Koksownia Victoria. 5.10 rano, ojciec wstaje do pracy ,myje sie, ubiera, idzie na przystanek na 2kę. Autobus MZK jadący na Sobięcin zawozi go do celu. W pracy jest 5.50, przebiera się, robi sobie kawę. 'Chłopaki' czasem wodę gotowali w czajniku podgrzewanym palnikiem acetylenowym. Trwało to jakieś 10 sekund zanim zaczęła wrzeć. :) Pracował na 'węglopochodnych', w 80ych latach , była to czysto fizyczna praca. Od pilnowania ciśnienia, zaworów, temperatury wody, po czyszczenie rurociągów do chłodzenia wodą. Były momenty przepychania wagonów nogami (dziś wychodzą bóle kręgosłupa), jeżdżenia 'wózkami' ze smołą, czy zwykłe zbieranie smoły z ziemi łopatą przy wylaniu się. Zapach benzolu znam do dziś, wystarczy że zamknę oczy, a woń tego sprzed 35 lat odrazu budzi wspomnienia. Ojciec pachniał tym, zawsze wracając po 14:00 do domu. W torbie miał 3-4 butelki wody mineralnej "Anka' którą mieli na przydział do picia podczas pracy. Przeżył budowę jak i rozbiórkę 'kopernika' jednego dnia jeszcze spawali wnętrze i obudowę szybu, drugiego podkładali ładunki wybuchowe i wysadzali w powietrze. Pamiętam jak opowiadał o budowie odsiarczalni, do czyszczenia tego żółtego dymu co leci z pieców koksowniczych, odzyskiwania zanieczyszczeń z 'płuczki'. Jak gasili 'świeczkę', czyli wiecznie palący się płomień metanu. Pamiętam jak po 94-95ym węgiel zaczął z dziwnych miejsc na świecie przypływać do Wałbrzycha, z Kolumbii, z Chin. Ludzie za głowę się łapali, że depczą po starych zalanych szybach gdzie węgla antracytowego na ponad 100 lat, jednego z najlepszych złóż na świecie, a docierają do nich składy z Chin. Jaki to był bubel to do dziś wspomina. W dzieciństwie jadło się obiady z kanki lub na stołówce pracowniczej. Jeździłem czasem ze szkoły na zakład i po zmianie ojca szliśmy na stołówkę na obiad. Smak kapusty na ciepło przypomina mi się do dziś-tak nijaki, że smakowała jak tektura. Jakieś tam zupki, suche ziemniaki i tajemniczego pochodzenia mięsa w postaci kotletów i gulaszów. Po 2010-2015 latach mocno zautomatyzowana praca, weszła era komputerów, czujników, sterowania zdalnego. Ojciec ostatnie lata wspomina (2019-2021) jak odbijanie się z kąta w kąt, gapienie się w monitor, chodzenie z nudów po zakładzie i smarowanie towotem każdego zaworu, zasuwki, pokrętła. Takie zboczenie zawodowe. Nie wierzył, że to ten sam zakład co 30 lat temu, jak dwa różne światy. Zaczęli przychodzić młodzi, nowe kadry. Znudzone, niechętne do pracy-konflikt pokoleń. Ojciec odliczał miesiące do emerytury. Nigdy nie awansował na mistrza, nie chciał odpowiedzialności i sporów z prezesami, zarządzania ludźmi. Na zapachu koksowni (przechodziły nim ubrania i torby), jej historii życia tam między 1980ym a 2010 rokiem wychowaliśmy się niejako z bratem słuchając opowieści ojca. Używając produktów pracowniczych (mydło, pasta bhp, buty, koszule, woda mineralna) miało się namacalne dowody istnienia tego zakładu. Nigdy tam nas niestety nie wpuszczono, rodzinom ściśle zakazywano wizyt i zwiedzania, zakład operował 24/7. Jako jedyny z dawnego zagłębia przetrwał w Wałbrzychu, działa do dziś, produkuje wspaniały koks hutniczy wysyłany na całą Europę.
