Bir yazar kitabın orta yerinde ölürse herkes kitaba başka son yazar. Türkiye'nin mythosu yarım kalmış bir eser, tüm belirsiz duygularımızın sebebi belki de. Emeklere sağlık.
Atatürk çağının 100 sene ilerisindedir. En büyük hatası devrimi kendinden sonra devam ettirecek onun gibi vizyonlu idealist insanlar bulamamasıdır. Devrimi bırakmasına rağmen Türkiye en özgürlükçü modern seküler güçlü müslüman devletse Atatürk sayesindedir. 20 senelik akp iktidarı sonucu islamcı kanserinin etkilerini yaptıklarını çok net gördük. Sıkı sıkı dört elle kemalizme geri döneceğiz
@@sokratkant3436Okumayı bilmeyene boş. Osmanlı'dan gelen genç cumhuriyetin reformları henüz bitmemişken anti reformculara geçen ve binbir olayla gelişmeyi durduran Türkiye, resmen yarı kalmış bir kitap gibi değil mi? Ne zaman istediğimiz seviyeye çıkabildik?
Toplumun özellikle de benim gibi 2000 kuşağının yaşadığı travmalar Kemalizm'i yeniden gündeme getirecek gibi. Zira günümüzde en çok ihtiyacımızın olduğu şey realist yani gerçekçi bir düşünce yapısı.
Aradığın düşünce yapısına en zıt düşen ideolojinin Kemalizm olması halis mi? Zira Kemalizm, okullarda ve eğitim sisteminde bile "ilimden ziyade idealistliği/ ideolojik propagandayı" baz alır. Eğitim kurumunda dahi akılcılığı saf dışı bırakan bir ideoloji nasıl akılcılık ile yan yana gelebiliyor şaşarım. Saçma sapan dil ve tarih tezlerini anlatmıyorum bile.
@@AliKemal7890 Mustafa Kemal Atatürk'ün realist düşünceye örnek birkaç sözü: 1.Ben manevi miras olarak hiçbir nas-ı katı, hiçbir dogma, hiçbir donmuş, kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım ilim ve akıldır. *Benden sonra, beni benimsemek isteyenler, bu temel mihver üzerinde akıl ve ilmin rehberliğini kabul ederlerse, manevi mirasçılarım olurlar.* 2.Uygarlık yolunda başarı yenileşmeye bağlıdır. Sosyal hayatta, iktisadi hayatta, ilim ve fen sahasında başarılı olmak için yegane gelişme ve ilerleme yolu budur. Bu sözler gösteriyor ki Atatürk hiçbir kalıp düşünceyi kabul etmeyen ve yeniliğe açık bir liderdir. Gerçekçi düşünebilmek için de bu minvalde bir düşünce yapısına sahip olmak gerekir. Atatürk'ün yaşadığı dönemdeki ilmi gelişmeler ile günümüzdeki bir değil. Evet dil ve tarih alanında özellikle de dil alanında yanlış girişimlerde bulunulmuş ama bu hatadan kısa sürede geri dönülmüştür. Ayrıca milliyetçilik bir lüks değil zaruri bir ihtiyaçtır, toplumun milliyetçiliğe programlanması yadırganacak bir durum değildir.
@@abdulcanbaz9275 böyle kendi yaşamıyla tutarsız söylemlerde bulunmuş birçok insan var. Adolf Hitler'in barışsever olmalısınız sözünü gösterip Hitler barışçıl bir insandı demekten farkı yok şu yaptığının. Ben Atatürk'ün yaşamı boyunca akılcılıktan uzak kalmış bir insan olduğunu söylemiyorum. Zaten bugün her ne kadar öyleymiş gibi anlatılmak istense de kişilik olarak tek tip bir Atatürk portresi yok önümüzde. Milli mücadele dönemini ayrı, cumhuriyetten 1930'a kadar olan dönemi ayrı, 30'dan sonrasını ise apayrı olarak incelemek gerektiğine inanıyorum. Milli Mücadele sonrasında yapılan tercihlerin önemli bir bölümünün Atatürk tarafından pek de iyi anlaşılmadığı, Atatürk'ün görüntüyü muhtevadan, zarfı mazruftan daha çok önemsediği de görülüyor. Kıyafet devrimi denen şey bunun en has misallerinden biri de, benim açımdan esas mühim olan, harf devrimidir. Harf devrimi yaparsınız, bir itirazım yok. Ama o şey, ancak medeniyetinizin sahip olduğu zenginliği yeni harflere tercüme edecek destek ayaklarını da inşa ederseniz devrim olur. Aksi halde, şimdi olduğu gibi olur. 1930'lardan sonra Atatürk'ün akılcı politikalardan vazgeçip kendini palavra sıkma üzerine kurulu tarih tezlerine fazlaca kaptırdığı, milliyetçilik anlayışının giderek ırkçı bir boyut alarak dozunu aştığı ve bu durumun kendi içinde şahsi bir değişim olmaktan çıkıp ülkenin eğitiminden tut günlük yaşantısına kadar her yönüne etki eden bir hüviyet kazandığı da bariz bir gerçek. Türklerin Orta Asya'dan dünyaya yayılarak çeşitli ulusları egemenliği altına alan üstün ırk olduğu inancı ve buna mukabil Anadolu'da yapılan on binlerce kişiyi kapsayan kafatası ölçümlerinin de akılcılık ile pek de bağdaştıralabilecek bir yönü yok. Zamanında Kinross Atatürk'ün bu değişimini güzel özetlemiş: Lord Kinross’a göre “Gazi’nin, Kent kelimesinin Türkçe olduğuna karar vermesi ve bundan Türklerin İngiltere’ye de geçmiş olduğu sonucunu çıkarması, bir İngiliz diplomatını oldukça şaşırtmıştı.” (Kinross, s. 540) Yine Kinross, Atatürk’ün 1930’lardaki uğraşlarını, Britanya adalarına özgü nezaketle, şöyle değerlendirmektedir: *“Böylece o zamana kadar askerlik ve siyaset konularında elle tutulur gerçeklere bağlı kalmış bir zekâ, hayal peşinde koşmak gibi çelişkili bir duruma düşmüştü. Gazi şimdi eylem alanından, yabancısı olduğu kuram alanına yönelmiş, inanmak istediği şeylere inanır olmuş; kafası alışık olmadığı ve gerçeklerin yarı-gerçekler ve yanlışlarla içiçe girdiği bir labirentte dolaşmaya başlamıştı.”*
@@AliKemal7890 Cumhuriyet öncesi ve sonrası elbette farklı tutumlar içerisinde olacak. Bir dönem savaşı bir dönem ise devrimleri kapsıyor. Atatürk'ün kılık kıyafete bu kadar önem vermesindeki başlıca sebep orta çağın karanlığına gömülmüş bir milleti yeni çağa hazırlama çabasıdır. Bana göre Türkçe ezan da bunun bir sonucudur. Kalıp düşüncelerden toplumun bir şekilde kurtarılması gerekiyordu ki bunu da insan psikolojisi üzerinden yapmaya çalıştı . Atatürk'ün güneş dil teorisi kapsamında yaptıklarını ben de yanlış buluyorum. Ama bu konuda üstelemeyerek doğru olanı yaptı. Türkiye Cumhuriyeti bir ulus devlet olarak kuruldu ve üst kimlik olarak da Türk seçildi. 1924 anayasasından beridir insanların din dil ırk ayırmaksızın Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olması sureti ile Türk sıfatını aldığı açık bir şekilde belirtilmiştir, bu sadece Türkiye Cumhuriyetine has bir uygulama değildir, Fransız, İngiliz, İtalyan da kendi ulus adları ile vatandaşlarını niteliyor. Atatürk birçok etnik unsurdan insana devlet yönetiminde yer vermiş ve memur olarak atamıştır. Atatürk birleştirici bir unsur olarak Türklüğü kullandı diye bu onu ırkçı yapmıyor. 1930'lu yıllardaki bilim ile günümüzü mukayese etmen yanlış. Biz bugün ırk tahlilini DNA üzerinden yapıyoruz. DNA'nın günümüz görünümüne ulaşması ve genetik kodun çözülmesi 1950'li yılları buluyor. Aradaki 20 yılda bile bilimin gelişimi ve geldiği nokta bambaşka. Lord Kinross hakkında bilgim yok ama Atatürk'ün diplomasi alanındaki tutumunu gören Atatürk'ün tutarsız bir insan olduğu kanaatine varabilir. Atatürk döneminde Avrupa'da Türkologlar Türkler'i sarı ırk olarak lanse ederken kendilerince aşağılıyor ve uzlaşılması mümkün olmayan alık bir toplum olarak görüyordu. Atatürk ise buna karşı tarih tezi geliştirilmesi kararını aldı, hem kitaplar çıkarttı hem de Avrupa'daki Türkoloji toplantılarına Afet İnan ve birçok tarihçiyi gönderdi, işe de yaradı. Aynı Atatürk'ün İran şahına "dost ve kardeş milletleriz" vurgusu üzerinden gayet duygu dolu bir mektup yazdığı görülüyor. Bu da Atatürk'ün pragmatik bir lider olduğunu gün gibi gösterir. Bunlar birkaç örnek. Kurtuluş savaşı döneminde de Atatürk'ün pragmatik tutumuna birçok örnek var.
Bu ülkenin tamamına lazım böyle içerikler. Hatta belki eskilere daha çok lazım. İdeolojik gözlüklerini hakikat kabul edenler onlar. Daha çok insana ulaşması dileklerimle...
Türkiye’de iktisat politikası ve halkın her şeyi devletten beklemesini işleyen bir ekonomi bölümü de yaparsanız süper olur. Milyonlarca aile sosyal yardım alıyor, devlet serbest piyasaya müdahale etsin diye halk destek veriyor, Türkiye gizli sosyalist bir ülke olabilir mi bunları tartışmak lazım
Sorun ne soyleyim sana ozel sektorde ozellikle yeni nesil calismak istemiyor neden cunku sosyal ve ozluk haklarin yok dogru duzgun denetleme yok 21. Yy da hala 60 saat mesai yapip mesai ucretini vermeyen isverenler var ve TL cok degersizlesti insanlar gecinebilmek icin kamudan bir seyler bekliyor. Turkiyede siyasiler sadece populist gunu kurtarmaya yonelik aksiyonlar aliniyor. Ayrica Turkiyede sosyal yardim yeterince var diyorsan sen sosyal yardim gormemisindir. Bak mesala suanda 95 sonrasi nesil kayip kusaga girmeye basladi iyice dunyada kac kusak bir onceki nesilden daha fakir hayat yasiyor ? 80 oncesi nesil calisarak ( 0 dan baslayip ) cok rahat ev araba alabiliyorken bu nesil ozellikle 95 sonrasinda istisnalar disinda suanda hayal gibi gozukuyor.
Türkiye korktuğu şeyin ne olduğunu bilmeden komünizmden öcü gibi korkan, mevcut sistemin devamını isteyen ancak halk sistemin kurallarına göre oynayınca da ağlayan insanların olduğu bir yer.
Türkiye sosyalist devlet olsa ülkenin her tarafı Araplara satılmaz, tarıma ve sanayiye daha çok önem verilirdi. Devlet de kaynakları halkı içerisinde bulunduğu sefaletten çıkarmak için kullanırdı. Sınıf ayrımı da günümüzdeki kadar belirgin bir biçimde artmazdı. Ayrıca uluslararası anlamda daha fazla saldırıya maruz kalırdık ve ülkemiz tüm süpergüçlerden uzak bir konumda kendi kendine gelişmek zorunda kalırdı. Böyle bir devleti önce sağlamak sonra da koruyabilmek için çok sert politikalar gerekli olabilir ama bu da Sovyetler Birliği'ndeki gibi şiddetli siyasi çatışmalara veya birçok sosyalist devlette olduğu gibi iç savaşlara sebep olabilirdi. Gizli sosyalist devlet diye bir şey olamaz ve bu ilüzyonu yaratan şey kanımca direkt olarak devletin özel bir kurum gibi işlemeye başlamış olması. Bu durumu sosyalist devlet değil süpergüçlerin emperyalist politikaları altında ezilerek bozuk bir biçimde liberalleştirilmiş ve aslında devletçi politikalara sahip bir ülke olarak isimlendirebiliriz.
İÇERİĞİNİZ TAMAMEN ATATÜRKÇÜLÜK ALEYHİNE ÜRETİLMİŞ BİR İÇERİK MESELA 4:59 ARKADAŞ HER ŞEYDEN BİRAZ BİRAZ VAR DİYOR BU NE SAÇMA BİR SÖZ HER ŞEYDEN BİRAZ BİRAZ YOK Kİ? KEMALİZM'DE HER ŞEY NETTİR İLKELERİ DE BELLİDİR.
Kemalizm Cumhuriyetçi olmakla birlikte asla Helen tipi çakma demokrasi tiplerine inanmamış ve demokratik seçim eylemleri için Kemalist devrimlerin sonunu beklemiştir. Yine de belirtebileceğimiz gibi Kemalizm Cumhuriyetçidir fakat asla Helen-Liberal model bir demokratik rejim değildir. Buda fikrin en doğru artılarından biri zaten.
@@sakyd Atatürk te düşünce olarak demokrat bir insandır. Demokrasi ve Cumhuriyet e sonuna kadar inanan biriydi bence. Ancak kendi dönemindeki koşullar onu antidemokratik eylemlerde bulunmak zorunda bırakmıştır. Eskiden onu bu yüzden eleştiririrdim. Ama Atatürk'ü ve tarihini okuyup daha iyi anladıkça ona hak vermeye başladım.
@@suleyman3961 Atatürk yaptıklarında zaten haklı ancak Cumhuriyet demek direk Demokrasi demek değildir aynı zamanda Demokrasi demek özellikle de günümüze ulaşmış Helen tipi demokrasi günümüz yüksek medeniyet modellerini düşleyen fikirler için oldukça geridir. Ki çoğu zaman halkın görüşlerini de yansıtmaz yada içinde kendiliğinden doğmuş israf yapan bir zümre üretmeden barınamaz. Geçin bu eski fikirleri daha iyi parlamento düzenlemeleri var.
