1:43 ถ้าพี่ท็อปชอบดูอะไรดราม่าเข้มๆเจ็บปวดจุกๆตรงท้องน้อย หลังจากดูจบ ผมขอเเนะนำอีกเรื่องครับ ชื่อเรื่องว่า “in this corner of the world “ เป็นอนิเมชั่นมูฟวี่ที่สร้างชื่อให้กับสตูดิโอ Mappa(ค่ายที่ทำมหาเวทย์ผนึกมาร) เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความโหดร้ายผลกระทบของระเบิดนิวเคลียร์ของประเทศญี่ปุ่นครับ เรื่องนี้การันตีความเศร้า หม่น จุก ปวดตับ ครับ ผมเห็นคนที่รีวิวเรื่องนี้พูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า in this corner of the world เป็นหนังดีที่ไม่ค่อยอยากเเนะนำ(เพราะมันดาร์กมาก) รวมถึงผมด้วย เเต่สำหรับพี่ท็อบ พี่น่าจะเกิดมาเพื่อเรื่องนี้😂
ถ้าพี่ท๊อปชอบเรื่องนี้ แนะนำ อนิเมะ Made in Abyss เลยค่ะ ภาพน่ารัก ขมปี๋ ดาร์ก ผจญภัย แฟนตาซี ละอีกเรื่อง ก็ In This Corner Of The World แค่วาดฝันให้โลกสวย ขมปี๋ สงครามโลก กับ ญี่ปุ่น เหมือนกัน สไตล์ภาพน่ารัก แต่ขมปี๋ ถ้าได้ดูสัญญะ ในเรื่อง ดี่ อยากให้ได้ดูละเอามาคุย ในไลฟ์เลยค่ะ
กำลังหาคนช่วยสรุป โชคดีเปิดมาเจอช่องนี้ครับ พึ่งได้ย้อนกลับไปดูจากที่เคยดูตอนเด็กๆ ป้าดูเหมือนไม่ได้อยากให้เด็กอยู่ด้วยตั้งแต่แรกแล้ว สงสัยว่าป้าจงใจจะโกงเงินและอาหารของเด็ก ให้กินแต่ข้าวต้ม หรือแค่แบ่งส่วนของเด็กไว้ต่างหากเลยมีให้กินแค่นั้น
ซึ่งตอนอยู่ด้วยเด็กก็ดูเหมือนจะอดอยาก อย่างตอนที่ไปเบิกเงินกลับมาทำกับข้าวที่บ้านป้า ตอนนั้นน้องก็บอกว่าหิว
ป้าตั้งใจทำให้เด็กอึดอัด เพื่อที่จะได้ออกไปอยู่แล้วรึป่าว
ส่วนตัวผมคิดว่าจงให้ออกไปอยู่แล้ว เลยไม่รู้ว่าถ้าเด็กทนจริงๆสุดท้ายจะทำยังไงกับเด็ก
หรือป้าแค่ปากร้ายใจดี ถ้าแบบนั้นป้าน่าจะคอยไปดูเด็กเป็นระยะๆ
มีหลายตอนที่รู้สึกว่าผู้ใหญ่ยุคนั้นเห็นแก่ตัว ไม่สนใจเด็ก รวมถึงหมอ
เปิดเรื่องมาก็มีเด็กขาดสารอาหารกำลังนอนใกล้ตายที่สถานี่รถไฟ นั้นก็บอกแล้วว่ายุคนั้นชีวิตเด็ไม่ได้สำคัญอะไร
โดยสรุปเป็นยุคสงคราม ผมว่ามันยากที่เด็กอายุเท่านั้นจะรอดได้ ไม่ได้บอกพี่ไม่ผิด แต่คิดว่ารอดยากครับ
จริงค่ะ ป้าเองน่าจะคิด สงครามขนาดนี้ ยังจะเห็นแก่ตัวกันอีกเฮ้อ
ปกติครับป้าเขามองว่าเป็นแค่เด็กกำพร้าไม่ใช่ครอบครัวจะโดนโกงก็ไม่แปลกเลยเพราะอาหารหายากมาก @@ปอนด์คุณจุ้น
คิดว่าป้าใจร้ายมากก เพราะมีฉากนึงที่ครอบครัวของป้าบอก ดุเด็กอีกแล้วหรออะไรประมาณนี้ ซึ่งก็อาจจะเพราะรับภาระมาเพิ่ม 2 คนอ่ะแหละ
สรุปง่ายๆ ครับ
เซ็ตตะมันเป็นแค่เด็ก แล้วก็เป็นลูกคุณหนูที่มีชีวิตสุขสบายไม่เคยลำบากมาก่อน เพราะมีพ่อเป็นถึงนายทหารที่ทรงเกียรติ
มันก็เลยอยู่ไม่เป็น มีความคิดแบบเด็กๆ ที่เล่นสนุกไปวันๆ
พออยู่มาวันนีง บ้านแตก แม่ก็ตาย มันก็เลยใช้ชีวิตแบบเด็กที่รอพ่อกลับมา ไปวันๆ ไม่คิดช่วยป้าทำงานบ้าน เพราะความเป็นลูกคุณหนูอยู่สบายมาก่อน
ถ้าดูแบบเข้าใจเหตุผล ก็จะไม่มีอะไรข้องใจกับเนื้อเรื่อง
อนิเมะเรื่องนี้ เป็นอนิเมะที่ชาตินี้ทั้งชาติ จะไม่ขอเปิดดูเด็ดขาด แค่เคยฟังสปอยก็ใจสลายมูฟออนไม่ได้ คือผมเป็นโรคซึมเศร้าอยู่แล้วด้วย😔 แค่เรื่องหัวใจอยู่ข้างตับอ่อน ผมยังหดหู่ดิ่งเอาออกไม่ได้เลย คือไม่ได้จริงๆ หนังหรืออนิเมะแนวๆนี้ ไอ้ตับอ่อนก็ไม่คิดว่าจะเศร้า เรียบร้อยเลย ❤️🩹😢
เรื่องพี่ชายแสนดี พาน้องสาวมาลำบากตุย น่ะหรอครับ555 แทนที่จะ แบ่งเบาภาระป้าเป็น ทหาร แล้วให้ป้าดูแล น้องสาวแทน หนังเด็กอวย เขาไปดูแล้วไม่เห็นมีอะไร5555
@@KEEHEEChanelแล้วแต่มุมมองครับ, ถ้ามองจากมุมเด็กคนนึงที่ยังไม่เข้าใจโลกที่ไม่อยากแยกจากน้องสาวก็อาจจะได้มุมมองอีกแบบ
หนังเรื่องนี้ ผมดูครั้งแรกแล้วไม่เข้าใจเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น เพราะเด็กมาก แต่เกิดความรู้สึกเศร้าขึ้นมาในจิตใจเลยครับ จากนั้นก็เป็นคนที่กลัวความสูญเสียไปเลยครับ เป็นอนิเมชั่นที่ไม่มีเรื่องไหนเศร้าได้เท่านี้แล้วละครับ ผมไม่ใช่คำว่าสำหรับผมเพราะผมเชื่อว่าไม่มีเรื่องไหนชนะได้ด้วย
@@Zack-r5e มีแต่เด็กน้อยที่อิน
@@KEEHEEChanel จากที่อ่านมาที่คุณไปไล่ตอบเม้นความรู้สึกของคนอื่น ผมว่ามันแปลกมากนะครับที่คุณจะเรียกคนอื่นเด็ก ทั้งนิสัยชอบเอาชนะ ความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ที่ออกมาผ่านคำพูด มันรู้สึกไม่รู้จักโตยังไงไม่รู้ครับ
