Jak unikać Mary Sue?
HTML-код
- Опубликовано: 21 окт 2024
- ▲ PATRONITE - patronite.pl/k...
▲ FACEBOOK - / piersakrzysztof
▲ INSTAGRAM - / krzysiek_piersa
▲ MOJA STRONA - krzysztofpiersa...
▲ KURS "OD ZERA DO BESTSELLERA" - varsztatovnia....
▲ GRUPA MARZYCIELE - / 1666429616782457
Moje książki:
▲ ZŁOTA RYBKA W SZAMBIE www.empik.com/...
▲ KOSMICZNE BOBRY I ZEMSTA KSIĘŻYCOWEJ SZARAŃCZY: geniuscreation...
▲TRENER MARZEŃ lubimyczytac.pl...
▲KOMPUTEROWY ĆPUN 2.0 - www.empik.com/...
▲ LICEUM OGÓLNOMAGICZNE - krzysztof,p1269863667,ksiazka-p
madbooks.pl/li...
Wreszcie coś po polsku
Dzięki mordko
Kiedyś usłyszałam, że siłę bohatera nie poznajemy po tym, że pokonuje każdego jednym ciosem. Widzimy, że jest potężny, kiedy walka jest naprawdę wymagająca i przekracza swoje granice, kocham ten zabieg. Bardzo dobrze jest też to zrobione w Boku no hero academia, gdzie walki są na różnych poziomach i pokazuje to nam ile nauczyli się bohaterowie, a ile potrafią dzięki swoim zdolnością oraz ile jeszcze nauki przed nimi
Oj tak, plus ultra to niesamowite case study
Ciekawe jak to się ma do Saitama z One Punch Man? 🤔
piersa effect - wysoce artystyczny efekt szybkiego przejścia z kadru pełnego entuzjastycznych kolorów do monochromatycznych cieni i kształtów w celu zaakcentowania zmiany w charakterze wypowiedzi bohatera
Za 30 lat na łódzkiej filmówce będą wykłady o "piersa effect" xd
ja bym chciał odcinek o jak pisać wielkie starcia z dużym naciskiem na bitwy kosmiczne
I frytki do tego
Ja także
@@kochambapke6947 i pepsi
panie piersa bo ja chyba geniuszem jestem jak tak patrzę na swoją przyszłą twórczość dziękuję panu bo pan się na pewno do tego przyczynił w tej przyszłości
Krzychu, ja za chwilę nic nmie zrobię, bo mi się odpala automatycznie kolejny filmik i - o, fajny temat, to jeszcze ten jeden.
Dobra, do jutra!
Ja bym chętnie posłucha na temat konstruowania motywu przepowiedni i jak się na tym nie wyłożyć 😁
O, też mi się by przydało :)
Piękną czapka, adekwatnie do tematu odcinka :D
Pamiętam, kiedy gdzieś na początku gimnazjum po raz pierwszy usłyszałam o Mary Sue i bałam się, żeby moje postacie nimi nie były (spoiler: oczywiście były, jak to z postaciami gimnazjalistów bywa). Robiłam różne głupie teściki w internecie typu "czy twoja postać nie jest Mary Sue"... Ale dobrze, że przynajmniej byłam świadoma, że można taki błąd popełnić.
Wobec moich obecnych postaci- nie jestem pewna. Oczywiście, staram się je prowadzić jak najlepiej, ale brakuje mi możliwości stwierdzenia, czy mi to wychodzi.
Ja sobie poradziłam w fanfiku z moją postacią w ten sposób, ze na sama magię dałam ograniczenie. Magia ma swoją cenę. Przegniesz z używaniem, giniesz.
Nie za mocne?
