0-100 σειρένε Ξυπνάει στον υπνο ιδρωμενη Ολα στη θεση τους εκει που τα ειχε αφησει ειναι Κοιταει την ωρα κι ας μη την καταλαβαινει Ολες οι ωρες ιδιες κ αχρωμες οπως τις αφησε ειναι Θα θελε να τανε παιδι , να νανουριζεται στην αγκαλια της μανας Να μη τη νοιαζει τι θα γινει η που θα βγει Αν ολα γινουνε σκατα να χει τη σιγουρια της πανας Στα χερια τα σημαδια ειναι αποτυπωμα του κοσμου της Στα ματια της τα δακρια ειναι αποτελεσμα των κοπων της Στα ποδια της φαινεται η σκληροτητα των δρομων της Στα χειλη τα σκισμενα δες τη τολμη της Σκηνοθετει το end of story Πως να χαρει να αφεθει , καθε καλο την παγωνει Το καθε τραυμα στοιχειωνει Γινεται αναγκη κ αγχόνη Τώρα η χαρα την ματωνει Γινεται φαντασμα Sophie Lies Ξυπνάει από τον ύπνο ιδρωμένη Σε μια νυχτα μεγάλωσε όσο δεν είχε προλάβει Κοιτάει την ώρα μα είναι ακόμα μπερδεμένη Λέξη στη λέξη προσπαθεί να καταλάβει Λέξη στη φράση, λόγια στο τάημ Διαφεύγει κι επανέρχεται εκείνο το παντς λάην Θυμάται ακόμα να της κόβεται η ανάσα Πρώτη φορα που αντίκρισε γεμάτη κάσα Λέξη στη λέξη, λόγια στο μπιτ Εδώ πολιορκούμε τον κανόνα στο ριπίπ Τραβάμε deep στο πιτ το χιτ και συγκρουόμαστε Δεν ψάχνουμε απαντήσεις, μοναχά να συναντιόμαστε Μα ας μη γελιώμαστε, κυριώς μετριόμαστε Τα παίρνουμε όλα πίσω, Θάλεια, και τα μοιραζόμαστε Έλα, Ειρήνη, ας το πούμε λυπημένα Μ' ιδρώτα στις παλάμες μας και καθαρό το βλέμμα Ελά να πούμε το τραγουδι όπως γράφτηκε Μεσα στο μοίρασμα της μέρας που δεν θάφτηκε Μάθαμε δύσκολα με γλύκα να φροντίζουμε Όχι γιατι έπρεπε, γιατί το αξίζουμε ρεφρεν Ανασαινει στην άκρη του γκρεμου ξαποσταινει Βρισκει το θαρρος κ ξανα δεν πεθαινει Ξαναγεννιεται εκει που τιποτα δεν ξεχνιέται Βρισκει εκεινη κ μαθαινει να αγκαλιαζει οτι ζει Ανασαινει την κορυφη του κοσμου Ομορφαινει Βρισκει το θαρρος και το θαρρος γυρευει Ξαναγεννιεται εκει που στα σκουπιδια πετιεται Οσα επελεξε να αφησει κι αλλο να μη τα ζει
0-100 σειρένε
Ξυπνάει στον υπνο ιδρωμενη
Ολα στη θεση τους εκει που τα ειχε αφησει ειναι
Κοιταει την ωρα κι ας μη την καταλαβαινει
Ολες οι ωρες ιδιες κ αχρωμες οπως τις αφησε ειναι
Θα θελε να τανε παιδι , να νανουριζεται στην αγκαλια της μανας
Να μη τη νοιαζει τι θα γινει η που θα βγει
Αν ολα γινουνε σκατα να χει τη σιγουρια της πανας
Στα χερια τα σημαδια ειναι αποτυπωμα του κοσμου της
Στα ματια της τα δακρια ειναι αποτελεσμα των κοπων της
Στα ποδια της φαινεται η σκληροτητα των δρομων της
Στα χειλη τα σκισμενα δες τη τολμη της
Σκηνοθετει το end of story
Πως να χαρει να αφεθει , καθε καλο την παγωνει
Το καθε τραυμα στοιχειωνει
Γινεται αναγκη κ αγχόνη
Τώρα η χαρα την ματωνει
Γινεται φαντασμα
Sophie Lies
Ξυπνάει από τον ύπνο ιδρωμένη
Σε μια νυχτα μεγάλωσε όσο δεν είχε προλάβει
Κοιτάει την ώρα μα είναι ακόμα μπερδεμένη
Λέξη στη λέξη προσπαθεί να καταλάβει
Λέξη στη φράση, λόγια στο τάημ
Διαφεύγει κι επανέρχεται εκείνο το παντς λάην
Θυμάται ακόμα να της κόβεται η ανάσα
Πρώτη φορα που αντίκρισε γεμάτη κάσα
Λέξη στη λέξη, λόγια στο μπιτ
Εδώ πολιορκούμε τον κανόνα στο ριπίπ
Τραβάμε deep στο πιτ το χιτ και συγκρουόμαστε
Δεν ψάχνουμε απαντήσεις, μοναχά να συναντιόμαστε
Μα ας μη γελιώμαστε, κυριώς μετριόμαστε
Τα παίρνουμε όλα πίσω, Θάλεια, και τα μοιραζόμαστε
Έλα, Ειρήνη, ας το πούμε λυπημένα
Μ' ιδρώτα στις παλάμες μας και καθαρό το βλέμμα
Ελά να πούμε το τραγουδι όπως γράφτηκε
Μεσα στο μοίρασμα της μέρας που δεν θάφτηκε
Μάθαμε δύσκολα με γλύκα να φροντίζουμε
Όχι γιατι έπρεπε, γιατί το αξίζουμε
ρεφρεν
Ανασαινει στην άκρη του γκρεμου ξαποσταινει
Βρισκει το θαρρος κ ξανα δεν πεθαινει
Ξαναγεννιεται εκει που τιποτα δεν ξεχνιέται
Βρισκει εκεινη κ μαθαινει να αγκαλιαζει οτι ζει
Ανασαινει την κορυφη του κοσμου
Ομορφαινει
Βρισκει το θαρρος και το θαρρος γυρευει
Ξαναγεννιεται εκει που στα σκουπιδια πετιεται
Οσα επελεξε να αφησει κι αλλο να μη
τα ζει
Υπέροχο 🙏🙏
Εξαιρετικό κομμάτι! Πολλά συγχαρητήρια και ευχαριστούμε!
Φοβερη συνεργασια παιδια μπραβοο!!!!!!!!! ❤
Ακραιο combο 😍🔥
Υπεροχοοο❤❤
Τρομερό ταίριασμα οι φωνές ❤
💙
Οι πόλεις μας γίνανε φυλακές
Και δεν έχει τίποτα το μοντέρνο αυτό μέσα
👻