popołudniowe/ weekendowe :) Moi znajomi z licem kończą już studia i jeszcze nikt nie zapytał mnie o to ''wow nie żałujesz?'' - czego? Że zwiedziłam kawał świata, dobrze idzie mi zawodowo, jestem szczęśliwa i studiuję? :D Pls! Każdy ma inną drogę i metody :) Powodzenia, super, że jest Ci lepiej! :)
Mam 16 lat, zaczęłam liceum. Od września jestem kłębkiem nerwów, a stres wypełnia znaczną część mojego dnia. Codziennie czuję jak wszyscy dookoła wywierają na mnie presję. Wizyty u dziadków kończą się słowami "ucz się, bo to jest najważniejsze", co przybija mnie jeszcze bardziej. Dopadają mnie myśli, że nie poradzę sobie w dorosłym życiu. Że nie zdam tej matury, nie dostanę się na studia. Odechciewa mi się wszystkiego...
Jestem w liceum Plastycznym, ludzie nie wiedzą jak wiele pracy kosztuje taka szkoła. Idziemy dwoma tokami nauczania artystycznym i zwykłym jak dla liceów ogólnokształcących i spędzam w szkole po 11 godzin dziennie a od rodziny słyszę, że przecież ja nic nie robię w tej szkole i że teraz to już tylko dobre studia uratują moją przyszłość A gdy mówię , że chce iść na Asp to słyszę ,że przecież to uczelnia dla głupków i że marnuje swój czas... Ale wiecie co ja dalej będę szła za swoim i pracowała jak mrówka bo to moje marzenia i moje życie i to ja mam je przeżyć a nie rodzice czy nauczyciele ... ❤❤
Inga Kloc dawno dawno temu chciałam iść na ASP i tez słyszałam, że gówno z tego będę miała :)
W gimnazjum nakłaniano mnie z koleżanką abyśmy też poszły do liceum plastycznego. Nikt prócz nas nie wiedziałam ile czasu trzeba poświęcić nad sztuką. Oczywiście wybrałyśmy inne szkoły i zawody. Malunek i rysunek to moje hobby, a pasja to już co innego :)
Olu, swietny filmik!
Powtarzanie na upartego, badz co badz dzieciom, czy osobom bardzo mlodym w wieku lat nawet 16, ze musza teraz koniecznie wiedziec, co chca rabic CALE ZYCIE, jest nie tylko irytujace, ale mega stresujace I krzywdzace. Osoba która znam poszla za glosem rozsadku na studia I co? Po pól roku nabawila sie zalamania I odpadla z tego stresu. Dla mnie koncówka liceum tak sie zlozylo, ze byla dobra zabawa, ale nie mialam pojecia na jakie chce isc studia, I jak oswiadczylam rodzinie, ze moze na zadne, to prawie zeszli na zawal. Ale byla afera.... Wyjechalam za granice na wakacje, mialam sie nad studiami zastanowic... I tam juz zostalam ;) zrobilam sobie gap year, teraz studia owszem zaczelam, ale póltorej roku temu w zyciu bym nie pomyslala, ze to bedzie za granica. I ze artystyczne. Nawet sobie nie wyobrazam jak by moje zycie wygladalo gdybym wtedy posluchala "doroslych", nie ma opcji....
U mnie na szczęście w liceum nie było takiego nacisku... wiadomo było więcej nauki niż w gimnazjum, ale sielanka była taka sama 🙂 dużo osób zrobiło sobie gap year... ja poszłam od razu na studia i po pierwszym semestrze zrezygnowałam... zrobiłam sobie przerwę i potem dopiero szkołę policealna zawodowa i w końcu robiłam to co lubię ! Mam tyle lat co ty i obecnie jestem juz 2 lata za granicą, wiele przeżyłam, dużo fajnych rzeczy mnie spotkało - a tak to ciagle bym była na studiach.... nauczyłam sie języka i od października startuje na paryskim uniwersytecie - dopiero teraz w wieku 23 lat jestem gotowa na studia. Warto poczekać 🙂 pozdrawiam cie !
Bardzo mnie inspirujesz. Zawsze dobrze potrafisz doradzić i pomóc. Cieszę się, że na RUclips są takie kreatywne osoby, które potrafią przekazać tyle pozytywnej energii i szczęścia. Dziękuję ❤️
Jestem w ostatniej klasie gimnazjum i z tego co widzę wszyscy moi rówieśnicy mają zaplanowany najlepszy scenariusz na swoje życie aż po jego kres. Ja niedługo muszę wybrać kolejną szkołę, a na nic sensownego nie potrafię się zdecydować. Niby wiem w czym jestem dobra, ale znając życie wszystko się może pokomplikować. Ważne, że gdy się wreszcie zdecyduję, w każdej chwili będę mogła zmienić chociażby profil i to zawsze jest jakieś wyjście. Gorzej byłoby gdybym zaplanowała całą drogę kariery, a gdybym wypadła z rytmu, niepotrzebnie bym się obwiniała.
Jesteś w gimnazjum i nie skupiaj się co będzie za 10 lat. Skup się na swoich hobby i je rozwijaj, a nie zamartwiaj co będzie.
Trzeba mieć cele w życiu, rób to co lubisz! ;)
myślę, że powinnaś zastanowić się nad tym, których przedmiotów bardzo nie lubisz lub sprawiają ci trudności, żeby od razu wykluczyć niektóre profile, a później wybrać z tego co zostało, a jeśli to po jakimś czasie nie będzie ci odpowiadało, to pewnie można zmienić klasę lub ewentualnie rozszerzenia;)
jestem w 2 klasie liceum..
nie planuję iść na studia, bo do żadnego kierunku się nie nadaję
a jak już się jednak nadaję to muszę mieć jakiś rozszerzony przedmiot, a ja jestem na biologii z której po prostu leżę.
Dodatkowo czuję codziennie, że jestem na skraju załamania i mimo wielu przyjaciół, w środku czuję się samotna.
Denerwuje mnie te życie, chcę mieć to wszystko za sobą..
wybaczcie za użalanie się tutaj, ale nie potrafię tego nikomu powiedzieć
nie wiem jak, ale gwarantuję, że wszystko się ułoży. ja 4 razy próbowałam, aż w końcu znalazłam uczelnię, którą jakoś znoszę. dasz radę, ja dałam, więc każdy da :)
Aleksandra Szejnoga Olu dziękuję. Porozmawiałam z moją mamą i jest już lepiej, zaczęłam wierzyć że w końcu coś dla siebie znajdę :) dziękuję za wsparcie, uwielbiam Cię
Milka 사랑해 hej, hej, hej! Stop. To, że teraz leżysz z jakiegoś przedmiotu, to nic nie znaczy. Nic.
