Μπράβο σας!! ειδικά η μορφή είναι πολύ δυνατή....δεν αρκεί κάποιος να ''επινοήσει'' ένα καλό περιεχόμενο μα να το δέσει με την κίνηση, το φως, το λόγο, την εκφορά του λόγου, τα χρώματα....μπράβο σας!
Τελη Μαιου 1992 Καναδας με ενα ΕλληνοΚαναδο φιλο μου επισκεπτομαστε το πανεπιστημιο που εχει αποφοιτηση η κορη του (Μιλαμε για τελετη, διοτι εδω στιν Ελλαδα.....Τεσπα) . Τυχαια μαζι ερχεται ενας Αμερικανος παιδικος (του πατερα) φιλος που τον ειχε επισκεφτει εκεινες τις μερες για δουλεια. Ο Αμερικανος ζουσε μονιμα στο illinois των ΗΠΑ και εργαζοταν σε μια μεγαλη εκδοτικη εταιρια και εψαχνε να βρει τον δικο του ταλεντο να σπρωξει μεσω τις εταιριας του και να κανει ονομα ωστε να ΄΄ανεβει τα σκαλια ΄΄ (Personal Breakthrough το λενε εκει περα). Ετσι, στιν αναμονη για τιν τελετη καθομασταν στο καφε τις σχολης, εχοντας συζητηση για τετοια θεματα και εμποριου βιβλιων. Ενας κυριος που μαζευε τους δισκους (Καλη ωρα ιδιος ο Πουλικακος αλλα χωρις το τσιγαρο, απο τοτε απαγορευοταν) μας ακουσε και ευγενικα συστηθηκε σαν ενας συγγραφεας επιστ/νικης φαντασιας αλλα μιας παλιοτερης περιοδου (1960 ΄ς- 1970΄ς). Ειχε εκδοσει παλιοτερα ενα βιβλιο και αρκετες μικρες ιστοριες που η ζωη ομως τον ειχε φερει να εχει αυτιν τιν εργασια που τουλαχιστον ειχε προσβαση σε βιβλια και διαφορα εκπαιδευτικα βιντεο (library & computer clubs). Τυχαια, αρκετα χρονια αργοτερα (2005 + - ) μου ειπε ο γνωστος μου οτι ο συγγραφεας που ειχαμε συναντησει (οποιος Δυσκολευτηκα και εγω να τον θυμηθω), εκδοσε υπο τις οδηγιες του εκδοτη φιλου του αλλα 4 βιβλια και η μια θα γινοταν ταινια εκεινη την περιοδο. Ο εκδοτης που ηταν ακομα τοτε, manager & publisher του συγγραφεα, μονο απο τα βιβλια που εκδοσαν μαζι καταφερε και ανοιξε δικο του εκδοτικο γραφειο.
Είναι 2:00 το πρωί και ψάχνω για ταινίες μικρού μήκους. Ξεκινάω με το Maniac του LaBeouf. Αντιγραφή απ'το Strees του Γαβρά. Συνεχίζω με κάτι ελληνικές. Κάηκαν τα μάτια και τα αυτιά μου. Βλέπω κάπου δεξιά "ο κύριος π". Απ'τον τίτλο υποθέτω ότι μάλλον πρόκειται για καλή περίπτωση. Η ταινία ξεκινάει έχοντας μια επιφύλαξη απ'το συνεχόμενο trash. Η ταινία τελειώνει, είναι 3:00 και αυτό που αναζητούσα το βρήκα. Καλό ξημέρωμα!
Τι σου ακούγεται πιο θετικό από τα δύο: να φοβάσαι έναν άνθρωπο με απωθημένα ή να προσπαθήσεις να τον "λύσεις" από τη μεριά σου, όπως και αν μπορείς; Εκτός κι αν στον κόσμο που ζεις υπάρχουν μόνο άνθρωποι που έχουν εκπληρώσει όλα τα όνειρα τους.. Φοβάσαι ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας με αυτή τη λογική στην οποία αντιδρώ και σου απαντάω. Όπως φοβάται και ο κύριος Π. της ταινίας.. Κι αυτός που φοβάσαι μπορεί να είναι φοβισμένος εν ολίγοις, σκέψου το κι έτσι.
