Видео

Jeonnn

Yorum 2 (SON⚡) Bir gece vakti, Maren kendini yine Jungkook’un gizemli dünyasına çekilmiş halde buldu. Aralarındaki duygusal tansiyon öyle yoğundu ki, her ikisi de söze dökemedikleri gerçeklerle yüzleşmek zorundaydı. Jungkook, bakışlarını Maren’den kaçırırken, sonunda derin bir nefes aldı ve Maren’e her şeyi anlatmaya karar verdi. O anın ciddiyeti içinde, Jungkook yıllardır sakladığı sırları dökerken, Maren hem hayranlık hem de şaşkınlıkla dinledi. Jungkook’un bir gizli ajan olarak çeteyi çökertmek için görevlendirildiğini, tüm bu süre boyunca onu ve ailesini korumak için riskler aldığını öğrendiğinde, kalbinde karışık duygular belirdi. Ama asıl şaşkınlığı, Jungkook’un ona başından beri aşık olduğunu itiraf etmesiyle yaşadı. Maren, gözyaşlarını tutamadan, “Bunu niye daha önce söylemedin?” diye fısıldadı. Jungkook ise sadece hafifçe gülümseyerek, “Sana olan sevgim, seni korumam gerektiği anlamına geliyordu. Ve bunu her şeyin önünde tuttum,” dedi. Ancak bu duygusal an kısa sürdü. Jungkook’un itirafı çetenin kulağına gitmişti ve gizli kimliği ifşa olmuştu. İkisi de bir anda kendilerini tehlikenin ortasında bulmuşlardı. Maren, Jungkook’un profesyonel kimliğini bilmesine rağmen, ona olan hislerini artık saklayamıyordu. Çetenin gizli bir operasyona kalkışacağını öğrendiklerinde, Maren’in babasıyla bir plan yaparak onları durdurmaya karar verdiler. Jungkook, Maren’i koruma görevini bir kez daha üstlenirken, çeteyi çökertmek için hayatını riske atmayı göze aldı bir daha. Operasyonun ortasında çatışma başlamıştı, Maren Jungkookun onu sakladığı yerden çıkamıtordu tüm planı berbar etmemek için. Jungkook çatışmada, çete liderine son darbeyi indirmeye çalışırken Jungkook vuruldu. Maren, çığlık atarak yanına koştu ama elinden bir şey gelmiyordu. Jungkook’un kan kaybetmesine engel olmaya çalışırken, elleri titriyordu. Onu hastaneye yetiştirdiklerinde, Maren koridorlarda çaresizlik içinde bekledi. Ameliyatın uzun sürdüğünü fark ettikçe, gözlerinden yaşlar süzülüyor, içindeki acı büyüyordu. Saatler sonra ameliyathanenin kapıları açıldığında, doktorun yorgun ama umut dolu bakışları Maren’e bir umut ışığı verdi. Jungkook, hayata tutunmuştu. Maren, ona yeniden kavuşmanın mutluluğunu yaşarken, bir daha böyle bir tehlikeyle karşılaşmamaları için Jungkook’la yeni bir başlangıç yapmaya karar verdiler. O gün hastane odasında yatakta yeni ameliyat olmuş olmasına rağmen yattığı yerden konuştu Jeon. Jeon: Min Maren tüm kalbini bana verip inatçılığınla hayatımı güzelleştirirmisin? Benimle evlenir misin? Maren mutlu olmuştu gözleri dolarken gülümseyerek kafasını olumlu anlamda sallamıştı. Maren: Evet! Jungkook iyileştikten sonra, ikisi de tehlikelerden uzak bir hayat kurmaya karar verdiler. Jungkook, bu kez Maren’e olan sevgisini gizlemeye ihtiyaç duymadan, onun yanında kalmayı seçti. İkisi de geçmişin gölgelerinden kurtularak, huzurlu bir geleceğe adım attılar. Yıllar geçmiş, Jungkook ve Maren, çocukları Adel ve Ronny ile sakin bir yaşam sürmeye başlamışlardı. On iki yaşındaki ikizler, anneleri ve babalarının gençlik yıllarındaki maceralarını duydukça büyük bir heyecanla dinliyor, her anı hayranlıkla izliyorlardı. Aile, bir akşamüstü salonda toplanmış, eski fotoğrafları karıştırırken Maren, çocukların meraklı bakışlarına karşı koyamayarak hikayeye başladı. “Eskiden… babanızla çok farklı bir hayatımız vardı,” dedi Maren, gülümseyerek. “Onu ilk tanıdığımda, tahmin edemezdim ki bir gün hem hayatımı kurtaracak hem de bana aşık olacak…” Adel, gözleri parıldayarak, “Sonra ne oldu anne?” diye sordu. Ronny de aynı heyecanla, “Evet, anlatın baba! Annemi kurtarmak için nasıl kahraman oldun?” dedi. Jungkook, hafifçe gülerek Adel’in ve Ronny’nin saçlarını karıştırdı. “Anneniz o kadar inatçıydı ki, ona aşık olmamak imkansızdı,” dedi. “Ama tehlikeli bir hayatımız vardı, birçok kez ölümle burun buruna geldik. Bir defasında vuruldum bile…” “Vuruldun mu?” Adel’in gözleri kocaman açıldı. Ronny ise biraz daha ciddi bir tavırla, “Bu çok havalı,” dedi. Jungkook, hafifçe gülümseyerek, “Ama bu maceraların sonunda, annenizle birlikte huzurlu bir hayatı seçtik,” dedi. “Siz ikiniz doğduğunuzda, tehlikeden uzak, güvenli bir hayat sürmeye karar verdik.” Adel, hayranlık dolu bir sesle, “Babam tam bir kahraman,” dedi. “Ben de büyüyünce onun gibi bir koca bulacağım.” Bu sözlerin ardından Ronny’nin yüz ifadesi değişti, kaşları çatıldı ve hafifçe yanakları kızardı. “Hayır, bulamazsın izin vermiyorum!” dedi, Adel’e dönerek. “Senin öyle tehlikeli bir adamla olmanı istemem ve ayrıca ben abiyim kızım izin vermiyorum!” Adel, Ronny’nin kıskanç tavrına bakıp kahkahalara boğuldu. Adel: Gerizekalı ikimizde aynı anda doğulduk abim değilsin salak kardeşim Jungkook ve Maren de çocuklarının bu tatlı çekişmesine gülümseyerek katıldılar. Evin içinde kahkahalar yankılanırken, huzurlu ve mutlu bir hayatın sıcaklığı onları sardı. Hikaye, bu gülüşmelerle sona erdi; geçmişin karanlık gölgeleri geride kalmış, yerini neşe dolu, huzurlu bir aile hayatına bırakmıştı. SON🪐

Bu saatte niye attığımı sormayın kafam yerinde değil canım sıkkın belki olur da hikaye atmayı unuturum diye attım izleyip beğenenlere de eyvallah canınız sağolsun

Yorum 1 𝓙𝓙𝓚 𝓲𝓵𝓮 𝓱𝓪𝔂𝓪𝓵 𝓮𝓽 - "𝓑𝓲𝓻 𝓴𝓪𝓽𝓲𝓵𝓲𝓷 𝓪𝓿𝓾𝓴𝓪𝓽ı 𝓸𝓵𝓾𝓻𝓼𝓾𝓷" | Özel Bölüm | ◽Hikaye her şeyiyle bana aittir ◽Abone olmayı ve beğenmeyi unutmayın💗 ◽Yorumlarda fikirlerinizi belirtin lütfen ◽Yazım hatalarım varsa affoluna ◽İyi okumalar dilerim🥂 🔸Jeon Jungkook - 28 yaş 🔸Min Maren - 24 yaş Hikayeleri geç atıyorum çok yoğun oluyorum gerçekten kusura bakmayın💖 ✨Hikaye✨ Jungkook sözünü bitirmeden önce Maren hışımla yerinden doğrulup Jeonun üstünden kalkmıştı, öfkeyle bakışlarını onun gözlerine dikti. Jungkook ise bu durumdan hiç etkilenmiş gibi görünmüyordu, hatta yüzündeki o rahat ve alaycı ifadeyi daha da belirginleştirmişti. Maren: "Ne istiyorsun benden?! Peşimi neden bırakmıyorsun? İşlediğin bunca cinayetin hesabını vereceksin. Seni asla savunmam!" Jungkook, Maren’in kendine olan öfkesini görünce dudaklarında sinsi bir gülümseme belirdi. Sanki söylediği her kelimeden keyif alıyordu. Jungkook: "Sakin ol sevgili avukatım. Bu sadece küçük bir oyun. Asıl mesele seni savunmam değil. Sadece yanında olmamı istemeye başlayana kadar sana ufak sürprizler yapacağım. Bakalım, beni gerçekten yakalayabilecek misin?" Maren onun söylediklerinden dolayı iyice gerilmiş, öfkeyle yumruklarını sıkarak kendine hakim olmaya çalışıyordu. Gözlerini tekrar Jungkook'un sinsi bakışlarından kaçırarak derin bir nefes aldı ve kendini toparlamaya çalıştı. Maren: "Bu sapıkça oyunlarına asla dahil olmayacağım. Senin kim olduğunu, amacını, tüm bunları öğreneceğim. Ve gün gelecek, yaptıklarının bedelini fazlasıyla ödeyeceksin!" Jungkook, Maren'in meydan okumasından etkilenmiş bir şekilde başını hafifçe yana eğip ona bir kez daha göz kırptı. Maren, bu küçük hareketin ardındaki anlamı anladığında kalbinde bir anlık ürperti hissetse de, hemen kendini toparlayıp hızla odadan çıkmak için adım attı. Jungkook: "Bu sadece başlangıç, Maren. Benden kaçamayacaksın. Seninle tekrar görüşeceğiz… çok yakında." Bu sözler Maren’in içinde hem korku hem de sinir uyandırmıştı. Kapıyı sertçe kapatıp hızlı adımlarla emniyet binasından çıkarken, içindeki hırsla kendine bir söz verdi: Ne olursa olsun bu adamın peşini bırakmayacak, onu adaletin önüne çıkaracaktı. Maren işin ciddiliği yüzünden bu konuyu babasıyla konuşmaya karar verdi. Maren, babasıyla konuşmak için derin bir nefes aldı. Ellerini yumruk yaparak odasında bir aşağı bir yukarı yürüyordu. Her şeyi göze alıp ona gitmeliydi; Jungkook’un gerçek kimliğini açığa çıkarmak için en büyük şansı babasıydı. Babası, her ne kadar bazen soğuk ve mesafeli görünse de, ona güvenebilirdi... değil mi? Ama bir yandan da içini kemiren şüpheler vardı. Babası ona destek olmaktan çekinmeyecek bir adamdı, ama bu sefer bir gariplik seziyordu. Ertesi gün, babasını ofisinde bulduğunda yüzündeki sert ifadeyi koruyarak konuya girdi. “Baba, seninle konuşmam lazım,” dedi, sesi titrek ama kararlıydı. Babası, işinden başını kaldırarak ona baktı. “Nedir Maren? Şimdi zamanı mı?” Maren derin bir nefes aldı. “Jungkook hakkında bilgiye ihtiyacım var. Onun... ne olduğunu bilmem gerekiyor. Sen bir avukatsın, bağlantıların var. Bu konuda bana yardım edebilirsin.” Babası gözlerini kısarak Maren’e baktı, ama yüzünde ne bir şaşkınlık ne de korku ifadesi vardı. “Neden onun hakkında bilgi toplamaya çalışıyorsun? Sana bu işlere bulaşmamanı söylemiştim, değil mi?” Maren, babasının bu kadar tepkisiz olmasına şaşırdı. Kalbi hızla atmaya başladı. "Baba, bana yardım etmek zorundasın. Jungkook... o çok tehlikeli. Kim olduğunu, ne yaptığını bilmiyorum ama her şey çok karışık. Sadece beni ciddiye al." Babası yüzünü öfkeyle buruşturdu. "Bak Maren, bu tür konulara bulaşman seni sadece tehlikeye sokar. Bazı şeyleri bilmen gerekmiyor. Öyle bırak." Maren’in sabrı taşmaya başladı. “Nasıl bilmem gerekmiyor? Kendi kızına bunu mu diyorsun? Beni önemsemiyor musun?” Babası gözlerini Maren’den kaçırarak masadaki belgeleri toparladı. “Bu meseleyi kurcalama, Maren,” diye mırıldandı. Ama gözlerinde bir huzursuzluk vardı, belli ki sakladığı bir şeyler vardı. Maren’in içinde bir öfke dalgası yükseldi. “Neyi saklıyorsun, baba? Jungkook’un kim olduğunu biliyorsun, değil mi? Onunla iş mi yapıyorsun?” Babası derin bir nefes aldı, sonunda ona doğru bakarken yüzünde yılların yorgunluğu okunuyordu. “Evet, onu tanıyorum. Ama bildiğin gibi değil. Sana anlatamayacağım şeyler var, Maren. Bunu anlamanı bekliyorum.” Maren şok içinde geriledi. “Nasıl yani? Bu adam bir katil, baba! Onun... polisle nasıl bir bağlantısı olabilir?” Bu sözler üzerine babası sert bir şekilde güldü. “O, düşündüğünden daha fazlası, Maren. Jungkook, sadece bir katil değil... aynı zamanda bizim en güvenilir gizli ajanlarımızdan biri. Gizli bir görevin içinde. Senin sandığından çok daha karmaşık işler dönüyor.” Bu beklenmedik açıklama karşısında Maren’in dünyası bir anda altüst oldu. “Ne diyorsun sen... Gizli bir ajan mı? Yani... o... aslında bu işlerin hepsini...?” Babasının yüzünde derin bir ciddiyet vardı. “Evet. Jungkook işinde profesyoneldir ve beni bu süreçte defalarca destekledi. Ancak şimdi aranızdaki meseleler, işimizi tehdit ediyor. O yüzden bundan uzak durman en iyisi.” Maren’in kafası karışmıştı. Jungkook, bir gizli ajan mıydı? Bir anda ona olan öfkesi ve güvensizliği biraz olsun yerini meraka bırakmıştı. Ama yine de her şey çok karmaşıktı. Babasına daha fazla soru sormadan odadan çıktı, aklında sadece Jungkook ile yüzleşmek vardı. Gizli ajan kimliğinin ortaya çıkmasıyla birlikte, Maren’in duyguları da karmaşık bir hal aldı. Acaba Jungkook’un tüm o soğuk tavırları, ondan uzak durmaya çalışması hep bu görevin gereği miydi? Yoksa... bu sadece bir rol müydü? Duygularının gerçek olup olmadığını sorgulamaya başlamıştı. Ertesi gün Maren akşam bürodan çıkarken eve yürüyerek gitmek istedi kafasını toparlamak için fakat aniden Jungkook karşısında belirdiğinde Jungkook ile tekrar karşılaştığı için yüzünde bir gülümseme vardı ama bu kez gülümsemesinde hafif bir hüzün saklıydı. “Beni bulduğun için tebrikler,” dedi soğukkanlılıkla. “Ama hâlâ bilmediğin çok şey var, Maren.” Maren ona meydan okurcasına baktı. “Bana her şeyi anlatacaksın, Jungkook. Eğer dürüstsen, en azından bunu yaparsın.” Jungkook’un gözlerinde beliren anlık bir tereddüt, ardından ciddiyetle başını salladı. “Peki. Sana her şeyi anlatacağım.” Devamı Yorum 2'de⚡.....

