Obnoxious Kas - H Πτώση (Prod. Loopatic)
HTML-код
- Опубликовано: 7 янв 2019
- Στίχοι - Παρουσίαση: Obnoxious Kas
Μουσική Παραγωγή - Προγραμματισμός: Loopatic
Ηχογραφήση/Μίξη/Master: Loopatic στο Irish Rocks Studio
VideoArt: Dimi Purple
Στίχοι:
Οι σκέψεις μου γίναν κουπιά για τον Αχέροντα/
μέχρι τα πέρατα κοίταξα τον βαρκάρη αγέρωχα/
είδε σκοτάδια στα μάτια μου απέραντα/
και του πα η φρίκη που κατέγραψαν δε θα καλυπτόταν με κέρματα/
είδα τον κόσμο να φλέγεται ενα ξημέρωμα μια για πάντα/
κι ο Νέρωνας με χλέυαζε απο μια νεοκλασσική βεράντα/
βλέποντας στάχτες απο τα καμμένα μου οράματα/
και αναθυμιάσεις με το πρόσωπο του έρωτα που με σκότωσε πριν τα 30/
μου κράτησε δέσμια τα νιάτα στην ερημωμένη πόλη/
που είδα την αγάπη σαν σκλάβα,τον θάνατο σαν λαχειοπώλη/
φαντάσματα ισοβιτών σε αμφιθέατρα με βραχιόλι/
κι αντάρτες με ξύλινα πόδια κρεμασμένους απ'το καρακόλι/
πιτσιρικάδες να ντριμπλάρουν στους σιδηρόδρομους που ερωτεύτηκαν/
κορίτσια της μεταπολεμικής Ευρώπης που εκπορνεύτηκαν/
το κύμα ξέβραζε σωσίβια ανήλικων προσφύγων/
με γραμμένα στοιχεία των οικογενειών τους που δε βρέθηκαν/
μας δέσαν στο μαύρο κουκλοθέατρο 3 έγκυες γυναίκες/
που παίζαν με τους πιο φρικτούς μας φόβους σε μαριονέτες/
ενα κοινό απο νοικοκυραίους κραύγαζε να κυοφορήσουν νέους/
μέχρι να γίνουμε ικέτες κι αυτές χορέψανε με κλακέτες/
με κάλεσαν να δω την κόλαση πίσω απ' τις πορφυρές κουρτίνες/
κι είδα όσους μ' είχανε αγαπήσει με μορφές γαλήνιες/
μου είπαν αυτός θα ταν ο παράδεισος γελώντας σαρδόνια/
μα η είσοδος σου απαγορεύτηκε κι αυτοί θα σε περιμένουν αιώνια/
Κυλάω στο σκότος και δε ζητάω να με σώσεις/
γελάω μες στης αβύσσου τις αποχρώσεις/
ανάποδο μυαλό που δε θα μπορέσεις να ισιώσεις/
κι αντιλαμβάνεται τον πάτο σαν την κορύφωση της πτώσης/
Κι αυτή η παραίτηση είναι σα σφαίρα κολλημένη μες στις θαλάμες του μυαλού μου/
στα χέρια του πιο άσπλαχνου εχθρού μου/
τις αχτίδες του φωτεινού σκεπτικού μου λερώνει με την θέα/
των δολοφονημένων,βελτιωμένων εκδοχών του εαυτού μου/
και με κυνηγάει ώσπου την κάθε πατρίδα να δώ σαν ξενιτιά/
κι ας τρέχω ανάμεσα απ'τα πτώματα μου απ' τα 19/
τα όνειρα μου βλέπω παιδιά ορφανά που πιασμένα αγκαλιά/
πάνω απο τα πεσμένα θύματα αυτά θρηνούνε για τον φονιά/
και κρύβομαι με ενα φτηνό καμβά σε μια καρέκλα στην έρημο/
και μια παλέτα με το αίμα των διαφορετικών στο χέρι μου/
βάφω πίνακες φρίκης που το κοινό θα επευφημεί/
χωρίς να αντιληφθεί πως το τέρας που απεικονίζουνε είναι αυτοί/
γιατί στο χάος είμαστε όλοι ξένοι,εκατομμύρια αποκομμένοι/
που η καταμερισμένη ευθήνη τους μοιάζει εκμηδενισμένη/
μια σιωπηρή πλειοψηφία που με την αδιαφορία ξεπλένει/
το άλλο μισό της βαρβαρότητας είναι αυτό που την υπομένει/
κι η κοινωνία βιάζει χαρακτήρες για να κρύψει του βιαστή την όψη της/
χλευάζει εξαρτημένους για να πάρει την δόση της/
τα κινητά της φωτογραφίζουν όποιον σκαρφάλωσε για την πτώση/
και οι κάτοχοι τους φωτογραφίζουνε την ίδια και την πτώση της/
και θέλουν να κρύψουν την πτώση πίσω απο εγκλεισμό και απάθεια/
μας χτίζουν εργοτάξια χωρίς παράθυρα/
μα η πρόσκρουση αναπόφευκτα αποκτά στο δρόμο αυτάρκεια/
και την βλέπουν με μαύρα ελικόπτερα πάνω απ'τα Εξάρχεια/ 
Видеоклипы
Παραγωγή Loopatic και στιχοι Κας. Αναμενόμενο να βγεί διαμάντι!
