ALFABET KRZYSZTOFA ZANUSSIEGO | ŻYCIE NA EMIGRACJI | ODC. 65
HTML-код
- Опубликовано: 20 мар 2024
- Krzysztof Zanussi opowiada o swoim życiu na emigracji.
„Alfabet Krzysztofa Zanussiego” to cykl, w którym reżyser Krzysztof Zanussi opowiada o ludziach, filmach i zagadnieniach, które są ważne w jego życiu.
Pomysł i realizacja: Michał Dondzik, Anna Krakowiak.
Dla mnie niedoscigniony wzor elokwencji. Podziwiam od zawsze.
Teraz porównajcie wypowiedzi inteligentnego człowieka, obytego w świecie..i obecnych polityków. Niby inteligentych ,ale inaczej.
"Niby intelignych"?
Już od dawna nawet nie niby :(
Mogę sluchac pana Krzysztofa bez konca cokolwiek mowi jest klasą samą w sobie
Ja tez❤
Jest jakość w treści, ale też w formie. Uwielbiam tembr jego głosu.
Słuchamy i podziwiamy klasa sama w sobie! Ogromna wiedza,kultura i inteligencja! A tembr głosu pana Krzysztofa to balsam na moją duszę. Słuchamy mądrości życiowych i doświadczeń.......👍
Ten odcinek "Alfabetu " jest szczególny , ponieważ opowiada o życiu dotykając nieomal spraw na granicy intymności .
To gotowy reportaż pięknie opowiedziany przez Krzysztofa Zanussiego , na podstawie którego - ktoś może nakręcić etiudę filmową . Ktoś równie wrażliwy jak autor opowiadania.
Niezwykła erudycja klas sama w sobie przyjemność słuchania dużo zdrowia panie Krzysztofie.
Pana Krzysztofa można słuchać godzinami.
Mistrz
❤
Umie pan pięknie opowiadać. Choć w pana zawodzie nie powinno to dziwić.
Dziękuję.
No,może dziwić,gdy się słucha obecnych przedstawicieli " kultury".Zwłaszcza z estrady,gdy łacina i częste słowo za...sty ma dodać kolorytu i splendoru .No i jeszcze obtargane portki,i stary wyciągnięty podkoszulek Takie "elyty"dziś widzimy w Kulturze
Jestem głęboko wdzięczna za umożliwienie nam, głównie mojemu śp. Mężowi Stoyanovi Gospodinovi, pobytu w Paryżu 30 lat temu.
Wypoczywam jak Pana słucham. Rozkosz dla uszu i ducha. 🎉
Dziękuję, serdecznie pozdrawiam Panie Zanussi, szacunek.
Bardzo miło że po tylu latach pan zachował poprawną polszczyznę gratuluję
❤merci beaucoup
Przeciez Zanussi mieszka w Polsce, to czemu mialby zagubiac akcent?
Wspaniały człowiek
Pozdrawiam Pana serdecznie i dziękuję za cudowne, ,,spotkanie,,ja juz v Polsce nie mieszkam 37 lat🌹
Dziekuje pieknie za kolejny program P Krzysztofie. Mialam przyjemnosc przeprowadzac rozmowe z panem w Australii, dobre pare lat temu. Jest to jedno z moich najmilszych wspomnien. Jest pan moim mentorem...
Piękna, prawdziwa historia. Przyjemnie się słucha ❤
Bardzo dziękuję za nieco dłuższy odcinek "Alfabetu", każdego wypatruję z niecierpliwością. Czy to możliwe, że nie ma i nie będzie już ludzi tej klasy...?
Smutne to😢
Professor Zannusi burzy za granica stereotyp Polaka .
Na korzysc,oczywiscie!
To w pięknej paryskiej dzielnicy Pan mieszka…Niedaleko Rue Saint Honoré, prawda? Z przyjemnością wysłuchałam historii zakupu tego mieszkania
Ciekawy odcinek, dla mnie pierwszy, ale obejrzę wszystkie z uwagi na wartosciową, wczesniejszą twórczość p.reżysera.
Zapraszamy serdecznie!
Piękna refleksja /- czas wspomnień/
Bardzo interesujący odcinek! Pozdrawiam z Białegostoku
Brawo.
A czy nie bylo brane pod uwagę takie rozwiazanie🤔
że sąsiedzi nie wzieliby od Pana pieniędzy (premii) za powietrze pod dachem, ale w zamian Pan pokrywałby koszty remontu dachu, nad tym ,,pańskim pionem" budynku, w całości, co i tak już ma miejsce (w dużym stopniu).🤔
PS.🌷Dziękuję za kolejną opowieść, którą Pan dla nas snuje niezwykle interesujaco...😊🌷
Kultura i elegancja bycia i słowa.
Po raz pierwszy widziałem pana Zanussiego jak stal w kolejce do ambasady RFN ( chyba po wizę).. to był październik albo listopad, rok 1982, stan wojenny. Paszport wtedy to było marzenie wielu ludzi..
Pozdrawiam Pana z całego ❤z Floridy.
Właśnie - "komitywa".
Życzliwe słowo
pojemność dobywa
zasobów wspomnień
z antypodów żalu .
Czasem poświadczeń
kamienia w realu .
Mieszkam w chambre de bonne w Krakowie, w kamienicy. To moje życie w emigracji.
Owoc dojrzałe
czeka na syntezę
z dystansem, co stałe
w twórczej decyzji
widzi sensu skalę .
