Kalbinin güzelliği ! Babam vefat ettiğinde gözümden bir damla yaş bile akmadı. Annem bile kızdı bana, babanı hiç mi sevmedin diye. Ben Güzel babamı canımdan çok sevdim. Ama herkes yas ve yaşlar içindeyken salam kafalı bir ben kalmıştım ve herkesi ayakta tuttum. Bende aylar sonra başladım ağlamaya. Ve aradan 15 sene geçmesine rağmen , her onu düşündüğümde gözlerim dolar. Şu satırları yazarken bile.
Babaannem vefat etti, herkes ağlıyor bir tek babam hariç. Abilerine , kardeşlerine ve ailesine baba oldu adam. Bütün acıyı yüreğinde taşıyor birgün sordum nasıl ağlamadın. Bana dedi ki , nasıl ağlamam oğlum , siz uyuduktan sonra her gece dışarı çıkıyorum sabaha kadar ağlıyorum, ana bu ağlanmazmi. Baba gibi baba dediğin işte budur dedim, hep Allah binlerce yıl maddi, manevi, sağlıklı ömür versin diye dua ederim Allah'a. Baba ve Anne bulunmayacak en büyük nimet ❤️
Benim de babam kanser hastasiydi tedaviler vs fayda etmedi,kaybettik. Hiç aglayamadim ne oldugunu anlayamadim ama aradan 5-6 ay gecti annemle tarlaya gittik ben traktorle iş yapmaya calisirken,daha önce hep babam yapardi bu isleri,hem de cok guzel yapardi, ben yapamadim 2 3 tane zeytin aşısını bictim. O an neyi kaybettigimi ve bir daha yanimda babam olmayacagini ve bir iş yaparken elimden tutup yol yordam gosterecek birinin bir daha olmayacagi yumruk gibi vurmuştu. Annem tarlada zeytin agacinin dibinde ,ben traktörün ustunde hüngür hüngür aglamistik. Allah rahmet eylesin insallah. Hayatta olan babasinin degerini bilsin herkes. Allah basinizdan eksik etmesin.
Ben 24 yaşımdayken. 19 yaşındaki erkek kardeşimi kaybettim. Evin en büyük çocuğu sensin güçlü ol dediler acımi yaşayamadim bile. Aradan 6 yıl geçtikten sonra ve hala ben hep ağlıyorum Insanlara tavsiyem bir aciniz varsa içinize atmayin anında yaşayin siz insansiniz günah keçisi deģil. Òlùm doğal bir süreç. Ben kendimi çok bastirdim ama sonradan acısı çok çıktı. Rabbım kimseyi kardeş acısı ile sinamasin çok zormuş. O benim en iyi arkadaşımdi. Onu hep birlikte kahkaha attiģimiz günleri hatirlayarak anacaģim.😢🧡♾
Sana kim en büyüğü sensin güçlü dur demişse uzaklaş ondan. Sen de bir insansın kendine yas tutmayı çok görme, senin yasını çok görenleri de hayatında tutma. Eğer içinde tutar yaşayamazsan depresyona girersin, yardım almaktan çekinme. Bir psikiyatrist çocuğu olarak söylüyorum bunu hepimizin ihtiyacı var yardıma. Kendine iyi bak..
Babamin vefatindan 3 ay sonra banada aynısı oldu. Aksam işden gelip duşa girdim. O an aklimda da değildi. Birden bire elektrik çarpması gibi geliyor bu duygu. 15-20 dakika suyun altinda hüngür hüngür ağlamıştım. Hepsinin mekani cennet olsun
İlk defa duygularima tercüme olan bir video depremde herseyimizi kaybettik ailemi o süreçte bir yere yerleştirdim yeniden duzen kurduk sıfırdan başladık herkes feryat figan sırf düşmemek için hep güçlü durdum ailem herseye alışınca oturdum ağladım...
Su son sozu ancak yasayan bılır..krız anlarında dunyanın en soguk kanlı en guclu ınsanıyım. Ama hayat stabil normal hale gelınce inanılmaz bır duygusal çöküş yasıyorum..
Bende aynısını yaşadım annem vefat ettiğinde 15 yaşındayım bir damla yaş dökmedim kimsenin yanında kimseye göstermedim göz yaşlarımı herkeste beni duygusuz taş kalpli bildi
Dedemi çok severdim. Aylarca öleceğini bekledik. Tolga Çevik'in de dediği gibi öldüğü akşam evde dedemin hazırladığımız güzel anılarını anlattık. Ağlayamadım. Aradan 2 yıl geçti. Askerde gündüz nöbetinde tek başımayken dedem aklıma geldi. Nöbet kulesinde 1.5 saat tek başıma ağlamıştım.
Aynı olayı yaşadım annem öldüğünde kardeşlerim perişan haldeyken ben dik durmalıyım acımı göstermemeliydim ki onları teselli edebileyim içime ata ata kalp hastası oldum.
Birilerini ayakta tutmak için değil de bazen kendin ayakta kalmak için aglamazsin. Bir kere başlarsan o feryat hep devam edecek diye korkarsın. Çok metanetliyim, mezarına bile bir kere gittim, eve girmiyorum, fotoğraflarına bakmıyorum. İnsanlar umursamadığımı düşünüyor. Zaten acı da kimseye gösteriş için yaşanmaz.
En doğal senin tutumun. Bu sapına kadar reklam kokan yorumlara göre ağlamayanlar vicdansız, nankör sanki. Her şeyleri gibi yasları da değersizce, yavşakça.
Benimde babam vefat etti. Hiç ağlamadım gözümden bir damla yaş akmadı aradan 4 yada 5 ay geçmişti apartmanda merdivenleri çıkarken bir anda nefesim kesildi ve ağlamaya başladım. Zor toparlandım. Cenaze anında o kadar fazla kişiyi sakinleştirdim ki cenaze olacağı sabahın gecesi evde yatacak yer yoktu bi tanıdıkta kalmıştım. Kısacası fırsat bile yoktu.
Yıllar sonrasında bir bayram günü oğluma kahvaltı hazırlarken bir anda yüksek yüksek tepelere şarkısını söylüyorum. Söylediğinin bile farkında değilim. Babamın bir atı olsa binde de gelse dediğimde kendime geldim. Ben neden bu türküyü seçtim, başından beri söyledim de nasıl farkına varamadım, ben bu türkünün tamamını neden biliyorum diye sorgularken keşke babam gelebilse diyip bir aglamaya başladım, bı agladim... Katıla katila, hıçkıra hıçkıra... Hayatımda ilk defa öyle ağladığımı hatırlıyorum.
