Annem hep der ki "UMUT KALACAĞINA EMEK KALSIN" siz uğraşın varsın olmasın. "Elimden geleni yaptım olmadı" nın hayal kırıklığı, "keşke yapsaydım" ın ızdırabından daha iyidir... Bunu da şimdi ben söyledim. 😃
Çok güzel bir laf vardır kadim gelenekten ;'' Karıncaya sormuşlar: Nereye böyle? O da hacca demiş. Gülmüşler, bu adımlarla mı diye. Uğrunda ölürüm demiş, karınca da.'' İşte benim hayat felsefem. Uğruna mücadele edecek bir hayalin varsa koş, durma boşa.
Ozellikle belli bir noktadan sonra, yani hicbir sey yapmayip da sadece "calissaydim yapardim ben ama calismadigim icin olmadi" demek arkasindan "acaba calissaydim gercekten de yapabilir miydim? Belkide dusundugum kadar iyi degilim?" sorularini getiriyor ve bu insanin kendine olan inancını da yıkıyor. Cunku hicbir zaman harekete gecip bu inancı kendine kanitlamamissin. Sadece bir inanıştan ibaret kalmış
Abi o kadar güzel anlattın ki bizim insanımızı. Biz bir yeteneğimizi keşfettiğimiz zaman çoğunlukla ailemizin karşı çıkması sonucu veya rahata alıştığımızdan o yeteneğin peşinden gitmiyoruz. Böyle olunca da o hiç yakamızı bırakmıyor ve bize sürekli acı çektiriyor. Ben tam da senin anlattığını yapıyorum hayalimin peşinden gitmek için çabalıyorum. onun için fedakarlıklar yapıyorum uğraşıyorum ona ulaşmak için. Kaç yaşında ulaşacağım bilmiyorum ama İnşallah ulaşacağım içimde hep bir istek hep bir devamını getirme arzusu oluşuyor. Çünkü birşeyler yaptığımı gördükçe daha fazla çalışıyorum hayalim için. Biliyorum ki insan emek verip çalışır ve sabrederse hayalini gerçekleştirebilir. En azından gerçekleşmese bile içim rahat olur onun için birşeyler yaptım diye
Ben yeteneğimi lise 1 de buldum. Ne kadar çok uğraştım "acaba bir yeteneğe sahip miyim?" diye hep düşündüm ve sonunda lise 1 de keşfettim. Ama sorun şu ben bunu anneme söylediğimde "ne alaka nereden çıktı şimdi?" diye tersledi ve ben ona anlattıkça anlamamazlıktan, dinlememezlikten geliyordu. Ben de bir daha bu konuyla ilgili konuşmadım ama hayalim var kim ne derse desin deneyeceğim...
40 yaşındayım. Benim de hala hayallerim var. Üniversite hayatım boyunca ben neden bu bölümdeyim, güzel sanatlarda olmalıydım diye çok ağladım. Ekonomik sebepler, çocukluk, cesaretsizlik, bir yandan tembellik...10 sene boyunca sevmediğim bir mesleği yaptım. Çok iyi maaşlar aldım ama mutlu olmadım. Son 3-4 senemde hafta içi sevmediğim işe gittim, haftasonu hayallerimin peşinden gittim. Bir kaç yarışmada ödül aldım. Ancak Türkiye'de belli bir yaştan sonra kariyer değişikliği çok zor olduğu için yurt dışına geldim. Hayallerimin peşindeyim hala. Nerede, ne zaman yakalayacağım belli değil. Mücadeleye devam!
Malesefki cocukluk dönemi ciddiye alinmiyor, cok büyük hatalar yapiliyor ve insan bunlarin acisini ömür boyu cekiyor. Kendimizin mücadelesi gercekten önemli, sonucu iyi olmasa da, denedim diyebilmek önemli, tskr🌷
Çocukluğumdan beri müziğe, oyunculuğa, SANATA yeteneğim var.. Özellikle de müzik benim en ama en büyük varlığım, en büyük hayalim, en güzel ve rahatlatıcı şeyim... Çocukluğumdan beri hep şarkıcı olmayı hayal ederdim. Ailem hep kavga ederdi, onca şey yaşardım ama o yaştayken yastıklar seyircim, kumanda ise mikrofonum olurdu... Sürekli taklit, oyunculuk yapardım. Ama müzik öyle bir şeydi ki, daha küçük yaşımda sesimi normal bir çocuktan çıkmayacak kadar yükseklerde ve kontrolde çıkardığım günlerimi hatırlıyorum... Öyle güzel hayallerim var ki benim, öyle ki; dünyaca ünlü biri olmak istiyorum yıllardır. Daha 12 yaşımdaydım; bir pianonun karşısında şan dersine katılan öğrencileri deli gibi kıskanır, hep onlar gibi şanslı olmak isterdim.. (Öyle de oldu, zorla veya değil...) Beni çok büyük televizyon programlarından çağırdılar (O Ses Türkiye, Rissing Star, hatta çok küçükken Bir Şarkısın Sen diye bir programdan. Daha 10 yaşımdayken o küçük bedenimle öylesine hayaller kurup baş vurmuştum...) ama ailem arkamda olmadığı ve onlara sırtımı dönemediğim için yapamadım. Elimden ne geliyorsa yapmaya çalışıyorum şimdi. HOBİ diye ailemi kandırarak, şan/opera kursuna gidiyorum. Eskiden beri sesimi güçlendirmek için elimden geleni yaptım, hep en zor şarkıları söylemeye çalıştım... Artık en zor şarkıları bile söyleyebiliyorum. Sesimi 3.5 oktav yaptım ve bu inanılmaz yüksek bir oktav. Hala şarkı söylüyor, kaydedip atmaya çalışıyorum. Ama ne yazık ki ailem müziğe karşı. Ve ben sırf onların dediği olsun diyerek hayallerimi yaşamayarak, sadece ilgim olan bil bölümü okumak zorundayım. Birileri benim hayalimi yaşarken benden küçük yaşta olmasına rağmen, ben burada yerinde sayarak yeteneklerimi bekletiyorum. Ve belki de ebediyyen bekleyecekler... Bu yıl üniversite sınavına gireceğim, gönlüm hayallerimi yaşayacağım o bildiğiniz üniversiteye gitmek. Ama yapamıyorum. Ben yapamıyorum, en azından siz hayallerinizi yaşayıp mutlu olun...
Ne olursa olsun hayallerinden vazgeçme. Evet, çok zorlanacaksın ama yeteri kadar çaba gösterirsen bir gün hayallerin gerçek olur. Ayrıca ailenle konuşmayı denemelisin.
Yapamıyorum ve yapamayacağım diye bir şey yok. Çok büyük bir şansın da var bence çünkü dil okuyorsun, burda yapamadığını yurtdışına git ve orda yap 👊🏻 Ailen eğitim için yurtdışına karşı çıkmaz diye umuyorum, saygılar.
"Ruha en iyi gelen şey mücadeledir. Gerisini boş ver en azından denedim dersin". Çok doğru söylediniz. Tam da böyle sıkıntılarla mücadele ederken benim için çok aydınlatıcı ve faydalı oldu. Çok teşekkürler. 20 yaşıma ve o günkü hayallerime geri dönüp düşündüm. Ne istiyordum, ne yaptım, ne kadarını başardım, yeterince mücadele ettim mi, başka neler yapabilirdim? Şimdi ne yapabilirim?
Benim yıllarca bilipde yapmadığım şey mücadele. anı yaşamak yani sürekli hareket halinde bişiler yapmak ve sanırım ki ben durup düşündüğüm için çok detaylı şekilde, harekete geçemiorum..
Mezun olarak bilimi sevmeme rağmen nerde bir sanatla, sporla, dansla, müzikle uğraşan biri görsem (bende bu yeteneklerin olduğunu düşünüyorum) içimden bir ses bu kişiler bu kadar güzel şeyler yaparken ben hayatımı sonuna kadar kendimi bilime mi adayacağım, bende onlar gibi o tür işlerle uğraşmak istiyorum diyorum kendi kendime. Ve geleceğimi çöpe atıyorum böylece ahahah sinirim bozuldu
Tam olarak ben ve keşfettim sanata yeteneğim varmış ama ailem karşı?? Üniversite hayalim hiç olmadı hep sahneyi hayal ederek büyüdüm üni okumak istemiyorum ama ailem zorluyor ben liseyi bitirdikten sonra işe girip para biriktirip hayalimi gerçekleştimeye başlayacağım inşalla
@caprice.t Çok haklısın. Bu yorumu yazdığımı unutmuşum, şimdi diş hekimliği okuyorum ve tam dediğin gibi düşünüyorum. Hem ders çalışmaya hem hobilere devam🤗🙋♀️
Hocam gerçekten tam ihtiyacım olan zamanda bu videonun gelmesi... Yaş 29 ve bu yükle yaşamak artık bir ölüm olmaya başladı, depresyondaydım hocam ve yetiştiniz imdadıma (sağ olun var olun 🙏🏻) Ah 20 yaşında çıksaydınız karşıma, daha küçük olsaydım ya şimdi ben, kulaktan çaldığım o gitarla neler yapmazdım ki... Kendiliğinden çıkan bestelerim bile oldu ama hiçbirini hatırlamıyorum şimdi... Bu yaştan sonra da kursa gitmememin sebebi 'mahalle baskısı'ydı (bunu küçük yerlerde yaşayan herkes bilir) ama şimdi şu an bir keman alıp gitmeye karar verdim! *Kim ne derse desin; benim sağlığımdan, iç huzurumdan daha önemli ne olabilir ki!*
Yaş olarak senden çok büyüğüm bu benim umrumda değil.Hala umutluyum ve çabalıyorum.Vazgeçmek yok benim lügatımda .Insanın önündeki en büyük engel kendisidir
Bu video o kadar isabetli oldu ki... Hayatımın son dönemlerinde hep bu konu kafamda, içten içe beni yiyip bitiriyor bi şeyler yapmamak, uğraşmamak. Öte yandan başkaları bir şeyler başarınca sinirleniyorum, ben neden yapmıyorum yapamıyorum diye. Oysa denemeye bile tenezzül etmiyorum...
Okuldayken yüzme bilmediğim için sporda düşük not alırdım halbuki ailem hiç öğrenmeme izin vermemiştiki, ama öğretmenler benden başarı bekliyordu... 30 yaşımda yüzme kursuna kaydoldum ve yüzmeyi öğrendim başardım şimdi kendime en yüksek puanı veriyorum.
Yeteneklerimin olduğunu düşünmüyorum belki vardır ama neye yeteneğim var bilmiyorum? Yetenegini nasıl bulursun diye Bir video yaparsanız belki bulurum.
