به نکته ی مهمی توجه کردی و کاملا با شما موافقم که ارزش فرصت گرد هم امدن و تعامل و نگه داشتن شیراز ه ی روابط اجتماعی که هویت ملی داره به دلایل متعددی که حاصل منافع عمومی تعاملات درون کامیونیتی یا جامعه هستند حائز اهمیت است
درود به شما کوشیار جان- دقیقا نکته درستیه که بافت فرهنگی یک جامعه در تجمعات هنری و فرهنگی رشد پیدا می کنه و ممنون که اشاره کردی: درایران دلیل اول فاصله هنرمند با عمومیت جامعه است که منجر به انزوای فرهنگی میشه و دلیل دوم میانگین بالای سن مدیریتی مسئولان و عوامل اجرایی هنر و فرهنگ که اونم دلیلش مشخصه - اما چاره کار بنظرمن ارتباط دو طرفه و درامد زایی برای عموم مردم در پلتفرم های هنر و فرهنگ هستش چه فیزیکی و چه دیجیتال- یک اجماع از تمام مدیوم ها و قالب های هنری که بتونه این عمومیت رو در سود خودش دخیل کنه، چون دنیا یسرعت داره تغییر میکنه و ما حتی این مساله رو طرح هم نکردیم چه برسه به آزمایش و اجرا -اگه این روند ادامه پیدا کنه عملا فرهگ و هنری باقی نمیمونه هرچند همین الانم ما تبدیل به مقلد استوری های ترند شدیم در حالی که بطرز تاریخی ادبیات با این ژن در جهان رشد پیدا کرد و شکوفا شد - من چند سالی هست که پروژه ای در رابطه با این موضوع نوشتم
زیاد نگران ناراحت شدن آدما نباش، ما نیاز به مباحثه ها و اظهار نظرهای زیادی داریم، حرفا باید زده بشه، آدمها باید به چالش کشیده بشن، تا به تفکر وادار بشن.
یچیز دیگم که هست اینه که ما میدونیم چه قدر با وضعیتی که الان کشورمون داره اکثرمون (جز مفسدا و اقا زاده ها و …)میتونستیم تو این کشور زندگی بهتری داشته باشیم اینکه به فکر منافع جمعی باشیم و به عنوان فرهنگ این رو اصل کنیم یذره حداقل چیزای که کشور الان نمیتونه بهمون بده رو خودمون بهم میدیم این اتهاد شکل میگیره امیدم به اینده با این کارمون بیشتر میشه
خوشحالم که به کشورت هم اهمیت میدی، گلومون پاره شد اینقدر گفتیم که برای مردم ایران و آگاهی مردم هم کاری کن،باید درباره ی کشورمان رسالت داشته باشیم، اگر همه فکر منفعتشون بودن فردوسی سی سال زحمت نمیکشید برای شاهنامه. انسانهای بزرگ و ماندگار با کارهای مهم برای جامعه ماندگار شدند.
یه موضوع مهمی هستش که به خاطر اینکه اینجا جمعیت فرهنگیتری حضور داره مطرحش می کنم،،،ایران به لحاظ تمدنی در دوره ساسانی مرحله ایی را تجربه می کرد که دیگه اون سیتسم نهاد مذهب و نهاد پادشاهی که تا قبل از اون باعث حاکمیت سیاسی موفقی در اون پهنه تمدنی شده بود تاریخ مصرفش به پایان رسیده بود و دیگه نمی تونست ادامه پیدا کنه و اگر حمله اعراب در اون شرایط نبود مسیر رسید به دموکراسی در همون نقطه اتفاق می افتد ،این را در مقابل برخی تحلیل ها که گفته می شه میل به دیکتاتور پروری در فرهنگ ما وجود داره می گم که البته اونها تاریخ را نگاه می کنن و این هزار و چهار صد سال گذشته هم اینچین جلوه گر میشه ،،اما مسیر حرکت تمدنها و هر چیز رشد کننده ایی با این شکل از بررسی دیده نخواهد شد؛؛اونچه در ادامه اتفاق افتاد شکل تدافعی این فرهنگ بود که خوب یا بد به این شکل عمل می کرد که اون ماهیت وجودی حفظ بشه ،،مثل انسان بیماری که موقع سرما خوردگی دچار تب می شه ،و بدن با افزایش حرارت سعی می کنه عامل بیماری زا را از بین ببره و ما هم در چنین شرایطی بودیم،،اما نگاه کنید به 30 سال پیشتر ،زمانی که هنوز ماهیت حکومت فعلی بر مردم هویدا نشده بود،اگر کسی از بیرون می اومد و درست نگاه می کرد که تحلیل سیاسی نداشته باشه متوجه میشد که انگار این ملت در حال انجام سنتی باستانی هستش و این سازکار را بسیار اصیل احساس می کرد ،چرا که این فرهنگ و این ملت حلقه گمشده ایی را پیدا کرده بود که با تکیه بر اون، نهادهای پوسیده ایی که قرنها ناکارامدیش را احساس می کرد ولی مجبور بود نه تنها تحمل که به حفظش هم بکوشه را نابود کنه یا اصلاحش کنه یا هرچی ،ولی دیگه نگران نباشه که اونچه که نمی خواد را پاسداری هم بکنه
خوشحالم که به کشورت هم اهمیت میدی، گلومون پاره شد اینقدر گفتیم که برای مردم ایران و آگاهی مردم هم کاری کن،باید درباره ی کشورمان رسالت داشته باشیم، اگر همه فکر منفعتشون بودن فردوسی سی سال زحمت نمیکشید برای شاهنامه. انسانهای بزرگ و ماندگار با کارهای مهم برای جامعه ماندگار شدند.
