Hoi Marlieke, ik herken je verhaal zo maar dan juist omdat ik thuis wilde bevallen. Iedereen had er een mening over. Het zou niet veilig zijn blabla. Ik ging toen ook twijfelen. Wat als er iets gebeurt, heb ik dan mijn kind in gevaar gebracht omdat ik thuis wil bevallen? Op een gegeven moment werd ik echt boos:' laat me met rust. Ik ben hier de gene die de baby eruit moet persen, niet jij!' en hetzelfde geldt als je in het ziekenhuis wilt bevallen en een ruggenprik wil...laat elkaar lekker met rust en het op je eigen manier doen. Je hebt het top gedaan! 😘😘
Ik vind het ZO verdrietig om te zien dat je tijdens je bevalling aangaf dat het voelde als falen. Super dat je dit hebt gedeeld, powermama! Ook ik heb pijnbestrijding gehad, uiteindelijk omdat ik niet meer kon. Dit was de juiste keuze en het was heeeeerlijk!
Ik ben met een ruggenprik bevallen van mijn tweeling. Ik werd ingeleid en had voordat ik echte weeen kreeg al de ruggen prik te pakken. Heerlijk. Ik kon ondanks dat ik geen pijn had wel de weeen voelen en merken dat mijn lichaam heel hard aan het werk was. Dus daarom vind ik dat je het alsnog op eigen kracht doet als je welke vorm van pijnbestrijding dan ook gebruikt. Jij moet het uiteindelijk doen, dat doet niemand anders voor je. Bedankt voor het delen van je verhaal!
Dank voor je eerlijke bevallingsverhaal. En goed dat je "bij jezelf" gebleven bent en koos voor de ruggenprik. Elke vrouw beleeft het op haar eigen manier. Wat mooi om je kleine zoontje bij jou te zien liggen vlak na de geboorte! Kijk weer uit naar je volgende blog!
Mooi verteld! Ik heb 3x een ruggenprik gehad. Heb oordelende blikken gehad van mensen om mij heen maar wat heb ik genoten van de bevallingen! Heb totaal geen bewijsdrang, dat een ander het goedkeurt. Mijn lichaam, mijn keuze ;)
Wat een heerlijk eerlijk verhaal! Belangrijkste is inderdaad bij je eigen gevoel te blijven! Bij mijn eerste kindje was ik te laat voor de ruggenprik en kreeg ik een beenprik, daar werden zowel ik als de baby suf van, op zich weinig pijn en last van gehad. Bij de tweeling werd van te voren al geadviseerd een ruggenprik te nemen ivm mogelijke handelingen/complicaties bij de bevalling van de 2e baby. Dus heel vroeg aangegeven en is deze ook op tijd gezet. Wat een verschil!! Ik heb alles zo bewust meegemaakt en heerlijk gekletst en grapjes gemaakt met de verpleging en artsen. Ik had absoluut niet anders gewild! Dus wat nou falen, no way! We hebben al 9 maanden hard moeten werken en de uitdagingen komen nog na de bevalling en in het verdere leven. Een ieder moet doen waar zij zich zelf prettig bij voelt! Amen 🙏 haha..
Wat een eerlijke vlog. Net als de vorige. Je laat zien hoe het ook echt kan zijn. Soms is de bevalling, de start en het wennen aan je kindje echt niet makkelijk. Kwetsbaar om het te vertellen, maar zo herkenbaar en veel respect voor.
Zozozo met je eens Marlieke, waarom pijn lijden. Een bevalling moet iets moois zijn niet een pijnlijdende trauma. Indien mogelijk absoluut voor ruggenprik scheelt echt de wereld!!!! Uiteraard heb je altijd gevallen waar die minder goed werkt maar als het wel goed werkt is het fantastisch! Tof dat je dit deelt vind het juist belangrijk! Xxx
Amen. Wat onwijs suf dat de verloskundige dat bleef vragen zeg. Je moet doen wat jij wilt en het medisch personeel moet dat respecteren. En hoera voor pijnbestrijding! Supergoed gedaan jij!!!
Zo leuk dit! Iemand die eindelijk zegt dat bevallen ook heel leuk en ontspannend kan zijn. Voor mij is het dat helaas niet geweest maar dat vergeet je (of stop je toch weg) vanaf de moment dat je je kindje in je armen hebt. Ik heb 2x een keizersnede gehad. De eerste x een spoedkeizersnede na 24u vreselijke weeën zonder opening. Toen uiteindelijk de epidurale erin ging, ging de hartslag van mijn kindje vreselijk omlaag. Alle hens aan denk toen dus. Ik had nochtans gezegd, uiteindelijk al gebruld 😁, dat ik door mijn darmziekte niet kan “persen”. Wachten ze dus nog tot de laatste moment. Enfin, helemaal goed gekomen met mijn kereltje. Ondertussen waren we ook buiten gesmeten door zijn vader dus deden we het allemaal alleen. Mijn grote kinderwens bleef hangen en ik starte een traject in de medische wereld als alleenstaande mama. Ik heb heel wat shit over me heen gekregen. Zot hebben ze mij verklaard, een hoop oordelen gekregen,... Maar ik zette door. Na 8 jaar intensief behandelen was daar eindelijk een lief klein friemeltje dat bleef plakken. De zwangerschap was een hel, de bevalling op 35 weken akelig... Een uur zijn ze bezig geweest met de epidurale. Ik zei “stop ermee en haal gewoon mijn baby”. Ik was uiteindelijk langs 1 kant verdoofd. De rechterkant spoten ze plaatselijk. Ach wat kon mij het schelen! Ik wil gewoon mijn baby zien. Mijn klein prematuurtje... Zijn hoofdje stak uit mijn buik en hij liet zijn kreetje horen. Zalig! Bijna 3 jaar later kan hij de rechterhand worden van jouw prinses 🤣. Moest mijn lichaam het toe laten, ik zou nog een kindje op de wereld zetten. Ondanks alle shit die ik naar mijn hoofd geslingerd kreeg/krijg. Ach, ik heb toch lekker mijn 2 mooie jongens op de wereld gezet en dat pakt niemand mij meer af. Wat ik dus wil zeggen, laat ze maar oordelen! Zo mooi en zó sterk van je om bewust voor een epidurale te kiezen!! 😘💓
Heel fijn jouw eerlijke verhaal. Dank je wel voor het opkomen voor de belangen van vrouwen die inderdaad nog vaak denken dat er pijn geleden hoort te worden om als sterke vrouw en goede moeder gezien te worden. Iedereen vrije keuze hierin en pijn is niet een groot goed opeens. Zeer ongepast om als verloskundige dit gesprek nog met jou aan te gaan over locatie bevalling.In een zo'n kwetsbare situatie waar je überhaupt niet meer moet hoeven opkomen of nadenken voor jouw eigen belang. Ongepast en niet respectvol. Geniet van je lieve kids!
Altijd je eigen gevoel volgen! Als je bij de tandarts zit om een kies te laten trekken gaat het ook vaak met een verdoving. En bij een bevalling zou je ervoor moeten schamen onzin. Mocht ik het ooit nodig bij mij zijn zou ik het ook doen want ik was bij de 1e bevalling helemaal gesloopt zonder pijnbestrijding en zeer pittige kraamtijd gehad mijn dochtertje is bijna net zo oud als Imae :) Veel geluk en liefde toegewenst in je gezin Marlieke 💕
Ik reageer bijna nooit maar vind dit zo'n goed verhaal en ben het er zo mee eens. Doordat zoveel mensen je aanpraten dat je het "op eigen kracht" moet doen (alsof je met een ruggenprik superpowers krijgt 🤔) ga je toch twijfelen of je niet faalt, zo zonde. De eerste eindigde bij mij in een keizersnede na 24 uur. Bij de tweede koos is bewust voor een keizersnede omdat de kans groot aanwezig was dat het natuurlijk niet zou lukken. Hoeveel mensen me niet vroegen waarom ik het niet zelf wilde proberen en dat het me nu vast wel zou lukken. Alsof het een wedstrijd was..heel mooi dat je dit hebt gedeeld want de onzekerheid die mensen je meegeven is zo herkenbaar en zo fijn om een ander geluid te horen.
Herkenbaar, ik werd zelfs zwak genoemd omdat ik na het proberen van een natuurlijke bevalling toch een keizersnede had gekozen omdat er volgens de gynaecoloog geen vooruitgang was. Was overigens na een eerste keizersnede. En toen werd er al gezegd door dezelfde mensen dat ik gewoon te klein van gestalte ben en geen kinderen kan groot brengen in mijn buik. Omdat mijn lichaam dat niet aankan. 🙄 Altijd wat zeker.
Prachtige video van een van de meest bijzondere ervaringen die moeders mogen beleven. Goed dat je dit aankaart. Heftig en herkenbaar om te horen hoe oordelen van anderen (en van jezelf ook) je zo kunnen raken en je t gevoel geven dat je faalt. Ik heb na mijn eerste bevalling nog maanden gedaan om te accepteren dat ik de weeënstorm die ik had totaal niet kon opvangen. (Uiteindelijk met een pompje de bevalling gedaan) Lag t aan mij, had ik beter moeten ademen, waarom lukte t persen niet goed... voor mijn tweede bevalling heb ik daarom een coachingsgesprek gedaan via Drs mama (waar ik bij de eerste keer een geweldige cursus heb gedaan). Dikke aanrader voor mensen in omgeving Amsterdam!!!! Zo kon ik met mijn angsten aan de slag en ging ik weer helemaal blanco de tweede bevalling in. En wat een droombevalling was dat. In t ziekenhuis, zonder pijnbestrijding en heel ergs samen met mijn man en verloskundige beleefd. Wat dat betreft is mijn tip voor iedereen sowieso; volg een goede bevalcursus die bij je past, samen met je partner. Je weet dan gewoon meer over de keuzes die je moet maken en bent dan als team ook beter opgewassen tegen verloskundigen die iets door proberen te drukken (hadden wij de eerste keer ook) of andere mensen die storen in je proces. En wat pijnbestrijding, dit mag nooit als falen voelen. Zeker bij de bevalling die jij beschrijft past t heel goed! Maar los van oordelen is t goed om je te verdiepen in wat de consequenties zijn van welke soort pijnbestrijding. Alles heeft voor en nadelen en t blijft een moeilijke keuze omdat je niet weet wat voor bevalling je krijgt. Laat je dus goed informeren van te voren, dat maakt je sterker tijdens t bevallen. Want bevallen hoeft zeker geen hel te zijn, ik vond vooral de tweede echt een geweldige ervaring!
Denk eerder dat die verhalen gedeeld worden om andere te steunen. Alles lijkt zo mooi te zijn. Mijn eerste bevalling was horror. In die tijd werd dat niet gedeeld. Ik voelde mezelf gefaald als vrouw en moeder omdat mij dit niet gelukt was. Ik vind het dus net mooi dat die ook gedeeld worden. Want je kan er als vrouw niks aan doen en je voelt je alleen. Door te lezen dat er andere zijn, krijg je een heel ander gevoel. ;-)
@@evelinekersten6580 ja kan wel zijn en zo, maar het lijkt inderdaad een trend om het meest verschrikkelijke horror beval verhaal te vertellen. lijkt bijna een competitie, degene met het meest gruwelijkste beval verhaal verdiend de titel powervrouw ofzo
Ik wilde ook pijnbestrijding en in het ziekenhuis bevallen. Pijnbestrijding was beide bevallingen niet mogelijk helaas maar was mega blij dat ik in het ziekenhuis was. Ik kreeg ook veel opmerkingen van mensen die het niet snapte maar ik trok mij daar gelukkig helemaal niks van aan! En achteraf komen ook een aantal mensen die die opmerkingen maakte er ook op terug om de volgende keer niet meer thuis te bevallen. En ze het ineens wel snappen.
Wat zonde dat je tijdens jouw bevalling het gevoel hebt gehad dat je faalde. Kreeg er een brok van in mijn keel. Het dragen en baren van een kind is in mijn optiek het mooiste en krachtigste wat er is of je nou thuis, in het ziekenhuis, natuurlijk of via een keizersnee en met of zonder pijnmedicatie je kind op de wereld zet! Ik ben nergens zo trots op als op mijn 2 bevallingen, want dat doe je toch maar mooi als vrouw. Mooi om jouw verhaal te horen!
Super stoer dat je je verhaal zo deelt! Ik ben 7 maanden geleden bevallen van mijn dochter Tess. Ook met ruggenprik. Wilde dit absoluut niet.. het voelde ook voor mij als falen. Achteraf zo blij dat ik het gedaan heb.
Heel bijzonder inderdaad al die bevalverhalen.. Mijn tweede is van 21-12-20 en mijn ontsluiting ging dit keer ook heeeel erg traag. Ook weeënopwekkers en ruggeprik gehad. Helaas ging de hartslag dippen van de kleine, dus dat werd een spoedkeizersnede.. Best pittig, maar dankbaar dat hij gezond en wel op de wereld ia gekomen! ❤️
Well done , Marlieke! 💪 Heel goed dat dit onderwerp wordt besproken! Ik ben twee keer bevallen zonder pijnbestrijding, de eerste keer kon het niet meer na 5 cm ontsluiting en heeft totaal 30 uur geduurd en bij de tweede was er geen anesthesist en duurde al met al 35 uur. Het waren echt nare ervaringen. Ik kan iedereen pijnbestrijding/ruggenprik aanraden, vind het heel jammer dat het bij mij niet is gebeurd. Wellicht had ik dan ook veel positiever teruggekeken. Veel geluk met z’n vieren!🍀
Ik schiet toch weer vol bij je verhaal... Het blijft zo mooi en bijzonder! Alle 3 mijn bevallingen zonder pijnbestrijding gedaan, meer omdat het niet als optie werd gegeven, en ik er niet aan dacht 🤪 Al met al, wij vrouwen doen het toch maar , met of zonder prik!👌🏼💪🏼❤️😘
Goed dat je dit zo vertelt.Ik had ook het gevoel van falen. Ivm mijn darmziekte moest ik met medische indicatie in het ziekenhuis bevallen. Uiteindelijk wilde ik graag in een bad - ze hadden een opblaasbad als optie. Uiteindelijk met 38 weken kreeg ik weer een opvlamming van mijn ziekte omdat ik het laatste trimester een medicatiestop had. Ik moest worden ingeleid. Dat duurde al met al wel een paar dagen. Vliezen kunstmatig gebroken, vervolgens weeën opwekkers, ivm een traumatisch verleden heb expliciet aangegeven GEEN man te willen op de kamer vwb controles (ontsluiting checken enz) tenzij uiteraard noodzakelijk oid. En ondanks dat er genoeg vrouwen waren, kwam er steeds een mannelijke verloskundige die perse erbij wilde zijn en toch, ondanks dat hij letterlijk mijn bevallingsplan met dat specifieke stukje had gelezen, vroeg hij of hij de ontsluiting mocht controleren enz. NEE,dat wil ik dus niet! Ik raakte helemaal in paniek en op slot. Ik kreeg een weeënstorm en wilde ook helemaal niet meer dat bad in. Uiteindelijk ruggenprik, voelde als falen. Binnen 24 uur nadat vliezen zijn gebroken moet je bevallen, maar mijn zoontje wilde niet verder indalen. Uiteindelijk werd het daarom na een lange dag gehaald via een spoedkeizersnede. Echt niks aan mijn bevalling was natuurlijk. Maar achteraf had ik zonder pijnbestrijding ook niet een betere bevalling gehad. Het was gewoon allemaal pech. Uiteraard toen mijn zoontje op mijn borst lag was ik helemaal in de wolken
Thuis bevalling - werd 'traumatische' ziekenhuis bevalling. Ik ben op 31 october ( jaa halloween !! ) bevallen van mijn zoontje, eerste baby, en had thuisbevalling gekozen dus. Ging uiteindelijk heel goed, dankzij geweldige doctor en verpleegster. Het ging veel te snel bij mij, ik had om 1 uur smorgens mijn eerste wee, en om 9 uur smorgens was ik al 4 cm, maar ze kon mijnn ontsluiting met haar vinger uitrekken tot 6 al ! ik had een opblaasbaar bevallings bad in de woonkamer, echte aanrader...zo fijn !! Wat later ( 11 uur smorgens) maakten ze zich zorgen om de snelheid en heeft toen bloeddruk genomen, bleek het dat ik pre-eclampsia had.... binnen 5 minuten stond er niet 1, maar 2 ambulances voor de duur... met spoed in mijn badjas en slippers half naakt naar ziekhuis gesjeesd, was het laatste wat ik ooit had verwacht. was al bezig met persen... ! Toen kwam mijn ergste nachtmerrie uit, hij zat vast en wilde er maar niet uit ( dit is ook bij mijn moeder gebeurt met mijn 'oudere' broer, in de aren 80, waardoor hij dooor hospital failure.. zware hersen trauma door zuurstof tekort heeft opgedaan en totaal geestelijke en lichamelijk hendicapt was en met 11jaar oud maar is overleden, ik was toen 2 maanden oud..) dit ging allemaal door mijn hoofd maar ik bleef zo calm, omdat ik een geweldige doctor had die bij me bleef. Hij heeft me open moeten snijden ( episiotemy ) en hij heeft kleine Thomas er met zijn handen uit kunnen trekken. dit was on 14;20, smiddags. We zijn 3 nachten gebleven in het zieknehuis om mijn bloeddruk in de gaten te houden, en omdat thomas een extra hartslagje had, is allemaal goed gekomen. Het hechten van mn bits na de hand vond ik persoonlijk het ergste.. en de eerste keer poepen... pas na 10 dagen .. ja kunnen we het daar ook allemaal open over hebben, net een tweede bevallinng..god non de ju... xD Mijn conclusie... wat ben ik BLIJ dat ik naar het ziekenhuis gebracht ben !!! als ik thuis door was gegaan was het foute boel.... ik ga met de volgende bevalling ZEKER voor een keizersnee in het ziekenhuis om te vermeiden dat dit weer gebeurt, ook omdat ik nu alleen nog maar meer kans heb op pre eclampsia... en dat heel risky is voor beide mij en mijn kindje. Het rare is.... ik heb de bevalling zelf helemaal niet traumatisch ervaren... ik was zooo calm en confident... en wist gewoon... heeej dit komt allemaal goed.. mischien was dat wel de gas and air drugs.. Het was voor mij nog steeds een mooie bevalling en mijn zoontje is super gezond en blij... maar wat ben ik BLIJ dat we in de 21st century leven... waar we alle technologie, drugs, en professionalisme en knowledge hebben, als het de jaren 80 was vrees ik dat mij het zelfde overgekomen zou zijn als mijn moeder. Veel liefs aan iedereen, do research, neem advies van anderen, kijk naar alle opties... maar volg altijd je eigen hart !! xxxx
Zooo super fijn verteld!!!!Valt mij ook op dat etaleren van de perfecte thuisbevalling net als het geven van borstvoeding. Heel mooi en fijn als het zo loopt maar het is zeker niet altijd reëel en ook helemaal oke als je wel voor de andere weg kiest. Altijd je eigen gevoel volgen dat is ook sterk!!! Zelf op 02 april bevallen van onze 2de zoon. Ik mocht uiteindelijk geen ruggenprik helaas. Ben met een pompje bevallen. Uiteindelijk ging het na het breken vd vliezen best snel maar dat is ook niet gegarandeerd Wilde ook graag hulp in de vorm van pijnbestrijding. Je tips zijn erg fijn want in mijn geval kwam de bevalling te vroeg op gang dus nog geen bevalplan kunnen bespreken etc. Altijd tijdig onderzoeken wat een ziekenhuis kan bieden en zelf al iets op papier zetten voor het geval dat. Bedankt voor je eerlijkheid en voorbeeld om gewoon echt bij jezelf te blijven!!!
