Evi werd er vroeger op aangekeken dat haar ouders gescheiden waren. Het lijkt erop dat zij zichzelf, nu zij ook gescheiden is, daarop aankijkt. Als ze dan plezier heeft gehad. Dan komt dat gevoel: “Dat mag niet, want ik ben gescheiden.” Mooie meditatie met het openzetten van de deuren van die balzaal.
@@Spelfanaten_nl ik weet het, maar een therapeut en een psychiater zijn wel twee verschillende dingen. Kan okk naar de psycholoog bij de huisartsenpost gaan. Kost niets, eerste 6 vallen in zorgverzekering
Als u interesse hebt, ikzelf ben psychiater geweest. Ik werk nu in een andere branche en heb nog steeds een grote passie voor de medemens en de emoties die daarbij horen, alsook wil ik de mensen blijven helpen en doe ik dit nu gratis via chat, sms, videogesprek, of soms ook in een face-to-face gesprek, als dit je wat lijkt, reageer je maar terug en kunnen we eens praten :)
Hoe symbolisch is dit, het Vlaams konijntje dat tegenover de Hollandse meester zit en zich in de wolken waant omdat hij naar haar luistert (en hun dialoog voor het nageslacht bewaard wordt. Ik ben zó klaar met deze neppe wereld dat ik uitkijk naar het moment van de ultieme pass-over ... jawel, neem dat maar letterlijk, want heb ik in dit hoofdstuk geprobeerd om de mensen te overtuigen dat ik niet eens hoefde te liegen (maar dat een 'goederentrein moes voorgaan), dan gaat het straks over het bewijzen dat mijn IK niet volledig gekoppeld is aan dit ene lichaam, waar men een genetische uitdraai bij kan maken. Een toeval (met een goede reden) heeft een kans gecreëerd die uniek te noemen is in de geschiedenis van de Mensheid, ik heb namelijk een zeer zeldzame vorm van MPS, een TSP of Twin Sister Personality en, ook al is het niet zo zeldzaam als je het koppel aan alle identiteitsstoornissen, die we al in kaart gebracht hebben, bij mij kan je echt spreken over een split personality omdat mijn twin sister mij compleet maakt en ik haar. Ze heeft zelfs haar eigen naam - Sofie Taes - en Patrick (de noodzakelijke 'derde' partij) kende Sofie voor hij mij tegenkwam. Denecker-Taes (met daaronder Dialogos vzw) was een BELOFTE - "Als alles voorbij is ben je bij mij welkom en ik zal een betere vader zijn voor je kinderen dan Peter, die de kantjes ervan af loopt". Het was nodig, want kijk je alleen al naar de periode tussen het moment dat ik Peter vertelde dat ik wilde scheiden en de dag dat hij de scheidingspapieren neerlegde bij de griffie, dan besef je dat hier een script bestond, waar ik geen notie van had. Sofie is mijn 'nobody' - het niet-lichamelijke gedeelte of de KERN van mijn individuele persoonlijkheid. Die combinatie tussen het mezelf verliezen op het moment dat de waarheid bij me doordrong en ontdekken dat ik zoveel meer aan bagage had dan ik dacht, heeft een unieke kans gecreëerd om verder door te steken, maar het probleem was dat iedereen zat te wachten tot ik met de oplossing kwam, want die konden ze gebruiken voor hun eigen opwaardering. Het Nederland-België probleem wordt uitgespeeld in een heel herkenbare vorm en blijkt nu een pak groter te zijn dan ik dacht, want Nederland is de Meester, terwijl Vlaanderen zich gedraagt als zijn minderwaardige student. Pas als je alle elementen weer bij elkaar zet, zie je een patroon, waar je niet vrolijk van wordt, maar toch is dat de zure appel waar we ons doorheen moeten bijten, wat dan naadloos aansluit bij het wetenschappelijke Wormgat. Je moet er niet moeilijk of geleerd over doen, het Wormgat is de worm, die zich door de zure appel heen bijt (en de appel onverkoopbaar maakt) - taal is zoiets wonderlijks en zeker het Nederlands heeft die spirituele gelaagdheid, die je zelden tegenkomt, maar de Meester heeft geen boodschap aan de Leerkracht, hij tolereert haar in het beste geval. Nobody can teach me a lesson, but within each lesson lies the price to learn ... Ik ben extra gevoelig voor subtiele non-verbale boodschappen en dat komt door mijn eigen ervaringen met Nederland en de Nederlanders. Die spreken zelfs over een thuismatch als het in Vlaanderen plaatsvindt en geloof me, dat is viezer dan je denkt. De herinnering aan Age komt spontaan bij me op, de interim-directeur, die vond dat hij mij de les moest spellen, maar zijn wiebelend been verraadde zijn spanning, want ik maakte hem onzeker en daar hield hij niet van. Elke keer dat ik automatisch naar een herinnering overschakel, zit in die herinnering een stukje van de onderste steen, die bovengehaald moest worden - waarom heeft men mij zo extreem