Ja w drugiej klasie liceum usłyszałam, że w rok nie nauczę się na rozszerzoną historie, więc nawet się za to nie brałam. Poźniej poznałam kolegę, który w jeden semestr nauczył się do matury z rozszerzonej matmy i zdał na 86%. Wydawało mi się to kosmosem, aż sama poszłam na studia i zaczęłam uczyć się takich ilości materiału, o których nigdy by mi się nie śniło, że dam radę zapamiętać.
Serio, jak chcesz i wydaje Ci się, że coś jest interesujące, to spróbuj. Nawet jeśli nauczysz się i okaże się, że to nie było to, czego szukałaś, to jednak wątpię, że będziesz żałować. Wielu rzeczy się uczyłam, jedne mi się przydają codziennie, inne nie, ale nie żałuję, że je wiem i umiem.
Izabella Wilas dziekuje za te słowa, zamierzam spróbować swoich sił :)
Jak ja się cieszę,że Cię mam! Właśnie kilka dni temu rzuciłam studia, a byłam już na drugim roku. Poczułam,że to nie to, podłamałam się, pochorowałam się.. ale dzięki Tobie, dzięki Twoim nagraniom, nie poddaję się i próbuję wszystko ułożyć na nowo. Dziękuję za wszystko!
Niestety, w gimnazjach/szkołach średnich są realizowane przedmioty, które mogą okazać się totalnie niepotrzebne. Jeżeli ktoś jest na biol-chemie i idzie na medycynę, to nie potrzebuje do tego historii. Zamiast uczyc praktycznych umiejętności jak: przedsiębiorczość, zarządzanie czasem czy szybkie sposoby nauki to są one zapychane przez przedmioty kompletnie niepotrzebne dla danej jednostki.
Jeżeli jesteś na biol-chemie to zakładam że jesteś w liceum, liceum ogólnokształcącym i powinnaś być wyedukowana na różnych płaszczyznach. W technikum są przedmioty, minn. takie jak chemia, które są tylko przez rok.
Taaaa ,,niepotrzebne przedmioty", a potem z tym brakiem wiedzy z historii na wybory idziesz i podejmujesz decyzje, które mają wpływ na cały kraj. Ucz się dziecko wszystkiego, a potem powiesz co było potrzebne, a co nie.
Tylko, że często lekcje historii to albo zlewanie wiedzy albo reżim. I wałkowanie starożytności. Taaa zdecydowanie to pomaga przy podejmowaniu decyzji przy wyborach
To jak wygląda edukacja w szkole to wiem, ale gadanie że w ogóle to jest nie potrzebne do niczego nie prowadzi. Szkoła średnia to wiedza ogólna. Nigdy nie wiesz czy za 4 lata nie stwierdzisz, że chcesz studiować historię, albo cię nagle zainteresuje.
Niestety, ale widać kto skończył szkołę średnią, a kto jest w trakcie. Mogę zrozumieć, i nawet wiem, że w większości przypadkach jest to zlewanie i brak jakiegokolwiek zaangażowania ze strony nauczycieli, ale co jak co, w życiu historia jest bardzo ważna. Trzeba wiedzieć jaka była nasza historia i wyciągać wnioski.
Jestem w klasie maturalnej w tym samym liceum co Ty, ten sam wychowawca... niestety jest dokładnie tak jak opisujesz. Mam już dość tego naganiania na studia, jakby po tym nie było przyszłości i całe życie stracone.
Twój film bardzo pomógł, dziękuję :)
To naprawdę super, że tu jesteś, dzielisz się z nami swoimi przeżyciami, radami. Dzięki!
Przez mój kontakt z rodzicami wyprowadziłam się z domu w wieku 18 lat. Nie jest jakoś super łatwo, najpierw musiałam się przygotować do matury, teraz jestem na pierwszym roku studiów dziennych, a w międzyczasie muszę pracować, żeby mieć za co żyć. Mimo wszystko podoba mi się to "dorosłe" życie. Bardzo cenię sobie to, że teraz jestem w 100% niezależna i nikt mi niczego nie narzuca. Zmienił mi się też znacznie sposób myślenia i dlatego za nic w świecie, mimo wielu niedogodności, nie wróciłabym do bycia nastolatką.
Mam 19 lat i dopiero po 18stce moje podejście do życia kompletnie się zmieniło. Tak jak powiedziałaś w byciu pełnoletnim (bo nie chcę siebie nazywać jeszcze dorosłą) najlepsze jest to, że w końcu sam decydujesz o swoim życiu. Ja jeszcze nie czuję tego w 100%, bo kończę nadal szkołę, ale już np. zrobienie kolczyka w nosie i tatuaży było moją własną decyzją, której poniosłam i będę ponosić konsekwencje, niezależnie od tego czy negatywne, czy pozytywne.
Świetny film i chociaż dopiero zaczynam brać życie w swoje ręce to podpisuję się pod tym co powiedziałaś obiema rękami i nogami
to prawda ja przez nauke i szkołe nie mam czasu na swoje pasje, hobby. na rolkach nie byłam od miesiąca ://
Jus Tyna tak troche zima
The Troll to że jest zimno mi nie przeszkadza a śniegu i tak nie ma :,)
Jus Tyna u mnie by się nie dało śnieg i lód
Naprawdę bardzo szanuję Cię za to jaka jesteś na yt. Jesteś naturalna i mówisz co myślisz.
Jak mam być szczera to czasem mam ochotę zwyzywać nauczycieli z mojej byłej szkoły. Bardzo często mówili mi, co powinnam robić i jaki wielki nie jest mój potencjał. Przez to wszystko wylądowałam na pierwsze pół roku liceum w tej samej szkole (zespół szkół). W końcu się wkurzyłam i uciekłam stamtąd i myślę, że to była dobra decyzja.
Myślę, że każda nastolatka chce popełniać swoje własne błędy, a nie być trzymaną pod kloszem.
Świetny filmik
Uwielbiam twój kanał💕 Dzięki tobie pokochałam rolki i łyżwy figurowe👐😍
Kocham jak się wypowiadasz na dany temat, super się ciebie słucha, i to co mówisz do nas przemawia do mnie, inspirujesz mnie!
Pozdrawiam😍😘❤😊
Według mnie 3/4 kierunków na "Studiach" nie ma w ogóle racji bytu. Na większości z nich ludzie uczą się mniej, niż ja w liceum, albo wcale. Państwo za to płaci, samo produkuje przyszłych 'specjalistów', którzy nie znajdują zatrudnienia i powiększą tylko dziurę budżetową, na swoich studiach nie robią nic, lub prawie nic, wiedzą, że zdadzą, bo zapłacili, albo po prostu uczelnia się ich nie pozbędzie... A z budżetu państwa idą na to miliardy złotych.. Tu powinna być reforma edukacji, a nie na jej niższych szczeblach. ŻENADA..
