Πολλές φορές είναι καλύτερα μα δε μιλάω στα χρόνια μας κι έδωσα περισσότερα για τον εαυτό σου λέω Κι επιβάλλεται που και που να 'μαι χαμαιλέον Έχω τόσα πολλά να σκεφτώ και πλέον το σκέφτομαι πολύ να σ' ανεχτώ Το σκέφτομαι πολύ να σ' ανεχτώ Κι άντε γύρνα το να δούμε που θα καταλήξει αυτή η γαμημένη ιστορία έτσι σκατά που τα κάναμε Κι ακόμα θυμάμαι να σπάμε βράχια, μυτιές πάνω στα θρανία Αγωνία, τρόμος και παράνοια κινδυνου αγνοια Κι έχω σπάνια τάσεις αναστολής της οποιασδήποτε κακής μου πρόθεσης απέναντι σου Άη γαμήσου, τι σου 'χουνε πει και την είδες έτσι? Θυμήσου, δε γίνεται να τους έχεις όλους πάντα μαζί σου, ένας είσαι Κι οι σκέψεις δε σταματούν, βασανιστικά, το μυαλό μου άσχημα πράγματα, γιατί? Προσπάθησε πολύ μα δυστυχώς δεν του βγήκε φωνή κι ακόμα αναρωτιέμαι τι να 'ταν αυτό που προσπαθούσε τόσο να μου πει Λίγα δευτερόλεπτα προς τα δυο να κοπεί Ανάσα βαθιά προτού να καταλήξει εφόσον δεν πήγαινε άλλο Το σώμα αποφάσισε να εγκαταλείψει μη αφήνοντας πίσω του κάτι που να θυμίζει πως κάτι έκανε κι αυτός όσο είχε ζήσει Τώρα κόλαση, της τελευταίας σου στιγμής διαρκής επανάληψη Στα μάτια μου χειμώνας, στα μάτια τους χειμώνας Παράλληλες διαστάσεις εκεί που κάθε δεύτερο του λεπτού μοιάζει αιώνας Σκουριάζει το χρυσάφι της κολόνας Κι η καθημερινότητα ένας διαρκής επιβίωσης αγώνας Ζούμε τον πόλεμο που δε θα θέλαμε να ζήσουμε ποτέ, μ' αναπόφευκτο Ο θάνατος σε πιάνει απρόσεκτο Αναμενόμενο κι είν' ειρωνεία, τόσα χρόνια η ζωή σε έπιανε στον ύπνο καημένε Ξεπέρασε το, δεν είναι ντροπή, κι οι άντρες κλαίνε, για να 'μαι ειλικρινής κάπου έχω ακούσει να το λένε Είδα γυναίκες ντυμένες στα μαύρα μοιρολογώντας να κλαίνε Μανάδες, κανίβαλοι, παιδιά της νύχτας, του φωτός φυγάδες Ανάμεσα μας ζούνε κατά συρροήν φονιάδες Κι έχω να σου πω ιστορίες επί του θέματος μέσα από στίχους αράδες Κι έχω να σου πω ιστορίες επί του θέματος μέσα από στίχους αράδες Για τα πολλαπλά κρυμμένα πρόσωπα διαβολικών ανθρώπων Κάπου στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων Κάτω στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων Κάτω στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων
❤❤❤❤
🕊🕊
Πολλές φορές είναι καλύτερα μα δε μιλάω στα χρόνια μας κι έδωσα περισσότερα για τον εαυτό σου λέω
Κι επιβάλλεται που και που να 'μαι χαμαιλέον
Έχω τόσα πολλά να σκεφτώ και πλέον το σκέφτομαι πολύ να σ' ανεχτώ
Το σκέφτομαι πολύ να σ' ανεχτώ
Κι άντε γύρνα το να δούμε που θα καταλήξει αυτή η γαμημένη ιστορία έτσι σκατά που τα κάναμε
Κι ακόμα θυμάμαι να σπάμε βράχια, μυτιές πάνω στα θρανία
Αγωνία, τρόμος και παράνοια κινδυνου αγνοια
Κι έχω σπάνια τάσεις αναστολής της οποιασδήποτε κακής μου πρόθεσης απέναντι σου
Άη γαμήσου, τι σου 'χουνε πει και την είδες έτσι?
Θυμήσου, δε γίνεται να τους έχεις όλους πάντα μαζί σου, ένας είσαι
Κι οι σκέψεις δε σταματούν, βασανιστικά, το μυαλό μου άσχημα πράγματα, γιατί?
Προσπάθησε πολύ μα δυστυχώς δεν του βγήκε φωνή κι ακόμα αναρωτιέμαι τι να 'ταν αυτό που προσπαθούσε τόσο να μου πει
Λίγα δευτερόλεπτα προς τα δυο να κοπεί
Ανάσα βαθιά προτού να καταλήξει εφόσον δεν πήγαινε άλλο
Το σώμα αποφάσισε να εγκαταλείψει μη αφήνοντας πίσω του κάτι που να θυμίζει πως κάτι έκανε κι αυτός όσο είχε ζήσει
Τώρα κόλαση, της τελευταίας σου στιγμής διαρκής επανάληψη
Στα μάτια μου χειμώνας, στα μάτια τους χειμώνας
Παράλληλες διαστάσεις εκεί που κάθε δεύτερο του λεπτού μοιάζει αιώνας
Σκουριάζει το χρυσάφι της κολόνας
Κι η καθημερινότητα ένας διαρκής επιβίωσης αγώνας
Ζούμε τον πόλεμο που δε θα θέλαμε να ζήσουμε ποτέ, μ' αναπόφευκτο
Ο θάνατος σε πιάνει απρόσεκτο
Αναμενόμενο κι είν' ειρωνεία, τόσα χρόνια η ζωή σε έπιανε στον ύπνο καημένε
Ξεπέρασε το, δεν είναι ντροπή, κι οι άντρες κλαίνε, για να 'μαι ειλικρινής κάπου έχω ακούσει να το λένε
Είδα γυναίκες ντυμένες στα μαύρα μοιρολογώντας να κλαίνε
Μανάδες, κανίβαλοι, παιδιά της νύχτας, του φωτός φυγάδες
Ανάμεσα μας ζούνε κατά συρροήν φονιάδες
Κι έχω να σου πω ιστορίες επί του θέματος μέσα από στίχους αράδες
Κι έχω να σου πω ιστορίες επί του θέματος μέσα από στίχους αράδες
Για τα πολλαπλά κρυμμένα πρόσωπα διαβολικών ανθρώπων
Κάπου στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων
Κάτω στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων
Κάτω στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων
ama den milas sta xronia mas krata osa perisotera gia ton eayto sou lew
Το αγάπημενο μου τραγούδι από το tape
Ακόμα εδώ ρε μάγκα