Park Jimin (18) Lee Yiren (18) 🎵Black swan insturmental Küfür içerir Smut yok Tamamen kurgudur İdollerle alakası yoktur --------------------------------------- -"Ben senin teyzenim" "Teyzem mi? Bu telefon şakalarıda amma komikmiş" Telefonun ucundan cevap geldi -"Anlamıyorsun..." "Şaka için sizce de geç bi saat değil mi?" Söylediğime karşılık aniden bağırdı -"Anneni baban öldürdü!" "Ne?" Kadın derin bir nefes aldı -"Annen akciğer kanserinden ölmedi Yiren. O şerefsiz baban kendi elleriyle onu boğdu" "Hanımefendi! Saçmalamayın isterseniz. Ben kapatıyorum" -"BABAN ASLINDA KATİL DİYORUM SANA!" "Saçmalamayın lütfen! Babamın öyle birşey yapmasına imkan yok!" -"Annen hastayken baban sürekli iş için diyerek evden çıkıyordu hatırlarsan. Aslında para karşılığında adam öldürmeye gidiyordu! Annen onu takip ederek gerçeği öğrenince ne yapacağını bilemedi ve onu oracıkta boğdu! Sonrada kahrından intihar etti!" Ellerim titriyordu. Karnıma ağrılar saplanıyor,Terleyen ellerimin arasında telefonu tutmakta güçlük çekiyordum. Göz yaşlarıma bariyer olan kirpiklerim de vazifesini yerine getirememişti. " S-sen... YALAN SÖYLÜYORSUN " -" İnanmıyorsan yarın sabah nehrin yanına gel. Orada herşeyi teyzen olarak açıklayacağım." Kapanan telefonla yere oturdum. Hala üstümdeki şoku atamamıştım. Ne yani? Hayatımı adayıp güvendiğim adam annemin katili miydi? Teyzem olduğunu iddia eden kadına inanmak istemesemde, babamın intihar ettiğini bilmesi yeterince büyük bir kanıttı. Tırnaklarımı kafa derime geçiriyor, bir yandan da vuruyordum. Ömrümün hayal kırıklığıydı bu. İçimden hep geçiriyordum -Neden..? - ~Jimin'den Karşı odadan Yiren'in ağlama seslerini duymamla ayağa kalktım -"Aptalım ben! APTAL!" Ne olduğunuça anlam veremeyerek odaya koştum. Girdiğimde Yiren yerde oturmuş bir şekilde kafasına vurarak kendine tonlarca laf saydırıyordu. -"Nasıl inandım o adama!?" Yanına oturduğumda saçlarının arasından kanlar sızıyordu. "Yiren!" -"UZAK DUR BENDEN" Diyerek beni tüm gücüyle itti -"NASIL BÖYLE BİR ŞEYE KANARIM?HAYATIM BOYUNCA BİR YALANLA MI YAŞADIM BEN?!" Ağlaması şiddetlendi. Yanına doğru bir adım attığım an tekrar bağırdı -"SANA UZAK DUR DEDİM" Şuan panik atak geçiriyordu ve bana zarar vermek istemiyordu. Hemen büyük bir adımla Yiren'i kollarımın arasına aldım. "Yiren! Sakin ol! Buradayım güzelim..." Nefesinin yavaşça düzene girdiğini hissediyordum. Fakat ağlaması hala devam ediyordu. "Ne oldu? Anlat hadi..." - "Annem... Kanserden ölmemiş" "Ne demek istiyorsun?" -"Onu babam öldürmüş" "Ne? Kim söyledi?" -"Bir kadın. Teyzem olduğunu söylüyordu" "Ona inanmadığını söyle" -"İ-inandım. Çünkü herşeyi biliyordu" "Nasıl herşeyi" -"Babamın öldüğünü, annemin kanser olduğunu.... Ben bunlardan başkasına bahsetmedim. Bilmesi yeterince büyük bir kanıt." "Yinede hemen inanmamalısın" -"Yarın nehirde onla buluşacağım." "Saçmalama! Ya kötü biriyse? Gidemezsin" Hiçbirşey demeden yüzüme bakmaya devam etti. Yavaşça kalktı ve odadan çıkıp aşağı indi. Bende hızla kalkıp arkasından ilerledim. Sessizce