Bu saatte beni buraya düşüren o hislere kin besliyorum artık . Eskiden o hisler sayesinde ayakta ve dik duruyordum . Şimdi ise toprağa dönüşen bi çöp parçasıyım. Yetmiyor bazen kaçmak, kaybolmak gerekiyormuş.
Bu şiirle 9.sinifta Zeynep isimli arkadaşım sayesinde tanıştım. O gün bugündür de içim darlanınca dinlerim. Ve şiirin bana hissettirdiği duygular değişmiyor. teşekkür ederim zeynepcim
Ne eksik ne fazla yüreği kocaman olup içinde kaybolan sonra o kocaman yürekte kendini bulmaktan ibaret aslında. Nefes almak gibi sesi nefesi kelimeleri sana yetecek kadar ben kalmadı ne denir bunun Üstüne
Sus pus olmuş, puslu bir İstanbul'muydu yüzün, yoksa çok bildik hüzünler mi taşınmıştı yüzüne Dolmabahçe da çay tadında.... Divit ucuyla yazılmış bir aşkın sureti vardı avuçlarında, tarih bir başka iklimin kıvamını gösteriyordu. Ben rehnedilmiş yelkovan gibi... hani akrep'i seven ama yüreği takvim yokuşlarında... Sinemada elinin elimde terleyişinin bir anlamı olmalı, sesinin sesimde yankılanmasının... sanki perdedekine üzülmüş ya da sevinmişsin de tesadüfen akmış yüzün içime... Yalan! Sen perdeye bakıyorsun, fikrin benim seyir defterimde.. ve ben amerikanca bir filmi kürtçe seyrediyorum... Kadın Beyoğlu'nun bir kış akşamında, üstündeki deri montun sahibine küs, soğukluğundan muzdarip yürüyordu... Adam da... Yürümek hiçbir şeyi çözmüyordu, bazı Aralık akşamlarında... Parmağında yaralı bir öyküyü taşıyordu adam... Kadının yüzünde bir hüzün... Hüzünlü aralık akşamında bir yüzük... Yüzüğün yüzünde dünya güzeli bir kadının kehaneti... ... Soğuğun ve karanlığın vehameti! Hayatı, bir başkasının pantolonu gibi, küçültülmüş, daraltılmış... İlk sahibinin o pantalonla yaşadığı şeyler, yani pantalonu pantalon yapan anılar, bazı ilkbahar bereleri yüzünden yapılan yamalar, ter tüketen yazlar... Hepsi daraltılmış... Yaşananlara bir beden büyük geliyor artık hayat! Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma aşık olmak içinse erken... Beni sevda yerimden vurdu yine zaman... Şimdi sana söylenecek tek cümle: Bende sana yetecek kadar ben kalmadı...
yaşananlara bir beden büyük geliyor artık hayat,bi aşkı paylaşmak için çok geç..bi paylaşıma aşık olmak içinse erken..beni sevda yerimden vurdu yine zaman..şimdi sana söylenecek tek cümle..bende sana yetecek kadar ben kalmadı...
Belki birgün dönerde gelirsin diye Beni ilk bıraktığın o anda ve o yerde.. Uzun uzadıya geçen yıllar, eskiyen anılar.. Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma aşık olmak içinse erken.. Şimdi sana söylenecek tek cümle Bende sana yetecek kadar ben, kalmadı..
Sus pus olmuş puslu bir İstanbul muydu yüzünyoksa çok bildik hüzünler mi taşınmıştı yüzüne. Dolmabahçe'de, çay tadında... Divit ucuyla yazılmış bir aşkın sureti vardı avuçlarında, tarih bir başka iklimin kıvamını gösteriyordu. Ben rehnedilmiş yelkovan gibi...Hani akrep'i seven ama yüreği takvim yokuşlarında... Sinemada elinin elimde terleyişinin bir anlamı olmalı, sesinin sesimde yankılanmasının...Sanki perdedekine üzülmüş ya da sevinmişsin de tesadüfen akmış yüzün içime...Yalan! Sen perdeye bakıyorsun, fikrin benim seyir defterimde...Ve ben amerikanca bir filmi kürtçe seyrediyorum. Kadın, Beyoğlu'nda bir kış akşamında, üstündeki deri montun sahibine küs, soğukluğundan muzdarip yürüyordu...Adam da...Yürümek hiçbir şeyi çözmüyordu, bazı aralık akşamlarında...Parmağında yaralı bir öyküyü taşıyordu adam...Kadının yüzünde bir hüzün...Hüzünlü aralık akşamında bir yüzük...Yüzüğün yüzünde dünya güzeli bir kadının kehaneti...Soğuğun ve karanlığın vehameti! Hayatı, bir başkasının pantolonu gibi küçültülmüş, daraltılmış..İlk sahibinin o pantolonla yaşadığı şeyler, yani pantolonu pantolon yapan anılar, bazı ilkbahar bereleri yüzünden yapılan yamalar, ter tüketen yazlar...Yaşananlara bir beden büyük geliyor artık hayat! Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma aşık olmak içinse erken...Beni sevda yerimden vurdu yine zaman...Şimdi sana söylenecek tek cümle: BENDE SANA YETECEK KADAR BEN Kalmadı...