Ömer'i en sonda söyledikleri için tebrik etmek isterim. Kesinlikle katılıyorum, tarafları anlamak gerekiyor bence de. Bütün bu meselelerin çözüme kavuşamaması, kilitlenmesinin en büyük sebebi tarafların birbirlerinin söylediklerine kendilerini kapatmalarıydı aslında. Çok güzel bir video olmuş. Seri fikrini çok sevdim ve gelecek yeni videolar için heyecanlıyım açıkçası. Emeğinize sağlık 49W ailesi :)🌻
Çok güzel bir video olmuş. Siyasi sebeplerden dolayı oldukça zor ve muğlak bir meseleyi gayet güzel açıklamışsınız. Sadece Post-Kemalizm meselesini biraz hızlı geçmişsiniz, oradaki boşluğu elimden geldiğince ben doldurmaya çalışayım. Tabi, benim anlatacağım şey daha çok modern Türkiye’nin tarihyazımı üzerine olacak. İçinde yaşadığımız dönemlerin düşünce tarzımızı nasıl değiştirdiğine dahi aydınlatıcı bir katkı olur diye düşünüyorum. Türkiye Cumhuriyeti kurulduğu zaman uzunca bir süre Kadro hareketinin de etkisiyle devrim ve modernleşme sadece Cumhuriyet’in kurucuları üzerinden anlatıldı. Bu anlatıya göre Cumhuriyet Devrimi (daha çok o dönem « Türk İnkılabı » ismiyle görüyoruz) bir tarihte kopuş, bir ileriye atılımdı. Geçmiş, özellikle Osmanlı İmparatorluğu, çok güzel anılmıyor, bütün yenilikler ve modernleşme Cumhuriyet Devrimi ile gerçekleştiğini görüyoruz. Tarihin sıfır noktası neredeyse Milli Mücadele ile başlatılıyor, öncesi pek yok. Bu anlatıya göre Osmanlı İmparatorluğu bir dağılma süreci yaşıyordu, Halk Fırkası yepyeni bir ekip olarak geldi, Cumhuriyet Devrimi’ni gerçekleştirerek bu kötüye gidişatı durdurdu ve çöken bir imparatorluğun küllerinden yepyeni bir çağdaş cumhuriyet yarattı. Bu anlatı uzun bir süre devam etti ama ilginç bir şekilde 1940 yılında « Tanzimat I » diye bilinen oldukça meşhur bir akademik tarih kitabının çıkışıyla farklı bir paradigma oluşmaya başladı (2. cildi hiç çıkmadı bu kitabın). Üzerinde « Tanzimat’ın yüzüncü yıldönümü münasebetiyle » diye yazılsa da bu kitabın çıkarılma nedeni halen tartışma konusu. Belki Atatürk’ün ölümünden sonra reformlara meşruluk kazandırmak içindir, belki de artık gericilik korkusu kalktığından devrim süreci bitti denilip geçmişle bir barış yapılmıştır, ya da İsmet İnönü’nün izlediği politikaların Atatürk’e göre daha ılımlı reformist olmasından dolayıdır. Kesin bir cevap veremiyorum ama bu kitabın en önemli noktası içindeki neredeyse her makalenin Türkiye’de reformist hareketin Cumhuriyet Devrimi ile değil Tanzimat'la, hatta II. Mahmut dönemiyle başladığını söylemesi. Yani artık Cumhuriyetin İlanı bir kopuş olarak değil, bir süreklilik olarak resmediliyor ve Cumhuriyet Halk Partisi de bu Tanzimat Dönemi’nden veya II. Mahmut Dönemi’nden beri gelen bir yenilikçi hareketin mirasçısı olarak yansıtılıyor. Bu kitabın içerisinde bir de o zamanın cumhurbaşkanı İsmet İnönü tarafından yazılan bir giriş yazısı vardır. Bu yazıda Cumhuriyet « devrim » olarak nitelendirirken, Tanzimat « reform » olarak nitelendiriliyor, yani Cumhuriyet Devrimi halen oldukça ayrı ve radikal bir pozisyona koyuluyor ama aralarında bir yenilikçilik bağı olduğunu, bir modernleşme çizgisi olduğu vurgusu yapılıyor ve sürekliliğin altı çiziliyor. Bu dönemlerden itibaren artık Türkiye entelijansiyasında sosyal ve beşeri bilimlerde modernleşme paradigması içerisinde bir anlatı benimseniyor. Osmanlı İmparatorluğu ilk dönemki anlatıda olduğu gibi çökmekte olan bir imparatorluk değil, modernleşme içerisinde olan bir imparatorluktu ve günümüzdeki Cumhuriyet de bu modernleşme sürecinin bir devamıydı. Yani ortada bir kopuş yok, kesintisiz bir devamlılık var. 1950'li yıllar ise artık Türkiye’nin Batı ile oldukça yakınlaştığı, NATO üyesi olduğu, dış politikada yörüngesini ABD’den yana çizdiği yıllar. İç politikada ise demokrasiye geçildi geçilmesine ama kendi çıkarlarını korumak için toprak reformuna karşı gelen bir toprak ağası olan Adnan Menderes’in öncülüğünde kurulan, paradoksal bir şekilde köylülerden yüksek oranda oylar alarak iktidara geldiği ve normalde videoda bahsedildiği gibi aslında oldukça sağ Kemalist bir pozisyonda olmasına, ılımlı bir merkez-sağ muhafazakar çizgisinde olmasına ve Atatürk ilkelerine kısmen sadık olmasına rağmen oy alabilmek için aşırı-sağ gerici popülist ve uç-sağ neo-faşist kesimlere oynayarak iktidarda olan bir Demokrat Parti yönetimi vardı. Üstelik bu yönetim oy kaybetmeye başladıkça seçim sisteminde kendi lehine değişiklikler yapıyor (ittifakları yasaklama, kaybettiği illeri ilçe yapmak gibi), muhalefetin üzerinde ve basında çeşitli baskı mekanizmaları kuran otoriter bir rejime dönüşüyordu. Tahmin edebileceğiniz üzere bütün bu yıllar o dönemki sol entelijensiya için tam bir baskı dönemiyde. Fakat 60 darbesi ile Menderes’in ve Demokrat Parti’nin iktidardan gönderilişi bu sol sosyalist entelijensiya için bir umut olmuştur, o zamanlar hiç çekinmeden bu darbeye « devrim » demeye başlamışlardı. Hatta darbenin ilk dönemlerine bakacak olursanız « Ordu gençlik el ele » gibi şu an çok tuhaf gelen sloganları görebilirsiniz sol sosyalist gençler arasında. 1962’de ABD ve SSCB arasında yaşanan Küba Füze Krizi sonucunda SSCB Küba’dan nükleer füzelerini çekmek karşılığında ABD de Türkiye’den kendi nükleer füzelerini çekti. Bu olay nükleer savaşın eşiğinden dönülmesi sebebiyle kulağa güzel gelebilir ama hem Küba, hem de Türkiye yöneticileri için hayal kırıklığıydı, çünkü iki büyük güç de kendi çıkarları için bu iki ülkeye sormadan hareket etmişti. Bu güvensizlik sebebiyle Küba SSCB’ye hep şüpheli yaklaşan bir müttefik olacak, Varşova Paktı’na girmeyi reddedip Bağıntısızlar Hareketi içerisinde kalacak. Benzeri bir şekilde Türkiye’deki askeriye de NATO’dan çıkmayacak ve ABD müttefiki olarak devam edecek ama hep ABD’ye de, NATO’ya da bu olaydan sonra şüpheli bakmaya devam edecek ve eskisi kadar sert bir anti-SSCB pozisyonda olmayacak, hatta yeri geldiğinde ABD ile çatışılırsa ABD’ye karşı SSCB’ye yanaşmayı bile düşünecekler. 1960'lardan sonra Doğan Avcıoğlu’nun Yön Dergisi çevresinde (daha sonra Ant, Devrim, Türk Solu gibi dergilerle devam edecek bu gelenek 60 ve 70'li yıllarda) videoda da bahsedildiği gibi 60'lara özgü bir sol Kemalizm canlanacak. Bu sol Kemalizm videoda Ömer’in bahsettiği gibi Kemalist Devrim'i sosyalist devrimin ön aşaması olarak görüyordu, ancak yarım kalmış bir devrimdi. Toprak reformu, ulusal kalkınma ve dış politikada bağımsızlık başta olmak üzere sosyalist, anti-emperyalist ve üçüncü dünyacı ulusçuluk fikirlerinin çevresinde gelişen bir hareketti bu sol Kemalizm. Türkiye’de işçi sınıfı eksikliğinden dolayı sol entellektüelller, vatansever olarak gördükleri askerler ile bir ittifak yaparak sosyalist bir devrim gerçekleştirebileceklerini umuyorlardı. Asker önce darbe yapacak, Avcıoğlu’nun « Cici Demokrasi » diye eleştirdiği "sandıktan sadece gericilik çıkan" o kötü düzene son verip, sosyalist devrim için gereken geçici cunta hükümetini kuracak ve ardından şartlar oluşunca sosyalist devrim gerçekleşip tam bağımsız bir devlet olarak gerçek demokrasiye geçilecekti. Bu Milli Demokratik Devrim denilen tez 1960'lı yıllarda Türkiye'deki radikal sol içerisinde oldukça kuvvetliydi. Deniz Gezmiş, Mahir Çayan gibi isimlerin konuşmalarına ve yazılarına bakınca Doğan Avcıoğlu’na referanslar görebilirsiniz. Burada sol Kemalist tarihçiler arasında en meşhur benim aklıma Sina Akşin geliyor. Kendisi de 1950'li yıllarda seçimle gelen Menderes’in otoriter döneminde büyümüş ve 27 Mayıs 1960’daki darbede askerleri bir kahraman olarak görmüş ve ister istemez onun tarih anlayışına bu yaşadığı olay etki etmiş. Onun özellikle Osmanlı İmparatorluğu’nda bir burjuvazi olmadığı için ilerici kanat olarak belirlediği kesim Osmanlı ve Türkiye’de askerlerdi. Ona göre bir ilerici asker kanadı var, bir de gerici toprak ağası kanadı var ve hem Osmanlı’daki, hem de Türkiye’deki bütün siyasi mücadele bu ilerici askerler ile gerici toprak ağaları arasında bir modernleşme mücadelesinden ibaret. Özellikle Sina Akşin’in ilerici askeri sınıf olarak İttihatçılık ile Kemalizm arasında bir kopuş değil de bir süreklilik olduğunu göstermesi tarihe yeni bir bakış açısı katacak ve Kemalizm'in aslında kökenlerinin İttihat ve Terakki’de olduğunu gösterecektir. Bu anlatıya göre İttihatçılık da, Kemalizm de birbirlerini takip eden bir aydınlanma devrimi geleneğiydi. Benzer yaklaşımları o dönemin diğer sol Kemalist düşünürlerde de göreceğiz gerek Niyazi Berkes, gerek Taner Timur, gerekse diğer Avcıoğlu’nun Yön Dergisi’nde yazan isimler olsun.