Zgadzam się! Chodzę na taką-sobie uczelnię (dosłownie nie uczyłam się cały semestr, moimi zadaniami było pisać durne artykuły i przychodzić na zajęcia): jedyne z czego muszę się przyłożyć to historia. Jest to uczelnia prywatna więc płacę za to sporo kasy. Dzięki temu jednak mam możliwość kontaktu z wykładowcami, którzy coś tam już wiedzieli i mimo, że się z nimi nie zgadzam to jednak coś tam przekazują. JEDNAKŻE, to nie są studia, które ubogacą życie ludzi czy wniosą coś nowego do tego świata, nie są też wymagające: Ot przyjemny kierunek, który może się przydać w pracy, jaką obecnie wykonuje. Jednak jest wiele kierunków właśnie finansowanych z budżetu, które produkują studentów TOTALNIE niepotrzebnych pracodawcy.
Teraz trochę to zahaczy o feminizm, ale załóżmy, że jakimś cudem pracuję w miejscu, gdzie pracuje również facet po np. inżynierii. I ta osoba mimo tego, że mamy to samo stanowisko, zarabia więcej. I teraz gównoburze bo hurr hurr kobieta zarabia mniej na tym samym stanowisku. NIE. Kobiety w większości kończą gówniane kierunki studiów i są po prostu mniej wartościowe dla pracodawcy. To jest brutalne ale tak to działa, nie możesz oczekiwać, że po malarstwie i kulturoznawstwie dostaniesz tyle samo kasy co inżynier lol
Nie każdy na inżyniera się nadaje ale świat nie jest sprawiedliwy. Ja byłam leniem, ale pracowałam często 7 dni w tygodniu żeby nadrobić to, że nie jestem ekspertem od matmy. Doświadczenie jest równie ważne (Y)
Dokładnie! Pomijając już fakt, że byłam w klasie biologiczno-chemicznej, a znaczna większość kolegów zdała rozszerzona biologię i chemię na 20-25%. I nie dość, że daje im to 50 punktów, ponieważ poziom R na większości uczelniach ma podwójną wartość, to jeszcze poszły na np. stricte chemię i teraz kończą licencjat. Bardzo się cieszę, że moje dzieci będą uczyły tak kompetentne osoby! Przerażające, że można właściwie to NIE ZDAĆ matury z jakiegoś przedmiotu, a potem zrobić z niego licencjat. Gdzie ja żyję? XD
Zgodzę się niestety. Ja się mega tym zawiodłam, bo do matury, którą zdawałam dwa lata temu, uczyłam się dniami i nocami (tak mniej więcej od listopada 3 klasy liceum), miałam cel aby napisać wszystko na min 70% (co się udało) i dostać się na wymarzoną uczelnię- Uniwersytet Warszawski. Bomba, udało się, marzenie spełnione bla bla bla. A to z czym spotkałam się na zajęciach...Ze studiów nie zrezygnowałam, było mi szkoda tego ile poświęciłam aby się tam dostać, ale ten sukces okazał się jedną z większych porażek :D Z tego co rozmawiam z przyjaciółmi, znajomymi- wszyscy mają tak samo.
Daj spokój... Mnie już nawet nie śmieszy to " To u kogo dzisiaj pijemy hehehehe? Kupiliśmy prowadzącej ciasto i gazetę, zeby se czytała na egzaminie hehehehe. Jak się wczoraj nawaliłam, to rzygałam dalej niż widziałam heheheh a rano na kacu na zajęcia i kto jest super?" u znajomych z innych kierunków... :/ PRZYSZŁOŚĆ NARODU
A mnie to akurat nie interesuje. ;) Niech każdy robi co chce.
Niby mówisz oczywistości, ale tak dobrze mi je było dziś usłyszeć!
Dziękuję i pozdrawiam serdeczenie!
Uwielbiam ciebie za to że jesteś taka szczera, prawdziwa pokazujesz że w życiu nic nie jest takie wspaniałe. Ja teraz jestem w takim miejscu jak ty byłaś wcześniej. Skończyłam liceum rok temu i nie wybrałam się na studia. Teraz pisze jedno rozszerzenie i może wybiorę się w tym roku na zaoczne. Od gimnazjum miałam plany co chce studiować a teraz nic nie wiem. Bardzo jestem wdzięczna moim rodzicom że mnie rozumią, że nie jestem pewna co do studiów. Zobaczę co w tym roku się wydarzy. Mam nadzieję że jakiś przełom będzie🙂✨
Bardzo się z Tobą zgadzam! Zaraz będę mieć ostatnie naście lat i widzę, że sama pełnoletności dała mi dużo wolności i możliwości, jak np. praca dorywcza. I to jest super! Wolę byc starsza, wiedzieć coś o świecie, czuć, że mam możliwości i nie bać się życia, tak jak to było będąc małym dzieckiem, które bez mamy traci poczucie bezpieczeństwa. Dla mnie wolność jest bardzo ważna, a to daje dorosłość, gdy w końcu to my sami decydujemy o swoim budżecie, zamieszkaniu, życiu i przyszłości. Poza tym 23 latat to przecież nadal młodość, ale jak dla mnie ta naprawdę piękna pełna różnorakich przeżyć. Super filmiki :)
Wpadłam na Twój filmik przypadkiem, nawet nie wiesz jak bardzo podniosłaś mnie na duchu mówiąc "po tych wszystkich latach ja nadal nie wiem co chcę robić". Myślałam, że naprawdę ludzie zawsze wiedzą. Albo przynajmniej dobrze udają. Dziękuję za tak wartościowy filmik :)
Olu, bardzo mądrze mówisz. Takiej osoby jak Ty miło posłuchać. Najważniejsze żebyśmy robili to, co my chcemy, a nie co chcą inni. :) pozdrawiam!
Mam 22 studiuję stomatologię .Nie mam kompletnie czasu na jakiekolwiek pasje,czuję że zamiast rozwijać się umysłowo wręcz się cofam...
tak bardzo żałuje że poszłam na te studia i nie zastanowiłam się solidnie tak jak ty i uległam presjii rodziców. Nie róbcie tego i zawsze stawiajcie na swoje !
Za 3 tygodnie są moje 20 urodziny, a ja już od miesiąca mam jakieś spazmy, że nie będę nastolatką. Dziękuję ci za ten filmik, bo właśnie mi uświadomiłaś, że płaczę za ... właściwie nie wiem czym. Aktualnie mieszkam w innym mieście, sama. Robię to co naprawdę chce, nikt mi nie mówi co powinnam robić(często robię to co ludzie mi radzą, zamiast iść za głosem serca). Udało mi się połączyć studia z pracą. Właśnie skończyłam sesję!! Uczę się w pracy wielu rzeczy, ale przede wszystkim pewności siebie :) Nie jestem pewna, czy to co studiuję, jest dla mnie, ale to nie zmienia faktu, że próbuję i wciąż szukam :) Szczerze, kocham moje dorosłe życie!