Halleluja 🙏🙏 bedankt voor deze video. Inmiddels 39 weken zwanger van de 2e en als de dood voor deze aankomende bevalling maar deze video geeft toch zeker een stuk vertrouwen!!
Ik ben twee keer thuis bevallen. Ik had in die tijd ( dochters zijn 7 en 4) juist het idee dat veel mensen het onverantwoord vonden dat ik liever thuis wilde bevallen. Ik ging erin met het idee dat als ik alsnog wilde, of de vk het aanraadde, we naar het zh zouden gaan. Beide bevallingen gingen snel, vijf en vier uur. Dat was mazzel want ik kan me echt wel voorstellen dat je uitgeput raakt en pijnbestrijding wil. Ik vind dat ophemelen van thuisbevallingen ook wat aanstellerig trouwens. Er is bij ons geen zoutlampje of aromatherapie aan te pas gekomen 😀 Gewoon doen wat het beste voelt en wat verantwoord is op dat moment.
Wat vertel je alles weer mooi en vooral duidelijk, hier hebben andere aanstaande moeders echt iets aan, het is inderdaad voor iedereen anders, en dat mag ook, veroordeel elkaar niet, maar gun iedereen een zo fijn mogelijke bevalling, trots op jouw eerlijkheid lieve Marlieke, top moeder ben je 🥰 fijne week weer ....
Ik heb ook een ruggenprik gehad. Gelukkig wel! Vanaf de eerste wee heb ik er 35 uur over gedaan. Ik was 38 wk zwanger en mijn dochter was 4220 gr bij de geboorte. Mijn herstel heeft wel lang geduurd. Maar echt schaam niet waar je voor kiest. Iedereen mag dat helemaal zelf bepalen. Fijn dat het zo goed ging bij je! Geniet🥰
Iedereen bevalt op zn eigen manier en doet wat voor hem of haar fijn voelt. Ik wilde graag thuis bevallen maar na 2 nachten niet geslapen te hebben door heftige voorweën moest ik een nachtje naar het ziekenhuis voor slaapmedicatie, toen ik daar lag besloot onze dochter dat het tijd was om te komen. Ik wilde heel graag bevallen zonder pijnbestrijding, dat is gelukt! Na de bevalling was ik top fit. Na 2 dagen liep ik alweer lekker in de Hema om rompertjes te kopen en met 4 dagen mocht onze dochter ook naar buiten. 💕
Helemaal met je eens! Ik heb een droom can een bevalling gehad, door de ruggenprik alles helemaal mee gekregen en bewust meegemaakt. Het was rustig, sereen en het bijzonderste wat ik ooit zal doen!
Wat heb je dat prachtig verwoord! Ontzettend inspirerend! ❤️ ik heb 2 bevalling achter de rug en beide keer een ruggenprik gehad. De eerste bevalling was (natuurlijk) zo'n onbekende ervaring maar heb er zeker ook van genoten! De "roes" was heerlijk en de pers weeën kon ik als heel prettig ervaren. De 2e bevalling was pittig, het ging zo snel en naar mijn gevoel heb ik mijn rust niet kunnen vinden tijdens de bevalling. De ruggenprik kwam wat mij betreft te laat waardoor de laatste fase nog enorm pittig was. Daardoor heb ik mijn kraamweek ook zeker minder rooskleurig ervaren als bij de eerste. Ik bleef enorm hangen in de "onrustigheid" die ik heb ervaren tijdens de zwangerschap en bevalling. Ik ben momenteel 17 weken zwanger van de 3e. Al heb ik nog een aantal weken te gaan... 😉 ik kijk er hoe dan ook weer enorm naar uit! Wetend dat elke bevalling anders is, en alle hulp die ik gepresenteerd krijg zal ik ook dit keer weer omarmen. Zonder schaamte.
Mooi verhaal en fijn dat je jouw bevalling zo positief hebt ervaren. Ik denk serieus dat ze je vanwege het volle ziekenhuis, maximaal probeerde om je thuis te laten bevallen. Hetzelfde geldt voor een natuurlijke bevalling, daar proberen ze je op te sturen omdat het qua kosten veel voordeliger is en hangt ook samen met de capaciteit op dat moment qua OK's. Goed om te horen dat je sterk genoeg bent om je eigen bevallingsplan door te zetten. Ik heb ook het één en ander meegemaakt met mijn bevallingen, heel belangrijk om je eigen gevoel te volgen!! Mooie boodschap!
Heel herkenbaar! Heb zelf ook een ruggenprik gehad, en sommige mensen hebben hier een mening over. Ze denken precies zoals jij omschrijft. Het is belachelijk dat we het zien als falen, ook al had ik dit gevoel ook. Achteraf heel blij dat ik het heb gedaan, ik vond het heerlijk en zou het bij de tweede zo weer doen als het te heftig wordt.
Wat een mooi verhaal en wat goed dat je je eigen gevoel bent blijven volgen. Bij mijn eerste kindje, mijn dochter, wilde ik graag in het ziekenhuis bevallen. Savonds om half 8 begonnen de weeën en ik mocht om 0.00 uur naar het ziekenhuis komen. Ik vond het heftig van half 8 tot 12. Ik hield me vast aan het idee dat als ik in het ziekenhuis was ik pijnbestrijding mocht en ik rust zou krijgen. Eenmaal in het ziekenhuis 5 cm. Ik mocht een morfine pompje (maar ik wilde een ruggenprik). Oke, morfine pompje, doen we. Maar eerst nog 30 minuten aan allemaal toeters en bellen. Al met al weer een uur verder en eindelijk wat verlichting door de morfine. Het rouwe randje was eraf, maar het was nog steeds enorm hard werken. 4.50 is mijn dochter na een bevalling van zoon 9 uren geboren. Een bevalling uit een boekje zeiden ze. Al was mijn ervaring niet zo fantastisch. Ik heb dagen daarna nog angst gevoeld voor die pijn. In tegenstelling tot de bevalling van mijn dochter (Prachtig, maar met angst) heb ik de bevalling van mijn zoon als prachtig ervaren. Geen angsten, energiek. Smiddags begonnen de weeën (thuis) en toevallig had ik controle bij de vk. Ik dacht daar kan ik prima nog naartoe, dus gegaan. IJsberend door de wachtkamer twijfelde ik wel wat aan het plan, maar goed ik was er al dus kon nu net zo goed blijven. De VK verwees me door naar de gynaecoloog in het ziekenhuis (hartruis oid). Man gebeld, auto gepakt, naar zieken huis gegaan (met weeën). Maar stoer dat ik was, dit is nog niet de real deal dacht ik. Eenmaal aan de CT scan kreeg ik bevestigd dat ik weeën had. 3 cm, prima te doen en hartje bleek perfect in orde. Ziekenhuis blijven of naar huis? Toch naar huis gegaan, omdat het nog wel even kon duren (dacht ik). Eenmaal thuis om de bank breken mijn vliezen. Van 4 tot 5 vang ik ze op en om 5 uur kwam de VK langs. Als ik in het ziekenhuis wil bevallen moet ik nu gaan. 6 uur aangekomen in het ziekenhuis, het is nu wel heftig. Ik vraag om pijnbestrijding, kan niet meer, ik moet snel schakelen, en niet snel daarna voel ik ook al persdrang. Om 19.10 is onze zoon geboren in het ziekenhuis. 22.00 stond waren we thuis en de volgende ochtend werd mijn dochter wakker en was haar broertje geboren. Perfect.
Hee Marlieke, ik volg je al sinds de geboorte van je dochtertje imae. Ben over 4 dagen uitgerekend van mijn 1e kindje en wat ben ik blij dat je deze video geupload hebt. Je benoemd alles zo realistisch en het 'falen' om voor pijnbestrijding te kiezen hoor ik dus ook vaak om me heen. Je hebt me echt even een positieve boost gegeven en hopelijk gaat mijn bevalling een mooie herinnering worden voor later 😊 Thankyou xx
Lieve Marlieke, allereerst; wat zie je er geweldig uit! En wat vertel je mooi je eigen verhaal. Fijn dat het uiteindelijk is gegaan zoals je graag wilde. Zelf vier keer zonder pijnbestrijding natuurlijk bevallen, laatste keer van een tweeling en ik kon zonder hechting zo met de twins naar huis. ZO blij hahaha Twee keer ziekenhuis en 1x een thuisbevalling. Laatste was ook een droom. Maar ziekenhuis ook.
Wat fijn dat je dit deelt. Ik ga bevallen van m’n eerste kindje in Juli en door alle verhalen ben ik ook behoorlijk angstig geworden. Daarbij herken ik helemaal je verhaal over de ruggenprik. Ik wil het heel graag, maar iedereen om me heen zegt het niet te doen (vooral Nederlandse vrouwen). Ik woon in Spanje maar verhuis binnenkort terug naar NL en inderdaad hier in Spanje nemen bijna alle vrouwen een prik en is dit veel normaler. Bedankt nogmaals voor het delen🙏🏼❤️
Ik vond de ruggenprik heerlijk. Ik heb nog nooit zo lekker in bed gelegen. Ik hoefde me nergens mee bezig te houden, plassen ging vanzelf met de catheter,ik nog lekker eten, slapen. Heerlijk. Uiteindelijk heb ik 23u in de weeën gezeten, waarvan 6 uur met volledige ontsluiting. Gehaald met vacuümpomp, dat lukte niet en toen spoedkeizersnede. Ondanks dat het eigenlijk horror was, kijk ik er fijn op terug door de ruggenprik. Ik zou zeggen, lekker doen. Wat doen we onszelf aan!
Iedere vrouw die bevalt levert een topprestatie! Mooi om dit zo bespreekbaar te maken, geen bevalling is hetzelfde. Ik ben twee keer bevallen en heb geen keuze gehad voor pijnbestrijding, simpelweg omdat ik erg snel beval. Dus geen tijd voor pijnbestrijding en het ging bij mij daardoor ook prima zonder. Maar als ik er anders 20 uur over zou doen dan denk ik dat ik heel graag die ruggenprik zou willen hoor. Je eigen gevoel volgen is zo belangrijk! En het besef hebben dat het totaal anders kan gaan dan verwacht, en dat is ook ok. Mooi verhaal, fijn dat het zo´n positieve ervaring voor je was!
Wauw, wat een fijn verhaal. Wees trots op jezelf en omdat je zelf de touwtjes in handen hebt genomen. Ik zie het ook totaal niet als schande, de ruggenprik bedachten ze niet voor niks. Je hebt een gezond kindje ter wereld gebracht. Thanks voor dit positieve verhaal, ik mag over 20 weken ongeveer en dit is echt een fijne ervaring om ook eens te horen. Geeft me weer wat positieve vibes. Dank voor het delen 🥰
Ik kan wel heel veel vertellen over mijn eigen 2 bevallingen maar weet niet te beginnen dus dikke duim voor jouw verhaal. Iedereen moet bevallen op zijn eigen manier wat bij je pas of goed voelt. En als het allemaal volgens je eigen plan gaat heb je alleen maar geluk en loopt het anders dan volgens het boekje wat ook heel vaak voorkomt dan duurt het wat langer om alles een plekje te geven... maar niemand faalt bij zijn bevalling geen enkele vrouw mag iets vinden van jouw bevalling over hoe jij het aanpakt.. want wij respecteren ook de vrouwen dit een mega spirituele bevalling hebben.... fijne zondag marlieke geniet van je 2 mooie kindjes
Helemaal met je eens, volg - net zoals bij alles in het moederschap - je gevoel! Iedereen is anders! Ik heb ook 2x een ruggenprik gehad. Een thuisbevalling past ook minder bij mij en ik was heel erg blij dat ik al in het ziekenhuis was toen ik een nabloeding kreeg.