Co za piękny opis. Zastanawiam się czy zrobić dodatkowy materiał filmowy o górnictwie i koksowni . I mam taki pomysł aby użyć tego pięknego opisu naturalnie za Pana zgodą. Pozdrawiam i jeszcze raz dziękuję. PS. Ja osobiście mieszkałem na ul.Kosteckiego w byłych budynkach należących do koksowni.
@@januszgora2916 Oczywiście że mógłby Pan zrobić dodatkowy materiał :) Bardzo chętnie bym zobaczył,pewnie znajdzie się też wielu zainteresowanych tym tematem . Tak podejrzewałem że jesteśmy z tej samej dzielnicy po niektórych materiałach udostępnionych przez Pana,ja wychowałem się i dorastałem w okolicach nieistniejącego Szybu Gabriel. Pozdrowienia dla Pana, wszystkiego dobrego
Pamiętam jak to wszystko hulalo Wałbrzych żył do momentu jak to wszystko zaorali pamiętam ten specyficzny zapach bywając na podgorzu u Babci świetny materiał kawał Histori Walbrzycha👍👌
@@yateak4099 Mam taką koncepcję aby ku pamięci byłych pracowników przemysłu górniczego i koksowniczego deykowacć ten materiał. Zebranie i opracowanie materiału trochę potrwa . Tak że postaram się może do końca miesiąca wykończyć materiał. Pozdrawiam
Pierwszy kadr to Hałda Victoria, na dole zdjęcia teren ogrodzony murem,dawniej to teren Fabryki kwasu siarkowego.Tereny zielone u podnóża hałdy widoczne na zdjęciu za betonowym murem,jeszcze niezagospodarowane,10 lat później w 2000r. będzie tam funkcjonowało Składowisko odpadów komunalnych w Wałbrzychu,obecnie składowisko juz nie funkcjonuje,teren jest zrekultywowany. Ulica Średnia na Sobięcinie ujęta w filmie i Pan który rozładowywuje węgiel z powozu,taki widok na tej dzielnicy i ogólnie w Wałbrzychu w latach 80ych i z początku lat 90ych był codzienny na ulicach, pamiętam te czasy. Dziekuje za udostępnienie filmu, wspomnienia z dawnych lat wróciły.Świetny film,piekne rzeczy Pan udostępnia związane z Historią Wałbrzycha.Pozdrawiam .
Piękny komentarz, żadko można taki dostać.Wielkie dzięki i cieszę się że materiały ktore udostępniam znajdują aprobatę a to motywuje mnie do dalszej pracy.Pozdrawiam
0:16 To bardzo miłe słowa. Nie kończę przygody że starym Wałbrzychem, w miarę możliwości będą następne materiały ale jest ciężko bo jest tego bardzo mało. Np. będzie 3 cz. Wałbrzych międzywojenny 1929r. Jeszcze raz dzięki za miłe słowa i pozdrawiam.
Znam z widzenia tego faceta z 4:55. Nie pamiętam tylko czy z koksowni czy z tzw. miasta. Pracowałem tam (koksownia Wałbrzych) jako młody chłopaczek przez pół roku w 1994. Dziękuję za materiał, miłe wspomnienia wracają.
Kolejny niesamowity film. Dzięki Panu odkrywam Wałbrzych na nowo. Życzę wytrwałości i czekam na kolejne filmy. P.s. to wszystko z Pana archiwum czy z poszukiwań?