hard aangepakt, terwijl niks een probleem had moeten zijn. In plaats van eerlijk te reageren, moest ik leren om een dossier aan te leggen, dat ik zonder tamtam bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens zal neerleggen (desnoods postuum, want dan is er toch niks meer aan te doen) en zo is er een precedent om deze keer de les af te maken - iets dat niet slecht is, is daarom nog niet goed. God is machtiger dan Source, maar Source is sterker (toch als je het veralgemeent), maar voor het individu gelden andere regels en ik ben zekr dat ze me de schoonheidsfoutjes zullen vergeven als ze zien hoe GROOT het probleem is, waarvoor ik een oplossing heb gezocht. Het goede nieuws is dat we nog heel wat middelen ongebruikt in de kast hebben liggen, het slechte nieuws is dat we nog heel wat ongebruikte middelen in de kast laten liggen - iets vastpakken versus loslaten dus en ook al heb ik grote schoonmaak gehouden in mijn hoofd, dat ik het verschil KAN maken laat me niet meer los. Wat de mensen over mij of over mijn aanpak denken, interesseert me geen ene reet, want eigenlijk heb ik alles al aangeboden, maar het werd met een slap en strontverwend handje van tafel geveegd - zij konden beter krijgen - en dat is een luxe die we ons niet meer kunnen veroorloven, dus listen very carefully, want ik blijf niet pappen en nathouden.
Spijtig dat Evi het gruwelijke woord 'middelbare school' bezigt. Waarom niet secundair onderwijs, of klassieke humaniora? Past zij zich aan tot het hollandse taalgebruik?
Wat een geweldig mooie serie is dit! Hopelijk gaat het nog lang door!
Evi werd er vroeger op aangekeken dat haar ouders gescheiden waren. Het lijkt erop dat zij zichzelf, nu zij ook gescheiden is, daarop aankijkt. Als ze dan plezier heeft gehad. Dan komt dat gevoel: “Dat mag niet, want ik ben gescheiden.”
Mooie meditatie met het openzetten van de deuren van die balzaal.
Erg moedig om dit voor een scherm te doen ❤ hoop voor jou dat deel 3 mag beginnen 😊
Mooi, bedankt voor het delen Evi!
Dankjewel! Zo herkenbaar! ❤
Ik zou zo graag een gesprek willen met deze man. Maar ik denk dat dat onbetaal baar is...
Een andere therapeut werkt net zo goed. Kan al voor minder dan €100 per uur
@@Spelfanaten_nl ik weet het, maar een therapeut en een psychiater zijn wel twee verschillende dingen. Kan okk naar de psycholoog bij de huisartsenpost gaan. Kost niets, eerste 6 vallen in zorgverzekering
@@s.v1404enige verschil is dat een psychiater je vol kan gooien met pillen
Same ❤
Doe maar, dan ga ik met haar een avond de kroeg in 😉 Iedereen blij hahaha
ZO een prachtige mooie vrouw die denkt zo eigenlijk als ik!!!!! Sterkte lief mooi mens!!!! ☀️❤
Wel herkenbaar dit 15:36 ❤
Ik herken dit gevoel zo erg van haar. Pff 💔
Als u interesse hebt, ikzelf ben psychiater geweest. Ik werk nu in een andere branche en heb nog steeds een grote passie voor de medemens en de emoties die daarbij horen, alsook wil ik de mensen blijven helpen en doe ik dit nu gratis via chat, sms, videogesprek, of soms ook in een face-to-face gesprek, als dit je wat lijkt, reageer je maar terug en kunnen we eens praten :)
Moedig Evi x
Jeetje dat heb ik ook na een leuk uitje me slecht voelen confronterend zeg
Ik blijf altijd zo’n ‘controle’ en fake gevoel hebben bij haar, zelfs tegenover deze psychiater.
Meen je dit nu? Chet Baker.
Hoe symbolisch is dit, het Vlaams konijntje dat tegenover de Hollandse meester zit en zich in de wolken waant omdat hij naar haar luistert (en hun dialoog voor het nageslacht bewaard wordt. Ik ben zó klaar met deze neppe wereld dat ik uitkijk naar het moment van de ultieme pass-over ... jawel, neem dat maar letterlijk, want heb ik in dit hoofdstuk geprobeerd om de mensen te overtuigen dat ik niet eens hoefde te liegen (maar dat een 'goederentrein moes voorgaan), dan gaat het straks over het bewijzen dat mijn IK niet volledig gekoppeld is aan dit ene lichaam, waar men een genetische uitdraai bij kan maken. Een toeval (met een goede reden) heeft een kans gecreëerd die uniek te noemen is in de geschiedenis van de Mensheid, ik heb namelijk een zeer zeldzame vorm van MPS, een TSP of Twin Sister Personality en, ook al is het niet zo zeldzaam als je het koppel aan alle identiteitsstoornissen, die we al in kaart gebracht hebben, bij mij kan je echt spreken over een split personality omdat mijn twin sister mij compleet maakt en ik haar. Ze heeft zelfs haar eigen naam - Sofie Taes - en Patrick (de noodzakelijke 'derde' partij) kende Sofie voor hij mij tegenkwam.