He Marlieke, ik ben een ongeveer een week na jou bevallen van mijn tweede kindje. Ik had je Instagram post gezien en dat gaf mij weer een extra bevestiging dat ik ook nu weer in het ziekenhuis wilde bevallen mét ruggenprik. Uiteindelijk is dat niet gelukt omdat de laatste centimeters zo mega snel gingen, wat even heel kut was 😂, maar achteraf ook helemaal prima. Ik vind dat wij vrouwen echt trots op onszelf mogen zijn want man man man, zwanger zijn, bevallen, herstellen, voor een pasgeboren kindje zorgen... het is gewoon heel zwaar en soms ook gewoon niet leuk. Dus als pijnbestrijding tussen al die ellende een beetje kan helpen, why not!!! Liefs 😘
Top vlog! Ik heb me ook altijd fijner gevoeld bij een Zkh bevalling. Vorige keer wou ik absoluut geen ruggen prik. tot ik na 9 uur weeen nog steeds op 4cm zat. Toen geroepen: ik wil nu een ruggen prik. Gehad, werkte helaas niet zoals je zou verwachten, ook niet nadat deze uren later nog eens opnieuw werd gezet. Toen door op het pompje en dat was zo fijn: Ik zij tegen mijn man, dit gun ik jou ook. Mega high. Persen doe je dan wel zonder pijn bestrijding. Ik kijk nu al uit naar mijn ziekenhuis bevalling met pompje. Zwanger zijn is echt mijn ding niet en Bevallen is al zwaar genoeg. Ik gun mezelf die rust. Vooral lief voor jezelf zijn. Applaus voor de vrouwen die zelfstandig thuis bevallen.. maar dat zou mijn dood zijn geweest 😂 dus applaus voor mezelf en het medische team dat ik ook gezond kan bevallen onder begeleiding 🥳
Ik baal enorm als ik er geen kan krijgen. Zoals mijn laatste bevalling. Dat was een onmenselijk afrikaanse pijnlijke bevalling. En dan die opmerkingen achteraf hoe knap zonder ruggeprik. Hoe fijn. Ja daaaag
Fijne video! En nee, je hoeft je niet te schamen of wat dan ook! Hoe fijn dat je toch zo’n mooie herinnering hebt aan deze bevalling! Ik ben nu 33 weken zwanger van mijn eerste kindje en ik laat het lekker over me heen komen. Maar een ruggenprik staat zeker in m’n geboorte plan! Je bent een sterke vrouw❤️
Hier ook voor een ruggenprik gekozen, alleen werkte deze maar aan één kant van mijn lichaam. Van mijn vorige bevalling herinnerde ik mij precies wat je hier omschrijft en ik wilde precies deze ervaring ook bij nummer 2 (even rust!!). Helaas geen garantie dus bij een ruggenprik. De heftige pijn in de helft van je lichaam is nog steeds heftig helaas.. ik vond dat zo’n teleurstelling! Ook ik raad het iedereen aan!
Mooi verhaal! En snap je volledig hoor van de ruggenprik. Heb hem uiteindelijk ook genomen omdat ik het niet meer trok en voor geen meter opschoot. Ze bieden het idd niet voor niets aan. In andere landen wordt deze bijna standaard aan iedereen gegeven. Gefeliciteerd met jullie kleine man!
Bij mij ging het de tweede keer te snel voor een ruggenprik. Maar ik snap je helemaal. Als het bij mij ook lang had geduurd zoals de eerste keer dan was ik ook 2 keer bevallen mét ruggenprik! Is toch heel fijn dat dat er is! Ben het helemaal met je eens: niemand zou zich ooit hoeven te schamen voor pijnbestrijding! Een bevalling doet nou eenmaal verschrikkelijk veel pijn!
Joh we leven in 2021 - veiligheid van het kindje staat voorop. Dit is in het ziekenhuis en met zo min mogelijk stress voor je lichaam/kindje. Ik vind het juist falen als je ‘de ervaring’ en/of wat anderen van je vinden voor de veiligheid van je ongeboren kindje plaatst. Goede keuzes gemaakt 💫🙌🏼
Wat mooi en eerlijk vertelt! Goed dat je zo deelt.. 😇Ruggenprik idd doen wat jezelf wil! Wel verdrietig dat je gevoel had van falen, zo niet nodig! Je mag trots zijn! You did it!💯 mooie beelden! Fijne zondag 🌞
Ik ben enorm positief ingesteld en ging met vol vertrouwen richting mijn bevalling, thuis. In wk 39 kreeg ik zwangerschapsvergiftiging en moest ik voor controle naar het ziekenhuis. Dat is mijn redding geweest. Daar bleek mijn zoon in een stuit te liggen, getrekt, en zijn voeten zaten al in het geboortekanaal. Dit heeft de verloskundige gemist bij de checks want hij heeft ca 10 weken zo gelegen gezien de afvlakking van zijn hoofd. Ook kwam dit overeen met de klachten die ik had maar waar geen gehoor aan werd gegeven. Dus 10 wk lang is zijn hoofd verwisseld met zijn billen bij het voelen aan mijn buik. Ik had al 4 cm ontsluiting in het ziekenhuis, zonder weeën. Het werd een spoedkeizersnede. Helaas werkte de ruggenprik niet waardoor ik het eerste deel van het open snijden van mijn buik gevoeld heb. Doordat ik zo gefocust was heb ik dat pas later aangegeven. Wat een kracht heb je als vrouw! Daarna heb ik 10 wk nagenoeg niet normaal rechtop kunnen lopen door klachten van mijn keizersnede. Helaas staat een gynaecoloog niet open voor alternatieve geneeswijzen. 1 behandeling bij de osteo en ik kon weer lopen. Door de stuit heeft mijn zoontje ook veel ongemak ervaren in zijn lijf en lukte de borstvoeding niet. Ik mis vooral een casemanager die zowel moeder als kind monitord. Zeker na een helse bevalling. Want bij een eerste kindje weet niet wat normaal en abnormaal is. Ik sta er versteld van dat dat niet bestaat in Nederland en je van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Ik ben ondernemend genoeg om zelf aan het roer te staan en te onderzoeken wat er noodzakelijk is. Maar wat als je dat niet bent?!
ik hoop dat alles nu goed gaat met je en jou zoontje. veel sterkte ! ik heb ook heel vaa die zelfde gedachten gehad, ik ben ook heel confident, en wetenschappelijk gericht in studie, en ik sta sterk in mijn schoenen... mar wat als je dat niet bent.. ik hoor zo vaak vrouwen vertellen dat ze zo veel druk voelen om bijv borst voeding te geven, terwijl het helemaal niet lukt, of hun klachten worden genegeert... echt heel erg. dit moet ophouden. we moeten open zijn en elkaar helpen... niet elkaar judgen...
@@cameronrosie3267 vooral het twijfelen aan het beoordelingvermogen van de (aanstaande) moeder heeft mij geraakt. Ik vond het respectloos. Ik denk dat het empathisch vermogen van de ned gezondheidszorg wel een boost kan gebruiken.
@@evelienmarteijn7173 ja zeker !!! Er is een studie naar gedaan, niet specifieke specialisatie, maar doctors in het algemeen, worden door de loop van hun studie minder empathisch..! Dat komt omdat het mensen in pijn zien etc normaal word voor hun, en omdat ze ook om hun eigen mentale gezondheid te beschermen niet met ieder mens mee kunnen leven..dat zou te veel en te emotioneel zijn... maar ik denk dat hier wel wat een gedaan kan worden om dat ook deel van de training te maken om juist die empathie weer beetje terug te krijgen.
Hier twee verschillende verhalen, elk kind is anders en zo ook elke bevalling! Doe gewoon wat je denkt dat je moet doen, ook na de bevalling! Veel succes aan alle zwangere dames hier en ook wie net bevallen is, moet niet gemakkelijk zijn ik deze rare periode om kraamperiode te hebben. You are doing great! 🌱
Super gedaan! Het klinkt precies zoals mijn bevalling! De ruggenprik was inderdaad de beste beslissing ooit, wat een opluchting he als je de pijn voelt wegvloeien :) en inderdaad je kan dan weer praten, lachen en alles, ik had mn vriend heel de dag al niet aan kunnen kijken van de pijn (rug weeën !) . Je voelt inderdaad nog gewoon wanneer en hoe je moet persen, het is echt fijn.
Ik heb die druk ook gevoeld. Iemand vertelde me zelfs dat hij en zijn vriendin hadden gewed dat ik om pijnbestrijding zou vragen, dat ik het niet zou redden zonder....is toch bizar!!! Toch uiteindelijk zonder pijnbestrijding gedaan. Mijn bevalling duurde maar 4 uur en ik vond het niet nodig. Maar weet zeker dat als de ontsluiting niet vorderde, ik absoluut om een ruggenprik had gevraagd. Ook in het ziekenhuis bevallen en zal dat de volgende keer zeker weer doen!! Ik voel me daar veilig en in goede handen.
Ik kom uit Duitsland en bij ons is een thuisbevalling niet " normaal". Ik zou het niet aadurven , als er iets mis gaat en er geen hulp is. Wat als je kindje te weinig zuurstof krijgt? De geboorte is wel belangrijk maar ik vind het het belangrijkst dat moeder en het kindje gezond blijven. Ik had keizersnee(?) omdat zij verkeerd lag. Die artsen zeiden dat het het veiligst voor ons zei. Ik vond het toen erg als meerdere vriendinnen zeiden, dat je je kind erdoor schade neemt. Maar ik ben voor het advies van mijn artsen en mijn intuitie gegaan. Het bleek dus dat vanwege de positie een gewone bevalling veel te gevaarlijk voor was gewesen. Maar ik voelde me de hele tijd , alsof ik nier mag zeggen dat het een geboorte was alleen maar een operatie. Mijn herstel is wel erg heftig maar met haar gaat het super! Trouwens nog een verschill tussen NL en Duitsland. Hier moet je minstens iedere tweede keert tijdens je zwangerschap langs bij de vrouwenarts. Ik vind dat wel een fijn gevoel moet ik eerlijk zeggen! Sorry voor de spelfoutjes😱
Maar alle angsten die je hier benoemd, zijn niet toe te passen op het Nederlandse geboortesysteem. Ik begrijp dat je gedachte zo gaat, maar als je jezelf goed zou verdiepen in de Nederlandse 1e lijns verloskunde, zou je zien dat deze angsten nergens op gebaseerd zijn. Het is namelijk zo dat de Nederlandse 1e lijns verloskundigen echt enorm kundig zijn, en heel veel spullen met zich meedragen. Ook voor spoed situaties. Bijv. zuurstof toedienen die je hier benoemd, kunnen ze ook thuis doen. Een infuus aanleggen, oxytocine toedienen, reanimeren, hechten, etc. etc. kunnen ze allemaal thuis doen. Daarnaast bestaat de 1e lijn ook heel veel uit een vooruitziende blik hebben, dus goed observeren en letten op tekenen van dingen die mis zouden kunnen zijn. Zodat ze je tijdig kunnen overdragen. Daarnaast is het ook een missconceptie dat er in het ziekenhuis altijd alle hulp beschikbaar is. Niet alle ziekenhuizen hebben altijd een gyn. of anesthesist aanwezig. De meeste streekziekenhuizen niet. En die moet dan ook gewoon opgepiept worden vanuit huis. Vooral snachts. Daarnaast hebben de kleinere ziekenhuizen ook maar een klein aantal OK's, die ook gewoon allemaal bezet kunnen zijn. Kortom: Ook in een ziekenhuis is niet altijd alles en iedereen voor handen. In Nederland is thuis bevallen nog veiliger dan poliklinisch in het ziekenhuis bevallen. Over het algemeen zijn er minder interventies, en zijn er minder medische ingrepen. Wil je hier meer over weten, dan raad ik je aan om op youtube "de verlosmoeder" op te zoeken. Een Nederlandse 1e lijns verloskundige, die hele goede video's maakt over het hoe en wat. Die haalt ook de percentages aan, en weet het heel duidelijk uit te leggen. Uiteraard begrijp ik je instinct, wat aangeeft dat een ziekenhuis de veiligste plek is. Maar dat is dus niet altijd het geval. En al helemaal niet hier in Nederland. Dit is trouwens echt geen pleidooi dat iedereen thuis moet bevallen. Je moet namelijk gewoon bevallen op de manier waarop jij je het beste voelt! Dat is het allerbelangrijkste. Maar deze reactie is er meer als tegengeluid op veel vooroordelen over thuisbevallen. En ongegronde angsten rondom thuisbevallen. Het is namelijk niet zo zwart/wit als dat het in de eerste instantie lijkt! :)
Goed gedaan, Marlieke! Ik herken mijn bevallingsverhaal erg in die van jou. Ook voor een ruggenprik gekozen en dat heeft me een hoop energie gescheeld. Het was alsnog zwaar, want ik had nog allerlei andere 'complicaties', maar kan de prik ook van harte aanbeveel. Sowieso de volgende keer weer!
Wees maar ontzettend trots op jezelf!! Nu heb je twee prachtige kids❤️❤️ Ik ben met alle 4 mijn kids in t ziekenhuis bevallen. Snelle bevallingen dat wel (Heel snel zonder pijn bestrijding😉 Me eerste dochter binnen 3uur.. tweede was een tweeling (meiden) Dus moest wel in t ziekenhuis... En me zoon omdat ik zo snel beval, en nodige complicaties (tweeling met 32 weken) dus ook hij in t ziekenhuis... Allemaal spontane bevallingen op eigen krachten 😁 Ik vind ook dat wij super wezens zijn ! alle vrouwen( moeders)all over the world💕
Thanks voor deze heerlijke openlijke openbaring. Ik ervaar exact hetzelfde als ik aangeef dat ik een ziekenhuisbevalling wil incl. pijnbestrijding. Kennelijk overheersen er nog te rigide denkbeelden hierover en hoor je te voldoen aan het sociaal wenselijk plaatje.
Hoi Marlieke, wat een fijne vlog ! Je hebt helemaal gelijk , als we een gaatje moeten laten vullen nemen we al een verdoving . Dus laat iedereen in hun waarde wat de keus ook is . Ik vind dat dat zelfde taboe heerst met het wel of geen borstvoeding geven . Heerlijk dat je zo opkomt voor de vrije keus. Ik hoop een les voor iedereen , geef niet je ongevraagde mening maar sta open voor de mening van een ander zonder veroordelend te zijn !
Zo is het ! Mijn moraal , uit jouw verhaal , is vooral goed voor jezelf opkomen en zekerrr in deze . Mijn verloskudige bv keek heel verveeld naar mij en schudde vaag met haar hoofd , zo van : zie niks , gebeurt niks . 😡 Enfin ... You go girl🌺👨👩👧👦
Mooi verhaal! En zo zonde dat je je schaamde! Het is jouw bevalling. En heerlijk dat het er ook nog één was om van te dromen. Dat gun ik iedereen :) Ik ben zelf zonder pijnbestrijding bevallen, maar stond er wel voor open mocht ik uitgeput zijn of mocht het echt niet meer gaan. Ikzelf zou dan ook niet persé bij voorbaat zeggen sowieso wél pijnbestrijding (in mijn geval ging dat ook niet meer en dat was prima), maar ook zeker niet dat ik het kosten wat kost zonder wil doen. Bij mij kwam de bevalling wat traag op gang, dus ik dacht inderdaad ook dat het voorweeën waren. M’n man is gaan werken, want ik vond het een gênant idee om hem thuis te houden en dan een dag later hem naar kantoor te moeten sturen met ‘vals alarm.’ Ik heb nog even geslapen en daarna werd het wat pijnlijker. Eind van de middag kwam m’n man naar huis, belde hij de verloskundige en ik hoopte maar dat ik niet teleurgesteld zou worden met ‘tja, net 1 cm...’ Ze voelde en voelde nog een keer. Ik bleek al op 6 cm te zitten! Mijn vliezen zijn doorgeprikt en toen bleek meneer in het vruchtwater gepoept te hebben. Om half 5 gingen we naar het ziekenhuis en onze zoon is, een dag eerder dan Yuca, voor 7 uur geboren! Vanaf 8/9 cm vond ik het echt pittig, want kreeg toen persdrang die ik moest wegpuffen. Gelukkig ging dat stuk heel snel. Ik durf het haast ook niet te zeggen, maar de rest viel me eigenlijk mee. Het was zeker niet lekker, maar eer dat ik dacht aan pijnbestrijding was hij er al bijna. Ik wist dus ook dat dat geen optie meer was en ik was daar helemaal oké mee. Ook een droombevalling wat mij betreft! Zo fijn hè? Het belangrijkste is echt dat je zelf het gevoel hebt gehad de touwtjes in handen te hebben. Wel echt bijzonder van die verloskundige! Bij mij werd juist erg benadrukt dat het voor hen echt niet uitmaakte waar. Als jij je maar fijn voelt, dan gaat het vaak ook sneller.
Mooi verhaal! Ik sta zeker achter je boodschap: kies de opties/plek tijdens je bevalling die bij je past. Zelf twee natuurlijke bevallingen in het ziekenhuis gehad zonder pijnbestrijding. Hier kijk ik heel goed op terug. Nu zwanger van nr. 3. Ik hoop opnieuw in het ziekenhuis te bevallen :)
Ik heb bij beiden kinderen het zonder ruggenprik gedaan, maar elke vrouw heeft een andere denkwijze en haar wensen! Dus dat jij een ruggenprik alsnog hebt genomen, hartstikke goed! Aan het einde van de rit is jouw lijf en jouw bevalling
Mijn dochters zijn van jou leeftijd Marlieke de oudste lag verkeerd in stuit dat had de VK niet gezien, en het was toen heel normaal om thuis te bevallen, ik moest met alle haast naar het ziekenhuis omdat mijn bevallingen heel snel gingen maar de nare stress die ik vooraf had vergeet ik nooit meer, er moest geknipt gedraaid en getrokken worden het was echt heel naar, maar wat had ik graag een ruggenprik gehad toen ,dus meisje je hebt groot gelijk de mogelijkheid is er gewoon ,waarom alsof we uit de tijd van Ben Hur komen.