Cok guzel tespit..O sıkıntılı zamanda guclu durmak zorunda hissediyor insan kendini Ama bir muddet sonra o biriktirdigin duygular dökülüveriyor göz yaslarinla
Türk toplumunun güçlü durmaya çalışana yüklediği bu yük çok acımasız bence. Ve bizler bu görevi mecburen alıyoruz sanki acımız yokmuş gibi. 2 kere yaşadım , sağlıksız buluyorum . Bizler de insanız. Güçlü olmak diye bir şey yok zaten dünyada. Bırakın biz de acımızı , mutluluğumuzu o an yaşayalım.
Allah rahmet eylesin ben de babamı kaybettikten haftalar sonra ağladım ama benim sebebim başkaydı. Vefaat ettiğini biliyorum ama bir daha göremeyeceğimi anlamamıştım. Ta ki babamla izlediğimiz bir programı yalnız başıma açana kadar O zaman anladım artık yanımda olmadığını. Allahrahmet eylesin
Ne kadar yakınımızın ölümünü beklesek de, bir süre içten içten bunu kabullenemiyoruz. Bir de sürekli eve gelen gidenler vb. İnsan yalnız kalıp acısını yaşamak istiyor ama buna ilk zamanlar fırsat bulunamıyor. O yüzden çok iyi anlıyorum
2004 lerde ilkokul önünden geçerken üç beş kez gördüm çok güzel bakardı insanlara insan seven gençleri nerde olsa tanırım çok iyi babasındır eminim Özgemizde iyi insan sizler çocuk büyütün memleket gitmeden elden
Geçen sene abimi kaybettim Yurtdışından memlekete getirdik Eşi hamileydi o sırada,babam hasta ve yaşlı dik duruyum ,onlara güç veriyim derken Ağlamadım diyebilirim Gömülürken sanki orda değilim hayal yada fim sahnesi gibi izledim Ama sonra sonrası göz yaşım durmuyor Şimdi sulu gözlü oldum her an ağlıyorum Kendime inanamıyorum nasıl öylece durdum,sadece çokkk dua ettim çünkü sorgu melekleri gelmeden son fırsat diye toprağa verene kadar dualarla veda ettim Canım benim Rabbim rahmetiyle muamele etsin Mekanı cennet olsun ruhuna bir Fatiha okuyabilirseniz çok sevinirim,ölmüşlerinizin ruhuna da hediye edelim
Ananem öldü kilitlendi kaldı beynim. Tepki veremiyorum hiçbişeye resmen tepkisiz yaşadım ilk 20 gün. Sonra kabullenmeye başladım. Bir kere ağlayamadım. 3 ay sonra kışlıkları kaldırırken ananemin eşarbı geçti elime. Geberdim ağlamaktan,annem babam ve kuzenlerim şaştı kaldı. Büyük ablam,biliyodum böyle olacağını hep neden ağlamadı var bişey diyodum dedi. Belki 1 hafta hergün ağladım. Ne diyeceğimi bilmiyorum. Öyle özlüyorum ki onu anlatamam size...Anlatamam
Ertelenmiş yas denir buna kişi çok üzüldüğü bir duruma hiçbir şey yokmuş gibi kendini kapatır ta ki onu tetikleyecek bir duruma gelene kadar (müzik, fotoğraf vs.) Allah sabır versin hiç kolay bir şey değil.
Aslında kimse atlatamadı Daha büyük Bi acı yaşayana kadar onlarca sebep çıkıcak karşılarına ağlamak için başka şeyleri bahane edip hep aynı şeye ağlıcaklar. İnsan üzülecek başka bi sebebi olduğunda bi önceki acıyla yaşamaya alışıyor.
Kardeşimi kaybettikten aylar sonra bende böyle oldum.aglayamadim başlarda birkaç ay sonra ağlama krizleri başladı.Bastirdim başlarda annemi üzmemek için.
Bir söz duymuştum; eğer acıyı o an doya doya yaşamazsan o bir gün apansız gelir ve yaşarsın. O yüzden acıyıda mutluluğuda o an doya doya yaşamak gerekiyor.
Babam yeni kaybettim yatıyorum ağlıyorum kalkıyorum ağlıyorum oturuyorum ağlıyorum dışarı çıkıyorum ağlıyorum sonsuza kadar hiç uyanmadan uyumak istiyorum babama sımsıkı sarılıp dizinde yatmayı ellerini ipek gibi gezdirip okşamasını istiyorum çok özledim babam çok
Dedemi kaybettiğimde olmuştu bana aynısı, bir Pazar kahvaltısında hüngür hüngür ağlamaya başladım sebepsizce. O kadar iyi anlıyorum ki. Mekanları cennet olsun.
Anneannemle dedeciğimin mekanları cennet olsun inşallah! Anneannemi kaybettiğimizde dedem yatalaktı, alzheimerdi, ve hayat arkadaşını çok seviyordu! Biz en çok ondan korkarken ne yapar diye, aramızda en güçlümüz oydu, bize yattığı yerden ne yapacağımızı söyledi, en son şimdi beni annenizle yalnız bırakın dedi ve son kez vedalaştı 😢, ona söylediği o güzel kelimeler hala aklımda, insan bu kadar mı güzel konuşur, güzel sever😢, sonra 6 ay sonra dedemi de kaybettik, dayım güçlü durdu... Illa bu görevi biri devralıyor yani...
Aynı olayı bu sene ben yaşıyorum Ağustosta annemi kaybettim herkez ağlarken ben milleti sakinleştirme peşindeydim hiç ağlayamadım bile yurt dışına gelince 6 ay sonra bugünlerde hergün aklıma annem geliyor yaşananlar geliyor kopuyorum en çokta anneme yeni doğan çocuğumu gösterdim yarım saat sonra yoğun bakıma kaldırılması sonrada vefat etmesi koyuyor hep kucağıma bir çocuk ver diyip dururdu çocuğumu kucağına veremedim ama bir kez olsun onu görebildi kızıma her baktığımda aklıma annem geliyor birden kopuyorum çok zor be 😔
Önce Annem….sonra erkek kardeşim….ve ondan sonra Babam vefat etti. Ben acımı ve üzüntümü hiç saklamadım. Acının içine girdim ve bu duyguları yaşadım. Ağlamak çok önemli ve güzeldir. Tavsiye ederim. 🤲♥️🍀
Ben de babaannemi kaybettiğimde, çok üzülmemiş gibiydim, gayet mantıklıydım. Sonra kaç ay sonra, birgün, bir şemsiye görüp çok ağlamıştım. Çünkü babaannemin evinin girişinde böyle bir asılmış şemsiye vardı, onu anımsamıştım aniden. Sonra oturdum şiir yazdım.
