Memagurushiku mo nai Son'na mainichi o Tadayou you ni nando mo seki ni suwatte Saa, dou ka na? Kimi wa. Mata tamesu you ni Suuji no nai kyōkasho ga nanika o itta Dekibaenara sore wa Maa, yoi hōdarou. Sanketa manten No saiseiji o moratte Tonari no sekide wa Terewarainagara Keta no hikui tensū no kimi ga seki ni tsuita Mado no soto, motomenai no wa Kotae ga sugu ukande shimaukara `Sore ja hora, tsumaranai yo' to Kimi wa itsumo tanoshi-sōda Kore ijō kietai kokoro ni furenaide Kyō mo chikyū nante dokoni mo mienai yo Naridashita arāmu ni Hitori `tsumetai yatsuda na' to katarikake teru Imasara fushigi-sō ni kotae o awasete mo Nande ka subete wakari kitte shimaukara Kono mama shin datte Darekaga kawari ni narukara' to Tsubuyaku koto mo bakarashī yo Tadayou yōna hibi wa kurikaesukedo Kimi ga yasumu nante iwakan ga atte Ma~a, dō are ashita kaeru tesuto mo Kawaribae shinai kekkana nandarou na Memagurushiku mo nai son'na mainichi wa Dokoka ga mō Kurutte shimatta kamo shirenai Kimi no kami no iro Kimi no egao o Darekaga mō oboeteinai kamo shirenai `Mado no naka suita seki wa Soko kara dō utsutte imasu ka' to Kimi no koto shitta yō ni Nanihitotsu wakatte inakute Sukoshi demo sore o wakatte i raretanara Zutto tsudzuite ite kureta yōna hibi wa Naridashita arāmu o tomeru tabi ni nai monoda to, Kidzukasa re teru Kyōshitsu de kietai kokoro o kizutsukete Nando mo kakushi tōshite waratte ita Koko kara tobiorite inaku natta kimi no egao o Boku wa ashita mo wasurenai yo
Esos días de tranquilidad; me siento en mi lugar Día tras día, como si fuera a alejarme "Bien, dime ¿qué piensas ya?", queriendo intentar El libro de texto innumerable dijo algo, ah Si lo pudieras realizar, sería mejorar Poder conseguir alguna nota alta y perfecta Y mientras, en tu lugar te puedo escuchar Te ríes apenada por aquella nota baja No me importa ya lo que pueda pasar Porque las respuestas muy pronto se alejarán "Aburrido es", me dices al igual Que siempre con tu alegría y felicidad No toques más este corazón que quiere desaparecer Hoy, justo igual que siempre, el mundo no puedo ya ni ver Más bien nada, pues hablando solo con la alarma en este momento estoy. “Qué tipo tan frío es él" Armar una respuesta extraña justo ahora nunca servirá Pues, de una cierta forma, obvio esto siempre se volverá "Es que si yo muero habrá alguien que me pueda reemplazar el día de hoy", no murmures eso más. ¡Qué gran tontería! Esos días de tranquilidad parecen continuar Aunque hay algo extraño con tu repentina ausencia Pero eso me da igual, todo mejorará el día de mañana, ya verás las consecuencias, ah Esos días de tranquilidad, en algo fueron mal Se ha descompuesto esta calma en alguna parte Tu cabello y su color, tu sonrisa y su esplendor Al parecer nadie los recuerda ahora, ya nunca Puedo contemplar al la ventana ver El reflejo del asiento vacío, justo ahí Yo te conocí, pero incluso así La verdad es que no sabía nada de ti De poder haber sabido aunque fuera solamente un poco más Seguramente así me podría haber dado cuenta ya Llegó el momento en que la alarma por fin ya ha dejado de sonar. Esto se terminará Herido estaba aquel corazón que quiere desaparecer Y entre tus risas tú lo escondiste una y otra vez Tu sonrisa, que salió volando de aquí, entonces desapareció El día de hoy tampoco no, no voy a olvidarte
