ΣΥ ΜΟΥ ΧΑΡΑΞΕΣ ΠΟΡΕΙΑ Δυο φιλιά σου κι ένα χάδι ένα πικραμένο βράδυ μου ταράξαν της ψυχής μου τη γαλήνη. Παραδόθηκα σε σένα, δε λογάριασα κανένα κι είπα τώρα ό,τι θέλει ας γίνει. Συ μου χάραξες πορεία, εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία. Πώς την έπαθα δεν ξέρω, ξέρω μόνο ότι υποφέρω όλη νύχτα πάνω στο κρεβάτι, να ζητάω, για φαντάσου, τα παράνομα φιλιά σου και να μην μπορώ να κλείσω μάτι. Όμως σκέπτομαι για λίγο να καθίσω ή να φύγω, αφού ξέρω απ’ τους δυο μας τι θα μείνει. Να ποιο θα `ναι το φινάλε, πόνοι, δάκρυα και βάλε, μα θα μείνω κι ό,τι θέλει ας γίνει.
Καλοταξηδο δώσε και σώσε τέλειο
Με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά
τριγυρνάνε οι νταλίκες στην Αθήνα
Στα λιμάνια, στους σταθμούς, στην αγορά
ό,τι ψάχνεις στη ζωή να βρεις, ξεκίνα
Σ’ έχω δει πολλές φορές να τριγυρνάς
στο λαβύρινθο της πόλης σα χαμένος
Το σακάκι σου στον ώμο να κρατάς
και όλους όσους δε θυμούνται φορτωμένος
Σα σκηνές από ταινία προσεχώς
μοιάζεις μέσα στις στροφές αυτού του νόστου
Δυο γενιές χαμένες πίσω δυστυχώς
κι η Αθήνα μια μητρόπολη του νότου
ΣΥ ΜΟΥ ΧΑΡΑΞΕΣ ΠΟΡΕΙΑ
Δυο φιλιά σου κι ένα χάδι
ένα πικραμένο βράδυ
μου ταράξαν της ψυχής μου τη γαλήνη.
Παραδόθηκα σε σένα,
δε λογάριασα κανένα
κι είπα τώρα ό,τι θέλει ας γίνει.
Συ μου χάραξες πορεία,
εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία.
Πώς την έπαθα δεν ξέρω,
ξέρω μόνο ότι υποφέρω
όλη νύχτα πάνω στο κρεβάτι,
να ζητάω, για φαντάσου,
τα παράνομα φιλιά σου
και να μην μπορώ να κλείσω μάτι.
Όμως σκέπτομαι για λίγο
να καθίσω ή να φύγω,
αφού ξέρω απ’ τους δυο μας τι θα μείνει.
Να ποιο θα `ναι το φινάλε,
πόνοι, δάκρυα και βάλε,
μα θα μείνω κι ό,τι θέλει ας γίνει.