@@serceskywalker ya deneyimlemediği bir alanda dehaysa? Ya bunu hiçbir zaman bilmezse? Bulmak bu kadar kolay olsaydı mücadele edenlerin sayısı bu kadar az olmazdı belkide değil mi?
hocam video için çok ama çok teşekkürler. o kadar doğru ve güzel şeyler söylemişsiniz ki tam olarak son zamanlardaki hislerime tercüman oldunuz. ben bu sene mezun olduktan sonra kısa süre çalıştım ve işi bırakır bırakmaz dünyanın en mutlu insanı olmuştum. ardından yıllardır yapmaktan en büyük mutluluk duyduğum şeyi yapmaya, yani YAZMAYA koyuldum. blog sitesi açtım, hikayelerimi yayınlıyorum, yeni yeni dergilere ve sitelere göndermeye başladım ve bir yandan kitabımı bitirmeye uğraşıyorum. şimdilik maddiyat zorluyor fakat umutluyum. sanki bunun için doğmuş gibi hissediyorum. çevremde okuyanlar yazdıklarımi beğeniyor fakat bu yeterli bir kıstas değil elbette. çizime de yeteneğim vardır ve bunun üzerine de kendimi geliştireceğim inşallah. sonuç olarak kendimi içimden taşan sanatın kollarına teslim ettim ve huzurluyum 🌸
Hocam siz yeni yıkanmış nevresimde uyumak gibi... Yağmurlu havada cam kenarında kahve içmek gibi... Öğlen güneşinde bir ağaç altında dinlenmek gibi güzel birşeysiniz.. İyiki varsınız 🐞🐞
Kaybolmuş hissederken bir çözüm bulma amacıyla videolara bakıyordum. Sorunumun bu olduğunu anladım. İşimle alakalı hiç bir şey yapasım gelmiyordu. Geç kalmışlık hissi vardı yeterince profesyonel değildim. Arkadaşlarıma bakınca onlar senelerce çalışmış ve ileri seviyeye gelmişlerdi ben ise oradan oraya sürüklendiğim için sevdiğim istediğim konuda bir türlü uzmanlık elde edemedim. Kafamda çalışıyor ama yapamadım. Bu düşünce beni sürekli sıkıntıya sokuyordu. Yapabilirdim keşke erkenden başlasam keşke oturup dizi izlemesem vs vs. Sorunum yeterli mücadeleyi vermemek, vermek istememek sanırım. Mücadele etmeyince içeride sürekli bir çatışma hali oluyor. Bu sorunu çok çaba harcayarak aşacağım inşaAllah. Bu video ilaç gibi geldi. Kafamdaki bulutlar dağıldı.
8 tane müzik aleti çalıyorum. resim yapıyorum. fotoğraf çekiyorum söz yazıyorum, şarkı söylüyorum AMA GEÇ KALDIM aptal gibi başkalarının sözüne kandım bu işten bişey çıkmaz bu işin sonu yok DİYENLER OLDU Ben de hep ''yaşım geç bir gün biri elimden tutar'' diye başka dallara merak sardım Geç kaldım çünkü evlendim ve baba oldum evime ekmek götürebilme telaşından bütün yeteneklerimden köreldim ve uzaklaştım. size tavsiyem ÇOCUKLARINIZIN HAYALLERİNE VE YETENEKLERİNE DEĞER VERİN YOKSA İLERDE ÇOCUKLARINIZIN BÜTÜN BAŞARISIZLIKLARININ SORUMLUSU SİZ OLURSUNUZ
Asıl ben size teşekkür ediyorum güzel insan.. Gözlemleriniz, sonunda ulaştığınız tespitler ne kadar çok insanın tam olarak ihtiyacı olan şeyi yapmanızı sağlıyor bilemiyorum.. Devamının geleceğinden şüphem yok çünkü kendinizi bu işe vermişsiniz ve bir insan bir şeye kendini verdiyse yani o işi hakkını vererek yapıyorsa oradan kötü bir şey çıkacağını sanmıyorum.. Bence en çok eksikliğini hissettiğimiz şeylerden biri de bu; bir işe kendini adayıp onun hakkını vermek. Sanki bu olmadan ölürsek gözümüz arkada kalacak, hayatımızın anlamını ıskalayacağız gibi.. Bir hocamdan duyduğum duayı aktarmak istiyorum son olarak; Allah'ım bize verdiğin yetenekler gün yüzüne çıkmadan, onları senin yolunda insanlara hizmet için kullanmadan canımı alma". Sizin de nihai amacınız olduğuna inandığım Allah'ın rızasına kazanmaya vesile olsun bu güzel işleriniz.. Yolun/muz açık ola! :D :) ^^
İçimde yaşadığım fırtınaları o kadar güzel dile getirmişsiniz ki izleyince beni anlatıyor işte dedim kendi kendime ve hayallerimin peşinden gittiğimde istediğim sonucu elde edememe korkum da uçup gitti çok teşekkür ederim güzel yüreğinize sağlık 😇
irade de bir yetenektir kismette. ve o hrkese adil sekilde dagitilmiyor. alinan neticelerin tum sorumlulugu ise bize yukleniyor.bahane uydurdugumuz soyleniyor. bu adaletsizlik nasil sanci vermez. tek sermayemiz asla vazgecmemek. hayat acit acitabildigin kadar her acinir bi merhemi var.
hayallerinin pesinden gidenler genellikle hayalperest, baska, zor ve topluma uymayan biri olarak yargilanir. Bende cocuklugumdan bu yana cok yasadim bunu. Plan ve projelerimi her anlattigimda genel olarak etrafimdakiler hep olumsuz yaklasimlar verdiler bana. iyiki yilmadim, iyiki yolumu tek olarak devam ettim. böyle mutlu oldum cünki, etrafimdaki sahte kalabaliklarda deyil. agzina saglik hocam. her anlatimin benim icin cok degerli
her şeyi değiştirmek sizin elinizde kimseden bir şey beklemeyin mutsuzluğun ne denli üst seviyeleri olduğunu ancak çok sevdiğiniz bir şeyi yapamayınca anlıyorsunuz
Özgüven serisinin üçüncü videosundayım her vide hatta bilhassa bu video direkt bana anlatılıyormuş, beni tanıyormuş da ona göre söyleniyormuş gibi hissediyorum, gerçekten bütün tavsiyelerinize uymaya çalışacağım. Benim için çok güzel bir ufuk oluyor
Beyhan Beyin konuyu ele alış ve izah ediş tarzını beğendim. teşekkür ederim. Lakin kullandığı bir cümleye itirazım olacak; "Ruha en iyi gelen şey kendi değerini ortaya koymak için insanın göstereceği çabadadır." diyorum naçizane. zira, MÜCADELE sözcüğü insanı içten içe yakan, tüketen bir şey gibi geliyor bana. Savaş ( mücadele) insanı içten içe tüketir. Oysa makul bir hedef için harcanacak çaba ruha gerçekten iyi gelecektir.
Ne güzel bir insansınız siz ❤️ Bende başarmak istiyorum fakat çok istediğim bir meslek olmasına rağmen ders çalışma isteği içimden hiç gelmiyor ve bu beni gerçekten vicdanen çok rahatsız ediyor.Bunun ile alakalı bir video çeker misiniz ?
Ben cocuklugumda yasadigim olaylardan dolayi ozguvensiz bir insandim ta ki universte donemine kadar. Universteye baslayinca az cok ozguven kazandim. Kazandim da diyemiyorum aslinda bazi gunler ozguvenim tavanken bazen kendimi cok yetersiz hiss etdiyim oluyor. Ozguvensiz pasif bi kisilik oldugumdan kimse sevmedi beni cocuklugumda hep hor giruldum. Her kese iyilik yapsamda tek hatamda sildiler hepsini. Srvilmek icin cok ugrasdim olmadi. Sevilmek isterken herkesin nefret etdiyi insana donusdum oysa ben gercekten kotu biri deyildim hep her kesin iyi olmasini mutlu olmasini isterdim.simdi en boyuk korkum gelecekteki esim tarafindan sevilmemek(( size sacma gelebilir ama ben gercekten esim tarafindan sevilmemekten cok korkuyorum.simdi sevgilim bile yok. Ama eninde sonunda evlenicem ya esim bana deger vermezse diye kotu dusunceler geciyor aklimdan. Cevremde beni cok sevdiklerini soyleyemem. Ama saygi duyuyurlar sozunu az cok soyleye biliyorum. Bazan ozguvensiz hiss etdiyimde esim beni sevmiyecek deyib mutsuz oluyorum.buraya kadar okuduysaniz lutfen bana yardim edin. Bir yol gosterim.(kimseye anlatamiyorum bunlari😢😢 eger yazimda hatalar yapmissam kusura bakmayin azeriyim,
afas vsmwls sorun dışta değil içte ,önce kendinize değer verip kendinizi sevmeniz lazım bunu başarınca diğerlerinin sever sevmez diye korkmazsınız çünkü değerleriniz diğerlerine göre değişmez
Bencede yukarda ki arkadasın yorumda yazdigi dogru bende kendimi cok sevemem sevenin sevgisini pek hissedemezdim ki halende öyleyim gibi ama çok takmiyom.ama senin sorunun cevabi lilibebek suzy ve halil ata bıçakçı ve mehmet baskak var you tubede bunlari cok guzel aciklayan vidyolari var bi bak istersen.belki yardimci olcak biseyler bulabilirsin kendine
Sen kendini sevmezken başkasının seni sevmesini beklemen?? Bir kişi gelip senin bütün eksiklerini, korkularını yenmicek, sen kendin içindeki sorunlarını, senden daha iyi kimse halledemez 🙏
O kadar çok haklısınız ki .. izlerken evet kesinlikle katılıyorum diyip durdum :D tam 5 yıldır söyledikleriniz gibiyim artık harekete geçme vakti! Denemek ve rahatlamak belki başarırız veya başaramayız ama boş durmaktan kendimizi hırpalamaktan bin kat iyidir.. teşekkürler Sevgiler :)
Gerçekten de 'keşke yapsaydım' demek, 'çok uğraştım olmadı' demekten çok daha ağır. Ben de mücevher tasarlamak istedim hep. Güzel takılar görünce diğer kadınlar gibi, bu benim olmalı, bunu ben takmalıyım demedim. Bunu ben tasarlamalıydım, bu benim fikrimden ellerimden çıkmalıydı, dedim. Bu his çok ağır..
Yeteneğim var sesim çok beğeniliyor. Öğretmenlerim arkadaşlarım tarafından.Lise 2'ye gidiyorum. Sesim her ne kadar güzel olsa da, her ne kadar kolay öğrenip takdirleri toplasam da eğitim almam gerekiyor. Ve maddi durumumuz buna el vermiyor. Opera sanatçısı olmak istiyorum fakat Türkiye'de sanata verilen değeri hepimiz biliyoruz. Yurt dışına yerleşmek istiyorum, arkamda olacak kimsem yok.. Ne yapacağım inanın bilmiyorum.