Tiempos de tranquilidad se vuelve habitual y me siento excluido cada día que pasa "¿Entonces, en qué piensas? no logro contestar pareciera que aquel libro de texto me hablara Sólo yo puedo realizar una mejoría Una calificación de tres dígitos en papel Y a mi lado te miré algo avergonzada Arrepentida por aquella nota reprobada Yo tengo poco interés del externo porque me resulta una pérdida de tiempo "Pero ya verás, es algo aburrido" Y dime qué te parece sonreír por eso No toques este corazón que desvanece, seguiré viendo al mundo como inexistente Absolutamente nada ni nadie me dará cálidez desde siempre siendo una frijidez Y ni lo intentes darme una respuesta sin sentido porque ya de alguna manera eso termina siendo algo evidente " Seguramente un día que yo muera, alguien me reemplazará " pero-- si eso se trata de ti... sería patético. Los días de tranquilidad parecen continuar Pero es extraño el día sin tener tu presencia Sólo me queda esperar, que mejores tus notas Seguramente nos cruzaremos en la mañana Los días de celeridad generan angustia me quedé pensando si me equivoqué en mis acciones El color de tu pelo o tu gran gesto Es posible que nadie recuerde los detalles Me quedé a mirar tu ventana al cielo justo en aquel día que sentí tu reflejo A pesar de no conocerte muy bien nadie más te conocía como yo. pude comprender si hubiera tan sólo tenido más tiempo para darme cuenta de lo que te generaba daño En el momento que quise, esperar sonar el celular pero el tiempo se me fue repitiendo En esos días, ese corazón que terminó lastimado varias veces lo disimulaste con tu sonrisa esa simpática risa que quiso volar y se marchó sin avisar tocaste mi corazón... jamás te olvidaré Transparente tu mensaje Transparente tu respuesta Transparente tu presencia Transparente tu mensaje Transparente tu respuesta Transparente tu presencia Transparente tu ausencia Transparente La letra no me pertenece por favor comentar el dueño de la adaptacion
目まぐるしくもない
そんな毎日を
漂う様に何度も席に座って
「さぁ、どうかな？君は。」
また試す様に
数字の無い教科書が何かを言った
出来栄えならそれは
まぁ、良いほうだろう。
三桁満点の再生紙を貰って
隣の席では
照れ笑いながら
桁の低い点数の君が席についた
窓の外、求め無いのは
答がすぐ浮かんでしまうから
「それじゃほら、つまらないよ」と
君はいつも楽しそうだ
これ以上消えたい心に触れないで
今日も地球なんてどこにも見えないよ
鳴り出したアラームに
一人「冷たい奴だな」と語りかけてる
今更不思議そうに答を合わせても
何でか全て解りきってしまうから
「このまま死んだって
誰かが代わりになるから」と
呟くことも馬鹿らしいよ
漂う様な日々は繰り返すけど
君が休むなんて違和感があって
まぁ、どうあれ明日返るテストも
代わり映えしない結果なんだろうな
目まぐるしくもないそんな毎日は
何処かがもう
狂ってしまったかもしれない
君の髪の色
君の笑顔を
誰かがもう覚えていないかもしれない
「窓の中空いた席は
そこからどう映っていますか」と
君の事知ったように
何一つ解っていなくて
少しでもそれを解っていられたなら
ずっと続いてくれた様な日々は
鳴り出したアラームを止める度に無い物だと、
気付かされてる
教室で消えたい心を傷つけて
何度も隠し通して笑っていた
ここから飛び降りていなくなった君の笑顔を
僕は明日も忘れないよ
歌詞ありがとうございます！
Memagurushiku mo nai
Son'na mainichi o
Tadayou you ni nando mo seki ni suwatte
Saa, dou ka na? Kimi wa.
Mata tamesu you ni
Suuji no nai kyōkasho ga nanika o itta
Dekibaenara sore wa
Maa, yoi hōdarou.