Έως εδώ όλα καλά ,έως εδώ όλα καλά,έως εδώ όλα καλά.Μα σημάδια δεν έχει η πτώση αλλά η προσγείωση. Εμφανώς επηρεασμένος ο κας από το "la haine" στα δύο τελευταία κομμάτια
Δεν είναι τυχαίο που την παραγωγή την ανέλαβε ένας LOOPatic....
Ομορφο,με ωραία μηνύματα oldschool rap...όπως το κάνει ο Kas.
Oτι καλύτερο εχει βγει φετος , εισαι πολυ αδικημενος μαγκα αληθεια
καιρο ειχα να ακούσω τετοιους στιχους respect
Κυλάω στο σκότος και δε ζητάω να με σώσεις
γελάω μες στης αβύσσου τις αποχρώσεις
ανάποδο μυαλό που δε θα μπορέσεις να ισιώσεις
κι αντιλαμβάνεται τον πάτο σαν την κορύφωση της πτώσης
Φίλε καταρχάς υγείες! Σε ακούω περιστασιακά απο τον καιρό που μου μίλησε ο Δ.Μοτίβο για εσένα αλλά αυτό το κομμάτι σου με άγγιξε λίγο παραπάνω! Καλή δύναμη και να περνάτε όμορφα εκεί πάνω όλοι μαζί να γελάτε παρέα με τις αβύσσου τις αποχρώσεις! Peace!
Στην ρουτινα μας τα κομματια σου ειναι ανεξερευνητες περιπέτειες..κρατα το ψηλα..κοντρα στη λήθη ..ΑΠΛΑ ΜΠΡΑΒΟ !
Ανατριχιαστικος οπως παντα , δυναμη Κασαρε.
Σκεψη δυνατη, πενα δυνατοτερη.
anapoda
Ela kas...
Fwtiaaa Spyro!!👊
110% feeling 🌡
T eftises twra..... O kaliteros k o pio underground olwn... Dwse trofi g skepsi..!
loopatic reee
κομμάτι με Στίχοιμα, ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΜΕ ΟΛΑ
👏👏👏🙏🔥
γεια σου ρε μαγκα!
κομματαρα αδερφουλη παμε!
One loveee !!!!
lege re kas
Ευτυχώς που υπάρχεις.
Respect.
Λόγος ξυράφι.
τεραστιος απλα
Έλα Σπύροοο
Σπυράρα να 'σαι καλα! Χαιρετισματα από Σαλόνικα!
Μιναρα είσαι μεγάλος, ευχαριστούμε.
Μπράβο αλανε
Μπραβο ρε ΑΛΑΝΙ!
🔥🔥🔥
Χάνομαι στους στίχους..
Kas δώσε μας κουπλε για σκέψη
ποιός θα ήθελε να γίνει 12 ξανά ?
Αυτό το ραπ Θέλουμε
Pou mporw na vrw afto to instrumental😍😍
στειλε μυνημα στον loopatic :P ή αμα εισαι τυχερος μπορει και να το εχει ανεβασει πουθενα εδω ruclips.net/channel/UCj2SeKoNgBDva9KBjkJqyqA
@@kostas1297 ok bro
ερωτηση: τι θες το instru την ωρα π ακουσες τον κας να το παταει;
αντε να βγει ο δισκος να αλλαξει το ελληνικο ραπ
Kalitexnhs kasara mou...
αδικια να μην τον ξερει κανεις τον τσακαλο και αλλοι να κανουν εκατομυρια.
εβίβα απο Φλώρινα!
Ρε μαγκες ενα δισκο Loopatic, Kas και ΔΠΘ θελουμε να πεθανουμε ηρεμοι. Ρε ψηλε μαζεψε τους και κανε την καλη να γουσταρουμε.