Wałbryzch nigdy nie był w mediach często prezentowany jak inne miasta, dlatego jest bardzo mało materiałów zwłaszcza z ostatnich dekad.Większość materiałów pochodzi z domowego archiwum, gdzie tylko był jakiś materiał o Wałbrzychu starałem się go przechwycić. No i w obecnym czasie trzeba dużo czasu poświęcić aby coś znaleść. Z chęcią chciałem się podzielić z innymi i pokazać Wałbrzych jaki był zwłaszcza młodszemu pokoleniu i nie tylko co spotkało się dużym zadowoleniem i motywuje mnie do dalszej pracy. Pozdrawiam
Te familoki na Matyldzie, z dzisiejszej perspektywy są trochę przerażające. Z tą całą agrokulturą - gruszka, pietruszka, rzodkiewka, prosię ... I bydlątka z Sobięcina. I jak ładnie rośnie wszystko! Pokazane, że pod kominem. I to prawda. Tak rosło. Może by kto pomyślał, że było niezdrowe. Ja bym nie powiedział, jedyne, co na to kapało niezdrowe, to kwaśny deszcz. Padał, gakt ale dużo go nie było, skoro liści nie poprzypalał. A wiem, co mówię, bo sam te rośliny jadłem. I nieźle się na nich upasłem. Trochę tak zwanego koksiku, co się unosił z gorącym powietrzem podczas gaszenia koksu, taki pył, drobna frakcja, twardy i ostry, jak diabli - jak to wpadło w oko to tragedia. Z roślin to się spłukiwało i tyle. Ale żadnej chemii do uprawiania, żadnych herbi-, pesty-, insektycydów, które dziś są stosowane tonami. I my je jemy, tonami. Ludzie sypali pod te badyle obornik, spod tych bydlątka, co na filmie. Spod kur ściółkę z pieczarkarni sobięcińskiej. Chodzili koło tego, jak należy. Bo cieszyło ich zielone, jak sie tak narobili przy tych wyziewach koksowniczych. Albo napatrzyli na wegiel, pod ziemią. Wtedy, we Wałbrzychu powietrze było niezdrowe, to prawda. Śmierdziało lofixem i siarką, smołą i benzolem. Ale rośliny, jeśli nie były hodowane przy samej ulicy? Były nieporównywalnie lepsze i zdrowsze od dzisiejszych. I Wałbrzych tak właśnie wyglądał. W większości. Był przemysłowo - gospodarski. Dziwne? A dziwne. Ale przez całe lata osiemdziesiate, jak ktoś chciał jeść mięsko, to sam musiał je sobie wykarmić. Dziewięćdziesiąte też były tu biedne i te skrawki ziemi uprawiane pozwalały, jako - tako dostatnio żyć. Jak kto nie był leniwy to nie głodował. Każdy wolny kawałek gleby był w uprawie. Raczej amatorskiej i malopowierzchniowej. Ale byli i więksi gospodarze, nawet w tych stricto przemysłowych dzielnicach. To też temat na dłuższą rozprawkę.
@@januszgora2916 nie, nie, nie! To ja dziękuję,. Tak od serca, bo gdyby nie to, że materiał jest świetny, to ja - naprawdę nie miałbym czego komentować. Ładne są te rzeczy, życzę niewyczerpanego zapału do ich wyszukiwania, zgrywania, montowania i pokazywania światu. Bo to są rzeczy naprawdę świetne. Bezcenne. Dziękuję.
Koksownia Victoria.
5.10 rano, ojciec wstaje do pracy ,myje sie, ubiera, idzie na przystanek na 2kę. Autobus MZK jadący na Sobięcin zawozi go do celu. W pracy jest 5.50, przebiera się, robi sobie kawę. 'Chłopaki' czasem wodę gotowali w czajniku podgrzewanym palnikiem acetylenowym. Trwało to jakieś 10 sekund zanim zaczęła wrzeć. :)
Pracował na 'węglopochodnych', w 80ych latach , była to czysto fizyczna praca. Od pilnowania ciśnienia, zaworów, temperatury wody, po czyszczenie rurociągów do chłodzenia wodą. Były momenty przepychania wagonów nogami (dziś wychodzą bóle kręgosłupa), jeżdżenia 'wózkami' ze smołą, czy zwykłe zbieranie smoły z ziemi łopatą przy wylaniu się. Zapach benzolu znam do dziś, wystarczy że zamknę oczy, a woń tego sprzed 35 lat odrazu budzi wspomnienia. Ojciec pachniał tym, zawsze wracając po 14:00 do domu. W torbie miał 3-4 butelki wody mineralnej "Anka' którą mieli na przydział do picia podczas pracy.