![Eminem - Temporary (feat. Skylar Grey) [Official Music Video]](http://i.ytimg.com/vi/ZaK9Wi5ho0o/mqdefault.jpg)
به نکته ی مهمی توجه کردی و کاملا با شما موافقم که ارزش فرصت گرد هم امدن و تعامل و نگه داشتن شیراز ه ی روابط اجتماعی که هویت ملی داره به دلایل متعددی که حاصل منافع عمومی تعاملات درون کامیونیتی یا جامعه هستند حائز اهمیت است
این مساله در مورد خریدن کتاب و دانلود نکردن آثار نویسنده های ایرانی هم صحت داره. لطفا کتاب نویسنده ها رو بخرید و با این کارتون از آنها حمایت کنید.
درود به شما کوشیار جان- دقیقا نکته درستیه که بافت فرهنگی یک جامعه در تجمعات هنری و فرهنگی رشد پیدا می کنه و ممنون که اشاره کردی: درایران دلیل اول فاصله هنرمند با عمومیت جامعه است که منجر به انزوای فرهنگی میشه و دلیل دوم میانگین بالای سن مدیریتی مسئولان و عوامل اجرایی هنر و فرهنگ که اونم دلیلش مشخصه - اما چاره کار بنظرمن ارتباط دو طرفه و درامد زایی برای عموم مردم در پلتفرم های هنر و فرهنگ هستش چه فیزیکی و چه دیجیتال- یک اجماع از تمام مدیوم ها و قالب های هنری که بتونه این عمومیت رو در سود خودش دخیل کنه، چون دنیا یسرعت داره تغییر میکنه و ما حتی این مساله رو طرح هم نکردیم چه برسه به آزمایش و اجرا -اگه این روند ادامه پیدا کنه عملا فرهگ و هنری باقی نمیمونه هرچند همین الانم ما تبدیل به مقلد استوری های ترند شدیم در حالی که بطرز تاریخی ادبیات با این ژن در جهان رشد پیدا کرد و شکوفا شد - من چند سالی هست که پروژه ای در رابطه با این موضوع نوشتم
مرسیی از این محتواا
زیاد نگران ناراحت شدن آدما نباش، ما نیاز به مباحثه ها و اظهار نظرهای زیادی داریم، حرفا باید زده بشه، آدمها باید به چالش کشیده بشن، تا به تفکر وادار بشن.
یچیز دیگم که هست اینه که ما میدونیم چه قدر با وضعیتی که الان کشورمون داره اکثرمون (جز مفسدا و اقا زاده ها و …)میتونستیم تو این کشور زندگی بهتری داشته باشیم
اینکه به فکر منافع جمعی باشیم و به عنوان فرهنگ این رو اصل کنیم
یذره حداقل چیزای که کشور الان نمیتونه بهمون بده رو خودمون بهم میدیم این اتهاد شکل میگیره
امیدم به اینده با این کارمون بیشتر میشه
ایول کوشیار ما راجع به این موضوعها بیشتر به ایده های مغزهای بازی مثل تو نیاز داریم
به نظرم اینکه فرهنگ به جای همش نه اصلا همش به خودمون اهمیت دادن
خدمت رو بالاتر ببینیم خیلی نتایج مهمی رو واسمون میذاره
خوشحالم که به کشورت هم اهمیت میدی، گلومون پاره شد اینقدر گفتیم که برای مردم ایران و آگاهی مردم هم کاری کن،باید درباره ی کشورمان رسالت داشته باشیم، اگر همه فکر منفعتشون بودن فردوسی سی سال زحمت نمیکشید برای شاهنامه. انسانهای بزرگ و ماندگار با کارهای مهم برای جامعه ماندگار شدند.