Συγχαρητήρια πολύ δυνατό! και μιας και γυρίστηκε στο πανεπιστήμιο εντύπωση προκαλεί το οτι κάθε πρωί είναι λίγοι οι φοιτητές που σταματούν με το αμαξι να πάρουνε αλλούς φοιτητές από την στάση του λεωφ. ΄΄κανείς δεν νοιάζεται για κανέναν΄΄
πολύ όμορφο (και άσχημο) ταυτόχρονα! μπράβο!
η αδιαφορία και τα απωθημένα του κόσμου σε 10 λεπτα
Θαυμάσια ταινία. Ευχαριστούμε.
Εξαιρετικό!👌👏💖Πολύ εύστοχο το μήνυμα που θέλει να περάσει! Δυστυχώς,όντως, κανείς δεν νοιάζεται για κανέναν...😧
Εξαιρετική και αξιόλογη δουλειά! Πολλά μπράβο!!!
Μπράβο σας!! ειδικά η μορφή είναι πολύ δυνατή....δεν αρκεί κάποιος να ''επινοήσει'' ένα καλό περιεχόμενο μα να το δέσει με την κίνηση, το φως, το λόγο, την εκφορά του λόγου, τα χρώματα....μπράβο σας!
Bravo George!Polu kalh doyleia file!
Υπεροχο...
That was really good, only pure truth...
Πολύ καλή δουλειά...ωραία σκηνοθεσία,φωτογραφία και ερμηνείες...Μπράβο.
ωραίο νοημα
great job guys, keep up!!!
Τελη Μαιου 1992 Καναδας με ενα ΕλληνοΚαναδο φιλο μου επισκεπτομαστε το πανεπιστημιο
που εχει αποφοιτηση η κορη του (Μιλαμε για τελετη, διοτι εδω στιν Ελλαδα.....Τεσπα) .
Τυχαια μαζι ερχεται ενας Αμερικανος παιδικος (του πατερα) φιλος που τον ειχε επισκεφτει
εκεινες τις μερες για δουλεια.
Ο Αμερικανος ζουσε μονιμα στο illinois των ΗΠΑ και εργαζοταν σε μια μεγαλη εκδοτικη εταιρια
και εψαχνε να βρει τον δικο του ταλεντο να σπρωξει μεσω τις εταιριας του και να κανει ονομα
ωστε να ΄΄ανεβει τα σκαλια ΄΄ (Personal Breakthrough το λενε εκει περα). Ετσι, στιν αναμονη για
τιν τελετη καθομασταν στο καφε τις σχολης, εχοντας συζητηση για τετοια θεματα και εμποριου
βιβλιων.
Ενας κυριος που μαζευε τους δισκους (Καλη ωρα ιδιος ο Πουλικακος αλλα χωρις το τσιγαρο,
απο τοτε απαγορευοταν) μας ακουσε και ευγενικα συστηθηκε σαν ενας συγγραφεας επιστ/νικης
φαντασιας αλλα μιας παλιοτερης περιοδου (1960 ΄ς- 1970΄ς).
Ειχε εκδοσει παλιοτερα ενα βιβλιο και αρκετες μικρες ιστοριες που η ζωη ομως τον ειχε φερει
να εχει αυτιν τιν εργασια που τουλαχιστον ειχε προσβαση σε βιβλια και διαφορα εκπαιδευτικα
βιντεο (library & computer clubs).