Bij de bevalling van mijn eerste, werd ik aangesloten op de Oxytocyne. Prima te doen, maar toen kwam er een arts binnen die mijn ontsluiting wilde meten. Ik zat op 5 centimeter. Ineens werd het een drama om de weeën op te vangen en heb ik gevraagd om een ruggenprik. Een half uur na de laatste check, kwam de gynaecoloog binnen om nog even te checken voordat ik de ruggenprik zou krijgen. Nee dus, 10 centimeter. Ik hoop die pijn van dat halve uur nooit meer mee te maken, maar wat vond ik het heerlijk om te mogen persen. Na 1 uur en 13 minuten had ik mijn oudste zoon op mijn blote huid. Ik vond het persen serieus het beste moment van de bevalling! Bevalling nummer 2, ik wilde het graag thuis, maar tijdens de afspraak met 37 weken in het ziekenhuis, geen verloskundige zorg in het dorp, bleek dat ik al 4 centimeter ontsluiting had. Ik ben daar onder de douche gegaan en ik werd gek van de verpleegkundige die elke keer wilde dat ik onder de douche uitkwam om te kijken of alles wel goed ging met mijn middelste. Hij was aan het schoppen als normaal, dus ik dacht: Ga weg! Uiteindelijk na 2 uur onder de douche zei mijn vriend dat ik er nu toch even onderuit moest komen. Hij heeft me, volgens mij, afgedroogd en ik moest op het bed gaan liggen. Op het moment dat ik op het bed lag, voelde ik een enorme persdrang opkomen. Nee joh, lachte de verpleegkundige: Dat kan nog lang niet. En op het moment dat mijn vriend dat beaamde kwam net de gynaecoloog binnen, die in mijn dossier aan het lezen was en blijkbaar had gelezen dat mijn eerste bevalling 6 uur had geduurd. Dat gaan we eens even bekijken, zei zij. En ja hoor, 10 centimeter ontsluiting! Ik was dolblij, nu mocht ik weer persen. Sorry voor alle vrouwen die nog een tweede kind willen of gaan krijgen, dat was een hel. Blijkbaar heeft de eerste in het geboortekanaal wat scheurtjes achtergelaten, want ik vond het absoluut niet fijn.Maar aangezien mijn tweede zoon binnen 10 minuten geboren werd, was het geen echte ramp! En toen wilden we graag gaan voor nummer 3, we wilden dolgraag 4 kinderen. Ik was elke maand direct zwanger, maar ik heb in totaal 6 miskramen gehad, tussen de 16 en 22 weken. Met ook nog een keer een zwangerschap die ik wel gevoeld had maar, omdat de test negatief was, genegeerd had een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, ontdekt door een dokter van de huisartsenpost (erg knap, bij een patiënt die je niet kent). Ik bleek al 16 weken en 6 dagen zwanger te zijn van een gezond meisje. Maar hierdoor verloor ik niet alleen mijn rechter eierstok, ik bleek ook een zware vorm van endometriose te hebben. Dat verklaarde de miskramen! En toen mocht ik, na nog 2 van de 6 miskramen, nog één keer zwanger worden van mijn gynaecoloog. ... Ik was zwanger van een tweeling! Ik was dolblij, maar ook gespannen. Zou het nu goed gaan. De 20 weken echo was een feestje, maar ook vreemd. Volgens de echoscopiste waren het 2 meisjes, maar ik was 2 (eigenlijk 3, maar daarbij merkte ik verder niets, omdat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was) keer zwanger geweest van een meisje, en dat voelde echt anders. Ik was namelijk zo'n mazzelaar die nergens last van had. Alleen een lichte misselijkheid bij de 2 meisjes. En ik was niet misselijk. Maar goed, ik heb nooit kunnen onderscheiden wat er op de echo te zien was, dus ze zal wel gelijk hebben. Met 23 weken had ik licht bloedverlies en wilde de gynaecoloog dat ik een echo kwam laten maken. Helaas bleek dat één van de baby's was overleden. Ik was dolblij dat ik nog een levende baby in mijn buik had, dus ik heb daar niet bij stilgestaan op dat moment. Ik vond het raar hoe erg mensen dat vonden. Maar, ik werd met 26 weken overgedragen aan de verloskundige. En ik wilde dolgraag thuis bevallen, nu dat mogelijk was. De kleine heeft zich 2 keer te vroeg aangekondigd, maar ik heb beide keren gezegd: Deze baby komt nog niet. Ik had gelijk en om 00.03, precies 37 weken zwanger, begonnen de weeën. Ik had het bevel gekregen om de verloskundige direct te bellen, ivm mijn snelle bevallingen. Dus dat heeft mijn, inmiddels man, keurig gedaan. De verloskundige kwam en ik had 4 centimeter ontsluiting. Omdat de baby zich 2 keer eerder te vroeg had aangekondigd, besloot zij om direct mijn vliezen te breken. Ik was blij, maar ik had niet het gevoel dat mijn weeën echt iets deden. Totdat de, op dat moment nog jongste, naar het toilet ging. Ik heb mijn man direct gevraagd om mijn moeder te bellen om de jongens op te halen. Zij was er binnen 10 minuten en blijkbaar heb ik, toen ik de poort dicht hoorde gaan, toch een geluid gemaakt, want man en verloskundige zijn de trap opgestormt en hebben mij onder de douche uitgehaald. De verloskundige had niet eens tijd om haar handschoenen aan te doen en heeft onze derde ZOON, zo opgevangen. Ik heb vervolgens met dat kleine mannetje op mijn buik een half uur keihard gehuild. Volgens de verloskundige was dat het verwerken van de miskramen. Geen ruggenprikken voor mij, maar niet uit principe. En na de tweede was ik er wel van overtuigd dat ik het zonder kon. Geboren in 1 minuut, bevalling 7,5 uur. De langste, maar vrijwel pijnloos. Blijkbaar totdat de poort dichtging, want ik heb nooit meer dan geademd tijdens mijn bevallingen!
Het is toch veel fijner om te bevallen op je eigen manier. Je laat je kies ook niet trekken zonder pijnstiller. En dat gaat sneller als een bevalling. En fout van je verloskundige om je steeds te vragen of je thuis wil blijven. Zit je echt op te wachten terwijl je weeën heb pff. Fijn meis dat je een goede ervaring heb opgedaan met deze bevalling.
Ik denk dat je moet bevallen op een plek waar jij je het fijnst en prettigst voelt. Als dat in het ziekenhuis is, doe dat dan. Anders kan je thuis echt niet die rust vinden. Maar in het ziekenhuis, grijpen ze wel eerder medisch in, daar valt pijnbestrijding ook onder. ik ben wel een hele grote voorstander van het bevalplan, zodat je daarop kunt terugvallen als je helemaal in je bevalbubbel zit. Als je naar het ziekenhuis gaat en je je veiliger voelt daar, dan is ook de kans groter dat het sneller gaat. Kies een plek waar jij je het meest kunt ontspannen en je je goed voelt. Ontspanning is echt de key, en luister naar jezelf en je eigen lijf.
Ik had het zó graag gewild (achteraf!). Nu forever een haat-liefde verhouding met m’n bevalling 14 maanden geleden. Thuis begonnen vanuit het niets en meteen bam (kan me niks voorstellen bij tussen de weeën door die 5-10 min wegblijven 🙈). Na een paar uur in een paar uur durende weeënstorm terecht gekomen, daarna naar het ziekenhuis (vreselijke rit) en vervolgens ook nog een totaalruptuur. 😭 Nee, ik had niet m’n dag 🙈😅
Mooi hoe eerlijk je hierover vertelt! Ik heb ook beide keren voor een ruggenprik gekozen hoor, het gaat erom waar jij je goed bij voelt! En uiteindelijk telt maar één ding: dat het goedgaat met jou en de kleine♥️
Ingeleide bevalling, na 14 uur heftige weeën en weeën opwekkers voor een ruggenprik gekozen (was bang voor de ruggenprik) niks om voor te schamen! Helaas werkt die niet (7x mis gegaan) daarna nog 10 uur pijn moeten lijden en uiteindelijk keizersnede.. had gewild dat het gewerkt had! We falen niet, want we zetten een prachtig kind op de wereld 🥰
Zo mooi dat je dit deelt! Na 24 uur flinke weeën en een niet werkende ruggenprik heeft de fentanyl me er doorheen geholpen. Ein-de-lijk wat rust, wel pijn, maar even iets meer kunnen ontspannen. Ik denk dat jouw video de doorslag geeft om ook eerder voor pijnbestrijding te kiezen bij een 2e, dankje voor het delen😘
Helemaal gelijk gewoon doen waar je zelf prettig bij voelt! Ik had ook een ruggenprik en was echt top! Ben in het buitenland bevallen en daar was keizersnede op afspraak de norm dus was ik anders omdat ik dat niet had ;) leuke video!
Ik heb mn 2e bevalling bij de start van mijn inleiding direct om een ruggenprik gevraagd en ben in 4 uurtjes pijn-loos bevallen.. Wat een heerlijkheid.. En ook na die tijd kon ik veeel meer gemoeten van mijn ventje. Kan het iedereen aanraden.. Eerste bevalling ook 4 uur, maar zonder pijnmedicatie, was vreselijk en ik had echt een slechte start..
Hoi Marieke, bevallen doe je vooral op de manier wat jezelf prettig vind, daar hoeft niemand wat van te vinden. Ken ook weinig mensen die iets “vinden” van het feit dat sommige vrouwen kiezen voor ziekenhuis en sommige voor thuis. Mijn beval ervaringen waren beide positief en wel thuis, als ik het wel nodig had gevonden had ik zeker ook naar het ziekenhuis gegaan en pijnbestrijding genomen. Bij mij ging het beide keren gewoon veel te snel dus dan kies je liever voor thuis😀
Hoi Marlieke! Mijn bevalling liep iets anders dan die van jou: na 6h weeën wegsuffen en nog maar 3 cm, was het voor mij ook genoeg: ruggeprik gekregen en volop weeenopwekkers. Nu tegen dat ik 10 cm ontsluiting had was de ruggenprik uitgewerkt en de pers weeën heb ik wel gevoeld, maar na 6 keer persen was zoonlief er, ik kreeg een kleine knip, maar niet recht, dus eentje schuin, veel minder gevoelig achteraf en geneest sneller. Ik had het geluk dat mijn gynaecoloog van wacht was dat weekend, en hij is de enigste in dit ziekenhuis die schuin inknipt. Dus geen discussie moeten aangaan op dat moment, de knip niet gevoeld maar manlief zag het wel...
Je hebt heeelemaal gelijk, je mag trots zijn op jezelf! Supereerlijke en mooie video. Wel een interesse vraagje; waar was je man tijdens het persen of filmde hij op afstand? X
Ik heb bij alle 2 m’n dochters een morfine pomp gehad en ik kan dat OOK aan raden. Het is echt heel fijn! Maar dat is ook MIJN goede ervaring. Ieder op z’n eigen manier.
Hi Marlieke , super fijn dat je een positieve bevallingservaring hebt gehad! En ik vind een ruggeprik helemaal niks om voor te schamen, hallo er komt een kind uit je lichaam 😱😱 Bij mijn eerste bevalling wilde ik ook een ruggeprik maar stuurde de verloskundige ook op een bevalling zonder pijnmedicatie. De eerste weeen zijn natuurlijk minder pijnlijk maar ze zei tegen me dit zijn de weeen; je kan het prima aan toch? Op dat moment dacht ik ja ok misschien wel dus geen ruggeprik. Uiteindelijk kwam ik in een weeenstorm die ik uiteindelijk niet meer trok en viel ik bijna weg en moest ik echt schreeuwen om de ruggenprik die ik kreeg en toen al 10 cm ontsluiting bleek te hebben. Ik heb daardoor wel geperst met de ruggeprik en wat een verademing! Ik ben nu weer zwanger en ga echt niet eens stoer doen bij de eerste weeen ren ik naar het ziekenhuis voor de ruggenprik en niemand die me ervan afpraat. Jouw verhaal bevestigd dat weer voor mij! Geniet van je gezinnetje en mooie kindjes en je bent een TOPmama!!!
Ik ben 2 keer bevallen zonder pijnstilling (niet perse bewust, maar het liep 'gewoon' zo), maar het boeit mij echt geeeen reeeet wat andere vrouwen doen 😂 wat maakt t nou uit wat een totaal ander persoon wil qu bevallen?! Al wil je 10 ruggprikken, lekker doen
Ik denk dat iedereen zelf moet bepalen of je pijnstilling wil hebben of niet. Als je het nodig hebt moet je dat zeker doen. Elke bevalling is anders en iedereen ervaart het anders. Niks is fout of goed. Zelf heb ik bij beide bevallingen geen pijnstilling gebruikt en wilde altijd al graag in het ziekenhuis bevallen. Het is hoe dan ook een hele bevalling.. hoe het ook gaat! ;)
Ik vond die ruggenprik heerlijk! Voelde ook echt helemaal niks meer en heb toen heerlijk geslapen en toen ik wakker werd mocht ik persen. Ik zweer erbij. Nu weer zwanger en heb al aangegeven zodra ik wee heb mag de ruggenprik er al in!
zo herkenbaar. Ik wou ook geen pijnbestrijding om dat ik bij me eerste dat wel had gedaan en de reactie daar op waren alsof ik me moest schamen dus ik wilde het nu echt niet. Achteraf gezien domme keuze geweest. Dus zo mee eens neem die ruggenprik gewoon als je het wil. je bevalling is zoveel relaxe voor je zelf en voor de kleine
Zo eens met de moraal van dit verhaal 👏🏻👍🏻 weg met taboe op pijnbestrijding. Laat iedereen lekker in haar waarde en steun elkaar! Zelf 2x bevallen. Eerste keer ingeleid en morfine pompje, wat voor mij op dat moment de redding was 👍🏻 Tweede keer totaal onverwachts en onbedoeld thuis bevallen zonder verloskundige 😱 en dus ook zonder pijnbestrijding 😅
Ik heb bij mijn eerste bevalling ook een ruggenprik gehad. Wat een verademing want ik zat midden in eens weeënstorm. Ik was ook gelijk een ander mens. Het is idd belangrijk om het bijtijds aan te geven. Niet alleen voor je aantal cm maar ook ivm de beschikbaarheid van de anesthesist. Bij mij zat hij in een operatie waardoor ik ongeveer een uur moest wachten voordat ik aan de beurt was.
Knap hoe je verteld over het kiezen voor pijnbestrijding. Ik wilde heel graag in het ziekenhuis maar het ging zo snel dat ik niet meer kon. Had zo graag pijnbestrijding genomen! En een bevalling hoeft geen pijn te doen. Goed dat je voor jezelf hebt gekozen en de bevalling op een fijne manier hebt kunnen ervaren!
Hier in Frankrijk is pijnbestrijding heel normaal. Ik had een medische zwangerschap en kreeg een ruggenprik uit voorzorg en vervolgens toch een spoed keizersnede. Die ruggenprik was zo'n verademing, geweldig! Ik snap die calvinistische instelling van Nederland sowieso niet. ' niet klagen, pijn hoort erbij'. Nee, we leven in de 21e eeuw, pijn kan bestreden worden!
![Seungmin "그렇게, 천천히, 우리(As we are)" | [Stray Kids : SKZ-PLAYER]](http://i.ytimg.com/vi/kAzmhLHePqU/mqdefault.jpg)
Hoi Marlieke, ik herken je verhaal zo maar dan juist omdat ik thuis wilde bevallen. Iedereen had er een mening over. Het zou niet veilig zijn blabla. Ik ging toen ook twijfelen. Wat als er iets gebeurt, heb ik dan mijn kind in gevaar gebracht omdat ik thuis wil bevallen? Op een gegeven moment werd ik echt boos:' laat me met rust. Ik ben hier de gene die de baby eruit moet persen, niet jij!' en hetzelfde geldt als je in het ziekenhuis wilt bevallen en een ruggenprik wil...laat elkaar lekker met rust en het op je eigen manier doen. Je hebt het top gedaan! 😘😘
Ik vind het ZO verdrietig om te zien dat je tijdens je bevalling aangaf dat het voelde als falen. Super dat je dit hebt gedeeld, powermama! Ook ik heb pijnbestrijding gehad, uiteindelijk omdat ik niet meer kon. Dit was de juiste keuze en het was heeeeerlijk!
