ҰЙҚЫДА ЖАТҚАН БАЛАСЫНА ӘКЕСІНІҢ АЙТҚАН ӨКІНІШТІ КҮЙДЕГІ ТӘУБЕСІ. Ливингстон Ларнед

Бұл видеода Уильям Ливингстон Ларнедтің "Әке өкініші" (Әкенің тәубесі) атты шығарманың қазақша нұсқасын ұсынып отырмыз.
Әкесінің ұлына жазған бұл хатын Ливингстон Ларнед ДЕРЛІК ғасыр бұрын жазған, бірақ ол әлі күнге дейін адамдардың жүрегін елжіретеді. Дейл Карнеги оны өз кітабында жариялағаннан кейін танымал болды. Хат көптеген адамдарға әсер етті және содан бері әлемнің жүздеген басылымдарына әртүрлі ТІЛДЕРДІ аударды. Бұл хатты әрбір ата-ана оқуы керек, сондықтан мен оны сіздермен бөліскім келеді.
Тыңда, балам. Мен бұл сөздерді сен ұйықтап жатқанда айтамын сенің кішкентай қолың шекеңнің астына тығылып, бұйра ақшыл шашың дымқыл маңдайыңа жабысты. Мен сенің бөлмеңе жалғыз кірдім. Бірнеше минут бұрын кітапханада газет оқып отырғанымда, ішімді өкініштің ауыр толқыны басып алды. Мен сенің төсегіңе өзімнің кінәмді сезініп келдім. Менің де ойлағаным, балам: Саған жаман мінезімді шығардым. Сен мектепке барамын деп киініп жатқанда тек дымқыл орамалмен бетіңді ұстадың деп ұрыстым. Аяқ киіміңді тазаламадың деп сөгіс айттым, саған киімдеріңді жерге лақтырып жібергенде ашуландым. Таңғы ас кезінде де сенен мін таптым. Сен шайыңды төгіп алдың, тамақты ашкөздікпен жұтып қойдың, шынтағыңды үстелге қоясың, нанға майды тым қою етіп жақтың дегендей. Сосын сен ойнауға кетіп, мен пойызға асығып бара жатқанымда, сен бұрылып, маған қол бұлғап: «Қош бол, әке! »дегеніңде , бірақ мен қабағымды түйіп: Иығыңды түзе ! дегенім бар ма. Содан кейін күннің соңында бәрі қайтадан басталды. Үйге келе жатып мен сенің тізелеріңмен құмда ойнап жатқаныңды байқадым. Сенің шұлықтарыңда тесіктер болды. Жолдастарыңның алдында қорладым, үйіңе менен бұрын баруға мәжбүрледім. Шұлықтар қымбат, егер сен оларды өз ақшаңызға сатып алғаныңда ғой мұқият болар едің! Елестетші, балам, әкең не деді! Есіңде ме, кейін кітапханаға қалай кіргенің, онда мен көзім ауырып оқитынмын? Газеттің басынан саған жалт қарасам, сөзін бөліп жібергеніне ызаланып, сен есік алдында екіленіп қалдың. « Саған не керек деп қатқыл үнмен күрт сұрадым. - Сен жауап бермей, асығыс маған қарай жүгіріп, мойнымнан құшақтап сүйіп алдың. Сенің қолдарың мені Құдайдың жүрегіңе салған махаббатымен қысып жіберді, тіпті менің немқұрайлы көзқарасым да сөне алмады. Содан кейін сен кетіп қалдың.
Жарайды, балам, көп ұзамай газет қолымнан тайып кетті де, мені қорқынышты үрей биледі. Маған әдеттер не істеді? Кінә іздеп, ұрысып қалатын әдетім кішкентай бала болғаның үшін саған жасаған сыйым осы ма еді. Мен сені сүймедім деп айта алмаймын, бар мәселе жас кезіңде тым көп нәрсені күткенімде, сені өз жылдарымның өлшемімен өлшегенімде. Мінезің неткен, әдемі және шынайы. Кішкентай жүрегің сонау төбелерден атқан таңдай үлкен. Бұл сенің мені құшақтап алған сәтіңде көрінді. Бүгін басқа ештеңе маңызды емес, балам. Қараңғыда төсегіңе келіп , ұялып , алдыңда тізерлеп отырдым !
Бұл өте әлсіз тәубе. Мен мұның бәрін оянғанда саған айтсам, бұл нәрселерді түсінбейтініңді білемін. Бірақ ертең мен нағыз әке боламын! Дос боламын , қиналғаныңда қиналып , күлсең күлемін . Ашулы сөз шыға қалса, тілімді тістеймін. Мен зікір іспетті үнемі қайталай беремін: «Ол жай бала, кішкентай бала! «Мен сені ересек адам ретінде көрдім бе деп қорқамын. Әйтсе де, балам, төсегінде шаршап-шалдығып жатқаныңды көргенде, әлі бала екеніңді түсінемін. Кеше ғана анаңның құшағында едің, басың оның иығында еді. Мен сенен тым көп, тым көп нәрсе талап етіппін балам ...
КЕШІР......!!!

[@avto-ritet7459]

Жүректі елжіретті. Бұдан былай балама ұрыспайтын болдым!