Αφιερωμένο αυτό το τραγούδι στην γιαγιά μου και τον παππού μου που με μεγάλωσαν με τόση αγαπη που δεν θα βρω πότε ξανά στην ζωή μου... Δύο παν φτωχοί άνθρωποι που ήξεραν πως να αγαπάνε.. Θυμάμαι όλα τα χρόνια όταν πήγαινα από το σπίτι μου στο χωριό, στα ''κρυφά'' για να τους κάνω έκπληξη... Οταν με έβλεπαν, τους παρατηρούσα και ήταν η καλύτερη έκφραση προσώπου, χαρας, και ευτυχίας που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος.. Μάγκες αν τυχόν διαβάσετε αυτό το σχόλιο, ένα πράγμα μπορώ να πω εγώ... Με την αγάπη τα κερδίζεις ΟΛΑ... Αν ήταν να πολεμησω έναν ολόκληρο στρατό, τους δύο που θα έπαιρνα δίπλα μου θα ητνα η γιαγιά και ο παππούς μου... Παππού δυστυχώς δεν είσαι μαζί μας πια... Να είσαι καλά εκεί που είσαι, σε αγαπάω πάρα πολύ και μου λείπεις. Ώρες, ώρες δεν μπορώ να κρατήσω τα κλάματα... Βαγγέλης
Κάθε φορά που διαβάζω τα σχόλια κάτω από τα τραγούδια σε συνδυασμό με τη φωνή της Σωτηρίας δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου. Να είμαστε όλοι καλά να θυμόμαστε εκείνους που έφυγαν και τις στιγμές που μας χάρισαν.
Αυτό το τραγούδι μου θυμίζει τη γιαγιά μου. Που έμενε μαζί μας και επειδή το σπίτι μας ήταν μικρό κοιμόταν όλα τα χρόνια σε ένα ράντζο δίπλα στο κρεβάτι μου και κάθε βράδυ μου κρατούσε το χέρι και μου έλεγε να μην φοβάμαι.
Αφιερωμένο σε όλους τους ανθρώπους που μοχθούν ,να επιβιώσουν και με αξιοπρέπεια αποτελούν παράδειγμα ήθους για τα παιδιά τους και για την κοινωνία όλη.
Αφιερωμένο στους λατρεμενους μου γονείς, που έφυγαν ο ενας μετα τον αλλον απο κοντα μας. Που γεννήθηκαν παμφτωχοι και αγωνιστηκαν με ολες τους τις δυνάμεις, για να εχουν τα παιδια τους ενα καλύτερο μέλλον. Που δεν επαψαν ποτε να χαμογελουν και να ελπίζουν.
Αφιερωμένο στον πάτερουλη μου, που τον έχασα τον Αύγουστο του 24. Μία Ζωή πάλευε και δούλευε όλη μέρα και περίμενε πως και πως την Κυριακή να έρθει. Πόσο με πληγώνει κάθε μέρα που για ενα μήνα δεν πρόλαβε να δει το εγγονάκι του. Σε ευχαριστώ για όλα ο Θεός να σε αναπαυει.
Είναι ένα τεράστιο τραγούδι που μιλάει στην ψυχή κάθε ανθρώπου φτωχού, μόνου, κατατρεγμένου, και γι' αυτό πιστεύω είναι άλλη μια συμβολή της χώρας μας στην ανθρώπινη κληρονομιά. Και κάθε άνθρωπος μπορεί να το τραγουδήσει και να το νιώσει στην ψυχή του. Όμως δεν πιστεύω ότι κανείς μπορεί να το τραγουδήσει όπως η Σωτηρία Μπέλλου. Αυτός ο ύμνος ανήκει στην φωνή της.
Το τραγούδι αυτό μου θυμίζει μια ξεχωριστή γυναίκα απ'όλες τις άλλες. Την μοναδική κι αξεπέραστη Γιαγιά μου. Στα μάτια αυτής ζωγραφιζονταν μια άλλη διαφορετική από την σημερινή εποχή. Αξιοπρέπεια σεβασμός και δουλειά στοιχεία που την χαρακτήριζαν και μου δίνουν κουράγιο σήμερα. Σ'αγαπώ δεν θα σε ξεχάσω ποτέ.
Όποτε ακούω αυτό το τραγούδι μου θυμίζει τη γιαγιά μου .. Ποντια παλευτρια , έζησε φτωχή , ορφανή Στη Θεσσαλονίκη . Έκανε οικογένεια , τα κατάφερε . Τα παιδιά της πήγαν σχολείο , τα εγγόνια της πήγαν πανεπιστήμιο . έκαναν λεφτά στο εξωτερικό γύρισαν στην χώρα μας . Και εξακολουθούν να αγαπάνε τη πατρίδα τους . Είμαστε ένα έθνος . Μια Ελλάδα , ένα όνειρο , μια οικογένεια . Έλληνες είμαστε ένα έθνος για πάντα ενωμένοι
Αυτό το τραγούδι,ειναι φτιαγμένο απο τον αγώνα επιβίωσης των προγόνων μας ,οπως μας τα εχουν διηγηθει...και εχουμε παρει κατι απο τον πονο τους, και την ελπιδα τους...για αυτο κλαίμε... 4:064:08
Το αγαπημένο τραγούδι του παππού μου κ της γιαγιάς μου...το τραγουδούσαν μαζί όταν μαζευόμασταν για φαγητό κ ταυτόχρονα κλαιγανε...θα σας θυμάμαι πάντα με αγάπη!!!!❤
Η Μπέλλου, έγραψε την δική της ιστορία στο λαϊκό τραγούδι. Να μην ξεχνάμε όμως, και τον συνθέτη. Ο Ανδριόπουλος, έγραψε υπέροχα τραγούδια και σημάδεψε δύο δεκαετίες με το έργο του. Όσο για τον Μπουρμπούλη, κορυφαίος και αυτός.