Ik ben met een ruggenprik bevallen van mijn tweeling. Ik werd ingeleid en had voordat ik echte weeen kreeg al de ruggen prik te pakken. Heerlijk. Ik kon ondanks dat ik geen pijn had wel de weeen voelen en merken dat mijn lichaam heel hard aan het werk was. Dus daarom vind ik dat je het alsnog op eigen kracht doet als je welke vorm van pijnbestrijding dan ook gebruikt. Jij moet het uiteindelijk doen, dat doet niemand anders voor je. Bedankt voor het delen van je verhaal!
Dank voor je eerlijke bevallingsverhaal.
En goed dat je "bij jezelf" gebleven bent en koos voor de ruggenprik.
Elke vrouw beleeft het op haar eigen manier.
Wat mooi om je kleine zoontje bij jou te zien liggen vlak na de geboorte!
Kijk weer uit naar je volgende blog!
Mooi verteld! Ik heb 3x een ruggenprik gehad. Heb oordelende blikken gehad van mensen om mij heen maar wat heb ik genoten van de bevallingen! Heb totaal geen bewijsdrang, dat een ander het goedkeurt. Mijn lichaam, mijn keuze ;)
Dat is echt ongelofelijk dat mensen daar over oordelen. Ik heb hem ook gehad en zou er weer voor kiezen!
Wat een heerlijk eerlijk verhaal! Belangrijkste is inderdaad bij je eigen gevoel te blijven!
Bij mijn eerste kindje was ik te laat voor de ruggenprik en kreeg ik een beenprik, daar werden zowel ik als de baby suf van, op zich weinig pijn en last van gehad. Bij de tweeling werd van te voren al geadviseerd een ruggenprik te nemen ivm mogelijke handelingen/complicaties bij de bevalling van de 2e baby. Dus heel vroeg aangegeven en is deze ook op tijd gezet. Wat een verschil!! Ik heb alles zo bewust meegemaakt en heerlijk gekletst en grapjes gemaakt met de verpleging en artsen. Ik had absoluut niet anders gewild!
Dus wat nou falen, no way! We hebben al 9 maanden hard moeten werken en de uitdagingen komen nog na de bevalling en in het verdere leven. Een ieder moet doen waar zij zich zelf prettig bij voelt! Amen 🙏 haha..
Wat een eerlijke vlog. Net als de vorige. Je laat zien hoe het ook echt kan zijn. Soms is de bevalling, de start en het wennen aan je kindje echt niet makkelijk. Kwetsbaar om het te vertellen, maar zo herkenbaar en veel respect voor.
Zozozo met je eens Marlieke, waarom pijn lijden. Een bevalling moet iets moois zijn niet een pijnlijdende trauma. Indien mogelijk absoluut voor ruggenprik scheelt echt de wereld!!!! Uiteraard heb je altijd gevallen waar die minder goed werkt maar als het wel goed werkt is het fantastisch! Tof dat je dit deelt vind het juist belangrijk! Xxx
Amen. Wat onwijs suf dat de verloskundige dat bleef vragen zeg. Je moet doen wat jij wilt en het medisch personeel moet dat respecteren. En hoera voor pijnbestrijding! Supergoed gedaan jij!!!
Zo leuk dit! Iemand die eindelijk zegt dat bevallen ook heel leuk en ontspannend kan zijn. Voor mij is het dat helaas niet geweest maar dat vergeet je (of stop je toch weg) vanaf de moment dat je je kindje in je armen hebt. Ik heb 2x een keizersnede gehad. De eerste x een spoedkeizersnede na 24u vreselijke weeën zonder opening. Toen uiteindelijk de epidurale erin ging, ging de hartslag van mijn kindje vreselijk omlaag. Alle hens aan denk toen dus. Ik had nochtans gezegd, uiteindelijk al gebruld 😁, dat ik door mijn darmziekte niet kan “persen”. Wachten ze dus nog tot de laatste moment. Enfin, helemaal goed gekomen met mijn kereltje. Ondertussen waren we ook buiten gesmeten door zijn vader dus deden we het allemaal alleen. Mijn grote kinderwens bleef hangen en ik starte een traject in de medische wereld als alleenstaande mama. Ik heb heel wat shit over me heen gekregen. Zot hebben ze mij verklaard, een hoop oordelen gekregen,... Maar ik zette door. Na 8 jaar intensief behandelen was daar eindelijk een lief klein friemeltje dat bleef plakken. De zwangerschap was een hel, de bevalling op 35 weken akelig... Een uur zijn ze bezig geweest met de epidurale. Ik zei “stop ermee en haal gewoon mijn baby”. Ik was uiteindelijk langs 1 kant verdoofd. De rechterkant spoten ze plaatselijk. Ach wat kon mij het schelen! Ik wil gewoon mijn baby zien. Mijn klein prematuurtje... Zijn hoofdje stak uit mijn buik en hij liet zijn kreetje horen. Zalig! Bijna 3 jaar later kan hij de rechterhand worden van jouw prinses 🤣. Moest mijn lichaam het toe laten, ik zou nog een kindje op de wereld zetten. Ondanks alle shit die ik naar mijn hoofd geslingerd kreeg/krijg. Ach, ik heb toch lekker mijn 2 mooie jongens op de wereld gezet en dat pakt niemand mij meer af. Wat ik dus wil zeggen, laat ze maar oordelen! Zo mooi en zó sterk van je om bewust voor een epidurale te kiezen!! 😘💓
Heel fijn jouw eerlijke verhaal. Dank je wel voor het opkomen voor de belangen van vrouwen die inderdaad nog vaak denken dat er pijn geleden hoort te worden om als sterke vrouw en goede moeder gezien te worden.
Iedereen vrije keuze hierin en pijn is niet een groot goed opeens.
Zeer ongepast om als verloskundige dit gesprek nog met jou aan te gaan over locatie bevalling.In een zo'n kwetsbare situatie waar je überhaupt niet meer moet hoeven opkomen of nadenken voor jouw eigen belang. Ongepast en niet respectvol. Geniet van je lieve kids!
Altijd je eigen gevoel volgen! Als je bij de tandarts zit om een kies te laten trekken gaat het ook vaak met een verdoving. En bij een bevalling zou je ervoor moeten schamen onzin. Mocht ik het ooit nodig bij mij zijn zou ik het ook doen want ik was bij de 1e bevalling helemaal gesloopt zonder pijnbestrijding en zeer pittige kraamtijd gehad mijn dochtertje is bijna net zo oud als Imae :) Veel geluk en liefde toegewenst in je gezin Marlieke 💕
Ik reageer bijna nooit maar vind dit zo'n goed verhaal en ben het er zo mee eens. Doordat zoveel mensen je aanpraten dat je het "op eigen kracht" moet doen (alsof je met een ruggenprik superpowers krijgt 🤔) ga je toch twijfelen of je niet faalt, zo zonde. De eerste eindigde bij mij in een keizersnede na 24 uur. Bij de tweede koos is bewust voor een keizersnede omdat de kans groot aanwezig was dat het natuurlijk niet zou lukken. Hoeveel mensen me niet vroegen waarom ik het niet zelf wilde proberen en dat het me nu vast wel zou lukken. Alsof het een wedstrijd was..heel mooi dat je dit hebt gedeeld want de onzekerheid die mensen je meegeven is zo herkenbaar en zo fijn om een ander geluid te horen.
Herkenbaar, ik werd zelfs zwak genoemd omdat ik na het proberen van een natuurlijke bevalling toch een keizersnede had gekozen omdat er volgens de gynaecoloog geen vooruitgang was. Was overigens na een eerste keizersnede. En toen werd er al gezegd door dezelfde mensen dat ik gewoon te klein van gestalte ben en geen kinderen kan groot brengen in mijn buik. Omdat mijn lichaam dat niet aankan. 🙄 Altijd wat zeker.
Prachtige video van een van de meest bijzondere ervaringen die moeders mogen beleven. Goed dat je dit aankaart. Heftig en herkenbaar om te horen hoe oordelen van anderen (en van jezelf ook) je zo kunnen raken en je t gevoel geven dat je faalt. Ik heb na mijn eerste bevalling nog maanden gedaan om te accepteren dat ik de weeënstorm die ik had totaal niet kon opvangen. (Uiteindelijk met een pompje de bevalling gedaan) Lag t aan mij, had ik beter moeten ademen, waarom lukte t persen niet goed... voor mijn tweede bevalling heb ik daarom een coachingsgesprek gedaan via Drs mama (waar ik bij de eerste keer een geweldige cursus heb gedaan). Dikke aanrader voor mensen in omgeving Amsterdam!!!! Zo kon ik met mijn angsten aan de slag en ging ik weer helemaal blanco de tweede bevalling in. En wat een droombevalling was dat. In t ziekenhuis, zonder pijnbestrijding en heel ergs samen met mijn man en verloskundige beleefd. Wat dat betreft is mijn tip voor iedereen sowieso; volg een goede bevalcursus die bij je past, samen met je partner. Je weet dan gewoon meer over de keuzes die je moet maken en bent dan als team ook beter opgewassen tegen verloskundigen die iets door proberen te drukken (hadden wij de eerste keer ook) of andere mensen die storen in je proces. En wat pijnbestrijding, dit mag nooit als falen voelen. Zeker bij de bevalling die jij beschrijft past t heel goed! Maar los van oordelen is t goed om je te verdiepen in wat de consequenties zijn van welke soort pijnbestrijding. Alles heeft voor en nadelen en t blijft een moeilijke keuze omdat je niet weet wat voor bevalling je krijgt. Laat je dus goed informeren van te voren, dat maakt je sterker tijdens t bevallen. Want bevallen hoeft zeker geen hel te zijn, ik vond vooral de tweede echt een geweldige ervaring!
Wat fijn dat je een positieve ervaring deelt, het lijkt bijna een trend een zo horror mogelijk beval verhaal te kunnen vertellen!
Denk eerder dat die verhalen gedeeld worden om andere te steunen. Alles lijkt zo mooi te zijn. Mijn eerste bevalling was horror. In die tijd werd dat niet gedeeld. Ik voelde mezelf gefaald als vrouw en moeder omdat mij dit niet gelukt was. Ik vind het dus net mooi dat die ook gedeeld worden. Want je kan er als vrouw niks aan doen en je voelt je alleen. Door te lezen dat er andere zijn, krijg je een heel ander gevoel. ;-)
@@evelinekersten6580 ja kan wel zijn en zo, maar het lijkt inderdaad een trend om het meest verschrikkelijke horror beval verhaal te vertellen. lijkt bijna een competitie, degene met het meest gruwelijkste beval verhaal verdiend de titel powervrouw ofzo
Ik wilde ook pijnbestrijding en in het ziekenhuis bevallen. Pijnbestrijding was beide bevallingen niet mogelijk helaas maar was mega blij dat ik in het ziekenhuis was. Ik kreeg ook veel opmerkingen van mensen die het niet snapte maar ik trok mij daar gelukkig helemaal niks van aan! En achteraf komen ook een aantal mensen die die opmerkingen maakte er ook op terug om de volgende keer niet meer thuis te bevallen. En ze het ineens wel snappen.
Wat zonde dat je tijdens jouw bevalling het gevoel hebt gehad dat je faalde. Kreeg er een brok van in mijn keel. Het dragen en baren van een kind is in mijn optiek het mooiste en krachtigste wat er is of je nou thuis, in het ziekenhuis, natuurlijk of via een keizersnee en met of zonder pijnmedicatie je kind op de wereld zet! Ik ben nergens zo trots op als op mijn 2 bevallingen, want dat doe je toch maar mooi als vrouw. Mooi om jouw verhaal te horen!
Super stoer dat je je verhaal zo deelt! Ik ben 7 maanden geleden bevallen van mijn dochter Tess. Ook met ruggenprik. Wilde dit absoluut niet.. het voelde ook voor mij als falen. Achteraf zo blij dat ik het gedaan heb.
Heel bijzonder inderdaad al die bevalverhalen.. Mijn tweede is van 21-12-20 en mijn ontsluiting ging dit keer ook heeeel erg traag. Ook weeënopwekkers en ruggeprik gehad. Helaas ging de hartslag dippen van de kleine, dus dat werd een spoedkeizersnede.. Best pittig, maar dankbaar dat hij gezond en wel op de wereld ia gekomen! ❤️
Well done , Marlieke! 💪 Heel goed dat dit onderwerp wordt besproken!
Ik ben twee keer bevallen zonder pijnbestrijding, de eerste keer kon het niet meer na 5 cm ontsluiting en heeft totaal 30 uur geduurd en bij de tweede was er geen anesthesist en duurde al met al 35 uur. Het waren echt nare ervaringen. Ik kan iedereen pijnbestrijding/ruggenprik aanraden, vind het heel jammer dat het bij mij niet is gebeurd. Wellicht had ik dan ook veel positiever teruggekeken.
Veel geluk met z’n vieren!🍀
Ik schiet toch weer vol bij je verhaal...
Het blijft zo mooi en bijzonder!
Alle 3 mijn bevallingen zonder pijnbestrijding gedaan, meer omdat het niet als optie werd gegeven, en ik er niet aan dacht 🤪
Al met al, wij vrouwen doen het toch maar , met of zonder prik!👌🏼💪🏼❤️😘
Goed dat je dit zo vertelt.Ik had ook het gevoel van falen. Ivm mijn darmziekte moest ik met medische indicatie in het ziekenhuis bevallen. Uiteindelijk wilde ik graag in een bad - ze hadden een opblaasbad als optie. Uiteindelijk met 38 weken kreeg ik weer een opvlamming van mijn ziekte omdat ik het laatste trimester een medicatiestop had. Ik moest worden ingeleid. Dat duurde al met al wel een paar dagen. Vliezen kunstmatig gebroken, vervolgens weeën opwekkers, ivm een traumatisch verleden heb expliciet aangegeven GEEN man te willen op de kamer vwb controles (ontsluiting checken enz) tenzij uiteraard noodzakelijk oid. En ondanks dat er genoeg vrouwen waren, kwam er steeds een mannelijke verloskundige die perse erbij wilde zijn en toch, ondanks dat hij letterlijk mijn bevallingsplan met dat specifieke stukje had gelezen, vroeg hij of hij de ontsluiting mocht controleren enz. NEE,dat wil ik dus niet! Ik raakte helemaal in paniek en op slot. Ik kreeg een weeënstorm en wilde ook helemaal niet meer dat bad in. Uiteindelijk ruggenprik, voelde als falen. Binnen 24 uur nadat vliezen zijn gebroken moet je bevallen, maar mijn zoontje wilde niet verder indalen. Uiteindelijk werd het daarom na een lange dag gehaald via een spoedkeizersnede. Echt niks aan mijn bevalling was natuurlijk. Maar achteraf had ik zonder pijnbestrijding ook niet een betere bevalling gehad. Het was gewoon allemaal pech. Uiteraard toen mijn zoontje op mijn borst lag was ik helemaal in de wolken
Thuis bevalling - werd 'traumatische' ziekenhuis bevalling. Ik ben op 31 october ( jaa halloween !! ) bevallen van mijn zoontje, eerste baby, en had thuisbevalling gekozen dus. Ging uiteindelijk heel goed, dankzij geweldige doctor en verpleegster.
Het ging veel te snel bij mij, ik had om 1 uur smorgens mijn eerste wee, en om 9 uur smorgens was ik al 4 cm, maar ze kon mijnn ontsluiting met haar vinger uitrekken tot 6 al ! ik had een opblaasbaar bevallings bad in de woonkamer, echte aanrader...zo fijn !! Wat later ( 11 uur smorgens) maakten ze zich zorgen om de snelheid en heeft toen bloeddruk genomen, bleek het dat ik pre-eclampsia had.... binnen 5 minuten stond er niet 1, maar 2 ambulances voor de duur... met spoed in mijn badjas en slippers half naakt naar ziekhuis gesjeesd, was het laatste wat ik ooit had verwacht. was al bezig met persen... ! Toen kwam mijn ergste nachtmerrie uit, hij zat vast en wilde er maar niet uit ( dit is ook bij mijn moeder gebeurt met mijn 'oudere' broer, in de aren 80, waardoor hij dooor hospital failure.. zware hersen trauma door zuurstof tekort heeft opgedaan en totaal geestelijke en lichamelijk hendicapt was en met 11jaar oud maar is overleden, ik was toen 2 maanden oud..) dit ging allemaal door mijn hoofd maar ik bleef zo calm, omdat ik een geweldige doctor had die bij me bleef. Hij heeft me open moeten snijden ( episiotemy ) en hij heeft kleine Thomas er met zijn handen uit kunnen trekken. dit was on 14;20, smiddags.