Bir yilda hic rahatlamayan ablamla ben... Gül kokulu Cennet Melegim 37 gün morgta kaldı ve hala biz yasimizi yasayamadik.... Ve ceneze töreni yapamadik yalnız ablam ve ben ( çocuklar eşler), babam, bide bir arkadaşımız gelmişti. Cenaze namazını kılmaya bile kimsemiz yoktu. Rabbim oyle Anneme ceneze namazı nasip etti ki, Ramazan bayramı ve o sehirdeki neredeyse tüm Müslümanlar camiye geldi ve Annemin cənazə namazınıda kildilar. Imam dedi ki 2bine yakin insanlar cenaze namazını kıldı. O gün biride rahmetli olmuştu bizim yalnız olduğumuzu coluk çocuk ne yapacagimizi bilmedigimizi gördü evine davet etti yemek verdiler, hatta ablamin parası olmadığını görmüş ( enistemle para konusurken duymuşlar galiba) 50€ eline vermişti ablamın. Biz Annemize birşey yapamadigimiz için Rabbim oyle nasil desem yardım etti yada Türkçe nasil derler bikemedim. Annem iyi bir insanmiski cenazesi bayram gunune denk geldi hatta insanların Annemin cenaze namazını kildilar. ( Yani camiye bayram namazına gelmisler Annem ve digeri rahmetli icinde cenaze namazını kildilar). Ve biz hala oturub Tolga beyin dediği gibi muslugu acamadik. Biz adalet yerini buldugu gün o muslugu açacağız.... Rabbim tüm rahmet eden iyi insanlarin mekanini Cennet etsin 🤲🏻
Babamın gözlerinin dolduğunu sadece babasının cenazesinde görmüştüm sadece.Ben de babam öldüğünde mezarı başında ağlayamamıştım.Sonra üniversiteye döndüğümde 3 ay ağlamıştım.Bazen birden aklına geliveriyor o musluk daha yeni yaşamış gibi açılıveriyor.
Bende bir acı yaşadığım zaman buz gibi kaskatı olurum oan ağlamam. Ama daha sonrası çok kötü hep ağlarım ve bu yıllarca sürer. Annemin babamın yokluğu öylesine acı veriyor. Daha öncekileri hiç oldu.
Annemin vefatından 1,5 sene sonra sanki yeni farkına varmışım gibi hiç abartmıyorum 2 gün 2 gece ağladım. O sırada 12 - 13 yaşlarındaydım. Rahmetli Babamı 41 yaşımda kaybettim, Allah biliyor ya aynı krizi bir daha yaşarsam bu sefer sadece ağlamakla kalmamaktan mental sağlığımı da kaybetmekten korkuyorum. Allah onlardan ebeden razı olsun inşaAllah. Allah tüm geçmişlerimize rahmet eylesin, ruhları şad, kabirleri nur, mekanları Cennet, makamları âli olsun inşaAllah. Selametle kalın.
Bende telefon rehberimde B harfinden birini ararken BABAM diye çıkmıştı karşıma öğlen saatiydi akşama kadar bağırarak ağlamıştım Tolga bey gibi çok sıkmıştım kendimi cenazede , Gerek yok abi salın kendinizi insan acısını da doğal sekilde yaşamalı
Ben de annem ölünce hic ağlamadim aradan 1 yil geçti bir komşumuz vefat etti yüz yüze 1 kere görmüşüm onun cenazesinde birden annem.geldi aklima agla agla sasirdilar
Babam vefat ettiğinde ağlamadım bende 3-4 ay geçti sonra öne piece adlı çizgi filminde (anime) de bir karakter ölürken üvey oğluna soruyor , “hep arzu ettiğin baba olabildimmi diye “. Orda benim babam aklıma geldi hüngür hüngür ağiadıö elim ayağım titriyor titriye. Allahtan evse kimse yoktu.
Benzer şekilde yaşıyorum. Babam vefat edeli 7 ay oldu. 7 gün komada kaldı, 16 gün de yatalak halde. İlk hastaneye düştüğü gün öleceğini biliyordum ama kaç gün sürer kestiremiyordum. Bir damla gözyaşı dökmedim, ne morgda, ne cenazede. Sonra rüyalar sıklaştı, geceleri uyanmaya başladım. 3. Aydan sonra ise durduk yerde aklıma gelip üzülüyorum. Hala daha hüngür hüngür patlamam olmadı ama arada öldüğünü unutup bir şey düşünüyorum, sonra hatırlayıp üzülüyorum.
Çok yakın arkadaşımın annesi vefat etmişti,bir hafta hiç ağlamadı. Ona destek olmak için evine ziyarete gittim,yemek hazırladı yiyoruz,ağlamaya başlayıp diğer odaya gitti,tek başına yaşıyordu arkadaşım.düşündüm durdum birden ne oldu diye. Sonradan öğrendim ki bana hazırladığı köfteleri buzluktan çıkarmış ve annesinin birkaç ay önce yapıp da dolaba koyduğu köftelermiş.10 yıl geçti üzerinden hala unutamıyorum o anı. Allah herkeson anne babasına uzun ömürler versin..
Annelerinizin babalarınızın sevdiklerinizin kıymetini bilin ölüm gerçek arkadaşlar tabut sırasını bekliyoruz giden geri gelmiyor hayattayken sevin sevilin ömür gidiyor yanınızdayken sarılın sevdiklerinize sağlıcakla kalın. ❤
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah 🤲,ben çok iyi anlıyorum Tolga Çevigi, herkes ailede dinginlesince salıvermiş kendisini,dik durmak ve dik tutmak için 👍👍👍 ben çok iyi anlıyorum
Sürekli boğazımda düğümlü bir hıçkırık.Birkere müsade etsem biliyorumki durduramayacağım.Her an tetikte.Baktığım duyduğum hissettiğim herşeyde ,,Annemmmm.😢💔
Tolga çevik e canım yaa diyecektim, baktım herkes aynı olayları yaşıyormuş. Tüm ölmüşlerşmizi Cenabı Hak cc. Rahmeti ile şefkati ile karşılasın inşallah
Valla ben o dönemde uyuşturucu kullanıyordum o nedenle bende süre biraz fazla oldu.2 yıl sonra depresyona girdim.Şimdi çok şükür her ikisinden de kurtuldum.