1. คุณดูจะโฟกัสกับ การกระทำทำมากกว่าความรู้สึก ในออนิเมชั่นเรื่องนี้ ผมว่ามันอาจปกติ แต่ที่คุณด่าว่า มันคือเด็กนะครับ ไม่รู้สึกแปลกบ้างหรอครับ การที่เด็กมีต้นกะ เหตุผล มันเกิดจากการเลี้ยงดูที่มีคุณภาพ ผมว่าการทำให้เด็กมีความคิดแบบนี้ควรมองผู้เลี้ยงดูเป็นอย่างแรกครับ เพราะผมดูในเรื่องครอบครัวที่ตัวเอกอยู่ ไม่มีความพร้อมในการเลี้ยงเลย (ซึ่ง) มันสมเหตุสมผลที่จะเกิดเหตุการในเรื่องขึ้นครับ ทั้งภาวะสงคราม ที่มีความตึงเครียดสูง เศรษฐกิจที่มีก็บุญแล้วในตอนนั้น เป็นต้นเหตุชั้นดี ที่จะมีผลต่อเด็กและผู้ใหญ่ในตอนนั้น ผมเลยคิดว่า พระเอกไม่ได้ผิดขนาดนั้นครับ สิ่งที่ผมเห็นคือ ความผิดที่ทำให้เกิดโศกนาฏกรรมครั้งนี้ คือ ครอบครัวที่ไม่พร้อม ซึ่งครอบครัวที่ไม่พร้อม เกิดจากสงคราม ผมเลยมองว่าที่หนังจะซื่อนออกมา คือสงครามไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นครับ และตรงกันข้าม มันแย่มากๆ และเหตุการณ์นี้ เป็นแค่หนึ่งในเหตุการณ์ที่เกิดผลของสงคราม และเนื้อเรื่องของเรื่องนี้มันใช้คำว่า(พิษสงคราม)ได้ถูกต้องที่สุด เพราะยิ่งเรื่องดำเนิดไปมากเท่าไหร่ เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ถ้าสงครามมันยังไม่จบ มันก็จะเป็นพิษที่ค่อยๆฆ่าทุกอย่าง อย่างช้า และจบลงด้วยโศกนาฏกรรมอย่างเช่นเรื่องนี้ครับ
2.การตายของพี่น้อง ทำไมถึงไม่กลับไปหาป้า ทำไมถึงไม่แม้แต่จะขอความช่วยเหลือ ในภาวะจิตใจที่ ยังไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ไม่รู้จักการทำใจ หรือ เตรียมใจ ความรู้สึกของเด็ก พ่อกับแม่ จะกลับมาเสมอ ไม่เคยหายไปไหน ความคิดที่ว่า พรุ่งนี้ก็ได้เจอแล้ว และเชื่อสุดใจในความคิดนั้น จนถึงวัยที่รู้จักกับการจากลา และครั้งแรกก็เกิดขึ้น การตายของคนที่ตัวเองรอที่จะได้เจอ (พ่อ) คนในครอบครัวที่ต้องการมากที่สุด ทำให้ในหัวมันสบสนไปหมด ควรทำอย่างไรต่อไปมันคือการไม่เข้าใจการสูญเสียครับ หรือจะบอกว่าความเสียใจไงคือความเข้าใจการสูญเสีย ความเข้าใจความสูญเสียที่แท้จริงคือการปกป้องและรักษาสิ่งที่มีอยู่ครับ และผมเชื่อว่าถ้ารู้เร็วกว่านี้ความคิดของตัวเอกพี่ชายมันจะสร้างความคิดที่ถูกต้องออกมา แต่ตอนนี้เหตุการณ์นี้เวลานี้ กว่าจะถึงวันนั้น เด็กชายที่ไม่รู้แม้หน้าที่ พี่ที่ดี กลับเข้าใจความสูญเสียที่เกิดขึ้นในครั้งสอง และคนนั้นคือน้องสาวของตัวเอง ทุกอย่างมันสายไปมาก เด็กที่เป็นพี่ชายไม่มีทางที่จะพร้อมรับความรู้สึก พอที่จะยอมรับความจริงได้ ไม่มีแม้หน้า ที่จะมีชีวิตต่อไป ความรู้สึกผิดในสิ่งที่ทำอย่างไร้ความหมายแทมยังพาน้องตัวเองที่เป็นครอบครัวที่แท้จริง คนสุดท้ายมาตาย ทั้งๆที่ น้องสาวไม่ควรมาเกี่ยวข้องกับการกระทำของตัวเองด้วยซ้ำ ชีวิตเด็กน้อยที่จะดำเนินไปได้อีกไกล กลับสิ้นสุดลง ดวยความโง่ ไม่รู้จักคิด ของพี่ชายของตนเอง จิตใจของพี่ชายพัง ตั้งแต่การเข้าใจโลกครั้งแรก ไม่มีทั้งคนคอยชี้นำ ช่วยเหลือ และสิ่งที่ทำให้เรื่องทั้งหมดจบลง คือการไม่มีทางที่พี่ชายแย่ๆจะให้อภัยตัวเอง
3.ผมข้อถามหน่อยครับ เด็กน้อยสำหรับคุณ คือคนที่รู้สึกเศร้ากับเรื่องนี้ แล้วฝังใจจนอธิบายเป็นคำพูดได้ มันทำให้คุณหนักหัวมากหรอครับ หรือมันทำให้คุณดูเท่มากใช่มั้ยครับเห็นต่าง ทั้งๆที่ แม่งแต่ละคำเหมือนให้ดูพร้อมดูหนังโป๊ชักว่าวไปด้วยหรอครับ พูดออกมาอายมั้ยครับ เด็กน้อยยังมีหัวคิดพิมพ์ออกมายาวเยียดพร้อมความรู้สึก แล้วมีไอ่คนที่ไหนไม่รู้บอกว่าความคิดเด็กน้อย มึงแก่ใกล้ตายแล้วหรือยังไงวะ ความคิดคนบนโลกเป็นเด็สำหลับมองอะ แก่หมอยล่วงแล้วแต่สมองมึงเท่านิ้วตีนหมาหรือยังไง ตันกะไม่ได้เลยนะครับ ทั้งที่ไม่ทำความเข้าใจของเรื่อง ไม่รู้แม้จะความรู้สึกผิดของตัวละครในเรื่องและรับไม่ได้ที่สุดคือถ่มถุยความคิดผิดๆของเด็ก ไม่อยากนึกสภาพตอนอสุจิมึง โตมาให้มึงเลี้ยงเลยวะลุง
(สุดท้ายนี้ คุณจะอ่านจบหรือไม่ ผมคงไม่สนครับ ผมจะไม่ตอบอะไรอีกแล้วจะทำอะไรสบายใจได้ครับไม่มีผมอยู่ทะเลาะด้วยหลอกครับ เพราะว่าผมให้ค่าคุณเกินไปด้วยซ้ำ🥱)
*ถ้าอยากเข้าใจถึงเด็กในวัยเดียวกันกับน้องสาวพี่ชายที่ชีวิตได้รับผลกระทบจากสงครามโลกครั้งที่2 =ดูค่ะ
*ถ้าอยากเห็นความสัมพันธ์ที่ซื่อใสบริสุทธิ์ของพี่น้อง = ดูค่ะ
*ถ้าอยากปลดปล่อยด้วยการร้องไห้หนักๆลึกๆกับอะไรสักอย่าง อยากถูกถาโถมด้วยน้ำตา = ดูค่ะ
