Видео

Εγω τσακιζω τα ονειρα, με τσακισαν πρωτα.

Το κομματι γαμαει μαγκες σηνεχιστε ετσι

Το πιάνο πίσω γμσε

Mayaken Ξέρεις εντάξει πολλά λάθη ήταν δικά μου στη ζωή μου μια σκιά που ακολουθαει κάθε βήμα μου και βρίσκεται κοντά μου Σε ένα κόσμο που πέθαινει κάθε μνήμη αλλά συγγνώμη έχω ένα πρόβλημα δε θυμάμαι καρδιά μου Πολλά μας πέσαν μα βασταν τα γόνατα μου τόσα φάρμακα η υγεία μου έφυγε μακριά μου Ακολουθώ την μοναξιά μου Νύχτες που έφευγα και ξεχναγα την σάπια αυτή καρδιά μου Που να δώσω τι να δώσω είναι η ψυχή μου σε κομμάτια και όσα θέλεις έλα πάρε εγώ δε νιώθω μεστην ψυχρά το χω ζήσει είναι κατάντια την παλεύω κατά τα άλλα Είμαι στο δρόμο τρέχουν σάλια Και πιο πίσω μου ανταλλάζουν κάτι χάπια και το σκέφτομαι γαμω να τα γαμησω όλα για πάντα Ένας την σπάει στο μετρό κάπου στις σκάλες Οι άλλοι στη γέφυρα τρυπάνε Εδώ δεν έχουνε να φάνε και μια δόση είναι αρκετή άμα πεινανε Ένας την σπάει στο μετρό κάπου στις σκάλες Οι άλλοι στη γέφυρα τρυπάνε Εδώ δεν έχουνε να φάνε και μια δόση είναι αρκετή άμα πεινανε Δωστους κάτι να φάνε 0310 Γράφω τις σκέψεις σε τετράδια και τις καπνίζω σε χαρτάκια Έχει περάσει μια εβδομάδα στο μυαλό και ψιθυρίζουνε δεκαριά Κολλημένα κεφάλια που κουβαλάνε στις τσέπες καρτέλες χάπια Άδεια Με μάτια κατά κόκκινα και βγαίνουμε στο δρόμο πάντα κάρτα Κομμάτι σε κομμάτια και μπλεξίματα τα βράδια σε πλατείες και σε παγκάκια Με ουσίες που σου κλείνουμε τα μάτια Τα βλέπεις όλα μαύρα και ψάχνεσαι να βρεις λίγη κατάντια Κανείς το τετράγωνο και χάνεσαι μέσα σε μονοπάτια που δε θα πρεπε ποτέ σου να βαδίσεις μα σε βρίσκω εκεί τυχαία κάτι βράδια Η μοναξιά μαζί μας και την κουβαλάμε πάντα Αν με δεις κάπου χαμένο φωναξε με για να βγω απ'τα σκοτάδια Με άγχη στο κεφάλι και στο σώμα μου σημάδια Ημικρανίες και Παραισθήσεις στα δωμάτια Τσιγάρα στα τασάκια και τα μούτρα μας στην τσίτα απ'την παράνοια Η καθημερινότητα σε έχει στραβωσει γαμάτα Τα βάσανα σου τα Γράψα Στα ζόρια μοναχός μου τα κατάφερα Παρόλο που ήταν άσχημα Στράβωμα στο Στράβωμα άγχη και ένα πρόβλημα με μαγκωμα κουσουρια και ουσίες κάτω στο πάτωμα 4ο πάτωμα πάρω απτό Βορρά μέχρι το Νότο και τα υπόλοιπα στα αναθεμα Mayaken Ένας την σπάει στο μετρό κάπου στις σκάλες Οι άλλοι στη γέφυρα τρυπάνε Εδώ δεν έχουνε να φάνε και μια δόση είναι αρκετή άμα πεινανε Ένας την σπάει στο μετρό κάπου στις σκάλες Οι άλλοι στη γέφυρα τρυπάνε Εδώ δεν έχουνε να φάνε και μια δόση είναι αρκετή άμα πεινανε Δωστους κάτι να φάνε