@@Mrs.1815 Resmen yeni gelişen bir olayın üzerine geldi yorumun, ve iyi ki yaptın bu yorumu kafamı kurcalayan onca şeyden sonra Rabbim bana tekrar düşüncelerimi hatirlamam icin seni gönderdi sanki. Anadolu üniversitesi işletme hazırlık öğrencisiyim ve bu yıl operaya hazırlanma fikri tekrar nüksetti kafamda. Kyk bursumla bir sekilde ödeyeceğim şan dersini fakat emin olamiyordum, fiyatı pahalı geliyor tabi saatlik 100tl olması.. Ama bu yorumla vardır bunda da bir hayır diyorum.. Teşekkür ederim sorduğun için. Allah'a şükür iyiyim inşallah her şey güzel olacak ve ben buraya başardığımı yazacağım.❤️ Ve tabii ki bu videoyu çektiğiniz için Sevgili Beyhan Budak hocama çok teşekkür ederim.. Tekrar farkındalık kazandırdığınız için.
@@beiykedy çok mutlu oldum, sevindim, aslında herkesin şikayeti bu değilmidir, çoğu kişi istemediği işleri yapar, bazılarımız hedeflerini gerçekleştirir, nadir insanlar ise hayallerinin peşinden giderler, umarım sen ve daha nicesi o nadir insanlardan olursunuz, istediğin yerlerde olman dileğiyle ☺️
Ben yeteneğimi lise 1 de buldum. Ne kadar çok uğraştım "acaba bir yeteneğe sahip miyim?" diye hep düşündüm ve sonunda lise 1 de keşfettim. Ama sorun şu ben bunu anneme söylediğimde "ne alaka nereden çıktı şimdi?" diye tersledi ve ben ona anlattıkça anlamamazlıktan, dinlememezlikten geliyordu. Ben de bir daha bu konuyla ilgili konuşmadım ama hayalim var kim ne derse desin deneyeceğim...
Bana verilen herşeyin farkındayım kullanmak için çok mücadele ettim olmadı ama kırılan dallarımdan şimdi yeni bir filiz büyüyor ve mücadeleye eskisinden daha dirayetle devam ediyorum ve inanıyorum kırılma noktalarımda senin gibi değerli insanlar yetişiyor ve yola devam ediyorum ıyi ki varsınız
Hocam bilmiyorum hiss ediyomusunuz videoyu tam zamanında atıyosunuz.Tam tamina 4 aydir, tıpkısının aynısı bu duyguyu yasiyorum.Gerçekten çok ağır bi duygu. Ama bende içimde öyle bi duygu varki şu an sanki nereye gideceyimi şaşırdım(üniversite,bölüm) nereye gitsem oraya ait olmadığımı,daha iyisine layik oldugum aklıma geliyor.Sonuçta hepimizin ayrı yetenegi var .Neyi sevdiyimi,neyi iyi yapabilirim bilmiyorum ve en çok da yaa sen herşeyi yapabilirsin,insan istese her şey yaparr ve s. Gibi cümleler etkiliyo.Sanki bi bölümü tercih etsem nasıl olur bilmiyorum,fark etmiyor hangisini seçersem seçiyim o şübhe,yetersizlik duygusu ortaya çıkıyo.Tam da evet ben bu kararı verdim derken, sanki o karar bana ait deyil diye aklima geliyor.Bunu nasıl yene bilirim hakikaten intihar bile düşünüyodum bi aralar.
Videoyu izledikçe gözümün önüne lisedeki yıllarım geldi. Sağlık meslek lisesinde tıbbi laboratuvar teknisyenliği okudum ve okuduğum yıllarda stajdayken bulunduğum sınıfıma karşı çevremde hep ataması çok zor size buradan ekmek çıkmaz diyenler olmuştu gerçektende çok az ataması vardı ben sınıfımda çok başarılı birisi de değildim ama kendime şunu söyledim keşke çalışsaydım dememek için ben kpssde elimden geleni yapacam gerisini Allah a bırakacam demiştim ve sınıftan kpssye çalışan sadece ben vardım sınava çalıştım ve o sınıftan hatta okuldan atanan sadece ben çıktım ve siz anlattıkça o yıllarım gözümün önüne geldi gerçekten anlattıklarınız çok doğru
3. Hedefin için çalış “Hem cesaret göstermek hem de mal için, Çalışmak bir görevdir istikbal için.” (Nizami Gencevi). “Dehalığın onda biri yetenek, onda dokuzu çabadır” (Albert Einstein). “Liderler doğmazlar, yaratılırlar ve bu zahmetli çalışmanın sonucudur.” (Vince Lombard). Disiplin, amaç ve başarı arasında bir köprüdür. (Cim Ron). Gideceği yer bilinmeyen bir gemiye hiçbir rüzgar yardım edemez. Hedefine ulaşacağına inanırsan, en iyi planları yaparsın, yaratıcılığını başlatır, hedefine ulaşmak için makul adımlar atarsın. Sen ister dünya şampiyonasını kazanmayı hedefleyen bir sporcu, ister dünyaca ünlü olmayı hedefleyen bir müzisyen, isterse de yurtdışında eğitimini geliştirmeyi hedefleyen bir öğrenci ol, kim olursan ol, yaşın, cinsiyetin, ırkın, dilin, dinin ne olursa olsun, amacın için arzu, azim, sorumluluk ve doğru planlamayla çalışırsan bil ki zaten o zirvedesin. Çünkü başarı Senin için kaçınılmaz olacaktır. Başaracaksın. Başarılı olanlardan hiçbir farkın yoktur. Hedefe doğru günde en az 8 saat çalışman gerekiyor. Burada doğru ve planlı çalışmak çok önemli. 8 saat Seni korkutmasın. Elbette bu 8 saat molasız ve sıkıcı olmayacak. Bunun için bazı yöntemleri kullanmak gerek. Seni başarılı kılacak hedef masa başında oturarak çalışmayı gerektiriyorsa (örneğin, üniversiteye hazırlanıyorsan) öğrenme verimliliğini artırmak için bilgileri görselleştirerek daha etkili sonuçlar elde edebilirsin. Ama elbette herkesin bir gücü, bir çalışma saati, bir yöntemi var. Sen günün hangi saatlerinde verimli çalışabildiğini çok daha iyi biliyorsun. Bilmiyorsan da deneyerek öğrenebilirsin. Böylece çalışma saatlerini ve yöntemlerini kendine uygun belirleyebilirsin. Ancak her çalıştığında bir saatten önce mola vermemeğe çalış. Toplamda, günde 8 saati tamamlamış olmalısın (molalar 8 saate dahil değildir). Aynur Neriman'ın 21 GÜNDE BAŞARI kitabından...
Yeteneklerimin bana ağır gelebilmesi için önce onları bilmem gerek. Onlardan haberdar olmam gerek. Ve tek sorunum bu. hiçbir konuda yetenegim yok abi bu yüzden bir hedef de belirleyemiyorum 😖 bu konuyla ilgili de bir video atar mısınız
hocam mücadele etsek de kontrol edemediğimiz şeyler oluyor. örneğin aylarca sınava hazırlanıyorsun, eğlenceyi çok azaltarak vaktini çalışmaya ayırıyosun ama sınav günü ishal oluyosun ya da başka bir sebeple berbat bir gün geçiriyosun. sonucunda potansiyelinin çok altında bir performans gösteriyosun, ve bu durum insana çok koyuyor. ben elimden geleni yaptım diyerek rahatlamak biraz zor oluyor.
Ben etdim nasip olmadi 2-3 yil gecdi artik kabullendim durumumu artik baska hayaller kurub yeni yollar denemeye calisiyorum yeni eski hayalime donemem bi daha o yasadiklarimi kaldiracak guc yok bende bu yuzdende tamamen baska seyler yapmaya calisiyorum zaten bende zor toparlandim
Beyhan bey Uzun zaman oldu sizi izliyorum. Bugün kardeşim geldi öğretmenimiz okulda bize beyhan hocanın videolarını izletiyor dedi.çok güzel hissetim Artık sınıflarda bile çocuklar sizi dinliyor 👍💫❤
Güzel insan lafını artık kullanmayın lütfen. Ne denir bilmiyorum, klişeleşti demek geliyor içimden. fakat aslı şu ki bir çok kez içi boş insanlar tarafından bu lafı duyduğum için bana tiksinti geliyor.
Bazen denediğinde başına gelecekleri veya zararlarını az çok ama net olarak kestirebiliyorsun o yüzden denemeye deçoğu kez yaklaşamıyoruz.bu sebeple başarılı olacağımıda bilsem denemedim diye asla üzülmem. Sonuçta bu hayat geçici çokta ciddiye almamak lazım.
Katilmiyorum, ugrastim olmuyorsa "yetenekli oldugum halde" demek ki birileri basarmami istemiyor demektir ve bu yuzden asla kabullenmem denedim olmadi demem, denedim oldurmadilar derim ve daha cok uzulurum , belki de yillardir bu yuzden denememisimdir , nasil olsa destek degil kostek olacaklarini dusundugum icin!
90 yaşında yaşlı bir kadına sormuşlar. Pişmanlıkların neler?? Kadın cevap vermiş; 50 yaşında keman çalmayı öğrenmek istemiştim ama bu yaştan sonra yapılamayacağını düşünüp vazgeçmiştim. Eğer başlasaydım 40 yıldır keman çalıyor olurdum...
Teşekkür ederim! Her konu ile alakalı vidyonuzun olması harika! Ne ararsam bulabiliyorum. Yol arkadaşım gibi.. Bu gece tam da bu konuyu düşünüyordum. Yeteneklerimi kendime küstürmüş gibi hissediyorum. Ruhuma kıpırtı veren tüm o yeteneklerimi öyle bi bastırmışım ki sanki hepsi körelmiş. Boşluğun ortasındayken bu vidyoyu buldum bu gece. Ve içinde olduğum boşluğun aslında gökyüzünün boşluğu olduğunu farkettim. Kendi gökyüzü boşluğumda ilhamımı kaybetmiş salınıyormuşum meğer
Kitap yazmak istedim çok yetenekliyim ama hayat bana hep çelme taktı. şimdide kanserle sekerle tansiyonla hep mücadele ıçındeyım.bitmiyor ve yazmaya sıra gelmiyor gelemiyor. ben yoruldum hayat gelme üstüme.
Hocam bu aynı benim durumum. Ama hiç böyle ciddi bir şekilde düşünmemiştim. Küçüklüğümden beri resim yeteneğim ve senaryo üretme yeteneğim var. Biri bunları gerçekleştirip bununla ön plana çıktığında aşırı bir kıskançlık oluşuyor. Neden bilmiyorum bunu ben yapmalıydım diyorum. Aslında onlar zamanında o yönde devam ettiklerinden başarılı oldular. Ben hiç girişimde bulunmadım. Yine de bu histen kurtulamıyorum. Ben mucadele etmedim. Resim yetenek sınavı vardi. O zamanlar sinavi gecemezsen yatirdigin ucret iade olmuyordu ve bu ucret bana fazla gelmisti. Sirf bu yüzden belki de bahane edip katilmadim. Simdi de bunun vicdan azabini cekiyorum. Dil yetenegimle devam etsem de resim yetenegimi amator olarak kullanmak canimi yakiyor
Resmen kendi kendime konuşurken kurduğum cümleler bunlar.. Daha iyi şeyleri hakediyorsun, olman gereken yerde değilsin. Ama çok şükür denedim ve istediğim şeyi yaptım. Şimdi sıra diğerlerinde. 🙏
insan en çok kendine değer vermeli bence çünkü başkalarına verdiğin değerin karşılığını kötü bir şekilde alınca üzülüyorsun ama kendine değer verdiğinde karşılığı senin elinde olduğu için sonuç daha olumlu olabiliyor
Ben güçlerimi yeteneklerimi çok kullandım çok uğraştım. Ama yetmedi. Hayat bu kadar basit değil Beyhan Bey. Çok basitleştirmişsiniz. Siz daha çok gençsiniz. Yaşamadığınız, daha bilmediğiniz şeyler var. Yirmi otuz yıl sonra videolarınız farklı olacak. Ama bugünkü videolarınızda derinlik, perspektif eksik. Bilhassa bu videoda belli oldu.