Οι σκέψεις μου γίναν κουπιά για τον αχέροντα
μέχρι τα πέραντα,κοίταξα τον βαρκάρη αγέρωχα
είδε σκοτάδια στα μάτια μου απέραντα
και του είπα η φρίκη που κατέγραψαν
δεν θα καλυπτόταν με κέρματα
είδα τον κόσμο να φλέγεται ένα ξημέρωμα μια για πάντα
και ο νερώνας με χλεύαζε από μια νεοκλασσική βεράντα
βλέποντας στάχτες από τα καμμένα μου οράματα
και αναθυμιάσεις με το πρόσωπο του έρωτα
που με σκότωσε πριν τα τριάντα
μου κράτησε δέσμια τα νιάτα στην ερημωμένη πόλη
που είδα την αγάπη σαν σκλάβα,τον θάνατο σαν λαχειοπόλη
φαντάσματα ισοβιετών σε αμφιθέατρα με βραχιόλη
και αντάρτες με ξύλινα πόδια κρεμασμένους από το καρακόλι
Πιτσιρικάδες να τριπλάρουν στους σιδηρόδρομους που ερωτεύτηκαν
κορίτσια της μεταπολεμικής ευρώπης που εκπορνεύτηκαν
το κύμα ξέβρασε σωσίβια ανήλικων προσφύγων
με γραμμένα στοιχεία των οικογενειών τους που δεν βρέθηκαν
μας δέσαν στο μαύρο κουκλοθέατρο,τρεις έγγυες γυναίκες
που παίζαν με τους πιο φριχτούς μας φόβους σε μαριονέτες
Σε ένα κοινό από νοικοκυραίους κραυγαζε να κυοφορησουν νεους
μέχρι να γίνουμε ικέτες,και αυτές χωρέψαν με κλακέτες
με καλέσαν να δω την κόλαση πίσω απ'τις πορφυρές κουρτίνες
και είδα όσους με είχαν αγαπήσει με μορφές γαλήνιες μου είπαν
αυτός θα ήταν ο παράδεισος,γελώντας σαρδονια
μα η είσοδος σου απαγορεύτηκε,και αυτοί θα σε περιμένουν αιώνια
Κυλάω στο σκότος και δε ζητάω να με σώσεις
γελάω μες στης αβύσσου τις αποχρώσεις
ανάποδο μυαλό που δε θα μπορέσεις να ισιώσεις
κι αντιλαμβάνεται τον πάτο σαν την κορύφωση της πτώσης
Και αυτή η παραίτηση είναι σαν σφαίρα κολλημένη μεσ΄της θαλάμες του μυαλού μου
στα χέρια του πιο άσπλαχνου εχθρού μου,τις αχτίδες του φωτεινού σκεπτικού μου
λερώνει με την θέα των δολοφωνημένων,βελτιωμένων εκδοχών του εαυτού μου
και με κυνηγάει ώσπου την κάθε πατρίδα να δω σαν ξενιτιά
και ας τρέχω ανάμεσα από τα πτώματα μου από τα δεκαεννιά
τα όνειρα μου βλέπω παιδιά ορφανά που πιασμένα αγκαλιά
πάνω από τα πεσμένα θύματα αυτά θρηνούν για τον φονιά
και κρύβομαι με έναν φθηνό καμβά σε μια καρέκλα στην έρημο
και μια παλέτα με το αίμα των διαφορετικών στο χέρι μου
βάφω πίνακες φρίκης που το κοινό θα επευφημεί
χωρίς να αντιληφθεί πως το τέρας που απεικονίζουνε είναι αυτοί
γιατί στο χάος είμαστε όλοι ξένοι
εκατομμύρια αποκομμένοι,που η καταμερισμένη ευθύνη τους
μοιάζει εκμηδενισμένη
μια σωπηρή πλειοψηφία που με την αδιαφορία ξεπλένει
το άλλο μισό της βαρβαρότητας είναι αυτό που την υπομένει
και η κοινωνία βιάζει χαρακτήρες για να κρύψει του βιαστή την όψη της
χλευάζει εξαρτημένους για να πάρει την δόση της
τα κινητά της φωτογραφίζουν όποιον σκαρφάλωσε για την πτώση
και η κατοχή τους φωτογραφίζουνε την ίδια και την πτώση της
και θέλουν να κρύψουν την πτώση πίσω απο εγκλεισμό και απάθεια
μας χτίζουν εργοτάξια χωρίς παράθυρα
μα η πρόσκρουση αναπόφεκτα αποκτά στον δρόμο αυτάρκεια
και την βλέπουν με μαύρα ελικόπτερα πάνω απ'τα εξάρχεια.
Κυλάω στο σκότος και δε ζητάω να με σώσεις
γελάω μες στης αβύσσου τις αποχρώσεις
ανάποδο μυαλό που δε θα μπορέσεις να ισιώσεις
κι αντιλαμβάνεται τον πάτο σαν την κορύφωση της πτώσης
"Eνα κοινο απο νοικοκυραιους κραυγαζε να κυοφορησουν νεους"
"αυτος θα ηταν ο παραδεισος, γελωντας σαρδονια"
Σπυράρα να 'σαι καλα! Χαιρετισματα από Σαλόνικα!