Advies gevraagd voor de kleine kans dat je dit zelf leest: Ik ben bezig om mijn partner te helpen met haar traumaverwerkingen maar ontdekte helaas een 3tal kindtrauma's en helaas helpt de ggd organisatie (waar ze de intake 3mnd geleden heeft gehad) veel te traag. Hierdoor waren we genoodzaakt (om o.a.) zelf de eerste stappen met "haar" te zetten maar geloof het of niet... ze heeft ongelooflijk snel progressie geboekt waardoor ze zelf nog 2 kleine trauma's ging identificeren en aanpakken! Helaas heeft het me letterlijk maanden gekost om tot dit punt te komen waardoor we logischerwijs tijdelijk vastzitten in een child-parent relatie die ik lastig weet te doorbreken zonder telkens geconfronteerd te worden met haar saboteur ( omdat sommige van mijn opmerkingen nog haar onverwerkte trauma triggeren en haar survival instint aangaat en ik meestal de 'flight / freeze" oplossing gepresenteerd krijg Ik weet exact hoe ik om moet gaan met de saboteur hoor ( als die weer het stuur bij haar heeft overgenomen..) enkel omdat dat altijd moet door manipulatie van narcistisch gedrag.. verandert het altijd de sfeer en verpest het vaak enkele uren van een dag. Dit is kostbare tijd die ik eigenlijk niet wil verliezen.. iemand een tip hoe ik beter kan omgaan hiermee,? Ik merk namelijk dat ze mentaal echt uitgeput is van de urenlange gesprekken en ik doe mijn best om haar meer te laten slapen maar ze ligt te veel wakker weer (omdat ze vergeet deep breathing/meditatie toe te passen helaas)
Mindfulness bodyscan kan ik iedereen wel aanraden. Ik ben niet zo van de pdf’jes lezen. Heb je ook misschien videos waar ik wat aan heb om emoties onder controle te houden bij momenten van prikkelbaar na slecht slapen / depressie
Hartelijk dank voor deze mooie informatie. Heel veel dingen zijn ook erg herkenbaar. Ik zou graag vragen of uw ook iets over autisme kan vertellen. Hoe kan je een rigide gedrag/ overtuiging loslaten. Als kind af aan heb ik geleerd om niet naar mijn gevoelens te luisteren en meer vanuit mijn hoofd leven. Iedereen pleasen om erbij te horen, geaccepteerd worden en niet afgewezen voelen. Want thuis hadden ze liever een jongen gewild dan een meisje. Tot mijn eerste jaar kreeg ik slaappillen. Lang verhaal.... Maar hoe moet ik iets voelen als het trauma's zoooo diep zitten. En het verleden los laten. Ik voel dat er een blokkade is. Ben ook bang om te voelen. Ik weet pas sinds 1 jaar dat ik autisme heb. Niemand had iets gemerkt, omdat ik ook nooit over die chaos kon praten met mijn omgeving en trok vrolijke pokerface. En was heeeel streng voor mijn zelf en alleen maar bewijzen dat ik als een meisje ook goed ben en kan hoogstuderen en iets bereiken....
Jeetje, heftig als je zo duidelijk niet geaccepteerd wordt, en tegelijk mooi dat je er nu mee aan de slag wilt. Ik weet te weinig van hoe vast autisme zit in je brein om daar iets zinnigs over te zeggen. Maar de trauma's die je meegemaakt hebt kan ik wel meer over zeggen. Vooral over hoe je het loslaat. Dat begint met voelen. En als dat heel moeilijk is, dan begint het met het voelen van je lichaam. Doe dat met de meditaties op mijn kanaal, samen met een Asermethode therapeut, of zoek een goede haptotherapeut. Zodra het voelen beter gaat, ga je steeds proberen om dieper door te voelen net zolang tot je bij de eerste ervaring komt en die kun je vervolgens leren loslaten. Wij hebben daar een online training voor, maar ik raad je wel aan om voordat je daarmee aan de slag gaat eerst samen met iemand meer te oefenen met voelen.
Dank u wel voor uw snelle reactie. Ik zal zeker de meditaties op uw kanaal gaan beluisteren en oefenen. Het stukje over HSP heb ik ook gekeken. Heel leerzaam. 🙏🏻
Bedankt voor de uitleg en de links. Hoe heten die therapeuten die je er goed bij kunnen helpen en het zelf ook hebben ondergaan zei je? Ik woon in Mexico en zoek eigenlijk iets online.