Sanketa manten No saiseiji o moratte
Tonari no sekide wa
Terewarainagara
Keta no hikui tensū no kimi ga seki ni tsuita
Mado no soto, motomenai no wa
Kotae ga sugu ukande shimaukara
`Sore ja hora, tsumaranai yo' to
Kimi wa itsumo tanoshi-sōda
Kore ijō kietai kokoro ni furenaide
Kyō mo chikyū nante dokoni mo mienai yo
Naridashita arāmu ni
Hitori `tsumetai yatsuda na' to katarikake teru
Imasara fushigi-sō ni kotae o awasete mo
Nande ka subete wakari kitte shimaukara
Kono mama shin datte
Darekaga kawari ni narukara' to
Tsubuyaku koto mo bakarashī yo
Tadayou yōna hibi wa kurikaesukedo
Kimi ga yasumu nante iwakan ga atte
Ma~a, dō are ashita kaeru tesuto mo
Kawaribae shinai kekkana nandarou na
Memagurushiku mo nai son'na mainichi wa
Dokoka ga mō
Kurutte shimatta kamo shirenai
Kimi no kami no iro Kimi no egao o
Darekaga mō oboeteinai kamo shirenai
`Mado no naka suita seki wa
Soko kara dō utsutte imasu ka' to
Kimi no koto shitta yō ni
Nanihitotsu wakatte inakute
Sukoshi demo sore o wakatte i raretanara
Zutto tsudzuite ite kureta yōna hibi wa
Naridashita arāmu o tomeru tabi ni nai monoda to,
Kidzukasa re teru
Kyōshitsu de kietai kokoro o kizutsukete
Nando mo kakushi tōshite waratte ita
Koko kara tobiorite inaku natta kimi no egao o
Boku wa ashita mo
wasurenai yo
กาลเวลาล่วงลับผ่านเลยไป
ยังดูไร้ค่าเช่นเดิม
ตัวเราก็ยังคง หยุดนิ่งนั่งลงบนเก้าอี้เหมือนอย่างเคย
เเล้วตัวเธอคิดว่าเป็นยังไง
หากเราเริ่มทำมันอีก
เฝ้าคอยพยายามตามหาข้อความภายในตัวหนังสือ
ผลการเรียนที่ปรากฎมานั้น
หากเปลี่ยนได้ก็คงดี
กระดาษคำตอบนี้ ตัวเลขยังเเสดงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเเปลง
คนที่นั่งเลยถัดจากตัวชั้น
กลับหัวเราะดังขึ้นมา
คะเเนนที่เธอมี ก็คงดูไม่ดีเหมือนเดิมอยู่เสมอ
เราไม่เคยสนใจ เรื่องจริงนั้นเป็นอย่างไร
เพราะคำตอบหายไป ไม่นานก็คง ฉายภาพขึ้นมา
เเต่ถ้าเป็นอย่างนั้น มันน่าเบื่อจะตาย
เธอยังคงพูดด้วยเสียง หัวเราะเริงรื่นเหมือนเดิม
ขอร้องได้โปรดล่ะ
อย่าเข้ามาสัมผัส เอิ้อมมือมาจับ ข้างในหัวใจ
เพราะทุกวันวาน ฉันไม่ต้องการ เจอโลกที่ดี หรือพรุ่งนี้วันใหม่
พูดกับนาฬิกา เอ่ยลั่นวาจา ถ้อยคำเสียงบอก ประโยคซ้ำๆ เจ้าคนเย็นชา
คำพูดเธอได้นึกขึ้นมา
มันสายเกินไป
คำถามที่จะคอยประกอบ รวบรวมคำตอบ ในความวุ่นวาย