Hayatım boyunca merak ettiğim en önemli şeyin sebebini bi başlığa bakıp izlemeyle bulmayı hiç beklemezdim. Sanki benim için cevaplamışsın sayın Beyhan. Teşekkürler
Hocam ne kadar da güzel anlatmışsınız . Sizin söylediklerinizin aynısını yaşadım. Yeteneklerimin farkındaydım, ama bunları kullanabilecek cesaretim yoktu. O yüzden hep kafamda sizin dediğiniz gibi acaba deneseydim ne olurdu düşünceleri dolaşıyordu (Zaman zaman bu düşünceler yine geliyor ) Fakat bunları aşmak, kendimi gerçekleştirmek için hiçbir zaman geç olmadığını düşündüm ve eskiden beri hayalim olan öğretmenlik mesleğini yapmak için 3.üniversitemi okuyorum . Meselâ lise yıllarımda şarkı söylemek isterdim , müzik korosunda ama cesaretim yoktu. Şimdi ise bir koroda şarkı söylüyorum. Çünkü dediğiniz gibi yeteneklerimi kullanmadığım zaman kendimi kötü hissediyordum ama şimdi tam tersi 😊
Denedim ama olmadı diyince içimiz rahat etmiyorsa? Olana kadar denemek istiyorsak? Bir türlü kabullenemiyorsak bu durumu ne yapacağız peki? İnançlıyım, "hayırlısı buymuş" düşüncesini de çok sorguladım. Tamam şuan için hayırlısı bu ama ileride neden olmasın ki? Diyorum. Doğru mu yapıyorum yanlış mı yapıyorum bilemiyorum. Ama kabullenemiyorum. Şuan hayatıma devam ediyorum, isyan etmiyorum kesinlikle. Şükrediyorum elimdekilere. Ama yine de zorlayacağım hayallerimin gerçekleşmesini.
Yeteneğinin farkında olman hiç bir şeyi değiştirmiyor. Resim yeteneğim var fakat geliştirebileceğim bir ortam yok. Fen lisesinde okuyunca yeteneklerin bir önemi kalmıyor sanırım. İmkanım olsa bende resim alanında kendimi geliştirmek isterdim fakat olmuyor. Ailem derslere yönelmemi istediği için ne bir kursa ne de malzemelere sahipim.
Benim ablamda senin gibi farklı bir lisede okudu ama hep el yeteneği vardı liseden sonra karar verdi, bir sene resim atölyesini gitti kendini geliştirdi, teknik bilgileri öğrendi zaten gerisi yeteneğine kalıyor ve çabana sonra dokuz eylülün yetenek sınavlarına girdi en yüksek puanla kazandı:) bence hala umudun olsun çünkü sınav puanında önemli fen lisesinde olman kayıp olabilir, senin açından ama bunu avantaja da çevirebilirsin
İnsanlar hayatta iki şeyden dolayı pişman olur diyor müfit saçıntı bi yaptıklarından dolayı bide yapamadıklarından dolayı. Yaptıklarından doğan pişmalık zamanla geçer lakin yapamadığın şeylerden doğan pişmanlık bi ömür yakana yapışıp nefes aldırmaz sana. Yani brnce biraz daha sakin kararlar almak daha iyi olur bence
Abi biraz da ben sana iyi geleyim, ilkokul üçten beri psikologlar ile geçti hayatım ama hiç senin kadar işinde ve kişiliğinde iyi bir psikolog görmedim. İyi ki varsın :)
Ya kendimi o kadar aptal hissediyorum ki sürekli eziyorum bi yeteneğim olduğunu da zannetmiyorum herşeyden korkuyorum okuldan korkuyorum öğretmenlerden korkuyorum derslerden kaçıyorum okula gitmiyorum malım ben harbiden
sen bir psikologa gidip konuşmalısın. aptal olduğunu zannetmiyorum yeteneğn vardr ama henüz fark etmemişsindir okulun nesinden korkuyorsun eninde sonunda mezun olacaksın
Ben yeteneğimi lise 1 de buldum. Ne kadar çok uğraştım "acaba bir yeteneğe sahip miyim?" diye hep düşündüm ve sonunda lise 1 de keşfettim. Ama sorun şu ben bunu anneme söylediğimde "ne alaka nereden çıktı şimdi?" diye tersledi ve ben ona anlattıkça anlamamazlıktan, dinlememezlikten geliyordu. Ben de bir daha bu konuyla ilgili konuşmadım ama hayalim var kim ne derse desin deneyeceğim...
Beyhan bey sizi cok başarılı buluyorum. Ve keyifle takip ediyorum. Cok iyi bir yolda ilerliyorsunuz. Lutfen devam edin. Başarılarınızın devamını diliyorum.
Çok genel bir soru,yanıtlamak çok zor. Herkesin hayalleri farklı.İnsan,hayalleri için ne yapması gerektiğini bilir,çünkü;O hayalleri kendimiz kuruyoruz.Öyle değil mi ?
Melik Polat evet haklısın. Ama burda da genelde insanlar nerden başlıyor. Bunu merak ediyorum. Mesela tüm başarılı insanların ortak özellikleri var. İşte bende hayallerini gerçekleştiren insanların ilk nasıl başladıklarını merak ediyorum. Biliyorum aslında ama daha da farklı şeyler belki bilmediğim noktaları görmeye anlamaya çalışıyorum. Belki küçük bir ayrıntıyı gözden kaçırmışımdır diye emin olmak istiyorum
@@canselnur4316 Yazdıklarınıdan anladığım kadarıyla 'mükemmelliyetçi" kişiliğe sahipsiniz.Başarılı insanların sürekli ne yaptıklarını araştırmak yerine 'yanlış' olsa bile işe başlamak gerekiyor.Başarılı insanlar,çok çalıştıkları ve şanslı olduklari için başardılar.İyi akşamlar dilerim.
Başak Kablan'ın kurduğun bu cümle ilgili bir yorumu var. Bu gibi konularda insanların daima "reçete" mantığıyla yapacaklarının madde madde bildirilmesini istediğini söylüyor. Ve bunu biraz hazırcılık, kolaycılık olarak değerlendiriyor. Bu konuda ona katılıyorum ve sana da neler yapıp yapmaman gerektiğine kendi düşüncelerin doğrultusunda karar vermen gerektiğini tavsiye ediyorum.
"Ruha en iyi gelen şey mücadeledir."
6:14
Annem hep der ki "UMUT KALACAĞINA EMEK KALSIN" siz uğraşın varsın olmasın.
"Elimden geleni yaptım olmadı" nın hayal kırıklığı, "keşke yapsaydım" ın ızdırabından daha iyidir...
Bunu da şimdi ben söyledim. 😃
"En azından denedim!"
Her zaman mutlu olamayız ama her zaman huzurlu olabiliriz ahvalinin iç rahatlığı... 🌿
Çok güzel bir laf vardır kadim gelenekten ;'' Karıncaya sormuşlar: Nereye böyle? O da hacca demiş. Gülmüşler, bu adımlarla mı diye. Uğrunda ölürüm demiş, karınca da.''
İşte benim hayat felsefem. Uğruna mücadele edecek bir hayalin varsa koş, durma boşa.
Ozellikle belli bir noktadan sonra, yani hicbir sey yapmayip da sadece "calissaydim yapardim ben ama calismadigim icin olmadi" demek arkasindan "acaba calissaydim gercekten de yapabilir miydim? Belkide dusundugum kadar iyi degilim?" sorularini getiriyor ve bu insanin kendine olan inancını da yıkıyor. Cunku hicbir zaman harekete gecip bu inancı kendine kanitlamamissin. Sadece bir inanıştan ibaret kalmış
Abi o kadar güzel anlattın ki bizim insanımızı. Biz bir yeteneğimizi keşfettiğimiz zaman çoğunlukla ailemizin karşı çıkması sonucu veya rahata alıştığımızdan o yeteneğin peşinden gitmiyoruz. Böyle olunca da o hiç yakamızı bırakmıyor ve bize sürekli acı çektiriyor. Ben tam da senin anlattığını yapıyorum hayalimin peşinden gitmek için çabalıyorum. onun için fedakarlıklar yapıyorum uğraşıyorum ona ulaşmak için. Kaç yaşında ulaşacağım bilmiyorum ama İnşallah ulaşacağım içimde hep bir istek hep bir devamını getirme arzusu oluşuyor. Çünkü birşeyler yaptığımı gördükçe daha fazla çalışıyorum hayalim için. Biliyorum ki insan emek verip çalışır ve sabrederse hayalini gerçekleştirebilir. En azından gerçekleşmese bile içim rahat olur onun için birşeyler yaptım diye
Yunus Emre Yılmaz Sizin yeteneğiniz neydi acaba özel değilse söyleyebilir misiniz:)Bir karikatüriste benzettimde adınızı
Fatma Ekmekçi tabii söyleyeyim. edebiyatla uğraşıyorum şiir yazıyorum bir kaç senedir
Ben yeteneğimi lise 1 de buldum. Ne kadar çok uğraştım "acaba bir yeteneğe sahip miyim?" diye hep düşündüm ve sonunda lise 1 de keşfettim. Ama sorun şu ben bunu anneme söylediğimde "ne alaka nereden çıktı şimdi?" diye tersledi ve ben ona anlattıkça anlamamazlıktan, dinlememezlikten geliyordu. Ben de bir daha bu konuyla ilgili konuşmadım ama hayalim var kim ne derse desin deneyeceğim...
40 yaşındayım. Benim de hala hayallerim var. Üniversite hayatım boyunca ben neden bu bölümdeyim, güzel sanatlarda olmalıydım diye çok ağladım. Ekonomik sebepler, çocukluk, cesaretsizlik, bir yandan tembellik...10 sene boyunca sevmediğim bir mesleği yaptım. Çok iyi maaşlar aldım ama mutlu olmadım. Son 3-4 senemde hafta içi sevmediğim işe gittim, haftasonu hayallerimin peşinden gittim. Bir kaç yarışmada ödül aldım. Ancak Türkiye'de belli bir yaştan sonra kariyer değişikliği çok zor olduğu için yurt dışına geldim. Hayallerimin peşindeyim hala. Nerede, ne zaman yakalayacağım belli değil. Mücadeleye devam!