ส่วนตัวไม่เคยเบลมเซ็ตตะค่ะ (ดูสามสี่รอบแล้ว) คือ เราเป็นเซ็ตตะเราก็อาจจะทำแบบเดียวกัน และมันก็ไม่สามารถแน่ใจได้เลยค่ะว่าชีวิตในความจำกัดรวมถึงปัญหาต่างๆ ในภาวะสงคราม ( ความขัดแย้งระหว่างป้าและเซตตะ) พวกเขาจะได้รับการดูแลที่ดีที่สุดจากป้าหรือไม่ ? หรือพวกเขาจะมีความสำคัญน้อยกว่าตัวครอบครัวของป้าเองก็อาจจะมีแนวโน้มเป็นไปได้สูง ในความรู้สึกส่วนตัวของเรามันเหมือนเป็น "ความรับผิดชอบ" ของพี่คนโตที่ "พยายาม" หาที่ๆ ดีที่สุดให้ตัวเองและน้องอยู่ (เด็กในวัยนั้นก็คิดได้แค่นั้นจริงๆ) เราถึงไม่เคยเบลมเซตตะเลยแม้ตอนที่ดูหนแรกนั้นเราจะอยู่ในวัยทำงานแล้วก็ตาม
**คนเป็นซึมเศร้าถามว่าต้องไม่ดูอนิเมชั่นเรื่องนี้เป็นคำตอบสุดท้ายอย่างเดียวไหม? ต้องบอกว่าไม่ค่ะ คุณต้องประเมินตัวเองก่อน หากประเด็นเกี่ยวกับสงครามหรือความสัมพันธ์ของพี่น้องทำให้คุณดิ่ง ก็ยังไม่เหมาะสมที่จะดูค่ะ
เห็นด้วยมากๆครับ บางคนตั้งแง่จะด่าพี่ชายอย่างเดียวเลย ทั้งที่คุณต้องเข้าใจ ว่าตัวละครมันเป็นเด็กมันคิดได้แค่นี้แหละ และยิ่งคนที่ขาดพ่อขาดแม่ เหมือนคำโบราณว่าไว้ ขาดพ่อเหมือนถ่อหัก ขาดแม่เหมือนแพแตก มันทุกข์และสับสนมาก ใครอยู่ในสภาวะนี้ ไม่ประสบพบกับตัว ไม่เข้าใจหรอก
1:43 ถ้าพี่ท็อปชอบดูอะไรดราม่าเข้มๆเจ็บปวดจุกๆตรงท้องน้อย หลังจากดูจบ ผมขอเเนะนำอีกเรื่องครับ ชื่อเรื่องว่า “in this corner of the world “ เป็นอนิเมชั่นมูฟวี่ที่สร้างชื่อให้กับสตูดิโอ Mappa(ค่ายที่ทำมหาเวทย์ผนึกมาร) เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความโหดร้ายผลกระทบของระเบิดนิวเคลียร์ของประเทศญี่ปุ่นครับ เรื่องนี้การันตีความเศร้า หม่น จุก ปวดตับ ครับ ผมเห็นคนที่รีวิวเรื่องนี้พูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า in this corner of the world เป็นหนังดีที่ไม่ค่อยอยากเเนะนำ(เพราะมันดาร์กมาก) รวมถึงผมด้วย เเต่สำหรับพี่ท็อบ พี่น่าจะเกิดมาเพื่อเรื่องนี้😂
เรารู้สึกกับเรื่องนี้มากกว่าสุสานหิ่งห้อย เพลงชวนฝันแต่ฟังแล้วใจหาย ลายเส้นนุ่มฟูแต่นำเสนอนรกบนดิน
ส่วนตัวมองว่า สุสานหิ่งห้อย ดิ่งกว่าครับ
เป็นเรื่องที่ดูได้ครั้งเดียวจริงๆ ไม่สามารถทนดูอีกรอบได้ / อยากให้ทำคอนเท้นประวัติฝั่งอนิเมะมากขึ้น ในฐานะคนที่เคยทำงานอนิเมเตอร์สายฉากประกอบมาก่อน บอกเลยว่าการทำงานสายงานนี้ถ้าไม่ใจรักจริงๆ ไม่สามารถทนทำอยู่ได้จริงๆ ครับ ขอบคุณมากสำหรับคอนเท้นแบบนี้ครับ
ดูครั้งแรกนึกว่าการ์ตูน น่ารัก ใสๆ ดูจบผมดิ่งมาก เป็นการ์ตูนเรื่องเดียวที่ทำให้ผมร้องไห้หนักมาก ดูได้ครั้งเดียวจริงๆ เล่าเรื่องเหมือนให้เราดูวิญญาณของคนที่ตายไปแล้วย้อนอดีตให้เราดูว่า เขาเจออะไรมาก่อนตาย เด็ก2คนที่เจอซะตากรรมโหดร้าย ที่ไม่สามารถผ่านมันไปได้ บทสรุปมันทั้งขมทั้งเศร้า
1 ควรแบ่งเบาภาระป้าไปเป็นทหาร แล้วให้ป้าดูแลน้องสาวแทน
2 อีโก้เยอะ คิดว่าเก่งพาน้องสาวมาลำบากใช้ชีวิตกันเอง2คน
3 ไปไม่รอดสุดท้ายน้องสาวเป็นโรคขาดสารอาหารตุย
เรื่องมันก็มีแค่นี้แหละครับ ผมดูแล้วเฉยๆ😅
@@KEEHEEChanel ปกติครับ ดูแล้วสนุก อินหรือไม่อิน มันก็แล้วแต่คนนะ
ถ้าคิดในอีกมุม เรามองว่าป้าเองก็มีส่วนที่ทำไม่ถูก หลานที่เป็นลูกทหารยศสูง ถูกประคบประหงมมา อยู่ๆพ่อแม่ตาย ต้องไปใช้ชีวิตกับญาติก็ทำให้เกิดความเครียดสูง แล้วป้าไม่เคยค่อยๆสอนเด็ก 2 คน ทำแค่สั่ง ดุด่า ตำหนิ แล้วจะมีฉากที่นั่งทานข้าวพร้อมกัน เหมือนป้าจะทำโทษไม่ให้กินกับข้าวรึเปล่าไม่แน่ใจ นั่นหมายความว่า อยู่ต่อไปก็อาจจะขาดสารอาหารเหมือนเดิมก็ได้นะคะ แต่เรารู้สึกว่าเด็กหนีไปเพราะรู้สึกถูกคุกคาม ไม่ปลอดภัย เพราะอยู่กับพ่อแม่ไม่เคยถูกปฏิบัติแบบนี้ด้วย ส่วนที่ไม่กลับไป เพราะเลือกจะอยู่ในที่ๆมีความสุข และไม่กล้ากลับไปเพราะรู้ว่าตัวเองทำผิดมากกว่า ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ
@@tnhothead7868 พี่ชายควรไปเป็น ทหารเพื่อแบ่งเบา ภาระป้าครับ แต่อีโก้อยากไปใช้ ชีวิตกันเอง2คน
@@KEEHEEChanelน้องเขาพึ่ง 14 ในเรื่อง ชีวิตจริง 10 ขวบ ถือปืนยังไงก่อน จะไปสมัครงงาน โรงงานโดนเผา รร.ก็โดนเผาเหมือนกัน
@@KEEHEEChanelถ้าตายน้องจะอยู่กับใครครับ
@@natthaphonsarat7385จริงครับถ้าตายน้องจะอยู่กับใคร
@@RobertFoster-tq4vd ป้าไงครับ ญาติพี่น้องก็มี???