@@kandarayun nie
Ale fajnie, teraz ten filmik, a za chwilę jeszcze pewnie wlecą pytania z Arkadym
Dokładnie
Hej
Nie wiem, czy już poruszałeś temat, ale interesuje mnie Twoja opinia, o fikcyjnych krajach/państwach, w strukturze prawdziwego świata. Mam pomysł zrobienia w książce prawdziwego kraju, z fikcyjnym miastem, coś jak np. Gotham w USA, tylko bardziej chciałbym się posunąć do tego, że używałbym prawdziwych miast, jak Warszawa, Berlin itp a dodałbym jakieś nieistniejące. Cała kwestia jest taka, gdzie takie miasto osadzić, bo np. jeżeli gdzieś na prawdziwej mapie, to mieszkańcy miasta, gdzie wepchnąłem swoje miasto mogą mieć pretensje. Nie wiem czy ten problem jest poważny, czy raczej z rodzaju tych "komicznych", ale naprawdę nurtuje mnie to pytanie.
A co z bohaterami które mają armor niezniszczalności? Chodzi mi o postacie które można podziurawić prętami A one podnoszą jak nigdy nic otrzepując się z pyłu.
Ja kiedyś spotkałam się z taką definicją Mery Sue, czy też jak było to w tedy nazwane "Suizmu", która głosiła, że jest to nie tyle cecha samej postaci, ale raczej narracji, która ją otoacza (co z resztą było ujęte w materiale w nieco innych słowach), przez co tak naprawdę dwie skrajne różne postaci tę cechę mogą posiadać. Zaś składają się na nią nie takie rzeczy jak wielka moc, talent czy uroda, ale ciągłe zapewnianie przez narrację o wyjątkowości postaci bez podania przyczy, "ślizganie się" bez konfekwencji po problemach, brak konsekwencji popełnianych błędów, wspomniane deus ex machiny, często też fakt, że postacie poboczne zdają się nie mieć życia po za głównym bohatem, zbyt łatwe zjednywanie sobie wszystkich dookoła, jawna nienawiść narratora do postaci wroga/rywala, a to wciąż tylko niektóre przykłady. A tak w ogóle, materiał fajnie to wyjaśnia, bo Mary Sue to niestety jest coś co niby zna większość, ale przez brak takiej encyklopedycznej definicji bardzo dużo osób używa tego terminu błędnie i na wyrost, także popularyzacja tej wiedzy zawsze na plus.
Ja mam problem w drugą stronę. Mam wrażenie, że moi bohaterowie są zbyt zwykli, może wręcz przez to nudni.
panie piersa bo ja nazwałem główną bohaterkę Mary Sue i czy to znaczy że jest Mary Sue wtedy?
Mary Sue Schrödingera
Szanuję Pana mocno za to co Pan robi oraz że dzieli się wiedzą na temat pisanie ALE czytałam "Liceum Ogólnomagiczne" i muszę przyznać, że Milena jako postać nie zapadła mi zbyt mocno w pamięć. Zapamiętałam jedynie to, że miała wątek miłosny i wyrzuty sumienia ze względu na pewną kwestię. Poza tym, biorąc pod uwagę to, co się wokół niej dzieje, wg mniej bliżej jej do w/w Mary Sue niż jakiejś wyróżniającej się bohaterki. Może to kwestia, że w książce duży nacisk położony jest jednak na SYSTEM edukacji, a losy bohaterów są tym, co pozwala go pokazać. Kiedyś spotkałam sie z określeniem, że Mary Sue, to po prostu do bólu przyjemna, nieskazitelna postać, nijaka wręcz. Pana opinia nieco rozszerzyła mi na to pogląd, choć czuję niedosyt, może ze względu na to, że zabrakło mi odwołań do postaci z książek. Wiem, że to może być szok, ale nie wszyscy oglądają anime ;) (chociaż Naruto, Bleach oraz Songo Ku oglądało się z zapartym tchem ;))
Ja bym chciał zobaczyć odcinek (chyba, że już jest) jak uniknąć zbytniej filmowości scen, albo jak zrobić tak, żeby nie dało się tego odczuć. Chodzi mi tu o takie rzeczy, że mamy w głowie ciekawą scenę, którą chcielibyśmy przelać na papier, ale z opisu nam wychodzi coś, jakbyśmy opisywali film :)
Myślę że najlepszym sposobem na uniknięcie mary su jest danie mu potężniejszego rywala który jest w stanie go pokonać
Bardzo wartościowe rady. Dobrze że dopiero zaczynam pisać i zmiany można wprowadzić dość łatwo. Dziękuję Panu za ten kanał. Jest dla mnie podstawą, jeśli chodzi o pisanie książki.