Sayın Yılmaz bey neden bu kadar yanlızsıniz. Hep yanlızlık üzerine yazılı şiirler. Bizlerde yanlışla başlamıyoruz yinede sevilen adamsin sevgiler saygılar baki
YAZDIM DAHDA BASIM AGRIYOR. BEN COK OZLUyORUM AMA DERINDEN DERINDEN SNA KIZIYORUM NE OLURDU BENI BU HLE GETIRMESEYDIN SANA. NASIL YNDIGIMI BILSEYDIN NE SOYLEYEYIM SEVDMMMMMMMMM ALIMMMMMMMMM YARIM DESEYDIM ELINI TUtSAYDIM🐝🥀🥀😭🚗✈️💕💍
Sus pus olmuş, puslu bir İstanbul'muydu yüzün, yoksa çok bildik hüzünler mi taşınmıştı yüzüne Dolmabahçe da çay tadında.... Divit ucuyla yazılmış bir aşkın sureti vardı avuçlarında, tarih bir başka iklimin kıvamını gösteriyordu. Ben rehnedilmiş yelkovan gibi... hani akrep'i seven ama yüreği takvim yokuşlarında... Sinemada elinin elimde terleyişinin bir anlamı olmalı, sesinin sesimde yankılanmasının... sanki perdedekine üzülmüş ya da sevinmişsin de tesadüfen akmış yüzün içime... Yalan! Sen perdeye bakıyorsun, fikrin benim seyir defterimde.. ve ben amerikanca bir filmi kürtçe seyrediyorum... Kadın Beyoğlu'nun bir kış akşamında, üstündeki deri montun sahibine küs, soğukluğundan muzdarip yürüyordu... Adam da... Yürümek hiçbir şeyi çözmüyordu, bazı Aralık akşamlarında... Parmağında yaralı bir öyküyü taşıyordu adam... Kadının yüzünde bir hüzün... Hüzünlü aralık akşamında bir yüzük... Yüzüğün yüzünde dünya güzeli bir kadının kehaneti... ... Soğuğun ve karanlığın vehameti! Hayatı, bir başkasının pantolonu gibi, küçültülmüş, daraltılmış... İlk sahibinin o pantalonla yaşadığı şeyler, yani pantalonu pantalon yapan anılar, bazı ilkbahar bereleri yüzünden yapılan yamalar, ter tüketen yazlar... Hepsi daraltılmış... Yaşananlara bir beden büyük geliyor artık hayat! Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma aşık olmak içinse erken... Beni sevda yerimden vurdu yine zaman... Şimdi sana söylenecek tek cümle: Bende sana yetecek kadar ben kalmadı...
yılmaz Erdoğan dinlemeyen herkes biraz eksik, dinleyen herkes biraz fazladır.
Katılıyorum
Abart
@@aref2941 ...
Ya bı sg
Hayır dinlemeyen eksik dinleyen daha eksik.
Bu saatte beni buraya düşüren o hislere kin besliyorum artık . Eskiden o hisler sayesinde ayakta ve dik duruyordum . Şimdi ise toprağa dönüşen bi çöp parçasıyım. Yetmiyor bazen kaçmak, kaybolmak gerekiyormuş.
Kaybolmadan gitmek istediğin yeri bulamazsın. Akışına bırak hayatı ve umutla yarınlara bak. Geçmişe bakan geçmişte kalır
Bu şiirle 9.sinifta Zeynep isimli arkadaşım sayesinde tanıştım. O gün bugündür de içim darlanınca dinlerim. Ve şiirin bana hissettirdiği duygular değişmiyor. teşekkür ederim zeynepcim
Şiirlerde kayboldum en sonda kendimi burda buldum bir gün buralar ölü insanların günlükleri olacak 06.01.2023 🌹🍷
"Parmağında yaralı bir öyküyü taşıyordu adam" sözü şiirin, yaşanmışlığın ya da yaşanamamışlığın özeti gibi.
