Απλά να γνωρίζεις ότι στον περιοδικό πίνακα πάνω δεξιά είναι τα πιο ηλεκτροαρνητικα... Επίσης το FON ( φθοριο, οξυγόνο, άζωτο) είναι τα πιο ηλεκτροαρνητικα... Τώρα για πιο βαθιά ανάλυση..μπορείς να την βρεις με τον τυπο: X=(I+EA)/2... Όπου Χ η ηλεκτροαρνητικοτητα, Ι η ενέργεια ιονισμού και ΕΑ η ηλεκτρονική συγγένεια
@@slayerofgames6770 δν χρειάζεται να μου μιλάς στο πληθυντικό βρε... Η διπολικη ροπη προκύπτει από τη διαφορά φορτίων... Μέσω της διπολικης ροπής προκύπτει κ το σχήμα.. Όλα αυτά συμβαίνουν εξαιτίας των ηλεκτρονίων σθενους.. Δν γίνεται να είναι όλα μαζί και κοντά σε ένα σημείο καθώς απωθούνται.. Έτσι δημιουργείται μια ροπη δίνοντας το τελικό σχήμα
Πάρε για παράδειγμα το νερό Η2Ο... Έχουμε τη μέση το οξυγόνο ο οποίο έχει 6 μονηρη ηλεκτρόνια... Έρχονται 2 υδρογόνα.. Αυτη η ένωση δν μπορεί να γίνει δίπλα δίπλα καθώς θα απωθούνται τα ηλεκτρόνια.. Έτσι προκύπτει αυτό Η-Ο-Η κανονικά τα υδρογόνα πάνε λίγο πιο κάτω (απλά εδώ δν με αφήνει γιατί είναι τσατ) πανε πιο κάτω λίγο γιατί υπάρχουν 2 ζεύγη ηλεκτρονίων . Έτσι η τελική ροπη δίνει αυτό το σχήμα λόγω της απωθησης
Θα θελα μια παραπάνω εξήγηση σ' αυτή την έκφραση γιατί με μπερδεύει..."όσο ισχυρότερες είναι αυτές οι δυνάμεις, τόσο «ευκολότερα» υγροποιείται ένα αέριο σώμα, δηλαδή τόσο μεγαλύτερο σημείο βρασμού έχει"
Ανάμεσα στα μόρια, γενικά, ασκούνται δύο αντιμαχόμενες δυνάμεις. Οι πρώτες, οι οποίες οφείλονται στη θερμική κίνηση των μορίων, τείνουν ν' απομακρύνουν τα μόρια το ένα από το άλλο. Οι δεύτερες, που είναι ηλεκτρικής φύσης, είναι ελκτικές δυνάμεις και τείνουν να φέρουν το ένα μόριο κοντά στο άλλο. Το αποτέλεσμα αυτής της διαμάχης και οι ισορροπίες που αναπτύσσονται καθορίζουν, τη φυσική κατάσταση του σώματος, σε κάθε δεδομένο σύνολο συνθηκών θερμοκρασίας και πίεσης. Στην αέρια φάση, οι δυνάμεις ανάμεσα στα μόρια μιας ουσίας είναι μικρές και γι αυτό οι αποστάσεις μεταξύ τους είναι μεγάλες. Στα υγρά οι δυνάμεις ανάμεσα στα μόρια μιας ουσίας είναι μεγαλύτερες και γι αυτό οι αποστάσεις μεταξύ τους είναι μικρότερες. Αν λοιπόν ανάμεσα στα μόρια μιας ουσίας Α έχουμε ισχυρότερες δυνάμεις από ότι σε ανάμεσα στα μόρια μιας ουσίας Β, τα μόρια της ουσίας Α θα πλησιάζουν ευκολότερα το ένα το άλλο με αποτέλεσμα η Α να υγροποιείται (να μεταβαίνει στην υγρή κατάσταση) πιο εύκολα από ότι η Β. Επίσης, το σημείο βρασμού της Α (δηλαδή η θερμοκρασία που το Α θα αρχίζει να γίνεται αέριο σε όλη του τη μάζα) θα είναι μεγαλύτερο γατί θα χρειάζεται μεγαλύτερη θερμοκρασία ώστε να απομακρυνθούν αρκετά τα μόρια που ανάμεσά τους έχουμε ισχυρότερες δυνάμεις. Παίξε και λίγο με την προσομοίωση phet.colorado.edu/sims/html/states-of-matter/latest/states-of-matter_el.html . Εκεί δοκίμασε το Αργό, με μικρές δυνάμεις, το Οξυγόνο με μεγαλύτερες και το νερό με ακόμη μεγαλύτερες.