Cnm annem,hem annemiz hem babamızdı hastanede 1 hafta baktık iyileşecek diye bekledik ama olmadı ,çok zordu hiç kıyamadık ona ,bi sürü yapılacak koşturmaca oluyo ayakta duruyosun herkes dağılınca başlıyosun ağlamaya😢😢😢😢
Ardahanlı bir akrabanın yengesi, babası vefat etti,orada hiç cenaze evine benzemiyordu, gülmek, sohbet o biçim,birazda uzun süre yatalak olan insanların aileleri hazırlıklı oluyor ölümlere
Bende gurbette yaşıyorum. 3sene önce annem ve babamın korona olduklarinı telefonda öğrendiğimde telefonu kapatınca hüngür hüngür ağlamıştım. Allah ömür verdi atlattılar hala yaşıyorlar.Ozaman a kadar ölüm ve hastalık haline hazırlıklı olmak lazım kendini cok üzmemek yıpratmamak lazım derdim,o gun anladımki başa gelmeyince bilinmiyor. Ölüm riski bile insanı perişan ediyor
Annem kanserden öleli 10 ayı geçti. Ağlamadığım gün olmadı, gizli gizli. Her sabah ilk uyandığım anda, 1 saniye süren bir durum yaşıyorum: Ölmedi aslında ve ben kötü bir rüyadan uyandım. Sonra... uyanıyorum.
Babam vefat ettiğinde ağlamıştım ancak çok çabuk atlattık gibi oldu halbuki öyle değildi üniversite 2. Yılım başladı evden gittim , 3 kız kalıyorduk, ilk yıl gezen tozan ben 2. Yıl tam tersi eve kapandım, akşamları kızlar çıkarken cagirirlardi yok derdim evde durucam uykum var falan aslında sürekli babamla resimlerimize bakar ağlardım, okula karşı hevesim kaçtı kalan yılımı hiç eglenmeden ruh gibi geçirmiştim, cok kotu çıktı acısı , yaşamaya alisiyorsun ama içindeki o koca boşluk dolmuyor ve bir an kanlı canlı görmek istiyorsun karşında sarılmak istiyorsun sonra bunu yapamayacagini anlayınca tekrar bir yıkım yaşıyorsun, bir gün mesela kahkahlarla gülerken bir şey oluyor aklına geliyor başlıyorsun ağlamaya, çok yaşadım hala yaşıyorum bunları, nur içinde yatsın canım babam.
Aynısını birebir bende yaşadım. Canım babamın ani vefatında ; küçük kızı ben olduğum halde ,aileyi toparlayabilmek adina dik durmak bana düştüğü için aglayamadım doya doya.ama 6 ay sonra ölen komşu teyzenin elinde içim dışıma çıktı haftalarca...
Şu anda bunu yazdığım gün yani bugün kuzenimin vefat haberini aldım. Ağlayamadım, direkt aklıma Tolga çevik geldi. Önceden bu videoyu gördüğümde anlam verememiştim ne alaka sevdiğin gidiyor diye. Ancak bugün ne demek istediğini şu anda tam olarak anlıyorum. Eğer bu yazımı okuyorsanız lütfen sevdiklerinize bir kez daha sarılın, bir kez daha öpün onları. Bir şeyi kaybetmeden değerini anlayamazsınız. İleride keşke dememek için lütfen sevdiklerinizle bol bol birlikte zaman geçirin. Ben yapamadım bari siz yapın..❤️😥😭
Bu sabah hiçbir sebep yokken, annem aklıma geldi ve ağlamaya başladım. Ruhu şad olsun, Allah mekanını cennet eylesin inşallah.
İnşallah kardeşim, allah sanada sabır dayanma gücü versin 🤲
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah 🤲 ,analar ve babalar candır
Vefati hayirlara vesile olduysa ve uzun yasadiysa uzulmemelisin.
@@arman4230Vefatın hayırlara vesile olması hele ki en sevdiklerinse nasıl hayırlara vesile olur ki🤔
Allah rahmet eylesin annenize sizede sabırlar versin güzel insan
Kalbinin güzelliği !
Babam vefat ettiğinde gözümden bir damla yaş bile akmadı. Annem bile kızdı bana, babanı hiç mi sevmedin diye.
Ben Güzel babamı canımdan çok sevdim.
Ama herkes yas ve yaşlar içindeyken salam kafalı bir ben kalmıştım ve herkesi ayakta tuttum. Bende aylar sonra başladım ağlamaya. Ve aradan 15 sene geçmesine rağmen , her onu düşündüğümde gözlerim dolar. Şu satırları yazarken bile.
Allah rahmet eylesin🤲
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah 🤲
Allah cennetinde sizleri buluştursun 😢
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun
Anne de nasıl ağır laf etmiş öyle.
Babaannem vefat etti, herkes ağlıyor bir tek babam hariç. Abilerine , kardeşlerine ve ailesine baba oldu adam. Bütün acıyı yüreğinde taşıyor birgün sordum nasıl ağlamadın. Bana dedi ki , nasıl ağlamam oğlum , siz uyuduktan sonra her gece dışarı çıkıyorum sabaha kadar ağlıyorum, ana bu ağlanmazmi.
Baba gibi baba dediğin işte budur dedim, hep Allah binlerce yıl maddi, manevi, sağlıklı ömür versin diye dua ederim Allah'a. Baba ve Anne bulunmayacak en büyük nimet ❤️
Helal olsun sana kardeşim,sizinde başınız sağolsun, çok güzel analiz etmişsin ✌️👍👍👍
Yorumları okurken bile ağladım hep ağlıyom annenin babanın yerini kimse dolduramaz😢😢😢
Benim de babam kanser hastasiydi tedaviler vs fayda etmedi,kaybettik. Hiç aglayamadim ne oldugunu anlayamadim ama aradan 5-6 ay gecti annemle tarlaya gittik ben traktorle iş yapmaya calisirken,daha önce hep babam yapardi bu isleri,hem de cok guzel yapardi, ben yapamadim 2 3 tane zeytin aşısını bictim. O an neyi kaybettigimi ve bir daha yanimda babam olmayacagini ve bir iş yaparken elimden tutup yol yordam gosterecek birinin bir daha olmayacagi yumruk gibi vurmuştu. Annem tarlada zeytin agacinin dibinde ,ben traktörün ustunde hüngür hüngür aglamistik. Allah rahmet eylesin insallah. Hayatta olan babasinin degerini bilsin herkes. Allah basinizdan eksik etmesin.