Jego lotny umysł
nie zastyga w chwale .
Przemierza tylko
nowych opcji graale,
wiedząc, że pamięć o Nim
wybrzmiewa nam stale .
Pięknie dziękuję!
Chambre de Bonnes, przerabialem temat w 81 , rué Lemercier, niedaleko Clichy, Polski kosciol , emigracja stara i nowa , Trznadel , i nowoprzybyli , nawet chyba dni kilka spedzilem w sh,d b u Panskich krewnych zaproszony przez K . J . 40 lat , lza sie w oku kreci ......
Tak, to najbardziej chyba paryski kawałek Paryża, rzut beretem od Clichy i od Les Martyrs. Do dziś , choć tyle się w Paryżu zmieniło od tamtych lat, przepadam za tym kawałkiem dawnego Paryża, za gorącymi rogalikami i śniadaniem w kawiarni na rogu i za zakupami w boulangeries na Les Martyrs.
@@saragrant3667 bylo minelo, przeszlo juz z gora 40 lat , tyle nowych wrazen , krajow , aktualnie male Rancho , stara chalupa , i zwierzeta wokol , pozdrowienia z Normandii Andrzej
Czy mieszkanie paryskie głównej bohaterki z filmu "Skarby ukryte" to mieszkanie p. Krzysztofa Zanussiego?
Tak, to ono.
Aż szkoda, że już koniec....czy ktoś wie co to za muzyka jest w tej serii Alfabet Krzysztofa Zanussiego? Nie mogę jej się pozbyć z głowy, a nie wiem niestety co to jest?
👍
Pańscy sąsiedzi nie bardzo mają rację z tym za brudzeniem schodòw
Dlaczego ?
A to dlatego , że za nim Pan dojdzie na szòste piętro , to ostatni pył z butòw zostaje na trzecim piętrze 😅
Pozdrawiam
Dziękuje, za Pan się podzielił wspomnieniami z życia emigracyjnego.
W jakiej dzielnicy w Paryżu ?
W jedynce. Pozdrawiamy!
Aktualnie w Paryżu ? @@historiafilmu9591
Tak, to piękne wspomnienia choć z bardzo trudnych czasów. Te wspomnienia przeplatają się z moimi własnymi, na dodatek - w tym samym okresie życia. O stanie wojennym dowiedziałam się od obcych ludzi, w dodatku - w kościele. Moje mieszkanko też było niewielkie. Wprawdzie nie było na 6.piętrze, ale żeby tam wejść trzeba było najpierw spotkać 2 olbrzymie owczarki alzackie siedzące zawsze na mostku prowadzącym do tego mieszkania, przy czy psy zawsze były głodne. Ta sama procedura odbywała się tyle razy dziennie ile razy trzeba było wyjść lub wejść do domu. Również moja walizka była wtedy namiastką domu, lniana serwetka na stoliku, obrazek Matki Bożej naprzeciw wejścia. Dwa worki z karmą dla tych psich ochroniarzy zajmowały mi niemało miejsca w malutkiej kuchni. Ale miałam tam jeden luksus - telefon! Więc co tydzień moi przyjaciele, rodacy przychodzili aby próbować dzwonić do Polski, do Warszawy. Wspominam te czasy ze specjalnym sentymentem ponieważ doznałam wtedy dużo dobra od zwykłych, nieznanych mi ludzi oraz poznałam od innej strony tych, których znałam i na których jednak trochę liczyłam. Ale to nie ma dziś znaczenia bo w niczym jednak nie dali rady mi przeszkodzić. Dom może być wszędzie bo zależy to w dużej mierze od nas samych. Bardzo dziękuję, Panie Krzysztofie za ten felieton - mamy wiele wspólnych kolorów w tych przemyśleniach, a wszystkie - ciepłe i polskie.🙏🇵🇱🌹❤️
Czy każdy rozumie,
gdy pointę tłumi,
co z głębi wokół
wskazują rozumni.
Im słońce tradycji
na dłoniach zapada.
Oni dzielą piękno ,
pośród grani stada.
A obdarzając pulsowaniem
ziemi,przekazują wszystkim,
że są między swymi .
mp
P
Mok
Panie Krzysztofie, Pan należy do tej wąskiej grupy ludzi dla której chyba nie miało dużego znaczenia, czy żyła w PRL czy teraz. Kiedy Pan jeździł po świecie Polacy mogli co najwyżej pojechać do NRD, Czechosłowacji. Co Pan myślał kiedy z Zachodu wracał Pan do ubogiej Polski? Tegu typu spostrzeżenia byłyby ciekawe? Np. czy miał Pan obowiązek nie opowiadania o tym jak wyglądało życie na Zachodzie?
Super pytanie..
Dlaczego Pan uciekł z Polski?
Żałosne zeznania człowieka, który nie rozumie podstawowej zasady dotyczącej przestrzeni wspólnej w budynku, w którym mieszka. Nie można tak sobie bez zgody pozostałych właścicieli aneksować jej części i jeszcze się dziwić ich poprawnej reakcji imputując im małostkowość i biorąc na litość biednego artysty z Polski. Gdzie tutaj klasa oczekiwana od znanego filmowca? Smutne.
Cudownie się słucha, Panie Profesorze
"Bagno"
Ciekawy byłby krótki cykl " jak ja bym taki film zrobił" np.Zielona granica ,najnowszy o góralach
ma byc 'pan' krzysztof zanussi; Krzysio ma obsesja na tym punkcie
"Spirala" jest świetna.