Przeżył budowę jak i rozbiórkę 'kopernika' jednego dnia jeszcze spawali wnętrze i obudowę szybu, drugiego podkładali ładunki wybuchowe i wysadzali w powietrze.
Pamiętam jak opowiadał o budowie odsiarczalni, do czyszczenia tego żółtego dymu co leci z pieców koksowniczych, odzyskiwania zanieczyszczeń z 'płuczki'. Jak gasili 'świeczkę', czyli wiecznie palący się płomień metanu. Pamiętam jak po 94-95ym węgiel zaczął z dziwnych miejsc na świecie przypływać do Wałbrzycha, z Kolumbii, z Chin. Ludzie za głowę się łapali, że depczą po starych zalanych szybach gdzie węgla antracytowego na ponad 100 lat, jednego z najlepszych złóż na świecie, a docierają do nich składy z Chin. Jaki to był bubel to do dziś wspomina. W dzieciństwie jadło się obiady z kanki lub na stołówce pracowniczej. Jeździłem czasem ze szkoły na zakład i po zmianie ojca szliśmy na stołówkę na obiad.
Smak kapusty na ciepło przypomina mi się do dziś-tak nijaki, że smakowała jak tektura. Jakieś tam zupki, suche ziemniaki i tajemniczego pochodzenia mięsa w postaci kotletów i gulaszów.
Po 2010-2015 latach mocno zautomatyzowana praca, weszła era komputerów, czujników, sterowania zdalnego. Ojciec ostatnie lata wspomina (2019-2021) jak odbijanie się z kąta w kąt, gapienie się w monitor, chodzenie z nudów po zakładzie i smarowanie towotem każdego zaworu, zasuwki, pokrętła. Takie zboczenie zawodowe. Nie wierzył, że to ten sam zakład co 30 lat temu, jak dwa różne światy. Zaczęli przychodzić młodzi, nowe kadry. Znudzone, niechętne do pracy-konflikt pokoleń. Ojciec odliczał miesiące do emerytury. Nigdy nie awansował na mistrza, nie chciał odpowiedzialności i sporów z prezesami, zarządzania ludźmi.
Na zapachu koksowni (przechodziły nim ubrania i torby), jej historii życia tam między 1980ym a 2010 rokiem wychowaliśmy się niejako z bratem słuchając opowieści ojca. Używając produktów pracowniczych (mydło, pasta bhp, buty, koszule, woda mineralna) miało się namacalne dowody istnienia tego zakładu. Nigdy tam nas niestety nie wpuszczono, rodzinom ściśle zakazywano wizyt i zwiedzania, zakład operował 24/7.
Jako jedyny z dawnego zagłębia przetrwał w Wałbrzychu, działa do dziś, produkuje wspaniały koks hutniczy wysyłany na całą Europę.
Co za piękny opis. Zastanawiam się czy zrobić dodatkowy materiał filmowy o górnictwie i koksowni . I mam taki pomysł aby użyć tego pięknego opisu naturalnie za Pana zgodą. Pozdrawiam i jeszcze raz dziękuję. PS. Ja osobiście mieszkałem na ul.Kosteckiego w byłych budynkach należących do koksowni.
