Размер видео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показать панель управления
Автовоспроизведение
Автоповтор
สาธุ🙏🙏🙏❤❤❤👍🥰😭🧐✌️🖤
กราบสาธูๆคะ
ไตรปิฎก 21/183 "พราหมณ์ เมื่อกล่าวสิ่งใดที่ได้เห็นมา แล้วทำให้อกุศลธรรมเจริญ กุศลธรรรมเสื่อม เริากล่าวสิ่งที่ได้เห็นชนิดนี้ ว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรกล่าว พราหมณ์ แต่ว่า เมื่อกล่าวสิ่งใดที่ได้เห็นมา แล้วทำให้อกุศลธรรมเสื่อม กุศลธรรมเจริยญ เรากล่าวสิ่งที่ได้เห็นชนิดนี้ ว่าเป็นสิ่งที่ควรกล่าว ดังนี้"
ก็ว่าจำเสียงคุณกิ๊ก มยุริน นี่นา...
🙇🙏🤍💖☺️😇
คำพูดจะเป็นคำหยาบหรือไม่ ขึ้นอยู่กับกาละเทศะ และจุดมุ่งหมาย ครับ
ไตรปิฎก 13/94 "ราชกุมาร ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ และไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้นตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ และไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้นตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้ ประกอบด้วยประโยชน์ แต่ไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมเลือกให้เหมาะกาล เพื่อกล่าววาจานั้นตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ แต่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้นตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ แต่ก็เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้นตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้ ประกอบด้วยประโยชน์ และเป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมเป็นผู้รู้จักกาละที่เหเมาะ เพื่อกล่าววาจานั้น"
คำว่าผู้อื่น ผู้อื่นคือใครบ้าง ซึ่งไม่ใช่ทุกคน เพราะไม่สามารถให้ใครรักเราได้ทุกคน ตนย่อมมีทั้งคนที่รัก และตนย่อมมีคนที่เกลียด คนที่ฟังแล้วโกรธเกลียด ต้องพิจารณาว่า เขาเข้ามาหยาบใส่ตน หรือ ตนเข้าไปสร้างเหตุให้เขาหยาบใส่ และเหตุใดที่เข้ามา เหมือนคุณมีเหตุอะไรที่หยิบหินมากำให้เจ็บมือ
สาธุ🙏🙏🙏❤❤❤👍🥰😭🧐✌️🖤
กราบสาธูๆคะ
ไตรปิฎก 21/183 "พราหมณ์ เมื่อกล่าวสิ่งใดที่ได้เห็นมา แล้วทำให้อกุศลธรรมเจริญ กุศลธรรรมเสื่อม เริากล่าวสิ่งที่ได้เห็นชนิดนี้ ว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรกล่าว พราหมณ์
แต่ว่า เมื่อกล่าวสิ่งใดที่ได้เห็นมา แล้วทำให้อกุศลธรรมเสื่อม กุศลธรรมเจริยญ เรากล่าวสิ่งที่ได้เห็นชนิดนี้ ว่าเป็นสิ่งที่ควรกล่าว ดังนี้"
ก็ว่าจำเสียงคุณกิ๊ก มยุริน นี่นา...
🙇🙏🤍💖☺️😇
คำพูดจะเป็นคำหยาบหรือไม่ ขึ้นอยู่กับกาละเทศะ และจุดมุ่งหมาย ครับ
ไตรปิฎก 13/94 "ราชกุมาร
ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ และไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น
ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ และไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น
ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้ ประกอบด้วยประโยชน์ แต่ไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมเลือกให้เหมาะกาล เพื่อกล่าววาจานั้น
ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ แต่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น
ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ แต่ก็เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น
ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง อันแท้ ประกอบด้วยประโยชน์ และเป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมเป็นผู้รู้จักกาละที่เหเมาะ เพื่อกล่าววาจานั้น"
คำว่าผู้อื่น ผู้อื่นคือใครบ้าง ซึ่งไม่ใช่ทุกคน เพราะไม่สามารถให้ใครรักเราได้ทุกคน ตนย่อมมีทั้งคนที่รัก และตนย่อมมีคนที่เกลียด คนที่ฟังแล้วโกรธเกลียด ต้องพิจารณาว่า เขาเข้ามาหยาบใส่ตน หรือ ตนเข้าไปสร้างเหตุให้เขาหยาบใส่ และเหตุใดที่เข้ามา เหมือนคุณมีเหตุอะไรที่หยิบหินมากำให้เจ็บมือ