Hi Martina, met de Aser-methode hebben we wel online trainingen, maar als je echt aan de slag wilt is het 1 op 1 werk veel sterker. Wat nog redelijk dicht in de buurt komt als techniek is hypnotherapie, maar dan moet je wel echt even checken bij die therapeut wat hij/zij aan zijn eigen ontwikkeling gedaan heeft.
Hoi Bas. Wouw wat een goede video. Ik heb het gevoel al veel werk gedaan te hebben. Toch is mijn lijf niet ontspannen in de zin van aanraking door mijn partner. Ik wil gewoon niet overal aangeraakt worden en krijg lekkerlijk zo n paniek als hij me vasthoud tijdens het stoeien dat ik lekkerlijk in mij broek plas. Hoe ga ik dat dan oplossen?
Hey Bas, vraagje: wist je dat het voor sommige mensen juist helpend kan zijn wat meer in hun denkbrein te komen? betreft een vorm van therapie waarin de neo cortex van mensen júist gestimuleerd wordt. Dit kan snel overprikkelde mensen (zoals ik zelf) helpen om zich niet te 'verliezen' in hun gevoeligheid. Mensen die neigen naar borderline, of hoogsensitiviteit, hebben hier oa baat bij. Er bestaat ook zoiets als een limbic systeem disorder, overspoeld worden door je gevoelens. (zeker, er zit een onderline connectie : aangezien hooggevoeligheid juist een gevolg kan zijn van structurele onveiligheid en trauma ervaringen uit het verleden. de uitleg die je beschrijft kan dan zeker helpen!) Maar toch wilde ik het benoemen, aangezien gezond denken = gezonde cognitieve functies ontwikkelen totáál iets anders is dan piekeren, overthinking, en in negatieve denkpatronen blijven hangen. net als 'op een gezonde manier voelen' ook iets anders is dan in je gevoel blijven 'dwellen', en alles wat je voelt voor waar aanneemt. De "denken" vs "voelen" dichotomie wordt vaak te plat geslagen, waardoor we hele volksstammen nu wijsmaken dat we meer moeten voelen en dat denken iets 'slechts' is. just my 50cents :)
Mooie toevoeging. Het gaat om de juiste manier van denken en de juiste manier van voelen. Focus op wat goed gaat en helpende gedachten gebruiken is zeker effectief. Voelen en vervolgens in je gevoel blijven hangen of teveel waarde hangen aan oppervlakkige gevoelens is niet gezond. Uiteindelijk is de manier om van je oude trauma's en daarmee van je beperkende patronen af te komen wel om door alle lagen van voelen te gaan en naar de diepste laag te gaan en daar de lading van je trauma af te halen. Maar voor de dagelijkse realiteit werkt het zeker wat je aangeeft.
Thanks, en hoe bedoel je dat? Denk je dan aan generationeel trauma, kindertrauma, of bedoel je meer de verschillende vormen zoals misbruik, emotionele verwaarlozing etc.?
@@LeerVrijLevenThanks voor je snelle antwoord. Ik denk dan aan shocktrauma, vroeg kinderlijk trauma, hechtingstrauma, ontwikkelingstrauma, complex trauma maar ook aan chemisch trauma en transgenerationeel trauma.
Ja precies. Mijn ex partner is een verborgen narsist en mijn kinderen en vooral mijn zoon (22 jaar) heeft het daar echt moeilijk mee en is aan de drugs om de pijn te verdoven en wil geen hulp ... hoe kan ik hem helpen ... de vader is zo dominant dat ze geen eigen identiteit hebben. angstig zijn geen zelfvertrouwen hebben en een kort lontje het gevolg is ... mijn zoon wil er niet over praten ... hij slaat dicht en word boos en gaat blowen en slikt pillen tegen angst .. wat kan ik het beste doen.
Het beste wat je kunt doen is in ieder geval een voorbeeld zijn. Dus zorg dat je zelf steeds meer ruimte voor jezelf durft te nemen, lief bent voor jezelf en de pijn doe je voelt er gewoon laat zijn. We zijn snel geneigd om ons schuldig te voelen voor wat er gebeurd is, of het op te willen lossen. Maar daarmee onderdruk je de echte pijn. Ga die maar voelen. Ga maar voelen ook hoe het is dat je met die man was en je je kinderen dit hebt laten ervaren. Zodra jij dat er kunt laten zijn en kunt voelen, geef je ruimte aan hun pijn. Zolang je je schuldig voelt of probeert het op te lossen, geef jij er ook geen ruimte aan, en is het alleen moelijker voor hen om die beweging te maken.