Avcıoğlu’nun Yön hareketi 60lı yılların ruhuna da oldukça uygundu. Dünyada birçok üçüncü dünya ülkesinde dekolonizasyon hareketleri ile birlikte sosyalist devrimler veya en azından üçüncü dünya ulusçuluğu diyebileceğimiz devrimler gerçekleşiyor. Bunlardan en önemlisi ise Yön’ün ilk sayısında « Nasır’ın Sosyalizmi » olarak yer verdiği Mısır’daki Nasırist Devrim. Orada da benzer bir şekilde askerler sol eğilimli gençlerle birlikte darbe yaparak iktidara gelmiş ve toprak reformu gibi önemli reformlar gerçekleştirip Ortadoğu’da ABD ve Batı hegemonyasına meydan okuyan bir devlet kurmuşlardı. Türkiye’de de Avcıoğlu’nun çevresi özellikle başta Cemal Madanoğlu olmak üzere ordudaki ilerici genç subaylarla, bir ilişki kurmuştu ve 9 Mart 1971’de bir asker ve sol kemalist ittifakın darbesi gerçekleşecekti ama 12 Mart Muhtırası ile başarısızlığa uğratıldı ve sol eğilimli subaylar ordudan tasfiye edildiği gibi asker ülkedeki sol hareketlerin üzerine sert bir şekilde yürümeye başladı. İlk sol entellektüellerin geçireceği şok bu 12 Mart Muhtırası ile gerçekleşti. Ama asıl tabuta son çiviyi çakan hamle 12 Eylül 1980 darbesi oldu. Malum, bu darbeden sonra asker sol sosyalist hareketlerin üzerinden silindir gibi geçti ve videoda da bahsedildiği gibi « Türk-İslam Sentezi » fikrine uygun, normalde daha önce sadece uç sağ ülkücü çevrelerin geliştirdiği sert derecede anti-komünist olan bir aşırı milliyetçi ve militarist tarih anlatısına dayanarak yeni bir Türk kimliği inşa etmeye çalışacak. İşte bu post-Kemalist entellektüeller de 80 darbesi sonrasındaki baskı ortamında büyüyen entellektüeller. Onlar askerin nasıl bu kadar kolay darbe yapabildiğini, Türkiye’nin neden çoğulcu bir demokrasi olamadığını sordular kendilerine. Ve buldukları cevap da İttihatçılık ve onun devamı olan Kemalizm’di. Tıpkı Sina Akşin gibi post-Kemalist düşünürler de bir devamlılık gördüler İttihat ve Terakki Cemiyeti ile Kemalizm arasında ama bu devamlılık sorunun sebebiydi. Onlara göre bu ülkenin kurucusu olan bu iki hareket oldukça aşırı milliyetçi, elitist, militarist, darbelerle iktidarı elde eden, tek tipçi otoriter bir hareketti. Post-Kemalistlere göre Türkiye’de demokrasinin oluşmasını istiyorsak ve neden sivil toplumun oluşmadığını anlamak istiyorsak, askerin ayrıcalıklı konumunu ve ülkedeki aşırı milliyetçi histerinin kökenini olan Kemalizm’e ve İttihatçı düşünceye oldukça sert bir şekilde eleştirel bakmak gerekiyordu. Bunun için de yine Batı akademisinde 80li ve 90lı yıllarda popüler olan Postmodern/Post-Yapısalcı yaklaşımlardan ve onların « yapısöküm » metodolojisinden oldukça faydalandılar. Modernleşme paradigmasından bakıp yaşananları bir ilerleme çizgisinde anlatarak meşrulaştırmaktansa, uyguladıkları politikalara bakıp aslında modernleşme adına nasıl ülkeyi otoriterleşmeye götürdüklerini, temel insan haklarını ihlal ettiklerini, anayasal demokrasiyi yok ettiklerini ve tek tipçi bir aşırı milliyetçi zihniyeti nasıl inşa ettiklerini ortaya çıkarma amaçları vardı. Bu sayede azınlık haklarına, bilhassa Kürt Sorunu’na da dokunmuş oluyorlardı. Bu tarz eleştirilerin ilk kökenleri 1969 yılında çıkan İdris Küçükömer’in « Düzenin Yabancılaşması: Batılılaşma » kitabıdır ve Şerif Mardin’in 1973’te Daedalus’ta yayınladığı « Center-Periphery Relations: A Key to Turkish Politics? » makalesidir, fakat asıl etkiyi yapanlar 80 darbesinin sonrasında çıkan eserlerdir. Özellikle benim aklıma en önemli post-Kemalist eleştiriyi yapan kitaplar olarak bu dönemden Mete Tunçay’ın « Türkiye Cumhuriyeti’nde Tek Parti Yönetiminin Kurulması (1981) », Fikret Başkaya’nın « Paradigmanın İflası: Resmi İdeolojinin Eleştirisine Giriş (1991) », Nilüfer Göle’nin « Modern Mahrem: Medeniyet ve Örtünme (1992)» ve tabi ki ilk 1993'te çıkan Erik-Jan Zürcher’in « Modernleşen Türkiye Tarihi (Turkey: A Modern History)» eserleri geliyor. İlker Aytürk « Post-post Kemalizm » makalesinde post-Kemalist ekolü İsrail’deki Post-Zionism olarak bilinen ekole benzetiyor. Orada da aşırı sağ ve 80li ve 90lı yıllarda neoliberal politikaların hakim olması, devletçiliğin azalması ve globalleşen dünya ile beraber demokratikleşme için psot-yapısalcı yaklaşımlardan yararlanarak Siyonizme eleştirel bakan, Siyonizm ancak sert bir şekilde eleştirilirse Filistin Sorunu’nun çözüleceğini ve İsrail’in bir şekilde daha da demokratik bir toplum olabileceği inancı vardı. 2000li yıllarda İkinci İntifada başlayınca ve özellikle Netanyahu hükümeti başa geçip Filistinli azınlıklara karşı sert politikalar izledikçe bu Post-Zionist ekol yavaş yavaş geçerliliğini kaybetmeye başladı ve İsrailli tarihçi Eran Kaplan « Post-post Zionism » makalesi ile bu post-Zionist ekolün ölümünü ilan etti. Türkiye’de ise 2002 sonrasında ilk defa Kemalist olmayan bir parti tek başına iktidar oldu ve meşruluk aramak için bu post-Kemalist entellektüellerle bir dirsek temasında bulundu. Post-Kemalist entellektüellerin çoğu (hepsi değil) askerin tasfiyesi, İslamcı Kürtlerden oy almak ve Batı’ya demokrat gözükmek için de olsa Kürt Sorunu’nun konuşulması, AB’ye üye olma ve bu üyelik için demokratik reformları yapmak zorunda olmalarından dolayı kimileri dolaylı yoldan AKP’yi destekledi (2010 referandumundaki « Yetmez ama Evet » kampanyası gibi), kimisi ise uzak durmaya devam etse bile AKP iktidarına karşı eleştirilerinde yumuşaktı bu süreci bozmamak için. Ama İlker Aytürk’ün de makalesinde bahsettiği gibi Gezi Parkı Eylemleri gerçekleşince ve AKP hükümeti buna sert tepkiler gösterince neredeyse bütün post-Kemalist entellektüeller AKP’nin artık pek de demokrat bir parti olmadığını görmeye başladı (halen desteklemeye devam eden birkaç post-Kemalist isim var, onlar artık entellektüel camiada güzel hatırlanan isimler değiller). Askerin Türkiye siyasetinden tasfiye olmasına rağmen halen otoriter bir düzenin devam etmesi, aşırı milliyetçiliğin Türkiye siyasetinde halen yer bulması ve ülkenin demokratikleşmesinin gerçekleşememesinin sebebinin sadece Kemalizm ve İttihatçılık’ta olmadığı anlaşıldı. İlker Aytürk şimdi yeni paradigmaya ihtiyaç var Türkiye tarihini anlamlandırabilmek için diyor ve öneri olarak Soğuk Savaş dönemi Türkiye’sine odaklanılmasını söylüyor. Bu yazıyı benim yazma amacım her düşüncenin nasıl belli dönemlerin belli koşulları altında oluştuğunu ve o dönemden etkilendiklerini göstermek. Erken Cumhuriyet Dönemi’nde yeni bir ulus yaratmak için aydınlanmacı bir devrimcilik düşüncesi yaygınken, 1940lara geldiğimizde bu devrimcilik düşüncesi yerini modernleşmeci reformist bir gelenekçiliğe bırakıyor. 60 darbesi sonrasında sol Kemalist entellektüeller arasında askerin Türkiye gibi « geri kalmış » ve « ABD’ye bağımlı olmuş » bir ülkenin kurtuluşu için devrimci bir güç olabileceği umudu doğuyor, çünkü sol entellektüeller tarafından o zaman asker sivil diktatörlüğün oluştuğu Adnan Menderes rejimini darbe yaparak bitiren ve halkı kurtaran elit bir vatansever kesim olarak görülüyor. Fakat bu algı da sol hareketlere karşı anti-komünist bir hamle olarak gelen ve Türkiye’deki sol hareketleri en otoriter şekilde bastıran 1980’deki 12 Eylül Darbesi’nin gelişi ile yok oluyor. 12 Eylül Darbesi’nden sonra askerin ve aşırı milliyetçiliğin Türkiye’deki yeri sorgulanmaya başlıyor ve Türkiye’deki demokrasi eksikliğinin sebebi olarak Türk ulusçuluğu ve onu oluşturan otoriter bir siyasi gelenek olan İttihatçılık ve Kemalizm suçlanıyor. Bu Türk ulusçuluğunun aslında 12 Eylül Darbesi’nde yaratılmaya çalışılan otoriter, militarist ve dışlayıcı Türk-İslam Sentezi milliyetçiliğinden pek farklı olmadığı gösterilmeye çalışılıyor. O sebeple Sol Kemalizm’in de, post-Kemalizm’in de sadece birer trend değil, ortaya çıktıkları dönemin ruhuna uygun entellektüel hareketler olduğunu düşünüyorum. Şu an biz yeni jenerasyon tarihçilerin tabi ki de kafalarında daha farklı sorular var, daha farklı bir bilgi birikimi var ve daha farklı bir dönemde yaşadığımızdan önceki kuşaklardan çok farklı bir perspektife sahibiz. O sebeple daha farklı bir paradigma veya paradigmaları belirleyip Türkiye tarihine daha başka ve daha açıklayıcı bir yorum getirebileceğimizi umut ediyorum.
Güzel yorum. Elinize sağlık. Saçma bir soru olacak, fakat benim dedem Adnan Menderes döneminde toprak reformundan faydalanmış. O gerçekten reforma karşı mıydı?
@@TempusEst Merhaba hocam. Yazdığım yazıyı beğendiğinize sevindim, yorumunuz için de çok teşekkür ederim. "Çiftçiyi Topraklandırma Kanunu" olarak geçen toprak reformuna başta bir toprak ağası olan Adnan Menderes çok sert derecede karşıydı ve Demokrat Parti'nin kuruluşuna sebep olan şey de o kanundu. İktidara geldiklerinde de toprak reformunu gündemden düşürmeye ve unutturmaya çalıştılar, CHP ise inatla onu hatırlatmaya ve 1970lerin sonuna kadar da seçim vaadi olarak kullanmaya devam etti.* 1950lerin başında Marshall Yardımları'nın geldiği sırada Hazine topraklarının açılması olayı var, galiba sizin bahsettiğiniz şey o. Menderes'in ilk döneminde devlete ait olan bazı topraklar tarıma açılmıştı. *CHP'nin 1965 tarihli yapamadıkları Toprak Reformu'nu gerçekleştirme sözü verdiği seçim afişi: img-s2.onedio.com/id-5551e82195d8b4b82b3ab421/rev-0/w-1200/h-1776/f-jpg/s-f05cac6278c6733582c36b1ee352da26dba8c469.jpg
Merhabalar. Öncelikle bakış açınız çok fazla post kemalist anlatıyla çevirilmiş. Kemalizmi 1923 yılından alıp 2000lere götürmek aşırı tarih okuması değil midir? Arada çok büyük bir değişken olan soğuk savaşı atlamışsınız gibi olmuş. Kemalizm okuması yaparken devlet olarak 1950den itibaren bütün bir kemalist yapı görmek oldukça zor. 1950lerden itibaren rejim zaten yumuşuyor.
Kemalizmle ilgili yayınlarınızda "İzmir İktisat Kongresi"ne hiç değinmiyorsunuz, bence çok önemli, üstelik Lozan'dan bile önce kongre yapılıp kararları ilan edilmiş. Kemalist modelin uzun vadeli hedefinin liberal ekonomi olduğunun çok güzel bir göstergesi. Kemalizm devletçi ekonomiyi ilelebet yaşatmak için kurmadı. Burjuva sınıf olgunlaşana kadar devletçi model, sonrasında mümkün mertebe liberal modele geçiş hedefi var.
Selamlar. Yeni başlattığımız diğer serimiz Türkiye'nin Politik Ekonomisinin Tarihi isimli ilk videomuzda Cumhuriyet döneminin ekonomi politikalarını ve İzmir İktisat Kongresi'ni işledik. "10 yıllık ardından cumhuriyet kendini nasıl toparladı? Türkiye'nin ekonomi tarihi serisi" isimli videomuzu izleyebilirsiniz.
Yorumunuza katılıyorum. Atatürk, ideali demokrasi bir diktatördü. Bunu okudukça ve dönemi inceledikçe çok iyi anlıyorsunuz. Bugün bile yaptığı seçimler ve seçimlerinin sonuçları orta olan bir millete demokrasi o zaman bol gelirdi. İlk dönem despotluktaki amaç , ilk önce bilinçli ve dünyayı takip eden bir ulus, burjuva yaratmak ve onu en sonunda da demokrasiyle taçlandırmaktı.
amaç, niyet, gaye dediğiniz gibi olsa dahi, kemalist elitler devletçiliği bırakmak istemedi. Yani amacım belli bazı şeyleri gerçekleştirdikten sonra bunu yapmaktır demek sadece teoride kalıyor çoğu zaman. Gücü eline geçiren kolay kolay vazgeçmiyor elindeki imkanlardan.
ÖMER , Harika ANLATIM ile güzel bilgiler verdin. Objektif bir konuşma biçimiyle de dikkati çekmedin değil ! Örnek Genç statüsünde kutluyorum SENİ ! Yolun açık olsun inşallah 🧿 👏 🤝 💞
Mahfi Eğilmez ekonomik olarak Atatürk dönemini ikiye ayırır. 1930 yılına kadar olan dönem liberal dönem. Bu dönemin liberal olmasının nedeni de Lozan Antlaşmasında Türkiye'nin 1930 yılına kadar liberal politikalar izlemesi gerektiğiymiş. 1929 ekonomik buhranı ve Lozan'da verilen sözlerin bitmesi ile beraber devletçi ekonomiye geçmişiz. Ama ben şahsi düşüncemi söyleyeceksem eğer devletçi politikaların nedeni sosyalist ya da komünist olunması değil, sizin dediğiniz gibi pragmatist olunması. Halk kendisi yatırım yapacak güce sahip değil. Bir nevi dadı devlet düşüncesi var. Bizim besleyip büyütelim, büyüdükten sonra kendi başına devam etsin
@@bedirhansezer6431 "Türkiye Cumhuriyeti, kuruluşunu izleyen yıllarda, Lozan Antlaşması'nda öngörülen serbest ticaret politikası çerçevesinde liberal politikalar izlemeye devam etti. Bunun temel nedeni Lozan Antlaşması' nın ekinde yer alan ticaret sözleşmesinde 1916 tarihli Osmanlı gümrük tarifelerinin 5 yıl süreyle yürürlükte kalmasının(kapitülasyonlarının kaldırılması karşılığında) koşul olarak konulmuş bulunmasıydı." Olduğu gibi alıntı yaptım
Turkiye'de sag milliyetcidir onermeniz bence yanlis. Dp tartimali.fakat takibinde anap dyp akp.bu partilerin neredeyse tamami turk milliyetciligini kendine dusman gorur.
öncelikle internet ortamında da olsa bu konuda bu kadar sarih bir anlatı pek yok . bu açıdan programi sunan arkadaş bir çok akademisyen titri olan kişiden daha duzgün bir anlatiya sahip tebrik edirim
Ben '' her şeyden önce '' bir Türk milliyetçisiyim. Böyle doğdum. Böyle öleceğim. Türk birliğinin bir gün hakikat olacağına inancım vardır. Ben görmesem bile, gözlerimi dünyaya onun rüyaları içinde kapayacağım. Türk birliğine inanıyorum, onu görüyorum. Yarının tarihi, yeni fasıllarını Türk birliğiyle açacaktır. Dünya sükununu bu fasıllar içinde bulacaktır. Türk’ ün varlığı bu köhne acuna yeni ufuklar açacak, güneş ne demek, ufuk ne demek, o zaman görülecek. M. Kemal Atatürk.
hepsi yalan kendisi turk degil babası bu devlet taraffından daha atanamamıs anasida arnavut . ayrica kimse bu yazıp okuduğumuz dilin bizatihi kendisi kürtçeden dökülenlerden toplanmiş düşük matematikli toplama bir dildir ...
Bu söz Atatürk'ün değil, Mahmut Esat Bozkurt'undur. Atatürk'ün Pan-Türkizm hakkında düşüncelerini öğrenmek istiyorsanız kendi yazdığı "Vatandaş için Medeni Bilgiler" kitabını okuyunuz.