💪
Eğer karşında 18 yaşında ki sen olsaydı ona ne tavsiye verirdin
HAYAT İNANMAK VE MÜCADELE ETMEKTİR.
HZ. HÜSEYİN
Malesefki cocukluk dönemi ciddiye alinmiyor, cok büyük hatalar yapiliyor ve insan bunlarin acisini ömür boyu cekiyor. Kendimizin mücadelesi gercekten önemli, sonucu iyi olmasa da, denedim diyebilmek önemli, tskr🌷
Çocukluğumdan beri müziğe, oyunculuğa, SANATA yeteneğim var.. Özellikle de müzik benim en ama en büyük varlığım, en büyük hayalim, en güzel ve rahatlatıcı şeyim... Çocukluğumdan beri hep şarkıcı olmayı hayal ederdim. Ailem hep kavga ederdi, onca şey yaşardım ama o yaştayken yastıklar seyircim, kumanda ise mikrofonum olurdu... Sürekli taklit, oyunculuk yapardım. Ama müzik öyle bir şeydi ki, daha küçük yaşımda sesimi normal bir çocuktan çıkmayacak kadar yükseklerde ve kontrolde çıkardığım günlerimi hatırlıyorum... Öyle güzel hayallerim var ki benim, öyle ki; dünyaca ünlü biri olmak istiyorum yıllardır. Daha 12 yaşımdaydım; bir pianonun karşısında şan dersine katılan öğrencileri deli gibi kıskanır, hep onlar gibi şanslı olmak isterdim.. (Öyle de oldu, zorla veya değil...) Beni çok büyük televizyon programlarından çağırdılar (O Ses Türkiye, Rissing Star, hatta çok küçükken Bir Şarkısın Sen diye bir programdan. Daha 10 yaşımdayken o küçük bedenimle öylesine hayaller kurup baş vurmuştum...) ama ailem arkamda olmadığı ve onlara sırtımı dönemediğim için yapamadım. Elimden ne geliyorsa yapmaya çalışıyorum şimdi. HOBİ diye ailemi kandırarak, şan/opera kursuna gidiyorum. Eskiden beri sesimi güçlendirmek için elimden geleni yaptım, hep en zor şarkıları söylemeye çalıştım... Artık en zor şarkıları bile söyleyebiliyorum. Sesimi 3.5 oktav yaptım ve bu inanılmaz yüksek bir oktav. Hala şarkı söylüyor, kaydedip atmaya çalışıyorum. Ama ne yazık ki ailem müziğe karşı. Ve ben sırf onların dediği olsun diyerek hayallerimi yaşamayarak, sadece ilgim olan bil bölümü okumak zorundayım. Birileri benim hayalimi yaşarken benden küçük yaşta olmasına rağmen, ben burada yerinde sayarak yeteneklerimi bekletiyorum. Ve belki de ebediyyen bekleyecekler... Bu yıl üniversite sınavına gireceğim, gönlüm hayallerimi yaşayacağım o bildiğiniz üniversiteye gitmek. Ama yapamıyorum. Ben yapamıyorum, en azından siz hayallerinizi yaşayıp mutlu olun...
Ne olursa olsun hayallerinden vazgeçme. Evet, çok zorlanacaksın ama yeteri kadar çaba gösterirsen bir gün hayallerin gerçek olur. Ayrıca ailenle konuşmayı denemelisin.
Asla vazgeçme sakın
Kimseye izin verme, mucadele et hayallerinin pesinden koş. Ilerde ölünceye kadar bunun pismanlıgını yasarsın kedine bunu yapma
Yapamıyorum ve yapamayacağım diye bir şey yok. Çok büyük bir şansın da var bence çünkü dil okuyorsun, burda yapamadığını yurtdışına git ve orda yap 👊🏻 Ailen eğitim için yurtdışına karşı çıkmaz diye umuyorum, saygılar.
Sakın vazgeçme. Bak İrem Dericiye kaç yaşında ünlü oldu Hemde kendi sesiyle. Kendi emeğiyle.
"Ruha en iyi gelen şey mücadeledir. Gerisini boş ver en azından denedim dersin". Çok doğru söylediniz. Tam da böyle sıkıntılarla mücadele ederken benim için çok aydınlatıcı ve faydalı oldu. Çok teşekkürler. 20 yaşıma ve o günkü hayallerime geri dönüp düşündüm. Ne istiyordum, ne yaptım, ne kadarını başardım, yeterince mücadele ettim mi, başka neler yapabilirdim? Şimdi ne yapabilirim?
Benim yıllarca bilipde yapmadığım şey mücadele. anı yaşamak yani sürekli hareket halinde bişiler yapmak ve sanırım ki ben durup düşündüğüm için çok detaylı şekilde, harekete geçemiorum..
Düşünmek kolaydır,Davranmak ise zor, hem düşünüp hem davranmak ise en zorudur.
Bilim insanı sanırım hem düşünüp hem davranmaya başladım.
Mezuna kalmış ve hala yeteri kadar çalışmayan biri olarak, bu videoya ihtiyacım vardı. Teşekkürler.
Malesef :( bende
2.mezun yılım :(
Çalışmak gerektiğinin farkına varıp çalışmak için hic bır adim atmamak
mezuna kalıp gene yeteri kadar çalışmayan biri olarak söylüyorum, çalış yoksa pişman olacaksın. Hala imkanın ve süren varken çalış!
irem akar aynen pişmanlık çok kuvvetli bir duygu.
Cok kötü bi duygu kendini bu kadar güclü hissetmisken hic bi şey yapmamak,yapamamak belki de kazandiklarim itirdiklerime deymez diye korkdum
Ailem karşı :(
Mezun olarak bilimi sevmeme rağmen nerde bir sanatla, sporla, dansla, müzikle uğraşan biri görsem (bende bu yeteneklerin olduğunu düşünüyorum) içimden bir ses bu kişiler bu kadar güzel şeyler yaparken ben hayatımı sonuna kadar kendimi bilime mi adayacağım, bende onlar gibi o tür işlerle uğraşmak istiyorum diyorum kendi kendime. Ve geleceğimi çöpe atıyorum böylece ahahah sinirim bozuldu
Yemin ediyorum aynısı
Tam olarak ben ve keşfettim sanata yeteneğim varmış ama ailem karşı?? Üniversite hayalim hiç olmadı hep sahneyi hayal ederek büyüdüm üni okumak istemiyorum ama ailem zorluyor ben liseyi bitirdikten sonra işe girip para biriktirip hayalimi gerçekleştimeye başlayacağım inşalla
@caprice.t Çok haklısın. Bu yorumu yazdığımı unutmuşum, şimdi diş hekimliği okuyorum ve tam dediğin gibi düşünüyorum. Hem ders çalışmaya hem hobilere devam🤗🙋♀️
Hocam gerçekten tam ihtiyacım olan zamanda bu videonun gelmesi... Yaş 29 ve bu yükle yaşamak artık bir ölüm olmaya başladı, depresyondaydım hocam ve yetiştiniz imdadıma (sağ olun var olun 🙏🏻) Ah 20 yaşında çıksaydınız karşıma, daha küçük olsaydım ya şimdi ben, kulaktan çaldığım o gitarla neler yapmazdım ki... Kendiliğinden çıkan bestelerim bile oldu ama hiçbirini hatırlamıyorum şimdi... Bu yaştan sonra da kursa gitmememin sebebi 'mahalle baskısı'ydı (bunu küçük yerlerde yaşayan herkes bilir) ama şimdi şu an bir keman alıp gitmeye karar verdim! *Kim ne derse desin; benim sağlığımdan, iç huzurumdan daha önemli ne olabilir ki!*
Nasıl gidiyor
Hahhaah senin yasinda olmak isterdim ve eminim benim yasimda olmak isyteyenlerde vardir lutfen devam et 😉
Yaş olarak senden çok büyüğüm bu benim umrumda değil.Hala umutluyum ve çabalıyorum.Vazgeçmek yok benim lügatımda .Insanın önündeki en büyük engel kendisidir
Bu video o kadar isabetli oldu ki... Hayatımın son dönemlerinde hep bu konu kafamda, içten içe beni yiyip bitiriyor bi şeyler yapmamak, uğraşmamak. Öte yandan başkaları bir şeyler başarınca sinirleniyorum, ben neden yapmıyorum yapamıyorum diye. Oysa denemeye bile tenezzül etmiyorum...
Hayallerimin peşinden koştum ama olmadı çabalarım boş çıktı ben kendime düşen yükümlüleri yerine getirdim kısmet olmadı ama buna şükür
"Kendine çok iyi davran" müthiş bir söz!
Okuldayken yüzme bilmediğim için sporda düşük not alırdım halbuki ailem hiç öğrenmeme izin vermemiştiki, ama öğretmenler benden başarı bekliyordu... 30 yaşımda yüzme kursuna kaydoldum ve yüzmeyi öğrendim başardım şimdi kendime en yüksek puanı veriyorum.
Yeteneklerimin olduğunu düşünmüyorum belki vardır ama neye yeteneğim var bilmiyorum?
Yetenegini nasıl bulursun diye Bir video yaparsanız belki bulurum.
+
küçüklükten beri yapmayi, ilgilenmeyi ve öğrenmeyi en çok sevdiğin şeyleri düşün bulacaksın.
@@serceskywalker her zaman yeterli olmuyor ne yazık ki.
@@irema5749 katılmıyorum. insan ya içinde bilir ya da düşününce bulur içindekini.
@@serceskywalker ya deneyimlemediği bir alanda dehaysa? Ya bunu hiçbir zaman bilmezse? Bulmak bu kadar kolay olsaydı mücadele edenlerin sayısı bu kadar az olmazdı belkide değil mi?
hocam video için çok ama çok teşekkürler. o kadar doğru ve güzel şeyler söylemişsiniz ki tam olarak son zamanlardaki hislerime tercüman oldunuz. ben bu sene mezun olduktan sonra kısa süre çalıştım ve işi bırakır bırakmaz dünyanın en mutlu insanı olmuştum. ardından yıllardır yapmaktan en büyük mutluluk duyduğum şeyi yapmaya, yani YAZMAYA koyuldum. blog sitesi açtım, hikayelerimi yayınlıyorum, yeni yeni dergilere ve sitelere göndermeye başladım ve bir yandan kitabımı bitirmeye uğraşıyorum. şimdilik maddiyat zorluyor fakat umutluyum. sanki bunun için doğmuş gibi hissediyorum. çevremde okuyanlar yazdıklarımi beğeniyor fakat bu yeterli bir kıstas değil elbette. çizime de yeteneğim vardır ve bunun üzerine de kendimi geliştireceğim inşallah. sonuç olarak kendimi içimden taşan sanatın kollarına teslim ettim ve huzurluyum 🌸
Hocam siz yeni yıkanmış nevresimde uyumak gibi... Yağmurlu havada cam kenarında kahve içmek gibi... Öğlen güneşinde bir ağaç altında dinlenmek gibi güzel birşeysiniz.. İyiki varsınız 🐞🐞
En son ki " güzel insan" demen insanın içini ısıtıyor teşekkür ederiz.