Bu edite bitiyom geçişleri çok iyi❤

Kim Taehyung ile hayal et (Part 2/2) (SON) - Mafya yanlış kişiyi kaçırırsa... ⚡İstek alıyorum ⚡Kapak ve hikaye bana aittir ⚡Fikirlerinizi belirtirseniz sevinirim Part 2 birazcık geç🤏🏻 (2 ay sonra) geldi kusura bakmayın cidden unutmuşum lsnsjshsghsl ve ve ve lütfen şarkı seçimimi sorgulamayın çünkü o anki ruh halime bağlı koyuyorum şarkıyı shorta🫠 📍Kanalımın bir short kanalı olduğunu geçte olsa keşfettim ve bundan sonra hikayelerimin çoğunu short olarak yayınlıycam📍 Kanalımı büyütmemde yardımcı olursan mutlu olurum💜🪄 ⚡Kim Taehyung - 24 yaş ⚡Min Luna - 20 yaş ⚡Min Sehun - 40 yaş (Luna'nın babası) ⚡Min Mina - 20 yaş (Luna'nın kuzeni) İyi okumalar dilerim💜🫶🏻 HİKAYE💜🪐 Hatırlatma✨ Luna:Ayyy o zaman onunla konuşmam ve aşık olduğumu söylemem lazım X: Kime aşık olmuşsun sen? Kapıya baktığımızda gördüğümüz kişiyle küçük dilimizi yutmuştuk bile... Hatırlatma bitmiştir✨ Sehun: Kime aşık olmuşsun sen? Ben zort olmuş bi haldeyken olaya mecburen Mina el atmıştı. Ee sağol kuzen valla sen olmasan ben napıcam. Mina: Amca sende Tanrı aşkına kime aşık olucak şakalaşıyoruz. Film karakterine aşık olmuş bizimki "instadan yazıyim cevap verir" dedi bizim salak bilmiyomusun sen salak kızını hep bi boş yapıcak işte ben de yapmasın diye uyarıcaktım ki sen geldin. Yuhhh amk yuhhh gömseydin Mina?! Böyle olmadı çünkü. Sabır cidden, kız beni kurtardı mı gömdü mü belli değil amk. Neyse babam gitsin ben ona hesap sorarım ayrıca. Lan!! Babam inanmadı bu bakışları biliyorum ben. Kuşkulandı kesinlikle kuşkulandı. Lanet olsun. Şübheci tavırla bana bakmıştı bende masum olduğunu düşündüğüm gülümsememle babama baktım. Sehun: Hmm peki öyle olsun diyorsan hadi bakalım. Siz bu saatte niye uyumuyorsunuz? Saat çok geç. Ha bu arada Luna bundan sonra yanında koruma olucak şu sıralar tehlikeli bu yüzden nereye gidersen peşinde olucak. Onu atlatıp kaçıp yalnız gezme! Bak tehlikeli diyorum, bi düşmanım evimizin etrafında görülmüş bi kaç gün önce tedbir amaçlı yalnız gitmiyiceksin. S*ç sıva Taehyung tamam mı bi yere gidiyon ee biliyosun ki düşmanının evi lan görünmeden çık gitsene salak! Neyse şaşırmış gibi yapayım Luna: Aaa cidden mi?! Peki baba eğer sen öyle diyorsan korumayla giderim artık Sehun: Aferin benim kızıma hadi şimdi uyuyun saat geç. Mina ve Luna: Peki amca/baba iyi geceler Sehun: Size de güzel kızlarım Babam odadan çıkınca kısık sesle konuşmaya başladık. Luna: Lann bu Taehyung salak mı amk?! Nasıl gizlice gitmez?! Hem babam inanmadı senin yalana valla o bakışlar şübheciydi. Ya ben Taehyungla görüşücektim yaa şimdi nasıl görüşücem ben yanımdaki korumayı atlatmam gerek Mina: Salak sen adamın numarasını, yerini biliyormusun da buluşucaksın he?! Luna: Pfff o da vardı değil mi Mina: Ya ya vardı canım kuzenim Luna: Ya banane zaten Cillopu bana getiricekti getirmedi kaç gündür. Belli ki görüşünce verir ee zaten mafya beni dışardayken bulur getirtir Cillopumu Mina: Harbi lan birde senin şu motor vardı değil mi Luna: O motor değil *Cillop* !! Mina:Aman her neyse! Hadi yat zıbar yarın dışarı çıkalım alışveriş yapalım hiç bi şeyim yok giymeye Luna:Aynen knk katiyen yok. Lan dolabında daha etiketi üzerinde olan kıyafetler duruyor Mina: Pfff kes kes yat zıbar itiraz istemiyorum yarın gidiyoruz hem bakarsın belki Taehyung'ı görürüz ( göz kırpar) Luna: Zıbar Minaaaaa Mina:Salak kız psjsishs Yarın💫 Gözlerimi üzerime atlayıp nefesimi ciğerlerimde bırakan salak kuzenimle açmışıtm. Mina: Lan salak kalk kalk gidelim bu gün güzel geçmek zorunda Luna: Ne üzerime atlıyosun gerizekalı! Böbreklerimi hissetmiyorum amk Mina: Abart knk abart. Neyse kalk hadi bu gün gezcez eğlencez alış veriş yapcaaaaaz Luna: kkkkkk bende kendime deli derim Mina: Hadi hadi çabuk hazırlan bekliyorum seni aşağıda gecikirsen ebeni sssseverim Mina odadan çıkarken arkasından boş boş bakmıştım. Luna: Slk bu yemin ederim slk Banyodaki işlerimi halledip kıyafet seçmeye başlamıştım. Üzerime kot şort ve sıfır kol T-shirt giymiştim napim serseri tipi gezmeyi severdim. Rimel, gloss ve parfümle hazırdım. Spor ayakkabılarımı giyince hazırdım. Hemen mutfağa indiğimde Mina üzerinde hanım hanımcık giymiş zarif olmuştu. Gözleri benim olduğum kısıma geldiğinde kaşlarını çatmıştı. Skskjsjs hadi bakalım dellensin hayırlı olsun Mina:Kız salak bu ne!? AVM'ye böyle gidemezsin! Luna:Rahatımı kimse için bozamam knk böyle gidicem. Hadi gidelim dışarda atıştırırız bi şeyler Mina: Offf Luna offf Taehyung bile almaz seni bu serserilikle evde kalıcan başıma Dediklerini düşündüm acaba cidden onunla birlikte ola bilirmiydik diye. Sonra kendime gelip kafammı iki yana salladım. Fazla hayal kurma Luna daha adamın nerde olduğunu bilmiyorsun. AVM'ye peşimizde korumalarla girmiştik. Üzeeimizdeki garip bakışları umursamadan alış verişimizi yapıp eve dönerken arabanın aniden sağa kırımasıyla sarsılmıştık. Silah sesleri geliyordu. Anlamıştım babamın düşmanları olduğunu. Mina her konuda olduğu gibi bu konuda da sıcak kanlı olduğu için korkmaması için sıkıca sarıldım. Vücudu titriyordu korkudan. Bende alışkındım ama yanımda Mina varken daha da soğuk kanlı olmak zorundaydım. Biraz sonra arabanın kapısı sert bi şekilde açılmıştı. Mina korkuyla çığlık atmıştı. Koruma kılıklı bi şrfsiz beni kolumdan tutarak Minadan ayırmıştı. Ve Minaya dönüp konuşmuştu. X(koruma): Sehuna söyle Kim Leo'nun selamı var. İstediğimiz silahları satmamakta ısrarcı. Vermezse bu küçük kızına neler olur bilemeyiz Demiş ve şrfsiz gülüşü bırakmıştı ortaya piç herif. Emindim babam beni kurtarıcaktı ama şu an Mina eve yanlız giderse ona bi şey olur diye korkuyordum. Luna: Mina eğer babam beni bulamazsa "o" ndan yardım istesin onun gücünün farkındayız hepimiz Mina kimden bahsettiğimi anlamıştı ama yine de gözlerinde korku vardı. X(koruma): kapa çeneni lan Beni kendine çekip Minayla olan tüm yakınlığımızı bozmuştu. Minaysa beni bırakmamakta kararlıydı. Şrfsiz herif Minaya sert bi şekilde vurarak kafasını arabanın metal kısmına sertce vurarak bayılmasını sağlamıştı. Bende bu sırada kolumu tutmasıyla çırpınırken. Burnuma tutulan bezle gözlerim kapanmıştı en son hatırladığım buydu. Umarım beni bulursun Taehyung... Devamı Yorum 2'de fakat akşam gelicek şimdi derse gidiyorum. Öptüm hepiniziii💜🪐

Konu lisa deil jungkook.