@@LeerVrijLeven dank voor je snelle reactie, ik voel dat ik vast zit en dat zij nu belangrijker zijn dan ikzelf omdat ik ze wil helpen maar weet niet hoe ... ik voel dat ik ze verlies door al de traumas die ze ervaren hebben al de jaren en nu ze ouder zijn uitten ze zich ook door boos te worden en niet te luisteren ... bij alle 3 uit het zich anders pfff echt moeilijk dit.. 1 advies aan andere run zo snel mogelijk als je red flags 🚩 ziet .. luister naar je gut feeling wat altijd klopt !! Coach je ook online ?
@lindivliet8280 ik coach niet alleen online. Soms kan in een traject wel een online sessie zitten, maar alleen online kan ik niet de resultaten bieden die ik wil. Ik snap day je hen wilt helpen, maar dat kan pas als je eerst jezelf helpt.
Hey bas ik heb een vraag ! Ik ben zelf van een 2ling te vroeg geboren en met de geborten heb ik geen contact gehad met mijn moeder door dat me moeder geen weeën meer kreeg hebben ze mij gehaalt en is mijn eene beentje gebroken waardoor ik gelijk geopereerd wert ze hebben een tractie gebouwt in de couveuse en ik heb daar 4 weken in gelegen. Je vertelden dat je trouwma diep verborgen licht en ik weet als je geboren bent het contact met moeder heel belangrijk is anders kan je bindingangst of verbindingangst Oplopen nu weet ik dat ik wijnig vraag of me niet openstel kwa me gevoel en zoveel mogelijk voor mezelf hou en stel ik me wel open voel ik me vaak niet begrepen of gehoord en voel ik me heel eenzaam daar bij is er ook add geconcenteerd en ben ik een hsp-er heeft dit alle temaken met de geborten van van mij als babby ? Gr Astrid Albert
Hi Astrid, de kenmerken die je beschrijft kunnen veel verschillende oorzaken hebben. Tegelijk kun je er bijna wel van uit gaan dat die eerste 4 weken veel impact hebben gehad op je eerste ontwikkeling. Die eerste tijd is vooral bepalend voor het gevoel dat je er mag zijn. Dat je hier op aarde hoort te zijn. Dat je van jezelf genoeg bent. En dat kan zich uiten in bindingsangst, verlatingsangst, teveel je best doen altijd, heel graag gezien willen worden, maar tegelijk niet gezien durven worden... In de Asermethode werken we vanuit waar je op dit moment tegenaan loopt, en gaan dan steeds dieper. Dan kom je vanzelf erachter wat het onderliggende trauma is geweest.
Bedoel je een specifiek stigma? En bedoel je dan het label dat je door de maatschappij opgeplakt krijgt, of door je ouders, of door school? Ik kan hier zeker wel een aantal video's over opnemen, maar om te zorgen dat het ook bij jouw vraag aansluit hoor ik graag meer over welk stigma je bedoelt.
Zo min of meer algemeen stigma. Al heb ik wel met alle vormen te maken. Maar mensen die je problemen weg wuiven alsof het niets is. Misschien ook wel voor een deel de drama driehoek waarin personen vooral vaak je helden willen zijn. Vaak krijg ik het idee alsof ze denken dat je dom bent. Mijn herstel is een dagelijks gevecht. Dat is niet erg op zich. Maar de mensen die doen alsof je lui bent. Denken dat je niets doet maar alleen klaagt. Die mensen maken mij zo boos. Ik merk dat ik die mensen ook steeds meer ga ontlopen. Ik heb al jaren geen zin meer in verjaardagen hierdoor.
Als ik bewust let op wat ik in mijn lichaam voel. Dan voel ik zo veel en zo heftig dat het daadwerkelijk een paniek aanval veroorzaakt. Ik heb geen steun hierbij. Betreft emotioneel gebied sta ik er echt alleen voor. Altijd al gedaan. Ik heb dus echt geen idee wat te doen. De paniek aanvallen zijn echt heftig.