Okurken gözümde canlandı gözlerim doldu Allah annenize uzun ömürler versin sizi ayırmasın inşallah 🥹 babanızın mekanı cennet olsun 😔
Cok agladim cok guzel ozetledin! Allah rahmetsin
Aynısı yaşadım,herkes normale döndü ben alti ay sonra diplerdeyim gecikmiş ertelenmiş yaslar.
Bende bunu yasadm ya babam ölünce ilk zamnlar ayaktaydm ama sonra yerle yeksan ben tek bsına herkez asmş olayı çok kötü bi durum
Yassı o an yasamak lazm malesef dr da böyle demşti
Ben 24 yaşımdayken. 19 yaşındaki erkek kardeşimi kaybettim. Evin en büyük çocuğu sensin güçlü ol dediler acımi yaşayamadim bile. Aradan 6 yıl geçtikten sonra ve hala ben hep ağlıyorum
Insanlara tavsiyem bir aciniz varsa içinize atmayin anında yaşayin siz insansiniz günah keçisi deģil. Òlùm doğal bir süreç. Ben kendimi çok bastirdim ama sonradan acısı çok çıktı. Rabbım kimseyi kardeş acısı ile sinamasin çok zormuş. O benim en iyi arkadaşımdi. Onu hep birlikte kahkaha attiģimiz günleri hatirlayarak anacaģim.😢🧡♾
😢
Sana kim en büyüğü sensin güçlü dur demişse uzaklaş ondan. Sen de bir insansın kendine yas tutmayı çok görme, senin yasını çok görenleri de hayatında tutma. Eğer içinde tutar yaşayamazsan depresyona girersin, yardım almaktan çekinme. Bir psikiyatrist çocuğu olarak söylüyorum bunu hepimizin ihtiyacı var yardıma. Kendine iyi bak..
Lütfen yas sonlandırma çalışması yapın.
Babamin vefatindan 3 ay sonra banada aynısı oldu. Aksam işden gelip duşa girdim. O an aklimda da değildi. Birden bire elektrik çarpması gibi geliyor bu duygu. 15-20 dakika suyun altinda hüngür hüngür ağlamıştım. Hepsinin mekani cennet olsun
Çok değerli bir insan, Tolga çevik,ben çok seviyorum kendisini ☺️☺️🙋🏻♂️✌️👍👍👏👏👏👏👏👏👏👏
O kadar iyi anlıyorum ki. 😕
Kaybettiklerimizin ruhu şad olsun.
Annecim o kadar özledim ki hergün ağlıyorum 😢 mekanları cennet olsun bütün vefat edenlerin
İlk defa duygularima tercüme olan bir video depremde herseyimizi kaybettik ailemi o süreçte bir yere yerleştirdim yeniden duzen kurduk sıfırdan başladık herkes feryat figan sırf düşmemek için hep güçlü durdum ailem herseye alışınca oturdum ağladım...
Su son sozu ancak yasayan bılır..krız anlarında dunyanın en soguk kanlı en guclu ınsanıyım. Ama hayat stabil normal hale gelınce inanılmaz bır duygusal çöküş yasıyorum..
Bende aynısını yaşadım annem vefat ettiğinde 15 yaşındayım bir damla yaş dökmedim kimsenin yanında kimseye göstermedim göz yaşlarımı herkeste beni duygusuz taş kalpli bildi
Dedemi çok severdim. Aylarca öleceğini bekledik. Tolga Çevik'in de dediği gibi öldüğü akşam evde dedemin hazırladığımız güzel anılarını anlattık. Ağlayamadım. Aradan 2 yıl geçti. Askerde gündüz nöbetinde tek başımayken dedem aklıma geldi. Nöbet kulesinde 1.5 saat tek başıma ağlamıştım.
Aynan öyle, allah rahmet eylesin ❤
Aynı olayı yaşadım annem öldüğünde kardeşlerim perişan haldeyken ben dik durmalıyım acımı göstermemeliydim ki onları teselli edebileyim içime ata ata kalp hastası oldum.
Birilerini ayakta tutmak için değil de bazen kendin ayakta kalmak için aglamazsin. Bir kere başlarsan o feryat hep devam edecek diye korkarsın. Çok metanetliyim, mezarına bile bir kere gittim, eve girmiyorum, fotoğraflarına bakmıyorum. İnsanlar umursamadığımı düşünüyor. Zaten acı da kimseye gösteriş için yaşanmaz.
dogru diyorsunuz ama bazen aciyi dozunda yasamak da lazim, yoksa gelecekte durduk yere baska bir sekilde telrar insana sikinti olarak gelebiliyor
En doğal senin tutumun. Bu sapına kadar reklam kokan yorumlara göre ağlamayanlar vicdansız, nankör sanki. Her şeyleri gibi yasları da değersizce, yavşakça.
Benimde babam vefat etti. Hiç ağlamadım gözümden bir damla yaş akmadı aradan 4 yada 5 ay geçmişti apartmanda merdivenleri çıkarken bir anda nefesim kesildi ve ağlamaya başladım. Zor toparlandım. Cenaze anında o kadar fazla kişiyi sakinleştirdim ki cenaze olacağı sabahın gecesi evde yatacak yer yoktu bi tanıdıkta kalmıştım. Kısacası fırsat bile yoktu.
Yıllar sonrasında bir bayram günü oğluma kahvaltı hazırlarken bir anda yüksek yüksek tepelere şarkısını söylüyorum. Söylediğinin bile farkında değilim. Babamın bir atı olsa binde de gelse dediğimde kendime geldim. Ben neden bu türküyü seçtim, başından beri söyledim de nasıl farkına varamadım, ben bu türkünün tamamını neden biliyorum diye sorgularken keşke babam gelebilse diyip bir aglamaya başladım, bı agladim... Katıla katila, hıçkıra hıçkıra... Hayatımda ilk defa öyle ağladığımı hatırlıyorum.
Cok guzel tespit..O sıkıntılı zamanda guclu durmak zorunda hissediyor insan kendini Ama bir muddet sonra o biriktirdigin duygular dökülüveriyor göz yaslarinla
Babamın vefatı ve depremde yaşadığım şey.. çok iyi anlıyorum kral seni.. yıllar sonra aramaya da başlarsın. Rabbim kolaylık versin..
Türk toplumunun güçlü durmaya çalışana yüklediği bu yük çok acımasız bence. Ve bizler bu görevi mecburen alıyoruz sanki acımız yokmuş gibi. 2 kere yaşadım , sağlıksız buluyorum . Bizler de insanız. Güçlü olmak diye bir şey yok zaten dünyada. Bırakın biz de acımızı , mutluluğumuzu o an yaşayalım.
