Medine müdafasındaki askerlerden biri olan İdris Sabih bey tarafından Hz Peygamberimize, Fahrettin paşa, silah arkadaşları ve YÜCE TÜRK milletine ithafen yazılmıştır. Bir ulü’l emr idin emrine girdik; Ezelden bey’atli hakanımızsın. Az idik, sâyende murada erdik, Dünya ve âhiret sultanımızsın. Unuttuk İlhan’ı, Kara Oğuz’u; İşledik seni gözbebeğimize, Bağışla ey şefî’ kusurumuzu Bin küsûr senelik emeğimize. Suçumuz çoksa da sun’umuz yoktur, Şımardık müjde-i sahabetinle. Gönlümüz ganîdir, gözümüz toktur, Doyarız bir lokma şefaatinle. Nedense kimseler dinlemez, eyvâh! O kadar sâf olan dileğimizi Bir ümmî isen de Yâ Resûlallah, Ancak sen okursun yüreğimizi. Suları tükendi gülâbdanların, Dinmedi gözümüz yaşı, merhamet. Külleri soğudu buhurdanların, Aşkınla bağrını yakmada millet. Gelmemiş Türkçe’de Lebid, Hassân’ın, Yok bizde ne Bürde, ne Muallaka. Yolunda baş veren Âl-i Osman’ın, Lâl ile yazdığı tarihten başka. Ne kanlar akıttık hep senin için, O ulu Kitâb’ın hakkıçün aziz… Gücümüz erişsin ve erişmesin, Uğrunda her zaman döğüşeceğiz. Yapamaz Ertuğrul evlâdı sensiz, Can verir, cânânı veremez Türkler. Ebedi hadim’ül haremeyniniz, Ölsek de Ravza’nı rûhumuz bekler….
Medine müdafasındaki askerlerden biri olan İdris Sabih bey tarafından Hz Peygamberimize, Fahrettin paşa, silah arkadaşları ve YÜCE TÜRK milletine ithafen yazılmıştır.
Bir ulü’l emr idin emrine girdik;
Ezelden bey’atli hakanımızsın.
Az idik, sâyende murada erdik,
Dünya ve âhiret sultanımızsın.
Unuttuk İlhan’ı, Kara Oğuz’u;
İşledik seni gözbebeğimize,
Bağışla ey şefî’ kusurumuzu
Bin küsûr senelik emeğimize.
Suçumuz çoksa da sun’umuz yoktur,
Şımardık müjde-i sahabetinle.
Gönlümüz ganîdir, gözümüz toktur,
Doyarız bir lokma şefaatinle.
Nedense kimseler dinlemez, eyvâh!
O kadar sâf olan dileğimizi
Bir ümmî isen de Yâ Resûlallah,
Ancak sen okursun yüreğimizi.
Suları tükendi gülâbdanların,
Dinmedi gözümüz yaşı, merhamet.
Külleri soğudu buhurdanların,
Aşkınla bağrını yakmada millet.
Gelmemiş Türkçe’de Lebid, Hassân’ın,
Yok bizde ne Bürde, ne Muallaka.
Yolunda baş veren Âl-i Osman’ın,
Lâl ile yazdığı tarihten başka.
Ne kanlar akıttık hep senin için,
O ulu Kitâb’ın hakkıçün aziz…
Gücümüz erişsin ve erişmesin,
Uğrunda her zaman döğüşeceğiz.
Yapamaz Ertuğrul evlâdı sensiz,
Can verir, cânânı veremez Türkler.
Ebedi hadim’ül haremeyniniz,
Ölsek de Ravza’nı rûhumuz bekler….
duygulandım :(