Γιαγιάκα μου πανέμορφη στο αφιερώνω ❤ να μας προσέχεις από ψηλά γιαγιά μου σ αγαπώ ήσουν και είσαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου. Πάντα θα σε σκέφτομαι θα σ αγαπώ και θα έρχομαι εδώ να ακούω το τραγουδάκι σου γιαγιάκα χρυσή. Το όνομα της Λευκή.❤
Το κακό δεν είναι τα dislike. Το πρόβλημα είναι ότι ο κόσμος δεν ακούει πλέον τέτοια τραγούδια. Θυμάμαι 25+ χρόνια πίσω έκανα οικονομίες να αγοράσω αυτό και μερικά άλλα βινύλια που ήταν σε προσφορά...
Πιστεύω ακράδαντα όμως ότι και εσύ και εγώ, είμαστε μέρος του κόσμου αυτού. Η αγάπη όμως για τα τραγούδια αυτά μεταφέρθηκε σε εμάς από τους γονείς μας (υποθέτω τουλάχιστον) και ως εκ τούτου αντιλαμβάνεσαι ότι εάν για παράδειγμα η δική μας γενιά, δεν μεταφέρει το "άκουσμα" με την σειρά της σε νεότερη γενιά, πως περιμένουμε να συμβεί από μόνο του ? Το γούστο στο φαγητό, μουσική, ντύσιμο, τα αποκτάμε όλοι μας μέσα από το σπίτι μας. Εάν εσύ σπίτι δεν ακούς Στράτο, Στέλιο, Μπελλου σε λιγότερο από δεκαετία έχει χαθεί πάνω από το 50 % πιθανότητα να επιβιώσει το είδος. Κάπου πιστεύω πέφτει μερίδιο ευθύνης και σε εμάς. Σήμερα παρακολουθούσα ένα βίντεο με τον Γιάννη Πλούταρχο και ένα συγκρότημα KINGS. Στα σχόλια είδα αντιδράσεις και συμπεριφορές κάθε λογοις αλλά το πιο ανησυχητικό από όλα είναι ότι σχεδόν κανένας πλέον δεν κρίνει με βάση τον ήχο-στοίχο-νόημα. Όλα τα κοριτσάκια : αχ τον αγαπώ είναι κούκλος, τον θέλω... Τα αγοράκια... Λίγο πιο συγκρατημένα αλλα σε παρόμοιο επίπεδο. Δεν καταλαβαίνω, μόνο εγώ γονείς με μουσικά ενδιαφέροντα, κουλτούρα, παιδεία????
Μου θυμίζει τα γλέντια των παιδικών μου χρόνων που το τραγουδουσε ο πατέρας μου με τα αδέρφια του...προερχομενοι απο φτωχεια ,με μια ελπιδα για καλυτερη ζωη...
Αυτός ο λαός κι αυτός ο τόπος έχουν περάσει "δια πυρός και σιδήρου" κι ενώ έχουμε στην ιστορία μας τόσες φωτεινές σελίδες που ενωμένοι παλέψαμε ενάντια σε δυνάμεις που μας θέλαν χωρισμένους, ξαναπέφτουμε στα ίδια λάθη λες και ξεχνούμε τόσο εύκολα. Κι όπως έλεγε η αθάνατη Δέσπω Διαμαντίδου διά στόματος της "Χοντρομπαλούς" του Ξαρχάκου "είδα τα ίδια μου παιδιά να δίνουν σ άλλους τα κλειδιά"!!!
Κάθε φορά που ακούω αυτό το τραγούδι μου έρχεται στο μυαλό ο παππούς μου και όλα μου τα παιδικά χρόνια σε μια φτωχογειτονια της Καβάλας τα Πεντακόσια...μακάρι να γύρναγα τα χρόνια πίσω...σε ευχαριστώ για ΟΛΑ παππού μου..να είσαι καλά εκεί που είσαι...μου λείπεις...
Αφιερωμένο στη μάνα και την αδερφή μου ,εκεί στην Ήπειρο να με περιμένουν να γυρίσω για να περάσουμε τα μικρά μας τα καλοκαίρια.Σας αγαπώ με όλη μου την καρδιά
τα σπιτια ειναι χαμηλα,,,,,πως αλλιως να περιγραψεις την φτωχια!!! οπως ελεγε και ο μπενινι ..οι γονεις μου μου κανανε το μεγαλυτεο δωρο,,,,, την φτωχεια!!!
αφιερωμένο στην οικογένεια μου που έχει παλέψει όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης να τα βγάλει πέρα, και στον έρωτα της ζωής μου που το ακούσαμε σε ένα θεατράκι.