Allah rahmet eylesin
ben de babamı kaybettikten haftalar sonra ağladım ama benim sebebim başkaydı.
Vefaat ettiğini biliyorum ama bir daha göremeyeceğimi anlamamıştım.
Ta ki babamla izlediğimiz bir programı yalnız başıma açana kadar
O zaman anladım artık yanımda olmadığını.
Allahrahmet eylesin
Ne kadar yakınımızın ölümünü beklesek de, bir süre içten içten bunu kabullenemiyoruz. Bir de sürekli eve gelen gidenler vb. İnsan yalnız kalıp acısını yaşamak istiyor ama buna ilk zamanlar fırsat bulunamıyor. O yüzden çok iyi anlıyorum
2004 lerde ilkokul önünden geçerken üç beş kez gördüm çok güzel bakardı insanlara insan seven gençleri nerde olsa tanırım çok iyi babasındır eminim Özgemizde iyi insan sizler çocuk büyütün memleket gitmeden elden
Aynısını ben de babamda yaşamıştım. Bazı duygular o anda yaşanmalı…
Allah hepimizin yardimcisi olsun
Büyüklük bu işte, Allah rahmet eylesin kıymetli Tolga Çevik❤😢
Geçen sene abimi kaybettim
Yurtdışından memlekete getirdik
Eşi hamileydi o sırada,babam hasta ve yaşlı dik duruyum ,onlara güç veriyim derken
Ağlamadım diyebilirim
Gömülürken sanki orda değilim hayal yada fim sahnesi gibi izledim
Ama sonra sonrası göz yaşım durmuyor
Şimdi sulu gözlü oldum her an ağlıyorum
Kendime inanamıyorum nasıl öylece durdum,sadece çokkk dua ettim çünkü sorgu melekleri gelmeden son fırsat diye toprağa verene kadar dualarla veda ettim
Canım benim Rabbim rahmetiyle muamele etsin
Mekanı cennet olsun
ruhuna bir Fatiha okuyabilirseniz çok sevinirim,ölmüşlerinizin ruhuna da hediye edelim
Ailede hep biri ayakta durmali 😢
Ananem öldü kilitlendi kaldı beynim. Tepki veremiyorum hiçbişeye resmen tepkisiz yaşadım ilk 20 gün. Sonra kabullenmeye başladım. Bir kere ağlayamadım. 3 ay sonra kışlıkları kaldırırken ananemin eşarbı geçti elime. Geberdim ağlamaktan,annem babam ve kuzenlerim şaştı kaldı. Büyük ablam,biliyodum böyle olacağını hep neden ağlamadı var bişey diyodum dedi. Belki 1 hafta hergün ağladım. Ne diyeceğimi bilmiyorum. Öyle özlüyorum ki onu anlatamam size...Anlatamam
14 yıl sonra ne ağlama ,düğünde ,bayramda,yürürken,sabah,akşam ,öğlen an değiştikçe yüreğim durmak bilmedi.
Ertelenmiş yas denir buna kişi çok üzüldüğü bir duruma hiçbir şey yokmuş gibi kendini kapatır ta ki onu tetikleyecek bir duruma gelene kadar (müzik, fotoğraf vs.) Allah sabır versin hiç kolay bir şey değil.
Aslında kimse atlatamadı Daha büyük Bi acı yaşayana kadar onlarca sebep çıkıcak karşılarına ağlamak için başka şeyleri bahane edip hep aynı şeye ağlıcaklar. İnsan üzülecek başka bi sebebi olduğunda bi önceki acıyla yaşamaya alışıyor.
Ölüm acısına alışılmaz, aksine her gün daha çok yürek kanar
Kardeşimi kaybettikten aylar sonra bende böyle oldum.aglayamadim başlarda birkaç ay sonra ağlama krizleri başladı.Bastirdim başlarda annemi üzmemek için.
Anası babası sevdigi vefat eden herkesin başı sagolsun ,Allah sıralı vakitli ölüm versin,huzur icinde ölmeyi nasip etsin rabbim bizlere...
Baba başka bişey.,en kalabalık yerde çırılçıplak kalmışsın gibi yapar adamı. Öyle sahipsiz öyle dehşete düşmüş.
Dışarı çıkarılmayan duygular zamansiz ortaya cikar
Tolga agbi Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun
Bir söz duymuştum; eğer acıyı o an doya doya yaşamazsan o bir gün apansız gelir ve yaşarsın. O yüzden acıyıda mutluluğuda o an doya doya yaşamak gerekiyor.
Babam yeni kaybettim yatıyorum ağlıyorum kalkıyorum ağlıyorum oturuyorum ağlıyorum dışarı çıkıyorum ağlıyorum sonsuza kadar hiç uyanmadan uyumak istiyorum babama sımsıkı sarılıp dizinde yatmayı ellerini ipek gibi gezdirip okşamasını istiyorum çok özledim babam çok
başın sağ olsun yorumlar bizlerle dolu
acin varken bide çocuk azarlar gibi ağlama dıyolar ya bırakin artık ınsanlari acısıni yaşasınlar sonrasi daha kötü
Dedemi kaybettiğimde olmuştu bana aynısı, bir Pazar kahvaltısında hüngür hüngür ağlamaya başladım sebepsizce. O kadar iyi anlıyorum ki. Mekanları cennet olsun.
ALLAHIM RAHMET ETSİN
MEKANI CENNETOLSUN..AMİİNN.
Anneannemle dedeciğimin mekanları cennet olsun inşallah! Anneannemi kaybettiğimizde dedem yatalaktı, alzheimerdi, ve hayat arkadaşını çok seviyordu! Biz en çok ondan korkarken ne yapar diye, aramızda en güçlümüz oydu, bize yattığı yerden ne yapacağımızı söyledi, en son şimdi beni annenizle yalnız bırakın dedi ve son kez vedalaştı 😢, ona söylediği o güzel kelimeler hala aklımda, insan bu kadar mı güzel konuşur, güzel sever😢, sonra 6 ay sonra dedemi de kaybettik, dayım güçlü durdu... Illa bu görevi biri devralıyor yani...
Allah rahmet eylesin amin 🤲
Aynı olayı bu sene ben yaşıyorum Ağustosta annemi kaybettim herkez ağlarken ben milleti sakinleştirme peşindeydim hiç ağlayamadım bile yurt dışına gelince 6 ay sonra bugünlerde hergün aklıma annem geliyor yaşananlar geliyor kopuyorum en çokta anneme yeni doğan çocuğumu gösterdim yarım saat sonra yoğun bakıma kaldırılması sonrada vefat etmesi koyuyor hep kucağıma bir çocuk ver diyip dururdu çocuğumu kucağına veremedim ama bir kez olsun onu görebildi kızıma her baktığımda aklıma annem geliyor birden kopuyorum çok zor be 😔
Önce Annem….sonra erkek kardeşim….ve ondan sonra Babam vefat etti. Ben acımı ve üzüntümü hiç saklamadım. Acının içine girdim ve bu duyguları yaşadım. Ağlamak çok önemli ve güzeldir. Tavsiye ederim. 🤲♥️🍀
Allah sabir versin!