Moim zdaniem masz za mało subów porostu za mało osób Cię ogląda 🙄 Obejrzałam wszystkie filmiki ⚠️ i uważam ze jesteś naprawdę wyjątkowa ♥️ podoba mi się Twoje podejście do życia,i to jaką świetną osobą jesteś, traktuje Cię jako autorytet 🤗💞
Jesteś inteligenta,pomysłowa kreatywna,piękna ale i tez szalona za to Cię cenie 🌻
Uwielbiam Twoje filmiki i mam nadzieje ze nigdy nie przestaniesz nagrywać, bije od Ciebie takie niesamowite ciepło nigdy się nie poddawaj 😇 życzę Ci wszystkiegooo dobregooo przede wszystkim dużo zdrowia i sukcesów- tak Poprostu ♥️
Ola dziękuje Ci za ten filmik. Jestem w klasie maturalnej i wszyscy bombardują mnie pytaniami o przyszłość. Dzięki Tobie czuję nieco mniej przytłoczona :)
Chodzę do technikum i gdy skończyłem gimnazjum zacząłem żyć ❤️ oczywiście mam wrażenie że szkoła mnie ogranicza bo mam dużo zainteresowań, nie chcę mi się uczyć i wstawać o 5 a wracać o 18. Jednak poznałem ludzi którzy są mi bliscy jak rodzina, mogę się wydurniać i robić głupie rzeczy bo wcześniej byłem za mały a później będę za stary. Mogę imprezować, spać z kim chcę bez zobowiązań, pisać bloga gdzie mogę wyrażać swoje poglądy, mam czas na książki i Netflixa. Uważam że mam dobre życie ❤️ ale myślę, że jak skończę szkole będzie jeszcze lepiej bo lubię być samodzielny
pudelko_po_butach Też uwielbiam być samodzielna i jak wszystko idzie po mojej myśli. Tak bardzo mi przeszkadza jak co chwilę mama przestawia mi coś w pokoju, wyrzuca, miesza się do tego jak sobie coś gotuję, czuję się jak w klatce, osaczona. Bardzo mnie ograniczają. Narazie jestem w gimnazjum ale idę do liceum w internacie i mam nadzieję że tam będzie mi dużo lepiej :) Czuję podobnie jak ty.
za hajs rodziców baluj 👍
Tym filmikiem utwierdziłaś mnie tylko jeszcze bardziej w mojej decyzji, w tym, że robię słusznie, nie idąc na studia po liceum. :) Jakoś nie przejmują mnie słowa - ,,nie dasz sobie rady, nic nie masz!" Chcę sobie zrobić rok przerwy i odłożyć na roczną szkołę wizażu, ale wiem, że wszystko może się zmienić. Współczuję Ci, że nie miałaś poparcia w swoich wyborach, ale dokładnie wiem co czujesz! Mam tak samo, już za rok o tej porze wszyscy będą mnie męczyć pytaniami dlaczego nie idę na studia, przecież po liceum się nic nie ma... Jestem kowalem swojego losu i nikomu nic do tego :)
Jejku jak słucham o Twoim spotkaniu z doradcą zawodowym, to aż mi się przypomniała mina takiej babeczki tez od doradztwa, która nas odwiedziła. Na pytanie co chce robić w przyszłości, jakie studia, najpierw powiedziałam, ze dziennikarstwo, ale ze ostatnio skłaniam się ku studiom filozoficznym... Nie dosc, że zrobiła minę, jakbym sie urwała z choinki, to jeszcze zaczęła mi gadać, ze to przecież takie nieprzyszłościowe, co ja chce po tym robić?! Poczułam się, że uznała mnie za jakąś tępa idiotkę, co chce isć na takie studia, by zrobić na złość dorosłym i że w ogole nie mam pojęcia o trudnosciach w znalezieniu pracy po takich studiach (owszem, zdawałam sobie sprawe, ze to mocno utrudnione, ale wierzyłam, ze majac swój wiekszy plan na przyszłosć - a ja miałam, może sie udać, i że to więcej zależy od Ciebie, a nie od kierunku, bo mogłabym studiować matematykę stosowana i być bezrobotna). Wzburzyłam się wtedy mocno w srodku i stwierdziłam, że przykre ma życie ta pani, skoro preferuje życie według prostego schematu - przyszłościowe studia i pewna praca, gdzie brak miejsca na spełnianie własnych marzeń, aspiracji, innych rozwiązań. Czasem lepiej poświęcić więcej czasu na edukacje, żyć skromnie, pracować dorywczo zagranicą, by koniec końców znaleźć idealną dla SIEBIE posadę, a nie wpasowywać się w schematy BY TYLKO MIEĆ DOBRZE PŁATNĄ PRACĘ i często się w niej nie spełniać i tak sobie egzystowac bez wyrazu. Pozdrawiam i rozumiem Twoje wybory, dałaś super radę presji dorosłych
Osobiście nie do końca się zgodzę z tym co mówisz 😊 To jak odbieramy otoczenie jest uzależnione od naszego wewnętrznego głosu. Intencje jednej osoby można odebrać zarówno pozytywnie jak i negatywnie. Ja od zawsze wszelką próbę radzenia mi odbierałam jako coś pozytywnego, formę troski. Jeśli nie po drodze mi było z tymi poradami to okej, robiłam to co uważałam za słuszne. Czasami jednak takie rozmowy były inspirujące. Nie odczuwałam też żadnej presji. Dążenie do zdobycia wyższego wykształcenia wynika z moich amibcji, nie z ambicji otoczenia.
Podsumowując według mnie złotym środkiem jest dystans do otoczenia i skupienie się na poszukiwaniu własnego Ja, a nie poszukiwaniu problemów i ataków ze strony otoczenia 😊
Tak, tak, tak. To WSZYSTKO o czym mówisz w filmiku to moje myśli w tym momencie. Jestem tuż przed maturą. Nie wiem dokładnie co chciałabym robić w przyszłości i czego oczekuję od życia. Ostatnio zauważyłam, że mam straszny mętlik w głowie. Moje oczekiwania, oczekiwania rodziny, nauczycieli, znajomych. Z jednej strony chcę już skończyć szkołę i zacząć coś nowego, ale tak naprawdę CO? A z drugiej strasznie boję się przyszłości. Nie boję się tego co przyniesie mi los, bo wierzę, że nasza przyszłość będzie taka jaką sobie wykreujemy + odrobina błędów, potyczek i głupiego szczęścia. Chcę się już wydostać z tego dołka, w którym tkwię już z 2 lata. Głęboko pragnę wziąć się za siebie i swoje życie nie patrząc na przysłowiową ,,ciotkę'' układającą dla mnie PLAN. Za te 4 lata chciałabym umieć wypowiedzieć podobne słowa do tych, które padły z twoich ust, cieszyć się z miejsca, w którym wylądowałam po wielu nieudanych próbach :)
Ola, pięknie wyglądasz. Jesteś inspiracją!