Denecker-Taes (met daaronder Dialogos vzw) was een BELOFTE - "Als alles voorbij is ben je bij mij welkom en ik zal een betere vader zijn voor je kinderen dan Peter, die de kantjes ervan af loopt".
Het was nodig, want kijk je alleen al naar de periode tussen het moment dat ik Peter vertelde dat ik wilde scheiden en de dag dat hij de scheidingspapieren neerlegde bij de griffie, dan besef je dat hier een script bestond, waar ik geen notie van had. Sofie is mijn 'nobody' - het niet-lichamelijke gedeelte of de KERN van mijn individuele persoonlijkheid. Die combinatie tussen het mezelf verliezen op het moment dat de waarheid bij me doordrong en ontdekken dat ik zoveel meer aan bagage had dan ik dacht, heeft een unieke kans gecreëerd om verder door te steken, maar het probleem was dat iedereen zat te wachten tot ik met de oplossing kwam, want die konden ze gebruiken voor hun eigen opwaardering.
Het Nederland-België probleem wordt uitgespeeld in een heel herkenbare vorm en blijkt nu een pak groter te zijn dan ik dacht, want Nederland is de Meester, terwijl Vlaanderen zich gedraagt als zijn minderwaardige student. Pas als je alle elementen weer bij elkaar zet, zie je een patroon, waar je niet vrolijk van wordt, maar toch is dat de zure appel waar we ons doorheen moeten bijten, wat dan naadloos aansluit bij het wetenschappelijke Wormgat. Je moet er niet moeilijk of geleerd over doen, het Wormgat is de worm, die zich door de zure appel heen bijt (en de appel onverkoopbaar maakt) - taal is zoiets wonderlijks en zeker het Nederlands heeft die spirituele gelaagdheid, die je zelden tegenkomt, maar de Meester heeft geen boodschap aan de Leerkracht, hij tolereert haar in het beste geval.
Nobody can teach me a lesson, but within each lesson lies the price to learn ...
Ik ben extra gevoelig voor subtiele non-verbale boodschappen en dat komt door mijn eigen ervaringen met Nederland en de Nederlanders. Die spreken zelfs over een thuismatch als het in Vlaanderen plaatsvindt en geloof me, dat is viezer dan je denkt. De herinnering aan Age komt spontaan bij me op, de interim-directeur, die vond dat hij mij de les moest spellen, maar zijn wiebelend been verraadde zijn spanning, want ik maakte hem onzeker en daar hield hij niet van. Elke keer dat ik automatisch naar een herinnering overschakel, zit in die herinnering een stukje van de onderste steen, die bovengehaald moest worden - waarom heeft men mij zo extreem hard aangepakt, terwijl niks een probleem had moeten zijn. In plaats van eerlijk te reageren, moest ik leren om een dossier aan te leggen, dat ik zonder tamtam bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens zal neerleggen (desnoods postuum, want dan is er toch niks meer aan te doen) en zo is er een precedent om deze keer de les af te maken - iets dat niet slecht is, is daarom nog niet goed. God is machtiger dan Source, maar Source is sterker (toch als je het veralgemeent), maar voor het individu gelden andere regels en ik ben zekr dat ze me de schoonheidsfoutjes zullen vergeven als ze zien hoe GROOT het probleem is, waarvoor ik een oplossing heb gezocht. Het goede nieuws is dat we nog heel wat middelen ongebruikt in de kast hebben liggen, het slechte nieuws is dat we nog heel wat ongebruikte middelen in de kast laten liggen - iets vastpakken versus loslaten dus en ook al heb ik grote schoonmaak gehouden in mijn hoofd, dat ik het verschil KAN maken laat me niet meer los. Wat de mensen over mij of over mijn aanpak denken, interesseert me geen ene reet, want eigenlijk heb ik alles al aangeboden, maar het werd met een slap en strontverwend handje van tafel geveegd - zij konden beter krijgen - en dat is een luxe die we ons niet meer kunnen veroorloven, dus listen very carefully, want ik blijf niet pappen en nathouden.
Spijtig dat Evi het gruwelijke woord 'middelbare school' bezigt. Waarom niet secundair onderwijs, of klassieke humaniora? Past zij zich aan tot het hollandse taalgebruik?
Kennelijk heet dat een tussentaal, zie Blablablaschaap op kijk punt nl, laatste aflevering. In die aflevering moest Elise Schaap Vlaams leren spreken.