Ja mam pytanie ale z innej beczki...
Skąd brać Imiona dla bohaterów ?
Wiem że to może wydaje się głupie, ale w serialu animowanym " Avatar ", pierwszy Avatar nazywał się "One" co wskazywało że od niego się zaczeło.
I dla nas Polaków jest to okey ale dla dla Amerykanów to znaczy po prostu pierwszy. To troche jak z pseudonimami superbohaterów, które dobrze brzmia w innym języku np: Spiderman. Ale po polsku ktoś na prawde by krzyczał że uratuje nas człowiek pająk ?
Zakładając że ktoś tworzy po polsku książke, która dzieje się przykładowo w Japoni, i nadeje jej bohaterą imiona które wskazują na to jaką role będą pełnić. To dla osoby z tego kraju to imie brzmi specyficznie.
Przynajmniej ja tak myśle.
Myślę, że to zależy od autora i... W sumie tylko od autora. Osobiście uważam, że imiona postaci powinny być raczej randomowe, bo to bliższe życiu, ale jeśli ktoś woli koncepcyjne to jego wola i tylko od niego zależy jaka to będzie koncepcja. Że dla niektórych może brzmieć normalnie/dziwnie... Cóż zawsze tak będzie. No chyba, że stworzy się własny język i użyje go do tworzenia imion.
Btw: a czy Avatar One czasam nie pisze się jako Wan? To zmienia postać rzeczy
Może się czepiam, ale pierwszy avatar nazywał się Wan, co po mandaryńsku oznacza 10.000. Nie mniej zgadzam się z przedmówcą, że to zależy od autora
"Kuleje..." 🤣
ja bym obejrzał sobie przede wszystkim o planie ramowym akurat pracuję i nie wiem czy dobrze robię
Uwielbiam Perdagonowicza w liceum. Ale kojarzy mi się przez to imie z Arturem Perdragonem z Merlina.
mam pytanie czy seria sylwetki pisarzy będzie kontynuowana? na playliście widzę tylko 1 odcinek o JKR
Zwykli i szarzy bardzo obchodzą 😉
przykład dawaj :P
@@krzysiekpiersa6227 twórczość Jakuba Małeckiego.
@@tomeksocha3440 o to teraz Pan mnie zaskoczył! Kto tam jest totalnie Zwykłą i szarą postacią że zwykłym szarym życiem? :p
Panie Krzyśku, z mojej strony takie pytanie - czy ma Pan jakieś przykłady na Mary Sue w literaturze? Bo to sie zastanawiam, czy skoro nie padły, to znaczy, że redakcja to wyłapuje i nie puszczą, czy Pan po prostu nie chce wchodzić w krytykę konkretnych książek/filmów. Pozdrawiam
Pozdrawiam
Mnie zastanawia, co zrobić, żeby nie pisać kiczu. Niektóre opowieści są wzruszające, ale myślę, że jest bardzo cienka granica emocjonalności z kiczem. Zawsze się boję, że ją przekroczę.
Zastanawia mnie też, skąd się biorą rażące dziury fabularne w filmach, np. Disneya. Świetnym przykładem jest Encanto. Choćby to, że główna bohaterka nosi okulary, podczas gdy jej mama ma moc uzdrawiania. Podobnych dziur jest jeszcze parę. Jest to żałosne. Zastanawiam się czy twórcy nie przemyśleli fabuły czy co? Widziałam mniej więcej proces powstawania i wydawało się, że snuli nad nią tęgie rozkminy, a koniec końców stworzyli historię nie trzymającą się kupy. Czasem się boję, że i ja robię takie błędy, tylko tego nie widzę.