Za niedługo skończę 20lat. Jestem w 4klasie technikum, klasa maturalna. Mam zdane 1/2 technika. Przykładam się do nauki od szkoły podstawowej, bo tego wymagali ode mnie rodzice, kulam w podstawówce, w gimnazjum i technikum. Ilość nauki i powtórek w klasie maturalnej mnie przeraża. Nie dość, że matura to jeszcze zawód. Nie planuję iść na studia, nie chce iść na studia jednak moi rodzice nalegają, a czasem mam nawet wrażenie, że każą mi na nie iść. Całe moje dzieciństwo uczyłam się i perspektywa zakuwania przez kolejne 5lat mnie przeraża. Jestem tym już zmęczona... Jednak nie potrafię przekonac ich, że nie chce iść na studia. Co w tym dziwnego, że ktoś nie chce iść na studia? Mając magistra równie ciężko znaleźć pracę jak będąc zwykłym technikiem. Są ludzie którzy bez studiów czasem nawet bez matury potrafią zrobić ogromną karierę... A tu nagle boom! Okazuje się, że nie tylko mi odechciało się studiów :DD Ta wiadomość i cały filmik dały mi do myślenia, dziękuję!!! Trzymaj się Ola cieplutko, pozdrawiam 😘
08kolaful to nie idź. Czasem warto postawić na swoim. Tu się zaczyna Twoje życie, masz prawo decydować.
Zawsze możesz pójść do szkoły policealnej po kolejne wykształcenie :) Byłam na tym samym etapie co ty. Tyle, że technikum to kompletna porażka. Teraz każdy mi próbuje wmówić, że bez matury i wykształcenia pedagogicznego nic nie osiągnę. Cóż wolę co innego :D
Jesteś cudowna! Też nie lubie jak ktoś mi stoi nad uchem i mówi zrób to zrób tamto, to dla Twojego dobra! Ja wiem, że np rodzice chcą dla mnie dobrze, ale czasami czuje, że oni decydują za mnie o wszystkim bo ,,jestem za mała''. Powiedziałam rok temu mojej mamie co chce studiować to powiedziała, że chyba zle sie czuje (teraz mi sie odmienilo, takie życie pomyslalam hej to nie to i teraz mam inny plan) ale serio moja mama już mi mówiła, że może poszłabym tu lub tam na uczelnie bo to bo sramto. Ale ja wiem co chce robic w życiu, chce iśc na studia, wiem jaki kierunek, wiem gdzie, chce spełnić marzenia. Może niech mi jeszcze wybiorą karierę lub męża? Jestem nieśmiałą dziewczyną, ale patrząc na Ciebie wiem, że nie warto sie bać tylko próbować. Właśnie jedyne co mnie denerwuje w byciu nastolatką to to, że każdy mi mówi co mam robić. Ja rozumiem, gdy nwm mam 10 lat i muszę się ich słuchać bo faktycznie nie wiem nic i jestem mała, no ale mam 18 lat, ja już muszę podejmować decyzje o swoim życiu (studia itp)i ja chce sama zadecydować, a nie ktoś bo on wie co dobre. Pozdrawiam Cie kochana
Olu piéknie wygladasz w takim różu i dzięki za zacny materiał :) i stety masz racje, tzn tych minusów jest zdecydowanie zbyt wiele
Byle do końca liceum! 😩
Też darzę szczerą nienawiścią tę placówkę 😐
Dokładnie. Nienawidzę tej szkoły i chciałabym już mieć ja za sobą. Gdy tylko rano wstaje mam ochotę to wszystko rzucić i znowu położyć sie do łóżka. W gimnazjum nie miałam takich problemów. Tam bardzo lubiłam chodzić. Najbardziej boje sie klasy maturalnej. Mam dwie szkoły (szkole muzyczna) i szczerze to bardzo sie boje czy pogodzę dyplom w muzycznej i mature w liceum :/
ja tak okropnie nienawidze tego miejsca do ktorego codziennie chodze😢
Bardzo mądre słowa i cenne doświadczenie jak na 23 lata. Liczy się nie to co ma się w metryce tylko to co ma się w głowie, prawda? :)
doswiadczenie w metryce wazne wiec spieralabym się
Mam wrażenie, że moja przyszłość może wyglądać podobnie jak twoja przeszłość. Powinnam wiedzieć co chcę robić, ale nie mam sprecyzowanych planów. Mam kilka opcji, ale żadna nie wydaje mi się dobra. Jeszcze jakiś czas temu byłam pewna, teraz nie wiem nic. Mam nadzieję, że kiedyś uda mi się rozwiązać moje wątpliwości.
Mi kiedyś tłumaczyli, że do 18 roku życia trzeba skończyć gimnazjum, coś takiego.
Chyba tak! Moze dlatego mi sie pokićkało bo duzo o tym w gimnazjum słyszałam
Milena Buza dokładnie :)
Ja rok przed maturą zaczęłam wątpić czy chce iść na studia. Podobne rzeczy słyszałam . "Jak od razu nie pójdziesz, to juz nigdy.". Ja zrobiłam sobie rok przerwy mimo uwag innych i ostatecznie wybrałam studia trochę inne niż planowane za pierwszym razem, jednak cieszę się, że zrobiłam to po swojemu.
Za każdym razem jak oglądam twoje filmy to mam taką motywację do działania, że chcę, że zrobię, że dam radę!
Dziękuję ❤
Boże, Ola jak ja Ci dziękuje że nie znikłaś z internetu. Ja za moment skoncze 19 lat, chodzę do ZSZ na profilu fryzjerskim, za moment będę miała czeladnika (stresuje się meeega) i wiem, że w przyszłości chce być fryzjerka. I nie żałuje, że nie poszłam do liceum czy technikum. Teraz żeby iść na studnia musiałabym skończyć dodatkowo liceum zaocznie, zdać maturę i dopiero iść na studnia, ale szczerze wątpię ze kiedykolwiek się tam wybiore ;)
Już na początku liceum powiedziałam wszystkim, że jeśli nie będę zdecydowana na kierunek studiów to na te studia od razu nie pójdę i tak zrobiłam. Potrzebowałam dodatkowych kilku miesięcy, żeby postanowić, że jednak chce iść na studia i wiem co chce studiować. Nie powiem, żebym marnowała rok, bo kształcę się w innych dziedzinach, które mnie naprawdę interesują, ale studia będą dla mnie takim dopełnieniem i bardzo się cieszę ze swojej decyzji. Dobrze, że ty też nie zaczęłaś studiować dla samego studiowana.