Als het je zelf niet lukt om er naar toe te gaan, zoek dan een goede therapeut/coach die lichaamsgericht werkt en ervaren genoeg is dat hij je er bij kan begeleiden. In onze sessies met cliënten zien we dit veel vaker hoor. Dat het zo heftig voelt dat daardoor in eerste instantie de paniek alleen maar erger lijkt te worden. In dat geval moet je een therapeut hebben die je vertrouwen geeft en die gewoon doorzet. Hoe meer je alleen even er in gaat en dan weer terug gaat, hoe groter de angst ervoor gaat worden. Maar zodra je onder goede begeleiding er doorheen gaat, zul je merken dat de angst voor de angst het ergste was wat in de weg zat.
Ik drink zelf geen alcohol. Alcohol kan in kleine mate helpen je remmen los te laten waardoor je soms makkelijker lijkt te voelen, maar je voelt niet echt met heel je wezen. Het is meer een soort stoom afblazen waarbij je alleen je oppervlakkige lagen laat los komen. En als je meer gebruikt, of vaker gebruikt is het gewoon een manier om niet te hoeven voelen wat er echt is. Het is niet slecht om alcohol te drinken, alleen het helpt je nooit.
Mooie video Bas. 👍
Ik wens iedereen de moed en de kracht om hun "zolder" blijvend op te ruimen. ❤🙏
Dank je wel Bas🙏🏻
Prachtig hoe je dit uitlegt,zo waar❤
Dankjewel mooie inspirerende filmpje
Jee ontzettend bedankt! Geweldig!
Goed uitgelegd, dankjewel 🍀💞☀️🪐🙏
Hele fijne en leerzame video.
Voor mij ook weer erg herkenbaar en verhelderend.
Heel erg bedankt hiervoor
❤👍
Heel erg duidelijk Bas! Dank je wel! Vragen wordt vervolgd
Thanks! Ben benieuwd naar je vragen :-)
Wauw, superheldere uitleg, top!
✌️
Wat goed uitgelegd DANK U wel Bas 🙏❤
Advies gevraagd voor de kleine kans dat je dit zelf leest: Ik ben bezig om mijn partner te helpen met haar traumaverwerkingen maar ontdekte helaas een 3tal kindtrauma's en helaas helpt de ggd organisatie (waar ze de intake 3mnd geleden heeft gehad) veel te traag. Hierdoor waren we genoodzaakt (om o.a.) zelf de eerste stappen met "haar" te zetten maar geloof het of niet... ze heeft ongelooflijk snel progressie geboekt waardoor ze zelf nog 2 kleine trauma's ging identificeren en aanpakken!
Helaas heeft het me letterlijk maanden gekost om tot dit punt te komen waardoor we logischerwijs tijdelijk vastzitten in een child-parent relatie die ik lastig weet te doorbreken zonder telkens geconfronteerd te worden met haar saboteur ( omdat sommige van mijn opmerkingen nog haar onverwerkte trauma triggeren en haar survival instint aangaat en ik meestal de 'flight / freeze" oplossing gepresenteerd krijg
Ik weet exact hoe ik om moet gaan met de saboteur hoor ( als die weer het stuur bij haar heeft overgenomen..) enkel omdat dat altijd moet door manipulatie van narcistisch gedrag.. verandert het altijd de sfeer en verpest het vaak enkele uren van een dag. Dit is kostbare tijd die ik eigenlijk niet wil verliezen.. iemand een tip hoe ik beter kan omgaan hiermee,?
Ik merk namelijk dat ze mentaal echt uitgeput is van de urenlange gesprekken en ik doe mijn best om haar meer te laten slapen maar ze ligt te veel wakker weer (omdat ze vergeet deep breathing/meditatie toe te passen helaas)
Prachtig uitgelegd, dankjewel
Dankjewel!!!❤💫🍀
Mindfulness bodyscan kan ik iedereen wel aanraden. Ik ben niet zo van de pdf’jes lezen. Heb je ook misschien videos waar ik wat aan heb om emoties onder controle te houden bij momenten van prikkelbaar na slecht slapen / depressie
Probeer deze eens: ruclips.net/video/FZAsUGL8HY8/видео.htmlsi=gVeZqMGdrNYwZt0h
Hartelijk dank voor deze mooie informatie. Heel veel dingen zijn ook erg herkenbaar. Ik zou graag vragen of uw ook iets over autisme kan vertellen. Hoe kan je een rigide gedrag/ overtuiging loslaten.