@@MistrzSeller To prawda. Jest to smutne. Nie rozumiem, po co wkładać masę pracy w projekty postaci, animację i muzykę, kiedy fabuła kuleje. Ale od koleżanki dowiedziałam się, że co ja się czepiam, przecież to nie ma znaczenia. Aha 😛
@@namaluj_mi_niebo no trochę się czepiasz xd. Tak myślę. Bo filmu jeszcze nie widziałam
@@kandarayun Nie, nie czepiam się. To, że ktoś inny nie wymaga niczego od fabuły i jest bezmyślnym odbiorcą nie znaczy, że jak ktoś czegoś wymaga, to nie ma racji i się "czepia" . To problem bezmyślności i głupoty kogoś, komu wystarczy prosta rozrywka, a nie tych, co wymagają. I denerwują mnie takie durne stwierdzenia w stylu "czepiasz się". Jeśli nie widziałaś filmu, to sorry, ale odczep się.
@@namaluj_mi_niebo a ja uważam, że takie gadanie, że ludzie, którzy nie czepiają się drobnych szczegółów, to znaczy niczego nie wymagają od fabuły, tylko chcą prostej rozrywki zajerza jaśnie panienstwem, albo jak kto woli snobizmem. Bo to tak brzmi, jakby uznawać ich za gorszych, bo oni się nie znają, oni mają taki plebejski gust, ale ja wiem lepiej! Ja się znam i ogólnie mój gust najlepszy. Bo ja się czepiam każdego szczegółu. Tylko czy to trochę nie psuje zabawy? Bo nie ma książki czy filmu bez błędu.
@@MistrzSeller raczej same się to ładują jak już.
Można też przegiąć w drugą stronę...
Przypomniał mi się One-punch man.
Ja staram się unikam Mary Sue, ale nie wiem, czy mi to wychodzi 🤔 na ten moment spośród moich bohaterów nie widzę kogoś, komu wszystko się udaje. Raczej każdy ma coś, co zawalił i z czego nie jest dumny, bo przede wszystkim moi bohaterowi są w większości osobami doświadczonymi już przez życie 🙂
Postawiłem na dziwny koncept, losy klonów, genetycznie zmodyfikowanych ludzi w świecie tysiąc lat po wielkiej światowej katastrofie. Staram się trzymać tego, że jednostki specjalne pod dowództwem Inferno 0 00 z technologią z przełomu XXI i XXII wieku mają przewagę nad koczowniczymi plemionami i żyjącymi w erze nowożytności Intalczykami, jednak główna frakcja przegrywa z powodu przewagi liczebnej tamtych ostatnich.
Stachu Jones jest naszym polskim Mary Sue. :D
Jemu wybaczamy :p
Mam takie pytanie niezwiązane z tematem - czy jeżeli w powieści wydanej w wydawnictwie A pojawia się jakaś postać, lokacja, rzecz itp. to autor może wydać w innym wydawnictwie powieść bądź jako np. komiks, gdzie pojawia się ta sama postać, lokacja, rzecz?
zależy czy ma umowę na książkę, czy na uniwersum, bo może doprowadzić do sytuacji w której wydawca pozwie drugiego wydawcę za plagiat na tym samym autorze :P
Czytałem ostatnio serię książek "Graj aby żyć" (z pobudek czysto masochistycznych) i teraz stawiam sobie pytanie czy główny bohater książek to nie Mary Sue... Bo niby mu się wszystko udaje (głównie przez przypadek) i na każdym kroku podkreśla jaki to on jest lepszy od innych, ale jednak nie jest to postać pozbawiona wad. Znaczy jednej wady. Jest w c*** irytujący na każdym kroku xD Czy to się też liczy? XD
może się liczyć.
Invincible
Czemu taka postać jest określana mianem akurat "mery sue"? Skąd to się wzięło.
Z tego co pamiętam to termin pochodzi od fanfika o Star Treku gdzie była postać o takim imieniu. Była po prostu doskonała, miała same sukcesy i wszyscy ją kochali. Ale podobno to był celowy zabieg, jako pastisz czy coś takiego.
A kiedy to Q&A z Arkadym?
nagrywamy w tym tygodniu
Nie do końca się zgadzam. Czasami lubię poczytać o kimś normalnym, a nie jakimś wybitnym specu.
Nie chodzi o samą charakterystykę co wydarzenia. Nawet w normalnym życiu musi się wydarzyć coś niezwykłego, niespotykanego - przynajmniej w skali bohatera
To moja postać ma wady i się zastanawiam czy aby nie za dużo xd
zależy :P
Klawe wideo.