@@januszgora2916ależ proszę bardzo :)
@@januszgora2916
Oczywiście że mógłby Pan zrobić dodatkowy materiał :) Bardzo chętnie bym zobaczył,pewnie znajdzie się też wielu zainteresowanych tym tematem . Tak podejrzewałem że jesteśmy z tej samej dzielnicy po niektórych materiałach udostępnionych przez Pana,ja wychowałem się i dorastałem w okolicach nieistniejącego Szybu Gabriel. Pozdrowienia dla Pana, wszystkiego dobrego
Pamiętam jak to wszystko hulalo Wałbrzych żył do momentu jak to wszystko zaorali pamiętam ten specyficzny zapach bywając na podgorzu u Babci świetny materiał kawał Histori Walbrzycha👍👌
@@yateak4099 Mam taką koncepcję aby ku pamięci byłych pracowników przemysłu górniczego i koksowniczego deykowacć ten materiał. Zebranie i opracowanie materiału trochę potrwa . Tak że postaram się może do końca miesiąca wykończyć materiał. Pozdrawiam
Pierwszy kadr to Hałda Victoria, na dole zdjęcia teren ogrodzony murem,dawniej to teren Fabryki kwasu siarkowego.Tereny zielone u podnóża hałdy widoczne na zdjęciu za betonowym murem,jeszcze niezagospodarowane,10 lat później w 2000r. będzie tam funkcjonowało Składowisko odpadów komunalnych w Wałbrzychu,obecnie składowisko juz nie funkcjonuje,teren jest zrekultywowany. Ulica Średnia na Sobięcinie ujęta w filmie i Pan który rozładowywuje węgiel z powozu,taki widok na tej dzielnicy i ogólnie w Wałbrzychu w latach 80ych i z początku lat 90ych był codzienny na ulicach, pamiętam te czasy. Dziekuje za udostępnienie filmu, wspomnienia z dawnych lat wróciły.Świetny film,piekne rzeczy Pan udostępnia związane z Historią Wałbrzycha.Pozdrawiam .
Piękny komentarz, żadko można taki dostać.Wielkie dzięki i cieszę się że materiały ktore udostępniam znajdują aprobatę a to motywuje mnie do dalszej pracy.Pozdrawiam
Janusz - swoimi filmami przenosisz mnie do czasów mojego dzieciństwa w Wałbrzychu.
To magiczne - dziękuję Ci za to.
0:16 To bardzo miłe słowa. Nie kończę przygody że starym Wałbrzychem, w miarę możliwości będą następne materiały ale jest ciężko bo jest tego bardzo mało. Np. będzie 3 cz. Wałbrzych międzywojenny 1929r. Jeszcze raz dzięki za miłe słowa i pozdrawiam.
Fantastyczna cyfrowa rekonstrukcja. Tata 40 lat na koksowni w Wałbrzychu pracował
Dzięki za komentarz i pozdrawiam
Piękny materiał,jak zwykle!!!
Dzięki i pracuję dalej.Pozdrawiam
Łza się w oku kręci. Stare dobre czasy.
Dzięki za komentarz.Pozdrawiam
Znam z widzenia tego faceta z 4:55. Nie pamiętam tylko czy z koksowni czy z tzw. miasta. Pracowałem tam (koksownia Wałbrzych) jako młody chłopaczek przez pół roku w 1994. Dziękuję za materiał, miłe wspomnienia wracają.
Dla mnie też niektóre twarze wydają się znajome. Dzięki za komentarz. Pozdrawiam
Kolejny niesamowity film. Dzięki Panu odkrywam Wałbrzych na nowo. Życzę wytrwałości i czekam na kolejne filmy.
P.s. to wszystko z Pana archiwum czy z poszukiwań?
Wałbryzch nigdy nie był w mediach często prezentowany jak inne miasta, dlatego jest bardzo mało materiałów zwłaszcza z ostatnich dekad.Większość materiałów pochodzi z domowego archiwum, gdzie tylko był jakiś materiał o Wałbrzychu starałem się go przechwycić. No i w obecnym czasie trzeba dużo czasu poświęcić aby coś znaleść. Z chęcią chciałem się podzielić z innymi i pokazać Wałbrzych jaki był zwłaszcza młodszemu pokoleniu i nie tylko co spotkało się dużym zadowoleniem i motywuje mnie do dalszej pracy. Pozdrawiam
Ojprd moje dzieciństwo moja ulica znam wszystkie te mordy😂 dziękuję
Świetny materiał i zadziwiająco dobra jakość.