Als kind af aan heb ik geleerd om niet naar mijn gevoelens te luisteren en meer vanuit mijn hoofd leven. Iedereen pleasen om erbij te horen, geaccepteerd worden en niet afgewezen voelen. Want thuis hadden ze liever een jongen gewild dan een meisje.
Tot mijn eerste jaar kreeg ik slaappillen. Lang verhaal.... Maar hoe moet ik iets voelen als het trauma's zoooo diep zitten. En het verleden los laten. Ik voel dat er een blokkade is. Ben ook bang om te voelen.
Ik weet pas sinds 1 jaar dat ik autisme heb. Niemand had iets gemerkt, omdat ik ook nooit over die chaos kon praten met mijn omgeving en trok vrolijke pokerface. En was heeeel streng voor mijn zelf en alleen maar bewijzen dat ik als een meisje ook goed ben en kan hoogstuderen en iets bereiken....
Jeetje, heftig als je zo duidelijk niet geaccepteerd wordt, en tegelijk mooi dat je er nu mee aan de slag wilt.
Ik weet te weinig van hoe vast autisme zit in je brein om daar iets zinnigs over te zeggen. Maar de trauma's die je meegemaakt hebt kan ik wel meer over zeggen.
Vooral over hoe je het loslaat.
Dat begint met voelen. En als dat heel moeilijk is, dan begint het met het voelen van je lichaam. Doe dat met de meditaties op mijn kanaal, samen met een Asermethode therapeut, of zoek een goede haptotherapeut.
Zodra het voelen beter gaat, ga je steeds proberen om dieper door te voelen net zolang tot je bij de eerste ervaring komt en die kun je vervolgens leren loslaten. Wij hebben daar een online training voor, maar ik raad je wel aan om voordat je daarmee aan de slag gaat eerst samen met iemand meer te oefenen met voelen.
Dank u wel voor uw snelle reactie. Ik zal zeker de meditaties op uw kanaal gaan beluisteren en oefenen. Het stukje over HSP heb ik ook gekeken. Heel leerzaam. 🙏🏻
Bedankt voor de uitleg en de links. Hoe heten die therapeuten die je er goed bij kunnen helpen en het zelf ook hebben ondergaan zei je? Ik woon in Mexico en zoek eigenlijk iets online.
Hi Martina, met de Aser-methode hebben we wel online trainingen, maar als je echt aan de slag wilt is het 1 op 1 werk veel sterker.
Wat nog redelijk dicht in de buurt komt als techniek is hypnotherapie, maar dan moet je wel echt even checken bij die therapeut wat hij/zij aan zijn eigen ontwikkeling gedaan heeft.
Hoi Bas. Wouw wat een goede video. Ik heb het gevoel al veel werk gedaan te hebben. Toch is mijn lijf niet ontspannen in de zin van aanraking door mijn partner. Ik wil gewoon niet overal aangeraakt worden en krijg lekkerlijk zo n paniek als hij me vasthoud tijdens het stoeien dat ik lekkerlijk in mij broek plas.
Hoe ga ik dat dan oplossen?
Holistische therapie is the best there is 😂
Hey Bas, vraagje: wist je dat het voor sommige mensen juist helpend kan zijn wat meer in hun denkbrein te komen?
betreft een vorm van therapie waarin de neo cortex van mensen júist gestimuleerd wordt. Dit kan snel overprikkelde mensen (zoals ik zelf) helpen om zich niet te 'verliezen' in hun gevoeligheid.
Mensen die neigen naar borderline, of hoogsensitiviteit, hebben hier oa baat bij. Er bestaat ook zoiets als een limbic systeem disorder, overspoeld worden door je gevoelens.
(zeker, er zit een onderline connectie : aangezien hooggevoeligheid juist een gevolg kan zijn van structurele onveiligheid en trauma ervaringen uit het verleden. de uitleg die je beschrijft kan dan zeker helpen!)
Maar toch wilde ik het benoemen, aangezien gezond denken = gezonde cognitieve functies ontwikkelen totáál iets anders is dan piekeren, overthinking, en in negatieve denkpatronen blijven hangen. net als 'op een gezonde manier voelen' ook iets anders is dan in je gevoel blijven 'dwellen', en alles wat je voelt voor waar aanneemt.
