گلهای رنگارنگ 504 سه گاه

گلهای رنگارنگ 504 سه گاه
این برنامه باهمکاری مرضیه، عبدالوهاب شهیدی، حبیب اله بدیعی، مجیدنجاحی وجهانگیرملک تنظیم گردیده.
آهنگ سه گاه ازمرتضی محجوبی،
ترانه ازرهی معیری،
تنظیم آهنگ ازجواد معروفی،
اشعارمتن برنامه ازبیانی کرمانی، میرزای کافی، غزل آوازازکمال خُجند،
گوینده روشنک.
گوینده: روشنك
یارب كه مرا صحبت جان بی تو مباد
وز هستی من نام و نشان بی تو مباد
انجام زمانه یك زمان بی تو مباد
كوتاه كنم سخن جهان بی تو مباد
بیانی کرمانی - غزل
گوینده: روشنك
ای بی تو گردش فلك بی مدار حیف
باشد زمانه و تو نباشی هزار حیف
کافی اردوبادی
خواننده آواز: عبدالوهاب شهیدی
گنجی و تو را بی طلبیدن نتوان یافت
راحت ز تو بی رنج كشیدن نتوان یافت
از شربت خاصی كه شفای همه جان هاست
بی چاشنی درد چشیدن نتوان یافت
با گرم روی واقف این راه چنین گفت
آهسته كه این ره به دویدن نتوان یافت
گر بر فلكم دست رسد بر تو محال است
كان پایه به صد عرش رسیدن نتوان یافت
کمال خجندی - غزل
گوینده: روشنك
یارب كه مرا صحبت جان بی تو مباد
وز هستی من نام و نشان بی تو مباد
انجام زمانه یك زمان بی تو مباد
كوتاه كنم سخن جهان بی تو مباد
بیانی کرمانی - غزل
خواننده ترانه: مرضیه
من بی دل ساقی به نگاهی مستم
تو به جامی دیگر چه بری از دستم
دو چشم فتنه انگیزت تا دیدم ای گل قسم
به نرگس مست ات كه از این می مستم
اثری با گردش چشمت نبود در ساغر می
دگران مست از می گلگون دل من از گردش وی
می و گل گر دل انگیزد تو در آن لب گل و می داری
به لطافت چو بهشتی به طراوت چو بهاری از گیسویت بنفشه زاری
ای گلستان سر كوی ات گل بستان چون روی ات
كی باشد كی تویی آن گل در گیتی كه نداری آفت دی
گل من بیا به ساحت باغ و چمن
كه گل به سبزه پنهان گردد ز شرم تو پریشان گردد
چو روی نازنین ات بیند ز ناز خود پشیمان گردد
شبی ای مه دمی ای گل گذری كن بر سر ما
كه جدا زان لب میگون شده پرخون ساغر ما
چو دل از حسرت خون شد نكند می چاره وی
ترانه سرا: رهی معیری
بیانی کرمانی
خواجه شهاب‌الدین عبدالله مروارید (۸۶۵ -۹۲۲ ه‍. ق‌/۱۴۶۱-۱۵۱۶ م) متخلص به بیانی و معروف به کرمانی فرزند خواجه شمس‌الدین محمد کرمانی، خوشنویس، نویسنده، شاعر و سیاست‌مدار نامدار اواخر سده نهم و اوایل سده دهم بود. افشان غبار و رنگ‌آمیزی ابر کاغذ از ابداعات اوست. او در نظم و نثر دست داشت، بیشتر اقلام خط را خوش می‌نوشت و در موسیقی و علم ادوار صاحب‌نظر بود.
بیانی در دربار سلطان حسین بایقرا سمت وزارت داشت و مدتی هم در دربار شاه اسماعیل اول خدمت کرد. در خطوط ششگانه شاگرد عبدالله طباخ و در خط تعلیق شاگرد خواجه تاج‌الدین سلمانی بود.
کافی اردوبادی
کافی اردوبادی (وف ۹۶۹ ق) شاعر و خطاطی که اهل اردوباد آذربایجان بود. نسب وی به خواجه نصیرالدین طوسی می‌رسید. آبا و اجدادش در آذربایجان قاضی و از اهل شرع بودند. میرزاکافی در فنون شعر و علم انشا ماهر بود و خطوط تعلیق و شکسته را خوش می‌نوشت. او سال‌ها منصب منشی‌الممالکی داشت. در قزوین درگذشت. اشعاری از وی بر جا مانده است.

[@محمدعلیصامتی]

بسیار عالی و زیبا

[@softwaremobile3833]

یاد باد ان روزگاران یاد باد❤❤❤❤❤

[@mohseneftah6040]

روحتان شاد که پایداری موسیقی ایران از شماست

[@ahmadahmadi7525]

صداهایی اسمانی و نواهایی ملکوتی.....

[@بهرامایزدی-ع7ل]

درود برشما اجرای بسیار عالی ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤😢😮😅😢😮😅😊

[@khosroushakibaee1999]

واقعا" انسان به وجد می آیید خداونداچه شد که این هنرمندان بزرگ تاریخ رفتند

[@hosseinmirbolooki7782]

سپاسگزارم بسيارزيبا ودل انگيز 🙏❤️❤️❤️روانشان شادويادشان گرامى ❤❤

[@mostafa.a1285]

با سپاس از استاد علوی گرامی بابت پخش این گنجینه ارزشمند از هنرمندان گرامی ایران آریایی بسیار زیبا دلنشین و روحنواز پیروز و موفق باشید سپاس فراوان از زحماتتون 💜💙💜💙💜💙

[@mohsenbakhtiyari3578]

با سلام به به چه شود شهبانو آواز با استاد بی بدیل شهیدی روح وروانتان شاد دواسطوره ماندگار وجاوید