Η μέρες φεύγουν η σκέψεις πάνε και ερχονται

Πάλι καλά είσαι και εσύ και βλέπουμε καμία άσπρη μέρα στα σκοτάδια μας

Mayaken Εγώ δεν ξέχασα κανέναν όλοι ξέχασαν πως ζω δεν έχω κάποιον να 'ναι δίπλα μου και να 'ναι όντως εδώ Δεν είχα κάπου να μιλήσω και με έπνιγε το σωστό Εσύ την έκανες στα γρήγορα πως να σε εμπιστευτώ Ήμουν στην ζούλα σαπισμένος και δεν είχα πού να βγω Με καταχρήσεις κάτι πράξεις που δεν βγαίναν σε καλό Πώς να πιστέψω σε όσα λες με το φτωχό μου το μυαλό Με τα σχισμένα μου τα ρούχα κάνω γύρες να σε βρω Όσα και αν πίστευα ήταν ψέματα και ένα λάθος μα ακόμη είμαι επιρρεπής στο να αγαπώ και να φροντίζω τη σκοτώνει Αυτά τα νιάτα μου χαράμι και 'νας στίχος που ματώνει Τον χτυπώ με όλη την δύναμη που μου 'μεινε απ' την σκόνη Δεν έχω κάτι να ζητήσω και ότι πάρω είναι δικό μου Ειπα πώς με έχασα για λίγο όμως βρίσκω τον εαυτό μου Είναι η προσπάθεια μα αν βγω να στο κρατώ το μυστικό μου Δεν θα μπεις ποτέ ξανά και να το θέλεις στο μυαλό μου Οι πόρτες κλείνουν ή της έκλεισα μην μπεις στο σπιτικό μου Ό,τι κι αν πεις δεν χαμπαριάζω καθαρό το μετωπό μου Έχω τις τύψεις μία ντουζίνα να ρίχνουν το ηθικό μου Και έναν άγγελο που λεω πως θα ναι δω για το καλό μου Αν δεν περάσεις δεν πειράζει το χω δει να ξαναγίνεται Ξέρω πια την αλήθεια, αλήθεια ξέρω τι μου γίνεται Τα μάτια σου προδίδουν το σκατό αυτό που κρύβεται πίσω από το πρόσωπο σου και για ποσο θα με δίνατε Δεν με θυμάσαι και πολύ καλά γιατί έχω αλλάξει Έχω τα ίδια ελαττώματα και ένα μυαλό που βράζει Θα με βρεις κάπου στο δρόμο στο γνωστό μας στο παρκάκι Που ξεχνώ τα συναισθήματα που δρόμο πολυ βγάζει Έχω αναμνήσεις που με τρώνε δεν με αφήνουνε το βράδυ Έχω αγαπήσει πιο πολύ από το φως τους το σκοτάδι Και περνάω άλλη μία νύχτα μόνος πάλι Να γεμίζω και να αδειάζω με τσιγάρα το τασάκι Sean 25 χρόνια πιάνω και εγώ και αλλα τόσα Με καμμένες παρτιτούρες και κομμένη γλώσσα Με ζεσταίνει στο αυγό μου μία μεγάλη κλώσα Και δεν βγαίνω δεν με πάτε ξανα κόσα Και έχω τόσα αποθηκευμένα Όλα στον πυθμένα με ζαβώνουνε Και σαν το βάθος μεγαλώνει μεγαλώνουμε Και μεγαλώνει η πίεση Δεν θέλω του βάλτου τα ριχά Προτιμώ να σκάσω στα βαθιά Συνεχής αντίρρηση αδύνατη η μύηση σε κάτι