Do dziś pamietam reakcje mojej pani dyrektor i pedagog z liceum, kiedy powiedziałam im, ze nie ide na studia od razu po liceum, a wyjechać do uk. Pierwsza z nich zareagowała "Wow, Ola, super, jeśli uważasz, ze to dla ciebie najlepsze, powinnaś to zrobić". Druga zrobiła skrzywiona minę i jedyne co powiedziała to "Żeby tylko ci się za bardzo w tej Anglii nie spodobało". Pamietam jak bardzo nie chciałam rozmawiać z ludźmi o tej decyzji, nawet z rówieśnikami.
Uważam, ze to była najlepsza decyzja w moim życiu. Mając niecałe 20 lat jestem w pełni niezależna, nie jestem na utrzymaniu rodziców, a nawet stać mnie na odłożenie pieniędzy na studia, jaki był plan od samego początku. Przez pół klasy maturalnej wiedziałam, ze nie chce iść na studia od razu, ale bałam się do tego przyznać. Gdyby nie nadarzyła się okazja wyjazdu, nie wiem, co by ze mną było. Anglia otworzyła mi oczy na tak wiele innych dróg, niż tylko ta jedna, jaką pokazywało mi liceum, ze teraz nie wiem, czy ogóle będę kiedykolwiek studiować w Polsce, lub w ogóle. Nadal mam całe życie na decyzje.
Super! :) Dobre nastawienie! Powodzenia!
Również (ja akurat uwielbiam bo wciąż się uczę 😉) chodzić do szkoły i rutynę i uważam ze szkoła jako inicjatywa jest wspaniała rzeczą i cieszę się ze mam taka możliwość spotykać się z ludźmi przezywać to wszystko i mieć super wspomnienia ale podobnie jak ty nie lubie i nie umiem się uczyć zależy mi na dobrych stopniach ale czasami nie umiem po prostu nie idzie mi i to jest jedno ale szkole na prawdę można ‚znielubic’ przez rówieśników bądź nauczycieli. Dopiero w tym roku gdy poszłam do 7 klasy zauważyłam to ze pomimo iż ja nie jestem gnębiona przez nauczycieli czy rówieśników to jest coś takiego i mam z tym styczność poniekąd... jest mi przykro z powodu ludzi którzy nie będą mieć takich fajnych wspomnień jak np ja ... jest jeszcze druga kwestia nauczycieli którzy demotywująca którzy stresują którzy wjeżdżają na ambicje i wyraźnie zniechęcają i odbierają radość z ‘życia nastolatków’ 🤗 to taka tylko wypowiedz jak to jest pozdrawiam ❤️
Masz rację ja poszłam na kierunek ponieważ ojciec zapewnił mi że jak skończę to będę mieć dużo pieniędzy itp. To był najgorszy wybór w moim życiu . Wolałabym rok po zakończeniu liceum iść do pracy niż chodzić na coś co mnie nie interesuje . Oczywiście miesięcznie płaciłam czesne w wysokości 400 zł (jego rodzina mówiła że wykorzystuję ojca który mnie do tego ciągnął ) nie wytrzymałam i po roku poszłam na kierunek technik usług kosmetycznych .Przynajmniej szkołę mam za darmo tylko dojazdy sobie płacę .Cieszę się ,że się tak potoczyło , ale też nabrałam większej pewności siebie i nie słucham innych ludzi ,którzy mi doradzają . To jest moje życie i ja mam prawo popełniać błędy . Pozdrawiam:)
Ten filmik to odpowiedź na moje ostatnie przemyślenia. Dziękuję, właśnie czegoś takiego potrzebowałam
Jestem w 3 gimnazjum, przede mną wybór szkoły średniej, gdzie nie wiem kompletnie co chcę robić i na jaką szkołę się zdecydować. Nie czuję, żeby ktoś czegoś ode mnie wymagał, ale przez to wymagam od siebie dwa razy bardziej....tylko nie potrafię się za siebie wziąć i zrobić cokolwiek, więc bardzo często sie na siebie zawodzę.... Z tego filmu na pewno zapamiętam dwie rzeczy, że nie należy bać się przyszłości i W ŻYCIU CAŁY CZAS TRZEBA COŚ ROBIĆ
To mamy tak sam ;) także się cieszę że mogę żyć po swojemu. Po skończeniu 23 lat stwierdzam, że dopiero ożyłam :) Pozdrawiam !
Dziękuję Ci za te słowa. ♥
Jestem nastolatką i też tego nie lubię, nie wiem jak będzie w przyszłości - może też beznadziejnie. Ale bawi mnie jak całe życie słyszę, że dzieciństwo to najlepszy okres życia lub że ktoś by chciał być w liceum zamiast pracować. Okej, już tłumaczę.
W dzieciństwie dla wielu starszych ludzi jesteś popychadłem. To jak niektórzy nauczyciele potrafią traktować dzieci jest skandaliczne. Mogą jawnie faworyzować jakiegoś dzieciaka. Miałam taką sytuację, że był konkurs, każdy w nim mógł wziąć udział. Ale dowiedzieliśmy się o nim dopiero po tym jak okazało się, że szkolna kujonka go wygrała. A ta dziewczyna nie mogła być taka super mądra, bo test szóstoklasisty napisałam lepiej od niej, a ja byłam raczej dzieciakiem, który ma na wszystko wywalone.
Inna sprawa, że każda starsza osoba myśli, że jest specjalistą od życia. Mam koleżankę, której mama kazała przepisywać zeszyty, żeby były ładne w podstawówce. Koleżanka się narobiła, a to nic nie wniosło, ale jej mama myślała, że bez ładnego zeszytu to sodoma i gomora.
A jak ktoś mi mówi o tym, że wolałby być w liceum... może to tylko moja szkoła (chociaż siostra miała podobnie), ale liceum to festiwal fałszywości. Ludzie są okropni. I liceum nie wiąże się tylko z beztroską - o czym ludzie chyba zapominają - nauka, nauka, nauka. Każdy gada o maturze, ciągłe sprawdziany i te przedmioty-zapychacze. Rozumiem, ze wiedza o historii jest potrzebna. Ale bez przesady, są rzeczy ważne i ważniejsze, a ja w klasie mat-geo wolałabym pouczyć się do sprawdzianu z matmy zamiast marnować czas na his. Mam jedną nauczycielkę, która stosuje na nas przemoc psychiczną, a raz nawet fizyczną. Niby forma żartu, ale tak nie powinno być. I nic z tym nie da się zrobić.