เหมือนเขาแฝง ข้อความบางอย่างไว้บาดลึกมาก ไม่ใช่เรื่องสงคราม แต่เป็นเรื่องของ มนุษย์ผู้ใหญ่ในสังคมที่มีจิตใจไร้เมตตา
คนแรก) ป้าของ เซตะและเซ็ทสึโกะ
รับลูกของน้องสาวมาเลี้ยงหวังเอาข้าวของ ถ้าจำตอนต้นๆได้เซตะไปคุ้ยได้บ๊วยดองมาทั้งโหล ได้กินชิ้นเดียว ที่เหลือป้าเอาไปกินเองกับครอบครัวหมด(?) เอากิโมโนราคาแพงของแม่สองผืนไปขาย แล้วสิ่งที่ให้ตอบแทนมาคือ ข้าว1โหลแก้ว ประมาณ 1.5-2 กิโลกรัมได้ (ทั้งที่กิโมโนราคาแพงมาก แถมยังสองผืน) พอหมดประโยชน์ก็ปากร้ายกดดัน (ขนาดลูกสาวพูดเลยว่า เพราะแม่ตัวเองไปพูดแย่ๆใส่สองพี่น้องนั่นแหละ) ที่ตลกที่สุดคือ ชีวิตของผัวเมียป้า มันปรกติ ใช่ มันปรกติ ลูกสาวป้ายังคงแต่งตัวสะอาดๆไปโรงเรียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น (ในท้ายเรื่องเราจะเห็น สาวๆแต่งตัวกระโปรงฟูๆหลากสีสวยๆ เที่ยวเล่นมีความสุข) แล้วป้าเองก็พูดทวงบุญคุณว่า ฉันน่ะลำบากขนาดไหนเอาเด็กกำพร้าสองคนมาเลี้ยง แบ่งส่วนอาหารให้น้อยกว่าลูกตัวเอง ให้กินข้าวต้มเพราะประหยัดแล้วจำกัดให้เหลือแค่2มื้อ
จนกระทั่งเซตะและเซ็ทสึโกะทนไม่ไหว
คนที่สอง ) เจ้าของสวนฟาร์ม
เจ้าของโมโหที่เซตะขโมยหัวมันลูกเล็ก พอจับตัวได้ เซตะขอโทษและบอกว่า อยากได้ของกินไปให้น้องสาว เจ้าของสวนคิดว่าโกหก ไล่กวดไล่อัดตามไปซัดต่อที่โพรงที่พักของสองพี่น้อง แต่แทนที่เห็นเด็กสาวผอมแห้งแล้วจะฉุกใจคิดว่า ไอ้หนุ่มนี่มันมีน้องสาวจริงๆนี่หว่า สภาพมอมแมมทั้งคู่ด้วย แต่เขาไม่สนใจ กระทืบซ้ำจนเซตะเจ็บน่วมทั่วร่างแล้วหิ้วไปให้ตำรวจ แถมยังอยากจะให้ตำรวจจับเซตะเข้าคุกเหมือนเป็นสถานการณ์บ้านเมืองปกติ
คนที่สาม) หมอที่ไม่ได้สนใจใยดีอะไรกับ สองพี่น้องขนาดนั้นเพราะสภาพมอมแมมมาหาหมอ คงไม่มีเงินจ่ายสภาพเหมือนเด็กกำพร้า ก็เลยวินิจฉัยโรคแบบขอไปทีตามสมัยนิยมยุคนั้นว่าขาดสารอาหาร (ถ้ายังจำได้ เซ็ทสึกิมีผื่นคันที่แผ่นหลังตั้งแต่ตอนก่อน จะเริ่มไม่มีอะไรกินดังนั้นไม่น่าใช่การขาดสารอาหารแต่น่าจะเป็นโรคติดเชื้อทางผิวหนังหรือโรคภูมิคุ้มกันสักอย่าง) แล้วก็ไม่เสนอทางแก้ไข บอกแค่ว่า ไปหาสารอาหารกินซะ แล้วก็เรียกลูกค้าคนอื่นเข้ามาต่อแบบไม่สนหัวเซตะ
คนที่สี่ ) ตาแก่ที่เซตะมาถาม มาปรึกษาว่าควรทำไงดี ตอบส่งๆไปอย่างไม่สนใจ กลับไปคืนดีกับป้าเอ็งก็แล้วกัน ข้าไม่ว่าง ไม่สะดวกหรอก (ตัดจบ)
คนที่ดีกว่าสี่คนข้างบน คือ ตำรวจแก่ที่เห็นว่า เซตะโดนทำร้ายร่างกายมาเลยปรามๆให้เจ้าของสวน(คนที่สอง)พอดีกว่า
คือ ทั้งเรื่องไม่มีใครสักคนยื่นมือเข้ามาแสดงความเห็นอกเห็นใจพี่น้องคู่นี้ ทั้งที่เหมือนทุกคนก็ลืมไปแล้วว่า พ่อเซตะเป็นทหารเรือเสียสละที่ไปรับใช้ชาติ สวัสดิการอะไรก็ไม่มี ปล่อยลอยแพ ปล่อยให้เร่ร่อน แล้วก็นำไปสู่จุดจบอย่างที่เห็นตั้งแต่ต้นเรื่อง
เคยดูสมัยม.ปลาย ช่อง GDH สมัยก่อนอ่ะ กดไปเจอโดยบังเอิญเลยนั่งดู พอดูจบนิ่งเลย ไม่ร้องนะแต่นิ่ง แล้วก็ติดในใจไป 3 วันเต็มๆ ทุกวันนี้จะกลับไปดูอีกยังไม่กล้าเลย กลัวฝังใจไปอีกนาน
ขนาดนั้นเชียวหรอครับ ผมดูแล้วไม่เห็นเป็นอะไร แค่รู้สึก ความโ-ง-่ ของพี่ชายนิดหน่อย ไม่เก่งแต่อีโก้ พาน้องสาวมาลำบาก ตุย😅
@@KEEHEEChanel ดูตอนเด็กๆ มั้งคะ ถ้าดูตอนโตคงไม่คิดอะไร ส่วนตัวเป็นคนอินมากกก อ่ายหนังสือนี่ติดในใจยิ่งกว่าดูหนังอีกค่ะ เป็นสิบๆ ปีไม่ลืมเลย 😅
@@iwanna8980 มาดูที่ห้องผมมั้ยครับ
อาการเดียวกันเลยค่ะ
เคยดู เพราะ ต้องเรียนเกี่ยวกับWWII เศร้ามากๆ สงสารน้องสาวสุดๆ
สวัสดีคับ เป็นคนกัมพูชาคับ เป็นคนไม่ชอบอนิเมชั่นสไตล์ญี่ปุ่น เลยลองเปิดใจดูอนิเมชั่นเรื่องนี้ พอได้ดูเท่านั้นแหละ เป็นอนิเมชั่นแรกเลยที่ทำให้ผมร้องไห้ ( ไม่คิดว่าตัวเองร้องไห้ให้อนิชั่นสไตล์ญี่ปุ่น ) และรักอนิเมชั่นนี้มาก
เรื่องนี้เคยดูครั้งเดียวช่วงที่บ้าดูการ์ตูนจิบลิ มันไม่ได้เศร้าหรือซึ้ง แต่ได้ความรู้สึกน่าสมเพชเวทนามากกว่า น้องตายก็เพราะความหยิ่งของพี่มันนั่นแหละ
งานของคุณทาคาฮาตะมีดีอีกเรื่องคือ Only Yesterday นอกนั้นการ์ตูนจิบลิที่ดังๆส่วนใหญ่เป็นงานของคุณมิยาซากิ
Kaguyahime Monogatari งานภาพสุดยอดมากๆครับ เนื้อเรื่องก็เป็นเรื่องตามตำนานอยู่แล้ว
ถ้าพี่ท๊อปชอบเรื่องนี้ แนะนำ อนิเมะ Made in Abyss เลยค่ะ ภาพน่ารัก ขมปี๋ ดาร์ก ผจญภัย แฟนตาซี
ละอีกเรื่อง ก็ In This Corner Of The World แค่วาดฝันให้โลกสวย ขมปี๋ สงครามโลก กับ ญี่ปุ่น เหมือนกัน สไตล์ภาพน่ารัก แต่ขมปี๋ ถ้าได้ดูสัญญะ ในเรื่อง ดี่
อยากให้ได้ดูละเอามาคุย ในไลฟ์เลยค่ะ
เย้ เจอคนดูอบิสเหมือนกันแล้ววววววว😭
ฉากกล่องลูกอมคือหดหู่ไม่ไหวมากๆ เป็นหนังที่ชอบมากๆแต่ทนดูได้แค่ 2 รอบจริงๆ ไม่ไหว
ทุกวันนี้เห็นกล่องลูกอมรสผลไม้ยี่ห้อนั้น ก็มีแต่ความหดหู่ ทั้งๆ ที่เคยเป็นลูกอมที่ชอบมากๆ ตอนเด็ก
@@Karen.C.1950 เด็กน้อยเอ่ยเด็กน้อย
@@KEEHEEChanelต่างคนต่างความคิดครับ เขาทำมาเพื่อความบันเทิง คุณจะไปไล่ตอบว่าเม้นคนอื่นทำไมครับ
คือหนังมันดิ่งมาก จนไม่คิดว่ามันดัดแปลงมาจากเรื่องจริง พอหนังจบ เราคิดมาตลอดว่าพี่ชายจะมีชีวิตต่อยังไงวะ มันไม่เหลืออะไรแล้ว😢 จิตเข้มแข็งมากกก
