Sevmek büyük bir güç mü gerektirir?

Sevmek büyük bir güç mü gerektirir?
İllaki bir ejderhanın yüreğini mi sökmek lazım?
Bir kalbi, elinde tutabilmek için...
İllaki, yağmur mu yağmalı?
Toprak su istediğinde?
Eğer öyleyse,
Bunca insan neden ağlıyor?
İllaki güneş mi lazım?
Bir hayatı sürdürebilmek için?
Eğer öyleyse,
Benim güneşim sen ol.
Ve sadece,
Benim yaşamama olanak tanı.
Işığının altında...
Bu bir bencillik değil, aslında...
Çok daha küçük dileklerimde olmuştu benim.
Hatta, bir akşam dışarı çık ve
Sana emanet bıraktığım, kuyunun yanına git.
O kuyudan geceyi çek, yanına...
Hem sana yakın olsun Ay
Hem de bir o kadar uzak kalsın.
İmkansız mı?
Neden imkansız olsun?
Aslında, benim yüreğimde,
Öyle büyük yaralarda yok.
Bir güvercinin tüyü kadar hafiftir, belkide...
Onu ağır kılan, mesafeler sadece.
Mesafeler...
Öyle, bir şehirden bir başkasına olanı değil.
Bir ülkeden, başka bir ülkeye olanı da değil.
Yada...
Gündüzün başladığı yerden,
yerini geceye bıraktığı yerdende değil.
Bir sokak boyu mesafeler...
Kıl inceliğinde mesafeler...
Ben "varım" dediğimde, senin "yokum" dediğin mesafeler...
Yani senin için, aslında alışıldık meseleler...
Sevmek illaki büyük bir güç mü gerektirir?
Gözünde, gözyaşı olmayan birileri,
Ağlayamaz mı?