@@onatdeveci5502 Yanlışım varsa düzeltirim, bilgi için teşekkür ederim. Yanlış olmayan ve kesin olan bir gerçek varsa o da Atatürk'ün gerçek anlamda bir Türk milliyetçisi olduğu gerçeğidir. Paşamız Türkçüdür, Türk milliyetçisidir.
Bütün Türkiye'nin diken üstünde konuştuğu şeyleri nasıl da çiçek böcekten bahsedermiş gibi rahat konuşuyorsunuz. İyi ama böyle olursa sorunlar çözülür. Şimdi Boğaziçili olmanın nasıl bişey olduğunu anlatmaya başladım.
Videoya BA YIL DIM gerçekten çok güzel olmuş Ömer'e Yaşar'a ve emeği geçen herkese teşekkür ediyorum araştırdığım ve sorguladığım ama çevremdekilerle tartışıp konuşamadığım mevzuları sizinle konuşmuş ve bilgilerimi toparlamış gibi hissettim rahatladım
Aslında okullarda Tanzimat döneminden yani Türk modernleşmesinin başlangıcından bahsediliyor. Çok önemli bir yere sahip hatta. Üniversite sınavındada sağlam sorular geliyor.
Mümkünse bir videonuzda Kenan Evren'i konuşabilir misiniz? Çoğu insan kendisine direkt olarak katil dese de benden yaşça büyük, zamanında darbeye karşı çıkmış onlarca kişiden "değerini yeni anladık" yorumunu duydum. Sizden bu konuyu dinlemek isterim.
@@AliKemal7890 Babam eski ülkücülerden hatta zamanında referanduma da hayır vermiş. O zamanki düşüncemle ve arkadaşlarımın yaşadıklarına bakarak normal olarak tepki gösterdim ancak darbeden öncesi sokakta gezemiyorduk diyor. Darbenin her türlüsü kötüdür ama ülke iç savaşın eşiğindeyken üstelik siyasiler tarafları daha da ayrıştırıyorken kimsenin canının acımayacağı başka bir çözüm göremiyorum.
@@mkrsd_ Binlerce kişi işkence gördü sürüldü öldürüldü 90'larda da faili mechullar mafya cinayetleri vs devam etti ve pkk ortaya çıktı.12 eylül siyasal islamcılar dışında kimseye fayda etmedi ülkeye sırf zararı oldu
Bu serinin bana çağrıştırdığı kaynaklar Bernard Lewis Modern Türkiye’nin doğuşu, Niyazi Berkes Türkiye’de çağdaşlaşma ve Sina Akşin’in 4 ciltlik eseri cumhuriyet tarihi hakkında genel bir Bilgi sahibi olabilmek adına vazgeçilmez bence. Discord tartışmasını kaçırdım bu seri üzerine yine program olursa farklı fikirler duymak ve paylaşmak güzel olur.
Ben topluma ve insana değer veren biri olarak Kemalizmin önce devlet demesini mantıklı buluyorum. Bugün Türkiye NATO'nun en güçlü ikinci askeri gücü ise bu kemalizmin öncülüğünde olmuştur. Halk 100 yıl geçmesine rağmen hala çok cahil ve bağnaz kültür seviyesi düşük. Eğer 100 yıl önce halkın gelişeceği yönünde bir ışık olsaydı bu devletçilik yerini halkçılığa bırakırdı. Ayrıca halka da aslında önem verilmiştir. Köy enstitüleri projesi gibi projeler bugün olsaydı belki köylüler bu kadar cahil kalmayacaktı. Kemalizm diğer düşüncelere benzemiyor gelişmeye açık bir ideoloji. Devletin ve halkın yararı için hangisi uygunsa onu seçer
Bmye niye alınmıyoruz 50 yıldır oyalıyorlar batı bize asla avrupa ülkeleri gibi bakmaz sadece elinde oyuncak gibi tutar oynar çünkü bizim özümüz ecdadımız imanlı türklerdi ve haçlının en büyük düşmanı idi düşman size göre dost olur ama kafire haçlıya göre asla olmaz batı bizi hiçbir zaman dost görmez öyle gösterir kendini türkiye topraklarına göz diken israil netenyahu arzu mevut derken arkada destekçisi farkındaysak o nato ülkeleri neden destek veriyorlar o zaman bize gelincemi durucaklar çok beklersiniz haçlı değişmez
harika tek kelime ile harika cidden bu kadar anlaşılması zor bi konuyu tarafsız bir şekilde ve aynı zamanda akıcı bir üslup ile anlatmak muhteşem… RUclips gibi bir platformda geçirebilecek en verimli 20 dakikaydı sindirebilmek için 2-3 defa daha izleyip notlar alıcam her videonuzu aynı heyecan ile izliyorum lütfen bırakmayın bu işi ,çok teşekkür ediyorum ve arkadaşlar böyle bilgileri ücretsiz bir şekilde alabiliyoruz 49w ekibinin her videosu aslında ders niteliğinde sadece vakit geçirmek için izlemeyin oturup not alıp videolara çalışın selamlar Ömer ve Yaşar seviliyorsunuz ulan amk param olucak fonlucam bu ekibi ölümüne ama napıcan gariban öğrenciyiz :)
post-kemalizm dönemindeki muhafazakarlık, halkın cahilliği ve devletin gençliği göz önünde bulundurulduğunda çok da anormal bir durum değil diye düşünüyorum. siyasi gayeler neticesinde, videoda da dendiği gibi, bir dayanak olarak atatürk'ün varlığı da bunda büyük rol oynamıştır. bu pek çok noktada türkiye'nin iç problemlerini derinleştirdiği gibi geri de bırakmış olabilir lakin yapılan onca yanlışın arasında var olan ideolojinin muhafaza edilmesinin payı düşüktür diye düşünüyorum. katıldığım katılmadığım yerleri olsa da çok güzel ve değerli bir video olmuş. elinize sağlık. geç de olsa görüp izlemiş olmak beni çok mutlu etti. yeni bir abone kazandınız!
Muheşem bir anlatım, çok teşekkürler! TAnıl Bora Hocamızn kitabını almıştım ama daha okuyamamıştım. Şu an daha da meraklandım. İçerikler harika, okullardan ders nitelğinde okutulacak cinsten Teşekkürler emeklernize!
Çok güzel bir bölüm olmuş. Emeği geçen tüm arkadaşların ellerine sağlık. Mümkün olduğunca nötr bir tavır takınılarak Kemalizm konusu konuşulmuş. Bugün birçok devlet kurumunun bize yetmediği, Türkiye'ye dar geldiği konusunda hemen hepimiz hemfikiriz. Uzun lafın kısası ben ATA'dan vazgeçemem.🙂 Herşey konuşulup tartışılıp çözüme kavuşturulur ama içinde ATA'da olsun🙂
tercih dönemine kadar üniversiteler hakkında bilgilendirici videolar yaparsanız çok güzel olur sınavın açıklanmasına az kaldı iyi üniversitelerde mühendislik okuma hayallerimiz vardı ancak yığılma olucak gibi bu sene ve belirli bir aralık harici boğaziçi odtü itü vs gibi üniversiteler harici yerlerde mühendislik okumak bildiğin boş okumaya yoruluyor özellikle çevrem sağlık diş gibi bölümlere git tarafındalar yardımcı olursanız çok sevinirim
👍👍👍👏👏👏 bravo çok güzel olmuş, 25 sene evvel Boğaziçi Üniversitesi sosyolojiden mezun olmuş bir kişiyim, uzun zamandır bu konulara değinmemiştim, yeniden aydınlama modernizm kapitalizm gibi kavramlara ve tarihsel süreçlerine yeniden değinmek istedim, tırnak içerisinde İslamcıyım , hiçbir zaman Kemalist olmadım, ve sizi hiç rencide olmadan , içim içimi yemeden , sinir olmadan kutuplaşmadan sonuna kadar dinleyebildim , yaşama bakış açılarımız farklı da olsa sosyal meselelere böyle sizin gibi geniş perspektiften bakabilen gençlerin olması beni çok çok çok mutlu etti, benim yaş grubumda hiç yok böyle insanlar
ali fethi okyar ve ahmet ağaoğlu gibi isimlerin var olmaması bu video adına üzücü olmuştur, elinize ve ağzınıza sağlık yinede iyi bir video ortaya çıkmış
Devletçilik'in sosyolojik boyutu, ekonomik boyutundan çok daha güçlüdür bu toplumda. İnsanların zihnindeki devlet, bir kutsaldır, dokunulamaz. Gerçi kutsallarla yaşıyoruz bu ülkede. Her şey kutsal, hiçbir şey sorgulanamaz... "Herkesi anlayalım bu seride."
Bu video için teşekkürler, içerik gayet kaliteli. Kimden, nereden, nasıl bilgi alacağımı bilemediğimden; sizin ağızınızdan ''köy enstitüleri'' meselesini duymak isterim.
'Ben, manevi miras olarak hiçbir nass-ı katı(ayet), hiçbir dogma, hiçbir donmuş ve kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım, bilim ve akıldır. Benden sonrakiler, bizim aşmak zorunda olduğumuz çetin ve köklü güçlükler önünde, belki amaçlara tamamen eremediğimizi, fakat asla ödün vermediğimizi, akıl ve bilimi rehber edindiğimizi onaylayacaklardır. Zaman hızla dönüyor, milletlerin, toplumların, bireylerin mutluluk ve mutsuzluk anlayışları bile değişiyor. Böyle bir dünyada, asla değişmeyecek.' Atatürk ün bu sözleri her şeyi açıklıyor aslında.
![[DOKKAN BATTLE] Worldwide Campaign Announcement Video Part 2!](http://i.ytimg.com/vi/JpT5Voak6WA/mqdefault.jpg)
Türkiye'ye işte böyle videolar gerek. Elinize sağlık 49W ekibi!
MÜKEMMEL BİR İÇERİK OLMUŞ. BUNLARI BU ŞEKİLDE SÖYLEYEBİLME CESARETİNİZE DE HAYRAN KALDIM.
Bir yazar kitabın orta yerinde ölürse herkes kitaba başka son yazar. Türkiye'nin mythosu yarım kalmış bir eser, tüm belirsiz duygularımızın sebebi belki de. Emeklere sağlık.
Evet ilk cümle aslında her şeyi özetliyor.
Atatürk çağının 100 sene ilerisindedir. En büyük hatası devrimi kendinden sonra devam ettirecek onun gibi vizyonlu idealist insanlar bulamamasıdır. Devrimi bırakmasına rağmen Türkiye en özgürlükçü modern seküler güçlü müslüman devletse Atatürk sayesindedir. 20 senelik akp iktidarı sonucu islamcı kanserinin etkilerini yaptıklarını çok net gördük. Sıkı sıkı dört elle kemalizme geri döneceğiz
Yahu ne boş bir yorum
her ölüm erken ölümdür
yetmediyse mostafa kamalin ölmese yapacaklarını yaz aga
@@sokratkant3436Okumayı bilmeyene boş. Osmanlı'dan gelen genç cumhuriyetin reformları henüz bitmemişken anti reformculara geçen ve binbir olayla gelişmeyi durduran Türkiye, resmen yarı kalmış bir kitap gibi değil mi? Ne zaman istediğimiz seviyeye çıkabildik?
Toplumun özellikle de benim gibi 2000 kuşağının yaşadığı travmalar Kemalizm'i yeniden gündeme getirecek gibi. Zira günümüzde en çok ihtiyacımızın olduğu şey realist yani gerçekçi bir düşünce yapısı.
Kesinlikle katılıyorum dostum
Aradığın düşünce yapısına en zıt düşen ideolojinin Kemalizm olması halis mi? Zira Kemalizm, okullarda ve eğitim sisteminde bile "ilimden ziyade idealistliği/ ideolojik propagandayı" baz alır. Eğitim kurumunda dahi akılcılığı saf dışı bırakan bir ideoloji nasıl akılcılık ile yan yana gelebiliyor şaşarım. Saçma sapan dil ve tarih tezlerini anlatmıyorum bile.
@@AliKemal7890 Mustafa Kemal Atatürk'ün realist düşünceye örnek birkaç sözü:
1.Ben manevi miras olarak hiçbir nas-ı katı, hiçbir dogma, hiçbir donmuş, kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım ilim ve akıldır. *Benden sonra, beni benimsemek isteyenler, bu temel mihver üzerinde akıl ve ilmin rehberliğini kabul ederlerse, manevi mirasçılarım olurlar.*
2.Uygarlık yolunda başarı yenileşmeye bağlıdır. Sosyal hayatta, iktisadi hayatta, ilim ve fen sahasında başarılı olmak için yegane gelişme ve ilerleme yolu budur.
Bu sözler gösteriyor ki Atatürk hiçbir kalıp düşünceyi kabul etmeyen ve yeniliğe açık bir liderdir. Gerçekçi düşünebilmek için de bu minvalde bir düşünce yapısına sahip olmak gerekir.
Atatürk'ün yaşadığı dönemdeki ilmi gelişmeler ile günümüzdeki bir değil. Evet dil ve tarih alanında özellikle de dil alanında yanlış girişimlerde bulunulmuş ama bu hatadan kısa sürede geri dönülmüştür. Ayrıca milliyetçilik bir lüks değil zaruri bir ihtiyaçtır, toplumun milliyetçiliğe programlanması yadırganacak bir durum değildir.