mutfağa girdiğini görünce arkadan onu izlemeye başladım. Yiren bıçakların olduğu dolaba adımladı ve içerisinden en keskin olanı aldı. -"Belkide yaşamak benim en büyük cezamdı..." Bıçağı yavaşça bileğine değdirmesiyle hızla yanına koştum. "YİREN! NE YAPTIĞINI SANIYORSUN?" Elini tuttum ve bıçağı aldım "DELİRDİN Mİ SEN? SORUNLARINDAN BÖYLE KAÇAMAZSIN" -"Şu dünyada bir gram bile değeri olmayan biri için kendini paralıyorsun" "Benim için değerin var. Ben senin dünyan değil miyim?" -"Neden...?" "Ne?" -"Neden beni seviyorsun? Böylesine aptal! Böylesine gereksiz! BÖYLESİNE İŞE YARAMAZ BİRİNİ NEDEN SEVİYORSUN?" "Sen işe yaramaz değilsin benim için. Sen olmasan, ne yapardım bilemiyorum" Diyerek ona sarıldım. Ama en içten sarılmamdı bu. Belkide onu rahatlatacak tek şeydi. "Şimdi tüm bunları unut ve yat artık. Saat geç oldu" Kalkıp bir peçete aldım ve kafasındaki kurumuş kanları sildim. Daha sonra Yiren'i yavaşça kucağıma alıp odasına çıkardım. -"İyi geceler" Dedim ve odadan çıktım. (...) Yiren'den Sabah uyandığımda çok yorgun hissediyordum. Ama Jimin' e farkettirmeden çıkmam gerektiğini hatırlayınca kalkıp hazırlandım (...) Nehire geldiğimde orta yaşlı, bakımlı birinin orda olduğunu farkettim. Beni gördüğünde yanıma yürüdü. -"Yiren sen misin? " Evet? " -" Ben Eun Ae, annenin ablası. Benden hiç bahsetmedi değil mi? " " Ha, evet bahsetmedi" Böyle tuhaf bir durum karşısında afallamam normaldi -"Biz çocukken.... Aerum'la aramız çok iyiydi. Fakat onun evlenmesine karşı çıktığımda benle birdaha konuşmadı." "Neden karşı çıktınız ki?" -"O adamın iyi biri olmadığını biliyordum" Şaşırmıştım. Bana göre babam dünyanın en iyi insanıydı "Nası emin olabilirsiniz? O gayet iyi biri" -"Katil bakışı diye birşey vardır bilir misin?" "Sizin teyzem olduğunuza nasıl inanabilirim?" Bir kimlik ve birkaç fotoğraf çıkardı. Fotoğrafta anneme çok benzeyen bir kadın vardı. "Yoksa..." -"Evet, o annen" Gencecik duruyordu. Şimdi ise karşımdaki kadının gerçekten teyzem olduğuna emindim. Hızla yaklaşıp ona sarıldım. Bir akrabam çıkması beni oldukça sevindirmişti. -"Ah Yiren... İnsanlara ne çabuk güveniyorsun..." -------------------------------- ~The end
Yemin ediyorum ki hayatımda okuduğum en güzel hikayeydi. Yetişkin bir kişi olduğunda yazar olmanı çok isterim. Eminim ki daha ileri zamanlarda ünleneceksin sen, sana güveniyorum.
Park Jimin (18)
Lee Yiren (18)
🎵Black swan insturmental
Küfür içerir
Smut yok
Tamamen kurgudur
İdollerle alakası yoktur
---------------------------------------
-"Ben senin teyzenim"
"Teyzem mi? Bu telefon şakalarıda amma komikmiş"
Telefonun ucundan cevap geldi
-"Anlamıyorsun..."
"Şaka için sizce de geç bi saat değil mi?"
Söylediğime karşılık aniden bağırdı
-"Anneni baban öldürdü!"
"Ne?"
Kadın derin bir nefes aldı
-"Annen akciğer kanserinden ölmedi Yiren. O şerefsiz baban kendi elleriyle onu boğdu"
"Hanımefendi! Saçmalamayın isterseniz. Ben kapatıyorum"
-"BABAN ASLINDA KATİL DİYORUM SANA!"
"Saçmalamayın lütfen! Babamın öyle birşey yapmasına imkan yok!"