“Şimdi sana söylenecek tek cümle, bende sana yetecek kadar ben kalmadı” ilk dinlediğimde ve şimdi nin arasında daki fark. Şimdi çok iyi anlıyorum
Amerikanca bir filmi Kürtçe seyrediyorum kalbimi bıraktım söze ❤️
1998 in kasimiydi hic unutmam üniversite bitmiş İstanbul a askere gitmistim kucukyalida e 5 nazir koğuşmda gizli gizli volkmanden dinliyordum
Ne eksik ne fazla yüreği kocaman olup içinde kaybolan sonra o kocaman yürekte kendini bulmaktan ibaret aslında.
Nefes almak gibi sesi nefesi kelimeleri sana yetecek kadar ben kalmadı ne denir bunun Üstüne
Çok özel bir şiir.Herkes dinleyebilir ama herkes ne anlattığını anlayamaz bu şiirin
Sus pus olmuş, puslu bir İstanbul'muydu yüzün, yoksa
çok bildik hüzünler mi taşınmıştı yüzüne
Dolmabahçe da çay tadında....
Divit ucuyla yazılmış bir aşkın sureti vardı avuçlarında,
tarih bir başka iklimin kıvamını gösteriyordu.
Ben rehnedilmiş yelkovan gibi... hani akrep'i seven ama
yüreği takvim yokuşlarında...
Sinemada elinin elimde terleyişinin bir anlamı olmalı,
sesinin sesimde yankılanmasının... sanki perdedekine
üzülmüş ya da sevinmişsin de tesadüfen akmış yüzün
içime... Yalan! Sen perdeye bakıyorsun, fikrin benim
seyir defterimde.. ve ben amerikanca bir filmi kürtçe
seyrediyorum...
Kadın Beyoğlu'nun bir kış akşamında,
üstündeki deri montun sahibine küs, soğukluğundan
muzdarip yürüyordu... Adam da... Yürümek hiçbir şeyi
çözmüyordu, bazı Aralık akşamlarında... Parmağında
yaralı bir öyküyü taşıyordu adam... Kadının yüzünde
bir hüzün... Hüzünlü aralık akşamında bir yüzük...
Yüzüğün yüzünde dünya güzeli bir kadının kehaneti...
... Soğuğun ve karanlığın vehameti!
Hayatı, bir başkasının pantolonu gibi, küçültülmüş,
daraltılmış... İlk sahibinin o pantalonla yaşadığı şeyler,
yani pantalonu pantalon yapan anılar, bazı ilkbahar
bereleri yüzünden yapılan yamalar, ter tüketen
yazlar... Hepsi daraltılmış... Yaşananlara bir beden
büyük geliyor artık hayat!
Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma aşık
olmak içinse erken... Beni sevda yerimden vurdu yine
zaman... Şimdi sana söylenecek tek cümle:
Bende sana yetecek kadar ben kalmadı...
Yaşananlara bir beden büyük geliyor artık hayat
Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma aşık olmak içinse erken...
Yılmaz Erdoğan aşkı asla bitmeyecek bende asla🙏❤️
Ve bir Yılmaz Erdoğan şiiri ile çıktığım yoldan yine bir Yılmaz Erdoğan şiiri ile dönmek 🤍🦋
Bir aşkı paylaşmak için çok geç,bir paylaşıma ortak olmak için çok erken..
Ankarada karlı bir havada nöbette 2001 yılında bunu dinlemek...
Ben rehn edilmiş yelkovan gibi, hani akrebi seven ama yüreği takvim yokuşlarında.
Bunu her dinlediğim de acı çekiyorum keşke hiç aşık olmasaydım eski günlerimi çok özlüyorum
yaşananlara bir beden büyük geliyor artık hayat,bi aşkı paylaşmak için çok geç..bi paylaşıma aşık olmak içinse erken..beni sevda yerimden vurdu yine zaman..şimdi sana söylenecek tek cümle..bende sana yetecek kadar ben kalmadı...
Tarih bir başka iklimin kıvamını gösteriyordu.
Dinledikçe şiir yazdırmaya teşvik eden bir söz gibiydi söylediklerin...