@@abdulcanbaz9275 böyle kendi yaşamıyla tutarsız söylemlerde bulunmuş birçok insan var. Adolf Hitler'in barışsever olmalısınız sözünü gösterip Hitler barışçıl bir insandı demekten farkı yok şu yaptığının. Ben Atatürk'ün yaşamı boyunca akılcılıktan uzak kalmış bir insan olduğunu söylemiyorum. Zaten bugün her ne kadar öyleymiş gibi anlatılmak istense de kişilik olarak tek tip bir Atatürk portresi yok önümüzde. Milli mücadele dönemini ayrı, cumhuriyetten 1930'a kadar olan dönemi ayrı, 30'dan sonrasını ise apayrı olarak incelemek gerektiğine inanıyorum. Milli Mücadele sonrasında yapılan tercihlerin önemli bir bölümünün Atatürk tarafından pek de iyi anlaşılmadığı, Atatürk'ün görüntüyü muhtevadan, zarfı mazruftan daha çok önemsediği de görülüyor. Kıyafet devrimi denen şey bunun en has misallerinden biri de, benim açımdan esas mühim olan, harf devrimidir. Harf devrimi yaparsınız, bir itirazım yok. Ama o şey, ancak medeniyetinizin sahip olduğu zenginliği yeni harflere tercüme edecek destek ayaklarını da inşa ederseniz devrim olur. Aksi halde, şimdi olduğu gibi olur. 1930'lardan sonra Atatürk'ün akılcı politikalardan vazgeçip kendini palavra sıkma üzerine kurulu tarih tezlerine fazlaca kaptırdığı, milliyetçilik anlayışının giderek ırkçı bir boyut alarak dozunu aştığı ve bu durumun kendi içinde şahsi bir değişim olmaktan çıkıp ülkenin eğitiminden tut günlük yaşantısına kadar her yönüne etki eden bir hüviyet kazandığı da bariz bir gerçek. Türklerin Orta Asya'dan dünyaya yayılarak çeşitli ulusları egemenliği altına alan üstün ırk olduğu inancı ve buna mukabil Anadolu'da yapılan on binlerce kişiyi kapsayan kafatası ölçümlerinin de akılcılık ile pek de bağdaştıralabilecek bir yönü yok. Zamanında Kinross Atatürk'ün bu değişimini güzel özetlemiş:
Lord Kinross’a göre “Gazi’nin, Kent kelimesinin Türkçe olduğuna karar vermesi ve bundan Türklerin İngiltere’ye de geçmiş olduğu sonucunu çıkarması, bir İngiliz diplomatını
oldukça şaşırtmıştı.” (Kinross, s. 540)
Yine Kinross, Atatürk’ün 1930’lardaki uğraşlarını, Britanya
adalarına özgü nezaketle, şöyle değerlendirmektedir: *“Böylece o zamana kadar askerlik ve siyaset konularında elle tutulur gerçeklere bağlı kalmış bir zekâ, hayal peşinde koşmak gibi çelişkili bir duruma düşmüştü. Gazi şimdi eylem alanından, yabancısı olduğu kuram alanına yönelmiş, inanmak istediği şeylere inanır olmuş; kafası alışık olmadığı ve gerçeklerin yarı-gerçekler ve yanlışlarla içiçe girdiği bir labirentte dolaşmaya başlamıştı.”*
@@AliKemal7890 Cumhuriyet öncesi ve sonrası elbette farklı tutumlar içerisinde olacak. Bir dönem savaşı bir dönem ise devrimleri kapsıyor. Atatürk'ün kılık kıyafete bu kadar önem vermesindeki başlıca sebep orta çağın karanlığına gömülmüş bir milleti yeni çağa hazırlama çabasıdır. Bana göre Türkçe ezan da bunun bir sonucudur. Kalıp düşüncelerden toplumun bir şekilde kurtarılması gerekiyordu ki bunu da insan psikolojisi üzerinden yapmaya çalıştı .
Atatürk'ün güneş dil teorisi kapsamında yaptıklarını ben de yanlış buluyorum. Ama bu konuda üstelemeyerek doğru olanı yaptı. Türkiye Cumhuriyeti bir ulus devlet olarak kuruldu ve üst kimlik olarak da Türk seçildi. 1924 anayasasından beridir insanların din dil ırk ayırmaksızın Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olması sureti ile Türk sıfatını aldığı açık bir şekilde belirtilmiştir, bu sadece Türkiye Cumhuriyetine has bir uygulama değildir, Fransız, İngiliz, İtalyan da kendi ulus adları ile vatandaşlarını niteliyor. Atatürk birçok etnik unsurdan insana devlet yönetiminde yer vermiş ve memur olarak atamıştır. Atatürk birleştirici bir unsur olarak Türklüğü kullandı diye bu onu ırkçı yapmıyor. 1930'lu yıllardaki bilim ile günümüzü mukayese etmen yanlış. Biz bugün ırk tahlilini DNA üzerinden yapıyoruz. DNA'nın günümüz görünümüne ulaşması ve genetik kodun çözülmesi 1950'li yılları buluyor. Aradaki 20 yılda bile bilimin gelişimi ve geldiği nokta bambaşka.
Lord Kinross hakkında bilgim yok ama Atatürk'ün diplomasi alanındaki tutumunu gören Atatürk'ün tutarsız bir insan olduğu kanaatine varabilir. Atatürk döneminde Avrupa'da Türkologlar Türkler'i sarı ırk olarak lanse ederken kendilerince aşağılıyor ve uzlaşılması mümkün olmayan alık bir toplum olarak görüyordu. Atatürk ise buna karşı tarih tezi geliştirilmesi kararını aldı, hem kitaplar çıkarttı hem de Avrupa'daki Türkoloji toplantılarına Afet İnan ve birçok tarihçiyi gönderdi, işe de yaradı. Aynı Atatürk'ün İran şahına "dost ve kardeş milletleriz" vurgusu üzerinden gayet duygu dolu bir mektup yazdığı görülüyor. Bu da Atatürk'ün pragmatik bir lider olduğunu gün gibi gösterir. Bunlar birkaç örnek. Kurtuluş savaşı döneminde de Atatürk'ün pragmatik tutumuna birçok örnek var.
Lise, lise sonrası kuşak için çok verimli videolar. Daha çok insana ulaşması dileğiyle teşekkürler!
Bu ülkenin tamamına lazım böyle içerikler. Hatta belki eskilere daha çok lazım. İdeolojik gözlüklerini hakikat kabul edenler onlar. Daha çok insana ulaşması dileklerimle...
@@edwarderonald9530 suni bir ideolojiyi öğrenmesek de olur
@@bagelbutcher tabii bir ideoloji söyler misiniz
İçerik mükemmel, video mükemmel. Farklı bir bakış açısıyla güzel bir anlatı olmuş. Böyle içerikler gerek. Elinize emeğinize sağlık.
Türkiye’de iktisat politikası ve halkın her şeyi devletten beklemesini işleyen bir ekonomi bölümü de yaparsanız süper olur. Milyonlarca aile sosyal yardım alıyor, devlet serbest piyasaya müdahale etsin diye halk destek veriyor, Türkiye gizli sosyalist bir ülke olabilir mi bunları tartışmak lazım
Sorun ne soyleyim sana ozel sektorde ozellikle yeni nesil calismak istemiyor neden cunku sosyal ve ozluk haklarin yok dogru duzgun denetleme yok 21. Yy da hala 60 saat mesai yapip mesai ucretini vermeyen isverenler var ve TL cok degersizlesti insanlar gecinebilmek icin kamudan bir seyler bekliyor. Turkiyede siyasiler sadece populist gunu kurtarmaya yonelik aksiyonlar aliniyor. Ayrica Turkiyede sosyal yardim yeterince var diyorsan sen sosyal yardim gormemisindir. Bak mesala suanda 95 sonrasi nesil kayip kusaga girmeye basladi iyice dunyada kac kusak bir onceki nesilden daha fakir hayat yasiyor ? 80 oncesi nesil calisarak ( 0 dan baslayip ) cok rahat ev araba alabiliyorken bu nesil ozellikle 95 sonrasinda istisnalar disinda suanda hayal gibi gozukuyor.
Türkiye şuan sosyalizme çok uzak
Türkiye şu an neo liberal
Türkiye korktuğu şeyin ne olduğunu bilmeden komünizmden öcü gibi korkan, mevcut sistemin devamını isteyen ancak halk sistemin kurallarına göre oynayınca da ağlayan insanların olduğu bir yer.
Türkiye sosyalist devlet olsa ülkenin her tarafı Araplara satılmaz, tarıma ve sanayiye daha çok önem verilirdi. Devlet de kaynakları halkı içerisinde bulunduğu sefaletten çıkarmak için kullanırdı. Sınıf ayrımı da günümüzdeki kadar belirgin bir biçimde artmazdı. Ayrıca uluslararası anlamda daha fazla saldırıya maruz kalırdık ve ülkemiz tüm süpergüçlerden uzak bir konumda kendi kendine gelişmek zorunda kalırdı. Böyle bir devleti önce sağlamak sonra da koruyabilmek için çok sert politikalar gerekli olabilir ama bu da Sovyetler Birliği'ndeki gibi şiddetli siyasi çatışmalara veya birçok sosyalist devlette olduğu gibi iç savaşlara sebep olabilirdi. Gizli sosyalist devlet diye bir şey olamaz ve bu ilüzyonu yaratan şey kanımca direkt olarak devletin özel bir kurum gibi işlemeye başlamış olması. Bu durumu sosyalist devlet değil süpergüçlerin emperyalist politikaları altında ezilerek bozuk bir biçimde liberalleştirilmiş ve aslında devletçi politikalara sahip bir ülke olarak isimlendirebiliriz.
Kafamı kurcalayan şeyleri böyle açık ve güzel bir şekilde kelimelere döktüğünüz için teşekkürler, kolaylıklar diliyorum.
Yahu bilgi eksiği büyük bir video
İÇERİĞİNİZ TAMAMEN ATATÜRKÇÜLÜK ALEYHİNE ÜRETİLMİŞ BİR İÇERİK MESELA 4:59 ARKADAŞ HER ŞEYDEN BİRAZ BİRAZ VAR DİYOR BU NE SAÇMA BİR SÖZ HER ŞEYDEN BİRAZ BİRAZ YOK Kİ? KEMALİZM'DE HER ŞEY NETTİR İLKELERİ DE BELLİDİR.
vahşi yamyam afrika kabilelerin de bile bir dustur ilke vardır, Kemalizm ilkesizdir prensipleri yoktur, keyfi ve yozdur
Ben demokrat, cumhuriyetçi bir Kemalistim :)
Kemalizm Cumhuriyetçi olmakla birlikte asla Helen tipi çakma demokrasi tiplerine inanmamış ve demokratik seçim eylemleri için Kemalist devrimlerin sonunu beklemiştir. Yine de belirtebileceğimiz gibi Kemalizm Cumhuriyetçidir fakat asla Helen-Liberal model bir demokratik rejim değildir. Buda fikrin en doğru artılarından biri zaten.
@@sakyd Atatürk te düşünce olarak demokrat bir insandır. Demokrasi ve Cumhuriyet e sonuna kadar inanan biriydi bence. Ancak kendi dönemindeki koşullar onu antidemokratik eylemlerde bulunmak zorunda bırakmıştır. Eskiden onu bu yüzden eleştiririrdim. Ama Atatürk'ü ve tarihini okuyup daha iyi anladıkça ona hak vermeye başladım.
@@suleyman3961 Atatürk yaptıklarında zaten haklı ancak Cumhuriyet demek direk Demokrasi demek değildir aynı zamanda Demokrasi demek özellikle de günümüze ulaşmış Helen tipi demokrasi günümüz yüksek medeniyet modellerini düşleyen fikirler için oldukça geridir. Ki çoğu zaman halkın görüşlerini de yansıtmaz yada içinde kendiliğinden doğmuş israf yapan bir zümre üretmeden barınamaz. Geçin bu eski fikirleri daha iyi parlamento düzenlemeleri var.
Ben elit jakoben bir kemalistim
@@suleyman3961😂..
Ömer'i en sonda söyledikleri için tebrik etmek isterim. Kesinlikle katılıyorum, tarafları anlamak gerekiyor bence de. Bütün bu meselelerin çözüme kavuşamaması, kilitlenmesinin en büyük sebebi tarafların birbirlerinin söylediklerine kendilerini kapatmalarıydı aslında. Çok güzel bir video olmuş. Seri fikrini çok sevdim ve gelecek yeni videolar için heyecanlıyım açıkçası. Emeğinize sağlık 49W ailesi :)🌻
Çok çok iyi seri. Devamını bekliyoruzz
Çok güzel bir video olmuş. Siyasi sebeplerden dolayı oldukça zor ve muğlak bir meseleyi gayet güzel açıklamışsınız. Sadece Post-Kemalizm meselesini biraz hızlı geçmişsiniz, oradaki boşluğu elimden geldiğince ben doldurmaya çalışayım. Tabi, benim anlatacağım şey daha çok modern Türkiye’nin tarihyazımı üzerine olacak. İçinde yaşadığımız dönemlerin düşünce tarzımızı nasıl değiştirdiğine dahi aydınlatıcı bir katkı olur diye düşünüyorum.
Türkiye Cumhuriyeti kurulduğu zaman uzunca bir süre Kadro hareketinin de etkisiyle devrim ve modernleşme sadece Cumhuriyet’in kurucuları üzerinden anlatıldı. Bu anlatıya göre Cumhuriyet Devrimi (daha çok o dönem « Türk İnkılabı » ismiyle görüyoruz) bir tarihte kopuş, bir ileriye atılımdı. Geçmiş, özellikle Osmanlı İmparatorluğu, çok güzel anılmıyor, bütün yenilikler ve modernleşme Cumhuriyet Devrimi ile gerçekleştiğini görüyoruz. Tarihin sıfır noktası neredeyse Milli Mücadele ile başlatılıyor, öncesi pek yok. Bu anlatıya göre Osmanlı İmparatorluğu bir dağılma süreci yaşıyordu, Halk Fırkası yepyeni bir ekip olarak geldi, Cumhuriyet Devrimi’ni gerçekleştirerek bu kötüye gidişatı durdurdu ve çöken bir imparatorluğun küllerinden yepyeni bir çağdaş cumhuriyet yarattı.