Ανακάλυψα αυτό το τραγούδι τώρα τελευταία (ζω στο Μοντρεάλ ). Θα το έχω ακούσει τουλάχιστο καμιά εκατοστή φορές. Νομίζω ότι είναι από τα πιο ωραία της Μπέλου
Στίχοι: Μην κλαις Και μην λυπάσαι που βραδιάζει Εμείς που ζήσαμε φτωχοί Του κόσμου η βροχή δεν μας πειράζει Εμείς που ζούμε μοναχοί Τα σπίτια είναι χαμηλά Σαν έρημοι στρατωνες Τα καλοκαίρια μας μικρά Κι ατέλειωτοι χειμώνες Τα καλοκαίρια μας μικρά Κι ατέλειωτοι χειμώνες Μην κλαις Και μην φοβάσαι το σκοτάδι Εμείς που ζήσαμε φτωχοι Του κόσμου η απονια δεν μας τρομάζει Θα έρθει και για μας μια κυριακή Τα σπίτια είναι χαμηλα Σαν έρημοι στρατωνες Τα καλοκαίρια μας μικρα Κι ατέλειωτοι χειμώνες Τα σπίτια είναι χαμηλα Σαν έρημοι στρατωνες Τα καλοκαίρια μας μικρα Κι ατέλειωτοι χειμώνες
Ακουγοντας το μου ερχετε η μυρωδια του ασβεστη απο τα σοκακια των παιδικων μου χρονων και η μυρωδια απο το αγιοκλημα στην αυλη της κυρα μανας μου....ευλογημενα χρονια ευλογημενη ΠΑΤΡΙΔΑ
@@steliosgkrek292 Although she was particularly admired by artists, critics, and the public, she was alone and ignored towards the end of her life. Only a handful of people supported her in the last stages of her year-long struggle with throat cancer with which she was diagnosed in 1993.
Η Μπελλου εχασε πολλα λεφτα στο τζογο ( κυριως μπαρμπουτι ) και στο τελος εμεινε στον ασσο. Το ιδιο με την Ευτυχια Παπαγιαννοπουλου την στιχουργο, που εγραψε τραγουδαρες αλλα τα εδινε οσο - οσο για να παρει κανενα φραγκο να τζογαρει. Μερικες φορες η Παπαγιαννοπουλου εδινε το ιδιο τραγουδι σε 2 διαφορετικους συνθετες και γινονταν παρεξηγησεισ κατοπιν. Ενημερωτικα ολα αυτα.
Ακούγοντας αυτό το τραγούδι περνάει ολοι οι ζωή από μπροστά σου ..πραγματικα και όση από έμας ειμασταν φτωχει και περάσαμε δυσκολίες μας αγγίζει ένα τικ παραπανω .
καθε φορα τοσα δακρυα.. τοσα ασταματητα .. για μια εποχη που ζησαμε μεσω των παππουδων μας .. μια εποχη που η κουραση ηταν τοση αλλα ποτε δεν ακουγες κανεναν να γκρινιαζει , ουτε να βαριεται , .. η μουσικη ολη την ωρα , οι χοροι , τα τραπεζωματα .. ε γειτονα ! Ελα ..και εσυ ελα .. ολοι μια γειτονια ..
Αφιερωμενο στις 2 μου γιαγιαδες και τον παππου μου,να ειναι καλα εκει στον ουρανο,δεν εχω παραπονο με αγαπουσαν,ημουν πολυ ζωηρο παιδι τους εκανα την ζωη δυσκολη ομως με αγαπουσαν παρολο την φτωχεια τους οτι και να εσπαζα δεν με μαλωσαν ποτε,μου λειπουν πολυ και τους αγαπω και εγω,καθε μερα τους σκεφτομαι στο μυαλο μου και στην καρδια μου.
Αυτό το τραγουδι μου θυμιζει την μητερα μου...Θυμάμαι που το τραγουδουσε...Οποτε το ακουω, την βλεπω μπροστα μου και γω γινομαι παιδακι που φτανει ισα ισα την ποδια της...
Не плачи и не съжалявай, че свечерява ние, които живеехме бедни на света дъждът не ни касае ние, които живеем самотни Къщите ни бяха ниски като напуснати казарми лятото ни е кратко и безкрайни зимите Не плачи и не се страхувай от тъмното ние, които живеехме бедни на света безсърдечието не ни плаши ще има една неделя и за нас
I tried a translation into Italian Non piangere e non rattristarti quando viene la sera noi che abbiamo vissuto poveri la pioggia di questo mondo non ci disturba noi che viviamo soli Le case sono basse come caserme abbandonate brevi le nostre estati senza fine gli inverni Non piangere e non temere l’oscurità noi che abbiamo vissuto poveri l’indifferenza del mondo non ci spaventa verrà anche per noi una domenica Le case sono basse come caserme abbandonate brevi le nostre estati senza fine gli inverni Probably it's poor, my Greek is still not much of a thing, But this song is unbeliavable.
Αφιερωμένο αυτό το τραγούδι στην γιαγιά μου και τον παππού μου που με μεγάλωσαν με τόση αγαπη που δεν θα βρω πότε ξανά στην ζωή μου...
Δύο παν φτωχοί άνθρωποι που ήξεραν πως να αγαπάνε..
Θυμάμαι όλα τα χρόνια όταν πήγαινα από το σπίτι μου στο χωριό, στα ''κρυφά'' για να τους κάνω έκπληξη...
Οταν με έβλεπαν, τους παρατηρούσα και ήταν η καλύτερη έκφραση προσώπου, χαρας, και ευτυχίας που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος..
Μάγκες αν τυχόν διαβάσετε αυτό το σχόλιο, ένα πράγμα μπορώ να πω εγώ...
Με την αγάπη τα κερδίζεις ΟΛΑ...
Αν ήταν να πολεμησω έναν ολόκληρο στρατό, τους δύο που θα έπαιρνα δίπλα μου θα ητνα η γιαγιά και ο παππούς μου...
Παππού δυστυχώς δεν είσαι μαζί μας πια...
Να είσαι καλά εκεί που είσαι, σε αγαπάω πάρα πολύ και μου λείπεις.
Ώρες, ώρες δεν μπορώ να κρατήσω τα κλάματα...
Βαγγέλης
Να ζήσεις να θυμάσαι τον Παππού σου.
@@Nino2011 Σε ευχαριστώ Νικόλα... Κάθε μέρα δύσκολη μακριά του..