και καλά Αδύνατο μαζί σας να υπάρξω Αδύνατον να τρέξω να προλάβω Τι με πρόλαβε και έτρεξε Πόσα εντάξει σε προλάβανε ένα σκέφτεσαι Σε σκέφτομαι και ντρέπομαι Μα στις θέσεις μου εγώ στέκομαι Και ασ μην στέκουνε Και ας μην στέκουμε M10 Και όταν θα θέλω να φύγω μέσα από αυτό που με 'χει κλείσει εδώ και χρόνια Θα βλέπω στο μυαλό μου σαν εικόνα Κολλημένη που με πιάνει απ' τον λαιμό και με πνίγει μες στο χώμα Θα μπει μέσα στο σπίτι μου θα ρθει να μου μιλήσει για να φτιάξει αυτό το δώμα Και έχω κρυμμένες στο σώμα κάποιες ουσίες ακόμα Και φεύγω για την ώρα και εσύ κοιτάς και λες πως είσαι δίπλα μου ενώ μπαίνει ο χειμώνας Δεν ήξερα ποτέ μου που θα φτάσει και όταν έρχεται το διωχνω και πέφτω στην κατηφόρα Τα πόδια μου κουράστηκαν Δεν ήξερα κανέναν σας μα μάθατε τα πάντα σε μία ώρα Δεμένα τα κορδόνια κρεμασμένα σε καλώδια Για σένα που χεις φύγει και σε ψάχνουμε στον ύπνο μας τα βράδια που δεν σε 'χει διαγράψει αυτό το πιώμα Σε σκέφτομαι λιγάκι παραπάνω αυτές τις μέρες και ας περνάνε τρία χρόνια Το πένθος μου καπνός μέσ' στα πνευμόνια Χαρτάκια κολλημένα στην τσέπη και να τσιγάρο για τον δρόμο Αδελφέ μου πριν να πέσω μες στη βρώμα Τέταρτο πάτωμα κολλήματα και κόλπα Βαρόνος Λίστες απόντων μα να γίνει το φτερό κάτω στη γη να σπείρω Μια λεμουδιά στο πρόσωπό σου και πέφτει σαν φύλλο Θλιμμένη όψη γειτονιάς έτρεχα να ξεφύγω Μαθήματα της μόναξιάς μέσ' στο κενό το φύλλο Πηγαίνουν δρόμοι πάνω κάτω και λοξούνε κόσμοι Μας πυροδότησε ένα πρωί (????) Με τελευταία την χαρά που μου έχει δώσει τόση Αποκομμένος από τα νέα σου λαμβάνω γνώση (?????) στην τσίτα κλώνοι Βαριάς έκτασης παγωνιά και ό,τι αγγίζεις κόβει Είναι στο πιάνο μία καρδιά με διαλογή στο ημίφως Οι παρτιτούρες ξεκινάν να σπάν σε αυτό το ψύχος (????) κανείς στο ημικύκλιο Κάνεις μεσ' στο προαύλιο σαν αύγουστος 18 Εκεί παρέλισσα τα ακρα να ονειρευτώ Φωτα σβηστά και σαγαπω πριν στα παράλια βγω Παράλληλα από Το σύννεφο αυτό βιαστικό φορώ σαν κάποιο φίλο παλιό Από τα κάγκελα πάνω στην ανεμόσκαλα κρατιέται και δεν ψάχνω οδό Σε χωνευτό ξανά καπνό οι κόρες μεγεθύνουν Έως την πλάνη μητρική μας στο βυθό Σε εξαγορά στην αγορά φωστήρες θα σε κρίνουν Έως την πλάνη μητρική μας στον βυθό