เพราะคำเฉลย คำถามที่เคย หากล่วงผ่านเลย เดี๋ยวคงปรากฎ
ถ้าเกิดอนาคต ฉันได้ลาจาก ต้องหายตายจาก พรุ่งนี้คงมี คนเเทนที่ใหม่
เป็นเรื่องราวไม่มีอะไร
พูดไป เท่านั้นเอง
กาลเวลาล่วงลับผ่านอีกครั้ง
กลับมาซ้ำวน ที่เดิม
ไม่เหมือนที่เคยเป็น ไม่เห็นตัวเธอ นั่งบนเก้าอี้นั้น
เราคงไม่ต้องห่วงอะไร ในใจพูดให้คำตอบ
คะเเนนที่เธอมีขอให้มันเพิ่มขึ้นมาดีกว่าเคย
กาลเวลาล่วงลับผ่านเลยไป
ยังดูไร้ค่าเช่นเดิม
ความจริงที่ได้เจอ เป็นเรื่องเพ้อเจ้อผิดพลาดของใครนะ
ทั้งเส้นผมที่ละเอียดลออ กลับรอยยิ้มของเธอ
มันกลับถูกลืมเลือน ไม่มีผู้ใดจำเธออยู่ในใจ
เงาที่สะท้อนมา เเสงทอเวิ้งว้างเงียบเหงา
หน้าต่างที่ตัวของเรา เฝ้าคอยจ้องมอง ภาพนั้นไม่มี
ทำเป็นเอาเเต่คิด ว่ารู้จักเธอจริงๆ
ทั้งๆที่ในความจริง เรากลับไม่รู้สักอย่าง
หากย้อนเวลา เข้าใจตัวตนของเธอ เรื่องราวของเธอ กว่านี้สักหน่อย
เพราะตัวเรานั้น คงได้รู้สึก คิดถึงคำนึง เเละไม่ยอมปล่อย
ตอนที่นาฬิกา ดังลั่นขึ้นมา ปลายนิ้วที่หยุด เวลาซ้ำๆ ทุกๆเวลา
เป็นความคิดของตัวชั้นเอง
ภายในห้องเรียน ใจเราที่หายเลือนไป ตัวฉันก็ยังเจ็บลึกข้างใน
ภาพเศร้าที่เธอซ่อนไว้ประจำ ภายใต้รอยยิ้มเเสร้งทำขึ้นมา
เเละเมื่อเธอจากไป ภายนอกหน้าต่าง บินหายลับไป
พร้อมรอยยิ้มนั้น บนใบหน้าเธอ
ทำยังไงตัวเราก็ยัง
ให้ลืมเธอไม่ได้หรอก
Deserves more views and likes
Esos días de tranquilidad; me siento en mi lugar
Día tras día, como si fuera a alejarme
"Bien, dime ¿qué piensas ya?", queriendo intentar
El libro de texto innumerable dijo algo, ah
Si lo pudieras realizar, sería mejorar
Poder conseguir alguna nota alta y perfecta
Y mientras, en tu lugar te puedo escuchar
Te ríes apenada por aquella nota baja
No me importa ya lo que pueda pasar
Porque las respuestas muy pronto se alejarán
"Aburrido es", me dices al igual
Que siempre con tu alegría y felicidad
No toques más este corazón que quiere desaparecer
Hoy, justo igual que siempre, el mundo no puedo ya ni ver
Más bien nada, pues hablando solo con la alarma
en este momento estoy. “Qué tipo tan frío es él"
Armar una respuesta extraña justo ahora nunca servirá
Pues, de una cierta forma, obvio esto siempre se volverá
"Es que si yo muero habrá alguien que me pueda reemplazar
el día de hoy", no murmures eso más. ¡Qué gran tontería!