ผมมองว่ามันเป็น มุม ที่ เข้าใจได้ทั้ง2 ฝ่ายเลยนะ ป้า ก็เหมือนจะ โกง เด็กนะ เอาผ้าของแม่ไปขายได้ ข้าวมา กลับเอามา แบ่ง จิ๊ดนึง ให้ เด็ก2คน และอวยลูกตัวเอง ว่าทำตัวมีประโยชน์กว่า ทำเพื่อนประเทศชาติ ซึ่ง เด็ก มันก็คือเด็ก จริงๆ มันจะนั่งกินนอนกินไปวันๆ มันก็ถูก สงครามแบบนี้จะทำอะไรได้ ละวันๆ จะไปเรียนก็เรียนไม่ได้ เพราะ รร ก็ไหม้ไปแล้ว ในมุม ป้า ผมก็เข้าใจ ในความเห็นแก่ตัว ของ ผู้ใหญ่ในช่วงสงคราม ที่ โห ครอบครัวตัวเองยังเอาไม่รอด ยังเลี้ยงเด็กกำพร้าอีก2 คนอีก ก็ใจ มากๆ แล้วนะที่ให้ที่อยู่ บ้านด้วย แต่เวลา ไฟจะไหม้บ้าน มึงก็หนีไปหลุมหลบภัย ไม่ช่วยกันดับไฟที่ซุกหัวนอน พวกมึงเลย แต่สุดท้าย มันก็ วนมาอย่างที่ รีวิวเลย สภาวะสงครามอย่างงี้ ถ้า ยอมโดนกดขี่แล้วตามเกมส์ป้าซักหน่อย อย่่างน้อย ก็อาจจะตายช้ากว่านี้ หรือ รอด ได้ เพราะมันกำลังจะจบสงครามละ ตอนก่อนจะแยกย้าย เหมือนป้าก็แอบ ยั้งใจ เหมือนอยากห้ามด้วยนะ ผมรู้สึกโดยส่วนตัว ว่าเป็นงั้น แต่ แน่นอน มันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า ตัวถ่วงชีวิตกำลังจะออกจากบ้านไป ก็ควรปล่อย
ผมว่าขาดสารอาหารเหมือนเดิมครับ น้ำเข้าต้มกับข้าวเป็นแค่พลังงานระยะสั้นไม่มีใขมันไม่มีโปรตีนและแคลเซียมอาจตายไวกว่าเดิมด้วยผมเชื่อว่าถ้าพี่ชายย้ายมาอยู่กันสองคนแต่แรกและวางแผนใช้เงินดีๆ อาจจะรอดไปได้ซักนิดแต่ถ้ามองในโลกความเป็นจริงต่อให้จัดการดีแค่ไหนน้องก็ตายอยู่ดีมันเป็นไปไม่ได้เลยที่น้องจะรอดเพราะคนส่วนใหญ่มองจุดจบแค่ สถานีรถไฟ น้องยังอยู่ในวัยซนอยู่ตอนดูไม่รู้ว่าใครรู้สึกเหมือนกันไหมตอนดูเด็กร้องไห้แล้วเอาแต่ใจผมไม่รู้สึกรำคาญเลยแต่กับรู้สึกว่าเข้าใจ
เราดูแค่ครั้งเดียวค่ะ ตอนนั้นมันรู้สึกสะเทือนใจมาก สภาพแวดล้อมในเรื่องมันใจร้ายมากโหดร้ายไปหมด เขาทำดีเกินไป จริงเกินไปจนไม่กล้ากลับไปดูอีกเลย
คลิปนี้ดีนะ ข้อมูลบางอย่างในคลิป ผมไม่เคยรู้มาก่อน การวิเคราะห์ก็ลึก เข้าไปถึงเนื้อในแทบถึงกระดูกเลย (เปรียบเปลย) ดีมากครับ
ดูเรื่องนี้เมื่อ 20ปีที่แล้ว สมัยยุคร้านเช่าหนังบูม โดนค่ายนี้ตกจากโตโตโร่ก่อนก้อเลยไล่ดูเก็บงานค่ายนี้ พอดูเรื่องไปสักเกือบกลางเรื่อง…เอ้ มันยังไง เมื่อไหร่ความสดใสจะมา ดูไปจนจบคือ ตะลึงงึงงัง กระอักกระอ่วน ยังไม่ร้องไห้นะ พอผ่านไปสัก 2-3ชั่วโมง น้ำตากุไหล จิตใจสับสนมาก ตอนนั้นเปนวัยรุ่นอายุ14 จากเปนคนพูดน้อยอยุ่แล้ว กุจมดิ่งไปอีก2-3วัน อึนๆซึมๆไปเรย ถามว่าเรื่องนี้ทุกคนควรดูไหม?ตอบเลยว่า ควรดู!แต่…แค่ครั้งเดียวในชีวิตพอ!55 คนป่วยซึมเศร้า+ผู้ป่วยทางอารมณ์ไม่ควรดู เห้อ จิบลิ คิดถูกแล้วที่ทำทางนี้ออกมาแค่เรื่องเดียว แค่เรื่องเดียวก้อหักล้างความสดในเรื่องอื่นแทบหมดสิ้น55
มีโอกาสได้ดูแค่ครั้งเดียวและจะไม่เปิดดูมันอีกเลยค่ะ ด้วยความที่เราเป็นโรคซึมเศร้าด้วยหลังดูจบคือแพนนิคมาก ร้องไห้ไปเปนเดือนๆซึมมากๆเลยค่ะ สงสารน้องสาวมากๆที่น้องยังเล็กและต้องมาจากไปเพราะพี่ชายที่ก็ยังเด็กอีก ฉากที่น้องนำก้อนหินแล้วเห็นเปนข้าวปั้นยังจำได้เลยนึกทึกครั้งก็น้ำตาไหลทุกทีเลยค่ะ ดิ่งมากๆเลย 😭
ชอบอ่ะ อยากให้หนอนหนังรีวิวการ์ตูนเรื่องอื่นของสตูดิโอจิบลิด้วย รอ
นะคะ❤
ผมเข้าใจตัวพี่ชายนะ คือคนมันไม่อยากเป็นทหารอะ โรงเรียนก็ไปไม่ได้คิดว่าถูกถล่มหรือไม่ก็เป็นศูนย์อพยพหลบภัยไปแล้ว ถ้าให้ไปเรียนที่ใหม่ก็ไม่รู้ว่าจะเข้าเขาได้ไหม มีน้องต้องดูแลอีก แล้วใครจะดูแลนอกจากตัวเขา คุณป้าเหรอ ก็ไม่แน่ใจว่าจะดูแลได้ดีหรือเปล่าเพราะเคยทำน้องร้องไห้ตอนเอาชุดไปขายทั้งที่เป็นของต่างหน้าแม่ไม่กี่อย่างที่เหลือ
แต่ขณะเดียวกัน ผมก็เข้าข้างเขาอย่างเดียวก็ไม่ได้ มันช่วงสงครามอะ อะไรที่แลกข้าวได้ก็ต้องทำ
เอาจริงเรางงตอนจบที่พี่ชายถอนเงินมาซื้อะไรให้น้องกินเลยคิดว่าเเล้วทำไมไม่ถอนเงินมาซื้อของกินที่จำเป็นตั้งเเต่เเรก
@@rx1win_24 ส่วนตัวผมมองว่าถ้าในความคิดของเด็กเขาคงคิดว่าธนาคารปลอดภัยที่สุดในการเก็บเงินหรือ เขาแค่อยากถอนทีละน้อย
ชอบ content นี้ครับ ทำต่อเลย (เอาไว้รีวิวหนังดีแบบเจาะลึกหน่อย ส่วนหนังเหี้ยจับใจที่ทำอยู่ก็ดีอยู่แล้วครับ😂)
แต่อยากแนะนำให้แบ่ง part ของการ Intro เนื้อหา แล้วก็ขมวดปมสรุปให้ชัดเจนครับ มันจะทำให้ content เป็นระบบ ตามง่ายขึ้น
ปล. ใครอยากดูไม่ต้องไปกลัวครับ ผมดูไม่ต่ำกว่าสามรอบ เพื่อทำความเข้าใจกับมันเมื่อมุมมองเราเปลี่ยนไป หรือโตขึ้น ทุกครั้งมันก็สอน และให้อะไรเราได้เสมอ ถ้าเราเข้าใจมัน เราไม่จำเป็นต้องกลัวที่จะไปดิ่งอะไรครับ
มีเหตุผล และชอบเม้นนี้ที่สุดค่ะ
@@pimwt8048 ครับ
อยากให้พี่ลองไปดูงานจิบลิเรื่อวอื่นด้วยนะคะ หลายเรื่องดีมากๆเลย ส่วนตัวชอบ the wind rises กับ Porco rosso❤❤
ตอนนั้นจำได้ว่าดูจบแล้วไม่ได้ร้องไห้ ทั้งเรื่องคืนไม่ได้ร้องไห้เลย แต่มันดิ่งไปหลายวันเลย จนกลัวหนังจิบลิไปช่วงนึง ไม่กล้าดู เหมือนโดนผู้ใหญ่หลอกให้ดูอ่ะ555555
เรื่องนี้ครั้งเดียวก็เกินพอครับ
นี่แค่ครอบครัวเดียวนะคิดดูในสงครามมีอีกกี่ร้อยกี่พันครอบครัวที่ต้องประศบอะไรแบบนี่สงครามในสมัยเด็กผมคิดว่าเท้เเต่พอดูเรื้องนี่ผมมองสงครามไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปไม่แน้ใน ยูเครน กับ ตะวันออกกลางก็อาจมีเด็กต้องเจออะไรแบบนี้อยู่ก็ได้
โหไม่นึกว่าหนอนหนังจะดูวววว หนึ่งในไม่กี่เรื่องที่ดูรอบเดียวจริงๆแต่จำได้ทุกเอเลเม้น ตอนนั้นที่ดูแค่รอบเดียวยังแบ่งดูตั้งสามรอบกว่าจะจบ หนักอยู่ๆ;-;
จริง ขนาดดูไปนานแล้ว แค่เลื่อนเจอชื่อเรื่องก็ซึมเลย
เหมือนกันเลยครับ เป็นเรื่องที่คงไม่มีวันลืม (อารมณ์หดหู่) ไปจนตายครับ
@@Karen.C.1950 เด็กน้อยหรอครับ??