Πολύ καλή ερώτηση. Το σημείο βρασμού (σ.β.) εξαρτάται όχι μόνον από την ισχύ των διαμοριακών δυνάμεων (ισχυρότερες δυνάμεις-υψηλότερο σ,β. ), αλλά και από την σχετική μοριακή μάζα (Μr ) (μεγαλύτερο Μr - υψηλότερο σ,β. ). Στην ΝΗ3 έχουμε δεσμούς υδρογόνου που είναι ισχυρότατες διαμοριακές δυνάμεις και Μr=17. Στο SO2 έχουμε δυνάμεις διπόλου-διπόλου που είναι ασθενέστερες από τους δεσμούς υδρογόνου της αμμωνίας, αλλά όχι αμελητέες και Μr=64, περίπου τετραπλάσιο από το Μr της ΝΗ3 και αυτός ο παράγοντας είναι καθοριστικός στην περίπτωσή μας. Για να κάνουμε συγκρίσεις λοιπόν πρέπει οι ουσίες που συγκρίνουμε να έχουν παραπλήσια Μr. Ο τετραχλωράνθρακας CCl4 που είναι μη πολικό μόριο με Μr =154 έχει σ.β. 77 °C (είναι υγρό σε συνηθισμένη θερμοκρασία) και το ιώδιο Ι2 με Μr =254 έχει σ.β. 184,3 °C, (είναι στερεό σε συνηθισμένη θερμοκρασία).
Συγχαρητήρια για την εξαιρετική προσπάθειά σας!
Παρά πολύ καλό βίντεο. Σας ευχαριστούμε πολύ!!
Ευχαριστώ πολύ! Καλοφτιαγμένο, πολύ κατανοητό.
Συγχαρητήρια για την εξαιρετική παρουσίαση!!!
Πολυ καλο βιντεο πραγματικαα σας ευχαριστουμε! Ειναι ο,τι πρεπει για επιπλέον επεξηγηση και για επαναληψηηη
Συγχαρητήρια! πολύ αξιόλογη δουλειά. Σίγουρα θα το χρησιμοποιήσω στη τάξη μου.
Καταπληκτικό βίντεο, συγχαρητήρια!
Perfect - Τέλειο!!!!!
Υπέροχο βίντεο!!
Πολύ ωραίο Βίντεο!!
Μπράβο!
Πω έπρεπε κάθε μέρα τέτοια να μας δείχνουν
Καλησπέρα, φανταστικά τα βίντεο σας. Θα ήθελα να ρωτήσω προκειμένου να κατανοήσω αυτό το βίντεο ποια κεφάλαια πρέπει να έχω κανει;;
καλησπερα πολυ βοηθητικο το βιντεο σας/ τι χρειαζεται για να γνωριζουμε πιο ειναι πιο ηλεκτραρνητικοτερο
Απλά να γνωρίζεις ότι στον περιοδικό πίνακα πάνω δεξιά είναι τα πιο ηλεκτροαρνητικα... Επίσης το FON ( φθοριο, οξυγόνο, άζωτο) είναι τα πιο ηλεκτροαρνητικα... Τώρα για πιο βαθιά ανάλυση..μπορείς να την βρεις με τον τυπο: X=(I+EA)/2... Όπου Χ η ηλεκτροαρνητικοτητα, Ι η ενέργεια ιονισμού και ΕΑ η ηλεκτρονική συγγένεια
Ευχαριστώ πολυ! Επίσης μήπως ξέρετε ποια ειναι η έννοια της διπολικής ροπής του μορίου και του μορίου ανάλογα με το σχήμα??
@@slayerofgames6770 δν χρειάζεται να μου μιλάς στο πληθυντικό βρε... Η διπολικη ροπη προκύπτει από τη διαφορά φορτίων... Μέσω της διπολικης ροπής προκύπτει κ το σχήμα.. Όλα αυτά συμβαίνουν εξαιτίας των ηλεκτρονίων σθενους.. Δν γίνεται να είναι όλα μαζί και κοντά σε ένα σημείο καθώς απωθούνται.. Έτσι δημιουργείται μια ροπη δίνοντας το τελικό σχήμα
Πάρε για παράδειγμα το νερό Η2Ο... Έχουμε τη μέση το οξυγόνο ο οποίο έχει 6 μονηρη ηλεκτρόνια... Έρχονται 2 υδρογόνα.. Αυτη η ένωση δν μπορεί να γίνει δίπλα δίπλα καθώς θα απωθούνται τα ηλεκτρόνια.. Έτσι προκύπτει αυτό Η-Ο-Η κανονικά τα υδρογόνα πάνε λίγο πιο κάτω (απλά εδώ δν με αφήνει γιατί είναι τσατ) πανε πιο κάτω λίγο γιατί υπάρχουν 2 ζεύγη ηλεκτρονίων . Έτσι η τελική ροπη δίνει αυτό το σχήμα λόγω της απωθησης
@@slayerofgames6770 πόσο είσαι για να ξέρω τι γνωρίζεις πάνω κάτω; μήπως πάω βαθιά
Τα κοινά ηλεκτρόνια πως κινούνται πέριξ και των δύο στοιχείων;
παμε να γραψουμε πανελε?