Έτσι ήταν και οι δικοί μου οι παππούδες, αγνοί και ζεστοί, εκπρόσωποι μιας ταπεινής Ελλάδας που ίσως χάθηκε / χάνεται
Αυτή η γενιά ήταν μια γενιά Τιτάνων
@@stefanosgracienc το πολύ σκληρό είναι ότι δεν θα τους ξανά δεις φιλε... Ο πόνος καθε μέρα και περισσότερος
Κάθε φορά που διαβάζω τα σχόλια κάτω από τα τραγούδια σε συνδυασμό με τη φωνή της Σωτηρίας δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου.
Να είμαστε όλοι καλά να θυμόμαστε εκείνους που έφυγαν και τις στιγμές που μας χάρισαν.
Αυτό το τραγούδι μου θυμίζει τη γιαγιά μου. Που έμενε μαζί μας και επειδή το σπίτι μας ήταν μικρό κοιμόταν όλα τα χρόνια σε ένα ράντζο δίπλα στο κρεβάτι μου και κάθε βράδυ μου κρατούσε το χέρι και μου έλεγε να μην φοβάμαι.
Να ζησης να την θυμασαι!
😢
Με έκανες και έκλαψα
ποσο τυχερη εισαι για αυτο!
la_rose
δεν έχει πιο τρυφερά και στοργικά πλάσματα από τις γιαγιάδες. Κάτι πάει να πει να είσαι δυο φορές μητέρα.
Αφιερωμένο σε όλους τους ανθρώπους που μοχθούν ,να επιβιώσουν και με αξιοπρέπεια αποτελούν παράδειγμα ήθους για τα παιδιά τους και για την κοινωνία όλη.
Αυτό ακριβώς
Τα είπατε όλα... αλλά γιατί κουτουλάμε μεταξύ μας, τι έχουμε να χωρίσουμε...
Δυστυχως το ήθος τον μοχθο και την αξιοπρέπεια κάποιοι την θεωρουν αδυναμία.
αν το θεωρούν αδυναμία , τότε έχουν πρόβλημα@@panatha40
Αφιερωμένο στους λατρεμενους μου γονείς, που έφυγαν ο ενας μετα τον αλλον απο κοντα μας. Που γεννήθηκαν παμφτωχοι και αγωνιστηκαν με ολες τους τις δυνάμεις, για να εχουν τα παιδια τους ενα καλύτερο μέλλον. Που δεν επαψαν ποτε να χαμογελουν και να ελπίζουν.
Για όσους "έφυγαν" και τους κουβαλάμε μέσα μας
Έτσι ακριβώς!!!😢😢😢😢
I'm a Peruvian-American who loves Greek music, your heavenly songs.
Maria Quispe Respect to you
@Δημ Γκολ Thank you, I appreciate your replied, I definitely will listen it.
@Δημ Γκολ I was looking for that singer but could not get it.
@@mariaquispe9923 write in google Σωτηρια μπελου copy paste it.
Welcome our friend! This music is passionate and heartwarming.
Είμαι 15 και αγαπώ παλιά Ελλάδα και τα τραγούδια της. Νοσταλγία για εποχές που δεν έχουμε καν ζήσει!
Μυρωδιές από γνήσια Ελλάδα !!!!
Αφιερωμένο στον πάτερουλη μου, που τον έχασα τον Αύγουστο του 24.
Μία Ζωή πάλευε και δούλευε όλη μέρα και περίμενε πως και πως την Κυριακή να έρθει.
Πόσο με πληγώνει κάθε μέρα που για ενα μήνα δεν πρόλαβε να δει το εγγονάκι του.
Σε ευχαριστώ για όλα ο Θεός να σε αναπαυει.
Να είσαι καλά και να θυμάσαι τον μπαμπάκα σου😭😭😭
Να είσαι καλά να τον θυμάσαι εσύ και η οικογένεια σου.(Και εγώ έχασα και τους δυο)
Καταπληκτικό τραγούδι, σου τρυπά την καρδιά, ήταν το αγαπημένο της μαμάς μου, το τραγούδαγε και έκλεγε.
Υπεροχη μπελου αυτο το τραγουδι οσες φορες και να το ακουσω δεν παυει να με συγκινει
Αφιερωμένο σε αυτούς πού μάς στέρησαν τα καλοκαίρια,κάποτε θα συναντηθούμε στους λόφους του ήλιου,Γ.ΡΙΤΣΟΣ
Αφιερωμένο στον πατέρα μου που είναι εκεί ψηλά και του άρεσε αυτό καθώς και η Σωτηρία
ιδια περιπωση εδω φιλε,να μαστε γεροι να τους θυμομαστε
Σήμερα έφυγε ο παππούς μου. Πήγε να βρει τη Θυμούλα του. Αυτό ήταν το τραγούδι τους, και το χόρευαν τόσο όμορφα.
💔💔💔💔
.υτρω❤❤❤❤❤❤1
Ε
το βάλαμε πάνω από το μνήμα του πεθερού μου την στιγμή της ταφής, αγαπημένο του, καλό σου ταξίδι μεγάλε μουσικέ της Κέρκυρας και της Ελλάδας
"Θα έρθει και για 'μας μια Κυριακή"...
Γι'αυτόν τον στίχο ίσως παλεύουμε στη ζωή ακόμα.... Καλό ταξίδι, Μιχάλη Μπουρμπούλη, αισθηματία...
Στην καρδιά και στα όνειρα μας θα είναι για πάντα ριζωμενοι οι στίχοι του, σαν τα κλαδιά του δέντρου να κοιτάζουν τον ηλιο
Η ερμηνεία της Μπελλου ανεβαζει αυτο το ΥΠΈΡΟΧΟ τραγουδι στα ΟΥΡΑΝΙΑ
Το αγαπημένο μου !