De "denken" vs "voelen" dichotomie wordt vaak te plat geslagen, waardoor we hele volksstammen nu wijsmaken dat we meer moeten voelen en dat denken iets 'slechts' is.
just my 50cents :)
Mooie toevoeging. Het gaat om de juiste manier van denken en de juiste manier van voelen.
Focus op wat goed gaat en helpende gedachten gebruiken is zeker effectief.
Voelen en vervolgens in je gevoel blijven hangen of teveel waarde hangen aan oppervlakkige gevoelens is niet gezond.
Uiteindelijk is de manier om van je oude trauma's en daarmee van je beperkende patronen af te komen wel om door alle lagen van voelen te gaan en naar de diepste laag te gaan en daar de lading van je trauma af te halen.
Maar voor de dagelijkse realiteit werkt het zeker wat je aangeeft.
Wellicht een goed idee om de verschillende vormen van trauma te benoemen?
Thanks, en hoe bedoel je dat? Denk je dan aan generationeel trauma, kindertrauma, of bedoel je meer de verschillende vormen zoals misbruik, emotionele verwaarlozing etc.?
@@LeerVrijLevenThanks voor je snelle antwoord. Ik denk dan aan shocktrauma, vroeg kinderlijk trauma, hechtingstrauma, ontwikkelingstrauma, complex trauma maar ook aan chemisch trauma en transgenerationeel trauma.
@@darthyoda216 ja, daar kan ik wel wat mee. Moet ik wel even goed voor gaan zitten, denk dat het meerdere video's gaan worden.
Bedankt voor je vraag.
@@LeerVrijLeven Wow en thanks! Ik kijk ernaar uit 😄
Bij de buitenwereld is het t makkelijkste om een masker op te zetten zodat niemand zich zorgen om je kan gaan maken
Ja precies. Mijn ex partner is een verborgen narsist en mijn kinderen en vooral mijn zoon (22 jaar) heeft het daar echt moeilijk mee en is aan de drugs om de pijn te verdoven en wil geen hulp ... hoe kan ik hem helpen ... de vader is zo dominant dat ze geen eigen identiteit hebben. angstig zijn geen zelfvertrouwen hebben en een kort lontje het gevolg is ... mijn zoon wil er niet over praten ... hij slaat dicht en word boos en gaat blowen en slikt pillen tegen angst .. wat kan ik het beste doen.
Het beste wat je kunt doen is in ieder geval een voorbeeld zijn. Dus zorg dat je zelf steeds meer ruimte voor jezelf durft te nemen, lief bent voor jezelf en de pijn doe je voelt er gewoon laat zijn.
We zijn snel geneigd om ons schuldig te voelen voor wat er gebeurd is, of het op te willen lossen. Maar daarmee onderdruk je de echte pijn. Ga die maar voelen. Ga maar voelen ook hoe het is dat je met die man was en je je kinderen dit hebt laten ervaren.
Zodra jij dat er kunt laten zijn en kunt voelen, geef je ruimte aan hun pijn. Zolang je je schuldig voelt of probeert het op te lossen, geef jij er ook geen ruimte aan, en is het alleen moelijker voor hen om die beweging te maken.
@@LeerVrijLeven dank voor je snelle reactie, ik voel dat ik vast zit en dat zij nu belangrijker zijn dan ikzelf omdat ik ze wil helpen maar weet niet hoe ... ik voel dat ik ze verlies door al de traumas die ze ervaren hebben al de jaren en nu ze ouder zijn uitten ze zich ook door boos te worden en niet te luisteren ... bij alle 3 uit het zich anders pfff echt moeilijk dit.. 1 advies aan andere run zo snel mogelijk als je red flags 🚩 ziet .. luister naar je gut feeling wat altijd klopt !! Coach je ook online ?
@lindivliet8280 ik coach niet alleen online. Soms kan in een traject wel een online sessie zitten, maar alleen online kan ik niet de resultaten bieden die ik wil.
Ik snap day je hen wilt helpen, maar dat kan pas als je eerst jezelf helpt.