Staram się aby wszystkie materiały były montowane w miarę dobrej jakości. Pozdrawiam
@@januszgora2916 dobra robota. Pozdrawiam.
Wspaniały film. Czyja jest ta piękna muzyka?
Te familoki na Matyldzie, z dzisiejszej perspektywy są trochę przerażające. Z tą całą agrokulturą - gruszka, pietruszka, rzodkiewka, prosię ... I bydlątka z Sobięcina. I jak ładnie rośnie wszystko! Pokazane, że pod kominem. I to prawda. Tak rosło. Może by kto pomyślał, że było niezdrowe. Ja bym nie powiedział, jedyne, co na to kapało niezdrowe, to kwaśny deszcz. Padał, gakt ale dużo go nie było, skoro liści nie poprzypalał. A wiem, co mówię, bo sam te rośliny jadłem. I nieźle się na nich upasłem. Trochę tak zwanego koksiku, co się unosił z gorącym powietrzem podczas gaszenia koksu, taki pył, drobna frakcja, twardy i ostry, jak diabli - jak to wpadło w oko to tragedia. Z roślin to się spłukiwało i tyle. Ale żadnej chemii do uprawiania, żadnych herbi-, pesty-, insektycydów, które dziś są stosowane tonami. I my je jemy, tonami. Ludzie sypali pod te badyle obornik, spod tych bydlątka, co na filmie. Spod kur ściółkę z pieczarkarni sobięcińskiej. Chodzili koło tego, jak należy. Bo cieszyło ich zielone, jak sie tak narobili przy tych wyziewach koksowniczych. Albo napatrzyli na wegiel, pod ziemią. Wtedy, we Wałbrzychu powietrze było niezdrowe, to prawda. Śmierdziało lofixem i siarką, smołą i benzolem. Ale rośliny, jeśli nie były hodowane przy samej ulicy? Były nieporównywalnie lepsze i zdrowsze od dzisiejszych. I Wałbrzych tak właśnie wyglądał. W większości. Był przemysłowo - gospodarski. Dziwne? A dziwne. Ale przez całe lata osiemdziesiate, jak ktoś chciał jeść mięsko, to sam musiał je sobie wykarmić. Dziewięćdziesiąte też były tu biedne i te skrawki ziemi uprawiane pozwalały, jako - tako dostatnio żyć. Jak kto nie był leniwy to nie głodował. Każdy wolny kawałek gleby był w uprawie. Raczej amatorskiej i malopowierzchniowej. Ale byli i więksi gospodarze, nawet w tych stricto przemysłowych dzielnicach. To też temat na dłuższą rozprawkę.
Bardzo dziękuję za piękny i długi komentarz . Jestem jeszcze bardziej zmotywowany że materiał który montuję jest chętnie oglądany.Pozdrawiam
@@januszgora2916 nie, nie, nie! To ja dziękuję,. Tak od serca, bo gdyby nie to, że materiał jest świetny, to ja - naprawdę nie miałbym czego komentować. Ładne są te rzeczy, życzę niewyczerpanego zapału do ich wyszukiwania, zgrywania, montowania i pokazywania światu. Bo to są rzeczy naprawdę świetne. Bezcenne. Dziękuję.
Niesamowity klimat przemysłu i to wszystko już polikwidowane :(
Było i nie wróci. Dzięki za komentarz i pozdrawiam
Tylko pstrągów w Pełcznicy nie pokazali😂
Na filmie są pokazane dwie koksownie Pierwsza to koksownia Bolesław Chrobry zamknięta w 2000 roku i Viktoria która działa do dzisiaj na Sobięcinie
Oczywiście to prawda i pozdrawiam