χαμηλα τα σπιτια ... μα ψηλα το κεφαλι!!
Είναι ένα τεράστιο τραγούδι που μιλάει στην ψυχή κάθε ανθρώπου φτωχού, μόνου, κατατρεγμένου, και γι' αυτό πιστεύω είναι άλλη μια συμβολή της χώρας μας στην ανθρώπινη κληρονομιά. Και κάθε άνθρωπος μπορεί να το τραγουδήσει και να το νιώσει στην ψυχή του.
Όμως δεν πιστεύω ότι κανείς μπορεί να το τραγουδήσει όπως η Σωτηρία Μπέλλου. Αυτός ο ύμνος ανήκει στην φωνή της.
Το τραγούδι αυτό μου θυμίζει μια ξεχωριστή γυναίκα απ'όλες τις άλλες. Την μοναδική κι αξεπέραστη Γιαγιά μου. Στα μάτια αυτής ζωγραφιζονταν μια άλλη διαφορετική από την σημερινή εποχή. Αξιοπρέπεια σεβασμός και δουλειά στοιχεία που την χαρακτήριζαν και μου δίνουν κουράγιο σήμερα. Σ'αγαπώ δεν θα σε ξεχάσω ποτέ.
Ποσο συγκηνητικο σχολιο.. Οι Γιαγιαδες τελικα ειναι σαν το αλατι στο φαϊ.. που οταν λειπει ολα ειναι ανοστα..
Κι εμενα τον πατερα μου.... :(
Φίλε σε τιμάει πολύ αυτό σχόλιο σου.Μπράβο!
Καλησπέρα Βασίλη όλοι κάτι πήραμε από τους προγόνους μας ,αυτά που πήραμε ας τα δώσουμε στα παιδιά μας .να ζήσεις και να την θυμάσαι.
Να εισε δυνατος,απο 3 πραματα δεν μπορεις να ξεφυγεις,απο τον εαυτο σου,απο αυτον που αγαπας και απο αυτο που πονας.
Το τραγούδι αυτό αφιερωμένο στους θείους και θείες που μεγάλωσα στο χωριό κοντά τους τα καλοκαίρια....και στους γονείς μου που έφυγαν νέοι 😢😢😢....
Τι τραγούδια γράφανε τότε, τι τραγούδια!!!
Τα καλά τραγούδια βγαίνουν απτό τό πόνο καί απτή φτώχια.... Καί δυστυχώς αφτί η εποχή αφτί ήταν η πραγματικότητα για τους περισσότερους.
Αθάνατα τραγουδια
Άλλες εποχές , εποχές που είχε αξία και βάση η Αρετή
Μπαμπακα μου αγαπημενε ποσο μου θυμιζεις ωραιες αναμνήσεις μεσα απο τετοια αγαπημενα τραγουδια!Θα σε θυμαμαι παντα!
Τα καλοκαίρια μας μικρά κι ατελείωτοι χειμώνες.
Συγκλονιστική Ερμηνεία ! Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω αυτό το τραγούδι
Η τελειότητα στο μεγαλείο της !!! Μπράβο Ελλάδα ❤
Για μας που ζούμε μοναχοί, περιμένοντας μια Κυριακή...
Αυτή είναι η Ελλάδα που έφυγε και δεν θα ξανάρθει πια. Η Μπέλλου θα μας την θυμίζει.
Μαλλον ξαναρερχεται σε εμας τους αμετανοητους παρτακηδες που εμαθαν να γλυφουν τοσα χρονια και να πατανε στα πτωματα!Πεινα φτωχια και θανατος!
Ακονιστε τα όνειρα. Ξανατραγουδηστε αυτά τα ποιήματα. Γιατί η φουρτούνα θα κρατήσει.
Βαθύ
Άγγιγμα ψυχής...Κάθε φορά .. όπου και αν είμαι όταν το ακούω.. σιγοτραγουδαω και βουρκωνω .... Κάθε φορά!!
Θα ήθελα να το ακούσω
Δεν είσαι ο μόνος!!
❤😂
Όποτε ακούω αυτό το τραγούδι μου θυμίζει τη γιαγιά μου .. Ποντια παλευτρια , έζησε φτωχή , ορφανή Στη Θεσσαλονίκη . Έκανε οικογένεια , τα κατάφερε . Τα παιδιά της πήγαν σχολείο , τα εγγόνια της πήγαν πανεπιστήμιο . έκαναν λεφτά στο εξωτερικό γύρισαν στην χώρα μας . Και εξακολουθούν να αγαπάνε τη πατρίδα τους . Είμαστε ένα έθνος . Μια Ελλάδα , ένα όνειρο , μια οικογένεια . Έλληνες είμαστε ένα έθνος για πάντα ενωμένοι
Αυτό το τραγούδι,ειναι φτιαγμένο απο τον αγώνα επιβίωσης των προγόνων μας ,οπως μας τα εχουν διηγηθει...και εχουμε παρει κατι απο τον πονο τους, και την ελπιδα τους...για αυτο κλαίμε... 4:06 4:08
I dedicate this song to my father who grew up poor but maintained an innocent heart.....
Αυτό το υπέροχο λαϊκό, μου θυμιζει τα παιδικά μου χρόνια στα προσφυγικά του Περιστερίου την 10 στις του ,60.
Αφιερωμένο στον πατέρα μου με αγάπη !
2020; Σωτηρία Μπελλου Αθάνατη!
Εννοείται ΑΘΑΝΑΤΗ!!
ΑΘΑΝΑΤΗ!!!