Mənimdə aşkım Jungkookdu❤❤❤

Ohaaa nasil senin gibi mukemmel kanal sadece 94 abone olur yuh artik adalet nerdeee????

Lisa aşıkları siziiiii khgsfskhf

Lisada

Lisa...❤

Ve lisa❤

Ayy devamı geldiiiinnn lütfeeennnn

DEVAMI 2🪐 (SON) Bir süre koridorda hızlı adımlarla yürüdüm, kafamı toparlamaya çalışıyordum. Bu davanın ne kadar karmaşık olduğunu biliyordum, ama Jungkook'un bu kadar tehditkâr olması beklemediğim bir şeydi. Tam çıkışa yaklaşmışken, telefonum çaldı. Telefon ekranında tanımadığım bir numara göründü. Tereddüt etsem de, içimdeki bir his beni bu aramayı açmaya zorladı. "Alo?" Derin, soğuk bir erkek sesi telefonda yankılandı. ??? : "Maren, oyun başladığında sen de bir piyon olacağını biliyordun, değil mi? Jungkook, yalnızca bir basamak. Asıl tehdit o değil." Kalbim hızla atmaya başladı. Etrafa göz gezdirdim, etrafta kimse yoktu. Ama bu ses... Bu adam kimdi? "Sen kimsin? Ne saçmalıyorsun?" ???: "Kim olduğum önemli değil. Jungkook'a fazla yaklaşmaya devam edersen, seni de onunla birlikte yakacaklar. Sadece dikkatli olmanı öneriyorum." Boğazım kurudu, korku içime işliyordu ama bunu ona belli etmeyecektim. "Tehdit mi ediyorsun?" ???: "Bu bir tehdit değil, sadece bir uyarı. Jungkook’un arkasındaki güç çok daha büyük, çok daha tehlikeli. Ve sen şu an farkında olmadan onların avına dönüşüyorsun." O an Jungkook'un konuşmalarını hatırladım; "Bu daha sadece başlangıç" demişti. Ellerim titremeye başladı ama sesimdeki ciddiyeti korumaya çalıştım. "Eğer bir uyarıysa, bana kim olduğunuzu söyleyin. Jungkook’un bu işin neresinde olduğunu bilmem gerekiyor." ???: "Jungkook sadece bir ara bağlantı. Ama seni daha büyük şeyler bekliyor, Maren. Çok yakında... Yalnızca kime güveneceğini iyi bil." Telefon bir anda kapandı. Etrafıma tekrar bakındım, adımlarımı hızlandırdım. Kimdi bu adam? Bu işin arkasında daha büyük bir şeylerin döndüğüne dair içimde bir şüphe doğmaya başlamıştı. Ama kimse bana gerçeği söylemiyordu. Jungkook bir ara bağlantı mıydı gerçekten? Yoksa bu bir oyun muydı? Tam çıkış kapısına yaklaştığımda arkamdan bir el omzuma dokundu. Korkuyla irkildim ve hızla arkamı döndüm. Jungkook karşımda, soğukkanlı bir tavırla duruyordu. Kimsenin olmadığı koridorda şokla suratına baktım, nasıl olduda odadan çıkabildi diye. Ellerinde kelepçe yoktu biraz önce kurtarmıştı ellerini fakat o odadan çıkması mümkün değildi Jeon: Ne oldu? Bir yere mi yetişiyorsun? Kalbim yerinden fırlayacak gibiydi ama dışarıdan sakin görünmeye çalıştım. Maren: Sen, sen nasıl odadan çıkabildin? Benden ne istiyorsun, Jeon? Beni tehdit mi ediyorsun, yoksa kurtarmaya mı çalışıyorsun? Hangisi? Jungkookun yüzünde o alaycı gülümseme yine belirdi, ama gözlerinde bu sefer daha derin bir anlam vardı. Jeon: Sadece seni uyarıyorum, avukatım. Tehlikeye doğru çok hızlı yaklaşıyorsun. O adamla konuşmuş olmalısın, değil mi? Sana bir şeyler söyledi, değil mi? Bir adım geri attım, ellerimi savunma amaçlı göğsümde birleştirdim. Maren: Evet, biriyle konuştum. O adam kimdi, Jeon? Bu işin arkasında kim var? Jungkook yavaşça bir adım daha yaklaştı, gözlerini gözlerimden ayırmadan fısıldadı. Jeon: Okyanus'ta bir köpekbalığıyla dans ediyorsun, Maren. Ama sana kim olduğunu gösterdiğimde belki de pişman olacaksın. Jungkook’un gözleri bir an için daha da sertleşti, ancak bu soğukluğun ardında başka bir şey vardı-belki de pişmanlık ya da başka bir duygu, ama ne olduğunu anlamak imkânsızdı. Maren: "Ne demek istiyorsun? Kim bu büyük tehdit? Bana ne saklıyorsun?" Jungkook ellerini cebine soktu, sanki her şey kontrolü altındaymış gibi rahat görünüyordu. Jeon: "Beni tanıdığını sanıyorsun, ama hiçbir şey bilmiyorsun. Sadece küçük bir kısmını gördün, Maren. Eğer devam edersen, seni kimse kurtaramaz. Ne ben, ne de başkası." Bir an için sessizlik çöktü. Jungkook'un ne kadar tehlikeli olduğunu artık daha iyi anlıyordum. Fakat bu gizemli adamın söyledikleriyle birleşince, büyük bir komplonun içinde olduğumu fark ettim. Geri çekilmek mi yoksa gerçeği öğrenmek için daha derine inmek mi? Maren: "Gerçekten benden ne istiyorsun? Eğer arkamda böyle büyük bir tehlike varsa, neden beni bu kadar önemsiyorsun?" Jungkook bir an tereddüt etti, gözleri benimkilerle buluştu ve sonra sessizce konuştu. Jeon: "Belki de senin gibi biri bu kirli dünyada kaybolmamalı. Ama bazen pişman olmadan geri dönmek imkânsızdır." Sözleri havada asılı kaldı. Bir şeyler söylemeye çalışıyordum ama kelimeler boğazımda düğümlendi. Tam o anda koridorun sonunda ayak sesleri duyuldu, ve Jungkook aniden arkasını dönüp karanlığa karıştı. Kim olduğunu asla tam anlamadığım bir tehlikeyle yüzleşmeye hazırlanıyordum, ama artık geri dönüş yoktu. Bahçeye çıktığımda hava hafif serinlemişti. İçimdeki karmaşa dışarıdaki soğuk rüzgarla birleşince, titremeye başladım. Henüz Jungkook’un söylediklerini sindiremiyordum. Bu adam tam olarak neyin peşindeydi? O sırada kapının önünde bekleyen bir polis memuru, başkomiserin yanına gelerek Jungkook’u işaret etti. Polis memuru: “Başkomiserim, savcılıktan karar çıktı. Jeon Jungkook’un gözaltı süresi doldu, serbest bırakılması gerekiyor.” Şaşkınlıkla gözlerimi açtım. Jungkook’u serbest mi bırakacaklardı? O, bir katildi! Ama Jungkook'un yüzünde bir memnuniyet ifadesi belirdi. Sanki zaten beklediği bir haberdi bu. Jeon: “Görüyor musun Maren? Bu duvarlar benim için engel değil. Ben istediğimde çıkarım, istediğimde geri dönerim.” Başkomiser, kaşlarını çatarak polis memuruna döndü. Başkomiser: “Bu işin peşini bırakmayacağız. Bu adam dışarıda olsa bile, her adımını takip edeceğiz.” Jungkook alaycı bir gülümsemeyle başını salladı ve bana döndü. Jeon: “Seninle dışarıda görüşeceğiz, Maren. Okyanus’taki dansımız daha yeni başlıyor.” Başkomiser, Jungkook’a sert bir bakış attı ama serbest bırakma prosedürü devam etti. O sırada ben de yavaşça emniyetin bahçesine doğru yürüdüm. İçimdeki huzursuzluk giderek büyüyordu. Tam bahçeye adım attığım anda, birkaç el silah sesi duyuldu. Şokla etrafıma bakındım. Ne olduğunu anlamaya çalışırken, bir anda biri beni sertçe yere itti. Kendimi yerde bulduğumda, üzerime kapanmış olan kişi Jungkook’tu. Gözlerinde ciddi bir ifade vardı. Jeon: “Kımıldama!” Kalbim deli gibi atıyordu, gözlerimle etrafı taradım. Bir saldırı vardı, ama kimseyi göremiyordum. Silah sesleri aniden kesildi. Jungkook yavaşça doğruldu, ama beni korumak için hala dikkatle etrafı inceliyordu. Başkomiser ve diğer polisler hemen silahlarını çekerek çevreyi kontrol altına almaya çalıştı. Ama saldırganlar görünmüyordu. Jungkook’un beni korumuş olması ise kafamı daha da karıştırdı. Son🪐 Hadi yine iyisiniz yüreğim el vermedi akşam atmaya şimdi attım, bu bölüm tam olarak içime sinmedi ve aklımda birden fazla fikirler uçuşuyor özel bölüm yapıcam. Şimdilik ben kaçarrr öpüldünüz💜🪐

