*Να με βρεις να σ' έχω δίπλα μου ως τον τάφο..* *Από δω μέχρι το χώμα που θα σκεπάσει το πτώμα μου, τόσο σ΄ αγαπώ και λίγο ακόμα..* Να ΄στε πάντα καλά ρε
Μέσα στο κρύο μας χειμώνα κάνω λάθη.. Υστερω και γράφω. Μήπως και τύχει και χαθώ στο κόλλημα... Τριπλετα φωτιά.. αναγκαία και πολύ αναμενόμενη.. Την αγάπη μου.
Mayaken Μέσα στον κρύο μας χειμώνα κάνω λάθη Απρόσεκτος περνω μπροστά από τα μάτια σου σκοτάδι βλέπεις σαν τον άνθρωπο που θα σε καταλάβει Σε βλέπω σαν την μάγισσα που με έχει αναλάβει δεν έχω μεταλαβει για τις πράξεις μου που μ έχουν μεταβάλει Δεν έχω πει τα θέλω σου μα δεν τα έχω ξεχάσει Τα κρατώ όπως κρατώ στομάχι και μυαλό να ισορροπώ όπως μπήγω το μαχαίρι στο λαιμο μου για να μην συμμορφωθώ τα λέμε κάτω με συντροφιά μια γάτα στο δωμάτιο μ ένα καπνό που κράτησε όσο σου έδινα την καρδιά μου στο πιάτο Άδειος και κενος αυτος ο κάποιος Ο άλλος μου εαυτός είναι στο πάτο Που τον έπνιξα με τα συγγνώμη τα σαγαπω που γράφω μετά ...... τις ουσίες τα λεφτά Και μετά πάμε παρακάτω που τα πιάνω από τα μαλλια και τους διαγράφω Τα λόγια μου σου φαίνονται πίκρα χρωματιστά με γκρι και μαύρο Ο θάνατος σε όλους παραμιλά τον ειδα ανέμελο στο πάρκο Η μαύρη μοναξιά αφορά το πρόσωπο μου παρτο Διαβαζω τη καρδιά σε ότι γράφω με κλείνω σαν τη κασα που στο χώμα προετοιμάζω Και στο κάτω κάτω της γραφής σημειώνω υστερόγραφο κουράγιο Να με βρεις να σε έχω δίπλα μου ως τον τάφο Ατοπος Μέσα στον κρύο μας χειμώνα Από εδώ μέχρι το χώμα που θα σκεπάσει το πτώμα μου Τόσο σαγαπω κι λίγο ακόμα αφού με έμαθες τι Πάει να πει αγάπη Έγειρα αργα στο μαξιλάρι με τις τύψεις μου για βάρη που με πνίγουν που δεν μ αφήνουν να κοιμηθω που μ αφήνουν κλινικά νεκρό Βάζω στο ποτήρι μου νερό να καταπιώ δυο καραμέλες κι έτσι ξεκινούν οι μέρες κι έτσι δεν μας φαντάζομαι πια βρεγμένους σε μπανιέρες Καλημέρες Μου έχεις λείψει κάπως Γράφω με βάθος καρδιά και πάθος το άγχος το κάθε λάθος Είχες δίκιο ειμαι καφρος Είχες δίκιο θα πεθάνω μόνος πάντως το παλεύω Παίρνω το σκυλί και κατεβαίνω στην πλατεία πάει λες και έπεσε ησυχία θυμάμαι σε πορεία απλά να μου κουνάς το χέρι θα πάμε και σε αλλά μέρη μη κολλάς απλά ν είσαι εκεί να μου γελάς Απλά κολάζ είναι οι ζωές μας που κολλάς;
ενας σπόντυ λειπει!
*Να με βρεις να σ' έχω δίπλα μου ως τον τάφο..*
*Από δω μέχρι το χώμα που θα σκεπάσει το πτώμα μου, τόσο σ΄ αγαπώ και λίγο ακόμα..*
Να ΄στε πάντα καλά ρε
Μέσα στο κρύο μας χειμώνα κάνω λάθη..
Υστερω και γράφω. Μήπως και τύχει και χαθώ στο κόλλημα...
Τριπλετα φωτιά.. αναγκαία και πολύ αναμενόμενη..
Την αγάπη μου.
Είχες δίκαιο θα πεθάνω μόνος, πάντως το παλεύω, παίρνω το σκυλί και κατεβαίνω στην πλατεία.
Θα πάμε και σ'άλλα μέρη μην κολλάς
Απλά να είσαι εκεί να μου γελάς.