Ogólnie to wiadome jest, że dobre oceny nie równają się dobrym wynikom. Tak samo dobre oceny w szkole nie oznaczają, że jesteś inteligentny. Poznałam wielu głupków z 6 na świadectwie :P Boże, nie można sobie przerw spędzać na korytarzu lub w auli? Ja poza klasą spędzałam przerwy czytając książki lol
Niestety są takie rzeczy, które trzeba zaliczyć. Trzeba mieć podstawową wiedzę ze wszystkich dziedzin, żeby nie być debilem. Ja nie lubiłam większości przedmiotów, ale zaliczyć trzeba.
Jak to fizyczną?
Nauczycielka rzuciła czymś w kolegę.
Ten opis liceum to jakby dokładnie moja szkoła
tak bez powodu?
Hałasował
Hej! Ogólnie się nie udzielam w komentarzach ale pod tym filmem postanowiłam że powiem coś od siebie :) Aktualnie również mam 23 lata i jestem na 5 roku "Psychologii". Czy jestem szczęśliwa? Baaardzo NIE. Dlaczego? Bo w pewnym momencie gdy trzeba było podjąć jakąś decyzje ugiełam się i wybrałam ścieżkę którą wybrali mi "starsi, których uważałam za mądrzejszych od siebie". Bałam się przeciwstawić, ponieważ uważałam że nie dam sobie sama rady. Nic mylnego. Teraz daje sobie sama radę w wielkim mieście. Unieszczęśliwia mnie jedynie fakt że nie rozwijam się w tym kierunku co zawsze chciałam i w czym zawsze byłam dobra. Uważałam że straciłam co najmniej 4 lata swojego życia. Mój plan teraz jest taki żeby skończyć te studia jak najszybciej i zacząć rozwijać się w tym kierunku w którym zawsze chciałam. Wiem żal mi samej siebie ale w wieku 19 lat bałam się zaryzykować i postawić na swoim. Studia postanowiłam skończyć ponieważ jestem taka że jak coś zaczynam i to kończę :) Ale od razu po obronie wracam do montażu i nagrywania czyli to co kocham robić od 14 roku życia :D
bardzo ważne słowa. Dziękuję że nagrałaś ten film!! ❤
dokładnie co by się nie działo damy radę! jesteśmy młodzi i zdrowi i z każdych problemów damy radę wyjść!
Uczęszczam do szkoły policealnej medycznej. Ciągnę dwa kierunki w zakresie dziennym i nie narzekam. Najbardziej denerwuje mnie to, że moja jedna klasa liczy ponad 30osób, na zajęcia uczęszcza 6 (?), a egzamin zdaje ok. 20. Można? Można! Tyle, że nieznajome mi osoby przychodzą i żądają ode mnie notatki z zajęć. Uczę się sama dla siebie i wychodzi mi tona dobrze. Skończyłam technikum mundurowe i żałuję. Była presja rodziców i tyle... Matura? Mimo panów dot. studiów i marzeń nie poszłam nawet na nią. Nie żałuję. Postanowiłam, że zacznę podchodzić do życia powoli, bez stresu. We wtorek już piszę egzamin zawodowy. Nie czuję żadnych obaw tylko spełnienie :) Powracając do filmiku. Cieszę się, że dorosłam i nie mam tych -naście lat. W końcu mogę sama o sobie decydować.
Uwielbiam słuchać ciebie i twoich złotych myśli Olu!
Twój film mi bardzo pomógł. Dzieki❤️
Mega motywujący film ! Uważam dokładnie tak samo 😊 Pozdrawiam 😉
Jaki to jest bulshit, jak ci wszyscy ludzie mówią, że "musisz iść na studia od razu bo później Ci się nie będzie chciało" - nieprawda! totalnie nie! niesamowicie żałuję, że nie zrobiłam sobie roku przerwy. Nie ma co się spieszyć, nic nie ucieknie, a chwila oddechu, zastanowienie się nad sobą jest ważne :)
teraz kończę licencjat i jestem wykończona tym wyścigiem szczurów, tym mętlikiem, tym że to musi być już i natychmiast. od jakichś 5 lat nie byłam na wakacjach, tylko praca, praca i studia. nie warto. O ile przyjemniej by mi było gdybym miała chwilę na oddech. No ale teraz, ostatnia prosta, trzeba się spiąć i doprowadzić to do końca.
W pewnym momencie jak tak o tym mówiłaś to się trochę wzruszyłam :)
Hej Ola 😄
Już sporo Cię oglądam, jestem z Suwałk czyli dość blisko twojego rodzinnego miasta. Chodzę do ZST, jestem na profilu technik grafiki i poligarii cyfrowej. Tez do końca nie wiem co robić, nie traktuje szkoły poważnie. Przyszłość chce wiązać z fotografia zobaczymy czy wyjdzie. Nie wiem do końca co chce tu napisać taka pustak. Głupie to
Pozdrawiam i się trzymaj 💕
Kocham cie i twoje filmy:) . Twoje filmy są przecudowne!!!
piękny kolczyk ;) a ja żałuje że bycie nastolatkiem tak szybko upływa dał bym dużo za to by chodź na chwile wrócić i przeżyć to jeszcze raz ach te wspomnienia ze szkoły Mnie przeraża dorosłość wyścig szczurów i tak dalej chyba jednak wole być nastolatkiem
Dziękuję za taki filmik, sama mam w tym momencie trudny dylemat, który muszę rozwiązać
Nawet nie wiesz jak Ci dziękuję za ten fimik. Idealny moment :)
Lepszej RUclipsrki nie widziałam:)
Obowiązek szkolny do lat 18. Można go realizować poprzez naukę zawodu i tylko zawodu, np. w zakładzie rzemieślniczym albo w hufcu pracy.
Ola ja mam 27 lat i byłam na dwóch kierunkach studiów. Kompletnie się tam nie odnalazłam, nie czułam tego i oczywiście kiedy rezygnowałam byłam tak na prawdę sama ze swoimi przekonaniami. Nikt nie powiedział mi czegoś w stylu „rób to, co będzie dla Ciebie najlepsze”. Wiadomo, wszyscy uważali, ze głupio i szkoda rezygnować. Pracowałam w wielu miejscach (praca administracyjna w biurze) razem z osobami po studiach, które zarabiały tyle samo, co ja i włożyły kupę kasy na swoją edukację i zaczęłam się zastanawiać nad sensem studiowania czegoś, bo każdy coś studiuje... Teraz rzuciłam obecną pacę, bo chce czegoś więcej od życia i postanowiłam wyprowadzić się do Warszawy, gdzie jest więcej możliwości. Mam zamiar znaleźć pracę za godziwe pieniądze i na pewno w przyszłości zapisać się na jakieś studia. Ludzie zawsze będą Cię oceniać i doradzać swoje. Każdy wie najlepiej Hahaha... nauczyciele studiowali dużo, zarabiają mało i ich praca nie należy do najłatwiejszych. Pamietam mojego nauczyciela od wosu w liceum, który tez mówił, ze po liceum musimy iść na studia i tylko to się liczy. Krytykował tez niektóre kierunki najczęściej wybierane. Pamietam, że dla mnie to było śmieszne i wręcz żałosne... i w myślach sobie mówiłam, że wolałabym teraz żeby do klasy wszedł koleś, który powie „cześć nazywam się tak i tak i opowiem Wam jak zarobiłem mój pierwszy milion” :)
taaaak, słuchanie pouczeń od nauczycieli, którzy do 40 mieszkają z rodzicami i nie mają życia: tak bardzo autorytet :P
Ahhh. Poczułam się trochę jakbym swoją historię z maturą i studiami słyszała. Ale całe szczęście zrobiłam tak jak Ty, czyli zaczęłam kroczyć swoją droga.
