Musa Eroğlu & Işın Karaca Bitecek bu hasret
HTML-код
- Опубликовано: 28 янв 2022
- Gördüğün her rüyanın ona ait olması gibi. Ya da nefes alırken aynı havayı soluduğunu bilmek, aynı gökyüzüne baktığını bilip mutlu olmak gibi. Canının bir anlamı olmaz ve sadece gülüşü için savaşıp durursun. Yaptıklarına bir anlam veremezsin, kendine ben ne yapıyorum demek yerine daha da abartırsın sevgini. Uğraşlarından, yaptıklarından, kavgalardan, ağlamaktan ve çaresizlikten yorulursun ama asla kendine itiraf edemezsin. Bir yerden sonra sevilmen gerektiğini unutur, sadece seversin hem de çok seversin. Gülüşü, bakışı, kollarında olmak, yanında kalbinin atışı ve sana bakışı o kadar alışkanlık yapar ki kaybetmekten korkar ya da kaybettiğin için kendini suçlarsın. Sevgin o kadar büyüktür ki korkuların sana saçma şeyler yaptırır. Karşısında salaklaşıyor, aslında o saf salaklığın sevgiden olduğunu bile fark etmiyorsun. Varın yoğun onun mutluluğu olduğunda korkularında su üstüne çıkıyor ve o zaman anlıyorsun ki çok sevmek kavramının tam da içindesin.
Şöyle göğüs kafesimden beynime kadar adını bilmediğim bir titreklik ciğerlerime kalbime ve ordan bir özlemi mühürlercesine yanaklarımı kızartıp, gözlerime bir buguluk damlatarak geceye yayılan yıldızlar gibi, zihnimin içine yayılıyor.
Yanıp sönüyor, yakıp söndürüyor, ürkütüp sarılıyor.
Ellerimi uzatıp tek tek yakalamak istiyorum. Tıpkı bir zamanlar her bir saç telinden kopardığım yıldızlar gibi. Hepsini ama hepsini kutsiyetinle oturduğun kalbimin etrafına dizerek bütün bedenimi ve ruhumu senin nurundan onurlandırmak için.
Ey benim gökyüzüm, biliyorum o sensin bedenimde dolaşan okyanus dalgası misali kıvrım kıvrım ve kadife sıcaklığıyla beni saran, ısıtan, ürküten ve koruyan.
Şu nehir yüreğimin şahlanarak aktıgı engin ve korunaklı okyanus…
Benim Sonsuzluğum.
Şimdi aşk mıdır gerçek olan acı mıdır ? Acıyla harmanlanmış aşk mı ? Unutamamak mıdır seni sevmek kalbine gömüp hiç hatırlamamak mıdır ? Aklına geldikçe canının yanması mıdır yoksa hiç aklından çıkmaması mıdır ? Sen misin gerçek olan sana olan sevgim mi ? Sana olan sevgim olmasa sen olur muydun ? Senin varlığın sevgimden ibaret mi yoksa sevgim senden ibaret mi ? Hiç birini bilmiyorum. Gerçekten gerçek olan ne ? Ben ne yaşıyorum ? Ne hissediyorum ? koca bir bilinmezlik
Senin saçının, kaşının hatta ve hatta kirpiklerinin her telinde bir başka mucize yatıyor.
Sen ... , sen hayatıma girdiğinden beri içimde kuruyup gitmekte olan ağaçlar
şimdi renk renk çiçek açıyor. Ve sen .., sen benim hayatımda olduğun sürece
içimde büyüyen ağaçların dalına kuşlar,
çiçeklerin üzerinede bal arıları konmaya devam edecek.
Seni uyurken seyretmek vardı şimdi.
Kapalıyken gözlerin ve bir melek saflığıyla yastığa düşmüşken başın, yüzünün her bir mimiğini zihnime resmedip, kokunla ciğerlerimi doldurmak vardı anasını satayım.
Belki de dayanamaz uzanırdım yanına usulca, belki sarılırdım da kim bilir.
Rahat durmaz ellerim; “yapma” dedikçe asileşir, usulcacık okşardı saçlarını, dudaklarım öperdi bir kelebek hafifliğiyle dudaklarını.
Uyumazdım; sabaha kadar beklerdim görebilmek için güneşin ilk ışığıyla kamaşan güzel gözlerini. Sarıl. Ben, sen uyurken sana çok şey verdim, borçlu kalma bana" derdim tüm hınzırlığımla. Uyku mahmuru gözleriyle bakardın yüzüme anlamamış gibi.
Güya geriniyormuş gibi yapar, açılan kollarını boynuma dolayıp sarılırdın sıkı sıkı bastırırdın göğsüne, yüreğine sokmak istercesine… Dinlenirdim; sen yorgun başnıı göğsüme koyup uyuduğunda. Ben cennete girmişcesine mutlu olurdum…