DEVAMI 1🪐 Jeon: "İlk önce sorundan başlayayım avukat. Dün gece seni görmem tesadüf değildi, seni izliyordum." Maren: "Beni mi izliyordun? Ne zamandan beri?!" Jeon: "Birkaç hafta oldu. Senin hakkında her şeyi biliyorum. Ne zaman evden çıkarsın, hangi davalarda çalışırsın, kimlerle görüşürsün... Sen özel birisin." Maren: "Bu ne demek oluyor? Amacın ne?!" Jeon gülümsedi, ama bu sefer gülümsemesi şeytani bir edayla değildi, daha derin, daha karmaşık bir his taşıyordu. Jeon: "Düşündüğünden daha fazlası var. Herkes beni seri katil olarak tanıyor, ama bu sadece buzdağının görünen kısmı. Seni avukatım olarak istememin nedeni, senin güçlü ve zeki biri olman. Bana gerçekten yardım edebilecek tek kişi sensin." Maren kaşlarını çatmış, karşısındaki adamın sözlerine inanamıyordu. Onu hem rahatsız eden hem de bir şekilde ilgisini çeken bu adamın anlattıkları, aklında sorulara yol açıyordu. Maren: "Ben katilleri savunmam, Jeon. Bana bunu neden yaptığını anlat, ama seni kurtarabileceğimi düşünme." Jeon: "Belki de bu sefer seninle oyunu farklı oynayabiliriz. O kadar masum olmayabilirsin, Maren. Bu davada kendini de bulacaksın." Maren şaşkın bir şekilde karşısındaki adama bakarken, onun sözleri beyninde yankılanıyordu. Jeon'un ne demek istediğini anlamıyordu, ama bir şeyler kesinlikle yanlıştı. Onunla ilgili her şey tersine dönüyordu. Jeon masaya doğru eğildi ve fısıldadı: Jeon: "Bu dava sadece benim değil, senin de hayatını değiştirecek. Hazır ol, çünkü bu hikaye yeni başlıyor Bir süre sessiz kaldım, gözlerimi ondan ayırmadan ciddiyetle baktım. Dün gece olanların kafa karışıklığını daha yeni sindiriyordum. Karşımda oturan adam, bu kadar rahat olabilecek biri miydi gerçekten? Maren: "Neden bu kadar rahatsın? Cinayetler, avukatlık talebin... Tüm bunlar ne için Jeon?" Jungkookun yüzünde o alaycı gülümseme belirdi. Ellerini masanın üzerine koydu, bana doğru eğildi. Jeon: Bunu anlaman için çok küçük bir soru, avukatım. Sadece işin içine girince anlarsın. Zamanı gelince... Gözlerimi kıstım, ne demek istediğini anlamaya çalışıyordum. Sinirlenmeye başladığımı fark ettim. Onunla oynamaya çalışıyordu. Belki de tamamen beni zayıflatmaya çalışıyordu. Maren:Sana sorulan her soruyu cevaplaman gerektiğini biliyorsun, değil mi? Burada oyun yok, Jungkook. Jungkookun gözleri bir an parladı, eğilip fısıldadı. Jeon:Oyun hep var, güzel avukatım. Sen daha kurallarını öğrenmedin... Onun bu gizemli tavrı beni iyice deli ediyordu. Yavaşça sandalyemden kalktım, yüzüne sert bir şekilde baktım. Maren: Ne tür bir oyun oynadığını bilmiyorum ama şunu bil ki, bu işten paçanı sıyıramayacaksın. Ben seni kurtarmak için burada değilim. Jungkook yine alaycı bir gülümsemeyle başını yana eğdi. Jeon: Göreceğiz Maren... Ama şunu unutma, beni savunmak için buradasın. İstesen de istemesen de bu oyunun bir parçasısın. Sinirlerim iyice gerilmişti. Bu adamla baş etmek kolay olmayacaktı, bunu biliyordum. Ama pes etmek de benim tarzım değildi. Maren: Bu oyunu senin kurallarınla oynamayacağım, Jeon. Gerçekleri konuşmaya hazırsan gel, yoksa seni burada çürütecekler. Jungkookun gözlerinde bir kıvılcım vardı. Arkamı dönüp kapıya yöneldiğimde sesini arkamdan tekrar duyduğumda duraksadım. "Yine görüşeceğiz, Maren. Bu daha sadece başlangıç." Kapıyı hızla açıp odadan çıktım. Tüm bu saçmalıkların ortasında nasıl kendimi bulduğumu bilmiyordum ama bir şekilde Jungkook’un hedefi olmuştum. Ve onunla baş etmek için daha fazlasına ihtiyacım vardı... Devamı Yorum 2de🪐

Çoook tatlı olmuuş❤❤❤❤

Ilkkkkkkkkk

Yeni attığın videoda yorum açılmıyooo

Devamı (SON) Beğendiysen yorumlarda fikrini belirt lütfen💞 Jeon:Hayır efendim ben daha yakışıklıyım karımı benden alamazsın anladın mı bücür, bacak kadarsın bee velet senin neyine benim karımın dudağını öpmek Jeongsan:Hıhh hiçte bi kere o benim karım senin değil koca kafalı kertenkele Oğlumun babasına dediği ile kahkahayı basmıştım. İkisininde bakışları beni bulmuştu. Ben gülmemi zar zor bastırıp yanlarına vardığımda bana garip bakışlar atıyordu ikiside. Iııhm galiba iş ciddiydi pekalaa onlara ayak uydurucaktım. Alis: Noluyo burda kavgamı ediyosunuz siz İkiside aynı anda işaret parmaklarıya birbirlerini gösterip aynı anda " o başlattı" diyince gülmek isteğimi bastırıp sahte sinirle çatık kaşlarla ikisine baktım Alis: Çocukla çocuk olmayı nasıl başarıyorsun hala merak ediyorum Jeon Jeon: Yaa ama hayatım ben bi şey yapmadımki, şu velet sinirlerimi bozuyor atalım mı şunu dışarıya Şakacıktan yaptığını biliyodum ama yinede çocuğa öyle söylememeliydi. Koluna bi tane geçirdiğimde Jeonun yüzüne alaycı bi gülümseme vardı, bi anda hıçkırık sesi geldi. İkimizde başımızı Jeongsana çevirdiğimizde ağladığını gördük. Telaşla koşarak yanına gelip kucağıma aldım Alis: Annecim, bebeğim nolduu niye ağlıyorsun Jeon: Aslanım iyimisin noldu bi yerin mi acıyor Jeongsan: Ba-ba-*ℎı𝑐𝑘* Jeongsan hıçkıra hıçkıra ağlarken gözyaşlarını silmek için ellerimle yüzünü okşadım. Jungkook da telaşla yanıma gelmiş, oğlumuzun bir yerine zarar geldi mi diye endişeyle bakıyordu. Ama küçük oğlumuz gözyaşları içinde konuşmaya çalışırken, ortada ciddi bir sorun olmadığını fark ettim. Jeongsan: B-baba beni dışarı mı atıcak? hıçkırık Annemi benden çalıyo... O an her şey anlam kazanmıştı. Jungkook'un şaka niyetine söylediği şey, Jeongsan’ın ciddi algılamasına neden olmuştu. Küçücük kalbi babası tarafından dışlanma korkusuyla dolmuştu. Jungkook gözlerini devirdi ama oğlumuzun ağlamasına kayıtsız kalamadı. Jungkook: Aman, yok aslanım, seni dışarı falan atacak değilim. Sen benim minik kahramanımsın. Hem anneni birlikte paylaşabiliriz, nasıl fikir? Jeongsan gözyaşlarını silmeye çalışırken burnunu çekti ve kafasını sallayarak onayladı. Bu haliyle bile ne kadar tatlı olduğunu düşünmeden edemedim. Jungkook, Jeongsan’ın kollarını kendi boynuna dolarken ona sımsıkı sarıldı ve başını okşadı. Jungkook: Ama unutma, anneni ilk ben sevdim. O yüzden biraz kıskançlık hakkım var! Jeongsan babasına baktı, sonra bana döndü ve küçük ellerini bana doğru uzattı. Jeongsan: Ama anne benim! Hem sen daha önce söyledin, beni daha çok seviyorsun, değil mi~~? Gözlerimi devirdim ama bu tatlı rekabetten keyif almadığımı söyleyemezdim. Bu kadar masumane bir sahiplenme insanın içini ısıtıyordu. İkisine de sevgi dolu bir bakış atarak yanaklarını öptüm. Alis: Tabii ki ikinizi de çok seviyorum. Ama Jeongsan, seni kocamannnn seviyorum, babanı da kocamannn seviyorum. Bu yüzden ikiniz de benim vazgeçilmezimsiniz! Jeongsan tekrar güldü ve babasının kollarında mutlu bir şekilde kıpırdanmaya başladı. Jungkook da gülümseyerek bana göz kırptı. Sabahki bu ufak çekişmeler bize enerji vermişti, şimdi ise hepimizin gerçekten karnı acıkmıştı. Alis: Tamamdır beyler, kahvaltı hazır. Hadi masaya! Jungkook: İlk ben! Jeongsan: Hayıııır, ben ilk olucam! İkisi de yarışa başlamışken, bu ailenin bir parçası olmanın ne kadar büyük bir mutluluk olduğunu düşünerek mutfağa doğru yürüdüm. Kahvaltı masasının etrafında toplanırken, her sabahın böyle güzel geçmesini diledim. SON🪐 Lan sonunda kahvaltı masasına otura bildiler ben bile acıktım onları beklerken ksbsjsbhssn Ya abi ben soft hikaye fln yazamıyorum yaa doğma aykırı gibi geliyor pfff Ihmm neyse hikayeyle ilgili fikirlerinizi merak ediyorum, aklımda bi sürü hikaye var ama yazıcak zamanım yok😑 Bi sonraki hikayede görüşürüz hepinizi çok seviyorum💜🫶🏻

Selam ellerine sağlık çok. Guzel olmuş 😍ha bu arada katil ne zaman gelir 🤨

Part 2 gelsinn

Aaaaay çok güzel olmuuuuş elelrine sağlık ❤️❤️❤️

Devamı 2 (SON) Yanlarına vardığım gibi yakasından tutu kaldırmış ve sertçe kafa atmıştım. Çocuk burnunu tutmuştu. Vien'in kolundan tutup hoca ve sınıftakiler şokla bakarken hiç birini umursamadan sınıftan çıkmış ve spor salonuna sokmuştum ikimizide. Vien'in göğsüme sertçe yumruk geçirmesini beklemiyordum. Acıyla inlemiş ama yinede kolunu bırakmamıştım Vien:Lan sen salakmısın?! Nasıl Yoon'a vurursun sen he?! Jungkook: SANA AŞIK OLDUM TAMAM MI?!?! Bana şok olmuş bi şekikde bakıyordu. Bende şaşırmıştım dediğime. İlk günden aşık olmam demiştim bide salak gibi Vien: Ne? Kız dondu amk beklemiyordu kesinlikle, zaten bende beklemiyordumda neyse Jungkook: Sana aşık oldum Vien, o çocuk sana dokundukça delirdiğimi hissettim. Aşık oldum sana. Bak bilmiyorum nasıl ne zaman hangi ara oldu bilmiyorum tamam mı ama aşık oldum. Lütfen, lütfen bi şans ver bana, o çocuk her kimse sana yakın olsun istemiyorum Derin bi nefes alıp konuşmaya başlamıştı Vien Vien: Bak seninki aşk değil sadece hoşlantı tamam mı? Ve arkadaşıma zarar veremezsin. Şu an seninle sakince konuşuyor olmam abim dediğim kişiye kafa attığını unuttuğum anlamına gelmiyor. Ve benden uzak dur, hoşlantı gibi basit duygulara şuanlık ayıracak vaktim yok. Jungkook: Yapma bak gerçekte- Yüzüme yediğim yumrukla sendelemiştim. Yoongi: Şimdi ödeşmiş olduk. Gel Vien gidelim Vien'e üzgünce bakıyordum. Yanımdan ayrılıcakken kulağıma yaklaşmış ve kalbimi hızlandıran o cümleyi söylemişti. Vien:Şuan ayıracak zamanım yok, ama bu sana şan vermeyeceğim anlamına gelmiyor. Yanımdan ayrılıp Yoongiyle gidince elimi kalbime bastırmıştım. Ahh evet bizim aşkımız yeni başlıyordu ve ben ona gerçekten aşık olmuştum. SON🪐 Bi sonraki hikayede görüşürüz💞