Bu anlatı uzun bir süre devam etti ama ilginç bir şekilde 1940 yılında « Tanzimat I » diye bilinen oldukça meşhur bir akademik tarih kitabının çıkışıyla farklı bir paradigma oluşmaya başladı (2. cildi hiç çıkmadı bu kitabın). Üzerinde « Tanzimat’ın yüzüncü yıldönümü münasebetiyle » diye yazılsa da bu kitabın çıkarılma nedeni halen tartışma konusu. Belki Atatürk’ün ölümünden sonra reformlara meşruluk kazandırmak içindir, belki de artık gericilik korkusu kalktığından devrim süreci bitti denilip geçmişle bir barış yapılmıştır, ya da İsmet İnönü’nün izlediği politikaların Atatürk’e göre daha ılımlı reformist olmasından dolayıdır. Kesin bir cevap veremiyorum ama bu kitabın en önemli noktası içindeki neredeyse her makalenin Türkiye’de reformist hareketin Cumhuriyet Devrimi ile değil Tanzimat'la, hatta II. Mahmut dönemiyle başladığını söylemesi. Yani artık Cumhuriyetin İlanı bir kopuş olarak değil, bir süreklilik olarak resmediliyor ve Cumhuriyet Halk Partisi de bu Tanzimat Dönemi’nden veya II. Mahmut Dönemi’nden beri gelen bir yenilikçi hareketin mirasçısı olarak yansıtılıyor. Bu kitabın içerisinde bir de o zamanın cumhurbaşkanı İsmet İnönü tarafından yazılan bir giriş yazısı vardır. Bu yazıda Cumhuriyet « devrim » olarak nitelendirirken, Tanzimat « reform » olarak nitelendiriliyor, yani Cumhuriyet Devrimi halen oldukça ayrı ve radikal bir pozisyona koyuluyor ama aralarında bir yenilikçilik bağı olduğunu, bir modernleşme çizgisi olduğu vurgusu yapılıyor ve sürekliliğin altı çiziliyor. Bu dönemlerden itibaren artık Türkiye entelijansiyasında sosyal ve beşeri bilimlerde modernleşme paradigması içerisinde bir anlatı benimseniyor. Osmanlı İmparatorluğu ilk dönemki anlatıda olduğu gibi çökmekte olan bir imparatorluk değil, modernleşme içerisinde olan bir imparatorluktu ve günümüzdeki Cumhuriyet de bu modernleşme sürecinin bir devamıydı. Yani ortada bir kopuş yok, kesintisiz bir devamlılık var.
1950'li yıllar ise artık Türkiye’nin Batı ile oldukça yakınlaştığı, NATO üyesi olduğu, dış politikada yörüngesini ABD’den yana çizdiği yıllar. İç politikada ise demokrasiye geçildi geçilmesine ama kendi çıkarlarını korumak için toprak reformuna karşı gelen bir toprak ağası olan Adnan Menderes’in öncülüğünde kurulan, paradoksal bir şekilde köylülerden yüksek oranda oylar alarak iktidara geldiği ve normalde videoda bahsedildiği gibi aslında oldukça sağ Kemalist bir pozisyonda olmasına, ılımlı bir merkez-sağ muhafazakar çizgisinde olmasına ve Atatürk ilkelerine kısmen sadık olmasına rağmen oy alabilmek için aşırı-sağ gerici popülist ve uç-sağ neo-faşist kesimlere oynayarak iktidarda olan bir Demokrat Parti yönetimi vardı. Üstelik bu yönetim oy kaybetmeye başladıkça seçim sisteminde kendi lehine değişiklikler yapıyor (ittifakları yasaklama, kaybettiği illeri ilçe yapmak gibi), muhalefetin üzerinde ve basında çeşitli baskı mekanizmaları kuran otoriter bir rejime dönüşüyordu. Tahmin edebileceğiniz üzere bütün bu yıllar o dönemki sol entelijensiya için tam bir baskı dönemiyde. Fakat 60 darbesi ile Menderes’in ve Demokrat Parti’nin iktidardan gönderilişi bu sol sosyalist entelijensiya için bir umut olmuştur, o zamanlar hiç çekinmeden bu darbeye « devrim » demeye başlamışlardı. Hatta darbenin ilk dönemlerine bakacak olursanız « Ordu gençlik el ele » gibi şu an çok tuhaf gelen sloganları görebilirsiniz sol sosyalist gençler arasında.
1962’de ABD ve SSCB arasında yaşanan Küba Füze Krizi sonucunda SSCB Küba’dan nükleer füzelerini çekmek karşılığında ABD de Türkiye’den kendi nükleer füzelerini çekti. Bu olay nükleer savaşın eşiğinden dönülmesi sebebiyle kulağa güzel gelebilir ama hem Küba, hem de Türkiye yöneticileri için hayal kırıklığıydı, çünkü iki büyük güç de kendi çıkarları için bu iki ülkeye sormadan hareket etmişti. Bu güvensizlik sebebiyle Küba SSCB’ye hep şüpheli yaklaşan bir müttefik olacak, Varşova Paktı’na girmeyi reddedip Bağıntısızlar Hareketi içerisinde kalacak. Benzeri bir şekilde Türkiye’deki askeriye de NATO’dan çıkmayacak ve ABD müttefiki olarak devam edecek ama hep ABD’ye de, NATO’ya da bu olaydan sonra şüpheli bakmaya devam edecek ve eskisi kadar sert bir anti-SSCB pozisyonda olmayacak, hatta yeri geldiğinde ABD ile çatışılırsa ABD’ye karşı SSCB’ye yanaşmayı bile düşünecekler.
1960'lardan sonra Doğan Avcıoğlu’nun Yön Dergisi çevresinde (daha sonra Ant, Devrim, Türk Solu gibi dergilerle devam edecek bu gelenek 60 ve 70'li yıllarda) videoda da bahsedildiği gibi 60'lara özgü bir sol Kemalizm canlanacak. Bu sol Kemalizm videoda Ömer’in bahsettiği gibi Kemalist Devrim'i sosyalist devrimin ön aşaması olarak görüyordu, ancak yarım kalmış bir devrimdi. Toprak reformu, ulusal kalkınma ve dış politikada bağımsızlık başta olmak üzere sosyalist, anti-emperyalist ve üçüncü dünyacı ulusçuluk fikirlerinin çevresinde gelişen bir hareketti bu sol Kemalizm. Türkiye’de işçi sınıfı eksikliğinden dolayı sol entellektüelller, vatansever olarak gördükleri askerler ile bir ittifak yaparak sosyalist bir devrim gerçekleştirebileceklerini umuyorlardı. Asker önce darbe yapacak, Avcıoğlu’nun « Cici Demokrasi » diye eleştirdiği "sandıktan sadece gericilik çıkan" o kötü düzene son verip, sosyalist devrim için gereken geçici cunta hükümetini kuracak ve ardından şartlar oluşunca sosyalist devrim gerçekleşip tam bağımsız bir devlet olarak gerçek demokrasiye geçilecekti. Bu Milli Demokratik Devrim denilen tez 1960'lı yıllarda Türkiye'deki radikal sol içerisinde oldukça kuvvetliydi. Deniz Gezmiş, Mahir Çayan gibi isimlerin konuşmalarına ve yazılarına bakınca Doğan Avcıoğlu’na referanslar görebilirsiniz.
Burada sol Kemalist tarihçiler arasında en meşhur benim aklıma Sina Akşin geliyor. Kendisi de 1950'li yıllarda seçimle gelen Menderes’in otoriter döneminde büyümüş ve 27 Mayıs 1960’daki darbede askerleri bir kahraman olarak görmüş ve ister istemez onun tarih anlayışına bu yaşadığı olay etki etmiş. Onun özellikle Osmanlı İmparatorluğu’nda bir burjuvazi olmadığı için ilerici kanat olarak belirlediği kesim Osmanlı ve Türkiye’de askerlerdi. Ona göre bir ilerici asker kanadı var, bir de gerici toprak ağası kanadı var ve hem Osmanlı’daki, hem de Türkiye’deki bütün siyasi mücadele bu ilerici askerler ile gerici toprak ağaları arasında bir modernleşme mücadelesinden ibaret. Özellikle Sina Akşin’in ilerici askeri sınıf olarak İttihatçılık ile Kemalizm arasında bir kopuş değil de bir süreklilik olduğunu göstermesi tarihe yeni bir bakış açısı katacak ve Kemalizm'in aslında kökenlerinin İttihat ve Terakki’de olduğunu gösterecektir. Bu anlatıya göre İttihatçılık da, Kemalizm de birbirlerini takip eden bir aydınlanma devrimi geleneğiydi. Benzer yaklaşımları o dönemin diğer sol Kemalist düşünürlerde de göreceğiz gerek Niyazi Berkes, gerek Taner Timur, gerekse diğer Avcıoğlu’nun Yön Dergisi’nde yazan isimler olsun.
Avcıoğlu’nun Yön hareketi 60lı yılların ruhuna da oldukça uygundu. Dünyada birçok üçüncü dünya ülkesinde dekolonizasyon hareketleri ile birlikte sosyalist devrimler veya en azından üçüncü dünya ulusçuluğu diyebileceğimiz devrimler gerçekleşiyor. Bunlardan en önemlisi ise Yön’ün ilk sayısında « Nasır’ın Sosyalizmi » olarak yer verdiği Mısır’daki Nasırist Devrim. Orada da benzer bir şekilde askerler sol eğilimli gençlerle birlikte darbe yaparak iktidara gelmiş ve toprak reformu gibi önemli reformlar gerçekleştirip Ortadoğu’da ABD ve Batı hegemonyasına meydan okuyan bir devlet kurmuşlardı. Türkiye’de de Avcıoğlu’nun çevresi özellikle başta Cemal Madanoğlu olmak üzere ordudaki ilerici genç subaylarla, bir ilişki kurmuştu ve 9 Mart 1971’de bir asker ve sol kemalist ittifakın darbesi gerçekleşecekti ama 12 Mart Muhtırası ile başarısızlığa uğratıldı ve sol eğilimli subaylar ordudan tasfiye edildiği gibi asker ülkedeki sol hareketlerin üzerine sert bir şekilde yürümeye başladı. İlk sol entellektüellerin geçireceği şok bu 12 Mart Muhtırası ile gerçekleşti. Ama asıl tabuta son çiviyi çakan hamle 12 Eylül 1980 darbesi oldu. Malum, bu darbeden sonra asker sol sosyalist hareketlerin üzerinden silindir gibi geçti ve videoda da bahsedildiği gibi « Türk-İslam Sentezi » fikrine uygun, normalde daha önce sadece uç sağ ülkücü çevrelerin geliştirdiği sert derecede anti-komünist olan bir aşırı milliyetçi ve militarist tarih anlatısına dayanarak yeni bir Türk kimliği inşa etmeye çalışacak.
İşte bu post-Kemalist entellektüeller de 80 darbesi sonrasındaki baskı ortamında büyüyen entellektüeller. Onlar askerin nasıl bu kadar kolay darbe yapabildiğini, Türkiye’nin neden çoğulcu bir demokrasi olamadığını sordular kendilerine. Ve buldukları cevap da İttihatçılık ve onun devamı olan Kemalizm’di. Tıpkı Sina Akşin gibi post-Kemalist düşünürler de bir devamlılık gördüler İttihat ve Terakki Cemiyeti ile Kemalizm arasında ama bu devamlılık sorunun sebebiydi. Onlara göre bu ülkenin kurucusu olan bu iki hareket oldukça aşırı milliyetçi, elitist, militarist, darbelerle iktidarı elde eden, tek tipçi otoriter bir hareketti. Post-Kemalistlere göre Türkiye’de demokrasinin oluşmasını istiyorsak ve neden sivil toplumun oluşmadığını anlamak istiyorsak, askerin ayrıcalıklı konumunu ve ülkedeki aşırı milliyetçi histerinin kökenini olan Kemalizm’e ve İttihatçı düşünceye oldukça sert bir şekilde eleştirel bakmak gerekiyordu. Bunun için de yine Batı akademisinde 80li ve 90lı yıllarda popüler olan Postmodern/Post-Yapısalcı yaklaşımlardan ve onların « yapısöküm » metodolojisinden oldukça faydalandılar. Modernleşme paradigmasından bakıp yaşananları bir ilerleme çizgisinde anlatarak meşrulaştırmaktansa, uyguladıkları politikalara bakıp aslında modernleşme adına nasıl ülkeyi otoriterleşmeye götürdüklerini, temel insan haklarını ihlal ettiklerini, anayasal demokrasiyi yok ettiklerini ve tek tipçi bir aşırı milliyetçi zihniyeti nasıl inşa ettiklerini ortaya çıkarma amaçları vardı. Bu sayede azınlık haklarına, bilhassa Kürt Sorunu’na da dokunmuş oluyorlardı. Bu tarz eleştirilerin ilk kökenleri 1969 yılında çıkan İdris Küçükömer’in « Düzenin Yabancılaşması: Batılılaşma » kitabıdır ve Şerif Mardin’in 1973’te Daedalus’ta yayınladığı « Center-Periphery Relations: A Key to Turkish Politics? » makalesidir, fakat asıl etkiyi yapanlar 80 darbesinin sonrasında çıkan eserlerdir. Özellikle benim aklıma en önemli post-Kemalist eleştiriyi yapan kitaplar olarak bu dönemden Mete Tunçay’ın « Türkiye Cumhuriyeti’nde Tek Parti Yönetiminin Kurulması (1981) », Fikret Başkaya’nın « Paradigmanın İflası: Resmi İdeolojinin Eleştirisine Giriş (1991) », Nilüfer Göle’nin « Modern Mahrem: Medeniyet ve Örtünme (1992)» ve tabi ki ilk 1993'te çıkan Erik-Jan Zürcher’in « Modernleşen Türkiye Tarihi (Turkey: A Modern History)» eserleri geliyor.