อีกเรื่องที่แนะนำครับ Barefoot Gen เป็นเรื่องเล่าของสงครามญี่ปุ่นเหมือนกัน
สะเทือนใจคนละแบบกับสุสานหิ่งห้อย ผมดูไม่จบ มันหดหู่เกินไป หาคนไทยสรุปให้อยู่ครับ😢
เรื่องนั้นแรงไปครับ ฉากระเบิดลงคือไม่ไหวจริง
ดูได้รอบเดียวเท่านั้นล่ะเรื่องนี้ ถ้าดูผ่านๆ ก็ต้องรีบผ่านเลย เพราะรู้เรื่องแล้่วและมัน เฮ้อ สตูดิโอนี้ตอนแรกคิดว่าจะแฟนตาซีสักหน่อยแต่... คือท้ายที่สุดแล้วมันดีมากจริงๆ
สตูดิโอ จิบลิ ลึกและแน่นอนจริงๆ กับรางวัลออสก้าถึง2เรื่อง
เรื่องนี้ดูแล้วหน่วงไปสามสี่วันเลยค่ะ ร้องแบบไม่ได้ฟูมฟายมาก แต่มันมีเอฟเฟคความดิ่งพอสมควร
ผมมีโอกาสได้ดูอีกครั้งตอนมีลูก อยากบอกตรงๆเลยว่า น้ำตาไหลพรากๆๆ น้ำมูกนี่ไหล อารมณ์ร่วมกับหนัง ทัชที่ใจเกินร้อยจริงๆ
จบแบบโหดร้ายต่อใจมาก
วิเคราะห์ดีครับ ฟังเพลิน+อินไปด้วยเลย
หาดูแบบออฟฟิเซียวได้ที่ไหนอ่ะบอกที อยากดูมาก
เป็นการ์ตูนเรื่องเดียวที่ชอบมาก แต่ยังไงก็จะไม่ดูอีกเป็นครั้งที่สอง ดูจบรอบแรกเมื่อสิบกว่าปีที่แล้วจิตตกไปเป็นอาทิตย์ ขนาดแค่เห็นรูปบนเฟซยังเศร้าทุกครั้ง โคตรจะฝังใจ
ตอนผมดูจบ ผมไม่ร้องไห้นะ แต่มาเล่าสปอยให้เมียกับลูกฟัง ร้องไห้เลย
เป็นเรื่องที่ทำให้ผมร้องไห้หนัดมากและจิตตกอยู่นานเลยหลังดูจบ
นั้นสินะ... "หากความเศร้าทุกข์ทรมาน.นั้น..มันสวยสุดและงดงาม" มันก็คุ้มค่าแล้ว
โหย จิตตกไปสามสี่วันเลยคับ
ผมเคยเขียนถึง Godzilla Minus One ว่า บรรยากาศล่มจมของญี่ปุ่นในหนังก็อดซิลล่า ยังทำได้ไม่ถึงเรื่องนี้ สุสานหิ่งห้อย ถือเป็นความสำเร็จอีกครั้งของผม ที่ทำให้หนอนท๊อปได้สัมผัสความสุดยอดระดับตำนาน ที่ไม่ว่าจะมีหนังออกมาอีกกี่เรื่องก็ตามแต่ ที่พูดถึงภาวะสงคราม เรื่องนี้ก็ยังเป็นที่สุดไปจวบจนวงการภาพยนต์จะยังอยู่
เป็นอนิเมะที่ดูครั้งเดียวจริงๆค่ะ ไม่เปิดดูอีกเลย ไม่ไหวจริงๆ 😢 เนื้องเรื่องมันยังจำติดตา
ยิ่งอายุมากขึ้นจะยิ่งดิ่งกับมันมากขึ้นสำหรับหนังเรื่องนี้ ดูกี่รอบก็หดหู่
ยินดีต้อนรับสู่ สุสานหิ่งห้อย ค่ะพี่ท็อป เมะน้ำดีที่ทำให้เรามีน้ำตา 😂
น้องสาวมาตายในวันที่สงครามจบลง ตัดภาพสะท้อน บ้านตรงข้ามบึงน้ำ ที่เหล่าลูกสาวคนรวยหลับมาบ้านด้วยความสุข แต่อีกมุมกับมีบรรยากาศเศร้า ๆ
ชอบคอนเท้นช่องนี้มากครับ ถึงยังไม่เคยดูหนังมาก่อน ก็ไม่รู้สึกว่าโดนสปอยเลยครับ ขอบคุณพี่ท็อปมากๆครับ 😊😊😊
เรื่องนี้ดูแล้วซึมจริงๆ แต่ขณะเดียวกันก็ยังหงุดหงิดกับการตัดสินใจออกจากบ้านป้าของพี่ชายด้วย เพราะเป็นการตัดสินใจที่ส่งผลให้น้องสาวและตัวเองมีจุดจบแบบนั้น ถ้าพี่ชายไม่ตัดสินใจออกจากบ้าน พี่น้องคู่นี้อาจมีจุดจบที่ดีกว่านี้ก็ได้😢
เราดูแล้วหงุดหงิดอย่างเดียวเลย 5555555 จะว่าพี่ชายเป็นเด็กก็ไม่ได้ เพราะน้องที่เด็กกว่ายังคิดได้ว่าควรไปขอโทษป้า ควรทำอะไร ขนาดบังเอิญไปเจอลุง แล้วลุงเหมือนจะง้อให้กลับมา นางยังวิ่งหนีเลย พี่ชายถือทิธิมากเกินไปจนพากันไปตาย
ดูครั้งเดียวแล้วไม่ดูอีกเลยค่ะ จิตใจบอบช้ำมาก 🥲🥲🥲
อย่กให้ Review animation เด็กชายกับนกกระสา ครับ
แค่หน้าปกสำหรับผมก็ร้องไห้แล้ว แค่เรื่องเดียวที่ผมดูแค่รอบเดียว และผมจะไม่ดูเรื่องนี้อีกต่อไป ขอบคุณที่ตอกย้ำความเจ็บปวดให้กับผม
ผมไม่เคยลืมเรื่องนี้เลยจริงๆ ตอนนั้นอยู่ม.3 โดนครูวางยาด้วยการเปิดการตูนเรื่องนี้ไห้ดูเล่นเอา ผมเอ๋อไปพักนึงเลย จนถึงตอนนี้ก็ไม่กล้ากลับไปดูอีกเลย
นี่คืออนิเมชั่นที่ส่งผลถึง อารมณ์/ ความรู้สึก ของผมเป็นอันดับ1 มาตลอด รักพี่/ น้องคู่นี้จริงๆครับ 😢
ป้าไม่ใช่คนไม่ดีแต่สภาวะสงครามทุกคนลำบากปากกัดตีนถีบกันหมด หนังมันเอามาจากชีวิตในช่วงสงคราม ทุกคนสูญเสียไม่ได้โรแมนติคไซส์ใดใด ดูตอนเข้าไทยใหม่ๆ กะดูตอนแก่คนละความรู้สึกเลย
ถ้าชอบแนวดิ่งๆของ Ghibli. แนะนำ
The. Wind Rises กับ The. Tales of the. Princess Kaguya
เราเป็นคนไม่กี่คนที่ไม่ร้องไม่ซึม ทั้งๆที่ถ้ามาแนวดราม่าส่วนใหญ่จะร้องแท้ๆ มีแค่เรื่องนี้ที่สามารถดูวนเล่นได้😂 อาจเป็นเพราะเนื้อเรื่องตัวเอกเป็นเด็กที่ไม่รู้สถานการณ์(เพราะเคยอยู่สบาย) เลยดูสมเหตุสมผลที่จบแบบนั้น //ตอนดูครั้งแรกหลังจากฉากพี่เสียน้องไป นี่หวังให้พี่ชายมีชีวิตรอดนะ แบบไปเป็นคนรับใช้ทำงานบ้านคุณหนูที่อยู่ตรงข้ามถ้ำงี้ แต่ดั้นลืมไปว่าเริ่มแรกมันก็สปอยอนาคตว่าพี่ชายจบที่ตุยที่สถานีไปแล้วนี่นา! 😂🤣