HAYAT ÖYLE BİR YOLKİ ORTASI YOK ERKEN YADA GÜNEŞ BATMIŞ AKŞAM OLMUŞ VADE DOLMUŞ BENCEEEEE
Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma aşık olmak içinse çok erken ..
Kucuk bir ev, kis günü ,dışarıda karanlik , içeride sadace kitap, gelecekten korkan tir tir titreyen bir delikanlı...
Benden sana yetecek kadar ben kalmadı.....
Belki birgün dönerde gelirsin diye
Beni ilk bıraktığın o anda ve o yerde..
Uzun uzadıya geçen yıllar, eskiyen anılar..
Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma aşık olmak içinse erken..
Şimdi sana söylenecek tek cümle
Bende sana yetecek kadar ben, kalmadı..
“Ben de sana yetecek kadar ben kalmadı…💔”
Şu son cümle sadece şiirlerde veya filmlerde söylenir sanırdım...
Bende sana yetecek ben kalmadı.👋
Divit ucuyla yazılmış bir aşkın tarifi vardı avuclarimda ..
onların nası cümleler öyle üstad ya... bitirdin resmen...
Ben de sana yetecek kadar ben kalmadı..
Beni sevda yerimden vurdu yine zaman'
Sus pus olmuş puslu bir İstanbul muydu yüzünyoksa çok bildik hüzünler mi taşınmıştı yüzüne.
Dolmabahçe'de, çay tadında...
Divit ucuyla yazılmış bir aşkın sureti vardı avuçlarında, tarih bir başka iklimin kıvamını gösteriyordu.
Ben rehnedilmiş yelkovan gibi...Hani akrep'i seven ama yüreği takvim yokuşlarında...
Sinemada elinin elimde terleyişinin bir anlamı olmalı, sesinin sesimde yankılanmasının...Sanki perdedekine üzülmüş ya da sevinmişsin de tesadüfen akmış yüzün içime...Yalan! Sen perdeye bakıyorsun, fikrin benim seyir defterimde...Ve ben amerikanca bir filmi kürtçe seyrediyorum.
Kadın, Beyoğlu'nda bir kış akşamında, üstündeki deri montun sahibine küs, soğukluğundan muzdarip yürüyordu...Adam da...Yürümek hiçbir şeyi çözmüyordu, bazı aralık akşamlarında...Parmağında yaralı bir öyküyü taşıyordu adam...Kadının yüzünde bir hüzün...Hüzünlü aralık akşamında bir yüzük...Yüzüğün yüzünde dünya güzeli bir kadının kehaneti...Soğuğun ve karanlığın vehameti!
Hayatı, bir başkasının pantolonu gibi küçültülmüş, daraltılmış..İlk sahibinin o pantolonla yaşadığı şeyler, yani pantolonu pantolon yapan anılar, bazı ilkbahar bereleri yüzünden yapılan yamalar, ter tüketen yazlar...Yaşananlara bir beden büyük geliyor artık hayat!
Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma aşık olmak içinse erken...Beni sevda yerimden vurdu yine zaman...Şimdi sana söylenecek tek cümle:
BENDE SANA YETECEK KADAR BEN Kalmadı...
🧡
Yüreğine sağlık.Güzel insan.
Şimdi sana söylenecek tek cümle,bende sana yetecek kadar ben kalmadı.
Ve ben ametikanca bir filimi kürtçe izliyorum .
canım aşkkın gözyaşının resimin acının ve sevincin dili olmaz y
Turgut Albayrak ayben oyle :(
Son durum nedir?
Sayın Yılmaz bey neden bu kadar yanlızsıniz. Hep yanlızlık üzerine yazılı şiirler. Bizlerde yanlışla başlamıyoruz yinede sevilen adamsin sevgiler saygılar baki
YAZDIM DAHDA BASIM AGRIYOR. BEN COK OZLUyORUM AMA DERINDEN DERINDEN SNA KIZIYORUM NE OLURDU BENI BU HLE GETIRMESEYDIN SANA. NASIL YNDIGIMI BILSEYDIN NE SOYLEYEYIM SEVDMMMMMMMMM ALIMMMMMMMMM YARIM DESEYDIM ELINI TUtSAYDIM🐝🥀🥀😭🚗✈️💕💍
Fikrin benim seyir defterimde..