Ben de babaannemi kaybettiğimde, çok üzülmemiş gibiydim, gayet mantıklıydım. Sonra kaç ay sonra, birgün, bir şemsiye görüp çok ağlamıştım. Çünkü babaannemin evinin girişinde böyle bir asılmış şemsiye vardı, onu anımsamıştım aniden. Sonra oturdum şiir yazdım.
Her wklima geldiginde aglarim canim babammmm
Bir yilda hic rahatlamayan ablamla ben... Gül kokulu Cennet Melegim 37 gün morgta kaldı ve hala biz yasimizi yasayamadik.... Ve ceneze töreni yapamadik yalnız ablam ve ben ( çocuklar eşler), babam, bide bir arkadaşımız gelmişti. Cenaze namazını kılmaya bile kimsemiz yoktu. Rabbim oyle Anneme ceneze namazı nasip etti ki, Ramazan bayramı ve o sehirdeki neredeyse tüm Müslümanlar camiye geldi ve Annemin cənazə namazınıda kildilar. Imam dedi ki 2bine yakin insanlar cenaze namazını kıldı. O gün biride rahmetli olmuştu bizim yalnız olduğumuzu coluk çocuk ne yapacagimizi bilmedigimizi gördü evine davet etti yemek verdiler, hatta ablamin parası olmadığını görmüş ( enistemle para konusurken duymuşlar galiba) 50€ eline vermişti ablamın. Biz Annemize birşey yapamadigimiz için Rabbim oyle nasil desem yardım etti yada Türkçe nasil derler bikemedim. Annem iyi bir insanmiski cenazesi bayram gunune denk geldi hatta insanların Annemin cenaze namazını kildilar. ( Yani camiye bayram namazına gelmisler Annem ve digeri rahmetli icinde cenaze namazını kildilar). Ve biz hala oturub Tolga beyin dediği gibi muslugu acamadik. Biz adalet yerini buldugu gün o muslugu açacağız.... Rabbim tüm rahmet eden iyi insanlarin mekanini Cennet etsin 🤲🏻
Canım neden 37 gün morgda kaldı? Allah rahmet eylesin
Babamın gözlerinin dolduğunu sadece babasının cenazesinde görmüştüm sadece.Ben de babam öldüğünde mezarı başında ağlayamamıştım.Sonra üniversiteye döndüğümde 3 ay ağlamıştım.Bazen birden aklına geliveriyor o musluk daha yeni yaşamış gibi açılıveriyor.
Benim de öyle oluyor olay süresince güçlü durma sonradan bir anda patlayıp ağlama
Bende bir acı yaşadığım zaman buz gibi kaskatı olurum oan ağlamam. Ama daha sonrası çok kötü hep ağlarım ve bu yıllarca sürer. Annemin babamın yokluğu öylesine acı veriyor. Daha öncekileri hiç oldu.
Baba çınardır gölgesi yeter ben babamı kaybettiğimde büyüdüğümü farkettim😢
Aynısını yaşayan bilir. Büyük olmak zor ailede
Annemin vefatından 1,5 sene sonra sanki yeni farkına varmışım gibi hiç abartmıyorum 2 gün 2 gece ağladım. O sırada 12 - 13 yaşlarındaydım. Rahmetli Babamı 41 yaşımda kaybettim, Allah biliyor ya aynı krizi bir daha yaşarsam bu sefer sadece ağlamakla kalmamaktan mental sağlığımı da kaybetmekten korkuyorum. Allah onlardan ebeden razı olsun inşaAllah. Allah tüm geçmişlerimize rahmet eylesin, ruhları şad, kabirleri nur, mekanları Cennet, makamları âli olsun inşaAllah. Selametle kalın.
Anlattığı olayın aynısını yaşadım. 6 ay ağlamadım. Bir pazar sabahı 9 saat hiç durmadan ağladım.
Bende telefon rehberimde B harfinden birini ararken BABAM diye çıkmıştı karşıma öğlen saatiydi akşama kadar bağırarak ağlamıştım
Tolga bey gibi çok sıkmıştım kendimi cenazede ,
Gerek yok abi salın kendinizi insan acısını da doğal sekilde yaşamalı
Ben de annem ölünce hic ağlamadim aradan 1 yil geçti bir komşumuz vefat etti yüz yüze 1 kere görmüşüm onun cenazesinde birden annem.geldi aklima agla agla sasirdilar
Babam vefat ettiğinde ağlamadım bende 3-4 ay geçti sonra öne piece adlı çizgi filminde (anime) de bir karakter ölürken üvey oğluna soruyor , “hep arzu ettiğin baba olabildimmi diye “.
Orda benim babam aklıma geldi hüngür hüngür ağiadıö elim ayağım titriyor titriye. Allahtan evse kimse yoktu.
Mən də ağlaya bilsəydim
Ürəyim boşalana qədər
12 sene sonra yaşadım kral abim onu ya.. hala da yaşıyorum maalesef..
Aynısını, aynı zaman icerisinde ve ayni duyguyla yasadim...
Ama bu size zarar verir. Acının içindeyken duygularımızı yaşamamız gerekir. Bastırırsak daha fazla büyür ve zarar verir.
Benzer şekilde yaşıyorum. Babam vefat edeli 7 ay oldu. 7 gün komada kaldı, 16 gün de yatalak halde.
İlk hastaneye düştüğü gün öleceğini biliyordum ama kaç gün sürer kestiremiyordum. Bir damla gözyaşı dökmedim, ne morgda, ne cenazede.
Sonra rüyalar sıklaştı, geceleri uyanmaya başladım. 3. Aydan sonra ise durduk yerde aklıma gelip üzülüyorum. Hala daha hüngür hüngür patlamam olmadı ama arada öldüğünü unutup bir şey düşünüyorum, sonra hatırlayıp üzülüyorum.