อีกหนึ่งนัยยะนึงที่ผมมองเห็นได้จากหนังเรื่องนี้คือ ผมมองว่าตัว ผกก เองอาจจะตั้งใจเปรียบเทียบน้องสาวเป็นเหมือนหิ่งห้อย ที่ชีวิตดูสดใสมีชีวิตชีวามีความสุขตั้งแต่ต้นเรื่อง แต่ตอนจบแสงไฟอันสวยงามนั้นก็ค่อยๆมอดดับลงอย่างช้าๆ ราวกับว่าทุกอย่างกำลังกลับสู่ความเงียบสงบ และจบลงที่สุสานของหิ่งห้อยตัวน้อยที่เคยส่องแสงเรืองรองในวันที่ฟ้าสดใส😢
เอาจริงผมกลับไม่ได้รู้สึกเศร้าเหมือนกับที่หลายๆ คนอาจจะดำดิ่งกับเรื่องไปเลย แต่ผมรู้สึกสงสารน้องสาวมากกว่า และแอบโมโหไอหนุ่มอีโก้ล้นเหลือที่ยอมหักจนกระทั่งน้องสาวตนเองเป็นโรคขาดสารอาหารจนตาย ยอมรับนะว่าป้าแกก็ปากร้ายจริง แต่ลึกๆ ป้าแกก็คงหวังดีกับไอหนุ่มอีโก้นั่นแหละ แทนที่น้องสาวจะได้รับสารอาหารเพียงพอ และได้รักการรักษาอย่างถูกต้อง หรือถ้าจากหนีจากบัานป้า ไปทำงานหรือรับใช้ชาติ ก็มีรายได้ตอบแทนน่ะ
ก็เพราะน้องสาวนี่แหละที่ทำไห้ผมร้องไห้เป็นบ้าเป็นบอไปเลย. สำหรับผมคือมันเศร้านะพอเห็นน้องสนุกผมก็ร้องไห้ผมเห็นน้องที่ไรผมร้องไห้ทุกทึ
ผมลองไปย้อนดู ที่น้องตายไม่น่าใช่ขาดสารอาหารอย่างเดียวด้วย สาเหตุหลักที่ป่วยเลย น้องกินดินนะครับฉากที่น้องตายแล้วอ่ะมีย้อนให้ดูตอนน้องอยู่คนเดียว ที่น้องเอาดินมาเสียบไม้ แล้วก่อนที่จะตายที่น้องเห็นภาพหลอนเห็นก้อนหินเป็นข้าว ผมว่าน้องกินก้อนหินจนอิ่มแล้วแน่ๆ กินทั้งดิน หิน ลูกแก้ว กินเลือดตัวเองด้วยซ้ำ อันนี้สยองจริง แล้วเรื่องป้า ผมย้อนดูเพ่งดูละ ป้ากับลุงตายนะครับฉากที่เซตะ กำลังขโมยของ เครื่องบินทิ้งระเบิดอัดหลุมหลบภัย ที่ป้ากับลุงหลบอยู่ตายยกหลุมครับ
ตอนนั้นสะเทือนใจนะ ตอนนี้ เจอพฤติกรรมของพี่ชายแล้วทำให้ความอื่นๆ หายไปหมด ยอมหักไม่ยอมงอ ก็หักไป
ขอบใจเธอที่เคยรักฉัน ที่เคยร่วมทางกันมา ต้องขอบใจที่ทำให้รู้ว่า ไม่ต้องรอ เจ็บยังไงต้องทนรับไหว ให้เราจบแค่นี้พอ
อนิเมะเรื่องนี้ทำอะไรเราไม่ได้เลย ไม่เศร้า ไม่หดหู่ มีแต่ความหงุดหงิด ดูจบก็เฉยๆ อยู่ที่มุมมองคนและภูมิหลังความคิดจริงๆแหละ ถ้าเป็นคนไม่ชอบเด็กเป็นทุนเดิมแบบเราคงอินยาก ไม่ใช่เราคนเดียวนะคะ หลายคนเลย อยู่ที่คนจริงๆ 555555 แต่ในส่วนที่อ้างอิงจากเรื่องจริง ก็สะเทือนใจนะคะ
ถ้าคุณหงุดหงิด ก็แปลว่าคุณตีความถูกต้องเลย ผกก.มิยาซากิเคยสัมฯว่า เขาแปลกใจมากว่าทำไมคนเห็นใจพี่ชาย สงสารพี่ชาย เขาต้องการแสดงความผิดพลาดของพี่ชายแย่ๆที่ทำให้น้องต้องตาย ตามที่หนอนหนังวิเคราะห์นั้นแหละ
อยากให้หนอนหนัง ได้ลองดู perfect blue จังค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดีแต่ดูครั้งเดียวพอเพราะตอนดูครั้งแรกคือ ผมซึมไป 2-3 วันแล้วตอนนี้ที่เจอเรื่องนี้ยังคิดหนักเลยว่าจะกลับไปดูอีกไหม ทั้งเซตตะที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้น้องตายเพราะจากความอีโก้และทิทธิของเด็กๆแต่อันนี้ผมเข้าใจเพราะเซตตะมีพ่อที่เป็นทหารที่เด็กผู้ชายส่วนใหญ่จะมองพ่อที่เป็นทหารเขาเก่งไม่มีวันตายและเป็นเหมือนฮีโร่เลยจะรองให้พ่อกลับมาในหลุม อันนี้ผมเข้าใจเพราะในวัยเด็กทุกคนมองพ่อเป็นคนที่สุดยอดและอยากเป็นแบบพ่อและเพราะจาก ตรงนี้แหละที่เขาเอามาขยี้ว่าเรื่อของพ่อจมแล้วเป็นเวลาเดียวกันที่เซตตะพึ่งมาคิดได้แต่ก็สายไปเพราะน้องของเขาก็จากไปแล้ว
อยากจะบอกว่าสุสานหิ่งห้อยเป็นการ์ตูนที่ดีควรดูแต่ไม่เหมาะกับคนที่เป็นโรคซึมเศร้าและไม่แนะนำให้ดูรอบสองถ้าใจไม่แข็งพอ
ตอนแรก ก็ใจจะขาด พอมีลูกชายคนโต 7ขวบ ลูกสาว 1ขวบ เหมือนมาก ร้องไห้เหมือนหมา คิดว่าถ้าลูกไม่มีเรา จะเป็นแบบนี้ไม๊ 😢โอ้ย สงครามันโหดร้าย
ดัดแปลงมาจากชีวิตจริงของนักเขียน บางทีนักเขียนอยากจะให้ตัวเองในเรื่องตาย
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมไม่คิดจะดูซ้ำเลย ครั้งเดียวก็เกินพอ เพราะเนื้อหามันดาร์คมาก ปวดใจมากจริงๆ
สุดจริงครับเรื่องนี้...สงครามไม่เคยละเว้นใครจริงๆไม่ว่าฝ่ายไหนจะแพ้ชนะประชาชนคือผู้รับผลกระทบอย่างแท้จริง...เศร้า😢😢😢
ใครดูหนอนหนังจบแล้วอยากรู้เรื่อง Ghibli เพิ่มเติม แนะนำไปช่อง รับทรายรายการ ศิลปละ ประวัติศาสตร์ Ghibli ต่อได้เลยยาวๆ อีกเกือบ 2 ชม.เต็มๆ สนุกมากครับ
เป็นการ์ตูน ที่ดูแล้วซึมไปหลายวันเลย😢 ดูทีเดียวพอเลยคับ ทำใจดูซ้ำไม่ได้จริงๆ
เป็นหนังที่ดีมาก เป็นรายการที่ดีมาก ครับ พี่ท็อป❤
เรื่องนี้ขอดูแค่จบเดียวพอ เพราะแ_่งโคตรหดหู่!!!