Kaybolmuş hissederken bir çözüm bulma amacıyla videolara bakıyordum. Sorunumun bu olduğunu anladım. İşimle alakalı hiç bir şey yapasım gelmiyordu. Geç kalmışlık hissi vardı yeterince profesyonel değildim. Arkadaşlarıma bakınca onlar senelerce çalışmış ve ileri seviyeye gelmişlerdi ben ise oradan oraya sürüklendiğim için sevdiğim istediğim konuda bir türlü uzmanlık elde edemedim. Kafamda çalışıyor ama yapamadım. Bu düşünce beni sürekli sıkıntıya sokuyordu. Yapabilirdim keşke erkenden başlasam keşke oturup dizi izlemesem vs vs. Sorunum yeterli mücadeleyi vermemek, vermek istememek sanırım. Mücadele etmeyince içeride sürekli bir çatışma hali oluyor. Bu sorunu çok çaba harcayarak aşacağım inşaAllah. Bu video ilaç gibi geldi. Kafamdaki bulutlar dağıldı.
8 tane müzik aleti çalıyorum.
resim yapıyorum.
fotoğraf çekiyorum
söz yazıyorum,
şarkı söylüyorum
AMA GEÇ KALDIM
aptal gibi başkalarının sözüne kandım
bu işten bişey çıkmaz
bu işin sonu yok DİYENLER OLDU
Ben de hep ''yaşım geç bir gün biri elimden tutar'' diye başka dallara merak sardım
Geç kaldım çünkü evlendim ve baba oldum evime ekmek götürebilme telaşından bütün yeteneklerimden köreldim ve uzaklaştım.
size tavsiyem
ÇOCUKLARINIZIN HAYALLERİNE VE YETENEKLERİNE DEĞER VERİN
YOKSA İLERDE
ÇOCUKLARINIZIN BÜTÜN BAŞARISIZLIKLARININ SORUMLUSU SİZ OLURSUNUZ
Asıl ben size teşekkür ediyorum güzel insan.. Gözlemleriniz, sonunda ulaştığınız tespitler ne kadar çok insanın tam olarak ihtiyacı olan şeyi yapmanızı sağlıyor bilemiyorum.. Devamının geleceğinden şüphem yok çünkü kendinizi bu işe vermişsiniz ve bir insan bir şeye kendini verdiyse yani o işi hakkını vererek yapıyorsa oradan kötü bir şey çıkacağını sanmıyorum.. Bence en çok eksikliğini hissettiğimiz şeylerden biri de bu; bir işe kendini adayıp onun hakkını vermek. Sanki bu olmadan ölürsek gözümüz arkada kalacak, hayatımızın anlamını ıskalayacağız gibi.. Bir hocamdan duyduğum duayı aktarmak istiyorum son olarak; Allah'ım bize verdiğin yetenekler gün yüzüne çıkmadan, onları senin yolunda insanlara hizmet için kullanmadan canımı alma". Sizin de nihai amacınız olduğuna inandığım Allah'ın rızasına kazanmaya vesile olsun bu güzel işleriniz.. Yolun/muz açık ola! :D :) ^^
İçimde yaşadığım fırtınaları o kadar güzel dile getirmişsiniz ki izleyince beni anlatıyor işte dedim kendi kendime ve hayallerimin peşinden gittiğimde istediğim sonucu elde edememe korkum da uçup gitti çok teşekkür ederim güzel yüreğinize sağlık 😇
irade de bir yetenektir kismette. ve o hrkese adil sekilde dagitilmiyor. alinan neticelerin tum sorumlulugu ise bize yukleniyor.bahane uydurdugumuz soyleniyor. bu adaletsizlik nasil sanci vermez. tek sermayemiz asla vazgecmemek. hayat acit acitabildigin kadar her acinir bi merhemi var.
hayallerinin pesinden gidenler genellikle hayalperest, baska, zor ve topluma uymayan biri olarak yargilanir. Bende cocuklugumdan bu yana cok yasadim bunu. Plan ve projelerimi her anlattigimda genel olarak etrafimdakiler hep olumsuz yaklasimlar verdiler bana. iyiki yilmadim, iyiki yolumu tek olarak devam
ettim. böyle mutlu oldum cünki, etrafimdaki sahte kalabaliklarda deyil. agzina saglik hocam. her anlatimin benim icin cok degerli
Daha ilk dakikada başlayarak ağlaya ağlaya izledim. Boyle tam eksik kalan biyere parmaginizi basiyormussunuz gibi.. teşekkürler.
Ruha en iyi güç veren şey çalışmaktır bir gladyatör gibi güçlü hissetmek.
Kesinlikle
her şeyi değiştirmek sizin elinizde kimseden bir şey beklemeyin mutsuzluğun ne denli üst seviyeleri olduğunu ancak çok sevdiğiniz bir şeyi yapamayınca anlıyorsunuz
Özgüven serisinin üçüncü videosundayım her vide hatta bilhassa bu video direkt bana anlatılıyormuş, beni tanıyormuş da ona göre söyleniyormuş gibi hissediyorum, gerçekten bütün tavsiyelerinize uymaya çalışacağım. Benim için çok güzel bir ufuk oluyor
Beyhan Beyin konuyu ele alış ve izah ediş tarzını beğendim. teşekkür ederim. Lakin kullandığı bir cümleye itirazım olacak; "Ruha en iyi gelen şey kendi değerini ortaya koymak için insanın göstereceği çabadadır." diyorum naçizane. zira, MÜCADELE sözcüğü insanı içten içe yakan, tüketen bir şey gibi geliyor bana. Savaş ( mücadele) insanı içten içe tüketir. Oysa makul bir hedef için harcanacak çaba ruha gerçekten iyi gelecektir.
Ne güzel bir insansınız siz ❤️
Bende başarmak istiyorum fakat çok istediğim bir meslek olmasına rağmen ders çalışma isteği içimden hiç gelmiyor ve bu beni gerçekten vicdanen çok rahatsız ediyor.Bunun ile alakalı bir video çeker misiniz ?
o kadar gerçekler yüzüme vuruldu ki artık kendi hayatımı mahvetmeyeceğim. elimden gelenin en iyisini yapacağım.
Ben cocuklugumda yasadigim olaylardan dolayi ozguvensiz bir insandim ta ki universte donemine kadar. Universteye baslayinca az cok ozguven kazandim. Kazandim da diyemiyorum aslinda bazi gunler ozguvenim tavanken bazen kendimi cok yetersiz hiss etdiyim oluyor. Ozguvensiz pasif bi kisilik oldugumdan kimse sevmedi beni cocuklugumda hep hor giruldum. Her kese iyilik yapsamda tek hatamda sildiler hepsini. Srvilmek icin cok ugrasdim olmadi. Sevilmek isterken herkesin nefret etdiyi insana donusdum oysa ben gercekten kotu biri deyildim hep her kesin iyi olmasini mutlu olmasini isterdim.simdi en boyuk korkum gelecekteki esim tarafindan sevilmemek(( size sacma gelebilir ama ben gercekten esim tarafindan sevilmemekten cok korkuyorum.simdi sevgilim bile yok. Ama eninde sonunda evlenicem ya esim bana deger vermezse diye kotu dusunceler geciyor aklimdan. Cevremde beni cok sevdiklerini soyleyemem. Ama saygi duyuyurlar sozunu az cok soyleye biliyorum. Bazan ozguvensiz hiss etdiyimde esim beni sevmiyecek deyib mutsuz oluyorum.buraya kadar okuduysaniz lutfen bana yardim edin. Bir yol gosterim.(kimseye anlatamiyorum bunlari😢😢 eger yazimda hatalar yapmissam kusura bakmayin azeriyim,
afas vsmwls sorun dışta değil içte ,önce kendinize değer verip kendinizi sevmeniz lazım bunu başarınca diğerlerinin sever sevmez diye korkmazsınız çünkü değerleriniz diğerlerine göre değişmez
Bencede yukarda ki arkadasın yorumda yazdigi dogru bende kendimi cok sevemem sevenin sevgisini pek hissedemezdim ki halende öyleyim gibi ama çok takmiyom.ama senin sorunun cevabi lilibebek suzy ve halil ata bıçakçı ve mehmet baskak var you tubede bunlari cok guzel aciklayan vidyolari var bi bak istersen.belki yardimci olcak biseyler bulabilirsin kendine
Peki nasil seve bilirim kendimi? Ayna calismalari falan cok yaptim bir ise yaramadi
Sen kendini sevmezken başkasının seni sevmesini beklemen?? Bir kişi gelip senin bütün eksiklerini, korkularını yenmicek, sen kendin içindeki sorunlarını, senden daha iyi kimse halledemez 🙏
Haklisiniz ama kimse seni sevmeZken sen kendini nasil sevesin
O kadar çok haklısınız ki .. izlerken evet kesinlikle katılıyorum diyip durdum :D tam 5 yıldır söyledikleriniz gibiyim artık harekete geçme vakti! Denemek ve rahatlamak belki başarırız veya başaramayız ama boş durmaktan kendimizi hırpalamaktan bin kat iyidir.. teşekkürler Sevgiler :)
Gerçekten de 'keşke yapsaydım' demek, 'çok uğraştım olmadı' demekten çok daha ağır.
Ben de mücevher tasarlamak istedim hep. Güzel takılar görünce diğer kadınlar gibi, bu benim olmalı, bunu ben takmalıyım demedim. Bunu ben tasarlamalıydım, bu benim fikrimden ellerimden çıkmalıydı, dedim.
Bu his çok ağır..
Yeteneğim var sesim çok beğeniliyor. Öğretmenlerim arkadaşlarım tarafından.Lise 2'ye gidiyorum. Sesim her ne kadar güzel olsa da, her ne kadar kolay öğrenip takdirleri toplasam da eğitim almam gerekiyor. Ve maddi durumumuz buna el vermiyor. Opera sanatçısı olmak istiyorum fakat Türkiye'de sanata verilen değeri hepimiz biliyoruz. Yurt dışına yerleşmek istiyorum, arkamda olacak kimsem yok.. Ne yapacağım inanın bilmiyorum.
şuan nasıl olduğunu merak ettim, nasılsın? umarım istediğin yerdesindir
@@Mrs.1815 Resmen yeni gelişen bir olayın üzerine geldi yorumun, ve iyi ki yaptın bu yorumu kafamı kurcalayan onca şeyden sonra Rabbim bana tekrar düşüncelerimi hatirlamam icin seni gönderdi sanki. Anadolu üniversitesi işletme hazırlık öğrencisiyim ve bu yıl operaya hazırlanma fikri tekrar nüksetti kafamda. Kyk bursumla bir sekilde ödeyeceğim şan dersini fakat emin olamiyordum, fiyatı pahalı geliyor tabi saatlik 100tl olması.. Ama bu yorumla vardır bunda da bir hayır diyorum.. Teşekkür ederim sorduğun için. Allah'a şükür iyiyim inşallah her şey güzel olacak ve ben buraya başardığımı yazacağım.❤️ Ve tabii ki bu videoyu çektiğiniz için Sevgili Beyhan Budak hocama çok teşekkür ederim.. Tekrar farkındalık kazandırdığınız için.