LET'S GOOOOOOO
Παμε κ οπου βγει...
Θα θελα μια παραπάνω εξήγηση σ' αυτή την έκφραση γιατί με μπερδεύει..."όσο ισχυρότερες είναι αυτές οι δυνάμεις, τόσο «ευκολότερα» υγροποιείται ένα αέριο σώμα, δηλαδή τόσο μεγαλύτερο σημείο βρασμού έχει"
Ανάμεσα στα μόρια, γενικά, ασκούνται δύο αντιμαχόμενες δυνάμεις. Οι πρώτες, οι οποίες οφείλονται στη θερμική κίνηση των μορίων, τείνουν ν' απομακρύνουν τα μόρια το ένα από το άλλο.
Οι δεύτερες, που είναι ηλεκτρικής φύσης, είναι ελκτικές δυνάμεις και τείνουν να φέρουν το ένα μόριο κοντά στο άλλο.
Το αποτέλεσμα αυτής της διαμάχης και οι ισορροπίες που αναπτύσσονται καθορίζουν, τη φυσική κατάσταση του σώματος, σε κάθε δεδομένο σύνολο συνθηκών θερμοκρασίας και πίεσης.
Στην αέρια φάση, οι δυνάμεις ανάμεσα στα μόρια μιας ουσίας είναι μικρές και γι αυτό οι αποστάσεις μεταξύ τους είναι μεγάλες.
Στα υγρά οι δυνάμεις ανάμεσα στα μόρια μιας ουσίας είναι μεγαλύτερες και γι αυτό οι αποστάσεις μεταξύ τους είναι μικρότερες.
Αν λοιπόν ανάμεσα στα μόρια μιας ουσίας Α έχουμε ισχυρότερες δυνάμεις από ότι σε ανάμεσα στα μόρια μιας ουσίας Β, τα μόρια της ουσίας Α θα πλησιάζουν ευκολότερα το ένα το άλλο με αποτέλεσμα η Α να υγροποιείται (να μεταβαίνει στην υγρή κατάσταση) πιο εύκολα από ότι η Β.
Επίσης, το σημείο βρασμού της Α (δηλαδή η θερμοκρασία που το Α θα αρχίζει να γίνεται αέριο σε όλη του τη μάζα) θα είναι μεγαλύτερο γατί θα χρειάζεται μεγαλύτερη θερμοκρασία ώστε να απομακρυνθούν αρκετά τα μόρια που ανάμεσά τους έχουμε ισχυρότερες δυνάμεις.
Παίξε και λίγο με την προσομοίωση
phet.colorado.edu/sims/html/states-of-matter/latest/states-of-matter_el.html .
Εκεί δοκίμασε το Αργό, με μικρές δυνάμεις, το Οξυγόνο με μεγαλύτερες και το νερό με ακόμη μεγαλύτερες.
yperoxo
αυτο στο εξωφυλλο ειναι ιζημα;
Με τα πολικα μόρια τι γίνεται με υην Mr?
Για ποιο λόγο το SO2 υγροποιείται εύκολοτερα απ' την NH3 αφού η τελευταία έχεις δεσμούς υδρογόνου;
Πολύ καλή ερώτηση.
Το σημείο βρασμού (σ.β.) εξαρτάται όχι μόνον από την ισχύ των διαμοριακών δυνάμεων (ισχυρότερες δυνάμεις-υψηλότερο σ,β. ), αλλά και από την σχετική μοριακή μάζα (Μr ) (μεγαλύτερο Μr - υψηλότερο σ,β. ).
Στην ΝΗ3 έχουμε δεσμούς υδρογόνου που είναι ισχυρότατες διαμοριακές δυνάμεις και Μr=17.
Στο SO2 έχουμε δυνάμεις διπόλου-διπόλου που είναι ασθενέστερες από τους δεσμούς υδρογόνου της αμμωνίας, αλλά όχι αμελητέες και Μr=64, περίπου τετραπλάσιο από το Μr της ΝΗ3 και αυτός ο παράγοντας είναι καθοριστικός στην περίπτωσή μας. Για να κάνουμε συγκρίσεις λοιπόν πρέπει οι ουσίες που συγκρίνουμε να έχουν παραπλήσια Μr.
Ο τετραχλωράνθρακας CCl4 που είναι μη πολικό μόριο με Μr =154 έχει σ.β. 77 °C (είναι υγρό σε συνηθισμένη θερμοκρασία) και το ιώδιο Ι2 με Μr =254 έχει σ.β. 184,3 °C, (είναι στερεό σε συνηθισμένη θερμοκρασία).
2021: 47