ตลอดทั้งเรื่องคือGUด่าไอพี่ชายบ่อยมาก คือ_ึงจะโง่ไปไหน!!!
แต่ก็เข้าใจหละนะว่าเด็กก็คือเด็ก ในสถานการณ์แบบนั้นความคิดความอ่านมันก็ได้เท่านี้จริงๆ!!!🥺😥😭
ดูครั้งแรกตอนอยู่มหาลัยครับ จำได้ตอนนั้นที่จุฬาจัดนิทรรศการการ์ตูนญี่ปุ่น เลยไปดู
ฉากตอนเผาน้องนี่เป็นฉากในการ์ตูนไม่กี่เรือ่งที่ทำให้ผมร้องได้ได้แบบจริงจังเลย (ในห้องตอนฉายนั้นร้องไห้กันทุกคน พอหนังจบเปิดไฟมานี่คือตาแดงกันทุกคน 55)
เรื่องนี้มันดีมาก แต่ดูรอบเดียวแล้วไม่อยากดูซ้ำลย เพราะมันเศร้าและหดหู่มาก ๆ จริง ๆ
อยากให้หนอนหนังลองดู pompoko ด้วยเหมือนกันค่ะ
ทำเป็นเล่น น้ำตาซึมอยู่นะ
สำหรับผม ต่อให้อยู่กับป้าก็ไม่ได้สารอาหารอยู่ดี กินแต่ข้าวต้มที่ไม่มีข้าวมีแต่น้ำ เด็กขนาดนั้นทนไม่ไหวหลอกโดนทุกวัน เซ็ทสึโกะยังไม่อยากอยู่เลย ถึงมันจะดูว่าเป็นทิดฐิก็ตาม แต่อยู่กันเองมีความสุขมากกว่า เด็กอย่างคนเป็นพี่ที่ทำทุกอย่างเพื่อให้น้องมีความสุขสำหรับผมเป็นพี่ชายที่ประทับใจมากๆครับ
หนังดี ดีสุด ดีข้ามกาลเวลา
เป็นอนิเมะที่ master piece มากๆ แต่ไม่กล้าดูรอบสอง จำได้ดูครั้งแรกเล่นเอาหดหู่ไปหลายวันเลย
จำได้ขึ้นใจ ดูจบแล้วร้องไห้สะอื้นจน ดูรอบเดียวพอ ไม่ไหว😢😢
ครั้งเดียวพอ ดูอีกครั้งต้องกดปิด ทำใจไม่ไหวจริงๆ
เด็ก ม.1 ที่ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้จะให้เขาตัดสินใจได้ดีแค่ไหนกัน ที่พาน้องย้ายไปอยู่ในหลุมหลบภัยหลักๆคงคิดว่าพ่อจะกลับมาแหละมั้ง
ถ้าพี่ท็อปเป็นคนชอบอนิเมะหรือหนังที่ทำร้ายเราหนักๆ ผมแนะนํา อนิเมะเรื่อง To Your Eternity ครับดูใน Netflix เนื่อเรื่องแปลก ดราม่าหนักมากๆ ขนาดผมจิตแข็งมากๆ ยังเสียนํ้าตาเลยครับ อยากให้พี่ท็อปลองสัมผัส🤌🏻
หดหู่สุดๆ ละ เก่าแต่ดี
ดูซ้ำไป3รอบ รอบแรกร้องไห้หนักมาก รอบ2กับ3 เริ่มดูไปด่าไอ้เซตะไป
ชอบสุดละเรื่องนี้แต่เศร้าไม่ไหว
เรื่องนี้เศร้าขนาดว่า แม่ผมไม่ได้ดูที่ขอให้ผมสปอยให้ฟัง ผมเล่าเสร็จแม่ร้องไห้ 😅 คือไม่ต้องดูภาพหรือเสียง แค่เนื้อเรื่องมันก็หนักจนผมเองไม่กล้าดูซ้ำบ่อยๆครับ เศร้าสุดๆ
ผมดูเรื่องนี้มาเกือบ 20 ปี จนป่านนี้...ผมยังไม่กล้าดูซ้ำอีกเลย
หัวอกพี่ชายที่ต้องดูแลน้องสาวเด็ก ทั้งที่ตัวเองก็เป็นแค่เด็ก หัวอกของเด็กที่ครอบครัวสมบูรณ์พูนสุข แต่ต้องมาล่มสลาย เพราะสงคราม และตายอย่างไร้ค่าเหมือนสุนัขขี้เรื้อนข้างถนน
พี่ครับผมมีแนะนำ ไม่รู้เจ็บเท่าไหม แต่ผมเจ็บแน่ๆ ถ้าพี่ชอบเจ็บแนะนำ all about lily chou chou ครับ ไม่รู้พี่เคยดูไหม แต่อยากให้พี่พูดถึง
👍🏻👍🏻👍🏻
ดูแล้วหงุดหงิดความจองหอง
สายดาร์ค อยากแนะนำพี่ท็อปอีก 2 เรื่อง ใน Netflix , Devil Man crybaby กับ Japanese Sinks ครับ ของดีมากๆ
เคยดู 2-3 ครั้ง , ครั้งแรกบ่อน้ำตาแตกขั้นสุด
ซื้อ DVD มาดู ดูจนจบ คือดีมากนะ แต่ในอีกทางคือ หดหู่ เศร้า และมันก็ไม่ใช่แค่นิดหน่อย แต่มันคือหดหู่และเศร้าแบบที่สุด คือทำให้ความรู้สึก negative ไปเกือบ 2 อาทิตย์ ติดค้างอยู่ในอารมณ์เลย ทุกวันนี้ไม่กล้ากลับไปดูอีกรอบเลย กลัวอารมณ์นั้นกลับมามากๆ (ไม่แนะนำให้คนเป็นโรคเครียดหรือซึมเศร้าดูเด็ดขาด)
@@Karen.C.1950 555 หดหู่อะไร ญี่ปุ่นสมควรโดน ระเบิดนิวเคลียร์ แล้ว หรือ หดหู่เรื่อง ความ โ-ง่เขลา ของพี่ ที่พากันมาตุย5555
ตอนดูเรื่องนี้ครั้งแรก รู้สึกดาวเป็นอาทิตย์😂
ของดีระดับตำนานครับ
ตอนเด็ก แม่ซื้อ DVD การ์ตูนจิบลิมาหลายเรื่องให้ดู โตโตโร่ ปอมโปโกะ สปิริตอเวย์ แล้วก็สุสานหิ่งห้อย โดยไม่รู้ว่าเรื่องนี้มัน 😂😂😂
ดูจบแล้วช็อค
anime ที่ดูครั้งเดียวเกินพอ
ดูใด้ครั้งเดียวพอ
เป็นเรื่องที่ดูรอบเดียวพอจริงๆ เอากันตั้งแต่ฉากแรกเลย
เป็นเรื่องที่พึ่งดูเมื่ออาทิตย์ก่อนแล้วแบบ ดูมัน 7-8รอบอ่ะ อารมเหมือนแบบคิดถึงน้องอยากทะลุจอเข้าไปให้อาหารมาก ยิ่งเสียงพากคือแบบจะดีไปไหน ดูแล้วดูอีกวิเคราะห์ว่าทำไมน้องต้องตุยด้วย แล้วคิดดูว่าน้องมีแค่พี่ชายแต่พี่ชายเลือกที่จะแทบไม่อยู่กับน้องเลย TT เล่นคนเดียว กินดินคนเดียวอีก ฮือ เศร้ามากกกกกก ทำไมกันนะ :(
เคยดูตอนเด็ก ร้องไห้ฉ่ำ