Cando o lume das lareiras aloumiña a vila enteira e a noite ven da man tras o solpor. Co vento acariñando ao teu carón, petan as animas nas portas. Que nos colla aquí a estadea e a santa compaña enteira brindando con queimada coma irmáns. Berrando: meigas fóra! co conxuro, no San Xoán. Irmán, que serán, estes ventos que nos traen, o son da terra meiga, séntese a ledicia alá onde están. Será o mar, será o ar, serán os carballos. Irmán, que serán, que xa non podo marchar, que invádeme a morriña lonxe do fogar de Breogán. Pode ser, abofé, o licor café. Cando a folla do loureiro marca rumbo ao taberneiro é o tempo de miudiño ir a cantar. Se a vella fixo ben ou fixo mal, aló polo tempo dos mouros. Ao compás dunha muiñeira, que nos dure a noite enteira, arroupados polo pracido luar. Olla pra esa meniña, que riquiña! A onde irá? Irmán, que serán, estes ventos que nos traen, o son da terra meiga, séntese a ledicia alá onde están. Será o mar, será o ar, serán os carballos. Irmán, que serán, que xa non podo marchar, que invádeme a morriña lonxe do fogar de Breogán. Pode ser, abofé, o licor café.
![Despertar - Dakidarría [Videoclip Oficial]](/img/1.gif)
muy grandessssss. un saudo dende as palmas de voso amigo Abel. seguide asiiiiii. una apertaaa para todoooss
Sois enormes, chicos!! Como siempre, me quito el sombrero👏
Moi bó videoclip, si señor. Encántame. Seguide así, sodes uns grandes👌
Esos skarnivals!y que viva galicia!
Impresionante😍😍
Temazoo!
Eh, que tremen esta la prota del vídeo... y el tema muy bueno también jajaja
BRU-TAL!!!!
moitos fans en ponteareas, enormes
La musica es un temazo el videoclip se me hizo un pelin lento, pero al final hay unos planazos de atardeceres que flipas!
Cando o lume das lareiras aloumiña a vila enteira e a noite ven da man tras o solpor. Co vento acariñando ao teu carón, petan as animas nas portas. Que nos colla aquí a estadea e a santa compaña enteira brindando con queimada coma irmáns. Berrando: meigas fóra! co conxuro, no San Xoán.
Irmán, que serán, estes ventos que nos traen, o son da terra meiga,
séntese a ledicia alá onde están. Será o mar, será o ar, serán os carballos. Irmán, que serán, que xa non podo marchar, que invádeme a morriña lonxe do fogar de Breogán. Pode ser, abofé, o licor café.
Cando a folla do loureiro marca rumbo ao taberneiro é o tempo de miudiño ir a cantar. Se a vella fixo ben ou fixo mal, aló polo tempo dos mouros. Ao compás dunha muiñeira, que nos dure a noite enteira, arroupados polo pracido luar. Olla pra esa meniña, que riquiña! A onde irá? Irmán, que serán, estes ventos que nos traen, o son da terra meiga, séntese a ledicia alá onde están. Será o mar, será o ar, serán os carballos. Irmán, que serán, que xa non podo marchar, que invádeme a morriña lonxe do fogar de Breogán. Pode ser, abofé, o licor café.