@@beiykedy çok mutlu oldum, sevindim, aslında herkesin şikayeti bu değilmidir, çoğu kişi istemediği işleri yapar, bazılarımız hedeflerini gerçekleştirir, nadir insanlar ise hayallerinin peşinden giderler, umarım sen ve daha nicesi o nadir insanlardan olursunuz, istediğin yerlerde olman dileğiyle ☺️
Galiba bana evren mesajlar gönderiyor devamlı ve ben görmezden geldikce ısrar ediyor
Evreni de mi peşinden koştutuyorsun yani ghgfghj
Hezarfen Ahmet Çelebi Galiba bu lafı da evren gönderiyor sürekli 🤣
@@nunaluna5865 saçmaladın
Hezarfen Ahmet Çelebi Cevap verdim sadece olayı bilmediğin için sana öyle gelmiş ola bilir 😊
@@nunaluna5865 snn kullanmadığın yeteneğin ne?
Artiq necenci defedir ki, videonu tam zamaninda utubeda paylasirsiz. Sanki axtardigim cavablari verirsiz. Cox sag olun Beyhan hoca 😇
ne yetenekliyim ne de zekiyim bu pisliği tamamen hak ediyorum.
Süreç elimizde sonuç değil 👍🏻 kesinlikle doğru o zaman mücadeleye devam emeğinize sağlık hocam 👏🏻☺️
Kesinlikle doğru hocam Peki yetenekli olup olmadığını hangi yeteneğe sahip olduğunu bilmiyorsa nasıl keşfeder yeteneğini kişi
Ben yeteneğimi lise 1 de buldum. Ne kadar çok uğraştım "acaba bir yeteneğe sahip miyim?" diye hep düşündüm ve sonunda lise 1 de keşfettim. Ama sorun şu ben bunu anneme söylediğimde "ne alaka nereden çıktı şimdi?" diye tersledi ve ben ona anlattıkça anlamamazlıktan, dinlememezlikten geliyordu. Ben de bir daha bu konuyla ilgili konuşmadım ama hayalim var kim ne derse desin deneyeceğim...
Bana verilen herşeyin farkındayım kullanmak için çok mücadele ettim olmadı ama kırılan dallarımdan şimdi yeni bir filiz büyüyor ve mücadeleye eskisinden daha dirayetle devam ediyorum ve inanıyorum kırılma noktalarımda senin gibi değerli insanlar yetişiyor ve yola devam ediyorum ıyi ki varsınız
Hocam bilmiyorum hiss ediyomusunuz videoyu tam zamanında atıyosunuz.Tam tamina 4 aydir, tıpkısının aynısı bu duyguyu yasiyorum.Gerçekten çok ağır bi duygu. Ama bende içimde öyle bi duygu varki şu an sanki nereye gideceyimi şaşırdım(üniversite,bölüm) nereye gitsem oraya ait olmadığımı,daha iyisine layik oldugum aklıma geliyor.Sonuçta hepimizin ayrı yetenegi var .Neyi sevdiyimi,neyi iyi yapabilirim bilmiyorum ve en çok da yaa sen herşeyi yapabilirsin,insan istese her şey yaparr ve s. Gibi cümleler etkiliyo.Sanki bi bölümü tercih etsem nasıl olur bilmiyorum,fark etmiyor hangisini seçersem seçiyim o şübhe,yetersizlik duygusu ortaya çıkıyo.Tam da evet ben bu kararı verdim derken, sanki o karar bana ait deyil diye aklima geliyor.Bunu nasıl yene bilirim hakikaten intihar bile düşünüyodum bi aralar.
Adım atmazsan ne kadar ilerleyebileceğini göremezsin
Açılmamış kanatların büyüklüğü bilinmez..
Videoyu izledikçe gözümün önüne lisedeki yıllarım geldi. Sağlık meslek lisesinde tıbbi laboratuvar teknisyenliği okudum ve okuduğum yıllarda stajdayken bulunduğum sınıfıma karşı çevremde hep ataması çok zor size buradan ekmek çıkmaz diyenler olmuştu gerçektende çok az ataması vardı ben sınıfımda çok başarılı birisi de değildim ama kendime şunu söyledim keşke çalışsaydım dememek için ben kpssde elimden geleni yapacam gerisini Allah a bırakacam demiştim ve sınıftan kpssye çalışan sadece ben vardım sınava çalıştım ve o sınıftan hatta okuldan atanan sadece ben çıktım ve siz anlattıkça o yıllarım gözümün önüne geldi gerçekten anlattıklarınız çok doğru
O kadar güzel anlatmışsınız ki çok teşekkürler
3 dil bilmeme rağmen memuriyeti tercih ettim ve yeteneklerim gün geçtikçe zayi oldu bu durum beni mahzun ediyor
ağzınıza yüreğine sağlık güzel insan, bu video beni kendime getirecek inşallah. HERKESİN YOLU AÇIK OLSUN.
3. Hedefin için çalış
“Hem cesaret göstermek hem de mal için,
Çalışmak bir görevdir istikbal için.” (Nizami Gencevi).
“Dehalığın onda biri yetenek, onda dokuzu çabadır” (Albert Einstein).
“Liderler doğmazlar, yaratılırlar ve bu zahmetli çalışmanın sonucudur.” (Vince Lombard).
Disiplin, amaç ve başarı arasında bir köprüdür. (Cim Ron).
Gideceği yer bilinmeyen bir gemiye hiçbir rüzgar yardım edemez.
Hedefine ulaşacağına inanırsan, en iyi planları yaparsın, yaratıcılığını başlatır, hedefine ulaşmak için makul adımlar atarsın. Sen ister dünya şampiyonasını kazanmayı hedefleyen bir sporcu, ister dünyaca ünlü olmayı hedefleyen bir müzisyen, isterse de yurtdışında eğitimini geliştirmeyi hedefleyen bir öğrenci ol, kim olursan ol, yaşın, cinsiyetin, ırkın, dilin, dinin ne olursa olsun, amacın için arzu, azim, sorumluluk ve doğru planlamayla çalışırsan bil ki zaten o zirvedesin. Çünkü başarı Senin için kaçınılmaz olacaktır. Başaracaksın. Başarılı olanlardan hiçbir farkın yoktur.
Hedefe doğru günde en az 8 saat çalışman gerekiyor. Burada doğru ve planlı çalışmak çok önemli. 8 saat Seni korkutmasın. Elbette bu 8 saat molasız ve sıkıcı olmayacak. Bunun için bazı yöntemleri kullanmak gerek. Seni başarılı kılacak hedef masa başında oturarak çalışmayı gerektiriyorsa (örneğin, üniversiteye hazırlanıyorsan) öğrenme verimliliğini artırmak için bilgileri görselleştirerek daha etkili sonuçlar elde edebilirsin. Ama elbette herkesin bir gücü, bir çalışma saati, bir yöntemi var. Sen günün hangi saatlerinde verimli çalışabildiğini çok daha iyi biliyorsun. Bilmiyorsan da deneyerek öğrenebilirsin. Böylece çalışma saatlerini ve yöntemlerini kendine uygun belirleyebilirsin. Ancak her çalıştığında bir saatten önce mola vermemeğe çalış. Toplamda, günde 8 saati tamamlamış olmalısın (molalar 8 saate dahil değildir).
Aynur Neriman'ın 21 GÜNDE BAŞARI kitabından...
Yeteneklerimin bana ağır gelebilmesi için önce onları bilmem gerek. Onlardan haberdar olmam gerek. Ve tek sorunum bu. hiçbir konuda yetenegim yok abi bu yüzden bir hedef de belirleyemiyorum 😖 bu konuyla ilgili de bir video atar mısınız
hocam mücadele etsek de kontrol edemediğimiz şeyler oluyor. örneğin aylarca sınava hazırlanıyorsun, eğlenceyi çok azaltarak vaktini çalışmaya ayırıyosun ama sınav günü ishal oluyosun ya da başka bir sebeple berbat bir gün geçiriyosun. sonucunda potansiyelinin çok altında bir performans gösteriyosun, ve bu durum insana çok koyuyor. ben elimden geleni yaptım diyerek rahatlamak biraz zor oluyor.
"Ruha en iyi gelen şey mücadeledir"
Ben etdim nasip olmadi 2-3 yil gecdi artik kabullendim durumumu artik baska hayaller kurub yeni yollar denemeye calisiyorum yeni eski hayalime donemem bi daha o yasadiklarimi kaldiracak guc yok bende bu yuzdende tamamen baska seyler yapmaya calisiyorum zaten bende zor toparlandim
Beyhan bey
Uzun zaman oldu sizi izliyorum. Bugün kardeşim geldi öğretmenimiz okulda bize beyhan hocanın videolarını izletiyor dedi.çok güzel hissetim Artık sınıflarda bile çocuklar sizi dinliyor 👍💫❤
Aynen hep düşünüyoruz ama hiç kullanmıyoruz..
Kendine çok iyi davran🙏🙏🙏süper söz! hayatı ve insanları sevmek önce kendini sevmekle başlıyor...
Ben bu videoya bayıldım gerçekten çok hayran oldum. Bu ne güzel tesbit bu ne güzel anlatım. Iyiki varsınız 👏👏👏👌
Susma hakkımı kullanıyorum.
Güzel insan lafını artık kullanmayın lütfen. Ne denir bilmiyorum, klişeleşti demek geliyor içimden. fakat aslı şu ki bir çok kez içi boş insanlar tarafından bu lafı duyduğum için bana tiksinti geliyor.
Bazen denediğinde başına gelecekleri veya zararlarını az çok ama net olarak kestirebiliyorsun o yüzden denemeye deçoğu kez yaklaşamıyoruz.bu sebeple başarılı olacağımıda bilsem denemedim diye asla üzülmem. Sonuçta bu hayat geçici çokta ciddiye almamak lazım.
Katilmiyorum, ugrastim olmuyorsa "yetenekli oldugum halde" demek ki birileri basarmami istemiyor demektir ve bu yuzden asla kabullenmem denedim olmadi demem, denedim oldurmadilar derim ve daha cok uzulurum , belki de yillardir bu yuzden denememisimdir , nasil olsa destek degil kostek olacaklarini dusundugum icin!
90 yaşında yaşlı bir kadına sormuşlar. Pişmanlıkların neler??
Kadın cevap vermiş; 50 yaşında keman çalmayı öğrenmek istemiştim ama bu yaştan sonra yapılamayacağını düşünüp vazgeçmiştim. Eğer başlasaydım 40 yıldır keman çalıyor olurdum...
Teşekkür ederim! Her konu ile alakalı vidyonuzun olması harika! Ne ararsam bulabiliyorum. Yol arkadaşım gibi..