We zijn 3 nachten gebleven in het zieknehuis om mijn bloeddruk in de gaten te houden, en omdat thomas een extra hartslagje had, is allemaal goed gekomen.
Het hechten van mn bits na de hand vond ik persoonlijk het ergste.. en de eerste keer poepen... pas na 10 dagen .. ja kunnen we het daar ook allemaal open over hebben, net een tweede bevallinng..god non de ju... xD
Mijn conclusie... wat ben ik BLIJ dat ik naar het ziekenhuis gebracht ben !!! als ik thuis door was gegaan was het foute boel.... ik ga met de volgende bevalling ZEKER voor een keizersnee in het ziekenhuis om te vermeiden dat dit weer gebeurt, ook omdat ik nu alleen nog maar meer kans heb op pre eclampsia... en dat heel risky is voor beide mij en mijn kindje.
Het rare is.... ik heb de bevalling zelf helemaal niet traumatisch ervaren... ik was zooo calm en confident... en wist gewoon... heeej dit komt allemaal goed.. mischien was dat wel de gas and air drugs.. Het was voor mij nog steeds een mooie bevalling en mijn zoontje is super gezond en blij... maar wat ben ik BLIJ dat we in de 21st century leven... waar we alle technologie, drugs, en professionalisme en knowledge hebben, als het de jaren 80 was vrees ik dat mij het zelfde overgekomen zou zijn als mijn moeder.
Veel liefs aan iedereen, do research, neem advies van anderen, kijk naar alle opties... maar volg altijd je eigen hart !! xxxx
Zooo super fijn verteld!!!!Valt mij ook op dat etaleren van de perfecte thuisbevalling net als het geven van borstvoeding. Heel mooi en fijn als het zo loopt maar het is zeker niet altijd reëel en ook helemaal oke als je wel voor de andere weg kiest. Altijd je eigen gevoel volgen dat is ook sterk!!! Zelf op 02 april bevallen van onze 2de zoon. Ik mocht uiteindelijk geen ruggenprik helaas. Ben met een pompje bevallen. Uiteindelijk ging het na het breken vd vliezen best snel maar dat is ook niet gegarandeerd Wilde ook graag hulp in de vorm van pijnbestrijding. Je tips zijn erg fijn want in mijn geval kwam de bevalling te vroeg op gang dus nog geen bevalplan kunnen bespreken etc. Altijd tijdig onderzoeken wat een ziekenhuis kan bieden en zelf al iets op papier zetten voor het geval dat. Bedankt voor je eerlijkheid en voorbeeld om gewoon echt bij jezelf te blijven!!!
Halleluja 🙏🙏 bedankt voor deze video. Inmiddels 39 weken zwanger van de 2e en als de dood voor deze aankomende bevalling maar deze video geeft toch zeker een stuk vertrouwen!!
Ik ben twee keer thuis bevallen. Ik had in die tijd ( dochters zijn 7 en 4) juist het idee dat veel mensen het onverantwoord vonden dat ik liever thuis wilde bevallen. Ik ging erin met het idee dat als ik alsnog wilde, of de vk het aanraadde, we naar het zh zouden gaan. Beide bevallingen gingen snel, vijf en vier uur. Dat was mazzel want ik kan me echt wel voorstellen dat je uitgeput raakt en pijnbestrijding wil. Ik vind dat ophemelen van thuisbevallingen ook wat aanstellerig trouwens. Er is bij ons geen zoutlampje of aromatherapie aan te pas gekomen 😀 Gewoon doen wat het beste voelt en wat verantwoord is op dat moment.
Wat vertel je alles weer mooi en vooral duidelijk, hier hebben andere aanstaande moeders echt iets aan, het is inderdaad voor iedereen anders, en dat mag ook, veroordeel elkaar niet, maar gun iedereen een zo fijn mogelijke bevalling, trots op jouw eerlijkheid lieve Marlieke, top moeder ben je 🥰 fijne week weer ....
Ik heb ook een ruggenprik gehad. Gelukkig wel! Vanaf de eerste wee heb ik er 35 uur over gedaan. Ik was 38 wk zwanger en mijn dochter was 4220 gr bij de geboorte. Mijn herstel heeft wel lang geduurd. Maar echt schaam niet waar je voor kiest. Iedereen mag dat helemaal zelf bepalen. Fijn dat het zo goed ging bij je! Geniet🥰
Iedereen bevalt op zn eigen manier en doet wat voor hem of haar fijn voelt. Ik wilde graag thuis bevallen maar na 2 nachten niet geslapen te hebben door heftige voorweën moest ik een nachtje naar het ziekenhuis voor slaapmedicatie, toen ik daar lag besloot onze dochter dat het tijd was om te komen. Ik wilde heel graag bevallen zonder pijnbestrijding, dat is gelukt! Na de bevalling was ik top fit. Na 2 dagen liep ik alweer lekker in de Hema om rompertjes te kopen en met 4 dagen mocht onze dochter ook naar buiten. 💕
Helemaal met je eens! Ik heb een droom can een bevalling gehad, door de ruggenprik alles helemaal mee gekregen en bewust meegemaakt. Het was rustig, sereen en het bijzonderste wat ik ooit zal doen!
Wat fijn om te horen dat je makkelijke bevalling had.
Wat heb je dat prachtig verwoord! Ontzettend inspirerend! ❤️ ik heb 2 bevalling achter de rug en beide keer een ruggenprik gehad. De eerste bevalling was (natuurlijk) zo'n onbekende ervaring maar heb er zeker ook van genoten! De "roes" was heerlijk en de pers weeën kon ik als heel prettig ervaren. De 2e bevalling was pittig, het ging zo snel en naar mijn gevoel heb ik mijn rust niet kunnen vinden tijdens de bevalling. De ruggenprik kwam wat mij betreft te laat waardoor de laatste fase nog enorm pittig was. Daardoor heb ik mijn kraamweek ook zeker minder rooskleurig ervaren als bij de eerste. Ik bleef enorm hangen in de "onrustigheid" die ik heb ervaren tijdens de zwangerschap en bevalling. Ik ben momenteel 17 weken zwanger van de 3e. Al heb ik nog een aantal weken te gaan... 😉 ik kijk er hoe dan ook weer enorm naar uit! Wetend dat elke bevalling anders is, en alle hulp die ik gepresenteerd krijg zal ik ook dit keer weer omarmen. Zonder schaamte.
Mooi verhaal en fijn dat je jouw bevalling zo positief hebt ervaren. Ik denk serieus dat ze je vanwege het volle ziekenhuis, maximaal probeerde om je thuis te laten bevallen. Hetzelfde geldt voor een natuurlijke bevalling, daar proberen ze je op te sturen omdat het qua kosten veel voordeliger is en hangt ook samen met de capaciteit op dat moment qua OK's. Goed om te horen dat je sterk genoeg bent om je eigen bevallingsplan door te zetten. Ik heb ook het één en ander meegemaakt met mijn bevallingen, heel belangrijk om je eigen gevoel te volgen!! Mooie boodschap!
Heel herkenbaar! Heb zelf ook een ruggenprik gehad, en sommige mensen hebben hier een mening over. Ze denken precies zoals jij omschrijft.
Het is belachelijk dat we het zien als falen, ook al had ik dit gevoel ook.
Achteraf heel blij dat ik het heb gedaan, ik vond het heerlijk en zou het bij de tweede zo weer doen als het te heftig wordt.
Wat goed dat je dit deelt! Altijd je eigen gevoel volgen dat is het beste. Super goed gedaan!
Wat een mooi verhaal en wat goed dat je je eigen gevoel bent blijven volgen. Bij mijn eerste kindje, mijn dochter, wilde ik graag in het ziekenhuis bevallen. Savonds om half 8 begonnen de weeën en ik mocht om 0.00 uur naar het ziekenhuis komen. Ik vond het heftig van half 8 tot 12. Ik hield me vast aan het idee dat als ik in het ziekenhuis was ik pijnbestrijding mocht en ik rust zou krijgen. Eenmaal in het ziekenhuis 5 cm. Ik mocht een morfine pompje (maar ik wilde een ruggenprik). Oke, morfine pompje, doen we. Maar eerst nog 30 minuten aan allemaal toeters en bellen. Al met al weer een uur verder en eindelijk wat verlichting door de morfine. Het rouwe randje was eraf, maar het was nog steeds enorm hard werken. 4.50 is mijn dochter na een bevalling van zoon 9 uren geboren. Een bevalling uit een boekje zeiden ze. Al was mijn ervaring niet zo fantastisch. Ik heb dagen daarna nog angst gevoeld voor die pijn. In tegenstelling tot de bevalling van mijn dochter (Prachtig, maar met angst) heb ik de bevalling van mijn zoon als prachtig ervaren. Geen angsten, energiek. Smiddags begonnen de weeën (thuis) en toevallig had ik controle bij de vk. Ik dacht daar kan ik prima nog naartoe, dus gegaan. IJsberend door de wachtkamer twijfelde ik wel wat aan het plan, maar goed ik was er al dus kon nu net zo goed blijven. De VK verwees me door naar de gynaecoloog in het ziekenhuis (hartruis oid). Man gebeld, auto gepakt, naar zieken huis gegaan (met weeën). Maar stoer dat ik was, dit is nog niet de real deal dacht ik. Eenmaal aan de CT scan kreeg ik bevestigd dat ik weeën had. 3 cm, prima te doen en hartje bleek perfect in orde. Ziekenhuis blijven of naar huis? Toch naar huis gegaan, omdat het nog wel even kon duren (dacht ik). Eenmaal thuis om de bank breken mijn vliezen. Van 4 tot 5 vang ik ze op en om 5 uur kwam de VK langs. Als ik in het ziekenhuis wil bevallen moet ik nu gaan. 6 uur aangekomen in het ziekenhuis, het is nu wel heftig. Ik vraag om pijnbestrijding, kan niet meer, ik moet snel schakelen, en niet snel daarna voel ik ook al persdrang. Om 19.10 is onze zoon geboren in het ziekenhuis. 22.00 stond waren we thuis en de volgende ochtend werd mijn dochter wakker en was haar broertje geboren. Perfect.
Hee Marlieke, ik volg je al sinds de geboorte van je dochtertje imae.
Ben over 4 dagen uitgerekend van mijn 1e kindje en wat ben ik blij dat je deze video geupload hebt. Je benoemd alles zo realistisch en het 'falen' om voor pijnbestrijding te kiezen hoor ik dus ook vaak om me heen. Je hebt me echt even een positieve boost gegeven en hopelijk gaat mijn bevalling een mooie herinnering worden voor later 😊
Thankyou xx
Lieve Marlieke, allereerst; wat zie je er geweldig uit! En wat vertel je mooi je eigen verhaal. Fijn dat het uiteindelijk is gegaan zoals je graag wilde. Zelf vier keer zonder pijnbestrijding natuurlijk bevallen, laatste keer van een tweeling en ik kon zonder hechting zo met de twins naar huis. ZO blij hahaha Twee keer ziekenhuis en 1x een thuisbevalling. Laatste was ook een droom. Maar ziekenhuis ook.
Wat fijn dat je dit deelt. Ik ga bevallen van m’n eerste kindje in Juli en door alle verhalen ben ik ook behoorlijk angstig geworden. Daarbij herken ik helemaal je verhaal over de ruggenprik. Ik wil het heel graag, maar iedereen om me heen zegt het niet te doen (vooral Nederlandse vrouwen). Ik woon in Spanje maar verhuis binnenkort terug naar NL en inderdaad hier in Spanje nemen bijna alle vrouwen een prik en is dit veel normaler.
Bedankt nogmaals voor het delen🙏🏼❤️
Ik vond de ruggenprik heerlijk. Ik heb nog nooit zo lekker in bed gelegen. Ik hoefde me nergens mee bezig te houden, plassen ging vanzelf met de catheter,ik nog lekker eten, slapen. Heerlijk. Uiteindelijk heb ik 23u in de weeën gezeten, waarvan 6 uur met volledige ontsluiting. Gehaald met vacuümpomp, dat lukte niet en toen spoedkeizersnede. Ondanks dat het eigenlijk horror was, kijk ik er fijn op terug door de ruggenprik. Ik zou zeggen, lekker doen. Wat doen we onszelf aan!
Iedere vrouw die bevalt levert een topprestatie! Mooi om dit zo bespreekbaar te maken, geen bevalling is hetzelfde. Ik ben twee keer bevallen en heb geen keuze gehad voor pijnbestrijding, simpelweg omdat ik erg snel beval. Dus geen tijd voor pijnbestrijding en het ging bij mij daardoor ook prima zonder. Maar als ik er anders 20 uur over zou doen dan denk ik dat ik heel graag die ruggenprik zou willen hoor. Je eigen gevoel volgen is zo belangrijk! En het besef hebben dat het totaal anders kan gaan dan verwacht, en dat is ook ok. Mooi verhaal, fijn dat het zo´n positieve ervaring voor je was!
Dankjewel marliek! Ik krijg mijn 1e kindje en ik hoor dit inderdaad veel om mij heen terwijl ik liever ook pijnbestrijding heb. Dit geeft me kracht!
Wauw, wat een fijn verhaal. Wees trots op jezelf en omdat je zelf de touwtjes in handen hebt genomen. Ik zie het ook totaal niet als schande, de ruggenprik bedachten ze niet voor niks. Je hebt een gezond kindje ter wereld gebracht. Thanks voor dit positieve verhaal, ik mag over 20 weken ongeveer en dit is echt een fijne ervaring om ook eens te horen. Geeft me weer wat positieve vibes. Dank voor het delen 🥰
Ik kan wel heel veel vertellen over mijn eigen 2 bevallingen maar weet niet te beginnen dus dikke duim voor jouw verhaal. Iedereen moet bevallen op zijn eigen manier wat bij je pas of goed voelt. En als het allemaal volgens je eigen plan gaat heb je alleen maar geluk en loopt het anders dan volgens het boekje wat ook heel vaak voorkomt dan duurt het wat langer om alles een plekje te geven... maar niemand faalt bij zijn bevalling geen enkele vrouw mag iets vinden van jouw bevalling over hoe jij het aanpakt.. want wij respecteren ook de vrouwen dit een mega spirituele bevalling hebben.... fijne zondag marlieke geniet van je 2 mooie kindjes
Helemaal met je eens, volg - net zoals bij alles in het moederschap - je gevoel! Iedereen is anders! Ik heb ook 2x een ruggenprik gehad. Een thuisbevalling past ook minder bij mij en ik was heel erg blij dat ik al in het ziekenhuis was toen ik een nabloeding kreeg.
He Marlieke, ik ben een ongeveer een week na jou bevallen van mijn tweede kindje. Ik had je Instagram post gezien en dat gaf mij weer een extra bevestiging dat ik ook nu weer in het ziekenhuis wilde bevallen mét ruggenprik. Uiteindelijk is dat niet gelukt omdat de laatste centimeters zo mega snel gingen, wat even heel kut was 😂, maar achteraf ook helemaal prima. Ik vind dat wij vrouwen echt trots op onszelf mogen zijn want man man man, zwanger zijn, bevallen, herstellen, voor een pasgeboren kindje zorgen... het is gewoon heel zwaar en soms ook gewoon niet leuk. Dus als pijnbestrijding tussen al die ellende een beetje kan helpen, why not!!! Liefs 😘
Top vlog! Ik heb me ook altijd fijner gevoeld bij een Zkh bevalling. Vorige keer wou ik absoluut geen ruggen prik. tot ik na 9 uur weeen nog steeds op 4cm zat. Toen geroepen: ik wil nu een ruggen prik. Gehad, werkte helaas niet zoals je zou verwachten, ook niet nadat deze uren later nog eens opnieuw werd gezet. Toen door op het pompje en dat was zo fijn: Ik zij tegen mijn man, dit gun ik jou ook. Mega high. Persen doe je dan wel zonder pijn bestrijding.