Hey bas ik heb een vraag ! Ik ben zelf van een 2ling te vroeg geboren en met de geborten heb ik geen contact gehad met mijn moeder door dat me moeder geen weeën meer kreeg hebben ze mij gehaalt en is mijn eene beentje gebroken waardoor ik gelijk geopereerd wert ze hebben een tractie gebouwt in de couveuse en ik heb daar 4 weken in gelegen. Je vertelden dat je trouwma diep verborgen licht en ik weet als je geboren bent het contact met moeder heel belangrijk is anders kan je bindingangst of verbindingangst
Oplopen nu weet ik dat ik wijnig vraag of me niet openstel kwa me gevoel en zoveel mogelijk voor mezelf hou en stel ik me wel open voel ik me vaak niet begrepen of gehoord en voel ik me heel eenzaam daar bij is er ook add geconcenteerd en ben ik een hsp-er heeft dit alle temaken met de geborten van van mij als babby ? Gr Astrid Albert
Hi Astrid, de kenmerken die je beschrijft kunnen veel verschillende oorzaken hebben. Tegelijk kun je er bijna wel van uit gaan dat die eerste 4 weken veel impact hebben gehad op je eerste ontwikkeling.
Die eerste tijd is vooral bepalend voor het gevoel dat je er mag zijn. Dat je hier op aarde hoort te zijn. Dat je van jezelf genoeg bent.
En dat kan zich uiten in bindingsangst, verlatingsangst, teveel je best doen altijd, heel graag gezien willen worden, maar tegelijk niet gezien durven worden...
In de Asermethode werken we vanuit waar je op dit moment tegenaan loopt, en gaan dan steeds dieper. Dan kom je vanzelf erachter wat het onderliggende trauma is geweest.
@@LeerVrijLeven Dankjewel voor je terug koppeling😊
Dit omschrijf je zo mooi en duiderlijk ik wil hier ook zeker meer over weten Dankjewel 😊
👏🏿👌
Over trauma gesproken. Hoe ga je om met stigma?
Bedoel je een specifiek stigma? En bedoel je dan het label dat je door de maatschappij opgeplakt krijgt, of door je ouders, of door school?
Ik kan hier zeker wel een aantal video's over opnemen, maar om te zorgen dat het ook bij jouw vraag aansluit hoor ik graag meer over welk stigma je bedoelt.
Zo min of meer algemeen stigma. Al heb ik wel met alle vormen te maken. Maar mensen die je problemen weg wuiven alsof het niets is.
Misschien ook wel voor een deel de drama driehoek waarin personen vooral vaak je helden willen zijn. Vaak krijg ik het idee alsof ze denken dat je dom bent. Mijn herstel is een dagelijks gevecht. Dat is niet erg op zich. Maar de mensen die doen alsof je lui bent. Denken dat je niets doet maar alleen klaagt. Die mensen maken mij zo boos. Ik merk dat ik die mensen ook steeds meer ga ontlopen. Ik heb al jaren geen zin meer in verjaardagen hierdoor.
Als ik bewust let op wat ik in mijn lichaam voel. Dan voel ik zo veel en zo heftig dat het daadwerkelijk een paniek aanval veroorzaakt. Ik heb geen steun hierbij. Betreft emotioneel gebied sta ik er echt alleen voor. Altijd al gedaan. Ik heb dus echt geen idee wat te doen. De paniek aanvallen zijn echt heftig.
Als het je zelf niet lukt om er naar toe te gaan, zoek dan een goede therapeut/coach die lichaamsgericht werkt en ervaren genoeg is dat hij je er bij kan begeleiden.
In onze sessies met cliënten zien we dit veel vaker hoor. Dat het zo heftig voelt dat daardoor in eerste instantie de paniek alleen maar erger lijkt te worden.
In dat geval moet je een therapeut hebben die je vertrouwen geeft en die gewoon doorzet. Hoe meer je alleen even er in gaat en dan weer terug gaat, hoe groter de angst ervoor gaat worden.
Maar zodra je onder goede begeleiding er doorheen gaat, zul je merken dat de angst voor de angst het ergste was wat in de weg zat.
Drink je alcohol?
@@shaarezedekformy9534 was een serieuze vraag. Ben gewoon benieuwd of het je beïnvloedt en daarom of hij het drinkt.
Ik drink zelf geen alcohol. Alcohol kan in kleine mate helpen je remmen los te laten waardoor je soms makkelijker lijkt te voelen, maar je voelt niet echt met heel je wezen. Het is meer een soort stoom afblazen waarbij je alleen je oppervlakkige lagen laat los komen.
En als je meer gebruikt, of vaker gebruikt is het gewoon een manier om niet te hoeven voelen wat er echt is.
Het is niet slecht om alcohol te drinken, alleen het helpt je nooit.