Devamı 1 Okuduğunuzu anlamam için beğenmeyi unutmayın🪄💞 Jessy denen kız sinirli suratla önüne döndüğünde keyifle önüme dönmüş ve arkama yaslanmıştım. Telefonumu açıp mesajlaşmalara girmiştim. Gördüğüm mesajla sırıtmam büyümüştü. Arkadaşım Rose ve kardeşi Yoongi bu okula gelicekti. Biz ayrılmaz üçlüydük kardeş gibiydik hepimiz, Yoongiyle girdiğimiz her ortamda sevgili olarak bilinirdik hep. Samimiydik hep, kolu her zaman omzumda olur bana bebeğim güzelim derdi, tabii beni Rose'dan ayırmıyor kendi kız kardeşi gibi görüyordu, bizi sevgili sanmaları hoşuna gidiyordu çünkü kimse yavşayamıyordu. Yoongi kendisini telefonumda "benimki" diye kaydetmişti. Yanımdaki şahıs mesajlaşmamıza bakıyordu, umursamadım. Yoon'un yazdığı mesaja baktığımda "seni özledim güzelim" di Bende karşılık olarak "bende seni bebeğim" yazmıştım. JUNGKOOK'TAN Jungkook (iç ses): Ne bitmez mesajmış be, acaba kimle mesajlaşıyorda böyle özlemiş bebeğimli falan Lan ne salak salak düşünüyorum ya Omzuma dokunan elle düşüncelerimden ayrılmıştım. Felix: Lan kalksana gidelim Jungkook: Ha? Ne? Geldi mi? Felix: Ne ne oğlum noldu sana? Kim geldi mi? Jungkook:Hiç ya boş ver çıkalım hadi Felix önden giderken Viene baktım. Yüzüme bakmadı bile pfff etkilerdim ya ben bu kızı. Sonuçta benden etkilenmiyicek kız mı var amk. Bahçeye inmiş 2 derse girmemiştik bizimkilerle maça dalmışız. Spor odasına girip duş almıştım. Sımıfa girmiştim. Okulda popüler olduğum için her teneffüs 3 5 kızdan kaçıyordum(!) diye bilirim. Bilirsiniz popüler olmak zor iş (yav he he hikaye yazmak aşşşşşırı kolay ya zaten😑) Yanımda Jessy belirmişti. Hayranlarımdan biri işte. Hatta hayran değilde takıntı. Benimle konuşma çabası boşunaydı. Ona uzak dur sıkıyorsun canımı dedim, sinirle yanımdan ayrılarak bi yere gitti. Okuldaki herkes peşimden koşuyordu zaten. Umrumda değildi hiç biri. Ama bu yeni gelen kız fazla dikbaşlı ve fazla güzeldi, peşimden koşmak yerine beni görmezden geliyordu. İlk günden etkilenmiştim sanırım ve bu güzeldi galiba. Yüzümdeki gülümsemeyk silip etraftaki topluluğa bakmıştım. Diğer sınıftan çoğu kişi biizm sınıfın önüne gelmişti ve bi şeyi izliyorlardı. Bi anda tüm koridorun bi yere doğru bakmasıyla sınıfa ilerlemiş içeri girmiştim. Gördüğüm şeyle şaşırmıştım. Yüz mimiklerinden sinirli olduğu belli olan Vien Jessy'in kolunu tutup bükmüş sırtına yaslamıştı. Jessy acıyla yüzünü buruşturmuştu. Jessy'nin gözleri beni bulmuştu. Jessy:Jungkook yardım et! Vien kafasını kaldırıp bana çevirince yüzünde sinsi bi gülümseme yer edinmişti. Jessy'nin kulağına eğilmiş bi şeyler fısıldamıştı. Artık ne dediyse kıza bakışları bana kaymış ve şokla kocaman açmıştı gözlerini. Vien tüm sınıfın duyacağı sesle konuşmaya başlamıştı. Vien: Jessy arkadaşımızın bi söyliyeceği varmış galiba değil mi Jess? (alayla sormasından anlamıştım bi şey olduğunu) Jessy: Ö-özür dilerim hata yaptım affet beni lütfen Vien Gözlerim şokla açılmıştı. Bu, bu kız napmıştı böyle sınıfın kibirli, burnu havada, asla özür dilemeyen, kavgacı ve bana takıntılı kızına ne yapmıştıda böyle muma çevirmişti onu? Vien Jessy'nin kolunu bırakmıştı. Bense ona hayran hayran bakıyordum. Fazla fazla ahh fazlaydı işte fazla harika gözüküyordu şu an. Galiba aşık oldum. Ahh saçmalık. İlk günden birine aşık olamam değil mi? Olmam olmam yaa Vien: Evet şimdi gözüme gözükme hadi yaylan! Jessy sınıfı terk etmişti. Vien okulda ilk defa gördüğüm siyah saçlı çocuğun yanına gitmişti yanlarında birde aynı yaşta kız vardı. Vien çocuğun yanına varınca çocuk kolunu Vien'in omzuna atmış ve kendine çekmiş yanağından öpmüştü hafifçe. Ve, ve bu bneim sinirimi aşırı derecede bozmuştu. Banane ya kimle sarılıyorsa sarılsın amk Hoca: Ne bu kalabalık? Geçin yerinize! Hocanın seslenmesiyle zilin çaldığının daha yeni farkına varmıştık. Geçip yerime oturduğumda hoca konuşmaya başlamıştı. Hoca: Bu gün 3 yeni gelen arkadaşımız var çocuklar. Kendinizi tanıtın Rose:Ben Rose Yoongi:Ben Yoongi yanımdaki kardeşimdir uzak durun Rose: Yaa Yoon! Yoongi: Sus sen Hoca: Peki o zaman Rose sen Julia'yla birlikte otur, Yoongi sende Vien:Hocam ben Yoonla otura bilirmiyim? Bi dakka ne? Hayır hayır oturmasın ne güzel benimle oturuyo işte, o lavuğun ( pardon Yoon✨) yanında niye oturucakmış ya hem hoca izin vermez Hoca:Vien Yoongiyle otura bilirsin Hay şom ağzımı s*key*m dakka 1 gol 1 noldu lan bana, yuh ama yani ilk günden fazla etkilendim bu kız ilk günden üzeeimde böyle etki bırakırsa ben yarına aşık bile olurum amk. Vieon Yoongi denen çocuğun yanına geçmişti. Tüm ders gözlerimi onlardan ayırmadım. Eli sürekli Vielnun omzundaydı ve bu benim canımı sıkıyordu. Ama arkadaşıdır diye hemde Vien'in hiç bi şeyi değilim diye karışamıyordum. Hafiften sinirlenmeye başlamıştım. Lan adamın kolu rahat durmuyodu ya saçıyla oynuyor ya omzuna koyuyordu. Kan tepeme atmıştı. Kendimi "sakin ol sadece arkadaşlar" diye teselli ediyordum. Ama son yaptığı şeyle sinirime hakim olamadım. Resmen elini beline atıp boynuna yakın bi yeri öpmüştü, ayağa kalkıp onların sırasına gitmiştim. DEVAMI YORUM 2'DE...

E ben daha yorumu atmadım siz nasıl geldiniz ksbsjsbsksj

İlk geldim ❤

Geldiiiiiimm ❤❤❤

Salem ne zaman gelir ha bu arada ellerine saliq❤

Devamı (Son) Beğen ki okuduğunu bileyim💌 "Beni bırakıcağı için ses etmedim dediklerine ama 'benimsin' dediği yerde yüzüne bi tane patlatmamak için kendimi zor tuttum. Kolumu bırakmıştı ondan hemen uzaklaşmıştım. Hızla yolda ilerlerken arkamdan seslendiğini duydum." Jk: Yine görüşücez küçüğüm ben JJK Arkamdan dediklerini umursamadım. Hızla evime doğru ilerledim dahili boş verdim. İkinci bir bela istemiyordum bu gece için bir bela yeter bana. Evime varmış hızla odama girmiştim. Kendimi yatağa bırakmıştım. Ve olanları düşündüm Maren: Ahh cidden yoruldum. Salağa bak ya şrfsiz herif birde boynumdan öpüyo Elimi boynuma götürüp öptüğü yeri okşadım hafif. Garip hissetmiştim. Rahatsız olmamıştım ve en garibide buydu yaa. Adamın dedikleri aklıma geldiğinde 'bu JJK ismi bana nerden tanış geliylr ya' diye düşündüm seslice elim hala öptüğü yerde durarken. Aklıma gelen haberle başımdan aşağı kaynar su dökülmüş gibi kımıldayamamıştım. O, o seri katil JJK'miydi?! Tanrım benim hayattaki max şansım bu olsa gerek amk. Telefonumun bildirim sesiyle kendime gelmiştim, elime alıp baktığımda tanımadığım numaradam mesaj gelmesiyle ve mesajlardaki sözlerle kaşlarım çatılmıştı. *Mesajlaşma📨* +98*********: Öpmem çok etki yaratmış sende küçüğüm istersen yine öperim bu kez o dolgun dudaklarından Maren: Seni polise vere bilirim biliykrsun demi. Avukat olduğumu unutma ve bi daha sakın karşıma çıkma ve sakın sakın bi daha bana dokunma şrfsiz herif +98*********: İlgimi çekmeyecektin avukat şimdi aldın başına belayı *Mesajlaşma📨 bitti* Mesajına görüldü atıp telefonu komodinin üzerine bırakıp uyumuştum. Şu an hiç uğraşamayacaktım şu sapık katille. Sabah çalan telefonumla kalkmış kim olduğuna bakmadan açmış ve uykulu sesimle konuşmuştum. *Telefon Konuşması☎️* Maren: hıığ Jk: Günaydın sevgili avukat Duyduğum sesle gözlerim kocaman açılmıştı. Maren: Lan! Ne arıyosun şrfsiz görmüyomusun lan uyuyoruz şurda piç! Jk: Seni rahatsız etmek hoşuma gidiyor Maren: Kapa lan kapa Demiş aramayı kendim kapamıştım. Yeniden arama geldiğinde ekrana bakmadan açmış sövmeye başlamıştım Maren: Lan ne var şrfsiz arama puşt herif daha az ömce dedim oğlum arama lan beni!! Müdür Sehun: Sanada günaydın Maren Müdürümün sesini duymamla içimden bi hasssstroloji çekmiştim. Maren: Üzgünüm efendim biriyle karıştırdım sizi Müdür Sehun: Onu anladım zaten Maren çok belli oldu Avuç içimle alnıma vurdu rezil etmiştim kendimi gerçekten Müdür Sehun: Maren ordamısın Maren: Evet evet müdürüm siz neden aramıştınızki sabah sabah Müdür Sehun: Acil büroya gelmen lazım emniyete geçiş yapıcaz yolda sana anlatıcam Bu çok tuhaftı, bu kadar acil ne olabilirdiki? Maren: Peki ama sorun ne söyleseydiniz Müdür Sehun: Ne kadar çabuk gelirsen o kadar hızlı öğrenirsin "peki" demiş aramayı sonlandırmıştım. Hızla üzerimi giyinmiş arabama binerek büroya sürmüştüm. Müdürün kapısını çalmış 'gel' komutuyla içeri girmiştim. " Maren: Bu kadar acil okan ne müdürüm? Müdür Sehun: Seri katil JJK yakalanmış ve avukatı sen olucaksın Duyduklarımla gözlerim far görmüş tavşan gibi açılmıştı. Maren: NE?! SON💫 Part 2de görüşürüz🥂