Do dziesiątej minuty okej, później w ogóle jakiś kosmos z tą autoreklamą. Prawdziwe zamykanie klamrą. Panie Piersa, po obejrzeniu jakiegokolwiek Pana filmu można się dowiedzieć, że pisze pan LO... Ma Pan nas za debili? To już w pewnych momentach zakrawa o wciskanie nam książki do gardeł. Co za dużo to nie zdrowo.
Fajny odcinek, pewnie potrzebny, ale przepraszam bardzo, bo po 10 minucie zwalił pan sprawę koncertowo. I przydałaby się analiza mery sue (czy jest czy nie) na podstawie pana książki, a nie serialu. Może jakiś odcinek spoilerowy?
Ojej, promuję własną książkę pod własnym filmikiem na własnym kanale youtube. Jak mogłem się tego dopuścić...
@@krzysiekpiersa6227 @Krzysiek Piersa jasne, nie mówię, że ma pan tego nie robić ;) to pana kanał, ale, szczerze powiedziawszy, uszy mi więdną (z tego co wiem nie tylko mi) gdy słyszę wstawkę o LO w każdym pańskim filmie, w każdym podcaście, wszędzie. Dla mnie to już dawno przebiło próg zachęty, odbiło się od sufitu i spadło na sam dół pod tytuł "totalnie tym zniechęcony". To, niestety, odbija się na moim odbiorze pańskich filmów, gdzie, gdy widzę tylko tę reklamę to mam ochotę wyłączyć, a trzyma mnie przy ekranie tylko to, że lubię pana filmy i oglądam je od dawna. Np. ten film odebrałem (może taki był zamiar, może nie) jako obronę samej książki, gdy przy okazji mówi się o Mary Sue, gdy powinno się analizować postać z danej książki.
Reklama na własnym kanały kanale 👍
Rzucanie tej reklamy w każdy film jak nastolatka dopiero co skończony romans na każdej grupie wattpadowej 👎
Do tego, moim zdaniem, nie powinno się dopuścić, panie Piersa :).
@@bartosz157 każdy jeden youtuber zachęca do swoich treści w każdym jednym filmie.
A jak nie sięgnąłeś wcześniej po mojej książki to już i tak raczej nie sięgniesz. Cieszę się, że lubisz mnie i moje filmy tylko... lubieniem się nie najem
Dlatego twórcy monetyzuja swoją twórczość
@@krzysiekpiersa6227 już chyba wspominałem, ale się powtórzę, bo mam wrażenie, że poczuł się pan Piersa wielce urażony, że komuś nie spodobał się SPOSÓB reklamy i jej dawka w liczbie dużej. Jak on śmiał! Przecież to nie jego kanał na YT, on ogląda i '"tylko" lubi, a teraz ma czelność wyrazić własne zdanie!?. Skąd wniosek że "tylko"? (Proste, bo w końcu osoba, która rzuca słowa krytyki nie może mieć książek danego autora na półce, to zniszczyłoby wszechświat i wessało nas do Czernej dziury)
Nie mam nic do reklam twórczość na yt. Pańska tylko, o dziwo, uszami mi wychodzi. Nie będę walczył też z odwiecznym argumentem "lubieniem się nie najem" uznawanym za ostateczny miecz autora przeciwko "tylko lubiącym". Mój lajk i pozytywny komentarz też by panu cudów na kiju nie przyniósł.
@@bartosz157 a masz moje książki na półce, że tak się poruszyłeś tym komentem?
Z resztą serio, za dużo roboty kosztują mnie filmy, żebym jeszcze przejmował się, że komuś nie podoba się moja autopromocja. Nie chcesz nie oglądaj.
Czy masz prawo mieć swoje zdanie na temat mojej twórczości? Tak.
A ja mam prawo się tym nie przejmować
tylko Songo ku potrafił zniszczyć świat. Reszta to nieudolna banda kopistów - Ctrl+C xD
Ja Ukrainiec🇺🇦 Wybaczamy wam przeszlosci II wojne.Wy polakii wysylajcie swoje armie pieniadze bronic nas❗❗❗👎👎👎. 🇺🇦🇺🇦🇺🇦