Αν ζουσε η σωτηρια ....θα το λεγατε αυτο
Μέχρι το 6020!
2021, και το κομμάτι αυτό ακούγεται δυστυχώς πολύ επίκαιρο
...τα σπίτια είναι χαμηλά σαν έρημοι στρατώνες, τα καλοκαίρια μας μικρά κι ατέλειωτοι οι χειμώνες...
Το αγαπημένο τραγούδι του παππού μου κ της γιαγιάς μου...το τραγουδούσαν μαζί όταν μαζευόμασταν για φαγητό κ ταυτόχρονα κλαιγανε...θα σας θυμάμαι πάντα με αγάπη!!!!❤
I heard this song whilst on holidays in Crete. I asked the store owner who it was. It has been on high rotation since.
Στον γλυκο μου πατερα που εφυγε μια κρυα νυχτα μονος για το μεγαλο ταξιδι...
Τα καλοκαίρια μας μικρά αξέχαστη Σωτηρία αστέρι ,⭐⭐⭐⭐
Η Μπέλλου, έγραψε την δική της ιστορία στο λαϊκό τραγούδι. Να μην ξεχνάμε όμως, και τον συνθέτη. Ο Ανδριόπουλος, έγραψε υπέροχα τραγούδια και σημάδεψε δύο δεκαετίες με το έργο του. Όσο για τον Μπουρμπούλη, κορυφαίος και αυτός.
Προσμένοντας μια > και ένα > 80 χρόνια τώρα !!!!!! Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.........
ΑΘΆΝΑΤΗ τέτοια φωνή δεν θα ξαναγίνει
Γιαγιάκα μου πανέμορφη στο αφιερώνω ❤ να μας προσέχεις από ψηλά γιαγιά μου σ αγαπώ ήσουν και είσαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου. Πάντα θα σε σκέφτομαι θα σ αγαπώ και θα έρχομαι εδώ να ακούω το τραγουδάκι σου γιαγιάκα χρυσή. Το όνομα της Λευκή.❤
Αφιερωμένο στους παππούδες και τις γιαγιάδες μας , αγωνιστές κ νικητές όλοι τους .
Εύγε σου ❤️❤️
Το κακό δεν είναι τα dislike. Το πρόβλημα είναι ότι ο κόσμος δεν ακούει πλέον τέτοια τραγούδια. Θυμάμαι 25+ χρόνια πίσω έκανα οικονομίες να αγοράσω αυτό και μερικά άλλα βινύλια που ήταν σε προσφορά...
Πιστεύω ακράδαντα όμως ότι και εσύ και εγώ, είμαστε μέρος του κόσμου αυτού. Η αγάπη όμως για τα τραγούδια αυτά μεταφέρθηκε σε εμάς από τους γονείς μας (υποθέτω τουλάχιστον) και ως εκ τούτου αντιλαμβάνεσαι ότι εάν για παράδειγμα η δική μας γενιά, δεν μεταφέρει το "άκουσμα" με την σειρά της σε νεότερη γενιά, πως περιμένουμε να συμβεί από μόνο του ? Το γούστο στο φαγητό, μουσική, ντύσιμο, τα αποκτάμε όλοι μας μέσα από το σπίτι μας. Εάν εσύ σπίτι δεν ακούς Στράτο, Στέλιο, Μπελλου σε λιγότερο από δεκαετία έχει χαθεί πάνω από το 50 % πιθανότητα να επιβιώσει το είδος. Κάπου πιστεύω πέφτει μερίδιο ευθύνης και σε εμάς. Σήμερα παρακολουθούσα ένα βίντεο με τον Γιάννη Πλούταρχο και ένα συγκρότημα KINGS. Στα σχόλια είδα αντιδράσεις και συμπεριφορές κάθε λογοις αλλά το πιο ανησυχητικό από όλα είναι ότι σχεδόν κανένας πλέον δεν κρίνει με βάση τον ήχο-στοίχο-νόημα. Όλα τα κοριτσάκια : αχ τον αγαπώ είναι κούκλος, τον θέλω...
Τα αγοράκια... Λίγο πιο συγκρατημένα αλλα σε παρόμοιο επίπεδο. Δεν καταλαβαίνω, μόνο εγώ γονείς με μουσικά ενδιαφέροντα, κουλτούρα, παιδεία????
@@georgeisaak5321 δεν είσαι ο μόνος.
Αυτό το τραγούδι είναι για όσους είναι λυπημενοι!!!
Καποια βραδάκια ..με λιγο φως ...κ λιγο κρασάκι διπλα μου ...βαζω τα ακουστικα μου ..ακουω αυτο το υπεροχο ασμα δυνατα ~με κλειστα ματια ~κ παιρνω τοση δυναμη 🙏💐
Αριστουργημα
με την αξεπεραστη φωνη της Μπελλου‼️
Τελεια εκτελεση απο μια κρυσταλινη αμυαλη φωνη
Μου θυμίζει τα γλέντια των παιδικών μου χρόνων που το τραγουδουσε ο πατέρας μου με τα αδέρφια του...προερχομενοι απο φτωχεια ,με μια ελπιδα για καλυτερη ζωη...
Αυτό το τραγούδι το άκουσα απόψε μετά απο καιρό ξανά, σε μνήμη του πατέρα μου που λάτρευε την Σωτηρία Μπέλλου. Εχω συγκινηθεί.
Το ιδιο και γω για τη μαμα μου...
Τι ίδιο και στον πατέρα μου τον γλυκό
Ακριβώς το ίδιο κ εγώ….Αχ πατέρα μου ποσό πολύ μου λείπεις!
αφιερομενο στον καλυτερο πατερα του κοσμου τον πατερα μου που εχασα
Ύμνος!!!!