Τυχαια, αρκετα χρονια αργοτερα (2005 + - ) μου ειπε ο γνωστος μου οτι ο συγγραφεας που ειχαμε
συναντησει (οποιος Δυσκολευτηκα και εγω να τον θυμηθω), εκδοσε υπο τις οδηγιες του εκδοτη
φιλου του αλλα 4 βιβλια και η μια θα γινοταν ταινια εκεινη την περιοδο.
Ο εκδοτης που ηταν ακομα τοτε, manager & publisher του συγγραφεα, μονο απο τα βιβλια που εκδοσαν
μαζι καταφερε και ανοιξε δικο του εκδοτικο γραφειο.
Μπράβο Γιώργο! Το γύρισες πολυ ωραία!
Ταινιάρα!
"Hmoun to gramma diamarturias pou den egrapse..." Fovero. Polu kalu douleia, paidia, kalh sunexeia...
Πολύ καλο...
Very interesting film
Φοβερό
Πολύ καλή δουλειά παιδιά!!!
Σίγουρα αποτυπώνει το σήμερα...
πολύ καλό!
ωραιος
διαμαντάκι!
Είναι 2:00 το πρωί και ψάχνω για ταινίες μικρού μήκους. Ξεκινάω με το Maniac του LaBeouf. Αντιγραφή απ'το Strees του Γαβρά. Συνεχίζω με κάτι ελληνικές. Κάηκαν τα μάτια και τα αυτιά μου. Βλέπω κάπου δεξιά "ο κύριος π". Απ'τον τίτλο υποθέτω ότι μάλλον πρόκειται για καλή περίπτωση. Η ταινία ξεκινάει έχοντας μια επιφύλαξη απ'το συνεχόμενο trash. Η ταινία τελειώνει, είναι 3:00 και αυτό που αναζητούσα το βρήκα. Καλό ξημέρωμα!
Δεν καταλαβα ρε παιδια τι εγινε?
Τις εφαγε αγριως, ή τον σκοτωσε απο το ξύλο ?
Πολυ μουρλος ο Κυριος Π παντως.
Τέλοιος ο Πουλικακος.
Καλη φαση! Keep it going ;)
Ωχ, κάνω guest εμφάνιση στο 1:38!!
Το θυμαμαι που οταν την ειχα πρωτοδει ελεγα " ωπ ο " χαχα
"Κανείς"...... Πολύ καλό!
Μπράβο , ωραία κουλτουριάρικη πίπα 😂😂😂
Καλή η θεωρία σου!
Τι σου ακούγεται πιο θετικό από τα δύο: να φοβάσαι έναν άνθρωπο με απωθημένα ή να προσπαθήσεις να τον "λύσεις" από τη μεριά σου, όπως και αν μπορείς; Εκτός κι αν στον κόσμο που ζεις υπάρχουν μόνο άνθρωποι που έχουν εκπληρώσει όλα τα όνειρα τους.. Φοβάσαι ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας με αυτή τη λογική στην οποία αντιδρώ και σου απαντάω. Όπως φοβάται και ο κύριος Π. της ταινίας.. Κι αυτός που φοβάσαι μπορεί να είναι φοβισμένος εν ολίγοις, σκέψου το κι έτσι.
Αφού δεν έφαγες ξύλο από το ίδιο το πιάτο ρε φίλε, πάλι καλά να λες 🤦🤣🤣
Ενδιαφέρον αλλά θα μπορούσατε να το κλείσετε και καλύτερα.
Συγχαρητήρια πολύ δυνατό! και μιας και γυρίστηκε στο πανεπιστήμιο εντύπωση προκαλεί το οτι κάθε πρωί είναι λίγοι οι φοιτητές που σταματούν με το αμαξι να πάρουνε αλλούς φοιτητές από την στάση του λεωφ. ΄΄κανείς δεν νοιάζεται για κανέναν΄΄
posidoniosful ti paparia sou ti skeftikes?
Na metavioiseis
"κανείς δε νοιάζεται για κανέναν"
φοβού τους ανθρώπους με απωθημένα κι ανεκπλήρωτα όνειρα