Esos días de tranquilidad parecen continuar
Aunque hay algo extraño con tu repentina ausencia
Pero eso me da igual, todo mejorará
el día de mañana, ya verás las consecuencias, ah
Esos días de tranquilidad, en algo fueron mal
Se ha descompuesto esta calma en alguna parte
Tu cabello y su color, tu sonrisa y su esplendor
Al parecer nadie los recuerda ahora, ya nunca
Puedo contemplar al la ventana ver
El reflejo del asiento vacío, justo ahí
Yo te conocí, pero incluso así
La verdad es que no sabía nada de ti
De poder haber sabido aunque fuera solamente un poco más
Seguramente así me podría haber dado cuenta ya
Llegó el momento en que la alarma por fin ya
ha dejado de sonar. Esto se terminará
Herido estaba aquel corazón que quiere desaparecer
Y entre tus risas tú lo escondiste una y otra vez
Tu sonrisa, que salió volando de aquí, entonces desapareció
El día de hoy tampoco no, no voy a olvidarte
かります！
thanks helped a lot
ก็ไม่รู้ว่าที่อยู่ตรงนี้ กี่วันที่มันพ้นผ่าน
เมื่อวานอีกวันยังนั่งบนเก้าอี้ตัวเดิมไม่ต่างกัน
ใครบางคนเริ่มเอ่ยทายทักแต่ยังคงถามหาคำตอบ
เปิดผ่านบทเรียน แอบหวังให้ตัวเลขซักตัวปรากฏมา อา อา
ไม่รู้ว่ากระดาษแผ่นนี้ เกรดจะดีขึ้นได้รึเปล่า
ไอ้คะแนนเต็มร้อยกี่ครั้งก็ยังเหมือนเดิมเลย ไม่เปลี่ยนไป
ที่ข้างๆ มีกระดาษอีกใบ กับคะแนนไม่ค่อยเท่าไหร่
เธอกลับยังยิ้ม และหัวเราะแบบนั้นเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง
อย่าไปสบสายตา เพราะกลัว ถ้ามองออกไป
คำตอบที่เคยได้มา มันอาจเลือนลางล่องลอยหายไป
แต่ว่าในตอนนั้น เสียงเธอที่ดังบอกมา
“เรื่องน่าเบื่อแบบนั้น พอเถอะ ปล่อยทิ้งมันไป”
ปล่อยฉันทิ้งไปเถอะ
อยากสลายไปจากโลกนี้ ได้โปรด อย่ารั้งฉันเลย
เพราะว่ามองออกไป ในโลกทั้งใบ จะหมุนยังไง ก็ดูว่างเปล่า
กระดิ่งนาฬิกาดัง คำพูดที่ปลุก คำพูดที่บอก
“ก็เป็นแค่คน ที่ไร้อารมณ์”
บอกตัวเองซ้ำๆ เรื่อยมา
แต่อยากจะลองดู
ฉีกมันทิ้งกระดาษ ที่กั้นเราจากคำถามคำตอบ
ช้าเกินไปไม่ทัน เรารู้ตัวดี เฉลยไม่นานก็คงปรากฏ
สิ่งที่มันบอกมา ชีวิตคนหนึ่ง คงเหมือนอะไหล่
ถ้ามันหายไป ก็ไม่เป็นไร
“บ่นทำไมไอ้คนบ้าบอ
คิดทำไมให้กังวล”
ก็ไม่รู้ว่าที่อยู่ตรงนี้ กี่วันที่มันพ้นผ่าน
แต่พอขาดเธอไป ก็ดูเหมือนโลกที่เห็นทั้งใบกลับเปลี่ยนแปลง
ไม่รู้ว่ากระดาษพรุ่งนี้ เกรดจะดีขึ้นได้รึเปล่า
ไอ้คะแนนเดิมๆ ก็รู้ว่าตัวเลขนั้นคงจะหยุดลง อา อา
ก็ไม่รู้ว่าที่อยู่ตรงนี้ กี่วันที่มันพ้นผ่าน
แต่ทำไมกันนะ หยั่งกับโลกที่เห็นทั้งใบกลับขาดไป
สีสันที่สะกดตาฉัน จากตัวของเธอวันก่อน
กลับจืดจางไป ดูเหมือนว่าไม่มีใครจะจดจำ
หากลองสบสายตา จ้องมองที่หน้าต่างนั้น
กระจกที่สะท้อนมาจะส่อง จนเราได้เห็นอะไร
อยากจะตอบคำถาม ที่เธอไม่เคยเฉลย
แต่หากเราลองหาคำตอบ กลับไม่เข้าใจ
หากฉันรู้คำตอบ ก่อนโลกนี้จะบอกเฉลยข้อสอบแห่งโชคชะตา
ฉันก็คงจะเปลี่ยนคำถามที่ถูกขีดเขียนลงไปที่หน้ากระดาษ
กระดิ่งนาฬิกาดัง คำพูดที่ปลุก คำพูดที่บอก
คือคำของเธอ ที่เคยได้ยิน
จากเราไปไม่หวนคืนมา
แต่อาจมีบางคน