Gamise magkes

Παιδιά βαρώνος υπήρχε nickname στην fp χρόνια πριν.... Ωραίο τραγούδι όμως.. Κρατήστε το ψηλά

❤❤❤

ΚΑΙ Βαρονος 🔥

Η μοναξιά μου είμαι εγώ, και τα τραγούδια σου ή λύση μου

❤

❤

❤ 💀respect

Αναμνησεις σκεψεις και συναισθηματα αργοσβηνουν με χαπια της big pharma of satan. Μακαριος οποιος δεν εμπλεξε με τετοια πραγματα.

απιστευτο στο live απόψε!

Οτι ειναι σε χημικη μορφη (ολα τα φαρμακα και οι ενεσεις) ειναι του μεσα εδω (του διαβολου). Γαμω τους επιστημονες και την θυραθεν σοφια τους (μασονικη σολομονικη, αλλα οχι χριστιανικη.)

❤

Χαιρετισματα στις ψυχες μας

Ωραίος ❤

Σε ευχαριστω για αυτο το αλμπουμ Οτι χρειαζομουν Χθες το βραδυ σε σκεφτομουν , λεω θελω να ακουσω mayaken , να ηρεμησω

<3

🔥🔥🔥

Κάνεις μες στο προαύλιο σαν Αύγουστος 18.

🔥🔥

💣💣💣🖤🖤🖤💣💣💣

Γάμησε. 🖤

Μ θυμιζει δπθ τ παλια❤

Kapsto billi ygeies!

