قال رسول الله ص : «إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمْ أَمْرَیْنِ إِنْ أَخَذْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا کِتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَهْلَ بَیْتِی عِتْرَتِی»؛[2] همانا در میان شما دو چیز با ارزش به یادگار گذاشتم که اگر به آن دو تمسک کنید هرگز گمراه نمیشوید: کتاب خدا و اهل بیت و عترتم. منابع اهل سنت بنابر کتاب «حدیث الثقلین و مقامات اهل البیت» نوشته احمد ماحوزی، این حدیث را بیش از ۲۵ نفر از صحابه از پیامبر اکرم(ص) نقل کردهاند.[نیازمند منبع] نام برخی از این صحابه در ادامه میآید: زید بن ارقم: این حدیث به شش طریق از او در کتابهای سنن نسائی،[۶] المعجم الکبیر طبرانی،[۷] سنن ترمذی،[۸] مستدرک حاکم نیشابوری،[۹] مسند احمد[۱۰] و کتابهای دیگر نقل شده است. زید بن ثابت در مسند احمد[۱۱] و المعجم الکبیر طبرانی.[۱۲] جابر بن عبدالله در کتابهای سنن (صحیح) ترمذی،[۱۳] المعجم الکبیر [۱۴] و المعجم الاوسط[۱۵] طبرانی. حذیفة بن أسید در کتاب المعجم الکبیر طبرانی.[۱۶] ابو سعید خدری در چهار موضع از مسند احمد[۱۷] و ضعفاء الکبیر العقیلی.[۱۸] امام علی(ع) به دو طریق در البحر الزخار یا همان مسند البزاز[۱۹] و کنز العمال.[۲۰] ابوذر غفاری در کتاب المؤتلف و المختلف دارقطنی.[۲۱] ابوهریره در کشف الاستار عن زوائد البزار.[۲۲] عبدالله بن حنطب در اسد الغابة.[۲۳] جبیر بن مطعم در ظلال الجنة.[۲۴] عدهای از صحابه[۲۵] بحرانی صاحب کتاب غایة المرام و حجة الخصام، این حدیث را به ۳۹ طریق از کتابهای اهل سنت نقل کرده است. بنابر نقل کتاب یاد شده، این حدیث در کتابهای مسند احمد، صحیح مسلم، مناقب ابن المغازلی، سنن ترمذی، العمدة ثعلبی، مسند ابی یعلی، المعجم الاوسط طبرانی، العمده ابن البطریق، ینابیع المودة قندوزی، الطرائف ابن المغازلی، فرائد السمطین، و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید آمده است.[۲۶] منابع : ٦, نسائی، السنن الکبری، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۴۵. ٧, طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۱۸۶. ٨, ترمذی، سنن الترمذی، ۱۴۰۱ق، ح ۳۸۷۶. ٩, حاکم نیشابوری، المستدرک، دار المعرفه، ج ۳، ص ۱۱۰. ١٠, احمد بن حنبل، مسند احمد ، قاهره، ج ۴، ص ۳۷۱. ١١, احمد بن حنبل، مسند احمد، قاهره، ج ۵، صص ۱۸۳ و ۱۸۹. ١٢, طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج ۵، ص ۱۶۶. ١٣, ترمذی، صحیح ترمذی، ج۵، ص ۳۲۸. ١٤, طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۶۶. ١٥, طبرانی، المعجم الاوسط، ج ۵، ص ۸۹. ١٦, طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۸۰. ١٧, احمد بن حنبل، مسند احمد، قاهره، ج ۳، صص ۱۳، ۱۷، ۲۶ و ۵۹. ١٨, العقیلی، ضعفاء الکبیر، ج ۴، ص ۳۶۲. ١٩, البزاز، البحر الزخار، ص ۸۸، ح ۸۶۴. ٢٠, متقی هندی، کنز العمال، ج ۱۴، ص ۷۷، ح ۳۷۹۸۱. ٢١, دارقطنی، المؤتلف و المختلف، ج ۲، ص ۱۰۴۶. ٢٢, الهیثمی، کشف الاستار، ج ۳، ص ۲۲۳، ح ۲۶۱۷. ٢٣, ابن اثیر، اسد الغابة، ج ۳، ص ۲۱۹، ش ۲۹۰۷. ٢٤, البانی، ظلال الجنة، ح ۱۴۶۵. ٢٥, نقل کامل این حدیث در استجلاب ارتقاء الغرف نوشته شمس الدین سخاوی صفحه ۲۳ آمده است و در ینابیع المودة قندوزی (ج۱، ص۱۰۶-۱۰۷) و الاصابه ابنحجر عسقلانی (ج۷، ص۲۷۴-۲۴۵) نیز به آن اشاره شده است. ٢٦, بحرانی، غایة المرام و حجة الخصام، ج ۲، ص ۳۰۴-۳۲۰.