İlker Aytürk « Post-post Kemalizm » makalesinde post-Kemalist ekolü İsrail’deki Post-Zionism olarak bilinen ekole benzetiyor. Orada da aşırı sağ ve 80li ve 90lı yıllarda neoliberal politikaların hakim olması, devletçiliğin azalması ve globalleşen dünya ile beraber demokratikleşme için psot-yapısalcı yaklaşımlardan yararlanarak Siyonizme eleştirel bakan, Siyonizm ancak sert bir şekilde eleştirilirse Filistin Sorunu’nun çözüleceğini ve İsrail’in bir şekilde daha da demokratik bir toplum olabileceği inancı vardı. 2000li yıllarda İkinci İntifada başlayınca ve özellikle Netanyahu hükümeti başa geçip Filistinli azınlıklara karşı sert politikalar izledikçe bu Post-Zionist ekol yavaş yavaş geçerliliğini kaybetmeye başladı ve İsrailli tarihçi Eran Kaplan « Post-post Zionism » makalesi ile bu post-Zionist ekolün ölümünü ilan etti. Türkiye’de ise 2002 sonrasında ilk defa Kemalist olmayan bir parti tek başına iktidar oldu ve meşruluk aramak için bu post-Kemalist entellektüellerle bir dirsek temasında bulundu. Post-Kemalist entellektüellerin çoğu (hepsi değil) askerin tasfiyesi, İslamcı Kürtlerden oy almak ve Batı’ya demokrat gözükmek için de olsa Kürt Sorunu’nun konuşulması, AB’ye üye olma ve bu üyelik için demokratik reformları yapmak zorunda olmalarından dolayı kimileri dolaylı yoldan AKP’yi destekledi (2010 referandumundaki « Yetmez ama Evet » kampanyası gibi), kimisi ise uzak durmaya devam etse bile AKP iktidarına karşı eleştirilerinde yumuşaktı bu süreci bozmamak için. Ama İlker Aytürk’ün de makalesinde bahsettiği gibi Gezi Parkı Eylemleri gerçekleşince ve AKP hükümeti buna sert tepkiler gösterince neredeyse bütün post-Kemalist entellektüeller AKP’nin artık pek de demokrat bir parti olmadığını görmeye başladı (halen desteklemeye devam eden birkaç post-Kemalist isim var, onlar artık entellektüel camiada güzel hatırlanan isimler değiller). Askerin Türkiye siyasetinden tasfiye olmasına rağmen halen otoriter bir düzenin devam etmesi, aşırı milliyetçiliğin Türkiye siyasetinde halen yer bulması ve ülkenin demokratikleşmesinin gerçekleşememesinin sebebinin sadece Kemalizm ve İttihatçılık’ta olmadığı anlaşıldı. İlker Aytürk şimdi yeni paradigmaya ihtiyaç var Türkiye tarihini anlamlandırabilmek için diyor ve öneri olarak Soğuk Savaş dönemi Türkiye’sine odaklanılmasını söylüyor.
Bu yazıyı benim yazma amacım her düşüncenin nasıl belli dönemlerin belli koşulları altında oluştuğunu ve o dönemden etkilendiklerini göstermek. Erken Cumhuriyet Dönemi’nde yeni bir ulus yaratmak için aydınlanmacı bir devrimcilik düşüncesi yaygınken, 1940lara geldiğimizde bu devrimcilik düşüncesi yerini modernleşmeci reformist bir gelenekçiliğe bırakıyor. 60 darbesi sonrasında sol Kemalist entellektüeller arasında askerin Türkiye gibi « geri kalmış » ve « ABD’ye bağımlı olmuş » bir ülkenin kurtuluşu için devrimci bir güç olabileceği umudu doğuyor, çünkü sol entellektüeller tarafından o zaman asker sivil diktatörlüğün oluştuğu Adnan Menderes rejimini darbe yaparak bitiren ve halkı kurtaran elit bir vatansever kesim olarak görülüyor. Fakat bu algı da sol hareketlere karşı anti-komünist bir hamle olarak gelen ve Türkiye’deki sol hareketleri en otoriter şekilde bastıran 1980’deki 12 Eylül Darbesi’nin gelişi ile yok oluyor. 12 Eylül Darbesi’nden sonra askerin ve aşırı milliyetçiliğin Türkiye’deki yeri sorgulanmaya başlıyor ve Türkiye’deki demokrasi eksikliğinin sebebi olarak Türk ulusçuluğu ve onu oluşturan otoriter bir siyasi gelenek olan İttihatçılık ve Kemalizm suçlanıyor. Bu Türk ulusçuluğunun aslında 12 Eylül Darbesi’nde yaratılmaya çalışılan otoriter, militarist ve dışlayıcı Türk-İslam Sentezi milliyetçiliğinden pek farklı olmadığı gösterilmeye çalışılıyor. O sebeple Sol Kemalizm’in de, post-Kemalizm’in de sadece birer trend değil, ortaya çıktıkları dönemin ruhuna uygun entellektüel hareketler olduğunu düşünüyorum. Şu an biz yeni jenerasyon tarihçilerin tabi ki de kafalarında daha farklı sorular var, daha farklı bir bilgi birikimi var ve daha farklı bir dönemde yaşadığımızdan önceki kuşaklardan çok farklı bir perspektife sahibiz. O sebeple daha farklı bir paradigma veya paradigmaları belirleyip Türkiye tarihine daha başka ve daha açıklayıcı bir yorum getirebileceğimizi umut ediyorum.
Güzel yorum. Elinize sağlık. Saçma bir soru olacak, fakat benim dedem Adnan Menderes döneminde toprak reformundan faydalanmış. O gerçekten reforma karşı mıydı?
@@TempusEst Merhaba hocam. Yazdığım yazıyı beğendiğinize sevindim, yorumunuz için de çok teşekkür ederim.
"Çiftçiyi Topraklandırma Kanunu" olarak geçen toprak reformuna başta bir toprak ağası olan Adnan Menderes çok sert derecede karşıydı ve Demokrat Parti'nin kuruluşuna sebep olan şey de o kanundu. İktidara geldiklerinde de toprak reformunu gündemden düşürmeye ve unutturmaya çalıştılar, CHP ise inatla onu hatırlatmaya ve 1970lerin sonuna kadar da seçim vaadi olarak kullanmaya devam etti.*
1950lerin başında Marshall Yardımları'nın geldiği sırada Hazine topraklarının açılması olayı var, galiba sizin bahsettiğiniz şey o. Menderes'in ilk döneminde devlete ait olan bazı topraklar tarıma açılmıştı.
*CHP'nin 1965 tarihli yapamadıkları Toprak Reformu'nu gerçekleştirme sözü verdiği seçim afişi:
img-s2.onedio.com/id-5551e82195d8b4b82b3ab421/rev-0/w-1200/h-1776/f-jpg/s-f05cac6278c6733582c36b1ee352da26dba8c469.jpg
@@tanberkak6188 Olabilir. Dediğim olaylar 1950-1960 yılları arasında gerçekleşti. İlginiz için teşekkürler.
ağzına sağlık
Merhabalar. Öncelikle bakış açınız çok fazla post kemalist anlatıyla çevirilmiş. Kemalizmi 1923 yılından alıp 2000lere götürmek aşırı tarih okuması değil midir? Arada çok büyük bir değişken olan soğuk savaşı atlamışsınız gibi olmuş. Kemalizm okuması yaparken devlet olarak 1950den itibaren bütün bir kemalist yapı görmek oldukça zor. 1950lerden itibaren rejim zaten yumuşuyor.
Kemalizmle ilgili yayınlarınızda "İzmir İktisat Kongresi"ne hiç değinmiyorsunuz, bence çok önemli, üstelik Lozan'dan bile önce kongre yapılıp kararları ilan edilmiş. Kemalist modelin uzun vadeli hedefinin liberal ekonomi olduğunun çok güzel bir göstergesi. Kemalizm devletçi ekonomiyi ilelebet yaşatmak için kurmadı. Burjuva sınıf olgunlaşana kadar devletçi model, sonrasında mümkün mertebe liberal modele geçiş hedefi var.
Selamlar. Yeni başlattığımız diğer serimiz Türkiye'nin Politik Ekonomisinin Tarihi isimli ilk videomuzda Cumhuriyet döneminin ekonomi politikalarını ve İzmir İktisat Kongresi'ni işledik. "10 yıllık ardından cumhuriyet kendini nasıl toparladı? Türkiye'nin ekonomi tarihi serisi" isimli videomuzu izleyebilirsiniz.
Yorumunuza katılıyorum. Atatürk, ideali demokrasi bir diktatördü. Bunu okudukça ve dönemi inceledikçe çok iyi anlıyorsunuz. Bugün bile yaptığı seçimler ve seçimlerinin sonuçları orta olan bir millete demokrasi o zaman bol gelirdi. İlk dönem despotluktaki amaç , ilk önce bilinçli ve dünyayı takip eden bir ulus, burjuva yaratmak ve onu en sonunda da demokrasiyle taçlandırmaktı.
aga adminin yorum neden gözükmüyor
komplocu youtube türklerin tarihi doğru öğrenmesini istemiyor CcC
amaç, niyet, gaye dediğiniz gibi olsa dahi, kemalist elitler devletçiliği bırakmak istemedi. Yani amacım belli bazı şeyleri gerçekleştirdikten sonra bunu yapmaktır demek sadece teoride kalıyor çoğu zaman. Gücü eline geçiren kolay kolay vazgeçmiyor elindeki imkanlardan.
Bence de
Ahmet Arif nerede ? Hasretinden prangalar eskittik resmen.
Ömer o kadar iyi açıklamışsın ki herşeyi hiç sıkılmadan dinledim.
Her saniyesine bayıldım. Ömer yine döktürmüş. Söylenecek söz yok kalitesiniz kalite..
Kemalistlere can kurban.
ÖMER ,
Harika ANLATIM ile güzel bilgiler verdin.
Objektif bir konuşma biçimiyle de dikkati çekmedin değil !
Örnek Genç statüsünde kutluyorum SENİ !
Yolun açık olsun inşallah 🧿 👏 🤝 💞
Mahfi Eğilmez ekonomik olarak Atatürk dönemini ikiye ayırır. 1930 yılına kadar olan dönem liberal dönem. Bu dönemin liberal olmasının nedeni de Lozan Antlaşmasında Türkiye'nin 1930 yılına kadar liberal politikalar izlemesi gerektiğiymiş. 1929 ekonomik buhranı ve Lozan'da verilen sözlerin bitmesi ile beraber devletçi ekonomiye geçmişiz. Ama ben şahsi düşüncemi söyleyeceksem eğer devletçi politikaların nedeni sosyalist ya da komünist olunması değil, sizin dediğiniz gibi pragmatist olunması. Halk kendisi yatırım yapacak güce sahip değil. Bir nevi dadı devlet düşüncesi var. Bizim besleyip büyütelim, büyüdükten sonra kendi başına devam etsin
lozanda ''türkiye liberal bir devlet olmalıdır'' diye bir madde mi varmış, anlamadım :D
@@bedirhansezer6431 Mahfi Eğilmez- Değişim Sürecinde Türkiye, s.136, 2019
@@bedirhansezer6431 "Türkiye Cumhuriyeti, kuruluşunu izleyen yıllarda, Lozan Antlaşması'nda öngörülen serbest ticaret politikası çerçevesinde liberal politikalar izlemeye devam etti. Bunun temel nedeni Lozan Antlaşması' nın ekinde yer alan ticaret sözleşmesinde 1916 tarihli Osmanlı gümrük tarifelerinin 5 yıl süreyle yürürlükte kalmasının(kapitülasyonlarının kaldırılması karşılığında) koşul olarak konulmuş bulunmasıydı."
Olduğu gibi alıntı yaptım
@@mahmutmertyucel7978 anladım, teşekkürler
Mahfiyi değil de Şevket pamuk u okumak lazım
Kemâlizm kurulduğu yıllarda son derece ilerlemeci ve pragmatistken, günümüzde gerici ve muhafazakârdır. Belgesel için çok teşekkür ederim.
ne alakasi var be ne sacmaliyorun
@TheGercek53 100 yıl önceki silahı nasıl da bugün kullanamıyorsan aynı şekilde
Keşke bu kanalı 12. Sınıfta değil de 6. Sınıfta Yusuf Kayaalp izlediğim zamanlarda gorebilseydim ya
"Barış kaba güçle tesis edilemez. Barış ancak karşıdakileri anlamakla mümkün olur."
Albert EINSTEIN
(Tebrikler 49W 👏👏👏)
""Whoever said the pen is mightier than the sword obviously never encountered automatic weapons." ~ General Douglas MacArthur
sekerim sen hangi corafyada yasiyorsun ?
@@TywinLannister461hahahhahah super
Mükemmel🙏, kitabı okumak istiyordum tam. Kanaldaki en iyi videolardan biri olmuş kanaatimce.
Turkiye'de sag milliyetcidir onermeniz bence yanlis. Dp tartimali.fakat takibinde anap dyp akp.bu partilerin neredeyse tamami turk milliyetciligini kendine dusman gorur.
Dp-Ap-Dyp geleneği sağ kemalisttir. Anap ve Akp liberal muhafazakardır. Akp 2013 sonrası otoriter muhafazakardır/islamcıdır.
öncelikle internet ortamında da olsa bu konuda bu kadar sarih bir anlatı pek yok .
bu açıdan programi sunan arkadaş bir çok akademisyen titri olan kişiden daha duzgün bir anlatiya sahip tebrik edirim
Kemalizm ancak bu kadar doğru anlatılabilirdi. Tebrikler🎉
Ben '' her şeyden önce '' bir Türk milliyetçisiyim. Böyle doğdum. Böyle öleceğim. Türk birliğinin bir gün hakikat olacağına inancım vardır. Ben görmesem bile, gözlerimi dünyaya onun rüyaları içinde kapayacağım. Türk birliğine inanıyorum, onu görüyorum. Yarının tarihi, yeni fasıllarını Türk birliğiyle açacaktır. Dünya sükununu bu fasıllar içinde bulacaktır. Türk’ ün varlığı bu köhne acuna yeni ufuklar açacak, güneş ne demek, ufuk ne demek, o zaman görülecek.
M. Kemal Atatürk.
hepsi yalan kendisi turk degil babası bu devlet taraffından daha atanamamıs anasida arnavut . ayrica kimse bu yazıp okuduğumuz dilin bizatihi kendisi kürtçeden dökülenlerden toplanmiş düşük matematikli toplama bir dildir ...
kaynak alabilie miyim
Bu söz Atatürk'ün değil, Mahmut Esat Bozkurt'undur. Atatürk'ün Pan-Türkizm hakkında düşüncelerini öğrenmek istiyorsanız kendi yazdığı "Vatandaş için Medeni Bilgiler" kitabını okuyunuz.
@@onatdeveci5502 Yanlışım varsa düzeltirim, bilgi için teşekkür ederim.
Yanlış olmayan ve kesin olan bir gerçek varsa o da Atatürk'ün gerçek anlamda bir Türk milliyetçisi olduğu gerçeğidir.
Paşamız Türkçüdür, Türk milliyetçisidir.
NE SAĞDAN NE SOLDAN ATATÜRK'ÜN YOLUNDAN
lan sen napıyon burda
Bütün Türkiye'nin diken üstünde konuştuğu şeyleri nasıl da çiçek böcekten bahsedermiş gibi rahat konuşuyorsunuz. İyi ama böyle olursa sorunlar çözülür.