Στα 11 εκατομμύρια Έλληνες εχει μονο 1 εκατομμύριο προβολές αυτος ο υμνος λυπάμαι πολύ για την κατάντια μας
Πιο επίκαιρο από ποτέ.
Αυτός ο λαός κι αυτός ο τόπος έχουν περάσει "δια πυρός και σιδήρου" κι ενώ έχουμε στην ιστορία μας τόσες φωτεινές σελίδες που ενωμένοι παλέψαμε ενάντια σε δυνάμεις που μας θέλαν χωρισμένους, ξαναπέφτουμε στα ίδια λάθη λες και ξεχνούμε τόσο εύκολα.
Κι όπως έλεγε η αθάνατη Δέσπω Διαμαντίδου διά στόματος της "Χοντρομπαλούς" του Ξαρχάκου "είδα τα ίδια μου παιδιά να δίνουν σ άλλους τα κλειδιά"!!!
Αχ Ελλάδα μου , μου λείπεις !!!!
Κάθε φορά που ακούω αυτό το τραγούδι μου έρχεται στο μυαλό ο παππούς μου και όλα μου τα παιδικά χρόνια σε μια φτωχογειτονια της Καβάλας τα Πεντακόσια...μακάρι να γύρναγα τα χρόνια πίσω...σε ευχαριστώ για ΟΛΑ παππού μου..να είσαι καλά εκεί που είσαι...μου λείπεις...
Αφιερωμένο στη μάνα και την αδερφή μου ,εκεί στην Ήπειρο να με περιμένουν να γυρίσω για να περάσουμε τα μικρά μας τα καλοκαίρια.Σας αγαπώ με όλη μου την καρδιά
Σωτηρία μία μεγάλη φωνή...
Το αγαπημένο τραγούδι της γιαγιάς μ.να είσαι καλά εκεί που βρίσκεσαι δεν θα σε ξεχάσω ποτέ κ σε ευχαριστώ για όλα όσα με έμαθες!!!
Απίστευτο δέσιμο φωνής, στίχου, και μουσικης. Το τελειο πάντρεμα ολα δέθηκαν τοσο αρμονικα!
τα σπιτια ειναι χαμηλα,,,,,πως αλλιως να περιγραψεις την φτωχια!!! οπως ελεγε και ο μπενινι ..οι γονεις μου μου κανανε το μεγαλυτεο δωρο,,,,, την φτωχεια!!!
Σαν σε πιάσει αυτό το "ΕΜΕΙΣ" δεν κρυώνεις πια... δεν πεινάς ... δε φοβάσαι
WhatsApp
Ανατριχίλα σκέτη
👏👏👏👍🙏🌹
Ανατρίχιασα με αυτό που έγραψες!
Τραγουδαρα! ❤ Μοναδική συγκλονιστικη φωνή Σωτηρία Μπελλου!
Πολυ φτωχη και μονη πεθανε...και φυσικα δεν την τιμησε κανεις ...
Τραγουδι σταθμος της ελλαδας.βγαλμενο απο την φτωχια την καλοσυνη το φιλοτιμο και τον ανθρωπο σωτηρια μπελου
αφιερωμένο στην οικογένεια μου που έχει παλέψει όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης να τα βγάλει πέρα, και στον έρωτα της ζωής μου που το ακούσαμε σε ένα θεατράκι.
Αυτό το τραγούδι μού θυμίζει τα (πέτρινα) παιδικά και εφηβικά μου χρόνια, 1942-1960. Π. Θ.
Ανακάλυψα αυτό το τραγούδι τώρα τελευταία (ζω στο Μοντρεάλ ). Θα το έχω ακούσει τουλάχιστο καμιά εκατοστή φορές. Νομίζω ότι είναι από τα πιο ωραία της Μπέλου
Ήταν το αγαπημένο της όπως έχει δηλώσει σε άλλο βιντεο
Γιατρεύεις ψυχούλες ❤
ΕΝΑ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΞΗ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ!!!!!!!!!!!ΑΞΕΧΑΣΤΗ Σ.ΜΠΕΛΟΥ-ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Στίχοι:
Μην κλαις
Και μην λυπάσαι που βραδιάζει
Εμείς που ζήσαμε φτωχοί
Του κόσμου η βροχή δεν μας πειράζει
Εμείς που ζούμε μοναχοί
Τα σπίτια είναι χαμηλά
Σαν έρημοι στρατωνες
Τα καλοκαίρια μας μικρά
Κι ατέλειωτοι χειμώνες
Τα καλοκαίρια μας μικρά
Κι ατέλειωτοι χειμώνες
Μην κλαις
Και μην φοβάσαι το σκοτάδι
Εμείς που ζήσαμε φτωχοι
Του κόσμου η απονια δεν μας τρομάζει
Θα έρθει και για μας μια κυριακή
Τα σπίτια είναι χαμηλα
Σαν έρημοι στρατωνες
Τα καλοκαίρια μας μικρα
Κι ατέλειωτοι χειμώνες
Τα σπίτια είναι χαμηλα
Σαν έρημοι στρατωνες
Τα καλοκαίρια μας μικρα
Κι ατέλειωτοι χειμώνες
Ακουγοντας το μου ερχετε η μυρωδια του ασβεστη απο τα σοκακια των παιδικων μου χρονων και η μυρωδια απο το αγιοκλημα στην αυλη της κυρα μανας μου....ευλογημενα χρονια ευλογημενη ΠΑΤΡΙΔΑ
μ εκανες κι εκλαψα.
Κάποτε .. δυστυχώς πάνε αυτά πια καταντήσαμε Αμερικα ..
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ.ΑΘΑΝΑΤΗ!!!!
