0-100 Απο τη μια πλευρα εμεις Πληγωμένα χαμενα και αφραγκα Γενια τιγκα σε ασθενεις Μαδημενα κενα και αβασταχτα Προσεξε απο το ραπ μη καεις Γιατι στην αλλη πλευρα κυβερναει το σκοτος λεω Γραφουμε να αγκαλιασουμε ο ενας την αλλη αυτος ειναι ο στοχος Φταιω για οταν δεν ημουν καλα για να ειμαι εκει Παλευω για τα βασικα να σε δω να γελας Κι ας ειναι κυριακη Στη πλευρα μας δεν κυνηγαμε τα γκαφς μας κυνηγαει το αδειο στομαχι Σε κινουμενη αμμο οι βραχοι Πυγολαμπιδες που εκπέμπουν αγαπη Να σαι Να σαι το αστερι που λαμπει για φιλες κ οχι για φημη Τα συντροφια πανω σε κρατανε Η κοινωνια του θεαματος σε καταπινει Ας μεινουμε λιγες και λιγοι Αρκει ενα φιλι να ανατειλει Δεν φευγω ότι και να γινει Ειτε Αδειάζει η ειτε γεμιζει η σεληνη Ειναι βουρκος η πολη που ζω τα φιλα πονανε χανουνε το χρωμα Χαρτινα ονειρα μες τον βυθο που θα βουλιαξουν αιώνια Θεμη που εισαι πως πανε τα ζορια Αστη δουλεια να σε δω θα μας παρουν τα χρονια Βρειτε τη ριζα στο χωμα Να ανθισουμε τον παγετώνα Ρεφρεν Σαν πυγολαμπίδες φωτίζουμε μαύρες σελίδες -σαν πυγολαμπιδες φωτιζουμε κι ας γράφουμε μαύρες σελίδες Σαν πυγολαμπίδες φωτίζουμε μαύρες σελίδες -κι ας γράφουμε μαύρες σελίδες, φωτίζουν σαν πυγολαμπίδες Grut. Session στούντιο και session ψυ Η ζωή μου να πάρει μορφή Δε με νοιάζουν τα φράγκα στη τσέπη σου Δεν με νοιάζουν εμένα οι αριθμοί Όλοι οι φόβοι μου εκει συντηρούν τη πληγή Οτι με έλιωσε ακόμα με καίει 0-100 στο ριπλέι Δε βουλιάζει η αγάπη επιπλέει Δυο φιλιά στη φωτιά προσανάμματα Δυο αγκαλιές μεθυσμένες χαράματα Μη σε δω να κοιτάζεις το πάτωμα Κοίτα ευθεία τα ζόρια περπάτα τα Τα δωμάτια απ' τις φρίκες αχούρια Όσο εκείνοι μετράνε μασούρια Εμείς έχουμε ο ένας την άλλη Ασπίδα μπροστά απ' του φόβου τα τσεκούρια Τελειώνουν οι ανάσες δεν έχουμε χρόνο Και αυτό είναι το όπλο τους μόνο Αυτή η πόλη βρωμάει δακρυγόνο Γι' αυτό και οι αγώνες ταιριάζουν στο δρόμο Με το μίσος εχθροί τα έχουμε ξαναπεί Μόνο η αγάπη στο τέλος θα μείνει Το μυαλό μας φεγγάρια ονειρεύεται Και απ' το χάος να βρει τη γαλήν
0-100
Απο τη μια πλευρα εμεις
Πληγωμένα χαμενα και αφραγκα
Γενια τιγκα σε ασθενεις
Μαδημενα κενα και αβασταχτα
Προσεξε απο το ραπ μη καεις
Γιατι στην αλλη πλευρα κυβερναει το σκοτος λεω
Γραφουμε να αγκαλιασουμε ο ενας την αλλη αυτος ειναι ο στοχος
Φταιω
για οταν δεν ημουν καλα για να ειμαι εκει
Παλευω για τα βασικα να σε δω να γελας
Κι ας ειναι κυριακη
Στη πλευρα μας δεν κυνηγαμε τα γκαφς μας κυνηγαει το αδειο στομαχι
Σε κινουμενη αμμο οι βραχοι
Πυγολαμπιδες που εκπέμπουν αγαπη
Να σαι
Να σαι το αστερι που λαμπει για
φιλες κ οχι για φημη
Τα συντροφια πανω σε κρατανε
Η κοινωνια του θεαματος σε καταπινει
Ας μεινουμε λιγες και λιγοι
Αρκει ενα φιλι να ανατειλει
Δεν φευγω ότι και να γινει
Ειτε Αδειάζει η ειτε γεμιζει η σεληνη
Ειναι βουρκος η πολη που ζω
τα φιλα πονανε χανουνε το χρωμα
Χαρτινα ονειρα μες τον βυθο που θα βουλιαξουν αιώνια
Θεμη που εισαι πως πανε τα ζορια
Αστη δουλεια να σε δω θα μας παρουν τα χρονια
Βρειτε τη ριζα στο χωμα
Να ανθισουμε τον παγετώνα
Ρεφρεν
Σαν πυγολαμπίδες φωτίζουμε μαύρες σελίδες
-σαν πυγολαμπιδες φωτιζουμε κι ας γράφουμε μαύρες σελίδες
Σαν πυγολαμπίδες φωτίζουμε μαύρες σελίδες
-κι ας γράφουμε μαύρες σελίδες, φωτίζουν σαν πυγολαμπίδες
Grut.
Session στούντιο και session ψυ
Η ζωή μου να πάρει μορφή
Δε με νοιάζουν τα φράγκα στη τσέπη σου
Δεν με νοιάζουν εμένα οι αριθμοί
Όλοι οι φόβοι μου εκει συντηρούν τη πληγή
Οτι με έλιωσε ακόμα με καίει
0-100 στο ριπλέι
Δε βουλιάζει η αγάπη επιπλέει
Δυο φιλιά στη φωτιά προσανάμματα
Δυο αγκαλιές μεθυσμένες χαράματα
Μη σε δω να κοιτάζεις το πάτωμα
Κοίτα ευθεία τα ζόρια περπάτα τα
Τα δωμάτια απ' τις φρίκες αχούρια
Όσο εκείνοι μετράνε μασούρια
Εμείς έχουμε ο ένας την άλλη
Ασπίδα μπροστά απ' του φόβου τα τσεκούρια
Τελειώνουν οι ανάσες δεν έχουμε χρόνο
Και αυτό είναι το όπλο τους μόνο
Αυτή η πόλη βρωμάει δακρυγόνο
Γι' αυτό και οι αγώνες ταιριάζουν στο δρόμο
Με το μίσος εχθροί τα έχουμε ξαναπεί
Μόνο η αγάπη στο τέλος θα μείνει
Το μυαλό μας φεγγάρια ονειρεύεται
Και απ' το χάος να βρει τη γαλήν
εισαι αλλουυυυυυυ! καλοταξιδος!!!
❤❤
Μας κυνηγά το άδειο στομάχι