İkinci yorum gözükmüyor deliricem Allahım😮‍💨😵‍💫 bu yoruçun altına yazıyorum umarım YT silmez tekrar yoksa gerçekten cinnet geçiricem

YORUM 1 Park Jimin (BTS) ile hayal et (TB) - Sevgilin seni aldatır fakat... ⭐Kapak ve hikaye tamamen bana aittir ⭐Abone olup beğenmeyi unutmayın ⭐İyi okumalar dilerim Park Jimin & Kim Hana 25 yaş 23 Yaş 🥂HİKAYE🥂 Salonda oturmuş sevgilimin bana hediye ettiği kitabımı okuyordum. Aradan 2-3 saat geçmişti ve ben sıkılmaya başlamıştım. Ayaklandım, kitabı kitaplığıma bırakıp arkadaşım Soo-he'yi aradım *Telefon konuşması☎️* Hana: Alo bebeğim naber Soo-he: İyiyim aşkım senden naber Hana:İyi bende nolsun canım sıkıldı dışarı mı çıksak biz? Soo-he: İyi olur zaten bende sıkılıyordum Hana: O zaman ben hazırlanıyorum beni alırsın sen Soo-he: OK bebeğim öptüm baaay Hana: Baybayyy *Telefon konuşması bitti📵* Üzerimi değişmiş hafif bi makyaj yapmıştım. Soo-he geldiğini belli etmesine dair çaldığı kornayla çantamla evden çıkmıştım. Arabaya binmiş Soo-he'nin ortaya attığı fikirle AVM'ye gitmiştik. Mağaza mağaza gezmiş yorulmuştuk ellerimizde paketlerle bi kafede oturma kararı almıştık. Soo-he'nin boş bulduğu masaya geçmiş tam oturmuş ney yiyeceğeimize karar vericekken gözüm 2-3 masa bizden uzak olan masaya baktığımda yerimde donmuştum. Olamazdı değil mi olamazdı. Şuan 3 masa ötede 3 yıllık sevgilim Jimin bir kızla oturmuş ve gülerek onunla konuşuyordu. Sinirlenmiştim hemde fazlasıyla. Jimin aniden cebinden bi kutu çıkarınca kitlenmiş oraya bakıyordum. Soo-he baktığım yöne bakınca bana dönmüş ve sakin ol diyordu. Jimin kutuyu açıp içindeki tektaşı karşısında oturan kadına gösterince ağladığımı yanağımdaki ıslaklıktan anladım. Soo-he'ye peşimden gelmemesini söyleyip çantamı masadan alarak aldığımız poşetleri bile umursamayarak hızla kafeden uzaklaştım. Şansıma taksi vardı çevirip sahile sürmesini söyledim. Ben hıçkıra hıçkıra ağlarken amca "iyimisin kızım" dediğinde " değilim amca aldatıldım" dediğimde amca sessiz kaldı, bana acıyarak bakıyordu söylemese bile bakışlarından anlamamak mümkün değildi. Telefonumu çıkarıp bizimkileri aradım teker teker ama hiç kimse açmıyordu telefonu, son çare Jungkooku aradım ve tek açan o oldu. Hana: Kook sahile gelirmisin lütfen *hıck* Jungkook: Oy bebişim ağlıyomusun sen bekle beni hemen geliyorum. Lann dikkatli şişir şu balonu patlatma hay anaskm telefon açık kaldı. Iııııh bebeğim ben hemen geliyorum sen bekle beni tamam mı? Hana:Peki *hıck* Aramayı kapatıp telefonu cebime atmıştım. Sahile vardığımda amcaya parasını ödeyip taksiden inmiş kayalıklara doğru yürümüş ve oturmuştum. Ne zaman kötü olsam hep sahile gelirdim. Oturup sahili izlerken aklıma gelen o iğrenç görüntüyle içim çıkana kadar ağlamaya başladım. Aniden bana sarılan kollarla başımı kaldırmıştım. Jungkook gelmişti. Hiç durmadan bende ona sarılmış ve ağlamaya devam etmiştim. Jungkook: Şşşşttt bebişim niye ağlıyosun sen kim üzdü seni Hana: O onu gör-gördüm *hıck* be-beni al *hıck* datıyordu *hıck* Jungkook: Şşşş kurban olurum ben kardeşime. Ben eminim sen yanlış anlamışsındır biliyorsun Jim seni çok seviyor. Hadi kalk eve gidelim orda konuşalım Hana: Ya gördüm diyorum gözümle gördüm ben ya!! Evlilik teklifi *hıck* ediyordu o kıza. Yüzük bile almıştı ona *hıck* beni hiç mi sevmedi de 3 yılımızı çöpe attı ha Jungkook: Oyy canım benim haklısın hadi kalk bak lütfen kalk gidelim söz veriyorum evde konuşucaz biz cezasını birlikte veririz o şrfsizin ( sorry Jimjim🥲) Ayağa kalkıp Jungkookun arabasına ilerlemiştik. Eve gidene kadar konuşmamıştık. Bahçeye giriş yaptığımıştık. Araba durduğunda inmiştim Jungkookta inip yanıma gelmişti. Kapıya vardığımızda anahtarla kapıyı açmıştım. İçeri girip salona gitmiştik. Salona giriş yaptığım gibi konfetiler patlamıştı. Jimin, Soo-he ve akradaşlarımız(BTS) hep bir ağızdan 'iyiki doğdun Hana' demişlerdi. Ağzım açık kalmıştı. Namu elinde pastayla yanıma gelmiş ve dilek tutmamı söylemişti. Kafam karışmıştı ama onlara ayak uydurmaya devam ettim. Mumları üflediğimde Jimin yanıma gelmişti. Kırgındım ona hemde çok. Ellerimi tutmuştu. Jimin: Sadece şaka yapmak istemiştik seni aldattığım falan yoktu. Bu gün bizim için özel olsun istedim, üeni üzdüm özür dilerim, biliyorsun seni canımı uğrunda verecek kadar çok seviyorum bebeğim. İyiki doğdun iyiki varsın sevgilim bu güzel gün bizim için daha da özel olsun istedim ve "Karşımda diz çöküp cebinden bi yüzük kutusu çıkarmıştı. Şaşkınlıkla ona bakıyordum. Kutunun kapağını açmış o muazzam iki kelimeyi söylemişti" Jimin: Benimle evlenir misin güzelim? "Kendime gelmiştim o bana ihaent etmemişti ve şu an bana evlilik teklifi ediyordu. Hayallerimizi gerçekleştirmek için ilk adımı atmıştı ve bende ona yardım edicektim. Teklifine evet diyicekken" HAYIR EVLENEMEZ! " diye bağıran ve karnına yastık koyup bir eli karnında diğeri belinde olan Jungkookla hepimiz ona dönmüştük" Hana: Nedenmiş o? Devamı yorum 2de⚡.....

Şu videoyu 1000 görüntüleme yapalım dimi

Ne zaman yeni bolum gelir

DEVAMI (SON) İçine daha sert vuruşlar yaparak dudaklarına uzamıştı kızın. Ateşli bir şekilde öpüşerek genç kızı altında sektirerek becermeye devam ediyordu. Gel-gitlere yüzünden dudakları ayrılsada Lia utanmazca Taenin ensesinden kendine çekerek dudaklarına yapışıyordu. Tae ellerini genç kızın belinin yanlarından tutarak kendine doğru çekip sert vuruşlarına devam ediyordu. Lia durmadan inleyip içine yapılan sert vuruşlarla tırnaklarını genç adamın sırtına geçiriyordu. Taehyungun vuruşları genç kızın zevk noktasını bulduğunda Lia çığlık atarak inledi Lia:Ahhmm evet orası orası ahmmm Genç adam vuruşlarına devam ederek altındaki bedenin delice inlemesine sebep olmuştu. Art-arda zevk noktasına yaptığı sert vuruşla boşalmak raddesine gelmişti ikiside. Genç kız titreyerek boşalmıştı. Az sonra içine akan sıcaklıkla anlamıştı Taehyungunda boşaldığını. Genç adam penisinin kızın içinden çıkarmış ve yatakta oturur hale gelmişti. Genç kız bunun anlamını çok iyi biliyordu. Uzandığı yerde dikleşmişti. Yavaşça genç adamın bacakları arasına girip penisini parmak uçlarıyla kavramıştı. Genç adamın penisini çekiştirip ağzına almıştı. Bu genç adamın derin sesle inlemesine sebep olmuştu. Tae: Sikeyim ahmmm devam et ahmm Genç kız bir lolipop misali penisi emmeye başlamıştı. Eliyle uyluklarını sıkıyor ağzına alamadığı yerleri eliyle tatmin etmeye çalışıyordu. Genç adam kızın penisini sertçe memesiyle kafasına baskı uygulayıp penisine bastırmıştı. Genç kız ağzını daralıp penisi sıkıştırdığında genç adam yüksek sesle inleyip dayanamayarak ayağa kalkarak kızın ağzında gel-git yapmaya başladı. Penisi kızın boğazına kadar geliyordu. Biraz sonra titreyerek kızın ağzına menilerini fışkırarak akıtmıştı yüksek sesle inleyerek boşalmıştı Tae:Ohmmm Genç kız ağzındaki menilerini yutmuş elini penise sararak etrafını boylu boyunca yalayıp temizlemişti. Penisi kökünü emerek genç adama dahada zevk vermişti. Tae kızı kucağına almış ve yatağa yatırmıştı. Arkasından sarılarak boynunu emmişti. Genç kız arkasını dönüp dudaklarına yapışmıştı genç adamın. Kısa öpüşmeden sonra dudaklarını ayırmışlardı. Lia: Bu gece penisini içimde olarak uyumak istiyorum Bu sözler Taehyungun kıklrdamasına sebep olmuştu Taehyung: Kkkkkk çok doyumsuzsun Demiş ve penisini kızın arka deliğine sokmuştu Lia: Ahhmm insan bi haber verir! Tae: Yaramazlık isteyen sendin ahmm Lia: Hareket et ahmm Tae:2ci tur başlasın o zaman Tüm gece boyunca sevişmiş zevki doruklarda yaşamışlardı SON🥂 İlk smutum ve ben kötü olduğunu düşünüyorum çünkü hiç bu konuda yazmadım ve alışık değilim. Kendimi geliştiriyorum bu konuda. Hikaye hakkında fikirlerinizi yorumlarda bekliyorum🥂

Yorum gözükmüyor 3 defa attım ama YT siliyor eğer kimde gözükmüyorsa msj yazsın yanıt olarak atayım