-"Annen hastayken baban sürekli iş için diyerek evden çıkıyordu hatırlarsan. Aslında para karşılığında adam öldürmeye gidiyordu! Annen onu takip ederek gerçeği öğrenince ne yapacağını bilemedi ve onu oracıkta boğdu! Sonrada kahrından intihar etti!"
Ellerim titriyordu. Karnıma ağrılar saplanıyor,Terleyen ellerimin arasında telefonu tutmakta güçlük çekiyordum. Göz yaşlarıma bariyer olan kirpiklerim de vazifesini yerine getirememişti.
" S-sen... YALAN SÖYLÜYORSUN "
-" İnanmıyorsan yarın sabah nehrin yanına gel. Orada herşeyi teyzen olarak açıklayacağım."
Kapanan telefonla yere oturdum. Hala üstümdeki şoku atamamıştım. Ne yani? Hayatımı adayıp güvendiğim adam annemin katili miydi? Teyzem olduğunu iddia eden kadına inanmak istemesemde, babamın intihar ettiğini bilmesi yeterince büyük bir kanıttı. Tırnaklarımı kafa derime geçiriyor, bir yandan da vuruyordum. Ömrümün hayal kırıklığıydı bu. İçimden hep geçiriyordum
-Neden..? -
~Jimin'den
Karşı odadan Yiren'in ağlama seslerini duymamla ayağa kalktım
-"Aptalım ben! APTAL!"
Ne olduğunuça anlam veremeyerek odaya koştum. Girdiğimde Yiren yerde oturmuş bir şekilde kafasına vurarak kendine tonlarca laf saydırıyordu.
-"Nasıl inandım o adama!?"
Yanına oturduğumda saçlarının arasından kanlar sızıyordu.
"Yiren!"
-"UZAK DUR BENDEN"
Diyerek beni tüm gücüyle itti
-"NASIL BÖYLE BİR ŞEYE KANARIM?HAYATIM BOYUNCA BİR YALANLA MI YAŞADIM BEN?!"
Ağlaması şiddetlendi. Yanına doğru bir adım attığım an tekrar bağırdı
-"SANA UZAK DUR DEDİM"
Şuan panik atak geçiriyordu ve bana zarar vermek istemiyordu. Hemen büyük bir adımla Yiren'i kollarımın arasına aldım.
"Yiren! Sakin ol! Buradayım güzelim..."
Nefesinin yavaşça düzene girdiğini hissediyordum. Fakat ağlaması hala devam ediyordu.
"Ne oldu? Anlat hadi..."
- "Annem... Kanserden ölmemiş"
"Ne demek istiyorsun?"
-"Onu babam öldürmüş"
"Ne? Kim söyledi?"
-"Bir kadın. Teyzem olduğunu söylüyordu"
"Ona inanmadığını söyle"
-"İ-inandım. Çünkü herşeyi biliyordu"
"Nasıl herşeyi"
-"Babamın öldüğünü, annemin kanser olduğunu.... Ben bunlardan başkasına bahsetmedim. Bilmesi yeterince büyük bir kanıt."
"Yinede hemen inanmamalısın"
-"Yarın nehirde onla buluşacağım."
"Saçmalama! Ya kötü biriyse? Gidemezsin"
Hiçbirşey demeden yüzüme bakmaya devam etti. Yavaşça kalktı ve odadan çıkıp aşağı indi. Bende hızla kalkıp arkasından ilerledim. Sessizce mutfağa girdiğini görünce arkadan onu izlemeye başladım.
Yiren bıçakların olduğu dolaba adımladı ve içerisinden en keskin olanı aldı.
-"Belkide yaşamak benim en büyük cezamdı..."
Bıçağı yavaşça bileğine değdirmesiyle hızla yanına koştum.
"YİREN! NE YAPTIĞINI SANIYORSUN?"
Elini tuttum ve bıçağı aldım
"DELİRDİN Mİ SEN? SORUNLARINDAN BÖYLE KAÇAMAZSIN"
-"Şu dünyada bir gram bile değeri olmayan biri için kendini paralıyorsun"
"Benim için değerin var. Ben senin dünyan değil miyim?"
-"Neden...?"
"Ne?"
-"Neden beni seviyorsun? Böylesine aptal! Böylesine gereksiz! BÖYLESİNE İŞE YARAMAZ BİRİNİ NEDEN SEVİYORSUN?"