Τα δάκρυα της πλησμονής κυλάνε όταν είσαι ολιγαρκής, μετρημένος και ταλαιπωρημένος.
Μην κλαις λέει και εγώ κλαίω
Δεν νομίζω να ξανά τέτοια φωνή
Ένα αηδόνι που κλαίει, και ας το ξεχασανε όλοι ανυμπορο στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, εμείς δεν σε ξεχνάμε Σωτηρία........
Πως πέθανε;
@@steliosgkrek292 Although she was particularly admired by artists, critics, and the public, she was alone and ignored towards the end of her life. Only a handful of people supported her in the last stages of her year-long struggle with throat cancer with which she was diagnosed in 1993.
@@vasilisfragkos8676 σας ευχαριστώ πολύ
Όχι όλοι
Η Μπελλου εχασε πολλα λεφτα στο τζογο ( κυριως μπαρμπουτι ) και στο τελος εμεινε στον ασσο. Το ιδιο με την Ευτυχια Παπαγιαννοπουλου την στιχουργο, που εγραψε τραγουδαρες αλλα τα εδινε οσο - οσο για να παρει κανενα φραγκο να τζογαρει. Μερικες φορες η Παπαγιαννοπουλου εδινε το ιδιο τραγουδι σε 2 διαφορετικους συνθετες και γινονταν παρεξηγησεισ κατοπιν. Ενημερωτικα ολα αυτα.
Mythical voice!! ΑΣΥΛΗΠΤΟ ΕΠΟΣ!!!
Όλα τα άλλα απλές οδοντόκρεμες!!
Εμμ χ.νχχ.νμηχννηνφχννχ νψ χμ..""?!¡!'!" Νχνννχηχνν
Ακούγοντας αυτό το τραγούδι περνάει ολοι οι ζωή από μπροστά σου ..πραγματικα και όση από έμας ειμασταν φτωχει και περάσαμε δυσκολίες μας αγγίζει ένα τικ παραπανω .
ασμα ασματων ολη μας η ζωη σε ενα τραγουδι
Πόσο όμορφο είναι με ένα ταπεινό τραγούδι, να πετάει η ψυχή στον ουρανό!!!!!!!!!!!!!!
Θα έρθει και για μας μια Κυριακή... Πόσο εύστοχο...♥️
καθε φορα τοσα δακρυα.. τοσα ασταματητα .. για μια εποχη που ζησαμε μεσω των παππουδων μας .. μια εποχη που η κουραση ηταν τοση αλλα ποτε δεν ακουγες κανεναν να γκρινιαζει , ουτε να βαριεται , .. η μουσικη ολη την ωρα , οι χοροι , τα τραπεζωματα .. ε γειτονα ! Ελα ..και εσυ ελα .. ολοι μια γειτονια ..
Όμορφες μέρες περιγράφεις με αφορμή ένα εξαιρετικό τραγούδι !
Σπουδαίος ο Συνθέτης ΜΟΝΑΔΙΚΉ η Σωτηρία Μπέλλου. Μαρία Γ Θεοδωράκη Ζωγράφος -Δημοσιογράφος
Αφιερωμενο στις 2 μου γιαγιαδες και τον παππου μου,να ειναι καλα εκει στον ουρανο,δεν εχω παραπονο με αγαπουσαν,ημουν πολυ ζωηρο παιδι τους εκανα την ζωη δυσκολη ομως με αγαπουσαν παρολο την φτωχεια τους οτι και να εσπαζα δεν με μαλωσαν ποτε,μου λειπουν πολυ και τους αγαπω και εγω,καθε μερα τους σκεφτομαι στο μυαλο μου και στην καρδια μου.
Φανταστικό τραγούδι τελεια ερμηνεία
Αυτό το τραγουδι μου θυμιζει την μητερα μου...Θυμάμαι που το τραγουδουσε...Οποτε το ακουω, την βλεπω μπροστα μου και γω γινομαι παιδακι που φτανει ισα ισα την ποδια της...
Θα έρθει και για μας μια Κυριακή....
Από τα πιο συγκηνητικα και ποιοτικά
Αγαπημένο !
Ύμνος! !!Σεβασμός στην Μπελου...
Не плачи и не съжалявай, че свечерява
ние, които живеехме бедни
на света дъждът не ни касае
ние, които живеем самотни
Къщите ни бяха ниски
като напуснати казарми
лятото ни е кратко
и безкрайни зимите
Не плачи и не се страхувай от тъмното
ние, които живеехме бедни
на света безсърдечието не ни плаши
ще има една неделя и за нас
Καλό ταξίδι στον σπουδαίο στιχουργό Μιχάλη Μπουρμπούλη
Μεγάλο τραγουδι απο μια μεγάλη φωνή…θα ερθει και για μας μια Κυριακή❤️🙌🏻
Beautiful sweet music contrasted with the sad words. Wonderful !! Bellou will live forever !
Το κομμάτι της μητέρα μου.υμνος.σοβαρα λόγια.σεβασμος.πως πέρασανε τα χρονια.
I tried a translation into Italian
Non piangere e non rattristarti quando viene la sera
noi che abbiamo vissuto poveri
la pioggia di questo mondo non ci disturba
noi che viviamo soli
Le case sono basse
come caserme abbandonate
brevi le nostre estati
senza fine gli inverni
Non piangere e non temere l’oscurità
noi che abbiamo vissuto poveri
l’indifferenza del mondo non ci spaventa
verrà anche per noi una domenica
Le case sono basse
come caserme abbandonate
brevi le nostre estati
senza fine gli inverni
Probably it's poor, my Greek is still not much of a thing, But this song is unbeliavable.