❤من به عنوان نقاش، این احتیاج رو میبینم که باید یک گروه یکپارچه تشکیل بشه.
یه موضوع مهمی هستش که به خاطر اینکه اینجا جمعیت فرهنگیتری حضور داره مطرحش می کنم،،،ایران به لحاظ تمدنی در دوره ساسانی مرحله ایی را تجربه می کرد که دیگه اون سیتسم نهاد مذهب و نهاد پادشاهی که تا قبل از اون باعث حاکمیت سیاسی موفقی در اون پهنه تمدنی شده بود تاریخ مصرفش به پایان رسیده بود و دیگه نمی تونست ادامه پیدا کنه و اگر حمله اعراب در اون شرایط نبود مسیر رسید به دموکراسی در همون نقطه اتفاق می افتد ،این را در مقابل برخی تحلیل ها که گفته می شه میل به دیکتاتور پروری در فرهنگ ما وجود داره می گم که البته اونها تاریخ را نگاه می کنن و این هزار و چهار صد سال گذشته هم اینچین جلوه گر میشه ،،اما مسیر حرکت تمدنها و هر چیز رشد کننده ایی با این شکل از بررسی دیده نخواهد شد؛؛اونچه در ادامه اتفاق افتاد شکل تدافعی این فرهنگ بود که خوب یا بد به این شکل عمل می کرد که اون ماهیت وجودی حفظ بشه ،،مثل انسان بیماری که موقع سرما خوردگی دچار تب می شه ،و بدن با افزایش حرارت سعی می کنه عامل بیماری زا را از بین ببره و ما هم در چنین شرایطی بودیم،،اما نگاه کنید به 30 سال پیشتر ،زمانی که هنوز ماهیت حکومت فعلی بر مردم هویدا نشده بود،اگر کسی از بیرون می اومد و درست نگاه می کرد که تحلیل سیاسی نداشته باشه متوجه میشد که انگار این ملت در حال انجام سنتی باستانی هستش و این سازکار را بسیار اصیل احساس می کرد ،چرا که این فرهنگ و این ملت حلقه گمشده ایی را پیدا کرده بود که با تکیه بر اون، نهادهای پوسیده ایی که قرنها ناکارامدیش را احساس می کرد ولی مجبور بود نه تنها تحمل که به حفظش هم بکوشه را نابود کنه یا اصلاحش کنه یا هرچی ،ولی دیگه نگران نباشه که اونچه که نمی خواد را پاسداری هم بکنه
🌹
چیزی ارزشمند هست با اینکه ایران نیستی ولی واست ایران ارزشمنده که داری دربارش حرف میزنی
که این از همه ارزشمند تره
اینجا کسی هست که علاقه داشته باشه در زمینه هنر تو "بی اریا" به آرتیست های ایرانی مشاوره بده؟
shayad behtar bashe begim honarmandan masoliyat bishtari daran in taamol bayad dotarafeh bashad
من خیلی تنبلم که دنبال اینترویو میگردم؟😂 بابا تو 10 ثانیه بگو میخوای چیبگی مخاطب با کله میاد ❤
کوشار، علتش چیه که همه ویدیوهای یوتیوبت نصفه است، انگار حرفت تموم نشده، قطع میشه!
اره دقیقا میشه به این مساله رسیدگی کنی
ما میخوایم به طور کامل گوش بدیم حرفاتو
کوشیار جان پرش فکریت خیییییییییییییییییلی زیاده ه..هیچ تمرکزی رو موضوع حرفهات نداری ...روش کار کن .. ایشالا ازت چیز خوبی در میاد.
خوشحالم که به کشورت هم اهمیت میدی، گلومون پاره شد اینقدر گفتیم که برای مردم ایران و آگاهی مردم هم کاری کن،باید درباره ی کشورمان رسالت داشته باشیم، اگر همه فکر منفعتشون بودن فردوسی سی سال زحمت نمیکشید برای شاهنامه. انسانهای بزرگ و ماندگار با کارهای مهم برای جامعه ماندگار شدند.
خیلی جمله تاثیر گزاری بود جمله اخر