Şimdi Boğaziçili olmanın nasıl bişey olduğunu anlatmaya başladım.
Aylardır birçok videonuzu izlemişimdir ancak ilk kez yorum yapıyorum. Çok güzel bir video olmuş; kısa, derli toplu, açıklayıcı. Tebrik ediyorum.
Videoya BA YIL DIM gerçekten çok güzel olmuş Ömer'e Yaşar'a ve emeği geçen herkese teşekkür ediyorum araştırdığım ve sorguladığım ama çevremdekilerle tartışıp konuşamadığım mevzuları sizinle konuşmuş ve bilgilerimi toparlamış gibi hissettim rahatladım
Seri süper. Cesaretiniz için ayrıca teşekkürler. Konuştukça ve konuşuldukça anlayacağız ilerleyeceğiz ben buna inanıyorum...
Aslında okullarda Tanzimat döneminden yani Türk modernleşmesinin başlangıcından bahsediliyor. Çok önemli bir yere sahip hatta. Üniversite sınavındada sağlam sorular geliyor.
Mümkünse bir videonuzda Kenan Evren'i konuşabilir misiniz? Çoğu insan kendisine direkt olarak katil dese de benden yaşça büyük, zamanında darbeye karşı çıkmış onlarca kişiden "değerini yeni anladık" yorumunu duydum. Sizden bu konuyu dinlemek isterim.
40 yıl sonra darbenin değerini nasıl yeni anlayabilirsin abi? Darbe yapıp Türkiye'yi her bakımdan geri götürdü işte.
@@AliKemal7890 Babam eski ülkücülerden hatta zamanında referanduma da hayır vermiş. O zamanki düşüncemle ve arkadaşlarımın yaşadıklarına bakarak normal olarak tepki gösterdim ancak darbeden öncesi sokakta gezemiyorduk diyor. Darbenin her türlüsü kötüdür ama ülke iç savaşın eşiğindeyken üstelik siyasiler tarafları daha da ayrıştırıyorken kimsenin canının acımayacağı başka bir çözüm göremiyorum.
@@mkrsd_ Binlerce kişi işkence gördü sürüldü öldürüldü 90'larda da faili mechullar mafya cinayetleri vs devam etti ve pkk ortaya çıktı.12 eylül siyasal islamcılar dışında kimseye fayda etmedi ülkeye sırf zararı oldu
Ömer parlak bir çocuk.
Bu serinin bana çağrıştırdığı kaynaklar Bernard Lewis Modern Türkiye’nin doğuşu, Niyazi Berkes Türkiye’de çağdaşlaşma ve Sina Akşin’in 4 ciltlik eseri cumhuriyet tarihi hakkında genel bir Bilgi sahibi olabilmek adına vazgeçilmez bence. Discord tartışmasını kaçırdım bu seri üzerine yine program olursa farklı fikirler duymak ve paylaşmak güzel olur.
Yine harika bir video, ağzına sağlık Ömer'im. Millet bahçe biz bahçıvan ama her toprakta her bitki yetişmiyor
Bu Ömer çok rahat çok profesyonel.
Ben topluma ve insana değer veren biri olarak Kemalizmin önce devlet demesini mantıklı buluyorum. Bugün Türkiye NATO'nun en güçlü ikinci askeri gücü ise bu kemalizmin öncülüğünde olmuştur. Halk 100 yıl geçmesine rağmen hala çok cahil ve bağnaz kültür seviyesi düşük. Eğer 100 yıl önce halkın gelişeceği yönünde bir ışık olsaydı bu devletçilik yerini halkçılığa bırakırdı. Ayrıca halka da aslında önem verilmiştir. Köy enstitüleri projesi gibi projeler bugün olsaydı belki köylüler bu kadar cahil kalmayacaktı. Kemalizm diğer düşüncelere benzemiyor gelişmeye açık bir ideoloji. Devletin ve halkın yararı için hangisi uygunsa onu seçer
Bmye niye alınmıyoruz 50 yıldır oyalıyorlar batı bize asla avrupa ülkeleri gibi bakmaz sadece elinde oyuncak gibi tutar oynar çünkü bizim özümüz ecdadımız imanlı türklerdi ve haçlının en büyük düşmanı idi düşman size göre dost olur ama kafire haçlıya göre asla olmaz batı bizi hiçbir zaman dost görmez öyle gösterir kendini türkiye topraklarına göz diken israil netenyahu arzu mevut derken arkada destekçisi farkındaysak o nato ülkeleri neden destek veriyorlar o zaman bize gelincemi durucaklar çok beklersiniz haçlı değişmez
harika tek kelime ile harika cidden bu kadar anlaşılması zor bi konuyu tarafsız bir şekilde ve aynı zamanda akıcı bir üslup ile anlatmak muhteşem… RUclips gibi bir platformda geçirebilecek en verimli 20 dakikaydı sindirebilmek için 2-3 defa daha izleyip notlar alıcam her videonuzu aynı heyecan ile izliyorum lütfen bırakmayın bu işi ,çok teşekkür ediyorum ve arkadaşlar böyle bilgileri ücretsiz bir şekilde alabiliyoruz 49w ekibinin her videosu aslında ders niteliğinde sadece vakit geçirmek için izlemeyin oturup not alıp videolara çalışın selamlar Ömer ve Yaşar seviliyorsunuz ulan amk param olucak fonlucam bu ekibi ölümüne ama napıcan gariban öğrenciyiz :)
ne kadar samimi bir yorum yerim
Çok değerli bir analiz. Emeğinize sağlık. 18.58 Buradan sonra yaptığınız yorumlama gerçekten değerliydi.
bu vieoyu izledikten sonra ATATÜRK'E olan saygım arttı
benimde]
benim de azaldı
OHAAAA SÜPER Bİ SEERİ BAŞLIYOR HEYECANLANDIIMMMMM
post-kemalizm dönemindeki muhafazakarlık, halkın cahilliği ve devletin gençliği göz önünde bulundurulduğunda çok da anormal bir durum değil diye düşünüyorum. siyasi gayeler neticesinde, videoda da dendiği gibi, bir dayanak olarak atatürk'ün varlığı da bunda büyük rol oynamıştır. bu pek çok noktada türkiye'nin iç problemlerini derinleştirdiği gibi geri de bırakmış olabilir lakin yapılan onca yanlışın arasında var olan ideolojinin muhafaza edilmesinin payı düşüktür diye düşünüyorum. katıldığım katılmadığım yerleri olsa da çok güzel ve değerli bir video olmuş. elinize sağlık. geç de olsa görüp izlemiş olmak beni çok mutlu etti. yeni bir abone kazandınız!
Harika bir video olmuş, devamını bekliyoruz. Elinize sağlık. 👏👏
Bide şuan ki Chp ye bakıyorumda yazık
Y-chp
Muheşem bir anlatım, çok teşekkürler! TAnıl Bora Hocamızn kitabını almıştım ama daha okuyamamıştım. Şu an daha da meraklandım. İçerikler harika, okullardan ders nitelğinde okutulacak cinsten Teşekkürler emeklernize!
Çok güzel bir bölüm olmuş. Emeği geçen tüm arkadaşların ellerine sağlık. Mümkün olduğunca nötr bir tavır takınılarak Kemalizm konusu konuşulmuş. Bugün birçok devlet kurumunun bize yetmediği, Türkiye'ye dar geldiği konusunda hemen hepimiz hemfikiriz. Uzun lafın kısası ben ATA'dan vazgeçemem.🙂 Herşey konuşulup tartışılıp çözüme kavuşturulur ama içinde ATA'da olsun🙂
Ömer bey, konuyu biliyosunuz ;)
Vay be böyle bi kitap/video arıyordum ikisinin de bi yerde buldum :)
Çok güzel ve tarafsız özetlemişsiniz, tebrikler.
ömer abi kesinlikle anlatıcı olmalı
Demokrat Parti'nin kemalizm anlayışı kesinlikle samimi değildir. DP'nin kemalist olduğunu söylemek bence çok yanlış.
Kaliteli ve güzel işler yapıyorsunuz 👏
tercih dönemine kadar üniversiteler hakkında bilgilendirici videolar yaparsanız çok güzel olur sınavın açıklanmasına az kaldı iyi üniversitelerde mühendislik okuma hayallerimiz vardı ancak yığılma olucak gibi bu sene ve belirli bir aralık harici boğaziçi odtü itü vs gibi üniversiteler harici yerlerde mühendislik okumak bildiğin boş okumaya yoruluyor özellikle çevrem sağlık diş gibi bölümlere git tarafındalar yardımcı olursanız çok sevinirim
ne yaptınız
Bu konuyu daha sakin ve kontrollü bir formatta işlemeniz yerinde olmuş :) Derli toplu, çok kaliteli bir içerik olmuş. Verilen emekler için teşekkürler
Müslümanım ve Kemalistim
malsın yani
@@senaizm874 kötü söz sahibine aittir
Müslüman olup kemalist olunmaz. Kemalizm i ve Kemalistleri sjktjk öldü
müslümanım ve müslüman düşmanıyım gibi bir cümle olmuş
çok bilgilendirici bir videoydu gerçekten emeginize sağlık💗
Bu videoyu tüm ülkeye izletmek lazım
abi bir çok yerde sanki ESG yi dinliyormuşum gibi hissettim çok güzel bir video olmuş
👍👍👍👏👏👏 bravo çok güzel olmuş, 25 sene evvel Boğaziçi Üniversitesi sosyolojiden mezun olmuş bir kişiyim, uzun zamandır bu konulara değinmemiştim, yeniden aydınlama modernizm kapitalizm gibi kavramlara ve tarihsel süreçlerine yeniden değinmek istedim, tırnak içerisinde İslamcıyım , hiçbir zaman Kemalist olmadım, ve sizi hiç rencide olmadan , içim içimi yemeden , sinir olmadan kutuplaşmadan sonuna kadar dinleyebildim , yaşama bakış açılarımız farklı da olsa sosyal meselelere böyle sizin gibi geniş perspektiften bakabilen gençlerin olması beni çok çok çok mutlu etti, benim yaş grubumda hiç yok böyle insanlar
Cumhuriyetçilik halkçılık gibi ilkere değinmediniz bu bence eksikti
Son kısımda dediklerine o kadar katılıyorum ki teşekkür ederim güzel video için
ismimin yanında ömer kafası çıkmasından onore olduğum bir içerik
Çalışmalarınızda başarılar dilerim. Umarımki insanımıza ve toplumumuza faydalı çalışmalara devam edebiliriz.
Temiz yürek yemişsiniz hocam saygı duydum
Çok güzel tespitler olmuş emeğinize sağlık
Harika içerik 💯
harika bi seri olacağına eminim,teşekkürler
ali fethi okyar ve ahmet ağaoğlu gibi isimlerin var olmaması bu video adına üzücü olmuştur, elinize ve ağzınıza sağlık yinede iyi bir video ortaya çıkmış
Bence güzel, kıvamında analiz olmuş.
Enteresan muhakemeler, teşekkürler
Çok başarılı bir içerik teşekkürler. Fakat günümüze de konu bağlanmalıydı eksik kalmış.
Sizden böyle bir maklube kokusu alıyorum
YAŞA BE
Siz varya! Çılgınsınız ha!
Tebrikler, teşekkürler...
Devletçilik'in sosyolojik boyutu, ekonomik boyutundan çok daha güçlüdür bu toplumda. İnsanların zihnindeki devlet, bir kutsaldır, dokunulamaz. Gerçi kutsallarla yaşıyoruz bu ülkede. Her şey kutsal, hiçbir şey sorgulanamaz...
"Herkesi anlayalım bu seride."
Video çok güzeldi. Fakat bazı yerler hızlı geçildi. Daha uzun videolar istiyoruz.
Objektifliğini takdir ediyorum
Bu video için teşekkürler, içerik gayet kaliteli. Kimden, nereden, nasıl bilgi alacağımı bilemediğimden; sizin ağızınızdan ''köy enstitüleri'' meselesini duymak isterim.
Çok güzel anlatım elinize sağlık
Yanlış Cumhuriyet'i de okuyup öyle yapsaydınız keşke videoyu
Allah onlardan razı olsun
devlette devletçilik her zaman önemli türkiyenin koşulları sert bir coğrafya atatürkte kemalizm i dönemin koşullarına uygulardı ama aslını yitirmeden
bu yorumları gördükçe komik bıyıklı adamın hiç bir yanlışı olmadı düşüncesi artmaya devam ediyor hatta fikirlerini ortadoğuyada uygulasaydı
Nevzat Tandoğan haklıymış (15 Haziran 2023)
'Ben, manevi miras olarak hiçbir nass-ı katı(ayet), hiçbir dogma, hiçbir donmuş ve kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım, bilim ve akıldır. Benden sonrakiler, bizim aşmak zorunda olduğumuz çetin ve köklü güçlükler önünde, belki amaçlara tamamen eremediğimizi, fakat asla ödün vermediğimizi, akıl ve bilimi rehber edindiğimizi onaylayacaklardır. Zaman hızla dönüyor, milletlerin, toplumların, bireylerin mutluluk ve mutsuzluk anlayışları bile değişiyor. Böyle bir dünyada, asla değişmeyecek.'
Atatürk ün bu sözleri her şeyi açıklıyor aslında.
Mük anlatmışsın devamı bekleriz lütfen biraz daha tartıın bu konuları seviliyorsunuz QQQQ
Mükemmel anlatım, serinin devamı bekleniyor😅
Yine çok güzel bir video elinize sağlık
çok güzel içerikler ellerinize sağlık
Müthiş güzel anlatmışsın kardeşim
Kapanıştaki müzik nedir
İngiltere'nin modern bill of rights ve rwanda meselesini tartışsanız da dinlesek değerli 49W ekibi.
Harika bir video, teşekkürler.
6:05 bu söz tam olarak nerede geçiyor?
sağ kemalizm based
Nadir Nadi gibi birinin "Ben Atatürkçü Değilim" kitabı da çok çarpıcıdır.
Anlatma tarzin ve tarafsiz bakisacin cok güzel, sagol. Ama sonundaki inlgizce müzik olmamis :)