Çok yakın arkadaşımın annesi vefat etmişti,bir hafta hiç ağlamadı. Ona destek olmak için evine ziyarete gittim,yemek hazırladı yiyoruz,ağlamaya başlayıp diğer odaya gitti,tek başına yaşıyordu arkadaşım.düşündüm durdum birden ne oldu diye. Sonradan öğrendim ki bana hazırladığı köfteleri buzluktan çıkarmış ve annesinin birkaç ay önce yapıp da dolaba koyduğu köftelermiş.10 yıl geçti üzerinden hala unutamıyorum o anı. Allah herkeson anne babasına uzun ömürler versin..
Aynen öyle oluyor abi:(((
Annem ve babam yaşıyor ama ben onları kaybettim. Bu daha zor
Umarım iyi olur hakkınızda inşaallah.
Ailecek birbirinizi tekrar kazanırsınız umarım.
güzel adam
Çok iyi bilirim o duyguyu bende babamdan sonra, aylar aylar sonra o şekilde patlamıştım.😢
Annelerinizin babalarınızın sevdiklerinizin kıymetini bilin ölüm gerçek arkadaşlar tabut sırasını bekliyoruz giden geri gelmiyor hayattayken sevin sevilin ömür gidiyor yanınızdayken sarılın sevdiklerinize sağlıcakla kalın. ❤
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah 🤲,ben çok iyi anlıyorum Tolga Çevigi, herkes ailede dinginlesince salıvermiş kendisini,dik durmak ve dik tutmak için 👍👍👍 ben çok iyi anlıyorum
Sürekli boğazımda düğümlü bir hıçkırık.Birkere müsade etsem biliyorumki durduramayacağım.Her an tetikte.Baktığım duyduğum hissettiğim herşeyde ,,Annemmmm.😢💔
Tolga çevik e canım yaa diyecektim, baktım herkes aynı olayları yaşıyormuş. Tüm ölmüşlerşmizi Cenabı Hak cc. Rahmeti ile şefkati ile karşılasın inşallah
Ayni benim de öyle oldu 😢
Çok zeki bir adam
kral adam.
Her yükün,bir hamalı olur. Hiç bir hamal, o yükü taşımak istemez. Ama çare yoksa, kimse yoksa sen girersin o yükün altına...
Valla ben o dönemde uyuşturucu kullanıyordum o nedenle bende süre biraz fazla oldu.2 yıl sonra depresyona girdim.Şimdi çok şükür her ikisinden de kurtuldum.
AYNISINI YAŞADIM......
Aynı duyguyu babam ölünce bende yaşadım..aglayamadim aglayamadim ama ne zaman patladım işte onu unuttum😢😢
Bende aynı duyguyu 2 gün sonra yaşadım.
Çok doğru
Aynennnn bana da aynısı oldu. Brnde 6 ay değil, 20-25 gün sonra olmuştu
Allah tüm ölmüṣlerimize Rahmetler eylesin inşallah
Amin
bendede öyleydi
Cnm annem,hem annemiz hem babamızdı hastanede 1 hafta baktık iyileşecek diye bekledik ama olmadı ,çok zordu hiç kıyamadık ona ,bi sürü yapılacak koşturmaca oluyo ayakta duruyosun herkes dağılınca başlıyosun ağlamaya😢😢😢😢
Aynı şey bende de oldu 2 ay sonra deli gibi ağlamıştım
Ardahanlı bir akrabanın yengesi, babası vefat etti,orada hiç cenaze evine benzemiyordu, gülmek, sohbet o biçim,birazda uzun süre yatalak olan insanların aileleri hazırlıklı oluyor ölümlere
Ayni şekilde bende amcami kaybettigim zaman da yasadim huslerini biliyorum
Bende gurbette yaşıyorum. 3sene önce annem ve babamın korona olduklarinı telefonda öğrendiğimde telefonu kapatınca hüngür hüngür ağlamıştım. Allah ömür verdi atlattılar hala yaşıyorlar.Ozaman a kadar ölüm ve hastalık haline hazırlıklı olmak lazım kendini cok üzmemek yıpratmamak lazım derdim,o gun anladımki başa gelmeyince bilinmiyor. Ölüm riski bile insanı perişan ediyor
Annem kanserden öleli 10 ayı geçti. Ağlamadığım gün olmadı, gizli gizli.
Her sabah ilk uyandığım anda, 1 saniye süren bir durum yaşıyorum: Ölmedi aslında ve ben kötü bir rüyadan uyandım. Sonra... uyanıyorum.
Ben de aynısını yaşadım. Koca yaşlı şişko dünya şarkısı çalıyordu oradaki bir sözle patlamam bir oldu…
Hayırlı evlat olmak başka bir şey nasıp meselesi
Babam vefat ettiğinde ağlamıştım ancak çok çabuk atlattık gibi oldu halbuki öyle değildi üniversite 2. Yılım başladı evden gittim , 3 kız kalıyorduk, ilk yıl gezen tozan ben 2. Yıl tam tersi eve kapandım, akşamları kızlar çıkarken cagirirlardi yok derdim evde durucam uykum var falan aslında sürekli babamla resimlerimize bakar ağlardım, okula karşı hevesim kaçtı kalan yılımı hiç eglenmeden ruh gibi geçirmiştim, cok kotu çıktı acısı , yaşamaya alisiyorsun ama içindeki o koca boşluk dolmuyor ve bir an kanlı canlı görmek istiyorsun karşında sarılmak istiyorsun sonra bunu yapamayacagini anlayınca tekrar bir yıkım yaşıyorsun, bir gün mesela kahkahlarla gülerken bir şey oluyor aklına geliyor başlıyorsun ağlamaya, çok yaşadım hala yaşıyorum bunları, nur içinde yatsın canım babam.
Aynısını birebir bende yaşadım. Canım babamın ani vefatında ; küçük kızı ben olduğum halde ,aileyi toparlayabilmek adina dik durmak bana düştüğü için aglayamadım doya doya.ama 6 ay sonra ölen komşu teyzenin elinde içim dışıma çıktı haftalarca...
Bir kişi lazım dik durmaya Tolga bey
Şu anda bunu yazdığım gün yani bugün kuzenimin vefat haberini aldım. Ağlayamadım, direkt aklıma Tolga çevik geldi. Önceden bu videoyu gördüğümde anlam verememiştim ne alaka sevdiğin gidiyor diye. Ancak bugün ne demek istediğini şu anda tam olarak anlıyorum. Eğer bu yazımı okuyorsanız lütfen sevdiklerinize bir kez daha sarılın, bir kez daha öpün onları. Bir şeyi kaybetmeden değerini anlayamazsınız. İleride keşke dememek için lütfen sevdiklerinizle bol bol birlikte zaman geçirin. Ben yapamadım bari siz yapın..❤️😥😭