Aleksandro, uwielbiam słuchać o twoich przemyśleniach, jesteś taką fajną dziewczyną. Więcej pliss;)
Ja właśnie jestem w klasie maturalnej i mówiąc ze na studia nie zamierzam iść bo mam inne plany nagle nauczyciele podchodzą do mnie z dystansem. W domu też jest różni jedno nie wnikaja w moje plany bo to moje życie a inni ze nic nie wiem o życiu i nic nie osiągnę. Coz. Polecam. Ale ja wierzę w siebie więc nie potrzebuje aprobaty wszystkich naokoło ^^
dzięki za ten film!! jesteś cudowna ❤
Bardzo pozytywnie motywujący filmik 😊
Jesteś bardzo wartościową osobą ❤
Kiedy ludziom mówię że chce po liceum podróżować i starać się bardziej zrozumieć siebie i świat to robią wielkie oczy i patrzą na mnie z pogardą jakby ehh mam 15 lat wszystko się może zmienić Ale no ludzie nie muszę robić wszystkiego jaki inni
Ja po SQL średniej wyjechałem do Anglii do pracy, ale trochę tęsknię za starymi czasami bo to juz nie wróci,
Pozdrawiam;)
zgadzam się :) czasami patrzę na mojego braciszka i zazdroszczę mu takiej beztroski.. ale mimo wszystko cieszę się, jak jest :)
mądre słowa! sama jestem w 2lo i mam nadzięję że przetrwam do matury...
pomoglas ❤ ide do 2klasy lo czuje sie lekko zagubiona
Jesteś mega śliczna i urocza
Jestem w drugiej klasie gimnazjum i wiecie co? Wszyscy moi znajomi wiedzą co chcą robić. Stomatolog, studia lingwistyczne, weterynarz - a ja? Uwielbiam muzykę, ale słyszę od wszystkich że to kierunek bez przyszłości. I oni mi to tak wpajają, że sama zaczynam w to wierzyć. I bardzo dobrze mówisz - najgorszy jest ten mętlik w głowie ;)
Ps. Świetny kanał, twój głos jest taki wciągający ♥
Mi tez mowili to o muzyce i mieli raczej racje :P o ile nie jest sie zawziętym, nie trenuje ciagle, nie pokazuje sie publicznie to raczej szanse małe aby w tym cos osiągnąć bez kontaktów.
Aleksandra Szejnoga Mam jeszcze kilka lat na tę decyzję, narazie nie będę się zamartwiać 🙉 Dziękuję za odpowiedź! ❣
1 stycznia tego roku też przestałam być nastolatką :) skończyłam 20 lat, i czuję się wspaniale. To dziwne , ale z dnia na dzień poczułam się jakby doroślej i kobieco. Nagle zrozumiałam że mogę decydować sama o sobie.
Hopeless ja 5 marca kończę 20 lat i wlasnie sie zastanawiam, czy to bedzie taki ‚przelom’ 🤔
Nie wiem co napisac, ciary na całym świecie :) świetny film.
ja mimo swojego wieku czuję się ciągle jakbym zatrzymał się na 18stce. Nie wiem czy to dobrze czy źle ale najważniejsze że czuje się z tym dobrze :D
A mnie troche smieszy takie dzielenie na nastolatki :) niektorzy po 30 zachowują się przedziwnie wręcz dziecinni a niektorzy mają 15 lat są odpowiedzialni i mozna na nich liczyc :)
Mówiłam w filmie przecież o sobie, nie wiem jak to wyglada u reszty,
Tak! mam podobnie, ale nie ze szkoła. :D
zawsze mi poprawiasz humor 💛
Mam nadzieję, że po skończeniu szkoły średniej (a zostały mi dwa lata z czterech bo technium) też będę mogła powiedzieć, że czuję, że żyje bo jak na razie czuje się jakbym odbywała karę w tej szkole... Super filmik pogadankowy. ❤️ pozdrowiam serdecznie i cieplutko ściskam 🤗 ❤️
Ja z jednej strony nie chcę być nastolatką poniewarz ciągle słysze że jestem dzieckiem (mówią tak też osoby młodsze ode mnie) mówią że jestem słaba i że w przyszłości zostanę nikim jedynym moim wsparciem jest moja rodzina a z drugiej strony nwm czy poradze sobie jako dorosły człowiek poniewarz boje się obcych ludzi boje sie kogoś o coś zapytać :-(
Ps. Super filmik ola kocham twoje filmy gdy opowiadasz bo bardzo ciekawie się ciebie słucha pozdrawiam :-)
easy ja w wieku 17 lat nie potrafiłam nikomu powiedzieć ''nie'', kiedy rzuciłam się na głęboką wodę i było ''albo przetrwasz albo skończysz źle'' to się szybko nauczyłam lol ja dałam rade, każdy da
Ale masz gadane
Aaaaa kocham za porównanie do Zmierzchu! ♥ xD
Kiedy ogarnęłaś, że życie nie jest tak ograniczone jak tobie wmawiają rodzice, a przecież masz być idealna i zarabiać jak najlepsi lekarze czyli robienie czegoś czego nie lubisz co równa się z byciem nieszczęśliwym... Dzięki za uświadomienie
+myślałam żeby iść na grafikę komputerową na ASP, a wszyscy do mnie ze po ASP to ja przecież pracy nigdzie nie znajdę i trafie do biedronki.. Przez to teraz naprawdę nie wiem co ze sobą zrobić.. Jakieś rady?
grafike komputerowa mozesz nauczyc sie bez uczelni, to jest bardzo zapchany kierunek i trudno jest sie przebic, wiec widze ze najciezej pracujacy lub z talentem osiagaja sukcesy :) duzo osob studiuje jakis kierunek a potem prace maja zwiazana z czyms innym, to zadna nowość :P
uwielbiam ❤❤❤
Miód na moje serduchoo 💗
Bardzo dziękuję ci za ten film❤
Super film!!!😘 Dostanę od cb wielkie serce? 💕