Ήμουν στο λιμάνι , περίμενα το επόμενο πλοίο που πήγαινε πειραιά . Εκείνη την μέρα είχε έντονο αέρα και κρύο , αναγκάστηκα να πάω απένταντι από τον Μύλο στο μαγαζί και να φορέσω μέσα από την βαλίτσα και δεύτερη μπλούζα.Υπάρχει ένας - δύο λιμενικοί στο λιμάνι , ξαφνικά μιλάνε στον ασύρματο και δείχνουν αναστατωμένοι , προσπαθούν να κοιτάξουν με κιάλια στους δύο βράχους. Φαίνεται πως δεν έχουν καταλάβει τι θα ακολουθήσει μετά . Ακούγεται ότι το πλοίο έχασε τα φώτα. Ένα μικρό σκάφος του λιμενικού κάπου εκεί επιστρέφει με περίπου 8 άτομα εμφανώς ταραγμένα , ναυαγοί , ο ένας έχει σπασμένα γυαλιά όρασης , ακόμα δεν έχουμε καταλάβει τι συμβαίνει , ρωτάμε ..... είχατε ατύχημα ;;; φανταζόμαστε ότι κάποιο μικρό σκάφος έχει βυθιστεί. Γράφω αυτό το σχόλιο για την εικόνα που ακολουθεί. ....... Εκείνη την στιγμή ακούγονται από το εσωτερικό της Παροικιάς ποδοβολητά ..... γυρίζουμε όσοι περιφερόμαστε κοντά στον Μύλο και βλέπουμε έναν ημίγυμνο όχλο με τα εσώρουχα να τρέχει προς την προβλήτα , κάνουμε στην άκρη , ο όχλος στρίβει και περνάει δεξιά από τον Μύλο , μέσα σε λίγα μέτρα έχουν μπεί στις βάρκες που είναι δίπλα ακριβώς από το επιβατικό λιμάνι και σαν μανιασμένοι λύνουν τα ψαροκάικα και βγαίνουν από το λιμάνι ....... Ήταν οι ψαράδες της Παροικιάς ..... εκείνη την στιγμή καταλαβαίνεις τι έχει συμβεί , καταλαβαίνεις πόσο μικρό είναι το μυαλό σου για να χωρέσει ότι ένα πλοίο μέσα στην ασφαλή λίμνη που λέγεται Αιγαίο , μάλλον βουλιάζει , καταλαβαίνεις ότι για να τρέχουν έτσι οι ψαράδες , τότε μιλάμε για τεράστια καταστροφή..... Τον κόσμο τον έσωσαν οι ψαράδες .... πότε στην ζωή μου , ούτε στον στρατό , δεν είδα ανθρώπους να μάχονται έτσι . Το νησί σε μερικά λεπτά κινητοποιήθηκε ολόκληρο , οι οικογένειες των ψαράδων ξύπνησαν όλη την Παροικιά , μαζεύτικαν στεγνά ρούχα και κουβέρτες , άνθρωποι ναυαγοί περπατούσαν τυλιγμένοι με κουβέτρες σε όλο το λιμάνι . Ένα αεροπλάνο έριχνε φωτοβολίδα στις Πόρτες η οποία από τον αέρα σε ένα λεπτό είχε φτάσει στα στενά της Πάρου - Αντιπάρου , τα καϊκια συνέχισαν να φέρνουν κόσμο ασταμάτητα . Απλοί άνθρωποι του μεροκάματου έσωσαν τον κόσμο , λυπάμαι για όλους τους ανθρώπους που δεν τα κατάφεραν. Σε αυτό το δυστύχημα , ότι μπορούσε να πάει στραβά , πήγε στραβά, τα πλοία δεν βουλιάζουν σε 45 λεπτά , τα πλοία μπορούν να επιπλέον για μήνες ακόμα και με τεράστιες φθορές .Το Σαμινα βούλιαξε γιατί ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΕΓΑΝΑ ήταν ανοιχτά.Ο καπετάνιος , άνθρωπος με κακή φήμη όπως και ο αντικαταστάτης του , απουσίαζαν από την γέφυρα ενώ θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 20 με 30 λεπτά πριν εκεί . Το πλοίο βρήκε τα βράχια πλάγια γιατί τελευταία στιγμή αποφάσισαν να κάνουν ελιγμό ενώ αν είχαν προσκρούσει με την πλώρη ενδεχομένως να υπήρχε καλύτερο αποτέλεσμα .Το πλήρωμα εγκατέλειψε πρώτο το πλοίο βλέποντας ότι σε ελάχιστα λεπτά θα έχει βουλιάξει. Ο κόσμος θέλει 45 λεπτά για να βγεί από τις σκάλες σε λιμάνι και όμως κατάφεραν οι περισσότεροι να πέσουν στο νερό με κάποιο σωσίβιο. Ωστόσο ας μείνει στην μνήμη όλων , ότι κάποιοι μεσήλικες ψαράδες , έκαψαν τις μηχανές τους χωρίς δεύτερη σκέψη και γλίτωσαν όσους περισσότερους μπόρεσαν και να μην ξαναγίνει ποτέ τέτοιο δυστύχημα .
Ευτυχώς υπάρχουν κι... άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο! Να τους έχει καλά ο Θεός!!