Ik kijk nu al uit naar mijn ziekenhuis bevalling met pompje. Zwanger zijn is echt mijn ding niet en Bevallen is al zwaar genoeg. Ik gun mezelf die rust. Vooral lief voor jezelf zijn. Applaus voor de vrouwen die zelfstandig thuis bevallen.. maar dat zou mijn dood zijn geweest 😂 dus applaus voor mezelf en het medische team dat ik ook gezond kan bevallen onder begeleiding 🥳
Amen 🙏 wat fijn jouw eerlijkheid!! Dank je wel hiervoor.
Ik baal enorm als ik er geen kan krijgen. Zoals mijn laatste bevalling. Dat was een onmenselijk afrikaanse pijnlijke bevalling. En dan die opmerkingen achteraf hoe knap zonder ruggeprik. Hoe fijn. Ja daaaag
Fijne video! En nee, je hoeft je niet te schamen of wat dan ook! Hoe fijn dat je toch zo’n mooie herinnering hebt aan deze bevalling! Ik ben nu 33 weken zwanger van mijn eerste kindje en ik laat het lekker over me heen komen. Maar een ruggenprik staat zeker in m’n geboorte plan! Je bent een sterke vrouw❤️
Bevallen is zo persoonlijk! De beste manier om de bevallen is de manier waarbij jij je het beste voelt.
Hier ook voor een ruggenprik gekozen, alleen werkte deze maar aan één kant van mijn lichaam. Van mijn vorige bevalling herinnerde ik mij precies wat je hier omschrijft en ik wilde precies deze ervaring ook bij nummer 2 (even rust!!). Helaas geen garantie dus bij een ruggenprik. De heftige pijn in de helft van je lichaam is nog steeds heftig helaas.. ik vond dat zo’n teleurstelling! Ook ik raad het iedereen aan!
Mooi verhaal! En snap je volledig hoor van de ruggenprik. Heb hem uiteindelijk ook genomen omdat ik het niet meer trok en voor geen meter opschoot. Ze bieden het idd niet voor niets aan. In andere landen wordt deze bijna standaard aan iedereen gegeven. Gefeliciteerd met jullie kleine man!
Bij mij ging het de tweede keer te snel voor een ruggenprik. Maar ik snap je helemaal. Als het bij mij ook lang had geduurd zoals de eerste keer dan was ik ook 2 keer bevallen mét ruggenprik! Is toch heel fijn dat dat er is! Ben het helemaal met je eens: niemand zou zich ooit hoeven te schamen voor pijnbestrijding! Een bevalling doet nou eenmaal verschrikkelijk veel pijn!
Joh we leven in 2021 - veiligheid van het kindje staat voorop. Dit is in het ziekenhuis en met zo min mogelijk stress voor je lichaam/kindje.
Ik vind het juist falen als je ‘de ervaring’ en/of wat anderen van je vinden voor de veiligheid van je ongeboren kindje plaatst.
Goede keuzes gemaakt 💫🙌🏼
Wat mooi en eerlijk vertelt! Goed dat je zo deelt.. 😇Ruggenprik idd doen wat jezelf wil! Wel verdrietig dat je gevoel had van falen, zo niet nodig! Je mag trots zijn! You did it!💯 mooie beelden! Fijne zondag 🌞
Ik ben enorm positief ingesteld en ging met vol vertrouwen richting mijn bevalling, thuis. In wk 39 kreeg ik zwangerschapsvergiftiging en moest ik voor controle naar het ziekenhuis. Dat is mijn redding geweest. Daar bleek mijn zoon in een stuit te liggen, getrekt, en zijn voeten zaten al in het geboortekanaal. Dit heeft de verloskundige gemist bij de checks want hij heeft ca 10 weken zo gelegen gezien de afvlakking van zijn hoofd. Ook kwam dit overeen met de klachten die ik had maar waar geen gehoor aan werd gegeven. Dus 10 wk lang is zijn hoofd verwisseld met zijn billen bij het voelen aan mijn buik. Ik had al 4 cm ontsluiting in het ziekenhuis, zonder weeën. Het werd een spoedkeizersnede. Helaas werkte de ruggenprik niet waardoor ik het eerste deel van het open snijden van mijn buik gevoeld heb. Doordat ik zo gefocust was heb ik dat pas later aangegeven. Wat een kracht heb je als vrouw! Daarna heb ik 10 wk nagenoeg niet normaal rechtop kunnen lopen door klachten van mijn keizersnede. Helaas staat een gynaecoloog niet open voor alternatieve geneeswijzen. 1 behandeling bij de osteo en ik kon weer lopen. Door de stuit heeft mijn zoontje ook veel ongemak ervaren in zijn lijf en lukte de borstvoeding niet.
Ik mis vooral een casemanager die zowel moeder als kind monitord. Zeker na een helse bevalling. Want bij een eerste kindje weet niet wat normaal en abnormaal is. Ik sta er versteld van dat dat niet bestaat in Nederland en je van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Ik ben ondernemend genoeg om zelf aan het roer te staan en te onderzoeken wat er noodzakelijk is. Maar wat als je dat niet bent?!
ik hoop dat alles nu goed gaat met je en jou zoontje. veel sterkte !
ik heb ook heel vaa die zelfde gedachten gehad, ik ben ook heel confident, en wetenschappelijk gericht in studie, en ik sta sterk in mijn schoenen... mar wat als je dat niet bent.. ik hoor zo vaak vrouwen vertellen dat ze zo veel druk voelen om bijv borst voeding te geven, terwijl het helemaal niet lukt, of hun klachten worden genegeert... echt heel erg. dit moet ophouden. we moeten open zijn en elkaar helpen... niet elkaar judgen...
@@cameronrosie3267 vooral het twijfelen aan het beoordelingvermogen van de (aanstaande) moeder heeft mij geraakt. Ik vond het respectloos. Ik denk dat het empathisch vermogen van de ned gezondheidszorg wel een boost kan gebruiken.
@@evelienmarteijn7173 ja zeker !!! Er is een studie naar gedaan, niet specifieke specialisatie, maar doctors in het algemeen, worden door de loop van hun studie minder empathisch..! Dat komt omdat het mensen in pijn zien etc normaal word voor hun, en omdat ze ook om hun eigen mentale gezondheid te beschermen niet met ieder mens mee kunnen leven..dat zou te veel en te emotioneel zijn... maar ik denk dat hier wel wat een gedaan kan worden om dat ook deel van de training te maken om juist die empathie weer beetje terug te krijgen.
Hier twee verschillende verhalen, elk kind is anders en zo ook elke bevalling! Doe gewoon wat je denkt dat je moet doen, ook na de bevalling! Veel succes aan alle zwangere dames hier en ook wie net bevallen is, moet niet gemakkelijk zijn ik deze rare periode om kraamperiode te hebben. You are doing great! 🌱
Super gedaan! Het klinkt precies zoals mijn bevalling! De ruggenprik was inderdaad de beste beslissing ooit, wat een opluchting he als je de pijn voelt wegvloeien :) en inderdaad je kan dan weer praten, lachen en alles, ik had mn vriend heel de dag al niet aan kunnen kijken van de pijn (rug weeën !) . Je voelt inderdaad nog gewoon wanneer en hoe je moet persen, het is echt fijn.
Ik heb die druk ook gevoeld. Iemand vertelde me zelfs dat hij en zijn vriendin hadden gewed dat ik om pijnbestrijding zou vragen, dat ik het niet zou redden zonder....is toch bizar!!!
Toch uiteindelijk zonder pijnbestrijding gedaan. Mijn bevalling duurde maar 4 uur en ik vond het niet nodig. Maar weet zeker dat als de ontsluiting niet vorderde, ik absoluut om een ruggenprik had gevraagd.
Ook in het ziekenhuis bevallen en zal dat de volgende keer zeker weer doen!! Ik voel me daar veilig en in goede handen.
Ik kom uit Duitsland en bij ons is een thuisbevalling niet " normaal". Ik zou het niet aadurven , als er iets mis gaat en er geen hulp is. Wat als je kindje te weinig zuurstof krijgt? De geboorte is wel belangrijk maar ik vind het het belangrijkst dat moeder en het kindje gezond blijven. Ik had keizersnee(?) omdat zij verkeerd lag. Die artsen zeiden dat het het veiligst voor ons zei. Ik vond het toen erg als meerdere vriendinnen zeiden, dat je je kind erdoor schade neemt. Maar ik ben voor het advies van mijn artsen en mijn intuitie gegaan. Het bleek dus dat vanwege de positie een gewone bevalling veel te gevaarlijk voor was gewesen. Maar ik voelde me de hele tijd , alsof ik nier mag zeggen dat het een geboorte was alleen maar een operatie. Mijn herstel is wel erg heftig maar met haar gaat het super! Trouwens nog een verschill tussen NL en Duitsland. Hier moet je minstens iedere tweede keert tijdens je zwangerschap langs bij de vrouwenarts. Ik vind dat wel een fijn gevoel moet ik eerlijk zeggen! Sorry voor de spelfoutjes😱
Maar alle angsten die je hier benoemd, zijn niet toe te passen op het Nederlandse geboortesysteem. Ik begrijp dat je gedachte zo gaat, maar als je jezelf goed zou verdiepen in de Nederlandse 1e lijns verloskunde, zou je zien dat deze angsten nergens op gebaseerd zijn. Het is namelijk zo dat de Nederlandse 1e lijns verloskundigen echt enorm kundig zijn, en heel veel spullen met zich meedragen. Ook voor spoed situaties. Bijv. zuurstof toedienen die je hier benoemd, kunnen ze ook thuis doen. Een infuus aanleggen, oxytocine toedienen, reanimeren, hechten, etc. etc. kunnen ze allemaal thuis doen. Daarnaast bestaat de 1e lijn ook heel veel uit een vooruitziende blik hebben, dus goed observeren en letten op tekenen van dingen die mis zouden kunnen zijn. Zodat ze je tijdig kunnen overdragen.
Daarnaast is het ook een missconceptie dat er in het ziekenhuis altijd alle hulp beschikbaar is. Niet alle ziekenhuizen hebben altijd een gyn. of anesthesist aanwezig. De meeste streekziekenhuizen niet. En die moet dan ook gewoon opgepiept worden vanuit huis. Vooral snachts. Daarnaast hebben de kleinere ziekenhuizen ook maar een klein aantal OK's, die ook gewoon allemaal bezet kunnen zijn. Kortom: Ook in een ziekenhuis is niet altijd alles en iedereen voor handen.
In Nederland is thuis bevallen nog veiliger dan poliklinisch in het ziekenhuis bevallen. Over het algemeen zijn er minder interventies, en zijn er minder medische ingrepen.
Wil je hier meer over weten, dan raad ik je aan om op youtube "de verlosmoeder" op te zoeken. Een Nederlandse 1e lijns verloskundige, die hele goede video's maakt over het hoe en wat. Die haalt ook de percentages aan, en weet het heel duidelijk uit te leggen.
Uiteraard begrijp ik je instinct, wat aangeeft dat een ziekenhuis de veiligste plek is. Maar dat is dus niet altijd het geval. En al helemaal niet hier in Nederland.
Dit is trouwens echt geen pleidooi dat iedereen thuis moet bevallen. Je moet namelijk gewoon bevallen op de manier waarop jij je het beste voelt! Dat is het allerbelangrijkste. Maar deze reactie is er meer als tegengeluid op veel vooroordelen over thuisbevallen. En ongegronde angsten rondom thuisbevallen. Het is namelijk niet zo zwart/wit als dat het in de eerste instantie lijkt! :)
Goed gedaan, Marlieke! Ik herken mijn bevallingsverhaal erg in die van jou. Ook voor een ruggenprik gekozen en dat heeft me een hoop energie gescheeld. Het was alsnog zwaar, want ik had nog allerlei andere 'complicaties', maar kan de prik ook van harte aanbeveel. Sowieso de volgende keer weer!
Wees maar ontzettend trots op jezelf!! Nu heb je twee prachtige kids❤️❤️ Ik ben met alle 4 mijn kids in t ziekenhuis bevallen. Snelle bevallingen dat wel (Heel snel zonder pijn bestrijding😉 Me eerste dochter binnen 3uur.. tweede was een tweeling (meiden) Dus moest wel in t ziekenhuis... En me zoon omdat ik zo snel beval, en nodige complicaties (tweeling met 32 weken) dus ook hij in t ziekenhuis... Allemaal spontane bevallingen op eigen krachten 😁 Ik vind ook dat wij super wezens zijn ! alle vrouwen( moeders)all over the world💕
Thanks voor deze heerlijke openlijke openbaring. Ik ervaar exact hetzelfde als ik aangeef dat ik een ziekenhuisbevalling wil incl. pijnbestrijding. Kennelijk overheersen er nog te rigide denkbeelden hierover en hoor je te voldoen aan het sociaal wenselijk plaatje.
Wat fijn Marieke, dat het zo’n mooie bevalling is geweest! Helemaal top!
😃👍😘
Hoi Marlieke, wat een fijne vlog !
Je hebt helemaal gelijk , als we een gaatje moeten laten vullen nemen we al een verdoving . Dus laat iedereen in hun waarde wat de keus ook is .
Ik vind dat dat zelfde taboe heerst met het wel of geen borstvoeding geven . Heerlijk dat je zo opkomt voor de vrije keus.
Ik hoop een les voor iedereen , geef niet je ongevraagde mening maar sta open voor de mening van een ander zonder veroordelend te zijn !
Zo is het ! Mijn moraal , uit jouw verhaal , is vooral goed voor jezelf opkomen en zekerrr in deze . Mijn verloskudige bv keek heel verveeld naar mij en schudde vaag met haar hoofd , zo van : zie niks , gebeurt niks . 😡 Enfin ... You go girl🌺👨👩👧👦
Mooi verhaal! En zo zonde dat je je schaamde! Het is jouw bevalling. En heerlijk dat het er ook nog één was om van te dromen. Dat gun ik iedereen :) Ik ben zelf zonder pijnbestrijding bevallen, maar stond er wel voor open mocht ik uitgeput zijn of mocht het echt niet meer gaan. Ikzelf zou dan ook niet persé bij voorbaat zeggen sowieso wél pijnbestrijding (in mijn geval ging dat ook niet meer en dat was prima), maar ook zeker niet dat ik het kosten wat kost zonder wil doen. Bij mij kwam de bevalling wat traag op gang, dus ik dacht inderdaad ook dat het voorweeën waren. M’n man is gaan werken, want ik vond het een gênant idee om hem thuis te houden en dan een dag later hem naar kantoor te moeten sturen met ‘vals alarm.’ Ik heb nog even geslapen en daarna werd het wat pijnlijker. Eind van de middag kwam m’n man naar huis, belde hij de verloskundige en ik hoopte maar dat ik niet teleurgesteld zou worden met ‘tja, net 1 cm...’ Ze voelde en voelde nog een keer. Ik bleek al op 6 cm te zitten! Mijn vliezen zijn doorgeprikt en toen bleek meneer in het vruchtwater gepoept te hebben. Om half 5 gingen we naar het ziekenhuis en onze zoon is, een dag eerder dan Yuca, voor 7 uur geboren! Vanaf 8/9 cm vond ik het echt pittig, want kreeg toen persdrang die ik moest wegpuffen. Gelukkig ging dat stuk heel snel. Ik durf het haast ook niet te zeggen, maar de rest viel me eigenlijk mee. Het was zeker niet lekker, maar eer dat ik dacht aan pijnbestrijding was hij er al bijna. Ik wist dus ook dat dat geen optie meer was en ik was daar helemaal oké mee. Ook een droombevalling wat mij betreft! Zo fijn hè? Het belangrijkste is echt dat je zelf het gevoel hebt gehad de touwtjes in handen te hebben. Wel echt bijzonder van die verloskundige! Bij mij werd juist erg benadrukt dat het voor hen echt niet uitmaakte waar. Als jij je maar fijn voelt, dan gaat het vaak ook sneller.
Mooi verhaal! Ik sta zeker achter je boodschap: kies de opties/plek tijdens je bevalling die bij je past. Zelf twee natuurlijke bevallingen in het ziekenhuis gehad zonder pijnbestrijding. Hier kijk ik heel goed op terug. Nu zwanger van nr. 3. Ik hoop opnieuw in het ziekenhuis te bevallen :)
Ik heb bij beiden kinderen het zonder ruggenprik gedaan, maar elke vrouw heeft een andere denkwijze en haar wensen! Dus dat jij een ruggenprik alsnog hebt genomen, hartstikke goed! Aan het einde van de rit is jouw lijf en jouw bevalling
Wat super dat je dit gedeeld hebt!!❤️❤️❤️
Heel mooi, open en kwestbaar verteld. Dankjewel 😘
Mijn dochters zijn van jou leeftijd Marlieke de oudste lag verkeerd in stuit dat had de VK niet gezien, en het was toen heel normaal om thuis te bevallen, ik moest met alle haast naar het ziekenhuis omdat mijn bevallingen heel snel gingen maar de nare stress die ik vooraf had vergeet ik nooit meer, er moest geknipt gedraaid en getrokken worden het was echt heel naar, maar wat had ik graag een ruggenprik gehad toen ,dus meisje je hebt groot gelijk de mogelijkheid is er gewoon ,waarom alsof we uit de tijd van Ben Hur komen.