Ne zaman gelicek 🤔🧐

Devamı (SON) V : (kızın dediğiyle sırıtmıştım) evet bayaaa hemde. Hadi kalk bakalım (deyip ayağa kalkmıştım ardından elimi *Çatlağa* uzatıp elimi tutmasını beklemiştim. Yavaşça ayağa kalktığında bana bakıp) Luna: Mercii canım (demişti) Benden önde arabaya ilerliyordu? Kafadan çatlakmıydı acaba? Neyseleyip arabaya deli kızım arkasından bende binmiştim. Araba ilerlemeye başladığında bana dönüp konuşmaya başlamıştı. Luna: İsmin ne? Onu tanımıyordum ve güvenmiyordum ismimi söyleme gereksinim duymadım. V: *V* de bana kısaca. Senin peki? Luna: Hmmm peki, Min Luna memnun oldum V bey amcacım kkkk O bana yaşlı mı dedi yine? (yok bana dedi Taehyung🙄) V: Bana yaşlı demekten vazgeç sinirime dokunuyor. Luna: Ama işin tadı kalmıyor amcacım V:Neyseee (deyip arabadaki ilk yardım çantasını elime almıştım. Omzuna pansuman yaptığımda gözleri dolmuş inliyordu acıyla) V: Neden kullanıyorsun ki böyle acıyıcağını bilmene rağmen!? (sesim aniden yükselince bana yavru kedi bakışları yolladığında sus pus kalmıştım) Luna: Ama çok eğlenceli (dudak büzmüştü) Hayır hayır V çek gözlerini kızın o bebek gibi büktüğü dudaklarından oğlum kız seni sapık sanıcak şimdide V: Sabrrr. Evin adresini ver götüreyim seni Luna: Oooooo amcacım hızlısınız kkkk V: Ne diyorsun kızım? Bak atarım seni aşağı Luna: Tamam tamam ya bi şey demedim V: Şu kıymetli ev adresini versende senden kurtulsam acaba Luna: Ayhh kurban ol sen bana hıhh V: Deliricem cidden desene lan Luna:Çok kabasın aptal gidiyoruz V:Ne?! Neresi dedin? Luna: Sağırmısın kardeşim dedik ya az önce V: Tamam be Lan bu kız benim düşmanımla aynı yerde oturuyor?! Tesadüftür ya (hee canım aynen kesssinlikle öyle) Evine vardığımızda ağzım şaşkınlıktan açılmıştı. Arabadan indiğimizde Lunaya şaşırarak baktım Luna: Kapa ağzını Kim Taehyung sinek kaçar sonra ve ayrıca benim *Cillopu* gönderirsin artık görüşürüz Bay V özletme kendini (gülümser, göz kırpar ve evine doğru adımlar) Bi kaç gün sonra💫 Luna'dan Kuzenim Mina bize gelmişti kendisiyle çok yakın olduğum için yaşadıklarımı bilirdi her zaman. Taehyungla olan günü anlattığımda şaşkınlıkla bana bakıyordu. Mina: Vay bee kuzen neymişsin sen be ciddi ciddi babanın düşmanıyla eve gelmişsin Ve bir şaşkınlık nidası daha döküldü dilinden. Ay yani ne olmuş şimdi babamın düşmanına kendimi evime kadar bıraktırdıysam yani evet biraz abarttım şu an ama olsun. İçimdeki o deli hissler uyarı veriyorlardı yine ama bu kez farklı bi uyarı... Onunla konuşmak istiyordum. Yakından tanımak ve bazende delirtmek kkkkk biliyorum deliyim ve ben kendimi böyle seviyorum (that's my girlllll💪🏻😎) Luna: Mina ben onunla buluşmak istiyorum Diyi verdim aniden. Mina yüzüme öküzün trene baktığı gibi bakıyordu. Bu hali komikti ve ben gülmeme engel olamadım. Luna: Şu suratının haline bak aksbsidbdjhshshsbdjdbdh Mina: Bir an ciddi olduğunu düşündüm bi kal gelmişti. Salak! böyle şakalar yapma Luna: Ne şakası akıllım ben gerçekten onunla konuşmak istiyorum, onu tanımak istiyorum ve bu bu his çok farklı Mina: Nasıl farklı mesela? Luna:Böyle onu görmek için can atıyorum. Ben motorla kaza yaptığımda bile ona çene almama ve kafasını şişirmeme rağmen beni orda bırakmadı. Evimin adresini verdiğimde şaşkındı fakat yine de beni bırakmadı. Bazen yüzü gözlerimin önüne geliyor. Çekik gözleri, ince dudakları, burnunun ucundaki ben, bana bakıp "delimisin sen kızım? "derken ki surat ifadesi aklımdan çıkmıyor bi türlü Mina: Ohoooo ayvayı yedik ki biz Luna: Niye kuzi Mina: Ee sen babanın düşmanına abayı yakmışsın, aşık olmuşsun sen resmen kızım Luna: Hağ? Donmuştu resmen 10dk sonra💫 Mina: Şişşt alooo kızım ya valla bi daha söylemiyicem kendine gel artık yaa kal geldi kıza Tanrım napcam ben yaa offff Yavaş yavaş kendime geliyordum. Mina omzumu dürtmekten koparacaktı neredeyse. Ama aniden aklıma gelen gerçekle bağırmıştım ve bu Minanın korkmasına sebep olmuştu Luna: LAN BEN AŞIK OLMUŞUM Mina: Ne bağırıyosun gerizekalı?! Annen baban duyucak Luna: Haklısın amaaaaa kızım ben gerçekten aşık mı olmuşum?? Mina: Bunun başka bi mantıklı açıklaması olamaz sen tamda bi aşığın diliyle konuştun Luna:Ayyy o zaman onunla konuşmam ve aşık olduğumu söylemem lazım X: Kime aşık olmuşsun sen Kapıya baktığımızda gördüğümüz kişiyle küçük dilimizi yutmuştuk bile... SON🪐 Sizce Lunanın helvası neli olsun? skdhdibdjsjs Part 2de görüşürüz seviliyosunuz💜⚡

İlkk🎉❤

BU GÜN DÜNYANIN 7 MUCİZESİNDEN BİRİNİN DOĞUM GÜNÜYDÜ🥳 İYİ Kİ DOĞDUN JEON JUNGKOOK SENİ TEK BEN DEĞİL MİLYONLAR SEVİYOR İYİ Kİ DOĞDUN İYİ Kİ VARSIN💝 YAŞIN 27 AMA SEN HALA BİZİM TAVŞANIMIZSIN SENİ ÇOOOOK SEVİYORUM KOOKİE🐰🐇🫶🏻💜🤍

Selam sana bir sey sora bilir miyim lutfen jimin de yaz

Smut olsiun

Dizi❤

Merhaba herkese umarım iyisinizdir. Bu hikayede aşkı fazla abartmamayı düşündüm vıcıklık olmasın istedim. Uzun ama normal bi hikaye bana göre. Beğenmezseniz anlarım. Jungkook ile olan Seri'nin 2.bölümü Cuma günü en geç Pazar günü gelir. 2.bölümde biraz kıskançlık birazda kavga olsun ve yeni kişiler:) Bu kadar spoi yeter görüşürüz💜🔮

YORUM 3 (SON) Sessizlik, salonda derinleşti. Namjoon ve Adelya arasındaki duygusal gerilim, her geçen gün daha da belirginleşiyordu. Namjoon, Adelya'ya olan hislerini açtıktan sonra, onunla daha çok vakit geçirmek istiyor, her fırsatta ona yaklaşmaya çalışıyordu. Adelya ise bu yeni durumu anlamaya çalışırken, kendini bir karmaşanın içinde bulmuştu. Namjoon'u üzmek istemiyordu ama ona karşı olan duygularının net olmadığını da biliyordu. Bir gün, Adelya, Luna ile kafede oturmuş sohbet ediyordu. Luna, abisinin son zamanlarda yaşadığı değişimi fark etmiş ve bu konuyu açmak istiyordu. Adelya'nın zihninin başka yerlerde olduğunu fark eden Luna, onu konuya çekmeye çalıştı. "Adelya, abimle son zamanlarda daha fazla vakit geçiriyorsunuz, değil mi?" diye sordu, merakla. Adelya, Luna'nın sorusuyla irkildi. "Evet, öyle oldu," dedi, biraz düşünceli bir şekilde. "Ama son zamanlarda işler biraz karıştı." Luna, Adelya'nın yüzündeki tereddütü fark etti. "Ne demek istiyorsun? Bir şey mi oldu?" diye sordu, endişeyle. Adelya, bir süre duraksadıktan sonra, Luna'ya her şeyi anlatmaya karar verdi. "Geçen akşam, Namjoon bana olan hislerini itiraf etti. Beni sevdiğini söyledi." Luna, şaşkınlıkla gözlerini büyüttü. Bu, hiç beklemediği bir gelişmeydi. "Abim... sana aşık mı?" diye sordu, duyduklarını sindirmeye çalışarak. Adelya, Luna'nın şaşkınlığını gördü ve başını salladı. "Evet, öyle görünüyor. Ama ben de ne hissettiğimi bilmiyorum. Namjoon çok değer verdiğim biri, ama ona karşı olan duygularım karışık." Luna, arkadaşının bu durumdaki zorluklarını anlıyordu. Abisinin Adelya'ya aşık olması, işleriyoldan çıkaracak bir durum yaratmıştı. "Peki, sen ona ne söyledin?" diye sordu, nazikçe. Adelya, Luna'nın sorusunu düşünürken içini bir hüzün kapladı. "Ona hemen bir cevap veremedim. Bu konuda aceleci olmak istemediğimi söyledim. Ama dürüst olmak gerekirse, ona karşı hislerimin ne olduğunu ben de bilmiyorum." Luna, Adelya'nın bu içten itirafını duyduktan sonra ona destek olmak istedi. "Adelya herşeyi boş ver ve kalbinin sesini dinle ne karar verirsen ver ben arkandayım" "İyiki varsın Luna" Bir kaç gün sonra💫 Adelya ve Namjoon buluşmuş ve konuşuyorlardı. Namjoon, Adelya'nın söylediklerini sakin bir şekilde dinliyordu ama içten içe bir hüzün hissetti. Onun tereddütü, Namjoon’un kalbini sıkıştırsa da, onu anlıyordu. Adelya’nın hislerine saygı duymaktan başka yapabileceği bir şey yoktu. "Seni acele ettirmek istemem," dedi Namjoon, Adelya’nın gözlerinin içine bakarak. "Benim için en önemli şey senin mutlu olman. Eğer biraz daha zamana ihtiyacın varsa, beklerim. Ama lütfen, seni üzmek istemediğimi bil." Adelya, Namjoon'un bu kadar anlayışlı olmasından dolayı içten bir rahatlama hissetti. Onun gözlerindeki samimiyeti görmek, Adelya'nın duygularını netleştirmesine yardımcı oluyordu. Ama hâlâ kafasında cevaplayamadığı sorular vardı. "Teşekkür ederim, Namjoon," dedi Adelya, hafif bir gülümsemeyle. "Gerçekten de çok anlayışlısın. Seninle konuşmak her zaman rahatlatıcı oluyor." Namjoon, bu sözler karşısında hafifçe gülümsedi. "Ben de seninle konuşmayı seviyorum," dedi, sıcak bir tonda. "Seninle her şey daha kolay ve anlamlı geliyor." İkisi arasında oluşan bu sıcak atmosfer, bir süre sessizlikle doldu. Sessizlik, onları rahatsız etmek yerine, aralarındaki bağı daha da güçlendirdi. İkisi de birbirlerinin yanında kendilerini güvende hissediyordu, ama bu güven, aralarındaki duygusal karmaşayı tam anlamıyla çözmeye yetmiyordu. Namjoon, konuşmaya devam etti. "Adelya, belki de bu süreci birlikte keşfetmeliyiz. Ne hissediyorsak, bunu birlikte çözebiliriz. Ne dersin?" Adelya, Namjoon’un bu teklifine şaşırdı. Onun bu kadar sabırlı ve anlayışlı olmasına hayran kalmıştı. "Bu harika bir fikir olabilir," dedi düşünceli bir şekilde. "Birbirimize zaman tanıyalım ve neler olacağını görelim." Namjoon, Adelya’nın bu cevabı karşısında içten bir rahatlama hissetti. Onunla bu şekilde ilerlemek, en doğru yol gibi görünüyordu. "Tamam o zaman," dedi gülümseyerek. "Birbirimize zaman tanıyalım ve birlikte neler olacağını görelim." Bu sözlerle, aralarındaki gerginlik bir nebze olsun hafifledi. İkisi de birbirlerine olan duygularını aceleye getirmeden, yavaş yavaş keşfetmeye karar verdiler. Günler geçtikçe, Namjoon ve Adelya, birlikte daha çok vakit geçirmeye başladılar. Küçük buluşmalar, kahve sohbetleri ve birlikte izlenen filmler... Her biri, aralarındaki bağı daha da kuvvetlendirdi. Ama ikisi de, birbirlerine olan hislerini acele etmeden, doğal bir şekilde yaşamak istiyorlardı. Bir gün, Namjoon, Adelya’yı sürpriz bir buluşmaya davet etti. Bu sefer, onun için özel bir şey yapmak istemişti. Birlikte gittikleri bir parkta, Namjoon, Adelya için küçük bir piknik hazırlamıştı. Yalnızca ikisinin olduğu bu an, Namjoon için çok değerliydi. Adelya, bu sürpriz karşısında şaşırmış ve mutlu olmuştu. "Bu harika bir sürpriz, Namjoon," dedi gülümseyerek. "Gerçekten düşüncelisin." Namjoon, Adelya’nın mutluluğunu görmekten dolayı memnundu. "Seninle vakit geçirmekten çok keyif alıyorum. Ve senin mutlu olmanı sağlamak, benim için en önemli şey." Adelya, Namjoon’un bu kadar içten ve dürüst olması karşısında derin bir duygusallık hissetti. Onun yanında kendini güvende ve huzurlu hissediyordu. Belki de onunla daha fazla vakit geçirmek, duygularını daha net anlamasına yardımcı olacaktı. İkisi birlikte oturup, yavaş yavaş batmakta olan güneşi izlerken, Adelya, Namjoon’a olan hislerinin şekillendiğini fark etti. Onun yanında kendini huzurlu hissetmekten öte, onun varlığıyla mutlu oluyordu. Belki de Namjoon’a karşı hissettiği şey, yalnızca dostluk değil, daha derin bir şeydi. Ama Adelya, hislerini acele etmeden keşfetmek istiyordu. Namjoon, ona bu zamanı tanıyacağına söz vermişti ve Adelya, onun bu sözünü tutacağından emindi. Bu düşüncelerle, Adelya, Namjoon’a döndü ve içten bir gülümsemeyle "Sanırım seninle birlikteyken her şey çok daha güzel," dedi. Namjoon, Adelya’nın bu sözleri karşısında içi sevinçle doldu. "Ben de seninle her şeyin daha güzel olduğunu hissediyorum," diye karşılık verdi, onun elini tutarak. Güneşin batışıyla birlikte, ikisi de birbirlerine olan duygularını acele etmeden, doğal bir şekilde keşfetmeye karar verdiler. Belki de bu yolculuk, onları hiç beklemedikleri bir yere götürecekti. Ama bu yolculuğun sonunda ne olursa olsun, ikisi de birbirlerinin yanında olmaktan mutluydu. Ve belki de, bu süreçte kalplerini tamamen birbirlerine açacaklardı. SON⚡ Abi ben mutlu hikaye yazmıyim yaa sonunu mutlu yapamıyorum 😶 Neyseee Bi sonraki kurguda görüşürüz💜