Ήμουν στο λιμάνι , περίμενα το επόμενο πλοίο που πήγαινε πειραιά . Εκείνη την μέρα είχε έντονο αέρα και κρύο , αναγκάστηκα να πάω απένταντι από τον Μύλο στο μαγαζί και να φορέσω μέσα από την βαλίτσα και δεύτερη μπλούζα.Υπάρχει ένας - δύο λιμενικοί στο λιμάνι , ξαφνικά μιλάνε στον ασύρματο και δείχνουν αναστατωμένοι , προσπαθούν να κοιτάξουν με κιάλια στους δύο βράχους. Φαίνεται πως δεν έχουν καταλάβει τι θα ακολουθήσει μετά . Ακούγεται ότι το πλοίο έχασε τα φώτα. Ένα μικρό σκάφος του λιμενικού κάπου εκεί επιστρέφει με περίπου 8 άτομα εμφανώς ταραγμένα , ναυαγοί , ο ένας έχει σπασμένα γυαλιά όρασης , ακόμα δεν έχουμε καταλάβει τι συμβαίνει , ρωτάμε ..... είχατε ατύχημα ;;; φανταζόμαστε ότι κάποιο μικρό σκάφος έχει βυθιστεί.
Γράφω αυτό το σχόλιο για την εικόνα που ακολουθεί. .......
Εκείνη την στιγμή ακούγονται από το εσωτερικό της Παροικιάς ποδοβολητά ..... γυρίζουμε όσοι περιφερόμαστε κοντά στον Μύλο και βλέπουμε έναν ημίγυμνο όχλο με τα εσώρουχα να τρέχει προς την προβλήτα , κάνουμε στην άκρη , ο όχλος στρίβει και περνάει δεξιά από τον Μύλο , μέσα σε λίγα μέτρα έχουν μπεί στις βάρκες που είναι δίπλα ακριβώς από το επιβατικό λιμάνι και σαν μανιασμένοι λύνουν τα ψαροκάικα και βγαίνουν από το λιμάνι .......
Ήταν οι ψαράδες της Παροικιάς ..... εκείνη την στιγμή καταλαβαίνεις τι έχει συμβεί , καταλαβαίνεις πόσο μικρό είναι το μυαλό σου για να χωρέσει ότι ένα πλοίο μέσα στην ασφαλή λίμνη που λέγεται Αιγαίο , μάλλον βουλιάζει , καταλαβαίνεις ότι για να τρέχουν έτσι οι ψαράδες , τότε μιλάμε για τεράστια καταστροφή.....
Τον κόσμο τον έσωσαν οι ψαράδες .... πότε στην ζωή μου , ούτε στον στρατό , δεν είδα ανθρώπους να μάχονται έτσι . Το νησί σε μερικά λεπτά κινητοποιήθηκε ολόκληρο , οι οικογένειες των ψαράδων ξύπνησαν όλη την Παροικιά , μαζεύτικαν στεγνά ρούχα και κουβέρτες , άνθρωποι ναυαγοί περπατούσαν τυλιγμένοι με κουβέτρες σε όλο το λιμάνι . Ένα αεροπλάνο έριχνε φωτοβολίδα στις Πόρτες η οποία από τον αέρα σε ένα λεπτό είχε φτάσει στα στενά της Πάρου - Αντιπάρου , τα καϊκια συνέχισαν να φέρνουν κόσμο ασταμάτητα .
Απλοί άνθρωποι του μεροκάματου έσωσαν τον κόσμο , λυπάμαι για όλους τους ανθρώπους που δεν τα κατάφεραν. Σε αυτό το δυστύχημα , ότι μπορούσε να πάει στραβά , πήγε στραβά, τα πλοία δεν βουλιάζουν σε 45 λεπτά , τα πλοία μπορούν να επιπλέον για μήνες ακόμα και με τεράστιες φθορές .Το Σαμινα βούλιαξε γιατί ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΕΓΑΝΑ ήταν ανοιχτά.Ο καπετάνιος , άνθρωπος με κακή φήμη όπως και ο αντικαταστάτης του , απουσίαζαν από την γέφυρα ενώ θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 20 με 30 λεπτά πριν εκεί . Το πλοίο βρήκε τα βράχια πλάγια γιατί τελευταία στιγμή αποφάσισαν να κάνουν ελιγμό ενώ αν είχαν προσκρούσει με την πλώρη ενδεχομένως να υπήρχε καλύτερο αποτέλεσμα .Το πλήρωμα εγκατέλειψε πρώτο το πλοίο βλέποντας ότι σε ελάχιστα λεπτά θα έχει βουλιάξει. Ο κόσμος θέλει 45 λεπτά για να βγεί από τις σκάλες σε λιμάνι και όμως κατάφεραν οι περισσότεροι να πέσουν στο νερό με κάποιο σωσίβιο.
Ωστόσο ας μείνει στην μνήμη όλων , ότι κάποιοι μεσήλικες ψαράδες , έκαψαν τις μηχανές τους χωρίς δεύτερη σκέψη και γλίτωσαν όσους περισσότερους μπόρεσαν και να μην ξαναγίνει ποτέ τέτοιο δυστύχημα .
Και δυστυχως η ιστορια συνεχιζεται κ επαναλαμβανεται οχι μονο στην ακτοπλοια…κριμα και κριμα
Χωρις τους παριανους δεν θα σωζοταν κανεις.Ανθρωποι
Τρομερη μαρτυρια .