Bij de bevalling van mijn eerste, werd ik aangesloten op de Oxytocyne. Prima te doen, maar toen kwam er een arts binnen die mijn ontsluiting wilde meten. Ik zat op 5 centimeter. Ineens werd het een drama om de weeën op te vangen en heb ik gevraagd om een ruggenprik. Een half uur na de laatste check, kwam de gynaecoloog binnen om nog even te checken voordat ik de ruggenprik zou krijgen. Nee dus, 10 centimeter. Ik hoop die pijn van dat halve uur nooit meer mee te maken, maar wat vond ik het heerlijk om te mogen persen. Na 1 uur en 13 minuten had ik mijn oudste zoon op mijn blote huid. Ik vond het persen serieus het beste moment van de bevalling!
Bevalling nummer 2, ik wilde het graag thuis, maar tijdens de afspraak met 37 weken in het ziekenhuis, geen verloskundige zorg in het dorp, bleek dat ik al 4 centimeter ontsluiting had. Ik ben daar onder de douche gegaan en ik werd gek van de verpleegkundige die elke keer wilde dat ik onder de douche uitkwam om te kijken of alles wel goed ging met mijn middelste. Hij was aan het schoppen als normaal, dus ik dacht: Ga weg! Uiteindelijk na 2 uur onder de douche zei mijn vriend dat ik er nu toch even onderuit moest komen. Hij heeft me, volgens mij, afgedroogd en ik moest op het bed gaan liggen. Op het moment dat ik op het bed lag, voelde ik een enorme persdrang opkomen. Nee joh, lachte de verpleegkundige: Dat kan nog lang niet. En op het moment dat mijn vriend dat beaamde kwam net de gynaecoloog binnen, die in mijn dossier aan het lezen was en blijkbaar had gelezen dat mijn eerste bevalling 6 uur had geduurd. Dat gaan we eens even bekijken, zei zij. En ja hoor, 10 centimeter ontsluiting! Ik was dolblij, nu mocht ik weer persen. Sorry voor alle vrouwen die nog een tweede kind willen of gaan krijgen, dat was een hel. Blijkbaar heeft de eerste in het geboortekanaal wat scheurtjes achtergelaten, want ik vond het absoluut niet fijn.Maar aangezien mijn tweede zoon binnen 10 minuten geboren werd, was het geen echte ramp! En toen wilden we graag gaan voor nummer 3, we wilden dolgraag 4 kinderen. Ik was elke maand direct zwanger, maar ik heb in totaal 6 miskramen gehad, tussen de 16 en 22 weken. Met ook nog een keer een zwangerschap die ik wel gevoeld had maar, omdat de test negatief was, genegeerd had een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, ontdekt door een dokter van de huisartsenpost (erg knap, bij een patiënt die je niet kent). Ik bleek al 16 weken en 6 dagen zwanger te zijn van een gezond meisje. Maar hierdoor verloor ik niet alleen mijn rechter eierstok, ik bleek ook een zware vorm van endometriose te hebben. Dat verklaarde de miskramen! En toen mocht ik, na nog 2 van de 6 miskramen, nog één keer zwanger worden van mijn gynaecoloog. ... Ik was zwanger van een tweeling! Ik was dolblij, maar ook gespannen. Zou het nu goed gaan. De 20 weken echo was een feestje, maar ook vreemd. Volgens de echoscopiste waren het 2 meisjes, maar ik was 2 (eigenlijk 3, maar daarbij merkte ik verder niets, omdat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was) keer zwanger geweest van een meisje, en dat voelde echt anders. Ik was namelijk zo'n mazzelaar die nergens last van had. Alleen een lichte misselijkheid bij de 2 meisjes. En ik was niet misselijk. Maar goed, ik heb nooit kunnen onderscheiden wat er op de echo te zien was, dus ze zal wel gelijk hebben. Met 23 weken had ik licht bloedverlies en wilde de gynaecoloog dat ik een echo kwam laten maken. Helaas bleek dat één van de baby's was overleden. Ik was dolblij dat ik nog een levende baby in mijn buik had, dus ik heb daar niet bij stilgestaan op dat moment. Ik vond het raar hoe erg mensen dat vonden. Maar, ik werd met 26 weken overgedragen aan de verloskundige. En ik wilde dolgraag thuis bevallen, nu dat mogelijk was. De kleine heeft zich 2 keer te vroeg aangekondigd, maar ik heb beide keren gezegd: Deze baby komt nog niet. Ik had gelijk en om 00.03, precies 37 weken zwanger, begonnen de weeën. Ik had het bevel gekregen om de verloskundige direct te bellen, ivm mijn snelle bevallingen. Dus dat heeft mijn, inmiddels man, keurig gedaan. De verloskundige kwam en ik had 4 centimeter ontsluiting. Omdat de baby zich 2 keer eerder te vroeg had aangekondigd, besloot zij om direct mijn vliezen te breken. Ik was blij, maar ik had niet het gevoel dat mijn weeën echt iets deden. Totdat de, op dat moment nog jongste, naar het toilet ging. Ik heb mijn man direct gevraagd om mijn moeder te bellen om de jongens op te halen. Zij was er binnen 10 minuten en blijkbaar heb ik, toen ik de poort dicht hoorde gaan, toch een geluid gemaakt, want man en verloskundige zijn de trap opgestormt en hebben mij onder de douche uitgehaald. De verloskundige had niet eens tijd om haar handschoenen aan te doen en heeft onze derde ZOON, zo opgevangen. Ik heb vervolgens met dat kleine mannetje op mijn buik een half uur keihard gehuild. Volgens de verloskundige was dat het verwerken van de miskramen. Geen ruggenprikken voor mij, maar niet uit principe. En na de tweede was ik er wel van overtuigd dat ik het zonder kon. Geboren in 1 minuut, bevalling 7,5 uur. De langste, maar vrijwel pijnloos. Blijkbaar totdat de poort dichtging, want ik heb nooit meer dan geademd tijdens mijn bevallingen!
Bijzonder mooi dat je dit deelt:)
Het is toch veel fijner om te bevallen op je eigen manier. Je laat je kies ook niet trekken zonder pijnstiller. En dat gaat sneller als een bevalling. En fout van je verloskundige om je steeds te vragen of je thuis wil blijven. Zit je echt op te wachten terwijl je weeën heb pff. Fijn meis dat je een goede ervaring heb opgedaan met deze bevalling.
Ik denk dat je moet bevallen op een plek waar jij je het fijnst en prettigst voelt. Als dat in het ziekenhuis is, doe dat dan. Anders kan je thuis echt niet die rust vinden. Maar in het ziekenhuis, grijpen ze wel eerder medisch in, daar valt pijnbestrijding ook onder. ik ben wel een hele grote voorstander van het bevalplan, zodat je daarop kunt terugvallen als je helemaal in je bevalbubbel zit. Als je naar het ziekenhuis gaat en je je veiliger voelt daar, dan is ook de kans groter dat het sneller gaat. Kies een plek waar jij je het meest kunt ontspannen en je je goed voelt. Ontspanning is echt de key, en luister naar jezelf en je eigen lijf.
Ik had het zó graag gewild (achteraf!). Nu forever een haat-liefde verhouding met m’n bevalling 14 maanden geleden. Thuis begonnen vanuit het niets en meteen bam (kan me niks voorstellen bij tussen de weeën door die 5-10 min wegblijven 🙈). Na een paar uur in een paar uur durende weeënstorm terecht gekomen, daarna naar het ziekenhuis (vreselijke rit) en vervolgens ook nog een totaalruptuur. 😭 Nee, ik had niet m’n dag 🙈😅
Mooi hoe eerlijk je hierover vertelt! Ik heb ook beide keren voor een ruggenprik gekozen hoor, het gaat erom waar jij je goed bij voelt! En uiteindelijk telt maar één ding: dat het goedgaat met jou en de kleine♥️
Ingeleide bevalling, na 14 uur heftige weeën en weeën opwekkers voor een ruggenprik gekozen (was bang voor de ruggenprik) niks om voor te schamen! Helaas werkt die niet (7x mis gegaan) daarna nog 10 uur pijn moeten lijden en uiteindelijk keizersnede.. had gewild dat het gewerkt had! We falen niet, want we zetten een prachtig kind op de wereld 🥰
Zo mooi dat je dit deelt! Na 24 uur flinke weeën en een niet werkende ruggenprik heeft de fentanyl me er doorheen geholpen. Ein-de-lijk wat rust, wel pijn, maar even iets meer kunnen ontspannen. Ik denk dat jouw video de doorslag geeft om ook eerder voor pijnbestrijding te kiezen bij een 2e, dankje voor het delen😘
Ik heb ook bij de 1e en 2e een ruggenprik laten zetten. laat je niet zo beïnvloeden wat anderen vinden. Boeie!
Helemaal gelijk gewoon doen waar je zelf prettig bij voelt! Ik had ook een ruggenprik en was echt top! Ben in het buitenland bevallen en daar was keizersnede op afspraak de norm dus was ik anders omdat ik dat niet had ;) leuke video!
Ik heb mn 2e bevalling bij de start van mijn inleiding direct om een ruggenprik gevraagd en ben in 4 uurtjes pijn-loos bevallen.. Wat een heerlijkheid.. En ook na die tijd kon ik veeel meer gemoeten van mijn ventje. Kan het iedereen aanraden..
Eerste bevalling ook 4 uur, maar zonder pijnmedicatie, was vreselijk en ik had echt een slechte start..
Hoi Marieke, bevallen doe je vooral op de manier wat jezelf prettig vind, daar hoeft niemand wat van te vinden. Ken ook weinig mensen die iets “vinden” van het feit dat sommige vrouwen kiezen voor ziekenhuis en sommige voor thuis.
Mijn beval ervaringen waren beide positief en wel thuis, als ik het wel nodig had gevonden had ik zeker ook naar het ziekenhuis gegaan en pijnbestrijding genomen. Bij mij ging het beide keren gewoon veel te snel dus dan kies je liever voor thuis😀
Wauw Marlieke! Dank voor het delen voor dit waardevolle, eerlijk en bemoedigde verhaal! Mooi mens 😘
Hoi Marlieke! Mijn bevalling liep iets anders dan die van jou: na 6h weeën wegsuffen en nog maar 3 cm, was het voor mij ook genoeg: ruggeprik gekregen en volop weeenopwekkers. Nu tegen dat ik 10 cm ontsluiting had was de ruggenprik uitgewerkt en de pers weeën heb ik wel gevoeld, maar na 6 keer persen was zoonlief er, ik kreeg een kleine knip, maar niet recht, dus eentje schuin, veel minder gevoelig achteraf en geneest sneller.
Ik had het geluk dat mijn gynaecoloog van wacht was dat weekend, en hij is de enigste in dit ziekenhuis die schuin inknipt. Dus geen discussie moeten aangaan op dat moment, de knip niet gevoeld maar manlief zag het wel...
Je hebt heeelemaal gelijk, je mag trots zijn op jezelf! Supereerlijke en mooie video. Wel een interesse vraagje; waar was je man tijdens het persen of filmde hij op afstand? X
Ik heb bij alle 2 m’n dochters een morfine pomp gehad en ik kan dat OOK aan raden. Het is echt heel fijn! Maar dat is ook MIJN goede ervaring. Ieder op z’n eigen manier.
Goeie vlog Marlieke, trots op jou❤️
Hi Marlieke , super fijn dat je een positieve bevallingservaring hebt gehad! En ik vind een ruggeprik helemaal niks om voor te schamen, hallo er komt een kind uit je lichaam 😱😱 Bij mijn eerste bevalling wilde ik ook een ruggeprik maar stuurde de verloskundige ook op een bevalling zonder pijnmedicatie. De eerste weeen zijn natuurlijk minder pijnlijk maar ze zei tegen me dit zijn de weeen; je kan het prima aan toch? Op dat moment dacht ik ja ok misschien wel dus geen ruggeprik. Uiteindelijk kwam ik in een weeenstorm die ik uiteindelijk niet meer trok en viel ik bijna weg en moest ik echt schreeuwen om de ruggenprik die ik kreeg en toen al 10 cm ontsluiting bleek te hebben. Ik heb daardoor wel geperst met de ruggeprik en wat een verademing! Ik ben nu weer zwanger en ga echt niet eens stoer doen bij de eerste weeen ren ik naar het ziekenhuis voor de ruggenprik en niemand die me ervan afpraat. Jouw verhaal bevestigd dat weer voor mij! Geniet van je gezinnetje en mooie kindjes en je bent een TOPmama!!!
Ik ben 2 keer bevallen zonder pijnstilling (niet perse bewust, maar het liep 'gewoon' zo), maar het boeit mij echt geeeen reeeet wat andere vrouwen doen 😂 wat maakt t nou uit wat een totaal ander persoon wil qu bevallen?! Al wil je 10 ruggprikken, lekker doen
Ik denk dat iedereen zelf moet bepalen of je pijnstilling wil hebben of niet. Als je het nodig hebt moet je dat zeker doen. Elke bevalling is anders en iedereen ervaart het anders. Niks is fout of goed. Zelf heb ik bij beide bevallingen geen pijnstilling gebruikt en wilde altijd al graag in het ziekenhuis bevallen. Het is hoe dan ook een hele bevalling.. hoe het ook gaat! ;)
Ik vond die ruggenprik heerlijk! Voelde ook echt helemaal niks meer en heb toen heerlijk geslapen en toen ik wakker werd mocht ik persen. Ik zweer erbij. Nu weer zwanger en heb al aangegeven zodra ik wee heb mag de ruggenprik er al in!
Mooi verteld!! ❤️ zelf ben ik nu 39 weken ook van de 2 e dus erg benieuwd!
zo herkenbaar. Ik wou ook geen pijnbestrijding om dat ik bij me eerste dat wel had gedaan en de reactie daar op waren alsof ik me moest schamen dus ik wilde het nu echt niet. Achteraf gezien domme keuze geweest. Dus zo mee eens neem die ruggenprik gewoon als je het wil.
je bevalling is zoveel relaxe voor je zelf en voor de kleine
Zo eens met de moraal van dit verhaal 👏🏻👍🏻 weg met taboe op pijnbestrijding. Laat iedereen lekker in haar waarde en steun elkaar! Zelf 2x bevallen. Eerste keer ingeleid en morfine pompje, wat voor mij op dat moment de redding was 👍🏻 Tweede keer totaal onverwachts en onbedoeld thuis bevallen zonder verloskundige 😱 en dus ook zonder pijnbestrijding 😅
Ik was 41.3. Was er klaar mee. Een mooi bevallingsverhaal met scherpe kantjes.♥️
Ik heb bij mijn eerste bevalling ook een ruggenprik gehad. Wat een verademing want ik zat midden in eens weeënstorm. Ik was ook gelijk een ander mens.
Het is idd belangrijk om het bijtijds aan te geven. Niet alleen voor je aantal cm maar ook ivm de beschikbaarheid van de anesthesist. Bij mij zat hij in een operatie waardoor ik ongeveer een uur moest wachten voordat ik aan de beurt was.
Knap hoe je verteld over het kiezen voor pijnbestrijding. Ik wilde heel graag in het ziekenhuis maar het ging zo snel dat ik niet meer kon. Had zo graag pijnbestrijding genomen! En een bevalling hoeft geen pijn te doen. Goed dat je voor jezelf hebt gekozen en de bevalling op een fijne manier hebt kunnen ervaren!
Hier in Frankrijk is pijnbestrijding heel normaal. Ik had een medische zwangerschap en kreeg een ruggenprik uit voorzorg en vervolgens toch een spoed keizersnede. Die ruggenprik was zo'n verademing, geweldig! Ik snap die calvinistische instelling van Nederland sowieso niet. ' niet klagen, pijn hoort erbij'. Nee, we leven in de 21e eeuw, pijn kan bestreden worden!