Bu gece tam da bu konuyu düşünüyordum. Yeteneklerimi kendime küstürmüş gibi hissediyorum. Ruhuma kıpırtı veren tüm o yeteneklerimi öyle bi bastırmışım ki sanki hepsi körelmiş. Boşluğun ortasındayken bu vidyoyu buldum bu gece. Ve içinde olduğum boşluğun aslında gökyüzünün boşluğu olduğunu farkettim. Kendi gökyüzü boşluğumda ilhamımı kaybetmiş salınıyormuşum meğer
Hayatta sayısız acı vardır. Kötü insanlardan psikoloji bozukluğuna kadar var ya üzülüyorum.
Hello havagi haksim
Kitap yazmak istedim çok yetenekliyim ama hayat bana hep çelme taktı. şimdide kanserle sekerle tansiyonla hep mücadele ıçındeyım.bitmiyor ve yazmaya sıra gelmiyor gelemiyor. ben yoruldum hayat gelme üstüme.
Çok geçmiş olsun umarım en kısa zamanda iyileşirsiniz
Hocam bu aynı benim durumum. Ama hiç böyle ciddi bir şekilde düşünmemiştim. Küçüklüğümden beri resim yeteneğim ve senaryo üretme yeteneğim var. Biri bunları gerçekleştirip bununla ön plana çıktığında aşırı bir kıskançlık oluşuyor. Neden bilmiyorum bunu ben yapmalıydım diyorum. Aslında onlar zamanında o yönde devam ettiklerinden başarılı oldular. Ben hiç girişimde bulunmadım. Yine de bu histen kurtulamıyorum. Ben mucadele etmedim. Resim yetenek sınavı vardi. O zamanlar sinavi gecemezsen yatirdigin ucret iade olmuyordu ve bu ucret bana fazla gelmisti. Sirf bu yüzden belki de bahane edip katilmadim. Simdi de bunun vicdan azabini cekiyorum. Dil yetenegimle devam etsem de resim yetenegimi amator olarak kullanmak canimi yakiyor
Resmen kendi kendime konuşurken kurduğum cümleler bunlar.. Daha iyi şeyleri hakediyorsun, olman gereken yerde değilsin. Ama çok şükür denedim ve istediğim şeyi yaptım. Şimdi sıra diğerlerinde. 🙏
siz hayatımda gördüğüm en başarılı insansınız 👏 o kadar güzel konuya değindiniz ki, minnettarım
Kendini sev kendine değerde ver ama bunu başkalarına hissettirmeden yap.
Teşekkürler Beyhan bey. Güzel bir sohbetti. Belkide orta yaş bunalımına girenler bu denemekten baz geçenlerdir.
😄HAYALLERİMİN kapısına öyle bi duvar ördüm ki o duvarı kırmam imkansız
Her cümleniz çok gerçekçi, içten ve o kadar haklısınız ki. Pişmanlık hissi çok kötü.
hayattaki en kötü şey sevdiğin kıza seni seviyorum diyememek :(((
Kesinlikle.....Mücadeleye Devam.....💪
Malesef çoğumuz sevdiğimiz işte değiliz hakkımızda hayırlısı olsun inşallah amin
insan en çok kendine değer vermeli bence çünkü başkalarına verdiğin değerin karşılığını kötü bir şekilde alınca üzülüyorsun ama kendine değer verdiğinde karşılığı senin elinde olduğu için sonuç daha olumlu olabiliyor
Ben güçlerimi yeteneklerimi çok kullandım çok uğraştım. Ama yetmedi. Hayat bu kadar basit değil Beyhan Bey. Çok basitleştirmişsiniz. Siz daha çok gençsiniz. Yaşamadığınız, daha bilmediğiniz şeyler var. Yirmi otuz yıl sonra videolarınız farklı olacak. Ama bugünkü videolarınızda derinlik, perspektif eksik. Bilhassa bu videoda belli oldu.
İyi ki varsınız her videonuz birbirinden güzel, Allah razı olsun tüm emekleriniz için çok teşekkürler
Yaşım ilerledikçe, insanların yaptıklarından çok yapmadıkları şeyler için pişman olduklarını gördüm.
RUclips da bu zamana kadar izlediğim en iyi video bu olabilir. Çok teşekkürler hocam 🙏
Hayatım boyunca merak ettiğim en önemli şeyin sebebini bi başlığa bakıp izlemeyle bulmayı hiç beklemezdim. Sanki benim için cevaplamışsın sayın Beyhan. Teşekkürler
Hocam ne kadar da güzel anlatmışsınız . Sizin söylediklerinizin aynısını yaşadım. Yeteneklerimin farkındaydım, ama bunları kullanabilecek cesaretim yoktu. O yüzden hep kafamda sizin dediğiniz gibi acaba deneseydim ne olurdu düşünceleri dolaşıyordu (Zaman zaman bu düşünceler yine geliyor ) Fakat bunları aşmak, kendimi gerçekleştirmek için hiçbir zaman geç olmadığını düşündüm ve eskiden beri hayalim olan öğretmenlik mesleğini yapmak için 3.üniversitemi okuyorum . Meselâ lise yıllarımda şarkı söylemek isterdim , müzik korosunda ama cesaretim yoktu. Şimdi ise bir koroda şarkı söylüyorum. Çünkü dediğiniz gibi yeteneklerimi kullanmadığım zaman kendimi kötü hissediyordum ama şimdi tam tersi 😊
Çok güzel. Bugün izlediğim iki video da bana hitap ediyordu. Ağzınıza sağlık
Denedim ama olmadı diyince içimiz rahat etmiyorsa? Olana kadar denemek istiyorsak? Bir türlü kabullenemiyorsak bu durumu ne yapacağız peki? İnançlıyım, "hayırlısı buymuş" düşüncesini de çok sorguladım. Tamam şuan için hayırlısı bu ama ileride neden olmasın ki? Diyorum. Doğru mu yapıyorum yanlış mı yapıyorum bilemiyorum. Ama kabullenemiyorum. Şuan hayatıma devam ediyorum, isyan etmiyorum kesinlikle. Şükrediyorum elimdekilere. Ama yine de zorlayacağım hayallerimin gerçekleşmesini.
Bana beni anlattınız teşekkür ederim:)
Yeteneğinin farkında olman hiç bir şeyi değiştirmiyor. Resim yeteneğim var fakat geliştirebileceğim bir ortam yok. Fen lisesinde okuyunca yeteneklerin bir önemi kalmıyor sanırım. İmkanım olsa bende resim alanında kendimi geliştirmek isterdim fakat olmuyor. Ailem derslere yönelmemi istediği için ne bir kursa ne de malzemelere sahipim.
Benim ablamda senin gibi farklı bir lisede okudu ama hep el yeteneği vardı liseden sonra karar verdi, bir sene resim atölyesini gitti kendini geliştirdi, teknik bilgileri öğrendi zaten gerisi yeteneğine kalıyor ve çabana sonra dokuz eylülün yetenek sınavlarına girdi en yüksek puanla kazandı:) bence hala umudun olsun çünkü sınav puanında önemli fen lisesinde olman kayıp olabilir, senin açından ama bunu avantaja da çevirebilirsin
Süpersin güzel insan.. çok haklısın..
Nasıl iyi geldi. Ağzınıza sağlık! 😊
İnsanlar hayatta iki şeyden dolayı pişman olur diyor müfit saçıntı bi yaptıklarından dolayı bide yapamadıklarından dolayı. Yaptıklarından doğan pişmalık zamanla geçer lakin yapamadığın şeylerden doğan pişmanlık bi ömür yakana yapışıp nefes aldırmaz sana. Yani brnce biraz daha sakin kararlar almak daha iyi olur bence
Abi biraz da ben sana iyi geleyim, ilkokul üçten beri psikologlar ile geçti hayatım ama hiç senin kadar işinde ve kişiliğinde iyi bir psikolog görmedim. İyi ki varsın :)
Ya kendimi o kadar aptal hissediyorum ki sürekli eziyorum bi yeteneğim olduğunu da zannetmiyorum herşeyden korkuyorum okuldan korkuyorum öğretmenlerden korkuyorum derslerden kaçıyorum okula gitmiyorum malım ben harbiden
sen bir psikologa gidip konuşmalısın. aptal olduğunu zannetmiyorum yeteneğn vardr ama henüz fark etmemişsindir okulun nesinden korkuyorsun eninde sonunda mezun olacaksın
Ben yeteneğimi lise 1 de buldum. Ne kadar çok uğraştım "acaba bir yeteneğe sahip miyim?" diye hep düşündüm ve sonunda lise 1 de keşfettim. Ama sorun şu ben bunu anneme söylediğimde "ne alaka nereden çıktı şimdi?" diye tersledi ve ben ona anlattıkça anlamamazlıktan, dinlememezlikten geliyordu. Ben de bir daha bu konuyla ilgili konuşmadım ama hayalim var kim ne derse desin deneyeceğim...
Beyhan bey sizi cok başarılı buluyorum. Ve keyifle takip ediyorum. Cok iyi bir yolda ilerliyorsunuz. Lutfen devam edin. Başarılarınızın devamını diliyorum.
Bu konuyu biraz daha açabilir misiniz? Tam olarak neler yapılmalı hayalleri gerçeğe dönüştürmek için. Madde madde anlatırsanız daha açıklayıcı olur.
Çok genel bir soru,yanıtlamak çok zor.
Herkesin hayalleri farklı.İnsan,hayalleri için ne yapması gerektiğini bilir,çünkü;O hayalleri kendimiz kuruyoruz.Öyle değil mi ?
Melik Polat evet haklısın. Ama burda da genelde insanlar nerden başlıyor. Bunu merak ediyorum. Mesela tüm başarılı insanların ortak özellikleri var. İşte bende hayallerini gerçekleştiren insanların ilk nasıl başladıklarını merak ediyorum. Biliyorum aslında ama daha da farklı şeyler belki bilmediğim noktaları görmeye anlamaya çalışıyorum. Belki küçük bir ayrıntıyı gözden kaçırmışımdır diye emin olmak istiyorum
Tek madde istemek çok istemek anahtar kelime bu
@@canselnur4316 Yazdıklarınıdan anladığım kadarıyla 'mükemmelliyetçi" kişiliğe sahipsiniz.Başarılı insanların sürekli ne yaptıklarını araştırmak yerine 'yanlış' olsa bile işe başlamak gerekiyor.Başarılı insanlar,çok çalıştıkları ve şanslı olduklari için başardılar.İyi akşamlar dilerim.
Başak Kablan'ın kurduğun bu cümle ilgili bir yorumu var. Bu gibi konularda insanların daima "reçete" mantığıyla yapacaklarının madde madde bildirilmesini istediğini söylüyor. Ve bunu biraz hazırcılık, kolaycılık olarak değerlendiriyor. Bu konuda ona katılıyorum ve sana da neler yapıp yapmaman gerektiğine kendi düşüncelerin doğrultusunda karar vermen gerektiğini tavsiye ediyorum.
Hiç bir şeye yeteneğim yok...
Peki ya kaybolan yıllar?