อยากสลายไปจากโลกนี้ ได้โปรด อย่ารั้งกันเลย
เพราะว่าตาบอดมัว เลยไม่รู้ตัว เลยไม่เข้าใจ ที่เธอซ่อนอยู่
คำตอบบนกระดาษถูกแปรพับแปรเปลี่ยนเป็นนกตัวหนึ่ง
บินจากหายไป ไม่เหลือร่องรอย
แต่สิ่งหนึ่งที่เธอให้มา
ฝังในใจ ไม่เคยลืม
Thank you. I hope it is useful.
Tiempos de tranquilidad
se vuelve habitual
y me siento excluido cada día que pasa
"¿Entonces, en qué piensas?
no logro contestar
pareciera que aquel libro
de texto me hablara
Sólo yo puedo realizar
una mejoría
Una calificación de
tres dígitos en papel
Y a mi lado te miré
algo avergonzada
Arrepentida por aquella nota reprobada
Yo tengo poco interés del externo
porque me resulta una pérdida de tiempo
"Pero ya verás, es algo aburrido"
Y dime qué te parece sonreír
por eso
No toques este corazón que desvanece,
seguiré viendo al mundo como inexistente
Absolutamente nada ni
nadie me dará cálidez
desde siempre siendo una frijidez
Y ni lo intentes darme una respuesta
sin sentido porque ya
de alguna manera eso termina
siendo algo evidente
" Seguramente un día que yo muera,
alguien me reemplazará " pero--
si eso se trata de ti... sería patético.
Los días de tranquilidad
parecen continuar
Pero es extraño el día
sin tener tu presencia
Sólo me queda esperar,
que mejores tus notas
Seguramente nos cruzaremos en la mañana
Los días de celeridad
generan angustia
me quedé pensando si me
equivoqué en mis acciones
El color de tu pelo
o tu gran gesto
Es posible que nadie recuerde
los detalles
Me quedé a mirar tu ventana al cielo
justo en aquel día que sentí tu reflejo
A pesar de no conocerte muy bien
nadie más te conocía como yo.
pude comprender
si hubiera tan sólo tenido más tiempo
para darme cuenta de lo
que te generaba daño
En el momento que quise,
esperar sonar el celular
pero el tiempo se me fue repitiendo
En esos días, ese corazón
que terminó lastimado
varias veces lo disimulaste
con tu sonrisa
esa simpática risa que quiso volar
y se marchó sin avisar
tocaste mi corazón...
jamás te olvidaré
Transparente tu mensaje
Transparente tu respuesta
Transparente tu presencia
Transparente tu mensaje
Transparente tu respuesta
Transparente tu presencia
Transparente tu ausencia
Transparente
La letra no me pertenece por favor comentar el dueño de la adaptacion
¿Por que me duelen tanto todas las canciones donde esta ayano?
@@fantii103 sera porque es triste (?)
Amo esa adaptación de la canción uwu ❤️
@@Rottskyrush U w U esta hermosa ♡
I want picture >
Society
Do you pretend on putting the lyrics in sync with the video? Just like a real video-karaoke?
EHHM... I do not have karaoke editing skills like that, sorry...
Own, too bad~ I tried doin it myself, and just couldn't xD
0.o