Güzel dinleyip bakalım neler olacak
BENDE SANA YETECEK BEN KALDI,YETİNMESİNİ BİLİRSEN.
"Bende sana yetecek kadar ben kalmadı"😢ölüler şehrinin ruhları içimdeki cenazeyi de alsaniza!
Herkes roman okur oysa şiir okuyan çok az kişi vardır ...
Efsane bir şiir @omeremsar❤️
01.03.2023
19.50
Yüreği takvim yokuşlarin da ..
Fon müziğini bilen yazabilir mı lütfen
BIR YIL ÖNCE YAZMIŞIM YOK MU BILEN YA 😭
Buldun muuu? 😞
HARİKAAA..
Bi kehanet tuttu bizi sevgilim
Bu yüzden yamalı kaldık..
Fon müziği ismini bilen?
bende sana yetecek kadar ben kalmadı
Helal olsun💚💚💜💜💙💙💓💓❤❤💗💗❤❤💯❤
Bu adam şiir yazsın, başka da bir şey yapmasin..
Çok bişey istemem yanımda sen ol yeter
İnstagramda denk gelip tamamını dinleme isteği 🎞️🌵🎧
Yaktığım kaçıncı sigara kim bilir
Adam gibi adamm
o sadece insan, hemde güzel olabilmeyi başarabilmiş ender insanlardan. adam kelimesi bu dünyaya ait olmayan ve anlamın yitiren bir tabir..
Süper
dinlediğim ilk şiir :)
Umarım baska siir dinlememissindir. Zirvedesin...
Zor olandan başlamıssın
Tükettin o son cümlenle bizi...
Bırakmadin desek daha dogru olur
Duygularıyla yaşayan insanların kırıkları sızlamaz
Canakkale
Fon müzik adı
🎶🎼🎧🎵
Şiir kime ait
Fon müzik ne bilen var mı
Buldunuz mu fon müziğini ben bulamadım
@@serbestyayin5198 Tsm emin olmamakla beraber sanırım güncel paylaşımlar vuslat olabilir
Mamoste!...
👏👏👏
sana bakmak Mucizeyi beklemek
Biraz sana öyle gelmiş.
Adi bir tip .
:/
BENDEDE HİC KALMADİ BEN KAPATİ KAPATMAZ KOSAN ADAMLA HİC İSİM OLMAZ SARJİM DEDİM LAF ANLATAMADİM BENDE HİC SEN DİYE KALMADİ NERE GİDERSEN GİT MUTLULUK ARA BULAMA
Sus pus olmuş, puslu bir İstanbul'muydu yüzün, yoksa
çok bildik hüzünler mi taşınmıştı yüzüne
Dolmabahçe da çay tadında....
Divit ucuyla yazılmış bir aşkın sureti vardı avuçlarında,
tarih bir başka iklimin kıvamını gösteriyordu.
Ben rehnedilmiş yelkovan gibi... hani akrep'i seven ama
yüreği takvim yokuşlarında...
Sinemada elinin elimde terleyişinin bir anlamı olmalı,
sesinin sesimde yankılanmasının... sanki perdedekine
üzülmüş ya da sevinmişsin de tesadüfen akmış yüzün
içime... Yalan! Sen perdeye bakıyorsun, fikrin benim
seyir defterimde.. ve ben amerikanca bir filmi kürtçe
seyrediyorum...
Kadın Beyoğlu'nun bir kış akşamında,
üstündeki deri montun sahibine küs, soğukluğundan
muzdarip yürüyordu... Adam da... Yürümek hiçbir şeyi
çözmüyordu, bazı Aralık akşamlarında... Parmağında
yaralı bir öyküyü taşıyordu adam... Kadının yüzünde
bir hüzün... Hüzünlü aralık akşamında bir yüzük...
Yüzüğün yüzünde dünya güzeli bir kadının kehaneti...
... Soğuğun ve karanlığın vehameti!
Hayatı, bir başkasının pantolonu gibi, küçültülmüş,
daraltılmış... İlk sahibinin o pantalonla yaşadığı şeyler,
yani pantalonu pantalon yapan anılar, bazı ilkbahar
bereleri yüzünden yapılan yamalar, ter tüketen
yazlar... Hepsi daraltılmış... Yaşananlara bir beden
büyük geliyor artık hayat!
Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma aşık
olmak içinse erken... Beni sevda yerimden vurdu yine
zaman... Şimdi sana söylenecek tek cümle:
Bende sana yetecek kadar ben kalmadı...