"Sen işe yaramaz değilsin benim için. Sen olmasan, ne yapardım bilemiyorum"
Diyerek ona sarıldım. Ama en içten sarılmamdı bu. Belkide onu rahatlatacak tek şeydi.
"Şimdi tüm bunları unut ve yat artık. Saat geç oldu"
Kalkıp bir peçete aldım ve kafasındaki kurumuş kanları sildim. Daha sonra Yiren'i yavaşça kucağıma alıp odasına çıkardım.
-"İyi geceler"
Dedim ve odadan çıktım.
(...)
Yiren'den
Sabah uyandığımda çok yorgun hissediyordum. Ama Jimin' e farkettirmeden çıkmam gerektiğini hatırlayınca kalkıp hazırlandım
(...)
Nehire geldiğimde orta yaşlı, bakımlı birinin orda olduğunu farkettim. Beni gördüğünde yanıma yürüdü.
-"Yiren sen misin?
" Evet? "
-" Ben Eun Ae, annenin ablası. Benden hiç bahsetmedi değil mi? "
" Ha, evet bahsetmedi"
Böyle tuhaf bir durum karşısında afallamam normaldi
-"Biz çocukken.... Aerum'la aramız çok iyiydi. Fakat onun evlenmesine karşı çıktığımda benle birdaha konuşmadı."
"Neden karşı çıktınız ki?"
-"O adamın iyi biri olmadığını biliyordum"
Şaşırmıştım. Bana göre babam dünyanın en iyi insanıydı
"Nası emin olabilirsiniz? O gayet iyi biri"
-"Katil bakışı diye birşey vardır bilir misin?"
"Sizin teyzem olduğunuza nasıl inanabilirim?"
Bir kimlik ve birkaç fotoğraf çıkardı. Fotoğrafta anneme çok benzeyen bir kadın vardı.
"Yoksa..."
-"Evet, o annen"
Gencecik duruyordu. Şimdi ise karşımdaki kadının gerçekten teyzem olduğuna emindim. Hızla yaklaşıp ona sarıldım. Bir akrabam çıkması beni oldukça sevindirmişti.
-"Ah Yiren... İnsanlara ne çabuk güveniyorsun..."
--------------------------------
~The end
Nolur hatirlatt
Devamı var mı
Yaa kadının sahtekâr olduğunu biliyordum ya..
Yaaaa lütfen yeni bölüm bir an önce gelsinn lütfen🥺 filmin en heyecanlı yerinde elektrik kesilmiş gibi😅 çok güzel yazıyosun❤
Bu arada artık yeni abonenimm😊
@@Kitapaşığı-biri ❤❤
Yaaa orda bitirilir mii gel de yeni bölümü bekle şimdi
Yaaaaaa!!!!! meraktan çıldırıcam
Lütfeeeen devamı gelsiiiiin yoksa meraktan uyuyamam akşamm
Yemin ediyorum ki hayatımda okuduğum en güzel hikayeydi. Yetişkin bir kişi olduğunda yazar olmanı çok isterim. Eminim ki daha ileri zamanlarda ünleneceksin sen, sana güveniyorum.
❤❤
Bu seri tutmadı acaba devamını atmasam mı
@jenwlys04 ama tutmadııı
Eğer öyle bir şey olsun yarım kalırım
@@sevgiliavukat1001 bilmiyom galiba istek vardı onu yaparım
Atmassan 🔪🐥
En azından havada bırakma son bir bölüm at olayları bağla bir şekilde öyle bitir.Bunu okuyan insanlar var sonuçta.
KIZ ORDA BIRAKILIRE MU TÜM EKPİ YANIWDA HEPMİX ÇIGLIK ATTIKA
GERİZEKWLI NEHİW ÖYLEĞ BAĞIRDI Kİ SAĞIOP OLDUM
@@nehirbello_fan KIZIP İÇİNDEN CİNAWAR ÇIKTIĞ
@@nehirbello_fan KAÇ YIWLIK ABLAÖM HİÇ BU KADAE BAĞIRMADU AMK
@@nehirbello_fan BENDEW
@@nehirbello_avukat KDJKDJFOFHFOFHDODJR
Oooo ilkim galiba çok erken geldim 28 sn