YORUM 2 Adelya, Namjoon'un gerçekten kıskandığını anladığında, bu durumu daha fazla uzatmak istemedi. Ama biraz daha onunla oyun oynamanın da eğlenceli olabileceğini düşündü. "Teşekkür ederim Namjoon, senin desteğin benim için önemli," dedi tatlı bir gülümsemeyle. Bu sırada Luna da onların yanında belirdi. Kardeşini bu kadar ciddi görmek onun da ilgisini çekmişti. "Namjoon, bu akşam Adelya'nın yeni sevgilisiyle tanışmak istemez misin? Belki arkadaş olursunuz?" diye şaka yollu bir teklif yaptı. Namjoon’un yüzü daha da asıldı. "Hayır, teşekkür ederim," dedi kısaca. Luna, abisinin bu tepkisini ilginç bulmuştu. Normalde bu kadar ciddi olmazdı. Adelya, Namjoon’un bu kadar kötü hissettiğini görünce vicdan azabı duymaya başladı. Onun bu kadar üzülmesini istememişti. Şaka biraz fazla ileri gitmiş gibi hissediyordu. Bu yüzden, onu daha fazla üzmemek adına şakayı açıklamaya karar verdi. "Namjoon, aslında sana bir şey söylemem gerek," dedi hafif bir utangaçlıkla. Namjoon, kafasını kaldırıp Adelya’ya baktı, kalbi hızla çarpmaya başlamıştı. "Ne söylemek istiyorsun?" diye sordu, içinde belirsiz bir umut ışığıyla. Adelya derin bir nefes aldı ve itiraf etti. "Dün söylediğim her şey şakaydı. Sadece seni biraz trollemek istedik. Yeni biriyle tanışmadım." Namjoon, birkaç saniye boyunca ne diyeceğini bilemedi. Kafasındaki bütün o karanlık düşünceler bir anda dağılıvermişti. İlk başta rahatladığı için sevinse de sinirlenmişti biraz çünkü sevdiği kız ona şaka yaparken kendi içinde savaş vermişti neredeyse neyseledi, sonrasında Adelya'nın ona şaka yaptığını fark edince biraz da utandı. “Yani... hepsi şaka mıydı?” diye sordu, hafif bir şaşkınlıkla. Adelya'nın ne kadar zeki ve oyunbaz olduğunu unutmuştu. Adelya, Namjoon’un tepkisinden biraz utanmış olsa da, ona tatlı bir şekilde gülümseyerek, “Evet, şaka. Beni affeder misin?” diye sordu. Namjoon, içten içe rahatlamış ve mutlu olmuştu. Onu affetmemesi mümkün değildi. “Tabii ki affederim. Ama intikamımı almam gerekebilir,” dedi, sonunda yüzüne bir gülümseme yerleştirerek. Bu şaka, aralarındaki bağı daha da güçlendirmişti. Luna, ikisinin arasındaki bu tatlı çekişmeyi izlerken bir şeyler fark etmeye başlamıştı. Namjoon’un Adelya’ya karşı davranışları, ona karşı duyduğu hislerin sıradan olmadığını gösteriyordu. Ama Luna, bu konuda sessiz kalmayı tercih etti, en azından şimdilik. Adelya ve Namjoon, bu küçük şakanın ardından daha da yakınlaşırken, Luna da aralarındaki bu bağın farkına varmaya başlamıştı. Belki de bu küçük şaka, Namjoon’un gerçek hislerini açığa çıkarması için bir fırsat olmuştu. Namjoon, Adelya’nın yaptığı şakayı öğrendikten sonra her şeyin normale döndüğünü düşünse de, hislerinin kontrolünü kaybetmeye başladığını fark etti. Şaka, Adelya’ya olan duygularını daha da belirgin hale getirmişti. Kendisini her ne kadar zorlamış olsa da, onu bir arkadaş gibi görmenin ötesine geçtiğini kabul etmek zorundaydı. Ama bu hislerini ona nasıl açabileceğini bilmiyordu. Adelya’nın tepkisinden korkuyordu; ya o bu hislere karşılık vermezse? Bu, arkadaşlıklarını da riske atardı. Bu düşüncelerle boğuşurken, Adelya ise Namjoon’un davranışlarındaki değişikliği fark etmeye başlamıştı. Şaka sonrası Namjoon, her zamankinden daha düşünceli ve mesafeliydi. Aralarındaki samimiyet artmış gibi görünse de, Namjoon’un içine kapanmış hali Adelya’yı endişelendiriyordu. Onu bu kadar üzmek istememişti. Bir gün, Adelya ve Luna, okul sonrası Namjoon’un da olduğu bir kafede buluştular. Namjoon her zamanki gibi sessizdi, ama Adelya onun yanına oturduğunda biraz daha gergin olduğunu fark etti. İçinde bir şeylerin değiştiğini hissediyordu, ama bu değişimi anlamlandıramıyordu. Luna, abisi ve Adelya arasındaki gerilimi fark etmişti ve bu durumu hafifletmek için bir öneride bulundu. "Bu akşam hep beraber bir film izleyelim mi? Biraz eğleniriz," dedi neşeyle. Adelya bu fikre hemen katıldı. "Harika olur! Namjoon, sen de katılmalısın," dedi ona bakarak. Ancak Namjoon, biraz tereddütle başını salladı. "Olur, ben de gelirim," dedi sessizce. Adelya’nın bu kadar ısrarcı olması onu şaşırtmıştı. Normalde bu tür etkinliklerde bu kadar heyecanlı olmazdı. Akşam olduğunda, Namjoon, Luna ve Adelya, Namjoon’un evinde toplandılar. Luna, en sevdiği romantik komedi filmlerinden birini seçti ve hepsi salonda yerlerini aldılar. Film başladıktan kısa bir süre sonra, Luna kendini uykunun kollarına bıraktı ve koltukta uyuyakaldı. Adelya ve Namjoon, salonda baş başa kaldıklarında aralarındaki hava iyice yoğunlaşmıştı. Filmdeki romantik sahneler, Namjoon’un duygularını daha da karmaşık hale getiriyordu. Artık dayanamayacağını hissetti ve derin bir nefes alarak, içini kemiren o duyguları açığa çıkarmaya karar verdi. "Adelya," dedi, sesi biraz titreyerek. Adelya, Namjoon’un sesindeki ciddiyeti fark edip ona döndü. "Evet, Namjoon?" Namjoon, gözlerini ondan kaçırmadan devam etti. "Dün şaka yaptığında, gerçekten biriyle çıkmaya başlayacağını düşündüğümde... kendimi çok kötü hissettim. Belki sana tuhaf gelebilir ama... seni biriyle paylaşma fikri beni deli etti." Adelya, bu itiraf karşısında şaşkınlıkla Namjoon’a baktı. Bu, beklediği bir şey değildi. Kalbi hızla atmaya başlamıştı. "Namjoon, bunu neden söylüyorsun?" diye sordu, sesi biraz ürkek çıkmıştı. Namjoon, derin bir nefes alarak, nihayet duygularını itiraf etme cesaretini topladı. "Çünkü... Adelya, ben sana karşı hisler besliyorum. Seni çok uzun zamandır seviyorum ama bunu nasıl söyleyeceğimi bilemedim. Ve şimdi, seni kaybetme korkusuyla yüzleşiyorum." Adelya, Namjoon’un bu itirafı karşısında ne diyeceğini bilemedi. Bu kadar yakın olduğu birinin ona aşık olabileceğini hiç düşünmemişti. İçinde bir yerlerde, belki de Namjoon’a karşı farklı duygular beslediğini hissetti ama şimdi, bu kadar ani bir itiraf karşısında kafası karışmıştı. DEVAMI YORUM 3TE...