Απλά κολάζ είν' οι ζωές μας, πού κολλάς;
Το ήθελα καιρό αυτό.. Να είστε καλά..
Mayaken
Μέσα στον κρύο μας χειμώνα κάνω λάθη
Απρόσεκτος περνω μπροστά από τα μάτια σου σκοτάδι βλέπεις σαν τον άνθρωπο που θα σε καταλάβει Σε βλέπω σαν την μάγισσα που με έχει αναλάβει δεν έχω μεταλαβει για τις πράξεις μου που μ έχουν μεταβάλει
Δεν έχω πει τα θέλω σου μα δεν τα έχω ξεχάσει Τα κρατώ όπως κρατώ στομάχι και μυαλό να ισορροπώ όπως μπήγω το μαχαίρι στο λαιμο μου για να μην συμμορφωθώ τα λέμε κάτω με συντροφιά μια γάτα στο δωμάτιο μ ένα καπνό που κράτησε όσο σου έδινα την καρδιά μου στο πιάτο
Άδειος και κενος αυτος ο κάποιος
Ο άλλος μου εαυτός είναι στο πάτο
Που τον έπνιξα με τα συγγνώμη τα σαγαπω που γράφω μετά ...... τις ουσίες τα λεφτά
Και μετά πάμε παρακάτω που τα πιάνω από τα μαλλια και τους διαγράφω
Τα λόγια μου σου φαίνονται πίκρα χρωματιστά με γκρι και μαύρο
Ο θάνατος σε όλους παραμιλά τον ειδα ανέμελο στο πάρκο
Η μαύρη μοναξιά αφορά το πρόσωπο μου παρτο
Διαβαζω τη καρδιά σε ότι γράφω με κλείνω σαν τη κασα που στο χώμα προετοιμάζω
Και στο κάτω κάτω της γραφής σημειώνω υστερόγραφο κουράγιο Να με βρεις να σε έχω δίπλα μου ως τον τάφο
Ατοπος
Μέσα στον κρύο μας χειμώνα
Από εδώ μέχρι το χώμα που θα σκεπάσει το πτώμα μου
Τόσο σαγαπω κι λίγο ακόμα αφού με έμαθες τι Πάει να πει αγάπη
Έγειρα αργα στο μαξιλάρι με τις τύψεις μου για βάρη που με πνίγουν που δεν μ αφήνουν να κοιμηθω που μ αφήνουν κλινικά νεκρό
Βάζω στο ποτήρι μου νερό να καταπιώ δυο καραμέλες κι έτσι ξεκινούν οι μέρες κι έτσι δεν μας φαντάζομαι πια βρεγμένους σε μπανιέρες
Καλημέρες Μου έχεις λείψει κάπως
Γράφω με βάθος καρδιά και πάθος το άγχος το κάθε λάθος Είχες δίκιο ειμαι καφρος
Είχες δίκιο θα πεθάνω μόνος πάντως το παλεύω
Παίρνω το σκυλί και κατεβαίνω στην πλατεία πάει λες και έπεσε ησυχία θυμάμαι σε πορεία απλά να μου κουνάς το χέρι θα πάμε και σε αλλά μέρη μη κολλάς απλά ν είσαι εκεί να μου γελάς
Απλά κολάζ είναι οι ζωές μας που κολλάς;
Ευχαριστουμε, βαστα γερα
αλλεπαλληλες σκεψεις ανυσηχιας***
Thaaaanks, πάντως στο τέλος ο άτοπος μου φαίνεται ότι λέει " αλλεπάλληλες σκέψεις ανησυχίας ,
Σε θυμάμαι σε φορεία να μου κουνάς το χέρι"
bravo palikaria!!!
Χαραλαμπαρα τρελανε μας...
Μου εχεις λειψει καπως...
Το περιμεναμε καιρο αυτο!
παρακαλούμε
Η μαυρη μοναξια φορά το προσωπο μου , παρτο!
HEAT💪🏾🔥🔥🔥
Μέσα στον κρύο μας χειμώνα κάνω λάθη.
Πολύ ομορφο
Epitelous
αρρωστο
Ωραιοι ρε
Ο καλυτερος συνδιασμος..
Kanw lathoi
!!!!!!!
pame reeee
Ένα κακό έχει το κομμάτι αυτό, τελειώνουν τα κουπλε.
Μου χεις λείψει κάπως .
μου χεις λείψει κάπως.
με βλεπεις σαν τον ανθρωπο που θα σε καταλαβει σε βλεπω σαν την μαγισσα που με χει αναλαβει
🖤 :/