خداوند خیرتان دهد برادر خیرشاهی
ما شاالله خداوند متعال اجر تان دهد
درود بر شما
موفق باشيد. الله اكبر الله اكبر. الله اكبر
ماشاآلاه
الاى آمين
ماشاالله
الله اكبر
فداي زبانت شوم
قال رسول الله ص :
«إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمْ أَمْرَیْنِ إِنْ أَخَذْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا کِتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَهْلَ بَیْتِی عِتْرَتِی»؛[2] همانا در میان شما دو چیز با ارزش به یادگار گذاشتم که اگر به آن دو تمسک کنید هرگز گمراه نمیشوید: کتاب خدا و اهل بیت و عترتم.
منابع اهل سنت
بنابر کتاب «حدیث الثقلین و مقامات اهل البیت» نوشته احمد ماحوزی، این حدیث را بیش از ۲۵ نفر از صحابه از پیامبر اکرم(ص) نقل کردهاند.[نیازمند منبع] نام برخی از این صحابه در ادامه میآید:
زید بن ارقم: این حدیث به شش طریق از او در کتابهای سنن نسائی،[۶] المعجم الکبیر طبرانی،[۷] سنن ترمذی،[۸] مستدرک حاکم نیشابوری،[۹] مسند احمد[۱۰] و کتابهای دیگر نقل شده است.
زید بن ثابت در مسند احمد[۱۱] و المعجم الکبیر طبرانی.[۱۲]
جابر بن عبدالله در کتابهای سنن (صحیح) ترمذی،[۱۳] المعجم الکبیر [۱۴] و المعجم الاوسط[۱۵] طبرانی.
حذیفة بن أسید در کتاب المعجم الکبیر طبرانی.[۱۶]
ابو سعید خدری در چهار موضع از مسند احمد[۱۷] و ضعفاء الکبیر العقیلی.[۱۸]
امام علی(ع) به دو طریق در البحر الزخار یا همان مسند البزاز[۱۹] و کنز العمال.[۲۰]
ابوذر غفاری در کتاب المؤتلف و المختلف دارقطنی.[۲۱]
ابوهریره در کشف الاستار عن زوائد البزار.[۲۲]
عبدالله بن حنطب در اسد الغابة.[۲۳]
جبیر بن مطعم در ظلال الجنة.[۲۴]
عدهای از صحابه[۲۵]
بحرانی صاحب کتاب غایة المرام و حجة الخصام، این حدیث را به ۳۹ طریق از کتابهای اهل سنت نقل کرده است. بنابر نقل کتاب یاد شده، این حدیث در کتابهای مسند احمد، صحیح مسلم، مناقب ابن المغازلی، سنن ترمذی، العمدة ثعلبی، مسند ابی یعلی، المعجم الاوسط طبرانی، العمده ابن البطریق، ینابیع المودة قندوزی، الطرائف ابن المغازلی، فرائد السمطین، و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید آمده است.[۲۶]
منابع :
٦, نسائی، السنن الکبری، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۴۵.
٧, طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۱۸۶.
٨, ترمذی، سنن الترمذی، ۱۴۰۱ق، ح ۳۸۷۶.
٩, حاکم نیشابوری، المستدرک، دار المعرفه، ج ۳، ص ۱۱۰.
١٠, احمد بن حنبل، مسند احمد ، قاهره، ج ۴، ص ۳۷۱.
١١, احمد بن حنبل، مسند احمد، قاهره، ج ۵، صص ۱۸۳ و ۱۸۹.
١٢, طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج ۵، ص ۱۶۶.
١٣, ترمذی، صحیح ترمذی، ج۵، ص ۳۲۸.
١٤, طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۶۶.
١٥, طبرانی، المعجم الاوسط، ج ۵، ص ۸۹.
١٦, طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۸۰.
١٧, احمد بن حنبل، مسند احمد، قاهره، ج ۳، صص ۱۳، ۱۷، ۲۶ و ۵۹.
١٨, العقیلی، ضعفاء الکبیر، ج ۴، ص ۳۶۲.
١٩, البزاز، البحر الزخار، ص ۸۸، ح ۸۶۴.
٢٠, متقی هندی، کنز العمال، ج ۱۴، ص ۷۷، ح ۳۷۹۸۱.
٢١, دارقطنی، المؤتلف و المختلف، ج ۲، ص ۱۰۴۶.
٢٢, الهیثمی، کشف الاستار، ج ۳، ص ۲۲۳، ح ۲۶۱۷.
٢٣, ابن اثیر، اسد الغابة، ج ۳، ص ۲۱۹، ش ۲۹۰۷.
٢٤, البانی، ظلال الجنة، ح ۱۴۶۵.
٢٥, نقل کامل این حدیث در استجلاب ارتقاء الغرف نوشته شمس الدین سخاوی صفحه ۲۳ آمده است و در ینابیع المودة قندوزی (ج۱، ص۱۰۶-۱۰۷) و الاصابه ابنحجر عسقلانی (ج۷، ص۲۷۴-۲۴۵) نیز به آن اشاره شده است.
٢٦, بحرانی، غایة المرام و حجة الخصام، ج ۲، ص ۳۰۴-۳۲۰.
درود بر شما