συνεχίστε έτσι θα πάτε ψηλάαα

Το μυαλό μου πια δε σκεφτεται τσουλαει σαν τρυπιο αγορι που στη μεση του δρομου σε χερεταει Οταν πιανω το στυλο μου ξεπεταω Πεταω βρωμικεσ σκεψεισ γιατι γυρω δε μιλαω Σκεπαζω κατι ορεξεισ και δεν τις ξανα ακουμπαω Διαβαζω κατι ματια που ειναι η αποσταση αρκετη για να με φαω Οπως θα ρθω θα φυγω ειμαι στα κατω μου συνεχεια και πιο κατω πως να παω ψαχνω τροπους Σιχαινομαι τα παντα κι οντως παντα ψαχνουν λογους και κρυψωνες φαγητο και καμια στουκα σε κολωνες Φορα παρε για τις ωρες που φρικαρεις κατσε λιγο Ειναι μακρια μας η ζωη το μνημα διπλα και το ανοιγω το κοιτω με αισιοδοξια και καμαρωνω μετα δε θα παιρνω ανασες κλεινω τις εισοδους για οξυγονο Αποτρεπω καποιες πραξεις και φιλω τον δολοφονο στο μετωπο Και φευγω ελευθερος αφου το κανω μονος Επιλεγω συνηθωσ σκοταδια πονο νευρικα Μεινε ακομη κι αλλο δεν χορταινω δε μαθαινω εγω θα πεφτω ξαφνικα εκει που δε το περιμενουνε τους παιρνω μυρωδια Φωτια στο γαρο το γυρναω Η μερα δε ξεκινησε καλα μα ποτε πηγε προς τα εκει ξανα ρωταω Ποτε πηγε προς τα εκει και πως τα παω τα καταφερνω; Ε; Νηφαλιος δε μενω και δεν ειναι του γουστου μου να με εχουνε δεμενο Κοιτω παρον απων καπου στο μελλον των αγγελων και αποφευγω προσευχες αλλα θα σκασω Σαν να μουν το κακο δεν τους ταιριαζω Δεν τα βαζω με εμενα δεν τους χαριζω με εχουν κοψει Κι αν ξεκινησεις κατι βρισκεις δυσκολα την εξοδο μετα για να το διωξεις Κολλα το στομα μου ομως στεγνωσε ξεκολλησαν μετα βγηκα μια βολτα μετα σουρωμεμος Εκει εκοβα ταχυτητα λιγακι πριν το τελος Ημουν καλος μα η στεμαχωρια μου με χαλασε και με αλλαξε στα μπαμ Σαν να ταν προγραμματισμενο να μη πετω μα να πεφτω με ξεριζωμενα απο την πλατη φτερα Δεν εχω ονειρευτει καμια Ζωη κι αμα το κανω το σκοτος μου εκει αντιδρα εχει αιχμηρα αντικειμενα και σκεψεις παρανοϊκές με λογικα νοηματα Και εκει απαντω με παραλογα ποιηματα Βηματα παρανομα και οτι βγαλω απο χρηματα χαλω Οπωσ το σαλιο μου οταν δεν καταλαβαινουνε και τους παρεξηγω ο ψηλος φρικαρει λενε αφηστετον και γυριστε το ρο καθυστερω γιατι φοβαμαι μήπως παω σε κατι πιο τρομακτικό Ολες οι σκέψεις μου ειναι ασηκωτες και ανείπωτες και αμιλητος εγω μαλλον δε βγαινουν Οι πιο πολλοι που βρισκονται στον χωρο ισως και να ναι ανεπιθύμητοι και αμα το υπολογισω τοτε εδω θα περισσεύουν Οι γυρω μου μου δειξανε το φως και επειτα φυγανε το προορισμο ποιος ξερει γιατι πισω να με θελουν με προσβάλουν με μαζευω μοναχοσ απτα πατωματα φευγω Αποψε το χω βαλει πανω μου το σερνω Θελουνε ραπ στον τοιχο καρφωμενο Τα γυαλια μου εχω ξεχασει σε ενα τρενο εναν άνθρωπο και ενα μυαλο καμμενο Την μερα μου αγαπω αλλα μου βγαζει την πιστη το γαμημενο το φως που κοιτω δε θα το δω ενταξει ησυχασε οτι κι αν πεχτει ειμαι εδω Δεν εχω αφησει αυτα που νιωσαμε και ας ηθελα το μετανιωσα πανω στο τελευταιο λεπτο αναποφασιστος Και οτι βαρυ προσφέρει ο θάνατος Κι ενα χαμενο Σάββατο στην τσεπη μου οτι πιω ενα χαμενο κορμι στο βυθο Μα εδω η ψυχη μετριεται πριν κι αφου χωθω Πριν μου το πεις το χω ηδη αναλυσει επι δυο Και οταν το σκεφτονται και οι δυο κατι απιθανο ειναι διαφορετικο Ποτε μου δε σε πιστεψα Πότε δεν εδωσες αντίστοιχα Πεθαινω τρεις φορες μετα απο σενα απο οπου πηγαινα γυρνουσα εγω χαμενος Δεν εχασα το τρενο μα μακαρι να μην ητανε στην ωρα του ποτε το γαμημενο Μπλεκω κι αλλα για το βημα στο σκαμνι Σπρωχνω κι αλλους να την υε παρω μεστον ταφο μου μαζι Ποτε δεν εμαθαν Ολο ζητουσαν και ολο εδινα Στην τελικη με ξεχασα και υπαρχω Σαν φωνη μεστον κοσμο τους παλμους μου καταγραφω Παω για σαλτο Ο βηχας πνιγει το λαιμο μου αυτη μια φρικη εγω τσιγαρο Νυχτα νεκρη Άνθρωποι μούδιασμενοι θα το θελει η εποχη Συλλογιζομαι και απαντω με σιωπη Συναρμολογω κομματια απτο CD Συναρμολογω το μυαλο μου

mayaken στειλε μια τα λυριξ ρε φιλαρακι

Το δίνω ψυχή δεν έπρεπε να το κατεβάσεις

fireeee

δε μοιάζουμε καθολου μπρο άλλο εγω, άλλο εσυ

Etimase xartakia oso etimazoun to xarti gia tin apolisi😋🥰🫢

Disclaimer: No dulapes were harmed

δεν ξανα παιρνω αλλη ντουλαπα

100.000 χρόνια πίσω

Dynatoi💫

💥💥💥💥💥💥💥💣

Foveroi alania mou🎉

pl kala p xoneis na xoume tpt na akoume

Wraiosss

Ωραίος έχεις αισθητική

Πολυ καλος αδερφε!!

Άρε φίλε...

Μαύρες εικόνες μου δείχνουν τι γίνεται οποίος φοβάται στον φόβο του πνίγεται Αλάνι mayakeeen

tetarto patwma